Γράφει ο ΑΡΙΣΤ. ΑΘ. ΚΡΑΓΚΑΡΗΣ
Υποστράτηγος ε.α.
Αντιπρόεδρος Δ.Σ./Ε.Α.Α.Σ
Fool me once, shame on you; fool me twice, shame on me!
«Με ξεγελάτε μια φορά, ντροπή σε σας, με ξεγελάς δύο φορές, ντροπή μου!»
Αυτή η παροιμία, η οποία ανάγεται πολλούς αιώνες πριν, χρησιμοποιείται ευρέως από τους ξένους όταν αισθάνονται ότι τους εκμεταλλεύονται κατ’ επανάληψη. Σημαίνει ότι πρέπει να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να μην επιτρέπουμε στους ανθρώπους να επωφελούνται επανειλημμένα από εμάς. Την δανείστηκα γιατί ταιριάζει γάντι σε μας τους στρατιωτικούς που βλέπουμε τις αποδοχές μας να βυθίζονται κάτω του πενήντα τοις εκατό!
Οι αλλοτινοί περήφανοι θεματοφύλακες του Έθνους, του Συν- τάγματος, και της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδας μας καταντήσαμε νεόπτωχοι, χωρίς βέβαια να έχουμε υπάρξει ποτέ πλούσιοι όπως άλλες κοινωνικές ομάδες.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας είπε στους κυβερνώντες, απροκάλυπτα, «αυτό που κάνετε, πέραν του ότι είναι άδικο είναι και αντισυνταγματικό και οφείλετε να τους επαναφέρετε στις αρχικές αμοιβές τους».
Οι κυβερνώντες έταξαν δικαίωση στο μέλλον, ένα μέλλον που δεν είναι βέβαια χρονικά προσδιορίσιμο.
Το επάγγελμα του στρατιωτικού, το επιλέγει μια ειδική κατηγορία ανθρώπων, που εμφορείται, από το σημαίνον και το σημαινόμενο, της ελληνικής σημαίας και του εθνικού ύμνου και σίγουρα δεν επέλεξε αυτό το επάγγελμα για προσπορισμό πλούτου.
Στρατιωτικός δεν γίνεσαι αν δεν εμπνέεσαι από την αγάπη προς την πατρίδα κι αν δεν πιστεύεις στο ξεχωριστό της αποστολής σου. Ρωτάμε, αν κάποιος από τους ιθύνοντες ενοχλείται, που το
επάγγελμα του στρατιωτικού παύει να είναι ελκυστικό και αυτό θα έχει άμεση επίπτωση στην ποιότητα του στρατεύματος;
Κανένας δημοκρατικά σκεπτόμενος ηγέτης δεν επιτρέπεται να θεωρεί τον στρατιωτικό πολίτη β’ κατηγορίας και κυρίως με τον τρόπο του να του το δείχνει.
Για να παραχθούν καλοί στρατοί, όπως και καλές κοινωνίες ευρύτερα, θα πρέπει τα καθήκοντα, να ασκούνται σωστά, να αξιολογούνται σωστά και να αμείβονται δίκαια.
Η αποστολή και διαρκής επιδίωξη των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, είναι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος ασφάλειας, σταθερότητας και ειρήνης.
Μόνο σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι δυνατή η νηφάλια και ανεμπόδιστη ενασχόληση του ελληνικού λαού με παραγωγικές και δημιουργικές δραστηριότητες.
Η κατάληξη είναι ότι όποιος θέλει να διατηρήσει η χώρα την εθνική της ανεξαρτησία, πρέπει να ενισχύει το ηθικό της στρατιωτικής οικογένειας και όχι να το καταρρακώνει συνεχώς.
Η χώρα που απαξιώνει τους φύλακες δεν μπορεί έχει μέλλον και ο συνεχής εμπαιγμός των ιθυνόντων επιβεβαιώνει την παροιμία «με ξεγελάς δύο φορές, ντροπή μου!»
