Σάββατο 1 Ιουλίου 2023

Ο Πούτιν σχεδιάζει να ελέγξει την παγκόσμια αυτοκρατορία Βάγκνερ


 Ο Πούτιν σχεδιάζει να ελέγξει την παγκόσμια αυτοκρατορία Βάγκνερ. Το Κρεμλίνο έχει αρχίσει να ελέγχει πλήρως την ιδιωτική ρωσική στρατιωτική αυτοκρατορία, που χτίστηκε από τον επιχειρηματία Yevgeny Prigozhin, ώρες αφότου ο Βάγκνερ σταμάτησε την προέλαση των στρατιωτών του προς την πρωτεύουσα, Μόσχα, μετά από ένοπλη εξέγερση, σύμφωνα με έκθεση του Wall. Street Journal. 

Το δημοσίευμα της εφημερίδας ανέφερε διπλωμάτες, αξιωματικούς πληροφοριών, αντιφρονούντες από το “Wagner” και άτομα που είναι εξοικειωμένα με τις συνομιλίες και την αναθεώρηση δεδομένων πτήσεων, ότι η ταχεία δράση του Κρεμλίνου για πλήρη έλεγχο έρχεται ως προσπάθεια του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν να υποβαθμίσει το χάος που επικρατεί στην χώρα του και να καθησυχάσει τους εταίρους Ρωσίας στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή ότι οι επιχειρήσεις του Βάγκνερ εκεί θα συνεχίζονταν χωρίς διακοπή.

Η αμερικανική εφημερίδα ανέφερε ότι ο Ρώσος Υφυπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Βερσίνιν, ταξίδεψε στη Δαμασκό στο τέλος της εβδομάδας για να στείλει προσωπικά μήνυμα στον Πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ, με την έννοια ότι οι δυνάμεις «Βάγκνερ» δεν θα επιχειρήσουν εκεί ανεξάρτητα. . 

Επικαλείται ένα άτομο που γνωρίζει τις συνομιλίες να λέει ότι ο Βερσίνιν προέτρεψε τον Άσαντ να εμποδίσει τους μαχητές του «Βάγκνερ» να φύγουν από τη Συρία χωρίς την επίβλεψη της Μόσχας. Δύο ενημερωμένες πηγές ανέφεραν ότι μαχητές Wagner, που δρούσαν σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητα στη Συρία, είχαν λάβει διαταγές να μεταβούν σε αεροπορική βάση που διαχειρίζεται το ρωσικό υπουργείο Άμυνας στην παράκτια πόλη της Λαττάκεια και ότι συμμορφώθηκαν με τις εντολές. 

Ομοίως, ανώτεροι αξιωματούχοι του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών επικοινώνησαν με τον Πρόεδρο της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας, στους σωματοφύλακες του οποίου περιλαμβάνονται στοιχεία Βάγκνερ, και έδωσαν διαβεβαιώσεις ότι η κρίση, το Σάββατο 24 Ιουνίου, δεν θα εμπόδιζε την επέκταση της Ρωσίας στην Αφρική, ενώ κυβερνητικά αεροσκάφη που ανήκουν στο Υπουργείο Έκτακτης Ανάγκης μεταφέρθηκαν από τη Ρωσική Ομοσπονδία από τη Συρία στο Μάλι, που είναι μια άλλη από τις κύριες τοποθεσίες του Ομίλου Wagner

dimpenews.com

Τον ηττημένο, πρέπει να τον σέβεσαι. - Τον πεσμένο να σταματήσεις να τον χτυπάς - Ποια είναι η μεγάλη συμβολή του Αλέξη Τσίπρα στην Πατρίδα






 Τον ηττημένο, λένε, πως πρέπει να τον σέβεσαι. Τον πεσμένο να σταματήσεις να τον χτυπάς.

. Αυτή είναι η μία άποψη. Υπάρχει και η άλλη άποψη, που λαμβάνει υπόψη το πώς θα συμπεριφερόταν ο ηττημένος αν ήταν αυτός ο νικητής. Και αναλόγως τον αντιμετωπίζεις στην πτώση του. Διαλέγουμε και παίρνουμε. Αντιμετωπίζοντας τον Αλέξη Τσίπρα πάντα με πολιτικά κριτήρια –αν και ο ίδιος επέτρεψε ή ανέχθηκε τα χτυπήματα κάτω από τη μέση κατά των αντιπάλων του– και προφανώς από τη δική μου οπτική γωνία, θεωρώ πως έκανε ένα μεγάλο καλό στον τόπο. Προσέφερε μια μεγάλη υπηρεσία στην πατρίδα μας. Απομυθοποίησε πλήρως τα ιδεολογήματα της Αριστεράς που κυριαρχούσαν από τη Μεταπολίτευση και μετά. Πενήντα τέσσερις μήνες εξουσίας φάνηκαν αρκετοί για να καταρρεύσουν όλοι οι αριστεροί μύθοι. Σήμερα, η Αριστερά δεν έχει ηττηθεί μόνον πολιτικά. Ηττήθηκε κυρίως στη μάχη των ιδεών. Γιατί η πολιτική επικράτηση είναι μετέωρη και υπό διαρκή αμφισβήτηση, χωρίς την ιδεολογική κυριαρχία.

Ο Αλέξης Τσίπρας και οι ιδέες του άντεξαν στη μεγάλη και αναγκαστική υποχώρηση του καλοκαιριού του 2015. Απόδειξη, πως κέρδισε τις εκλογές που διεξήχθησαν αμέσως μετά. Εχασε μετά τέσσερα χρόνια, αρχικά γιατί στην κυβερνητική του θητεία διέπραξε σοβαρά και ασυγχώρητα λάθη και ακολούθως συνετρίβη, όταν τα δικά του πεπραγμένα συγκρίθηκαν με τα πεπραγμένα Μητσοτάκη. Εκεί κατέρρευσε όλο το οικοδόμημα που, επί πολλές δεκαετίες, έκτιζαν οι αριστεροί διανοούμενοι. Στη σύγκριση των δύο αντιλήψεων, στη σύγκρουση των δύο κόσμων, επί του κυβερνητικού πεδίου. Διότι, σε τελική ανάλυση, η πολιτική είναι μια διαρκής σύγκρουση εντός των πλαισίων του δημο-κρατικού πολιτεύματος.

Ο Αλ. Τσίπρας είπε στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του πως ήταν ωραίο το ταξίδι. Ομως στην πολιτική δεν μετράει το ταξίδι. Αυτό που μετράει είναι ο προορισμός· η κατάληξη του ταξιδιού. Τους πολίτες τούς ενδιαφέρει προς τα πού τους οδηγεί ο ηγέτης και τον κρίνουν αναλόγως. Ολα τα υπόλοιπα αποτελούν ρομαντικές πομφόλυγες που φτιασιδώνουν την ήττα.

Συμπερασματικά, ο Αλ. Τσίπρας, διά της αποτυχίας του, προσέφερε στον τόπο μια σημαντική υπηρεσία, τα αποτελέσματα της οποίας ήδη φαίνονται.

 Έκανε συντρίμμια το όραμα της κυβερνώσας Αριστεράς.




πηγή:https://www.kathimerini.gr/opinion/562499218/i-megali-symvoli-toy-alexi-tsipra/

Πρωθυπουργός: - Το “Καλάθι του Νοικοκυριού” έδωσε πολύ μεγαλύτερη διαφάνεια στις τιμές. - Επαναπροσέγγιση, με την Τουρκία χωρίς η Ελλάδα να κάνει πίσω από τις κόκκινες γραμμές της - Εξαιρετικά περιορισμένες οι παραβιάσεις από την τουρκική αεροπορία

Αλεξάνδρα Βουδούρη (Καθημερινή): Καλησπέρα, κ. Πρόεδρε. Πόσο δυσκολεύει η στάση συγκεκριμένων χωρών, όπως φάνηκε στο Συμβούλιο χθες και σήμερα, τα επόμενα βήματα για το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο και ποιες θα μπορούσαν να είναι οι πολιτικές πέραν των συνηθισμένων, out of the box, στις οποίες αναφερθήκατε στην παρέμβασή σας;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Είχαμε πράγματι μία μακρά και δύσκολη συζήτηση για τα θέματα της μετανάστευσης και του ασύλου και δυστυχώς δεν μπορέσαμε να καταλήξουμε σε συμπεράσματα, στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, λόγω της επίμονης άρνησης δύο χωρών, της Πολωνίας και της Ουγγαρίας, να συνταχθούν με το κείμενο το οποίο είχε προετοιμασθεί.

Κατά συνέπεια, θα γίνουν δηλώσεις από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που πιστεύω ότι θα απηχούν ακριβώς τις απόψεις των υπόλοιπων 25 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το ζήτημα αυτό.

Θέλω να κάνω κατ’ αρχάς μία πολύ ουσιαστική διάκριση μεταξύ της εξωτερικής διάστασης του προβλήματος της μετανάστευσης και της εσωτερικής του διάστασης.

Η εξωτερική διάσταση, αφορά πρωτίστως την προστασία των εξωτερικών συνόρων, τη συνεργασία με τα κράτη προέλευσης της μετανάστευσης, τη διαδικασία των επιστροφών όσων δεν δικαιούνται άσυλο στα κράτη προέλευσης.

Στα ζητήματα αυτά υπάρχει, πια, θα έλεγα μία καθολική συμφωνία όλων των κρατών-μελών και πιστεύω ότι και η Ελλάδα αγωνίστηκε πολύ, ώστε να καταλήξουμε στις προηγούμενες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που αναδείκνυαν την ανάγκη της φύλαξης των εξωτερικών συνόρων ως απαραίτητη προϋπόθεση για μία συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Όπως ξέρετε, υπήρξε μία συμφωνία σε επίπεδο Συμβουλίου Υπουργών, που αφορά το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου. Αυτή η συμφωνία ελήφθη με ενισχυμένη πλειοψηφία, η Πολωνία και η Ουγγαρία διαφώνησαν και θεωρώ ότι απλά μετέφεραν αυτή τους τη διαφωνία και σήμερα σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Επί της ουσίας, όμως, δεν θα υπάρξει κάποια ουσιαστική αλλαγή, διότι το μεν Σύμφωνο θα συνεχίσει να μπαίνει στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και της διαδικασίας του «trilogues», η δε εξωτερική διάσταση της μετανάστευσης και αυτή προχωρά επιχειρησιακά. Με πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει τόσο η Κομισιόν, όσο και κράτη-μέλη μέσα από συμφωνίες, όπως, παραδείγματος χάρη, η συμφωνία που επιτυγχάνεται αυτή τη στιγμή με την Τυνησία.

Όταν μίλησα για σκέψεις «έξω από το κουτί», out of the box thinking, ήθελα ακριβώς να καταδείξω την πολύ μεγάλη σημασία που αποδίδω στην ανάγκη να τσακίσουμε τα δίκτυα των διακινητών, έτσι ώστε ευάλωτοι μετανάστες και πρόσφυγες να μην μπαίνουν καν σε βάρκες ή σε σαπιοκάραβα για να ξεκινούν αυτό το επικίνδυνο ταξίδι.

Είναι κάτι στο οποίο πιστεύω πάρα πολύ. Η επιτυχία της ελληνικής πολιτικής φύλαξης των συνόρων έχει ακριβώς να κάνει και με το γεγονός ότι πολύ λιγότερες βάρκες φεύγουν από την Τουρκία να ξεκινήσουν αυτό το επικίνδυνο ταξίδι. Κι αν δείτε, μάλιστα, τα στατιστικά στοιχεία τα τελευταία τέσσερα χρόνια σε σχέση με το τι έγινε, τι γινόταν τα τέσσερα χρόνια της προηγούμενης διακυβέρνησης, πολλοί λιγότεροι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο Αιγαίο, ακριβώς επειδή πολύ λιγότερες βάρκες ξεκίνησαν, γιατί ήξεραν ότι η πιθανότητα να φτάσουν στον τελικό τους προορισμό ήταν εξαιρετικά μειωμένη.

Κατά συνέπεια, πρέπει να συνεργαστούμε με τις χώρες της Βόρειας Αφρικής, την Τυνησία. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο συνεργασίας με τη Λιβύη. Πρέπει να βρούμε τρόπους ώστε οι διακινητές να αποθαρρύνονται από το να βάζουν αυτούς τους ανθρώπους στις βάρκες, να μην ξεκινάει καν το ταξίδι. Ή αν ξεκινήσει, να εντοπίζονται αυτές οι βάρκες και αυτά τα σαπιοκάραβα πολύ κοντά στις ακτές της Λιβύης, ώστε να μπορούν με ασφάλεια να επιστρέψουν εκεί.

Πιστεύω ότι υπάρχει μια γενική αναγνώριση σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ότι πρέπει να κάνουμε κάτι περισσότερο για την φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και προς αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και η επιστολή της Προέδρου της Επιτροπής, της κ. von der Leyen, με την οποία προσωπικά συμφωνώ και προσυπογράφω όλο το περιεχόμενό της.

Σπύρος Μουρελάτος (ΑΝΤ1): Καλησπέρα, κ. Πρόεδρε. Παρακολούθησα με ενδιαφέρον την τοποθέτησή σας χθες και πληροφορηθήκαμε πως, μεταξύ άλλων, επισημάνατε στους Ευρωπαίους ηγέτες πως τον τελευταίο καιρό -αν δεν κάνω λάθος, το τελευταίο δίμηνο- υπάρχει μια καλύτερη συνεργασία της Τουρκίας σε αυτό το επίπεδο, στο μεταναστευτικό. Και θέλω να σας πάω σε δέκα μέρες στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους. Εκεί θα δείτε, πλέον είναι επίσημο, τον κ. Erdoğan.

Θέλω να μας πείτε, τι μήνυμα κατ’ αρχάς στέλνει αυτή καθ’ αυτή η συνάντηση. Ποιο είναι το πλαίσιο συνομιλιών και αν από αυτή τη συνάντηση, Πρόεδρε, μπορούμε -είναι η πέμπτη, αν δεν κάνω λάθος, ανάμεσα σε εσάς και τον κ. Erdoğan- μπορούμε να αναμένουμε κάποιο απτό αποτέλεσμα ή ένα μονοπάτι προς την επίτευξη μιας συνολικότερης συνεννόησης. Ευχαριστώ.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Θα είναι η πρώτη συνάντηση που θα έχω με τον Πρόεδρο Erdoğan μετά την επανεκλογή και των δύο μας. Κατά συνέπεια, βρισκόμαστε στην αρχή της κυβερνητικής μας θητείας με ισχυρή, νωπή, λαϊκή εντολή.

Και όπως έχω πει πολλές φορές, είναι μια ευκαιρία να επαναπροσδιορίσουμε το πλαίσιο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Και ναι -να χρησιμοποιήσω τον όρο τον οποίο διαλέξατε στην ερώτησή σας- να χαράξουμε ένα μονοπάτι επαναπροσέγγισης, χωρίς όμως η Ελλάδα να κάνει πίσω από τις κόκκινες γραμμές της, για τις οποίες έχω μιλήσει πολλές φορές δημόσια. Δε νομίζω ότι είναι κάτι το οποίο χρειάζεται να το επαναλάβω.

Θέλω να σας θυμίσω ότι και στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου υπήρξε μια παράγραφος για τη σχέση Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, την οποία η Ελλάδα στήριξε και η οποία ουσιαστικά, υπενθυμίζοντας όλα τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τα οποία δώσαμε πολύ αγώνα, ελπίζει ότι μπορούμε να επανατοποθετήσουμε και το πλαίσιο των ευρωτουρκικών σχέσεων σε μια νέα βάση.

Υπήρξε επίσης και μια παράγραφος για το ζήτημα του Κυπριακού με μία ενθάρρυνση, προτροπή προς την Ευρωπαϊκή Ένωση να υποστηρίξει και αυτή την προσπάθεια των Ηνωμένων Εθνών για την οριστική επίλυση του Κυπριακού ζητήματος. Προφανώς και εμείς υποστηρίξαμε με θέρμη αυτή την θέση. Εξάλλου, ήταν κάτι το οποίο είχαμε συζητήσει και με τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας μας για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Από εκεί και πέρα, θέλω να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Κρατώ το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες υπήρξε εξαιρετικά περιορισμένη παραβατική δραστηριότητα από την τουρκική αεροπορία στον αέρα, όσον αφορά την παραβίαση του εναέριου χώρου της πατρίδας μας, και το γεγονός ότι ναι, σύμφωνα με την επιχειρησιακή ενημέρωση που έχω, υπάρχει μία καλύτερη συνεργασία με τις τουρκικές αρχές, έτσι ώστε να επιτυγχάνουμε το στόχο μας, που δεν είναι άλλος από το να αποτρέπουμε βάρκες από το να ξεκινούν από τις τουρκικές ακτές.

Έχω πει πολλές φορές ότι η Τουρκία πρέπει να είναι σύμμαχός μας στην αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος. Εξάλλου, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει διαθέσει πολλά δισεκατομμύρια για να στηρίξει την Τουρκία και ενδεχομένως να διαθέσει κι άλλα, καθώς στην αναθεώρηση του πολυετούς προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορεί να υπάρχει και πρόσθετη πρόβλεψη, ακριβώς για να στηριχθεί η Τουρκία και στο μέλλον.

Άρα, εκεί πιστεύω ότι υπάρχει ένα περιθώριο ευρύτερης συνεργασίας και πλην της επαφής που θα έχω εγώ με τον Πρόεδρο Erdoğan, πιστεύω ότι θα υπάρχουν και επαφές σε υπουργικό επίπεδο. Όχι μόνο σε επίπεδο Υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας, οι οποίοι θα με συνοδεύουν στο Βίλνιους, αλλά και σε επίπεδο των συναρμοδίων Υπουργείων για τη διαχείριση του προσφυγικού, είτε μιλάμε για το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, είτε μιλάμε για το καθ’ ύλην Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής.

Υπήρχαν επαφές και στο παρελθόν και προφανώς είναι καλό αυτές οι επαφές να είναι πιο έντονες. Μπορούμε να αποδείξουμε στην πράξη ότι η Τουρκία είναι ένας σύμμαχος στην προσπάθεια αντιμετώπισης, αρκεί να το θέλει και η ίδια.

Αυτό το οποίο απομένει να διαπιστεύσουμε στη συνάντηση στο Βίλνιους, είναι κατά πόσο η Τουρκία πραγματικά θέλει να γυρίσουμε σελίδα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αλλά αυτό θα το διαπιστώσουμε αφότου έχω ολοκληρώσει αυτή τη συνάντηση.

Μαρία Ψαρά (STAR): Κύριε Πρωθυπουργέ, αν μου επιτρέπετε ένα follow up στην ερώτηση της συναδέλφου. Πότε αναμένεται να γίνει αυτή η στρατηγική συζήτηση για τα ευρωτουρκικά που αναφέρεται στο κείμενο των συμπερασμάτων; Και αν μου επιτρέπετε να σας πάω πίσω στο μεταναστευτικό, υπάρχουν πληροφορίες ότι η FRONTEX εξετάζει το ενδεχόμενο αναστολής των δραστηριοτήτων στην Ελλάδα.

Θέλω να σας ρωτήσω, αν έχετε κάποια τέτοια ένδειξη. Αν υπάρχει μία συνεργασία, μία επαφή μεταξύ της FRONTEX και την ελληνικών αρχών και με το νέο σκηνικό που σχηματίζεται για το μεταναστευτικό, ποιος είναι ο ρόλος που θα διαδραματίσει η ίδια η FRONTEX; Ευχαριστώ.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Είναι βέβαιον ότι θα υπάρξει μία συζήτηση πιο στρατηγική για το νέο πλαίσιο των ευρωτουρκικών σχέσεων. Χρειαζόμαστε όμως ακόμα λίγο χρόνο και περισσότερη ορατότητα για τις πραγματικές προθέσεις της Τουρκίας. Δεν θα απέκλεια αυτή η συζήτηση να γίνει πριν το τέλος του χρόνου.

Από εκεί και πέρα, ξέρετε ότι είχαμε ως προηγούμενη κυβέρνηση μία σταθερά καλή συνεργασία με τη FRONTEX, την οποία προσβλέπουμε και τώρα να συνεχίσουμε. Όποια ζητήματα υπάρχουν μπορούν πάντα να λύνονται με καλή πίστη.

Δεν έχει υποπέσει στην προσοχή μου καθόλου το ζήτημα το οποίο αναφέρατε. Θεωρώ ότι και με τη FRONTEX έχουμε μία κοινή αποστολή και αυτή είναι η προστασία των εξωτερικών συνόρων και φυσικά το να σώζουμε πάντα ανθρώπους οι οποίοι μπορεί να βρίσκονται σε κίνδυνο στη θάλασσα.

Δεν είναι μη κυβερνητική οργάνωση η FRONTEX, είναι ένας διακρατικός ευρωπαϊκός οργανισμός, επιφορτισμένος με την ασφάλεια των συνόρων, με ταυτόχρονη δέσμευση -όπως την έχουμε και εμείς- πλήρους σεβασμού στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Νίκος Αρμένης (MEGA/ΑΠΕ): Κύριε Πρόεδρε, ο Φρέντι Μπελέρης, εκλεγμένος Δήμαρχος Χειμάρρας, παραμένει στη φυλακή, μετά και την τελευταία άρνηση των αλβανικών αρχών να του χορηγήσουν ειδική άδεια για να ορκισθεί.

Ήθελα το σχόλιό σας μετά τις τελευταίες εξελίξεις και επίσης αν το συζητήσατε το θέμα με τους Ευρωπαίους ομολόγους σας, δεδομένου ότι αφορά το κράτος δικαίου στην Αλβανία, ο σεβασμός του οποίου αποτελεί και κριτήριο για την ενταξιακή της πορεία.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Στα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου υπάρχει αναφορά, σε συγκεκριμένη παράγραφο, για τα 20 χρόνια από τη Θεσσαλονίκη, από τη Διακήρυξη της Θεσσαλονίκης, όταν για πρώτη φορά εκφράστηκε η βούληση της ευρωπαϊκής οικογένειας να ενταχθούν τα Δυτικά Βαλκάνια στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Ξέρετε ότι η Ελλάδα υπήρξε πάντα πρωταγωνίστρια στην προσπάθεια ενσωμάτωσης των Δυτικών Βαλκανίων και θέλουμε να είμαστε αρωγοί σε αυτό το δύσκολο ταξίδι το οποίο έχουν ξεκινήσει, πλήρους συμμόρφωσης με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Όμως, με αφορμή ακριβώς αυτή τη συζήτηση, είχα την ευκαιρία να ενημερώσω τους ομολόγους μου για το τι συμβαίνει σήμερα στην Αλβανία με την περίπτωση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας και να εκφράσω την απογοήτευσή μου, την αγανάκτησή μου για το γεγονός ότι ένας εκλεγμένος Δήμαρχος συλλαμβάνεται ουσιαστικά δύο μέρες πριν την εκλογή του. Βρίσκεται ακόμα στη φυλακή, κατά την άποψή μας με αμφίβολες δικονομικές προβλέψεις και θεωρώ ότι αυτό είναι ένα χτύπημα στο κράτος δικαίου και στην προσπάθεια την οποία κάνει η Αλβανία να συμμορφωθεί με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Προσβλέπω πολύ σύντομα αυτό το ζήτημα να επιλυθεί. Είναι ένα ζήτημα το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό για εμάς και η επίλυσή του ή η μη επίλυσή του -εύχομαι για το πρώτο, το τονίζω- θα αποτελέσει στοιχείο της ελληνικής αξιολόγησης της ευρωπαϊκής πορείας της Αλβανίας η οποία ξεκινά τώρα και όπως σας είπα πρόκειται για ένα μακρύ ταξίδι.

Αλλά η συμμόρφωση με τους βασικούς κανόνες του κράτους δικαίου αποτελεί αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση για οποιαδήποτε χώρα προσβλέπει να γίνει μέρος της ευρωπαϊκής οικογένειας.

Θέλω να πιστεύω ότι αυτό το μήνυμα έχει γίνει απολύτως κατανοητό και στην Αλβανία. Σέβομαι απόλυτα τη διάκριση των εξουσιών, θέλω να είμαι πολύ σαφής σε αυτό. Από την άλλη, όμως, δεν είναι ένα ζήτημα το οποίο πρόκειται να το αφήσω να περάσει έτσι, χωρίς να υπάρχει αντίδραση της Ελλάδος. Και η πρώτη αντίδραση εκφράστηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, με την ενημέρωση των ομολόγων μου για το τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα με την περίπτωση αυτή.

Σοφία Φασουλάκη (OPEN): Καλησπέρα, κ. Πρόεδρε. Χθες σχολιάσατε την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, λέγοντας ότι κλείνει ένας πολιτικός κύκλος και ανοίγει ένας άλλος.

Ήθελα να ρωτήσω αν πιστεύετε ότι, προϊόντος του χρόνου, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρει τα πατήματά του. Και αν μου επιτρέπετε, υπάρχουν κάποιοι που εκτιμούν ότι μετά από αυτή την αλλαγή που θα γίνει στην ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ανοίγει ο δρόμος για συνεργασία, πιθανότατα με το ΠΑΣΟΚ, ώστε να δημιουργηθεί ένας νέος, ένας ευρύτερος, μεγαλύτερος κεντροαριστερός πόλος. Πώς βλέπει η Νέα Δημοκρατία αυτό το ενδεχόμενο;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ρωτάτε τον λάθος άνθρωπο. Για την παραίτηση του κ. Τσίπρα, δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο. Θα το σχολιάσουν, είναι αντικείμενο, προφανώς, πολιτικού σχολιασμού από άλλους, όχι από εμένα. Και από εκεί και πέρα, θα τεθεί στην κρίση της ιστορίας.

Από εκεί και πέρα, εγώ μπορώ να μιλήσω για το δικό μας κόμμα, για τη Νέα Δημοκρατία, για τη μεγάλη διεύρυνση την οποία πετύχαμε και για το εκλογικό αποτέλεσμα, το οποίο πιστεύω ότι αποτυπώνει αυτή τη δυνατότητά μας να συνενώσουμε στη Νέα Δημοκρατία προοδευτικές δυνάμεις που μπορεί να μην είχαν στο παρελθόν επιλέξει τη Νέα Δημοκρατία για να εκφραστούν. Τα υπόλοιπα που αφορούν την αξιωματική αντιπολίτευση ή την αντιπολίτευση θα τα δούμε εν καιρώ.

Το πρώτο μέλημά μου αυτή τη στιγμή, είναι να υλοποιήσω το κυβερνητικό έργο με μεγάλη ταχύτητα. Γι’ αυτό εκλεγήκαμε. Από εκεί και πέρα, θα είμαστε στη Βουλή στο τέλος της επόμενης εβδομάδας για τις προγραμματικές δηλώσεις.

Και εκεί, νομίζω, θα βγάλουμε και εμείς κάποια πρώτα συμπεράσματα για το πώς και η αντιπολίτευση συνολικά -διότι θυμίζω ότι έχουμε επτά κόμματα στη Βουλή, πέραν της Νέας Δημοκρατίας- θα μας αντιμετωπίσει.

Δημήτρης Γκάτσιος (ΕΡΤ): Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα. Σε οικονομικό πεδίο η δική μου ερώτηση. Ενημερωθήκαμε για τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας για τη νομισματική πολιτική. Στο 2,2% διατηρεί τις εκτιμήσεις στο ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας το 2023, στο 3% για το 2024, στο 2,7% για το 2025. Θα ήθελα ένα σχόλιό σας.

Και μία ακόμα ερώτηση. Ήταν συχνές οι αναφορές σας στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για την επενδυτική βαθμίδα. Είχατε συνδέσει μάλιστα την κατάκτησή της με την πολιτική σταθερότητα και το μήνυμα που αυτή θα εκπέμψει στις αγορές και θα ήθελα να ρωτήσω πόσο κοντά βρισκόμαστε στην επίτευξη του στόχου αυτού, κ. Πρόεδρε.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Να ξεκινήσω με το δεύτερο. Πιστεύω ότι η επενδυτική βαθμίδα είναι ζήτημα χρόνου. Εξ αρχής η άποψή μου ήταν ότι το μοναδικό εμπόδιο το οποίο υπήρχε μεταξύ της επενδυτικής βαθμίδας και της δυνατότητας της χώρας να την κατακτήσει, ήταν η πολιτική αβεβαιότητα που συνόδευε τον διπλό εκλογικό κύκλο.

Από τη στιγμή που έχουμε μία σταθερή κυβέρνηση, με ορίζοντα τετραετίας και με άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ουσιαστικά πολιτικός κίνδυνος δεν υπάρχει και εκτιμώ ότι σύντομα η Ελλάδα θα έχει την επενδυτική βαθμίδα, όπως είχα προβλέψει, όπως είχα δεσμευτεί προεκλογικά.

Οι προβλέψεις της Τράπεζας της Ελλάδος για τους ρυθμούς ανάπτυξης είναι ενθαρρυντικές. Δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει μπει πια σε μία διατηρήσιμη πορεία υγιών ρυθμών ανάπτυξης, που μας επιτρέπουν να δημιουργήσουμε τον απαραίτητο πλούτο για να υλοποιήσουμε τις άλλες πτυχές της πολιτικής μας.

Δεν θα εκπλαγώ εάν οι ρυθμοί ανάπτυξης είναι τελικά καλύτεροι από αυτούς που προβλέπει η Τράπεζα της Ελλάδος. Οφείλουμε πάντα να κάνουμε τις προβλέψεις μας με βάση τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις. Αλλά, τονίζω ότι οι υψηλοί και διατηρήσιμοι ρυθμοί ανάπτυξης είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουμε να πετύχουμε την αύξηση των μισθών, για να μπορέσουμε να φέρουμε περισσότερες επενδύσεις στην πατρίδα μας, για να αλλάξουμε ουσιαστικά το παραγωγικό μοντέλο της οικονομίας μας.

Και βέβαια, τονίζω και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά αυτής της ανάπτυξης. Δεν είναι μόνο ένα 1%, 2,5%, 3%, 3,5%, δεν είναι ένας ξερός αριθμός. Είναι μία ανάπτυξη η οποία προέρχεται περισσότερο από επενδύσεις και λιγότερο από κατανάλωση. Είναι ανάπτυξη η οποία τροφοδοτείται περισσότερο από εξαγωγές και εξωστρέφεια. Μία ανάπτυξη η οποία πρέπει να έχει «πράσινα» χαρακτηριστικά, εννοώ φιλοπεριβαλλοντικά χαρακτηριστικά, πρέπει να έχει ψηφιακά χαρακτηριστικά.

Μία ανάπτυξη, η οποία πρέπει να προτάσσει την κοινωνική συνοχή και τη μείωση των ανισοτήτων. Αυτή την ανάπτυξη θέλουμε. Άρα, δεν κοιτάμε μόνο τον απόλυτο αριθμό, κοιτάμε και όλους τους επιμέρους δείκτες που θα μας επιβεβαιώσουν ότι αυτές οι πολίτικες προτεραιότητες τις οποίες έχουμε θέσει, μπορούν να υλοποιηθούν.

Γιώργος Παπακωνσταντίνου (ACTION24): Να κλείσουμε με την οικονομία, κ. Πρόεδρε, καθώς σήμερα η Eurostat ανακοίνωσε επτά στοιχεία για τον πληθωρισμό. Εκεί η Ελλάδα συνεχίζει την επιβραδυντική πορεία στον εναρμονισμένο δείκτη καταναλωτή με 2,7%, αρκετά υψηλότερος ο μέσος όρος της Ευρωζώνης.

Ταυτοχρόνως και σε παράλληλο χρόνο ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Ανάπτυξης η επέκταση του «Καλαθιού του Νοικοκυριού» και θέλω να σας ρωτήσω τι σημαίνουν κατ’ αρχάς αυτά τα στοιχεία και εάν θα πρέπει να περιμένουμε και άλλα μέτρα προκειμένου να αντιμετωπιστεί περαιτέρω, καθώς δεν έχει εξαλειφθεί, το θέμα της ακρίβειας.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ο πληθωρισμός εξακολουθεί να είναι επίμονος, ειδικά στα τρόφιμα, κ. Παπακωνσταντίνου, παρά το γεγονός ότι πηγαίνουμε πολύ καλύτερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και σίγουρα αυτό είναι κάτι ενθαρρυντικό.

Είχα προβλέψει πριν από κάποιους μήνες ότι είχαμε δει τα χειρότερα ως προς τον πληθωρισμό. Πιστεύω ότι αυτή η πρόβλεψή μου επιβεβαιώνεται. Όμως ο πληθωρισμός είναι ακόμα εδώ, ειδικά στα τρόφιμα είναι επίμονος και γι’ αυτό και χρειάζεται και μία συντονισμένη κυβερνητική αντίδραση για να μπορέσουν να στηριχθούν κυρίως οι πιο αδύναμοι συμπολίτες μας που συμπιέζονται από το υψηλό κόστος των τροφίμων.

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ναι, το “Καλάθι του Νοικοκυριού” θα συνεχιστεί για ακόμα έξι μήνες, γιατί ήταν ένα επιτυχημένο μέτρο το οποίο έδωσε πολύ μεγαλύτερη διαφάνεια στις τιμές. Ενθάρρυνε τον ανταγωνισμό ως προς τα προϊόντα του βασικού καλαθιού, εξ ου και θέλω να σας θυμίσω ότι την πρωτοβουλία αυτή την αντέγραψαν και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Προφανώς, όμως, δεν θα αρκεστούμε μόνο εκεί, θα περιμένετε τις προγραμματικές δηλώσεις μου στη Βουλή, όπου θα μπορώ να είμαι πιο συγκεκριμένος και για το περιεχόμενο του πρώτου νομοσχεδίου, το οποίο θα ψηφίσουμε, ελπίζουμε, πριν από τις θερινές διακοπές της Βουλής.

Και να τονίσω, βέβαια, ότι η απάντηση στον πληθωρισμό δεν είναι τα προσωρινά επιδόματα -τα προσωρινά επιδόματα είναι χρήσιμα, καλοδεχούμενα και προφανώς δίνουν μία ανάσα στα νοικοκυριά-, η απάντηση στον πληθωρισμό είναι αυτή καθ’ αυτή η συμπίεση των τιμών και φυσικά η βελτίωση του διαθέσιμου εισοδήματος μέσα από μόνιμες, το τονίζω, μόνιμες αυξήσεις στους μισθούς και μέσα από μόνιμες μειώσεις στη φορολογία που στηρίζουν το διαθέσιμο εισόδημα.

Αυτή είναι η πολιτική της Κυβέρνησής μας, αυτή θα ξεδιπλωθεί και στην ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της Κυβέρνησης την επόμενη Πέμπτη και αμέσως μετά, φυσικά ένα μεγάλο μέρος -ειδικά τα μέτρα που αφορούν το 2024- θα νομοθετηθούν, έτσι ώστε να τελειώσει και αυτή η συζήτηση την οποία είχαμε ακούσει πολύ έντονα προεκλογικά, σχετικά με τη δυνατότητά μας ή τη βούλησή μας να εφαρμόσουμε το κυβερνητικό μας πρόγραμμα.

Και κλείνοντας να πω ότι θα νομοθετήσουμε, βέβαια, και κάτι το οποίο θεωρώ ότι είναι μία κατάκτηση της προεκλογικής περιόδου. Τι δηλαδή; Να συζητάμε για την κοστολόγηση των προεκλογικών προγραμμάτων. Αυτό πια θα είναι νομοθετικά κατοχυρωμένο. Θα υπάρχει η δυνατότητα, δηλαδή, η αρμοδιότητα μάλλον του Δημοσιονομικού Συμβουλίου να μπορεί να κάνει αυτή την κοστολόγηση.

Δεν πιστεύω ότι θα ξαναπάμε σε εκλογές χωρίς κοστολογημένο πρόγραμμα και νομίζω ότι αυτό είναι μία κατάκτηση για την αξιοπιστία του πολιτικού λόγου και για τον τρόπο με τον οποίο τελικά γεφυρώνουμε τις προβλέψεις μας σε σχέση με την πραγματικότητα την οποία θέλουμε να υπηρετήσουμε την επόμενη μέρα.

Νομίζω ότι όλοι πια θα είναι πολύ προσεκτικοί, ειδικά αυτοί που ενδεχομένως στο παρελθόν είχαν μια έντονη ροπή να τάζουν πράγματα τα οποία και οι ίδιοι γνώριζαν ότι ήταν παντελώς ανεφάρμοστα.

 

Τα "πάρτι" συνεχίζονται - Ράλι ακρίβειας στις τιμές των σούπερ μάρκετ και η κυβέρνηση περί άλλων τυρβάζει - Ο φαύλος κύκλος ακρίβεια/κερδοσκοπία/ φοροδιαφυγή


 Εδώ και καιρό συζητείται ευρέως και σχολιάζεται από τα ΜΜΕ το «ράλι ακρίβειας στις τιμές των σούπερ μάρκετ». Καθημερινά, μας περιμένει και μια δυσάρεστη έκπληξη στα ράφια και, στη συνέχεια, στο ταμείο. Μετράς τα προϊόντα στο προσωπικό σου «καλάθι του νοικοκυριού» και το κόστος τους και απορείς – αν δεν κεραυνοβολείσαι. Πολλαπλασιάζεις στο μυαλό σου τα μέλη ενός σπιτιού –αν ζεις μόνος/η– και αναρωτιέσαι πώς τα βγάζουν πέρα τετραμελείς και βάλε οικογένειες…

Διαβάζεις, ύστερα, από έγκυρους αναλυτές (Οικονομική «Κ», 18/6) ότι «όσο αντέχει η κατανάλωση, παραγωγοί και εμπόριο αυξάνουν τιμές και κέρδη». Πώς αντέχει, όμως, η κατανάλωση σε μια χώρα με χαμηλούς μισθούς και μπόλικη «μαύρη» –και κακοπληρωμένη– εργασία; Μέρος της απάντησης βρίσκεται στα ρεπορτάζ («Κ», 29/6) για το «τι δηλώνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες» στην εφορία: από τους 615.475 αυτοαπασχολούμενους που είχαν ακαθάριστα έσοδα 39,07 δισ., οι 356.957 δήλωσαν καθαρά κέρδη 3,39 δισ. Και για να γίνει σαφέστερο: μόνο 1.359 ελεύθεροι επαγγελματίες δήλωσαν έσοδα πάνω από 100.000!

Μήπως η φοροδιαφυγή τροφοδοτεί και αυτή το «ράλι ακρίβειας»; Διότι, για να συνεχίζουν οι τιμές να μην υπακούουν σε καμία λογική (οι αυξήσεις σε ορισμένα προϊόντα έφτασαν μέχρι και 98% σε ένα χρόνο), οι πολλοί μπορούν και πληρώνουν.

Και ενώ, όπως γράφεται, πρόθεση της κυβέρνησης είναι να εφαρμοστούν άμεσα τα μέτρα για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, μέσω της διεύρυνσης των ηλεκτρονικών συναλλαγών, μας ζώνουν τα φίδια. Γιατί το ίδιο επιχειρούν, με διάφορα «μέτρα» όλες οι κυβερνήσεις, με πενιχρά αποτελέσματα. Παρά τους πανηγυρισμούς. Όπως το 2017, όταν ο Αλέξης Τσίπρας, δήλωνε: «Το μεγάλο πάρτι σταμάτησε».

Οτι τα οικονομικά ζητήματα είναι περίπλοκα και διεθνή, δεν υπάρχει αμφιβολία. Ούτε ο φαύλος κύκλος ακρίβεια – κερδοσκοπία – φοροδιαφυγή, που ανατροφοδοτείται μέσα από επίσημες και ανεπίσημες διαδρομές, είναι κάτι πρωτοφανέρωτο.

Μόνο που τα «πάρτι» συνεχίζονται ακάθεκτα κάτω από τη μύτη μας. Και το χειρότερο: γινόμαστε όλο και πιο ανεκτικοί τόσο στη φοροδιαφυγή όσο και στην κερδοσκοπία. Η επιβίωση είναι, ούτως ή άλλως, ατομικό σπορ. Αφού οι περισσότεροι, μοιάζει, να τα βγάζουν πέρα, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, η ζωή προχωράει… Εως τη στιγμή που δεν θα προχωράει, γιατί κανένας τρόπος δεν θα επαρκεί.

Αποκατάσταση του σφαγέα Βελουχιώτη από το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας - Γιατί τόση σιωπή από την δεξιά;


 Ως γνωστόν, το ΚΚΕ δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο. Προσπαθεί, όμως, να γράφει μόνο του την Ιστορία, κατά το δοκούν. Αυτό το κόμμα, πρόσφατα, αποφάσισε να "αποκαταστήσει" κομματικά τον Άρη Βελουχιώτη. Η αποκατάσταση γίνεται επειδή το ΚΚΕ τις προηγούμενες δεκαετίες είχε αποκηρύξει τον διεστραμμένο κατά συρροήν δολοφόνο, ο οποίος στο διάβα του έσπειρε συμφορά και πτώματα.

Η είδηση για την "αποκατάσταση" του Βελουχιώτη μπορεί να φαντάζει αδιάφορη σε κάποιον που αντιμετωπίζει άμεσο βιοποριστικό πρόβλημα ή πρόβλημα υγείας, όμως έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον και μεγάλη σημασία για το σύνολο της χώρας - υπό την έννοια ότι, αν δεν γνωρίζεις τα αίτια της ασθένειας που σε ταλανίζει, δεν μπορείς να βρεις θεραπευτική αγωγή.
Το ΚΚΕ όντως λειτούργησε σαν αρρώστια στην Ελλάδα. Η "πνευματική ψώρα" του κομμουνισμού (μια φράση που αποδίδεται στο Νίκο Καζαντζάκη) αποτέλεσε μία από τις βασικότερες αιτίες της ανάσχεσης της προόδου της χώρας.
Το 1922 το ΚΚΕ λειτούργησε προδοτικά και πεμπτοφαλαγγίτικα, στην Κατοχή προετοίμαζε την κατάληψη της εξουσίας στη μεταπολεμική Ελλάδα και, μόλις έληξε ο πόλεμος, "το κόμμα του εγκλήματος και της προδοσίας", όπως το χαρακτήριζε ο Γέρος της Δημοκρατίας, αποπειράθηκε να επιβληθεί με τα όπλα. Ευτυχώς ο ελληνικός λαός και ο Ελληνικός Στρατός έσπασαν τα δόντια του σλαβοκίνητου τέρατος που απειλούσε την εθνική ακεραιότητά μας.
Ωστόσο, όσα δεν χάθηκαν με τα όπλα παραδόθηκαν αμαχητί εν καιρώ ειρήνης. Το ΚΚΕ και οι παραφυάδες του, από την άκρα Αριστερά και την τρομοκρατία μέχρι τη διεθνιστική σοσιαλδημοκρατία, άσκησαν κυρίαρχη εξουσία στον πνευματικό, μιντιακό, πανεπιστημιακό, καλλιτεχνικό αλλά και οικονομικό χώρο, με την ανοχή της δήθεν Δεξιάς! Οι δολοφόνοι, οι σλαβοκίνητοι, οι κατάπτυστοι πράκτορες των Σοβιετικών, οι κατσαπλιάδες παρουσιάζονται σαν ήρωες και οι ήρωες σαν προδότες.
Από την πλευρά της Δεξιάς δεν υπάρχουν καν απαντήσεις. Ουδείς πλην της "δημοκρατίας", με τις ειδικές, αποκαλυπτικές εκδόσεις της, και ολίγων "Λακεδαιμονίων" δεν ασχολείται με την αληθινή καταγραφή των εγκλημάτων του κομμουνισμού και των γεγονότων του 20ού αιώνα. 
Γιατί άραγε τόση σιωπή;

Ο πραγματικός χορηγός της Aκροδεξιάς και των ορφανών της Χρυσής Αυγή - Το αφήγημα της εχθροπάθειας και της τοξικότητας

 



Δεν είναι μόνο η απλή αναλογική που λειτούργησε ως χορηγός των ακροδεξιών που μπήκαν στη Βουλή. Είναι και η καθιέρωση του τοξικού λόγου στη δημόσια σφαίρα. Όταν η αξιωματική αντιπολίτευση μιλάει για «δολοφόνους», «εγκληματίες» και «χούντα», πώς νομίζετε ότι θα μιλήσουν εκείνοι που βρίσκονται στα άκρα; 

Διαβάζω, στον φιλικό προς τον ΣΥΡΙΖΑ Τύπο, ότι ο Μητσοτάκης είναι χορηγός της Ακροδεξιάς και των ορφανών της Χρυσής Αυγής. Και προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς εννοούν. Αν αναφέρονται στη μετατόπιση της ΝΔ προς το Κέντρο, η άποψή τους έχει βάση. Η ΝΔ δεν είναι πλέον πρώτη επιλογή για τους ακροδεξιούς. Θεωρούν ότι το κόμμα αλλοιώθηκε από τη woke κουλτούρα και κάνει εκπτώσεις σε παραδοσιακές αξίες. 

Μόνο που όταν αναφέρονται στη χορηγία του Μητσοτάκη προς την Ακροδεξιά, δεν εννοούν αυτό. Για την ακρίβεια, ούτε οι ίδιοι ξέρουν τι εννοούν. Διότι αν κοιτάξουν προσεκτικά τα μορφώματα που μπήκαν στη Βουλή, τότε μπορεί να βάλουν και τα δικά τους πρόσωπα στο κάδρο των ευθυνών 

Η αδιαμφισβήτητη αλήθεια μας λέει ότι χωρίς την απλή αναλογική, που οδήγησε σε διπλή αναμέτρηση, όλοι αυτοί δεν θα είχαν καμία τύχη. Οι «Σπαρτιάτες» δεν υπήρχαν στην πρώτη αναμέτρηση. Η ΝΙΚΗ δεν θα έφτανε ούτε κοντά στη βρύση. Και αν δούμε από την άλλη πλευρά, ούτε η Ζωή θα τολμούσε να κάνει καρδούλες. Θεσμικά, λοιπόν, χρυσός χορηγός όλων αυτών είναι ο Τσίπρας με την απλή αναλογική. Και είναι να απορείς πώς αυτός ο «παικταράς» της πολιτικής δεν είδε τι έσπερνε. Θέλει θράσος τώρα να ζητάς και τα ρέστα. 

Τώρα αν θέλετε να το πάμε ακόμα πιο βαθιά, μπορούμε να συζητήσουμε και για το ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη «νομιμοποίηση» της τοξικότητας ως μέσο πολιτικού λόγου και συμπεριφοράς στη δημόσια σφαίρα. Να θυμηθούμε, δηλαδή, ποιος εισήγαγε στον δημόσιο διάλογο «δολοφόνους», «εγκληματίες», «μειοδότες», «απατεώνες», μήπως και καταλάβουμε δηλαδή πώς το εκλογικό ακροατήριο εκπαιδεύτηκε για να αποδέχεται το ακραίο ως συμβατικό. 

Προς Θεού, δεν φταίει για όλα ο Τσίπρας. Δεν ευθύνεται αποκλειστικά για αυτούς που επέπλευσαν στα απόνερα της κρίσης ή εκφράζουν τον ακραίο αντισυστημισμό απέναντι στη woke κουλτούρα. Ομως, όπως και αν το δεις, όλοι αυτοί αντέγραψαν προφορικούς κώδικες ΣΥΡΙΖΑ: εχθροπάθεια, τοξικότητα, «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», σε μία χώρα που, κατά το αφήγημα τους, καταστρέφεται μπροστά στα μάτια ενός λαού που πεινάει. 

Και αυτό, ξέρετε, θα πρέπει να προβληματίσει περισσότερο τον ΣΥΡΙΖΑ. Οταν ο πολιτικός λόγος του  βρίσκεται πιο κοντά στους περιθωριακούς και στους ακραίους, παρά στη συμβατική «καθομιλουμένη», τότε, εκ των πραγμάτων, όλο και θα μειώνονται όσοι είναι πρόθυμοι και αντέχουν να τον ακούν. 



Πηγή: Protagon.gr













Πηγή: Protagon.gr













Πηγή: Protagon.gr

Η Ακρίτα και τα like-δαρμένα "ύψη" - Είναι να πάθει τέτοιο καζίκι α-σοφίας άνθρωπος 68 ετών;


 

 Είναι να πάθει τέτοιο καζίκι α-σοφίας άνθρωπος 68 ετών; Τόσα μέσα της αδειανά για βουλιμικό γέμισμα με followers; Ούτε η εγγονή μου τέτοια ελαφρο-απρονοησία! Προσφάτως, η των 270.000 followers έκανε μια ανάρτηση και για εμένα

Ρέα Βιτάλη

Ανάρτηση Ελενας Ακρίτα, «Το σκατό στην καλτσούλα. Κάτι δικά μου» για την ασταύρωτη κάθοδό της στην πολιτική, ενώ αναγνώστρια της ενισχύει τον ψυχισμό της: «Λύσσαξαν όλα τα γελοία υποκείμενα στο άκουσμα του ονόματός σου». 

Άλλη ανάρτησή της προ των πρώτων αποτελεσμάτων, ειρωνευόμενη δημοσκόπηση που έβγαζε αποτελέσματα 37% για Μητσοτάκη και 21% για Τσίπρα: «Δημοσκόπηση στο πάρα πολύ έγκυρο #Mega Κι η Μαρίκα με το ντέφι θα γελάει και θα σου γνέφει, ε ρε γλέντια». Άλλη ανάρτηση: «Κύριε Μητσοτάκη, εκεί στο Θησείο που μαζευτήκατε, μετά την ομιλία δεν πάτε όλοι μαζί σε κανένα ταβερνάκι; 

Εχει ωραιότατα τσιπουράδικα η περιοχή», με φωτογραφία που έδειχνε τέσσερις όλους κι όλους να κρατάνε μια σημαία της ΝΔ. Εχει νόημα να συνεχίσω; Κρίνοντας από τα αποτελέσματα των εκλογών και αντιπαραθέτοντας τις κατά ριπάς αναρτήσεις της, γίνεται αυτομάτως αντιληπτό ότι υπάρχει θέμα. 

Συμβαίνει αυτό σε αυτούς που, όπως περιέγραψε η ίδια, «όταν έχεις 270.000 followers στο Facebook, τόσο το νούμερο όσο και η αλληλεπίδραση που έχεις με αυτούς τους ανθρώπους μπορεί να αποδειχθούν παραπλανητικά μεγέθη» και συνέχισε επ’ αφορμή της ψυχρολουσίας που εδέχθη: «Υπάρχει προφανώς το σύνδρομο echo chamber και δεν αποκλείεται να την πάτησα κι εγώ. Θα σας πω το εξής: όταν πριν από μισή ώρα έχεις κάνει μια ανάρτηση που έχει αποσπάσει μέσα σε λίγα λεπτά δέκα χιλιάδες likes και πριν καλά καλά βγεις από το σπίτι σου, σε έχουν πιάσει άνθρωποι στον δρόμο και σου λένε “τι καλά τα είπατε”, κάνεις ασυναίσθητα μια αναγωγή στην πραγματικότητα που όπως έδειξε η πρόσφατη εμπειρία υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να αποδειχθεί εσφαλμένη». 

Πω, πω! Είναι να πάθει τέτοιο καζίκι α-σοφίας άνθρωπος 68 ετών; Τόσα μέσα της αδειανά για βουλιμικό γέμισμα με followers; Ούτε η εγγονή μου τέτοια ελαφρο-απρονοησία! Προσφάτως, η των 270.000 followers έκανε μια ανάρτηση και για εμένα. «Και η απολύτως υπαρκτή αρθρογράφος του Protagon με τις υπερχειλίζοντος συναισθήματος αγιογραφίες Μητσοτάκη και Σακελλαροπούλου, πήρε εκπομπή στην δημόσια τηλεόραση», επιλέγοντας μάλιστα δύο κείμενά μου που τη διατάραξαν. 

Το ένα, πρόσφατο, με τίτλο «Αυτή τη γυναίκα, την Πρόεδρο, την πάω», όπου αναφερόμουν στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στην ενδιαφέρουσα αντίδρασή της να μπει σε διάλογο με έναν «απέναντι». Θυμάστε το πρόσφατο περιστατικό; Στο ίδιο χρονογράφημα μάλιστα, υπενθύμιζα με αίσθημα εκτίμησης και την αυτόματη στήριξή της στη Σοφία Μπεκατώρου, πρωτεργάτρια στο κίνημα Metoo, πέραν μιας στυγνής δικονομικής προσέγγισης, αν και δικαστικός. 

Το άλλο, εκ του αρχείου κείμενό μου, που επίσης την αναστάτωσε, αφορούσε την κριτική μου για την ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στο Αμερικανικό Κογκρέσο, υπογραμμίζοντας, μάλιστα, το απόσπασμά μου: «Μόνο κάποιος ηθελημένα, αθεράπευτα μίζερος μπορεί να μην ένιωσε υπερήφανος από την παρουσία και ομιλία του Έλληνα Πρωθυπουργού στο Κογκρέσο». Δεν είναι χάρμα η επιλογή της; Ο καθείς και οι προτιμήσεις του. 

Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να είχε εκείνη θαυμασμό για τη συνομιλία του ηγέτη της Αλέξη Τσίπρα με τον Μπιλ Κλίντον στην αγγλική γλώσσα (λέμε τώρα) για προσέλκυση επενδυτών στη χώρα μας. Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; 

Υπάρχει όμως στην ανάρτησή της και το «Πήρε εκπομπή στη δημόσια τηλεόραση». Αναφέρεται στην «Κεραία» μου. Και πιο κάτω, «Η δε τηλεθέαση ένα με τη μοκέτα». 

Αγαπημένοι μου αναγνώστες, τηλεθεατές, και πάνω από όλους, όσοι παραδώσατε με γενναιοψυχία και γενναιοδωρία, εξαιρετικά προσωπικά σας δεδομένα στο τηλεοπτικό κοινό με κοινό σκοπό να φανούμε χρήσιμοι…Πόση ευγνωμοσύνη στην αναγεννημένη κρατική τηλεόραση που παραχωρεί τηλεοπτικό χρόνο σε τέτοια θεματολογία. Επιτρέψτε μου, στα 62 μου χρόνια, να νιώθω συνειδησιακά ήσυχη. 

Μερικά παραδείγματα: Η αναγκαιότητα της ανακουφιστικής, αυτισμός (έρευνα σε δύο επεισόδια), παιδικός καρκίνος (έρευνα σε δύο επεισόδια), αποτέφρωση, διαζύγιο, αναδοχή – διαφορετικό της υιοθεσίας, συμπερίληψη, η ευλογία του γήρατος, το λιμάνι της φιλίας, οι επιστρέψαντες, τα υποφωτισμένα μουσεία, η ζωή μετά τον καρκίνο, ψυχής θεραπεία, γλυκόπικρη γεύση Κωνσταντινούπολης, εθισμός (διπλό επεισόδιο) κ.λπ. Και να σας αποκαλύψω μερικά από τα επόμενα 12 νέα επεισόδια; «Επιζήσασα του Αουσβιτς ετών 95», «Η μάστιγα της άνοιας», «Δωρεά οργάνων»… 

Εντάξει!.. Σίγουρα δεν είναι του ύψους των «Βέρα στο δεξί», δεν είναι το «Γόβα στιλέτο». Δεν τα φτάνεις, Ρεάκι, αυτά. Και σίγουρα δεν θα μου αποφέρουν διαμερίσματα στο Λονδίνο. Αλλά τι το θες το χρήμα όταν υπάρχει μνήμα (λαϊκόν άσμα). Οσοι περάσαμε καρκίνο (επεισόδιο «Κεραίας», «Η ζωή μετά τον καρκίνο» – αξίζει, δείτε το!) είμαστε οι πιο φοβισμένοι άφοβοι. Αλλες οι ιεραρχίες. Θα ήθελα, για παράδειγμα, και τα δισέγγονά μου να είναι περήφανα για τα θέματα που επέλεγε η προγιαγιά τους.

 Με συγκινεί η ευθύνη ότι θα συνυπάρχουν στο Αρχείο της ΕΡΤ (επεισόδιο «Η περιουσία των Αρχείων της ΕΡΤ»). 

Ο,τι μπορεί ο καθένας μας. Μάλλον, ό,τι καταδέχεται. Δικό μου «τάμα», η ανακουφιστική φροντίδα. Για αυτήν αποφάσισα να βουτήξω και στα τηλεοπτικά «κύματα» μιας αναγεννημένης ΕΡΤ, συμμετέχοντας σε μια παραγωγή.

 Να ’ναι καλά ο παραγωγός! Από το «μαύρο» της αυτοκτονίας ενός σαθρού συστήματος, στο μνημείο των ανύπαρκτων νεκρών των τοξικολαϊκιστών… στο σήμερα. Μόνο ηθελημένα, αθεράπευτα μίζερος δεν θα έβλεπε πόσο, με μια ανοιχτόμυαλη διοίκηση, άλλαξε η εικόνα της κρατικής τηλεόρασης, όπως της αξίζει. Θα προέτρεπα με ντροπαλοταπεινοπερηφάνια (λέξη που χρησιμοποίησε ο Κώστας Καβαθάς στο επεισόδιο για τη ζωή του – δείτε το!) κάθε τζάνκι των Like και των Followers να αναζητήσει στην ERTFLIX τα επεισόδιά μας. 

Ισως ξεκουτιάνει από την «κλεισούρα», που ενδεχομένως καθοδήγησε και την Ιέρεια των Like, προεκλογικά, να σπάσει και τους δίσκους του Διονύση Σαββόπουλου αντί να μελετήσει στη συνέντευξή του, τη συγκλονιστική του αλήθεια-μαρτυρία μιας στιγμής του, σπαρακτικά ανθρώπινης στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύτηκε. 

Τι είμαστε οι άνθρωποι; Ενα «φου» και σβήσαμε. Οσο για την τηλεθέαση, η «Κεραία», αναγνώστες μου, και τηλεθεατές μας, έκανε από 2,5 στον πρώτο κύκλο, που αντιστοιχεί σε 114.000 τηλεθεατές (θηριώδη νούμερα χαρίζει η τηλεόραση!) μέχρι 6,7 στον τρίτο κύκλο. Κατά πόδας με το σπουδαίο «Μουσικό Κουτί». Το φαντάζεστε; Το «Μουσικό Κουτί»; 

Παραξενευτήκατε; Αν ήμουν δημοσιογράφος, και όχι χρονογράφος, θα έκανα μια τρικούβερτη έρευνα για το πώς μετριούνται οι τηλεθεάσεις. Πόσο μούφα μπορεί να είναι τα νούμερα. Παραλλήλως και ευτυχώς υπάρχει η Αγία ERTFLIX… Ακόμα ένα κατόρθωμα της δημιουργικής ομάδας-διοίκησης, εν καιρώ πανδημίας σημειώστε… Ποιος βλέπει στις ημέρες μας τηλεόραση on time; Από την άλλη, μεταξύ μας, αναγνώστες, σκέφτομαι το deal της κυρίας Ακρίτα με τον Αλέξη Τσίπρα. Deal-άρα! 

Ενώ οι σύντροφοι της έλιωναν παπούτσια, έτρωγαν τη λέσα της κατηφόρας τους στην επαφή με τον έξω κόσμο και της αμήχανης έκθεσής τους σε τηλεοπτικό κοινό, υπερασπιζόμενοι μια άρτσι μπούρτσι γραμμή «Με φόρα», αγώνας δηλαδή για ψήφο-την ψήφο… Εκείνη, χολή εκ του καναπέος, μετρώντας και πτου-ξανά-μετρώντας like και followers… Και TΣΟΥΠ! Στην εκλόγιμη δεύτερη θέση! Ασταύρωτη. Συμφέρει. 

Ο,τι καταδέχεται ο καθένας. Εξαιρετικός μισθός, οδηγός (στη δική της διακριτική ευχέρεια να μεταφέρει και την οικογένεια). Ασφάλεια όλο το 24ωρο. Συνεργάτες κ.λπ. Ημείς, αρνούμενοι δις την ένταξή μας σε ψηφοδέλτια (πρόταση από δύο κόμματα) θα συνεχίσομεν, γαλήνιοι παθιασμένοι και πλήρεις, πλην αχόρταγοι ζωής, τον δικό μας δρόμο.

 Χρονογράφημα, γυρίσματα για την «Κεραία», θα οδηγώ το αυτοκίνητό μου, θα βάζω συναγερμό το βράδυ, θα κολυμπάω χειμώνα – καλοκαίρι, θα ταξιδεύω, θα γράψω ακόμα ένα βιβλίο, ίσως ξεντραπώ να εκδώσω τα ποιήματά μου (τι ξεγύμνωμα η ποίηση!), θα κοινοποιώ στο Fb όλα τα χρονογραφήματά μου και ελάχιστα άλλα, όταν ευκαιρώ από ζωή… 

Να συνεχίσω; Το μόνο σίγουρο είναι ότι, από μια ηλικία μετά, δυο δρόμους έχει η ζωή, όπως  ζωγραφίζονται στο πρόσωπο των ανθρώπων. Είτε να έχουν σφιχτό στόμα είτε χαμογελαστό. Ωραίο πράγμα το χαμόγελο! Σας το αφιερώνω αναγνώστες μου… (1986 το πρώτο μου χρονογράφημα… Περνάνε τα έρμα τα χρόνια. Ωραία περνάνε). Σας το αφιερώνω, τηλεθεατές μας. Ο,τι καταδέχεται ο καθένας.

 ΥΓ. Στο διπλό επεισόδιο της «Κεραίας» για τον εθισμό, ένας σπουδαίος ψυχίατρος μας είπε: «Η μέγιστη δυσκολία των ανθρώπων δεν είναι να αφαιρέσουν τον εθισμό αλλά να βρουν τι θα βάλουν στη θέση του εθισμού τους». Εκεί είναι τα ζόρια! Αφορά κάθε είδους εθισμένους. Εννοείται και τους Like-δαρμένους, τους Follow-δαρμένους. 



Πηγή: Protagon.gr