Σάββατο 2 Απριλίου 2022

Προσγειώθηκε στην πραγματικότητα ο Πρωθυπουργός: - "Τα εισοδήματα των νοικοκυριών πολιορκούνται από την ακρίβεια." - "Ξέρουμε, επίσης, ότι στη χώρα μας οι μισθοί είναι χαμηλοί


 Καλημέρα σας. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συμμετοχή σας και γι’ αυτή την πολύ θερμή υποδοχή.


Επιτρέψτε μου, όμως, εισαγωγικά να μοιραστώ μαζί σας δυο σκέψεις για τη μεγάλη εικόνα. Για το πού βρισκόμαστε σήμερα, για το πού πηγαίνει η χώρα.  Και γιατί, παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε, έχουμε χρέος, έχουμε ευθύνη ως παράταξη που ηγείται αυτής της δύσκολης προσπάθειας της χώρας, σε αυτούς τους τρικυμιώδεις καιρούς, έχουμε χρέος, έχουμε ευθύνη να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.

Ο Υπουργός Ανάπτυξης στην ομιλία του είπε κάτι το οποίο το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Πολλοί πολίτες θεωρούν ότι μας έτυχαν μεγάλες δυσκολίες και αυτό είναι αλήθεια. Κληθήκαμε να διαχειριστούμε μια σειρά από πρωτοφανείς κρίσεις ξεκινώντας με τον Έβρο, περνώντας στις μεγάλες αναταραχές με τη γείτονα χώρα το καλοκαίρι του 2020. Στη συνέχεια, μία πρωτοφανή υγειονομική κρίση με οικονομικές συνέπειες δραματικές. Και πάνω που βγαίνουμε από την πανδημία, ένας πόλεμος, μία εισβολή στην Ουκρανία που προκαλεί όχι μόνο γεωπολιτικές, ενεργειακές, οικονομικές αναταράξεις με επιπτώσεις για όλες τις οικονομίες σε όλο τον κόσμο, στην Ευρώπη, με εισαγόμενο πληθωρισμό και με ένα καινούργιο κύμα ακρίβειας το οποίο πολιορκεί νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Όλες αυτές οι κρίσεις όμως, φίλες και φίλοι, ήταν εξωγενείς κρίσεις. Δεν τις προκαλέσαμε εμείς, όπως την κρίση του 2015 η οποία προκλήθηκε με υπαιτιότητα της προηγούμενης κυβέρνησης. Κληθήκαμε να τις διαχειριστούμε. Τις διαχειριστήκαμε με υπευθυνότητα, με σοβαρότητα, με ειλικρίνεια. Και μετατρέψαμε αυτές τις κρίσεις, παρά τις μεγάλες δυσκολίες, σε ευκαιρίες.

Όταν αντισταθήκαμε στην προσπάθεια οργανωμένης εισβολής ουσιαστικά στον Έβρο, στείλαμε ένα μήνυμα ότι η χώρα μας υιοθετεί μία διαφορετική μεταναστατευτική πολιτική, ότι η χώρα μας έχει σύνορα και τα σύνορα αυτά πρέπει να φυλάσσονται. Και τα σύνορα της Ελλάδος είναι σύνορα της Ευρώπης.

Και συμπαρασύραμε ουσιαστικά όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση σε μία διαφορετική προσέγγιση στο ζήτημα της μετανάστευσης. Όταν αντιμετωπίσαμε τις μεγάλες προκλήσεις στο Αιγαίο κατέστη ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη, την οποία είχαμε ήδη επισημάνει, για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεών μας και της αποτρεπτικής δυνατότητας της χώρας. Και, σήμερα, η χώρα είναι πολύ πιο ισχυρή αποτρεπτικά από ότι ήταν πριν από 30 μήνες.

Όταν κληθήκαμε να διαχειριστούμε τις πρωτοφανείς συνέπειες της πανδημίας δεν διστάσαμε μαζί με το Οικονομικό Επιτελείο, τον Χρήστο Σταϊκούρα, τον Άδωνι, όλα τα στελέχη του Οικονομικού Επιτελείου, να κάνουμε κάτι το οποίο ενδεχομένως σε κάποιους να φάνταζε ξένο ως προς την ιστορία της παράταξης. Όμως ήμασταν απολύτως συνεπείς στις ιδεολογικές μας αναφορές.
Στηρίξαμε την κοινωνία και τους πιο ευάλωτους με ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα δημοσιονομικής επέκτασης που δρομολογήθηκαν συνολικά στην Ευρώπη και κρατήσαμε όρθια την ελληνική κοινωνία, κρατήσαμε όρθιο τον παραγωγικό ιστό της χώρας,
στηρίξαμε τα νοικοκυριά και καταφέραμε και επαναφέραμε την οικονομία σε μία δυναμική τροχιά ανάκαμψης το 2021.

Και σήμερα, σήμερα που μιλάμε, η ανεργία έπεσε στο 11,9%. Πάνω από 4 μονάδες χαμηλότερα από ό,τι ήταν όταν ήρθαμε στα πράγματα, παρά τις μεγάλες κρίσεις τις οποίες περάσαμε.

Ταυτόχρονα, ψηφιοποιήσαμε το κράτος. Ενισχύσαμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Προσλάβαμε πάνω από 10.000 γιατρούς και νοσηλευτές. Και δείξαμε ότι αυτή η παράταξη, του Κωνσταντίνου Καραμανλή, έχει λαϊκό και κοινωνικό πρόσημο. Διότι αυτή, σήμερα, είναι η πραγματικά προοδευτική πολιτική.

Και, σήμερα, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα εξωγενές κύμα ακρίβειας. Αποτέλεσμα της μεγάλης ανόδου στις τιμές του φυσικού αερίου, ως αποτέλεσμα μιας γεωπολιτικής σύρραξης την οποία, ειλικρινά, κανείς μας δεν φανταζόταν ότι θα ξαναζούσαμε στην ήπειρό μας. Ποιος θα περίμενε ότι ανάμεσα στα πολλά τα οποία μας έτυχαν, θα έπρεπε να διαχειριστούμε και έναν πόλεμο στην Ευρώπη. Και γνωρίζουμε καλά σήμερα -και το αναγνωρίζουμε πρώτοι εμείς- ότι τα εισοδήματα των νοικοκυριών πολιορκούνται από την ακρίβεια.

Γνωρίζουμε, επίσης, ότι θα εξαντλήσουμε τις δυνατότητές μας να στηρίξουμε νοικοκυριά και επιχειρήσεις, στρέφοντας πάντα το βλέμμα μας στους πιο αδύναμους. Ξέρουμε, επίσης, ότι και σήμερα ακόμα στη χώρα μας οι μισθοί είναι χαμηλοί. Δεν είναι στο επίπεδο που θέλουμε να τους φτάσουμε.

Όλα αυτά είναι μια πραγματικότητα την οποία πρέπει να διαχειριστούμε. Όμως, επειδή έχουμε τη δυνατότητα με τη συνετή δημοσιονομική διαχείριση την οποία έχουμε κάνει, σπεύσαμε και εξαγγείλαμε για τον μήνα Απρίλιο ένα σημαντικό πρόσθετο πακέτο στήριξης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, το οποίο ακόμα οι πολίτες δεν το έχουν δει.

Και γι’ αυτό και θέλω να είμαστε προσεκτικοί όταν μιλάμε για ενδεχόμενα νέα μέτρα τα οποία μπορεί να έρθουν, ας δρομολογήσουμε πρώτα τα μέτρα τα οποία έχουμε ψηφίσει. Σας διαβεβαιώνω ότι με το Οικονομικό Επιτελείο φροντίζουμε πάντα ώστε να υπάρχουν εφεδρείες σε περίπτωση που η κρίση αυτή κρατήσει περισσότερο από αυτό το οποίο περιμένουμε.
Έχουμε, όμως, να δρομολογήσουμε μέσα στον Απρίλιο την επιπρόσθετη στήριξη των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων στους λογαριασμούς της ηλεκτρικής ενέργειας. Τα 200 ευρώ τα οποία θα πάρουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι, οι δικαιούχοι του επιδόματος του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, την πλατφόρμα για την στήριξη στα καύσιμα και την πολύ σημαντική -βλέπω στο ακροατήριο και τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης- την πολύ σημαντική στήριξη την οποία δίνουμε στον πρωτογενή τομέα.

Μας απασχολεί πάρα πολύ τι γίνεται σήμερα στον πρωτογενή τομέα. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι είναι αντιμέτωποι με αυξημένες τιμές στα λιπάσματα, με αυξημένες τιμές στις ζωοτροφές, γι’ αυτό και μειώσαμε το ΦΠΑ, γι’ αυτό και δίνουμε επιστροφές στις ζωοτροφές, γι’ αυτό και κάνουμε πρόσθετες παρεμβάσεις για τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος. Και θα στρέφουμε πάντα το βλέμμα μας στον πρωτογενή τομέα, διότι εκεί χτυπάει πραγματικά η καρδιά της πατρίδας μας, εκεί χτυπάει η καρδιά της ελληνικής οικονομίας.

Θα είμαστε, λοιπόν, κοντά στους πολίτες, κοντά στους πιο αδύναμους όσο κρατάει αυτή η κρίση.  Όμως ταυτόχρονα -και αυτό σας παρακαλώ πολύ θέλω να το συγκρατήσετε- η κυβέρνηση αυτή παρότι αφιέρωσε πολύ μεγάλη ενέργεια στη διαχείριση όλων αυτών των εξωγενών κρίσεων, δεν έκανε την παραμικρή έκπτωση στην υλοποίηση του κυβερνητικού μας προγράμματος.
Εδώ, από αυτό το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, πριν από τις εκλογές, είχα αναλάβει μια σειρά από συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Για το πώς θα μειώσουμε τους φόρους, για το πώς θα μειώσουμε τις εργοδοτικές εισφορές, για το πώς θα ξανακάνουμε την Ελλάδα αναπτυξιακό πόλο. Μια χώρα η οποία μπορεί να προσελκύει επενδύσεις σε πολλούς διαφορετικούς κλάδους. Για το πώς θα δημιουργήσουμε πολλές και καλές δουλειές για τους Έλληνες.

Και αυτές μας τις δεσμεύσεις παρά τις δυσκολίες, τις υλοποιούμε με θρησκευτική ευλάβεια. Και όταν θα έρθει η ώρα να κριθούμε από τον ελληνικό λαό στο τέλος της τετραετίας και να διεκδικήσουμε και πάλι το δικαίωμα να κυβερνούμε τη χώρα με σταθερότητα και αυτοπεποίθηση, θα μπορείτε όλοι σας, όλα τα κομματικά στελέχη, να κοιτάνε τους πολίτες στα μάτια και να τους λένε, παρά τις δυσκολίες, τα είπαμε και τα κάναμε.

Διότι, είμαστε μια κυβέρνηση αξιόπιστη, η οποία πάνω από όλα βάζει το καλό των Ελλήνων πολιτών. Είμαστε μια κυβέρνηση που στρέφει το βλέμμα της πρωτίστως στους πιο αδύναμους. Και έτσι θα συνεχίσουμε τους 15, 16 μήνες, όσοι ακόμα μας χωρίζουν μέχρι τις εθνικές εκλογές. Θα είναι μήνες σκληρής δουλειάς. Θα ολοκληρώσουμε την τετραετία και θα κριθούμε για το έργο μας εν τω συνόλω. Και για την ικανότητά μας να διαχειριστούμε κρίσεις, διότι όλοι αντιλαμβάνονται σήμερα ότι ο κόσμος μπαίνει σε μια διαφορετική, ταραγμένη εποχή και θέλει στιβαρές και σταθερές ηγεσίες αλλά και για τη δυνατότητά μας να βελτιώνουμε τελικά τη ζωή των πολιτών.

Και εσείς εδώ, στη Θεσσαλονίκη, ξέρετε πόσο πολύ έχουμε ασχοληθεί με τη βόρεια Ελλάδα, πόσο έχουμε ασχοληθεί με την πόλη της Θεσσαλονίκης, με το ευρύτερο πολεοδομικό συγκρότημα και αυτό θα είναι το αντικείμενο και των παρουσιάσεων που θα γίνουν στη συνέχεια.

Πιστεύω ότι είναι δίκαιο -και μας το αναγνωρίζουν και οι επικριτές μας- ότι ποτέ δεν είχε δρομολογηθεί στη Θεσσαλονίκη με τέτοια συνέπεια ένας τέτοιος σημαντικός όγκος μεγάλων παρεμβάσεων που αλλάζουν ουσιαστικά, κ. Δήμαρχε, κ. Περιφερειάρχα, την όψη της πόλης. Και είναι έργα τα οποία υλοποιούνται παρά τις δυσκολίες.

Από το Μετρό, μέχρι το flyover, μέχρι τη σύνδεση του προβλήτα 6, μέχρι την ανάπλαση της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, το παράκτιο μέτωπο, το στρατόπεδο «Παύλος Μελάς». Θα σας μιλήσουν για όλα αυτά στη συνέχεια οι συμμετέχοντες στο πάνελ.

Η Θεσσαλονίκη αλλάζει, ταυτόχρονα όμως δεν αλλάζει μόνο με μεγάλα έργα υποδομής, αλλάζει διότι μετατρέπεται η πόλη σε ένα σύμβολο όλων των σημαντικών αναπτυξιακών δυνατοτήτων που έχει αυτός ο τόπος. Μία πόλη η οποία μπορεί πια να προσελκύει επενδύσεις στην καινοτομία και στην υψηλή τεχνολογία.

Είναι αλήθεια αυτό το οποίο ειπώθηκε, ότι όταν η Pfizer ξεκίνησε να δρομολογήσει την επένδυσή της στη Θεσσαλονίκη και μιλούσα με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο, τον Άλμπερτ Μπουρλά, έναν άνθρωπο που αγαπάει πραγματικά την πόλη στην οποία γεννήθηκε και την πόλη στην οποία μεγάλωσε, είχε τότε μεγάλο ανταγωνισμό, γιατί μια διεθνής εταιρεία δεν μπορεί απλά να έρχεται σε μία πόλη επειδή τυχαίνει ο Διευθύνων Σύμβουλος να είναι από εκεί. Και μεγάλο ανταγωνισμό από πολλές άλλες πόλεις για να κατευθυνθεί αυτή η επένδυση.

Ήρθε στη Θεσσαλονίκη με σκοπό να είναι μία επένδυση της τάξης των 200-300 θέσεων εργασίας. Σήμερα έχει 700 και μπορεί να ξεπεράσει τους χίλιους. Γιατί έγινε αυτό; Έγινε αυτό διότι αυτή η πόλη, εκτός από την ομορφιά της, εκτός από την ωραία ποιότητα ζωής, προσφέρει κάτι εξαιρετικό: κι αυτό είναι το ανθρώπινο δυναμικό της. Αυτό βλέπουν οι εταιρείες οι οποίες έρχονται στη Θεσσαλονίκη για να επενδύσουν και να δημιουργήσουν πολλές θέσεις εργασίας.

Άρα, μια πόλη η οποία εκτός από το ότι βελτιώνει την ποιότητα ζωής των πολιτών της με σημαντικά έργα υποδομής, μπορεί να είναι τουριστικός πόλος, μπορεί να είναι πόλος καινοτομίας, να είναι πόλος πολιτισμού, να είναι πόλος παιδείας. Αυτή είναι η Θεσσαλονίκη την οποία οραματιζόμαστε.

Και, νομίζω, ότι έχει πάντα μια πολύ μεγάλη αξία να μπορούμε να βγαίνουμε λίγο πάνω από τη συγκυρία των γεγονότων και από τη μεγάλη δυσκολία που αντιμετωπίζουμε, σήμερα, και να μην ξεχνάμε ποτέ, ως στελέχη αυτής της μεγάλης παράταξης, της οποίας έχω την τιμή να ηγούμαι, να βλέπουμε την μεγάλη εικόνα.

Τι είναι αυτό, τελικά, το οποίο θέλουμε να πετύχουμε. Θέλουμε να αλλάξουμε την Ελλάδα, θέλουμε να κάνουμε την Ελλάδα μια πραγματική Ευρωπαϊκή  χώρα στην οποία να είμαστε υπερήφανοι να ζούμε. Θέλουμε να γίνουμε από ουραγοί, πρωταγωνιστές. Αυτός είναι ο στόχος μας. Αυτό είναι  το όραμα το οποίο είχε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής για την Ελλάδα και το οποίο συνέχισαν όλοι όσοι ηγήθηκαν αυτής της παράταξης.  Ολοι έβαλαν ένα σημαντικό λιθαράκι σε αυτή την κατεύθυνση.

Αυτό λοιπόν, αυτή τη μεγάλη προσπάθεια να αλλάξουμε την πατρίδα μας θα τη συνεχίσουμε αταλάντευτα. Και θα τη συνεχίσουμε έχοντας εσάς, τα στελέχη μας, τα μέλη της Νέας Δημοκρατίας στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Η Νέα Δημοκρατία σήμερα, αγαπητέ Παύλο, είναι διαφορετική από τη Νέα Δημοκρατία του 2016. Είναι μία παράταξη μεγαλύτερη, ευρύτερη, πιο ανανεωμένη. Πιστεύω πιο δημιουργική, με πολύ περισσότερα ενεργά μέλη, κοντά στην κοινωνία. Αφουγκράζεται αυτή η παράταξη τον πραγματικό παλμό της κοινωνίας και αυτό είναι το μήνυμα το οποίο θέλω να εκπέμψουμε και στο Συνέδριό μας, το οποίο θα διοργανώσουμε στις αρχές Μαΐου. Επρόκειτο να γίνει τον Δεκέμβριο, θα γίνει τώρα τον Μάιο. Θα εκλέξουμε τα καινούρια μας όργανα και θα μπούμε, πια, στην τελική ευθεία, στον τελικό χρόνο πριν από τις εθνικές εκλογές.

Σας θέλω, λοιπόν, σε αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια όλους κοντά μας. Θέλω να βλέπετε, πάντα, τη μεγάλη εικόνα και να μη ξεχνάτε ότι στην Ιστορία της μεταπολίτευσης δεν νομίζω ότι υπήρχε άλλη κυβέρνηση  που να διαχειρίστηκε τόσες δυσκολίες και 30 μήνες μετά την εκλογή της να έχει τόσο σημαντικό προβάδισμα από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Αυτό μας γεμίζει με ευθύνη. Γιατί δεν αναμετριόμαστε με τους πολιτικούς μας αντιπάλους. Αναμετριόμαστε με τον καλύτερό μας εαυτό. Αυτό θέλουμε.  Κάθε μέρα, να γινόμαστε καλύτεροι, να αναμετριόμαστε τελικά με τα προβλήματα των πολιτών τα οποία δεν έχουν χρώμα. Αυτή η παράταξη δεν κάνει διακρίσεις. Είναι εδώ για το καλό όλων των Ελλήνων, πρωτίστως των λιγότερο προνομιούχων. Σε αυτό το δρόμο, λοιπόν, θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε με αυτοπεποίθηση, με σιγουριά, με την στήριξη των στελεχών μας, όντας σίγουροι ότι είμαστε από τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, για να αλλάξουμε την Ελλάδα προς όφελος όλων των Ελληνίδων, όλων των Ελλήνων.

Ανανεώνουμε το ραντεβού της συνάντησής μας στο τακτικό μας Συνέδριο, στις αρχές Μαΐου, σε λίγες εβδομάδες από τώρα. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τη στήριξη και για τους αγώνες που πάντα κάνετε για τη μεγάλη μας παράταξη, για τη Νέα Δημοκρατία, την οποία όλοι τόσο πολύ αγαπάμε.

Κατεβάστε φωτογραφικό υλικό εδώ.
Κατεβάστε το δελτίο τύπου εδώ

Συνάντηση με τον Βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Χρήστο Γκόκα - Τι συζητήθηκε


 

     Συνάντηση με τον Βουλευτή του ΚΙΝΑΛ Χρήστο Γκόκα είχε σήμερα ο πρόεδρος του παραρτήματός μας Σχης(ΠΖ) ε.α. Αλέξανδρος Παναγής.

    Το κυρίαρχο θέμα της συνάντησης ήταν για τις "λεηλατημένες" συντάξεις  των αποστράτων  και οι συνεχιζόμενες εξαπατήσεις από τις κυβερνήσεις.

    Επιδόθηκαν στον Βουλευτή όλα τα πραγματικά στοιχεία/έγγραφα που αποδεικνύουν:

    >-  Την εξαπάτηση τόσο με τα παλαιά όσο με τα τελευταία αναδρομικά

    >-  Τα εκ προθέσεως λάθη στον επανυπολογισμό των συντάξεων που αλλοιώνουν όχι μόνο τις αυξήσεις για όσους έχουν πολλά συντάξιμα χρόνια αλλά και τις μειώσεις μειώσεις των προσωπικών διαφορών για όσους έχουν λιγότερα συντάξιμα χρόνια

    >-    Την αθέτηση των υποσχέσεων της σημερινής κυβέρνησης

    Ο Βουλευτής δήλωσε πως τα έγγραφα αποδεικνύουν περίτρανα τα καταγγελλόμενα και πως θα προβεί, μαζί τον τομεάρχη άμυνας του κόμματός του στις προβλεπόμενες κοινοβουλευτικές ενέργειες για την ανάδειξη όλων των θεμάτων



Παρασκευή 1 Απριλίου 2022

Εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία - Επικίνδυνη τροπή με την καταγγελία της Μόσχας για Ουκρανική επίθεση σε Ρωσικό έδαφος


 

Επικίνδυνη τροπή λαμβάνει ο πόλεμος, με τη Ρωσία να καταγγέλλει την Ουκρανία για επίθεση σε ρωσικό έδαφος. Κι ενώ το Κίεβο δεν επιβεβαιώνει ότι βρίσκεται πίσω από την επίθεση της αποθήκης καυσίμων στο Μπελγκορόντ, το Κρεμλίνο επιμένει και φτάνει στο σημείο να εγείρει ζήτημα για υπονόμευση των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, αυξάνοντας τον φόβο στη Δύση ότι ίσως αναζητεί πρόφαση για να δικαιολογήσει κλιμάκωση των εχθροπραξιών. Τη στιγμή μάλιστα που η Μόσχα ετοιμάζεται για τη μεγάλη επίθεση στο Ντονμπάς.

Οι συνέπειες του πολέμου διαχέονται και στο ρωσικό έδαφος. Δεξαμενή καυσίμων της Ροσνέφτ τυλίχθηκε στις φλόγες στην πόλη Μπέλγκοροντ, λίγες δεκάδες χιλιόμετρα από το ισοπεδωμένο αλλά υπό ουκρανικό ακόμη έλεγχο Χάρκοβο.

Καθώς ανεπιβεβαίωτα ερασιτεχνικά βίντεο φέρεται να δείχνουν ελικόπτερο να βάλει κατά της δεξαμενής, οι Ρώσοι κατηγορούν τους Ουκρανούς ότι για πρώτη φορά χτύπησαν το έδαφός τους.

Κορυφαίος αξιωματούχος της ουκρανικής κυβέρνησης αρνήθηκε τις ρωσικές κατηγορίες ότι το Κίεβο βρίσκεται πίσω από την επίθεση κατά της δεξαμενής πετρελαίου. Μιλώντας στην ουκρανική τηλεόραση, ο γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας Ολεξέι Ντανίλοφ τόνισε ότι «για κάποιον λόγο λένε ότι εμείς το κάναμε, αλλά σύμφωνα με τις πληροφορίες μας αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».

Την ίδια ώρα, το υπουργείο Άμυνας της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι δύο ουκρανικά ελικόπτερα Mi-24 ευθύνονταν για την επίθεση σε χώρο αποθήκευσης καυσίμων στην πόλη Μπέλγκοροντ, συμπληρώνοντας ότι οι εγκαταστάσεις δεν προμήθευαν με καύσιμα τον ρωσικό στρατό.

Στην ίδια ανακοίνωση, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αναφέρει ότι τα δύο ελικόπτερα εξαπέλυσαν την επίθεση αφότου πέρασαν τα σύνορα πετώντας σε πολύ χαμηλό ύψος.

Εγείρονται ερωτήματα αν η επίθεση ήταν ένα πρόσχημα της Ρωσίας ή ακόμη και αν οφείλεται σε αμέλεια των Ρώσων στρατιωτών, που ήδη έχουν κατηγορηθεί ότι έχουν πλήξει κατά λάθος τις δικές τους δυνάμεις. Το Κρεμλίνο πάντως απειλεί το Κίεβο ότι θα υπάρξουν επιπλοκές στις διαπραγματεύσεις.

«Είτε η Μόσχα αναζητεί είτε όχι μια προβοκάτσια, ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι προειδοποιεί ότι οι Ρώσοι ετοιμάζονται για ευρείας κλίμακας επιθέσεις στα ανατολικά και νότια. Από το Χάρκοβο μέχρι τη Μαριούπολη θα ακολουθήσουν ακόμη σκληρότερες μάχες τις επόμενες μέρες» σημείωσε ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ.

Νέο βίντεο από την πολιορκημένη Μαριούπολη δείχνει πώς είναι να ζει κανείς εν μέσω ανηλεών βομβαρδισμών. Από αυτόν τον τρόμο χρειάζεται επειγόντως να φύγουν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Όμως τα πούλμαν και η ανθρωπιστική βοήθεια που κατευθύνονται προς την πόλη συναντούν συνεχώς εμπόδια και ο Ερυθρός Σταυρός που συντονίζει την επιχείρηση αμφιβάλλει αν και πότε θα φτάσουν.

Η αντιπρόεδρος της ουκρανικής κυβέρνησης κατηγορεί τους Ρώσους ότι έκλεψαν τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας. Χωρίς να έχουν τίποτα άλλο για τις οικογένειές τους, όσοι έχουν δικά τους οχήματα συνεχώς επιχειρούν να φύγουν αλλά πολλές φορές δέχονται πυρά.

Οι αυτονομιστές, οι Ρώσοι και οι Τσετσένοι σφυροκοπούν τη Μαριούπολη δείχνοντας τι θα ακολουθήσει στο υπόλοιπο Ντονμπάς αλλά και οι ουκρανικές δυνάμεις αποδεικνύουν ότι συνεχίζουν να αντιστέκονται παρά τις απώλειες.

Το αμερικανικό Πεντάγωνο εκτιμά ότι αν οι μάχες επικεντρωθούν σε αυτήν την περιοχή, o πόλεμος θα παραταθεί χρονικά, καθώς οι Ουκρανοί γνωρίζουν πολύ καλά τα εδάφη στα οποία μάχονται από το 2014.

Πηγές: ΕΡΤ, - ertnews.gr - https://www.ertnews.gr/eidiseis/diethni/polemos-stin-oykrania-epikindyni-tropi-me-tin-kataggelia-tis-moschas-gia-oykraniki-epithesi-se-rosiko-edafos/

Η ενοχική εμμονή, η επιλεκτική μνήμη και η φιλορωσική εκτροπή της Αριστεράς - Ο Ιδεολογικός αχταρμάς του "Καθοδηγητή" του Κρεμλίνου που διατηρούσε άριστες σχέσεις με τη "Χρυσή Αυγή"


 

Είναι έκδηλη η αμηχανία ικανού αριθμού «αριστερών» (κατά δήλωσή τους) στην Ελλάδα όταν καλούνται να τοποθετηθούν έναντι της ρωσικής εκστρατείας στο έδαφος της Ουκρανίας. 

Όπως είναι έκδηλη και η εσωτερική μάχη ή καλύτερα το ψυχολογικό δράμα που βιώνουν πολλοί "αριστεροί" στην Ελλάδα όταν χρειάζεται να εξωτερικεύσουν τις σκέψεις τους για τον Βλαδίμηρο Πούτιν. 

Πρόκειται για δραματική εσωτερική σύγκρουση μεταξύ της παγιωμένης άποψης ενός κομματιού της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής Αριστεράς και του συνόλου της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς, πως ο απόλυτος Άρχων του Κρεμλίνου είναι αυθεντικός εκφραστής μιας γνήσιας αντικαπιταλιστικής, αντιδυτικής, αντισυστημικής σκέψης, η οποία πηγάζει από δύο ρωσικής προέλευσης ιδεολογικές δεξαμενές. Του παραδοσιακού ρωσικού εθνικισμού και μπολσεβικισμού, που συναντώνται στα διαφορετικά αφηγήματα του λεγόμενου εθνικο-μπολσεβικισμού.

Πρόκειται για ιδεολογικό παιδί της μετα-Γκορμπατσόφ περιόδου όπου ο κλασικός ρωσικός πρωτογονισμός, ένα διαχρονικό χαρακτηριστικό της ρωσικής σκέψης, ο θεωρητικός «τσαρισμός», ο ηττημένος μπολσεβικισμός της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας και η υπαρκτή ανασφάλεια μιας παρακμασμένης «Αγίας Ρωσίας» δίνουν ραντεβού στη σύσταση μιας νέας θεωρίας. 

Αυτής που προτείνει την εναλλακτική της Ευρασίας απέναντι στη Δύση, του μυώδους Κράτους απέναντι στη Δυτική Δημοκρατία, την ταυτοποίηση με έναν Ορθόδοξο πρωτογονισμό της Ανατολικής Εκκλησίας, την αντικατάσταση των Σολχόζ και των Κολχόζ από τις ελίτ των ολιγαρχών που είναι πειθήνιοι εκφραστές του προτεινόμενου οικονομικού λαϊκού αυταρχισμού, όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενα. 

Αυτός ο λαϊκός αυταρχισμός υπόσχεται γεμάτα ράφια, διακοπές για όλους, πρόσβαση στον καταναλωτισμό, δικαίωμα προσωπικής αποταμίευσης, αλλά μέχρις εκεί. Όλα τα υπόλοιπα αφορούν τους αυθεντικούς εκπροσώπους της «Αγίας Ρωσίας». Το μοντέλο ονομάζεται εθνικο-μπολσεβικισμός.

Εκφραστές του, δύο ιδεολογικά «ρεμάλια» της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς και της αυλής των ολιγαρχών που πλαισιώνουν την ελίτ του Κρεμλίνου. Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν και ο Έντουαρντ Λιμόνοφ. Ο πρώτος, αυθεντικό πρότυπο του ρωσικού νεοναζισμού ήδη από τη δεκαετία του ’80, θεωρείται πλέον ο κυανοπώγων του Πούτιν και ο θεωρητικός της αποκαλούμενης αστόχως «4ης Θεωρίας» (μία νέα πρόταση πέρα από τον καπιταλισμό, τον κομμουνισμό και τον ναζισμό). Πρόκειται για αστείο.

Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν

Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν δεν είναι τίποτε άλλο από γνήσιος εκφραστής του παραδοσιακού ρωσικού πρωτογονισμού και του σκληροπυρηνικού ρωσικού «τραντισιοναλισμού», των διαχρονικών δηλαδή χαρακτηριστικών της λεγόμενης «ρωσικής σκέψης». Ο πατέρας του, αντιστράτηγος, υπηρέτησε όλη του τη ζωή στη σοβιετική στρατιωτική αντικατασκοπία. Ο ίδιος ο Ντούγκιν, που γεννήθηκε το 1962, άρχισε τις σπουδές του από την Πολεμική Σχολή Αεροπορίας. Ξεκίνησε ως απλός εκπαιδευόμενος σε τάγματα θανάτου των Ρώσων νεοναζί για να καταλήξει ιδρυτής του Εθνικομπολσεβικικού Μετώπου και κατόπιν του Εθνικομπολσεβικικού Κόμματος. Σήμερα είναι ο «εξομολογητής» του Πούτιν και ο «Influencer» του Κρεμλίνου. Ο Ντούγκιν διατηρούσε άριστες σχέσεις με τη "Χρυσή Αυγή". Τον κάλεσαν να απευθυνθεί στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Πειραιά. Ο Ντούγκιν διατηρεί άριστες σχέσεις με την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, με τη Μαρίν Λεπέν, με τους Ιταλούς ακροδεξιούς, τους Ολλανδούς νεοναζί, τους Γερμανούς της Άκρας Δεξιάς. Ο Νίκος Κοτζιάς φωτογραφήθηκε μαζί του.

Ο Ιδεολογικός αχταρμάς του "Καθοδηγητή" του Κρεμλίνου, Αλεξάντερ Ντούγκιν

Διαβάζουμε στο «The Books Journal»: Τη δεκαετία του 1980, ο Αλεξάντερ Ντούγκιν είχε ριζοσπαστικές αντισοβιετικές και αντικομμουνιστικές ιδεολογικές προτιμήσεις. Ο ίδιος διηγείται πως μάθαινε στον μικρό του γιο να «φτύνει τα αγάλματα του Λένιν», πράγμα για το οποίο στη συνέχεια μετάνιωσε. Είναι η περίοδος που γοητεύεται από τη φιλοσοφία του Νίτσε και τα έργα του Μιρτσέα Ελιάντε, την ιδεολογία των «Νέων δεξιών» της Ευρώπης, των θεωρητικών της «Συντηρητικής επανάστασης» του Μεσοπολέμου, των θεωρητικών της γεωπολιτικής Καρλ Χαουσχόφερ, Φρίντριχ Ράτσελε, Καρλ Σμιτ, αλλά και των συγγραφέων Ρενέ Γκενόν (γνωστός και ως σεΐχης Αμπντούλ-Ουάχιντ Γιάχγια) και Γιούλιους Έβολα.

Με την ανάληψη της εξουσίας από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και την έναρξη της πολιτικής της Περεστρόικα άλλαξαν και οι απόψεις του Αλεξάντερ Ντούγκιν για τον κομμουνισμό και το σοβιετικό καθεστώς. Είναι γνωστή η άποψή του σχετικά με τη διάλυση της ΕΣΣΔ ως γεωπολιτικής ήττας του «πολιτισμού της θάλασσας» επί του «πολιτισμού της ξηράς». Είναι η εποχή που ο Ντούγκιν στρέφεται προς τον μαρξισμό, τον εθνικομπολσεβικισμό, τη μεταφυσική του κομμουνισμού, την ευρασιατική θεωρία αλλά και τους «Νέους αριστερούς». Τον Οκτώβριο του 1993 λαμβάνει μέρος στην άμυνα του Ανωτάτου Σοβιέτ της Ρωσίας. Η ήττα του εκεί και η αποτυχία αποτροπής της κατάρρευσης του κομμουνιστικού συστήματος είναι η μεγάλη του προσωπική τραγωδία, κατά τον ίδιο.

Στη συνέχεια, μαζί με τον Εντουάρντ Λιμόνοφ, γνωστό στο ελληνικό κοινό συγγραφέα, και τον Γιεγκόρ Λετόφ, ιδρύουν το Εθνικομπολσεβικικό Κόμμα, το οποίο ασκεί διαρκή πολεμική κατά του τότε προέδρου Μπορίς Γιέλτσιν, διατυπώνοντας ριζοσπαστικές αντιαμερικανικές απόψεις κατά του δυτικού φιλελευθερισμού. Επί σειρά ετών ήταν ο ιδεολογικός καθοδηγητής του Εθνικομπολσεβικικού Κόμματος. Είναι η εποχή όμως που ο Ντούγκιν έρχεται σε επαφή με τη ρωσική Ορθοδοξία και ιδιαίτερα με την αίρεση των Παλαιόπιστων και γίνεται μέλος της Εκκλησίας τους. 

«Από τα μοναστήρια… στο Κρεμλίνο»

Αυτόν τον ιδεολογικό αχταρμά μετέδωσε ο Ντούγκιν στον νέο τσάρο. Αυτή είναι η περίφημη σκέψη-αφήγημα του Βλαδίμηρου Πούτιν. Ένα άγαρμπο συνονθύλευμα ρωσικής παράδοσης απολυταρχισμού, νοσταλγίας για τη χαμένη αίγλη του τσαρισμού, μία υπερβολική δόση άκαμπτης Ορθοδοξίας της στέπας, μία αναφορά γεμάτη σκοπιμότητες σε ελεγχόμενη κοινωνική δικαιοσύνη που είναι η σλαβική παραλλαγή του ευρωπαϊκού λαϊκισμού, ένας βίαιος ρωσικός πανσλαβισμός και βεβαίως ένας σταθερός προσανατολισμός στην Ευρασία, τον νέο πυρήνα της παγκόσμιας κυριαρχίας. Όλα τα παραπάνω με μία ισχυρή περιφρόνηση της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των κοινωνικών ελευθεριών και των δυτικών θεσμικών αναφορών.


Η Ελληνική Αριστερά και το νεοναζιστικό στοιχείο της Ουκρανίας

Από την έναρξη της ρωσικής εισβολής άρχισε να εξελίσσεται στην Ελλάδα μία συστηματική ανάδειξη του φιλοναζιστικού στοιχείου στην Ουκρανία ως κυρίαρχου χαρακτηριστικού σε αυτόν τον πόλεμο. Αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό διαστρέβλωσης της πραγματικότητας που είναι ξεκάθαρα κατασκευασμένο προϊόν της προπαγάνδας του Κρεμλίνου, με τη χρήση πραγματικών μεν αλλά μη κυρίαρχων πολιτικά και ιδεολογικά δεδομένων, το είχαμε διαπιστώσει και στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας. Όταν, στην αρχή, ο ομοσπονδιακός στρατός χαρακτήριζε τους Κροάτες συλλήβδην Ούστασι (φασίστες στην Κροατία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο). Στη συνέχεια αυτή την ιδεολογική σκυτάλη παρέλαβαν οι Σέρβοι. Μόνον που ήταν αστείο να παρατηρείς Σέρβους ακροδεξιούς, τους «Τσέτνικ» (φασίστες εθνικιστές στη Σερβία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) να κατηγορούν τους Κροάτες ομοϊδεάτες τους.

Είναι λοιπόν προφανές πως στην Ουκρανία υπάρχουν νεοναζί. Δεν είναι ούτε περισσότεροι ούτε και πιο επικίνδυνοι από τους ενεργούς νεοναζί που επιχειρούν πολιτικά και κοινωνικά στη Ρωσία του Πούτιν. Βεβαίως και έχουν εντοπιστεί οργανώσεις νεοναζί αλλά και άλλων ακροδεξιών εκφράσεων του ουκρανικού εθνικισμού. Δεν είναι ούτε πολυπληθέστεροι ούτε και λιγότερο μαχητικοί από εκείνους που δρουν σήμερα στη Ρωσία. 

Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος που ένα κομμάτι της ελληνικής συστημικής Αριστεράς και σχεδόν το σύνολο της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς αναδεικνύουν ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό του πολέμου στην Κεντρική Ευρώπη τη σύγκρουση με το νεοναζιστικό στοιχείο της Ουκρανίας; Πρόκειται προφανώς για επιχείρηση ιδεολογικής κάλυψης. Πίσω από αυτό το ιδεολόγημα κρύβεται μία παραδοσιακή μεν, ανιστόρητη δε και κυρίως ανορθολογική ταύτιση ενός τμήματος της ελληνικής κοινωνίας (και μέρους της επιχειρηματικής ελίτ) με τον ρωσικό παράγοντα.

Σε πρώτη ανάγνωση όλη αυτή η ψευδοστρατηγική προσέγγιση του ρωσικού παράγοντα θα μπορούσε να κρύβει κάποια συλλογική αφέλεια, μία έστω ανεξήγητη προσκόλληση σε ένα «ιστορικό ναΐφ αφήγημα» περί «Ξανθού Γένους» κ.λπ.

Η Αριστερά σε ό,τι αφορά ένα ισχυρό ποσοστό της εξέφραζε και εξακολουθεί να εκφράζει απέχθεια για το δυτικό θεσμικό οικοδόμημα. Η Αριστερά αντιδρά αμήχανα (λόγω γονιδιακής ενοχής άραγε;) έναντι της μοναδικής επαναστατικής επιτυχίας στην Ιστορία. Μιλάμε για τη Γαλλική Επανάσταση βεβαίως. Ο όρος «αμηχανία» ενδεχομένως να μην εξηγεί με ακρίβεια αυτήν την αμφίσημη (;) στάση της Αριστεράς έναντι της Republique. Καμιά φορά διαπιστώνεται και μία δόση ανομολόγητης απέχθειας. Τουλάχιστον όσον αφορά τα συλλογικά πολιτικά αφηγήματα.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η κεκαλυμμένη, για λόγους ιδεολογικής αυτοπροστασίας και μόνον, φιλορωσική στάση μιας θορυβώδους μερίδας της Αριστεράς αφαιρεί πια κάθε άλλοθι και ακυρώνει κάθε προσπάθεια απόκρυψης της πραγματικής ιδεολογικής ανοχής της (καμία φορά και συμπόρευσης) με «μυώδη» απολυταρχικά συστήματα εξουσίας, που υπερχειλίζουν λαϊκισμού, ευρασιατικού (και όχι μόνον) τύπου. 

Υπάρχουν στιγμές στην Ιστορία όπου ένα όνομα, ένα τοπωνύμιο, ένα αφήγημα αρκούν για να αλλάξει ριζικά η κυρίαρχη οπτική γωνία παρατήρησης μιας χρονικής στιγμής. Στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας αυτή η λέξη, το τοπωνύμιο, το αφήγημα ήταν "Σρεμπρένιτσα". Αυτή η εικόνα, η μαρτυρία αν θέλετε, τα άλλαξε όλα.

Ενδεχομένως στον πόλεμο της Ουκρανίας το αφήγημα να ακούει στη λέξη "Μαριούπολη". Μία πόλη με συνεχή ιστορία αιώνων ισοπεδωμένη μέσα σε τέσσερις εβδομάδες με κυρίαρχη αίσθηση εγκληματικής μαζικής έκθεσης σε κίνδυνο εξολόθρευσης εκατοντάδων χιλιάδων αμάχων. 

Η λέξη-κλειδί για την εγκληματική αυτή ενέργεια είναι και ο όρος χρήσης ενός κτιρίου… "Θέατρο", καθώς ο χώρος του συλλογικού θανατικού είναι το "υπόγειο κάτω από την κεντρική σκηνή". Σε λίγα χρόνια από σήμερα θα ξανακούσουμε αυτές τις φράσεις, τις λέξεις και τα τοπωνύμια. Στην κεντρική αίθουσα ακροάσεων του Δικαστηρίου της Χάγης. Στην εδώλιο ο Ρώσος στρατηγός - σφαγέας της πόλης του Χαλεπίου και κατακτητής του λιμανιού της Μαύρης Θάλασσας.




«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/751584-i-enohiki-emmoni-i-epilektiki-mnimi-kai-i-filorosiki-ektropi-tis-aristeras»


«

Αποτρόπαια εγκλήματα - Ο όχλος έξω από την πόρτα που διψάει για αίμα και η "ενημέρωση" που τον ταΐζει


 Λίγα πράγματα είναι τόσο τρομακτικά όσο ο όχλος που διψάει για αίμα. Οι συμπολίτες που, τάχα για να τιμωρήσουν εγκλήματα, θέλουν οι ίδιοι να γίνουν δολοφόνοι σκοτώνοντας δράστες. Συμπολίτες σαν κι αυτούς που μαζεύτηκαν έξω από το σπίτι της οικογένειας της κατηγορούμενης για τη δολοφονία των παιδιών της στην Πάτρα ζητώντας αίμα. Η κατηγορούμενη ήταν ήδη στη ΓΑΔΑ αλλά ο όχλος εκεί. Σαν ζόμπι που διψούν για σάρκα και αίμα.

Μπορώ να νιώσω τον άνθρωπο που θέλει να εκδικηθεί τον χαμό ενός πολύ δικού του ανθρώπου. Ξέρω πως αυτό που κάνει είναι εντελώς λάθος, αλλά μια κατανόηση την έχω. Για τον άνθρωπο που θέλει να «αποδώσει δικαιοσύνη» για μια άσχετη με τον ίδιο υπόθεση το μόνο που καταλαβαίνω είναι το πόσες ενοχές κουβαλάει και προσπαθεί να διασκεδάσει. 

Το μόνο που καταλαβαίνω είναι ότι πρέπει να έχει κάνει τόσο άσχημα πράγματα στη ζωή του, ότι πρέπει να νιώθει τόσο άσχημα με τον εαυτό του που ο μόνος τρόπος που βρίσκει να ανακουφιστεί είναι παριστάνοντας τον αυστηρό εκδικητή του δικαίου. Άνθρωποι βουτηγμένοι στο σκοτάδι, που για να ξεγελάσουν τον εαυτό τους και τους γύρω τους, βρίσκουν κάποιον πιο σκοτεινό να επιτεθούν μπας και φανούν οι ίδιοι φωτεινοί. Άνθρωποι που θα σκότωναν για να παραστήσουν ότι είναι φωτεινοί

Τα ίδια πάνω-κάτω σκέφτομαι και για όλους τους άσχετους που μαζεύονται έξω από τα δικαστήρια για να φωνάξουν εναντίον κατηγορουμένων και δραστών σε υποθέσεις που αφορούν και επηρεάζουν μόνο έναν στενό κύκλο στον οποίο δεν ανήκουν*. 

Συμπολίτες τέρατα που εκτονώνουν τα προσωπικά τους απωθημένα εναντίον άλλων, μάλλον χειρότερων αλλά πια ακίνδυνων με τις χειροπέδες στα χέρια, τεράτων, τα οποία, αν ήταν ελεύθερα και δυνατά, καθόλου δεν αποκλείεται οι ίδιοι οι «οργισμένοι» να υπηρετούσαν. Συμπολίτες που, έχοντας χάσει κάθε αυτοεκτίμηση, νομίζουν ότι μπορούν να ξαναβρούν λίγη, παριστάνοντας τους καλύτερους από ανθρώπους που είναι δύσκολο να είσαι χειρότερος. Ψυχοσυνθέσεις σπασμένες που νομίζουν θα επισκευαστούν με κόλλα το μίσος.

Όχλος που, αντί για πυρσούς, κρατάει κινητά. Όχλος που τον ταΐζουν, όπως ο μπάρμπα Μπρίλιος τον γάλο του, κάποιοι επαγγελματίες που παριστάνουν ότι ενημερώνουν, ενώ στην πραγματικότητα πουλούν αιματηρά ριάλιτι.

Βλέπετε, ενημέρωση είναι οι πληροφορίες για θέματα και γεγονότα που επηρεάζουν τη ζωή μας. Είναι οι πληροφορίες που θα βοηθήσουν τους ανθρώπους να πάρουν σωστές αποφάσεις, να κάνουν σωστές επιλογές, να προφυλαχθούν ή να εμπιστευτούν. Η απάτη μιας εταιρείας ενέργειας στους λογαριασμούς είναι είδηση γιατί δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να προστατευτούν. Η ανοχή των ελεγκτικών αρχών σε αυτή την απάτη είναι είδηση γιατί δίνει στους πολίτες τη δυνατότητα να αποκτήσουν καλύτερη αντίληψη του περιβάλλοντος τους. Η δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης είναι είδηση που γίνεται όλο και μεγαλύτερη όσο διευρύνεται ο κύκλος των θυμάτων της. Το κλείσιμο δρόμων λόγω έργων είναι είδηση και γίνεται όλο και σημαντικότερη όσο διευρύνεται ο αριθμός των οδηγών που τους χρησιμοποιούν. 

Το αν μια μάνα σκότωσε ή όχι το παιδί της είναι κάτι που αφορά και επηρεάζει έναν στενό κύκλο ανθρώπων και το μόνο στοιχείο που έχει σημασία για μας τους άσχετους είναι η στάση και οι πιθανές παραβλέψεις των αρχών απέναντι στο έγκλημα. 

Το ίδιο το έγκλημα είναι μόνο για να γαργαλιούνται οι συμπολίτες που τους αρέσει να βλέπουν ριάλιτι θανάτου και υποκριτικά να κάνουν ότι δεν αντέχουν αυτά που βλέπουν ενώ, αν στ’ αλήθεια δεν άντεχαν, δεν θα κοίταγαν (εγώ -και φαντάζομαι και πολλοί από σας- αν δω ένα αληθινό διαμελισμένο πτώμα, θα κλείσω τα μάτια. Αν κάθομαι και το κοιτάζω με τις ώρες μάλλον κάποια ικανοποίηση παίρνω από το θέαμα).

Όμως όλα αυτά είναι αδιάφορα για δημοσιογράφους που έχουν μεγαλώσει με το «είδηση δεν είναι όταν ο σκύλος δαγκώνει άνθρωπο, αλλά όταν ο άνθρωπος δαγκώνει σκύλο». Ένα ρητό που μπερδεύει την είδηση με το αξιοπερίεργο και την ενημέρωση με το freak show. Κι αυτοί οι δημοσιογράφοι είναι που ταΐζουν τον όχλο σε μια σχέση που περισσότερο από την (πολύ βολική) σχέση της κότας με το αυγό, μοιάζει με τη σχέση ναρκομανή με τον πρεζέμπορα. Και μπράβο τους.


* για τον γνωστό κίνδυνο των κουτοπόνηρων να πω πως υποθέσεις όπως π.χ. αυτή της Χρυσής Αυγής δεν εντάσσονται σ’ αυτό που περιγράφω καθώς είναι υποθέσεις που αφορούν όλη την κοινωνία, όχι φιλολογικά, όχι όπως μας αφορά ένα σίριαλ που παρακολουθούμε, αλλά πρακτικά.



«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/751956-o-ohlos-exo-apo-tin-porta-kai-i-enimerosi-poy-ton-taizei»




E.A.A.Σ: Καταδικάζουμε τους δημοσιογράφους που επιτίθενται σε απόστρατους συνάδελφους μας, που εκθέτουν τις απόψεις τους για τον πόλεμο στην Ουκρανία


 

 Ανακοίνωση - Τοποθέτηση

  Η εισβολή των Ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία και η πολεμική σύγκρουση που έκτοτε υφίσταται δημιούργησε την ανάγκη ενημέρωσης της κοινωνίας μας από ειδικούς στο θέμα του πολέμου. Πολλοί, λοιπόν, συνάδελφοί μας αξιωματικοί ε.α. κλήθηκαν και συμμετείχαν σε διάφορες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές ως αναλυτές - σχολιαστές των εξελίξεων του Ρωσο-ουκρανικού πολέμου. Οι στρατιωτικοί, όπως και όλοι οι αναλυτές, εκθέτοντας τις απόψεις τους εκτίθενται ταυτόχρονα και στην κρίση του κοινού που τους παρακολουθεί.

  Δυστυχώς, παρουσιάστηκαν κάποιοι δημοσιογράφοι και λοιποί δημοσιολογούντες οι οποίοι προσπάθησαν με σκαιότατους χαρακτηρισμούς να απαξιώσουν συλλήβδην τους συναδέλφους μας και όλους τους αποστράτους καθώς και το δικαίωμά τους στην έκφραση απόψεων για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Είναι προφανές ότι κάποιος μπορεί να διαφωνεί με τον τρόπο και την παρουσία κάποιου, ακόμη και με το περιεχόμενο των τοποθετήσεών του, δεν έχει όμως κανένα δικαίωμα να αναγάγει την διαφωνία του αυτή σε απαξίωση όλων των συναδέλφων του αναλυτού.

  Δεν παρατηρήσαμε το ίδιο φαινόμενο όταν τα ζητήματα της επικαιρότητας επέβαλαν την κατάθεση απόψεων ειδικών για ιατρικά θέματα ή μετεωρολογικά φαινόμενα, τους σεισμούς. κ.ο.κ. Όταν πρόκειται για την κατάθεση απόψεων για μία πολεμική σύρραξη ειδικότεροι επί των θεμάτων της Πολεμικής Τέχνης δικαίως θεωρούνται οι Στρατιωτικοί ειδικοί να κρίνουν και να εκφράζουν την άποψή τους ελεύθερα και μετά λόγου γνώσεως, λόγω σπουδών, εκπαίδευσης και εμπειρίας.

  Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού καταδικάζει τις επιθέσεις υβριστικού και απαξιωτικού περιεχομένου εναντίον των συναδέλφων μας από όπου και αν προέρχονται και υπενθυμίζει προς όλους ότι η ορθή ενημέρωση απαιτεί γνώση και η γνώση είναι δύναμη για όλους.

 

Το Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων

Ομολογία ΣΟΚ από την κυβέρνηση - Ο ΕΦΚΑ ταλαιπωρεί απίστευτα 6,5 εκατ. ασφαλισμένους και συνταξιούχους - Επεμβαίνει η Δικαιοσύνη για τις 1.250 αναπάντητες καταγγελίες - Ξεκίνησε το δύσκολο έργο της αναδιοργάνωσης

 



Η Κυβέρνηση -με βάση το νόμο που πρόσφατα ψήφισε- προχωρά στο δύσκολο έργο της αναδιοργάνωσης του ΕΦΚΑ, για την καλύτερη και ταχύτερη εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων. Υλοποιεί μια τολμηρή μεταρρύθμιση που στόχο έχει να βάλει τέλος στην απίστευτη ταλαιπωρία 6,5 εκατομμυρίων ασφαλισμένων και συνταξιούχων και να συμβάλει περαιτέρω στην ταχεία έκδοση των συντάξεων.

  • Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο ΕΦΚΑ -με βάση τις εκθέσεις του Συνηγόρου του Πολίτη- συγκεντρώνει εδώ και χρόνια σχεδόν τα μισά (το 48%) παράπονα που αφορούν σε φορείς του Δημοσίου.
  • Βασική καινοτομία του νέου νόμου είναι η δημιουργία Μονάδας Εσωτερικών Ερευνών -με επικεφαλής πρώην δικαστικό- που θα αναλάβει την ευθύνη για τη διερεύνηση καταγγελιών και παραπόνων (εκκρεμούν 1.250 υποθέσεις).
  • Για το σκοπό αυτό εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία από την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας ο διορισμός του τ. Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γεώργιου Γεράκη, στη θέση του επικεφαλής της νεοσύστατης Μονάδας.
  • Σημειώνεται ότι στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Οργανισμού δεν θα συμμετέχουν αιρετοί εκπρόσωποι εργαζομένων του ΕΦΚΑ, καθώς η Κυβέρνηση  δεν θεωρεί ότι είναι δουλειά των συνδικαλιστών να κρίνουν ως οιονεί δικαστές τους συναδέλφους τους.

Χαρακτηριστικό, πάντως της κατάστασης που επικρατούσε είναι και το γεγονός ότι μέχρι σήμερα για να εξεταστεί μία καταγγελία στον ΕΦΚΑ απαιτούνταν τουλάχιστον 6 μήνες  και αν πρόκειται για πειθαρχική διερεύνηση σχεδόν 2 χρόνια.