Τρίτη 30 Μαρτίου 2021

Ελληνοτουρκικά:Η Άγκυρα εγκαλεί την Ελλάδα για την «τουρκική» μειονότητα και μιλά για… εφαρμογή του διεθνούς δικαίου


 

Μπορεί αυτή τη φορά να μην βγήκε ο τούρκος πρόεδρος, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ή ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, Ιμπραΐμ Καλίν, για δηλώσεις μετά τη συνεδρίαση, ωστόσο το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας εξέδωσε ανακοίνωση με προκλητικές αναφορές και αιτήματα προς την ελληνική πλευρά.

Στην ανακοίνωση την οποία μεταδίδει το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, αναφέρονται τα θέματα που συζητήθηκαν (εξωτερική πολιτική, τρομοκρατία και  περιφερειακές εξελίξεις) με την Άγκυρα να «βαφτίζει» το άσπρο – μαύρο όσον αφορά τις προκλήσεις προς την Ελλάδα.

Ειδικότερα, γίνεται λόγος εκ νέου για «τουρκική μειονότητα» στη Θράκη, με τη γείτονα να καλεί τη χώρα μας «να σταματήσει τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων της «τουρκικής» μειονότητας αλλά και την απάνθρωπη συμπεριφορά κατά των προσφύγων».

Μάλιστα, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας κατηγορεί την ελληνική πλευρά για «εφαρμογή αντι-τουρκικών πολιτικών παρά τις εκκλήσεις της Άγκυρας για διάλογο», εγκαλώντας την Αθήνα να «συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο».

Όσον αφορά την κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο, η Τουρκία δηλώνει ότι «χώρες εκτός της περιοχής πρέπει να λάβουν ουδέτερη θέση και κοινή προσέγγιση για την προστασία των αμοιβαίων δικαιωμάτων»

Εκτός αυτών, γίνεται αναφορά και στην Κύπρο, για την οποία επισημαίνεται ότι είναι απαραίτητο οι μόνιμες λύσεις που βασίζονται στην ισότητα να μπουν στην ατζέντα, ως βάση για δύο ανεξάρτητα κράτη.

Η Τουρκία θα προστατεύσει με κάθε τρόπο την ασφάλεια και την ειρήνη του λιβυκού λαού, επισημαίνεται σε άλλο σημείο της ανακοίνωσης.


ΠΗΓΉ:https://www.tanea.gr/2021/03/30/politics/i-agkyra-egkalei-tin-ellada-gia-tin-tourkiki-meionotita-kai-mila-gia-efarmogi-tou-diethnous-dikaiou/

Ψηφιακή Ελλάδα ή αλλιώς... πάλι άγιο είχαμε


 Ήταν Ιούλιος του 2019 όταν οι ρεπόρτερ που κάλυπταν την τελετή παράδοσης – παραλαβής του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης είδαν τον νέο Υπουργό Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης να δείχνει το κινητό του και να λέει «το κράτος πρέπει να περάσει εδώ». Εννέα μήνες αργότερα, με την υλοποίηση του gov.gr αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τι εννοούσε τότε ο Κυριάκος Πιερρακάκης. 

Την εβδομάδα 15-22 Μαρτίου 2020, πολλοί ήταν οι συνεργάτες του Κυριάκου Πιερρακάκη και οι developers που εργάζονται στο Υπουργείο ή σε εποπτευόμενους φορείς του που έχασαν τον ύπνο τους. Η αποστολή τους ήταν να βγάλουν «στον αέρα» το gov.gr, την Ενιαία Ψηφιακή Πύλη του Δημοσίου. Ο φιλόδοξος στόχος ήταν να συγκεντρωθούν εκεί όλες οι ψηφιακές υπηρεσίες του Ελληνικού κράτους. Το λανσάρισμα του gov.gr ήταν προγραμματισμένο για τον Ιούνιο, ωστόσο η επερχόμενη κρίση από την πανδημία και η ανάγκη ο κόσμος να μην μετακινείται, επέβαλαν την έναρξη λειτουργίας πολύ νωρίτερα. 

Με την ανακοίνωση του καθολικού lockdown, το gov.gr ήταν ήδη στον αέρα. Ήταν η στιγμή που οι πολίτες συνειδητοποιήσαμε ότι σε ένα και μόνο site μπορούμε να βρούμε 501 υπηρεσίες του κράτους που ούτε καν θυμόμασταν ότι είναι ψηφιακές. Το πιο σημαντικό, όμως, ήταν ότι ανακαλύψαμε ότι το gov,gr μας δίνει τη δυνατότητα να υπογράψουμε εξουσιοδότηση και υπεύθυνη δήλωση από τον υπολογιστή μας, χωρίς επίσκεψη σε Αστυνομικό Τμήμα ή ΚΕΠ.  

Πριν από λίγες ημέρες, συμπληρώθηκε ένας χρόνος gov.gr. Στο μεσοδιάστημα, προστέθηκαν πολλές ακόμη υπηρεσίες και προστίθενται διαρκώς, ενώ το gov.gr βγήκε και σε app. Η αποδοχή του από τους πολίτες είναι μετρήσιμο μέγεθος. Μέσα στο 2020, πραγματοποιήθηκαν 94 εκατομμύρια ηλεκτρονικές συναλλαγές. Ο αριθμός αυτός, όπως εξηγεί στο liberal ο Υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης «είναι το άθροισμα δύο λειτουργιών: από τη μία πόσες φορές οι πολίτες χρησιμοποίησαν τους κωδικούς τους στο Taxisnet για να ταυτοποιηθούν σε μια ηλεκτρονική υπηρεσία και από την άλλη πόσες φορές τα συστήματα του Δημοσίου “μίλησαν” μεταξύ τους για να ανταλλάξουν στοιχεία χωρίς να χρειάζεται ο πολίτης να μετατραπεί σε κλητήρα των υπηρεσιών».


Γιατί όμως αυτό είναι τόσο σημαντικό; Ο Υπουργός Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης είναι ξεκάθαρος: «γιατί κάθε μία ηλεκτρονική συναλλαγή σημαίνει μέχρι και μία λιγότερη αναμονή σε ουρά υπηρεσίας. Για να έχετε μία τάξη μεγέθους, οι ηλεκτρονικές συναλλαγές το 2018 ήταν λιγότερες από εννέα εκατομμύρια. Μέσα, δηλαδή, σε αυτό το διάστημα, ενδεκαπλασιάσαμε τις περιπτώσεις που ο πολίτης δεν χρειάζεται να περιμένει στην ουρά».

Το τελευταίο διάστημα το gov.gr “πατάει γκάζι” ξανά: Μητρώο Επικοινωνίας Πολιτών, λειτουργία θυρίδων για τις υπηρεσίες του Δημοσίου, ποινικό μητρώο, αντικατάσταση άδειας οδήγησης και δήλωση απώλειας ταυτότητας είναι μερικές μόνο από τις νέες υπηρεσίες που μπήκαν στη ζωή μας. Τι άλλο περιμένουμε να ακούσουμε το προσεχές διάστημα από το μέτωπο της ψηφιακής “επανάστασης”; Και, τελικά, ποια είναι η ευρύτερη φιλοσοφία για την εξέλιξη του gov.gr; «Τις επόμενες ημέρες θα τεθεί σε λειτουργία το Know Your Customer, μια πλατφόρμα για την ευκολότερη επικαιροποίηση δεδομένων για τα οποία ήδη προσκομίζουμε πλήθος εγγράφων στις τράπεζες. Ο μεγάλος στόχος είναι να περάσουμε από την ανταλλαγή πιστοποιητικών στην ανταλλαγή πληροφορίας μεταξύ των υπηρεσιών και των μητρώων του Δημοσίου» λέει ο Κυριάκος Πιερρακάκης.

«Είναι πολύ σημαντικό ότι πλέον οι πολίτες μπορούν να εκδίδουν και να αποστέλλουν ηλεκτρονικά ένα σημαντικό όγκο δικαιολογητικών. Αυτό όμως είναι το πρώτο σημαντικό βήμα. Το Δημόσιο που σχεδιάζουμε δεν θέλουμε να ζητάει ούτε καν ηλεκτρονικά αυτά τα έγγραφα, αλλά στόχος μας είναι να μπορεί να αναζητά την πληροφορία από το αρμόδιο μητρώο – πάντα με τη συγκατάθεση του πολίτη» συμπληρώνει.

Πόσο μακριά είμαστε από αυτό το στόχο; Έχοντας δει τις λειτουργίες του δημόσιου τομέα από την καλή και από την ανάποδη, πόση ακόμη τεχνολογική μεταρρύθμιση χρειάζεται το ελληνικό Δημόσιο και σε ποια επίπεδα, ώστε να γίνει πράγματι αποδοτικό και λειτουργικό για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις; Σύμφωνα με τον Υπουργό Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης, «απέχουμε σίγουρα αρκετά, αλλά λιγότερο από όσο ενδεχομένως πιστεύουμε. Μέσα στον Φεβρουάριο συμπληρώσαμε έναν χρόνο από την πρώτη μεγάλη μας παρέμβαση για την απλοποίηση της δήλωσης γεγονότων ζωής – αναφέρομαι στη δήλωση γέννησης, που απαιτούσε πολλαπλές ουρές σε μια σειρά από υπηρεσίες που μπορεί να βρίσκονταν ακόμα και σε διαφορετικούς νομούς».

«Συγκρίνοντας τα δεδομένα κάθε μήνα, βλέπουμε ότι οι ψηφιακές διαδικασίες σταδιακά κερδίζουν έδαφος για τον λόγο ότι έχουμε φροντίσει ώστε να είναι απλές και φιλικές στη χρήση τους. Βλέπουμε πλέον το 90% των γεννήσεων να δηλώνονται ψηφιακά. Από αυτές τις ψηφιακές δηλώσεις, 9 στους 10 γονείς μέσα σε λίγα λεπτά λαμβάνουν SMS με τον ΑΜΚΑ του παιδιού τους και τρία στα τέσσερα νεογέννητα εγγράφονται αυτόματα στο μητρώο του ΕΦΚΑ, χωρίς άλλη ενέργεια των γονέων τους. Ακόμα και το επίδομα γέννησης, που ήταν μια έντονα γραφειοκρατική διαδικασία, ήδη αποδίδεται ψηφιακά για ένα στα δύο παιδιά, με αυξητικές τάσεις».

Τι μας δείχνει αυτό; «Ότι η ψηφιακή Ελλάδα δεν είναι ένας μακρινός και άπιαστος στόχος, αλλά αποτελεί συνισταμένη των επί μέρους αλλαγών που συντελούνται καθημερινά, αρκεί αυτές να είναι ενταγμένες σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό. Αυτή είναι η βασική φιλοσοφία που καθιερώσαμε από την πρώτη ημέρα παρουσίας μας στο Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης: ότι το Κράτος είναι ένα και ως ένα πρέπει να λειτουργεί. Ψηφιοποιώντας και απλοποιώντας την αλυσίδα της Δημόσιας Διοίκησης κρίκο – κρίκο, βελτιώνουμε διαρκώς και με εμφανή τρόπο την καθημερινότητα των πολιτών και των επιχειρήσεων».


Παράλληλα, σημαντική είναι η παρουσία του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης στο μεγάλο εγχείρημα του εμβολιασμού – «η δυσκολότερη άσκηση εφοδιαστικής αλυσίδας μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», όπως έχει τονίσει πολλές φορές ο ίδιος. Παρά τις αρχικές δυσοίωνες προβλέψεις, η Ελλάδα έχει καταφέρει να βρίσκεται σταθερά στις 6-7 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις καλύτερες επιδόσεις σε αναλογία εμβολιασμών προς πληθυσμό. Πώς, αλήθεια, έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε χώρες με καλύτερη παράδοση στις εφοδιαστικές αλυσίδες;

«Ξεκινήσαμε με μια βασική αρχή: ότι σε τέτοιου όγκου διαδικασίες πρέπει το κράτος να “πηγαίνει” στον πολίτη και όχι ο πολίτης στο κράτος. Γι’ αυτό και εξαρχής απορρίψαμε τη δημιουργία call center – και πράγματι, όσες χώρες έκαναν μια τέτοια επιλογή βρέθηκαν μπροστά σε μεγάλες αρρυθμίες. Από εκεί και πέρα, αναζητήσαμε ποιοι φορείς και επιχειρήσεις θα μπορούσαν να αποτελέσουν τα φυσικά σημεία επαφής για όσους δεν έχουν ψηφιακές δεξιότητες – και καταλήξαμε στα ΚΕΠ και ειδικά στα φαρμακεία, τα οποία κλείνουν ένα στα δύο ραντεβού για εμβολιασμό».

«Και, τέλος, προσεγγίσαμε δημιουργικά τις πλατφόρμες που ήδη λειτουργούσαν. Έτσι, παρατηρήσαμε ότι το μητρώο της άυλης συνταγογράφησης πληρούσε μια πολύ βασική προϋπόθεση για να αξιοποιηθεί στη συγκεκριμένη διαδικασία: διέθετε επικαιροποιημένα στοιχεία επικοινωνίας των πολιτών. Έτσι, για όσους πολίτες είναι εγγεγραμμένοι στην άυλη, ήμασταν σε θέση να κάνουμε προ-κράτηση ραντεβού και να τους ενημερώσουμε άμεσα και με ακρίβεια για τα στοιχεία τους».

Πώς θα δουλέψει το σύστημα ενημέρωσης των πολιτών τους επόμενους μήνες και με ποιο τρόπο θα υλοποιηθεί το πρόγραμμα εμβολιασμών στα φαρμακεία; «Αυτό θα εξαρτηθεί από τα επιστημονικά δεδομένα. Ξέρετε, πολλές φορές το τεχνικό μέρος είναι το εύκολο κομμάτι του προβλήματος – το διαπιστώνουμε αυτό σε πολλές ευκαιρίες, όχι μόνο στον εμβολιασμό. Εφόσον γνωρίζουμε τις μεταβλητές του προβλήματος και έχουμε καταστρώσει με λεπτομέρεια τη στρατηγική μας, η δημιουργία της πλατφόρμας είναι απλή υπόθεση – φυσικά, χάρη στο γεγονός ότι έχουμε μια εξαιρετική ομάδα που δουλεύει νύχτα και μέρα για να λειτουργούν όλα στην εντέλεια».

Πότε πιστεύει πως η Ελλάδα θα μπορούσε να φτάσει στα επίπεδα της Εσθονίας ή, για να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο, σε τι ποσοστό μπορούμε να πούμε ότι έχουμε φτάσει σε ό,τι αφορά στο έργο το οποίο έχετε προγραμματίσει για τον εκσυγχρονισμό της χώρας; «Έχουμε πει πολλές φορές ότι η Εσθονία είναι η “πυξίδα” και όχι ο “χάρτης”, υπό την έννοια ότι δεν μπορούμε να αντιγράψουμε μια χώρα που δομήθηκε εξαρχής ψηφιακά. Αν έπρεπε να το ποσοτικοποιήσουμε, θα λέγαμε ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε περίπου στο 25%. Από πού προκύπτει αυτό; Από την πρόοδο που έχουμε κάνει με βάση τη Βίβλο Ψηφιακού Μετασχηματισμού, που αποτελεί την πλήρη αποτύπωση της ψηφιακής στρατηγικής μας: από τα περίπου 450 έργα που έχουμε εντάξει σε αυτή, τη δεδομένη στιγμή είναι σε εξέλιξη περισσότερα από 100. Πολλά από τα λεγόμενα “μεγάλα έργα” βρίσκονται στα απαραίτητα νομικά στάδια της ωρίμανσης και είμαστε πεπεισμένοι ότι στο αμέσως επόμενο διάστημα θα τρέχουμε με ακόμα πιο έντονους ρυθμούς».

Ένα από τα εντονότερα προβλήματα γραφειοκρατίας εντοπίζεται στις αγοραπωλησίες ακινήτων. Για να αντιμετωπίσει τις αρρυθμίες στην αγορά ακινήτων, η Κυβέρνηση έχει εξαγγείλει τον λεγόμενο “ηλεκτρονικό φάκελο”, αποσκοπώντας στη διευκόλυνση των μερών και την επιτάχυνση των διαδικασιών. Στο πλαίσιο της απλοποίησης, το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης ανέλαβε την επίλυση άλλης μιας χρονίζουσας εκκρεμότητας της χώρας, το Κτηματολόγιο.

Ο Κυριάκος Πιερρακάκης είναι πεπεισμένος ότι η χώρα μπορεί να κερδίσει και αυτό το στοίχημα. Πώς; «Μέσα από ένα σχέδιο επιτάχυνσης της όλης διαδικασίας. Επιπλέον, σημαντικό ρόλο θα παίξει και η ψηφιοποίηση: σύντομα θα ανοίξουμε τα ψηφιακά αρχεία του Κτηματολογίου σε δικηγόρους, μηχανικούς και συμβολαιογράφους ώστε να προβαίνουν σε έλεγχο από τον υπολογιστή τους».

Από την άλλη, μια μεγάλη πρόκληση για το μέλλον είναι η μετάβαση της χώρας στο 5G. Πόσο γρήγορα θα “τρέξει” το 5G στην Ελλάδα και ποιες αλλαγές θα φέρει; «Οι αλλαγές που θα φέρει το 5G πιθανότατα ξεπερνούν αυτές που ήδη μπορούμε να φανταστούμε. Αυτή τη στιγμή έχουμε δύο δεδομένα: το ένα δεδομένο είναι πού μπορούμε να φτάσουμε – και μας το δίνει η μελέτη της Ernst & Young που προβλέπει σε βάθος δεκαετίας 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ προστιθέμενη αξία στο ΑΕΠ και δημιουργία μέχρι 69.000 νέων θέσεων εργασίας∙ και το δεύτερο δεδομένο είναι πού βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή – και μας το λέει ο ανεξάρτητος αξιολογητής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που μας κατατάσσει στη δεύτερη θέση ως προς την πρόοδο για την μετάβαση στα δίκτυα πέμπτης γενιάς».

Για τον Κυριάκο Πιερρακάκη, «ελάχιστα πράγματα που είναι πιο πολιτικά στην ουσία τους από τον ψηφιακό μετασχηματισμό. Η τεχνολογία και οι εφαρμογές της μειώνουν τις ανισότητες, ευνοούν τους λιγότερο ευνοημένους, δημιουργούν συνθήκες προόδου και ευημερίας. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εν τέλει ο ίδιος την ιδιοκτησία του project του ψηφιακού μετασχηματισμού». 

Ένα ρητό λέει ότι «φαίνεται αδύνατο, μέχρι κάποιος να το κάνει». Πραγματικά, έμοιαζε αδύνατο πριν από 20 μήνες το κράτος να είναι στο κινητό μας. Κι όμως, είναι!





πηγή:https://www.liberal.gr/politics/psifiaki-ellada-i-allios-pali-agio-eichame/366806


Δευτέρα 29 Μαρτίου 2021

Άλλο ένα ατόπημα της ΠτΔ - Ελληνίδα Δικαστής - Κατάφωρη παραβίαση Πρωτοκόλλου Εθιμοτυπίας Παρέλασης από την ΠτΔ


 

Με μια ανάρτησή της στα social media η εφέτης ε.τ και συγγραφέας Σταυρούλα Δημητρίου, αναφέρεται στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου και κάνει λόγο για παραβίαση του πρωτοκόλλου από την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, αναφερόμενη στην παρουσία του συντρόφου της Προέδρου της Δημοκρατίας.

Χαρακτηρίζοντας την εικόνα αυτή «κατάφωρη παραβίαση του Πρωτοκόλλου Εθιμοτυπίας Εθνικών Εορτών», η κ. Δημητρίου λέει με έμφαση: «Αν ήθελε να πρωτοτυπήσει παραβιάζοντας το Πρωτόκολλο, θα μπορούσε δίπλα της να έχει κάποιο άλλο πρόσωπο συμβολισμού, ένα ΑμεΑ ας πούμε ή κάποια άλλη μορφή σύγχρονου ηρωισμού, ναι, υπάρχουν και σύγχρονοι ήρωες».

Αναλυτικά:

«Σαν πολίτης αυτής της χώρας και τελευταία σαν γυναίκα, σε μια μέρα Εθνικής Επετείου, γεμάτη από συμβολισμούς της εθνικής υπόστασής μας σαν Έθνος για όσα και όσους μας όρισαν, ένοιωσα θλιβερή την εικόνα όταν ο Υποστράτηγος και Διοικητής της Σχολής Ευελπίδων και αρχηγός της Στρατιωτικής Παρέλασης, δηλαδή μιας μείζονος στρατιωτικής επιχείρησης, να χαιρετά το εθνόσημο στο πηλίκιό του, να παρουσιάζει όπλα και να δηλώνει το τέλος της παρέλασης στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον σύντροφό της. Τί είδους υποτέλεια υποχρεώθηκε ο άξιος αυτός αξιωματικός και αρχηγός της Στρατιωτικής Παρέλασης να υποστεί!

Όπως εξίσου θλιβερή η εικόνα οι τρεις ανώτατοι Υπασπιστές της, των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, αποφοιτήσαντες αριστούχοι από τη Σχολή Ικάρων, Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και Σχολή Ευελπίδων, να τους υποχρεώνει και να τους επιβάλει απροκάλυπτα να προστατεύουν και τον σύντροφό της. Ο σύντροφος δεν είναι θεσμός να προστατεύεται. Το ‘στίγμα’ αυτό το επέβαλε η ίδια από την ημέρα της ορκωμοσίας της. Όταν, μετά την ορκωμοσία της, η ίδια προέβη κατά το τελετουργικό σε επιθεώρηση στρατιωτικών αγημάτων, την οποία έκανε από κοινού με τον σύντροφό της, αποδίδοντας τιμές οι στρατιωτικές μπάντες και προς αυτόν, δίχως να προβλέπεται από κανένα πρωτόκολλο εθιμοτυπίας, που επέχει ισχύ ‘νόμου’ και άγραφου δικαίου και σεβασμού στον θεσμό του Προέδρου.

Ο θεσμός του Προέδρου Δημοκρατίας είναι αυστηρά προσωπαγής, δεν προβλέπεται συννομή ούτε συγκατοχή ούτε διαμοίραση από κοινού τιμών σε δημόσιες εμφανίσεις. Και είναι απορίας άξιον, πέραν του ηθικού μέρους, πώς μπορεί να νοιώθει ένας άνθρωπος οικεiοποιούμενος ή έστω ‘συναπολαύων τιμές’ Αρχηγού Κράτους που δεν του ανήκουν;

Από την ιστορική διαδρομή του Θεσμού και από τις επίσημες εμφανίσεις σε ιστορικές εκδηλώσεις πάντοτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ίσταται μόνος και όρθιος στο βάθρο, οι δε νόμιμοι σύζυγοί τους (ακόμη και των χουντικών συνταγματαρχών) διακριτικά κάπου στα μετόπισθεν του βάθρου (πολλώ μάλλον οι σύντροφοί τους).

Αν ήθελε να πρωτοτυπήσει παραβιάζοντας το Πρωτόκολλο, θα μπορούσε δίπλα της να έχει κάποιο άλλο πρόσωπο συμβολισμού, ένα ΑμεΑ ας πούμε ή κάποια άλλη μορφή σύγχρονου ηρωισμού, ναι, υπάρχουν και σύγχρονοι ήρωες.

Δεν θεωρώ ότι η Πρόεδρος προσπαθεί να εισαγάγει νέα ήθη ή μοντερνιστικές αντιλήψεις. Κάθε άλλο, η προσωπική ελευθερία της μέσης Ελληνίδας, είτε είναι μόνη, μη ύπανδρος ή διαζευγμένη, είναι αυτονόητη και κατοχυρωμένη να έχει σύντροφο. Κάθε άλλο λοιπόν.

Θεωρώ ότι είναι συναισθηματική ανάγκη της να μοιράζεται μαζί με τον σύντροφό της τις όποιες τιμές της αποδίδει το Έθνος. Σαν γυναίκα θα σεβαστώ και θα κατανοήσω αυτή την προσωπική της ανάγκη. Όμως αυτή η αδυναμία της και η συναισθηματική ανάγκη της, είναι επιβεβλημένο καθήκον της να υποχωρήσει προ του εκάστοτε Πρωτοκόλλου Εθιμοτυπίας Εθνικών Εορτών για δύο λόγους της Δημοκρατίας μας. Πρώτον να δείξει τον σεβασμό και την προσήλωσή της στον θεσμικό της ρόλο, διότι αυτή η θέα δεν της προσδίδει κύρος αλλά αντιθέτως της αφαιρεί ουκ ολίγο κύρος στα όμματα του ελληνικού λαού. Και δεύτερον ,να δείξει τον προσήκοντα σεβασμό σε κάθε σοβαρή περίσταση, τηρώντας τους συμβολισμούς. Διότι κάποιες στιγμές είναι για την Ελλάδα αποκλειστικά και όχι για μας.

Διότι ενίοτε, από την άμβλυνση και απαξία των θεσμών ξεκινούν πολλές μορφές παρακμής…»




ΠΗΓΉ:https://www.newsbreak.gr/politiki/191807/dikastis-paraviasi-protokolloy-ethimotypias-parelasis-sakellaropoulou/

Πανδημία COVID-19: Υλοποίηση προγράμματος εμβολιασμών "Ελευθερία"

 




  • Το σύνολο  των εμβολιασμών είναι  1.609.774 (Στοιχεία .3.2021) με το ποσοστό κάλυψης του  πληθυσμού να είναι 10,1%.
  • Ο μέσος  όρος εμβολιασμών ανά ημέρα (κυλ. 7ημερο) είναι  224.018.
  • Τα προγραμματισμένα ραντεβού φθάνουν τα 1.993.733, ενώ το ποσοστό επιτυχημένων ραντεβού είναι 97%.
  • Τον μήνα αυτό υιοθετήθηκε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο η έναρξη υλοποίησης της Ελληνικής πρότασης για την διευκόλυνση των μετακινήσεων μέσω έκδοσης πιστοποιητικού εμβολιασμού.
  • Ολοκληρώθηκε η προετοιμασία των νέων MEGA εμβολιαστικών κέντρων σε Περιστέρι και Ελληνικό (εκκίνηση λειτουργίας: 1η Απριλίου).
  • Άνοιξε η πλατφόρμα των ραντεβού για εμβολιασμό των ατόμων με υποκείμενα νοσήματα πολύ υψηλού κινδύνου- ομάδα Α, καθώς και για 70-74.
  • Τέθηκε σε λειτουργία η πλατφόρμα των ραντεβού εμβολιασμών για τους μαθητές 16 ετών και άνω και το προσωπικό των Ειδικών Σχολείων.








1821 - 200 χρόνια: Οι κακοί ξένοι και το 'ανάδελφον έθνος" - Η αυτοθυματοποίηση - Οι κατατρεγμένοι του κόσμου


 Οι μεγάλες δυνάμεις δεν επενέβησαν για να μας βοηθήσουν μόνο στον Ναβαρίνο


200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821: Πόσο κακοί ήταν οι ξένοι, ποιος ο ρόλος τους και πώς η Ελλάδα πέτυχε τους σκοπούς της όταν ήξερε να διαλέγει στρατόπεδο.

Ωραία και πολύ συγκινητικά ήταν όσα συνέβησαν κατά τους εορτασμούς της επετείου των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση του 1821. Αυτό που έκανε τους εορτασμούς αυτούς να ξεχωρίζουν δεν είναι ούτε η μεγαλοπρέπεια, ούτε οι ιππείς, ούτε τα παιδιά με παραδοσιακές φορεσιές. Η ουσιαστική διαφορά σε σχέση με άλλες χρονιές ήταν η συμμετοχή, σε υψηλό επίπεδο, εκπροσώπων των τριών μεγάλων δυνάμεων που κατέστρεψαν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο στη ναυμαχία του Ναβαρίνου τη στιγμή που η επανάσταση είχε ηττηθεί.


Μέχρι τώρα ήταν κυρίαρχο το ιδεολόγημα που ήθελε οι Έλληνες για ό,τι πετυχαίνουν στην ιστορία τους να το πετυχαίνουν στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δικές τους δυνάμεις. Ο ρόλος των ξένων περιγραφόταν πάντα σαν ρόλος υπονομευτικός απέναντι στις προσπάθειες των Ελλήνων για ελευθερία και προκοπή.


Χαρακτηριστικοί είναι οι στίχοι του Μίμη Τραϊφόρου που τραγουδούσε η Σοφία Βέμπο το 1946: 


«Ποιος το περίμενε στ' αλήθεια,

να βγουν ψευτιές και παραμύθια

και να ξεχάσουν τώρα πια τα λόγια εκείνα τους,

που μας τα 'λέγαν κάθε βράδυ απ' τα Λονδίνα τους.


Μα δεν πειράζει, δεν πειράζει,

δεν θα το βάλουμε μαράζι

και δεν θα κλάψουμε που πάλι μας ξεχάσατε,

γιατί δεν είν' πρώτη φορά που μας τη σκάσατε.


Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά,

οι σύμμαχοι στη μοιρασιά,

κάνε κουράγιο Ελλάδα μου, να μη μας αρρωστήσεις,

γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις.»


Το τραγούδι κυκλοφόρησε τη χρονιά που στο Παρίσι η Διάσκεψη της Ειρήνης αποφάσισε να δώσει τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα. Παρά τα όσα ακούγονται για «συρρίκνωση του ελληνισμού», η ιστορία αποδεικνύει ότι η χώρα μας, από την ίδρυσή της και μετά, συνεχώς μεγάλωνε. Η επέκτασή της δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα νικηφόρων πολέμων, αλλά και επιτυχών διπλωματικών χειρισμών.


Οι μεγάλες δυνάμεις δεν επενέβησαν για να μας βοηθήσουν μόνο στον Ναβαρίνο. Στον «ατυχή πόλεμο» του 1897 οι «εγγυήτριες» Δυνάμεις σταμάτησαν τον τουρκικό στρατό που είχε περάσει τη Λαμία και ήταν έτοιμος να φθάσει στην Αθήνα , μετά την ήττα στην αποτυχημένη ελληνική επίθεση.


Αν και το άυλο κεφάλαιο που έχει η Ελλάδα, λόγω της αρχαιότητας, ευνοεί τον φιλελληνισμό, οι μεγάλες δυνάμεις κινούνται με βάση τα δικά τους συμφέροντα.


Η Ελλάδα πέτυχε τους σκοπούς της όταν ήξερε να διαλέγει στρατόπεδο και μπορούσε να εκμεταλλευτεί τους διεθνείς συσχετισμούς δυνάμεων. Όταν δεν ήταν σε θέση να το κάνει, οδηγήθηκε σε καταστροφές.


Μετά την απελευθέρωση από τη γερμανική κατοχή η εμπλοκή των Βρετανών και αργότερα των Αμερικάνων συνέβαλε στο να αποφύγουμε την τύχη που είχαν οι βόρειοι γείτονές μας. Η φτώχεια και η καταπίεση που υπέστησαν για τέσσερις  δεκαετίες, θα είχε κυριαρχήσει και στη χώρα μας. Με τη λήξη του εμφυλίου το αμερικανικό σχέδιο Μάρσαλ έθεσε τις βάσεις για την μεταπολεμική ευημερία της κατεστραμμένης Ελλάδας.


Η ανοχή των Αμερικάνων στη χούντα δίκαια δημιούργησε αντιαμερικανικά αισθήματα. Η τελετουργική αναπαραγωγή τους για δεκαετίες, όμως, είναι σημάδι πολιτικής καθυστέρησης. Kύμα αντιδράσεων σηκώθηκε όταν το 1996 ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης ευχαρίστησε στη Βουλή την αμερικανική κυβέρνηση που είχε παρέμβει για την αποφυγή του πολέμου στην κρίση των Ιμίων.


Για πολλά χρόνια ήταν δημοφιλής η θεωρία της «εξάρτησης», που έλεγε ότι η Ελλάδα ως περιφερειακή χώρα  ήταν εξαρτημένη οικονομικά και πολιτικά από την καπιταλιστική μητρόπολη. Με αυτή τη θεωρία το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου ήταν αντίθετο στην Ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, λέγοντας ότι οι ισχυροί της κοινότητας θα μας εκμεταλλεύονται και θα μας κάνουν «τα γκαρσόνια της Ευρώπης».


Η  συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΟΚ (και στη διάδοχό της  Ευρωπαϊκή Ένωση) συνοδεύτηκε από την εισροή τεράστιων χρηματικών ποσών, τα οποία άλλαξαν την εικόνα της χώρας. Οι σχέσεις εκμετάλλευσης και αποικιοκρατίας  προϋποθέτουν τη μεταφορά πλούτου από την περιφερειακή χώρα στη μητρόπολη. Εδώ όμως είχαμε την αντίστροφη πορεία. Χρήματα, που προήλθαν από την φορολογία των πολιτών και των επιχειρήσεων των πλούσιων χωρών, ήρθαν στην Ελλάδα και έγιναν επιδοτήσεις και αναπτυξιακά έργα. 


Όταν ήρθε η χρεοκοπία, αντί να δούμε το προφανές ότι το κράτος χρεοκόπησε επειδή για χρόνια ξόδευε πολύ περισσότερα από όσα εισέπραττε, ερμηνεύσαμε την κρίση σαν μέρος της αιώνιας προσπάθειας των ξένων να μας βλάψουν και να μας  εκμεταλλευτούν.  


Η Ελλάδα -επειδή η ολοκληρωτική κατάρρευσή της αποτελούσε κίνδυνο για την παγκόσμια οικονομία- έλαβε το μεγαλύτερο δάνειο στην ιστορία της ανθρωπότητας και μαζί την μεγαλύτερη διαγραφή χρέους. Η στήριξή μας εξυπηρετούσε τους δανειστές, αλλά διέσωζε και εμάς. Αλλά εδώ τα πολύ χαμηλά επιτόκια ονομάστηκαν τοκογλυφικά και όσοι ήρθαν σε συμφωνία με τους δανειστές χαρακτηρίστηκαν «όχι και τόσο Έλληνες».


Μετά την περιπέτεια του 2015 καταλάβαμε ότι δεν υπήρξε καμιά διεθνής συνωμοσία για να μας υποτάξουν και να μας εκμεταλλευτούν. Με πολύ μεγάλο κόστος κάναμε ένα βήμα προς την εθνική αυτογνωσία. Στην ίδια αυτογνωσία συμβάλει και η ανάδειξη της σημασίας της επέμβασης των μεγάλων δυναμένων στην ελληνική επανάσταση.


Η αυτοθυματοποίηση δεν βοήθησε ποτέ κανέναν. Αντί να μεμψιμοιρούμε για την «εθνική μας μοναξιά» ή για το ότι είμαστε «έθνος ανάδελφον» και οι κατατρεγμένοι του κόσμου, ας αξιολογήσουμε όσα πετύχαμε με την ικανότητά μας να βρισκόμαστε, τις περισσότερες φορές, σε πόλεμο και ειρήνη, στην σωστή πλευρά της ιστορίας.





«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/707587_1821-200-hronia-oi-kakoi-xenoi-kai-anadelfon-ethnos»

















«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/707587_1821-200-hronia-oi-kakoi-xenoi-kai-anadelfon-ethnos»

Ελληνοτουρκικά: Απειλές Μπαχτσελί για την επανάσταση του 1821: "Θα εκδικηθούμε για την εξέγερση του Μοριά"


 


Ο κυβερνητικός εταίρος της Τουρκίας, Ντεβλέτ Μπαχτσελί, που για πολλούς καθορίζει και την πολιτική σε πολλά ζητήματα της τουρκικής κυβέρνησης απειλεί ότι οι Τούρκοι θα εκδικηθούν για την εξέγερση στον Μοριά. 

Χαρακτηριστικά αναφέρει, σύμφωνα με το ΣΚΑΪ ότι  "η εξέγερση του Μοριά αποτελεί μια από τις αιματηρές και ολέθριες καταστροφές που σημάδεψαν την ιστορία του τουρκικού έθνους. Σημειώθηκε πραγματική γενοκτονία σε αυτή την εξέργεση. Γύρω στους 40.000 Μουσουλμάνοι Τούρκοι σφαγιάστηκαν. Η ανθρωπότητα ακόμα σιωπά γι αυτή την δολοφονία . Η συμβουλή μου στους απογόνους των κακοποιών που τρέφονται με το αίμα των Μουσουλμάνων Τούρκων είναι να μην μας κάνουν να χάσουμε την υπομονή μας και να σταματήσουν αμέσως την υποκίνηση και την παρενόχληση. Επειδή δεν έχει έρθει η ρεβανς της εξέγερσης στον Μοριά αυτός ο λογαριασμός δεν έχει ακόμα κλείσει. Το αίμα μας βρίσκεται ακόμα στο έδαφος και όταν έρθει η ώρα φυσικά τα εχθρικά κέντρα θα πληρώσουν το τίμημα". 







πηγή:https://www.blogger.com/blog/post/edit/2505827783245542673/7263777163194291424

Κωλόπαιδα και παλιοκόριτσα

 





Του Χρήστου Χωμενίδη 

"… Ο μακαρίτης ο Μπάιρον ήταν μεγάλο κωλόπαιδο. Δεν ήρθε στην Ελλάδα για να βοηθήσει αλλά για να κρυφτεί γιατί σε κάθε χώρα που πήγαινε έμπλεκε σε σκάνδαλα και ερωτοδουλειές με παντρεμένες. Ήταν σεξιστής, βιαστής, παιδεραστής και αιμομίκτης. Το πρώτο πράγμα που έκανε όταν πήγε στο Μεσολόγγι είναι να ανοίξει πορνείο για αυτόν και τους φίλους του...". 

Τους παραπάνω μύδρους εναντίον τού George Gordon Byron -άλλως Λόρδου Βύρωνα- δεν εξαπέλυσε κάποιος από τους συνήθεις οργίλους, οι οποίοι βγάζουν το άχτι τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, βρίζουν γνωστούς και άγνωστους, ζωντανούς και πεθαμένους, κατεβάζουν κομματικές γραμμές, υπηρετούν υστερικά τη μικροπολιτική ή το φθονερό κουτσομπολιό. 

Η κυρία Αρετή Γεωργιλή είναι πρόσωπο σοβαρότατο, υπερδραστήριο, με ανιδιοτέλεια και γενναιοδωρία. Το βιβλιοπωλείο της, το "Free Thinking Zone” στο κέντρο της Αθήνας, έχει φιλοξενήσει εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις. Έχει διαδραματίσει ρόλο αξιοσημείωτο σε καιρούς δύσκολους, όταν κυριαρχούσε στον δημόσιο χώρο η εχθροπάθεια, ο πιο στείρος λαϊκισμός. Είναι η Αρετή Γεωργιλή μια διανοούμενη φεμινίστρια στο πνεύμα του σήμερα και τού αύριο. Για αυτό ακριβώς η άποψή της, όταν μάλιστα εκφράζεται με τέτοιο μένος, έχει σημασία.

Δεν έχει νόημα να την ψέξει κανείς για αναχρονισμό. Να τής υπενθυμίσει ότι οι αντιλήψεις σχετικά με το σωστό και το λάθος, το σεμνό και το πρόστυχο, έχουν άρδην μεταβληθεί κατά τα τελευταία διακόσια χρόνια. Η κυρία Γεωργιλή θα απαντήσει ότι η αξιοπρέπεια -και δη η γενετήσια αξιοπρέπεια- δεν σχετικοποιείται, δεν χαλαρώνει ως έννοια ανάλογα με τούς συρμούς της κάθε εποχής. Ο σεξιστής, ο βιαστής, ο παιδεραστής είναι πληγές παντός καιρού. 

Δεν έχει καν νόημα να προστρέξει κανείς στις ιστορικές πηγές με σκοπό να αποδείξει ότι ο Μπάιρον δεν τελούσε το έγκλημα του βιασμού όπως το περιγράφει ο Ποινικός Κώδικας. Ούτε ασελγούσε επί παιδιών. "Και αν δεν ασκούσε ωμή βία, εκμεταλλευόταν τη δεσπόζουσα θέση του -τον πλούτο, τη διασημότητά του- για να προσποριστεί σεξουαλικά οφέλη…" θα απαντήσει η κυρία Γεωργιλή. "Και αν οι κατά καιρούς σύνευνοί του δεν ήταν παιδιά με την αυστηρή έννοια τής λέξης, επρόκειτο για αδιαμόρφωτους συναισθηματικά, ευάλωτους εφήβους." Προφανώς βέβαια σε μια εποχή όπου τα κορίτσια παντρεύονταν (τα πάντρευαν) στα δεκατέσσερα και τα αγόρια ρίχνονταν στη βιοπάλη -στη βοσκή ή στον αγρό- ακόμα νωρίτερα, το επιχείρημα κάπως κλονίζεται. Ας μη σταθούμε ωστόσο εκεί. 

Ο λόγος που λατρεύτηκε ο Μπάιρον, πέραν τής ποίησής του, είναι ο ίδιος για τον οποίον σήμερα αποκαθηλώνεται. Συνιστούσε σε ένα περιβάλλον άτεγκτου πουριτανισμού -τουλάχιστον στα λόγια- βλάσφημη ανορθογραφία. Πολλοί τής κοινωνικής του ιδίως τάξης έκαναν μάλλον τα ίδια και χειρότερα. Εκείνος όμως δεν κρατούσε κανένα πρόσχημα. Διαδήλωνε την ελευθεριότητά του. Διατράνωνε τον τυχοδιωκτισμό του. Διήγε σαν ροκ σταρ πριν από τη ροκ.

Τι μάς μαγνητίζει στους ροκ σταρ; Γιατί πολλοί από εμάς είχαμε ως έφηβοι αφίσα του Τζιμ Μόρισον; Θαυμάζαμε τον Τσε Γκεβάρα όχι για τον αιμοσταγή ενίοτε φανατισμό του αλλά για τον πλάνητα, περιπετειώδη βίο του; Τους αντιδιαστέλλαμε απλώς προς τους νομοταγείς, συμβατικούς γονείς μας; Τους αισθανόμασταν ως -νοερές έστω- εξόδους από τη μονοτονία της οικογένειας, του σχολείου, της γειτονιάς μας; 

Είναι, νομίζω, κάτι πολύ περισσότερο. Οι τυχοδιώκτες, οι "καταραμένοι" ποιητές, οι ροκ σταρ παραπέμπουν σε μια μακρινή φάση της ανθρωπότητας, η οποία -αν και ξεπεράστηκε- μάς στοιχειώνει ακόμα. Πριν από την Αγροτική Επανάσταση. Προτού ο άνθρωπος εγκατασταθεί σε έναν τόπο, δεθεί με ένα χωράφι, αγιοποιήσει την ιδιοκτησία και την οικογένεια. Εξελιχθεί σε ον πολιτικό, με οργάνωση, ιεραρχία και αυστηρούς –"εκ Θεού"– κανόνες. Τότε, που αναζητώντας την τροφή του, κυνηγός και καρποσυλλέκτης, δεν απάγκιαζε. 

Περιφερόταν ισοβίως, άλλαζε διαρκώς παραστάσεις, κάθε μέρα τού επεφύλλασσε καινούργιες εκπλήξεις, νέες περιπέτειες. Πριν -για να το θέσω βιβλικά- από τη Γη Χαναάν και από τις Εντολές του Μωυσή. Ο νομαδικός βίος σήμαινε προφανώς ταλαιπωρίες και θανάσιμους κινδύνους. Το είδος μας, για να πληθυνθεί και να αυξηθεί, έπρεπε να ριζώσει. Το ρίζωμα όμως σήμαινε απώλεια της ελευθερίας, ρουτίνιασμα. Συνεπαγόταν πραγματικές και ψυχικές δουλείες. Απωθημένα και νευρώσεις. Ο άνθρωπος υποτάχθηκε στην προκοπή, στην αποταμίευση, στην επένδυση. Δεν έπαψε εντούτοις να νοσταλγεί τη χαμένη ξεγνοιασιά του. Το "όπου γης και πατρίς", το "live fast die young” που ενσαρκώνουν οι τυχοδιώκτες και οι ροκ σταρ.

"Κωλόπαιδα" σαν τον Λόρδο Βύρωνα πάντοτε θα ανάβουν τα λαμπάκια σε όσους ομνύουν στην ασφάλεια και στην τάξη, στην κοινωνική κανονικότητα ως υπέρτατη αξία. Από όποια ιδεολογία και αν εμφορούνται.

Παλιότερα τον μάχονταν σαν αντίχριστο, ακόλαστο, ακατανόητο ή ανόητο που εγκατέλειψε την ασφάλεια τής βρεττανικής αριστοκρατίας και ήρθε να πεθάνει στο πολιορκούμενο Μεσολόγγι δίχως να τον συνδέει με τους Έλληνες παρά μια νεφελώδης -από τη μεριά του- επαναστατικότητα. 

Στις μέρες μας τού αποδίδουν σεξισμό, κακοποιητικότητα, ανεπίτρεπτη χρήση της γοητείας του εφόσον σύναπτε σχέσεις με παντρεμένες, ανεξέλεγκτη λαγνεία καθώς σύχναζε -ή και ίδρυε- πορνεία… Στις μέρες μας το να δαιμονοποιείς τον Βύρωνα ως αρσενικό γουρούνι ηχεί ίσως φεμινιστικό. 

Προσέξτε όμως, καλές μου κυρίες. Σε κάθε "κωλόπαιδο" σαν τον Μπάιρον αντιστοιχεί ένα "παλιοκόριτσο", που δεν σεβάστηκε την πατρική αυθεντία ή το στεφάνι του. Πού έσπασε τον κορσέ απαγορεύσεων και προκαταλήψεων και αναζήτησε την ηδονή έξω από τη νυφική παστάδα. Που αυθαδέστατα χειραφετήθηκε, ύψωσε ανάστημα, διεκδίκησε ενεργό ρόλο στα πράγματα όχι βάσει ποσοστώσεων μα χάρη στη ζωογόνο του αναίδεια. Θεές τής γυναικείας απελευθέρωσης είναι κάτι παράφορες φυσιογνωμίες σαν τη Μαντώ Μαυρογένους και την Κοκό Σανέλ (κι ας την κατηγορούν πως είχε αλλοιθωρίσει προς τον ναζισμό). Σαν τη Μαρίκα Κοτοπούλη και την Ελένη Βλάχου, που αν διαβάσεις κάτω απ’τις γραμμές των αναμνήσεών της, αντιλαμβάνεσαι το πάθος της. Τίποτα το μυγιάγγιχτο δεν είχαν. Ούτε σχεδόν και το πολιτικώς ορθό, με τη νεοπουριτανική έννοια που τείνει να προσλάβει ο όρος. "Παλιοκόριτσα" ήταν. Θηλυκοί Μπάιρον.

Ζούμε σε μεταβατικούς, πονηρούς καιρούς. 

Ο φιλελευθερισμός σήμαινε κάποτε την άνευ όρων σχεδόν ανοχή, την επιδοκιμασία κάθε εναλλακτικού τρόπου ζωής, κάθε διαφορετικότητας. Αρκετοί εξετράπησαν εντελώς, πάτησαν στα ανοιχτά ήθη κι εκμεταλλεύτηκαν βάναυσα τους γύρω τους. Και δεν ήταν καν ποιητές. Και δεν διακινδύνευαν στο ελάχιστο, συνειδητά την ευζωία τους. Και δεν έβρισκαν τα παχιά τους λόγια, οι ευτράπελες θεωρίες τους κανένα αντίκρυσμα στις πράξεις τους… 

Σήμερα η βελόνα έχει πάει στο αντίθετο άκρο. Τεντωμένες κεραίες καιροφυλακτούν για να αναθεματίσουν το παραμικρό στραβοπάτημα. Τα πυρά εκτοξεύονται και προς το παρελθόν για να κατεδαφίσουν μυθοποιημένα πρόσωπα σαν τον λόρδο Βύρωνα. 

Πρόκειται για συγγνωστές υπερβολές. Ακόμα και εάν ό,τι πλασσάρεται στις μέρες μας ως προοδευτικότητα θυμίζει τις πιο συντηρητικές, τις πιο αραχνιασμένες αντιλήψεις τού παλιού καιρού. Οφείλουμε να το κατανοήσουμε, να το δεχτούμε σαν απαραίτητο στάδιο. Δεν έχουμε άλλωστε και διαφορετική επιλογή.

Ο Μπάιρον -εννοείται- θα σκανδαλίζει στους αιώνες τα καλώς κείμενα ώτα. Τι Μπάιρον θα ήταν αλλιώς; Πώς θα ευφραινόταν η ψυχή του;

* Ο κ. Χρήστος Χωμενίδης είναι συγγραφέας