Πέμπτη 22 Ιουνίου 2023

Προέδρος του ΣΥΡΙΖΑ από την Πάτρα: - Καλούμε κάθε λογικό άνθρωπο να μας ενισχύσει με την ψήφο του την Κυριακή - Είμαστε το αντίπαλο δέος της Δεξιάς - Ο κ Μητσοτάκης να ζητήσει μια συγγνώμη από τους Έλληνες για τα ψέματα που λέει δυο μήνες τώρα.


 

Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στην Πάτρα

Δεν είναι μόνο στην Υγεία που το προγράμμά μας είναι εκ διαμέτρου αντίθετο από εκείνο της Νέας Δημοκρατίας.
Είναι στο οκτάωρο και στα εργασιακά δικαιώματα.
Είναι στους πλειστηριασμούς α’ κατοικίας.
Είναι στην αντιμετώπιση της ακρίβειας και στην αναδιανομή του εισοδήματος.
Είναι στην παιδεία, την ενέργεια, το νερό.
Και ταυτόχρονα στο κράτος. Δική μας δέσμευση, ένα ισχυρό, παρεμβατικό, αποτελεσματικό κράτος, που δε θα αποτελεί κομματικό - οικογενειακό λάφυρο, αλλά εργαλείο εξυπηρέτησης των πολιτών.

Πολίτες της Πάτρας είμαστε εδώ και πάλι μαζί, παρόντες και παρούσες όλες και όλοι στο κάλεσμα της ελπίδας, στο κάλεσμα της δικαιοσύνης, στο κάλεσμα της ζωής, στο κάλεσμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και η παρουσία σας σήμερα είναι πολύ πιο σημαντική από τη παρουσία σας πριν από έναν μήνα, που ξαναγεμίσαμε τούτη εδώ την πλατεία. Γιατί σήμερα είναι μήνυμα εμπιστοσύνης, σήμερα είναι μήνυμα αποφασιστικότητας.

Μαζί θα αγωνιστούμε για να ανατρέψουμε τους συσχετισμούς της κάλπης του Μάη. Μαζί θα αγωνιστούμε μαζί μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο την Κυριακή στην κάλπη για να ανατρέψουμε το αποτέλεσμα. Μαζί όμως, και αυτή είναι η δέσμευσή μου απέναντί σας, θα είμαστε κι από Δευτέρα. Μαζί θα αγωνιστούμε.

Με τη δική σας στήριξη θα αγωνιστούμε για να είμαστε πάντοτε δίπλα στην κοινωνία, δίπλα σε αυτούς που εκφράζουμε και εκπροσωπούμε. Αλλά και για να ξανακάνουμε πολύ σύντομα τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και τη προοδευτική δημοκρατική Παράταξη του τόπου κυβέρνηση ξανά. Για να μπορέσουμε να κάνουμε πράξη τις ελπίδες της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, πολίτες της Πάτρας, είναι και θα παραμείνει κόμμα εξουσίας. Ούτε κόμμα διαμαρτυρίας, ούτε και συμπλήρωμα σε κυβερνήσεις της Δεξιάς.

Θα παλέψουμε μαζί, γιατί έτσι έχουμε μάθει. Να παλεύουμε και να δίνουμε μάχες, να μη φυγομαχούμε. Μέσα σε μάχες γεννήθηκε και μεγάλωσε ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Μάχες για τις αξίες μας, μάχες για τα ιδανικά μας, μάχες για την πατρίδα, μάχες για την ανθρώπινη ζωή, που για εμάς δεν έχει διαφορά από το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνικότητα. Και δεν μετράμε την ανθρώπινη ζωή ούτε σε ευρώ ούτε σε ψήφους. Μάχες για τους ανθρώπους που αγωνίζονται για να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή γι` αυτούς και τα παιδιά τους. Γι` αυτούς τους ανθρώπους πολεμάμε και θα πολεμάμε.

Και προσπάθησαν, θέλω να σας θυμίσω, πολλές φορές να μας βγάλουν από τη μέση. Δεν τα κατάφεραν όμως τότε, που όλα τα ‘σκιαζε η φοβέρα των δανειστών και των μνημονίων. Δεν θα τα καταφέρουν ούτε και τώρα!

Γιατί ξέρουμε ότι χαμένοι αγώνες είναι μόνο αυτοί που δεν δίνονται και εμείς δεν δειλιάσαμε ποτέ να δώσουμε τον αγώνα κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες. Όταν κάποιοι μας είχαν ξεγραμμένους και έλεγαν ότι θα φύγουμε από τη χώρα με ελικόπτερα. Θυμάστε τότε… Δεν το βάλαμε στα πόδια και βγήκαμε νικητές από αυτό τον αγώνα. Ρυθμίσαμε το δημόσιο χρέος, βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια, αφήσαμε 40 δισ. στα δημόσια ταμεία και είμαστε περήφανοι που η συντηρητική Παράταξη βούλιαξε τη χώρα στα μνημόνια και στη χρεοκοπία και εμείς ήμασταν αυτοί που βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια και τη χρεοκοπία. Έτσι και τώρα, γιατί ξέρουμε ότι οι συσχετισμοί είναι για να αλλάζουν, ότι την Ιστορία τη γράφουν οι λαοί. Και τίποτε, πιστέψτε με, δεν έχει κριθεί πριν ο λαός με την ψήφο του βάλει την σφραγίδα του.

Φίλες και φίλοι, πολίτες της Πάτρας, η εκλογική αναμέτρηση της επόμενης Κυριακής είναι μια ιδιόμορφη αναμέτρηση. Γίνεται πολύ κοντά και άρα είναι στη σκιά της προηγούμενης αναμέτρησης, αλλά δεν είναι ο δεύτερος γύρος των προηγούμενων εκλογών. Είναι μια καινούργια εκλογική αναμέτρηση. Μια αναμέτρηση, μάλιστα, αυτή τη φορά με άλλο εκλογικό σύστημα, με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής. Με μια απειλητική, αλαζονική Δεξιά που επιδιώκει όχι απλά να κερδίσει, αλλά να γίνει καθεστώς από Δευτέρα. Και με νέα διλήμματα, πολύ σκληρότερα, μπροστά στην κάλπη.



Όσοι προεξοφλούν το αποτέλεσμα, θα τους συνιστούσαμε να μη βιάζονται να το προεξοφλήσουν. Οι πολίτες θα κληθούν να κρίνουν με βάση ορισμένα νέα δεδομένα: Τον δυσμενή για τη ζωή τους συσχετισμό, που προέκυψε από τις κάλπες της απλής αναλογικής. Τις θέσεις, τη στάση, την έπαρση και την αλαζονεία, που δεν κρύβεται, της Νέας Δημοκρατίας στο μεσοδιάστημα μεταξύ των δύο αναμετρήσεων. Την εθνική ελαφρότητα όμως που επέδειξαν για τη Θράκη, τις διχαστικές προθέσεις και απειλές, αλλά και όλα όσα αποκάλυψαν υποψήφιοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας για το αληθινό πρόγραμμα και τα αληθινά σχέδιά της. Και με βάση αυτά θα κληθούν να αποφασίσουν οι πολίτες ποιον και με πόση δύναμη θέλουν στη θέση της κυβέρνησης και ποιον και με πόση δύναμη στη θέση της αντιπολίτευσης. Και τα διλήμματα, όπως και σε κάθε κάλπη ενισχυμένης αναλογικής, θα είναι σκληρά. Δεν τα βάζουμε εμείς, τα βάζει η ίδια η ζωή και το εκλογικό σύστημα που δίνει αυτή τη φορά 50 έδρες bonus στο πρώτο κόμμα.

Και στην κρίση του λαού τη Κυριακή θα είναι δυο μόνο εναλλακτικές στρατηγικές και δύο μόνο προγράμματα διακυβέρνησης: η στρατηγική και το πρόγραμμα της απελθούσας κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη, και η στρατηγική και το πρόγραμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά τα δυο αντιπαρατίθενται την Κυριακή στις 25 του Ιούνη.

Μόνο που, φίλες και φίλοι, πολίτες της Πάτρας, το αληθινό πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, έστω και αργά, αποκαλύφθηκε τις τελευταίες ημέρες. Δεν είναι οι πλουσιοπάροχες υποσχέσεις του κ. Μητσοτάκη. Είναι αυτό που έχει καταθέσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στις Βρυξέλλες, ως Πρόγραμμα Σταθερότητας, πριν από δύο μήνες. Ό,τι και να μας λένε, όσα και να υπόσχονται, αυτό είναι το πρόγραμμά τους.



Χθες, επιτέλους, ο καθ’ ύλην αρμόδιος πρώην υπουργός, ο κ. Σκυλακάκης ομολόγησε δημόσια ότι “καμία από τις προεκλογικές εξαγγελίες Μητσοτάκη δεν περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας που κατέθεσαν στις Βρυξέλες”. Ομολόγησε δημόσια ότι όλα όσα υπόσχονται, είναι αέρας κοπανιστός, είναι ακοστολόγητα ευχολόγια, στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού.

Γιατί το αληθινό τους πρόγραμμα δεν προβλέπει, όπως υπόσχονται, αυξήσεις στον μέσο μισθό της τάξης του 25% στο βάθος της τετραετίας, αλλά καθηλωμένο μέσο πραγματικό μισθό την επόμενη τετραετία.

Δεν προβλέπει 10.000 νέες προσλήψεις στο ΕΣΥ, όπως υποσχέθηκε ο κ. Μητσοτάκης, αλλά προβλέπει μονάχα 10.000 αντικαταστάσεις από όσους θα αποχωρήσουν, που θα είναι περισσότεροι από 10.000.

Δεν προβλέπει αυξήσεις στους δημόσιους υπαλλήλους, αλλά μειώσεις στο μισθολόγιό τους κατά 730 εκατομμύρια. Και προβλέπει πραγματική μείωση κατά 10% των πρωτογενών καταναλωτικών δαπανών του Δημοσίου σε κρίσιμους τομείς, όπως η Υγεία και η Παιδεία.

Οφείλει λοιπόν σήμερα μετά από αυτές τις αποκαλύψεις ο κ. Μητσοτάκης είτε να αποπέμψει τον κ. Σκυλακάκη -και τον κ. Σκυλακάκη, γιατί έχει ήδη αποπέμψει τρεις- είτε να ζητήσει μια συγγνώμη από τους Έλληνες πολίτες για τα ψέματα που τους λέει δυο μήνες τώρα. Και να τους πει: “Συγγνώμη, σας εξαπάτησα”! Και να αποκαλύψει το πραγματικό, το αληθινό του πρόγραμμα.

Και θέλω να αναρωτηθώ και να φανταστείτε αν κάτι αντίστοιχο είχε κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε στον ελληνικό λαό ένα πρόγραμμα, αν εξήγγειλε υποσχέσεις, αλλά είχε καταθέσει στην Ευρώπη για τα επόμενα τρία χρόνια άλλα πράγματα και έβγαινε ο κεντρικός του υπουργός και το παραδεχόταν, αλήθεια, στα κεντρικά δελτία των ειδήσεων από τι θα ξεκίναγαν και με τι θα τελείωναν; Τι θα έλεγαν τούτες τις μέρες στον ελληνικό λαό για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ακοστολόγητο δήθεν πρόγραμμά του; Σήμερα όμως είναι Τετάρτη και αύριο είναι Πέμπτη για το σύστημα εξουσίας που μας κυβερνά.

Όμως εμείς, με όση δύναμη ψυχής έχουμε, θα πούμε την αλήθεια στον ελληνικό λαό, πριν πάει στην κάλπη να γνωρίζει τι είναι αυτό που έρχεται, ποια είναι τα δύο αντίπαλα και αντιπαραθετικά σχέδια. Και αυτό κάνουμε και σήμερα, αυτό θα κάνουμε μέχρι την Κυριακή.

Γιατί μέχρι σήμερα στις εξαγγελίες τους και στο πρόγραμμά τους λένε πράγματα που δεν έχουν σκοπό να υλοποιήσουν και κρύβουν επιμελώς άλλα, που έχουν σκοπό να υλοποιήσουν. Όπως αυτό που φανέρωσε άθελά του ο κ. Πνευματικός, υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και εγνωσμένου κύρους γιατρός. Που μας εξήγησε ότι το σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι ιδιωτικοποιήσεις νοσοκομείων, κλείσιμο δομών, περικοπή δαπανών και, γιατί δεν γίνεται αλλιώς, επιλογή-διαλογή ασθενών με βάση το κόστος της θεραπείας και το προσδόκιμο ζωής.

Όταν θα έχουμε δυο ασθενείς που ζητάνε μια ακριβή θεραπεία αλλά ο ένας έχει χαμηλό προσδόκιμο ζωής και ο άλλος μεγαλύτερο, θα δίνουν σε αυτόν που έχει μεγαλύτερο. Όποιος δεν έχει προσδόκιμο, δεν θα παίρνει την ακριβή θεραπεία. Να πηγαίνει στα ιδιωτικά και αν δεν έχει λεφτά και οικονομική δυνατότητα, θα πηγαίνει σπίτι του να πεθάνει. Αυτό είναι το σχέδιο, αυτή είναι η ιδεολογία τους και αυτή είναι η μεγάλη μας διαφορά. Αυτοί λογαριάζουν κέρδη και ζημιές, ενώ εμείς ανθρώπινες ζωές. Αυτή είναι η διαφορά μας.

Το είχε πει άλλωστε κι ένας άλλος υπουργός πριν κάποιους μήνες, ο κ. Πέτσας, “όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει”. Γι` αυτό εμείς λέμε, πολίτες της Πάτρας, ότι αυτή την Κυριακή δεν κρίνεται μόνο ποιο κόμμα θα βγει πρώτο και ποιο δεύτερο, αλλά κρίνεται ποιο πρόγραμμα θα εφαρμοστεί την επόμενη τετραετία. Άρα, κρίνονται οι ζωές μας. Και γι` αυτό καλούμε όλους τους πολίτες μια και δεύτερη φορά να σκεφτούν την ψήφο τους αυτή την Κυριακή. Γιατί πράγματι η μεγάλη διαφορά μας είναι η έγνοια μας για την ανθρώπινη ζωή. Η ανθρώπινη ζωή για εμάς είναι αυταξία. Γι` αυτό ποτέ, σε καμιά περίπτωση, όποιο κι αν είναι το κόστος, δεν πρόκειται να τη βάλουμε στη ζυγαριά κόστους και οφέλους την ανθρώπινη ζωή.

Γι` αυτό και δεν δειλιάσαμε να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους στο τραγικό, στο πολύνεκρο ναυάγιο στην Πύλο. Γιατί δεν μπορούμε να ανεχθούμε η χώρα μας, που επί των ημερών μας έγινε συνώνυμο της ανθρωπιάς, τώρα να γίνεται συνώνυμο της βαρβαρότητας. Στο δίλημμα “ανθρωπιά ή βαρβαρότητα”, εμείς έχουμε προ πολλού διαλέξει πλευρά. Και αυτή η επιλογή αναδεικνύει τις διαφορές μας σε όλες τις προγραμματικές μας πτυχές.

Μας είπαν κάποιοι: “Μη θέτετε ερωτήματα για το ναυάγιο, γιατί είναι αλλιώς τώρα τα πράγματα στην κοινωνία και θα χάσετε ψήφους”. Απαντήσαμε: “Εμείς δεν θέλουμε τίποτε παραπάνω από το να υπερασπιστούμε τις αξίες μας”. Τις αξίες μας τις βάζουμε πάνω απ` όλα και αυτές τις αξίες θα υπηρετούμε ό,τι κι αν μας λένε.


Δεν είναι όμως μόνο στην Υγεία που βλέπουμε αυτές τις διαφορές. Σε όλες τις προγραμματικές πτυχές, έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις με τη Νέα Δημοκρατία.

Είναι στις εργασιακές σχέσεις, στο οκτάωρο και στα εργασιακά δικαιώματα, είναι στους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, είναι στην αντιμετώπιση της ακρίβειας και στην αναδιανομή του εισοδήματος, είναι στην Παιδεία, την ενέργεια, το νερό.

Θα θυμάστε, άλλωστε, αμέσως μετά τις εκλογές της 21ης του Μάη, τι μας αποκάλυψε ο κ. Γεωργιάδης. Ότι θέλουν, λέει, 180 βουλευτές για να μπορούν να αλλάξουν το Σύνταγμα μόνοι τους. Σχέδιο τους είναι -και το λένε ανοιχτά- η κατάργηση του άρθρου 16 και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Και έσπευσε συνήγορος σε αυτό στον κ. Μητσοτάκη, το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη να συνηγορήσει υπέρ του κ. Γεωργιάδη για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Προτίθεται να συνδράμει, όπως λέει, στην αλλαγή του Συντάγματος και στο άρθρο 16.

Μαζί με την Υγεία έχουν καθώς φαίνεται βάλει στο επίκεντρο του στόχου τους και την Παιδεία. Αν δεν έχει τους 180 βουλευτές ο κ. Μητσοτάκης, θα συνδράμει ο κ. Ανδρουλάκης για να αλλάξουν το άρθρο 16 και να συνταγματοποιήσουν την κερδοσκοπία στα άρθρα του Συντάγματος.

Γι` αυτό εμείς απευθυνόμαστε στους Έλληνες πολίτες λέγοντας ότι εμείς δεν είμαστε μόνο το αντίπαλο δέος της Δεξιάς, γιατί δεν συμμετείχαμε ποτέ και δεν θα συμμετάσχουμε ποτέ σε κυβερνήσεις της Δεξιάς, αλλά και γιατί εμείς είμαστε η αντίπαλη πολιτική, το αντίπαλο πρόγραμμα της Δεξιάς. Εμείς είμαστε για να στηρίξουμε την κοινωνία και τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τα κέρδη των λίγων και ισχυρών.

Ξεκίνησαν το σχέδιό τους για την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας. Με τη βάση εισαγωγής έκαναν το πρώτο βήμα, αποκλείοντας χιλιάδες νέα παιδιά από την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Όμως ταυτόχρονα με αυτή την επιλογή ,οδηγούν και δεκάδες Τμήματα, ιδίως περιφερειακά, και Σχολές της Περιφέρειας σε κλείσιμο. Στην Περιφέρεια που διψάει για ζωή, γνώση, πολιτισμό, οικονομική ανάπτυξη, που αιμορραγεί με το brain drain όχι μόνο προς το εξωτερικό, αλλά και προς το κέντρο, την πρωτεύουσα. Και όλα αυτά γιατί; Για να δώσουν χώρο στην κερδοσκοπία. Διότι στα ιδιωτικά κολλέγια δεν ζητάνε βάση του 10, ζητάνε βάση οικονομική. Αν έχεις λεφτά, μπαίνεις, δεν χρειάζεται να είσαι καλός εκεί.

Παντού και πάντα το κέρδος, ακόμα και σε κρίσιμες για τη ζωή των πολλών υποδομές. Αυτό άλλωστε δεν έκαναν με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ; Αφαίρεσαν το «Δ» από τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Και να σας θυμίσω εμείς στις πιο δύσκολες στιγμές των μνημονίων τεσσεράμισι χρόνια δεν αυξήθηκε ούτε ένα ευρώ ο λογαριασμός του ρεύματος. Ακριβώς επειδή η ΔΕΗ ήταν δημόσια και λειτουργούσε για το δημόσιο συμφέρον. Ενώ τώρα έχει γίνει λαγός στην κούρσα της κερδοσκοπίας.

Αυτό θέλουν να κάνουν και με το νερό, γι` αυτό και ψήφισαν Ρυθμιστική Αρχή τον Μάρτιο, παρά το ότι τώρα προεκλογικά κοροϊδεύουν εμφανίζοντας ως μεγάλη δήθεν πρωτοβουλία τη συμμόρφωσή τους την αναγκαστική με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Αυτό είναι το πρόγραμμα και το σχέδιο τους, κρυφό και φανερό. Η απόσυρση του κράτους από κρίσιμους τομείς, το πωλητήριο σε όλα, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι φοροαπαλλαγές στους πλούσιους και η συρρίκνωση των δικαιωμάτων της εργασίας.

Θέλουν να μας πείσουν ότι αυτό κάποια στιγμή από μόνο τους μπορεί να φέρει την ανάπτυξη, που θα διαχυθεί σε όλη τη κοινωνία. Δεν θα έρθει όμως ποτέ αυτή η στιγμή. Όπως δεν ήρθε πουθενά στον κόσμο, όπου εφαρμόστηκαν παρόμοιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Αντιθέτως, αυτό που θα έρθει θα είναι κοινωνική ένταση, κοινωνική αποσύνθεση, η διεύρυνση των ανισοτήτων και της φτώχειας.

Απέναντι σε αυτό το συντηρητικό, το νεοφιλελεύθερο σχέδιο και πρόγραμμα, που δεν υλοποίησαν την προηγούμενη τετραετία διότι ήρθε η πανδημία και δεν μπορούσαν να κλείνουν νοσοκομεία όταν είχαμε την πανδημία, που δεν υλοποιήθηκε την προηγούμενη τετραετία το σχέδιο Πισσαρίδη για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που τις θεωρεί “ζόμπι” και λέει ότι πρέπει να κλείσουν, γιατί ήρθε η Ευρωπαϊκή Ένωση και τους είπε, “δαπανήστε χρήματα για να μην κλείσει η οικονομία” και έδωσαν επιστρεπτέες προκαταβολές στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Τώρα όμως τελειώνουν τα επιδόματα και οι επιδοτήσεις και θα εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο. Αυτό το σχέδιο που έχει στόχο κλείσιμο δημοσίων δομών και δεν ενδιαφέρεται για τη μικρομεσαία επιχείρηση.

Απέναντι σε αυτό το σχέδιο, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία αντιπαραθέτει ένα δίκαιο, προοδευτικό, ρεαλιστικό πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα κι ένα σχέδιο που κοιτάει το μέλλον με αισιοδοξία, ακριβώς γιατί έχει στον πυρήνα του την αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, τη νεωτερικότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη.

Προβλέπει ένα νέο μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης, που δίνει χώρο στην καινοτομία, τη γνώση, τη δίκαιη κατανομή των πόρων, τον περιορισμό των ανισοτήτων και κλείνει την πόρτα στην λογική της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας, των εξαγορών και των ιδιωτικοποιήσεων, που παρουσιάζονται τάχα ως επενδύσεις.

Με στήριξη των αναγκών της κοινωνίας, με στήριξη της μεσαίας τάξης, με στήριξη της μισθωτής εργασίας, της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, των αγροτών, των κτηνοτρόφων, των νέων ανθρώπων.

Ένα πρόγραμμα που προβλέπει την αντιμετώπιση της ακρίβειας και την ενίσχυση των εισοδημάτων, με την αύξηση του κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ άμεσα. Με τη θέσπιση της ετήσιας τιμαριθμικής αναπροσαρμογής. Με αυξήσεις 10% στους δημοσίους υπαλλήλους, που έχουν να δουν αύξηση εδώ και 14 χρόνια. Με την επαναφορά της 13ης σύνταξης στους συνταξιούχους και την απόδοση των αναδρομικών που τους στερεί, παρά την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, ο κ. Μητσοτάκης. Με την αποκατάσταση της αδικίας της προσωπικής διαφοράς και την αύξηση σε όλους τους συνταξιούχους.

Προβλέπει επίσης το πρόγραμμά μας τη μείωση των έμμεσων φόρων, του ΦΠΑ στα τρόφιμα και του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα. Διότι οι έμμεσοι φόροι είναι άδικοι φόροι και επιβαρύνουν τους φτωχούς και τα μεσαία στρώματα και όχι, αντιθέτως, όπως προσπαθούσε να μας πείσει ο κ. Μητσοτάκης, που ακολουθεί πολιτικές Τραμπ. Λέει ένα μεγάλο ψέμα και το κάνει να φαίνεται ως αλήθεια.

Και βεβαίως στο σχέδιό μας -δεν το κρύψαμε- είναι όχι φορολόγηση των μεσαίων και των αδύναμων, αλλά είναι η φορολόγηση της μεγάλης αισχροκέρδειας, των υπερκερδών των καρτέλ της ενέργειας, των καρτέλ των διυλιστηρίων, που έκαναν την κρίση ευκαιρία πλουτισμού και συσσώρευσαν πάνω από 6 δισ. υπερκέρδη σε βάρος της κοινωνίας, της οικονομίας και των πολιτών.

Γιατί, πολίτες της Πάτρας, το ξέρετε πολύ καλά, το βιώνετε, οι επιδοτήσεις που δίνει ο κ. Μητσοτάκης, τα λεγόμενα pass, δεν πηγαίνουν στην τσέπη των πολιτών. Πηγαίνουν απευθείας στα καρτέλ της ενέργειας, της διύλισης και των σούπερ μάρκετ για να κρατάνε υψηλά τις τιμές και αυτή είναι η αναδιανομή του εισοδήματος. Και μας λέει “δεν αύξησα τους φόρους”. Πώς δεν αύξησε τους φόρους, όταν τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχουν αυξηθεί πάνω από 6 δισ. τα έσοδα του δημοσίου από την φορολογία, την έμμεση φορολογία. 6 δισ. αύξησε τους φόρους! Διότι όταν αυξάνεται η τιμή στο καλάθι του νοικοκυριού από 50 στα 100 ευρώ, δεν είναι ανάγκη να αυξηθεί ο συντελεστής του ΦΠΑ για να διπλασιαστεί η φορολογία. Διπλασιάζεται και διατηρώντας σταθερό τον συντελεστή του ΦΠΑ.

Αυτό είναι το σχέδιό μας για την ακρίβεια, για την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Αλλά το σχέδιό μας προβλέπει επίσης ισχυρή κρατική παρέμβαση για τη στήριξη της ασφάλειας, της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων της μισθωτής εργασίας.

Προβλέπει την οικοδόμηση ενός νέου Εθνικού Συστήματος Υγείας, μια ποιοτική δημόσια εκπαίδευση με ποιοτικά δημόσια σχολεία και πανεπιστήμια και με έμφαση στην έρευνα και την καινοτομία.

Προβλέπει ένα κράτος κοινωνικής πρόνοιας για όλους, που θα περιορίζει τις ανισότητες με ποιοτικές υπηρεσίες και φροντίδα για όλους και για όλες, για το παιδί, για τις μητέρες, για τα νέα ζευγάρια, για τους ηλικιωμένους, για τα άτομα με αναπηρία.

Προβλέπει την προστασία της πρώτης κατοικίας και την αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης, για να αποτραπεί η μεγαλύτερη αναδιανομή ακίνητης περιουσίας μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, προς όφελος λίγων και ισχυρών και εις βάρος της πλειοψηφίας.

Και ταυτόχρονα προβλέπει ένα κράτος ισχυρό, παρεμβατικό, σύγχρονο και αποτελεσματικό, που δεν θα αποτελεί κομματικό ή οικογενειακό λάφυρο, αλλά εργαλείο ανάπτυξης και εξυπηρέτησης των πολιτών.

Αυτές είναι, πολίτες της Πάτρας, οι δικές μας προγραμματικές θέσεις. Οι θέσεις αυτές υλοποιούν στην πράξη τις αξίες μας. Αυτό είναι το πρόγραμμα μας, που αντιπαρατίθεται στο ακραία νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας την ερχόμενη Κυριακή.

Ανάλογα όμως με το πρόγραμμα του καθενός είναι και η στρατηγική για την εφαρμογή του. Η δική μας στρατηγική είναι στρατηγική ισχυρής δημοκρατίας, κοινωνίας των πολιτών, συμμετοχής και διαλόγου, αντιπαράθεσης για όσα απασχολούν τους ανθρώπους. Με αυτή τη στρατηγική δίνουμε την εκλογική μάχη.

Από την άλλη μεριά όμως η στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας είναι στον αντίποδα. Το πρόγραμμά της αντιγράφει τα εγχειρίδια του νεοφιλελευθερισμού και την τακτική του Μακιαβέλι.

Στρατηγική και σχέδιο τη Νέας Δημοκρατίας -δεν το κρύβουν- δεν είναι μόνο να κερδίσουν αλλά και να αποδυναμώσουν τον βασικό τους αντίπαλο, τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Τη μόνη δύναμη που μπορεί να τους κοιτάξει στα μάτια και να τους εμποδίσει να στήσουν ένα ανεξέλεγκτο καθεστώς, γιατί αυτό επιδιώκουν από Δευτέρα.

Σχέδιό τους -και πρέπει αυτό να το πούμε καθαρά στους πολίτες μέχρι την Κυριακή, στους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες- είναι μια κατακερματισμένη και παράλυτη από μικρούς εμφυλίους, μικρών κομμάτων αντιπολίτευση. Μια κατακερματισμένη αντιπολίτευση, ώστε να μην μπορεί να προβάλει σοβαρή αντίσταση στις πολιτικές τους, με πολλά μικρά κόμματα στη Βουλή. Αυτό επιδιώκουν. Επιδιώκουν μια Βουλή με έξι και επτά κόμματα. Και βλέπετε ποια είναι αυτά τα κόμματα που φουσκώνουν και υπέρ-προβάλλουν σε αυτήν την προεκλογική περίοδο. Όποια βοηθάνε αυτόν το σχεδιασμό. Και γιατί το θέλουν αυτό; Για να μη μπορεί η Βουλή να έχει σοβαρότητα και αξιοπιστία, για να μη μπορεί η αντιπολίτευση να έχει αποτέλεσμα. Η προεκλογική στρατηγική του κ. Μητσοτάκη είναι η στρατηγική του διαίρει και βασίλευε! Σε αυτές τις τρεις λέξεις συνοψίζεται η στρατηγική του.

Και θέλω σήμερα να απευθύνω το ερώτημα όχι μόνο σε όλους εμάς που είμαστε σε αυτή εδώ την πλατεία, αλλά σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες της Πάτρας: θα το δεχτεί αυτό ο δημοκρατικός κόσμος της Αχαΐας; Θα το δεχτούν οι πολίτες της Πάτρας, που είναι συνώνυμη με τους αγώνες για τη Δημοκρατία; Ευνοεί αλήθεια κανέναν άλλο, εκτός από τη διαπλοκή και τις ελίτ, μια Δημοκρατία δίχως αντίβαρα, χωρίς στιβαρή αντιπολίτευση, χωρίς το οξυγόνο της αντίθεσης και της αντίστασης;

Ο κ. Μητσοτάκης ξεκίνησε ως πολιτικός θέλοντας να μοιάσει στον Μακρόν, αλλά έχει καταντήσει να είναι φτυστό αντίγραφο του Όρμπαν. Τα ίδια στη μεταναστευτική πολιτική κάνει και πιστεύει, τα ίδια στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής, χέρι χέρι με την Ακροδεξιά, τα ίδια στα δημοκρατικά δικαιώματα, στις μεθόδους όπως στις παράνομες παρακολουθήσεις, με το pretador, πολιτικών του αντιπάλων, οικονομικών παραγόντων του τόπου. Αυτό θέλει να κάνει την Ελλάδα. Μια χώρα ελεγχόμενης Δημοκρατίας τύπου Ουγγαρίας του Όρμπαν. Αυτό επιδιώκει.

Και δυστυχώς, αυτό φαίνεται να το έχουν αποδεχτεί ως μοίρα τα μικρότερα κόμματα που βρίσκονται στον προοδευτικό χώρο. Κλείνουν τα μάτια τους μπροστά στο ολοφάνερο πια σχέδιο της Δεξιάς και της ανοίγουν -είτε το συνειδητοποιούν είτε όχι- τον δρόμο. Αντικειμενικά, ρίχνουν νερό στον δικό της μύλο. Με τις αντί-ΣΥΡΙΖΑ εμπάθειες, πέταξαν στα σκουπίδια μια ιστορική δυνατότητα για τον τόπο με την απλή αναλογική: Τη δυνατότητα μιας κυβέρνησης προοδευτικής συνεργασίας, με την υπονόμευση της απλής αναλογικής από την αρχή έως το τέλος. Όπως βέβαια και με αυτές τις άθλιες τακτικές της ελαφρότητας και της μικρό-φιλοδοξίας, με το δήθεν διμέτωπο, που ήταν και είναι ακόμα στα αλήθεια μονομέτωπος εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι όταν εμείς τους δίναμε το χέρι της συνεργασίας, αυτοί κοίταγαν πώς θα κόψουν το δικό μας χέρι και δεν κοίταζαν αυτόν που κυβερνά, τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος ερχόταν ανεξέλεγκτος, ασύδοτος να έρθει για μια ακόμη τετραετία συντηρητικής και Δεξιάς πολιτικής.

Πρέπει λοιπόν να πούμε καθαρά αυτό που κάθε δημοκρατικός πολίτης, πιστεύω, ότι καταλαβαίνει: ότι αυτή στάση είναι μια στάση που αντικειμενικά ευνοεί τη Δεξιά. Είναι συνδρομή στα σχέδια του κ. Μητσοτάκη.

Γι’ αυτό τον λόγο θέλω σήμερα να καλέσω κάθε προοδευτικό, δημοκρατικό πολίτη να συνειδητοποιήσει ότι το διακύβευμα της κάλπης στις 25 του μήνα δεν είναι αν την επόμενη μέρα θα έχουμε σταθερότητα ή κυβέρνηση. Δεν είναι αν θα έχουμε τρίτες εκλογές τον Αύγουστο, όπως εκβιάζει ο κ. Μητσοτάκης, αλλά αν την επόμενη μέρα θα επιτρέψουμε με την ψήφο μας να έχουμε ένα καθεστώς ανεξέλεγκτο, ασύδοτο, επικίνδυνο για την κοινωνική πλειοψηφία, αλλά και επιστροφή σε καταστάσεις που κόστισαν πανάκριβα στην κοινωνία και στη χώρα.

Όπως αυτά τα άθλια και επικίνδυνα παιχνίδια που δεν δίστασαν να παίξουν ακόμη και με ευαίσθητα εθνικά μας θέματα, με τη Θράκη και τη μειονότητα και με εργαλείο την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, που όπως φαίνεται τη θεωρούν εργαλείο δικό τους, ακόμη και προεκλογικό εργαλείο. Δεν δίστασαν για μερικές χιλιάδες ψήφους να επιχειρήσουν να μας γυρίσουν πίσω, πολύ πίσω, στις μαύρες μέρες του διχασμού. Δεν δίστασαν να διαχωρίσουν τους Έλληνες σε “εθνικόφρονες” και “μιάσματα” και να μας πουν “εθνική εξαίρεση”, “μειοδότες”. Αλλά την κατάληξη αυτής της σκοτεινής ιστορίας την είδατε. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία τους έδωσε ένα μεγάλο μάθημα δημοκρατίας, υπευθυνότητας και πατριωτισμού. Ένα μάθημα που θα το θυμούνται για καιρό. Γιατί με την πατρίδα εμείς δεν παίζουμε παιχνίδια!

Στον πάσσαλο της εθνικής ατίμωσης ήθελαν κρεμάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Αλλά τελικά κρεμάστηκε, με απόφαση του κ. Μητσοτάκη, ο δικός του υποψήφιος στη Ροδόπη. Γιατί η παγίδα που θέλησαν να στήσουν σ’ εμάς -ήταν απρόσεκτοι τελικά- και σε αυτό το ΚΥΠατζίδικο έγγραφο αναφερόταν πρώτος και καλύτερος ο δικός τους υποψήφιος βουλευτής και έτσι έγινε ο τρίτος στη σειρά που διαγράφηκε από τα ψηφοδέλτια, χωρίς να μπορούν να τον βγάλουν.

Το συνηθίζει αυτό ο κ. Μητσοτάκης. Για να διασωθεί ο ίδιος, την πληρώνουν άλλοι. Έτσι έκανε με τον ανιψιό του στις υποκλοπές, έτσι έκανε τώρα και με τρεις υποψήφιους βουλευτές του μέχρι σήμερα. Ο ίδιος τους επέλεξε και τους στήριξε, ο ίδιος τους πέταξε από τα ψηφοδέλτια. Τον κ. Πνευματικό του διαχωρισμού των ασθενών σε άξιους και μη άξιους να σωθούν, τον Κρικέτο του άγριου ρατσισμού που έλεγε “καλώς πνίγηκαν, γιατί αν έρχονταν στην Ελλάδα θα έκλεβαν και θα λήστευαν” και το τελευταίο θύμα, τώρα, τον κ. Κατραντζή στη Ροδόπη. Για να αποδειχτεί όχι το δικό τους το ποιόν, αλλά το ποιόν του ίδιου του κ. Μητσοτάκη, που έφτασε να κάνει, τι; Να στείλει την αδελφή του στη Θράκη να εκβιάσει, να τρομοκρατήσει,, να εκφοβίσει αδύναμους ανθρώπους, φτωχούς ανθρώπους, τους ανθρώπους της μουσουλμανικής μειονότητας και μάλιστα σε απευθείας μετάδοση. Και να τους πει: “Αν δεν ψηφίσετε σωστά, θα περάσετε δύσκολα τα επόμενα τέσσερα χρόνια”. Γιατί; Γιατί αυτό που τους ενοχλεί είναι ότι υπάρχει ένας Νομός, μια Περιφέρεια στον χάρτη, που δεν έχει το δικό τους εκλογικό χρώμα και την αποκάλεσαν «κουτσουλιά» στον χάρτη. Αυτός είναι ο πολιτικός τους πολιτισμός.

Όμως, προσέξτε, το μήνυμα της κ. Μπακογιάννη δεν απευθυνόταν στη μουσουλμανική μειονότητα, γι` αυτό και το είπε μπροστά στις κάμερες, γιατί ήθελε να φτάσει σε κάθε σπίτι, σε κάθε νοικοκυριό, σε κάθε κοινωνική ομάδα. Ήταν ένα μήνυμα ότι “αν αύριο οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα σταθεί απέναντι στα σχέδια, τα καθεστωτικά σχέδια του κόμματος ή της “Αγίας Οικογένειας, θα περάσει δύσκολα”. Σήμερα είναι η μειονότητα, αύριο θα είναι οι εκπαιδευτικοί, μεθαύριο οι νοσηλευτές, παραμεθαύριο οι μισθωτοί, οι εργαζόμενοι στον πολιτισμό, οι νέες και οι νέοι.

Γι` αυτό κι εμείς και απαντάμε: Δεν θα αφήσουμε κανέναν μόνο του απέναντι σε καθεστωτικές λογικές. Θα αγωνιστούμε για λογαριασμό κάθε κοινωνικής ομάδας που αντιστέκεται. Θα αγωνιστούμε για να έχουν όλοι και όλες φωνή και δικαιώματα. Θα αγωνιστούμε για τη Δημοκρατία. Διότι πάντοτε σε αυτό τον τόπο ήταν ισχυρή η Δημοκρατία και θα παραμείνει ισχυρή.

Γι` αυτό, απευθυνόμενοι σε όλους τους δημοκρατικούς πολίτες, τους λέμε: ισχυρός ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία την επόμενη Κυριακή δεν σημαίνει μονάχα ισχυρή κοινωνία, αλλά και ισχυρή, υγιή Δημοκρατία. Γι’ αυτό και είναι κρίσιμο για τη ζωή και για τη Δημοκρατία η αλλαγή των συσχετισμών της προηγούμενης κάλπης. Γι` αυτό και είναι κρίσιμη η αποφασιστική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Καλούμε λοιπόν κάθε δημοκρατικό και προοδευτικό πολίτη, κάθε λογικό άνθρωπο που κατανοεί τι μπορεί να σημαίνει ανεξέλεγκτο καθεστώς. Τον καλούμε, παρά τις διαφορές και τις επιφυλάξεις που μπορεί να έχει απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, να μας ενισχύσει με την ψήφο του την επόμενη Κυριακή.

Για να μη λάβει λευκή επιταγή η Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη, για να αποτρέψουμε την ορμπανοποίηση της πολιτικής ζωής του τόπου, για να δώσουμε χώρο στην αντίσταση, στην κοινωνία, στις ανάγκες των πολλών.

Και το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε εδώ από την Πάτρα, είναι ότι είμαστε και θα είμαστε εδώ, δίπλα σε κάθε πολίτη που θα αναζητά το δίκιο του. Δεν θα λυγίσουμε, δεν θα συμβιβαστούμε, δεν θα υποχωρήσουμε.

Πολίτες της Αχαΐας θέλω να επαναλάβω μια παλιά ρήση. Τι λέει αυτή η ρήση; Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς. Κι εμείς είμαστε ήδη όρθιοι!Είμαστε όρθιοι, με τα όπλα της Δημοκρατίας, με το όπλο του λόγου και της ψήφου, με το δίκιο των θέσεών μας, με τις ιδέες και τις αξίες μας για να δώσουμε τη δύσκολη μάχη της Κυριακής. Και θα τη δώσουμε αυτή τη δύσκολη μάχη ψήφο την ψήφο, σπίτι το σπίτι. Και θα δώσουμε όμως μαζί τη μάχη και από Δευτέρα για να ξανακάνουμε τη δημοκρατική και προοδευτική Παράταξη, κυβέρνηση στον τόπο, για να σταθεί δίπλα στους αδύναμους, για να δώσει προοπτική και ελπίδα στους μικρομεσαίους, στους άνεργους, στους νέους, στους μη προνομιούχους. Το οφείλουμε αυτό στους εαυτούς μας. Το οφείλουμε στην προοδευτική Παράταξη, στους προοδευτικούς πολίτες, αλλά κυρίως το οφείλουμε στην κοινωνία και στα συμφέροντα της κοινωνίας που εμείς εκπροσωπούμε και υπηρετούμε.

Γι’ αυτή την κοινωνία, γι` αυτούς ανθρώπους, τους ανθρώπους της δημιουργίας, τους εργαζόμενους, τους μισθωτούς, τους επιστήμονες, τις νέες και τους νέους, όσους ζουν από τον κόπο τους και όχι από τον κόπο των άλλων. Για όλους αυτούς, κάθε ένας και κάθε μια από εμάς τις επόμενες μέρες πρέπει να βρεθεί σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε χωριό, σε κάθε σπίτι για να διεκδικήσουμε κάθε ψήφο.

Για να δώσουμε προοπτική στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στήριγμα σε κάθε πολίτη που το έχει ανάγκη. Για να μην αφήσουμε να χαθεί και να σβήσει η ελπίδα της δικαιοσύνης σε αυτό τον τόπο, για να μην αφήσουμε να σβήσει η ελπίδα και η προοπτική της ευημερίας για όλους, η δίκαιη κοινωνία και η ευημερία για όλους.

Με λογισμό αλλά και με όνειρο θα δώσουμε αυτό τον αγώνα. Είναι ένας αγώνας αξιοπρέπειας, είναι ένας αγώνας ιδεών, είναι ένας αγώνας αξιών, αλλά και προτάσεων. Προτάσεων ρεαλιστικών και υλοποιήσιμων, για να πάει η κοινωνία μας ένα βήμα πιο μπροστά.

Και να είστε βέβαιοι: θα τον κερδίσουμε αυτό τον αγώνα. Θα τον κερδίσουμε, γιατί χαμένοι αγώνες είναι οι αγώνες που δεν δίνονται. Και είμαι σήμερα εδώ μαζί σας να δεσμευτώ ότι μαζί θα τον κερδίσουμε κι αυτό τον αγώνα. Και μαζί θα προχωρήσουμε και από Δευτέρα στους μεγάλους, δύσκολους αγώνες που ανοίγονται μπροστά μας. Γιατί υπηρετούμε αξίες και γιατί είμαστε και θα παραμείνουμε ο βασικός πυλώνας της προοδευτικής Παράταξης του τόπου. Κόμμα εξουσίας, όχι συμπλήρωμα της Δεξιάς, όχι κόμμα διαμαρτυρίας.

Θα προχωρήσουμε μαζί και θα νικήσουμε.

Να είστε καλά.

Σας ευχαριστώ θερμά από τα βάθη της καρδιάς μου, διότι η παρουσία σας σήμερα εδώ είναι πολύ πιο σημαντική, πολύ πιο χρήσιμη, πολύ πιο αποφασιστική από κάθε άλλη παρουσία σε κάθε άλλη συγκέντρωση, εδώ στην Αχαΐα.

Σήμερα δίνετε ψήφο εμπιστοσύνης και αποδεικνύετε ποιος είναι ο πυλώνας της προοδευτικής και δημοκρατικής Αχαΐας. Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και θα το αποδείξετε και στην κάλπη την Κυριακή που έρχεται. Είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, είναι ζήτημα κοινωνικής προστασίας, αλλά είναι και ζήτημα δημοκρατίας για να υπάρχει σε αυτό τον τόπο ισχυρή κοινωνία και ισχυρή δημοκρατία.

Γεια σας.

Καλή δύναμη!

Καλούς αγώνες!

Σας ευχαριστώ θερμά.

Μέχρι και το τελευταίο λεπτό, μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο πριν κλείσει η κάλπη, θα δώσουμε αυτό τον αγώνα. Αλλά θα είμαστε εδώ, μαζί, να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την Ελλάδα, για την προοδευτική Παράταξη, για τη Δημοκρατία.
Γεια σας!

Φωτογραφίες: ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ

Πρόεδρος της ΝΔ από την Θεσσαλονίκη: - Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα δουν για πρώτη φορά αυξήσεις το 2024 - Διαβεβαιώνω τους συνταξιούχους που δεν είδαν αύξηση θα τους στηρίξουμε μέχρι η προσωπική διαφορά σβήσει οριστικά.

Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες, συναγωνιστές της Θεσσαλονίκης, περήφανοι Μακεδόνες. Κύριε Περιφερειάρχα, κ. Δήμαρχε, σας ευχαριστώ γι’ αυτή την εντυπωσιακή υποδοχή.
 
Σας ευχαριστώ πρωτίστως για την εντυπωσιακή νίκη που δώσατε στη Νέα Δημοκρατία στις 21 Μαΐου εδώ, στη νέα ιδιαίτερη εκλογική μου περιφέρεια, στην Α΄ Θεσσαλονίκης, αλλά και σε όλη τη Μακεδονία.
 
Πρέπει να σας πω ότι νιώθω σήμερα συγκίνηση και τιμή να μιλάω κάτω από το μνημείο του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ΟΝΝΕΔ μας, στις ΟΝΝΕΔίτισσες και στους ΟΝΝΕΔίτες, που πάντα δίνουν το δικό τους ξεχωριστό στίγμα σε όλες μας τις συγκεντρώσεις.
 
Εμείς οι παλαιότεροι θυμόμαστε ότι η Πλατεία Αριστοτέλους, η παραλία της Θεσσαλονίκης, έχει φιλοξενήσει ιστορικές συγκεντρώσεις της παράταξής μας. Πρώτα με τον ιδρυτή της Κωνσταντίνο Καραμανλή, αργότερα με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον Κώστα Καραμανλή, τον Αντώνη Σαμαρά.
 
Μπορεί να ήταν άλλες εποχές, αλλά το πάθος για την πατρίδα και την προκοπή μένει πάντα το ίδιο. Το αποδείξατε, ήδη, στην πρώτη κάλπη. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στα 2,4 εκατομμύρια Ελληνίδες και Έλληνες που μας εμπιστεύθηκαν.
 
Την 21η Μαΐου οι πολίτες επιβράβευσαν τη δουλειά μας, λέγοντας «ναι» στην αλήθεια, «ναι» στην ενότητα, «ναι» στην ευπρέπεια του πολιτικού λόγου. Αλλά και τιμωρώντας αυτούς που επένδυσαν στον διχασμό, στο ψέμα, στο «μαύρο» και στην τοξικότητα.
 
Διότι όσο ισχυρή κι αν ήταν η επιβράβευση των πολιτών τον Μάιο, άλλο τόσο ήταν και ισχυρό το αίτημα να προχωρήσουμε πιο γρήγορα, πιο τολμηρά στο δρόμο των μεγάλων αλλαγών, των μεγάλων μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η πατρίδα μας.
 
Είμαστε, λοιπόν, όλες και όλοι σήμερα εδώ, σε αυτή την πολύ όμορφη μεγάλη συγκέντρωση, για να στείλουμε ένα μήνυμα: για να γίνει η νίκη πραγματικότητα πρέπει να επαναληφθεί μεγαλύτερη την Κυριακή που έρχεται.
 
Γιατί, προσέξτε, τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα. Κάναμε πράγματι ένα μεγάλο βήμα. Βήμα, ωστόσο, που θα είναι σαν να μην έγινε ποτέ εάν δεν εδραιωθεί για να μετατραπεί αμέσως μετά, στις 26 Ιουνίου, σε άλμα ολόκληρης της χώρας.
 
Με έχετε ακούσει πολλές φορές να το λέω: το πρωί της 25ης Ιουνίου οι κάλπες θα είναι και πάλι άδειες. Για να έχουμε σταθερή και ισχυρή κυβέρνηση στις 26 Ιουνίου πρέπει και πάλι να γεμίσουν, να πλημμυρίσουν με εκατομμύρια ψηφοδέλτια της παράταξής μας.
 
Μόνο τότε η επόμενη μέρα θα φέρει σιγουριά στον τόπο. Και μόνο με αυτό τον τρόπο το τιμόνι του θα το κρατάει τελικά η μόνη πολιτική δύναμη που έχει δείξει ότι μπορεί να ξεπερνά τις κρίσεις, υλοποιώντας ταυτόχρονα και όλες τις δεσμεύσεις της απέναντι στους πολίτες.
 
Αυτό το στοίχημα γίνεται διπλό, ειδικά εδώ, στην Α’, στη Β’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης, όπου τα ποσοστά μας έχουν ακόμα πολλά περιθώρια ανόδου.
 
Δικό σας καθήκον, συνεπώς, είναι να έρθουμε όχι απλά πρώτοι αλλά πρώτοι και με μεγάλη διαφορά, εδώ, στη Θεσσαλονίκη.
 
Με άλλα λόγια, ήρθε η στιγμή να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους και να βάλουμε και αυτή την πόλη στη θέση που της αξίζει: προπύργιο της εθνικής παράδοσης και παράλληλα φάρος διαρκούς εξέλιξης.
 
Η Θεσσαλονίκη είναι το απόρθητο κάστρο της αυτοδύναμης και παντοδύναμης Ελλάδος.
 
Είμαστε, εξάλλου, σε ένα τόπο που ξέρει να διακρίνει κάθε φορά τις κρίσιμες αναγκαιότητες. Οι Μακεδόνες, όπως και όλες οι Ελληνίδες και όλοι οι Έλληνες, εξουδετέρωσαν με την απλή λογική την παγίδα της απλής αναλογικής.
 
Είμαι βέβαιος ότι με την ίδια ωριμότητα σε λίγες μέρες από τώρα θα ζυγίσουν και το βάρος της νέας τους ψήφου, γνωρίζοντας ότι αυτή θα προσφέρει ασφάλεια στην αυριανή μας καθημερινότητα και ότι αυτή, επίσης, θα δώσει ώθηση στην αισιοδοξία για μία καλύτερη ζωή.
 
Φίλες και φίλοι, το ξέρετε καλά, η αριθμητική της κάλπης είναι αμείλικτη. Πολλές ακραίες φωνές στη Βουλή δεν σημαίνουν κατ’ ανάγκη πολυφωνία αλλά ίσως το αντίθετο, να οδηγηθούμε σε μία δημοκρατική «κακοφωνία», ένα φρένο στο αποτέλεσμα και στη δημιουργία και έναν κίνδυνο στην ακυβερνησία.
 
Είναι περιπέτειες που τις έχει ζήσει η πατρίδα μας και θέλει πια οριστικά να τις αφήσει πίσω. Πολύ περισσότερο όταν τις εκφράζουν νεόκοποι «ηγέτες», προσωποπαγή σχήματα που νοθεύουν τελικά τις ιδέες που επικαλούνται.
 
Η καπηλεία των αξιών, μάλιστα, αποτελεί το κοινό σημείο αυτών των κινήσεων, είτε πρόκειται για τη δήθεν φιλοπατρία ή για το μονοπώλιο της ορθοδοξίας. Αυτά είναι μεγέθη που ενώνουν και δεν χωρίζουν. Η ορθοδοξία είναι πολύ μεγάλη για να φυλακίζεται μέσα σε συνθήματα.
 
Όσοι, λοιπόν, με τη συμπεριφορά τους τελικά προσβάλλουν τον σταυρό ή τη γαλανόλευκη, ας το ακούσουν καλά: αρκετά με τους ντεμέκ πιστούς και τους ντεμέκ πατριώτες. Οι πρώτοι φτάνουν να εμπορεύονται μέχρι και τη θρησκεία. Πού; Εδώ, μέσα στην πόλη - καμάρι του Βυζαντίου. Ενώ άλλοι τολμούν να μονοπωλούν την εθνική συνείδηση.
 
Απέναντι σε ποιους τα λένε αυτά; Σε εσάς, στους Μακεδόνες της πρώτης γραμμής. Και πότε τα λένε; Σήμερα, μου θύμισαν, 110 χρόνια ακριβώς από τη μάχη του Κιλκίς - Λαχανά, είμαι εδώ για να μιλήσω για τον πατριωτισμό της ευθύνης.
 
Είμαι εδώ, διαρκώς παρών σε όλα τα μέτωπα, στα σύνορα, στο Αιγαίο, στις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και με ηχηρή διπλωματική φωνή σε κάθε διεθνές βήμα. 
 
Οι Έλληνες δεν βλέπουν σε αυτόν τον πατριωτισμό ένα φθηνό νόμισμα το οποίο εξαργυρώνεται στις εκλογές, αλλά ένα βαθύ αίσθημα που δοκιμάζεται σε έργα και συμπεριφορές. 
 
Αναγνωρίζουν σε μας, τη Νέα Δημοκρατία, ότι εμείς κάναμε την πατρίδα πιο ισχυρή και πιο ασφαλή με έργα και όχι με λόγια του αέρα.
 
Και θα το ξαναπώ: στις 21 Μαΐου ψηφίσαμε για να νικήσουμε μαζί, αλλά στις 25 Ιουνίου ψηφίζουμε για να κυβερνήσουμε μαζί.
 
Στις 21 Μαΐου επιβραβεύσαμε μια πολιτική που μείωσε 50 φόρους, που αύξησε το εισόδημα και τις συντάξεις. Μια πολιτική που δημιούργησε 300.000 νέες θέσεις εργασίας. Ενώ τώρα σχεδιάζουμε καλύτερους μισθούς για όλους, μία καλύτερη δημόσια υγεία, ένα κράτος πιο φιλικό, πιο αποτελεσματικό, στην υπηρεσία όλων.
 
Είναι στόχοι με ξεχωριστή σημασία στο δρόμο για την πολυπόθητη επενδυτική βαθμίδα. Έχω μιλήσει πολύ γι’ αυτό. Ένα πολύ σημαντικό ορόσημο που θα κάνει ευνοϊκότερο τον δανεισμό επιχειρήσεων και νοικοκυριών.
 
Όμως, το ξέρετε, δεν θα λείψουν οι επικίνδυνες προκλήσεις την επόμενη τετραετία. Το μεταναστευτικό, το είδατε, ξαναφουντώνει. Όπως και μια απρόβλεπτη Τουρκία, ένας γείτονας που θυμίζω ότι σήμερα πια διαθέτει σταθερή ηγεσία. Η ελληνική απάντηση, λοιπόν, θα πρέπει να είναι με τη σειρά της μία επιλογή εθνικής σιγουριάς και εθνικής προκοπής.
 
Οδηγός στον δρόμο μας θα είναι η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη που θεμελιώσαμε μεταξύ μας. Όπως την πρώτη θητεία κάναμε όσα είπαμε, έτσι θα υλοποιήσουμε και αύριο αυτά που σχεδιάζουμε σήμερα. Είναι δέσμευσή μου. Θα το κάνουμε όπως το κάναμε εδώ και τέσσερα χρόνια, χωρίς να κρύβουμε λάθη και αδυναμίες. Έχοντας όμως, πια, μεγαλύτερη πείρα, μεγαλύτερη ορμή. Ορμή που θα αυξάνεται όσο πιο ισχυρή είναι η δική σας εντολή. Γι’ αυτό και επιμένω ότι η αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί τελικά σε μια ισχυρή Ελλάδα.
 
Φίλες και φίλοι, συναγωνιστές της Νέας Δημοκρατίας στη Θεσσαλονίκη, μαζί ζήσαμε και ξεπεράσαμε την περασμένη τετραετία πολλές απανωτές κρίσεις. Μεταναστευτικές εισβολές στον Έβρο, μια σχεδόν τριετή πανδημία, διεθνή ενεργειακή κρίση, ακρίβεια. Καθημερινά προβλήματα, εθνικά στοιχήματα. Είδατε ότι η πολιτεία όχι μόνο κράτησε όρθιες την κοινωνία και την οικονομία, αλλά υλοποίησε όλα όσα είχε υποσχεθεί, θωρακίζοντας όσο ποτέ την εθνική μας άμυνα.
 
Ελαφρύνοντας τους φορολογούμενους από ετήσια βάρη 7 δισεκατομμυρίων, μειώνοντας την ανεργία κατά σχεδόν 7 μονάδες, στηρίζοντας πάντα τους πιο αδύναμους, επιταχύνοντας -τα λέω αυτά για τους συνταξιούχους μας- το χρόνο απονομής των συντάξεων. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι όταν αναλάβαμε την κυβέρνηση χρειάζονταν δύο, τρία, τέσσερα χρόνια να βγει μία σύνταξη. Σήμερα, ναι, οι συντάξεις βγαίνουν σε δύο έως τρεις μήνες και αυτό είναι μία επιτυχία της Νέας Δημοκρατίας.
 
Εμείς είμαστε αυτοί που δώσαμε για πρώτη φορά σημαντικές αυξήσεις στους συνταξιούχους. Και η δική μας κυβέρνηση, αυτές τις αυξήσεις του 8% τις συνόδευσε με τη ρητή δέσμευση να αντιμετωπίσει τον τραγέλαφο της προσωπικής διαφοράς. Είμαι εδώ για να διαβεβαιώσω για ακόμα μία φορά τους συνταξιούχους που δεν είδαν αύξηση λόγω της προσωπικής διαφοράς, ότι θα έχουν τη στήριξη του κράτους έως ότου η προσωπική διαφορά σβήσει οριστικά.
 
Η κάλπη της 21ης Μαΐου έδειξε ότι δίπλα μας στοιχίζονται όλες οι κοινωνικές, όλες οι δημογραφικές ομάδες. Οι νέοι μας. Τι βλέπουν οι νέοι μας; Γιατί ψήφισαν οι νέοι τη Νέα Δημοκρατία κόντρα σε όλες τις προβλέψεις; Γιατί εσείς αναγνωρίσατε ότι μόνο οι ποιοτικές σπουδές και η κατάρτιση οδηγούν τελικά σε ένα ασφαλές επάγγελμα και στηρίξατε μία κυβέρνηση που είναι με τις βιβλιοθήκες και όχι με τις βαριοπούλες, τους μπαχαλάκηδες και τους καταληψίες.
 
Οι άνεργοι μας στήριξαν διότι αντελήφθησαν ότι τελικά μόνο οι επενδύσεις ανοίγουν νέες δουλειές. Οι μισθωτοί συνειδητοποιούν ότι τελικά είναι η συλλογική ανάπτυξη αυτή που φέρνει αυξήσεις. Οι επαγγελματίες ότι τελικά λιγότεροι φόροι σημαίνουν περισσότερα έσοδα. Οι αγρότες μας διαπιστώνουν ότι μόνο η μείωση της φορολογίας, τα κίνητρα για τον εκσυγχρονισμό της παραγωγής, τελικά στηρίζουν το εισόδημά τους. Αισθάνομαι ότι με μία πρωτοφανή -θα έλεγα- ωριμότητα, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες μας καλούν να προχωρήσουμε όπως λέει το σύνθημά μας: «σταθερά, τολμηρά και μόνο μπροστά». Να κάνουμε προτεραιότητες τις ελλείψεις που υπάρχουν ακόμα.
 
Για να γίνει αυτό το οποίο φωνάζετε, πρέπει στις 25 Ιουνίου όλες και όλοι να πάμε να ψηφίσουμε και το μήνυμα της κάλπης να είναι ηχηρό.
 
Καθώς λοιπόν -όπως ελπίζω- τα πολύ δύσκολα φαίνονται πια πίσω μας, ήρθε η ώρα να σηκώσουμε τα μανίκια για την τετραετία που θέλουμε.
 
Αναρωτιέμαι πόσοι θα στοιχημάτιζαν πριν την 21η Μαΐου ότι όλη η Ελλάδα θα ήταν μπλε. Κι όμως το πετύχαμε. Τώρα ήρθε η ώρα αυτή την εμπιστοσύνη των πολιτών σε αυτή τη γαλάζια πατρίδα να την ανταποδώσουμε, εφαρμόζοντας το πρόγραμμα μίας Ελλάδας παραγωγικής, κοινωνικής, δίκαιης, ψηφιακής, πάντα ισχυρής. Αυτό είναι το κοστολογημένο σχέδιο που αυτές τις εβδομάδες το συζητήσαμε πάλι. Ξαναγύρισα την Ελλάδα πόλη-πόλη, χωριό-χωριό, για να μεταφέρω το μήνυμα ότι μπορούμε καλύτερα, ότι αξίζουμε καλύτερα και μπορούμε να πετύχουμε αυτούς τους στόχους που έχουμε στο πρόγραμμά μας.
 
Τους συνοψίσαμε σε τέσσερις βασικούς στόχους: 
 
Καλύτεροι μισθοί πρώτα και πάνω απ’ όλα, η κεντρική μου δέσμευση. Ξέρω ότι οι μισθοί στη χώρα μας είναι ακόμα χαμηλοί, ειδικά για τα νέα παιδιά που μπαίνουν στην αγορά εργασίας. Πρέπει επιτέλους να πλησιάσουν τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
 
Αξιοπρεπής υγεία, δεύτερη προτεραιότητα. Μετά από τρία χρόνια πανδημίας ήρθε η ώρα να χτίσουμε το νέο ΕΣΥ. 
 
Ένα αποτελεσματικό κράτος, ψηφιακό, αλλά και φιλικό.
 
Και φυσικά μία σταθερά περήφανη πατρίδα.
 
Περιγράφω σύντομα τους στόχους. Πρώτος στόχος, όπως είπα, οι καλύτερες αμοιβές. Μέσα στην τετραετία ο μέσος μισθός στον ιδιωτικό τομέα θα φτάσει στα 1.500 ευρώ και ο βασικός μισθός στα 950 ευρώ.
 
Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα δουν για πρώτη φορά αυξήσεις το 2024, με έμφαση στους δημοσίους υπαλλήλους με παιδιά, διότι εμείς είμαστε η παράταξη που στηρίζει την ελληνική οικογένεια. Γι’ αυτό και φέρνουμε πρόσθετο αφορολόγητο 1.000 ευρώ για οικογένειες με παιδιά. Γι’ αυτό θα μειώσουμε τα τεκμήρια διαβίωσης, γι’ αυτό θα μειώσουμε κι άλλο τις ασφαλιστικές εισφορές. Και, φυσικά, όσο βελτιώνεται η φορολογική συμμόρφωση θα καταργήσουμε και το τέλος επιτηδεύματος.
 
Ο δεύτερος στόχος για την υγεία. Με έχετε ακούσει πολλές φορές να μιλώ για την ανάγκη να αναβαθμίσουμε τα τμήματα επειγόντων περιστατικών, 156 κέντρα υγείας θα ξαναφτιαχτούν. Και κυρίως, το σημαντικότερο, να μειωθεί δραστικά η αναμονή, είτε μιλάμε για τα επείγοντα περιστατικά, είτε μιλάμε για τακτικά χειρουργεία.
 
Ναι, θα κάνουμε 10.000 προσλήψεις στην υγεία, γιατρούς, νοσηλευτές, οι 1.000 από τις οποίες θα είναι στο ΕΚΑΒ. Το οποίο ΕΚΑΒ θα ενισχυθεί και με τη συμμετοχή του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων, της Πυροσβεστικής, με έξι βάσεις ελικοπτέρων για αεροδιακομιδές. Δίνω μεγάλη έμφαση στις προληπτικές εξετάσεις, που επεκτείνονται για όλα τα βασικά νοσήματα.
 
Τρίτος στόχος: ένα κράτος -όπως αποδείξαμε ότι μπορεί να το κάνει- δίπλα στους πιο ευάλωτους. Με το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα να αυξάνεται, με 2.000 πολίτες μας με αναπηρία να έχουν επιτέλους Προσωπικό Βοηθό. Αλλά ένα κράτος με στελέχη που θα αξιολογούνται συνεχώς, έτσι ώστε να μπορούν να επιβραβεύονται για τις επιδόσεις τους.
 
Ο τελικός μας στόχος, ναι, ένα καλύτερο Δημόσιο. Όχι μόνο με δισεκατομμύρια ηλεκτρονικές συναλλαγές αλλά και με καθημερινές επαγγελματικές, ανθρώπινες συμπεριφορές.
 
Και ο τέταρτος στόχος μας, βέβαια, αδιαπραγμάτευτος για την παράταξή μας: η ισχυρή Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι ο φράχτης στον Έβρο τελειώνει, είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι.
 
Τα εξοπλιστικά προγράμματα συνεχίζονται με τα Rafale, τις φρεγάτες Belharra και τα πρώτα F-35 στην Πολεμική μας Αεροπορία το 2028.
 
Όπως, βέβαια, θα συνεχιστούν οι μεγάλες ενεργειακές επενδύσεις. Όλες οι πρωτοβουλίες της διπλωματίας μας, σε όλα τα διεθνή πεδία. Ήρθε η ώρα να ξεχωρίσουν οι δήθεν πατριώτες των κούφιων λόγων από τους αληθινούς πατριώτες της πράξης.
 
Με την «ομπρέλα» αυτών των τεσσάρων προτεραιοτήτων προωθούνται και τα αναπτυξιακά σχέδια για κάθε περιοχή. Αιχμή, για παράδειγμα, εδώ, στην Κεντρική Μακεδονία, κ. Περιφερειάρχα,  κ. Δήμαρχε, το πιο όμορφο Μετρό της Ευρώπης, αυτό που σε λίγο θα λειτουργεί κανονικά, όχι με ζωγραφισμένα εκδοτήρια και με ακίνητα βαγόνια. Με γρήγορους και αθόρυβους συρμούς -η νίκη πάντα αρχίζει από την Θεσσαλονίκη, εμείς οι παλαιότεροι το θυμόμαστε- και αυτό το Μετρό σε ένα μοναδικό περιβάλλον που ταυτόχρονα αναδεικνύει τους θησαυρούς της πόλης.
 
Και Μετρό και αρχαία, λοιπόν. Το είπαμε και το κάναμε.
 
Θα έλεγα, μάλιστα, ότι σε αυτό το έργο καταγράφεται και η ιστορία, αποτυπώνεται και η δική μας αντίληψη συνολικά για την πορεία της πόλης. Από τη μία πλευρά οι διαδρομές από τον Μέγα Αλέξανδρο στους ελληνιστικούς χρόνους, στη ρωμαϊκή περίοδο και στο Βυζάντιο. Και από την άλλη ο συνδυασμός της ιστορίας και της παράδοσης με τα καθημερινά δρομολόγια που θα αλλάξουν όψη στην πόλη και θα την ωθήσουν προς μια σύγχρονη εποχή. Για εμάς δεν υπάρχει συνέχεια στον τόπο χωρίς την παράδοση, ούτε και εξέλιξη χωρίς σεβασμό στην ιστορική μας συνέχεια.
 
Γνωρίζετε, επίσης, ότι στην τελική ευθεία μπαίνει το Flyover. Προχωρούν και άλλες παρεμβάσεις: ο νέος προβλήτας στο λιμάνι, η αναμόρφωση της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Ολοκαυτώματος, χώροι πρασίνου στα στρατόπεδα Ζιάκα και Μελά. Ειδικά για την υγεία και για τα 14 νοσοκομεία της Περιφέρειας, όλα εκσυγχρονίζονται και η πόλη αποκτά επιτέλους δύο καινούργια νοσοκομεία: το νέο Παιδιατρικό και το νέο Αντικαρκινικό της νοσοκομείο, το νέο «Θεαγένειο», στο στρατόπεδο Καρατάσιου.
 
Αυτή είναι μία εικόνα από το αύριο της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας που  η χώρα σας το οφείλει, εδώ και δεκαετίες.
 
Ωστόσο, φίλες και φίλοι, είμαι εδώ και πάλι στη Θεσσαλονίκη, στην τελευταία μου προεκλογική συγκέντρωση, εδώ, στη Μακεδονία, για να αναδείξω πριν απ’ όλα, για ακόμα μία φορά, τη σημασία αυτής της νέας κάλπης.
 
Γιατί μπορεί τον Μάιο να «μαύρισαν» τελικά το ψέμα, τον διχασμό, επιλέγοντας την αλήθεια και τον ρεαλισμό, όπως και την ειλικρίνεια, αφού τα λάθη εντοπίζονται και αντιμετωπίζονται μόνο όταν εντοπίζονται. Όλα όμως αυτά, θα το ξαναπώ, ήταν μόνο μηνύματα. Θα αποτελέσουν γεγονότα μόνο όταν ξαναγίνουν ψήφοι στην κάλπη.
 
Γι’ αυτό και αντίπαλός μας είναι ο εφησυχασμός. Αντίπαλός μας πάντα είναι η αλαζονεία, είναι η αυταρέσκεια, την οποία και δεν πρόκειται να επιτρέψω.
 
Όσο μεγαλύτερη είναι η ευθύνη που εναποθέτουν οι πολίτες στις πλάτες μας, τόσο έχουμε υποχρέωση να είμαστε σεμνοί, να πατάμε γερά στα πόδια, να ακούμε την κοινωνία και να δουλέψουμε ακόμα πιο σκληρά για να λύνουμε τα δικά σας προβλήματα.
 
Δεν θα πάψω, λοιπόν, να υποστηρίζω ότι στις 26 Ιουνίου η πατρίδα δεν έχει ανάγκη μόνο από μία σταθερή κυβέρνηση, αλλά από μία κυβέρνηση πρωτίστως ικανή να εφαρμόσει το σχέδιό της.
 
Γι’ αυτό και λέω ότι η αυτοδυναμία δεν είναι κομματική σκοπιμότητα. Είναι σήμερα εθνική αναγκαιότητα. Άλλωστε, το ξέρουμε καλά, μόνο οι μεγάλες πλειοψηφίες πολιτών μπορούν να γίνουν τελικά τα κύματα των μεγάλων αλλαγών που χρειάζεται η χώρα.
 
Δεν πρόκειται, συνεπώς, για λευκή επιταγή, όπως διαλαλούν κάποιοι, αλλά, όπως σας είπα, για μια βαριά εντολή. Είναι μια εντολή χρέους και μια εντολή δουλειάς.
 
Επαναλαμβάνω ότι στις δημοκρατίες οι ισχυρές κυβερνήσεις δεν ταυτίζονται με τις ανεξέλεγκτες κυβερνήσεις. Και άλλοτε είχαμε ηγεσίες με υψηλά ποσοστά, όμως ποτέ, κανείς, δεν τις παρουσίασε ως φόβητρο.
 
Αλλά και εμείς τέσσερα χρόνια αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία είχαμε. Κι όμως, σε αυτή τη θητεία ψηφίστηκαν 423 νόμοι, έγιναν 718 συζητήσεις στη Βουλή, 24 συζητήσεις σε επίπεδο αρχηγών.
 
Παντοδύναμος, λοιπόν, είναι μόνο ο ελληνικός λαός. Αυτός θα καθορίσει τελικά τις κοινοβουλευτικές ισορροπίες.
 
Αυτό που είναι αλήθεια, όμως, είναι ότι σε ένα αβέβαιο περιβάλλον η χώρα χρειάζεται βέβαιες λύσεις. Μια κυβέρνηση που δεν θα εξαρτάται από εύθραυστες ισορροπίες, ούτε θα μένει αθωράκιστη σε πιέσεις, σε κομματικά παζάρια, σε συμβιβασμούς, αλλά θα αντλεί, τελικά, ισχύ από τους ίδιους τους πολίτες ώστε να πραγματοποιεί αυτά για τα οποία την εξέλεξαν.
 
Για να έχει, συνεπώς, ο τόπος καθαρό ορίζοντα στην πορεία του, πρέπει να έχει καθαρή λύση στην ηγεσία του. Και αυτή θα την κρίνει μόνο η δική σας ψήφος.
 
Γι’ αυτό και βλέπετε ότι έχω επιλέξει να μην μιλώ πρακτικά καθόλου για τους αντιπάλους μας. Ο κ. Τσίπρας ομολόγησε ο ίδιος την αποτυχία του, εξάλλου, δηλώνοντας «mea culpa».
 
Συνεχίζει, ωστόσο, να αντιγράφει τον κακό του εαυτό. Στο πρόσφατο ναυάγιο ξεχνά ότι έγινε σε διεθνή ύδατα, ξεχνά να πει έστω και μια κουβέντα για το ότι το οργάνωσαν εγκληματίες διακινητές. Και στρέφει και πάλι τα πυρά του εναντίον τίνος; Εναντίον της πατρίδας του, εναντίον του Λιμενικού που έσωσε παραπάνω από 100 ζωές, δίνοντας ταυτόχρονα επιχειρήματα στην Τουρκία να τα χρησιμοποιεί εναντίον της Ελλάδος. Και μετά απορούν γιατί τους αποκαλούμε εθνική εξαίρεση.
 
Ενώ δεν θα κουράζομαι να διαψεύδω τα ψέματα που λένε και ξαναλένε περί δήθεν ιδιωτικοποίησης, πότε της υγείας, πότε του νερού. Εδώ δίπλα δεν είχε γίνει μια μεγάλη συναυλία, στην Πλατεία Αριστοτέλους, κατά της «ιδιωτικοποίησης του νερού»;
 
Ξεχνούν αυτοί που τη διοργάνωσαν ότι την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ τις έβαλε στο Υπερταμείο ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά έναν μήνα μετά τις εκλογές οι δύο αυτές εταιρείες έρχονται στον έλεγχο του Δημοσίου, για να τελειώσει μια και καλή αυτή η «καραμέλα» περί δήθεν ιδιωτικοποίησης του νερού.
 
Βέβαια και ο κ. Ανδρουλάκης, που αδυνατεί να σηκώσει κάθε βάρος ευθύνης, μας λέει ότι «ακόμα και αν το πρώτο κόμμα έχει 149 βουλευτές» αυτός θα μείνει στην αντιπολίτευση. Θέλει δηλαδή να γίνει -τι μας λέει;- ΣΥΡΙΖΑ στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, ρισκάροντας ακόμα και τρίτες εκλογές τον Αύγουστο. Αναρωτιέμαι αν αυτό πραγματικά θέλουν οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ.
 
Ωστόσο, την Κυριακή δεν ψηφίζουμε για τον τρίτο ή τον δεύτερο στη Βουλή. Δεν ψηφίζουμε για αντιπολίτευση, ψηφίζουμε για κυβέρνηση.
 
Ας το σκεφτούν, λοιπόν, αυτό και όσοι δίστασαν τον Μάιο, αλλά θεωρώ ότι τώρα η συνείδησή τους, τους καλεί δίπλα μας. Το ξαναλέω: κανείς δεν περισσεύει. Πολύ περισσότερο συμπολίτες μας με τις ίδιες αξίες με εμάς, που τώρα τους πολιορκούν φωνές που καπηλεύονται αυτές τις αξίες, είτε από εκπροσώπους εγκληματιών με αίμα στα χέρια, είτε από νεόκοπους ψευτοπατριώτες, είτε από ηγετίσκους που επικαλούνται την πίστη της αγάπης αλλά με λόγια μίσους.
 
Όλους αυτούς δεν πρέπει να τους αφήσουμε να γίνουν εστίες μόνιμης ασυνεννοησίας.
 
Ένα μήνυμα στους πολίτες, ειδικά, εδώ, στη βόρεια Ελλάδα: δεν δίνουμε αψήφιστα την ψήφο μας. Όχι πειράματα με το μέλλον της χώρας στην κάλπη της 25ης Ιουνίου.
 
Εγώ θέλω κοντά μου κάθε Ελληνίδα και κάθε Έλληνα που ζητά σιγουριά και σχέδιο, που ζητά σταθερότητα και αποτελεσματικότητα, που δίχως κομματικές παρωπίδες πιστεύει στον πατριωτισμό της ευθύνης, στον εκσυγχρονισμό της δημιουργίας.
 
Αν, λοιπόν, την Κυριακή όλες αυτές οι ψήφοι ευθύνης ενωθούν, τη Δευτέρα το γαλάζιο ψηφοδέλτιο θα μετατραπεί σε μια πολύχρωμη ελπίδα. Και το βάρος γι’ αυτό πλέον βρίσκεται στα δικά σας χέρια, στη δική σας δύναμη.
 
Η Θεσσαλονίκη, εξάλλου, το ξέρετε καλά, υπήρξε πάντα ένα σταυροδρόμι που ενώνει τη Δύση με την Ανατολή. Είναι ώρα να γίνει πρωταγωνιστής σε μία Ελλάδα που θα τη ζηλεύει όλη η Ευρώπη.
 
Εξάλλου, η απελευθέρωσή της σήμανε ουσιαστικά την αρχή της εθνικής ολοκλήρωσης τον 20ο αιώνα. Τώρα είναι καιρός η δική της ανάπτυξη να οδηγήσει νικηφόρα και στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Με άλλα λόγια, η Μακεδονία μπροστά, σημαίνει η πατρίδα μπροστά. Και σε αυτή τη συναρπαστική πορεία σας ζητώ να ταξιδέψουμε δίπλα-δίπλα.
 
Πάμε λοιπόν. Αγώνας μέχρι και την τελευταία στιγμή πριν την κάλπη, με το βλέμμα ψηλά, με ανοιχτή τη σκέψη, την καρδιά μας, την αγκαλιά μας. Ενωμένοι όσο ποτέ, με ένα μόνο σύνθημα: την Κυριακή σταθμίζουμε και αποφασίζουμε, στις 25 Ιουνίου ψηφίζουμε, στις 26 σηκώνουμε τα μανίκια, συνεχίζουμε να χτίζουμε τη νέα Ελλάδα που θα προχωρά σταθερά, τολμηρά και μόνο μπροστά.
 
Πάμε μαζί για τη μεγάλη νίκη.

 

Κ.Κ.Ε: Oι μυστικές συμφωνίες με την Αλβανία - Η φυγή των Τσάμηδων από την Ήπειρο και η τύχη των δωσίλογων στην υπόλοιπη Ευρώπη - Η θέση του Κ.Κ.Ε. στο "τσάμικο" μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.


 



Το σύμφωνο της Κονίσπολης μεταξύ ΕΑΜ και Αλβανών (1943)

-Η φυγή των Τσάμηδων από την Ήπειρο και η εγκατάστασή τους στην Αλβανία
- Η θέση του Κ.Κ.Ε. στο λεγόμενο "τσάμικο" μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες και πολυσυζητημένες περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας είναι αναμφίβολα τα χρόνια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και όσα ακολούθησαν μετά τη λήξη του.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η στάση του ΚΚΕ το χρονικό διάστημα από το 1943 ως τα τέλη της δεκαετίας του 1940 και η συνεργασία του με το ΚΚ Αλβανίας. Τα περισσότερα από τα στοιχεία που θα παρουσιάσουμε σήμερα, ήταν άγνωστα για χρόνια και ήρθαν στο φως μετά από έρευνες του Δρα Σταύρου Ντάγιου στα αλβανικά αρχεία τα τελευταία χρόνια. Τα στοιχεία αυτά παρουσιάζονται αναλυτικά στο βιβλίο του "ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ-ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΑ. Συνεργασία και μυστικές συμφωνίες του ΚΚΕ με την Αλβανία 1943-1974" ΕΚΔΟΣΕΙΣ LITERATUS,2019. Μερικά από τα στοιχεία αυτά θα δούμε σήμερα ευχαριστώντας θερμά τον κύριο Ντάγιο που μας έδωσε την άδεια να χρησιμοποιήσουμε υλικό από το βιβλίο του.

Η συνάντηση της Μεμόραχης - Το σύμφωνο της Κονίσπολης

Κομβικής σημασίας για τη στάση του ΚΚΕ μετά το 1943 ήταν όσα έγιναν τον Αύγουστο του έτους αυτού στην Αλβανία μεταξύ αντιπροσώπων του ΕΑΜ και του ΚΚ Αλβανίας.
Τον Αύγουστο του 1943 τρία προβεβλημένα στελέχη του ΚΚΕ, ο Αλέξης Γιάνναρης (Μίλτος Κυργιάννης) ως πολιτικός συντονιστής, ο Παναγιώτης Παπαδημητρίου ως στρατιωτικός παράγοντας και ο Κώστας Βαταβάλης εγκαταστάθηκαν στη Βόρεια Ήπειρο. Με την μετάβασή τους στη γειτονική χώρα μετά από συνεννοήσεις με μέλη του αλβανικού αντιστασιακού κινήματος, ξεκίνησαν άμεσες σχέσεις συνεργασίας μεταξύ των κομμουνιστικών οργανώσεων και των αντάρτικων ομάδων που δρούσαν στις παραμεθόριες περιοχές.


Τα στελέχη του ΚΚΕ συναντήθηκαν με τα μέλη του αλβανικού αντιστασιακού κινήματος Bedri Spahiu και Shemsi Totozhani παρουσία του Έλληνα Βορειοηπειρώτη κομμουνιστή Λευτέρη Τάλιου, ο οποίος αποτελούσε ηγετική φυσιογνωμία της περιοχής. Στις 8 Αυγούστου 1943 οι Τάλιος, Κυργιάννης και Παπαδημητρίου μετείχαν στη συνάντηση της Μεμόραχης στην οποία κλήθηκαν εκπρόσωποι όλων των τάσεων του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού. Μετά από αντεγκλήσεις και διαφωνίες αποφασίστηκε το αντιστασιακό κίνημα της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία να ενταχθεί στον ευρύτερο αντιφασιστικό αλβανικό αγώνα. Ωστόσο οι περισσότεροι Βορειοηπειρώτες αντέδρασαν στις αποφάσεις αυτές και εκδήλωσαν ανοιχτά την επιθυμία τους για αυτονομία και αυτοδιάθεση της περιοχής μετά τον πόλεμο, χαρακτηρίζοντας τις αποφάσεις αυτές ως εκποίηση της πατρίδας τους στους Αλβανούς. Αρχικά με τη θέση των Βορειοηπειρωτών συμφώνησαν και οι Έλληνες απεσταλμένοι του ΚΚΕ ,με την αίρεση ότι το ζήτημα θα λυνόταν ανεπηρέαστα από τους δύο λαούς μετά τον πόλεμο.

Το θέμα της αυτοδιάθεσης αποτέλεσε από την αρχή σημείο τριβής μεταξύ ΚΚΕ και ΚΚ Αλβανίας, αν και το ΚΚΕ συμφωνούσε γενικά με την εθνική πολιτική του ΚΚ Αλβανίας για την ελληνική εθνική μειονότητα της Β. Ηπείρου και σχεδόν αποσιωπούσε την καταστρατήγηση των εθνικών της δικαιωμάτων στον βωμό του προλεταριακού διεθνισμού, της κομμουνιστικής αλληλεγγύης και της ιδεολογικής ταύτισης.
Οι αυτονομιστικές τάσεις των Βορειοηπειρωτών προκάλεσαν την οργή των Αλβανών που εγκάλεσαν τους Έλληνες ομοϊδεάτες τους για ανοχή στο πνεύμα του μεγαλοϊδεατισμού και ταύτιση με τις ελληνικές σοβινιστικές επιδιώξεις.

Η Συμφωνία της Κονίσπολης (10 Αυγούστου 1943)

Για να λυθούν τα θέματα που είχαν προκύψει δύο μέρες μετά τη συνάντηση της Μεμόραχης, συναντήθηκαν στην Κονίσπολη ομάδες Ελλήνων και Αλβανών κομμουνιστών. Εκεί συμφωνήθηκε με κοινό ψήφισμα («Απόφασις») ότι θα δημιουργούνταν ανεξάρτητες εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις για την ελληνική εθνική μειονότητα στην Αλβανία και τους μουσουλμάνους Τσάμηδες στη Θεσπρωτία η πολιτική και στρατιωτική δράση των οποίων θα καθοριζόταν από ενιαία επιτροπή. Στη σύνθεση της επιτροπής θα συμμετείχαν ένας Αλβανός, ένας Έλληνας των συνεργαζόμενων ελληνοαλβανικών οργανώσεων, ένας εκπρόσωπος από κάθε μειονότητα ελληνική και αλβανική και ένας Βρετανός απεσταλμένος ο οποίος θα έδινε το παρών μόνο όταν του το ζητούσαν οι μειονότητες. Στη συνάντηση της Κονίσπολης μετείχαν οι Αλέξης Γιάνναρης, Haki Rushiti, εκπρόσωπος του Απελευθερωτικού Μετώπου Αλβανίας, οι Rexhep Plakuκαι Qemal Karagjiozi απεσταλμένοι της Επιτροπής του ΚΚ Αλβανίας για την περιφέρεια Αργυροκάστρου.

την «Απόφασιν» αναφερόταν ότι:

"Η λύσις αυτή (ενν. της συγκρότησης αντιφασιστικών οργανώσεων) εκατέρωθεν εντός των γραμμών του σημερινού πολέμου διά την ελευθερίαν και την αυτοδιάθεσιν των λαών θα βοηθήσει την ένωσιν εις τον πόλεμον αδελφώνοντας τους γειτονικούς λαούς. Αυτός είναι ο μόνος κατάλληλος δρόμος διά εργασίαν άμεσον και αποδοτικήν".

Ιδιαίτερη σημασία έχει η διάταξη 6 της «Αποφάσεως»:


"Παρέχεται αμνηστία (χάρις) γενικήν διά όλους εκείνους οι οποίοι μέχρι τώρα έχουν εργασθεί κακώς τάσσοντες τα πολιτικά ζητήματα όσων και εις την ιδιωτικήν ζωήν, αποτελέσματα της διαφθοράς του φασισμού και του άτυπου σοβινισμού".

Η διάταξη αυτή αφορούσε τόσο τους Τσάμηδες που ομαδικά και αβίαστα είχαν ταχθεί με τους κατακτητές όσο και τους Βορειοηπειρώτες που συνεργάστηκαν με τον Ναπολέοντα Ζέρβα.

Αν και αρχικά οι δύο πλευρές χαρακτήρισαν πολύ σημαντική τη συμφωνία της Κονίσπολης σύντομα η «Απόφασις» κρίθηκε λανθασμένη και ακυρώθηκε αρχικά από την Περιφερειακή Επιτροπή Αργυροκάστρου και έπειτα από την Πανηπειρωτική Επιτροπή του ΕΑΜ.

Ήταν σαφές όμως ότι οι συμφωνίες αυτές δεν μπορούσαν να υιοθετηθούν από τα ευρύτερα πληθυσμιακά στρώματα. 

Στο σύντομο χρονικό διάστημα στο οποίο βρισκόταν σε ισχύ, η Συμφωνία της Κονίσπολης, έδωσε θάρρος στους Βορειοηπειρώτες που άρχισαν να ελπίζουν σε κάποια μορφή αυτονομίας. Συγκροτήθηκαν τρία ένοπλα σώματα, με επικεφαλής άτομα εγνωσμένου κύρους, που προπαγάνδισαν την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου και την ένωσή της με την Ελλάδα. Η δράση της επιτροπής, (γνωστής και ως αρχηγείο) διήρκησε ενάμιση μήνα. Στη συνέχεια, οι Αλβανοί κομμουνιστές εξαπέλυσαν ανηλεείς διωγμούς εναντίον των Βορειοηπειρωτών που ήταν μέλη των ομάδων αυτών. Σημειώθηκαν αιματηρές αψιμαχίες και ασκήθηκε ωμή βία από ένοπλα επίλεκτα τμήματα που αναπτύχθηκαν στην περιοχή. Οι ένοπλες εθνικιστικές ομάδες υπό τον Χρήστο Πύλο υποχώρησαν στη Δρόβιανη, ενώ στον Θεολόγο συγκροτήθηκαν με το Τάγμα «Τσαμουριά» (Cameria») και διαλύθηκαν. Οι αρχηγοί Γιώργος Ζώτος και Λευτέρης Γκουβέλης αφοπλίσθηκαν και διαπομπεύθηκαν σε ευρεία παλλαϊκή συγκέντρωση στη Δρόβιανη.

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚ Αλβανίας έστειλε εσπευσμένα στην περιοχή τον σκληροπυρηνικό Haki Toska ο οποίος με αιματηρά μέτρα βίας και καταστολής αποκατέστησε την τάξη… Ήταν πλέον ξεκάθαρες οι προθέσεις της αλβανικής κομμουνιστικής ηγεσίας. Οι Έλληνες κομμουνιστές «υποχώρησαν μεταμελημένοι»,όπως γράφει ο Σταύρος Ντάγιος, ύστερα από τις αυστηρές συστάσεις των Αλβανών κομμουνιστών και ως τον Απρίλιο του 1944, οπότε αποχώρησαν οριστικά από την Αλβανία, «εφήρμοσαν πιστά την ιδεολογική πλατφόρμα του ΚΚΑ», με το αιτιολογικό ότι πλέον η μειονότητα είχε δικά της στελέχη.

Υπήρχε βέβαια και μια σχέση εξάρτησης-υποχρέωσης του ΕΑΜ από τους Αλβανούς, καθώς σύμφωνα με τη Διαταγή 268/1943 του αλβανικού Γενικού Επιτελείου Στρατού, στάλθηκε στο ΕΑΜ τυπογραφικό χαρτί, ιατροφαρμακευτικό υλικό, είδη ένδυσης και υπόδησης, τα οποία παρείχαν στους Αλβανούς οι Βρετανοί…

Οι Τσάμηδες – Η τύχη των δωσίλογων στην υπόλοιπη Ευρώπη

Για τους Τσάμηδες, έχουμε γράψει αρκετά άρθρα. Έχουμε στη διάθεσή μας  και άλλες πηγές και θα επανέλθουμε κάποια στιγμή με νέα στοιχεία, αν και τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Οι Έλληνες της Αλβανίας εντάχθηκαν στον αντιφασιστικό αγώνα, συνεργαζόμενοι με τις αντιστασιακές οργανώσεις της χώρας, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες έκαναν ακριβώς το αντίθετο. Να παραθέσουμε εδώ ένα άγνωστο γεγονός. Ο Γκαλεάτσο Τσιάνο (Galeazzo Ciano), Ιταλός Υπουργός Εξωτερικών και γαμπρός του Μουσολίνι, ήταν αποφασισμένος να κατακτήσει ένα κομμάτι της Ελλάδας και να το προσφέρει στην Αλβανία, την οποία θεωρούσε ένα είδος προσωπικού πριγκιπάτου, όπως γράφει ο Εμανουέλε Γκράτσι, ο Ιταλός πρεσβευτής που επέδωσε το τελεσίγραφο του Μουσολίνι στον Ι. Μεταξά.

Ο Τσιάνο, ήταν αλαζονικός και βίαιος και αποτιμούσε τον αλβανικό πολιτισμό ίσο με «ολίγες δεσμίδες χαρτονομίσματος» (!). Σε συνάντηση του Τσιάνο με τον Γκράτσι, στις 30 Απριλίου 1939, ο γαμπρός του Μουσολίνι ζήτησε από τον πρέσβη του να υποδείξει τρόπους και να εντοπίσει μουσουλμάνους Τσάμηδες που θα αναλάμβαναν τη δολοφονία του Έλληνα Βασιλιά Γεώργιου Β’, που θεωρούσε ότι ευνοεί τα βρετανικά σχέδια. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν έγινε. Δεν υπάρχουν και πληροφορίες ότι, έστω, το σχέδιο αυτό προχώρησε. Μάλλον άρχισε και τελείωσε στο μυαλό του Τσιάνο…

Όπως είναι γνωστό, μετά την απώθηση των Γερμανών από την Ήπειρο, τον Οκτώβριο του 1944, 15.000-17.000 μουσουλμάνοι Τσάμηδες (σύμφωνα με την καταγραφή της UNRRA), εγκατέλειψαν τη Θεσπρωτία και κατέφυγαν διωκόμενοι με τους υποχωρούντες Γερμανούς στην Αλβανία, έχοντας το στίγμα του κατοχικού δωσίλογου και του συνεργάτη των Ιταλών και των Γερμανών. Το σύνολο της κοινής γνώμης στην Ελλάδα και την Ευρώπη, καταδίκασε τον δωσιλογισμό των Τσάμηδων. Τον Μάιο του 1945, το Ειδικό Δικαστήριο Δωσίλογων των Ιωαννίνων, τεκμηρίωσε εκατοντάδες δολοφονίες Ελλήνων, απαγωγές, εξαφανίσεις, βιασμούς γυναικών, χιλιάδες πυρπολήσεις κατοικιών και λεηλασίες χωριών από Τσάμηδες. Με την υπ’ αριθμ. 344/23-5-1945 απόφασή του, το Δικαστήριο καταδίκασε ερήμην 1.930 Τσάμηδες, πολλούς από τους οποίους με τη θανατική ποινή, ως εγκληματίες πολέμου και συνεργάτες των κατακτητών.

Με την απόφαση υπ’ αριθμ. 50862/38254 της 16/1/1947, του Υπουργείου Στρατιωτικών, από τους Τσάμηδες αφαιρέθηκε και η ελληνική ιθαγένεια και απαλλοτρίωση των περιουσιών της με αποδιδόμενες κατηγορίες για εθνική προδοσία.

Ακόμη και σήμερα, 75 χρόνια μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, συχνά πυκνά οι Αλβανοί θέτουν θέμα Τσάμηδων και Τσαμουριάς, ζητώντας επιστροφή τους στη Θεσπρωτία, απόδοση των περιουσιών τους κλπ. Τι έγινε όμως στην υπόλοιπη Ευρώπη, με τους συνεργάτες των ναζί και των φασιστών το 1944-1945; Ας δούμε μερικές περιπτώσεις.

Στη Γιουγκοσλαβία, 100.000 δωσίλογοι Κροάτες που είχαν συνεργαστεί με τους ναζί, κυνηγήθηκαν από τους παρτιζάνους του (Κροάτη) Τίτο. 40.000 εκτελέστηκαν επί τόπου, χωρίς καν να παραδοθούν ως αιχμάλωτοι πολέμου όπως όριζαν οι συμφωνίες των συμμάχων. Επίσης, οι Γιουγκοσλάβοι εκτέλεσαν ή απέλασαν χιλιάδες εθνοτικά Ούγγρους, χαρακτηρίζοντάς τους όλους συλλήβδην ως σφαγείς για τις ωμότητες του Ιανουαρίου του 1942. 1.000.000 Πολωνοί εγκατέλειψαν τις εστίες τους στη δυτική Ουκρανία. 500.000 Ουκρανοί έφυγαν από την Πολωνία για την ΕΣΣΔ, από τον Οκτώβριο του 1944 ως το 1946. 
Η Βουλγαρία υποχρέωσε 140.000 Τούρκους και Ρομά να καταφύγουν στην Τουρκία, οι Ρουμάνοι απελάσαν τους Ούγγρους, κυρίως της Τρανσιλβανίας, και αντίστροφα οι Ούγγροι απέλασαν Ρουμάνους. Γερμανόφωνοι Τσέχοι, απελάθηκαν από την Τσεχοσλοβακία και τους αφαιρέθηκε ένα χρόνο μετά η τσεχοσλοβακική ιθαγένεια. Ιταλοί, έφυγαν διωγμένοι από τη Γιουγκοσλαβία κλπ. Όπως γράφει εύστοχα ο Δρ Σταύρος Ντάγιος: «Σε όλη την Ευρώπη λειτούργησε πλημμελώς και βιαίως το εθιμοτυπικό δίκαιο της συλλογικής τιμωρίας, με αποτέλεσμα όλο το 1945 να συντελείτο μια ανίδωτη (=πρωτοφανής) κινητοποίηση εθνοκάθαρσης, γενοκτονίας και μετεγκατάστασης πληθυσμών, η οποία είχε αρχίσει λίγο πριν τη λήξη του πολέμου». 

                  Κ.Κ.Ε και Τσάμηδες

Όπως έχουμε αναφέρει, τόσο τα πολιτικά κόμματα, όσο και η κοινή γνώμη καταδίκασε τους Τσάμηδες και τα εγκλήματά τους. Η στάση του Κ.Κ.Ε, ήταν όμως διαφορετική… Ας δούμε μερικά χαρακτηριστικά περιστατικά. Οι Τσάμηδες, ως το 1947 απαιτούσαν την άμεση επιστροφή τους «στην πατρίδα τους και εγγυήσεις για τη ζωή και τις περιουσίες τους». Οι Αλβανοί κομμουνιστές, πίστεψαν αρχικά ότι το ζήτημα των Τσάμηδων μπορούσε να επιλυθεί με μυστικές διμερείς συμφωνίες του ΕΑΜ με το ΚΚ Αλβανίας, παρακάμπτοντας το επίσημο ελληνικό κράτος.

Στις 27-28 Δεκεμβρίου 1944, στη μυστική συνάντηση της Κομματικής Επιτροπής Αργυροκάστρου της Πανηπειρωτικής Επιτροπής του ΕΑΜ, οι Άρης Βελουχιώτης και Στέφανος Σαράφης, συζήτησαν την έκρυθμη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στην Ελλάδα με τα Δεκεμβριανά. Ο Βελουχιώτης απάντησε ότι προς το παρόν «δεν ενδεικνυόταν η επιστροφή τους», αλλά στο άμεσο μέλλον, όταν το ΕΑΜ θα είχε υπό τον έλεγχό του μια ολόκληρη την Ήπειρο, θα «λυνόταν» οριστικά το θέμα τους, αφού η θέση του ΕΑΜ, όπως τη διατύπωσε και η Πανηπειρωτική Επιτροπή σε εγκύκλιο προς τις οργανώσεις της στις 8 Φεβρουαρίου 1945, ήταν η ανεμπόδιστη επιστροφή των Τσάμηδων. Ενθαρρυμένοι από την απόφαση αυτή, τον Μάρτιο του 1945, πολλοί Τσάμηδες, έχοντας υπέρ τους και την απάθεια του ΕΑΜ της περιοχής, επιχείρησαν να επιστρέψουν στη Θεσπρωτία, με αποτέλεσμα να σημειωθούν αιματηρές συγκρούσεις με τους ντόπιους και να υπάρξουν μερικές δεκάδες θύματα στους Φιλιάτες.

Ήταν φανερό, ότι η αλβανική πλευρά θα χρησιμοποιούσε το, λεγόμενο, «τσάμικο», ως αντίβαρο στο βορειοηπειρωτικό που θα ήταν ένα από τα θέματα της Διάσκεψης Ειρήνης του Παρισιού.

Λίγες μέρες μετά τα αιματηρά επεισόδια των Φιλιατών, στις 19 Μαρτίου 1945, η αλβανική κυβέρνηση κάλεσε τους συμμαχικούς εκπροσώπους στα Τίρανα και τους εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία της για τα ειδεχθή εγκλήματα των ελληνικών αρχών σε βάρος των Τσάμηδων, ζητώντας την παρέμβασή τους για τη συνολική διευθέτηση του ζητήματος. Στις 27 Μαρτίου 1945, Τσάμηδες πραγματοποίησαν ογκώδη πορεία διαμαρτυρίας κατά των «ειδεχθών εγκλημάτων του στρατηγού Ζέρβα», στην Κονίσπολη, κοντά στα ελληνοαλβανικά σύνορα.

Τον Νοέμβριο του 1945, όταν ο Βρετανός Υφυπουργός Εξωτερικών Hector McNeil επισκέφθηκε την Ελλάδα, οι Τσάμηδες απευθύνθηκαν προς αυτόν, ζητώντας από τους συμμάχους να παρέμβουν για να δοθεί ένα τέρμα στο «εκτυλισσόμενο αίσχος εις βάρος τους».

Διερευνητική Επιτροπή, η οποία συστάθηκε από τον Ο.Η.Ε. το 1947, απέτυχε να εξετάσει τα εθνοτικά θέματα κατά μήκος των ελληνοαλβανικών συνόρων, όπως παραδεχόταν τον Ιούνιο του 1948.

Το ΚΚΕ, διαχώρισε και πάλι τη θέση του από τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα. Θεωρούσε τους Τσάμηδες θύματα των ειδεχθών ανοσιουργημάτων του στρατηγού Ζέρβα και της ελληνικής αντίδρασης, καταδίκαζε τις ωμότητες σε βάρος τους, ενώ σχεδόν αποσιωπούσε το ένοχο παρελθόν των Τσάμηδων και τη συνεργασία τους με τους κατακτητές. Σε επανειλημμένα δημοσιεύματά του ο «Ριζοσπάστης», έκανε αναπαραγωγή των δηλώσεων του Ενβέρ Χότζα ή άλλων Αλβανών αξιωματούχων για τους Τσάμηδες, ουσιαστικά υιοθετώντας τις ανακρίβειες που αυτοί έλεγαν. Στις 28 Ιουλίου 1946,ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Οι σφαγές και οι λεηλασίες του Ζέρβα στη Θεσπρωτία: ένα ιστορικό έγγραφο». Με αυτό, το Κ.Κ.Ε. καταδίκαζε δημόσια, τις ωμότητες και τα εγκλήματα του Ζέρβα στην Ήπειρο, μέσω επιστολής ενός Συνταγματάρχη Πεζικού, που λεγόταν Νικόλαος Κατηφόρης και είχε κάνει επιτόπια έρευνα στη Θεσπρωτία.

Στις 11 Φεβρουαρίου 1947, ο «Ριζοσπάστης» φιλοξενούσε δημοσίευμα με την αγόρευση του Αλβανού Συνταγματάρχη Νέστι Κερέντζι για τους Τσάμηδες, ενώπιον της Διερευνητικής Επιτροπής του Ο.Η.Ε 

«Η πιο απηνής τραγωδία για την αλβανική μειονότητα συντελέσθηκε τον Ιούνιο του 1944 από την 10η Μεραρχία του ΕΔΕΣ, διοικούμενη από τον Αντισυνταγματάρχη Αριστείδη Καμάρα, η οποία πυρπόλησε πόλεις και χωριά», ισχυριζόταν ο Κερέντζι.

Η άμεση εμπλοκή της Αλβανίας στον ελληνικό εμφύλιο, υποβίβασε την υπόθεση των Τσάμηδων. Όπως είδαμε σε προηγούμενο άρθρο μας, η προσπάθεια για ένταξή τους στον ΔΣΕ, είχε πενιχρά αποτελέσματα. Ωστόσο, η στάση του ΚΚΕ στο λεγόμενο «τσάμικο», ήταν τουλάχιστον περίεργη και ακατανόητη.

Ανάλογη ήταν και η στάση του ΚΚΕ στο θέμα των «σλαβόφωνων» της Μακεδονίας, όπως θα δούμε σε μελλοντικό μας άρθρο.

Ευχαριστούμε θερμά τον Δρα Σταύρο Ντάγιο που μας έδωσε την άδεια να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία από το βιβλίο του «ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ-ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΑ. Συνεργασία και μυστικές συμφωνίες του ΚΚΕ με την Αλβανία», εκδόσεις LITERATUS 2019 και για τις πρόσθετες πληροφορίες που μας έδωσε σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του.












300 διωκόμενοι Σύριοι ήταν στο αλιευτικό το θανάτου στην Πύλο! - Πως εμπλέκονται ο Ερντογάν και ο Άσαντ


 Το courrierinternational χθες στις 21/6/23 όχι μόνο επιβεβαιώνει τις πληροφορίες που από την πρώτη στιγμή δώσαμε ότι στο αλιευτικό του θανάτου επέβαιναν 200 Σύροι της αντιπολίτευσης καταγόμενοι από την Ντάραα αλλά και σηκώνει τον αριθμό τους σε 300. ” Από το θανατηφόρο ναυάγιο μεταναστών στα ανοικτά των ακτών της Ελλάδας, τα μέσα ενημέρωσης της ”συριακής αντιπολίτευσης” αφηγούνται τις ιστορίες περίπου 300 Σύριων που προσπάθησαν να φτάσουν στην ευρωπαϊκή ήπειρο για να εγκαταλείψουν μια χώρα κατεστραμμένη από τον πόλεμο και τη φρίκη της αιμοδιψής διακυβέρνησης ενός δικτάτορα.


Στην περιοχή της Deraa, στη νότια Συρία, «τηρήσαμε τριήμερο πένθος» και «προσευχηθήκαμε για τους αγνοούμενους» μετά τη βύθιση του σκάφους μεταναστών στα ανοικτά των ελληνικών ακτών τη νύχτα της 13ης προς 14η Ιουνίου αναφέρει ο ιστότοπος της συριακής αντιπολίτευσης Enab Baladi. Από τους εκατοντάδες ανθρώπους που επέβαιναν στο παλιό και υπερπλήρη ψαροκάικο που είχε αποπλεύσει από τη Λιβύη προς Ιταλία, πολλοί ήταν από τη Συρία.

Το συριακό τηλεοπτικό κανάλι που αντιτίθεται στο καθεστώς SyriaTV κάνει λόγο για περίπου 300 Σύρους υπηκόους που βρίσκονταν στο σκάφος τη στιγμή της βύθισης. Οι περισσότεροι είναι από την περιοχή Deraa, το λίκνο της εξέγερσης κατά του καθεστώτος του Bashar El-Assad το 2011..

Οι 300 της ….. Ντάραα το πιθανότερο προέρχονται από αυτούς τους ένοπλους ή τους οπαδούς τους που αφού κατέθεσαν τα όπλα προωθήθηκαν στο Ιντλίμπ ύστερα από συμφωνία με συριακό κράτος. Στη συνέχεια από Ιντλίμπ πέρασαν Τουρκία οδικώς από σύνορα όταν έπεσε κι εκεί το μέτωπο και έπειτα βρέθηκαν αεροπορικώς από Τουρκία σε Λιβύη με τα δρομολόγια που οργάνωσε η Τουρκία και την αερομεταφορά μαχητών σε λιβυκό μέτωπο προς υποστήριξη του φιλοτουρκικού καθεστώτος της Τρίπολης. Δεν θέλησαν αυτοί οι 300 να πράξουν όπως 28.000 συμπολίτες τους από περιοχή Ντάραα που τους τελευταίους μήνες κανονικοποίησαν το στάτους τους εντός του συριακού κράτους που ουσιαστικά τους αμνήστευσε. Από το συριακό κράτος μόνο προς Λίβανο μπορεί κανείς να βγει.

'Όλα αυτά σε τίποτα δεν ελαχιστοποιούν τις όποιες παραλείψεις των αρχών ελληνικών κι ευρωπαϊκών αναφορικά με την τραγωδία αλλά φωτίζουν ενδεχομένως κάποιες άδηλες πτυχές αυτής της μετακίνησης.

Βέβαια το άρθρο επιχειρεί να φορτώσει τις ευθύνες στον κακό ”δικτάτορα” Άσαντ που τους εκδίωξε με αποτέλεσμα να καταλήξουν στη θάλασσα αλλά δεν είναι έτσι. Ο Άσαντ και το συριακό κράτος ίσα ίσα που τους έδινε τη δυνατότητα αμνήστευσης και παραμονής στη Ντάραα παρ΄ότι πολέμησαν το κράτος στο πλευρό τόσο των τζιχαντιστών όσο και τούρκικου στρατού εισβολή κατοχής στη Β Συρία..Άλλοι τους πήραν στο λαιμό τους αυτοί που τους έταζαν ευρωπαϊκό όνειρο και τους εκμεταλλεύονταν πολιτικά και οικονομικά. Τουρκία, ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΗΠΑ έπαιξαν με ”συριακή” αντιπολίτευση για γεωπολιτικά οφέλη και οι δε ΜΚΟ ήταν το μακρύ χέρι αυτών των οργανισμών τη διαχείριση του ανθρώπινου αυτού δυναμικού στην πορεία..η κατάληξη είναι γνωστή.

Eπίσης τουλάχιστον 209 «θύματα» του ναυαγίου στα ανοικτά της Ελλάδας ήταν Πακιστανοί, σύμφωνα με δεδομένα της πακιστανικής κυβέρνησης

dimpenews.com

Τετάρτη 21 Ιουνίου 2023

Ο πρόεδρος της Λευκορωσίας βρήκε τη λύση - Έδωσε εντολή για χημικό ευνουχισμό-στείρωση των παιδεραστών.


 Η Λευκορωσία προετοιμάζεται για χημικό ευνουχισμό-στείρωση των παιδεραστών..

dimpenews.com











E.A.A.Σ: Συνάντηση Δντος Συμβούλου και των μελών του ΤΣ/Σερρών, με τον τ. Γραμματέα της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και υποψήφιο Βουλευτή Ν. Σερρών κ. Τάσο Χατζηβασιλείου


                                                                                     ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

Την 19η Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε ενημερωτική συνάντηση του Δντος Συμβούλου της Ε.Α.Α.Σ. παρουσία και των μελών του ΤΣ, με τον τ. Γραμματέα της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων και υποψήφιο Βουλευτή Ν. Σερρών κ. Τάσο Χατζηβασιλείου στα γραφεία του Παραρτήματος της Ένωσης.

Ο κ. Χατζηβασιλείου παρέλαβε φάκελο με τα θέματα που καταδεικνύουν τις αδικίες που υφίστανται τα ε.α στελέχη του Στρατού Ξηράς σε σχέση με τα μερίσματα του ΜΤΣ. Μετά από διεξοδική συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων, συμφώνησε στο δίκαιο των αιτημάτων δεσμευόμενος ότι θα επανέλθει για την προώθηση τους αμέσως μετά το σχηματισμό κυβερνήσεως που θα προκύψει από τις εκλογές της 25ης Ιουνίου.

Έκπληκτος άκουσε ότι επί 3ετια ο τ. κ. ΥΕΘΑ, παρά τις παραστάσεις της Ενώσεως, δεν συνεργάστηκε ούτε συναντήθηκε με το ΔΣ της, για την επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν τα μέλη της.

Η Ε.Α.Α.Σ. πέρα από κόμματα και πολιτικές παρατάξεις, συνεχίζει επί της ουσίας την προσπάθειά της, επιμελούμενη των συμφερόντων των μελών της.

 Το Γραφείο Δημοσίων Σχέσεων