Προέδρος ΠΑΣΟΚ/Κινήματος Αλλαγής στο debate: - Κατάργηση από 01/01/2024 της προσωπικής διαφοράς και αποκατάσταση αδικιών σε 350.000 συνταξιούχους - Όλα αυτά μαζί είναι 1,1 δις ευρώ

 

*Οικονομία, Ανάπτυξη, Απασχόληση

Παναγιώτης Στάθης: Κύριε πρόεδρε, διάβασα το οικονομικό σας πρόγραμμα και βλέπω σοβαρές αποκλίσεις και κάποιες συγκλίσεις με το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, προσέθεσε κάποια επιπλέον μέτρα χθες ο ΣΥΡΙΖΑ, παραδείγματος χάριν για τη μείωση του ΦΠΑ. Αν το άθροισμα των βουλευτών σας στην εκλογική κάλπη της 21^ης Μαΐου, μας δίνει 151 βουλευτές και υπάρχει προγραμματική σύγκλιση, εσείς διατεθειμένος να υποχωρήσετε από το βέτο που βάζετε για το πρόσωπο των άλλων υποψήφιων Πρωθυπουργών, εφόσον και τα δύο κόμματα επιμένουν ότι θα παραμείνουν οι ίδιοι υποψήφιοι Πρωθυπουργοί, για να δώσετε λύση και να μην πάμε σε δεύτερες εκλογές;

Νίκος Ανδρουλάκης: Κύριε Στάθη, στόχος μας είναι να υπάρχει σταθερότητα, αλλά με προοπτική. Όχι σταθερότητα με παρακμή και συνεχώς νέες δημοσιονομικές περιπέτειες. Το πρόγραμμά μας είναι κοστολογημένο. Όμως, το βέτο που βάζω δεν είναι προσωπικό. Μιλάμε για πρόσωπα που έχουν κριθεί και τα ίδια και οι πολιτικές τους. Δηλαδή, το να λες ‘’σεισάχθεια’’ και ‘’κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη’’ και σήμερα δισεκατομμύρια δάνεια να είναι στα funds και να εκβιάζουν χιλιάδες δανειολήπτες ή να λες ότι θα φτιάξω ισχυρούς θεσμούς και να έχεις φτιάξει ένα παρακράτος υποκλοπών, να προστατεύεις από τη δικαιοσύνη το περιβάλλον σου. Όλα αυτά δείχνουν ότι πρέπει να πάμε σε μια νέα εποχή. Εγώ, λοιπόν, επειδή υπηρετώ αυτή τη νέα εποχή, έχουμε ένα πρόγραμμα το οποίο δίνει βάση σε συγκεκριμένα κομμάτια της ελληνικής οικονομίας και ως προς αυτά μιλώ και για προγραμματικές συγκλίσεις.

Ιδιωτικό χρέος: Όπως το 2010, να υπάρχει προστασία της πρώτης κατοικίας. Εμείς το πετύχαμε τη πιο δύσκολη στιγμή διαπραγμάτευσης με την τρόικα. 120 δόσεις για όλους και όχι η κοροϊδία της Νέας Δημοκρατίας. Και μάλιστα όποιος τηρεί τις δόσεις του, 30% μείωση του κεφαλαίου.

Στην οικονομία, εμείς λέμε συγκεκριμένα πράγματα για τις συντάξεις. Συντάξεις χηρείας, συντάξεις αναπηρίας, αποκατάσταση των αδικιών.  σε 350.000 χαμηλοσυνταξιούχους. Και βέβαια εμείς λέμε ότι πρέπει να καταργηθεί η προσωπική διαφορά από 01/01/2024. Όλα αυτά τα τρία μέτρα μαζί είναι 1,1 δισεκ.

Παναγιώτης Στάθης: Κύριε πρόεδρε, η οικονομία έχει σχέση και με τη σταθερότητα. Το ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα παράγοντας σταθερότητας, θα έλεγα, στη χώρα. Δεν φοβάστε μήπως χαρακτηριστείτε παράγων ακυβερνησίας και μάλιστα εάν πάμε σε δεύτερες εκλογές, ουσιαστικά να συρρικνωθούν τα ποσοστά του κόμματός σας ανάμεσα από την πόλωση που θα προκαλέσουν οι δύο μεγαλύτεροι κομματικοί αντίπαλοι.

Νίκος Ανδρουλάκης: Ο αγώνας μας και ο αγώνας της παράταξής μας είναι για να βελτιωθεί η ζωή του ελληνικού λαού. Σας είπα, ναι στη σταθερότητα, όχι στη στασιμότητα και την παρακμή, που έχουμε τα τελευταία χρόνια. Και οικονομικά και θεσμικά. Βλέπουμε τι έχει γίνει. Έχουμε μπει στο κέντρο μιας θεσμικής παρακμής τους τελευταίους μήνες.

Επειδή όμως θέλω να ολοκληρώσω το θέμα του προγράμματος μας επί της οικονομίας – γιατί αυτό είναι το επίδικο της ερώτησης αυτής – υπάρχει ένα τεράστιο θέμα με τις αδικίες. Και αυτό θα είναι ένα κομμάτι των προγραμματικών μας συγκλίσεων. Εμείς τι λέμε; Όχι αφορολόγητο μέχρι 4,8 εκατομμύρια στις γονικές παροχές. Σε μια χρεοκοπημένη Ελλάδα; Μέχρι 400.000. Δεν μπορεί οι πλούσιοι να καπηλεύονται τους κόπους και τις θυσίες των πιο αδύναμων Ελλήνων.

Και βέβαια φορολογικά κίνητρα στα νέα ζευγάρια για να κάνουν παιδιά. Εμείς έχουμε ένα φορολογικό πρόγραμμα, το οποίο δίνει βάση στην αντιμετώπιση των κοινωνικών ανισοτήτων, και δεν χαϊδεύει τους ισχυρούς.

*Εξωτερική πολιτική και Άμυνα

Αντώνης Σρόιτερ: Κύριε πρόεδρε, με δεδομένο ότι κάθε αρχηγός κόμματος, όπως έχετε πει, είναι εν δυνάμει πρωθυπουργός, θα ήθελα να σταθούμε λίγο στον τρόπου που αντιλαμβάνεστε εσείς τις πολιτικές επαφές, τις πολιτικές σχέσεις. Ήθελα να σας ρωτήσω αν θα συναντιέστε με αρχηγούς κρατών, αν θα συναντιέστε με ξένους ηγέτες οι οποίοι μπορεί να μην είναι και πολύ φιλικοί στη χώρα μας. Και το λέω αυτό γιατί είστε ήδη 1,5 χρόνο αρχηγός κόμματος και δεν έχετε συναντήσει τον πρωθυπουργό της χώρας. Ο κ. Μητσοτάκης λέει ότι είτε αρνείστε είτε δεν τον συμπαθείτε και πολύ. Η ουσία είναι, να κι ένα καλό του debate, εδώ είστε και οι δύο να γνωριστείτε κιόλας. Καλός άνθρωπος φαίνεται. Γιατί αυτή η απόσταση;

Νίκος Ανδρουλάκης: Η ερώτησή σας, κύριε Σρόιτερ, δεν έχει καμία σχέση με το θέμα, που συζητάμε και είναι η εξωτερική πολιτική. Αλλά αφού θέλετε να σας απαντήσω, ουδέποτε έχω δεχτεί πρόταση από τον κ. Μητσοτάκη. Σε μια ομήγυρη δημοσιογράφων μου είπε ‘’αν θέλετε να συναντηθούμε’’. Θέλω να σας πω ότι είμαι έναν χρόνο πρόεδρος κι έχω συναντήσει πάνω από 5 ή 6 αρχηγούς ευρωπαϊκών κρατών.

Για το θέμα που αφορά τα εθνικά θέματα. Για εμένα το μεγάλο επίδικο αυτής της συζήτησης -και αυτό πρέπει να τεθεί και για μένα στους πολιτικούς αρχηγούς- είναι τι κάνουμε με τη Τουρκία. Η Τουρκία έχει εκλογές την Κυριακή. Θα έχουμε ή Ερντογάν ή Κιλιτσντάρογλου. Και οι δύο προκαλούν τις συνθήκες καλής γειτονίας. Τι κάνει η Ελλάδα; Για μένα η Ελλάδα πρέπει να κινηθεί σε τρεις άξονες. Πρώτον, ενιαία ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Τι σημαίνει αυτό; Άρση του βέτο. Όσο υπάρχει ομοφωνία, δεν θα υπάρχουν ουσιαστικές κυρώσεις έναντι της τουρκικής ηγεσίας. Δεύτερον, τα σύνορα δεν είναι μόνο ελληνοτουρκικά. Είναι ευρωτουρκικά. Οπότε και στον Έβρο πρέπει να βάλουν από την τσέπη οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι – και όχι μόνο οι Έλληνες – για τον φράχτη αλλά και στο θέμα του ευρωστρατού, όπως είναι και η Frontex – γιατί και αυτή είναι μια ευρωπαϊκή δύναμη – να στηρίξουμε την πολιτική του ευρωστρατού ώστε να μην πληρώνει ο ελληνικός λαός δισεκατομμύρια για να προστατεύει τα σύνορα, που είναι και ευρωπαϊκά σύνορα. Να γίνεται με ευρωστρατό και κοινούς εξοπλισμούς.

Και βέβαια στα εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία κάνουμε, να συμμετέχει και η ελληνική βιομηχανία. Και όχι μόνο να αγοράζουμε και να είμαστε καταναλωτές οπλικών συστημάτων.

Αντώνης Σρόιτερ: Κύριε πρόεδρε, αν δεν ήμουν αρκετά καθαρός στο θέμα της εξωτερικής πολιτικής να το εξηγήσω. Νιώθω ότι σας διακατέχει ένας απομονωτισμός, αν κάνω λάθος διορθώστε με. Και ξαναρωτάω λοιπόν αν τη στάση που έχετε απέναντι στον κ. Μητσοτάκη, θα την έχετε και απέναντι σε ηγέτες οι οποίοι είναι μη φιλικοί στη χώρα. Απέναντι στον κ. Ερντογάν για παράδειγμα.

Νίκος Ανδρουλάκης: Δεν έχω συναντήσει τον κ. Ερντογάν, αλλά έχω συναντήσει πέντε υπουργούς του υπουργικού συμβουλίου του κ. Ερντογάν, ως ευρωβουλευτής και ως αντιπρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας και Ασφάλειας. Και μάλιστα πέντε μέρες πριν τα γεγονότα των υβριδικών προκλήσεων του Έβρου, είχα συναντήσει τον αρμόδιο υπουργό, τον κ. Σοϊλού, που το οργάνωσε, και ερχόμενος στην Ελλάδα είχα πει ότι πιθανόν να κάνουν κάτι τέτοιο, διότι ήταν ένα τεράστιο ζήτημα εσωτερικής κρίσης της Τουρκίας το θέμα του προσφυγικού -μεταναστευτικού.

Έχω μια άποψη για τα θέματα αυτά. Πρέπει να καθορίσουμε και να πρωταγωνιστήσουμε στην ευρωπαϊκή πολιτική έναντι της Τουρκίας. Και αυτό σημαίνει ενεργή εξωτερική πολιτική. Και όχι να προσπαθούμε εμείς με θεωρίες τύπου ‘’Πρέσπες του Αιγαίου’’ να θολώνουμε το πραγματικό εθνικό στίγμα, που πρέπει να έχει η χώρα μας έναντι του κ. Ερντογάν ή του κ. Κιλιτσντάρογλου.

*Κράτος, Θεσμοί, Διαφάνεια

Σία Κοσιώνη: Κύριε πρόεδρε, σύντομα, θέλω να μου πείτε αν εμπιστεύεστε την ελληνική δικαιοσύνη να ρίξει φως στην υπόθεση των υποκλοπών;

Νίκος Ανδρουλάκης: Κυρία Κοσιώνη, αυτή η υπόθεση έχει ταλανίσει το εγχώριο πολιτικό σύστημα, αλλά όπως είδατε και προχθές με το πόρισμα της PEGA – της εξεταστικής επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – που έχει ένα υψηλό ενδιαφέρον γιατί για πρώτη φορά η Ελλάδα μπαίνει στο στόχαστρο σε θέματα που αφορούν τους θεσμούς. Τους θεσμούς της χώρας μας, την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη διάκριση των εξουσιών.

Εγώ εμπιστεύομαι την ελληνική δικαιοσύνη, αλλά δυστυχώς δεν εμπιστεύομαι το πολιτικό σύστημα. Και δεν είμαι μόνο εγώ. Είναι εκατομμύρια Έλληνες πολίτες που δεν εμπιστεύονται τους πολιτικούς. Διότι είναι αδιανόητο να έχεις στο περιβάλλον σου ανθρώπους, οι οποίοι στήνουν ένα τέτοιο παρακράτος. Και μέσω της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, όπου το κόμμα σου έχει πλειοψηφία, να τους δημιουργείς μια ασπίδα, γύρω από έναν στενό σου συγγενή και δύο σημαντικούς επιχειρηματίες που εμπορεύονταν αυτά τα spyware, τα παράνομα λογισμικά.

Και βέβαια και άλλα πρόσωπα της ΕΥΠ που εμπλέκονται σε αυτό το απίστευτο παρακράτος που δεν χτύπησε μόνο εμένα, αλλά και τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης.

Βεβαίως αυτή η κρίση εμπιστοσύνης έχει να κάνει και με συμπεριφορές άλλων κομμάτων. Όπως είναι το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ένας πολύ στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού έχει καταδικαστεί 13-0 από το Ειδικό Δικαστήριο και αντί να πάει σπίτι του, κοσμεί τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ λοιπόν ο σεβασμός στη δικαιοσύνη σημαίνει ότι κι εμείς οι πολιτικοί με το παράδειγμά μας, πρέπει να δείχνουμε ότι υπάρχει ένας δρόμος πραγματικά διάκρισης των εξουσιών και σεβασμού των αποφάσεων της δικαιοσύνης.

Σία Κοσιώνη: Αφού τα πιστεύετε αυτά, θα σκεφτόσασταν να προωθήσετε περαιτέρω μέτρα ανεξαρτητοποίησης της δικαιοσύνης, όπως για παράδειγμα να μπει τέλος στον διορισμό των ανώτατων δικαστών από τα υπουργικά συμβούλια;

Νίκος Ανδρουλάκης: Κατ’ αρχάς αυτό που λέτε, υπάρχει στο πόρισμα των θεσμών για την Ελλάδα. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί προτείνουν στην Ελλάδα να υπάρχει αυξημένη πλειοψηφία στη Βουλή στον ορισμό των ανώτατων δικαστών, ώστε να έχουμε πιο ισχυρούς θεσμούς και μεγαλύτερη και πιο στιβαρή διάκριση των εξουσιών.

Σίγουρα χρειάζεται εκσυγχρονισμός και μεγάλες θεσμικές αλλαγές που να μας οδηγήσουν σε μια ευρωπαϊκή κανονικότητα. Για μένα είναι απαράδεκτο, μετά από 10 χρόνια οικονομικής περιπέτειας, η χώρα να μπαίνει στο στόχαστρο μιας θεσμικής κρίσης.

Τι λέει το πόρισμα της PEGA; Δεν γίναμε Ουγγαρία κ. Μητσοτάκη, αλλά είμαστε στον δρόμο προς την Ουγγαρία, αν τώρα δεν θωρακίσουμε τους θεσμούς, αν τώρα δεν κάνουμε βήματα προς την ευρωπαϊκή κανονικότητα.

*Υγεία, παιδεία, κοινωνικό κράτος

Μάρα Ζαχαρέα: Κύριε Πρόεδρε, στο πρόγραμμά σας για την υγεία μιλάτε για αξιοκρατία, όμως ο υποψήφιος μέχρι πρότινος με το κόμμα σας, Διευθυντής της Νευροχειρουργικής, καταγγέλλεται ότι έσπευσε να δώσει αναρρωτική στον επιθεωρητή του ΟΣΕ χωρίς εξέταση και τώρα βρίσκεται σε αργία. Μήπως στη θεωρία οι απόψεις είναι σωστές, αλλά στην πράξη νοοτροπίες του παρελθόντος δεν έχουν εκλείψει;

Νίκος Ανδρουλάκης: Πριν απαντήσω στο ερώτημά σας κυρία Ζαχαρέα, θέλω να κλείσω τους λογαριασμούς μου με την προηγούμενη συζήτηση. Ξέρετε, όποιος παρακολουθεί την πολιτική μου πορεία, δεν περίμενε σήμερα τον κ. Μητσοτάκη. Εγώ ως ευρωβουλευτής έχω αγωνιστεί για τα εθνικά θέματα, το εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, για τη χώρα μου με την πολιτική προστασία, έχω σταθερή στάση για τους θεσμούς και τη δημοκρατία στη χώρα μας. Οπότε, αυτό που είπε σήμερα ότι δεν αποτελώ κίνδυνο για τη δημοκρατία, το ’χει καταλάβει ο κάθε Έλληνας πολίτης. Κίνδυνο αποτελούσα για τη Νέα Δημοκρατία, γι’ αυτό παρακολουθήθηκα κατά την περίοδο των εσωκομματικών εκλογών και βέβαια, αυτό που είπε δεν φτάνει. Ο στόχος μου είναι να πάνε στη φυλακή αυτοί που έστησαν το παρακράτος εις βάρος πολλών πολιτών στην Ελλάδα και εξέθεσαν διεθνώς τη χώρα μας.

Τώρα, στο ερώτημά σας. Συνέβη αυτό το περιστατικό. Μέσα στο λιγότερο από 10 λεπτά έφυγε από τα ψηφοδέλτιά μας, όπως έχω κάνει και σε άλλες περιπτώσεις. Εγώ δε δέχομαι να κρύβουμε τις ευθύνες κάτω απ’ το χαλί. Το μήνυμά μου είναι ξεκάθαρο προς οποιονδήποτε, είτε είναι κοντά μου είτε είναι στο κόμμα μας και κινείται εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, δε μπορεί να υπηρετήσει τον στόχο μας για την αξιοκρατία και τη διαφάνεια. Έχω καταθέσει μια θέση, δεν άκουσα κανέναν να απαντά: όλες οι διοικήσεις οργανισμών και  νοσοκομείων δεν θα στελεχωθούν με “κομματικά παιδιά” του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας, του ΣΥΡΙΖΑ ή άλλων κομμάτων.Μόνο με ανοικτό διεθνή διαγωνισμό διάρκειας δύο μηνών με οικονομικά κίνητρα για να έρθουν οι καλύτεροι Έλληνες να υπηρετήσουν τους δημόσιους οργανισμούς και το δημόσιο συμφέρον.

Μάρα Ζαχαρέα: Κύριε Πρόεδρε από το 2007, από πριν, ο κ. Γιώργος Παπανδρέου μίλαγε υπέρ της αναθεώρηση του Άρθρου 16. Εσείς το 2023, θα στηρίζατε μια τέτοια αναθεώρηση;

Νίκος Ανδρουλάκης: Προσέξτε, εμείς δεν μπαίνουμε εμπόδιο στην ίδρυση μη κρατικών, μη κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων. Άλλωστε, αυτά τα Πανεπιστήμια είναι κι από τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου. Όμως, λευκή επιταγή δεν δίνουμε σε αναθεώρηση χωρίς να έχουμε συμφωνήσει το πλαίσιο της παιδείας στη χώρα μας και εννοώ την ενίσχυση του δημόσιου Πανεπιστημίου.Δεν βάζουμε εμπόδια στο μη κρατικό μη κερδοσκοπικό, αλλά προτεραιότητά μας είναι ένα ισχυρό, δημόσιο Πανεπιστήμιο, που θα σπουδάζει το ελληνόπουλο της μεσαίας τάξης, αδύναμων οικογενειών, θα παίρνει εφόδια ώστε να οικοδομήσει τη ζωή του με αξιοπρέπεια. Και βέβαια στην παιδεία, μιλάμε για εθνικό απολυτήριο στα πρότυπα Γαλλίας και Γερμανίας, ώστε να μη κρίνεται σε μια μόνο εξέταση το μέλλον του μαθητή, αλλά τα τελευταία δύο χρόνια με πολλαπλές εξετάσεις. Ξέρετε, αυτό είναι ένα πακέτο για τη δημόσια παιδεία, ώστε να σταματήσει το σχολείο να είναι πάρεργο και να παίζει και να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο μόνο τα φροντιστήρια.

*Περιβάλλον και ενέργεια

Ράνια Τζίμα: Κύριε Πρόεδρε θέλω να πιαστώ από την ερώτηση του κ. Παπαδάκη και την απάντηση του κ. Τσίπρα. Καταλαβαίνω ότι ο κ. Τσίπρας επιμένει ότι θα επαναφέρει το «Δ» στην ΔΕΗ, κάτι που απορρίπτει κατηγορηματικά ο κ. Μητσοτάκης. Θέλω να ρωτήσω εσάς, είστε σοσιαλιστής, ο κ. Τσίπρας λέει ότι έτσι θα πέσουν οι λογαριασμοί. Εσείς σε ποια κατεύθυνση είστε πιο κοντά, αν θα το βάζατε προαπαιτούμενο για τη συμμετοχή σας σε ένα κυβερνητικό σχήμα και γιατί δεν είναι στις προτεραιότητές σας;

Νίκος Ανδρουλάκης: Καταρχάς κυρία Τζίμα, αυτή τη στιγμή το 34% των μετοχών της ΔΕΗ, ανήκουν στο ελληνικό δημόσιο. Όλοι οι άλλοι μαζί δε μπορούν να σχηματίσουν μια πλειοψηφία. Είναι πολλοί μικροί μέτοχοι όλο το υπόλοιπο μετοχικό σχήμα. Οπότε το ελληνικό δημόσιο διορίζει και τον Πρόεδρο και τον διευθύνοντα σύμβουλο και καθορίζει και την πολιτική της ΔΕΗ, έτσι κι αλλιώς. Δηλαδή τι 34, τι 50, πάλι το κράτος κάνει κουμάντο. Όποτε αυτό είναι μια πρόταση η οποία δεν αλλάζει. Το κράτος να έχει μια πολιτική πιο φιλική στον καταναλωτή. Δηλαδή, η ΔΕΗ έχει υδροηλεκτρικά, έχει λιγνιτικά και κερδοσκόπησε πολλαπλάσια από όσο κάποιοι άλλοι εις βάρος του ελληνικού λαού, λόγω του ότι παράγει φτηνή ενέργεια. Τώρα, η άποψη μου ποια είναι, γιατί το θέμα είναι πολύ μεγάλο. Για μένα πρέπει να συνδέσουμε την απολιγνιτοποίηση – δεν πρέπει να βιαστούμε – να τη διασυνδέσουμε ως κίνηση της οικονομίας μας με επενδύσεις στο δίκτυο και την αποθήκευση. Γιατί; Για να περιορίσουμε την εξάρτηση της χώρας από το εισαγόμενο φυσικό αέριο, στο οποίο δυστυχώς πρωταγωνίστησε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ – σ’αυτή την πολιτική που για μένα ήταν καταστροφική και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Δηλαδή είμαστε μια χώρα, αν βάλουμε κυρίως τις χώρες του Νότου, κυρίως Πορτογαλία και Ισπανία, που έχουμε πολλαπλάσια εξάρτηση από το φυσικό αέριο. Γιατί βάζω αυτή λοιπόν την πολιτική θέση, δίκτυο κι αποθήκευση; Γιατί με ένα καλό δίκτυο δεν θα έχουμε μεγάλα πάρκα ΑΠΕ, να βάλουμε προτεραιότητα αγρότες, κτηνοτρόφους, μεταποιητές, Δήμους, ώστε να πάμε στον εκδημοκρατισμό της παραγωγής πράσινης ενέργειας και να εμποδίσουμε τις ανισότητες και τη φτωχοποίηση που θα έρθει λόγω του κόστους ενέργειας στο μέλλον στην ελληνική κοινωνία.

Ράνια Τζίμα: Κύριε Ανδρουλάκη δεν πήρα μια καθαρή απάντηση, τουλάχιστον όπως την εννοώ εγώ. Εάν την επόμενη μέρα συμμετέχετε σε μια κυβέρνηση, ζητάτε να μείνει η ΔΕΗ όπως είναι σήμερα ή να αλλάξει; Να αλλάξει ο τρόπος διαχείρισης εσωτερικά ή να αλλάξει και η δομή;

Νίκος Ανδρουλάκης: Είναι ξεκάθαρη η απάντησή μου. Και σήμερα με το 34% εάν θέλει το κράτος, το ίδιο πράγμα είναι, διότι το κράτος κάνει κουμάντο στη ΔΕΗ. Δηλαδή είτε 34, είτε 50, το κράτος σήμερα διορίζει. Εγώ βάζω τη μεγάλη εικόνα. Στην τελευταία μου ψηφοφορία ως ευρωβουλευτής, καταψήφισα το εμπόριο ρύπων, ξέρετε γιατί; Διότι το εμπόριο ρύπων όπως θα ήταν από το 2030 και μετά, και με τη μεγάλη αδυναμία της Ελλάδας να δημιουργήσει κοινωνικές πολιτικές στην παραγωγή ενέργειας, είναι φόρος στον άνθρακα για τα πιο ενεργοβόρα σπίτια και τα πιο ενεργοβόρα αυτοκίνητα. Ποιοι το πληρώνουν αυτό; Οι πιο φτωχοί Έλληνες που δε μπορούν να αλλάξουν αυτοκίνητο κάθε τρία χρόνια, ή που δε μπορούν να κάνουν μεγάλη χρήση του «Εξοικονομώ». Άρα στοχεύω σε μια πολιτική όπου τα φωτοβολταϊκά στις στέγες και ένα πολύ ισχυρό «Εξοικονομώ»,  θα περιφρουρήσει τους πιο φτωχούς Έλληνες από την αύξηση των τιμών ενέργειας και από το κόστος ζωής που θα αυξηθεί ραγδαία μετά το 2030 με τις πολιτικές που ακολουθεί κυρίως η κυβέρνηση.

* Νέα Γενιά

Γιώργος Παπαδάκης: Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ευρήματα, περίπου 430.000 νέοι ψηφοφόροι αποτελούν τον μεγάλο πονοκέφαλο για όλους σας σχετικά με το πού θα κατευθυνθεί η ψήφος τους. Παράλληλα, οι νέοι αμφισβητούν τις πολιτικές που ακολουθούνται, ειδικά από τα συστημικά όπως τα λέμε κόμματα, γιατί δεν τους εκφράζουν, -έτσι λένε-. Είστε ο νεότερος σε ηλικία αρχηγός κόμματος, μήπως όμως ούτε εσείς έχετε τη δυνατότητα να επικοινωνήσετε μαζί τους; Οι νέοι είναι αδιάφοροι για την πολιτική, ή οι αντιλήψεις σας είναι ξεπερασμένες;

Νίκος Ανδρουλάκης: Κύριε Παπαδάκη το μεγαλύτερο πρόβλημα των νέων ανθρώπων κατά τη δική μου άποψη, είναι ότι ενώ έχουν πολλά εφόδια, έχουν λιγοστές ευκαιρίες. Γι’ αυτό άλλωστε, χιλιάδες ελληνόπουλα τα τελευταία 10-15 χρόνια έχουν οδηγηθεί στο εξωτερικό για να βρουν έναν καλύτερο τρόπο ζωής, μια καλή δουλειά, για να οικοδομήσουν τη ζωή τους με αξιοπρέπεια. Εγώ αυτό που λέω, είναι ότι πρέπει να δούμε σήμερα τι κάνουμε γι’ αυτούς που έμειναν εδώ, ώστε εάν βελτιώσουμε τη ζωή τους να φρενάρουμε το brain drain και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες κάποιοι που έφυγαν, να γυρίσουν πίσω. Τι είναι αυτό; Καταρχάς χρειάζεται μια βιώσιμη ανάπτυξη. Ανάπτυξη με καλές θέσεις εργασίας. Αυτό που γίνεται με το real estate, με τον αφελληνισμό της ελληνικής οικονομίας, με μια ανάπτυξη αναιμική, που είναι των 400 και 500 ευρώ, δε δίνει προοπτική. Άρα το βασικό είναι η ώριμη αγορά εργασίας με σοβαρές επενδύσεις σε ανταγωνιστικούς τομείς. Και βέβαια με ουσιαστική στήριξη της καθημερινότητας. Δηλαδή στα νέα ζευγάρια μιλώ για κοινωνική κατοικία. Συμβαίνει στην Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Αυστρία. Η Ελλάδα γιατί όχι; Έχουμε, λοιπόν, ένα πρόγραμμα που λέει για 150.000 κοινωνικές κατοικίες είτε νεόδμητες από το Ταμείο Ανάκαμψης είτε με φορολογικά κίνητρα ή κίνητρα ανακατασκευής από κλειστά σπίτια, που θα μπουν μέσα, θα νοικιάζονται σε νέα ζευγάρια ή φοιτητές με πολύ χαμηλό κόστος. Έτσι , και οι ίδιοι θα έχουν αξιοπρεπή στέγη, αλλά μέσω του ανταγωνισμού θα πέσουν συνολικά τα ενοίκια στα αστικά κέντρα. Αυτές είναι πολιτικές, που νομίζω μπορούν να αγκαλιάσουν τις αγωνίες της νέας γενιάς.

Γιώργος Παπαδάκης: Και τώρα ένα ερώτημα εκτός της ενότητας αυτής, αλλά…

Νίκος Ανδρουλάκης: Είμαι συνηθισμένος άλλωστε, πολλά ερωτήματα είναι εκτός.

Γιώργος Παπαδάκης: Προέκυψε από τα πόσα είπατε προηγουμένως για το θέμα των υποκλοπών. Είπατε ότι κάποιοι πρέπει να πάνε φυλακή. Κατονομάσατε τον πρωθυπουργό της χώρας σαν τον κύριο υπεύθυνο του θέματος αυτού. Τι προτείνετε, να καταδικαστεί και να πάει φυλακή ο κ. Μητσοτάκης;

Νίκος Ανδρουλάκης: Κύριε Παπαδάκη, όταν υπάρχουν τέτοια εγκλήματα κατά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η δικαιοσύνη οδηγεί αυτούς που πρωταγωνιστούν απέναντι στις ποινικές τους ευθύνες. Αυτό θέλω να γίνει και στη χώρα μου, γι’ αυτό πήγα και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, γι’ αυτό κινούμαστε και στο πλαίσιο της ελληνικής δικαιοσύνης της χώρας μας. Δε λέω κάτι που είναι – αν θέλετε – εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου. Νομίζω αυτό πρέπει να συμβαίνει σε κάθε χώρα που υπάρχει ουσιαστική δικαιοσύνη. Τώρα, επειδή είπατε κάτι έκτος θέματος, θα σχολιάσω κι εγώ. Καταρχάς χαίρομαι πάρα πολύ που ο κ. Τσίπρας συμφωνεί με την άποψή μου για τους διοικητές νοσοκομείων, διότι μόλις τώρα μου έστειλε ένας σύντροφος από την Σαντορίνη, ότι έτσι θα αποφύγει τον διοικητή – ιδιοκτήτη βουλκανιζατέρ που είχε διορίσει ο ίδιος όταν ήταν κυβέρνηση, στη Σαντορίνη.

*Καταληκτική τοποθέτηση

«Στις 21 Μαΐου κρίνεται αν θα αλλάξει κάτι ριζικά στην πατρίδα μας ή θα έχουμε μια από τα ίδια.

Δεκαπέντε χρόνια οικονομική κρίση, ανισότητες, ανεργία στο επίκεντρο μιας παγκόσμιας συζήτησης για τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας της Ελλάδας και τώρα στο επίκεντρο της θεσμικής παρακμής.

Η χώρα μας χρειάζεται μεγάλες αλλαγές προς όφελος της κοινωνίας, του πολίτη, της οικονομίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Κάποιοι επισείουν τον κίνδυνο της ακυβερνησίας, κυρίως τα συστημικά μίντια. Κυβέρνηση θα υπάρχει την επόμενη ημέρα των εκλογών, όπως υπάρχει μετά από κάθε εκλογή. Το θέμα είναι τι κυβέρνηση θα έχουμε; Μια κυβέρνηση που χαϊδεύει τους ισχυρούς ή μια κυβέρνηση που θα λειτουργήσει προς όφελος του απλού λαού, του νέου πολίτη που αγωνιά για την καθημερινότητά του.

Πυξίδα των αποφάσεών μου είναι τρεις λέξεις. Καταρχάς η λέξη εμπιστοσύνη. Ο ελληνικός λαός έχει βυθιστεί σε έναν ωκεανό κρίσης εμπιστοσύνης σε σχέση με το πολιτικό σύστημα. Εγώ ό,τι λέω σήμερα, αυτό θα κάνω και αύριο, γι’ αυτό λέω λίγα πράγματα και πάρα πολύ συγκεκριμένα, γιατί δεν θέλω να νιώσει κανένας πολίτης ότι τον απογοήτευσα, ότι εργαλειοποίησα την ψήφο του.

Εμπιστοσύνη. Χρειάζεται αξιοκρατία και διαφάνεια. Αξιοκρατία σημαίνει αυτό που είπα και πριν. Όλες οι θέσεις των οργανισμών και των νοσοκομείων με ανοιχτούς διεθνείς διαγωνισμούς και όχι με κομματικά παιδιά. Διαφάνεια σημαίνει όλες οι δαπάνες στη Διαύγεια. Όχι στρατούς μετακλητών και βέβαια όχι χιλιάδες απευθείας αναθέσεις, όπως ζούμε σήμερα.

Η δεύτερη λέξη είναι η λέξη αξιοπρέπεια. Αξιοπρέπεια σημαίνει ισχυρό κοινωνικό κράτος, δημόσια υγεία και δημόσια παιδεία. Και όχι οι πιο αδύναμοι Έλληνες να φοβούνται να πάνε σε ένα νοσοκομείο διότι μπορεί να μπουν στις λίστες της ντροπής για ένα χειρουργείο που παίρνει συνεχώς αναβολές. Ή ένα νέο παιδί που κάνει το μηχανογραφικό του, όχι εκεί που φιλοδοξεί να σπουδάσει αλλά εκεί που σηκώνει η τσέπη του πατέρα, της μάνας, του παππού και της γιαγιάς. Μια δημόσια παιδεία ισχυρή που είναι μοχλός κοινωνικής κινητικότητας για όλους τους Έλληνες για να οικοδομήσουν με αξιοπρέπεια το μέλλον τους.

Και βέβαια η λέξη ανάπτυξη και προοπτική. Ισχυρή προοπτική. Προοπτική για να έχουμε, πρέπει η ανάπτυξη να είναι βιώσιμη, ανταγωνιστική, με εξωστρέφεια. Όχι μια χώρα real estate, ένα γιγάντιο ξενοδοχείο. Μια χώρα που θα επενδύσει σε παραγωγικές επενδύσεις για καλές θέσεις εργασίας.

Όλα αυτά είναι δεσμεύσεις που κάνουν την Ελλάδα μια σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα. Ισχυρή χώρα στα Βαλκάνια, μια ισχυρή χώρα στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Αυτό είναι το πιστεύω μου και μπορούμε, αν μας δώσουν ισχυρή εντολή οι πολίτες, να κάνουμε την αλλαγή δυνατή με κοινωνική δικαιοσύνη κι εθνική αξιοπρέπεια». 

Πρωθυπουργός από τον Βόλο: - Ο νέος πλούτος επέστρεψε τελικά στον πολίτη με τη μορφή μόνιμων αυξήσεων - Η πολιτεία τους φροντίζει τους ενστόλους(!!!!) βελτιώνοντας τις αποδοχές και τα επιδόματά τους.

 

Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες του Βόλου, συναγωνιστές από τη Μαγνησία και τη Θεσσαλία, Οννεδίτισσες και Οννεδίτες, Δαπίτισσες και Δαπίτες, κύριε Περιφερειάρχα, κύριε Δήμαρχε, φίλες και φίλοι, 

 

Σας ευχαριστώ από καρδιάς γι’ αυτή την εντυπωσιακή υποδοχή. Υψώνετε ψηλά τις σημαίες της νίκης, της μεγάλης νίκης που έρχεται την 21η Μαΐου, την επόμενη Κυριακή.

 

Και πολλά συγχαρητήρια στη ΔΑΠ μας που για ακόμα μία φορά νίκησε στις φοιτητικές εκλογές. Και χαίρομαι γιατί βλέπω εδώ στο Βόλο όλες τις γενιές της παράταξης. Τους βετεράνους του κόμματος, τους παλιούς συναγωνιστές, με τους οποίους δώσαμε σκληρές μάχες και ήσασταν κοντά στην παράταξη και στις καλές και στις δύσκολες στιγμές.

 

Αλλά βλέπω και δίπλα μας πολλά νέα πρόσωπα, που ενώνονται στο μεγάλο γαλάζιο κύμα που απλώνεται σήμερα σε όλη τη χώρα και που θα φέρει σε ακριβώς 10 μέρες από τώρα τη μεγάλη νίκη, τη δεύτερη κυβερνητική θητεία της Νέας Δημοκρατίας.

 

Θα μας δώσετε εσείς, φίλες και φίλοι, αυτή την εντολή. Την εντολή να αλλάξουμε οριστικά την Ελλάδα, γιατί κάποιοι που είναι σήμερα εδώ, στη Θεσσαλία, λίγο πιο πέρα στη Λάρισα, ονειρεύονται και πάλι την εξουσία απειλώντας μας ότι «η δεύτερη φορά θα είναι αλλιώς». Ε, λοιπόν, πράγματι θα είναι αλλιώς, γιατί ήδη όλα είναι αλλιώς και σίγουρα είναι καλύτερα από το παρελθόν. Κι ας έρθουν κι εδώ από το Βόλο να δουν ότι η Μαγνησία, η Ελλάδα, η Θεσσαλία, θα πουν όχι σε μια δεύτερη φορά στη συμφορά, δίνοντας με την ψήφο σας μια δεύτερη ισχυρή εντολή στην προκοπή.

 

Φίλες και φίλοι, λένε κάποιοι ότι αυτές οι εκλογές είναι κρίσιμες. Λάθος, είναι οι πιο κρίσιμες εκλογές των τελευταίων ετών. Γιατί μας βρίσκουν σε ένα σταυροδρόμι επιλογής.  Όχι ανάμεσα σε δύο κόμματα που θα κυβερνήσουν για μια τετραετία, αλλά ανάμεσα σε δύο κόσμους που θα καθορίσουν την εθνική πορεία για μια δεκαετία, είτε συνεχίζοντας στο δρόμο της σιγουριάς και της προόδου, είτε ρισκάροντας νέες περιπέτειες.

 

Μάθαμε πια για τα καλά ότι η διακυβέρνηση -εμείς που δοκιμαστήκαμε στη βάσανο της εξουσίας αυτή την τετραετία- δεν είναι μια άσκηση ιδεολογίας, αλλά είναι η επιτυχής διαχείριση της συγκυρίας. Και σκεφτείτε πόσες κρίσεις περάσαμε και ξεπεράσαμε από το 2019.

 

Αρχές του 2020 δεχτήκαμε και αντιμετωπίσαμε την μεταναστευτική εισβολή στον Έβρο και προστατεύσαμε τα σύνορά μας. Μετά, κληθήκαμε να διαχειριστούμε τη χειρότερη πανδημία του τελευταίου αιώνα, ύστερα έναν πόλεμο στην ήπειρό μας, μια παγκόσμια έκρηξη τιμών. Διαρκώς έπρεπε να αντιμετωπίσουμε εθνικές απειλές. 

 

Προσέξτε όμως, εδώ δεν μιλώ για εμπόδια τα οποία μπορούσαν να προβλεφθούν. Γιατί σε αντίθεση με την κρίση του 2015 την οποία την δημιούργησαν αυτοί οι ίδιοι οι οποίοι ισχυρίζονται τώρα ότι μας έβγαλαν από τα μνημόνια, αφού μας έβαλαν πρώτα σε αυτά με τους πειραματισμούς τους ένα εξάμηνο, όλες οι κρίσεις που κληθήκαμε εμείς να διαχειριστούμε ξέσπασαν μακριά από την Ελλάδα. Και όμως τις ξεπεράσαμε. Τις ξεπεράσαμε μαζί. Όταν άλλες χώρες αγωνίζονται ακόμα να αναπληρώσουν τις απώλειες εκείνων των επιθέσεων, η Ελλάδα μας, η πατρίδα μας όχι μόνο κέρδισε το χαμένο έδαφος αλλά σημείωσε άλματα. Δύο εικόνες δίπλα-δίπλα αρκούν: η Ελλάδα του 2023 δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα του 2019.

 

Το 2019, όταν για πρώτη φορά σας ζήτησα να με εμπιστευτείτε, να μας εμπιστευτείτε στην διακυβέρνηση του τόπου, στάθηκα απέναντί σας και σας υποσχέθηκα κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Λιγότερους φόρους και περισσότερες επενδύσεις και δουλειές, στήριξη του εισοδήματος και προστασία των πιο ευάλωτων, ένα κράτος φιλικό και ψηφιακό στο εσωτερικό, αλλά αξιόπιστο και περήφανο στο εξωτερικό, με νοικοκυρεμένα δημοσιονομικά, όπου οι παροχές θα βαδίζουν πάντα μαζί με τις αντοχές της οικονομίας, χωρίς το βραχνά του μεταναστευτικού και με θωρακισμένη άμυνα.

 

Γι’ αυτά είχα δεσμευτεί, φίλες και φίλοι, πριν από τέσσερα χρόνια. Και σας ρωτώ: υλοποιήσαμε όλες τις προεκλογικές μας δεσμεύσεις; Η απάντηση είναι πως ναι. Τα είπαμε και τα κάναμε, παρά τις μεγάλες δυσκολίες.

 

Και πού βρισκόμαστε σήμερα; Πού είμαστε σήμερα; Πληρώνουμε πενήντα λιγότερους φόρους και χαμηλότερες εισφορές. Από τους ώμους σας, από τους ώμους των Ελλήνων έχουν αφαιρεθεί φορολογικά βάρη ύψους επτά δισεκατομμυρίων ευρώ. Ο ΕΝΦΙΑ μειώθηκε όχι κατά 30% όπως είχαμε πει, κατά 35%. Και από εδώ και στο εξής θα μειωθεί για ακόμα 10% για όλα τα σπίτια που ασφαλίζονται έναντι φυσικών καταστροφών.

 

Ο φορολογικός συντελεστής μειώθηκε από το 22% στο 9%. Η εισφορά αλληλεγγύης καταργήθηκε καθολικά. Η φορολόγηση των αγροτών μειώθηκε στο 50% για τα συνεργατικά σχήματα. Ενώ οι γονείς μπορούν επιτέλους να μεταβιβάζουν δωρεάν τις περιουσίες τους στα παιδιά τους.

 

Αλλά δεν κάναμε μόνο αυτό. Δαπανήσαμε παραπάνω από 55 δισεκατομμύρια, 57 δισεκατομμύρια για την ακρίβεια, για να αντιμετωπίσουμε τις εισαγόμενες κρίσεις της πανδημίας και του ενεργειακού κόστους, στηρίζοντας την οικονομία, την κοινωνία και την εργασία. Ταυτόχρονα, όμως, με μελετημένες επιλογές τονώσαμε την ανάπτυξη, με επενδύσεις μειώσαμε την ανεργία.

 

Άρα αυτός ο νέος πλούτος επέστρεψε τελικά στον πολίτη με τη μορφή μόνιμων αυξήσεων.

 

Συζητάμε πολύ για την εισαγόμενη κρίση της ακρίβειας. Βλέπετε ότι και στον πληθωρισμό τα πράγματα πάνε σταδιακά καλύτερα. Αλλά όταν ερωτώμαι για το θέμα του πληθωρισμού λέω: κοιτάξτε να δείτε, ο πληθωρισμός θα πέσει κάποια στιγμή, όμως οι αυξήσεις των μισθών και οι μειώσεις των φόρων είναι μόνιμες, ήρθαν για να μείνουν.

 

Όπως μόνιμες είναι και οι 300.000 θέσεις εργασίας που δημιουργήσαμε. Όπως μόνιμη είναι και η αύξηση του βασικού μισθού από τα 650 στα 780 ευρώ.

 

Ίσως δεν θυμάστε πολλοί, η δέσμευσή μας ήταν να φτάσουμε στα 730 ευρώ. Το ξεπεράσαμε και πήγαμε στα 780 ευρώ, διότι έτσι έπρεπε να στηρίξουμε το εισόδημα των χαμηλομισθωτών απέναντι στην εισαγόμενη ακρίβεια.

 

Και μια αναφορά, το οφείλω, μια αναφορά για τους συνταξιούχους μας. Για πρώτη φορά είδατε αυξήσεις της τάξης του σχεδόν 8% ύστερα από 12 χρόνια. Σας είχα δεσμευθεί ότι οι συντάξεις θα αρχίσουν να αυξάνονται και πράγματι άρχισαν να αυξάνονται. Και επειδή τις αυξήσεις δεν τις είδαν όλοι, διότι υπάρχει και ο βραχνάς της προσωπικής διαφοράς Κατρούγκαλου, δεσμεύτηκα και δεσμεύομαι ότι θα εξακολουθούμε να στηρίζουμε τους συνταξιούχους που έχουν προσωπική διαφορά έως ότου αυτή σβήσει χρόνο με τον χρόνο.

 

Και όλα αυτά σημαίνουν ότι, τελικά, το μέσο εισόδημα μεγαλώνει. Σε μια οικονομία η οποία αναπτύσσεται. Και αναπτύσσεται πολύ πιο γρήγορα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

 

Ναι, μέσα σε τέσσερα χρόνια προσέξτε τι πετύχαμε εμείς. Παραλάβαμε μια οικονομία η οποία αναπτυσσόταν στο 1/4, προσέξτε, του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Αυτή είναι η οικονομία την οποία παραλάβαμε. Σήμερα, η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με διπλάσιο ρυθμό από την ευρωζώνη. Αυτή είναι η επιτυχία της οικονομικής μας πολιτικής. 

 

Γι’ αυτό και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης μας αναβάθμισαν 12 φορές, ώστε να αγγίξουμε την επενδυτική βαθμίδα. Και είναι μια εξέλιξη αυτή πάρα πολύ σημαντική, γιατί θα επιτρέψει στο κράτος, στις επιχειρήσεις, στα νοικοκυριά να δανείζονται με ευνοϊκούς όρους. Δεν είναι, φίλες και φίλοι, η επενδυτική βαθμίδα κάποιος ουδέτερος οικονομικός όρος που αφορά μόνο τους ειδικούς. Είναι μοχλός ανάπτυξης ο οποίος αυξάνει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα του τόπου. Σε ένα περιβάλλον αυξημένων επιτοκίων είναι σημαντικό να μπορούμε να δανειζόμαστε με όσο το δυνατόν χαμηλότερο κόστος δανεισμού.

 

Προσοχή, όμως, υπό μία προϋπόθεση θα πάρουμε την επενδυτική βαθμίδα: ότι αύριο θα έχουμε σταθερή, μεταρρυθμιστική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και εφόσον συμβεί αυτό, ναι, σας το εγγυώμαι, θα έχουμε την επενδυτική βαθμίδα πριν το τέλος του έτους.

 

Συμμαχητές της μεγάλης μας παράταξης, όπως δεν προχωρά μια ανεπτυγμένη οικονομία χωρίς συνοχή στην κοινωνία -το αποδείξαμε στην πράξη-, έτσι δεν μπορεί να προκύψει και ευημερία δίχως ελευθερία και εθνική κυριαρχία. Γι’ αυτό και στο ίδιο διάστημα, σε αυτήν την τετραετία που πέρασε, η χώρα από κέντρο διερχομένων μεταναστών έγινε πατρίδα με σύνορα σε γη, αέρα και θάλασσα.

 

Ύστερα από χρόνια ενισχύθηκαν οι Ένοπλες Δυνάμεις μας. Η ενεργή διπλωματία  αναβάθμισε τη διεθνή θέση της Ελλάδος. Αύριο θα έχω την ευκαιρία να φύγω από εδώ από τη Μαγνησία και να πάω στα νησιά του βορειοανατολικού Αιγαίου, να επισκεφτώ τη Λέσβο και εκεί να διαπιστώσω ο ίδιος ότι το προσφυγικό πρόβλημα ανήκει πια οριστικά στο παρελθόν. Έχουμε πρακτικά μηδενίσει τις ροές των παράνομων μεταναστών.

 

Ανακουφίσαμε τα νησιά μας, καταργήσαμε το «κάτεργο» της Μόριας. Δεν υπάρχει πια, αντικαθίσταται από μια σύγχρονη δομή. Τα εθνικά και ευρωπαϊκά σύνορα φυλάσσονται. Πετύχαμε σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για πρώτη φορά, η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναγνωρίσει ότι στο επίκεντρο της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής πρέπει να είναι η φύλαξη των εξωτερικών συνόρων. Και όσο και αν αυτό στεναχωρεί κάποιους, εγώ θα τους το θυμίζω: ο φράχτης του Έβρου επεκτείνεται σε όλη τη μεθόριο.

 

Για τη θωράκιση της άμυνάς μας, την απάντηση την ξέρετε ήδη. Έχω μια προσωπική αγάπη στην Πολεμική μας Αεροπορία. Είχα τη μεγάλη χαρά να υπηρετήσω εδώ στην 111 ΠΜ όλη τη στρατιωτική μου θητεία, σε μία τότε από τις πρώτες δύο μοίρες F-16, στην 346, η οποία έχει τώρα μετονομαστεί σε 347, και γνώριζα από τη στιγμή που ήρθα στα πράγματα ότι υπήρχε μία σημαντική ανισορροπία στον αέρα.

 

Προσέξτε, πριν από τέσσερα χρόνια η Τουρκία ήταν έτοιμη να παραλάβει τα πρώτα από τα 100 F-35 τα οποία είχε παραγγείλει. Πού είμαστε σήμερα, μόλις 3,5 χρόνια μετά; Η Ελλάδα έχει ήδη αποκτήσει 24 υπερσύγχρονα μαχητικά Rafale. Τα F-16 μας αναβαθμίζονται σε έκδοση Viper και από το 2028 θα προσθέσουμε στην αεροπορία μας το πιο σύγχρονο αεροσκάφος 5ης γενιάς, το F-35. 

 

Όταν -προσέξτε, έχει μια αξία αυτό- ρωτήθηκε ο κ. Τσίπρας χθες στο debate, «τι θα κάνετε με τα F-35;», δεν απάντησε. Όπως τα μάσησε, τι θα κάνει με το συμβόλαιο που χτίζουμε τρεις καινούριες φρεγάτες Belharra, η πρώτη εκ των οποίων θα παραδοθεί το 2025. Και σύντομα θα αποκτήσουμε και νέες κορβέτες και νέα θωρακισμένα, δίπλα στην αναγεννημένη ναυπηγική μας βιομηχανία, στην αναγεννημένη αμυντική μας βιομηχανία. Κοιτάξτε, για εμάς, για την παράταξη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, η εθνική άμυνα είναι ο υπέρτατος αυτοσκοπός.

 

Και για να έρθω πάλι λίγο πιο κοντά εδώ στα μέρη σας, σύντομα και οι πεζοναύτες της 32ης Ταξιαρχίας, που εδρεύει εδώ, θα αποκτήσουν και αυτοί νέα αμφίβια οχήματα. Ναι, το ξέρουμε καλά ότι οι ένστολοι που φορούν το εθνόσημο παραμένουν η μεγάλη μας δύναμη και γι’ αυτό και η πολιτεία φροντίζει να τους ενισχύει όσο μπορεί, βελτιώνοντας τις αποδοχές και τα επιδόματά τους.

 

Υπάρχει, όμως, και μία άλλη όψη της ασπίδας μας και αυτή είναι η ελληνική διπλωματία. Αυτή που πέτυχε στρατηγικές αμυντικές συμφωνίες με τη Γαλλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες που ενίσχυσαν τη διπλωματική θέση της χώρας. Είναι αυτή που επέκτεινε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 μίλια στο Ιόνιο. Είναι αυτή που καθόρισε θαλάσσιες ζώνες με την Ιταλία και την Αίγυπτο, ώστε η εθνική μας φωνή, η φωνή της πατρίδας μας να ακούγεται τώρα ηχηρή παντού, από το Αμερικανικό Κογκρέσο και τις Βρυξέλλες, μέχρι τον αραβικό κόσμο.

 

Και όλα αυτά την ώρα που τα μεγάλα, τα μεσαία, τα μικρά έργα, κ. Περιφερειάρχα, κ. Δήμαρχε, προχωρούν παντού. Το Μετρό στην Αθήνα, το μεγαλύτερο έργο το οποίο κατασκευάζεται σήμερα στη χώρα, το Μετρό στη Θεσσαλονίκη. Θα είμαι στη Θεσσαλονίκη την επόμενη εβδομάδα, θα επισκεφθώ το Μετρό, το οποίο θα παραδοθεί στους Θεσσαλονικείς στις αρχές του 2024. Όπως είχαμε δεσμευθεί: και Μετρό και αρχαία, το πιο σύγχρονο Μετρό στη χώρα.

 

Αλλά το βλέπετε και γύρω σας, η χώρα μετατρέπεται ουσιαστικά σε ένα μεγάλο εργοτάξιο. Πάτρα-Πύργος στην Πελοπόννησο, ΒΟΑΚ στην Κρήτη, κάθετοι άξονες της Εγνατίας, ο τόσο σημαντικός για τη Θεσσαλία Ε65, ένας δρόμος που δεν θα ολοκληρωνόταν ποτέ, γίνεται πράξη ως αποτέλεσμα της βούλησης αυτής της Κυβέρνησης.

 

Κι αυτή είναι η εικόνα της Ελλάδος που αλλάζει, γιατί αλλάζει και ο Βόλος, αλλάζει η Μαγνησία, αλλάζει η Θεσσαλία. Θυμάστε, πριν από λίγες εβδομάδες βρεθήκαμε εδώ και πάλι για να παρουσιάσουμε στη Λάρισα 370 έργα ύψους 4,3 δισεκατομμυρίων του αναπτυξιακού μας σχεδίου για τη Θεσσαλία του μέλλοντος, του 2030. Για τη Θεσσαλία που σας αξίζει.

 

Για τη νεολαία μας, νέες φοιτητικές εστίες που θα στεγάσουν σπουδαστές στο Βόλο. Τα δικαστικά μέγαρα, κ. Δήμαρχε, σε Βόλο, Καρδίτσα και Τρίκαλα, το νέο ποδηλατοδρόμιο, το τόσο σημαντικό Μουσείο της Αργούς το οποίο θα ξεκινήσει και θα γίνει εδώ στο Βόλο, την ανακαίνιση του Δημοτικού Θεάτρου. Δώσαμε λύση στο θέμα της δημοτικής επιχείρησης ύδρευσης και αποχέτευσης του Βόλου, με οφειλές που είχαν δημιουργηθεί από σκάνδαλα του παρελθόντος.

 

Και ξέρω ότι υπάρχουν ακόμα δύο ζητήματα τα οποία αφορούν πολύ την πόλη σας, τα οποία είμαι απολύτως πεπεισμένος ότι σε πνεύμα συνεργασίας θα μπορέσουμε να τα αντιμετωπίσουμε: το ζήτημα της μετεγκατάστασης της πυροσβεστικής υπηρεσίας από το κέντρο της πόλης και το ζήτημα της επαναχάραξης της χερσαίας ζώνης του λιμανιού, ώστε να λυθεί επιτέλους και η εκκρεμότητα του παραλιακού πάρκου του Αγίου Κωνσταντίνου.

 

Ο Βόλος μετατρέπεται σε μια δυναμική αναπτυξιακή πόλη με ένα λιμάνι το οποίο μπορεί να αποτελέσει μια νέα πύλη εισόδου για την πόλη μας, να ανταγωνιστεί τα λιμάνια της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης. Μια πόλη η οποία έχει τόσο δυναμική ιστορία και στη μεταποίηση αλλά και στο εμπόριο θα βρει και πάλι τη θέση που της αξίζει στον αναπτυξιακό χάρτη της χώρας.

 

Αλλά να προσθέσω και την ανακαίνιση των τμημάτων επειγόντων περιστατικών στο νοσοκομείο του Βόλου. Την ανακαίνιση των κέντρων υγείας στο Βελεστίνο και στον Αλμυρό. Και όλες αυτές οι παρεμβάσεις -θα έρθω στη συνέχεια στη σημασία που αποδίδω στη δημόσια υγεία- αποτυπώνουν την επιλογή μας: ο Βόλος να γίνει στρατηγικός οικονομικός κόμβος όλης της χώρας. Για μια χώρα η οποία μετατρέπεται, προσέξτε, σε διαμετακομιστικό κέντρο για προϊόντα, για ενέργεια.

 

Τα λιμάνια μας, πόσω μάλλον τα λιμάνια τα οποία έχουν τόσο στρατηγική θέση όπως το λιμάνι του Βόλου, έχουν στο δικό μας το μυαλό τεράστια αναπτυξιακή στρατηγική σημασία.

 

Και από την άλλη, θέλω να μιλήσω λίγο για το κυβερνητικό μας έργο σε κρίσιμους τομείς του κοινωνικού κράτους όπως η παιδεία, η υγεία, το Δημόσιο, τομείς οι οποίοι καλούνται να γίνουν άξονες προτεραιότητας και για τη δεύτερη τετραετία.

 

Γιατί πράγματι, εδώ και τέσσερα χρόνια πιστεύω ότι είχαμε αρκετές επιτυχίες. Είχαμε όμως και αδυναμίες. Η οικονομία πήγε καλά, υπήρξαν φοροελαφρύνσεις, δόθηκαν αυξήσεις. Όμως, το ξέρω πολύ καλά, δεν έχω αυταπάτες, στη χώρα μας οι μισθοί παραμένουν ακόμα χαμηλοί και ροκανίζονται από την εισαγόμενη ακρίβεια.

 

Για τους υγειονομικούς μας που είναι μαζί μας, ξέρω πολύ καλά τον αγώνα τον οποίο έδωσαν και το ΕΣΥ άντεξε στη διάρκεια της πανδημίας. Ναι, διπλασιάσαμε τις μονάδες εντατικής θεραπείας. Προσέξτε, σήμερα έχουμε 107.000 εργαζόμενους στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, είχαμε 100.000 όταν ήρθαμε στα πράγματα. Σήμερα δαπανούμε 5,2 δισεκατομμύρια για το ΕΣΥ, δαπανούσε ο ΣΥΡΙΖΑ 3,9 δισεκατομμύρια. Ξέρω όμως πολύ καλά ότι έχουμε ακόμα ελλείψεις προσωπικού. Ναι, υπάρχουν ράντζα, υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις, στις εγχειρήσεις, για να πάρετε ένα ραντεβού. Αυτά είναι πράγματα τα οποία πρέπει να διορθώσουμε.

 

Το ίδιο και στο κράτος. Το gov.gr ήταν μία μεγάλη επιτυχία, μία σημαντική επιτυχία της Κυβέρνησης. Κατάργησε τις ουρές. Και στον ΕΦΚΑ αποδείξαμε ότι ναι, όταν θέλουμε μπορούμε να αναδιαρθρώσουμε προβληματικούς οργανισμούς. Είμαι υπερήφανος σήμερα που κοιτώ τους συνταξιούχους στα μάτια και τους λέω: ναι, η σύνταξή σας βγαίνει επιτέλους το αργότερο σε τρεις μήνες και δεν χρειάζεται να περιμένετε δύο και τρία χρόνια για να πάρετε τη σύνταξή σας, για να κάνει δηλαδή το κράτος το αυτονόητο.

 

Όμως, ξέρουμε, η τραγωδία στα Τέμπη μάς πόνεσε όλους και μας έδειξε ότι πολλά πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Και με έκανε εμένα ακόμα πιο αποφασισμένο να συγκρουστώ με νοοτροπίες, με λογικές οι οποίες ανήκουν στο παρελθόν και δεν μας ταιριάζουν ως χώρα. Γι’ αυτό και τα βήματα τα οποία κάναμε πρέπει τη δεύτερη τετραετία να γίνουν άλματα.

 

Και γι’ αυτό θέλω πολύ σύντομα να μοιραστώ μαζί σας τους στόχους μου για την Ελλάδα του 2027, αυτούς που συμπυκνώνονται σε αυτό εδώ το νέο πρόγραμμα διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Εδώ βλέπετε μόνο την περίληψή του, είναι πολύ πιο εκτεταμένο, είναι λεπτομερώς κοστολογημένο. 9 δισεκατομμύρια θα μας στοιχίσει σε βάθος τετραετίας, όλες οι προτάσεις μας είναι εντεταγμένες σε συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα υλοποίησης.

 

Και για εμένα το πιο σημαντικό αποτέλεσμα της σχέσης εμπιστοσύνης που χτίσαμε όλα αυτά τα χρόνια είναι ακριβώς αυτό: όπως σας είπα τι θα κάνω πριν από τέσσερα χρόνια και τα υλοποίησα, έτσι και σας λέω μετά βεβαιότητας ότι ό,τι συμπεριλαμβάνεται σε αυτό το πρόγραμμα μπορεί και θα υλοποιηθεί την επόμενη τετραετία.

 

Είναι ένας οραματικός οδικός χάρτης με πέντε κεφάλαια. Περιγράφουν την πατρίδα που οραματιζόμαστε, αυτήν που την περιγράφουν ισάριθμες λέξεις του τίτλου του. Μία Ελλάδα παραγωγική, κοινωνική, δίκαιη, ψηφιακή και πράσινη. Τονίζω πάντα το πράσινη, περιβαλλοντικά πράσινη, διότι είναι γαλάζια η Ελλάδα και θα είναι γαλάζια στις επόμενες εκλογές και ο χάρτης θα είναι παντού γαλάζιος.

 

Και σίγουρα μία Ελλάδα ισχυρή. Ο πρώτος μας στόχος, αν έπρεπε να απομονώσω έναν στόχο από όλο αυτό το αναλυτικό πρόγραμμα, δεν είναι άλλος από τις καλύτερες αμοιβές για όλους. Μπορούμε να πετύχουμε να έχουμε μέσο μισθό τα 1.500 ευρώ σε μια τετραετία και κατώτατο μισθό τα 950 ευρώ. Νέο μισθολόγιο για τους δημόσιους υπαλλήλους από 1/1/2024, με στήριξη -να το ξανατονίσω- των οικογενειών με παιδιά, διότι η υπογεννητικότητα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε σήμερα στη χώρα και πρέπει να στηρίξουμε τις οικογένειες, τις εργαζόμενες οικογένειες. Γι’ αυτό και αυξάνουμε το οικογενειακό επίδομα για δημόσιους υπαλλήλους με ένα, δύο, τρία, τέσσερα παιδιά, γι’ αυτό αυξάνουμε το αφορολόγητο κατά 1.000 ευρώ για τις οικογένειες με παιδιά.

 

Θα παρέμβουμε από το 2025 στα τεκμήρια διαβίωσης, θα τα μειώσουμε μεσοσταθμικά κατά 30%, θα μειώσουμε τις ασφαλιστικές εισφορές και θα καταργήσω σε βάθος τετραετίας το τέλος επιτηδεύματος, τον τελευταίο μνημονιακό φόρο ο οποίος έχει μείνει από τα πέτρινα χρόνια των μνημονίων. Πώς θα το πετύχουμε αυτό; Με ρωτάνε συχνά, πώς θα αυξηθούν οι μισθοί; Αυτό είναι κάτι το οποίο το καθορίζει η ιδιωτική οικονομία. Τους λέω, με έναν τρόπο: με επενδύσεις και με μείωση της ανεργίας. Κάποτε το κουβέντιαζα με τον Περιφερειάρχη εδώ, και εδώ στη Θεσσαλία λέγαμε «άντε να βγουν έργα».

 

Τώρα έχουμε το ανάποδο πρόβλημα. Έχουμε τόσα έργα και έχουμε πια δυσκολία να βρούμε τις εταιρίες που θα εκτελέσουν τα έργα αυτά. Έτσι ανεβαίνουν οι μισθοί, με τη μείωση της ανεργίας, με την αύξηση της διαπραγματευτικής δύναμης του εργαζόμενου, με πολλές ιδιωτικές επενδύσεις, οι οποίες μπορούν να αυξηθούν τουλάχιστον κατά 70%, με περισσότερες δημόσιες επενδύσεις, διότι έχουμε στηρίξει το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων με περισσότερες ευρωπαϊκές επενδύσεις, με το ΠΕΠ της Περιφέρειας αυξημένο κατά 30% και με σημαντικούς, να το τονίσω αυτό, πρόσθετους πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης, που βρίσκουν τη θέση τους σε σημαντικά έργα που επηρεάζουν την καθημερινότητα όλων σας.

 

Ήμουν σήμερα στα Τρίκαλα, όπου εκτελούνται πολύ σημαντικά έργα τα οποία χρηματοδοτούνται από τον εθνικό προϋπολογισμό, από το ΠΕΠ, από το Ταμείο Ανάκαμψης. Έτσι όλοι οι πόροι, εθνικοί και ευρωπαϊκοί, δουλεύουν μαζί για να βελτιώσουν τελικά τη δική σας καθημερινότητα.

 

Θυμάμαι ότι ο κ. Τσίπρας μάς έλεγε ότι πήγε στις Βρυξέλλες, θυμάστε, μετά το δημοψήφισμα-παρωδία και διαπραγματεύθηκε, λέει, για 17 ώρες. Και τι μας έφερε πίσω; Ένα τρίτο μνημόνιο, που τσάκισε τους συνταξιούχους, τσάκισε τη μεσαία τάξη με πρόσθετη φορολογία και μας στοίχισε 100 δισεκατομμύρια.

 

Κι εγώ πήγα στις Βρυξέλλες τον Ιούλιο του 2020, κι εγώ διαπραγματεύτηκα σκληρά, όχι 17 ώρες, 5 μέρες. Και τι έφερα πίσω; 31 δισεκατομμύρια ευρώ για την πατρίδα μας, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης. Χρήματα, προσέξτε, τα οποία δεν έχουν μόνο αναπτυξιακό, έχουν και κοινωνικό αποτύπωμα, γιατί η κοινωνική Ελλάδα της επόμενης τετραετίας έχει δύο κεντρικές προτεραιότητες: την υγεία και την παιδεία.

 

Δεν γίνεται να ταλαιπωρούνται ασθενείς σε διαδρόμους, να περιμένουν πέντε, έξι, οκτώ μήνες για εγχειρήσεις. Από πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης θα αναβαθμίσουμε τα τμήματα επειγόντων περιστατικών σε 80 νοσοκομεία και θα αναβαθμίσουμε πλήρως 156 κέντρα υγείας και θα προσλάβουμε σε βάθος τετραετίας 10.000 νοσηλευτές και γιατρούς, για να λύσουμε μια και καλή τα ζητήματα των κενών που έχουμε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.

 

Θέλω να μειώσω τις αναμονές για χειρουργεία, τις αναμονές για ραντεβού, τις αναμονές στα επείγοντα, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να αναβαθμίσουμε και την πρωτοβάθμια φροντίδα. Ο Προσωπικός Γιατρός έχει ήδη αρχίσει και ριζώνει ως θεσμός, οι προληπτικές εξετάσεις -έννοια παντελώς άγνωστη στη χώρα μας- αποτελούν καίριο συστατικό του σχεδίου μας για την υγεία.

 

Για τις γυναίκες που είναι μαζί μας -μιλώ συχνά γι’ αυτό το θέμα, γιατί θέλω να καταδείξω πραγματικά με ένα παράδειγμα το πόσο σημαντικό είναι-, θέλω να σας πω ότι 1.300.000 χιλιάδες γυναίκες μεταξύ 50 και 69 ετών έχουν δυνατότητα να κάνουν δωρεάν μαστογραφία, είτε σε δημόσιο, είτε σε ιδιωτικό κέντρο υγείας.

 

130.000 έχουν ήδη κάνει χρήση αυτής της δωρεάν παροχής του κράτους. Έχουμε εντοπίσει παραπάνω από 7.000 γυναίκες με πρώιμο καρκίνο του μαστού τον οποίον δεν τον γνώριζαν. Τον εντόπισαν μέσα από προληπτικές εξετάσεις που το κράτος το ίδιο οργάνωσε και τώρα έχουν πολύ καλή δυνατότητα πρόγνωσης για την υγεία τους. Διότι είναι πολύ καλύτερο και πολύ φθηνότερο για το Εθνικό Σύστημα Υγείας να προλαμβάνουμε τις ασθένειες νωρίς, παρά να τρέχουμε να τις θεραπεύουμε με καθυστέρηση στα νοσοκομεία.

 

Δύο κουβέντες για την παιδεία μας. 25.000 προσλήψεις και άλλες 4.000 που θα γίνουν φέτος μόνιμου προσωπικού, για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια. Και συγκινούμαι πάντα όταν βλέπω πια μόνιμο τακτικό προσωπικό της εκπαίδευσής μας που μου μεταφέρει τις ιστορίες τους.  Πως ήταν αναπληρωτές και πήγαιναν από πόλη σε πόλη, από νησί σε νησί χωρίς να έχουν καμία απολύτως σταθερότητα στην επαγγελματική τους και στην προσωπική τους ζωή. Και πόσο ευγνώμονες είναι πια που μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην εκπαίδευση μέσα από μια μόνιμη και σταθερή θέση.

 

Στα σχολεία μας γίνεται μια πολύ σημαντική δουλειά, φίλες και φίλοι. Από τα νηπιαγωγεία πια τα οποία διδάσκουν την ξένη γλώσσα, τα νέα προγράμματα σπουδών, οι ελεύθερες ζώνες στα σχολεία μας που διδάσκουν ενδιαφέροντα πράγματα στα παιδιά μας. Και βέβαια μία ακόμη παρέμβαση που χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης: θα έχουμε 36.000, προσέξτε, διαδραστικούς πίνακες σε όλες τις τάξεις από την Ε’ Δημοτικού μέχρι την Γ’ Λυκείου.

 

Και για εσάς που μπορεί να μην έχετε δει πώς δουλεύουν αυτοί οι διαδραστικοί πίνακες στην πράξη, πήγα σε μια τάξη όπου δίδασκαν ιστορία και φυσική με διαδραστικό πίνακα. Και έπρεπε να δείτε τον ενθουσιασμό στα μάτια και των παιδιών αλλά και των δασκάλων και των καθηγητών για μια τελείως διαφορετική και βιωματική εμπειρία για το τι σημαίνει πραγματικά σήμερα να κάνουμε τη γνώση χαρά και παιχνίδι, ειδικά για τα νεότερα παιδιά.

 

Την έμφαση που δίνουμε στα Πρότυπα και στα Πειραματικά σχολεία. Τα διπλασιάσαμε και θα τα αυξήσουμε σημαντικά. Και βέβαια την έμφαση που δίνουμε στα πανεπιστήμιά μας, για πανεπιστήμια τα οποία θα είναι κέντρα γνώσης, θα είναι ασφαλή. Εμείς είμαστε με τις βιβλιοθήκες και όχι με τις βαριοπούλες. Η βία και η ανομία δεν έχουν θέση στα πανεπιστήμιά μας.

 

Αλλά και για τους φοιτητές μας που είναι εδώ, ξέρω πόσο δύσκολο είναι το ζήτημα της στέγης. Ειδικά για τα νέα μας παιδιά. Για τους φοιτητές οι οποίοι καλούνται να μετακομίσουν πόλη, είμαστε εμείς αυτοί που αυξήσαμε το φοιτητικό επίδομα ενοικίου από τα 1.000 στα 1.500 ευρώ και υπό προϋποθέσεις στα 2.000 ευρώ. Εμείς θα κατασκευάσουμε σχεδόν 10.000 φοιτητικές εστίες για να μπορούν τα παιδιά να πάνε σε μια άλλη πόλη να σπουδάσουν χωρίς οικονομική επιβάρυνση.

 

Αλλά, ταυτόχρονα, να δώσουμε και μία απάντηση στο μεγάλο πρόβλημα το οποίο το συναντώ συνέχεια. Νέα παιδιά, νέα ζευγάρια μού λένε: «δεν αντέχουμε να αγοράσουμε σπίτι, το ενοίκιο είναι ακριβό, η ιδέα και μόνο ότι θα αποκτήσουμε ένα σπίτι είναι τόσο απομακρυσμένη που δεν μπορούμε να φανταστούμε αν δεν κληρονομήσουμε ένα σπίτι από τους γονείς μας πώς θα ξεφύγουμε από το ενοίκιο».

 

Και ήρθαμε και σχεδιάσαμε το πρόγραμμα «Σπίτι Μου» με τεράστια αποδοχή μέχρι σήμερα. Γιατί; Τα νέα παιδιά, τα νέα ζευγάρια μπορούν επιτέλους να αποκτήσουν ένα σπίτι και να αποπληρώνουν ένα επιδοτούμενο δάνειο με δόση η οποία θα ήταν πολύ χαμηλότερη από το ενοίκιο το οποίο θα πλήρωναν, μόνο που τελικά το σπίτι θα τους μείνει και θα είναι δικό τους. Αυτό σημαίνει στεγαστική πολιτική με κοινωνικό αντίκτυπο στην πράξη. Και με πολλές ακόμα παρεμβάσεις όπου θα χρειαστούμε και τη συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

 

Κοινωνική αντιπαροχή. Τόσες εκτάσεις έχει το κράτος. Σε δημόσιες εκτάσεις θα μπορούμε να χτίζουμε διαμερίσματα, ένα μέρος των οποίων θα κρατούν οι κατασκευαστές, ένα μέρος το οποίο θα διατίθεται σε νέους. Είναι μόνο κάποιες από τις εκφάνσεις της πολιτικής μας. Ανοίγουμε άμεσα νέα πλατφόρμα για νέους οι οποίοι μπορεί να έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους ένα διαμέρισμα το οποίο να θέλει σημαντικές επισκευές. Έως 30.000 ευρώ για νέους για να μπορούν να επισκευάσουν παλιά διαμερίσματα, να τα καταστήσουν πάλι κατοικήσιμα.

 

Όμως, θέλω να μιλήσω λίγο και για τη δίκαιη Ελλάδα, η οποία απευθύνεται πρωτίστως στους πιο αδύναμους. Ξέρετε την ευαισθησία μου για τα άτομα με αναπηρία. Εμείς ήμασταν αυτοί που αυξήσαμε τα επιδόματα αναπηρίας, τα αποσυνδέσαμε από τα προνοιακά επιδόματα, υλοποιούμε τον Προσωπικό Βοηθό, ένα εμβληματικό μέτρο. Σε πρώτη φάση ανοίξαμε την πλατφόρμα για όλη την Ελλάδα. 2.000 συμπολίτες μας, άτομα με βαριά αναπηρία μπορούν να έχουν πια έναν φροντιστή, έναν συνοδό να τους συνοδεύει στην προσωπική, στην επαγγελματική τους ζωή.

 

Το κράτος με αυτό τον τρόπο γίνεται πιο κοινωνικό και γίνεται και πιο εξυπηρετικό, διότι στην δημόσια διοίκηση έχουμε ακόμα δουλειά να κάνουμε. Να ξέρετε ότι από μία δέσμευσή μου δεν πρόκειται να κάνω ποτέ πίσω: αξιολόγηση παντού και για όλους. Το επαναλαμβάνω: αξιολόγηση παντού και για όλους, ώστε οι ικανοί δημόσιοι υπάλληλοι να μπορούν να επιβραβεύονται, να προχωρούν πιο γρήγορα μέσα στην ιεραρχία, να έχουν πρόσθετες οικονομικές απολαβές.

 

Δίκαιη Ελλάδα σημαίνει και πιο γρήγορη απονομή της Δικαιοσύνης. Έχουμε κάνει σημαντικά βήματα σε αυτή την κατεύθυνση, αλλά ξέρουμε ότι καθυστερεί ακόμα η απονομή της Δικαιοσύνης. Θα την ενισχύσουμε με μέσα και προσωπικό, πρέπει να φτάσουμε -σε ορίζοντα τετραετίας- οι χρόνοι έκδοσης των αποφάσεων να πλησιάζουν πια τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και τα ελληνικά δικαστήρια να προσφέρουν απόλυτη ασφάλεια Δικαίου σε όποιον θέλει να επενδύσει στην πατρίδα μας, όπως και εγγύηση στον κάθε πολίτη ότι η Δικαιοσύνη τελικά είναι το αποκούμπι των αδύναμων πολιτών και εκεί θα μπορούν να βρουν το δίκιο τους.

 

Δύο κουβέντες για την πράσινη Ελλάδα, η οποία καθρεφτίζει την ενεργειακά ανεξάρτητη Ελλάδα. Το 2022, φίλες και φίλοι, πληρώσαμε επτά δισεκατομμύρια ευρώ για εισαγωγές φυσικού αερίου. Κρατήστε το νούμερο αυτό, επτά δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν είναι μόνο ότι είναι ακριβό, είναι ότι μπορεί ο καθένας να μας εκβιάζει. Να το ανοίγει και να το κλείνει όποτε θέλει και εμείς μετά να τρέχουμε και να μην φτάνουμε να καλύψουμε τις ενεργειακές μας ανάγκες.

 

Για αυτό επιμένουμε τόσο πολύ ότι μπορούμε και πρέπει να φτάσουμε, μέχρι το τέλος της τετραετίας, να παράγουμε το 80% του ρεύματος από τον ήλιο, από τον άνεμο, από υδροηλεκτρικά. Το φράγμα της Μεσοχώρας θα ολοκληρωθεί και θα προσφέρει σημαντική βοήθεια, με φθηνή υδροηλεκτρική ενέργεια στο σύστημα μας.

 

Και βέβαια, να τονίσω πόσο σημαντικά είναι όλα τα προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Σήμερα άνοιξε το πρόγραμμα «Αλλάζω θερμοσίφωνα», με τεράστια ανταπόκριση από τους πολίτες, γιατί; Διότι όλες αυτές είναι πολιτικές οι οποίες τελικά μειώνουν το ενεργειακό κόστος των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων, των αγροτών.

 

Θα έχουμε πολλά περισσότερα φωτοβολταϊκά για αγρότες την επόμενη τετραετία. Και βέβαια, θα ολοκληρώσουμε, κύριε Περιφερειάρχα, τις εκκρεμότητες που έχουμε με τα ζητήματα της διαχείρισης των αποβλήτων, τα κέντρα επεξεργασίας λυμάτων, ώστε πραγματικά να έχουμε μία πολιτική η οποία να προστατεύει το περιβάλλον αποτελεσματικά.

 

Τέλος, δύο κουβέντες για την ισχυρή Ελλάδα. Λυπάμαι πραγματικά που κάποιοι πήγαν στις Βρυξέλλες και ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μην χρηματοδοτήσει η Ευρώπη τον φράχτη στον Έβρο. Τους απαντώ: με ή χωρίς ευρωπαϊκούς πόρους, ο φράχτης στον Έβρο θα ολοκληρωθεί.

 

Το Λιμενικό μας θα ενισχυθεί. Τα εξοπλιστικά προγράμματα τα οποία τρέχουμε θα συνεχιστούν. Όπως θα συνεχιστούν οι έρευνες για τον ενεργειακό μας πλούτο. Αυτή η κυβέρνηση, μετά από δέκα και, χρόνια αδράνειας, ήταν η πρώτη που έκανε ουσιαστικές έρευνες για φυσικό αέριο νοτιοδυτικά της Κρήτης. Και εφόσον υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι έχουμε αξιοποιήσιμους υδρογονάνθρακες, εμείς θα είμαστε αυτοί που θα προχωρήσουμε στην αξιοποίηση τους. Όπως κάναμε και την Ελλάδα ενεργειακό κόμβο, σημαντικό γεωπολιτικό παίκτη για την ενεργειακή ασφάλεια των Βαλκανίων.  

 

Όλα αυτά, φίλες και φίλοι, ενισχύουν τη γεωπολιτική θέση της χώρας, μας κάνουν έναν παίκτη ισχυρό, έναν παίκτη αξιόπιστο, μια χώρα με την οποία όλες και όλοι τελικά θέλουν να συνομιλούν, διότι ξέρουν πόσο σημαντικοί είμαστε για την ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής.

 

Φίλες και φίλοι, Βολιώτισσες και Βολιώτες, μίλησα συνοπτικά για το πρόγραμμά μας, επιμένοντας ότι με τους αντιπάλους μας προτιμώ να συγκρινόμαστε παρά να συγκρουόμαστε. Ναι, να συγκρίνουμε όσα έκαναν εκείνοι κι εμείς σε δύο διαφορετικές αλλά διαδοχικές τετραετίες: 29 δικοί τους φόροι, 17 μειώσεις στις συντάξεις, απέναντι στις δικές μας 50 φοροελαφρύνσεις, στις αυξήσεις στις συντάξεις, στις αυξήσεις στις αμοιβές.

 

Αλλά να θυμηθούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κριθεί και για τη στάση του στην αντιπολίτευση. Για εμάς που ήμασταν στη Βουλή αυτή την τετραετία, θυμόμαστε πολύ καλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε «όχι» σε όλα και «ναι» στο τίποτα. Όχι στον αμυντικό προϋπολογισμό, όχι στις μειώσεις των φόρων και στις νέες αυξήσεις, όχι ακόμα και στα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία.

 

Όχι, δυστυχώς και στον αποκλεισμό της επιστροφής των μαχαιροβγαλτών της Χρυσής Αυγής στη Βουλή. Και ίσως δεν είναι τυχαίο και το χθεσινό κάλεσμα από τη φυλακή, να καταδικαστεί, λέει, ο Μητσοτάκης. Προσέξτε, ο Μητσοτάκης, όχι κάποιοι άλλοι. 

 

Εγώ είμαι υπερήφανος, φίλες και φίλοι, που η μεγάλη δημοκρατική παράταξη της χώρας έβαλε φρένο στους φονιάδες της Χρυσής Αυγής από το να συμμετέχουν στις εκλογές. Και δεν θα τους κάνουμε το χατίρι, η δική μας σύμπλευση δίνει το μέτρο της δικής μας ενότητας και απομονώνει αυτούς οι οποίοι θέλουν και σε κρίσιμα ζητήματα για την ποιότητα της Δημοκρατίας μας να παραμένουν δυστυχώς η θλιβερή εξαίρεση. 

 

Και μπορεί κανείς να μην πιστεύει τις υποσχέσεις τους, με πάνω από 80 δισεκατομμύρια που κοστολογούμε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, κούφια λόγια, από το γνωστό λεφτόδεντρο θα μας οδηγούσαν αν ποτέ εφαρμοζόταν είτε σε νέα φοροεπιδρομή, είτε σε νέα μνημόνια. Ούτε βέβαια πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που να συμφωνεί ότι η Ελλάδα ζει σε ένα σκοτεινό κόσμο, σε ένα σκοτεινό περιβάλλον όπως αυτόν που περιγράφουν τα διαφημιστικά τους μηνύματα. 

 

Το ίδιο άλλωστε ισχύει και για το κεντρικό τους σύνθημα. Προσέξτε, «Δικαιοσύνη παντού». «Δικαιοσύνη παντού» διαβάζουμε σε όλες τις αφίσες του ΣΥΡΙΖΑ. Παντού εκτός βέβαια από το στενό κύκλο του κ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του, με πρώτο τον καταδικασμένο 13-0 στο Ειδικό Δικαστήριο Νίκο Παππά. Εκεί δεν ισχύει το «Δικαιοσύνη παντού». Η Δικαιοσύνη για το ΣΥΡΙΖΑ είναι καλή μόνο όταν βγάζει αποφάσεις με τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σύμφωνος. Δεν αξίζει, όμως, να μιλάμε πολύ για το χθες και δεν θα το κάνω από τώρα μέχρι τις εκλογές, όταν ανοίγονται μπροστά μας τα στοιχήματα του αύριο. Αυτά είναι τα στοιχήματα τα οποία απασχολούν εμένα. Και γι’ αυτό και θέτω ως απόλυτη πολιτική προτεραιότητα την απασφάλιση της νάρκης που λέγεται απλή αναλογική.

 

Είναι μια παγίδα που άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα, ποντάροντας ουσιαστικά σε ακυβερνησία. Είναι μια παγίδα που σήμερα, καθώς πλησιάζουμε στις εκλογές, γίνεται όλο και πιο απειλητική. Με φωνές που θέλουν να κάνουν το ευρώ «Δήμητρες», με άλλους που μιλούν και για, πώς τα είπανε; «Τοπικά περιφερειακά νομίσματα».

 

Είναι απόψεις τις οποίες ο κ. Τσίπρας δεν αποκλείει από μία αυριανή ενδεχόμενη συμμαχία, την ίδια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ του κ. Ανδρουλάκη δεν θέλει λέει Πρωθυπουργό αυτόν τον οποίον θα ψηφίσουν οι πολίτες αλλά κάποιον «άγνωστο Χ» τον οποίο τον ξέρει αλλά δεν μας τον λέει. Θα μας τον ανακοινώσει αργότερα μαζί με κάποιους Υπουργούς.

 

Και μέσα σε όλα αυτά, κάποιοι απεργάζονται να βαφτιστούν νικητές οι ηττημένοι. Και να κάνουν μια κυβέρνηση ανοχής -συνενοχής-, όπως την ονομάζουν.

 

Θα το είδατε και χθες όσοι παρακολουθήσατε την τηλεμαχία. Φώναζαν τόσο καιρό να γίνει debate και έγινε το debate. Για να φανεί τι; Ότι μόνο η Νέα Δημοκρατία έχει συγκροτημένη πρόταση για την επόμενη μέρα.

 

Ο κ. Τσίπρας παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς ότι σχεδιάζει νέους φόρους, ο κ. Ανδρουλάκης θέλει να κόψει επιδόματα. Όλοι μίλησαν με λόγια και καθόλου με αριθμούς. Άλλα τους ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι, άλλα απαντούσαν.

 

Γι’ αυτό και έπεσε σιωπή όταν εγώ ζήτησα τα προγράμματά μας να κοστολογηθούν από έναν τρίτο ανεξάρτητο φορέα, είτε το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, είτε την Τράπεζα της Ελλάδος, είτε το Δημοσιονομικό Συμβούλιο.

 

Και από την άλλη πλευρά, από εμάς ακούσαμε θέσεις, μπορεί να συμφωνεί κανείς ή να διαφωνεί, αλλά εδώ υπάρχει ένα συγκροτημένο πρόγραμμα με αρχή, μέση και τέλος. Απέναντι ένα χάος με προτάσεις υποτίθεται συνεργασίας, από τελικά αταίριαστους εταίρους, με ανατριχιαστικές απόψεις που ξεκινούσαν από την αλλαγή νομίσματος και έφταναν μέχρι την κρατικοποίηση επιχειρήσεων.

 

Κοιτάξτε, πράγματι δεν μπορώ να παρακολουθήσω αυτή την επικίνδυνη Βαβέλ της αντιπολίτευσης που μιλάει με ακατανόητες γλώσσες. Μπορώ, όμως, να διακρίνω τον γκρεμό στον οποίο μας οδηγούν.

 

Επιμένω, λοιπόν, ότι σε ένα αβέβαιο διεθνές περιβάλλον η Ελλάδα έχει ανάγκη όσο ποτέ από σιγουριά, από συνέχεια και από συνέπεια. Από καθαρό ορίζοντα στην πορεία της και από καθαρή λύση στην ηγεσία της.

 

Δεν έχει ανάγκη ούτε από πειράματα, ούτε από τυχοδιωκτισμούς, ούτε από νέα ναυάγια. Γι’ αυτό και η κάλπη της επόμενης Κυριακής είναι τόσο καθοριστική. Είναι αυτή που θα αποτρέψει στην πράξη τόσο και την ακυβερνησία, όσο και την παραλυσία από μία ασυνάρτητη συνεργασία.

 

Μην ξεχνάτε, φίλες και φίλοι, σε τρεις μέρες, την Κυριακή έχουμε εκλογές στην Τουρκία και το αποτέλεσμα της δικής μας κάλπης θα είναι και ένα μήνυμα προς την άλλη όχθη του Αιγαίου. Πρέπει, συνεπώς, να αποπνέει σταθερότητα και στιβαρότητα.

 

Ταυτόχρονα, να δηλώνει και τη δική μας θέληση: ναι, ότι οι Ελληνίδες και οι Έλληνες σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς επιθυμούν γερό και έμπειρο χέρι στο τιμόνι της πατρίδας ώστε, όπως έγινε εδώ και τέσσερα χρόνια, το εθνικό σκάφος να ξεπερνά φουρτούνες και να βρίσκει ήρεμα νερά κρατώντας ανοιχτά τα πανιά του στη διαρκή πρόοδο.

 

Το δίλημμα, λοιπόν, της κάλπης είναι ξεκάθαρο: πάμε μπροστά ή γυρίζουμε πίσω; Θέλουμε αποτελέσματα ή πάλι ψέματα; Θέλουμε καλύτερους μισθούς και αμοιβές ή ξανά φόρους και περικοπές; Θέλουμε σύνορα ασφαλή ή ανοιχτά σε κάθε επιλογή;

 

Με λίγα λόγια, θέλουμε, τελικά, Νέα Δημοκρατία με Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ή ΣΥΡΙΖΑ με Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα; Ζυγίζουμε, αποφασίζουμε και ψηφίζουμε.

 

Νεοδημοκράτισσες και νεοδημοκράτες, φίλες και φίλοι, στις 21 Μαΐου οι πολίτες, ναι, θα επιλέξουν τελικά τον Πρωθυπουργό και την κυβέρνηση που προτιμούν. Όσο πιο ισχυρή θα είναι η δύναμη του πρώτου και η απόσταση από το δεύτερο, τόσο πιο εύκολη και αισιόδοξη θα είναι η επόμενη μέρα. 

 

Στις εκλογές αυτές δεν χωρούν επιπολαιότητες. Kάθε λάθος μπορεί να ακυρώσει τις κατακτήσεις μας και να ακυρώσει μαζί και τις αυριανές διεκδικήσεις μας. Τα λάθη, όπως ξέρετε, μετά την απομάκρυνση από την κάλπη δεν διορθώνονται. Αφού κάθε αψήφιστη ψήφος και κάθε άκαιρη δήθεν διαμαρτυρία οδηγούν ουσιαστικά σε εθνική αδυναμία. Η λύση είναι άλλη. Την ξέρετε και εσείς και είναι μία: αυτοδύναμη Ελλάδα και αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία.

 

Το έχω πει πολλές φορές. Ξέρετε, οι παλιοί διαχωρισμοί έχουν ξεθωριάσει κάτω από το φως της εμπειρίας. Η πρόοδος και η ευημερία έχουν γαλάζιο χρώμα αλλά έχουν ταυτόχρονα και το χρώμα της αλήθειας και του αποτελέσματος. Και αυτό το έφερε η δική μας Κυβέρνηση, η οποία μπόρεσε και εξέφρασε και πολίτες πέρα από τα κομματικά μας τείχη. Και είμαι σίγουρος ότι πολλοί από αυτούς είναι ανάμεσα μας σήμερα. Είναι άνθρωποι που μας ψήφισαν για πρώτη φορά το 2019. Μπορεί άνθρωποι να μας ψηφίσουν για πρώτη φορά σε αυτές τις εκλογές, το 2023.

 

Είναι άνθρωποι που πιστεύουν στον υπεύθυνο πατριωτισμό και στον δημιουργικό εκσυγχρονισμό. Γι’ αυτό και η αυτοδύναμη Νέα Δημοκρατία θα είναι αύριο μια ανοιχτή, μια πολυδύναμη Νέα Δημοκρατία. Ένα κόμμα που θα ενώνει και δεν θα διχάζει τον ελληνικό λαό.

 

Και είναι αυτό το μήνυμα της ενότητας και της προοπτικής. Η Ελλάδα θα είναι μπλε το βράδυ της 21ης Μαΐου, Κωνσταντίνου και Ελένης, θα είναι γαλάζια όπως γαλάζιο είναι και το χρώμα τη σημαίας μας, όπως γαλάζιο είναι και το χρώμα της παράταξής μας.

 

Αλλά αυτό το μήνυμα της ενότητας και της προοπτικής σας ζητώ να το μεταφέρετε παντού, γιατί εσείς είστε η ψυχή της παράταξης. Ζείτε μέσα στην κοινωνία, αφουγκράζεστε τις αγωνίες της.

 

Δεν θέλω να ξεχνάτε, βλέπετε το κλίμα είναι πολύ καλό, πάμε πολύ καλά, αλλά το πρωί της 21ης Μαΐου οι κάλπες σε όλη τη χώρα όταν θα ανοίξουν θα είναι άδειες. Και όλες οι πολιτικές δυνάμεις θα ξεκινούν από την ίδια αφετηρία. Να κάνουμε ό,τι μπορούμε να τις γεμίσουμε με όσο το δυνατόν περισσότερα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας. Είναι στο χέρι μας.

 

Είμαστε σήμερα ένα μεγάλο ρεύμα. Αυτό το ρεύμα γεννήθηκε ουσιαστικά το 2019, γεννήθηκε για να αλλάξει τη χώρα. Οι φιλοδοξίες μου είναι υψηλές, δεν συμβιβάζομαι με τη μετριότητα. Ξέρω πόσα μπορούμε να πετύχουμε ως χώρα και ξέρω ότι θέλουμε να συνεχίσουμε να οικοδομήσουμε όλοι μαζί την Ελλάδα που ονειρευόμαστε.

 

Να αποτρέψουμε την κατεδάφιση όσων κατακτήθηκαν. Να δώσουμε προοπτική σε όσα μπορούμε να πετύχουμε. Και αυτό είναι το μήνυμα που σας ζητώ, σήμερα, να το ταξιδέψετε σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό, σε κάθε συνοικία, σε κάθε σπίτι της Θεσσαλίας, με αγγελιοφόρους εσάς.

 

Και ειδικά εδώ, οι Βολιώτες, έχετε στο αίμα σας τη δύναμη της αναγέννησης, του νέου ελληνισμού, από τα διδάγματα του Άνθιμου Γαζή. Έχετε το όραμα και τη γόνιμη ορμή του Ρήγα Φεραίου από το Βελεστίνο. Έχετε την παράδοση της Μαγνησίας στη βιομηχανία, στο εμπόριο. Αλλά έχετε και τη μυθική «Αργώ», που πάντοτε θα συμβολίζει τα δύσκολα ταξίδια, που ξέρουν όμως να φτάνουν στον προορισμό τους.

 

Από εδώ, λοιπόν, από το Βόλο ανοίγουμε κι εμείς τα πανιά μας για μία νέα συναρπαστική διαδρομή προς τις εκλογές της 21ης Μαΐου, έχοντας τον αέρα της νίκης, με ψηλά τις σημαίες, με το βλέμμα στις καρδιές μας, για μία Ελλάδα που προχωρά όπως θέλουμε, όπως της αξίζει, σταθερά, τολμηρά και πάντα, πάντα μόνο μπροστά, μόνο ψηλά.

 

Καλό αγώνα, για τη μεγάλη νίκη της Νέας Δημοκρατίας, της παράταξής μας, για τη μεγάλη νίκη της Ελλάδας. 

 

Να είστε καλά, σας ευχαριστώ από καρδιάς και με τη νίκη.