Αλέξης και Γιάννης πλασάρονται τώρα ως άσπονδοι φίλοι που τους χώρισε απότομα η «συνθηκολόγηση» του ενός και η αλλοπρόσαλλη «μαγκιά» του άλλου. Παραγνωρίζουν όμως οι διαφημιστές τους το γεγονός πως ο Γιάννης Βαρουφάκης δεν συμμετείχε στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015, κατόπιν κρυφής συμφωνίας με το Μαξίμου, για να μη παρεμποδίσει ή δυσκολέψει την άνετη επικράτηση των «συντρόφων» του ΣΥΡΙΖΑ – παρά την ανατροπή του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος και την υπογραφή τρίτου μνημονίου.
– του Δημήτρη Γιαννόπουλου
Τα συστημικά ΜΜΕ —κρατικά και ιδιωτικά, μεγάλα και μικρά — προκαλούν τεράστια ηθική, πνευματική και ψυχολογική βλάβη στο κοινωνικό σώμα, εστιάζοντας και πάλι τα φώτα της δημοσιότητας στο δίδυμο Αλέξη-Γιάννη, σε μια προεκλογική περίοδο που βρίσκεται στον αντίποδα εκείνης του καλοκαιριού 2015.
Όπως τότε, έτσι και τώρα, οι απάτες, παλινωδίες, ψέματα, αντιφάσεις και μισές αλήθειες διαδέχονται η μια την άλλη με ρυθμό πολυβόλου, έτσι ώστε κανείς να μην ασχολείται με την ουσία των κινδύνων που αντιμετωπίζει η χώρα, αλλά όλοι να ζουν με το φόβο της Επόμενης Μέρας που τους επιφυλάσσουν υποψήφιοι και κόμματα προκλητικής υποκρισίας, ψευτιάς και αναλγησίας.
Πίσω από την ακατάσχετη περιαυτολογία, τις ασυνάρτητες ατάκες και υπερφιαλους πομφόλυγες που εξαπολύουν στα τηλεπαράθυρα, τα δύο μοιραία πρόσωπα του Ιανού που σημάδεψαν το θάνατο των ελπίδων του 2015, φοράνε νέα προσωπεία για να συσκοτίσουν το παρελθόν που θάπρεπε να τους είχε εξαφανίσει από προσώπου γης.
Αλλά είναι τέτοια η απέχθεια του κόσμου για τις Μέρες του ’15, που δημιουργεί αποστροφή προς ολόκληρο το εκλογικό σκηνικό του 2019 και τα άτομα που συμμετέχουν σ’ αυτό.
Τόσο βαθύ είναι το τραύμα που άφησε στην ψυχή των Ελλήνων η χρόνια εκείνη, τόσο τοξικές και εκφυλιστικές οι επιπτώσεις της σε εθνικό, πολιτιστικό και κοινωνικό επίπεδο, που δεν αφήνουν για πολύ τη μπογιά να στεριώσει στο προσωπείο των παλιάτσων.
Για να καταπιούν τα πατριωτικά τους αισθήματα κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών και εν μέσω κλιμακούμενων προκλήσεων της Τουρκίας, η προεκλογική περίοδος εκτυλίχθηκε επί μήνες σαν ταινία θρίλερ του Στήβεν Κινγκ με τους δαίμονες της πολιτικής ορθότητας, του εκφυλισμού και του εθνομηδενισμού μεταμφιεσμένους σε παλιάτσους.
Μοναδικό αντίδοτο για τους δεσμώτες του Πλατωνικού Σπηλαίου, το φως της ορθολογικής και τεκμηριωμένης Αλήθεια.
Αντιστροφή των ρόλων
Αλέξης και Γιάννης πλασάρονται τώρα ως άσπονδοι φίλοι που τους χώρισε απότομα η «συνθηκολόγηση» του ενός και η αλλοπρόσαλλη «μαγκιά» του άλλου.
Παραγνωρίζουν όμως οι διαφημιστές τους το γεγονός πως ο Γιάννης Βαρουφάκης δεν συμμετείχε στις εκλογές της 20 Σεπτεμβρίου 2015, κατόπιν κρυφής συμφωνίας με το Μαξίμου, για να μη παρεμποδίσει ή δυσκολέψει την άνετη επικράτηση των «συντρόφων» του ΣΥΡΙΖΑ – παρά την ανατροπή του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος και την υπογραφή τρίτου μνημονίου.
Τα ανταλλάγματα που έλαβαν Αλέξης και Γιάννης για το πεντάμηνο εκείνο, ήταν προφανή σε όσους δεν εθελοτυφλούν:
Ο μεν Τσίπρας παρέμεινε ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στο δεύτερο και χειρότερο μισό της μνημονιακής δεκαετίας. Ο δε Βαρουφάκης «αυτοεξορίστηκε» για να καλλιεργήσει στο θερμοκήπιο των ευρωπαϊκών ΜΜΕ, think tanks και ΜΚΟ τον επικερδή μύθο του «ανίκητου» αποτυχημένου.
Έτσι, ο δεύτερος έγινε η πολιτική ρεζέρβα του πρώτου, στο δρόμο προς τη «Τελευταία Φορά Αριστερά 2019″, όπου επιχειρείται να αντιστραφούν οι ρόλοι πρωταγωνιστή και κομπάρσου, μόλις ο Βαρουφάκης επιστρέψει στην Βουλή και ο ΣΥΡΙΖΑ μείνει «ακέφαλος» μετά από εκλογική πανωλεθρία. Στο τέλος, μετά από συνεδριακό όργασμό, ένα νεόκοπο συνονθύλευμα πολιτικής ορθότητας, εθνομηδενισμού, πανευρωπαϊσμού και Ισλαμολαγνείας θα πάρει τη θέση της δημοκρατικής ανανεωτικής αριστεράς.
Για τους ίδιους λόγους, που είχαν προσυμφωνηθεί με τη Μέρκελ στο Μέγαρο Μαξίμου, ο Γιάννης δεν στάθηκε ποτέ εμπόδιο στην επιβολή και ψήφιση του μνημονίου 3, παρά την θεατρική «ρήξη» μεταξύ τους τη νύχτα του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου.
Απαντώντας μάλιστα προ ημερών στον «Ριζοσπάστη», ο οποίος του θύμισε πως είχε συναινέσει εγγράφως στη «διαπραγμάτευση» του τρίτου μνημονίου από τον Τσίπρα, ο Γιάννης εμφάνισε μια ψεύτικη επιστολή (χωρίς αριθμό πρωτοκόλλου), διαφορετική από εκείνη που είχε καταθέσει στη Βουλή ο ίδιος, δύο μέρες προτού ο Τσίπρας υποκύψει στη Μερκελ μετά την ολονύχτια «συνεδρία» της 12ης Ιουλίου 2015 στις Βρυξέλλες.
Όμηροι της ανομίας τους
Αλλά τέτοιες λαθροχειρίες, απάτες και επικοινωνιακά τρικ, με τα οποία συγκάλυπταν ακόμα και τις πιο χοντρές παραβιάσεις του συντάγματος προς όφελος της τρόικας, ήταν μόνιμη μέθοδος «συνεννόησης» του διδύμου Αλέξη-Γιάννη με τα ΜΜΕ, σε όλη τη διάρκεια του πρώτου καταστροφικού πενταμήνου τους στην εξουσία ως Πρώτη Φορά Αριστερά.
Ποιος δεν θυμάται τη «δημιουργική ασάφεια» στην απόφαση του Γιούρογκρουπ της 20 Φεβρουαρίου 2015 η οποία συντάχθηκε από το επιτελείο του Σόιμπλε, για να ρίξει στάχτη στα μάτια της υπόλοιπης ελληνικής κυβέρνησης και Βουλής.
Τελικά ο Βαρουφάκης έσπευσε να συμφωνήσει μυστικά μόνος του με την τρόικα (στην τηλεδιάσκεψη της 24 Φεβρουαρίου) και να υπογράψει όχι μόνο την παράταση του μνημονίου 2 του Σαμαρά αλλά ΚΑΙ τα «προαπαιτούμενα» της εκκρεμούσης 5ης αξιολόγησης.
Σημειωτέον ότι αυτά που υπέγραψε μυστικά και παράνομα ο Βαρουφάκης στις 27 Φεβρουαρίου, ήταν τα ίδια «προαπαιτούμενα» που είχε απορρίψει ήδη ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρόγραμμα με το οποίο κέρδισε τις πρόωρες εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015!
Ήταν όμως επίσης τα ίδια προαπαιτούμενα του 2ου μνημονίου που τέθηκαν τέσσερις μήνες αργότερα ως «ερώτημα» στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, το οποίο – όπως σωστά επισήμανε στο ίδιο άρθρο ο «Ριζοσπάστης» – το δίδυμο Αλέξη-Γιάνη προέβλεπε να χάσει!
Γιατί λοιπόν χρειάστηκε να περάσει ένα πεντάμηνο πιστωτικής ασφυξίας μέχρι να επιστρέψουμε με «δημοψήφισμα» στο διακύβευμα των εκλογών του… Ιανουαρίου 2015;
Μα φυσικά για να υποστούν το τρίτο και τελειωτικό τους χτύπημα οι ελληνικές τράπεζες που είχαν ήδη ολοκληρώσει τη δεύτερη πανάκριβη «ανακεφαλαιοποίησή» τους το Δεκέμβρη του 2014, πριν υποστούν το πεντάμηνο της μεγαλύτερης φυγής καταθέσεων και επιχειρηματικών κεφαλαίων που γνώρισε ποτέ η χώρα.
Ο Γιάννης, που αρνιόταν πεισματικά να επιβάλει capital controls όσο οι τράπεζες ήταν ακόμη ανοιχτές, αναγκάστηκε στο τέλος να τα επιβάλει μαζί με το κλείσιμο των τραπεζών που είχαν ξεμείνει από ρευστό όπως και τα δημόσια ταμεία, προκειμένου να πληρώνονται κανονικά οι …δόσεις του Δ.Ν.Τ.
Πάνω από 35 δις ευρώ έχασε το Ελληνικό Δημόσιο σε τέσσερις μήνες, μόνο από την εκμηδένιση της αξίας των μετοχών των συστημικών τραπεζών πριν τις μοιράσουν (με τη μεσολάβηση του βαρουφακικού συμβούλου Glenn Kim) στα funds του Σόρος και του Πώλσον.
Σ’ αυτά πρέπει να προστεθούν τα 5 δις κερδών της ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα που παρανόμως παρακράτησε έκτοτε ο Ντράγκι, συν τη δόση των 9.5 δις του δεύτερου μνημονίου που δεν εκταμιεύτηκε ποτέ, συν 1.5 δις αχρεωστήτως επιστραφέντων από την Αθήνα στο ΤΧΣ, συν τουλάχιστον 4 δις «ποσοτικής χαλάρωσης» από την οποία αποκλείστηκε αυθαίρετα η Ελλάδα.
Αυτά φυσικά είναι πραγματικές άμεσες οικονομικές απώλειες του ελληνικού λαού για τις οποίες είχε φτύσει αίμα. Δεν έχουν σχέση με τα νούμερα των εκατοντάδων δις που πετούσαν στον αέρα (ως υποτιθέμενο «κόστος ευκαιρίας» του πενταμήνου 2015 στο διηνεκές) οι Στουρνάρας, Ρέγκλινγκ, Βίζερ και Ντάισελμπλουμ για να καλύψουν τη συνενοχή τους στη λεηλασία, επιτρέποντας να τους τρολλάρει ανώδυνα ο Γιάνης τα επόμενα χρόνια.
Κυρίαρχος του παιχνιδιού
Ακόμα όμως και σοβαροί επικριτές του διδύμου Αλέξη-Γιάννη έπεσαν στην παγίδα της μαζικής εξαπάτησης και παραπληροφόρησης εκείνων που κινούν τα νήματα από το παρασκήνιο.
«Ο Βαρουφάκης πουλάει το γεγονός ότι ήταν εκείνος που ήθελε να πάει μέχρι τέλους τη διαπραγμάτευση του 2015, ίσως και σε ένα σκληρό Grexit παρόλο που είναι πιθανότατο πως, αν δεν εκπαραθυρωνόταν από την κυβέρνηση, θα είχε συνηγορήσει με την κωλοτούμπα του Αλέξη» γράφει η Σύνταξη του περιοδικού ΑΡΔΗΝ στο προεκλογικό της αφιέρωμα στον Γιάννη Βαρουφάκη.
Στην πραγματικότητα όμως, αυτός που ήθελε να εξαντλήσει την τετράμηνη παράταση με πιστωτική ασφυξία, ώστε να φέρει τη χώρα στο χείλος του γκρεμού για να ανακόψει το ρεύμα αμφισβήτησης της Γερμανικής ηγεμονίας στην Ευρώπη ήταν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Όπως επισήμανα στο άρθρο μου στα «Επίκαιρα» του 2017, το Βερολίνο κρατούσε ολόκληρη την κυβέρνηση όμηρο με τις μυστικές υπογραφές Βαρουφάκη και γι αυτό δεν είχε λόγο να αποδεχτεί οποιονδήποτε συμβιβασμό ακόμα και όταν το Μέγαρο Μαξίμου είχε υποχωρήσει στο 95% των «προαπαιτούμενων» τον Απρίλιο του 2015 (Βλέπε
πηγή).
Τότε συνέβη ένα άγνωστο γεγονός που συμπίπτει με τον διασυρμό του Γιάννη στη Ρίγα της Λετονίας (24 Απριλίου 2015) όπου οι υπόλοιποι εταίροι —πλην Γερμανίας — επιτέθηκαν με πρωτοφανή δριμύτητα στον υπουργό οικονομικών της Ελλάδας.
Σύμφωνα με δυο βαρυσήμαντα άρθρα του Μανώλη Κοττάκη στην «Εστία» (24-6-19) και του Θάνου Κατσάμπα στον «Φιλελεύθερο» (28-6–19), λίγες μέρες πριν τη Ρίγα, το οικονομικό επιτελείο του Ομπάμα είχε σημάνει συναγερμό στις ευρωπαϊκές πρεσβείες των ΗΠΑ και στην Αθήνα, πως ο Βαρουφάκης «μετείχε σε σχέδιο αποσταθεροποίησης της ευρωζώνης» προς όφελος των Γερμανών (Βλ. πηγή Α, πηγή Β )
Μετά την Ρίγα λοιπόν, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί είχαν πέσει πάνω στον Αλέξη προσφέροντας του ΠΕΝΤΑΜΗΝΗ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΜΕ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ, υπό τον όρο να αποπέμψει τον Γιάννη.
Ο Τσίπρας ενέδωσε στις πιέσεις στις 27 Απριλίου ανακοινώνοντας την αντικατάσταση Βαρουφάκη με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ως «επικεφαλής της ομάδας διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς» χωρίς όμως να αποπέμψει τον υπουργό οικονομικών, ελπίζοντας πως θα παραιτούνταν μόνος του.
Όλοι περίμεναν την παραίτηση του Γιάννη στις παραμονές του Γιούρογκρουπ του Μαΐου, αφού θα έπρεπε σε αντίθετη περίπτωση να δει τον Τσακαλώτο να ταξιδεύει αντί γι αυτόν στις Βρυξέλλες.
Τότε όμως, βγήκε δημόσια ο Σόιμπλε σε συνέντευξη τύπου στο Βερολίνο για να πει: «Θα ξανασυζητήσω τα θέματα της Ελλάδας με τον κ. Βαρουφάκη στις Βρυξέλλες στο επόμενο Γιούρογκρουπ». Αυτό αρκούσε για να σταματήσει κάθε συζήτηση περί παραίτησης Βαρουφάκη πριν από το Γιούρογκρουπ του Μαΐου.
Αποτέλεσμα; Ο Γιάννης επιστρέφει δριμύτερος στο Γιούρογκρουπ ως υπουργός οικονομικών «συνοδευόμενος» από τον Τσακαλώτο που παρέμενε στην υποδεέστερη θέση του αναπληρωτή υπουργού εξωτερικών. Προς τι όμως η διάσωση του Γιάννη από τους Γερμανούς; Απλούστατα, για να καταψηφίσει μαζί με τον Σόιμπλε την πρόταση των λοιπών Ευρωπαίων (κυρίως Μοσκοβισί, Γιούνκερ, Νταισελμπλουμ) που περιελάμβανε νέα παράταση της διαπραγμάτευσης μέχρι το τέλος του χρόνου.
Ποιος εξαπάτησε ποιον;
Η ειρωνεία ήταν πως στις 27 Ιουνίου, στο επεισοδιακό Γιούρογκρουπ όπου ο Γιάνης απειλήθηκε με «έξωση» από την αίθουσα, τα τελευταία λόγια του Βαρουφάκη εκλιπαρούσαν για μια «παράταση μερικών εβδομάδων» ώστε να ψηφίσει ο λαός ανεμπόδιστα στο δημοψήφισμα «όπου όλοι άλλωστε περιμένουμε θετική ψήφο»!!
Σήμερα ο μεν Αλέξης ψελλίζει πως εξαπατήθηκε από αυτόν που διόρισε υπουργό οικονομικών «στη χειρότερη επιλογή της 4χρονης θητείας του».
Ο δε Γιάννης ισχυρίζεται πως, οι «αγέρωχες» παραχωρήσεις του κάτω από το τραπέζι προς τους Δανειστές έγιναν για να «κερδίσει χρόνο» στην ανύπαρκτη προετοιμασία του «σχεδίου Β» το οποίο μπορεί να οδηγούσε ακόμα και σε Grexit «που ούτε θέλουμε, αλλά ούτε φοβόμαστε».
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως ο Αλέξης εξαπατήθηκε από τον Γιάννη, αλλά αυτό οφείλεται στην απόσταση πολλών μονάδων του Δείκτη Νοημοσύνης που τους χώριζε.
Αλλά σε ένα πράγμα ο Αλέξης αυταπατάται: Δεν ήταν δικό του το λάθος της επιλογής Βαρουφάκη, όπως δεν ήταν του Γιάνη η «κακή επιλογή» να συνδράμει στον «αντιμνημονιακό αγώνα» του Αλέξη.
Κάποιοι είχαν δελεάσει και προετοιμάσει ψυχολογικά τον Γιάννη στη διάρκεια της επαγγελματικής του διαδρομής μεταξύ Ντιτρόιτ και Τέξας το 2011-2012, για τη μοιραία σύγκλιση και συμπόρευσή του με τον Αλέξη, ιδιαίτερα μετά την γραμμένη από τον Γιάννη ομιλία του Αλέξη στο περιβόητο Brooking Institution της Ουάσιγκτον στις αρχές του 2013.
πηγή:https://analyst.gr/2019/07/06/i-epelasi-ton-paliatson/
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.
