ΝΔ 41%. Όνειρο ήταν και πάει. ΝΔ 28% με τα ζόρια. Δεκατρείς μονάδες κάτω. Μέσα σε έναν χρόνο. Πέντε μονάδες κάτω από τον στόχο του 33%. Πέρασαν πανηγυρικά κάτω από τη μπάρα. Ούτε καν την άγγιξαν.
Η ακρίβεια στα είδη πρώτης ανάγκης μίλησε. Μίλησε και η ανηθικότητα της διακυβέρνησης. Ένα κράτος που πρώτα νοιάζεται για τους εύπορους φίλους του και μετά για την κοινωνική προστασία των πολιτών του. Οι απευθείας αναθέσεις. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια κατά παράβαση του συντάγματος. Οι υποκλοπές. Η αθώωση του σκανδάλου Novartis.
Οι μεθοδεύσεις με τις ανεξάρτητες αρχές. Τα Τέμπη. Προπαντός αυτά. Η συγκάλυψη. Το μπάζωμα. Η παραποίηση και η απόκρυψη στοιχείων. Η ασέβεια στους νεκρούς.
Τούτη τη φορά δεν τους έσωσε ούτε η λίστα Πέτσα, ούτε η προπαγάνδα, ούτε η παραπληροφόρηση. Ούτε ο Στάνλεϊ Γκρίνμπεργκ, ο Αμερικανός επικοινωνιολόγος, μαιτρ στην ανάλυση των εκλογικών ρευμάτων. Τους πήρε όλους και τους σήκωσε. Ο καταλληλότερος για πρωθυπουργός πήρε 28,3%. Με τη συμμετοχή στις εκλογές στο 41%. Δηλαδή ο καταλληλότερος έχει ποσοστό αποδοχής 11,6% επί του συνόλου.
Και οι άλλοι; ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ, ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις; Οι άλλοι απλώς δεν μπορούν. Φάνηκε την Κυριακή. Ούτε πρόκειται να μπορέσουν όσο είναι διαιρεμένοι.
Ο Στέφανος Κασσελάκης το πήρε επάνω του. Μόνος του το έτρεξε.
Συγκράτησε την πτώση. Όμως δεν μπόρεσε να πάει ψηλά. Δεν έκανε την υπέρβαση. Δεν μπόρεσε να φανεί ότι είναι το αντίπαλο δέος. Ο άλλος
πόλος. Ο μελλοντικός νικητής.
Το ΠΑΣΟΚ συνεχώς ανεβαίνει. Από εκλογή σε εκλογή. Μπορεί με αυτόν το ρυθμό σε πενήντα χρόνια να είναι πρώτο κόμμα.
Το εγχείρημα της Νέας Αριστεράς αποδοκιμάστηκε. Στρατηγική ήττα. Σε συνθήκες αποδόμησης του συστήματος και γενικώς αποδόμησης των μεγάλων κομμάτων, 2,45% δεν το λες και επιτυχία. Και υπάρχει τεράστια αναντιστοιχία με το ποσοστό που έλαβαν στις ευρωεκλογές με τις έντεκα έδρες που κατέχουν στη Βουλή…
Η ακροδεξιά, η θρησκευτική δεξιά, η ακραία συντήρηση όπως σε όλη την Ευρώπη είναι σε άνοδο. Ο επιθετικός νεοφιλελευθερισμός δημιουργεί ανασφαλείς φοβισμένους ανθρώπους. Αυτοί που τους ειρωνευόμαστε ως νοικοκυραίους, νομίζουν και αισθάνονται ότι μέσω της κοινωνικής συντήρησης βαδίζουν σε μονοπάτια οικεία σε αυτούς που τους παρέχουν ασφάλεια. Ψάχνουν αποκούμπια στον ρατσισμό, στον εθνικισμό, στην ομοφοβία.
Η επόμενη μέρα, σήμερα όχι αύριο, είναι μέρα περισυλλογής και αρχής πρωτοβουλιών. Για τη μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη. Σε αυτή τη συζήτηση οφείλουν να είναι παρόντες ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ, ΠΑΣΟΚ και Νέα Αριστερά. Με καθαρή ματιά και σκέψη.
Χωρίς κομματικούς υπολογισμούς, τακτικισμούς και προσωπικά αρχηγικά παιχνίδια. Δεν υπάρχει περίπτωση, στο ορατό μέλλον, κάτω από τις σημερινές κοινωνικές συνθήκες, κάποιος από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ ή το ΠΑΣΟΚ να δυναμώσει τόσο πολύ και να ηγηθεί της Δημοκρατικής Παράταξης. Μόνος του. Με προοπτική αυτοδύναμης εξουσίας.
Οι ηγεσίες των τριών κομμάτων οφείλουν να το αντιληφθούν. Οφείλουν να είναι αντάξιες της πραγματικότητας και της δημοκρατικής τους ευθύνης.
Η επόμενη μέρα κινδυνεύει να είναι άνυδρη και ξερή. Το καμπανάκι χτύπησε. Το φώναξαν δυνατά οι πολίτες. Στο δίλημμα του Μητσοτάκη για σταθερότητα αυτοί του έβγαλαν τη γλώσσα και του απάντησαν. Βελόπουλος, Λατινοπούλου, Νίκη. Και ηλιοθεραπεία με δροσιστικό, πλατσουριστικό μπανάκι μανάκι…
πηγή:https://www.blogger.com/blog/post/edit/2505827783245542673/6467653946827390653
