Το σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης «Liberté, égalité, fraternité» παραμένει το αντίδοτο στην ισλαμική τρομοκρατία γράφει στη Repubblica ο Ενρίκο Φραντσεσκίνι, σοκαρισμένος από τη φονική επίθεση του νεαρού Τυνήσιου στην εκκλησία της Νίκαιας. Η γειτνίαση της Κυανής Ακτής με τη Γένοβα και τα διάσημα τουριστικά θέρετρά της, όπως και η διαδρομή του μακελάρη μέσα στην Ιταλία, από τη Λαμπεντούζα μέχρι το Μπάρι, και κατόπιν το πέρασμά του στη Γαλλία, προσέθεσαν το ειδικό βάρος τους στο κείμενό του.
Ιερό πόλεμο κατά της Δύσης βλέπει ο αρθρογράφος στις επιθέσεις των τζιχαντιστών επί γαλλικού εδάφους. Διακρίνει επίσης και τη «δυναμική του τζιχαντισμού που μολύνει τους μοναχικούς λύκους, ωθώντας τους να δράσουν».
Η περιγραφή του είναι γλαφυρή, με εκφράσεις του τύπου «ο ιός του τρόμου έρχεται από τη θάλασσα», ίσως επειδή συνειδητοποιεί ότι οι αποστάσεις ή και η έλλειψη διασυνδέσεων είναι ασήμαντα εμπόδια μπροστά στην αποφασιστικότητα ενός μεμονωμένου φανατικού: «Η ιδεολογία και μόνο αρκεί». Κατόπιν αναλύει τους λόγους για τους οποίους η ισλαμιστική τρομοκρατία είναι διεθνής, έπειτα από τις ήττες του ISIS στη Συρία.
Το ζήτημα της ισλαμικής τρομοκρατίας «άρχισε από την επίθεση στην Αμερική στις 11 Σεπτεμβρίου 2001», γράφει, και τώρα έχει γενικευτεί. «Οι τελευταίες επιθέσεις στη Γαλλία πραγματοποιήθηκαν από τρομοκράτες του Πακιστάν, της Τσετσενίας και του Μαγκρέμπ. Στη Μεγάλη Βρετανία, η λίστα είναι ακόμη μεγαλύτερη: η Σρι Λάνκα, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, η Σομαλία, το Σουδάν, το Ιράκ, το Μαρόκο, η Λιβύη και η Κένυα συγκαταλέγονται στις χώρες προέλευσης των επιτιθεμένων. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει συνυπευθυνότητα, όπως στην πρόσφατη επίθεση εναντίον του καθηγητή στα περίχωρα του Παρισιού. Όμως ένα δίκτυο συντονισμού δεν είναι πάντα απαραίτητο, όπως ήταν στις ημέρες της Αλ Κάιντα. Αρκούν οι παροτρύνσεις για θρησκευτικό μίσος. Ο φετφάς κατά των Δυτικών».
Η γνώμη του αρθρογράφου είναι ότι ο ισλαμιστικός ιερός πόλεμος έχει εξαπολυθεί εναντίον δύο εχθρών: του Βατικανού και της Γαλλίας, επειδή το μεν πρώτο συμβολίζει τον χριστιανισμό, το δε δεύτερο το κοσμικό κράτος. «Στα μάτια του Τζιχάντ, είναι οι δύο όψεις του αυτού νομίσματος, και αυτήν τη στιγμή ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν αντιπροσωπεύει και τα δύο». Έτσι τον βλέπουν, λέει ο Φραντσεσκίνι, όλοι στην Ανατολή. Και ο Ερντογάν, ο πρόεδρος της Τουρκίας, «που επιδιώκει τον ρόλο του νέου σουλτάνου της Εγγύς Ανατολής».
Αναλογιζόμενος την αντιμετώπιση του φαινομένου της ισλαμιστικής τρομοκρατίας ο αρθρογράφος λέει ότι είναι πρακτικά αδύνατον να εντοπιστούν οι υποψήφιοι δολοφόνοι ο ένας μετά τον άλλον. Και θυμίζει στους αναγνώστες του το αμερικανικό σλόγκαν: «Αν θέλετε να απαλλαγείτε από τα κουνούπια, τότε στραγγίστε τον βάλτο». Το κάνει για να υπογραμμίσει την αμηχανία του: «Το πρόβλημα είναι πώς να τον αποστραγγίσουμε».
Σημειώνει, βέβαια, ότι η Σαουδική Αραβία καταδίκασε τη δημοσίευση των «βλάσφημων γελοιογραφιών» χωρίς να προτρέψει σε εκδίκηση. Σημειώνει όμως και την αντίδραση του Ερντογάν μόλις πληροφορήθηκε για την τελευταία γελοιογραφία του Charlie Hebdo, που είπε ότι «η αντίθεση στις επιθέσεις κατά του προφήτη Μωάμεθ είναι ζήτημα τιμής».
Και, εν κατακλέιδι, σχολιάζει: «Στη Δύση όμως η υπεράσπιση της ελευθερίας της έκφρασης είναι ζωτικής σημασίας ζήτημα. Το ‘Liberté, égalité, fraternité’, το σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης, παραμένει η απάντηση στο ζήτημα της καταστολής της τρομοκρατίας».
Πηγή: Protagon.gr
