Τετάρτη 31 Μαΐου 2017

Συνταξιοδοτικό και Ασφαλιστικό Ενόπλων Δυνάμεων : Τα λάθη, οι παραλείψεις και τι πρέπει να γίνει.





   Με αφορμή διάφορες ανακοινώσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εν ενεργεία Στρατιωτικών καθώς και των θεσμικών και μη ενώσεων των εν αποστρατεία στελεχών σχετικά με  το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό τους θέμα , θα ήθελα να κάνω ορισμένες διαπιστώσεις και να καταθέσω τις απόψεις -θέσεις - προτάσεις μου για το μείζον αυτό θέμα.

   ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ                        
                                          
  Από τις μέχρι σήμερα ανακοινώσεις-προτάσεις των εν λόγω συλλογικοτήτων προκύπτει ότι:

  α.  Το ενδιαφέρον τους για το θέμα αυτό εξαντλείται στο ποια οργάνωση - ένωση θα έχει τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση στις επιτροπές και τα συμβούλια του ΕΦΚΑ (Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης .)                                           
                                                 
  β.  Αγνοούν, ως φαίνεται,καθόσον δεν τους επικαλούνται, τους λόγους για τους οποίους τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ΟΥΔΕΠΟΤΕ εντάχθηκαν στην κοινωνική ασφάλιση αλλά υπήγοντο διαχρονικά και μέχρι την ψήφιση του νόμου 4387/2016 σε ειδικό συνταξιοδοτικό καθεστώς.          
                                                                                                                                          
  γ.  Δεν γνωρίζουν σε βάθος το καθεστώς της κοινωνικής ασφάλισης που ισχύει στη χώρα μας τουλάχιστον από το 1950,και σύμφωνα με το οποίο η κοινωνική ασφάλιση αποτελείται από δύο φορείς, ένα φορέα κύριας σύνταξής και έναν επικουρικής σύνταξης.Έτσι κάθε απασχολούμενος στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα ασφαλίζεται ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ και στους δύο αυτούς φορείς .

  δ.  Συνακόλουθα δεν τους απασχόλησε το γεγονός ότι μέχρι σήμερα τα στελέχη των Ενόπλων  Δυνάμεων δεν έχουν ασφαλιστεί σε φορέα επικουρικής σύνταξης. Γιατί άραγε ; Οφείλεται αυτό σε παράλειψη της πολιτείας ή έχει να κάνει με τη νομική φύση της αποστολής και του έργου που επιτελούν και κατ’ επέκταση με το νομικό χαρακτήρα των αποδοχών και της σύνταξης τους ;

  ε.  Πιστεύουν ότι: "Με άτυπα όργανα", των εν ενεργεία και αποστρατεία στελεχών,υπό την ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΩΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης θα αντιμετωπίσουν το μείζον αυτό θέμα.               
                                          
  στ.  Διατυπώνουν απόψεις ,που δεν αντέχουν σε κριτική όπως ότι "Η Γενική Διεύθυνση Οικονομικής Υποστήριξης / Υπουργείου Εθνικής άμυνας εκπροσωπεί τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων". Προφανώς κάτι άλλο ήθελαν να πουν , που αν το αποτολμούσαν , θα έθετε εν αμφιβόλω την ανάγκη ύπαρξης και λειτουργίας τόσο της ομοσπονδίας που έχει την άποψη αυτή όσο και των νεοσύστατων συνδικαλιστικών οργανώσεων του χώρου.

  ΑΠΟΨΕΙΣ - ΘΕΣΕΙΣ                       
                                                                                          
  α.  Κατά τη γνώμη μου τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων έπρεπε να εξαιρεθούν από τις διατάξεις του νόμου 4387/2016 γιατί η σύνταξή τους δεν έχει κοινωνικό χαρακτήρα και γι’ αυτό άλλωστε  ουδέποτε ίσχυσαν γι’ αυτά οι διατάξεις του κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος όπως αυτό διαμορφώθηκε και λειτούργησε τουλάχιστον από το 1950 μέχρι σήμερα.   
                                                               
  β.  Οι αποδοχές των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων δεν αποτελούν προϊόν συλλογικών διαπραγματεύσεων όπως αυτό συμβαίνει με τους άλλους εργαζόμενους, αλλά καθορίζονται μονομερώς υπό της πολιτείας. 
Το ίδιο συμβαίνει και με  τους φορείς ασφάλισής τους. Αυτό γίνεται γιατί στερούνται συνδικαλιστικής εκπροσώπησης καθόσον η φύση της αποστολής τους δεν επιτρέπει κάτι τέτοιο καθώς και για τους λόγους που διαλαμβάνονται στο σκεπτικό της υπ’ αριθμόν 2192/2014 αποφάσεως της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας,που νομίζω παρέλκει να αναφέρω.     
   
  γ.  Κατ’ ακολουθία και η σύνταξή τους ,ως ποσοστό των αποδοχών τους δεν έχει τον κοινωνικό χαρακτήρα που απαιτεί το κοινωνικοασφαλιστικό μας σύστημα και γι’αυτό ο εργοδότης-πολιτεία έκρινε διαχρονικά και μέχρι σήμερα ότι, η σύνταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων προσιδιάζει περισσότερο με τιμητική κατ’ απονομή σύνταξη και όχι με κοινωνική παροχή και δεν ενέταξε τα στελέχη αυτά σε φορέα επικουρικής ασφάλισης.                                                                       
                  
  δ.  Το θέμα της ασφάλισης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων  σε φορέα επικουρικής σύνταξης αντιμετωπίστηκε και το 1992 κατά τη συζήτηση του Ν 2084/1992,με τον οποίον καθορίστηκαν ενιαίες διατάξεις σχετικά με την επικουρική σύνταξη  ( Μέχρι τότε οι φορείς επικουρικής σύνταξης, τα λεγόμενα ταμεία αρωγής λειτουργούσαν με διαφορετικές το καθένα διατάξεις τόσο ως προς τις εισφορές όσο και ως προς τις παροχές.) 

  Η τότε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής άμυνας μετά από διαβούλευση με τη στρατιωτική όμοια και σε συνεργασία με τον Υπουργό Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων έκριναν και αυτό έγινε αποδεκτό από το Υπουργικό Συμβούλιο και τη Βουλή ότι, η κοινωνική ασφάλιση δεν ταιριάζει στη φύση της αποστολής και του έργου των στελεχών των  Ενόπλων Δυνάμεων και έτσι τα στελέχη αυτά δεν εντάχθηκαν σε φορέα επικουρικής ασφάλισης που ήταν πλέον υποχρεωτικός για τους προσλαμβανόμενους από  1/1/1993.       
   
  ε. Αίφνης με το Ν 4687/2016  τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων εντάχθηκαν στον Ενιαίο Φορέα  Κοινωνικής Ασφάλισης (Ε.Φ.Κ.Α) χωρίς η σύνταξή τους να έχει κοινωνικό χαρακτήρα και μάλιστα σε μειονεκτική θέση έναντι των άλλων ασφαλισμένων ( φτωχοί συγγενείς ) για τους εξής λόγους:        
                                                                                                                                 
     (1). Ένας δημόσιος ή ιδιωτικός υπάλληλος που προσλαμβάνεται σήμερα ασφαλίζεται στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης για κύρια και επικουρική σύνταξη ,ενώ ένας στρατιωτικός   που κατατάσσεται επίσης σήμερα ασφαλίζεται μόνο για κύρια σύνταξη. Πού είναι οι ενιαίες διατάξεις που ευαγγελίζεται ο εν λόγω νόμος;                                                                                                                                                                                            
    (2.) Ομοίως ένας  δημόσιος-ιδιωτικός υπάλληλος λαμβάνει από τον Ενιαίο Φορέα  Κοινωνικής Ασφάλισης κύρια και επικουρική σύνταξη ,ενώ ένας στρατιωτικός μόνο κύρια. Ποιο ήταν το λάθος ή το έγκλημα που διέπραξε ο τελευταίος;           
                                                                                                                     
    (3). Υπάρχει μείζον πρόβλημα με το ποσοστό αναπλήρωσης της ανταποδοτικής σύνταξης. Με δεδομένο ότι ένας δημόσιος υπάλληλος εγκαταλείπει τον εργασιακό βίο μόνο με αίτησή του ή με τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του,ενώ ο στρατιωτικός κρίνεται κατ ‘ έτος ,έχει όριο ηλικίας σε κάθε  βαθμό και πάντοτε αποστρατεύεται χωρίς τη θέλησή του πολύ νωρίτερα από τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του .

    Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η ανταποδοτική σύνταξη του στρατιωτικού να υπολείπεται κατά πολύ αυτής του δημοσίου υπαλλήλου.(π.χ στρατιωτικός με  40 συντάξιμα χρόνια έχει ποσοστό αναπλήρωσης 42,80% ενώ δημόσιος  υπάλληλος με 47 χρόνια  56,80 % ήτοι 32,71% μεγαλύτερη ανταποδοτική σύνταξη.)   

    στ. Τέλος ,το ότι μόνο η κύρια σύνταξη των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων εντάχθηκε στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης,ενώ τα άλλα ταμεία τους παρέμειναν στην αρμοδιότητα του  Υπουργού Εθνικής Άμυνας, αφήνει περιθώριο για επανεξέταση του όλου θέματος.

    Εδώ θέλω να σημειώσω,με έμφαση,ότι ΜΟΝΟΣ αρμόδιος να τοποθετηθεί για το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και ουδείς έτερος..Θα ήταν λάθος η εμπλοκή οποιουδήποτε άλλου Υπουργού .

   Πιστεύω ότι μόνο κακό έκαναν οι διάφορες επισκέψεις και τα τραπεζώματα σε άλλους Υπουργούς από αρμόδιους και αναρμόδιους εκπροσώπους των Στρατιωτικών..Επαναλαμβάνω ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας οφείλει να πάρει θέση ,όπως έκαναν και οι προκάτοχοι του .   
             
  ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ 

  Θα  κλείσω την παρέμβασή μου αυτή με μία και μόνη ,πρακτική κατά τη γνώμη μου, πρόταση. Η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού, που έχει τη δυνατότητα να καλύψει τη σχετική δαπάνη ,να ζητήσει από ειδικούς επί του θέματος (καθηγητές πανεπιστημίου ή εργατολόγους ) τη σύνταξη μελέτης με αντικείμενο τη διαχρονική πορεία του ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού θέματος των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων.Το πόρισμα της μελέτης θα πρέπει να απαντά στα εξής ερωτήματα:       
                                                                                                                                   
   α.  Εάν καλώς τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων εξαιρέθηκαν από την κοινωνική ασφάλιση ,όπως αυτή διαμορφώθηκε και λειτουργεί μέχρι σήμερα.                                                                                                             
  β.  Σε καταφατική απάντηση ,με ποιο τρόπο μπορούν να απεμπλακούν από τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης και να επανέλθουν στο προηγούμενο καθεστώς.                                                                                              
  γ.  Σε αρνητική,ποιος ευθύνεται γι αυτό,εάν πρόκειται για παράλειψη του εργοδότη-πολιτείας   και τι μπορεί να γίνει..     
                                                                                                                           
     Αντίγραφο της μελέτης αυτής να υποβληθεί από το Διοικητικό συμβούλιο της ένωση  Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού , στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας σε ειδική προς τούτο συνάντηση. 

    Το θέμα αυτό πρέπει να λυθεί είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο .Είτε δηλαδή θα επανέλθουμε στο προηγούμενο καθεστώς ή αν παραμείνουμε στον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης,θα παραμείνουμε με ίσους όρους ήτοι με εξασφάλιση επικουρικής σύνταξης. Με ποιο τρόπο θα γίνει αυτό αρμόδιος να το αποφασίσει-επιλύσει είναι ο Υπουργός  Εθνικής Άμυνας.  

  ΕΠΙΛΟΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ                                
                                                                
   Η παιδεία που λαμβάνουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων , στις Στρατιωτικές παραγωγικές σχολές είναι αγωγή για ηρωικό τρόπο ζωής. 

   Το ηρωικό στοιχείο επομένως είναι το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα του αξιώματος , όπως του επαγγέλματος είναι το οικονομικό και του λειτουργήματος το κοινωνικό.

   Κατά συνέπεια όποια λύση και αν δοθεί ,είτε δηλαδή βαρύνει  το ηρωικό στοιχείο και επανέλθει το προηγούμενο συνταξιοδοτικό καθεστώς , είτε κυριαρχήσει το οικονομικό στοιχείο και επέλθει πλήρης ένταξη των στελεχών στην κοινωνική ασφάλιση ( κύρια και επικουρική σύνταξη ) το ηρωικό στοιχείο ως κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ελλήνων Αξιωματικών θα κυριαρχεί στην ψυχή ,το μυαλό και την καρδιά τους.
                   
            Ευχαριστώ 

          Με εκτίμηση           

    Απόστολος Παπαδόπουλος    
         Υποστράτηγος ε.α.