ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΣΤΟ ΣΕΛΤΣΟ (23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ1804)

 Πλήθος κόσμου προσήλθε, στην Ιερά Μονή Σέλτσου στην Κοιλάδα του Αχελώου, για να αποτίσουν ελάχιστο φόρο τιμής στους 1.148 Σουλιώτες μάρτυρες της Ελευθερίας,οι οποίοι πριν από 211 χρόνια σφαγιάστηκαν από τους τουρκοαλβανούς,μετά από έναν ηρωικό αλλά άνισο αγώνα, στο Σέλτσο  δίπλα από το Μοναστήρι της  Κοιμήσεως.

 Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους:

  . Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτας, ο Βουλευτής του Σύριζα Βασίλειος Τσίρκας,ο  Βουλευτής της ΝΔ   Γεώργιος Στύλιος ο Δήμαρχος του Δήμου Γ.Καραϊσκάκη και οργανωτής της εκδήλωσης, ο Διοικητής του ΚΕΝ Άρτας, εκπρόσωπος της Αστυνομίας ,ο Δκτης της πυροσβεστικής Άρτας, αντιπροσωπεία ε.α. συναδέλφων της Ε.Α.Α.Σ./Παρ. Άρτας, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι  

    Η ομιλία της  φιλολόγου,Σχισμένου Αικατερίνης. 


ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΣΤΟ ΣΕΛΤΣΟ (23 Απριλίου 1804)

  

Η ιστορία ποτέ δεν τελειώνει  
και ποτέ δεν είναι αρκετή για να μας διδάξει με τα όσα έχουν καταγραφεί. Πόσο μάλλον όταν ένας λαός σαν τον ελληνικό έχει μια ιστορία όχι απλώς αιώνων αλλά και καθοριστική για την ύπαρξη και εξέλιξη της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας ιστορίας, του πολιτισμού της και της ίδιας της ύπαρξης ως Ευρώπη και ευρωπαϊκής αυτοτέλειας. Σήμερα που τόσο λοιδορείται και υποβιβάζεται είναι ανάγκη να θυμόμαστε και να διδασκόμαστε. Τα ιστορικά γεγονότα δεν είναι τυχαία όσο και αν αυτά εκ πρώτης όψεως φαίνονται έτσι. Καταγράφουν το χαρακτήρα των λαών, τις αποφάσεις των ηγετών, την τόλμη και το ήθος των απλών ανθρώπων. Και οι Έλληνες, οι Σουλιώτες, εμείς οι Ηπειρώτες δεν ήμασταν ποτέ αυτονόητοι αλλά ως αδέσποτες σχεδίες αιώνες τώρα πλέουμε στους δύσκολους ανέμους της ανθρώπινης μοίρας και επιβιώνουμε στα άγρια βουνά και τους γκρεμούς μας που μας μιλάνε….

Ο Σέλτσος είναι η ιστορία μας και έμεινε θαμμένος για πάνω από 200 χρόνια στο περιθώριο και τη λησμονιά και μόλις τα τελευταία χρόνια αποκαταστήθηκε η ιστορική του σημασία  μιας και δεν βρίσκεται χρονολογικά στα πλαίσια της επίσημης κήρυξης της ελληνικής επανάστασης και στην οπτική εμβέλεια των ιστορικών μελετητών μας…..

Πρόκειται για μέγα ιστορικό γεγονός, που συντελέστηκε στον ιερό χώρο του απόκεντρου και απόμακρου μοναστηριού της Παναγίας της Σελτσιώτισσας, στις 23 Απριλίου του 1804.

Πραγματοποιήθηκε σε μια άβατη περιοχή του ορεινού συγκροτήματος Φρούσια ή Κοκκινόλακκος, στα ανατολικά όρια του του νομού Άρτας, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω από την ιστορική γέφυρα Κοράκου, έξι χιλιόμετρα βόρεια του οικισμού των Πηγών. Στην οχυρωμένη από τη φύση αυτή τοποθεσία του ιστορικού μοναστηριού του Σέλτσου, που αποτελούσε καταφύγιο και ορμητήριο των Κλεφταρματολών της περιοχής, παίχτηκε ο επίλογος της μεγαλύτερης καταστροφής των Σουλιωτών.

Η τραγωδία αυτή άρχισε να παίζεται από τις 13 Δεκεμβρίου του έτους 1803, όταν με τη συνθήκη αποχώρησης ξεριζώνονταν από τη γενέθλια γη .

Με λάθος απόφαση να χωριστούν σε τρία σώματα, διασπώντας τις δυνάμεις τους, γεγονός που διευκόλυνε τα ύπουλα εξοντωτικά σχέδια του Αλή Πασά.

Η πρώτη πράξη του δράματος έλαβε χώρα στο ένδοξο Κούγκι με πρωταγωνιστή το γενναίο καλόγηρο Σαμουήλ, που έβαλε φωτιά στη μπαρούτη και ανατινάχτηκε στον αέρα μαζί με τους εισελθόντες Τούρκους στο ναό.

Το δεύτερο, άτυχο τμήμα του Κουτσονίκα, δέχτηκε αιφνιδιαστική επίθεση στο Ζάλογγο και έπαθε μεγάλη καταστροφή. Οι περικυκλωμένες γυναίκες με τα μικρά παιδιά στην αγκαλιά πήραν την παράτολμη απόφαση να πέσουν στο γκρεμό, προτιμώντας τον έντιμο και τραγικό θάνατο παρά την σκλαβιά και ατίμωση.

Έτσι μετέτρεψαν το Ζάλογγο σε εθνικό και παγκόσμιο παράδειγμα των ελεύθερων λαών κι έγραψαν με ανεξίτηλα γράμματα μία από τις μεγαλύτερες και λαμπρότερες σελίδες ηρωισμού και αυτοθυσίας συγκλονίζοντας τους φιλελεύθερους λαούς της οικουμένης.

Με το ίδιο φως έλαμψε και στη Ρηνιάσα η θρυλική Σουλιώτισσα Δέσπω, αφού με τις νύφες και τα εγγόνια της ανατινάχτηκαν στου Δημουλά τον Πύργο, όταν κινδύνεψαν να αιχμαλωτιστούν και να ατιμαστούν από τα τουρκοαλβανικά στρατεύματα.

Το τρίτο σώμα των Μποτσαραίων, που κατευθυνόταν προς το Βουργαρέλι, μαθαίνοντας την τραγική είδηση των γεγονότων του Ζαλόγγου, αντιλήφθηκε το εξοντωτικό σχέδιο του Αλή να τους απειλεί και αποφάσισε να πορευτεί ανατολικότερα, αναζητώντας ασφαλέστερη περιοχή.

Η κατάσταση των γερόντων, των τραυματιών και των γυναικόπαιδων ήταν τραγική. Παραμονές Χριστουγέννων κατέφθαναν στη Βρεστενίτσα, στις σημερινές Πηγές κι εγκαθίστανται στο χώρο του μοναστηριού, στους φοβερούς γκρεμούς του ορεινού όγκου Νεγκόζι, δημιουργώντας πρόχειρα καταλύματα, συνάζοντας βιαστικά τροφές, πολεμοφόδια και αναγείροντας πρόχειρα αμυντικά έργα. Διάλεξαν τη δυσπρόσιτη περιοχή του Σέλτσου, γιατί πίστευαν ότι ήταν ανίκητοι σε δύσβατες ορεινές και κακοτράχαλες περιοχές και γιατί μπορούσαν εύκολα να συνάξουν τροφές από τις αποθήκες συγκέντρωσης του Αρματολικίου, που διαχειρίζονταν οι ίδιοι από το 1800.

Η επιλογή τους αυτή αποδείχτηκε μοιραία και λανθασμένη, γιατί παρείχε μια δύσβατη ατραπό προσέγγισης και καμιά οδό διαφυγής σε περίπτωση εγκατάλειψης ή ήττας τους.

Στην περιοχή αυτή δέχτηκαν ενωρίς την πρώτη επίθεση του Άγου Μπουχορδάρη και Μπεκήρ Τζουγαδούρη, στις 15 Ιανουαρίου του 1804 με 7.000 τουρκοαλβανούς και 1.000 έλληνες πολεμιστές από τα γειτονικά αρματολίκια που τάχτηκαν με το μέρος των Τούρκων. Στην επίθεση αυτή όχι μόνον αποκρούστηκαν οι επιτιθέμενοι τουρκοαλβανοί, αλλά υπέστησαν και μεγάλες απώλειες, γιατί το μέρος ήταν οχυρωμένο από τη φύση του και προστατευόταν εύκολα από τους οχυρωμένους Σουλιώτες.

Οι τουρκοαλβανοί αξιωματικοί μετά από το ταπεινωτικό αποτέλεσμα της επίθεσης άλλαξαν τακτική και απέκοψαν τους λιγοστούς δρόμους ανεφοδιασμού των Σουλιωτών, για να αναγκαστούν σε παράδοση από την έλλειψη τροφών και πολεμοφοδίων.

Ακολούθησε τρίμηνος αποκλεισμός όπου διαπιστώθηκε η ευφυία, η εφευρετικότητα και η πολεμική ικανότητα των Σουλιωτών, γεγονός που εξόργισε τον Αλή Πασά κι έστειλε δύο κατασκόπους στο μέρος των Σουλιωτών, να ερευνήσουν τα ευάλωτα σημεία και να διευκολύνουν τους τούρκους στρατηγούς στην εξόντωση των Σουλιωτών. Οι Εφιάλτες αυτοί πάντοτε υπαρκτοί στην ελληνική ιστορία ανακάλυψαν τα ευάλωτα και τρωτά σημεία άμυνας των Σουλιωτών και κάποια νύχτα κατέφυγαν στον τουρκικό τομέα για να διευκολύνουν τους τούρκους στρατηγούς.

 Επιτέθηκαν το πρωί της 23^ης Απριλίου 1804 από όλα τα δυνατά σημεία. Οι κατάσκοποι οδηγούν κρυφά στα νώτα των Σουλιωτών φανατισμένες τουρκικές δυνάμεις και προσβάλλουν σε τρωτά σημεία τις Σουλιώτικες δυνάμεις του φυλακίου του Προφήτη Ηλία.

Σφοδρή, κατά κύματα, επίθεση εκδηλώθηκε στο προδομένο ταμπούρι, όπου οι νεκροί Τούρκοι σχημάτιζαν μεγάλους σωρούς, αλλά συνεχώς μείωναν τη φρουρά των Σουλιωτών μέχρι τον τελευταίο υπερασπιστή του και γίνονται κυρίαρχοι μετά από τετράωρο άνισο αγώνα.

Ταυτόχρονα λυσσώδης μάχη διεξάγεται και στο χώρο του μοναστηριού. Οι υπερασπιστές μπροστά στη μεγάλη πίεση οπισθοχωρούν στο μικρό χώρο έξω από το μοναστήρι, όπου διεξάγεται φονικότατη μάχη σώμα με σώμα, στην οποία οι γυναίκες χρησιμοποιούν ξύλα, πέτρες, μαχαίρια, δόντια, νύχια και ό,τι άλλο φονικό μέσο μπορούσαν.

Αμέσως 220 γυναικόπαιδα βάδισαν προς το φοβερό γκρεμό του Πέτακα και ρίχτηκαν στο βάραθρο προτιμώντας το θάνατο παρά την αιχμαλωσία και ατίμωση.

Άλλη μια ομάδα 180 γυναικόπαιδων βγήκε από το μοναστήρι και κατευθύνθηκε προς το ποτάμι καταδιωκόμενη από τούρκους στρατιώτες, με σκοπό να περάσει το ποτάμι και να ριχτεί προς τα μέρη της Θεσσαλίας. Το ποτάμι το βρήκαν πλημμυρισμένο, οπότε η πορεύτηκαν προς τη γέφυρα του Κοράκου, την οποία βρήκαν φρουρούμενη από τούρκικα ασκέρια.

Στο μεταξύ ο αγώνας στο μικρό χώρο του μοναστηριού συνεχίζεται με τη θυσία των Σουλιωτών, στον οποίο διαπρέπει η Ελένη Μπότσαρη και η οποία στο τέλος της άνισης μάχης κατηφόρισε προς το ποτάμι καταδιωκόμενη από άγρια στίφη τουρκοαλβανών. Φτάνοντας στο ποτάμι ρίχνεται στον αγώνα, ενθαρρύνει τους άντρες και όταν απόμεινε μόνη της, για να μην αιχμαλωτιστεί, ρίχνεται στα αφρισμένα νερά του ποταμού. Ένας Τούρκος, της προτείνει το όπλο του για να πιαστεί και να σωθεί. Η υπερήφανη Σουλιώτισσα πιάνει με το ένα χέρι της την κάνη του όπλου και με το άλλο τραβάει τον Τούρκο στα νερά, τον βυθίζει, τον πνίγει κι εκδικείται.

Από τους 1.400 αποκλεισμένους, κυρίως Σουλιώτες, αρκετοί αιχμαλωτίστηκαν και μόνον 80-100 άτομα διασώθηκαν. του τρίτου σώματος των Σουλιωτών στο Σέλτσο.

Ο Σέλτσος, ο τόπος της θυσίας των Σουλιωτών-είναι η ιστορία του αιματοβαμμένου τόπου μας που μας θυμίζει αγώνες-θυσίες-ολοκαυτώματα. Είναι ένα μάθημα παιδείας αξιών και επιλογών που και μεις δεν πρέπει να την ξεχνάμε αλλά να τιμούμε. Η θυσία και η ενέργεια τους, το ήθος τους μας διδάσκουν το θάρρος απέναντι σε ζοφερούς καιρούς και μέγιστους κινδύνους. Γιατί ο ελληνικός λαός δεν γονατίζει παρά μόνο μπροστά τους νεκρούς του. Και αυτοί οι νεκροί είναι πολλοί, αλλά πάνω απ΄ όλα είναι ήρωες και παρόντες γιατί εμείς είμαστε οι απόγονοί τους και οι κληρονόμοι αυτής της θυσίας που δεν πρέπει να πάει χαμένη. Τα βουνά αυτά είναι γεμάτα από κραυγές ηρώων που διακήρυξαν την ελευθερία μας και προσδιόρισαν την ταυτότητά μας. Η τιμή τους  είναι ύψιστο χρέος μας απέναντί τους. Η μνήμη τους η αιωνιότητά τους. Αυτός ο μικρός χώρος, ο Σέλτσος  η μεγάλη μας ιστορία.

Ο Θουκυδίδης στον Επιτάφιό του επισημαίνει τη σημασία των ιστορικών γεγονότων, που πρέπει να επαναλαμβάνονται ώστε να μένουν στη μνήμη μας για πάντα, ειδικά όταν πρόκειται για ηρωικό θάνατο υπέρ της πατρίδας όπως σ΄αυτό εδώ το μέρος. Το Σέλτσο.

Άνδρες πόλις και ου τείχη, ουδέ νήες ανδρών κεναί.
Θουκιδίδης

ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΒΙΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ

   Βιολόγος, (κόρη συναδέλφου), με πολυετή εμπειρία και πολύ μεγάλες επιτυχίες,παραδίδει ιδιαίτερα μαθήματα:

  .  Βιολογίας (Γενικής παιδείας και κατεύθυνσης) σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου 

  .  Μαθηματικών σε μαθητές Δημοτικού και Γυμνασίου.
    
   Τιμές προσιτές.
    
   Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6949411981

ΔΥΣΜΟΙΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ, «Οι Άθλιοι» σου κτυπάνε την πόρτα !!

Μία ιστορία του μεγάλου Γάλλου συγγραφέα Βίκτωρ Ουγκώ που γράφτηκε το 1862 η οποία έχει ως επίκεντρο την αποτυχία συμφιλίωσης μεταξύ κοινωνικού και ηθικού καθήκοντος και η οποία γράφτηκε για όλα τα έθνη. Όπου ο άνθρωπος ζει αμόρφωτος και απελπισμένος, όπου η γυναίκα πουλάει το κορμί της για μια μπουκιά ψωμί, όπου το παιδί υποφέρει από έλλειψη πραγματικής παιδείας. Το βιβλίο των «Άθλιων» κτυπά τώρα την πόρτα όλων μας, τώρα και την πόρτα της Ελλάδος, φωνάζοντας δυνατά: «Ανοίξτε με. Έρχομαι για εσάς!»

Στο σκοτεινό σημείο που βρίσκεται ο σημερινός πολιτισμός που στενάζει σε όλες τις γλώσσες ο «άθλιος» ονομάζεται Έλληνας, που αγωνιά κάτω από το καθεστώς  του ψεύδους, της απελπισίας, της αβεβαιότητος και της εξόντωσης του. Ίσως κάποιος από εμάς να προβάλει τις πρώτες ενστάσεις του για το νόημα μερικών εννοιών της πρώτης παραγράφου. Διότι εις την σημερινή εποχή της σύγχρονης τεχνολογίας και του διαδικτύου, και κυρίως εις τις χώρες της «αναπτυγμένης Δύσης» δεν υπάρχει αμόρφωτος άνθρωπος που να πουλάει το κορμί του. Έτσι είναι! Όμως ουδείς πλέον μπορεί να αμφισβητήσει την πραγματικότητα, ότι εις την σημερινή εποχή καθεστώτα και η πλειονότητα των ανθρώπων πουλάνε τις ηθικές αρχές και αξίες, την συνείδηση και την ψυχή τους για το χρήμα!

Παρακολουθούμε καθημερινώς τα τεκταινόμενα αλλά και το αδιέξοδο εις το οποίο έχει περιέλθει ο Λαός μας. Οι καθημερινές και έντονες συγκρούσεις πάσης φύσης εντός της Βουλής, αυτό το θέατρο του παραλόγου για να εξασφαλίσουμε την εξευτελιστική και τόσο ταπεινωτική για εμάς και ως Έθνος χορήγηση της «δόσης». Η οποία βάσει της προπαγάνδας, την οποία αποδεχόμαστε  αδιαμαρτύρητα, θα μας κρατήσει ζωντανούς για μερικές εβδομάδες!  Αλλά και οι συγκρούσεις έξω από αυτήν μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, που καθημερινώς λαμβάνουν επικίνδυνες διαστάσεις, και οι οποίες όχι μόνον επιδεινώνουν την καταστροφική πορεία της χώρας μας, αλλά αποδεικνύουν ότι όλοι μας δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμη και σήμερα, γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. Ποιος και τι ευθύνεται που φθάσαμε σε αυτό το σημείο ώστε τώρα να αγωνιούμε για το εάν θα υπάρχει ένα αύριο για εμάς όλους.

Η χώρα μας μετά το 1828 πέρασε πολλές κρίσεις, μέσα από κακουχίες, εθνικούς αγώνες και πολέμους για την ύπαρξή της. Όμως πάντα  τίμια και συνεπής εις την αποπληρωμή των δανείων προς τους δανειστές της, και πάντα προερχόμενα από την τιμιότητα, τον μόχθο και τις στερήσεις του κάθε Έλληνα πολίτη, που όμως πάντα ως  χώρα και Λαός αισθανόμασταν υπερήφανοι για την ιστορία  και την Πατρίδα μας.

Η σημερινή κατάσταση που βιώνει ο κάθε Έλληνας και ο ευτελισμός της Πατρίδας μας οφείλεται σε μία λάθος πορεία που χάραξε όλη η πολιτική ηγεσία. Αυτοί που κυβέρνησαν, αλλά και αυτοί που δεν κυβέρνησαν, μετά την μεταπολίτευση, και κυρίως το 1981 μετά την πλήρη ένταξη της χώρας μας εις την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΟΚ) και εις την Ζώνη του Ευρώ το έτος 2001. Αυτοί οι οποίοι ευθύνονται για την τραγική κατάσταση του Λαού μας και την εθνική ταπείνωση, αλλά και όλοι οι άλλοι οι οποίοι αν και γνωρίζουν, συνεχίζουν να σιωπούν. Εκατοντάδες δισεκατομμύρια Ευρώ εισέρρευσαν ως πακέτα στήριξης και επιδοτήσεις από τις Βρυξέλλες και μέσω δανείων από ευρωπαϊκές και διεθνείς Τράπεζες για μεταρρυθμίσεις και ανάπτυξη της Χώρας μας σε σύγχρονο Κοινωνικό Κράτος Δικαίου.

Δυστυχώς δεν συνέβη τίποτε από όλα αυτά. Αλλά τουναντίον από πλευράς όλων των Ιθυνόντων της Ελληνικής Πολιτείας και των Θεσμικών Οργάνων της η ενορχήστρωση ενός σχεδίου αποδόμησης της συνείδησης, της τιμιότητας, της εργατικότητας, της οικογένειας, της κοινωνικής συνοχής, της φιλοπατρίας, και του εθνικού καθήκοντος κάθε πολίτη. Ένα όντως σατανικό σχέδιο, που κατέλυσε το σύστημα Ιδεών, Αρχών και Αξιών, επάνω εις το οποίο στηρίζονταν επί χιλιετίες το Γένος μας,  το οποίο διευκόλυνε την διασπάθιση όλων των τεράστιων πόρων εκατοντάδων δισεκατομμυρίων ευρώ. 

Με ανεξέλεγκτες υπεξαιρέσεις από «πιράνχας» του εξασφαλισμένου με «ατιμωρησία» διεφθαρμένου κλειστού συστήματος εξουσίας και των υποστηρικτών του, αλλά και με την σύσταση βιομηχανίας προσλήψεων εκατομμυρίων έντιμων μέχρις τότε Ελλήνων πολιτών, τους οποίους απέσπασε από την παραγωγικότητα του ιδιωτικού τομέα. 

Στην τεράστια διόγκωση μίας υδροκέφαλου και κυριολεκτικώς  αντιπαραγωγικής και διεφθαρμένης πλέον Δημόσιας Διοίκησης, του στενού και ευρύτερου τομέα,  το οποίο καταβρόχθιζε τους πόρους και τον ιδρώτα των Ελλήνων, και που παρέλυε την λειτουργία του Κράτους και τις υποχρεώσεις του απέναντι της κοινωνίας.

Παράλληλα και η δημιουργία χιλιάδων Οργανισμών, που φαινομενικά υπήρχαν, αλλά δεν λειτουργούσαν και δεν προσέφεραν υπηρεσίες, με προσλήψεις σε αυτούς εκατοντάδων χιλιάδων αθώων συμβασιούχων, οι οποίοι και αυτοί προερχόταν από τον ιδιωτικό τομέα, μέσω του φερόμενου δήθεν νόμιμου ΑΣΕΠ. Το οποίο εις την πραγματικότητα δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί  τις προσλήψεις εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων, προσλήψεις που γίνονταν βάσει προσυμφωνημένων ποσοστώσεων μεταξύ των  κομμάτων αλλά και βουλευτών. 

Και τέλος η ενδυνάμωση και γιγάντωση  ενός αδίστακτου Συνδικαλισμού εις τον Δημόσιο τομέα, ο οποίος άπλωσε τάχιστα τα θανατηφόρα πλοκάμια του και εις τον αιμοραγούντα  και ετοιμοθάνατο ιδιωτικό τομέα, οι ηγέτες των οποίων  σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν την εργατιά και την παραγωγικότητα, όπως τουναντίον συμβαίνει σε άλλες αναπτυγμένες χώρες.

Όλη αυτή η  ασυδοσία, αλόγιστη πορεία και εκφυλισμός, αυτή η πρωτοφανής για μία «σύγχρονη Πολιτεία» ατιμωρησία των ηγεσιών του πολιτικού συστήματος εξουσίας, αυτής της Αρχής της Διακρίσεως των Εξουσιών, αυτών των Οργάνων και Θεσμών της Πολιτείας ευθύνεται και για τα Μνημόνια,  για την εκρηκτική και άκρως επικίνδυνη κατάσταση που ευρίσκεται τώρα η Πατρίδα μας. 

Η φαινομενική σύγκρουση και το απίστευτο προκλητικό  θέατρο που βιώνουμε καθημερινά  μεταξύ εκείνων που ευθύνονται για την δημιουργία ενός αδίστακτου Κράτους, που κατέλυσε κάθε έννοια ηθικής, συνείδησης και ευθύνης κάθε πολίτη απέναντι της κοινωνίας, και εκείνων των Συνδικαλιστών που δυστυχώς εις την πραγματικότητα είναι δικά του δημιουργήματα. Οι οποίοι εκ συστήματος, αδίστακτοι ως είναι, «μάχονται» τώρα δήθεν για την υπεράσπιση των θέσεων εργασίας και την καταβολή μισθών και συντάξεων μίας μακροχρόνιας άφρονας πολιτικής της απραξίας και αντιπαραγωγικότητας. Με χρήματα όμως τα οποία εισέρρεαν από πακέτα στήριξης και επιδοτήσεις δισεκατομμυρίων ευρώ και τραπεζικά δάνεια, τα οποία δυστυχώς κατασπαταλήθηκαν και τα οποία λόγω του τεράστιου τώρα χρέους έπαυσαν πλέον να χορηγούνται εις την χώρα μας.

Και καθώς το κακό σπυρί έσπασε, είναι καιρός να μη λέμε μόνο τα πράγματα με το όνομά τους, αλλά και τους πράξαντες. Τα πολλά λεπτά δεν ήταν στην απευθείας κλοπή. Ήταν στην έμμεση, την νομότυπη, σε αυτή που τη βάφτιζαν κοινωνική πολιτική, η οποία όμως ως ήταν αναμενόμενο, διέλυσε κυριολεκτικώς και την κοινωνία και την παραγωγή και την ηθική και το μέλλον μας.

Γεώργιος Εμ. Δημητράκης             

  

Υποσημείωση: Ο αρθρογράφος διαμένει στην Ξάνθη. Σπούδασε Πολιτικές-Οικονομικές Επιστήμες και Κοινωνιολογία στη Βόννη και Ιστορία και Πολιτιστική κληρονομιά στην Αθήνα. Διετέλεσε επί 5 χρόνια υπάλληλος της Ομοσπονδιακής Βουλής της Γερμανίας.

πηγή:infognomonpolitics.com,

ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ

Ε.Α.Α.Σ: Είναι αναγκαία η συνέχιση άσκησης αγωγών για την τελική καθολική επιστροφή των δικαιομένων ποσών

                              

ΕΝΩΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ

ΓΡΑΦΕΙO ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ

Χαριλάου Τρικούπη 18, 106 79,  Αθήνα

Τηλ.:  210 36 33 797  -  Τηλεομοιότυπο.:  210 362 14 10

Ιστοσελίδα: www.eaas.gr  E-mail: eaasgr@gmail.com

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η

Αρ. Πρωτ.: 09/2015

Αθήνα, 27 Αυγούστου 2015

    Πολλοί συνάδελφοί μας απευθύνουν προς την Ε.Α.Α.Σ εύλογα ερωτήματα αναφορικά με τηνεφαρμογή της υπ’ αριθμ. 4707/2015 απόφασης της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου(διαδικασία άρθρου 108Α ΠΔ 1225/1981), και τις ενδεδειγμένες περαιτέρω ενέργειες.

      Υπενθυμίζεται ότι η Ε.Α.Α.Σ είχε ασκήσει μέσω του νομικού της συμβούλου Θωμά Καρανίσα παρέμβαση στη συγκεκριμένη δίκη.

     Η απόφαση δικαιώνει αναντίρρητα όλα τους συναδέλφους που είχαν ασκήσει έφεση κατά της πράξης αναπροσαρμογής της σύνταξής τους βάσει των διατάξεων του Ν 4093/2012.

     Από την προσεκτική ανάγνωση του περιεχομένου της απόφασης προκύπτει ότι η πλειοψηφία του Δικαστηρίου δεν επέλυσε οριστικά το ζήτημα καταβολής των αχρεωστήτως παρακρατηθέντων ποσών, παρά την αντίθετη ορθή άποψη της μειοψηφίας, η οποία συμπίπτει με την απόφαση για τα αναδρομικά των συνταξιούχων δικαστικών λειτουργών.

      Τούτο πρακτικά σημαίνει ότι είναι αναγκαία η συνέχιση άσκησης αγωγών ανά δύο έτη για την τελική καθολική επιστροφή των ειρημένων αυτών ποσών. 

    Ας σημειωθεί ότι όσοι συνάδελφοι δεν προσφύγουν στο νομικό τους παραστάτη για την άμεση εκδήλωση ενεργειών κινδυνεύουν να απωλέσουν την αξίωση επιστροφής των συνολικών αναδρομικών λόγω ενδεχόμενης παραγραφής.

Εκ του Νομικού Τμήματος της Ε.Α.Α.Σ.

Σχετικές Δημοσιεύσεις:

Αίτηση Ακύρωσης κατά της Διατάξεως του Άρθρου 86 του Νόμου 4307/2014

Ανακοίνωση της Ε.Α.Α.Σ. αναφορικά με τα Ενημερωτικά Σημειώματα Αναπροσαρμογής Σύνταξης

Ανακοίνωση του Συντονιστικού των 3 ΕΑΑ