Σοφία Φασουλάκη (MEGA): Καλησπέρα και από εμένα, κ. Πρόεδρε. Στο θέμα της ακρίβειας θα παραμείνω, στη συνέχεια της ερώτησης της συναδέλφου. Διανύουμε τον τέταρτο χρόνο πολύ υψηλού πληθωρισμού. Όλες οι έρευνες και οι δημοσκοπήσεις λένε ότι ο μήνας δεν βγαίνει, στις 20 του μήνα τελειώνει ο μισθός. Το τυπικό καλάθι στο σούπερ μάρκετ, σύμφωνα με το ΙΕΛΚΑ, πριν από πέντε χρόνια ήταν γύρω στα 50 ευρώ, έχει πάει στα 130.
Θα ήθελα να ρωτήσω πόσο ικανοποιημένος είστε, κ. Πρόεδρε, από τις προσπάθειες που έχει κάνει μέχρι στιγμής η κυβέρνησή σας για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και τι θα λέγατε σε μια οικογένεια με έναν μέσο μισθό σήμερα 1.400 ευρώ μεικτά, 1.100 καθαρά, με ένα ή δύο παιδιά και ενοίκιο 700 ευρώ;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Θα της πω ότι κατ’ εξοχήν η προτεραιότητά μου και η μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση αφορά αυτές τις οικογένειες.
Μην ξαναπώ και μην παρουσιάσω πάλι τα οικονομικά οφέλη για τις οικογένειες, ειδικά με παιδιά, οι οποίες βρίσκονται σε αυτά τα εισοδηματικά κλιμάκια. Αν αυτό δεν είναι στήριξη κατά της ακρίβειας, τότε τι είναι; Είναι λεφτά τα οποία κάθε μήνα θα προστεθούν στο διαθέσιμο εισόδημα της οικογένειας.
Τώρα, ως προς τα νούμερα για τον πληθωρισμό, ξέρω πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα. Γιατί είναι μεγάλο το πρόβλημα; Διότι εμείς κουβαλάμε και δέκα χρόνια κρίσης στην πλάτη μας.
Όμως, ο συσσωρευμένος πληθωρισμός στην Ελλάδα ήταν χαμηλότερος απ’ ό,τι ήταν στην Ευρώπη τα τελευταία πέντε χρόνια. Δεν ξέρω για το καλάθι, πώς από τα 50 πήγε στα 130, δεν έχω υπόψη μου εγώ τέτοια έρευνα.
Ξέρω, όμως, ότι κάνουμε μεγάλη προσπάθεια και τελευταία οι τιμές στα τρόφιμα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ότι ήταν πριν. Προφανώς έχουν αυξηθεί, αλλά και μένουν σταθερές, σταθερές σε ένα υψηλότερο επίπεδο αλλά τουλάχιστον δεν αυξάνονται παραπάνω.
Άρα, η συζήτηση για την ακρίβεια είναι επίκαιρη και είναι στο επίκεντρο και όλων των πολιτικών πρωτοβουλιών μας. Γι’ αυτό εξαγγείλαμε αυτό το πρόγραμμα μείωσης της φορολογίας, ακριβώς για να ανακουφίσουμε τα νοικοκυριά από την ακρίβεια.
Σας μίλησα για τα τρόφιμα. Να πω δυο κουβέντες για την ενέργεια, το ηλεκτρικό ρεύμα. Έχουμε κάνει μεγάλες μεταρρυθμίσεις στην αγορά ενέργειας. Φέτος, η τιμή χονδρικής τον Αύγουστο ήταν πολύ μειωμένη σε σχέση με πέρυσι. Γιατί έγινε αυτό; Για δύο λόγους. Ο πρώτος ήταν γιατί με δική μας επιμονή σε ευρωπαϊκό επίπεδο αντιμετωπίσαμε ζητήματα διασυνδέσεων έτσι ώστε η Νοτιοανατολική Ευρώπη να μην είναι ενεργειακά αποκομμένη από τη Δυτική Ευρώπη και να μην έχει αυτές τις αποκλίσεις τιμών. Και γιατί καθώς χρόνο με τον χρόνο θα μπαίνουν περισσότερες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η τιμή της ενέργειας θα μειώνεται.
Έχω την απαίτηση, θα το ξαναπώ, αυτές οι μειωμένες τιμές χονδρικής να περάσουν και στη λιανική. Για τον μήνα Σεπτέμβριο είδαμε κάποιες καλές ενδείξεις. Αν αυτό συνεχιστεί, έχει καλώς. Αλλά θα γνωρίζουν όλοι, και οι μεγάλοι παραγωγοί ενέργειας, και χονδρικής και λιανικής, ότι αυτό δεν είναι απλά απαίτηση. Έχουμε τρόπο να το επιβάλλουμε, και αν χρειαστεί θα το κάνουμε.
Άρα, και για το ζήτημα του ρεύματος πιστεύω ότι τα πράγματα συν τω χρόνω -θα υπάρχουν διακυμάνσεις- θα πηγαίνουν καλύτερα. Αλλά έχουμε μία οικονομία προσφοράς και ζήτησης.
Έγινε μία μεγάλη συζήτηση για το μοσχαρίσιο κρέας. Μα, η Ελλάδα εισάγει το 85% του μοσχαρίσιου κρέατος. Γιατί; Διότι πολύ απλά δεν είμαστε τόσο ανταγωνιστικοί. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να στηρίξουμε τους παραγωγούς μοσχαρίσιου κρέατος στη χώρα. Αλλά όταν εισάγεις το 85% του μοσχαρίσιου κρέατος, προφανώς εισάγεις τις αυξήσεις τιμών ενός παγκόσμιου χρηματιστηριακού αγαθού.
Κατά συνέπεια, μην νομίζουμε ότι εμείς αυτή τη στιγμή μπορούμε ως διά μαγείας να επιβάλλουμε τιμές. Όταν έχουμε τόσο αυξημένο τουρισμό, ο οποίος μας χαροποιεί γιατί είναι ο «αιμοδότης» της ελληνικής οικονομίας, προφανώς σε ορισμένα προϊόντα από τη στιγμή που υπάρχει αυξημένη ζήτηση, θα αυξηθούν και για κάποιο διάστημα οι τιμές.
Τρόποι ελέγχου των τιμών με έναν νόμο και με ένα άρθρο δεν υπάρχουν, νομίζω ότι αυτό το έχουμε αντιληφθεί όλοι. Τρόποι ελέγχου της αγοράς, όμως, κατά της κερδοσκοπίας υπάρχουν και γι’ αυτό δημιουργούμε και την ανεξάρτητη αρχή καταναλωτή, όπου ενώνουμε όλους τους εποπτικούς μηχανισμούς, για να μπορέσουμε αυτό το οποίο ήδη κάνουμε με αρκετά αποτελεσματικό βαθμό μέσω της ΔΙΜΕΑ, να το κάνουμε με μία ανεξάρτητη θωράκιση. Ωστε όλοι να γνωρίζουν ότι καλός ο ανταγωνισμός, αλλά καλύτερος ο έλεγχος όταν ο ανταγωνισμός καταλήγει να διαμορφώνει συνθήκες ολιγοπωλίων
