Ν. ΧΙΔΙΡΟΓΛΟΥ: Κύριε Εκπρόσωπε, είναι σε εξέλιξη η απεργία πείνας του πατρός ενός εκ των θυμάτων της φοβερής τραγωδίας των Τεμπών. Όλα τα κόμματα της Αντιπολίτευσης έχουν τοποθετηθεί σχετικά. Το σχόλιό σας παρακαλώ.
Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ: Επαναλαμβάνω αυτό το οποίο είπα και στην τελευταία ενημέρωση πολιτικών συντακτών γιατί κάποια Μέσα επέλεξαν να παρουσιάσουν το δεύτερο μισό της απάντησής μου. Ξεκινώ όπως ξεκίνησα και την προηγούμενη φορά σε ανθρώπινο επίπεδο, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην συγκλονίζεται με τον αγώνα ενός πατέρα που έχει χάσει το παιδί του. Ο πατέρας αυτός, όπως και ο κάθε άνθρωπος που έχει χάσει τον δικό του άνθρωπο, και σε επίπεδο διεκδίκησης και σε καθαρά ανθρώπινο επίπεδο, έχει δικαίωμα να υποβάλλει το οποιοδήποτε αίτημα επιθυμεί.
Άρα, σε ανθρώπινο επίπεδο, χωρίς να κοιτάμε τα κόμματα, χωρίς να κοιτάμε αν είμαστε στην Κυβέρνηση, αν δεν είμαστε, δεν μπορεί παρά να μην είμαστε στο πλευρό ενός πατέρα. Έτσι; Αυτό το λέω και το ξαναλέω, γιατί άκουσα και κάποιους δημοσιογράφους που έλεγαν, εντάξει, ας δίναμε μια απάντηση σε αυτό το επίπεδο, ενώ έχει δοθεί ήδη αυτή η απάντηση – αλίμονο αν δεν δίναμε αυτή την απάντηση ως άνθρωποι. Και να πω και ότι αν δεν έχεις περάσει αυτή την απόλυτη τραγωδία, δεν μπορείς καν να διανοηθείς πώς μπορεί να νιώθει ο οποιοσδήποτε πατέρας, όχι μόνο οι συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, που έχει χάσει το παιδί του σε ένα δυστύχημα, έχει χάσει το παιδί του σε μια τραγωδία, μια εκ των οποίων είναι και το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών.
Δεύτερο επίπεδο, επί του αιτήματος, όταν υποβληθεί και με τον τρόπο που θα υποβληθεί, όπως, τέλος πάντων, διατυπώνεται. Είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της Δικαιοσύνης. Δεν έχει καμία δουλειά ούτε η Κυβέρνηση, ούτε η Αντιπολίτευση να παρέμβει σε μία απόφαση που είναι της Δικαιοσύνης. Έχουμε διάκριση των εξουσιών και δεν μπορούμε να μπούμε σε αυτή την διαδικασία παρέμβασης. Και πάμε και σε πολιτικό επίπεδο.
Σπεύδω να διαχωρίσω ξανά, όχι για εσάς και για την πλειονότητα των δημοσιογράφων, αλλά για κάποιους πονηρούς που μετατρέπουν απαντήσεις μας και απαντήσεις μου κατά των κομμάτων σε δήθεν απαντήσεις κατά των συγγενών, ότι δεν αναφέρομαι στους συγγενείς, αναφέρομαι στα κόμματα. Και απευθύνω δύο ρητορικές ερωτήσεις.
Τι μας ζητάνε τα κόμματα και συνολικά όσοι ανήκουν στο πολιτικό σύστημα και έχουν δημόσιες παρεμβάσεις; Να παρέμβουμε στη Δικαιοσύνη; Ας βγουν να το πουν καθαρά. «Ζητάμε από την Κυβέρνηση να παρέμβει στη Δικαιοσύνη», με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τη Δημοκρατία μας. Και δεύτερο ερώτημα, πάλι στο πολιτικό σύστημα, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, και όχι στους συγγενείς. Ποιοι δεν θέλουν να ξεκινήσει η δίκη;
Δεδομένου του γεγονότος ότι επ’ ακροατηρίω, δηλαδή κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, μπορεί να υποβληθεί το οποιοδήποτε αίτημα. Υπάρχει μέρος του πολιτικού συστήματος της Αντιπολίτευσης που δεν θέλει να ξεκινήσει γρήγορα η δίκη; Εύκολες οι απαντήσεις και στα δύο ερωτήματα, αλλά οφείλουμε να τις θέσουμε.
