Βαγγέλης Πλάκας (TV100 Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης): Πώς συνδέεται ο ΟΠΕΚΕΠΕ με την αποτελεσματικότητα του επιτελικού κράτους;
Κυριάκος Μητσοτάκης: Λοιπόν, κοιτάξτε να δείτε: τι είναι το επιτελικό κράτος; Το επιτελικό κράτος είναι ένας μηχανισμός λογοδοσίας και συντονισμού των Υπουργείων. Δεν υποκαθιστά το Μέγαρο Μαξίμου, τους Υπουργούς. Απλά φροντίζει για καλύτερο συντονισμό, για λογοδοσία, για στοχοθεσία και επικεντρώνεται σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου απαιτείται διυπουργικός συντονισμός.
Από τη στιγμή που εγώ ο ίδιος ανέλαβα την ευθύνη και είπα «στον ΟΠΕΚΕΠΕ δεν πετύχαμε αυτά τα οποία θέλαμε», προφανώς η ευθύνη βαραίνει όλους μας και εμένα πρώτο. Άρα, το πώς θέλετε να την επιμερίσετε, είναι δικό σας ζήτημα.
Αλλά εγώ θα εξακολουθώ να επιμένω ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος διακυβέρνησης πλην του επιτελικού κράτους, διότι οτιδήποτε άλλο εμένα με παραπέμπει σε συνθήκες που, τουλάχιστον από πλευράς χρηστής διαχείρισης, δεν μπορώ επί της αρχής να τις αποδεχτώ.
Πώς αλλιώς, δηλαδή, μπορεί να διοικηθεί μια χώρα; Εάν δεν υπάρχει ένας σφιχτός συντονισμός; Αν οι Υπουργοί δεν ξέρουν ποιοι είναι οι στόχοι τους οποίους έχουμε θέσει; Αν δεν αξιολογούνται γι’ αυτούς τους στόχους; Αν δεν υπάρχει ένας μηχανισμός επίλυσης διυπουργικών διαφορών και διυπουργικού συντονισμού;
Έχετε να μου υποδείξετε κάποιον άλλο τρόπο; Εγώ δεν τον ξέρω. Αλλά ξέρω ότι όλες οι σοβαρές χώρες έτσι διοικούνται. Τώρα, αν πιστεύουμε ότι ο κάθε Υπουργός πρέπει να έχει το δικό του βιλαέτι και να κάνει τα δικά του, αυτό δεν ανταποκρίνεται στη δική μου άποψη για το τι σημαίνει σοβαρή διακυβέρνηση της χώρας. Αυτό είναι το επιτελικό κράτος και θα εξακολουθώ να το υπερασπίζομαι και να επιχειρώ να το βελτιώσω.
Κατερίνα Σερέτη (Newsit.gr): Καλησπέρα, κ. Πρόεδρε. Γνωρίζετε ότι τα μεγαλύτερα θύματα του πληθωρισμού είναι παραδοσιακά αυτοί που έχουν σταθερό εισόδημα, αλλά δεν είναι οικονομικά ενεργοί, δηλαδή, κατά κανόνα είναι οι συνταξιούχοι.
Στη χώρα μας υπάρχουν ακόμα συνταξιούχοι, απόμαχοι της ζωής, οι γονείς μας, οι οποίοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και αισθάνονται απόγνωση κάθε φορά που πηγαίνουν στο σούπερ μάρκετ να ψωνίσουν τα απαραίτητα.
Εξαγγείλατε χθες τη μείωση και στη συνέχεια την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς. Θεωρείτε ότι αρκεί; Να περιμένουν κάτι περισσότερο οι συνταξιούχοι; Ευχαριστώ.
Κυριάκος Μητσοτάκης: Καταρχάς, η μείωση, η κατάργηση ουσιαστικά σε δύο χρόνια της προσωπικής διαφοράς αποτελούσε ένα διαχρονικό αίτημα 670.000 συνταξιούχων και το οποίο είμαστε πια σε θέση να το υλοποιήσουμε.
Δεν είναι, όμως, η μόνη στήριξη που παρέχουμε στους συνταξιούχους. Εδώ και δύο χρόνια οι συντάξεις πια αυξάνονται, χρόνο με τον χρόνο. Και βέβαια, τώρα θα αρχίσουν να ωφελούνται και αυτοί οι οποίοι είχαν προσωπική διαφορά, που δεν έβλεπαν τις αυξήσεις.
Θέλω να θυμίσω ότι υπάρχει το έκτακτο βοήθημα των 250 ευρώ, το οποίο μονιμοποιείται πια. Ήταν έκτακτο, τώρα γίνεται μόνιμο, θα δίνεται κάθε Νοέμβριο.
Και βέβαια, να θυμίσω ότι από τις μειώσεις της φορολογίας εισοδήματος ωφελούνται όλοι, και οι συνταξιούχοι, ειδικά αυτοί οι οποίοι προφανώς είναι πάνω από το όριο του αφορολόγητου.
Και από εκεί και πέρα, ξέρω ότι και οι χαμηλοσυνταξιούχοι μας τα βγάζουν πέρα δύσκολα και η ακρίβεια, όπως είπα, είναι το πρώτο πρόβλημα το οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε.
Δεν είχα την ευκαιρία να μιλήσω πριν για τους παράγοντες κόστους. Άμα δείτε, ας πούμε, επιμέρους τους τομείς όπου δαπανά ένα νοικοκυριό ή ένας συνταξιούχος χρήματα, στα τρόφιμα, πηγαίνουμε καλύτερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο τελευταία. Στην ενέργεια υπάρχει μια σημαντική μείωση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας. Ελπίζω να έχω την ευκαιρία ίσως κάποια στιγμή στη συνέχεια να μιλήσω πιο αναλυτικά για την ενεργειακή μας πολιτική. Άρα, δεν κοιτάμε μόνο το εισόδημα, κοιτάμε και τις δαπάνες του κάθε νοικοκυριού.
Και βέβαια, να πω και αυτό το οποίο είπα πριν: το γεγονός ότι παραπάνω από 200.000, 250.000 συνταξιούχοι εργάζονται πια -πολλοί το έκαναν και πριν, αλλά το έκαναν παράνομα- και εργάζονται τώρα νόμιμα, ξέρουν ότι δεν κινδυνεύει να περικοπεί η σύνταξή τους. Έχουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα.
Οι πιο πολλοί πιστεύω το κάνουν για οικονομικούς λόγους. Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι που το κάνουν γιατί θέλουν να αισθάνονται παραγωγικοί και δημιουργικοί και δεν πρέπει αυτούς τους ανθρώπους να τους τιμωρούμε.
Άρα, η έγνοια μας είναι πάντα στους συνταξιούχους και στο πώς μπορούμε να τους βοηθήσουμε, να κάνουμε τη ζωή τους καλύτερη. Και νομίζω ότι αποδείξαμε έμπρακτα ότι το εννοούμε αυτό.
