Τρίτη 14 Ιουνίου 2022

Συνάντηση στο θρυλικό γιοφύρι της Άρτας






  Την Κυριακή 12 Ιουνίου και μετά από πολλούς μήνες υποχρεωτικής απραξίας, εξ αιτίας του κορωνοϊού, συναντηθήκαμε δίπλα στο θρυλικό γιοφύρι της Άρτας, για να πιούμε τα καφεδάκια και τα αναψυκτικά μας για να  "γιορτάσουμε" την οριστική ανάκτηση της Ελευθερίας μας, από την πανδημία.
 
  Η επόμενη πανηγυρική συνάντηση θα πραγματοποιηθεί λίαν συντόμως γιατί 
  έχουμε πολλά να πούμε ...


















































 

Συνέβη Σαν Σήμερα τ0 1987 - Ο θρίαμβος της Εθνικής Ελλάδος στο Ευρωμπάσκετ - Ο συγκλονιστικός αγώνας με την Ρωσία - Οι καθοριστικές βολές του Λιβέρη Ανδρίτσου και του Αργύρη Καμπούρη


 Η 14η Ιουνίου 1987 είναι ημερομηνία - ορόσημο για τον ελληνικό αθλητισμό. Εκείνη τη ζεστή κυριακάτικη νύχτα, η εθνική ομάδα της καλαθοσφαίρισης ανάγκασε όλους τους Έλληνες - φιλάθλους και μη- να βγουν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος μπάσκετ, την πρώτη στην ιστορία του αθλήματος, που ήλθε έπειτα από ένα συγκλονιστικό αγώνα με τη Σοβιετική Ένωση και νίκη με 103-101 στην παράταση. Ήταν ο μεγαλύτερος θρίαμβος του ελληνικού αθλητισμού σε ομαδικό άθλημα μέχρι τότε και θα παραμείνει μέχρι το 2004, όταν η εθνική ομάδα θα κατακτήσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ποδοσφαίρου.

Η διοργάνωση και η συγκρότηση της Εθνικής

Τα προηγούμενα χρόνια η εθνική ομάδα του μπάσκετ προερχόταν από συνεχόμενες αποτυχίες. Το 1985 δεν ήταν καν στο Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας, ενώ δύο χρόνια στη Γαλλία είχε τερματίσει στην 11η θέση. Από το 1965 στη Μόσχα είχε να γνωρίσει πρόκριση στην οκτάδα. Και με αυτό το στόχο ξεκίνησε τις υποχρεώσεις της στο Ευρωμπάσκετ του 1987, που έγινε στο νεόδμητο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ), που είχε εγκαινιάσει το 1985 ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου. Λόγω έδρας, υπήρχε η πεποίθηση ότι η συμμετοχή της στην οκτάδα της διοργάνωσης θα ήταν υπέρβαση και θα αποτελούσε επιτυχία. Κανείς δεν περίμενε αυτό που θα ακολουθούσε.

Στο 25ο Ευρωμπάσκετ συμμετείχαν 12 ομάδες (Ελλάδα, Σοβιετική Ένωση, Γιουγκοσλαβία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Δυτική Γερμανία, Τσεχοσλοβακία, Ρουμανία, Πολωνία, Ισραήλ και Ολλανδία), που χωρίστηκαν σε δύο ομίλους των έξι ομάδων η κάθε μία. Οι τέσσερις πρώτες ομάδες κάθε ομίλου θα περνούσαν στην προημιτελική φάση. Η εθνική μας κληρώθηκε στον πρώτο όμιλο, που ήταν και ο δυσκολότερος, με αντιπάλους τη Σοβιετική Ένωση, τη Γιουγκοσλαβία, την Ισπανία, τη Ρουμανία και τη Γαλλία.

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός Κώστας Πολίτης, 45 χρονών τότε, με σημαντική θητεία στο παρκέ είτε ως παίκτης είτε ως προπονητής του Παναθηναϊκού, είχε αναλάβει τις τύχες της Εθνικής το 1982 κι έθεσε ως στόχο τη δημιουργία μιας νεανικής ομάδας με μακροπρόθεσμους στόχους. «Προχωρούσαμε βήμα βήμα και αυτή η ομάδα μέχρι το '87 είχε ωριμάσει και είχε αποκτήσει εμπειρίες. Άρχιζε να κάνει αισθητή την παρουσία της» είχε δηλώσει σε μία συνέντευξή του.

Οι 12 παίχτες που συγκρότησαν την εθνική ομάδα στο Ευρωμπάσκετ του 1887 ήταν: Νίκος Γκάλης (Άρης Θ., 29 ετών), Παναγιώτης Γιαννάκης (Άρης Θ., 28 ετών), Παναγιώτης Φασούλας (ΠΑΟΚ, 24 ετών), Φάνης Χριστοδούλου (Πανιώνιος, 22 ετών), Μέμος Ιωάννου (Παναθηναϊκός, 29 ετών), Λιβέρης Ανδρίτσος (Παναθηναϊκός, 27 ετών), Αργύρης Καμπούρης (Ολυμπιακός Π., 25 ετών), Νίκος Σταυρόπουλος (ΠΑΟΚ, 27 ετών), Νίκος Λινάρδος (Πανιώνιος, 23 ετών), Μιχάλης Ρωμανίδης (Άρης Θ., 21 ετών), Νίκος Φιλίππου (Άρης Θ., 24 ετών), Παναγιώτης Καρατζάς (Παγκράτι, 21 ετών).

Οι αγώνες της Εθνικής στη φάση των ομίλων

Οι αγώνες της εθνικής μας ξεκίνησαν στις 3 Ιουνίου, με εύκολη νίκη επί της πιο αδύνατης ομάδας του ομίλου, της Ρουμανίας με 109-77 (60-49), με 44 πόντους του Νίκου Γκάλη. Οι εξέδρες του ΣΕΦ δεν ήταν γεμάτες, δηλωτικό ότι οι φίλαθλοι δεν πίστευαν στις δυνατότητες της ομάδας για κάτι καλό, παρά την ύπαρξη σπουδαίων παικτών στην σύνθεσή της.

Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 44, Γιαννάκης 8 (1), Καμπούρης 6, Λινάρδος 4, Καρατζάς 2, Ρωμανίδης 3, Φιλίππου 12, Ανδρίτσος 2, Φασούλας 20, Ιωάννου 2, Χριστοδούλου 6 (1).
  • Ρουμανία (Νόβακ): Μετολίτσκι 5 (1), Ερμουράκε 10, Αρντελεάν 5, Ιονέσκου 8, Μπρανιστεάνου 14 (2), Τσέρνατ 9, Πόπα 2, Ντάβιντ 2, Βινερεάνου 12, Νικολέσκου 10.

Η νίκη επί της μεγάλης Γιουγκοσλαβίας των Ντράζεν Πέτροβιτς, Βράνκοβιτς, Κούκοτς και Πάσπαλι με 84-78 (42-49), στις 4 Ιουνίου, «ξύπνησε» συνειδήσεις κι έδωσε το έναυσμα για να κατακλύσουν τις εξέδρες του ΣΕΦ οι έλληνες φίλαθλοι. Ο Γκάλης, πραγματική καλαθομηχανή, πέτυχε για δεύτερη ημέρα 44 πόντους, δείχνοντας ότι θα είναι ο αναμφισβήτητος σταρ της διοργάνωσης. Στα αρνητικά του αγώνα ο τραυματισμός του Φιλίππου.

Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 44, Γιαννάκης 11 (1) , Σταυρόπουλος 1, Καμπούρης 5, Ρωμανίδης, Φιλίππου 4, Ανδρίτσος 2, Φασούλας 8, Χριστοδούλου 9 (2).
  • Γιουγκοσλαβία (Τσόσιτς): Ντράζεν Πέτροβιτς 18, (2) , Αλεξάντερ Πέτροβιτς 5 (1), Τζόρτζεβιτς, Κούκοτς 2, Πάσπαλι 24 (2), Γκρμπόβιτς 11 (3), Ράντοβιτς 2, Βράνκοβιτς 2, Ραντοβάνοβιτς 10, Τσβετίτσιανιν 4.

Ο ενθουσιασμός από τη νίκη επί των «πλάβι» μεγάλος, την επομένη ημέρα, 5 Ιουνίου, όταν η εθνική τέθηκε αντιμέτωπη με την Ισπανία. Η προσγείωση απότομη. Οι «φούριας ρόχας» επιβεβαίωσαν ότι είναι ο κακός δαίμονας της εθνικής μας κι επικράτησαν εύκολα με 106-89 (55-38), παρά τους 35 πόντους του Γκάλη, τους 20 του Φασούλα και τους 17 του Γιαννάκη.

Οι συνθέσεις των ομάδων:

  • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 35 (1), Γιαννάκης 17 (2), Καμπούρης 1, Καρατζάς, Σταυρόπουλος, Ρωμανίδης 8 (2), Φιλίππου, Ανδρίτσος, Φασούλας 20, Χριστοδούλου 8.
  • Ισπανία (Ντίαζ): Βιγιακάμπα 12, Σιμπίλιο 9 (2), Χιμένεθ 24, Ρομάι 19, Μοντέρο 15 (1), Σολοθάμπαλ, Σαν Επιφάνιο 27.

  • Νέα ήττα για την εθνική, στις 6 Ιουνίου, από τη Σοβιετική Ένωση με 69-66 (30-37), αφού έβαλε το χεράκι του ο Τσεχοσλβάκος διαιτητής Κοτλέμπα, μεγάλη «σφυρίχτρα» της εποχής, που προκάλεσε με τις αποφάσεις του την εξέδρα κι έκτοτε αποδοκιμαζόταν όποτε εμφανιζόταν σε ελληνικό γήπεδο. Ο Γκάλης σημείωσε 31 πόντους, αλλά δεν έφταναν για τη νίκη.

    Οι συνθέσεις των ομάδων:

    • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 31 (1), Γιαννάκης 9 (1), Σταυρόπουλος, Καμπούρης 7, Ρωμανίδης, Ανδρίτσος, Φασούλας 13, Ιωάννου 2, Χριστοδούλου 4.
    • Σοβιετική Ένωση (Γκομέλσκι): Βολκόφ 2, Έντεν 5, Ταρακάνοφ, Χομίτσιους 5 (1), Μπαμπένκο 11, Τικχονένκο 9 (1), Βάλτερς 4, Τκατσένκο, Μαρτσουλιόνις 22 (3), Γιοβάισα 9 (1), Πανκράσκιν 5.
    • Και φθάνουμε στο τελευταίο κρίσιμο παιγνίδι της φάσης των ομίλων, στις 7 Ιουνίου, όπου η Ελλάδα έπρεπε να κερδίσει την ισχυρή Γαλλία, για να περάσει στα προημιτελικά και να μην εγγράψει άλλη μία αποτυχία στο παθητικό της. Με τη συμπαράσταση του κόσμου και τους 34 πόντους του Γκάλη, νίκησε 82-69 (38-38) και πέτυχε τον βασικό της στόχο, που ήταν να μπει στην οκτάδα. Μετά τη νίκη επί της Γαλλίας και την πρόκριση στους «8», η Ελλάδα ζούσε στον πυρετό του «Ευρωμπάσκετ».

      Οι συνθέσεις των ομάδων:

      • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 34 (2), Γιαννάκης 10 (2) , Καμπούρης 10, Ρωμανίδης 7 (1), Ανδρίτσος 4, Φασούλας 5, Ιωάννου, Χριστοδούλου 12.
      • Γαλλία (Ζαν Γκαλ): Ιφναγκέλ 9 (3), Ντεμορί 12 (2), Ντακουρί 15 (1), Οστρόφσκι 10, Μπρεσάν 2, Ντιμπουϊσόν 11 (3), Ντεγκανίς 2, Μπενιό 4, Βεστρίς 4.

      Οι αγώνες της Εθνικής στην τελική φάση

      Η Ελλάδα τερμάτισε τέταρτη στον πρώτο όμιλο και κλήθηκε να αντιμετωπίσει, στις 10 Ιουνίου, την πρώτη του άλλου ομίλου, Ιταλία. Από την αρχή υπήρχε διάχυτη η αισιοδοξία ότι η εθνική μπορούσε να επικρατήσει της «σκουάντρα ατζούρα», μιας από τις παραδοσιακές δυνάμεις του αθλήματος με σπουδαίους παίχτες στη σύνθεσή της. Δεν την είχε κερδίσει ποτέ στον παρελθόν, αλλά ο προημιτελικός εξελίχθηκε σε μονόλογο και ο Νίκος Γκάλης έλεγε στο τέλος: «Ήμουν τόσο σίγουρος ότι θα κερδίσουμε, από την ώρα της παρουσίασης των ομάδων. Έβλεπα φοβισμένα τα μάτια των Ιταλών».

      Η παρέα του Γκάλη και του Γιαννάκη δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία για τον νικητή. Με 38 πόντους του Γκάλη, 22 του Γιαννάκη και 12 του Καμπούρη, που ήταν η αποκάλυψη του αγώνα, επικράτησε των Ιταλών με 90-78 (49-35) και πέρασε πανηγυρικά στα ημιτελικά.

      Οι συνθέσεις των ομάδων:

      • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 38 (1), Γιαννάκης 22 (4), Καμπούρης 14, Φασούλας 9, Ιωάννου 4, Χριστοδούλου 3 (1).
      • Ιταλία (Μπιανκίνι): Μοντέκι 5 (1), Τζεντίλε 5 (1) , Μανίφικο 14, Τονούτ 12, Μπρουναμόντι, Βιλάλτα 5 (1), Ρίβα 23 (3), Μοραντότι 2, Κόστα 4, Καρέρα 8.

      Στα ημιτελικά της 12ης Ιουνίου ξαναβρήκε ως αντίπαλο τη Γιουγκοσλαβία, που είχε αποκλείσει στον δικό της προημιτελικό την Πολωνία με 128-81. Την ξανακέρδισε με επική ανατροπή στο δεύτερο ημίχρονο 81-77 (35-45). Ο Φάνης Χριστοδούλου με 18 πόντους (3 τρ.) ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για τη μεγάλη νίκη, που έφερε την ομάδα του Κώστα Πολίτη στον τελικό της διοργάνωσης και την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου να μην φαντάζει όνειρο. Για δεύτερη φορά πεσμένοι στο καναβάτσο, οι Γιουγκοσλάβοι και ο Αζα Πέτροβιτς έβραζαν από το κακό τους και προκάλεσαν με τις δηλώσεις τους, ευχόμενοι «καλή τύχη στη Ρωσία».

      Οι συνθέσεις των ομάδων:

      • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 30 (1), Γιαννάκης 14 (2) , Ανδρίτσος 8, Φασούλας 11, Χριστοδούλου 18 (3), Σταυρόπουλος, Καμπούρης, Φιλίππου, Ιωάννου.
      • Γιουγκοσλαβία (Τσόσιτς): Ντράζεν Πέτροβιτς 22 (3), Αλεξάντερ Πέτροβιτς 4, Κούκοτς 3 (1), Πάσπαλι 9 (1), Γκρμπόβιτς 14 (3), Ράντοβιτς 1, Βράνκοβιτς, Ραντοβάνοβιτς 2, Ντίβατς 13, Τσετίτσιανιν 9 (2).

      Στον μεγάλο τελικό της 14ης Ιουνίου, ξαναβρήκε μπροστά της τη Σοβιετική Ένωση, η οποία στον άλλο ημιτελικό της διοργάνωσης είχε επικρατήσει της Ισπανίας με 113-96. Σύσσωμη η τότε πολιτική ηγεσία της χώρας και η αντιπολίτευση στις θέσεις των επισήμων με ελληνικές σημαίες στα χέρια περίμεναν με αγωνία τον τελικό. Αδιαχώρητο στο ΣΕΦ και όλη η Ελλάδα καρφωμένη στην τηλεόραση. Στον πάγκο της Εθνικής και ο σπουδαίος Ρόνι Σεϊκέλι με πολιτικά, για να εμψυχώσει τους παίκτες, έστω κι αν πριν από ένα χρόνο αγωνίστηκε με τις ΗΠΑ στο Μουντομπάσκετ κι έχασε το δικαίωμα να φορέσει κάποια στιγμή τη «γαλάζια» φανέλα.

      Ο αγώνας ήταν συγκλονιστικός και κρίθηκε με τις δύο βολές του Λιβέρη Ανδρίτσου, που πήγε το ματς στην παράταση (89-89 η κανονική διάρκεια) και τις δύο βολές του Αργύρη Καμπούρη στην εκπνοή της παράτασης, που διαμόρφωσαν το τελικό σκορ 103-101 υπέρ της εθνικής μας.

      Οι συνθέσεις των ομάδων:

      • Ελλάδα (Πολίτης): Γκάλης 40 (1), Γιαννάκης 10 (2) , Καμπούρης 10, Ρωμανίδης 3, Ανδρίτσος 10, Φασούλας 12, Ιωάννου 8, Χριστοδούλου 10 (1), Φιλίππου.
      • Σοβιετική Ένωση (Γκομέλσκι): Βολκόφ 4, Ταρακάνοφ 5, Χομίτσιους 10, Μπαμπένκο, Τικχονένκο, Βάλτερς 23 (2), Τκατσένκο 14 (1), Μαρτσουλιόνις 16 (1), Γιοβάισα 17 (4), Πανκράσκιν 8, Γκομπόροφ 4.

      38 χρόνια μετά το χάλκινο μετάλλιο στο Κάιρο, η Ελλάδα ανέβαινε ξανά στο βάθρο και μάλιστα στο ψηλότερο σκαλί του. Η Ελλάδα ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης. Ποιος να το φανταζόταν εκείνα τα χρόνια. Πολυτιμότερος παίκτης αναδείχθηκε ο Νίκος Γκάλης (37 πόντοι μ.ο) και τη χρυσή πεντάδα της διοργάνωσης συγκρότησαν οι Νίκος Γκάλης, Παναγιώτης Γιαννάκης, Αντρές Χιμένεθ (Ισπανία), Σαρούνας Μαρτσιουλιόνις (ΕΣΣΔ) και Αλεξάντερ Βολκόφ (ΕΣΣΔ).

      Τα επινίκια


      Με τη κόρνα της λήξης στήνεται ολονύχτιο πανηγύρι σε κάθε σημείο της χώρας. Στα αποδυτήρια επικρατεί πανδαιμόνιο. Η Μελίνα Μερκούρη βρίσκεται ξαφνικά στην αγκαλιά του Παναγιώτη Φασούλα και η ομάδα φτάνει στο ξενοδοχείο της Γλυφάδας, ύστερα από τρεις ώρες. Ο Νίκος Φιλίππου αναγκάστηκε να κατέβει από το πούλμαν και να ανέβει σε δίτροχο της Τροχαίας για να φτάσει πιο γρήγορα στη Γλυφάδα. Εκεί περίμενε τον Κώστα Πολίτη και η μητέρα του, που ήταν άρρωστη και σηκώθηκε να πάει στο ξενοδοχείο για να φιλήσει τον γιο της. Εκεί την επομένη ο εφοπλιστής Γιάννης Λάτσης έστειλε ένα συγκινητικότατο ποίημα στον Κώστα Πολίτη και μαζί ανοιχτές επιταγές για να μοιραστούν στους παίκτες. Τα δώρα από παντού, οι προσκλήσεις για φιλοξενία σε διάφορα νησιά ήταν μία αυθόρμητη πράξη ευγνωμοσύνης.

      Η 14η Ιουνίου 1987 αποτέλεσε εφαλτήριο για την περαιτέρω εξέλιξη του αθλήματος, αλλά κυρίως σημάδεψε όλους τους Έλληνες εντός κι εκτός των συνόρων. Ο ελληνικός αθλητισμός χρειαζόταν μία επιτυχία, οι Έλληνες αναζητούσαν ένα θαύμα και οι «12» διεθνείς του Κώστα Πολίτη ανέλαβαν να γίνουν οι ήρωες που τόσο είχε ανάγκη ολόκληρος ο ελληνισμός. Τι κι αν το ποδόσφαιρο ήταν πάντα το άθλημα που υπερτερούσε στις συνειδήσεις των Ελλήνων φιλάθλων, τι κι αν το μπάσκετ μέχρι τότε εκτιμάτο από μία μειοψηφία της ελίτ. Μέσα σε λιγότερο από ένα λεπτό, δύο εύστοχες βολές από τον Αργύρη Καμπούρη στον τελικό με τη Σοβιετική Ένωση αποδείχτηκαν αρκετές για να ανακηρυχτεί το μπάσκετ εθνικό σπορ!


      Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1250?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2022-06-14

      © SanSimera.gr


"Ηλεκτροσόκ"! - Έβαλαν κόφτη στα αναδρομικά για το ρεύμα - Ποια είναι η κατηγορία των καταναλωτών, που πληρώνουν, ρήτρα αναπροσαρμογής και δεν θα πάρουν πίσω ούτε ένα ευρώ!


 

Χιλιάδες δικαιούχοι δεν θα πάρουν πίσω ούτε ένα ευρώ, παρότι "μάτωσαν" για να πληρώσουν τη ρήτρα αναπροσαρμογής

Aλλεπάλληλα "ηλεκτροσόκ" βιώνουν χιλιάδες καταναλωτές ρεύματος, οι οποίοι μετά τους "φουσκωμένους" λογαριασμούς ηλεκτρικού που έχουν λάβει τους τελευταίους μήνες διαπιστώνουν ότι τα πολυδιαφημισμένα αναδρομικά που τους έχει υποσχεθεί η κυβέρνηση μέσω του "Power Pass" θα είναι ψαλιδισμένα, ενώ αρκετοί θα είναι εκείνοι που θα εξαιρεθούν.

Χιλιάδες δικαιούχοι δεν θα λάβουν τα αναδρομικά για το ρεύμα, καθώς, σύμφωνα με την υπουργική απόφαση, η επιστροφή αφορά τους λογαριασμούς που έχουν εκδοθεί από 1ης Δεκεμβρίου 2021 έως 31 Μαΐου 2022. Αυτό σημαίνει ότι για έναν λογαριασμό που έχει εκδοθεί την 1η Ιουνίου 2022 και περιλαμβάνει περίοδο κατανάλωσης από τις 31 Ιανουαρίου 2022 έως και τις 29 Μαΐου του 2022 ο καταναλωτής δεν θα λάβει ούτε ευρώ. Η οικονομική ενίσχυση χορηγείται σε δικαιούχους οι οποίοι επιβαρύνθηκαν με συνολική αύξηση των λογαριασμών ρεύματος για ποσό άνω των 30 ευρώ και δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 600 ευρώ ανά δικαιούχο.

Συγκεκριμένα, στο άρθρο 1 της Υπουργικής Απόφασης ορίζεται ότι: «Παρέχεται έκτακτη οικονομική ενίσχυση από κρατικό προϋπολογισμό για κάλυψη μέρους αύξησης του κόστους κατανάλωσης ηλεκτρικού ρεύματος λογαριασμών ηλεκτρικού ρεύματος οικιακών καταναλωτών του εσωτερικού, που έχουν εκδοθεί κατά χρονική περίοδο από 1ης Δεκεμβρίου 2021 έως 31η Μαΐου 2022».

Το ποσό της ενίσχυσης ανά λογαριασμό ρεύματος υπολογίζεται στο 60% επί του θετικού υπολοίπου που προκύπτει μετά την αφαίρεση από το ποσό της ρήτρας αναπροσαρμογής του λογαριασμού και των ποσών έκπτωσης. Σε περίπτωση που ο λογαριασμός δεν αφορά κυμαινόμενο τιμολόγιο, ο αιτών δεν δικαιούται τη λήψη ενίσχυσης, όπως επίσης και στην περίπτωση που ο λογαριασμός δεν αφορά παροχή οικιακής χρήσης.

Μετά τον υπολογισμό του ποσού της ενίσχυσης ανά λογαριασμό πραγματοποιείται αντιστοίχιση του αριθμού παροχής ρεύματος κάθε λογαριασμού με τις αιτήσεις που έχουν υποβάλει οι δικαιούχοι, αναφορικά με τον αριθμό παροχής ρεύματος της κύριας κατοικίας τους και τον αριθμό παροχής ρεύματος μισθωμένων κατοικιών των παιδιών που φοιτούν στο εσωτερικό.

Η πλατφόρμα αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία μεθαύριο Πέμπτη 16 Ιουνίου και θα παραμείνει ανοιχτή έως τις 30 Ιουνίου. Αμέσως μετά θα αρχίσουν ο έλεγχος και η επεξεργασία των στοιχείων, έτσι ώστε εντός του Ιουλίου να πιστωθούν τα ποσά της αποζημίωσης στους τραπεζικούς λογαριασμούς των δικαιούχων.

πηγή: https://www.dimokratia.gr/oikonomia/547394/ilektrosok-evalan-kofti-sta-anadromika-gia-to-reyma/

Και πάλι οι αναλύσεις - Οι φλυαρούντες με άνεση, βαθυστόχαστοι, περισπούδαστοι και καφενειακοί αναλυτές - Η περίπτωση του Ρώσου Στρατηγού Κουρουπάτκιν!


 Το έχουμε ξαναπεί για τις αναλύσεις, αλλά επειδή το κακό συνεχίζεται, δεν αντέχω στον πειρασμό και επανέρχομαι.

  • του Χρήστου Μπολώση

Θα σας πω τρεις ιστοριούλες:

α. Δεξιότερα Κουρουπάτκιν

Στις 20 Φεβρουαρίου 1905 και για 20 ημέρες, διεξήχθη η μάχη του Μάκντεν (σημερινό Σεν Γιάν) της Κίνας, η σημαντικότερη του Ρωσοϊαπωνικού πολέμου (δυό γάιδαροι μαλώνανε σε ξένο αχυρώνα).

Ο Ρώσος στρατηγός Κουροπάτκιν είχε αναπτύξει τη στρατιά του σε 80 χιλιόμετρα, κατά μήκος της σιδηροδρομικής γραμμής. Αντίπαλός του ήταν ο Ιάπωνας στρατάρχης Ογιάμα.

Οι δύο στρατιές προσπαθούσαν όλο αυτό το διάστημα, να υπερφαλαγγίσει η μία την άλλη.

Στην Αθήνα τώρα, οι Έλληνες αργόσχολοι, παρακολουθούσαν τα γεγονότα με ενδιαφέρον και στο καφενείο του Ζαχαράτου, στο Σύνταγμα, γινόντουσαν ομηρικές συζητήσεις και διαφωνίες, σχετικά με το ποια τακτική έπρεπε να ακολουθήσουν οι Ρώσοι για να κερδίσουν.

Αποτέλεσμα ήταν να κυκλοφορήσει μία εφημερίδα της εποχής με την οκτάστηλη επική συμβουλή προς τον Ρώσο στρατηγό, η οποία ήταν σύντομη, σαφής και πλήρης: «Δεξιότερα Κουρουπάτκιν».

Ο Κουρουπάτκιν δεν έτυχε να διαβάσει την εφημερίδα (κακό του κεφαλιού του) και δεν άκουσε τη φωνή του Έλληνα αρθρογράφου. Δεν έστριψε δεξιά. Ενδεχομένως μάλιστα (ολέθριον!) να τοποθέτησε το στρατό του αριστερότερα, σε λάθος διάταξη μάχης. Και ηττήθηκε. Και καθαιρέθηκε. Και ταπεινώθηκε.

β. Μήπως πήγε να καλύψει καμιάν άλλη;

Θα θυμόσαστε την κλασική πλέον Ελληνική ταινία «Η κόμισσα της φάμπρικας», των Ασημάκη Γιαλαμά και Κώστα Πρετεντέρη, που ό αστυφύλακας Χρήστος Δελημάνης (Στ. Ληναίος), συλλαμβάνει την Έφη (Άννα Φόνσου) την ώρα που πηδάει από ένα παράθυρο ενός σπιτιού, όπου είχε μπει για να κλέψει ενοχοποιητικά για την αδελφή της Μπιάνκα (Μέλπω Ζαρόκωστα) στοιχεία, δηλαδή ένα ματσάκι ερωτικές επιστολές. Σε όλη τη διάρκειά της ταινίας, η χαζούλα Τασούλα (Γιώτα Σοϊμοίρη), εξαδέλφη του αστυφύλακα αναρωτιόταν μήπως η Έφη πήγε να καλύψει κάποιαν άλλη με την πράξη της αυτή.

γ. Πότε θα τελειώσει ο πόλεμος;

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και όσο αυτός παρατεινόταν, μία ερώτηση βρισκόταν στα χείλη όλων: «Πότε θα τελειώσει ο πόλεμος;». Εκείνος που δεχόταν συνεχείς «επιθέσεις» με το ερώτημα αυτό ήταν, όπως  είναι φυσικό, ο οδηγός του στρατηγού Αϊζενχάουερ, ας τον πούμε Τζιμ. «Τι γίνεται ρε Τζιμ; Τι λέει ο στρατηγός; Πότε θα τελειώσει ο πόλεμος;». «Τίποτα ρε παιδιά. Δεν μιλάει καθόλου γι’ αυτό». Η ιστορία αυτή, συνεχιζόταν επί μέρες και μέρες. Κάποτε λοιπόν ο Τζιμ, δέχτηκε για πολλοστή φορά την ίδια ερώτηση «Τι έγινε ρε Τζιμ, μίλησε ο στρατηγός; Πότε θα τελειώσει ο πόλεμος;». Και ο Τζιμ: «Παιδιά δεν θα το πιστέψετε. Πράγματι ο στρατηγός μίλησε» «Και τι είπε ρε Τζιμ;», ρώτησαν με αγωνία οι άλλοι. «Με ρώτησε: ‘’Τι βλέπεις ρε Τζιμ;  Πότε θα τελειώσει ο πόλεμος;’’».

(Παρένθεση: Κάτι ανάλογο μου έτυχε κι’ εμένα, όταν πασίγνωστος αναλυτής, εκ των καλυτέρων που διαθέτουμε,  σε κάποια εκδήλωση με ρώτησε: «Εσύ πώς την βλέπεις την κατάσταση;»…)

Δεν  νομίζω να θέλουν ιδιαίτερη ανάλυση οι τρεις ιστοριούλες, εκτός ίσως  από την δεύτερη,  η οποία απαντάει σε όλους αυτούς, οι οποίοι νομίζουν ότι είναι μέσα στο μυαλό του Πούτιν ή του Ζελένσκι ή του Ερντογάν.

Θα συνεχίσω με μια ιστορία που έρχεται από το 1964, την οποία δημοσίευσε η έγκυρη ιστοσελίδα Newsbreak. Στις 27 Ιουλίου του 1964 λοιπόν, στην πλαζ «Αστέρια» της Γλυφάδας, μια ωραιοτάτη κυρία, στριπτιζέζ το επάγγελμα, έκανε μπάνιο με ακάλυπτο το στήθος της. Τότε άρχισε το σούσουρο, ακολούθησε βαβούρα και στην συνέχεα πανδαιμόνιο. Οι εφημερίδες φρύαξαν, τα ραδιόφωνα ξεσάλωσαν και η κυρία άρπαξε 3 μήνες φυλακή, άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερη. Σχολιάζοντας στην  «Μεσημβρινή» το, πρωτοφανές για την εποχή, γεγονός ο μεγάλος Φρέντυ Γερμανός, άρχιζε το χρονογράφημά του έτσι: «Όλοι μίλησαν αυτές τις μέρες για το τοπ-λες, εκτός από εκείνους που έπρεπε να μιλήσουν».  Κατανοητό και δεν χρήζει περαιτέρω… αναλύσεως.

Όλοι λοιπόν αναλύουν.

Βγαίνει λοιπόν συμπαθέστατος αναλυτής που έχει σπουδάσει στρατηγικές αναλύσεις και στρατιωτικά τεχνάσματα, σε κολλέγια του εξωτερικού και αρχίζει: «Κύριε Ταδε και αναφέρει το όνομα γνωστού τηλεβασανιστού, ο στρατηγός Φρίντριχ φον Στάϊνμετς είχε πει πριν από την μάχη του Γκράβελοττ  Σαιν Πρίβα το 1870: «Τα πάντα είναι ατμός…». Κόκκαλο άπαντες.

Βγαίνει άλλος αναλυτής, διπλωματούχος παγκοσμίως  αγνώστου κολλεγίου και αφού ξεροβήξει δυο τρεις φορές αρχίζει: «Είχα διαβάσει κάπου…». Τι θα πει αυτό; Ότι έχει διαβάσει τόσα πολλά, που δεν θυμάται πού ή ότι δεν έχει διαβάσει απολύτως τίποτα και απλώς μας δουλεύει. Μάλλον το δεύτερο.

Αρχίζει λοιπόν η ανάλυση για τις μύχιες σκέψεις του Ερντογάν, τις οποίες ούτε ο ίδιος ο σουλτάνος έχει κάνει ακόμα.. Το μόνο που δεν μας λέει είναι το τι σκέπτεται ο Ρετζέπ Ταγίπ για την ερίτιμο και χαριτόβρυτον (όσο φαίνεται τύλος πάντων) κα  Εμινέ Ερντογάν

Κάποιος ραδιοφωνικός σταθμός, κάλεσε διαπρεπή διεθνολόγο να μιλήσει για… τα F 35. Άνευ λοιπών σχολίων.

Οι πάντες λοιπόν αναλύουν.

Οι πυροσβέστες αναλύουν τα αίτια της ευλογιάς των πιθήκων, ενώ οικονομολόγοι, συμβουλεύον  τι μέτρα πρέπει να πάρουμε για τις δασικές πυρκαγιές. Οι γιατροί, αν είναι λοιμωξιολόγοι ακόμα καλύτερα, αναλύουν την κρίση στην Ουκρανία. Οι ιερείς μιλούν για τα εξοπλιστικά προγράμματα. Οι νομικοί εξηγούν γιατί τα αμυντικά σχέδια της Ελλάδος πάσχουν και οι αλιείς για τον πόλεμο των υποβρυχίων

Η απειλή της Ελλάδος, αυτή την περίοδο, δεν είναι ούτε η Τουρκία, ούτε οι πίθηκοι και τα παράγωγα αυτών. Η απειλή είναι ορατή και λέγεται «Ανάλυση». Και είναι απειλή, διότι ο κάθε άσχετος ή ο κάθε αυτοαναγορευθείς ειδικός, αραδιάζει τα φούμαρα του και τρομοκρατεί τον κόσμο, ο οποίος ζαλισμένος έχει γίνει κι’ αυτός αναλυτής και πλέον δεν ζει χωρίς αναλύσεις. Πας στο περίπτερο να αγοράσεις την εφημερίδα σου και ο φίλος περιπτεράς σε ρωτάει συνωμοτικά: «Δεν μου λες κυρ Χρήστο, πώς τα βλέπεις τα πράγματα;» και όταν εισπράξει την απάντηση «Τι να σου πω ρε Μιχάλη, δεν ξέρω», εισπράττεις με την σειρά σου ένα απαξιωτικό βλέμμα, που αν το… αναλύσεις, σημαίνει: «Σοβαρός στρατηγός είσαι κι΄ εσύ…».

Μια μέρα είπα να ευχαριστήσω τον Μιχάλη και να του κάνω τη χάρη να του αναλύσω την διεθνή κατάσταση, αποκαθιστώντας παραλλήλως και το γόητρό μου. Άρχισα λοιπόν να του αναλύω τι σκέπτεται και τι συλλογάται ο Πούτιν, τι απασχολεί τον Ζελένσκι, ποια στρατηγικά και τακτικά λάθη έκαναν οι αντίπαλοι, τι σημαίνει το γεγονός ότι τα μέλη του Κογκρέσου χειροκρότησαν τον πρωθυπουργό μας 37 φορές από τις οποίες οι 11 όρθιοι. Εκείνη τη στιγμή και ενώ ο Μιχάλης άρχισε να ψέλνει τον Εθνικό Ύμνο, δύο τουρκικά μαχητικά πέρασαν πάνω απ’ το κεφάλια μας. «Τι είναι αυτά κυρ Χρήστο;» ρώτησε έντρομος ο Μιχάλης. «Τίποτα Μιχάλη, τα μέλη του Κογκρέσου χειροκροτούν όρθια» και συνέχισα την ανάλυση επί παντός επιστητού, φθάνοντας μέχρι και την ανάλυση του τελικού κυπέλλου Ελλάδος, εκθειάζοντας την ικανότητα της ΕΠΟ να διοργανώνει τοιούτου είδους καραγκιοζιλίκια. Σε μια στιγμή είδα τον Μιχάλη να χασμουριέται. Το μυαλό μου πήγε αμέσως σε μια φράση του Βολταίρου: «Το χασμουρητό μπορεί να μην είναι ευγενικό, αλλά είναι σίγουρα μια ειλικρινής γνώμη».

Αυτό ήταν. Τα μάζεψα και ησύχως απεχώρησα. Μάλιστα, σαν να είδα τον Μιχάλη να βάζει ανάποδα την σκούπα…

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας χαρίσω, σε όποιους δεν το έχετε ήδη  διαβάσει, ένα, θα τα χαρακτήριζα, μνημειώδες κείμενο του εκλεκτού φίλου καθηγητού αστροφυσικής κ. Χρήστου Γούδη. Απολαύστε το:

Προς τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις

Μην ακούτε κανέναν μας. Εγώ, αυτός, εκείνος, ο κάθε ένας από  εμάς που εκφράζει απόψεις για τα ελληνοτουρκικά, ο κάθε ανεύθυνος και ο κάθε υπεύθυνος, πολιτικός, δημοσιογράφος, δημοσιο(σ)χεσίτης, διπλωμάτης, τριπλομάτης ή μονόφθαλμος, έχει την πολυτέλεια να φλυαρεί από την άνεση της πολυθρόνας του, του πρωθυπουργικού του θώκου, των υπουργικών του (γ)ραφείων και των παχυλά αμειβόμενων κοινοβουλευτικών εδράνων της κομματικής του φατρίας, των φωτεινών στούντιο και των σκοτεινών γραφείων του, των τηλεοπτικών, ψηφιακών, ραδιοφωνικών και έντυπων μέσων εξημέρωσης και παραμόρφωσης συνειδήσεων που εμμίσθως ή αμισθί υπηρετεί και εξυπηρετεί.

Όλοι εμείς, βαθυστόχαστοι και ανεγκέφαλοι, ιδεολόγοι και ιδιοτελείς, υψηλόφρονες και ψοφοδεείς, περισπούδαστοι και καφενειακοί, δεν μετράμε σε τίποτε πλέον. Εσείς είστε οι μόνοι που γνωρίζετε καλά την αποστολή σας.  Πάντα θυμάμαι την απάντηση ενός υπερήφανου Βρετανού ναυάρχου, την στιγμή που απέπλεε ο στόλος για τα Φώκλαντς, σε ένα τσούρμο δημοσιογράφων, που συνωθούνταν γύρω του ρωτώντας τον αν θα έπρεπε να δώσει μία ακόμη ευκαιρία στην ειρήνη: «Αυτά να τα πείτε σε άλλους, η δική μου αποστολή είναι να τσακίσω την ραχοκοκαλιά των εχθρών της πατρίδος μου». Αυτή είναι η δική σας αποστολή. Εσείς είστε πλέον ο παλμός του έθνους.

Έχετε μέχρι τώρα υπομείνει πολλά από τους χαρτογιακάδες και τους χηνόφτερους των πολιτικών ρετιρέ της εξουσίας, όλων αυτών που, στο όνομα της δικής τους κατά προτεραιότητα επιβίωσης και καλοπέρασης, ανέκοψαν την ορμή της νίκης σας στην Κύπρο, στα Ίμια, και αλλού, στην στεριά, στη θάλασσα και στον αέρα. Μιμηθείτε τον μονόφθαλμο Νέλσωνα, που όταν το πλήρωμα τού επεσήμανε ότι υψώθηκε η σημαία της υποχώρησης, έβαλε το μονόκιαλο στο μάτι του που είχε χάσει σε ναυμαχία, και τους είπε: «δεν βλέπω κανένα σινιάλο υποχώρησης, πρόσω ολοταχώς», και καταβύθισε τον στόλο των εχθρών του.

Στην ώρα της μάχης, είναι η στιγμή της δικής σας ψυχικής και ψυχολογικής αυτονομίας. Μην ακούτε κανέναν μας. Πρόσω ολοταχώς. Η Κωνσταντινούπολη κείται εγγύς, και είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδος!

Χρίστος Γούδης   

ΥΓ: Το απόσπασμα από το βιβλίο του εκλιπόντος στρατηγού Κόρκα που διαβάσατε στο προηγούμενο σημείωμα, δημοσιεύτηκε μετά από άδεια της Λέσχης Καταδρομέων Ιερολοχιτών, στην οποία ο στρατηγός έχει  εκχωρήσει τα δικαιώματα του βιβλίου,  από το 2018.

πηγή:https://www.dimokratia.gr/apopseis/547430/kai-pali-oi-analyseis/

Στρατηγό ε.α. και Επίτιµος Α/ ΓΕΣ: - Βρισκόμαστε στην τελική φάση μιας τροχιάς πολέμου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας - Πότε θα λάβει χώρα η σύγκρουση - Σε ποιες ενέργειες και δράσεις πρέπει να προβεί η Ελλάδα -


 

* Κωνστανtίνος Γκίνης 


Η Τουρκία και η Ελλάδα βρίσκονται στην τελική φάση μιας τροχιάς πολέμου. Είναι οριστικό, αμετάκλητο και πέραν πάσης αμφιβολίας. Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί σε όλα τα επίπεδα της ηγεσίας της Ελλάδος, καλό είναι να αναστοχασθούν τάχιστα την κατάσταση, καθώς πλέον ο χρόνος εξαντλείται και οι βολικές αιτιάσεις του παρελθόντος (δεκανέας της CIA, Αμερικανοί, ευρωπαίοι, οικονομική κρίση κτλ) δεν παρέχουν πλέον καμία εύσχημη δικαιολογία.

Η Τουρκία έχει θέσει ως στρατηγικό της στόχο, από το 1974, τον έλεγχο των ελληνικής κυριαρχίας περιοχών ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, ο οποίος έλαβε προοδευτικά την τελευταία του εκδοχή(Θράκη, Αιγαίο και Κρήτη) με την καλούμενη «γαλάζια πατρίδα» και το τουρκολιβυκό μνημόνιο, το 2019, ανεξαρτήτως της εκάστοτε ελληνικής οπτικής επί του ζητήματος. 

Η Τουρκία θεωρεί ότι έχει «θεμελιώσει» τις «διεκδικήσεις» της μέσα από ένα πλέγμα απαιτούμενων διμερών διευθετήσεων, εναέριος χώρος, υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, γκρίζες ζώνες, αποστρατικοποίηση νήσων, καταπίεση μουσουλμανικής μειονότητας Θράκης και Δωδεκανήσου (ανύπαρκτης από τις διεθνείς συνθήκες), έρευνα – διάσωση κτλ.

Επίσης, «είδε» ότι η Ελλάδα δεν αντέδρασε, ως εγγυήτρια δύναμη όπως και η Τουρκία, στις παράνομες ενέργειές της που καταπατούσαν βάναυσα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας (παράνομες τουρκικές έρευνες και γεωτρήσεις, εκδίωξη γεωτρύπανων κτλ), στο πρόσφατο παρελθόν και εκτίμησε ότι η Ελλάδα δεν έχει την ισχύ και τη βούληση να αντισταθεί στις τουρκικές επιδιώξεις.

Κατόπιν αυτών, πέρασε στη φάση της εφαρμογής του σχεδίου της προς επίτευξη του στόχου της στο Αιγαίο, με πολιτικές, διπλωματικές, επικοινωνιακές και υβριδικές ενέργειες. Εκτόξευσε μια ασύμμετρη επίθεση εναντίον της Ελλάδος με χρησιμοποίηση των παρανόμων μεταναστευτικών ροών το 2015, εν μέσω της οικονομικής κρίσεως, χωρίς ελληνική αντίσταση, με αποτέλεσμα να εξουθενώσει την Ελλάδα. Συνέχισε την πίεση με ενέργειες χαμηλότερης εντάσεως και επανήλθε με νέες επιθετικές ασύμμετρες ενέργειες το 2020. Τον Μάρτιο, με παράνομες μεταναστευτικές ροές στον Έβρο και για ένα τρίμηνο το καλοκαίρι - φθινόπωρο με υποθαλάσσιες έρευνες με το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis στην Αν. Μεσόγειο. Η Ελλάδα αφυπνισθείσα από το βαθύ λήθαργο, αντέδρασε δυναμικά, χωρίς αυτή τη φορά να οδηγηθεί σε πολιτική διευθέτηση με υποχωρήσεις και περιορισμό των κυριαρχικών της δικαιωμάτων, όπως είχε συμβεί στο παρελθόν (1976, 1987,1996).

Ανεξαρτήτως του εκτιμωμένου βαθμού επιτυχίας των ελληνικών ενεργειών, αυτές, σε συνδυασμό με τις διμερείς και πολυμερείς συμμαχίες και την έναρξη του επανεξοπλισμού των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, οδήγησαν την Τουρκία στο συμπέρασμα ότι η συγκεκριμένη τακτική δεν αποδίδει. Οπότε η Τουρκία άλλαξε το επίπεδο και το πλαίσιο του σχεδιασμού της.

Με προμετωπίδα τον κίνδυνο ασφαλείας της Τουρκίας και υποστηρικτικά εργαλεία τον ιστορικό αναθεωρητισμό («αδικίες» Συνθήκης Λωζάννης), την «πολιορκία» της Τουρκίας από τη Δύση, της οποίας η Ελλάδα αποτελεί την εμπροσθοφυλακή και εκτιμώντας ότι οι συνθήκες του διεθνούς περιβάλλοντος την ευνοούν (Δύση: κόπωση με Ουκρανία για επιβολή κυρώσεων, ανοχή Τουρκίας λόγω γεωπολιτικών παραγόντων, δεν θα πολεμήσει στο πλευρό της Ελλάδος. Ρωσία και κάποιες χώρες του Καυκάσου και Μ. Ανατολής θα ταχθούν στο πλευρό Τουρκίας) προχώρησε στη φάση που βιώνουμε σήμερα, δηλαδή της ρητορικής αλλαγής συνόρων και της απροκάλυπτης απειλής χρησιμοποιήσεως στρατιωτικής ισχύος εναντίον της Ελλάδος, έχοντας δείξει με το δάχτυλο και τα πιθανά σημεία τουρκικής επεμβάσεως.

Ένα άλλο ερώτημα που τίθεται είναι πότε θα λάβει χώρα η σύγκρουση. Την πρωτοβουλία την έχει η Τουρκία και αυτή θα αποφασίσει το χρόνο, καθώς αυτή θα κρίνει πότε οι συνθήκες την ευνοούν. Έχει προετοιμάσει την κοινή της γνώμη, το διεθνές περιβάλλον, τις ένοπλες δυνάμεις της και θεωρεί ότι έχει και τη νομιμοποίηση. Ισχυρό συμβολισμό για την Τουρκία έχουν τα έτη 1922 και 1923. Το πρώτο, ειδικά το καλοκαίρι – φθινόπωρο, λόγω της εκατονταετίας του τερματισμού των στρατιωτικών επιχειρήσεων της Μικρασιατικής Εκστρατείας και το δεύτερο λόγω της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης.

Κάποιος λοιπόν θα αναρωτηθεί και μάλιστα πολύ εύλογα γιατί να οδηγηθούμε σε πόλεμο, δεν υπάρχει περιθώριο ειρηνικής διευθέτησης; Μια απλή παρατήρηση των χαρτών Νο15 και 16 του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, οι οποίοι απεικονίζουν τις συνολικές τουρκικές διεκδικήσεις θα οδηγήσει αβίαστα στο συμπέρασμα, ότι οποιοσδήποτε Τούρκος πολιτικός επιχειρήσει να χαμηλώσει τον πήχη των διεκδικήσεων ή αν δεν πάρει κάτι από αυτά, θα θεωρηθεί αυτομάτως προδότης, ενώ από ελληνικής πλευράς δεν υπάρχει κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης με βάση το τουρκικό πλαίσιο. Σημειωτέον, η επίσημη Ελλάδα δεν έχει καταθέσει ποτέ και πουθενά χάρτες διεκδικήσεων, αν και θα μπορούσε να το κάνει και αφήνει πάντοτε το πεδίο ανοικτό καλώντας την Τουρκία για τελική επίλυση του καθεστώτος του Αιγαίου με βάση το διεθνές δίκαιο και την προσφυγή σε διεθνή δικαστικά όργανα, χωρίς ωστόσο θετική ανταπόκριση.

Επομένως, η τουρκική συμπεριφορά και πρακτική, ο μαξιμαλισμός και η ανελαστικότητα των τουρκικών επιδιώξεων, έχουν διαμορφώσει μια αδιέξοδη κατάσταση, η οποία φαίνεται ότι είναι αδύνατο να διευθετηθεί ειρηνικά.

Όλα αυτά έχουν προκαλέσει την ανησυχία και τον προβληματισμό της ελληνικής ηγεσίας αλλά και της κοινωνίας συνολικά, οι οποίοι παρατηρούν ότι το αφήγημα περί διεθνώς απομονωμένου Ερντογάν, καταρρέουσας τουρκικής οικονομίας, τουρκικής ρητορικής για εσωτερική κατανάλωση, διεθνών ραπισμάτων στην Τουρκία, Ελλάδα με ισχυρές συμμαχίες, παράγοντας σταθερότητας και ασφάλειας και ψύχραιμη δύναμη, δεν λειτουργεί αποδοτικά και πάνω από όλα αποτρεπτικά. Επομένως, προκύπτει η ανάγκη να επανεξετασθεί η ελληνική στρατηγική.

Η κυβέρνηση χωρίς να ανεβάσει του τόνους, όπως πολύ σωστά πράττει, πρέπει να εκπέμψει ισχυρό μήνυμα ετοιμότητας και αποφασιστικότητας αντιμετωπίσεως της τουρκικής απειλής, το οποίο δεν πρέπει να είναι επικοινωνιακό αλλά ουσιαστικό και ορατό. Για να το επιτύχει αυτό είναι απαραίτητο να προβεί κατ’ ελάχιστο στις παρακάτω ενέργειες και δράσεις.

Πρώτον, πρέπει να αξιολογήσει την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και να χαράξει την ανάλογη στρατηγική. Αυτά πρέπει να λάβουν χώρα στο καθ’ ύλη αρμόδιο όργανο, το ΚΥΣΕΑ, του οποίου η τελευταία του συνεδρίαση για σοβαρό ζήτημα (πόλεμος στην Ουκρανία), εξ όσων είναι γνωστά, έλαβε χώρα το Φεβρουάριο. Η στρατηγική που θα αποφασισθεί έναντι της Τουρκίας πρέπει να μετουσιωθεί σε οδηγίες και κατευθύνσεις προς τους αρμοδίους φορείς του κράτους, αλλά και κρισίμων πεδίων του ιδιωτικού τομέα.

Δεύτερον, πρέπει να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός και η διεθνής κοινή γνώμη για την κατάσταση. Η επικοινωνιακή εκστρατεία πρέπει να είναι συνεκτική, στιβαρή και διεισδυτική, χωρίς να εκτραπεί σε παροξυσμούς ή γραφικότητες, πρέπει να τονώσει το εθνικό φρόνημα και να διατηρήσει την εθνική συνοχή χωρίς να προκαλέσει κοινωνικές και οικονομικές αναταράξεις.

Τρίτον, οι Ένοπλες Δυνάμεις κρίνεται σκόπιμο να εγκαταλείψουν άμεσα τη λειτουργία ειρηνικής περιόδου και να περάσουν στο απαιτούμενο επίπεδο ετοιμότητας και συναγερμού, σύμφωνα με τους ενδείκτες επικινδυνότητας. Βελτίωση της εκπαιδεύσεως ατομικής, συλλογικής και επιχειρησιακής, ενίσχυση της στελεχώσεως κρίσιμων μονάδων με μετακίνηση προσωπικού, βελτίωση της συντηρήσεως των οπλικών συστημάτων προς επαύξηση της διαθεσιμότητας, ετοιμότητα προς επιστράτευση, ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας σε ζωτικά σημεία του εθνικού χώρου, είναι μόνο μερικές από τις απαιτούμενες ενέργειες.

Επίσης είναι απαραίτητη η άμεση αποδέσμευση των Ενόπλων Δυνάμεων από όλα τα δευτερεύοντα έργα (δασοπροστασία, εμβόλια, κοινωνική προσφορά κτλ). Τα προαναφερθέντα, πρέπει να λάβουν χώρα με βάση σχέδιο που θα εκπονήσει η στρατιωτική και θα εγκρίνει η πολιτική ηγεσία, μακράν κάθε επικοινωνιακής προβολής.

Η κυβέρνηση, πρέπει να δείξει εμπιστοσύνη στην στρατιωτική ηγεσία, η οποία είναι εκ του νόμου υπεύθυνη για το χειρισμό των Ενόπλων Δυνάμεων και γνωρίζει σε βάθος και με κάθε λεπτομέρεια το δέον γενέσθαι, ενώ οι ανευθυνοϋπεύθυνοι και οι «εξωτερικοί συνεργάτες» πρέπει να περάσουν στο περιθώριο.

Τέταρτον, απαιτείται αξιοποίηση των συμμαχιών. Η αναμονή οπλικών συστημάτων σε βάθος χρόνου δεν βοηθά στην αντιμετώπιση του τουρκικού κινδύνου σήμερα. Πρέπει να αναζητηθούν άμεσα από τους συμμάχους πυρομαχικά, ανταλλακτικά και άλλα κρίσιμα εφόδια και υλικά για να καλύψουν τυχόν υπάρχοντα κενά. Επίσης να ενεργοποιηθούν οι συμφωνίες ανταλλαγής πληροφοριών.

Πέμπτον, πρέπει να συνεχισθεί με αδιάπτωτη ένταση η πολιτική και διπλωματική προσπάθεια για την ανάδειξη της τουρκικής επιθετικότητας αλλά και της προασπίσεως των εθνικών δικαιωμάτων.

Έκτον, η εθνική βιομηχανική βάση συντηρήσεως και υποστηρίξεως των Ενόπλων Δυνάμεων είναι αναγκαίο να ενεργοποιηθεί στο ύψιστο βαθμό ώστε να συνδράμει δυναμικά και αποφασιστικά στην εθνική προσπάθεια.

Έβδομον, η εθνική οικονομία πρέπει να είναι σε ετοιμότητα να μεταπέσει σε πολεμική για να υποστηρίξει την άμυνα της χώρας.

Όγδοον, η εσωτερική ασφάλεια είναι απαραίτητο να ενισχυθεί άμεσα, με ετοιμότητα να περάσει στο ανώτατο δυνατό επίπεδο το ταχύτερο δυνατό όταν αποφασισθεί.

Τα προαναφερθέντα συνιστούν ένα μίνιμουμ ενδεικτικό πλαίσιο δράσεως, με τη στρατιωτική ισχύ της χώρας στην πρώτη γραμμή, υποστηριζόμενη από όλα τα άλλα στοιχεία της εθνικής ισχύος. Η Τουρκία έχει κάνει όλες τις προπαρασκευές για τη διεξαγωγή πολέμου. Ο καθοριστικός, τελευταίος και αποφασιστικός παράγοντας θα είναι πάντοτε η στάση της Ελλάδος και η ετοιμότητα - αποφασιστικότητά της να εμπλακεί σε πόλεμο. Μόνο με μια ηχηρή ελληνική στρατηγική με υψηλή στρατιωτική ετοιμότητα, είναι δυνατόν να αποτραπεί η τουρκική επιθετικότητα ή να διεξαχθεί νικηφόρα ο πόλεμος.

Η στρατηγική αυτή απαιτεί πάνω από όλα εθνική ομοψυχία και διάθεση προσφοράς και θυσίας από τον Ελληνισμό. Ενώπιον αυτής της καταστάσεως, όλοι οι Έλληνες από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο Έλληνα πρέπει να έχουν κατά νου και να ενεργούν σύμφωνα με τη ρήση του Βεγέτιου «si vis pacem, para bellum»(αν θέλεις ειρήνη, προετοιμάσου για πόλεμο).


* Ο Κωνστανtίνος Γκίνης είναι Στρατηγός ε.α. – Επίτιμος Α/ΓΕΣ



πηγή:https://www.liberal.gr/politics/sto-eidiko-dikastirio-parapempontai-pappas-kalogritsas-gia-tis-tileoptikes-adeies/454878


Δευτέρα 13 Ιουνίου 2022

Γενς Στόλτενμπεργκ: - Είμαστε σίγουροι ότι δεν είναι εκπρόσωπος του Ερντογάν;


 Οι πρόσφατες δηλώσεις του γραμματέα του ΝΑΤΟ αποδεικνύουν αυτό που πολλές φορές έχουμε επισημάνει ότι ο Γενς Στόλτενμπεργκ παίζει εδώ και χρόνια ένα περίεργο ρόλο υπέρ του καθεστώτος Ερντογάν

«Κανένα άλλο μέλος του ΝΑΤΟ δεν έχει υποφέρει περισσότερες τρομοκρατικές επιθέσεις από την Τουρκία», είπε χθες ο γενικός γραμματέας της ευρωατλαντικής συμμαχίας που επισκέφτηκε τον πρόεδρο της Φινλανδίας, Σάουλι Νιινίστο. Μιλάμε ότι ο τύπος θα μπορούσε άνετα να είναι και εκπρόσωπος του Ερντογάν. Μάλιστα διεμήνυσε ότι είναι αποδεκτές οι ανησυχίες της Τουρκίας για την ένταξη Σουηδίας – Φινλανδίας… Θα μου πείτε είναι η πρώτη φορά που τα λέει αυτά; Όχι βέβαια. Η στάση του είναι σταθερή υπέρ της Τουρκίας. Μάλιστα πριν από ένα μήνα εμφανίστηκε απολύτως βέβαιος ότι δεν θα προβάλει εμπόδια η Τουρκία στην ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, εφόσον υποβάλουν και επισήμως το σχετικό αίτημα.

Εχθές ο Στόλτενμπεργκ επανέλαβε ότι η Τουρκία είναι ένας σημαντικός σύμμαχος για το ΝΑΤΟ με δεδομένη τη στρατηγική θέση της, στη Μαύρη Θάλασσα μεταξύ της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής, ενώ επικαλέστηκε την υποστήριξη που η Τουρκία προσέφερε στην Ουκρανία, από την έναρξη της ρωσικής εισβολής στις 24 Φεβρουαρίου. Για τέτοια παράνοια μιλάμε. Μας κοροϊδεύει μέσα στα μούτρα μας ο κύριος Γραμματέας του ΝΑΤΟ.

Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που είχε ξεχάσει ότι οι «εταίροι» μας οι Τούρκοι, το 2020 κόντεψαν να φτάσουν στο Σούνιο και όργωναν τρεις ολόκληρους μήνες το Αιγαίο. Έχει ξεχάσει ότι οι φίλοι του οι Τούρκοι προσπάθησαν να σπάσουν τον Έβρο… Τότε βέβαια δεν έσπευσε να τους μιλήσει, ούτε ψέλλισε κάτι. Δεν είδε και δεν άκουσε τίποτα. Αλήθεια που ήταν εκείνο το διάστημα ο Γενς; Αν δεν με απατά η μνήμη μου ήταν άφαντος, έκανε τα ρεπό του Ερντογάν και της Μέρκελ. Ενδιαφέρθηκε μόνο για τη συμφωνία των Πρεσπών προκειμένου τα Σκόπια να μπουν στο ΝΑΤΟ. Τότε πάλι ο Στόλτενμπεργκ έδωσε μεγάλο αγώνα, αλλά όχι υπέρ της Ελλάδας. Έδωσε μεγάλους αγώνες για τα Σκόπια και για να μπορεί η Μέρκελ να πουλάει όπλα στον Ερντογάν.

Βρε μπας και είναι εκπρόσωπος του Ταγίπ ο άνθρωπος;



πηγή:https://www.newsbomb.gr/bomber/story/1323046/gens-stoltenmpergk-eimaste-sigoyroi-oti-den-einai-ekprosopos-toy-erntogan