Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ/Π Σ - "'Ήταν Γλυκιά η Ήττα του 2019 ( μετά την μεγαλειώδη προσωπική "νίκη" που πέτυχε με την συμφωνία των Πρεσπών!)" - "Αισθάνομαι βαριά αυτή την ευθύνη .. - "Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα και με διαφορά στις επόμενες εκλογές"

 Θέλω να σας ευχαριστήσω όλους και όλες θερμά για τη μεγάλη σας συνεισφορά, θέλω να σας ευχαριστήσω όλες και όλους για τη σημερινή γιορτή της συμμετοχής, γιορτή της δημοκρατίας.

Νομίζω ότι σήμερα κάναμε ένα μεγάλο, ένα σπουδαίο, ένα αποφασιστικό βήμα για να ξαναφέρουμε την ελπίδα πίσω στον τόπο μας, στην πατρίδα μας. Και το έχει ανάγκη.

Θέλω να σας θυμίσω ότι το βράδυ των εκλογών, της γλυκιάς ήττα του ΄19, γιατί πήραμε 32% του ελληνικού λαού, είχα μιλήσει τότε ότι αυτό το μεγάλο ποσοστό που μας δίνει ο δημοκρατικός κόσμος της πατρίδας μας είναι μια εντολή για μας, μια εντολή μετασχηματισμού, μια εντολή να αντιστοιχηθεί ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ των 30.000 τότε μελών με τον κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ των δεκάδων χιλιάδων προοδευτικών πολιτών που μας στήριζαν και μας στηρίζουν.

Νομίζω λοιπόν ότι σήμερα κάναμε ένα αποφασιστικό βήμα προς αυτή τη κατεύθυνση.
Και κάναμε αυτό το αποφασιστικό βήμα χάρη στην πρωτοφανή συμμετοχή των μελών μας, νέων και παλιών, 150 χιλιάδων και πλέον πολιτών που προσήλθαν στις κάλπες για να στείλουν πίσω τον λογαριασμό. Πιστεύω ότι κάναμε αυτό το αποφασιστικό βήμα με την πρωτοφανή συμμετοχή στην κάλπη για την ανάδειξη της συλλογικής μας ηγεσίας.

Με την ένταξη πάνω από 110.000 νέων μελών στις γραμμές μας.

Με 172.000 συνολικά εγγεγραμμένα μέλη στις οργανώσεις του κόμματος και της νεολαίας, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία είναι πια ένα άλλο κόμμα.

Ένα κόμμα πιο μαζικό, ένα κόμμα λαϊκό, ένα κόμμα νεανικό, ένα κόμμα σύγχρονο και ριζοσπαστικό.

Μα πάνω από όλα ένα κόμμα των μελών του.

Ο Κορμός της μεγάλης Προοδευτικής παράταξης στον τόπο μας, που σήμερα άπλωσε τις ρίζες του σε κάθε γειτονιά, κάθε πόλη, κάθε γωνιά της υπαίθρου, κάθε κοινωνική ομάδα.

Γίναμε σήμερα το μαζικότερο κόμμα ενεργών μελών στη χώρα μας και ένα από τα πιο μαζικά κόμματα της Αριστεράς σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Κι αυτό είναι εξαιρετικά σημαντική επιτυχία. Νομίζω ότι αυτό μετατρέπει την ελπίδα σε ισχυρή δύναμη αλλαγής.

Θέλω λοιπόν να ευχαριστήσω θερμά όλες και όλους, όσοι συμμετείχαμε σ’ αυτή τη διαδικασία. Πάνω απ’ όλα τους δεκάδες χιλιάδες πολίτες, παλιά και νέα μέλη μας, που προσήλθαν στις κάλπες και έστειλαν πίσω το λογαριασμό αλλά και με τίμησαν προσωπικά με την εμπιστοσύνη τους.

Αισθάνομαι βαριά αυτή την ευθύνη.

Θέλω να ευχαριστήσω τους περισσότερους από τρεις χιλιάδες εθελοντές και εθελόντριες στις εφορευτικές επιτροπές που κράτησαν αψεγάδιαστη αυτή τη διαδικασία από το πρωί.

Θέλω να ευχαριστήσω τα μέλη της Κεντρικής Εφορευτικής Επιτροπής, τον Ηλία Νικολακόπουλο, τον πρόεδρο της Εφορευτικής Επιτροπής. Όλα τα μέλη μας που εργάστηκαν άοκνα όλο αυτό το διάστημα. Τον Γραμματέα του κόμματος τον Δημήτρη Τζανακόπουλο. Όλοι αυτοί, χιλιάδες μέλη μας εργάστηκαν για μια άψογη, διαφανή και αδιάβλητη διαδικασία.

Και θέλω να υπενθυμίσω:

Ο ΣΥΡΙΖΑ των 30.000 μελών τότε κέρδισε τρεις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ των 172.000 μελών σήμερα είναι βέβαιο ότι θα είναι πρώτο κόμμα και με διαφορά στις επόμενες εκλογές, όποτε κι αν αποφασίσει να στήσει κάλπες ο κος Μητσοτάκης.

Αυτή είναι η δέσμευση της νέας συλλογικής μας ηγεσίας.

Αυτή είναι η προσωπική μου δέσμευση.

Με ενότητα και συναίσθηση της βαριάς ευθύνης, θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να φέρουμε τη νέα νίκη του λαού μας.
Για να ξαναφέρουμε την ελπίδα και τη δικαιοσύνη στην πατρίδα μας.

Να είστε καλά.

Σας ευχαριστώ θερμά.

Καλή δύναμη και καλούς αγώνες, γιατί τώρα ξεκινάει ένας νέος μεγάλος και νικηφόρος γύρος για όλους εμάς,

Καλή δύναμη.

Γεια σας.

 

Εχω έναν καφενέ που ακούει όλο τα ίδια

 Χρήστος Χωμενίδης

Τίποτα λάθος -για να το μεμφθείς ή να το κοροϊδέψεις- δεν βρίσκω εγώ στην κυριακάτικη ανοιχτή ψηφοφορία που πραγματοποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ. Έκρινε το συνέδριό του πανηγυρικά ότι πρέπει ο αρχηγός να αναδεικνύεται από τη βάση, όπως συμβαίνει δεκαοχτώ χρόνια ήδη στο ΠΑΣΟΚ και δεκατρία στη Νέα Δημοκρατία. "Ας εκλέγονται έτσι και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής" αποφάσισαν. Και έστησαν τις κάλπες. 

"Υπήρχε όμως ένας και μοναδικός υποψήφιος, ο Αλέξης Τσίπρας…" Ας πρότεινε η εσωκομματική αντιπολίτευση τον δικό της. "Ψήφιζαν μέχρι και δεκαπεντάχρονα…" Σπουδαία τα λάχανα! Ακόμα και εάν θεωρούσαμε την ωριμότητα ως προαπαιτούμενο για να συμμετέχει κανείς στη λήψη πολιτικών αποφάσεων (πόσο κωμικοτραγικό ακούγεται αυτό όταν μια πόλη ολόκληρη αποθέωσε προχθές τον παίχτη ενός τηλεπαιχνιδιού!), ακόμα κι έτσι, ας το παραδεχθούμε: Οι άνθρωποι απανταχού -και στην Ελλάδα- ωριμάζουν στον καιρό μας πολύ ταχύτερα. Μιά έφηβη έχει εγκυρότερη αντίληψη του κόσμου, ο οποίος μεταμορφώνεται μπροστά στα μάτια μας, από μια εβδομηντάρα...

Με γειά του με χαρά του συνεπώς του κυρίου Τσίπρα, που πανηγυρίζει τη θριαμβευτική ανανέωση της θητείας του! Το γεγονός ότι -βάσει του καταστατικού της- ο επικεφαλής της Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν μπορεί να κατσικώνεται στον θώκο του επί δεκαετίες, ας το θεωρήσουμε ψιλά γράμματα. Ευχολόγιο...

Το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μου, στον ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάει όχι από την ηγεσία. Μα από τη βάση του. Από ποιους απαρτίζεται αυτό το δημοσκοπικά 23%, το οποίο προφανώς θα αυξηθεί στις προσεχείς εκλογές -ιδίως στις δεύτερες εάν γίνουν- όταν ο κύριος Τσίπρας θα κραυγάζει το σύνθημα "Ο Λαός δεν Ξεχνά τι Σημαίνει Δεξιά" για να προσελκύσει όσους θα αλλοιθωρίζουν προς το ΚΚΕ ή τον Βαρουφάκη; 

Έχουμε κατ’αρχάς τη μαγιά της πάλαι ποτέ Ανανεωτικής Αριστεράς. Τα κουρασμένα παλικάρια, που έχουν ασπρίσει στις επάλξεις των κοινωνικών αγώνων, που έχουν εισπνεύσει φυτείες καπνού, έχουν πιεί φυτείες καφέ κατά τη διάρκεια ατέρμονων κομματικών συνεδριάσεων από τα πρώτα νιάτα τους. Αυτοί είναι οι συμπαθέστεροι όλων. Ακόμα και αν η κυβερνητική θητεία των Συριζανέλ τούς ξένισε ή τους φρίκαρε, δεν βρήκαν το θάρρος να ομολογήσουν -στον εαυτό τους πρωτίστως- πως πήραν τη ζωή τους λάθος. Ότι έστω έσφαλαν στα πλέον κρίσιμα σταυροδρόμια. "Αυτό το Κόμμα μας έλαχε…" μονολογούν στωικά. Για χατίρι τους είχε αναρτηθεί στο συνέδριο το πορτρέτο του Ενρίκο Μπερλίνγκουερ, τού Πάπα του Ευρωκομμουνισμού. Για να το βλέπουν και να νοσταλγούν. Και να παρηγοριούνται,

Έχουμε έπειτα τις επόμενες γενιές ριζοσπαστών αριστερών - πενηντάρηδων, σαραντάρηδων, τριαντάρηδων, οι οποίοι διαπλάστηκαν ιδεολογικά μετά το 2000, άντε μετά το 1990, στις σχολές, στα κινήματα, έγιναν μέλη των περίφημων "συνιστωσών", πρωτοστάτησαν στα "Δεκεμβριανά" του 2008… Οφείλει ευγνωμοσύνη η συγκεκριμένη κατηγορία στον κύριο Τσίπρα. Εάν εγκαίρως ο Αλέξης δεν είχε αντιληφθεί τη χρεοκοπία και τα μνημόνια ως μοναδική, ιστορική ευκαιρία, εάν δεν είχε σαλπίσει την έφοδο προς την εξουσία, ακόμα ημιεπαγγελματικά στελέχη θα ήταν ενός μικρού κόμματος. Υπουργεία; Γραμματείες; Κοινωνική προβολή και κρατικά αυτοκίνητα; Δεν θα τα έβλεπαν ούτε με το κυάλι. Επόμενο είναι συνεπώς να εμπιστεύονται τυφλά τον ηγέτη τους. Να προσδοκούν ότι με χρόνια με καιρούς κάποιο κύμα πάλι θα καβαλήσει για να τους βγάλει στα χρυσά ακρογυάλια...

Τρίτη κατηγορία; Οι εκ μεταγραφής. Όσοι τη δεκαετία του 2010 πήδηξαν από άλλα κομματικά σκάφη που βυθίζονταν στον ΣΥΡΙΖΑ με τα φουσκωμένα του τότε πανιά. Οπορτουνιστές; Αριβίστες; Ασπόνδυλα; Ίσως και τα τρία. Δεν αναφέρομαι στον Παύλο Πολάκη - δεν άλλαξε εκείνος θέσεις, με το ήθος και το ύφος τού ακατέργαστου αριστερισμού μπόλιασε τον ΣΥΡΙΖΑ. Μιλάω για κάτι φυσιογνωμίες που διαιτούνταν στην αυλή του εκσυγχρονισμού -σημιτικότεροι δήλωναν και από τον ίδιο τον Κώστα Σημίτη- και ύστερα τού γύρισαν την πλάτη, τον αποκήρυξαν μετά βδελυγμίας. Για κάτι σφογγοκωλάριους του Άκη Τσοχατζόπουλου, που όταν γύρισε ο τροχός επέχαιραν για την καταδίκη και τη φυλάκισή του. Για τα κοινώς λεγόμενα "ανθρωπάκια", που εκτός από τον Στρατή Τσίρκα στις αριστουργηματικές "Ακυβέρνητες Πολιτείες" του, έχει σκιαγραφήσει θαυμάσια και ο Γιώργος Ζαμπέτας στο ομώνυμο τραγούδι με τη φωνή της Ελένης Ροδά.

Τέταρτη και πολυπληθέστερη κατηγορία, τα αποκαλούμενα "λαϊκά στρώματα". Εκείνοι που αυτοπροσδιορίζονται όχι κατά ανάγκην ως αριστεροί, πρωτίστως ως αδικημένοι. Που νοιώθουν στην απέξω. Καταδιωκόμενοι ή αόρατοι από το "σύστημα". Πνίγονται στην οργή τους. Καταριούνται την κακούργα κοινωνία, τα "πάνω πατώματα", τα "golden boys”, τους βιαστές της νεαρής κυρίας στη Θεσσαλονίκη – "μα δεν βιάστηκε! βγήκε δικαστική απόφαση!", "βιάστηκε και παραβιάστηκε! οι πλούσιοι δωροδόκησαν τους δικαστές...", "κακή υπηρεσία προσφέρετε στο "me too”, υιοθετώντας άκριτα κάθε καταγγελία..." "άσε μας, ρε πλυντήριο!" Το ιδίωμά τους κακεντρεχές. Τοξικό. Γλωσσικά πάμπτωχοι, εκτονώνονται στο διαδίκτυο με τις ίδιες και τις ίδιες ατάκες, με κάτι "ήρεμα μιλάω..."  και "Μητσοτάκη ξέρεις εσύ!". Η αγανάκτησή τους τροφοδοτείται από μια αντίξοη πράγματι καθημερινότητα. Μνημόνια, πανδημία, πόλεμος στην Ουκρανία και ενεργειακή κρίση, πληθωρισμός, πόσα να αντέξει επιτέλους ο άνθρωπος; Μα εάν μετά από πεντέμισυ χρόνια Συριζανέλ επιμένεις να προσδοκάς τον Ρομπέν των Δασών -ή των μαζών ή των χαζών- για να σε σώσει, τότε, λυπάμαι, είσαι άξιος της κακής σου μοίρας...

Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ το 2022. Αυτών ηγείται, φρεσκαρισμένος στις χθεσινές κάλπες, ο Αλέξης Τσίπρας. Μπορεί να τους οδηγήσει για δεύτερη φορά στη γη της Επαγγελίας; Εξαιρετικά αμφίβολο το βρίσκω. Οι καιροί αλλάζουν. Το ΠΑΣΟΚ -ταχέως ανασυγκροτούμενο και με τον πράσινο ήλιο του ρομαντική υπόμνηση παλιών ευτυχισμένων ημερών- προβάλλει ήδη ως πολύ πιο αξιόπιστη εναλλακτική στη Νέα Δημοκρατία. Διαθέτει έναντι του ΣΥΡΙΖΑ το ΠΑΣΟΚ ένα τεράστιο ιστορικό πλεονέκτημα: Ενσαρκώνει την κοινωνική κινητικότητα. Δεν ποντάρει στην κοινωνική καθήλωση.

Τι μέλλον μοιάζει να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ; Το έχει περιγράψει, σε ανύποπτο χρόνο, ο μέγας Λευτέρης Παπαδόπουλος: "Έχω έναν καφενέ που ακούει όλο τα ίδια, για μπάρκα και ταξίδια, αυτών που μένουνε και περιμένουνε...".

* Ο κ. Χρήστος Χωμενίδης είναι συγγραφέας 

πηγή:https://www.capital.gr/xristos-xomenidis/3634347/exo-enan-kafene-pou-akouei-olo-ta-idia

Υπουργός Οικονομικών: " Η Σημαντική ενίσχυση του κατώτατου μισθού και οι αυξημένες αποταμιεύσεις μετριάζουν τις απώλειες του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών!"

• Δήλωση του Υπ. Οικονομικών κ. Χρήστου Σταϊκούρα, για τις σημερινές Εαρινές Προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής:

 «Οι σημερινές προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επιβεβαιώνουν την αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα που επιδεικνύει η ελληνική οικονομία κατά τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης, παρουσιάζοντας μάλιστα μία σταθερή δυναμική.

Παράλληλα αναγνωρίζουν την αποτελεσματικότητα της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης.

Συγκεκριμένα, η χώρα μας, παρά τις αναμενόμενες απώλειες που υφίσταται – όπως, εξάλλου, και ολόκληρη η Ευρώπη – λόγω της ενεργειακής κρίσης, εκτιμάται ότι θα παρουσιάσει ρυθμό ανάπτυξης υψηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, τόσο για το 2022 όσο και για το 2023.

Επιπρόσθετα, η Ελλάδα εμφανίζεται πρωταθλήτρια στην Ευρώπη στις επενδύσεις για την τριετία 2021 – 2023, με διψήφια μάλιστα άνοδο των επενδύσεων και για το 2022.

Την ίδια στιγμή η ανεργία στη χώρα μας συνεχίζει να υποχωρεί τα επόμενα χρόνια, μετά και τη σημαντική συρρίκνωση που παρουσίασε τα τελευταία έτη.

Σε ό,τι αφορά τον πληθωρισμό, παρουσιάζεται μεν υψηλός, διαμορφώνεται όμως στο επίπεδο του ευρωπαϊκού μέσου όρου, με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τονίζει ότι τα μέτρα στήριξης που λαμβάνει η Κυβέρνηση, η σημαντική ενίσχυση του κατώτατου μισθού αλλά και οι αυξημένες αποταμιεύσεις κατά τη διάρκεια της πανδημίας αμβλύνουν τις πληθωριστικές πιέσεις που δέχεται το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών.

Η νέα κρίση που διερχόμαστε πλήττει μεν, αλλά φαίνεται να μην εκτρέπει την οικονομία μας. Δημιουργεί πρόσθετες δυσκολίες, αλλά δεν θα οδηγήσει σε μη αναστρέψιμες καταστάσεις.

Θολώνει τα επιτεύγματα και τις ευοίωνες προοπτικές της χώρας, αλλά δεν ακυρώνει τη διεθνώς καλή εικόνα της.

Με συνέπεια, αποφασιστικότητα και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και εφαλτήριο όσα έχουμε όλοι μαζί πετύχει, συνεχίζουμε τον απαιτητικό, αλλά ταυτόχρονα και ανοδικό δρόμο που έχουμε χαράξει.

Είμαι βέβαιος ότι παρά τις μεγάλες “φουρτούνες”, μπορούμε να οδηγήσουμε την οικονομία μας σε ένα περιβάλλον υψηλής και βιώσιμης ανάπτυξης, δημιουργίας περισσότερων νέων θέσεων απασχόλησης και ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής».

Ερντογάν: "Δεν θα εγκρίνουμε την ένταξη της Σουηδίας και της Φιλανδίας στο NATO" - Αυτές χώρες "ξενώνες τρομοκρατικών οργανώσεων".

 Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι δεν θα εγκρίνει την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Reuters.

Ακόμη, δήλωσε ότι "οι αντιπροσωπείες των δύο χωρών δεν χρειάζεται να μπουν στον κόπο να έρθουν στην Τουρκία για να πείσουν την Άγκυρα να εγκρίνει τα αιτήματά τους για ένταξη στο ΝΑΤΟ".

Σύμφωνα με το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti, ο Τούρκος πρόεδρος τόνισε ότι η Τουρκία δεν μπορεί να πιστέψει τις διαβεβαιώσεις της Φινλανδίας και της Σουηδίας ότι δεν θα υποστηρίζουν τρομοκράτες.

Σε συνέντευξη Τύπου, ο Ερντογάν αποκάλεσε τη Σουηδία "εκκολαπτήριο" για τρομοκρατικές οργανώσεις και πρόσθεσε ότι έχουν τρομοκράτες στο κοινοβούλιο τους.

Σημειώνεται ότι ο Ερντογάν έχει αποκαλέσει τις δύο αυτές χώρες "ξενώνες τρομοκρατικών οργανώσεων".

Ο Ερντογάν δήλωσε ότι το NATO θα γίνει ένα "μέρος όπου θα συγκεντρώνονται οι αντιπρόσωποι τρομοκρατικών οργανώσεων" αν αυτές οι δύο χώρες ενταχθούν στη Συμμαχία.

Η Τουρκία έχει δηλώσει ότι ήθελε οι σκανδιναβικές χώρες να σταματήσουν να υποστηρίζουν τους Κούρδους μαχητές στο έδαφός τους και να άρουν τις απαγορεύσεις πώλησης ορισμένων όπλων στην Τουρκία.

Τα τουρκικά κρατικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ξεχωριστά ότι η Σουηδία και η Φινλανδία απέρριψαν αιτήματα για τον επαναπατρισμό 33 ατόμων που η Τουρκία ισχυρίζεται ότι έχουν δεσμούς με ομάδες που θεωρεί τρομοκράτες.

Κάθε απόφαση για τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ απαιτεί την έγκριση και των 30 μελών της συμμαχίας και των κοινοβουλίων τους. Διπλωμάτες δήλωσαν ότι ο Ερντογάν θα πιεστεί να υποχωρήσει, καθώς η Φινλανδία και η Σουηδία θα ενίσχυαν σημαντικά το ΝΑΤΟ στη Βαλτική Θάλασσα.

Εν τω μεταξύ, υπενθυμίζεται ότι χθες, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γενς Στόλτενμπεργκ, δήλωσε ότι η Τουρκία κατέστησε σαφές πως η πρόθεσή της δεν είναι να εμποδίσει την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Αναφορικά με τις ανησυχίες της, ο γ.γ. του ΝΑΤΟ τόνισε πως είναι βέβαιος πως "θα μπορέσουμε να βρούμε μία συμφωνία για το πως θα προχωρήσουμε όσον αφορά το ζήτημα της ένταξης".

πηγή:https://www.capital.gr/diethni/3634562/erntogan-den-tha-egkrinoume-tin-entaxi-tis-souidias-kai-tis-filandias-sto-nato

Γαλλία: "Έφαγε" 4 χρόνια φυλακή ο πρώην πρωθυπουργός Φρανσουά Φιγιόν! - Όπως γίνεται και για μικρότερες παρανομίες ,στην Ελλάδα!! - Δείτε το "έγκλημα" που διέπραξε!

 Ο Φρανσουά Φιγιόν καταδικάστηκε για την εικονική πρόσληψη της συζύγου του Πενελόπ στο βουλευτικό του γραφείο

Όταν η Δικαιοσύνη και οι νόμοι του κράτους εφαρμόζονται, όλα μπορούν να συμβούν, ακόμη κι αν πρόκειται για αρχηγούς κομμάτων, πρωθυπουργούς και παρ’ ολίγον προέδρους.

Ο λόγος για τον πρώην πρωθυπουργό της Γαλλίας, επί προεδρίας Νικολά Σαρκοζί, Φρανσουά Φιγιόν, ο οποίος καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση για την εικονική -όπως έκρινε το δικαστήριο- πρόσληψη της συζύγου του στο βουλευτικό του γραφείο επί σειράν ετών. Κατηγορία που υπό άλλες συνθήκες, σε άλλες χώρες δηλαδή, δεν θα έφτανε καν σε δικαστική αίθουσα ή θα κατέληγε στο συρτάρι.

Η σύζυγος του Φιγιόν, Πενελόπ, καταδικάστηκε και αυτή σε φυλάκιση δύο ετών, ενώ το δικαστήριο τους επέβαλε και χρηματική ποινή ύψους 375.000 ευρώ στον καθέναν. Το ζεύγος Φιγιόν, που δεν ήταν παρόν στη δίκη, επέμεινε -όπως και πρωτοδίκως- ότι η απασχόληση ήταν πραγματική και όχι εικονική, χωρίς όμως να πείσει το Εφετείο. Αν το ζεύγος Φιγιόν δεν κάνει χρήση του δικαιώματος αναίρεσης της απόφασης, θα κληθεί ενώπιον δικαστή εκτέλεσης της ποινής, ο οποίος μπορεί να αποφασίσει, για παράδειγμα, αν θα φορέσουν ηλεκτρονικό βραχιόλι ή θα οδηγηθούν στις φυλακές!

Το σκάνδαλο Φιγιόν αποκαλύφθηκε με ένα… tweet της εφημερίδας «Le Canard Enchaîné». Εως τότε, το 2017, ο Φρανσουά Φιγιόν ήταν ο πολιτικός που θεωρούνταν φαβορί για το Ελιζέ. Το σκάνδαλο, γνωστό ως «Penelope Gate», ξέσπασε μόλις έξι εβδομάδες πριν από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών το 2017, γκρεμίζοντας την προεκλογική του εκστρατεία και αφήνοντας για πρώτη φορά υποψήφιο της γαλλικής Δεξιάς εκτός β’ γύρου στις προεδρικές εκλογές.

Ο Φιγιόν καταδικάστηκε το 2020 σε πέντε χρόνια φυλάκιση, τρία από αυτά με αναστολή, επειδή πλήρωσε στη σύζυγό του περίπου 1.000.000 ευρώ από δημόσιο χρήμα για την ελάχιστη εργασία της ως κοινοβουλευτικής βοηθού του – ένα σκάνδαλο που έβαλε τέλος στις προεδρικές φιλοδοξίες του. Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο, ο Φιγιόν αρνήθηκε ότι έκανε οτιδήποτε παράνομο, αν και αργότερα αναγνώρισε ότι έκανε λάθος κρίσης.

Ο Φιγιόν εργάζεται πλέον στον χρηματοπιστωτικό τομέα, και μάλιστα έως την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία ήταν μέλος των διοικητικών συμβουλίων δύο ρωσικών εταιριών πετρελαίου, της ρωσικής κρατικής εταιρίας πετρελαίου Zarubezhneft και της πετροχημικής εταιρίας Sibur.

πηγή:https://www.dimokratia.gr/kosmos/545646/gallia-efage-4-chronia-o-proin-prothypoyrgos-fransoya-figion/

Επαγγελματικός προσανατολισμός - Τα νέα μοντέρνα και προσοδοφόρα, επαγγέλματα…!!

 Μέχρι πριν από λίγα χρόνια συμπολίτες μου, όλα τα νορμάλ παιδιά και όχι αυτά που ονειρεύονταν χτίσιμο πρυτάνεων ή «κηδείες» πανεπιστημιακών, ήθελαν να γίνουν γιατροί, δικηγόροι, καθηγητές, στρατιωτικοί, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί και γενικώς διάλεγαν όλα εκείνα τα γνωστά και παραδοσιακά θα λέγαμε επαγγέλματα. Στην επιλογή τους, μεγάλο ρόλο έπαιζε και το επάγγελμα του μπαμπά, αφού κατά κάποιο τρόπο εξασφάλιζε τον γόνο. Ένας νέος γιατρός επί παραδείγματι «κληρονομούσε»,  σε μεγάλο ποσοστό, την πελατεία του μπαμπά, όπως και οι νέοι δικηγόροι, οι υδραυλικοί κ.λπ., χωρίς βέβαια αυτό να είναι κανόνας, διότι βγήκαν και  κάτι ρεμπεσκέδες απόγονοι, Παναγιά μου βόηθα.

• Του Χρήστου Μπολώση

Χαρακτηριστικό παράδειγμα κληρονόμων, άλλα και ρεμπεσκέδων, είναι τα παιδιά των πολιτικών, που έχουν σίγουρη την εκλογική πελατεία του μπαμπά τους. Ας πρόσεχε η πελατεία…

Εκείνοι που δεν κληρονομούν τίποτε, είναι τα παιδιά των στρατιωτικών. Και τι να κληρονομήσουν άραγε; Τον λόχο του  πατέρα τους; Το ίδιο ισχύει  και για τα παιδιά των εκπαιδευτικών, των δημοσίων υπαλλήλων και των άλλων δημοκρατικών δυνάμεων.

Όμως ο κόσμος άλλαξε, αλλάξαν οι καιροί, που έλεγε και ο Γούναρης. Ξέρετε τώρα ποια είναι τα μοντέρνα επαγγέλματα;

Αρχίζουμε με το «Αντιστασιακός». Θα το έχετε δει πολλάκις: «Γεώργιος Ντουφεκαλεύρης. Αντιστασιακός».  Ποιά ακριβώς είναι η απασχόληση και ποιο το αντικείμενο της εργασίας του αντιστασιακού, αποτελεί στοιχείο ερεύνης ομάδος επιστημόνων  και αν βρουν άκρη να μου γράψουν. Έχει δικό του στυλ, αφού φοράει φαρδιά πουλόβερ, εννοείται ποτέ δεν φορά γραβάτα, αυτό το έμβλημα του καπιταλισμού και του φασισμού (ολίγος φασισμός ποτέ δεν έβλαψε…)  και έχει κρεμασμένο στα χείλη του τσιμπούκι και εννοείται τίγκα στα γένια και τα μαλλιά εκτός και αν είναι φαλακρός. Τον συναντάμε σε διάφορα τραπέζια συζητήσεων (πάνελ τα λένε), όπου διατυπώνει τις απόψεις του, σχεδόν  πάντοτε μπουρδοειδείς και τους άλλους να τον ακούνε με προσοχή (πραγματική ή φαινομενική δεν έχει σημασία). Από τα πάνελ πρόεκυψε και άλλο επάγγελμα. Του πανελίστα. Δυστυχώς δεν μπορώ ακόμα να το αναλύσω. Μάλλον πρόκειται για τους ξερόλες που μας ταλανίζουν εκθέτοντας τις απόψεις τους για τον κορονοϊό, τους σεισμούς, τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες, την Ουκρανία, το πρωτάθλημα και γενικώς για τα πάντα όλα. Το ψάχνω ακόμα και προσεχώς καλύτερα, που έλεγε και ο Χατζηχρήστος στην Κακομοίρα του.

Άλλο μοντέρνο επάγγελμα είναι αυτό του Ακτιβιστή. Τι θα πει αυτό; Είναι ο ενεργός πολίτης,  που δραστηριοποιείται για τα πολιτικά, πολιτιστικά και οικονομικά προβλήματα του λαού και του τόπου. Συνήθως είναι μέλος κάποιας «ανθρωπιστικής»  οργανώσεως, αγνώστων πόρων και σκοπών, με τις δραστηριότητες της οποίας ξημεροβραδιάζεται. Τώρα πού βρίσκει η οργάνωση χρήματα και ζει και αυτή και οι ακτιβιστές της, είναι ένα ερώτημα, καλό μεν, αναπάντητο δε. Πάντως, αν σκεφτούμε ότι σε τέτοιες οργανώσεις συναντούμε και συγγενείς υψηλά ισταμένων προσώπων (ονόματα δεν λέμε…), ίσως  βρούμε κάποιο φως στο τούνελ. Αν δεν υπήρχαν οι ακτιβιστές, τότε μαύρο φίδι που μας έφαγε, αφού, ως γνωστόν,  αυτοί έχουν συμβάλει στην λύση όλων των προβλημάτων που ταλανίζουν τον πλανήτη, εκδίδοντας ψηφίσματα και κάνοντας πορείες 3-4 ατόμων. Βέβαια αν τύχουν βρεθούν και σε τίποτις ξέφραγα αμπέλια όπως η Ελλάδα, κάνουν και σοβαρότερο έργο βοηθώντας να λυθούν πάγια προβλήματά  μας, όπως το επενδυτικό και το δημογραφικό…

Επίσης ενδιαφέρον επάγγελμα είναι αυτό του Youtuber, αυτού δηλαδή που όλη μέρα κοπροσκυλιάζει μπροστά στον υπολογιστή, χαζεύοντας στο διαδίκτυο. Ανεβάζει βιντεάκια για να μας διασκεδάζει, αλλά πολλές φορές και για να δημιουργεί προβλήματα.

Ακόμη, φέρελπις νέος είναι και ο influencer.

Τι είναι influencer;

Influencer    είναι ένας άνθρωπος που θεωρείται αρκετά δημοφιλής ή διάσημος και έχει ακόλουθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (facebook, twitter, instagram, youtube, tiktok, κτλ.)

Ο influencer ασκεί επιρροή στους ακόλουθούς του, η οποία μπορεί να αφορά τον τρόπο ζωής, το ντύσιμο, το στιλ, το πού θα πάνε διακοπές, ή ακόμα και τις επιλογές που θα κάνουν στη ζωή τους.

Όσο πιο πολλούς followers έχει ένας influencer, τόσο πιο δημοφιλής θεωρείται.

Με τον τρόπο αυτό μπορεί να αποκτήσει έσοδα καθώς οι διαφημιστικές εταιρείες προωθούν προϊόντα μέσω των influencers.

Οι influencers συνήθως αναρτούν δημοσιεύσεις και φωτογραφίες από τον τρόπο ζωής τους σε τακτά χρονικά διαστήματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Οι ακόλουθοι βλέπουν τα… posts και αντιδρούν ηλιθίως με σχόλια θαυμασμού ή και αρνητικής κριτικής.

Είναι αυτός που επηρεάζει τους γύρω του και που παλιά τον λέγαμε «αγκιτάτορα» ή «προπαγανδιστή». Επειδή όμως οι λέξεις αυτές φέρνουν στο νου άσχημες καταστάσεις τις αλλάξαμε. Αυτά τα ολίγα. Ελπίζω να είμαι καλός influencer.

Συνεχίζουμε με τον ράπερ. Η ραπ, όπως διαβάζω στην Βικιπαίδεια, την ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια, είναι μουσικό είδος με επιστημονική ονομασία “Delispy”, που ξεκίνησε να γνωρίζει άνθιση στα τέλη της δεκαετίας του 1970 με το πρώτο επίσημο ραπ τραγούδι “Rapper’s Delight” από τους The Sugarhill Gang. Έχει τις ρίζες της στην αφρικανική μουσική, την οποίαν έφεραν με τη βίαιη εκδούλευση και μετέπειτα μετακίνηση τους οι μαύροι στην Αμερική. Ετυμολογικά η λέξη “rap” σημαίνει “ραψωδία”.

Καταλάβατε κάτι; Όχι; Ε, αυτό ακριβώς κάνει ο ράπερ.

Θέλετε περισσότερες πληροφορίες; Ορίστε:

Πρόκειται για είδος που δίνει έμφαση στους στίχους (ρίμες) και στο περιεχόμενο αυτών και η μουσική συνήθως είναι συνοδευτική και δευτερεύουσας μέριμνας. Οι στίχοι, αυτοσχέδιοι στην καθημερινή έκφραση, αλλά επεξεργασμένοι στις παραγωγές, δεν τραγουδιούνται αλλά απαγγέλλονται, ενώ η μουσική δανείζεται στοιχεία από τη σόουλ, τη τζαζ, τη Ριθμ εντ μπλουζ όσο και από άλλα ποικίλα μουσικά ρεύματα. Αρκετοί καλλιτέχνες της ραπ έχουν υιοθετήσει λυρικό και ποιητικό ύφος γραφής. Ωστόσο η σύγχρονη ποπ ραπ βασίζεται πλέον πολύ και σε τραγουδιστά ρεφρέν και δίνεται περισσότερη έμφαση στον ρυθμό και την παραγωγή σε σχέση με τους πρωταρχικούς δίσκους του είδους, κάτι που βρίσκει αντίθετους τους οπαδούς της street rap (ραπ του δρόμου).

Οι ρίμες (στίχοι), οι οποίοι εκτείνονται στο μεγαλύτερο τμήμα του κομματιού και είναι στατιστικά περισσότεροι ανά κομμάτι σε σχέση με άλλα είδη, εκφράζουν κατά κανόνα καθημερινά βιώματα και εμπειρίες. Στους στίχους της ραπ ενυπάρχουν ως βασικά θέματα η βία, η οπλοχρησία, τα ναρκωτικά, ο ελεύθερος ερωτισμός αλλά και κομματική θεματολογία. Πηγή έμπνευσης της ραπ είναι η καθημερινή ζωή των περιθωριοποιημένων μαύρων των Ηνωμένων Πολιτειών. Επίσης, η ραπ μουσική αντικατοπτρίζει την ψυχοσύνθεση των περιθωριοποιημένων και μη ανθρώπων. Όπως βλέπετε η θεματολογία τους είναι ό,τι πρέπει  να γίνουν ήρωες αν τυχόν κάποιος σκαμπιλίσει κάποιον απ’ αυτούς…

Εδώ είναι που ο αθάνατος Χάρι Κλιν, θα αναφωνούσε: «Εμ τώρα που μου τάκανες λιανά τα κατάλαβα ρε χαμένε»!

Μη μου πείτε ότι τώρα δεν αισθάνεστε ολοκληρωμένοι. Κάτι σαν το «έκλεισα ως γυναίκα»;

Προσεχώς, θα ασχοληθούμε με άλλα, πιο προσοδοφόρα, επαγγέλματα…

Υ.Γ.: Άσχετο με το σημερινό θέμα, αλλά καλό. Είχα κλείσει που λέτε προηγούμενο κείμενο  («Καλό Πάσχα και… άλλα»), που ήταν, όπως θυμόσαστε,  ένας ύμνος στην αντίσταση (την αντίσταση γενικώς…), όταν διάβασα στην ιστοσελίδα Newsbreak στην ενότητα Lifstyle της 11-4-2022, συνέντευξη της κας Άννας Φόνσου, που έλεγε: «τον πατέρα μου τον έχασα 60 χρονών, από το ξύλο που είχε φάει στην εξορία…», άνευ λοιπών διευκρινίσεων. Στην εξορία γενικώς. Θα είχε ενδιαφέρον να μας έλεγε η εκλεκτή πρωταγωνίστρια σε ποια εξορία. Του Παπαδόπουλου, του Μεταξά, του Ελ. Βενιζέλου (και μη μου πείτε ότι δεν ξέρετε ότι ο Ελ. Βενιζέλος έστελνε εξορίες, διότι θα σας μαλώσω και δεν το θέλω), του Ταμερλάνου, του Ανταλκίδα;   Δεν το προσδιορίζει η κα Φόνσου και πολύ κακώς κάνει.

πηγή:https://www.dimokratia.gr/apopseis/545939/epaggelmatikos-prosanatolismos/

Εθνικά Θέματα: - Η προδοσία της Μακεδονίας ΜΑΣ - 16/12/1991: Η Ελληνική κυβέρνηση "βοηθάει" στην Διάλυση της Γιουγκοσλαβίας - 27/06/1992 Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο απαγορεύει στα Σκόπια να ονομασθεί Μακεδονία - Η προθυμία των 151 βουλευτώντης αριστερής κυβέρνησης, να ολοκληρώσουν το "έγκλημα"!

 

Μία χώρα οικονομικά ισοπεδωμένη και εθνικά απίστευτα ταπεινωμένη από τη Γερμανία, μέσω της πέμπτης ελληνικής φάλαγγας και των Εφιαλτών της, είναι δυστυχώς δύσκολο να μην εξαφανιστεί ως Έθνος. 

Επόμενο στάδιο θα είναι η προσπάθεια μετατροπής της Μακεδονίας σε ένα διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος από τη Γερμανία, μαζί με τα Σκόπια κατά το παράδειγμα της Κύπρου – με πέμπτη φάλαγγα μία κυβέρνηση συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων.   

.

 Οι Έλληνες φαίνεται να επιλέγουν με βάση τις δημοσκοπήσεις εκείνα τα κόμματα που τους κατέστρεψαν, τα θύματα τους θύτες τους δηλαδή έχοντας προφανώς χάσει την επαφή τους με την πραγματικότητα, θεωρούμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε το άρθρο μας για τη Μακεδονία – τονίζοντας ότι, η αξιωματική αντιπολίτευση θεωρεί πως η συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση πρέπει να γίνει σεβαστή και να μην ακυρωθεί! 

Επίσης τον απώτερο σκοπό της Γερμανίας, ο οποίος δεν είναι άλλος από τη δημιουργία του Σουέζ της Ευρώπης, όπως ήταν το όνειρο του Χίτλερ και τη σύνδεση του με τον κινεζικό δρόμο του μεταξιού.

Επειδή τώρα αρκετοί Έλληνες έχουν πεισθεί πως η συμφωνία ήταν νομοτελειακή, παραθέτουμε την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τα Σκόπια, η οποία ελήφθη στη Λισαβόνα στις 27/06/1992: «H Κοινότητα είναι διατεθειμένη να αναγνωρίσει αυτή τη Δημοκρατία, με τα σημερινά της σύνορα, με ονομασία που δεν θα περιλαμβάνει το όνομα Μακεδονία». Επίσης τα λόγια του Ιωάννη Καποδίστρια, σύμφωνα με τον οποίο τα εξής: «Η νίκη θα είναι δική μας, αν βασιλεύσει στην καρδιά μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό. Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης».

.

Άρθρο Ιανουαρίου 2019

Φαίνεται πως η Γερμανία, η οποία στη γνωστή συγκέντρωση των υπουργών εξωτερικών της ΕΕ στις 16 Δεκεμβρίου του 1991 πίεσε και πέτυχε τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, αναγνωρίζοντας τότε μονομερώς την Κροατία, τη Σλοβενία και τα Σκόπια, θα επιτύχει το στόχο της – με τη βοήθεια μίας ελληνικής κυβέρνησης που δυστυχώς δεν διαφέρει από την κατοχική και με την ανοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης που ανέφερε ξεκάθαρα πως θα τηρήσει τη συμφωνία. 

Στόχος της είναι η συρρίκνωση της χρεοκοπημένης Ελλάδας στα σύνορα του παρελθόντος – με την αποκοπή της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θράκης (πηγή).

Επόμενο στάδιο θα είναι πιθανότατα η προσπάθεια μετατροπής της Μακεδονίας σε ένα διζωνικό ομοσπονδιακό κράτος από τη Γερμανία, μαζί με τα Σκόπια, κατά το παράδειγμα της Κύπρου – με απώτερο σκοπό τη δημιουργία του Σουέζ της Ευρώπης και τη σύνδεση του με τον κινεζικό δρόμο του μεταξιού, καθώς επίσης την ενδυνάμωση του άξονα της με την υποτελή της Τουρκία, προσφέροντας της ως δώρο τη Θράκη. Έτσι η Γερμανία θα ενισχύσει τη συμμαχία της με την Κίνα, ανεξαρτητοποιούμενη από τις Η.Π.Α., ενώ παράλληλα θα αποκτήσει ηγεμονική πρόσβαση στο Αιγαίο, στα ενεργειακά μας αποθέματα και στους αγωγούς.

Όποιος δεν το βλέπει σήμερα, απλά εθελοτυφλεί – ενώ βρήκε την καλύτερη δυνατή ευκαιρία, εκμεταλλευόμενη: 

(α) την οικονομική αδυναμία των Σκοπίων, 

(β) την πολύ χειρότερη της Ελλάδας, 

(γ) τις διεθνιστικές, αριστερόστροφες κυβερνήσεις και των δύο χωρών, 

(δ) τη δική της οικονομική ισχύ στην Ευρώπη, 

(ε) τον κ. Soros και (στ) τις Η.Π.Α., οι οποίες δυστυχώς ευρίσκονται σε πορεία παρακμής, με πολύ μεγάλες κομματικές συγκρούσεις στο εσωτερικό τους, με αποτέλεσμα η εξωτερική τους πολιτική να είναι εντελώς αλλοπρόσαλλη.

Στα πλαίσια αυτά δεν βοηθούν καθόλου οι υψηλοί τόνοι και οι κατηγορίες, αφού η «προδοσία» είναι άριστα σχεδιασμένη – με τη συνεργασία μίας απάτριδος, ενδοτικής κυβέρνησης που δίνει συνεχώς δυσανάλογα ανταλλάγματα για να διατηρηθεί στην εξουσία μετά τον Ιούλιο του 2015, από το ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ και τις τράπεζες (εικόνα), έως το όνομα της Μακεδονίας.

Μίας κυβέρνησης-όνειδος για την αριστερή ιδεολογία που δεν δίστασε λίγους μήνες πριν τις εκλογές να προωθήσει με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, με τη μέθοδο του "σοκ και δέους" καλύτερα ή του αστραπιαίου πολέμου που συνηθίζει να διεξάγει η Γερμανία, μία συμφωνία που παραβιάζει την εθνική μας κυριαρχία – χωρίς να ζητήσει τη γνώμη κανενός με δημοψήφισμα, ούτε καν αυτήν των πολιτικών αρχηγών και με μία αντισυνταγματική πλειοψηφία των 151 βουλευτών, παράλληλα με την θλιβερή ανοχή του προέδρου της δημοκρατίας (με μικρά γράμματα). Όλοι αυτοί βέβαια θα χαρακτηριστούν ως "όνειδος της πατρίδας μας" από το λαό και την ιστορία, αλλά το κακό θα έχει γίνει – ενώ θα είναι πολύ δύσκολο να διορθωθεί στο μέλλον.

Ολοκληρώνοντας, πιθανότατα θα ολοκληρωθεί το μοναδικό στα χρονικά κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να συγχωρηθεί ούτε από τους Έλληνες, ούτε από τα παιδιά των πραξικοπηματιών, ούτε φυσικά από την ιστορία – ενώ είναι γνωστό πως την προδοσία πολλοί αγάπησαν, αλλά τους προδότες κανένας. Το σίγουρο βέβαια είναι πως όλοι αυτοί θα το πληρώσουν πολύ ακριβά, ενώ δεν θα τους περάσει στο τέλος – δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία. 

Σήμερα πάντως είναι μία ημέρα ντροπής και πένθους για την Ελλάδα – μία ημέρα που μαυρίζει για πρώτη φορά την ιστορία μας και τον πολιτισμό μας.

πηγή:https://analyst.gr/2019/05/16/i-prodosia-tis-makedonias/