πηγη: GREEK NATIONAL PRIDE
Αὐτές τίς ἡμέρες οἱ ὅπου γῆς Ἀλβανοί ἑορτάζουν τήν ἐπέτειο τῶν 100 ἐτῶν ἀπό τήν ἀνακήρυξη τῆς Ἀλβανικῆς Ἀνεξαρτησίας . Εἶναι ἕνα γεγονός πού συνδέεται μέ τήν διεξαγωγή τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων τῶν ἐτῶν 1912-1913.
Μάλιστα τό μάθαμε εὐρύτερα ἐδῶ στήν Ἑλλάδα μέ τίς περιβόητες δηλώσεις-ἀπειλές τοῦ Ἀλβανοῦ Πρωθυπουργοῦ Σαλί Μπερίσα μέ τήν ἀναφορά του ὅτι ἡ Ἀλβανία ξεκινᾶ ἀπό τήν Πρέβεζα!
Στό γεγονός αὐτό, πού συνοδεύτηκε μέ τήν ἐξωφρενική καί ἀνιστόρητη γιά ὅσους σέβονται τήν Ἱστορική Ἀλήθεια καί πιστεύουν στήν ἔννοια τῶν Ἐθνικῶν Δικαίων τοῦ Ἑλληνισμοῦ (ἀκόμη καί ἄν φαίνονται τόσο ξένα σέ κάποιους …Ἕλληνες ) παραχώρηση Δημοσίων Χώρων στούς ἐν Ἑλλάδι Ἀλβανούς γιά νά γιορτάσουν τά 100 χρόνια της Ἀνεξαρτησίας τῆς Ἀλβανίας , ἀναφερόμαστε στό παρόν κείμενο.
Καί ὄχι βέβαια γιά νά τιμήσουμε ἕναν Λαό πού ἔγινε ἀνεξάρτητος (κάτι πού κάθε Λαός δικαιοῦται), ἀλλά γιά νά ὑπενθυμίσουμε μέ λίγες γραμμές ὅτι ἡ Ἀλβανία ὑπῆρξε ἀπό τήν Ἵδρυσή της ὡς σήμερα ἕνα ἀνθελληνικό Κράτος. Μία πραγματικότητα πού οἱ ἴδιοι οἱ Ἀλβανοί δέν χάνουν τήν εὐκαιρία νά τήν ἐπιβεβαιώνουν μέ λόγια καί ἔργα.
Καί ὅμως τά 100 χρόνια της ἐλεύθερης Ἀλβανίας σημαίνουν 100 χρόνια ἀνθελληνισμοῦ. Παραθέτουμε σχετικά παραδείγματα πού ἀποδεικνύουν τοῦ λόγου τήν ἀλήθεια.
1. Ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς Ἱδρύσεώς της ἡ Ἀλβανία στηρίχτηκε ἐδαφικά στήν ἁρπαγή, μέ τήν συναίνεση τῶν Μεγάλων Δυνάμεων, τοῦ βορείου τμήματος τῆς Ἠπείρου. Μιλάμε γιά τό κομμάτι πού ὀνομάστηκε ,μετά τό 1913 Βόρειος Ἤπειρος καί ἀπελευθερώθηκε ἔκτοτε τρεῖς φορές ἀπό τόν Ἑλληνικό Στρατό .
Οἱ Μεγάλες Δυνάμεις ἔφταξαν ἕνα κράτος μέ τό Πρωτόκολλο τῆς Φλωρεντίας (Δεκέμβριος 1913 ), κατόπιν σχεδίων τῆς Αὐστροουγγαρίας τότε καί τῆς Ἰταλίας πού ἀναζητοῦσαν τήν κατασκευή ἑνός Κράτους προτεκτοράτου, τό ὁποῖο θά ἔπαιζε τά διπλωματικά, οἰκονομικά καί πολιτικά τους παιχνίδια στήν περιοχή τῆς βαλκανικῆς καί τῆς Ἀδριατικῆς. Ὅσον ἀφορᾶ τήν Αὐστροουγγαρία, αὐτή διαλύθηκε τό 1918 καί ἔτσι δέν πρόλαβε νά … ἀξιοποιήσει τόν Ἀλβανικό παράγοντα .
2. Ἡ θέση τῶν Ἀλβανῶν ὑπέρ τῶν Ἰταλῶν εἰσβολέων τό 1940 .Μία ἀπό τίς λιγότερο γνωστές πτυχές τοῦ Πολέμου τοῦ 1940 ὑπῆρξε ἡ συμμετοχή Ἀλβανικῶν στρατιωτικῶν μονάδων στήν ἐπίθεση ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων. Τό πρωινό της 28ης Οκτωβρίου μαζί μέ τούς Ἰταλούς εἰσέβαλαν στήν Ἑλλάδα καί Ἀλβανικά Τάγματα πού ἐπεδίωκαν συμμετοχή στήν ὑπό τῆς Ἰταλίας κατάκτηση τῆς Ἑλλάδος.
Σέ 15 ὑπολογίζονται οἱ μάχιμες Ἀλβανικές ὁμάδες πού ὑπηρέτησαν τούς Ἰταλούς εἰσβολεῖς. Ἀκόμη καί στήν περίφημη ἰταλική Ἐπιχείρηση «Primavera» (ἀναφερόμαστε στήν ἰταλική Ἐαρινή ἐπίθεση ) συμμετεῖχαν Ἀλβανοί ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων. Γιά τήν ἐν γένει συμμετοχή τῶν Ἀλβανῶν στά πολεμικά σχέδια τοῦ Μουσολίνι ἀρκετά στοιχεῖα προσφέρει τό βιβλίο τοῦ Πανεπιστημιακοῦ Ζαχαρία Τσιπαρνλῆ «Ἕλληνες καί Ἰταλοί στόν Πόλεμο τοῦ ‘40», μέ φωτογραφίες ἀπό κοινές παρελάσεις Ἰταλῶν καί Ἀλβανῶν στρατευσίμων.
3.Ἡ συνεχής καταπίεση τῶν Ἑλλήνων στόν χῶρο τῆς Βορείου Ἠπείρου ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1920 ὡς σήμερα. Οι Ἀλβανοί ἤξεραν ὅτι ἡ Ἑλληνική παρουσία στό νέο Ἀλβανικό Κράτος στηρίχτηκε στήν ἀφαίρεση τῆς Ἐλευθερίας τῶν ἐκεῖ εὐρισκομένων Ἑλλήνων, πού ἀπό τό 1913 ὀνομάστηκαν Βορειοηπειρῶτες. Ἔτσι μέ συστηματικό τρόπο ἀπό τήν δεκαετία τοῦ 1920 ἄρχισαν τόν ἀφελληνισμό τῆς περιοχῆς τῆς Βορείου Ἠπείρου. Ἑλληνικά σχολεῖα ἔκλεισαν καί νόμοι ἐφαρμόστηκαν γιά ἐξόντωση τῶν Ἑλλήνων.