Γράφει ο
Άνχης (ΠΖ) ε.α. Χρήστος Χρηστίδης,
Διευθύνων Σύμβουλος ΕΑΑΣ
Όντες συντηρητικοί στον στρατιωτικό βίο, αφού η λειτουργία του στρατεύματος απαιτεί πιστή εφαρμογή νόμων και κανονισμών, όταν αποστρατεύονται παραμένουν συντηρητικοί, πιστοί σε αξίες παραδόσεις και τρόπο σκέψης.
Είμαστε άνθρωποι, η πλειοψηφία μας τουλάχιστον, που δύσκολα θα υιοθετούσαμε προοδευτικές αντιλήψεις όσο σωστές κι αν είναι αυτές ή όσο ξεπερασμένες κι αν φαντάζουν οι δικές μας για την κοινωνία.
Άλλωστε σε συζητήσεις με πολίτες διαφορετικού επαγγέλματος, κοινωνικής προέλευσης και μορφωτικού επιπέδου, ο τρόπος και οι θέσεις που εκφράζουμε καταλήγουν στο γνωστό «εσύ είσαι στρατιωτικός και τα βλέπεις αλλιώς τα πράγματα» ή ακόμα χειρότερα «από καραβανά τι περιμένεις!»
Στα εθνικά θέματα για παράδειγμα, δεν κάνουμε πόντο πίσω άσχετα με το τι η διπλωματία επιτάσσει ή οι κυβερνήσεις επιδιώκουν κατά καιρούς.
Με βάση τα όσα περιέγραψα, το μείζον των στρατιωτικών, κατά την προσωπική μου άποψη πάντα, «ψηφίζει» συντηρητικά σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.
Αυτό είναι γνωστό τοις πάσι, ώστε ακόμα και οι εκλογολόγοι αλλά και οι εκλογομάγειρες κάθε κόμματος, να το υπολογίζουν με στοιχεία, στατιστικές, νούμερα, καμπύλες κ.ο.κ.
Στην Ελλάδα στο χώρο του συντηρητισμού, τα τελευταία 47 χρόνια, το brand name - κυρίαρχο όνομα- που λέμε και στα Σέρρας, είναι αναμφισβήτητα η ΝΔ.
Έτσι, τα κομματικά επιτελεία της συγκεκριμένης παράταξης ποντάρουν στη συντηρητική νοοτροπία των στρατιωτικών και γι’ αυτό τις ΕΔ, τις θεωρούν κατάλληλο χώρο προς άγραν ψήφων! Άλλα κόμματα δείχνουν πιο ξεκάθαρα την απαξία τους στη στολή και το εθνόσημο και δεν χάνουν ευκαιρία να μας «στολίζουν» με σωρεία απαξιωτικών χαρακτηρισμών. Έ τι να κάνουμε, δεν θα αρέσουμε σε όλους!!!!
Δεν πτοούμαστε όμως, διότι κι αυτοί που μας βρίζουν είναι Έλληνες, οπότε αν χρειασθεί θα τους υπερασπιστούμε από κάθε εχθρική, κατά της χώρας, επιβουλή, όπως επιτάσσει ο όρκος μας.
Με τα χρόνια και την αδιάλειπτη στήριξή μας στον ελληνικό συντηρητικό πολιτικό χώρο, καταφέραμε να έχουμε κερδίσει επαξίως τον τίτλο του «δεδομένου» ή αλλιώς του «πιστού και υπάκουου ψηφοφόρου».
Ουδείς ζήτησε αντάλλαγμα και φυσικά ουδείς απαίτησε διαχωρισμούς σε σχέση με την υπόλοιπη κοινωνία.
Δικαιοσύνη ζητούσαμε και ζητάμε, πιστεύοντας ότι η ευνομούμενη πολιτεία θα πράξει το αυτονόητο απέναντι σε έναν εκ των κυρίων πυλώνων ύπαρξής της, τις ΕΔ.
Εδώ, θέλω να τονίσω σε όλους τους αναγνώστες ότι το Σύνταγμα της Ελλάδος αλλά και όλοι οι ασφαλιστικοί – συνταξιοδοτικοί νόμοι, που είχαν ψηφισθεί μέχρι το 2010, είχαν ειδική πρόνοια για τους στρατιωτικούς, λόγω των ειδικών συνθηκών και της φύσεως του επαγγέλματός τους, όπως είχαν και συνεχίζουν να έχουν για τους δικαστικούς.
Ο νομοθέτης προέβλεψε αλλά ο πολιτικός δεν τήρησε.
Και ενώ, κατά πλειοψηφία, ψηφίζουμε και στηρίζουμε τον συντηρητικό πολιτικό χώρο, δυστυχώς η…. «η πέτρα από κοντά σου έρχεται» που λέει και η λαϊκή παροιμία.
Από τον Ιούνιο του 2012 έως και τον Ιανουάριο του 2015 επί κυβερνήσεως Αντώνη Σαμαρά της ΝΔ ως κύριου κορμού και με συγκυβερνώντες τους Βαγγέλη Βενιζέλο του ΠΑΣΟΚ και Φώτη Κουβέλη της ΔΗΜΑΡ, οι Στρατιωτικοί σε συνέχεια των προηγουμένων μνημονιακών περικοπών – δέκα (10) στον αριθμό - τρώνε και το «τσεκούρι» του ν.4093/2012. Και ας είχε πει, προεκλογικά βεβαίως, ο Αντώνης Σαμαράς, ότι θα καταργούσε τις περισσότερες περικοπές και ειδικότερα αυτές με ηλικιακά κριτήρια (για τους κάτω των 55 ετών στρατιωτικούς ε.α.)
Ο νόμος, μετά από προσφυγές των τριών Ενώσεων Αποστράτων Αξιωματικών, κρίθηκε οριστικά αντισυνταγματικός αλλά οι μισθοί και οι συντάξεις δεν επανήλθαν ποτέ στα επίπεδα προ του 2012, οι δε επιστροφές των παρανόμως περικομμένων έγινε μετ΄ εμποδίων με χίλια δύο λάθη, με αποτέλεσμα να τρέχουμε ακόμη στα δικαστήρια για να βρούμε το δίκιο μας.
Το 2016 ψηφίζεται από το ΣΥΡΙΖΑ ο περιβόητος ν.4387/2016, γνωστός και ως «νόμος Κατρούγκαλου» , που βάζει οριστική ταφόπλακα στους μισθούς και στις συντάξεις μας, αποσυνδέοντας οριστικά και αμετάκλητα τις αποδοχές των ε.ε. από αυτές των ε.α.
Η Ν.Δ. ως αντιπολίτευση και για σαγηνεύσει τον φίλιο χώρο των στρατιωτικών, καταψηφίζει στο σύνολό του τον υπόψη νόμο δεσμευόμενη δια στόματος Κυριάκου Μητσοτάκη ότι θα τον ΚΑΤΑΡΓΟΥΣΕ, όποτε ερχόταν στην εξουσία!
Επιτέλους λέμε, μετά την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που δεν μας συμπαθούν, έρχονται οι άνθρωποι που μας σέβονται και μας εκτιμούν. Αυτοί που θα έρθουν σέβονται στολή, εθνόσημο, προσφορά και αναγνωρίζουν τις ειδικές συνθήκες εργασίας, μεταθέσεις κλπ. Μας πείθει, όσους έπεισε, η προεκλογική δέσμευση του σημερινού Πρωθυπουργού – εδώ που τα λέμε δεν θέλαμε και πολύ για να πειστούμε – και τον στηρίζουμε, ψηφίζουμε και ελπίζουμε, ότι θα διαχειριστεί το ζήτημα με αίσθημα δικαίου.
Έλα όμως που μείναμε και πάλι με την ελπίδα στο «χέρι». Κακό πράγμα αυτή η «ελπίδα», όταν σου μένει στο «χέρι», δεν μπορείς ούτε να τη φας ούτε να την πιείς ούτε να βοηθήσεις τα παιδιά και τους γέροντες γονείς σου…..τίποτα. Άχρηστο πράγμα …. αλλά «με το τάξιμο δεν χαλάει το σπίτι, με το δόσιμο χαλάει», λέει ο θυμόσοφος λαός μας.
Το 2020 ψηφίζεται ο ν.4670 που αφορά το νέο συνταξιοδοτικό – ασφαλιστικό σύστημα της Χώρας, γνωστός και ως «νόμος Βρούτση». Τον παίρνουμε ανά χείρας και τον μελετούμε προσεκτικά …… αναζητώντας τη δικαίωση, αλλά φευ αγαπητοί συνάδελφοι.
Ουδεμία, έστω και παραμικρή, διάταξη προς αποκατάσταση των αδικιών και συμμόρφωση με αυτά που υποσχόταν η ΝΔ ως αντιπολίτευση. Ουδεμία κατάργηση της επαίσχυντης προσωπικής διαφοράς που ψηφίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ.
Οι αφελείς, τελικά όπως αποδεικνύεται, στρατιωτικοί ψηφίζουμε συντηρητικά και η συντηρητική πολιτική παράταξη, φαίνεται ότι μας ….. αγνοεί επιδεικτικά για να μην γράψω κάτι πιο βαρύ.
Καλά μας κάνουν...συμπληρώνει ο γράφων!!!Αφού τον τίτλο του «δεδομένου» ή αλλιώς του «πιστού και υπάκουου ψηφοφόρου» δεν τον χαρίζουμε σε κανέναν, διότι τον κρατάμε σφιχτά εδώ και 10ετίες. Και έρχεται και το τελευταίο χτύπημα για να επιβεβαιώσει τα γραφόμενά μου.
Πρόσφατα, μετά από σωρεία εξαγγελιών, μας επιστρέφουν κάτι αναδρομικούλια, μετά από αγώνες και δικαστικές αποφάσεις που έκριναν τους δικούς τους νόμους αντισυνταγματικούς και στη συνέχεια, άκουσον – άκουσον, μας παίρνουν πίσω τα μισά και παραπάνω μέσω...φορολογίας!
Μιλάμε οι άνθρωποι είναι καθηγητές στην κοροϊδία!
Βέβαια, για να κοροϊδέψεις πρέπει να βρίσκεις και κορόιδα, και θέλω να πιστεύω ότι στις τάξεις μας είναι πολλοί έως πάμπολλοι που δεν αποδέχονται τον τίτλο αυτό.
Από την άλλη πάλι, φαίνεται, εκ των διάφορων εκλογικών αποτελεσμάτων ότι «κορόιδο» και «δεδομένος» είναι συνώνυμα αφού «ψηφίζουν» ότι και να τους κάνεις όσο κι να τους αδικείς.
Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει αγαπητοί συνάδελφοι και να αποτινάξουμε οριστικά και αμετάκλητα από πάνω μας τον τίτλο του «δεδομένου» αν όχι του «κορόιδου».
Όσοι μπήκατε στον κόπο να διαβάσετε, ο παραπάνω κείμενο σας βεβαιώνω ότι δεν έχει την παραμικρή μικροκομματική σκοπιμότητα.
Σταθερή και αμετακίνητη πεποίθηση μου είναι ότι οι στρατιωτικοί και γενικότερα όλοι οι Έλληνες, δεν πρέπει να είναι «πρόβατα» για να καθοδηγούνται από οποιαδήποτε πολιτική εξουσία ή κομματική οντότητα.
Η γραφίδα μου συντάσσεται απόλυτα με τον ιδρυτικό νόμο της ΕΑΑΣ, τον 1171/72 που στο άρθρο 2 γράφει ρητά και κατηγορηματικά ότι ένας εκ των σκοπών ιδρύσεως και υπάρξεως της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού είναι: «Η επιμέλεια των συμφερόντων και η παρακολούθηση και διεκπεραίωση των γενικών ζητημάτων των μελών αυτών».
Ως συντάκτης του παρόντος θέλω μόνο να διεγείρω και να προβληματίσω και ΟΧΙ να κατευθύνω ή να δυσφημίσω. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ικανό να πείσει κανέναν συνάδελφο να ψηφίσει «αυτόν ή τον άλλον».
Πιστεύω ότι το κείμενό μου εκφράζει χιλιάδες συναδέλφους.
Στα 10 και πλέον χρόνια που ασχολούμαι με τα θέματά μας, έχω ακούσει από μυριάδες στόματα τις περισσότερες ατάκες από αυτές που έβαλα στο χαρτί.
Και όχι μόνον ατάκες, αλλά και επιχειρήματα, με γεγονότα, με παραπομπές σε νόμους και με απατηλές υποσχέσεις από πολιτικούς ταγούς και κόμματα εξουσίας.
Δεν ντρέπομαι, δεν φοβάμαι, δεν υποκύπτω, γιατί εσείς με τη στήριξή σας αυτό μου υπαγορεύσατε να πράττω και σεβόμενος την ψήφο σας στο πρόσωπό μου, υπακούω
