Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2024

Ο Θεός Χρήμα: - Ο Αφέντης, ο Δυνάστης, ο Χειραγωγός, το Παιδί της Εξουσίας.



 

Το χρήμα είναι ανθρώπινη κατασκευή.
Κατασκευάστηκε για να διευκολύνει τη ζωή μας.
Το πώς έγινε Αφέντης – Δυνάστης – Θεός του ανθρώπου, είναι ένα ενδιαφέρον θέμα για διδακτορική διατριβή και όχι μόνον!
Πρώτα όμως πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάποιους επείγοντες λογαριασμούς μαζί του.
Το χρήμα είναι δυνατό γιατί είναι φορέας ανθρώπινης πίστης.
Δισεκατομμύρια άνθρωποι πιστεύουν, ότι με το χρήμα μπορούν να ζήσουν, να ευτυχίσουν, να δημιουργήσουν. Χωρίς αυτό παθαίνουν «μπλακ άουτ».
Αντίστροφα, αν συνέβαινε κάτι και μια μέρα όλοι οι άνθρωποι έχαναν την πίστη τους στο χρήμα και το πετούσαν σαν άχρηστο χαρτί, επιστρέφοντας σε άλλου είδους συναλλαγές, φανταστείτε πόσα «άαχ!» ανακούφισης θα ακούγονταν και πόσα «άαχ!» έκπληξης και  δυσαρέσκειας. Εγώ νομίζω ότι τα πρώτα θα είναι απείρως περισσότερα από τα δεύτερα!
Άραγε έχουμε χάσει κάθε άλλη πίστη και πέσαμε με τα μούτρα στο χρήμα; Είμαστε τότε άνθρωποι;
● Το χρήμα είναι μέτρο αξίας.
Μόνο που την αντιστοίχιση αγαθών – χρήματος, την έχουμε εμπιστευθεί στους αρχιερείς της απάτης.
Λοιπόν, οι πραγματικές αξίες περιέχουν τρία τουλάχιστον βασικά συστατικά: Κόπο – Χρόνο – Αγάπη.
Προσέξτε, με τι βουλιμία το «σύστημα» προσπαθεί να ροκανίσει τον κόπο σας (από την εργασία σας, αλλά και από τις ερασιτεχνικές και καλλιτεχνικές σας ανησυχίες), τον χρόνο σας (αύξηση χρόνου εργασίας, σπαστά ωράρια, νεκρός χρόνος…), πόσο έντεχνα σας αποσπά ότι αγαπάτε (Χωρίζει ζευγάρια κι αντρόγυνα με μέσο την ερωτική διαφθορά ή την οικονομική δυσπραγία. Παιδιά από τις οικογένειές τους αφού η αναζήτηση εργασίας οδηγεί σε μετανάστευση εσωτερική ή εξωτερική. Ανθρώπους που αγάπησαν με πάθος μια επιστήμη ή μια τέχνη, από την γη που τους γέννησε. Και αν πετύχει το πείραμα της Ελλάδας, χώρες από τους πολίτες της.).
Σαφώς ψεύτικο μέτρο. Προσέξτε τη δήλωση ότι το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκοσίμα θα κοστίσει τουλάχιστον 6,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Δηλαδή με 6,5 δισεκατομμύρια θα γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και θα είναι σαν να μην συνέβη τίποτε; Θ’ αναστηθούν οι νεκροί; Θ’ απαλλαγεί από τη ραδιενέργεια το περιβάλλον; Μάλλον οι αρχιερείς της απάτης υπολογίζουν ότι η συμπάθεια του κόσμου στην ατυχή Φουκοσίμα μπορεί να αποφέρει στις τσέπες τους κέρδη τουλάχιστον 6,5 δις… Ουαί υμίν!
● Το χρήμα βασίζεται στο χρέος.
Λέγεται ότι 1000 περίπου τρισεκατομμύρια δολάρια, βρίσκονται στα χέρια περίπου 1600 χρηματιστηριακών οίκων, που θέλουν με κάθε τρόπο να τα ανταλλάξουν με εμπράγματες αξίες. Όπως γη, πηγές, τρόφιμα, συγκοινωνίες, επικοινωνίες, κτίσματα, σχολεία, νοσοκομεία, μπακάλικα, νησιά, θάλασσα, και ότι άλλο σκεφτείτε. Σ’ ένα πλανήτη που παράγει 57 περίπου τρισεκατομμύρια το χρόνο, όπως καταλαβαίνετε αυτό είναι ανέφικτο αν δεν επιστρέψουμε στην δουλοκτησία. Εννοώ ότι αν οι άνθρωποι πειστούν ότι αυτά τα 1000 τρισεκατομμύρια έχουν δικαίωμα και δυνατότητα αγοράς – τοποθέτησης, τότε σύντομα δεν θα ανήκει στους πολλούς ούτε το δικαίωμα να υπάρχουν, αφού τα πάντα θα έχουν αγοραστεί από τους 1600 αυτούς χρηματιστηριακούς οίκους.
● Το χρήμα είναι ο υπαρκτός Δράκουλας.
 Μπαίνει ύπουλα σε κάθε σπίτι, σε κάθε τσέπη, ρουφά το αίμα και τις οικονομίες των αθώων και ενώ κάποιους τους εξαφανίζει, ένα μεγάλο μέρος τους κάνει βρικόλακες (όπως λέμε επιχειρηματίες), που ψάχνουν κι αυτοί ύστερα για αίμα και χρήμα, μα που όταν διαταχθούν από τον μεγάλο Δράκουλα (όπως λέμε Παγκόσμια Τάξη), τρέχουν να του τα προσφέρουν και τα δυο.
● Το χρήμα έχει δυο σημαντικές ιδιότητες.
Ο άνθρωπος που ηθελημένα ή άθελα τις παραχώρησε, έχει επιπέσει σε ύβρη. Δηλαδή όλοι μας.
Πρώτα του παραχώρησε την δυνατότητα να γεννά. Το κεφάλαιο γεννά κεφάλαιο. Κι αφού το κεφάλαιο θέλει κι αυτό να γεννήσει άλλο κεφάλαιο, κάποια στιγμή δισεκατομμύρια άνθρωποι θα πρέπει να θυσιάζονται για να γεννοβολά το χρήμα περισσότερο χρήμα.
Δεύτερη ιδιότητα, πιο αλαζονική από την πρώτη, είναι η αθανασία. Ούτε ο άνθρωπος την κατέχει. Φαίνεται ότι του δόθηκε αθανασία είδους, με την προϋπόθεση της αγάπης στον συνάνθρωπο και της πίστης στο δίκαιο και την αλήθεια. Κι αυτός ο ανόητος, έκανε αθάνατο το χρέος και το χρήμα. Υπάρχει και Νέμεσις!
Αν εξέδιδαν χρήμα και τίτλους με ημερομηνία λήξης; Αν το χρήμα το έπαιρνες μόνον από το κράτος με μηδέν επιτόκιο και την υποχρέωση επιστροφής του σε τακτό χρόνο;
● Το νέο χρήμα 
  Το νέο χρήμα που μας ετοιμάζουν μέσω καρτών ή μικροτσίπ θα έχει πιο σπουδαίες ιδιότητες. Ούτε ν’ ανασάνεις θα μπορείς χωρίς αυτό. Άντε τότε να πεις: «ξέρετε εγώ είμαι άλλου δόγματος».
● Χρήμα και ιδιοκτησία πάνε μαζί. Ο Προυντόν έλεγε: «Η ιδιοκτησία είναι κλοπή!».
  Οι νομικοί μας, (οι νομικοί όλου του κόσμου), έβγαλαν νόμους για ιδιοκτησία ύλης μέσα, πάνω και πέρα από τη Γη. Με ποιο νομικό έρεισμα; Έβγαλαν νόμους για ιδιοκτησία πνευματική. Για ψυχική ιδιοκτησία πότε θα μας ανακοινώσουν; Αφού η ιδιοκτησία είναι νομικό δικαίωμα και η απληστία των ζώντων δεν αφήνει τίποτε εκτός οριοθέτησης ιδιοκτησίας, στις επερχόμενες γενιές τι απομένει; Να έχουν δικαίωμα μόνο στο χρέος!!
Το σίγουρο είναι ότι αυτός που γεννιέται και ζει χωρίς δικαιώματα είναι σκλάβος. Το ποιος χαρίζει ιδιοκτησίες και δικαιώματα είναι καιρός να το ξανασυζητήσουμε σοβαρά. Αλλιώς τέρμα η Δημοκρατία.

● Το χρήμα χειραγωγεί
   Το χρήμα χειραγωγεί την κοινωνική οργάνωση και την γνώση:
   Έχει ανθρώπους του εγκατεστημένους παντού, ώστε την κατάλληλη στιγμή να εκτρέπουν και να διαλύουν κάθε αντίδραση. Ρουφιανιά και χρήμα είναι το ίδιο.
   Η γνώση είναι δύναμη. Δεν είναι δυνατό να αφεθεί ελεύθερη. Την χρειάζεται η εξουσία για να την χρησιμοποιεί όπως ο μάγος το μαγικό ραβδί του. Για τους ανίδεους βέβαια. Προσέξτε όμως! Εδώ είναι το κλειδί! Όσο πιο πλατειά διαδίδεται η γνώση, όσο πιο βαθιά γίνεται κατανοητή από τους πολλούς, τόσο πιο αδύναμο θα γίνεται το χρήμα.
● Το χρήμα είναι παιδί της εξουσίας.

  Οι συμπεριφορές που σου επιτρέπονται όταν το κατέχεις, είναι βία, υποκρισία, αδιαφορία. Αν προσπαθήσεις να συμπεριφερθείς ανθρώπινα, απλά θα το χάσεις. Γι’ αυτό το χρήμα περιχαρακώνει την επιστήμη και την τέχνη, αλλά και υποβιβάζει σκόπιμα το επίπεδο των πολλών ώστε να τους είναι απρόσιτες.
● Οικονομολόγοι:
 Μετά το τέλος της «κρίσης» θ’ αναρωτιέστε πιο είναι το αντικείμενο της επιστήμης σας.
  Όλοι θ’ αναρωτιόμαστε αν τα οικονομικά είναι επιστήμη.
  Αντικείμενο της οικονομίας είναι να φροντίζει να έχει η χώρα, σιτάρι, φρούτα, καύσιμα, εργασία για όλους, επάρκεια αγαθών και μέσων παραγωγής.
  Η οικονομία που μας έφερε στην κρίση, μοιάζει με τον υπηρέτη του Δράκουλα, που φρόντιζε να ξεγελά τα θύματα, ώστε να αποδέχονται την πρόσκληση στον πύργο του!
. Νομικοί:
  Μπορείτε να εξηγήσετε στους ανθρώπους γιατί ενώ διατείνεστε ότι νομοθετείτε το δίκαιο, καταλήγουν οι νόμοι σας εργαλεία παραγωγής και κίνησης χρήματος; Γιατί ο νόμος είναι τόσο μακριά από το δίκαιο;
   Γιατί σταυρώσατε το Χριστό;
   Γιατί δηλητηριάσατε το Σωκράτη;
   Γιατί κάψατε τον Τζιορντάνο Μπρούνο;
   Γιατί καταδικάσατε σε περιορισμό κατ’ οίκον τον Γαλιλαίο;
   Τις νεότερες εκτελέσεις αθώων που διατάξατε, μπορείτε να τις βρείτε και στις εφημερίδες.
   Γιατί νομοθετείτε υποδούλωση της Ελλάδας;
   Λοιπόν σε ένα μελλοντικό κόσμο, όπου ο κάθε άνθρωπος θα λειτουργεί με συνείδηση, θα είστε άχρηστοι, περιττοί κι επιζήμιοι.

. Επιχειρηματίες:
   Τα βαμπίρ του Δράκουλα!
   Λέει ο Δράκουλας: -Θέλω αφρικάνικο αίμα! Τρέχετε, αρπάζετε καραβιές αφρικάνων και τους πηγαίνετε στην Αμερική να δουλεύουν σκλάβοι στις φυτείες.
   Λέει ο Δράκουλας: -Θέλω Ασιατικό αίμα! Σκαρώνετε πόλεμο στο Βιετνάμ, στη Καμπότζη, από κοντά και το Αφγανιστάν, έχει λέει το 90% της παραγωγής του χασίς. Χάνεται τέτοια ευκαιρία;
   Βρωμίσατε τις θάλασσες με πετρέλαιο και χημικά, για να βγάλετε χρήμα.
  Κάψατε δάση για να τα κάνετε ξενοδοχεία, έχει χρήμα η υπόθεση.
   Το φαινόμενο του θερμοκηπίου, είναι δικό σας κατασκεύασμα.
  Η τρύπα του όζοντος επίσης.
  Τώρα βαλθήκατε να ξεκάνετε την Ελλάδα.
  Γιατί; Γιατί έβαλε μπροστά στο πρόσωπό σας τον καθρέφτη. Και τρομάξατε!
  Ο Έλληνας δεν αντέδρασε ακόμη, γιατί του είναι δύσκολο να χωνέψει το: «Καλά αυτό το φίδι έτρεφα στον κόρφο μου τόσους αιώνες;». Αυτό δείχνει ότι ο Ελληνικός Λαός είναι στην πλειοψηφία του αγνός! 
«Μ.....ς» όπως σας αρέσει να μας λέτε εμάς τους πολλούς στις ιδιαίτερες συναντήσεις σας. Εσείς τι είστε; Θα σας θυμίσω μια γνωστή παροιμία: «Ο διάολος όταν δεν έχει δουλειά, .…................». Σας εύχομαι αυτό που προσπαθείτε να κάνετε στους πολλούς να το γευτείτε!
. Πολιτικοί:
 Δεν καταδέχομαι να μιλήσω για σας. Ο λόγος είναι κάτι που το νοθεύσατε, το σκοτώσατε. Σας αξίζει να ζήσετε μακριά του. Εκτός κι αν ζητήσετε δημόσια συγνώμη.
  Το χρήμα δεν είναι, δεν μπορεί να είναι θεός.
  Η λατρεία του είναι ύβρις.
  Η αντικατάσταση του χρήματος θεού, από ένα χρήμα υπηρέτη του   ανθρώπου, είναι παραπάνω από άμεσα επιβεβλημένη.
  Το να πτωχεύσει η χώρα μου σε χρήμα, με απόφαση του λαού της και όχι των ξένων, το θεωρώ τιμή, αφού αυτό το γεγονός αυτόματα θα αναδείκνυε τον πλούτο της σε όλα τα υπόλοιπα! Και κυρίως στο πιο πολύτιμο! Τον Άνθρωπο! Το συνειδητό «ΟΧΙ» στο θεό χρήμα θα είναι εκατομμύρια φορές πιο άξιο Ελλήνων, από το «ΟΧΙ» του 1940.
  Η πρόταση του Μαξ Κάϊζερ για έκδοση ασημένιας δραχμής, ταιριάζει και με το μύθο ότι το ασήμι σκοτώνει το Δράκουλα.
Γιώργος Χαραλαμπίδης




aienaristeyein.com

Εξοχότατοι, κύριοι τίποτα - Ντροπή σας, ρε.


 Του Υπτγου ε.α.Χρήστου Μπολώση

«Εξοχοτάτη κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας, εξοχότατε κύριε πρωθυπουργέ, κύριοι υπουργοί κύριοι βουλευτές…»

Αυτές θα έπρεπε να είναι οι προσφωνήσεις προχθές στου Μακρυγιάννη, με δεδομένο ότι αυτοί θα περίσταντο στην όντως σεμνή και απέριττη τελετή. Όμως οι ανιστόρητοι δεν ήλθαν.

Όχι ότι τους περιμέναμε, δηλαδή. Άλλωστε οι διοργανωτές, με την εμπειρία των προηγουμένων ετών και σοφά ποιούντες, τους αγνόησαν και δεν τους κάλεσαν καν.

Θα πρέπει να ξέρουν όμως ότι οι ταγοί αυτοί, τρομάρα τους, το ότι είναι ταγοί το χρωστάνε σ’ αυτούς που έπεσαν στου Μακρυγιάννη πολεμώντας εναντίον των προγόνων της ΚΝΕ του κ. Θεοδωρικάκου ή των Ρηγάδων της κυρίας.

Αντ’ αυτού, προτίμησαν να πάνε στη Θεσσαλονίκη και να βγάλουν αυτές τις χαζοχαρούμενες φωτογραφίες μέσα στο μέτρο, οι οποίες βέβαια έχουν και ιστορική σημασία γι’ αυτούς, αφού δεν πρόκειται να το ξαναχρησιμοποιήσουν, γιατί ας είναι καλά τα υπηρεσιακά και να γιατί ο κ. Σταϊκούρας δεν ήξερε ούτε εισιτήριο να βγάλει.

Τουλάχιστον είδαν ή τους είπαν οι σφουγγοκωλάριοι ότι το μετρό που έκανε 40 χρόνια για μια διαδρομή 10 χιλιομέτρων διαθέτει και ακουάριουμ (η τιμή περιλαμβάνεται στο εισιτήριο), το οποίο όμως λειτουργεί μόνο όταν βρέχει. Σας ορκίζομαι, όταν δεν βρέχει, δεν χρειάζεται ομπρέλα στους σταθμούς.

Ντροπή σας, ρε.

Πέντε κέρδη της Τουρκίας (μόλις) σε έναν χρόνο!


 Του Αλέξανδρου Τάρκα*

Ο ελληνοτουρκικός διάλογος (που, οπωσδήποτε, πρέπει να διεξάγεται, αλλά η ουσία και η εθνική του χρησιμότητα εξαρτώνται από το πλαίσιο, τον τρόπο και τον χρόνο που επιλέγονται) εισήλθε σε νέα ιστορική καμπή, στις 7 Δεκεμβρίου 2023, με την υπογραφή της «Διακήρυξης των Αθηνών Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας» από τον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη και τον πρόεδρο Ρ.Τ. Ερντογάν.

Η Διακήρυξη προέβλεπε, πρώτον, την αναβάθμιση των διμερών επαφών με «Πολιτικό Διάλογο» σε θέματα αμοιβαίου συμφέροντος και διερευνητικές – «διαβουλευτικές» (κατά την ορολογία της Άγκυρας) συνομιλίες. Δεύτερον, τη «Θετική Ατζέντα» για την οικονομία και άλλα «ήπια» θέματα και, τρίτον, τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στον στρατιωτικό τομέα.

Όσο κι αν η πολιτική εμπεριέχει το στοιχείο της υπερβολής, ο κ. Μητσοτάκης ξεπέρασε και τον εαυτό του, παρουσιάζοντας τη Διακήρυξη σαν συνέχεια του Συμφώνου Φιλίας του 1930 και του διαλόγου των Ελ. Βενιζέλου και Ι. Ινονού! Από την άλλη πλευρά, οι πιο επιφυλακτικοί επισήμαιναν ότι ο πρωθυπουργός -μετά την ατυχή συνάντηση της Κωνσταντινούπολης τον Μάρτιο του 2022- οριστικοποιούσε τη μεγάλη στροφή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής προς διμερή συζήτηση όλων των θεμάτων. Χωρίς να διαψεύδει τις επανειλημμένες δηλώσεις της τουρκικής ηγεσίας για συζήτηση εφ’ όλης της ύλης. Χωρίς σαφείς όρους, χωρίς το πλεονέκτημα ανάμειξης της Ε.Ε. και χωρίς περιορισμό της ατζέντας στη μία και μοναδική διαφορά της οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.

Έναν χρόνο μετά, ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης επιβεβαιώνει τους διαφωνούντες. Παραδέχεται πως «είμαστε μακριά από το ενδεχόμενο» συνυποσχετικού για την υφαλοκρηπίδα στο Δικαστήριο της Χάγης και πως «δεν έχει επιτευχθεί καμία ουσιαστική πρόοδος». Για το δε -εκπορευόμενο από το υπουργείο Εξωτερικών- κλίμα επικείμενης ιστορικής συμφωνίας, ισχυρίστηκε πως δεν είχε καλλιεργηθεί «καμία υπερβολική προσδοκία».

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός προσφεύγει σε υπεραπλουστεύσεις. Δηλώνει ότι «αυτά (περί διεκδικήσεων) τα έλεγαν και πριν οι Τούρκοι», ότι «γκρίζες ζώνες είχαμε και πριν» και ότι «αμφισβήτηση της δυνατότητας της Ελλάδας να εξοπλίσει τα νησιά της είχαμε και πριν». Ωστόσο, ξεχνά ή κρύβει ότι όλες οι σημαντικές αλλαγές στις ελληνοτουρκικές ισορροπίες ήταν -σχεδόν πάντα- αποτέλεσμα λαθών και παραλείψεων της Αθήνας. Όπως οι γκρίζες ζώνες, που καθιερώθηκαν ως ορολογία και διεκδίκηση τον Απρίλιο του 1996, με εκμετάλλευση των ελληνικών αστοχιών κατά την κρίση των Ιμίων τρεις μήνες νωρίτερα. Ακριβώς γιατί δεν αρκούσε και δεν αρκεί «που τα έλεγαν» -ή έκαναν- οι Τούρκοι. Μετρούν εξίσου οι ορθές ή λανθασμένες κινήσεις του Έλληνα εκάστοτε πρωθυπουργού. Για παράδειγμα, κανένας προκάτοχός του, από το 1974 έως το 2022, δεν είχε αποφασίσει την απόσυρση υλικού από νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Ο απολογισμός ενός έτους

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Μητσοτάκης δεν ψηφίστηκε σαν σχολιαστής ή ιστορικός. Ούτε μπορεί να παγώσει τον χρόνο, διαγράφοντας όσα συνέβησαν τους τελευταίους 12 μήνες και ισχυριζόμενος ότι δεν θα έχουν αντίκτυπο στην πορεία των διμερών σχέσεων. Ο απολογισμός, κατά την πρώτη επέτειο της Διακήρυξης, είναι κατεξοχήν αρνητικός, αφού η Άγκυρα αποκόμισε, τουλάχιστον, πέντε σημαντικά κέρδη:

1. Η ελληνική πλευρά ανέστειλε κάθε πρωτοβουλία ή και σκέψη αντίδρασης στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο του Νοεμβρίου 2019. Ίσως κάποιοι αυθυποβάλλονται και επαναπαύονται λόγω της μη κύρωσης του μνημονίου από την (εικονική) Βουλή ή δικαστήρια της Λιβύης, ξεχνώντας ότι οι εκεί αντιμαχόμενες πλευρές ακολουθούν πλέον κοινή πολιτική εξαρτώμενες από την Άγκυρα. Παρατείνουν την εξουσία τους χωρίς εκλογές (που αναβάλλονται από το 2021) με διαμοιρασμό των κερδών της Εθνικής Εταιρίας Πετρελαίου (NOC) και της ισχύος της κεντρικής τράπεζας της χώρας. Και τα χειρότερα έρχονται. Από το Δεκέμβριο, πέρυσι, υπήρχαν δημοσιεύματα ότι η NOC θα προκήρυσσε, εντός του 2024, διεθνείς διαγωνισμούς (τους πρώτους έπειτα από 20 χρόνια) για την ανάθεση αδειών σεισμικών ερευνών αφενός στον Κόλπο της Σύρτης και αφετέρου σε θαλάσσιες περιοχές βορειοανατολικά του. Δηλαδή, σε «οικόπεδα» του τουρκολιβυκού μνημονίου, νότια και νοτιοανατολικά της Κρήτης. Αν και λόγω τεχνικών δυσχερειών οι διαγωνισμοί μετατίθενται στο πρώτο τρίμηνο ή εξάμηνο του 2025, ο διεθνής κλάδος της ενέργειας βοά (π.χ. σε συζητήσεις μεταξύ εταιριών στις πρόσφατες εκθέσεις Global Energy στο Κάλγκαρι, ICIF στη Σανγκάη, GasTech στο Χιούστον, GNL στην Μπολόνια κ.α.) ότι, σύντομα, θα υπάρξουν σημαντικά γεγονότα.

2. Η Αθήνα δεν αξιώνει πια -ούτε ως αναγκαία προϋπόθεση ούτε ως ενέργεια υποβοηθητική των συνομιλιών- την άρση του ψηφίσματος casus belli (αιτία πολέμου) της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης, του Ιουνίου 1995 σε περίπτωση επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. Η σημερινή ελληνική σιωπή θα έχει επιπτώσεις στο κοντινό μέλλον, αφού οι ξένες κυβερνήσεις θα ρωτούν «πού το θυμηθήκατε;», όταν θα καταγγέλλονται οι τουρκικές προκλήσεις. Εξάλλου, η επίπλαστη ηρεμία ελήφθη υπόψη για την επανάληψη των συζητήσεων Ουάσινγκτον – Άγκυρας για τα F-16 και τα F-35. Σε αντιστάθμισμα, ο κ. Μητσοτάκης έλαβε μόνο την επιστολή Μπλίνκεν για τη συνήθη χορήγηση πλεονάζοντος υλικού (EDA). Και την παρουσίασε, χωρίς αμερικανική ευθύνη, σαν μέγιστη επιτυχία μέχρι να αποδειχθεί (εντός εξαμήνου) η τεχνική και οικονομική ακαταλληλότητα του διαθέσιμου υλικού.

3. Η Τουρκία πέτυχε να αποκτήσει πρωτεύοντα ρόλο στον πλου του ιταλικού πλοίου «Ievoli Relume» που πραγματοποιεί έρευνες βυθού στα διεθνή ύδατα κατόπιν μίσθωσης από τον ΑΔΜΗΕ, για λογαριασμό του ιδίου και της γαλλικής Nexans, στο πλαίσιο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης – Κύπρου – Ισραήλ (Great Sea Interconnector). Όταν τον περασμένο Ιούλιο η εφημερίδα «Εστία» αποκάλυψε την αδιανόητη εξέλιξη ότι εκδόθηκε άδεια από τον παράκτιο σταθμό της Αττάλειας, ως αναγνώριση τουρκικής δικαιοδοσίας, η κυβέρνηση άλλοτε σιωπούσε κι άλλοτε διέψευδε ανεπίσημα με οργή. Σε άλλη γραμμή, όταν ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Γ. Γκιουλέρ θριαμβευτικά δήλωσε τα ίδια προ εβδομάδος, ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης απέφυγε επιμελώς να τον διαψεύσει. Εμμέσως, πλην σαφώς, η Τουρκία είτε ακυρώνει είτε συναποφασίζει για όλα τα μεγάλα ενεργειακά έργα στη Μεσόγειο. Αντίθετα, από το 2012 ως τη Διακήρυξη των Αθηνών, η Ελλάδα και η Κύπρος διατηρούσαν την πρωτοβουλία χάρη στα δύο τριμερή σχήματα συνεργασίας, αντίστοιχα με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, και, σε ορισμένους τομείς, και με τις ΗΠΑ («3+1»).

4. Ξαφνικά, αναβιώνει το Πρωτόκολλο της Βέρνης του 1976, κατόπιν αυτοκαταστροφικών διαρροών του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών ότι οι διατάξεις του «επιτρέπουν» τις βυθομετρικές εργασίες του «Ievoli Relume», επειδή οι μόνες που «απαγορεύει» ρητά είναι οι έρευνες υδρογονανθράκων. Άραγε, εξέλιπε η θεσμική συνέχεια στην ελληνική διπλωματία που, από τον Μάρτιο του 1982, βασιζόταν σε κοινοβουλευτική ομιλία του πρωθυπουργού Αν. Παπανδρέου ότι η Ελλάδα θεωρεί το Πρωτόκολλο ανενεργό, αφού όποιες επαφές περί υφαλοκρηπίδας και υδρογονανθράκων με την Τουρκία είχαν τερματιστεί ήδη πριν από τον Σεπτέμβριο του 1980; Δεν αξιοποιεί κανείς όσα διευκρινίζει ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, πρέσβης Π. Μολυβιάτης, ότι δεν υπήρξε ποτέ ελληνική δέσμευση αναστολής γεωτρήσεων παρά μόνον συναίνεση αμοιβαίας αποχής από ενέργειες που θα έβλαπταν πιθανές διαπραγματεύσεις κατά τη διάρκειά τους; Και αν δεν αρκούν οι ερμηνείες των Παπανδρέου και Μολυβιάτη, μήπως πρέπει το σημερινό Μαξίμου και το υπουργείο Εξωτερικών να θυμηθούν τις δηλώσεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τον Οκτώβριο του 1991; Έλεγε χαρακτηριστικά ότι ο ομόλογός του, Μ. Γιλμάζ, έκανε «αυθαίρετη ερμηνεία». Γιατί η ελληνική θέση ήταν πως, με το Πρωτόκολλο, «οι δύο πλευρές ανέλαβαν να αποφεύγουν οποιαδήποτε ενέργεια θα μπορούσε να δυσχεράνει τις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας» και «πάντως, μόνο για την περίοδο που γίνονται αυτές οι συζητήσεις». Επομένως, εφόσον οι κύριοι Μητσοτάκης και Γεραπετρίτης διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι «είμαστε μακριά από το ενδεχόμενο» συνυποσχετικού, δεν ισχύει ούτε και η -πιο διασταλτική- ερμηνεία του 1991. Εκτός, βέβαια, αν γίνονται ουσιαστικές διαπραγματεύσεις και δεν το ομολογούν.

5. Παράπλευρη απώλεια της Διακήρυξης των Αθηνών είναι και η Μεγαλόνησος. Με την προσδοκία ότι πιθανή πρόοδος στα Ελληνοτουρκικά θα έχει επίδραση στο Κυπριακό, η Λευκωσία ανέστειλε όλο τον σχεδιασμό της. Κυρίως τη φιλόδοξη εξαγγελία του Προέδρου Ν. Χριστοδουλίδη για τον διορισμό πανίσχυρου ειδικού απεσταλμένου της Ε.Ε. που θα αποτελούσε τον καταλύτη ιστορικών αλλαγών. Σήμερα, το μόνο που ελπίζεται είναι η σύγκληση πολυμερούς διάσκεψης υπό τον γ.γ. του ΟΗΕ. Όχι για πρόοδο στην επίλυση του προβλήματος, αλλά μόνο για την αναζήτηση μεθόδων ανακίνησης της διαδικασίας.

Αμφότεροι οι κύριοι Μητσοτάκης και Χριστοδουλίδης οφείλουν να εξηγήσουν (έχει μεσολαβήσει ολόκληρος μήνας) τι συζήτησαν με τον κ. Ερντογάν στο περιθώριο της συνόδου της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Κοινότητας στη Βουδαπέστη. Ο πρωθυπουργός θεώρησε προσβλητικά τα περί «χαριεντισμών» και διευκρίνισε ότι δεν ήταν προγραμματισμένη συνάντηση, φροντίζοντας ταυτόχρονα να μην αποκαλύψει -απολύτως- τίποτα για το περιεχόμενό της και όσα ακολούθησαν. Προφανώς είναι υπερβολικές οι επικρίσεις περί «μυστικής διπλωματίας» (αφού δεν υπάρχουν κρυφοί στόχοι), αλλά πρόκειται για την επιτομή της «προσωπικής διπλωματίας» από την οποία κανένας πολιτικός και -το σημαντικότερο- καμία χώρα ποτέ δεν ωφελήθηκαν.

*Εκδότης του περιοδικού «Άμυνα & Διπλωματία» και σύμβουλος ξένων εταιριών μελέτης επιχειρηματικού ρίσκου για τη ΝΑ Ευρώπη

πηγή:https://www.antinews.gr/61928/politiki/pente-kerdi-tis-toyrkias-molis-se-enan-chrono/

ΥΕΘΑ: - Το ανθρώπινο δυναμικό είναι ο κύριος πολλαπλασιαστής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων - Μελετάμε ήδη τις αλλαγές στη δομή των Ενόπλων Δυνάμεων


 Στο σημερινό ασταθές γεωπολιτικό τοπίο στην ευρύτερη περιοχή μας και με την ανάδυση νέων προκλήσεων ασφαλείας, καταδεικνύεται σαφές, όσο ποτέ άλλοτε, πως οι ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούν απαραίτητη συνθήκη για την προστασία της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Όπως έχω επανειλημμένα τονίσει, η χώρα μας δεν έχει την τύχη να βρίσκεται στην περιοχή του Λουξεμβούργου. Η εγγύτητά της με περιοχές στις οποίες διαδραματίζονται πολεμικές συγκρούσεις, αποτελεί μία διαρκή υπόμνηση της ανάγκης η Ελλάδα να διαθέτει ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις. Δεν είναι απλώς μία επιλογή μας. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση εθνικής επιβίωσης.

Στην κατεύθυνση αυτή, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας αξιοποιούμε τα πολύτιμα διδάγματα από τις εν εξελίξει ένοπλες συγκρούσεις, όπως και τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις. Προωθούμε τον συνολικό εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων και την προσαρμογή τους στην ανάγκη αντιμετώπισης των νέων απειλών, συμβατικών και υβριδικών.

Η «Ατζέντα 2030» την οποία υλοποιούμε, η μεγαλύτερη μεταρρύθμιση στην ιστορία των Ενόπλων Δυνάμεων όπως έχει επισημάνει ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, αποσκοπεί στη συνολική αναβάθμιση των αμυντικών μας ικανοτήτων, μέσω της έμφασης στην ανάπτυξη της Καινοτομίας και της Αμυντικής Τεχνολογίας. Κεντρικός άξονας της μεταρρύθμισης είναι το Ελληνικό Κέντρο Αμυντικής Καινοτομίας (ΕΛΚΑΚ), το οποίο ιδρύθηκε και λειτουργεί με τον Νόμο 5110/2024, τον οποίο είχα την τιμή να εισηγηθώ στη Βουλή των Ελλήνων και ο οποίος υπερψηφίστηκε τον περασμένο Μάιο με ευρύτατη πλειοψηφία.

Ο σχεδιασμός μας περιλαμβάνει την αξιοποίηση του επιστημονικού ανθρώπινου δυναμικού της χώρας μας, την αναβάθμιση των υποδομών, την ενίσχυση της έρευνας και ανάπτυξης, τη συνεργασία με ιδιωτικούς και διεθνείς φορείς, καθώς και την αξιοποίηση των ευρωπαϊκών χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων.

Πέντε μήνες από την έναρξη της λειτουργίας του ΕΛΚΑΚ υπάρχουν ήδη απτά αποτελέσματα τα οποία αποδεικνύουν την χρησιμότητα της ίδρυσής του.

Οφείλω επίσης να επισημάνω ότι ένα από τα πρώτα αποτελέσματα της στροφής στην Καινοτομία και τη σύγχρονη αμυντική τεχνολογία είναι το πρωτοποριακό αντι-drone σύστημα «ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ» της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας, το οποίο δοκιμάσθηκε ήδη με επιτυχία από το Πολεμικό Ναυτικό στην Ερυθρά Θάλασσα. Είναι το πρώτο σύστημα αντι – drone αυτών των δυνατοτήτων που παράγει η πατρίδα μας και του οποίου αξιοποιήθηκε και ελέγχθηκε η αξιοπιστία του σε πραγματικές συνθήκες μάχης.

Όσον αφορά τις αμυντικές δαπάνες, το μοναδικό ζήτημα δεν είναι το αν και σε ποιο βαθμό θα αυξηθεί ο αμυντικός προϋπολογισμός της χώρας, το οποίο εξαρτάται βεβαίως από τα εκάστοτε δημοσιονομικά περιθώρια της χώρας. Εξίσου σημαντικό είναι το πώς θα αξιοποιηθεί αυτός ο προϋπολογισμός, ο οποίος προέρχεται από το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου, κατά τρόπο που να ικανοποιεί κατά προτεραιότητα τις σύγχρονες αμυντικές ανάγκες της χώρας και πώς θα υπάρξει εγχώρια προστιθέμενη αξία. Όπως έχω υπογραμμίσει, η χώρα μας έχει δαπανήσει συνολικά 254 δις ευρώ από τη μεταπολίτευση μέχρι το 2010, αλλά ελάχιστα από αυτά τα χρήματα περιελάμβαναν ελληνική προστιθέμενη αξία. Είναι ώρα αυτό να επιχειρηθεί να αλλάξει και οι αμυντικές δαπάνες να συμβάλλουν στην Ανάπτυξη και την Εθνική Οικονομία.

Στον τομέα των εξοπλιστικών προγραμμάτων, ο σχεδιασμός και η υλοποίησή του πραγματοποιείται πλέον με την κατάρτιση του Μακροπρόθεσμου Προγραμματισμού Αμυντικών Εξοπλισμών μιας 12ετίας, με ενημέρωση και έγκριση της Βουλής των Ελλήνων. Με τον τρόπο αυτό θα γνωρίζουμε για τα επόμενα 12 χρόνια όλα τα βήματα τα οποία θα πρέπει να ακολουθήσουμε για την αμυντική θωράκιση της χώρας.

Παράλληλα, η χώρα επενδύει σε σύγχρονα οπλικά συστήματα. Η απόκτηση μαχητικών 5ης γενιάς F-35 είναι κομβικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση. Επιπλέον, η ναυπήγηση των φρεγατών Belharra, η συμμετοχή στο πρόγραμμα ναυπήγησης των φρεγατών Constellation και η συμμετοχή μας στο πρόγραμμα ανάπτυξης «Ευρωκορβέτας» ενισχύουν σημαντικά τις δυνατότητες του Πολεμικού Ναυτικού.

Την ίδια στιγμή προωθούμε θεσμικές αλλαγές στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως επίσης στη θητεία και την εφεδρεία.

Στόχος μας είναι μία πραγματικά νέα δομή η οποία θα μπορεί να αξιοποιήσει κατά τον βέλτιστο τρόπο τα σύγχρονα οπλικά συστήματα.

Δε νοείται ούτε μπορεί να γίνει ανεκτό να υπάρχουν μονάδες του Ελληνικού Στρατού σε μικρά ποσοστά επί της προβλεπόμενης δύναμης, ούτε μπορεί να υπάρχουν στρατόπεδα χωρίς να εξυπηρετούν πραγματικές ανάγκες και με βάση τον σχεδιασμό των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων.

Στην κατεύθυνση αυτή μελετάμε ήδη τις αλλαγές στη δομή των Ενόπλων Δυνάμεων και όταν υπάρξουν οι τελικές αποφάσεις θα ενημερώσω τη Βουλή των Ελλήνων, όπως προβλέπεται από τη νομοθεσία.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι το ανθρώπινο δυναμικό είναι ο κύριος πολλαπλασιαστής ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων και η εκπαίδευσή του είναι καθοριστικής σημασίας. Επενδύουμε στην αναβάθμιση των υφιστάμενων στρατιωτικών σχολών, στη δημιουργία νέων υποδομών, στην ενίσχυση της εκπαίδευσης και στην ενθάρρυνση της έρευνας από τις Στρατιωτικές Σχολές, οι οποίες θα έχουν τη δυνατότητα να χορηγούν μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών και διδακτορικά.

Παράλληλα με την αναβάθμιση της εκπαίδευσης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, στοχεύουμε επίσης στην κάλυψη των στεγαστικών τους αναγκών με το ευρείας έκτασης οικιστικό πρόγραμμα το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη, όπως και στη βελτιστοποίηση της υγειονομικής περίθαλψης, με τις αλλαγές που δρομολογούνται για τα Στρατιωτικά Νοσοκομεία, κατόπιν σχετικής εισήγησής μου στο Υπουργικό Συμβούλιο.

Περαιτέρω, ενισχύουμε τον τομέα της αμυντικής διπλωματίας.

Η συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Επιχείρηση ΑΣΠΙΔΕΣ, τη μεγαλύτερη επιχείρηση που έχει κάνει ποτέ η Ευρωπαϊκή Ένωση, αναδεικνύει το σημαντικό περιφερειακό και ευρωπαϊκό ρόλο της χώρας μας. Η ανάληψη και της εν πλω Διοίκησης από την Ελλάδα, εκτός από τη χερσαία Διοίκηση με το Στρατηγείο στη Λάρισα, αναδεικνύει περαιτέρω τον ρόλο της χώρας μας ως παράγοντα ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή. Εξάλλου, για την Ελλάδα αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα η ενίσχυση των μηχανισμών άμυνας και ασφάλειας της ΕΕ και η δημιουργία, επιτέλους, ενός αμυντικού βραχίονα.

Όλες αυτές οι συνδυαστικές δράσεις σε έναν στόχο κατατείνουν: Η Ελλάδα, με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, να διαθέτει Ένοπλες Δυνάμεις που θα είναι σε θέση να υπερασπίζονται αποτελεσματικά τα εθνικά της συμφέροντα και τα δικαιώματά της. Αλλά και να έχει ρόλο στις εξελίξεις, ως πυλώνας σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

H Φτώχεια δεν Παράγει Σταθερότητα - Παράγει Αστάθεια και Επιδόματα!



Την περασμένη ∆ευτέρα ο πρωθυπουργός
 Κυριάκος Μητσοτάκης συγκάλεσε το υπουργικό του συμβούλιο στο Μέγαρο Μαξίμου και το προέτρεψε να εγκαταλείψει την τακτική της «αυταρέσκειας» κάθε φορά που ομιλεί για την οικονομία. Να μη μηρυκάζει, δηλαδή, τη θεωρία ότι επειδή λάβαμε έστω και κατά το ήμισυ την επενδυτική βαθμίδα και μας έγραψε μια καλή κουβέντα ο γερμανικός Τύπος… «όλα καλά, όλα ανθηρά». Κατά βάση, ο πρωθυπουργός έκανε κριτική στον εαυτό του, που είναι ο πρώτος διδάξας και σε ολίγους υπουργούς (καθώς οι λοιποί σεμνύνονται γενικώς), αλλά εν πάση περιπτώσει αυτή ήταν η οδηγία του και ήταν σωστή. Για πολλά μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς, όχι όμως ότι δεν έχει πολιτικό ένστικτο. Έχει.

Κάθε φορά που ένας Έλληνας ακούει πανηγυρικά ρεπορτάζ για τα υπερέσοδα του Προϋπολογισμού, για τα 95 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανακάμψεως και για τα 22 δισ. ευρώ έσοδα από τον υπερτουρισμό εκρήγνυται από αγανάκτηση για έναν απλό λόγο: Πολύ ολίγα από αυτά καταλήγουν σε αυτόν και όταν αυτό συμβαίνει είναι υπό μορφή ελεημοσύνης του κράτους πατερούλη. Επιδόματα! Τα ρέστα δεν είναι όμως κοινωνική πολιτική. Πολύ λίγα από αυτά τα έσοδα «επιστρέφουν», επίσης, σε αυτόν υπό μορφή δημόσιων υποδομών. Στην πρώτη βροχή, οι γέφυρες πέφτουν, ενώ σπίτια και επιχειρήσεις καταστρέφονται. Για να τελειώσει ένα έργο όπως το μετρό Θεσσαλονίκης, ώστε να πας αξιοπρεπώς και όχι ως σαρδέλα από τη μία άκρη της πόλης σου έως την άλλη, απαιτούνται 30 χρόνια. Θα ανέμενε κανείς, λοιπόν, ότι οι υπουργοί θα πειθαρχούσαν προς τις εντολές του κυρίου πρωθυπουργού: «Αυταρέσκεια τέλος». Οποία πλάνη. Άκουγα χθες το πρωί στον τηλεοπτικό σταθμό Action24 τον υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη να λέει στον συμπατριώτη μου Γιώργο Κακούση και στη συμπαρουσιάστριά του Άννα Λιβαθινού ότι οι Έλληνες αισθάνονται ότι είναι φτωχοί αλλά στην ουσία δεν είναι.

Η Eurostat

Και τούτο διότι η τελευταία έρευνα της Eurostat, που δημοσίευσε το Kreport του φίλου Κώστα Καλλίτση και έκανε πρώτο θέμα η εφημερίδα μας την ημέρα που συνεδρίαζε το υπουργικό συμβούλιο, δείχνει ότι οι συμπολίτες μας αισθάνονται σε ποσοστό 69% ότι είναι φτωχοί, ενώ με βάση τον στατιστικό ορισμό της φτώχειας μόνο το 19% εξ αυτών είναι. Ειλικρινώς από τον τελευταίο που θα περίμενα μια τέτοια ανάλυση είναι από τον Άδωνι. ∆ιότι ο Άδωνις υπήρξε φτωχός και με τη στατιστική έννοια του όρου και με την ψυχική έννοια του όρου (υποκειμενική φτώχεια). «Χτυπιόταν» μπροστά στις κάμερες για να πουλήσει βιβλία και να κάνει τη ζωή του και της οικογένειάς του καλύτερη. Και το πέτυχε. Επιζητούσε την κοινωνική άνοδο και αποδοχή. Το πώς έγινε υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας του Λουκά Παπαδήμου μόνο ο Γιώργος Καρατζαφέρης το ξέρει. Θα ανέμενα, λοιπόν, να κατανοεί ότι η φτώχεια στις μέρες μας δεν είναι απλώς αριθμητικό μέγεθος, αλλά κυρίως ψυχικό μέγεθος. Φτώχεια δεν σημαίνει μόνο ότι δεν έχω να φάω. Σημαίνει και ότι δεν μπορώ να έχω αυτά που έχει ο διπλανός μου.

Φτώχεια στη σημερινή κοινωνία του φαίνεσθαι σημαίνει διαφορετική κοινωνική ταχύτητα. Σημαίνει δεν μπορώ να ζήσω αξιοπρεπώς. Όχι δεν μπορώ να διατραφώ, αν και αυτό το τελευταίο αναδεικνύεται ξανά σε πρόβλημα και εσχάτως (κάποιοι σιτίζονται μόνο με σουβλάκια, πίτσες, μακαρόνια και κοτόπουλο). ∆εν μπορώ να ζήσω αξιοπρεπώς σημαίνει ότι κοιτώ τις βιτρίνες, κοιτώ την τσέπη μου και δεν μπορώ να αγοράσω μια νέα συσκευή για να αλλάξω την παμπάλαια τηλεόρασή μου ούτε στην Black Friday.

∆εν μπορώ να ζήσω αξιοπρεπώς σημαίνει ότι ρωτώ ποιο είναι το κόστος των διακοπών για την τετραμελή οικογένειά μου με ακτοπλοΐα, διαμονή και εστίαση σε ένα νησί του Αιγαίου για να γνωρίσω τον τόπο μου και δεν μπορώ. Το κόστος είναι ίσο ή παραπάνω από τις καταθέσεις μου. ∆εν μπορώ να ζήσω αξιοπρεπώς σημαίνει ότι δεν μπορώ να κάνω όνειρα να ανοιχτώ λίγο στη δουλειά μου. Η τράπεζα δεν μου δίνει δάνειο και, αν μου δώσει, το επιτόκιο είναι τριπλάσιο από το επιτόκιο που μου δίνει για τις γλίσχρες καταθέσεις μου. Η φτώχεια στις μέρες μας δεν συνδέεται με την πείνα, τον λιμό, το πληγούρι, που μεγάλωσαν οι παππούδες μας. Ένα πιάτο φαΐ θα το βρεις στη δυτική δημοκρατία. Όνειρα δεν μπορείς να κάνεις. Η φτώχεια συρρικνώνει την ελευθερία.

Και αν το πρόβλημα ήταν συλλογικό και υπέφεραν όλοι μαζί, θα έλεγες εντάξει. Η φτώχεια όμως, εκτός από ψυχικό μέγεθος, έχει γίνει ηθικό μέγεθος και συγκριτικό μέγεθος.

Συγκρίνεις τι βγάζεις εσύ με τον σταυρό της τιμιότητας στο χέρι με το διπλανό λαμόγιο της κλεψιάς και της αρπαχτής, που παραβιάζει με άνωθεν ανοχή τον νόμο. Και, ναι, αισθάνεσαι φτωχός. Πόσο μάλλον όταν η φτώχεια συμπληρώνεται από την έλλειψη πρόσβασης σε ένα αξιοπρεπές κοινωνικό κράτος. Στο νοσοκομείο χρειάζεσαι φακελάκι, στο κατάστημα «προστασία», στο σχολείο δίδακτρα κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.

Συναλλαγή

Εάν, λοιπόν, βασιλεύει ο απέραντος κυνισμός στο πολιτικό μας σύστημα που σε ωθεί στην ανήθικη συναλλαγή για να υλοποιήσεις τα όνειρά σου και δεν καταλαβαίνουμε εμείς, οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι, οι διανοούμενοι, οι οικονομολόγοι, γιατί το 69% αισθάνεται ψυχικά φτωχό απέναντι στο 31% (που δεν το αισθάνεται), τότε αδυνατούμε να κατανοήσουμε και σε τι οφείλεται ο πολυκερματισμός των πολιτικών δυνάμεων. Το 31% που δεν αισθάνεται φτωχό και τα φέρνει βόλτα ταυτίζεται απολύτως με το 31% των αστικών μεταρρυθμιστικών δυνάμεων που ψηφίζουν σήμερα τη Ν.∆.. Και το υπόλοιπο 69% ταυτίζεται με τον πολυκερματισμό των πολιτικών δυνάμεων στα αριστερά και στα δεξιά της Ν.∆. 

Η φτώχεια δεν παράγει σταθερότητα. Κακώς το νομίζει όποιος το νομίζει. Η φτώχεια παράγει αστάθεια. Και όσοι σήμερα συγκροτούν την πλειοψηφία του 1/3 καλό είναι να γνωρίζουν ότι η σταθερότητα θα διαρκέσει όσο τα ⅔ θα συνεχίσουν να κάνουν διαδήλωση στο διαδίκτυο, χαστουκίζοντας τα πληκτρολόγια. Οι Έλληνες είναι πολύ υπερήφανοι και πολύ αξιοπρεπείς για να αποκαλύπτουν τη φτώχεια τους. Αν υπάρχει σήμερα σταθερότητα και δεν έχει ξεσπάσει κοινωνική εξέγερση… στα πληκτρολόγια οφείλεται. Εάν όμως σταματήσουν οι διαδηλώσεις στο facebook και στο X και επιλεγούν άλλες μορφές διαμαρτυρίας, τότε αντίο σταθερότητα. Το τελευταίο που πρέπει να κάνει ένα πολιτικό σύστημα και οι κοινωνικές – οικονομικές δυνάμεις που το στηρίζουν, λοιπόν, είναι να παίζει με τις τσέπες, τα αισθήματα και τα όνειρα εκατομμυρίων Ελλήνων. Λάθος. Υπονομεύει την ίδια του τη θέση. Την περίφημη «ησυχία».



phg;hQhttps://www.newsbreak.gr/apopseis/783438/h-ftocheia-den-paragei-statherotita-kai-syrriknonei-tin-eleytheria/

Εμπαιγμός με τα ποσοστά ανεργίας Οκτωβρίου 2024 μεταξύ ΔΥΠΑ-ΕΛΣΤΑΤ




 399.140 λιγότερους ανέργους από την ΔΥΠΑ (τ. ΟΑΕΔ) ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ για τον Οκτώβριο 2024


Συγκεκριμένα:

● 466.858 (9,8%) οι άνεργοι τον Οκτώβριο 2024, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ

● 833.058 (17,8%) οι άνεργοι τον Οκτώβριο 2024, σύμφωνα με τη ΔΥΠΑ

Κυβέρνηση και φιλικά της ΜΜΕ επικαλούνται μόνο τα ευνοϊκά για την κυβέρνηση ευρήματα της ΕΛΣΤΑΤ και αποσιωπούν τα ευρήματα της ΔΥΠΑ

Η Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ) ανακοίνωσε 466.858 ανέργους (ποσοστό 9,8%) για τον Οκτώβριο 2024 ενώ η Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης (ΔΥΠΑ-πρώην ΟΑΕΔ) ανακοίνωσε Μεταβολές Εγγεγραμμένων και Επιδοτουμένων»), για τον ίδιο μήνα, 833.058 ανέργους (ποσοστό 17,8%).

Όπως προκύπτει με σαφήνεια από τα παρακάτω επίσημα στοιχεία, η ΕΛΣΤΑΤ καταμέτρησε 366.200 λιγότερους ανέργους από την ΔΥΠΑ για τον Οκτώβριο 2024 (ποσοστό απόκλισης 7,8%). Πάντως, αμφότεροι οι Οργανισμοί συμφωνούν στην αύξηση της ανεργίας τον Οκτώβριο 2024.

Εξάλλου, σύμφωνα με τη ΔΥΠΑ, από τους 833.058 ανέργους, επιδοτήθηκαν ΜΟΝΟ 118.071 (ποσοστό 14,1%), δηλαδή δεν επιδοτήθηκαν ούτε καν οι 2 στους 10 ανέργους, αφού με τον ν. 4921/2022 (ΦΕΚ Α 75) αυστηροποιήθηκαν οι προϋποθέσεις για την επιδότησή τους (κυρίως των μακροχρόνια ανέργων) κι έτσι ο αριθμός τους έχει περιοριστεί δραστικά.

Η θηριώδης διαφορά τού αριθμού των ανέργων και του ποσοστού ανεργίας μεταξύ των δύο Οργανισμών οφείλεται αφενός μεν στο ότι οι δειγματοληπτικοί έλεγχοι της ανεργίας εκ μέρους της ΕΛΣΤΑΤ δεν περιλαμβάνουν τους μακροχρόνια ανέργους (πάνω από 12 μήνες) -που υποχρεωτικά εκ της Νομοθεσίας λαμβάνει υπόψη της η ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ)- και αφετέρου στο ότι η ΕΛΣΤΑΤ (σελ. 6 ανακοίνωσης) εκλαμβάνει ως εργαζόμενους και όσους εργάζονται τουλάχιστον μία (1) ώρα την εβδομάδα (4 ώρες τον μήνα).

Η μεγάλη απόκλιση των δύο κρατικών Οργανισμών στην καταμέτρηση των ανέργων δυστυχώς συνεχίζεται δημιουργώντας τουλάχιστον προβληματισμό για τους θεσμικούς χειρισμούς στο μείζον αυτό κοινωνικό ζήτημα.

Είναι σαφές ότι τα στατιστικά ευρήματα της ΕΛΣΤΑΤ, με την ανεπιφύλακτη συνδρομή των φιλικών ΜΜΕ, στηρίζουν το κυβερνητικό αφήγημα περί ανάπτυξης. Εν τούτοις, από τα πραγματικά στοιχεία της ΔΥΠΑ, που συστηματικά παραγνωρίζονται, επιβεβαιώνεται πως, ακόμα κι αν στατιστικά φαίνεται κάποιος ρυθμός ανάπτυξης, δεν αφορά σε ουσιαστική και βιώσιμη ανάπτυξη επ’ωφελεία τής κοινωνίας αλλά σε «φτωχογόνα» ανάπτυξη που δεν διαχέεται στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, τα οποία ζουν (δυστυχώς ακόμη και σήμερα, έξι χρόνια μετά την υποτιθέμενη έξοδο από τα Μνημόνια) σε συνθήκες απόλυτης ή σχετικής φτώχειας.

Ως εκ τούτου, η διαφωνία των δύο Οργανισμών θίγει την κοινωνική και πολιτική νοημοσύνη όχι μόνο των ανέργων και των οικογενειών τους, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας.


Αλέξης Π. Μητρόπουλος


Καθηγητής ΕΚΠΑ-Πρόεδρος ΕΝΥΠΕΚΚ

Διαβάστε περισσότερα εδώ: https://enypekk.gr/2024/12/03/alexis-mitropoulos-kathigitis-proedros-enypekk-ebaigmos-me-ta-pososta-anergias-oktovriou-2024-metaxy-dypa-elstat



Υπουργός Υγείας: - Ο φτωχός Έλληνας, δεν είναι ο φτωχός, είναι αυτός που ζηλεύει τους πλούσιους! - Είναι σαν τους φθονερούς κομμουνιστές που ...!

 





Πριν από λίγες μέρες η Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία δημοσίευσε αυτόν τον πίνακα, δείχνει την υποκειμενική αίσθηση της φτώχειας (ανά Κράτος της ΕΕ), δηλ πόσοι από τους 100 που ερωτώνται σε κάθε Κράτος λένε ότι αισθάνονται και είναι φτωχοί και ο δεύτερος δείκτης πόσοι είναι στην πραγματικότητα φτωχοί βάσει των εισοδημάτων τους, του κόστους της ζωής τους κλπ. Προσοχή ο δείκτης μετράται σε όλες τις Χώρες της ΕΕ και μεταξύ των 27, όπως εύκολα μπορείτε να δείτε, οι Έλληνες είμαστε πρώτοι με τεράστια διαφορά από τον δεύτερο. Τώρα υπάρχουν προφανώς διάφορες εξηγήσεις για αυτό, αλλά σήμερα ο κ. Μανώλης Κοττάκης στην δίνει μία ενδιαφέρουσα ερμηνεία: γράφει συγκεκριμένα ότι φτωχός δεν είναι ο φτωχός, αλλά αυτός που ζηλεύει τον όποιο διπλανό του έχει περισσότερα από αυτόν και μπορεί να ψωνίσει περισσότερα και καλύτερα πράγματα από αυτόν. Αυτός πχ γράφει που δεν έχει να πάρει το καινούργιο τηλέφωνο που θέλει στην Black Friday…. Ο Φθόνος δηλ κατά τον συντάκτη του άρθρου οδηγεί τους Έλληνες να είναι πρωταθλητές, μεταξύ των 27, σε αυτή την διάσταση μεταξύ αίσθησης και πραγματικότητας. Δεν θα διαφωνήσω διότι στα μαθήματα ιστορίας που δίδασκα χρόνια στην είχα ειδικό μάθημα για την σχέση του φθόνου και του Έλληνα. Ο φθόνος για τον Αλκιβιάδη οδήγησε πχ τους Αθηναίους να προτιμήσουν να τον σκοτώσουν, από το να κερδίσουν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Ο φθόνος μας οδήγησε να έχουμε φυλακίσει και καταστρέψει τους περισσότερους μεγάλους μας ήρωες. Στην αρχαιότητα υπάρχει μία εξαιρετικά δηλωτική ιστορία για την δύναμη του φθόνου μέσα στην ψυχή του Έλληνα: η φράση του Θεμιστοκλέους όταν συνειδητοποίησε το μέγεθος της Νίκης του Μιλτιάδου στον Μαραθώνα: «ουκ εα με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιο, δηλ δεν με αφήνει να ησυχάσω η δόξα του Μιλτιάδη»…τελικά ο Θεμιστοκλής ενήργησε καίρια για την καταδίκη και τον θάνατο του Μιλτιάδου λίγα χρόνια αργότερα, εξ ου και το μίσος του Κίμωνα για αυτόν αργότερα. Η γνώμη μου πάντα ήταν οτι ο κυριότερος λόγος που η Αριστερά είχε τόση πέραση στην Ελλάδα από την αρχή, ήταν ακριβώς η σχέση της Αριστερής ιδεολογίας και του φθόνου.
Η Αριστερά είναι η ιδεολογία που κάνει τον φθόνο, ένα κατά βάση αρνητικό συναίσθημα το όποιο αυτός που το αισθάνεται θέλει να το κρύβει, να έχει μία κάποια υποτιθέμενη ηθική διάσταση. «Δεν φταίς εσύ που είσαι φτωχός, ούτε πρέπει να δουλέψεις για να ξεφύγεις από την φτώχεια, αλλά φταίει ο πλούσιος που σε απομυζεί και πρέπει να του αρπάξεις ακόμη και διά της βίας τα δικά του πράγματα … Οι καπιταλιστές δεν νοιάζονται για πόσα έχουν οι άλλοι αλλά για το πώς θα αποκτήσουν αυτοί περισσότερα, πάσχουν ενδεχομένως από απληστία αλλά όχι από φθόνο, οι κομμουνιστές δεν νοιάζονται για το πώς θα δημιουργήσουν πλούτο πρωτογενώς οι ίδιοι, αλλά μόνον για το πώς θα τον αρπάξουν από όσους τον έχουν….. Ενδιαφέρον άρθρο πράγματι θα ήθελα την γνώμη σας αφού το διαβάσετε Υγ. Επί του προσωπικού ένα σχόλιο, το γιατί και πώς ο Γιώργος Καρατζαφέρης στην Κυβέρνηση Παπαδήμου με διάλεξε για Υφυπουργό το ξέρουμε εγώ και αυτός, οι άριστες έως σήμερα προσωπικές μας σχέσεις πάντως κάτι λένε…το γιατί όμως όλοι επόμενοι Πρωθυπουργοί της Παρατάξεώς μας κ. Σαμαράς και Μητσοτάκης με εμπιστεύτηκαν και με εμπιστεύεται για μέλος του Υπουργικού τους Συμβουλίου παρά την σφοδρή καθημερινή κριτική πολλών εφημερίδων δεν φαίνεται να απασχολεί τον γράφοντα…αλλά καλή καρδιά εγώ κακίες δεν κρατώ.