Σε μια κρίση μεγαλείου, υποστήριξε ότι το 2012 κλήθηκε από τρία κόμματα για να αποτρέψει την καταστροφή της χώρας
Σε ένα νέο, επικών διαστάσεων παραλήρημα, που υπερβαίνει τα όρια της κρίσης μεγαλείου, ο Γιάννης Στουρνάρας ισχυρίζεται ότι κλήθηκε ως παράκλητος το 2012 και... έσωσε τη χώρα, όταν χρειάστηκε, από την καταστροφή, ενώ, παρά την επιδερμική κριτική που ασκεί -περισσότερο για να τηρούνται τα προσχήματα-, φροντίζει να αθωώσει απερίφραστα το ΔΝΤ για την εγκληματική του παρουσία στην Ελλάδα.
Ο κεντρικός τραπεζίτης, σε μια σπαρταριστή συνέντευξη που παραχώρησε στον τηλεοπτικό σταθμό Κρήτη TV, θυμίζοντας γνωστή αοιδό, αναγνώρισε... εξαντλώντας την αυστηρότητά του ότι «ουδείς αλάνθαστος. Και το ΔΝΤ έκανε λάθη». Δείχνοντας, ωστόσο, ότι... τρόμαξε από τα ίδια του τα λόγια, έσπευσε αμέσως μετά, μεταμεληθείς, να τα μετριάσει καθοριστικά και να απαλλάξει το Ταμείο από τις βαριές ευθύνες του, προσθέτοντας: «Κατά την έναρξη της κρίσης, οι ευρωπαϊκές χώρες επιθυμούσαν το ΔΝΤ να αποτελεί μέρος της λύσης. Αν έγινε κάπου λάθος, ήταν στην υπερβολική εμμονή σε πολιτικές λιτότητας, ότι στην αρχή δεν έδωσε επαρκή προσοχή σε εναλλακτικά στοιχεία, όπως η μείωση των δαπανών και οι ιδιωτικοποιήσεις, και έδωσε υπερβολική έμφαση στην αύξηση των φόρων.
Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν με το όφελος της στερνής γνώσης». Αναφερθείς με μετριοπάθεια στο... εθνοσωτήριο έργο του, καθώς και στα προσεχή σχέδιά του, δήλωσε... σεμνά: «Δεν έχω καμία πολιτική φιλοδοξία. Έγινα υπουργός Οικονομικών το 2012, όταν με κάλεσαν τρία κόμματα, με την Ελλάδα στα πρόθυρα της καταστροφής. Οι απόψεις που εκφράζω σε πολύ μεγάλο βαθμό είναι επεξεργασμένες θέσεις επιτελείων της ΤτΕ».
Αναφορικά με τα πρώτα χρόνια της κρίσης είπε: «Στο πλαίσιο των διαρθρωτικών αλλαγών στην Ελλάδα απελευθερώθηκε η αγορά εργασίας πριν από τις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, γεγονός που δημιούργησε μεγαλύτερη μείωση πραγματικών μισθών και μεγαλύτερη ύφεση από ό,τι ήταν αναγκαία… Σήμερα ξέρουμε πως, αν τα μέτρα που μας έδωσαν από το 2012 και μετά γίνονταν ευθύς εξαρχής, τα πράγματα θα ήταν σαφώς καλύτερα».
Ισχυρισμοί
Στο ίδιο πλαίσιο σχολίασε: «Ο κίνδυνος εμφανίστηκε δύο φορές. Η μία ήταν το 2012 και η άλλη, πολύ χειρότερη, το 2015. Στη μεν πρώτη ήρθε μια κυβέρνηση που πήρε τα απαραίτητα μέτρα και πολύ γρήγορα, σε δύο χρόνια, η χώρα επανήλθε σε μια κανονικότητα. Στη δεύτερη, το 2015, που ήταν δυσκολότερη περίπτωση, η τότε κυβέρνηση έκανε την απαραίτητη στροφή και τότε παραμείναμε στο ευρώ».
Εξομολογήθηκε δε σπαραξικάρδια: «Πολλές φορές αισθάνθηκα πως, όπως υπήρχε λαϊκισμός στην Ελλάδα, υπήρχε και στη Γερμανία. Ορισμένες φορές αισθάνθηκα πως ακραίες φωνές στο κέντρο της Ευρώπης ήθελαν ίσως την τιμωρία της Ελλάδας - πολέμησα αυτή την άποψη και ως υπουργός Οικονομικών και από την ΤτΕ».