Η γωνιά των απαντήσεων σε συνταξιοδοτικά - ασφαλιστικά θέματα στελεχών Ε.Δ. και Σ.Α. (03/01/2014)
 |
| Οι πράξεις αναπροσαρμογής σύνταξης είναι αντισυνταγματικές ως προσκρούουσες στην αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας Μετά από πολλά ερωτήματα αναγνωστών σχετικά με τα νομικά επιχειρήματα για την αντισυνταγματικότητα της πράξης αναπροσαρμογής σύνταξης με αναδρομική ισχύ από 01.08.2012 δυνάμει του νόμου 4093/2012, λόγω των μειώσεων στους εν ενεργεία αξιωματικούς, σας παραθέτουμε τα κάτωθι: Μετά τις πράξεις αναπροσαρμογών των συντάξεων που εξέδωσε το Γ.Λ.Κ με αναδρομική ισχύ από 01.08.2012, παραθέτουμε συνοπτικά τα σχετικά με... την αντισυνταγματικότητα και την ακυρότητα των ως άνω πράξεων, οι οποίες συρρίκνωσαν υπέρμετρα τις συντάξιμες αποδοχές μιας σημαντικής κατηγορίας πολιτών, τους αποστράτους αξιωματικούς: 1ον: Η αναδρομική επιβολή μειώσεων στις συντάξιμες αποδοχές που κατεβλήθησαν από 01-8-2012 έως την έναρξη ισχύος του ν. 4093/2012 και έχουν λάβει μόνιμη μορφή με την εκδοθείσα πράξη αναπροσαρμογής σύνταξης παραβιάζουν την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης προς το κράτος, καθώς συνεπάγονται δραστική και υπέρμετρη συρρίκνωση του εισοδήματος χωρίς χρονικό περιορισμό. 2ον: Με την πράξη αναπροσαρμογής της σύνταξης με αναδρομική ισχύ από 01/08/2012 με την οποία μειώθηκαν οι συντάξιμες αποδοχές χωρίς χρονικό περιορισμό, ήτοι με αόριστη χρονική διάρκεια και με τέτοια ένταση και χωρίς συνεκτίμηση των λοιπών οικονομικών επιβαρύνσεων που έχουν στο μεταξύ επιβληθεί, πλήττουν το επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης, ανατρέπουν βίαια καταστάσεις στις οποίες καλόπιστα είχε αποβλέψει ο διοικούμενος χωρίς μάλιστα ούτε να αιτιολογείται ούτε να τεκμηριώνεται η προσφορότητα και αναγκαιότητα των θεσπιζόμενων μειώσεων υπό την έννοια της εξάντλησης κάθε άλλου μέτρου, ώστε να αποτραπεί η επιβάρυνση, για πολλοστή φορά, της ίδιας κατηγορίας πολιτών. Συνεπώς, υφίσταται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας με την παραβίαση της τήρησης μιας δίκαιης ισορροπίας μεταξύ του δημόσιου συμφέροντος και της προάσπισης θεμελιωδών δικαιωμάτων. 3ον: Κατά το μέτρο που με τις ρυθμίσεις της υποπαρ' Γ1 του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012 μειώνονται αναδρομικά από 01/08/2012 οι συντάξιμες αποδοχές, οι οποίες είχαν ήδη νομίμως καταβληθεί κατά το χρονικό σημείο ισχύος του ως άνω νόμου (12/11/2012) υφίσταται προδήλως μη συνταγματικώς ανεκτή νομοθετική παρέμβαση σε θεμελιωμένο περιουσιακό δικαίωμα, η οποία δεν μπορεί να θεωρηθεί ως απλός περιορισμός, αλλά ως αποστέρηση του δικαιώματος στην περιουσία. Συνεπώς, με την αναδρομική επιβολή μειώσεων θίγεται ο ίδιος ο πυρήνας του οικείου περιουσιακού δικαιώματος, με αποτέλεσμα η πράξη αναπροσαρμογής σύνταξης να είναι άκυρη, διότι έχει εκδοθεί κατ' εξουσιοδότηση διατάξεων νόμου, που έρχονται σε ευθεία αντίθεση με το άρθρο 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ. 4ον: Πρόσφατα, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου της χώρας (Ελεγκτικό Συνέδριο) εξέδωσε γνωμοδότηση, που περιελήφθη στα Πρακτικά της 3ης Συνεδρίασης της 30-10-12, γνωμάτευσε μεταξύ άλλων ότι «στην περίπτωση που προβλέπεται με άλλο νομοσχέδιο η μείωση των αποδοχών οποιαδήποτε κατηγορίας λειτουργών και υπαλλήλων υπάρχει ο κίνδυνος οι συνταξιούχοι των κατηγοριών αυτών να υποστούν διπλή μείωση λόγω αναπροσαρμογής των συντάξεών τους και αυτοτελή μείωση με βάση το προς γνωμοδότηση νομοσχέδιο και συνεπώς πρέπει να διευκρινισθεί ότι μία μείωση είναι επιτρεπτή, άλλως θίγεται η αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας». Γίνεται, λοιπόν, κατανοητό ότι οι πράξεις αναπροσαρμογής σύνταξης είναι αντισυνταγματικές ως προσκρούουσες στην αρχή της ισότητας και της αναλογικότητας οι παράλληλες διπλές μειώσεις των συντάξεων. 5ον: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης έκρινε προσφάτως ότι ο προσδιορισμός των αποδοχών σε ύψος που υπολείπεται του ορίου της φτώχειας, το οποίο για τη χώρα μας έχει οριστεί, βάσει στατιστικών στοιχείων της EUROSTAT, στο ποσό των 580 ευρώ μηνιαίως παραβιάζει το δικαίωμα σε δίκαιη αμοιβή σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 1 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (Βλ. Απόφαση ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ και ΑΔΕΔΥ κατά Ελλάδας, σκέψεις 57 - 65). Το ποσό, λοιπόν, αυτό δύναται να συνιστά το εισοδηματικό όριο κάτω από το όποιο συντρέχει περίπτωση διακινδύνευσης της αξιοπρεπούς διαβίωσης του ανθρώπου. Ερώτημα: «Είμαι αστυνομικός και κατά διαστήματα παίρνω αποσπάσεις, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί μου, για έναν μήνα κυρίως σε τμήματα στην Αθήνα από την περιφέρεια. Δικαιούμαι κάποιας αποζημίωσης τη στιγμή που διατηρώ μόνιμη κατοικία εκτός Αθηνών και άρα αναγκάζομαι να μένω αλλού, έστω και για το διάστημα του ενός μήνα;» Σύμφωνα με το άρθρο 13 παρ. 1 περ. γ. του Ν. 2685/1999 (όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 9 παρ. 9 Ν. 3833/2010, ΦΕΚ Α40/15.3.2010): «Οι πολιτικοί δημόσιοι λειτουργοί και υπάλληλοι, όταν αποσπώνται σε υπηρεσία που βρίσκεται εκτός της έδρας της Υπηρεσίας στην οποία ανήκει η οργανική τους θέση, δικαιούνται δαπάνες μετακίνησης κατά τις εξής διακρίσεις: «γ. Ολόκληρη την ημερήσια αποζημίωση και τις δαπάνες διανυκτέρευσης, για χρονικό διάστημα μέχρι σαράντα (40) ημέρες, αν μετακινούνται σε απόσταση μεγαλύτερη των πενήντα (50) χιλιομέτρων ή των δέκα (10) ναυτικών μιλίων και εγκαθίστανται προσωρινά στον τόπο της απόσπασής τους για όλο το χρονικό διάστημα αυτής. Το όριο των πενήντα (50) χιλιομέτρων της περίπτωσης γ' αυξάνεται σε εβδομήντα (70) χιλιόμετρα (άρθρο 9 παρ.9 Ν.3833/2010, ΦΕΚ Α 40/15.3.2010)». Σε κάθε περίπτωση, επισημαίνεται ότι το Φύλλο Πορείας και η σχετική Διαταγή προς απόσπαση από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αναγράφει και βεβαιώνει αν διατίθεται ή όχι κατάλυμα. Στο μέτρο, λοιπόν, που αναγράφεται η φράση «με δαπάνες Δημοσίου» και καλύπτεται η προϋπόθεση της χιλιομετρικής απόστασης αποδίδεται η σχετική αποζημίωση. (ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ 03/01/2014 – ΛΟΥΚΑΣ Θ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ Δικηγόρος & πρώην υφυπουργός Εθνικής Άμυνας - Σ.Λ.)πηγη: paraskinio |
