Όταν μια ψυχρή γυναίκα καλείται σε ρομαντικό δείπνο από τον σύντροφό της, αποφασίζει πως
η σχέση τους πρέπει να τελειώσει.
Όμως κάτι τέτοιο ίσως έχει απρόβλεπτες συνέπειες. –
Ένα φιλμ μικρού μήκους με σενάριο, παραγωγή και σκηνοθεσία από τον Shane ΜcCabe
Δείτε το, πατώντας κλικ στην πηγή..
Πηγή
Στη σορό του κάτω από τα πόδια του έβαλαν την τουρκική σημαία
Ήταν 3 Φεβρουαρίου 1843 όταν ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης παραβρέθηκε στο βασιλικό χορό στα ανάκτορα, για να γιορτάσουν την επάνοδο της Α.Μ. του βασιλέως και της Α.Μ. σεπτής βασίλισσας. Γύρω στις 11:00 το βράδυ, ο Κολοκοτρώνης επέστρεψε στο σπίτι του, αλλά έπειτα από τέσσερις ώρες έπαθε αποπληξία.
Φαίνεται πως οι υπηρέτες του ζήτησαν άμεση βοήθεια από τους γιατρούς Γλαράκη, Ρέζερ και Σοφ. Οικονόμου οι οποίοι έσπευσαν στο σπίτι του Αρχιστράτηγου χωρίς όμως να μπορέσουν να ανατρέψουν το μοιραίο. Ο Γέρος του Μοριά έφυγε αιφνιδίως από τη ζωή στις 4 Φεβρουαρίου σε ηλικία 73 ετών.
Η φήμη του θανάτου του κυκλοφόρησε γρήγορα στην Αθήνα και πλήθος κόσμου συνέρρεε στο σπίτι του Ήρωα αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης για τον ύστατο ασπασμό. Ακολούθησε γοερό μοιρολόι, με το πλήθος να φωνάζει σπαρακτικά: «Σε κλαίνε χώρες και χωριά!».
Σύσσωμη η ελληνική κυβέρνηση και ο ίδιος ο βασιλιάς τίμησαν τον γενναίο οπλαρχηγό στη μεγαλοπρεπή κηδεία του. Μάλιστα, εκδόθηκε βασιλικό διάταγμα όπου κηρυσσόταν τριήμερο πένθος των αξιωματικών και των λοιπών υπαλλήλων του Στρατού Ξηράς. Την ημέρα της κηδείας έκλεισαν όλα τα εργαστήρια και τα καταστήματα της Αθήνας ως ένδειξη πένθους.
Η σορός του Κολοκοτρώνη μεταφέρθηκε με νεκροφόρα άμαξα στο ναό της Αγίας Ειρήνης, κινούμενη από τις οδούς Ερμού και Αιόλου. Τον είχαν ντύσει με τη στολή του Αντιστρατήγου, έφερε το ξίφος που είχε από την αρχή της Επανάστασης και την περικεφαλαία και τις επωμίδες από την υπηρεσία του στα Επτάνησα, στα πόδια του έβαλαν τα τσαρούχια και κάτω από τα πόδια του τοποθέτησαν την τουρκική σημαία.
Η νεκρώσιμος ακολουθία στο ναό της Αγίας Ειρήνης μαζί με τους επικήδειους που εκφωνήθηκαν διήρκεσε τρεις ώρες. Εντός του ναού ο Κωνσταντίνος Οικονόμου, ο σπουδαίος λόγιος από τη Λάρισα, εκφώνησε τον επικήδειο λόγο που κράτησε πάνω από μία ώρα. Έπειτα, ο νεκρός με μεγάλη πομπή μεταφέρθηκε στο νεκροταφείο, περνώντας μπροστά από τα Βασιλικά Ανάκτορα. Την ώρα της ταφής ο Παναγιώτης Σούτσος, ο Σύμβουλος της Επικρατείας, εκφώνησε επίσης επικήδειο λόγο και μόλις το χώμα σκέπασε τη λάρνακα, ο Ελληνικός Στρατός πυροβολούσε ακατάπαυστα για αρκετή ώρα.
Υπολογίζεται πως στην κηδεία του Κολοκοτρώνη παραβρέθηκαν περίπου 10.000 άτομα, απλοί άνθρωποι του λαού, πρέσβεις και εκπρόσωποι άλλων χωρών, παλιοί συναγωνιστές, φίλοι, εκπρόσωποι του στρατού και της Ελληνικής κυβέρνησης.
Σκοπός του προγράμματος είναι η αναβάθμιση του εξοπλισμού που φέρει ο μαχητής προκειμένου να ανταποκριθεί στο σύγχρονο και διαρκώς μεταβαλλόμενο πεδίο μάχης. Η αρχιτεκτονική της αναβάθμισης στηρίζεται σε πέντε επίπεδα, την επιβίωση, την επικοινωνία, την επίγνωση, την ευελιξία και την ισχύ πυρός.
Παρόντες ήταν επίσης ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Δημήτριος Χούπης, ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Δημήτριος – Ελευθέριος Κατάρας ΠΝ και ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Δημοσθένης Γρηγοριάδης.
Παρέστησαν επίσης μέλη του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου, Αξιωματικοί, Σπουδαστές της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, εκπρόσωποι των Αρχηγών Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς και επίτιμοι Αρχηγοί του ΓΕΣ και του ΓΕΕΦ.
Τον Υπουργό υποδέχθηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων ο Διοικητής της Σχολής Υποστράτηγος Αναστάσιος Πολύχρονος.
Κατά τον χαιρετισμό του, ο κ. Δένδιας επισήμανε:
«Κυρίες και κύριοι,
Η σημερινή εκδήλωση είναι για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και για τις Ένοπλες Δυνάμεις πολύ σημαντική. Ίσως, ένα από τα πιο ουσιαστικά βήματα στην υλοποίηση της «Ατζέντας 2030», διότι αφορά άμεσα τον οπλίτη, τον μαχητή της πρώτης γραμμής. Τον Έλληνα μαχητή, δηλαδή, την καρδιά των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδας μας.
Δεν χρειάζεται να πω το αυτονόητο: Σύγχρονες Ένοπλες Δυνάμεις δε νοούνται χωρίς σύγχρονους μαχητές.
Επίσης, το σύγχρονο πεδίο επιχειρήσεων, όπως το έχετε κι εσείς νομίζω διαπιστώσει, απαιτεί νέο εξοπλισμό του καθενός μαχητή, που να παρέχει και προστασία και ευελιξία και ισχύ πυρός.
Μία σειρά μεταβολών, από τα κράνη από “Kevlar”, από τις εξαρτύσεις με αντιβαλλιστική προστασία, από τις σύγχρονες προσωπίδες, από τις στολές με αισθητήρες, από τις διόπτρες, από τα γυαλιά προστασίας, από το κουτί πρώτων βοηθειών, από τις θήκες διάφορων ειδών, από τα συστήματα Διοίκησης και Ελέγχου, τον εξοπλισμό, την προμήθεια του νέου τυφεκίου ελεύθερου σκοπευτή, την αναβάθμιση του γνωστού σε όλους μας τυφεκίου G3, ένας πολύ μακρύς κατάλογος αλλαγών στον εξοπλισμό του μαχητή. Δε νομίζω ότι μένει οτιδήποτε απ’ αυτό που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Ούτε καν τα άρβυλα.
Δημιουργούμε, λοιπόν, μια νέα πραγματικότητα. Έναν Έλληνα στρατιώτη του 21ου αιώνα.
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα έχει ενταχθεί στο Μακροπρόθεσμο Προγραμματισμό Αμυντικών Εξοπλισμών. Είναι χρηματοδοτημένο με 204 εκατ. ευρώ. Θα αρχίσει να εξελίσσεται αμέσως. Θα παρουσιαστεί το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης για το σύνολο του Ελληνικού Στρατού, που συμπίπτει με το 2030.
Θα ήθελα, όμως, να αναφερθώ και σε κάτι άλλο που δεν είναι πολύ σύνηθες μέχρι σήμερα στην Πατρίδα μας. Το οικονομικό αποτύπωμα στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Η ελληνική αμυντική βιομηχανία έχει τη δυνατότητα να παράξει περίπου το 90%, ίσως και παραπάνω, απ’ ό,τι είδατε στην παρουσίαση προηγουμένως.
Και επαληθεύει έτσι την επιλογή να καταστεί το αμυντικό μας οικοσύστημα ένας μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας μας.
Κυρίες και κύριοι,
Μέχρι σήμερα από το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου – κυριολεκτικά στην Ελλάδα μιλάμε για το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου – έχουν επενδυθεί στην Άμυνα της Πατρίδας άνω των 250 δισ. ευρώ. Αναφέρομαι στα εξοπλιστικά προγράμματα, όχι στις μισθοδοσίες. Από αυτό το τεράστιο ποσό, από το 1974 μέχρι σήμερα ελάχιστα χρήματα έχουν απορροφηθεί από το αμυντικό οικοσύστημα της Πατρίδας μας. Και μία από τις επιδιώξεις αυτής της φιλόδοξης Ατζέντας είναι να αλλάξει αυτό. Να αλλάξει πρώτα ως νοοτροπία και μετά ως πραγματικότητα.
Επανέρχομαι στον εξοπλισμό, ο οποίος αποτελεί επένδυση στην Άμυνα και στον Έλληνα στρατιώτη, τον Έλληνα μαχητή. Δηλαδή, αυτόν ο οποίος εγγυάται με τη ζωή του την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της Πατρίδας μας.
Γιατί νομίζω ότι το καλύτερο οπλικό σύστημα είναι ακριβώς αυτό, ο εκπαιδευμένος Έλληνας μαχητής του 21ου αιώνα.
Σας ευχαριστώ θερμά».
Το πρόγραμμα «Σύγχρονος Μαχητής», εκτιμώμενου κόστους 204 εκατ. ευρώ, θα υλοποιηθεί με τη σύμπραξη κυρίως των Στρατιωτικών Εργοστασίων 700 ΣΕ και 301 ΕΒ με ελληνικές εταιρείες, ενώ η πρώτη παράδοση υλικών αναμένεται να πραγματοποιηθεί το καλοκαίρι του 2026.
Ελένη Λετώνη
Οτι σε αυτή τη χώρα γιορτάζουμε την έναρξη του κάθε πολέμου και όχι το τέλος του έχει ένα στοιχείο ψυχοπαθολογικό, θα μπορούσε να πει κανείς. Βέβαια, από την άλλη μεριά, το πότε ξεκινούσε ένας πόλεμος ήταν σχετικά ξεκάθαρο, το πότε τελείωνε ήταν ανέκαθεν πιο περιπεπλεγμένο – τουλάχιστον στη δική μας περίπτωση.
Παραδείγματος χάριν, ενώ σχεδόν όλοι γνωρίζουμε πότε ξεκίνησε ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας, ελάχιστοι ξέρουμε πώς και πότε έληξε και πότε ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος. Για να μη μας ρίχνουμε και όλο το φταίξιμο όμως, να πούμε ότι τις περισσότερες φορές τα πράγματα ήταν πιο μπερδεμένα απ’ όσο θα θέλαμε. Λαμπρό παράδειγμα αποτελεί η ίδια η ίδρυση του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.
Από διπλωματική άποψη, η διαδικασία ήταν αργή και… βασανιστική. Πρώτα υπογράφηκε η Συνθήκη του Λονδίνου τον Ιούλιο του 1827, που προέβλεπε αυτονομία της Ελλάδας, η οποία θα ήταν φόρου υποτελής στον σουλτάνο. Ορια του κράτους δεν προσδιορίστηκαν (αυτό το θέμα «έκαιγε», οπότε το άφησαν να αιωρείται).
Ακολούθησε το Πρωτόκολλο του Λονδίνου τον Μάρτιο του 1829, όπου ορίστηκε το ποσό του φόρου που θα πλήρωνε η Ελλάδα στην Υψηλή Πύλη, ως βόρειο σύνορο η γραμμή Παγασητικού-Αμβρακικού καθώς και ότι θα υπήρχε χριστιανός κληρονομικός ηγεμόνας. Εξι μήνες αργότερα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία αποδέχτηκε και τη Συνθήκη του Λονδίνου του 1827 και το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1829. Remaining Time-0:01 Fullscreen Mute
Η Ελλάδα λοιπόν είχε συμφωνηθεί να είναι αυτόνομη, δηλαδή φόρου υποτελής στον σουλτάνο. Αυτό όμως θα άλλαζε με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου 1830. Εκεί, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Ρωσία αποφάσισαν ότι η Ελλάδα θα γινόταν ένα πλήρως ανεξάρτητο κράτος.
Το πρώτο άρθρο του Πρωτοκόλλου έλεγε «La Grèce formera un Etat indépendant, et jouira de tous les droits politiques, administratifs, et commerciaux, attachés à une indépendance complète» – «Η Ελλάς θα αποτελέσει ένα Κράτος ανεξάρτητο και θα απολαμβάνει όλα τα δικαιώματα, πολιτικά, διοικητικά και εμπορικά που συνεπάγεται μια πλήρης ανεξαρτησία».
Αυτή είναι και η θεμελιώδης αξία αυτού του Πρωτοκόλλου. Είναι το πρώτο που αναγνωρίζει την πλήρη ανεξαρτησία της Ελλάδας.
Αλλά επειδή κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις, το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830 προέβλεπε μείωση της έκτασης του ελληνικού κράτους σε σχέση με όσα είχαν οριστεί την προηγούμενη χρονιά, με τα σύνορα να περιορίζονται στην γραμμή Σπερχειού-Αχελώου. Το Πρωτόκολλο προέβλεπε ότι μέρος του νεοσύστατου ελληνικού κράτους θα αποτελούσαν και η Εύβοια, οι Βόρειες Σποράδες, η Σκύρος και οι Κυκλάδες και ότι η τελική οριοθέτηση των συνόρων θα γινόταν από Βρετανούς, Γάλλους και Ρώσους.
Στο επόμενο άρθρο οριζόταν ότι το πολίτευμα της Ελλάδας θα ήταν «μοναρχικό και κληρονομικό, βάσει πρωτοτοκίας» καθώς και ότι ο βασιλιάς τη χώρας δεν θα μπορούσε να προέρχεται από κάποια από τις βασιλικές οικογένειες των Τριών Δυνάμεων. Στη συνέχεια οριζόταν ότι με την αποδοχή των όρων του Πρωτοκόλλου από Οθωμανική Αυτοκρατορία και Ελλάδα θα δινόταν γενική αμνηστία, θα επικρατούσε ειρήνη, θα αποσύρονταν οι στρατιωτικές και ναυτικές δυνάμεις Οθωμανών και Ελλήνων από μέρη που βρίσκονταν εκτός των συνόρων τους, ενώ δεν θα εμποδίζονταν όσοι ήθελαν οικειοθελώς να μεταναστεύσουν από το ένα κράτος στο άλλο.
Σύμφωνα με το άρθρο 8 του Πρωτοκόλλου, οι Τρεις Δυνάμεις ήταν εγγυήτριες της εφαρμογής όλων όσων αναφέρονταν σε αυτό. Εξ ου και αποτελούσαν Προστάτιδες Δυνάμεις του ελληνικού κράτους, με ρόλο θεσμοθετημένο και όχι θεωρητικό. Τέλος, την ίδια μέρα υπογράφτηκε και άλλο Πρωτόκολλο, που προέβλεπε ότι βασιλιάς της Ελλάδας θα γινόταν ο πρίγκιπας Λεοπόλδος του Σαξ-Κοβούργου.
Βέβαια, επειδή όπως είπαμε στη δική μας περίπτωση τίποτα δεν ήταν ποτέ απλό και ξεκάθαρο, μέσα σε δυόμισι χρόνια, δύο από τα βασικότερα σημεία της συμφωνίας που επιτεύχθηκε στο Λονδίνο εκείνη τη μέρα, θα άλλαζαν. Ο Λεοπόλδος θα παραιτείτο από τον ελληνικό θρόνο και πρώτος βασιλιάς της Ελλάδας θα γινόταν τελικά ο Οθωνας τη Βαυαρίας, ενώ τα σύνορά του ελληνικού κράτους θα επανέρχονταν τελικά στη γραμμή Παγασητικού-Αμβρακικού το 1832.
Ανεξάρτητα όμως από όσα προηγήθηκαν και από όσα ακολούθησαν, το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830 αποτελεί αναμφίβολα τη ληξιαρχική πράξη γέννησης του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και είναι, νομίζω, μια ημερομηνία που θα ήταν καλό να τη θυμόμαστε και να την τιμούμε.
Πηγή: Protagon.gr
Παράλληλα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος – από το 2020 οι καταθέσεις αυξήθηκαν κατά 57 δισ. ευρώ, από τα οποία το 56% προέρχεται από τα νοικοκυριά.
Έχουμε μείωση του χρέους των νοικοκυριών κατά 9,7% σε σχέση με το 2022.
Ο δείκτης ανισότητας όπως μετριέται με τον συντελεστή Gini, είναι σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, ο τέταρτος χαμηλότερος μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, δηλαδή έχουμε την τέταρτη καλύτερη επίδοση πρόσθεσε ο υπουργός Οικονομίας.
Δεν λέω ότι όλα είναι τέλεια διευκρίνισε, αλλά τόνισε ότι «πρέπει να πάψει η μίρλα». Έχουμε μισό εκατ. νέες θέσεις εργασίας, σε μια χώρα 10 εκατ. ανθρώπων πρόσθεσε.
Ερωτηθείς για το σημερινό άρθρο της Καθημερινής, που τονίζει ότι με αφορμή τους σεισμούς στη Σαντορίνη, ότι οι Έλληνες θα πρέπει να ξανασκεφτούν πώς και πόσο κτίζουν, για να υπάρχει βιωσιμότητα όσων κατασκευάζονται, ο κ. Χατζηδάκης σημείωσε ότι «αισθανόμενος πολύ άσχημα για όσα εξακολουθούν να συμβαίνουν, αισθάνομαι και μια μικρή ικανοποίηση, γιατί όταν ήμουν υπουργός Περιβάλλοντος είχα φέρει ρύθμιση για την εκτός σχεδίου δόμηση σε Σαντορίνη και Μύκονο».
«Ό,τι γίνει από εδώ και πέρα πρέπει να γίνει συντεταγμένα, πρωτίστως στα κορεσμένα νησιά, αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Χρειάζεται συντεταγμένη δόμηση και πολεοδομικοί κανόνες, χρειάζεται σεβασμός στην αρχιτεκτονική κληρονομιά και στο περιβάλλον, ειδάλλως η Ελλάδα δεν θα έχει κανένα μέλλον» επισήμανε.
Αντίστοιχες προειδοποιητικές επιστολές έχουν λάβει και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς τα κράτη – μέλη όφειλαν να μεταφέρουν την οδηγία (ΕΕ) 2020/285 στο εθνικό δίκαιο και να κοινοποιήσουν τα μέτρα για την πλήρη μεταφορά της οδηγίας (ΕΕ) 2022/542 στο εθνικό δίκαιο έως τις 31 Δεκεμβρίου 2024.
Η οδηγία σχετικά με το ειδικό καθεστώς ΦΠΑ επιτρέπει στις μικρές επιχειρήσεις να πωλούν αγαθά και υπηρεσίες χωρίς να επιβάλλουν ΦΠΑ και ελαφρύνει τις υποχρεώσεις συμμόρφωσης που υπέχουν όσον αφορά τον ΦΠΑ.
Επιπλέον, οι μικρές επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες σε κράτος μέλος διαφορετικό από εκείνο στο οποίο οφείλεται ο ΦΠΑ μπορούν να απαλλάσσουν από τον ΦΠΑ τις παραδόσεις τους, όπως μπορούν να το κάνουν και στο αντίστοιχο κράτος μέλος οι εκεί εγκατεστημένες μικρές επιχειρήσεις.
Η οδηγία για τους συντελεστές ΦΠΑ επιτρέπει την ευρύτερη χρήση μειωμένων συντελεστών από τα κράτη μέλη, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης μηδενικών συντελεστών για βασικά προϊόντα, όπως τρόφιμα, φαρμακευτικά προϊόντα και προϊόντα που προορίζονται για ιατρική χρήση.
Επιπλέον, ενεργοποιήθηκαν σε όλα τα κράτη μέλη οι ειδικοί ανά χώρα συντελεστές ΦΠΑ, οι επονομαζόμενες «παρεκκλίσεις», και εξασφαλίζεται έτσι η ίση μεταχείριση σε ολόκληρη την Ένωση.
Η Ελλάδα (όπως και τα υπόλοιπα κράτη – μέλη που έλαβαν αντίστοιχες προειδοποιητικές επιστολές) έχει πλέον προθεσμία δύο μηνών για να απαντήσει και να ολοκληρώσει τη μεταφορά στο εθνικό δίκαιο και να κοινοποιήσει τα μέτρα στην Επιτροπή.
Η Κομισιόν, εάν δεν λάβει ικανοποιητική απάντηση, μπορεί να αποφασίσει να αποστείλει αιτιολογημένη γνώμη.
ΠΗΓΉ:https://www.mononews.gr/oikonomia/afstiri-proeidopoiisi-tis-komision-stin-ellada-den-ensomatose-koinotikes-odigies-gia-ton-fpa
"Σειρά πρόσφατων αποφάσεων του ΕΔΑΔ είναι, πράγματι, κόλαφος για τη χώρα και το δικαστικό μας σύστημα. Δυστυχώς, όμως, οι αποφάσεις αυτές δεν φωτίζουν απλώς μια παρωδική παραφωνία σε ένα κατά τα λοιπά ανεπίληπτο σύστημα, αλλά μας θυμίζει ότι η ελληνική πολιτεία και το ελληνικό δικαστικό σύστημα είναι σε σημαντικό βαθμό μια "παραφωνία" σε σχέση με τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό".
Αυτό επεσήμανε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, Δημήτρης Βερβεσός, ενημερώνοντας την αρμόδια Επιτροπή τη Βουλής, που συνεδρίασε με θέμα "οι σύγχρονες προκλήσεις για την πολιτεία και τη δικαιοσύνη υπό το πρίσμα των πρόσφατων καταδικαστικών αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου".
Όπως ανέφερε ο κ. Βερβεσός, σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν το 2023 στη δημοσιότητα, "από τις 1.082 αποφάσεις ελληνικού ενδιαφέροντος που έχουν εκδοθεί από το ΕΔΔΑ, οι 969 διαπιστώνουν παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων ενώ η πολυπληθέστερη κατηγορία μεταξύ των καταδικών είναι οι αδικαιολόγητες καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης, που παραβιάζουν το δικαίωμα δίκαιης δίκης.
Ειδικά, για το θέμα της βραδείας απονομής της δικαιοσύνης, επεσήμανε ότι "το ΕΔΔΑ με πιλοτικές αποφάσεις του έκρινε ότι οι μεγάλες καθυστερήσεις στις διαδικασίες ενώπιον των πολιτικών, ποινικών και διοικητικών δικαστηρίων, δεν αποτελούν απλώς παράβαση του δικαιώματος για δίκαιη δίκη μέσα σε εύλογη προθεσμία και του δικαιώματος για ουσιαστική επανόρθωση, αλλά αποκαλύπτουν παράλληλα την ύπαρξη σοβαρού προβλήματος συστημικού χαρακτήρα".
Επικαλούμενος στοιχεία του Συμβουλίου της Ευρώπης αλλά και του Πρωτοδικείου Αθηνών, σημείωσε ότι "η σύγκριση του χρόνου διεκπεραίωσης των αστικών και ποινικών υποθέσεων στη χώρα μας σε σχέση με τη διάμεση τιμή του Συμβουλίου της Ευρώπης είναι απογοητευτική".
Ενδεικτικά ανέφερε ότι:
Για τις αστικές υποθέσεις ο χρόνος είναι:
1ος βαθμός: 746 μέρες με διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης τις 239.
2ος βαθμός: 422 ημέρες με διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης τις 200 μέρες.
Για τις Ποινικές υποθέσεις:
1ος βαθμός: 223 μέρες με διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης τις 133 μέρες.
2ος βαθμός: 294 μέρες με διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης τις 110 μέρες.
Σε ότι αφορά το Ανώτατο Δικαστήριο ο χρόνος στην Ελλάδα είναι 304 μέρες με διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης τις 101 μέρες.
Στα ίδια περίπου επίπεδα κινείται και ο χρόνος για τις Διοικητικές υποθέσεις όπου στο Ανώτατο δικαστήριο είναι στις 1239 μέρες όταν η διάμεση τιμή Συμβουλίου της Ευρώπης είναι οι 234 μέρες.
Κρίσιμο στοιχείο χαρακτήρισε το κατά πόσον αυξάνεται ή μειώνεται ο όγκος των νέων υποθέσεων, τονίζοντας ότι "τα στοιχεία του Πρωτοδικείου Αθηνών είναι αποκαλυπτικά".
"Tο 2010 εισήλθαν στο δικαστικό σύστημα του Πρωτοδικείου Αθηνών 224.391 υποθέσεις, ενώ το 2023, 102.285 υποθέσεις, ήτοι μείωση του αριθμού εισερχομένων κατά 54,5%. Από τις εισερχόμενες το 2020 υποθέσεις, 82.316 αφορούσαν σε προσημειώσεις υποθήκης (εγγραφές, εξαλείψεις) ήτοι ποσοστό 36,7% του συνόλου των εισερχομένων, ενώ το 2023 το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 25% (25.516).
Αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των υποθέσεων διαγνωστικής δίκης, για τις οποίες απαιτείτο η έκδοση αιτιολογημένης δικαστικής απόφασης ήταν 142.075 (ποσοστό 63,3%) ενώ το 2023 76.769 (ποσοστό 75%)", είπε και συμπλήρωσε:
"Αποδεικνύεται λοιπόν περίτρανα ότι για τις καθυστερήσεις στην απονομή της Δικαιοσύνης δεν έχουν ευθύνη ούτε οι αναβολές που ζητούν οι δικηγόροι, ούτε ο υπερπληθυσμός των δικηγόρων, ο οποίος δημιουργεί δήθεν πληθώρα, νέων, υποθέσεων, που εισέρχονται στο δικαστικό σύστημα, ούτε τα πολυσέλιδα δικόγραφα που καθυστερούν τους δικαστές κατά το διάβασμα.
Η δικαιοσύνη, δεν είναι μόνο βραδεία, είναι και ταξική και τοξική.
Με βάση τα διαθέσιμα στοιχεία του Υπουργείου Δικαιοσύνης προκύπτει ότι ο ρυθμός απονομής είναι αρνητικός στις υποθέσεις που αφορούν την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών στην Τακτική δικαιοσύνη, όπως οι εργατικές διαφορές.
Αντίθετα, στις υποθέσεις, που ενδιαφέρουν πρωτίστως τις οικονομικά ισχυρές συσσωματώσεις, όπως οι τράπεζες (διαταγές πληρωμής , πτωχεύσεις) εκδίδονται περισσότερες αποφάσεις σε σχέση με τις εισερχόμενες υποθέσεις και άρα παρατηρείται επιτάχυνση.
Όταν, όμως, η δικαιοσύνη απονέμεται με υπερβολική καθυστέρηση ή απονέμεται με διαφορετικό ρυθμό για τους ισχυρούς και με διαφορετικό ρυθμό για τους αδύναμους, κλονίζεται η ασφάλεια δικαίου και δοκιμάζεται η κοινωνική ειρήνη και ευημερία".
Ακόμα, ο κ. Βερβεσός υπογράμμισε ότι "το 2023 ο αριθμός των εκδοθεισών αποφάσεων ανήλθε σε 56.860 παρουσιάζοντας μείωση 57,4% εκ των οποίων μάλιστα 9.388 ήταν επί υποθέσεων προσημειώσεων και 9.472 επί υποθέσεων διαταγής πληρωμής ήτοι συνολικά 18.860".
Ο πρόεδρος των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδος, αναγνώρισε ότι "έχουν ληφθεί και θετικά μέτρα για την επιτάχυνση της δικαιοσύνης, όπως η μεταφορά δικαστηριακής ύλης στους δικηγόρους, με αποτέλεσμα να έχουν εκδοθεί από δικηγόρους από τον Ιούνιο έως τον Δεκέμβριο 2024,19.773 αποφάσεις προσημείωσης υποθήκης, 2.001 κληρονομητηρίων, 1.276 υποθέσεις σωματείων και 166.423 ένορκες βεβαιώσεις ελαφρύνοντας σημαντικά τον όγκο των δικαστικών υποθέσεων"
Αναφερόμενος στον αριθμό των δικαστών στην Ελλάδα, είπε ότι η χώρα μας είναι η 3η υψηλότερη στην Ευρώπη, σημειώνοντας ότι "το ζητούμενο δεν είναι η αναλογία των δικαστών, αλλά η αναλογία του αριθμού δικαζομένων υποθέσεων ανά δικαστή".
Μίλησε ακόμα "για ένα δεύτερο μείζον θέμα που ανέδειξε η πρόσφατη νομολογία του ΕΔΔΑ και αφορά τον αδικαιολόγητο φορμαλισμό των ανωτάτων δικαστηρίων μας, καταδικάζοντας διαχρονικά και με συνέπεια την δυσανάλογη αυστηρότητα των ανωτάτων δικαστηρίων της χώρας, υποδεικνύοντας την ασυμβατότητα νομολογιακών πρακτικών που ισοδυναμούν με αρνησιδικία με την ανάγκη πραγματικής διασφάλισης του δικαιώματος προσφυγής στη δικαιοσύνη".
"Το μήνυμα κάθε καταδικαστικής απόφασής του ΕΔΔΑ, είναι το ίδιο : η προτεραιότητα πρέπει να δίδεται στην προστασία των ουσιαστικών δικαιωμάτων και όχι των τύπων.
Δυστυχώς, όπως προκύπτει από τις πρόσφατες αποφάσεις του Στρασβούργου, τα ανώτατα δικαστήρια αποδεικνύονται επίμονα "κακοί μαθητές", κάποιος ίσως θα έλεγε και "ανεπίδεκτοι μαθήσεως", επεσήμανε.
Έμφαση έδωσε "στη προβληματική στάση του ΣτΕ έναντι της επιβεβλημένης ευθύνης του κράτους για εσφαλμένη δικαστική κρίση, με το ΕΔΑΔ να διαπιστώνει έλλειμμα ευθύνης του δημοσίου σε περίπτωση εσφαλμένης δικαστικής κρίσης".
"Το ΕΔΔΑ καταδίκασε, την Ελλάδα για υπερβολική τυπολατρία του Συμβουλίου της Επικρατείας λόγω της νομολογιακής προσέγγισης που ακολουθεί το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο κατά την απόρριψη των λόγων αναίρεσης ως απαραδέκτων.
Το ΣτΕ, που επεδίωξε να επιταχύνει την εκδίκαση των υποθέσεων ενώπιον του με τους περιορισμούς του ν. 3900/2010 παραμένει μάλλον το βραδύτερο διοικητικό δικαστήριο της Ευρώπης, με 1239 ημέρες καθυστέρησης για την έκδοση απόφασης, έναντι 234 ημερών, που είναι η διάμεση τιμή του Συμβουλίου της Ευρώπης. Μάλιστα, την τελευταία δωδεκαετία, εκδίδει σταθερά όλο και λιγότερες αποφάσεις: από 10.250 αποφάσεις το 2012, δημοσίευσε μόλις 3.386 αποφάσεις το 2023 και ακόμα λιγότερες (2.604) για το 2024, σύμφωνα με στοιχεία μέχρι τις 17.12.2024", επεσήμανε ο κ. Βερβεσός και πρόσθεσε:
"Αντί, λοιπόν, να "στρουθοκαμηλίζουμε", ασχολούμενοι με τις σελίδες των δικογράφων και τους χρόνους αγόρευσης, οφείλουμε να επικεντρωθούμε στα πραγματικά αίτια του προβλήματος των καθυστερήσεων, και καθένας να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί.
Το μόνο μέτρο που απέφερε καρπούς σε ό,τι αφορά την επιτάχυνση της δικαιοσύνης, ήταν η μεταφορά δικαστηριακής ύλης στους δικηγόρους. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, το σύνολο των υποθέσεων εκ της μεταφοράς δικαστηριακής ύλης στους δικηγόρους ανήλθε από 1/6/2024 μέχρι 31.12.2024 πανελλαδικά σε 25.811.
Επίσης πανελλαδικά, ελήφθησαν 83.980 ένορκες βεβαιώσεις που συνετάγησαν από 8110 δικηγόρους, ελαφρύνοντας έτσι τον φόρτο των προέδρων Ειρηνοδικείων που ήταν αρμόδια για τη λήψη ενόρκων βεβαιώσεων".
"Έχει έρθει ο καιρός, ο νομοθέτης να αποσαφηνίσει ότι οι προθεσμίες προσδιορισμού των υποθέσεων και έκδοσης των δικαστικών αποφάσεων δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται συλλήβδην ως ενδεικτικές, ως ευχολόγιο, αλλά η υπέρβασή τους πρέπει να έχει συνέπειες. Δεν είναι δυνατόν κάποιες υποθέσεις κοινωνικά ευαίσθητες, να προσδιορίζονται το 2033, με αποτέλεσμα να καθίσταται γράμμα κενό του νόμου που επιβάλλει υποχρεωτικό προσδιορισμό εντός 60 ημερών, και να μην συγκινείται κανείς, ούτε είναι δυνατόν να περιμένουμε επί ένα χρόνο κάποιες φορές, αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων, και να το αντιμετωπίζουμε αυτό ως φυσιολογικό", υπογράμμισε ο κ. Βερβεσός και συνέχισε:
"Οφείλουμε να εστιάσουμε στις πραγματικές αιτίες της επιβράδυνσης, που είναι αφ' ενός η κακοδιοίκηση, η οποία αποτελεί πραγματική "μηχανή παραγωγής" διαφορών, και αφ΄ετέρου η αλόγιστη άσκηση -συχνότατα αβάσιμων- ενδίκων βοηθημάτων και μέσων από το ίδιο το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου".
"Το ζήτημα της ορθής και ταχείας απονομής της Δικαιοσύνης είναι πρωτίστως ζήτημα Δημοκρατίας. Εμείς, το δικηγορικό σώμα, που είμαστε η φωνή του πολίτη μπροστά στο δικαστικό Λεβιάθαν, έχουμε χρέος να θέτουμε το δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων. Αυτό πράττουμε και θα συνεχίσουμε να πράττουμε, με συγκεκριμένες παρεμβάσεις και προτάσεις για την αντιμετώπιση των παθογενειών που βιώνουμε", κατέληξε ο κ. Βερβεσός.
Πηγή:https://www.capital.gr/epikairotita/3899966/berbesos-kolafos-oi-apofaseis-tou-edda-gia-to-dikastiko-mas-sustima/
Πέρυσι, το τροπάριο άλλαξε και ο πρωθυπουργός ανακάλυψε ότι φταίει ο πληθωρισμός της απληστίας, τρίζοντας τα δόντια στις πολυεθνικές ότι «η Ελλάδα δεν είναι μπανανία».
Βεβαίως άργησε αρκετά να το παραδεχτεί, αφού ήδη η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε διαπιστώσει ότι τα δύο τρίτα του πληθωρισμού του 2022 οφείλονταν στην αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων.
Ωστόσο, εκτός από επικοινωνιακές δηλώσεις και κάποια πρόστιμα σε πολυεθνικές, δεν έγιναν πολλά για την ενίσχυση του ανταγωνισμού ώστε να περιοριστεί ο πληθωρισμός των κερδών.
Την περίοδο 2021-2022 η αύξηση των περιθωρίων κέρδους των επιχειρήσεων στην Ελλάδα ήταν εντυπωσιακή, αγγίζοντας αθροιστικά το 15%, όπως κατέγραψαν σχετικές έρευνες της Τράπεζας της Ελλάδας.
Το 2023, ενώ ο γενικός πληθωρισμός έδειχνε σημάδια επιβράδυνσης, οι επιχειρήσεις ειδικά στον τομέα των υπηρεσιών εξακολούθησαν αυξάνουν όχι μόνο τις τιμές καταναλωτή αλλά και τα περιθώρια κέρδους.
Ως αποτέλεσμα, οι πληθωριστικές πιέσεις στην Ελλάδα παραμένουν αισθητά πιο έντονες από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης, όπως αποτυπώνεται και στα προκαταρκτικά στοιχεία της Εurostat για τον Ιανουάριο.
Εγχώριος πληθωρισμός
Νέα έρευνα της Τράπεζας της Ελλάδας αποδεικνύει ότι οι βασικοί παράγοντες που καθορίζουν τη δυναμική του πληθωρισμού δεν είναι εισαγόμενοι αλλά εγχώριοι. Επίσης διαπιστώνουν ο κύριος «τροφόδότης» του πληθωρισμού, από το 2021 και έπειτα, είναι τα κέρδη των επιχειρήσεων.
Στην ανάλυση με τίτλο «Η δυναμική του πληθωρισμού και ο ρόλος των εγχώριων παραγόντων», οι οικονομολόγοι Δημήτρης Παπαγεωργίου και Αναστάσιος Ρίζος, από τη Διεύθυνση Οικονομικής Ανάλυσης και Μελετών της ΤτΕ, ξεκινάνε με την εξής παραδοχή: Οι χώρες της ευρωζώνης αντιμετώπισαν μεν κοινές πληθωριστικές διαταραχές μετά την πανδημία του κορονοϊού (π.χ. αυξήσεις στις διεθνείς τιμές της ενέργειας και στα ενδιάμεσα εισαγόμενα αγαθά). Από την άλλη, η ένταση και η επιμονή του πληθωρισμού – όπως μετρούνται από τον Εναρμονισμένο Δείκτη Τιμών Καταναλωτή και τον αποπληθωριστή του ΑΕΠ, διαφοροποιούνται από χώρα σε χώρα.
Από αυτό προκύπτει ότι μετά το αρχικό «σοκ» της αύξησης των τιμών στις εισαγωγές, οι αιτίες που διαμορφώνουν και συντηρούν τις πληθωριστικές τάσεις πρέπει να αναζητηθούν εντός της κάθε χώρας.
Στη συνέχεια μελετούν πώς συνεισφέρουν στη διαμόρφωση των εγχώριων τιμών οι τρεις βασικές συνιστώσες του αποπληθωριστή του ΑΕΠ: Τα κέρδη των επιχειρήσεων, το κόστος εργασίας και οι έμμεσοι φόροι.
Μισθοί, τιμές, κέρδη
Σύμφωνα με την ΤτΕ δύο παράγοντες που επηρεάζουν τη δυναμική του πληθωρισμού είναι η «ακαμψία των τιμών» και η «ακαμψία των μισθών». Σε αγορές με «ακαμψία τιμών» δεν μπορούν άμεσα οι επιχειρήσεις να μετακυλήσουν τις εσωτερικές αυξήσεις στις τιμές καταναλωτή, καθυστερώντας την μετάδοση του εξωτερικού πληθωριστικού σοκ.
Σε αγορές με «ακαμψία μισθών» οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να μειώσουν τα μισθολογικά κόστη, και περνάνε τις αυξήσεις στις τιμές ή μειώνουν την παραγωγή για να προστατεύσουν τα περιθώρια κέρδους. Μετά, σταδιακά καθώς οι επιχειρήσεις προσαρμόζουν τις τιμές του, το πληθωριστικό σοκ διαχέεται στο σύνολο τις οικονομίας, προκαλώντας σε δεύτερο χρόνο νέες ανακατατάξεις στο μισθολογικό και εργατικό κόστος.
Καθώς μισθοί και κέρδη – βρίσκονται σε δυναμική αλληλεπίδραση, ΤτΕ εντοπίζει την πιθανότητα ενός «σπιράλ κερδών και μισθών», που το ένα θα τροφοδοτεί το άλλο, και τα δυο μαζί θα οδηγούν σε έναν επίμονα υψηλό πληθωρισμό.
Πληθωρισμός κερδών στις υπηρεσίες
Τα ευρήματα της μελέτης καταλήγουν ότι ενώ γενικά στην Ευρωζώνη ο πληθωρισμός «ταΐστηκε» πρωτίστως από την αύξηση των κερδών και σε δεύτερο βαθμό από την αύξηση των μισθών, στην Ελλάδα αυτή η δυσαναλογία ήταν ακόμα πιο έντονη.
Συγκεκριμένα, σημειώνουν, ότι στην Ελλάδα, η αξιοσημείωτη αύξηση των κερδών συνδέεται κυρίως με τον τομέα των υπηρεσιών, ο οποίος είχε τη μεγαλύτερη συμβολή, ακολουθούμενος από τον τομέα της βιομηχανίας.
Επίσης σημειώνουν, ότι «σε αντίθεση με τη ζώνη του ευρώ, το κόστος εργασίας διαδραμάτισε μικρότερο ρόλο στον ελληνικό πληθωρισμό, αλλά παρουσιάζει σταδιακή ανάκαμψη, συμβάλλοντας θετικά στον πληθωρισμό από το 2023 και μετά».
Οι πληροφορίες από τα οικονομικά στοιχεία υποδηλώνουν ότι η αύξηση των κερδών στον τομέα των υπηρεσιών σχετίζεται όχι μόνο με τις υψηλότερες τιμές, λόγω της μετακύλισης στις τιμές καταναλωτή, αλλά και με την αύξηση στα περιθώρια μικτού κέρδους επί του κόστους, που παρατηρείται μετά το 2020. Αντίθετα, τα περιθώρια κέρδους στον τομέα της βιομηχανίας φαίνεται να βρίσκονται σε πτωτική τροχιά.
Δηλαδή ενώ οι Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις αύξησαν μεν τα κέρδη αλλά έδωσαν και κάποιες αυξήσεις στους μισθούς, στην Ελλάδα οι όποιες μισθολογικές αυξήσεις πολύ πιο περιορισμένες και δόθηκαν με καθυστέρηση.
Υποχώρηση μισθών σε πραγματικούς όρους
Το 2022 ο αποπληθωριστής του ΑΕΠ στην Ελλάδα διαμορφώθηκε στο 6,5%. Τα κέρδη συνεισέφεραν 4,7 ποσοστιαίες μονάδες, ακολουθούμενα από τους φόρους (2,1 ποσοστιαίες μονάδες). Η συμμετοχή του κόστους εργασίας ήταν οριακά αρνητική (-0,3 ποσοστιαίες μονάδες).
Με άλλα λόγια, το έτος που είχαμε τις μεγαλύτερες αυξήσεις τιμών, οι μισθοί όχι μόνο δεν συνέβαλαν στον πληθωρισμό, αλλά σε πραγματικούς όρους μειώθηκαν.
Από το β΄ τρίμηνο του 2023 η συνεισφορά των κερδών άρχισε να υποχωρεί, καθώς οι εισαγόμενες πληθωριστικές πιέσεις άρχισαν να χαλαρώνουν. Το 2023 ο αποπληθωριστής ΑΕΠ ήταν 5,8%, με τα κέρδη να συνεισφέρουν 2,1 ποσοστιαίες μονάδες και το κόστος εργασίας να επιστρέφει σε θετικό έδαφος συνεισφέροντας 1 ποσοστιαία μονάδα. Τη μεγαλύτερη συνεισφορά είχαν οι φόροι με 2,7 ποσοστιαίες μονάδες.
Τέλος, το πρώτο 6μηνο του 2024 ο πληθωρισμός υποχώρησε στο 2,9%, με τα κέρδη να έχουν τη μεγαλύτερη συνεισφορά (1,4 ποσοστιαίες μονάδες), ακολουθούμενα από το κόστος εργασίας (1,2 ποσοστιαίες μονάδες)
.Ενίσχυση ανταγωνισμού
Η Τράπεζα της Ελλάδας καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι για να τιθασευτεί ο πληθωρισμός απαιτούνται μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, που «θα επιτρέπουν στους μισθούς να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες οικονομικές συνθήκες, εξασφαλίζοντας παράλληλα την ευθυγράμμιση με την παραγωγικότητα της εργασίας».
Σε ό,τι αφορά όμως ειδικά την ελληνική οικονομία το «φάρμακο» που συστήνει η ΤτΕ αφορά πρωτίστως τα κέρδη των επιχειρήσεων.
«Δεδομένου του επίμονα υψηλού πληθωρισμού στον τομέα των υπηρεσιών, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στην ενθάρρυνση της ανταγωνιστικότητας θα μπορούσαν να μειώσουν τις πληθωριστικές πιέσεις μέσω της βελτίωσης της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικότητας, καθώς και μέσω της μείωσης της τιμολογιακής ισχύος των επιχειρήσεων, μετριάζοντας έτσι τη μετακύλιση του αυξημένου κόστους παραγωγής στις τιμές καταναλωτή».
Αν κάποιος ήθελε να λαϊκίσει θα έλεγε ότι η ΤτΕ συστήνει να μπει φρένο στην ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων που διαμορφώνουν τις τιμές κατά το δοκούν – αυτό που κάποιοι θα ονόμαζαν καρτέλ.
διαβάστε το Οικονομικό Δελτίο της ΤτΕ ΕΔΩ
πηγή:https://www.in.gr/2025/02/03/economy/trapeza-tis-elladas-o-plithorismos-kerdon-taise-tin-akriveia/