Η παθητική στάση της κυβέρνησης βολεύει τον πονηρό «σουλτάνο», καθώς δεν αμφισβητούνται οι επεκτατικές βλέψεις του σε Αιγαίο και Μεσόγειο
Της Κύρας Αδάμ
Και οι δύο έδειχναν ικανοποιημένοι. Ο ένας (Κυριάκος Μητσοτάκης) χαρούμενος, ο δεύτερος (Ταγίπ Ερντογάν) βαριεστημένος.
Στη συνάντησή τους στην Ουάσινγκτον, στο φιλικό περιβάλλον του ΝΑΤΟ, Μητσοτάκης και Ερντογάν διαπίστωσαν και επανασυμφώνησαν ότι το καλό κλίμα και τα ήρεμα νερά στο Αιγαίο τούς συμφέρουν και τους βολεύουν, γι’ αυτό και θα τα συνεχίσουν.
Όμως, δεν μιλούν για το ίδιο πράγμα. Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι ικανοποιημένος γιατί τα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη F-16 δεν παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο και δεν παρενοχλούν την ελληνική Πολεμική Αεροπορία, γλιτώνοντας εκτός των άλλων τεράστια ποσά σε καύσιμα, φθορές και ανταλλακτικά. Ο κ. Μητσοτάκης, όπου βρεθεί και όπου σταθεί, διαφημίζει την ελληνική απόφαση χορήγησης ολιγοήμερης βίζας στους Τούρκους τουρίστες στα νησιά ως μέσο ελληνοτουρκικής προσέγγισης, λες και ο φτωχοποιημένος τουρκικός λαός σπεύδει σύσσωμος για διακοπές στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Στον αντίποδα, ο Ταγίπ Ερντογάν δηλώνει και αυτός ικανοποιημένος, χωρίς τα τουρκικά ΜΜΕ να δίνουν αποκλειστική σημασία στη συνάντηση αυτή. Ο Ερντογάν είναι ικανοποιημένος διότι η Ελλάδα δεν αμφισβητεί, ούτε εμποδίζει ούτε παρενοχλεί τα ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο, και κυρίως δεν παρεμβαίνει στις τουρκικές ενέργειες στην περιοχή αυτή.
Δηλαδή, η Ελλάδα εξακολουθεί να μη βλέπει, να μη μιλά και να μην αντιδρά ούτε στις αδιάκοπες καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και στη συνεχή καταπάτηση ελληνικής κυριαρχίας στις ελληνικές βραχονησίδες από τα τουρκικά UAVs ούτε στις συνεχείς παράνομες τουρκικές ασκήσεις στο Αιγαίο, με παράνομη δέσμευση μεγάλων περιοχών και για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ούτε στη συνεχή αθέτηση και περιφρόνηση του μνημονίου Παπούλια – Γιλμάζ τους θερινούς μήνες.
Προς ικανοποίηση της Τουρκίας, η ελληνική κυβέρνηση δεν αντέδρασε, ούτε ήγειρε διεθνώς το θέμα για την παράνομη δέσμευση με τουρκική NΑVTEX της θαλάσσιας περιοχής από Ρόδο – Καστελόριζο μέχρι ανατολικά της Κρήτης για πόντιση ηλεκτρικών καλωδίων, υπονοώντας ότι η περιοχή αυτή ανήκει στην τουρκική υφαλοκρηπίδα, και ΑΟΖ, η οποία όμως είναι ανύπαρκτη και παράνομη, διότι η ΑΟΖ της περιοχής δεν έχει συμφωνηθεί ανάμεσα στις δύο χώρες και στην Αίγυπτο. Στην πράξη, η Τουρκία σβήνει από τον χάρτη την -επισήμως συμφωνημένη και κατατεθειμένη στον ΟΗΕ- ελληνοαιγυπτιακή ΑΟΖ, χωρίς καμιά απολύτως αντίδραση της Αθήνας. Η απουσία ελληνικής αντίδρασης ήταν εκκωφαντική και στα τελεσίγραφα της Τουρκίας ότι η Ελλάδα δεν μπορεί μόνη της να διαμορφώσει θαλάσσια πάρκα στο Αιγαίο, μέσα στα χωρικά ύδατά της, χωρίς την έγκριση(!) της Άγκυρας.
Στην πραγματικότητα, η πολιτική των «ήσυχων νερών» στο Αιγαίο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η παγίωση των τουρκικών βλέψεων εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας και συμφερόντων στο Αιγαίο, χωρίς αντίδραση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Με κοινή συμφωνία, τα δύσκολα θέματα (ΑΟΖ, FIR Αθηνών, εναέριος χώρος, βραχονησίδες, αποστρατιωτικοποίηση κ.λπ.) Αθήνα και Άγκυρα τα πετάνε για την ώρα στο ανοιχτό καλάθι, με την αόριστη και μη δεσμευτική ευχή να τα δουν «από τον Σεπτέμβριο» στη Νέα Υόρκη, γεγονός εξαιρετικά δύσκολο και επικίνδυνο.
Όμως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεώρησε υποχρέωσή του να υπενθυμίσει στα ελληνικά ΜΜΕ ότι υπάρχει και το… Κυπριακό που βαραίνει τις σχέσεις των δύο χωρών, χωρίς να πείσει κανέναν για το όψιμο ενδιαφέρον. Και τούτο διότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει πολλαπλώς δηλώσει -και δείξει- ότι η Κύπρος είναι «τρίτο κράτος», ανεξάρτητο από τα ελληνοτουρκικά προβλήματα στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο.
Η ανάγκη αναφοράς στο Κυπριακό δεν μπορούσε να παρακαμφθεί, διότι φέτος στα τέλη Ιουλίου εμφανίζονται τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Μητσοτάκης και Ερντογάν θα βρεθούν αντιμέτωποι στις δύο πλευρές της Πράσινης Γραμμής, με τον Μητσοτάκη από τη Λευκωσία να διαμαρτύρεται μαζί με την κυπριακή κυβέρνηση για την παράνομη και «κατεψυγμένη» πια στον ΟΗΕ εισβολή και κατοχή της Τουρκίας, και τον Ερντογάν από τα Κατεχόμενα να προωθεί τη λύση των δύο κρατών, τα οποία θα έχουν ίσα δικαιώματα και απολαβές από τον πλούτο της κυπριακής ΑΟΖ. Με δεδομένο ότι η Κυπριακή Δημοκρατία δεν έχει οριοθετήσει την ΑΟΖ στη δυτική πλευρά της νήσου, διότι πρέπει να έρθει σε συμφωνία με την Ελλάδα και την Τουρκία, ο Ερντογάν με τη «Γαλάζια Πατρίδα» του θέλει τουρκική όλη την ΑΟΖ της περιοχής, με την Ελλάδα να έχει προ πολλού παραιτηθεί της ΑΟΖ από τον 28ο μεσημβρινό και ανατολικά.
Οποιαδήποτε «επανέναρξη του διαλόγου» και αν επιχειρηθεί τώρα, θα είναι «έξω από το κουτί» των αραχνιασμένων ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Και αυτό το ξέρουν όλοι.
Ο «large» Κυριάκος δίνει γην και ύδωρ στο ΝΑΤΟ, ενώ η Ελλάδα ξεμένει από αμυντικά αποθέματα
O πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε δημοσίως ότι προτίθεται να αυξήσει στο 3% του ΑΕΠ την ελληνική συνεισφορά στο ΝΑΤΟ και παραδέχθηκε ότι η αθρόα αποστολή ελληνικού αμυντικού εξοπλισμού στην Ουκρανία «έχει δημιουργήσει κενά» στα ελληνικά αμυντικά αποθέματα.
Δι’ αυτού του τρόπου, ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε εμπράκτως ότι είναι «μπροστάρης» στην αμερικανονατοϊκή φρενίτιδα εναντίον της Ρωσίας, που εκφράστηκε στην πανηγυρική Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσινγκτον, υποτιμώντας ανέμελα τις τυχόν επιζήμιες και επικίνδυνες επιπτώσεις για τη χώρα, στην περίπτωση που η σύγκρουση με αφορμή την Ουκρανία επεκταθεί σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Οι 32 πλέον ηγέτες του ΝΑΤΟ στο μακροσκελέστατο και εν πολλοίς φλύαρο κοινό ανακοινωθέν επισήμως δήλωσαν ότι «η Ρωσία παραμένει η πλέον σημαντική και άμεση απειλή στην ασφάλεια της Συμμαχίας», προσθέτοντας στον κατάλογο έναν ακόμα δυνάμει εχθρό, την Κίνα, διότι οι συνεχείς συνεργασίες και συμφωνίες με τη Ρωσία «προκαλούν τα συμφέροντα, την ασφάλεια και τις αξίες (της Συμμαχίας)».
Υπερβαίνοντας ακόμα και την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, οι ηγέτες της Δυτικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ) κήρυξαν σχεδόν «ανένδοτο αγώνα» εναντίον όλων των χωρών (π.χ., Ρωσία, Κίνα, BRICS κ.λπ.) που δεν υποτάσσονται και δεν ακολουθούν τις «δυτικές αξίες», δηλαδή εύκολα μοίρασαν τον πλανήτη σε δύο δυνάμει αντίπαλα στρατόπεδα. Για να κρατήσουν τα προσχήματα, ωστόσο, οι 32 δήλωσαν ότι το ΝΑΤΟ δεν θα γίνει μέρος της σύγκρουσης.
Η Συμμαχία αγωνιά να «τσιμεντωθεί» απέναντι στον «εσωτερικό εχθρό», που θεωρούν ότι είναι ο υποψήφιος για την αμερικανική προεδρεία Ντόναλντ Τραμπ -γι’ αυτό και οχυρώνονται πίσω από έναν εμπράκτως αδύναμο άνθρωπο, όπως ο πρόεδρος Μπάιντεν-, και ταυτόχρονα αντιμετωπίζει το μείζον πρόβλημα και εμπόδιο, που είναι η εύρεση χρημάτων προκειμένου να μετατραπεί το ΝΑΤΟ σε μια καλοκουρδισμένη ετοιμοπόλεμη δύναμη για παν ενδεχόμενο.
Στο κοινό ανακοινωθέν γίνονται πολλές προσπάθειες σε πολλές παραγράφους για να πειστούν οι Σύμμαχοι ότι πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη των εθνικών προϋπολογισμών τους για το καλό της Συμμαχίας και του κόσμου ολοκλήρου. Η συνεισφορά του 2% του ΑΕΠ (που είχε απαιτήσει ο τέως πρόεδρος Τραμπ πριν από την κρίση στην Ουκρανία) έχει πλέον ξεπεραστεί και οι προσδοκίες είναι τα κράτη-μέλη να αυξήσουν τη συνεισφορά τους στο ΝΑΤΟ στο 3% και πλέον (πράγμα που ανήγγειλε ήδη ο Κ. Μητσοτάκης).
Οι ΗΠΑ πιέζουν εμφανώς τους Ευρωπαίους συμμάχους να αναπτύξουν τις εθνικές αμυντικές βιομηχανίες τους για το συμφέρον της Συμμαχίας, υπενθυμίζοντας όμως ότι δεν χρειάζεται όλοι να παράγουν ανταγωνιστικά στους ίδιους τομείς.
Το ΝΑΤΟ δεσμεύθηκε επισήμως ότι θα ενισχύσει με δυνάμεις του και οπλικά συστήματα ολόκληρη την ανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας που βρίσκεται «στο στόμα του λύκου Ρωσίας», και οι πληροφορίες θέλουν οι ΗΠΑ να θωρακίζουν με δυνάμεις τους τα μακρά χερσαία σύνορα της Φινλανδίας με τη Ρωσία.
Το «αλατοπίπερο» της Συνόδου του ΝΑΤΟ έβαλε, εκτός εργασιών, με δήλωσή του ο -εκτελών χρέη άτυπου πλανητάρχη- Αμερικανός ΥΠΕΞ Αντόνι Μπλίνκεν, ο οποίος ανέφερε ότι η Δανία και η Ολλανδία, ύστερα από τη σχετική άδεια των ΗΠΑ, στέλνουν αυτές τις ημέρες F-16 για να βοηθήσουν το Κίεβο να αντιμετωπίσει τις εναέριες επιθέσεις της Μόσχας – σηματοδοτώντας έτσι την αρχή ανάλογων αποστολών από άλλες συμμαχικές χώρες.
Δημοσιεύεται στην «κυριακάτικη δημοκρατία»
