Τα αδειανά έδρανα της Βουλής - Ο ισαποστακισμός και η "επιτηδευμένη ουδετερότητα"

Η άστοχη ενέργεια του Βολοντίμιρ Ζελένσκι να προβάλει, κατά την ομιλία του στην ελληνική Βουλή, ένα βίντεο με έναν μαχητή του «τάγματος του Αζοφ» αποτέλεσε το δέντρο πίσω από το οποίο η αντιπολίτευση της χώρας επιχειρεί να κρύψει ένα ολόκληρο δάσος, την εισβολή δηλαδή του Πούτιν στην Ουκρανία και τις σφαγές που γίνονται με θύματα αμάχους. Η αξιωματική αντιπολίτευση κρύβει τον ισαποστακισμό της και την «επιτηδευμένη ουδετερότητά της» ενώ τα αλλά κόμματα σκεπάζουν τα κενά έδρανα.

Οι ίσες αποστάσεις που επιχειρεί να τηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με τα «ναι μεν αλλά», η στάση του ΚΚΕ και της Ελληνικής λύσης αλλά και του ΜεΡΑ25 προϋπήρχαν της άστοχης και λανθασμένης όπως τη χαρακτήρισε και η κυβέρνηση, ενέργειας του προέδρου της Ουκρανίας. Όμως το να επιχειρείται να δημιουργηθεί μείζον πολιτικό θέμα στο εσωτερικό της χώρας και να χαθεί η ουσία του μηνύματος που έστειλε, δείχνει ότι το πρόβλημα είναι βαθύτερο.

Εξηγεί, δε, εν μέρει και τη στάση του Κρεμλίνου αλλά και της ρωσικής πρεσβείας απέναντι στη χώρα μας. Τη μόνη, μεταξύ των χωρών που έχουν απελάσει Ρώσους διπλωμάτες, με επιπτώσεις και άλλα δεινά, εκτιμώντας ότι υπάρχουν ευήκοα, για τους ισχυρισμούς και την επιχειρηματολογία Πούτιν, ώτα, αναφορικά πάντα με την εισβολή στην Ουκρανία και την τάση εξίσωσης θύματος και θύτη,

«Ο Πρόεδρος Ζελένσκι, στην ομιλία του στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, περιέγραψε τα δεινά που προκαλεί στον ουκρανικό λαό η ρωσική εισβολή και εστίασε στην ηρωική αντίσταση του λαού του. Η συμπερίληψη στην ομιλία του μηνύματος μέλους του τάγματος Αζόφ ήταν λανθασμένη και άστοχη. Είναι όμως εξοργιστική και ανέντιμη η χρήση αυτού του λάθους από μερίδα της αντιπολίτευσης, με πρωτοστάτη τον κ. Τσίπρα, ώστε να δικαιολογήσουν για άλλη μια φορά τη ρωσική εισβολή» δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απαντώντας στην προσπάθεια που γίνεται να μεγεθυνθεί το δέντρο τόσο ώστε να χαθεί το δάσος μιας συνεχιζόμενης αιματοχυσίας.

Και συνέχισε σημειώνοντας πως «Μια εισβολή που προκαλεί εκτελέσεις αμάχων και ανθρωπιστική καταστροφή. Αν κάτι είναι ντροπή είναι να μην παίρνουν καθαρή θέση. Ντροπή είναι οι ίσες αποστάσεις και η στάση αγγαρείας που κράτησαν σήμερα στη Βουλή. Ήλθε η ώρα των καθαρών απαντήσεων: είναι με τους Ουκρανούς, που μάχονται για την ελευθερία τους, ή με τους εισβολείς του Πούτιν; Άλλη εναλλακτική δεν υπάρχει».

Η κυβέρνηση έχει πάρει σαφή θέση. Ακόμη και η απάντηση που δόθηκε στις απειλές που έχουν εξαπολύσει οι Ρώσοι αξιωματούχοι ήταν ξεκάθαρη θέτοντας θέμα «αρχών και αξιών» που δεν συνδέονται σε καμία περίπτωση με διπλωματικές και διμερείς σχέσεις.

Ναι, ήταν άστοχη και λανθασμένη η ενέργεια του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Όμως το να δηλώνει για παράδειγμα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκτιμώντας ενδεχομένως ως ευκαιρία τη συγκεκριμένη εξέλιξη, πως η ομιλία Ζελένσκι δεν ήταν ιστορική αλλά «ιστορική ντροπή» λέγοντας ότι «Η ομιλία μελών του νεοναζιστικού Τάγματος Αζόφ στη Βουλή των Ελλήνων αποτελεί πρόκληση. Την απόλυτη ευθύνη φέρει ο Πρωθυπουργός. Μίλησε για ιστορική ημέρα αλλά είναι ιστορική ντροπή. Η αλληλεγγύη στον ουκρανικό λαό είναι δεδομένη» προκαλεί ερωτήματα.

Όπως και η αναφορά του σύμφωνα με την οποία «οι ναζί όμως δεν μπορεί να έχουν το λόγο στη Βουλή» τη στιγμή που ως πρωθυπουργός διά του τότε προέδρου της Βουλής θεωρούσε ως ευπρόσδεκτες τις ψήφους του νεοναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής προκειμένου να περάσει τον εκλογικό νόμο της απλής αναλογικής ώστε αυτός να είχε ισχύσει από τις προηγούμενες εκλογές.

Σε κάθε περίπτωση το θέμα παραμένει το δάσος και η ομιλία Ζελένσκι. Που βρήκε τη Βουλή με άδεια έδρανα πολύ πριν την ομιλία και την προβολή του επίμαχου βίντεο από τον πρόεδρο της Ουκρανίας ο οποίος σημειωτέον έχει μιλήσει τουλάχιστον σε άλλα 20 κοινοβούλια. Σε κανένα από αυτά ακόμη και οι μεγαλύτεροι πουτινόφιλοι, δεν απείχαν από τη συνεδρίαση. Στην Ελλάδα όμως βρέθηκαν κόμματα που άφησαν τα έδρανα τους και άλλα οι βουλευτές των οποίων επέλεξαν να μην παραστούν, έχοντας ήδη λάβει θέση που παραπέμπει σε αυτή της «επιτήδειας ουδετερότητας» και των ίσων αποστάσεων μεταξύ θύτη και θύματος.

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας μιλάει στα κοινοβούλια μεταφέροντας αφενός το δράμα του ουκρανικού αφετέρου επιχειρώντας να πιέσει για περαιτέρω βοήθεια. Απευθύνεται όμως και στον κάθε λαό επικοινωνώντας, μέσα από αυτή τη 15λεπτη παρέμβαση, με πολίτες που στο πλαίσιο της φιλελεύθερης δημοκρατίας τάσσονται κατά της παραβίασης των κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών, κυρίως κατά των σφαγών αμάχων όπως αυτή στην πόλη Μπούκα.

Στην Ελλάδα, το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση απείχαν. Το ΜεΡΑ25 έστειλε… εκπρόσωπο και ο ΣΥΡΙΖΑ μετέχει στη συζήτηση, την έχει χαιρετήσει ως εξέλιξη αλλά θα ήθελε όπως ανέφερε και ο Αλέξης Τσίπρας να μιλήσει ο Ζελένσκι και για το ζήτημα της Κύπρου. Και αυτό την ώρα που ο ίδιος ενεφανίσθη σε συνέντευξη του μια μόλις ημέρα πριν να δηλώνει πως οι κυρώσεις δεν θα πετύχουν το στόχο τους καθώς και ότι πλήττουν τις χώρες που τις αποφασίζουν και τις εφαρμόζουν ενώ ο αρμόδιος για τα εξωτερικά θέματα τομεάρχης Γιώργος Κατρούγκαλος εμφανίσθηκε αρνητικός ως προς την απέλαση των 12 Ρώσων διπλωμάτων.

Μικροκομματικές σκοπιμότητες και ιδεολογικές… στασιμότητες οδηγούν σε αποφάσεις που εκθέτουν. Και μπορεί, μεν, η ρωσική προπαγάνδα, τα περί… ορθόδοξης συμμαχίας και ξανθού γένους «που θα μας σώσει» να βρίσκουν ακροατές σε όλο το μήκος του πολιτικού σκηνικού σήμερα στην Ελλάδα εν τούτοις η αποχή και οι ίσες αποστάσεις με τις δικαιολογίες ρίχνουν νερό στο μύλο των καθεστώτων που λειτουργούν με την αναθεωρητική λογική, ανάλογη με αυτή του Βλάντιμιρ Πούτιν.

Χωρίς να δικαιολογείται το λάθος του Ζελένσκι (ο ίδιος έχει δηλώσει στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο FOX ότι το τάγμα Αζόφ έχει ενταχθεί στον ουκρανικό στρατό και δεν λειτουργεί αυτόνομα καθώς και ότι όλοι όσοι στο παρελθόν συμμετείχαν σε θηριωδίες έχουν συλληφθεί) η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να αποδώσει ευθύνες στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση τη στιγμή που ο πρόεδρος της Βουλής ξεκαθάρισε ότι δεν γνώριζε ότι θα υπήρχε παρέμβαση από μέλος του συγκεκριμένου τάγματος δείχνει ότι ακόμη και σε αυτή την περίπτωση θα στηθεί ένα γαϊτανάκι το οποίο αφενός θα συντηρεί την εικόνα των ίσων αποστάσεων όπως αυτή έχει αποτυπωθεί αφετέρου θα δοθεί πολιτική χροιά με στόχο την κυβέρνηση και τον επικεφαλής της.

Μόνο που αυτό τελικά οδηγεί στο να χαθεί το μήνυμα του Ουκρανού προέδρου που εκπροσωπεί έναν λαό ο οποίος δέχεται μια στρατιωτική εισβολή από ένα καθεστώς που δεν αναγνωρίζει καν την ύπαρξή του ως προς την έννοια του κράτους, καταπατά τα κυριαρχικά του δικαιώματα και γίνεται θύμα εγκληματικών πράξεων οι οποίες καταδικάζονται απ όλους, έχουν ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων ενώ τίθεται και θέμα διώξεων κατά Ρώσων αξιωματούχων αλλά και εκπροσώπων του καθεστώτος ως εγκληματιών πολέμου.

Συμπατριώτες, τι πάτε και στηρίζετε… - Οι "τυχεροί" που δεν θα εκτελεστούν, θα "επιμορφωθούν" για τα επόμενα 30 χρόνια!

 

Το άρθρο στο Ria Novosti για τον πόλεμο στην Ουκρανία γυρίζει τα έντερα ενός φυσιολογικού ανθρώπου. Το φερέφωνο του Κρεμλίνου απειλεί έναν ολόκληρο λαό με γενοκτονία και δείχνει πως αντιλαμβάνεται ο Πούτιν την έννοια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Οι «τυχεροί» που δεν θα εκτελεστούν ή δεν εκτοπιστούν, θα «επιμορφωθούν» για τα επόμενα 30 χρόνια! 

Συμπατριώτες, τι πάτε και στηρίζετε! Ο Αδόλφος Πούτιν είναι ένας πραγματικός κίνδυνος για την Ευρώπη και την Ελευθερία.

Βλέπουμε στις ειδήσεις τους νεκρούς στους δρόμους, όπως τους άφησε πίσω του ο «απελευθερωτικός στρατός» της Μόσχας. Δεμένους πισθάγκωνα, διάσπαρτους κατά δεκάδες δεξιά και αριστερά στους δρόμους, στις αυλές των σπιτιών τους. Και αναρωτιόμαστε, που γεννήθηκε τόσο μίσος. Η απάντηση είναι απλή: Εκεί που γεννιέται πάντα, στα εργαστήρια του φασισμού. Με το άρθρο της Ria Novosti πέφτουν και οι τελευταίες αραχνοΰφαντες κουρτίνες που «έκρυβαν» μέχρι τώρα τον χασάπη της Μόσχας.

Διαμαρτύρονται οι ισαποστάκηδες στην Ελλάδα γιατί στείλαμε όπλα στην Ουκρανία. Σαν να βρισκόμαστε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, να στέλνουμε όπλα στην Πολωνία και να βρίσκονται «ειρηνιστές» που διαμαρτύρονται γιατί προσπαθούμε να σταματήσουμε τον Χίτλερ. Έχετε ακόμη αμφιβολίες; 

Διαβάστε προσεκτικά το άρθρο στο Ria Novosti. Διαβάστε τι ακριβώς λέει για τη συλλογική ευθύνη των Ουκρανών για το γεγονός ότι … υπάρχουν! Και φυσικά ένας τρόπος υπάρχει για να πάψει κάποιος να ενοχλεί με την παρουσία του: Να εξαφανιστεί! Αν και το φερέφωνο της Μόσχας έχει και μία εναλλακτική για όσους κρίνει ότι χρήζουν της φιλευσπλαχνίας του καθεστώτος. Την … αναμόρφωση και όχι για έναν ή δύο χρόνια, αλλά για μια ολόκληρη γενιά. Με άλλα λόγια, τα ανθρωπόμορφα αυτά κτήνη έχουν σκοπό να μετατρέψουν για πάντα μία ελεύθερη χώρα σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Ποιοι είναι οι Ναζί σε αυτή την ιστορία; Κατά τους Ρώσους οι Ουκρανοί που έχουν «μολυνθεί» από τους δυτικούς. Φοβερό επιχείρημα, μην μου πείτε! Το έχουμε ακούσει και άλλες φορές, έχουμε σχετική πείρα. Θα θυμάστε τα δικά μας φυντάνια που έλεγαν ακροδεξιό όποιον διαφωνούσε μαζί τους.

Φίλοι και φίλες. Η Ιστορία στο μέλλον θα γράψει ότι η Ελλάδα ήταν μία από τις πιο ανεκτικές χώρες στην Ευρώπη στα αίσχη του Πούτιν. Ότι ο ελληνικός λαός σε ένα μεγάλο ποσοστό «άκουγε» τα επιχειρήματα του χασάπη. Δεν θα είμαστε υπερήφανοι γι αυτό! Θα αποτελεί ένα μαύρο στίγμα στην πορεία μας. Και αυτό πρέπει να το πολεμήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο. Να προσπαθήσουμε να πείσουμε τους ανθρώπους για την αλήθεια. Και το άρθρο της Ria Novosti είναι μία καλή αρχή για να δει ο κάθε ένας από εμάς τι πραγματικά εκπροσωπεί η Μόσχα. Είναι οι φορείς μιας μαύρης εποχής, γεμάτη μίσος και πολέμους. Είναι σαν να ζούμε τις παραμονές του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και να βλέπουμε κάποιους συμπατριώτες μας να χειροκροτούν τον Χίτλερ…

Θανάσης Μαυρίδης

πηγή: https://www.liberal.gr/apopsi/sumpatriotes-ti-pate-kai-stirizete/442112

Κατάπατησε μια παραλία και η κυβέρνηση θα σε στηρίξει - Διορθώνουν εγκληματική ενέργεια με το σκεπτικό ότι έτσι βλάπτεται οικονομικά ο εγκληματίας!

 

Η νέα παράταση του Υπουργείου Περιβάλλοντος στις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων στους αιγιαλούς, και η απροθυμία ακόμα μιας κυβέρνησης να εφαρμόσει τη νομοθεσία

Δε νομίζω να υπάρχουν πολλοί συμπολίτες που δεν βλέπουν ότι η σχέση και αυτής της κυβέρνησης με την επιβολή του νόμου είναι από ψυχρή έως εχθρική. Η διακυβερνητική και πατροπαράδοτη ανοχή στην παραβατικότητα συνεχίζεται κανονικά από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα αποδεικνύοντας ότι τελικά το κράτος έχει συνέχεια, αλλά νομίζω πως στις καταπατήσεις αιγιαλών και παραλιών συντελείται κάτι μεγαλειώδες στη σχέση κυβέρνησης και νόμου. Γιατί στις καταπατήσεις αιγιαλών και παραλιών η κυβέρνηση δεν ανέχεται απλώς, αλλά βοηθά όσο περισσότερο μπορεί τους τελεσίδικα καταδικασμένους συμπολίτες. Και το κάνει με τρόπο τόσο απροκάλυπτο που με κάνει να αναρωτιέμαι μήπως πρόκειται για κάποιο σατιρικό δρώμενο το οποίο δεν έχω καταλάβει. Γιατί διαφορετικά δύσκολα εξηγείται η νέα παράταση 6 μηνών (είχε προηγηθεί κι άλλη ενός έτους) που έδωσε το υπουργείο «Περιβάλλοντος» (το «Καταπατητών» θα ήταν πιο ταιριαστό νομίζω) στις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων σε αιγιαλούς και παραλίες σε υποθέσεις που έχουν τελεσιδικήσει. Δηλαδή σε υποθέσεις στις οποίες το έγκλημα έχει γίνει πέρα από κάθε αμφιβολία.   

Αν από μόνη της η πληροφορία της παράτασης σας φαίνεται εξοργιστική, κρατήστε λίγα από τα νεύρα σας για την αιτιολογία που αναφέρεται στην τροπολογία η οποία κατατέθηκε σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών (ναι, μια τροπολογία σαν αυτές στις οποίες η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έβαζε τέρμα). 

Πάρτε βαθιά ανάσα κι αν έχετε πρόβλημα πίεσης σταματήστε εδώ. Γιατί η παράταση στις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων σε αιγιαλό και παραλίες δίνεται επειδή «η κατεδάφιση και η αποβολή θα προκαλούσε σοβαρά προβλήματα και μη αναστρέψιμα τετελεσμένα σε πολύ μεγάλο αριθμό φορέων και προσώπων (ιδίως τουριστικές επιχειρήσεις)». Αφού ξαναγράψω ότι εδώ μιλάμε για ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΕΣ δικαστικές αποφάσεις θα πρέπει να βγάλω το καπέλο στην κυβέρνηση όπως οφείλει κανείς να κάνει σε κάθε άνθρωπο ή θεσμό που πρωτοπορεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Γιατί είμαι σίγουρος (σχεδόν σίγουρος, γιατί υπάρχουν παντού Έλληνες) ότι πουθενά στον κόσμο δεν έχει ανασταλεί τελεσίδικη απόφαση που να διορθώνει εγκληματική ενέργεια με το σκεπτικό ότι έτσι βλάπτεται οικονομικά ο εγκληματίας

Αν από μόνη της η πληροφορία της παράτασης σας φαίνεται εξοργιστική, κρατήστε λίγα από τα νεύρα σας για την αιτιολογία που αναφέρεται στην τροπολογία η οποία κατατέθηκε σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Εξωτερικών (ναι, μια τροπολογία σαν αυτές στις οποίες η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα έβαζε τέρμα). Πάρτε βαθιά ανάσα κι αν έχετε πρόβλημα πίεσης σταματήστε εδώ. Γιατί η παράταση στις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων σε αιγιαλό και παραλίες δίνεται επειδή «η κατεδάφιση και η αποβολή θα προκαλούσε σοβαρά προβλήματα και μη αναστρέψιμα τετελεσμένα σε πολύ μεγάλο αριθμό φορέων και προσώπων (ιδίως τουριστικές επιχειρήσεις)». Αφού ξαναγράψω ότι εδώ μιλάμε για ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΕΣ δικαστικές αποφάσεις θα πρέπει να βγάλω το καπέλο στην κυβέρνηση όπως οφείλει κανείς να κάνει σε κάθε άνθρωπο ή θεσμό που πρωτοπορεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Γιατί είμαι σίγουρος (σχεδόν σίγουρος, γιατί υπάρχουν παντού Έλληνες) ότι πουθενά στον κόσμο δεν έχει ανασταλεί τελεσίδικη απόφαση που να διορθώνει εγκληματική ενέργεια με το σκεπτικό ότι έτσι βλάπτεται οικονομικά ο εγκληματίας

«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/752582-katapatise-mia-paralia-kai-i-kyvernisi-tha-se-stirixei»

Μισθοί στο Δημόσιο: Πού κυμαίνονται και πόσο μειώθηκαν την τελευταία 10ετία -

 Στην «πρέσα» μπήκαν οι μισθοί του δημοσίου τομέα την τελευταία δεκαετία, καθώς η περίοδος των μνημονίων και η διετία της πανδημίας οδήγησαν σε απώλειες του μέσου μισθού ενός υπαλλήλου του Δημοσίου έως και 15,8%.

Σύμφωνα με την μελέτη του Κοινωνικού Πολυκέντρου της ΑΔΕΔΥ για την περίοδο 2010 έως 2020, το επίπεδο των αμοιβών στον δημόσιο τομέα έχει μειωθεί κατά 17,1% σε όρους πραγματικών τιμών. Όμως, η δραματικη αυτή επιδείνωση δεν περιορίζεται μόνο στον γενικό δείκτη αλλά αφορά και την αύξηση των μισθολογικών ανισοτήτων μεταξύ των διαφόρων κατηγοριών εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, ενώ αυξάνει η μισθολογική απόκλιση σε βάρος των
γυναικών.

Οι απολαβές στα ανώτερα διευθυντικά και διοικητικά στελέχη μειώθηκαν κατά 11,2% από 1.632 σε 1.449 ευρώ ενώ αντίθετα οι μειώσεις στους επιστήμονες (γιατροί, δάσκαλοι, καθηγητές, κτλ) ανήλθαν σε 15,8% δηλαδή από 1.366 ευρώ σε 1.150 ευρώ.

Αντίστοιχα, οι μειώσεις στους τεχνικούς ανήλθαν και αυτές σε 13,4% από 1.265 ευρώ σε 1.096 ευρώ. Αντίστοιχες ήταν και οι μειώσεις για την άλλη μεγάλη
κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων αυτή των υπαλλήλων γραφείου όπου οι μειώσεις ανήλθαν σε 15,3%, από 1.196 ευρώ σε 1.013 ευρώ.

Πιο συγκεκριμένα, ο μέσος μισθός των γιατρών μειώθηκε κατά 10,5% από 1.443 ευρώ σε 1.291 ευρώ, αντίστοιχα ο μισθός των εκπαιδευτικών μειώθηκε κατά 15,7% από 1.311 ευρώ σε 1.105 ευρώ, των τεχνικών υγείας κατά 11,9% από 1.176 ευρώ σε 1.036 ευρώ και τέλος ο μισθός των υπαλλήλων γραφείου γενικών καθηκόντων κατά 14,7% από 1.196 ευρώ σε 1.020 ευρώ.

Αντίστοιχα παρατηρούμε ότι μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας ανέρχεται σε 11.5% στο κλάδο της υγείας, σε 15,8% στον κλάδο της εκπαίδευσης και σε 15% στο κλάδο της δημόσιας διοίκησης.

Εξετάζοντας την μεταβολή των μισθών κατά φύλο διακρίνονται δύο κύριες εξελίξεις:

• οι μέσοι μισθοί τόσο για τους άνδρες, όσο και για τις γυναίκες υποχωρούν κατά την δεκαετία της κρίσης και η απόσταση ανάμεσα στο μισθό κατά φύλο αυξάνει. Πιο συγκεκριμένα, παρατηρείται ότι ο μέσος μισθός για τους άνδρες δημόσιους υπαλλήλους υποχωρεί κατά 14,7% από 1.326 ευρώ σε 1.131 ευρώ, ενώ αντίστοιχα για τις γυναίκες υποχωρεί κατά 15,4% από 1.210 ευρώ σε 1.024 ευρώ. Ως αποτέλεσμα της ταυτόχρονης αυτής υποχώρησης ο μέσος μισθός για τις γυναίκες από 92,1% του αντίστοιχου για τους άνδρες το 2010 υποχωρεί στο 90,6%. Με άλλα λόγια, η κρίση οδηγεί σε αύξηση της απόκλισης των μισθών κατά φύλο.
• κατά το 2010 ο μέσος μισθός εργαζομένου που ασκούσε καθήκοντα επίβλεψης επί άλλων εργαζομένων ανερχόταν σε 1.523 ευρώ, έναντι 1.224 για εργαζόμενους που δεν ασκούσαν καθήκοντα επίβλεψης. Αντίστοιχα κατά το 2020 ο μέσος μισθός των εργαζομένων που ασκούσαν επίβλεψη ανερχόταν σε 1.322, έναντι 1.021 για εργαζόμενους οι οποίοι δεν ασκούσαν επίβλεψη. Με άλλα λόγια η εργασία που περιλαμβάνει καθήκοντα επίβλεψης λάμβανε υψηλότερο μισθό κατά 24,4% το 2010 και κατά 29,4% το 2020. Συμπερασματικά, παρατηρούμε ότι η ψαλίδα ανάμεσα στους δύο τύπους εργασιών διευρύνεται βαθαίνοντας τις μισθολογικές ανισότητες μεταξύ των δύο κατηγοριών εργαζομένων.

Μια επιπλέον παράμετρος αφορά την επίδραση του επιπέδου εκπαίδευσης στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Κατά το 2010 η μέση αμοιβή των δημοσίων υπαλλήλων με πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ανερχόταν σε 1.330 ευρώ, ενώ οι απόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης λάμβαναν 1.126 ευρώ. Αντίστοιχα, κατά το 2020 εργαζόμενος με πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης λάμβανε 1.111 ευρώ, ενώ εργαζόμενος με πτυχίο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης 1.005 ευρώ.

Με άλλα λόγια κατά το 2010 η αμοιβή για πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ήταν αυξημένη κατά 18,1% σε σχέση με αυτό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ κατά το 2020 η επιπλέον αμοιβή περιορίστηκε σε ένα πρόσθετο 10,5% σε σχέση με το πτυχίο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Μειώνονται τα υψηλά μισθολογικά κλιμάκια

Τέλος εξετάζοντας την εξέλιξη της κατανομής των μισθών παρατηρείται ότι το ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων που λαμβάνει μισθό από 1.100 έως 1.300 ευρώ αυξάνει οριακά από 29% σε 32%. Αντίθετα οι δημόσιοι υπάλληλοι που λαμβάνουν από 1.300 έως 1.600 ευρώ μειώνονται από 27% του συνόλου σε 17%, και οι υπάλληλοι που λαμβάνουν πάνω από 1.600 ευρώ μειώνονται από 15% σε 6%.

Αντίθετα, οι υπάλληλοι που λαμβάνουν από 1.000 έως 1.100 ευρώ αυξάνονται από 11% σε 16% του συνόλου, από 900 έως 1.000 ευρώ αυξάνονται από 6% σε 10%, ενώ για επίπεδο μισθού κάτω από 900 αυξάνονται από 12% σε 20%. Με άλλα λόγια, η κατανομή των εισοδημάτων μετατοπίζεται σημαντικά προς τα κάτω.

Τι συμβαίνει στην ΕΕ

Εξετάζοντας τους ονομαστικούς μέσους μεικτούς μισθούς στους κλάδους του Δημοσίου, στην περίπτωση της Ελλάδας κατά την περίοδο 2008 με 2020, ο μέσος μισθός υποχώρησε κατά 25,6%, ενώ αντίθετα στην Ευρωζώνη αυξήθηκε κατά 21,4% και στην ΕΕ κατά 23,8%.

Η μοναδικότητα του ύψους της αρνητικής προσαρμογής του μισθού των δημοσιών υπαλλήλων στην Ελλάδα ξεχωρίζει συγκρίνοντας ακόμα και με άλλες
χώρες οι οποίες προχώρησαν σε Προγράμματα Οικονομικής Προσαρμογής.

Ειδικότερα η Κύπρος εμφανίζει για την ίδια περίοδο αύξηση κατά 6,3%, η Ισπανία κατά 6,3%, η Πορτογαλία κατά 5,2%, ενώ μόνον η Ιρλανδία εμφανίζει μείωση κατά 6,5%. Στον αντίποδα σημαντικές αυξήσεις υπάρχουν σε χώρες όπως η Γερμανία (37,2%), η Ολλανδία (29,8%) και η Γαλλία (21,8%).

πηγή: insider.gr  https://www.insider.gr/tax-labour/220718/misthoi-sto-dimosio-poy-kymainontai-kai-poso-meiothikan-tin-teleytaia-10etia

Η CIA ήξερε πού και πώς θα χτυπούσαν οι Ρώσοι στο Κίεβο - Από το 2015 οι Αμερικανοί εκπαίδευαν τους Ουκρανούς .. - Η πανωλεθρία των Ρωσικών επίλεκτων δυνάμεων στο αεροδρόμιο του Κιέβου

 Με ένα μυστικό ταξίδι του, τον περασμένο Ιανουάριο, ο επικεφαλής της Γουίλιαμ Μπερνς περιέγραψε τα σχέδια της Μόσχας στον Ζελένσκι και έσωσε την ουκρανική πρωτεύουσα. Χάρη στις πηγές υψηλού επιπέδου και στις δορυφορικές αναγνωρίσεις οι Αμερικανοί είχαν ακριβή εικόνα του τι θα συνέβαινε 

Τον ρόλο της CIA στην προετοιμασία της ουκρανικής αεράμυνας και γενικώς των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων εξήραν στην Corriere della Sera οι συντάκτες της Αντρέα Μαρινέλι και Γκουίντο Ολίμπιο. 

Εγραψαν ότι καθώς οι πληροφορίες περί επικείμενης ρωσικής επίθεσης πλήθαιναν, ο διευθυντής της αμερικανικής μυστικής υπηρεσίας Γουίλιαμ Μπερνς επισκέφθηκε το Κίεβο. Το ταξίδι του το χαρακτήρισαν «ασυνήθιστο και επείγον», προσδιόρισαν μάλιστα ότι πήγε με σκοπό να εξηγήσει στον ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι τι είχαν ανακαλύψει οι Αμερικανοί κατάσκοποι, δηλαδή τις πιθανές κατευθύνσεις που θα ακολουθούσε ο ρωσικός στρατός μετά την εισβολή.

Με βασικό υλικό προερχόμενο από τη Wall Street Journal, οι δύο Ιταλοί σημείωσαν ότι το ταξίδι του Μπερνς στο Κίεβο ήταν μια από τις πολλές αποστολές που πραγματοποιήθηκαν από το φθινόπωρο μέχρι τον Ιανουάριο ώστε να προειδοποιήσουν τους συμμάχους περί του τι θα συνέβαινε. 

Σε άλλη αποστολή του, τον Νοέμβριο, ο Μπερνς είχε μιλήσει με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν με σκοπό να τον αποθαρρύνει από το πολεμικό βήμα. «Ο τσάρος διεμήνυσε στον Μπερνς ότι η Ουκρανία δεν είναι καν πραγματική χώρα, και αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες» έγραψαν οι συντάκτες της Corriere. «Η αμερικανική υπηρεσία, χάρις στις πηγές υψηλού επιπέδου και στις δορυφορικές αναγνωρίσεις, είχε ακριβή χάρτη του τι θα μπορούσε να συμβεί. Μεταξύ των πληροφοριών της υπήρχε και μία πολύ σημαντική, η οποία αφορούσε το αεροδρόμιο Χοστομέλ [ή Αντόνοφ] στα βορειοδυτικά του Κιέβου». 

Οι Ιταλοί έγραψαν ότι ο Μπερνς είπε στον Ζελένσκι το σημαντικότερο: «Ο ρωσικός στρατός θα εισέλθει με τα τάγματά του από τη Λευκορωσία, όμως μία αερομεταφερόμενη ομάδα θα προσπαθήσει να καταλάβει το αεροδρόμιο με σκοπό να δημιουργήσει προγεφύρωμα ώστε να διευκολυνθεί κατόπιν η ροή των στρατιωτικών ενισχύσεων η οποία θα στοχεύσει το Κίεβο». 

Βάσει του ρεπορτάζ, όταν το βράδυ της Τσικνοπέμπτης 24 Φεβρουαρίου οι ρωσικές αερομεταφερόμενες μονάδες έφτασαν στο αεροδρόμιο του Κιέβου, βρήκαν τους Ουκρανούς προετοιμασμένους να τους υποδεχθούν: Η μάχη που ακολούθησε ήταν αιματηρή «και οι Ρώσοι υπέστησαν μεγάλες απώλειες τόσο στις ελίτ μονάδες τους όσο και σε αριθμό αεροσκαφών». Οι πληροφορίες που διακίνησαν οι Μαρινέλι και Ολίμπιο μιλούν για «τρία μεταγωγικά ’Ιλιούσιν 76 που χτυπήθηκαν από ουκρανικά πυρά», τα οποία «μετέφεραν εκατοντάδες κομάντος». Επίσης «χτυπήθηκαν και μερικά ελικόπτερα». 

Τους εκπαίδευσαν οι Αμερικανοί 

Ταυτόχρονα οι ΗΠΑ προσέφεραν στον Ζελένσκι και διέξοδο διαφυγής από το Κίεβο, με σκοπό την ασφάλειά του. Οι Ιταλοί έγραψαν ότι ο Ουκρανός απέρριψε την αμερικανική πρόταση και, έτσι, «κατέστη σύμβολο αντίστασης». Όμως η βοήθεια της CIA προς την Ουκρανία ούτε άρχισε με τις πολυτιμότατες πληροφορίες του Μπερνς στον Ζελένσκι ούτε σταμάτησε σε αυτές: Από το 2015 οι Αμερικανοί είχαν βάλει το χεράκι τους για την ανασυγκρότηση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων δίνοντας οπλισμό αλλά και συμβουλές και πληροφορίες αξίας – μάλιστα το σχετικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα της CIA έληξε μόνο όταν η ρωσική εισβολή από θεωρητική έγινε άμεση, επικείμενη. 

Οι ΗΠΑ έχουν διδάξει στους Ουκρανούς την ασφαλή τηλεπικοινωνία, διάφορες τακτικές αντάρτικου (στην πόλη και στο ύπαιθρο), τρόπους βολών ακριβείας, μεθόδους πληγμάτων και αποφυγής εχθρικών πυρών, τακτικές αστραπιαίου πολέμου (άμυνας και επίθεσης), κόλπα προς αποφυγήν της ψηφιακής παρακολούθησης που πραγματοποιούν οι Ρώσοι, κ.ά. χρειώδη από κατασκοπικής και πολεμικής πλευράς. «Ολα αυτά απεδείχθη ότι χρησίμευσαν στους Ουκρανούς κατά τη διάρκεια της σύγκρουσής τους με τους Ρώσους». 

Έχει νεύρα ο Καντίροφ 

Τέλος, σε αυτή την ιστορία υπάρχει χώρος και για τον «τσετσένο δικτάτορα Καντίροφ» έγραψε το ιταλικό δημοσιογραφικό δίδυμο. «Υστερα από τη [ρωσική] πανωλεθρία στο αεροδρόμιο την πρώτη νύχτα, κατέφθασαν οι [ρωσικές] πολιτοφυλακές και πλήρωσαν και αυτές μεγάλο τίμημα». 

Γράφοντας αυτά, η Corriere εννοούσε, βέβαια, τον τσετσενικό στρατό, τον οποίο τον συνοδεύουν φήμες περί εξαιρετικών ικανοτήτων αλλά και μεγάλης σκληρότητας. Στο αεροδρόμιο μάλλον δεν τα κατάφερε. Ετσι, «ύστερα από την απόφαση του Κρεμλίνου για επικέντρωση στη Νότια Ουκρανία [Ντονμπάς και Αζοφική], ο τσετσένος δικτάτορας είναι έξαλλος [με τον Πούτιν]»… 

Πηγή: Protagon.gr

Ζελένσκι κατά Ερντογάν: - Δεν έχει εκπληρώσει αυτά που υποσχέθηκε - Τον κάνει ότι θέλει ο Πούτιν

 

Η Τουρκία δηλώνει έτοιμη να παραλάβει αμάχους από το Μπερντιάνσκ, αλλά όχι από τη Μαριούπολη αφού αυτό δεν είναι εφικτό, δήλωσε ο κ. Ζελένσκι

Ο oυκρανός πρόεδρος, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, κατηγόρησε τον τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ότι δεν έχει εκπληρώσει κάποια από τις υποσχέσεις που του έδωσε, ούτε αναφορικά με την παροχή εγγυήσεων για την ασφάλεια της Ουκρανίας ούτε με τη διαμεσολάβησή του για την απομάκρυνση αμάχων από τις χειμαζόμενες από τη ρωσική εισβολή ουκρανικές πόλεις.

Σε  συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης στο Κίεβο το πρωί της Τρίτης, ο Ζελένσκι υπογράμμισε τη σημασία των εγγυήσεων ασφαλείας από άλλες χώρες, επισημαίνοντας ότι η Τουρκία είπε ότι θα είναι από τις χώρες που θα εγγυηθούν για την Ουκρανία, αλλά προς το παρόν δεν έχει κάνει τίποτε.

«Δεν βλέπω καμιά υπογραφή από τον τούρκο πρόεδρο σχετικά με τις εγγυήσεις για την Ουκρανία, ούτε από κάποιες άλλες χώρες της διεθνούς κοινότητας» δήλωσε.

Η Ρωσία μπορεί να εισβάλει ξανά

«Χρειαζόμαστε εγγυήσεις ασφαλείας, η Ρωσία μπορεί σε δύο χρόνια να ξαναέρθει εδώ» υπογράμμισε ο κ. Ζελένσκι. «Εμείς είμαστε έτοιμοι να ενταχθούμε και αύριο στο ΝΑΤΟ, αλλά δυστυχώς αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, γι΄αυτό χρειαζόμαστε αυτές τις εγγυήσεις ασφαλείας» δήλωσε.

Σχετικά με ξένη βοήθεια στην Ουκρανία, ο Ουκρανός ηγέτης ανέφερε ότι η χώρα του χρειάζεται σοβαρούς παίκτες που θα είναι έτοιμοι για όλα.

Στον Ερντογάν πέταξε το μπαλάκι της ευθύνης και για την απομάκρυνση αμάχων από τις πόλεις της Αζοφικής Θάλασσας, λέγοντας ότι εξαρτάται από τούρκο πρόεδρο που είναι συνομιλητής του Βλαντίμιρ Πούτιν.

Η Τουρκία δηλώνει έτοιμη να παραλάβει αμάχους από το Μπερντιάνσκ, αλλά όχι από τη Μαριούπολη αφού αυτό δεν είναι εφικτό, δήλωσε ο κ. Ζελένσκι. «Τώρα από τον Ερντογάν εξαρτάται να προχωρήσει η επιχείρηση αυτή, που μιλάει με τον Πούτιν. Είναι ο Ρώσος πρόεδρος που εμποδίζει την πραγματοποίησή της» κατήγγειλε ο ουκρανός ηγέτης.

πηγή: https://www.in.gr/2022/04/06/world/zelenski-kata-erntogan-den-exei-ekplirosei-ayta-pou-yposxethike/

Πρωθυπουργός: - Για την επόμενη διετία σίγουρα θα αυξήσουμε την παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη - Θα εξακολουθήσουμε να επιδοτούμε τους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας

 

Σήμερα, είναι πραγματικά μία ξεχωριστή μέρα για τη Δυτική Μακεδονία, που αποκτά το πρώτο μεγάλο έργο-ορόσημο για τον οικονομικό αλλά και για τον ενεργειακό μετασχηματισμό της. Είναι, όμως, και μια μέρα-ορόσημο για τη χώρα συνολικά, καθώς το έργο το οποίο σήμερα εγκαινιάζουμε συμβολίζει μια συνολική αλλαγή στο ενεργειακό και στο παραγωγικό υπόδειγμα της χώρας.

Γιατί, εδώ, σε αυτό το φωτοβολταϊκό πάρκο της Κοζάνης αποτυπώνονται οι εθνικοί μας στόχοι για φθηνή και καθαρή ενέργεια από τον ήλιο, από τους ανέμους μας, από τα νερά μας, από τη γεωθερμία μας. Ένα μέλλον το οποίο δημιουργεί νέες δουλειές, αλλά τροφοδοτεί όχι απλά με πιο καθαρή αλλά με φθηνότερη ενέργεια τα νοικοκυριά μας, τις επιχειρήσεις μας, τον πρωτογενή μας τομέα, τη μεταποίησή μας, κάνοντας πιο ανταγωνιστική, πιο εξωστρεφή συνολικά την οικονομία μας.

Και βέβαια μιλάμε για ένα έργο το οποίο συμβολίζει την πράσινη μετάβαση εντός αλλά και εκτός συνόρων. Είναι το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό πάρκο στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη συνολικά. Παράγει ενέργεια -όπως ειπώθηκε και από τους προλαλήσαντες- που καλύπτει τις ανάγκες 75.000 νοικοκυριών. Απαλλάσσει τον πλανήτη από 300.000 τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Ενώ θέλω να χαιρετίσω και το γεγονός ότι τελικά η εταιρία κατάφερε και αξιοποίησε καλύτερα τη μισθωμένη έκταση έτσι ώστε, κύριε Περιφερειάρχα, να μπορέσει να αποδώσει πίσω στην περιοχή και στους κτηνοτρόφους της 1.500 στρέμματα τα οποία, τελικά, δεν χρειάστηκαν προκειμένου να αναπτυχθεί το έργο αυτό.

Και επειδή εμείς είμαστε μια κυβέρνηση που ό,τι λέμε θέλουμε και να το κάνουμε, έχω ζητήσει από τον αρμόδιο Αναπληρωτή Υπουργό, τον κ. Παπαθανάση, ο οποίος έχει και τη συνολική εποπτεία του Σχεδίου Δίκαιης Μετάβασης, τη μέγιστη δυνατή επιτάχυνση όλων των διαδικασιών ώστε τα πολύ φιλόδοξα σχέδια τα οποία έχουμε αυτή τη στιγμή αποτυπωμένα στο χαρτί να μπορούν να υλοποιηθούν και στην πράξη.

Νομίζω ότι ξέρετε πολύ καλύτερα από εμένα ότι η απολιγνιτοποίηση είναι μία διαδικασία η οποία έχει δρομολογηθεί εδώ και μία δεκαετία. Ξεκίνησε ουσιαστικά το 2010 με μία σταδιακή απόσυρση παλιών λιγνιτικών μονάδων. Και βέβαια η αξιωματική αντιπολίτευση, η οποία μας ασκεί σήμερα κριτική, θα πρέπει να της θυμίσουμε ότι όσα χρόνια κυβερνούσε η παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη μειώθηκε κατά 50%. Επαναλαμβάνω, κατά 50%. Από 19,5 τεραβατώρες ετησίως σε 10 τεραβατώρες ετησίως.

Είναι, λοιπόν, τουλάχιστον προκλητικό να χύνουν κάποιοι κροκοδείλια δάκρυα. Κάποιοι κλαίνε για τον λιγνίτη όταν δεν έκαναν ουσιαστικά τίποτα για να προετοιμάσουν την περιοχή για τη μέρα μετά το λιγνίτη. Διότι αυτό το οποίο γίνεται σήμερα στη Δυτική Μακεδονία ήταν μία διαδικασία προδιαγεγραμμένη, διότι η απόφαση της σταδιακής μείωσης της συμμετοχής του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή ήταν σωστή, παραμένει σωστή και επιβεβλημένη. Όχι μόνο για περιβαλλοντικούς λόγους, αλλά και για οικονομικούς λόγους.

Ο λιγνίτης είναι ακριβός και ρυπογόνος. Υπό κανονικές συνθήκες πολύ ακριβότερος από το φυσικό αέριο. Πάντα ακριβότερος από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας λόγω των πολύ υψηλών δικαιωμάτων εκπομπών ρύπων. Και έπρεπε να συμβεί ένας πόλεμος αυτού του μεγέθους που οδήγησε το φυσικό αέριο σχεδόν σε δεκαπλάσια τιμή για να γίνει προσωρινά -το τονίζω- προσωρινά πιο φθηνή η παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη.

Αποτελεί, λοιπόν, ο λιγνίτης μια λύση ανάγκης σε δεδομένη χρονική στιγμή, η οποία έρχεται να υποκαταστήσει το συγκυριακά ακριβότερο και όχι εν αφθονία πλέον -λόγω του αποκλεισμού της ρωσικής οικονομίας- φυσικό αέριο. Και το πρόβλημα αυτό είναι κοινό για όλη την Ευρώπη, όχι μόνο για την Ελλάδα.

Γι’ αυτό και όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες προχωρούν σε κάποιες μικρές τροποποιήσεις των σχεδίων που έχουν δρομολογήσει για την ενεργειακή τους μετάβαση, με σκοπό να βρουν ενδιάμεσες -το τονίζω- ενδιάμεσες εναλλακτικές πηγές παραγωγής ενέργειας, να καλύψουν τις ανάγκες τους και να εξασφαλιστούν και για τα πιθανά χειρότερα σενάρια ως προς την ασφάλεια της τροφοδοσίας τους.

Σε μία αχαρτογράφητη, λοιπόν, συγκυρία η πολιτική μας οφείλει να είναι ευέλικτη. Να προσαρμόζεται δηλαδή στις πρόσκαιρες απαιτήσεις, χωρίς όμως σε καμία περίπτωση να χάνει τον κεντρικό της προσανατολισμό. Και οι όποιες μικρές, διορθωτικές παρεμβάσεις γίνουν στο Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας και Κλίματος, αγαπητέ μου Υπουργέ, σε καμία περίπτωση -θα το τονίσω αυτό- δεν θα θέσουν σε αμφισβήτηση τους φιλόδοξους στόχους που έχουμε θέσει για τη μείωση των εκπομπών του αερίου του θερμοκηπίου κατά 55% το 2030 και βέβαια την κλιματική ουδετερότητα έως το 2050.

Ναι, για την επόμενη διετία σίγουρα είναι λογικό να αυξήσουμε την παραγωγή ενέργειας από λιγνίτη, μεγιστοποιώντας, αυξάνοντας κατά 50% την εξόρυξή του ώστε να μειώσουμε βραχυπρόθεσμα την εξάρτησή μας από το φυσικό αέριο. 

Αυτό είναι ένα προσωρινό μέτρο και σε αυτό το νέο περιβάλλον, είναι επίσης βέβαιο ότι η νέα μονάδα την οποία κατασκευάζει η ΔΕΗ, Πτολεμαΐδα 5, θα λειτουργήσει ως λιγνιτική μονάδα για τα επόμενα χρόνια. Εκτιμώ, το πιο πιθανό, ως το 2028. Και αν χρειάζεται να παραμείνουν σε λειτουργία κάποιες από τις πιο σύγχρονες παλιές μονάδες της ΔΕΗ, όπως η Μελίτη, ο Άγιος Δημήτριος 5, αυτό είναι κάτι το οποίο θα αξιολογηθεί ανάλογα με τις ανάγκες της στιγμής, αλλά και ανάλογα φυσικά με τη διαμόρφωση των τιμών και τη διαθεσιμότητα του φυσικού αερίου.

Είναι, όμως, επίσης φανερό ότι καμία παγκόσμια πυρκαγιά αυτής της έκτασης δεν μπορεί να σβήσει, κυρίες και κύριοι, μόνο με εθνικά μέσα. Γι’ αυτό και η Ελλάδα πρωτοστατεί στη διαμόρφωση μιας ευρωπαϊκής πολιτικής, αφενός για την ενιαία προμήθεια και αποθήκευση φυσικού αερίου, αλλά και από την άλλη για τον καθορισμό μιας ανώτατης τιμής στη χονδρεμπορική αγορά του φυσικού αερίου. 

Καθώς -όπως ξέρετε καλά- το μεγαλύτερο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι η σύνδεση της πολύ υψηλής τιμής του φυσικού αερίου με τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτή η σύνδεση είναι που συμπαρασύρει τις τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας προς τα πάνω και δυστυχώς οδηγεί στην επιβάρυνση λογαριασμών για νοικοκυριά και επιχειρήσεις σε όλη την Ευρώπη. Όλη η Ευρώπη αντιμετωπίζει σήμερα τα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας.

Όμως εμείς έχουμε χαράξει τις δικές μας εθνικές γραμμές άμυνας. Γνωρίζετε ότι κάθε μήνα επιδοτούμε λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας, φυσικού αερίου και θα εξακολουθούμε να το κάνουμε για να μειώσουμε, όσο είναι δυνατόν και όσο μας το επιτρέπουν τα δημοσιονομικά μας περιθώρια, τη σημαντική αυτή επίπτωση στο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών μας. Ταυτόχρονα, βέβαια, φροντίζουμε και για την επόμενη και τη μεθεπόμενη μέρα. Ανοιγόμαστε σε άλλες πηγές υγροποιημένου αερίου, μελετάμε και είμαστε έτοιμοι -εφόσον χρειαστεί- να προσθέσουμε μία νέα πλωτή δεξαμενή αποθήκευσης φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα.

Και ταυτόχρονα -και αυτή είναι, ίσως, η πιο σημαντική πτυχή της πολιτικής μας, για να επιστρέψω από εκεί που ξεκίνησα- επιταχύνουμε όσο μπορούμε περισσότερο την αδειοδότηση και την εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στη χώρα μας.

Έχουμε αυτή τη στιγμή υποδεχθεί πολλά περισσότερα σχέδια ισχύος ΑΠΕ από αυτά που έχουμε ανάγκη ως χώρα. Αυτό το οποίο οφείλουμε να κάνουμε αυτή τη στιγμή -και αυτή είναι η κατεύθυνση που έχω δώσει στο Υπουργείο- είναι ταχύτατα να προχωρήσουμε σε νομοθετικές παρεμβάσεις που να αφορούν την αδειοδοτική επιτάχυνση, αλλά και τη χωροταξική τακτοποίηση όλων αυτών των σχεδίων ώστε να προχωρήσουν με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα.

Θα το ξαναπώ ακόμα μια φορά: οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είτε μιλάμε για την αιολική ενέργεια, είτε μιλάμε πρωτίστως για την ηλιακή ενέργεια, είναι σήμερα η φτηνότερη και η ασφαλέστερη μορφή ενέργειας την οποία μπορούμε να παράγουμε. Ο Θεός μας τη χάρισε χωρίς να τσιγκουνεύεται. Το διαπιστώνουμε εξάλλου και σήμερα. Και η Ελλάδα θα γίνει πρωταγωνίστρια στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Θα υιοθετήσει νέες καινοτόμες τεχνολογίες, όπως τα αιολικά στη θάλασσα. Είμαστε έτοιμοι να καταθέσουμε το σχετικό νομικό πλαίσιο που θα προσδιορίζουμε τον τρόπο αδειοδότησης και υλοποίησης έργων μεγάλης κλίμακας ως προς τα αιολικά στη θάλασσα.

Ταυτόχρονα, όμως, θα εξασφαλίσουμε ότι τα έργα αυτά ΑΠΕ θα γίνουν σε περιοχές όπου δεν θα έχουμε έντονες συγκρούσεις με τοπικές κοινωνίες, γιατί τα έργα αυτά δεν μπορούν να ανταγωνίζονται άλλες χρήσεις γης ή να παρεμβαίνουν με τρόπο υπερβολικό στο φυσικό μας τοπίο. Αυτή είναι η άσκηση, αυτή είναι η εξίσωση την οποία καλούμαστε να λύσουμε και είμαστε σε θέση να το κάνουμε.

Και, βέβαια, όταν θα σκεφτούμε την μεθεπόμενη μέρα θα αντιληφθούμε ότι χρειαζόμαστε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και για να παράγουμε πράσινο υδρογόνο. Εδώ θέλω πραγματικά να συγχαρώ τον Περιφερειάρχη, τον Γιώργο Κασαπίδη, ο οποίος από την πρώτη στιγμή αναγνώρισε τη μεγάλη σημασία της οικονομίας του υδρογόνου και έχει ένα πολύ φιλόδοξο σχέδιο για τη Δυτική Μακεδονία: το ονομάζουμε «Λευκό Δράκο», «White Dragon», που κινητοποιεί πολλές εταιρείες ώστε να γίνει η Δυτική Μακεδονία κέντρο παραγωγής και διανομής πράσινου υδρογόνου αλλά και κέντρο ανάπτυξης τεχνογνωσίας γύρω από το πράσινο υδρογόνο. Θέλω να ξέρεις, Γιώργο, ότι αυτή την πρωτοβουλία θα τη στηρίξω προσωπικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο και ότι υπάρχει πάρα πολύ μεγάλο ενδιαφέρον σήμερα από την Ευρώπη για τέτοια μεγάλα εμβληματικά έργα τα οποία αφορούν το πράσινο υδρογόνο.

Ταυτόχρονα, για να κλείσω αυτή τη σύντομη θεώρηση του πώς διαμορφώνεται η νέα μας ενεργειακή πολιτική, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία να μπορούμε να διασυνδέουμε τις αγορές ενέργειας με τους γείτονές μας. Να μην είμαστε δηλαδή μια αδύναμη ενεργειακή νησίδα. Και προς αυτή την κατεύθυνση κινούνται και οι συμφωνίες με τους γείτονές μας αλλά και η προοπτική διασύνδεσης του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας με την Αίγυπτο.

Όπως ξέρετε, μελετάμε και θα υλοποιήσουμε ένα καλώδιο μεγάλης χωρητικότητας το οποίο θα έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει ενέργεια από την Αίγυπτο προς την Ελλάδα ή από την Ελλάδα προς την Αίγυπτο. Ένα σχέδιο ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος το οποίο και αυτό πιστεύω ότι θα έχει την αμέριστη στήριξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Όμως, η ενεργειακή μας θωράκιση -και να κλείσω με αυτό- πρέπει να είναι εξασφαλισμένη και σίγουρη σε μόνιμη βάση. Kαι αυτό -θα το ξαναπώ- μας το προσφέρουν ο αέρας, ο ήλιος, τα νερά μας, η γεωθερμία μας, σε συνδυασμό με νέα έξυπνα συστήματα αποθήκευσης και με έξυπνο λογισμικό διαχείρισης των αναγκών του δικτύου, θα μπορέσουν να μας κάνουν πραγματικά ανεξάρτητους.

Και άκουσα με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον ότι τα Ελληνικά Πετρέλαια προτίθενται να συμπληρώσουν αυτή την εντυπωσιακή επένδυση με μία νέα εγκατάσταση αποθήκευσης ενέργειας, μπαταρίες δηλαδή, μεγάλες μπαταρίες, οι οποίες θα μπορούν για τουλάχιστον τρεις ώρες να προσθέτουν ενέργεια στο δίκτυο όταν πια ο ήλιος θα δύει και το φωτοβολταϊκό δεν θα μπορεί να παράγει ενέργεια. Προσέξτε, γιατί αυτό έχει ξεχωριστή σημασία διότι τις μέρες το καλοκαίρι που δεν φυσάει, η μεγάλη πίεση στο σύστημά μας είναι συνήθως από τις 20:00 έως τις 23:00 το βράδυ, όταν υπάρχουν δηλαδή ανάγκες στα νοικοκυριά αλλά τα φωτοβολταϊκά δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Άρα το να μπορούμε να καλύπτουμε αυτά τα κενά στην ημερήσια κατανομή της ζήτησης της ηλεκτρικής ενέργειας, αυτό έχει μία ξεχωριστή σημασία.

Και βέβαια η κυβέρνηση θα καταθέσει και η χώρα θα έχει σύντομα τον πρώτο της κλιματικό νόμο, στον οποίο θα θέσουμε δεσμευτικούς όρους για το πώς θα πετύχουμε τους στόχους μας για το 2030, για το 2040, για το 2050. Και πιστεύω ότι θα είμαστε έτοιμοι και τον επόμενο μήνα, σε συνεργασία με εξαιρετικούς συμβούλους τους οποίους χρησιμοποιούμε, να εξαγγείλουμε και να παρουσιάσουμε πώς αντιλαμβανόμαστε αυτή την πορεία της μείωσης των εκπομπών μας, όχι μόνο μέχρι το 2030 αλλά και μετά. Και, κυρίως, ποιες είναι οι ευκαιρίες οι οποίες γεννιούνται από αυτή την μετάβαση.

Να κλείσω ενθυμούμενος μία επίσκεψη την οποία είχα κάνει στην περιοχή σας, στην Κοζάνη, το 2008, όταν ήμουν τότε Πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος. Είχα επισκεφτεί την Ακρινή, έχουμε μαζί μας και εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας. Ήταν πολύ φορτισμένη τότε η συζήτηση, όπου αρχίζαμε να βλέπουμε από τότε ότι ο λιγνίτης δεν μπορεί να μας πάει πάρα πολύ μακριά. Αλλά δεν ήμασταν καθόλου σίγουροι τότε, δεν γνωρίζαμε αρκετά για το πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε τη μετάβαση.