«Με ζει ο ανιψιός μου, δε φτάνει η σύνταξη»: Συγκινεί γνωστή ελληνίδα ηθοποιός (φωτό)

Η παλιά γνωστή ηθοποιός, Καίτη Ιμπροχώρη έδωσε συνέντευξη και είπε πολλά για τη ζωή της.

Η ηθοποιός θυμήθηκε το χαστούκι που της έδωσε η μητέρα της, με την οποία είχε πολύ καλή σχέση και έμεναν μαζί, μέχρι που την έχασε πριν μερικά χρόνια σε ηλικία 104 ετών, όταν ήταν 16 χρονών, επειδή της είπε ότι θα κάνει πολιτικό γάμο.

«Όταν στην ηλικία των 16 είπα στη μαμά μου ότι θα κάνω πολιτικό γάμο, γιατί πήγαινα στις καλόγριες και διάβαζα Ζαν Πολ Σαρτρ, μου ήρθε μια χαστούκα που τη θυμάμαι ακόμα. Την πλήγωσε αυτό, αλλά αργότερα, που μεγάλωσα, γελάγαμε. Πάντα το έφερνε βαρέως η μάνα μου το ότι δεν παντρεύτηκα»«Το σπίτι μου ήταν δίπλα στης μητέρας μου, αλλά τα τελευταία χρόνια έμενα μαζί της και κοιμόμουν στο δικό της τα βράδια.

Είχε φτάσει 104 χρόνων. Δεν ήταν άρρωστη, απλώς ήταν πολύ μεγάλη σε ηλικία. Έπαθε πνευμονία 5 μέρες πριν «φύγει»-, γιατί άνοιγε τα παράθυρα στο διαμπερές διαμέρισμα της, για να σκουπίζει και να ξεσκονίζει. Το μυαλό της ήταν «ξυράφι» και ήταν πολύ όμορφη γυναίκα, από τις ομορφότερες της εποχής της. Ήμουν συνεχώς δίπλα της, δεν την άφηνα μόνη. Έμενα με τη Μαρί, έτσι την έλεγαν, στο σπίτι της, όπου και μετακομίζω από το δικό μου. Είναι το σπίτι που μεγάλωσε ο ανιψιός μου ο Δημήτρης κι έχω το δωμάτιο του, αλλά και της μητέρας μου, γεμάτο ρούχα, τα οποία θα δώσω σε μετανάστες και στο «Χαμόγελο του παιδιού».

Η Καίτη Ιμπροχώρη αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει και αποκάλυψε πως την ζει ο ανιψιός της.

«Ο ανιψιός μου είναι οικονομολόγος, 45 χρονών, και με ζει, γιατί η σύνταξη μου δεν φτάνει για να ζω. Με βοηθάει στα πάντα. Τον είχε βαφτίσει ο Γιάννης Δαλιανίδης. Εγώ παραμένω κατά του γάμου, έχω κάνει δύο συζυγίες πολλών χρόνων»

Πρόσφατα ένα δημοσίευμα ανέφερε ότι σε διώχνουν από την πολυκατοικία που μένεις γιατί φιλοξενείς στο διαμέρισμα σου δεκάδες γάτες, που ενοχλούν, λόγω δυσοσμίας και ακαθαρσίας, τους ανθρώπους που διαμένουν στην πολυκατοικία.

«Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Στην πολυκατοικία μένω 40 χρόνια. Γνωρίζω πολύ καλά τα δικαιώματα των ανθρώπων, των ζώων, αλλά και των ανθρώπων που έχουν ζώα. Εδώ και πολλά χρόνια είμαι μέλος σε πολλά φιλοζωικά σωματεία και γνωρίζω πολύ καλά τι γίνεται» αποκάλυψε στο Λοιπόν




πηγή: www.pronews.gr/

Στους συγγενείς του 22χρονου φοιτητή που έχασε τη ζωή του από αδέσποτη σφαίρα Στρατιωτικού επιδικάστηκε αποζημίωση 800.000 ευρώ

Τελικά το Ελληνικό Δημόσιο έχασε την δικαστική μάχη στο Συμβούλιο της Επικρατείας και υποχρεούται θα καταβάλει το ποσό των 800.000 ευρώ, συν τους νόμιμους τόκους, στους γονείς και τα δύο αδέλφια του άτυχου  22χρόνου φοιτητή  των ΤΕΙ, ο οποίος το καλοκαίρι του 2000 που επέστρεφε με τη vespa του  από την Ελευσίνα στο σπίτι του  στη Νίκαια, δέχθηκε μια θανατηφόρα αδέσποτη σφαίρα από όπλο, έξω από το στρατόπεδο Στεφανάκη, στη λεωφόρο Σχιστού στο Σκαραμαγκά.

Το ποσό αυτό θα καταβληθεί στους συγγενείς του φοιτητή, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν από τον απροσδόκητο θάνατο του γιου και αδελφού τους.

Συγκεκριμένα, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ απέρριψε την αίτηση του Δημοσίου που ζητούσε να αναιρεθεί η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών η οποία είχε επιδικάσει τις 800.000 ευρώ στους 4 συγγενείς του 22χρονου.

Σύμφωνα με την δικαστική απόφαση η μοιραία σφαίρα ήταν  από το όπλο 33χρόνου επιλοχία πυροβολικού της 180 Μοίρας Κατευθυνομένων Βλημάτων ο οποίος εκτελούσε καθήκοντα αξιωματικού υπηρεσίας στρατοπέδου.

Εκείνη τη νύκτα της 24ης προς τη 25η Ιουλίου 2000, ο επιλοχίας  πυροβολικού (εθελοντής μακράς θητείας) Γ.Δ. ήταν αξιωματικός υπηρεσίας του στρατοπέδου  και ο λοχίας Γ.Κ. εκτελούσε καθήκοντα  αρχιφύλακα φρουράς στρατοπέδου και περιπόλου.

Όμως, ο σκοπός της κεντρικής πύλης του στρατοπέδου, 45 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα ειδοποίησε τον αξιωματικό υπηρεσίας ότι από την βορειοδυτική πλευρά του στρατοπέδου ακούστηκαν  σφυρίγματα.

Ενημερώθηκε ο αρχιφύλακας  για το συμβάν και αμέσως πήγε στην σκοπιά από την όποια είχαν ακουστεί τα σφυρίγματα. Δεν διαπιστώθηκε κάτι το ύποπτο και ενημέρωσε τον αξιωματικό υπηρεσίας.

Έτσι, ο αξιωματικός υπηρεσίας πήρε το όπλο του (τύπου G3-A3), τοποθέτησε γεμιστήρα 18 φυσιγγίων, από τα οποία τα δύο πρώτα ήταν αβολίδωτα και μαζί με τον Γ.Λ. κατευθύνθηκαν προς την βορειοδυτική πλευρά του στρατοπέδου που είχαν ακουστεί τα σφυρίγματα. Οι δύο άνδρες αντιλήφθηκαν κάτι ύποπτο.

Όμως λίγο αργότερα, ο Γ.Δ. και ενώ δεν είχε υποπέσει στην αντίληψή τους κάτι το ύποπτο κατευθύνθηκε προς το συρματόπλεγμα του στρατοπέδου που βρίσκεται παράλληλα προς την Νέα Λεωφόρο Σχιστού και φώναξε δύο φορές «Αλτ τις ει», χωρίς να λάβει απάντηση. Παρ’ όλα αυτά, όπλισε το G3-A3 και πάτησε τη σκανδάλη για  να πυροδοτηθούν τα δύο αβολίδωτα φυσίγγια, αλλά το όπλο παρουσίασε και τις δύο φορές εμπλοκή. Τότε ζήτησε το όπλο του λοχία και επειδή δεν πυροδοτήθηκαν τα δυο πρώτα αβολίδωτα φυσίγγια, όπλισε και πυροδότησε κρατώντας το όπλο προς την κατεύθυνση του δρόμου, ενώ άρχισε να φωνάζει δυνατά  αν υπάρχει κάποιος έξω από το στρατόπεδο.

Δεν έλαβε καμία απάντηση και παρ΄ όλα αυτά άρχισε να πυροβολεί και πάλι προς το δρόμο και μόλις σταμάτησε ακούστηκε από τη Λεωφόρο Σχιστού δυνατή κραυγή πόνου, η οποία ήταν του 22χρονου φοιτητή   οινολογίας του ΤΕΙ ο οποίος εκείνη την στιγμή περνούσε με την vespa του έξω από το στρατόπεδο για να πάει σπίτι του δέχθηκε τα πυρά από το όπλο του αξιωματικού υπηρεσίας που του αφαίρεσαν τελικά τη ζωή.

Από το Αναθεωρητικό Δικαστήριο ο επιλοχίας Γ.Δ. καταδικάστηκε σε κάθειρξη 13 ετών για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση και για οπλοχρησία.

Οι γονείς και τα δύο αδέλφια του 22χρονου προσέφυγαν στα Διοικητικά Δικαστήρια και ζήτησαν να τους επιδικαστεί το ποσό των 1.399.920 ευρώ (699.960 ευρώ ο καθένας) και τα δυο αδέλφια ζήτησαν το ποσό των  799.920 ευρώ (399.960 ευρώ ο καθένας).

Τα Διοικητικά Δικαστήρια επιδικάσαν από 300.000 ευρώ σε κάθε ένα από τους δύο γονείς και από 100.000 ευρώ σε κάθε ένα από τα δύο αδέλφια (συνολικά 800.000 ευρώ) συν τους νόμιμους τόκους.

Το Δημόσιο κατέθεσε αναίρεση κατά της εφετειακής απόφασης, υποστηρίζοντας ότι το ποσό είναι υπέρμετρα υψηλό και αντίθετο στην συνταγματική  αρχή της αναλογικότητας αλλά το ΣτΕ απέρριψε την αίτηση.

πηγή: dikastiko.gr/τριτο-θεμα/στους-συγγενείς-του-22χρονου-φοιτητή-πο/

Αθώοι όλοι οι επώνυμοι για τα «ντιλ» κόκας στο Κολωνάκι

Απόφαση «χάδι» για την πλειονότητα των 27 κατηγορουμένων που βρίσκονταν στο εδώλιο για τη συμμετοχή τους στο κύκλωμα διακίνησης ναρκωτικών...

...με έδρα το γνωστό εστιατόριο Lili Shu στο Κολωνάκι, επεφύλαξαν οι δικαστές του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας, βγάζοντας έξω από το κάδρο των ποινικών ευθυνών τους επώνυμους εμπλεκομένους στην υπόθεση.

Συγκεκριμένα, το δικαστήριο, υιοθετώντας την εισαγγελική πρόταση, έκρινε αθώους την ηθοποιό και επιχειρηματία Χριστίνα Παππά, τον γιο της, τον παρουσιαστή Θέμη Γεωργαντά και έναν ακόμη κατηγορούμενο, καθώς, όπως ειπώθηκε χαρακτηριστικά από έδρας, «δεν γνώριζαν ότι γινόταν διακίνηση ναρκωτικών ουσιών στο εστιατόριο στο οποίο ήταν μέτοχοι». 

Ανάσα ανακούφισης έφερε η δικαστική απόφαση και στους διάσημους πελάτες του καταστήματος, όπως η ηθοποιός Δήμητρα Ματσούκα, την οποία το δικαστήριο έκρινε ατιμώρητη. Αντίστοιχη ήταν η κρίση της έδρας και για γόνους επιχειρηματικών οικογενειών και για άλλους κατηγορουμένους, για τους οποίους είτε έπαυσε η δίωξη λόγω παραγραφής είτε κρίθηκαν ατιμώρητοι ή αθώοι. «Αυτά τα πρόσωπα δεν διέθεταν περαιτέρω τις ναρκωτικές ουσίες, αλλά τις χρησιμοποιούσαν προς ιδία χρήση» είχε επισημάνει, άλλωστε, και η εισαγγελική λειτουργός.

Σε 9 έτη κάθειρξη χωρίς αναστολή καταδικάστηκε ο φερόμενος ως εγκέφαλος του κυκλώματος, που διακινούσε κοκαΐνη στα κοσμικά σαλόνια, Σταύρος Περουκίδης, ο οποίος στην απολογία του είχε κάνει λόγο για… κεράσματα ναρκωτικών ουσιών μεταξύ φίλων χωρίς χρηματικά ανταλλάγματα. 

Οι δικαστές, αξιολογώντας το σύνολο του υλικού της δικογραφίας, τις μαρτυρικές καταθέσεις, αλλά και όσα υποστήριξαν οι κατηγορούμενοι στις απολογίες τους, κήρυξε ενόχους τους υπόλοιπους εμπλεκομένους, μετατρέποντας ωστόσο την κατηγορία της διακεκριμένης διακίνησης ναρκωτικών ουσιών σε απλή διακίνηση και επιβάλλοντας ποινές από οκτώ έως 20 έτη.

πηγή:dimokratianews.gr/content/98692/athooi-oloi-oi-eponymoi-gia-ta-ntil-kokas-sto-kolonaki

Παρέμβαση του Στρατού θέλει ο Πάγκαλος για να γίνουν «Μονμάρτρη» τα Εξάρχεια!

Η Κατερίνα Παπακώστα βρήκε «υποστηρικτή» τον Θεόδωρο Πάγκαλο για την απίστευτη δήλωση ότι τα Εξάρχεια είναι... Μονμάρτρη

Ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ σε ανάρτηση στο twitter έγραψε ότι τα Εξάρχεια θα μπορούσαν να αλλάξουν μόνο με την παρέμβαση του Στρατού και τη μεταφορά του Πολυτεχνείου από την περιοχή.

Ο κ. Πάγκαλος, ο οποίος σε κάθε παρέμβασή του προκαλεί σχόλια -συνήθως αρνητικά, είναι η αλήθεια-, αυτή τη φορά επικαλέστηκε τις γνώσεις της γαλλικής που έχει για να υποστηρίξει πως η «Monmartre» προέρχεται από το «mont-martyres», που σημαίνει ότι κάποτε, την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, «εμαρτύρησαν» εκεί κάποιοι χριστιανοί, για να προσθέσει: «Η κυρία Παπακώστα έχει δίκιο.

Τα Εξάρχεια θα μπορούσαν να είναι η γραφική, παραδοσιακή συνοικία της Αθήνας. Οι πολιτικάντηδες, που εν όψει των ευρωεκλογών ρίχνουν τις ευθύνες στην Αστυνομία, μιλούν για κάτι που δεν γίνεται χωρίς την παρέμβαση του Στρατού και τη μεταφορά του ΕΜΠ».

πηγή:dimokratianews.gr/content/98707/paremvasi-toy-stratoy-thelei-o-pagkalos-gia-na-ginoyn-monmartri-ta-exarheia

«Αιχμάλωτοι μίας προδοσίας» – Συγκλονιστικές αφηγήσεις

Κώστας Βενιζέλος

Δεν ήταν πόλεμος, ήταν προδοσία.

Δεν ήταν μόνο προδοσία, αλλά και ένα καλοστημένο σχέδιο διχοτόμησης της Κύπρου. Ιούλιος 1974, η αρχή της αιχμαλωσίας της χώρας μας, που βιώνει την προδοσία μέχρι και σήμερα, μέχρι να απελευθερωθεί.

Το βράδυ της περασμένης Τετάρτης έγινε η πρώτη προβολή της ταινίας ντοκιμαντέρ με μαρτυρίες αιχμαλώτων του 1974, με τίτλο «Αιχμάλωτοι μιας προδοσίας».

Πρόκειται για μια ταινία σε*** σκηνοθεσία Μιχάλη Γεωργιάδη και έρευνα Χρύσανθου Χρυσάνθου (εκτέλεση παραγωγής – Michaelangelo cinematographic services ltd για τον Παγκύπριο Σύνδεσμο Αιχμαλώτων 1974).

Στο ντοκιμαντέρ μιλούν αιχμάλωτοι, οι περισσότεροι στον τόπο που είχαν συλληφθεί τότε από τον τουρκικό κατοχικό στρατό, στην κατεχόμενη σήμερα περιοχή της Κύπρου.

Αφηγήσεις που προκαλούν ανατριχίλα.

Μαρτυρίες που σου κόβουν την ανάσα.

Βρέθηκαν όλοι τους αντιμέτωποι με τη βαρβαρότητα και τον θάνατο.

Η αναμέτρηση άνιση.

Εγκαταλελειμμένοι στο έλεος του πάνοπλου τουρκικού στρατού.

Χουντικοί αξιωματικοί τούς αποτρέπουν να κτυπήσουν τον εισβολέα ακόμη κι όταν ξεκίνησε η στρατιωτική επιχείρηση απόβασης.

«Είναι άσκηση των Τούρκων…», η επαναλαμβανόμενη εντολή.

Και κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας, η εντολή που είχε δοθεί ήταν μην τους κτυπήσετε εάν δεν σας επιτεθούν.

Κοντολογίς, αφήστε τους να προελάσουν.

Συλλήψεις, αιχμαλωσία στα χέρια του τουρκικού στρατού.

Βασανιστήρια, κακουχίες, σε βαθμό που παρακαλάνε να τους σκοτώσουν για να τελειώσει το μαρτύριο.

Να τους φυτέψουν μια σφαίρα στο κεφάλι, όπως συνήθιζε ο τουρκικός στρατός να κάνει σε πολλούς συλληφθέντες.

Χωρίς νερό, χωρίς φαγητό.

Και το βασικότερο χωρίς εντολές από πουθενά.

Μόνοι  να πολεμούν τον εχθρό.

Αναλαμβάνουν από μόνοι τους πρωτοβουλίες.

Περίμεναν μάταια τη βοήθεια από την Ελλάδα.

Η χούντα, όμως, ήταν εκείνη που παρέδωσε την Κύπρο στους Τούρκους, σε συνεργασία με τους ντόπιους ανθρώπους της, και ασφαλώς δεν θα έστελνε βοήθεια.

Περίμεναν, ωστόσο, την Ελλάδα να σπεύσει για βοήθεια.

Γι’ αυτό και πολλοί από τους πολεμιστές, προσδοκώντας στον ερχομό της ελλαδικής βοήθειας, έτρεχαν με την εμφάνιση αεροσκαφών και αρμάτων μάχης να τους υποδεχθούν.

Κι όμως δεν ήταν ελληνικά. Αποδεικνύονταν -φευ- τουρκικά.

Λες και εμείς κάναμε εισβολή στην Τουρκία

Εκτελεστικά αποσπάσματα, παντού. Βιασμοί γυναικών, συλλήψεις και διωγμοί.

Οι αιχμάλωτοι, που μεταφέρθηκαν στην Τουρκία, απειλήθηκαν με λιντσάρισμα από όχλο που ήθελε ελληνικό αίμα.

«Λες και εμείς κάναμε εισβολή στην Τουρκία και θέλανε να μας σκοτώσουν», είπε ένας από τους αιχμαλώτους στην αφήγησή του.

Η διαδρομή τους από το λιμάνι στις τουρκικές φυλακές ήταν κόλαση.

Τα λεωφορεία πετροβολούνταν και εξαγριωμένο πλήθος ήθελε να εισβάλει σε αυτά. Κόλαση και η ζωή τους στις φυλακές.

Στο ντοκιμαντέρ-ντοκουμέντο, οι αιχμάλωτοι περιγράφουν τις μάχες, σφίγγοντας τα χείλια τους, για να μην αφήσουν τον πόνο και τις θύμησες να τους λυγίσουν.

Θυμούνται και τα μάτια τους βουρκώνουν.

Ο διπλανός τους έπεφτε νεκρός από μια σφαίρα, έναν όλμο.

Εκείνοι πιάστηκαν αιχμάλωτοι και πέρασαν πολλές φορές από τον θάνατο.

Κάποιοι άλλοι δεν επέστρεψαν ποτέ.

Παραμένουν αγνοούμενοι.

Άλλοι βρέθηκαν τα οστά τους σε πηγάδια και ομαδικούς τάφους.

Οι περιγραφές δίνουν την αίσθηση του μακρινού. Μιας κινηματογραφικής ταινίας.

«Με σημάδεψε ο Τούρκος στρατιώτης με το πιστόλι του, με πυροβόλησε και έκανα μανούβρες για να μη με πετύχει… Παλέψαμε, εγώ με ένα χέρι τραυματισμένο.

Με έσφιγγε να με πνίξει.

Του δάγκωσα το χέρι τόσο βαθιά που με άφησε και άρχισε να φωνάζει βοήθεια. Έτρεξα να σωθώ…». Συνελήφθη αργότερα.

Η απελευθέρωσή τους περιγράφεται ως επιστροφή στη ζωή. Ερχόμενοι, εκεί στο Λήδρα Πάλας, που γινόταν η ανταλλαγή αιχμαλώτων, μάθαιναν για το τι έγινε. Πως η μισή Κύπρος ήταν υπό κατοχή.

«Πού θα θέλατε να πάτε;», τους ρωτούσαν. «Στο χωριό μου», η απάντηση. «Είναι κατεχόμενο…».

Εκεί, τέλος Οκτωβρίου, επέστρεψαν οι τελευταίοι, τότε ενημερώνονταν τι είχε συμβεί. Πως δεν είχαν σπίτι και η οικογένειά τους ήταν κάπου -δεν ήξεραν πού- στις ελεύθερες περιοχές.

Παραμένουν αδικαίωτοι

«Στα 20 μου χρόνια η Πολιτεία μου έδωσε έναν πόλεμο και στα 60 μού έδωσε ανεργία», είπε ένας από τους αιχμαλώτους του 1974, που κατέθεσε τη δική του μαρτυρία, αλλά και το δικό του παράπονο.

Ένα παράπονο που το εξέφρασαν όλοι τους σχεδόν.

Κανείς δεν τους ρώτησε έκτοτε εάν ζουν, εάν πέθαιναν, εάν οι πληγές τους έχουν επουλωθεί.

«Να πας να μου φέρεις χαρτί από τον διοικητή σου», είπε με αυστηρό ύφος ένας γραφειοκράτης σε νοσοκομείο όταν επέστρεψε από την αιχμαλωσία και τραυματίας πήγε στον γιατρό.

«Μα ο διοικητής μου είναι αιχμάλωτος στην Τουρκία, εγώ μόλις επέστρεψα, να πάω πίσω να τον βρω;», διερωτήθηκε.

«Έτσι λέγει ο κανονισμός», είπε ο υπάλληλος που βιαζόταν να τελειώσει με τον ενοχλητικό που είχε μπροστά του.

Αυτό το κράτος, το οποίο υπερασπίσθηκαν όσοι πολέμησαν το 1974, αλλά και σε άλλους αγώνες της πατρίδας, ενίοτε στελεχώνουν άνθρωποι που νομίζουν ότι τους χρωστάμε.

Αυτή είναι μια πραγματικότητα διαχρονική και αναλλοίωτη.

Οι αιχμάλωτοι πολέμου του 1974 κουβαλούν μαζί τους την ιστορία αυτού του τόπου.

Είναι αιχμάλωτοι μιας προδοσίας, που κατέστρεψε την Κύπρο. Μιας προδοσίας που βιώνουμε μέχρι σήμερα.

Παραμένουν αδικαίωτοι, γιατί ενίοτε δικαιώνονται είτε αυτοί που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο συμμετείχαν στην καταστροφή είτε οι ατσαλάκωτοι και άκαπνοι.

Στο κινηματοθέατρο Παλλάς, που έγινε η πρώτη προβολή, ο κόσμος που παρακολουθούσε, οι πλείστοι με βιώματα από την εισβολή, ταυτίζονταν με τις αφηγήσεις

. Ξαναζούσαν τα όσα βίωσαν και οι ίδιοι, τις ημέρες της εισβολής αλλά και στη συνέχεια.

Βαθιά συγκινημένοι έφεραν στη μνήμη τους εικόνες και εμπειρίες μιας ζωής. Κάποιοι άφησαν τη μνήμη να κυριαρχηθεί από τον πόνο και έκλαψαν.

Το ντοκιμαντέρ είναι ένα ιστορικό ντοκουμέντο, ένα σημαντικό όπλο μνήμης ενάντια στη λήθη!

Η δουλειά του Μιχάλη Γεωργιάδη και του Χρύσανθου Χρυσάνθου σημαντική για την ιστορία του τόπου και η συμβολή τους στη διατήρηση της μνήμης.

Το εγχείρημα αυτό έγινε πραγματικότητα όταν ο Μιχάλης Γεωργιάδης είχε την ιδέα, την έθεσε ενώπιον του προέδρου του Παγκύπριου Συνδέσμου Αιχμαλώτων 1974, Βάσου Χρήστου, ο οποίος με επιμονή την προχώρησε.

Η ταινία είναι διάρκειας 94 λεπτών.

Συγκεντρώθηκε υλικό 1.700 λεπτών, προίκα για μελλοντική δουλειά.

Η δουλειά αυτή κράτησε ένα χρόνο.

*** σκηνοθεσία Μιχάλη Γεωργιάδη 

πηγη - national-pride.org/2019/04/15/αιχμάλωτοι-μίας-προδοσίας-συγκλο/

Την Παρασκευή η "μητέρα των μαχών" για τα αναδρομικά των συνταξιούχων

Μια κρίσιμη δικαστική μάχη, μια δίκη- πιλότος για τα αναδρομικά που διεκδικούν οι συνταξιούχοι από τις περικοπές και την κατάργηση των δώρων με τους νόμους του 2012 οι οποίοι έχουν κριθεί αντισυνταγματικοί από το ΣτΕ θα διεξαχθεί στις 19 Απριλίου.

Νωρίς το πρωί της Παρασκευής, στην αίθουσα του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, θα εκδικαστεί η έφεση του ΕΦΚΑ και του ΕΤΕΑΕΠ κατά της πρωτόδικης απόφασης με την οποία ο 70χρονος Οδυσσέας Τσολογιάννης δικαιώθηκε να λάβει αναδρομικά 11.184 ευρώ.
Ο συνταξιούχος δήλωσε στη "δημοκρατία" ότι "αυτή τη φορά δεν είναι δυνατόν να δοθεί νέα αναβολή, ακόμη και αν οι νομικοί εκπρόσωποι του ΕΦΚΑ και του ΕΤΕΑΕΠ το ζητήσουν από την έδρα".

Ο λόγος, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι το ότι οι δικηγόροι των δύο φορέων ήδη ζήτησαν και πήραν αναβολή της δίκης την Τρίτη 26 Φεβρουαρίου, οπότε και αρχικά είχε οριστεί η διεξαγωγή της. Στον κ. Τσολογιάννη το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο του 2018 αποφάνθηκε ότι δικαιούται να του επιστραφούν συνολικά 11.184 ευρώ από παράνομες περικοπές στην κύρια και την επικουρική σύνταξη. Ο συνταξιούχος αρχικά είχε προσφύγει δικαστικά το 2013. Στη συνέχεια προέβη σε νέα προσφυγή το 2015. Δεδομένου ότι μια νέα αναβολή φαντάζει αδύνατη, οι νομικοί εκπρόσωποι του ΕΦΚΑ και του ΕΤΕΑΕΠ αναμένεται, μεταξύ άλλων, να υποστηρίξουν ότι κατά περίπτωση ορθώς εφαρμόστηκαν οι περικοπές των νόμων του 2012. 

Όποια και αν είναι η απόφαση του δικαστηρίου, θα καθαρογραφεί και θα γνωστοποιηθεί μέσα στους αμέσως επόμενους μήνες.

πηγή:enikonomia.gr/economy/212485,tin-paraskevi-i-mitera-ton-machon-gia-ta-anadromika-ton-syntaxiou.html

Ευχές για το Πάσχα από την Ε.Α.Α.Σ