Σάββατο 23 Μαρτίου 2019

25η ΜΑΡΤΙΟΥ: Όλοι την Γαλανόλευκη στα Μπαλκόνια μας






Την Δευτέρα 25η Μαρτίου, με 

ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια 


γιορτάζουμε και τιμούμε την 


επανάσταση του 1821, το 


μεγαλύτερο γεγονός της νεώτερης 

Ελληνικής Ιστορίας

  Μαζί με την Εθνική Επέτειο γιορτάζουμε και τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, που συμβολικά ταυτίστηκε με την Επανάσταση.
     
   Για μια ακόμη χρονιά, η Πατρίδα μας γιορτάζει για δύο Χαίρε, το "Χαίρε ω Χαίρε Λευτεριά" που αναφέρεται στο μεγαλείο της Ελευθερίας  και το "Χαίρε  Κεχαριτωμένη Μαρία" που αναφέρεται στη χαρμόσυνη αγγελία της σύλληψης του Ιησού Χριστού από την Παρθένο Μαρία.
     
   Για να τιμήσουμε την διπλή αυτή γιορτή προτείνεται, σε όσους αισθάνονται ότι είναι πραγματικοί Έλληνες να τοποθετήσουμε, την γαλανόλευκη σημαία στα μπαλκόνια των σπιτιών μας, ως ένδειξη τιμής και ευγνωμοσύνης σε όσους, με τον αγώνα τους, έδωσαν την ζωή τους για να είμαστε εμείς Ελεύθεροι σήμερα.

  Της πρότασης εξαιρούνται όσοι δεν πιστεύουν στις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά του Έθνους, όσοι δεν πιστεύουν στις Ένοπλες Δυνάμεις, που έχουν ως κυρίαρχη αποστολή να διαφυλάξουν τα Ιερά και τα Όσια τα οποία συνιστούν ένα Έθνος και είναι:
    .  Η  Πατρίδα
    .  Η  Θρησκεία
    .  Η  Ελευθερία                  
    .  Η  Οικογένεια
    .  Η Δημοκρατία
    .  Η Παιδεία
    .  Ο Πολιτισμός
    .  Οι Θεσμοί




1685: Αφανισμός των Τούρκων στην Κορώνη, συντριβή τους στην Καλαμάτα



Παντελής Καρύκας

Το 1684 οι Ενετοί κήρυξαν τον πόλεμο στους Τούρκους. 
Υπό τον Φραγκίσκο Μοροζίνι οι Ενετοί είχαν σημαντικές επιτυχίες εξαρχής καθώς οι Τούρκοι πολεμούσαν σκληρά κατά των Αυστριακών και των Πολωνών, παράλληλα. 

Οι Έλληνες στην Πελοπόννησο βρισκόταν ήδη σε επαναστατικό αναβρασμό γεγονός που αντιλήφθηκαν οι Τούρκοι προχωρώντας, ως συνήθως, σε σφαγές.

 Ένα από τα θύματά τους ήταν και ο μητροπολίτης Κορίνθου Ζαχαρίας.

Στη δε Μάνη δεν άργησε να ξεσπάσει σχεδόν ανοικτή εξέγερση ζητώντας την ενίσχυση των Ενετών. Σε απάντηση ο σερασκέρης της Πελοποννήσου Ισμαήλ πασάς εισέβαλε, επικεφαλής 10.000 ανδρών, στη Μάνη και άρχισε να καίει και να σφάζει. Οι Μανιάτες αντέδρασαν και σε μάχη που δόθηκε σκότωσαν περί τους 1.800 Τούρκους.
Τον Φεβρουάριο – Μάρτιο του 1685 ο Μοροζίνι έστειλε όπλα και πυρομαχικά στους Μανιάτες, αλλά δεν έστειλε ενισχύσεις. Στις 21 Ιουνίου 1685 όμως ο ενετικός στόλος απέπλευσε από τα Επτάνησα προς τη Πελοπόννησο, μεταφέροντας και δύναμη 8.000 (9.500 αναφέρει ο Σάθας) στρατιωτών.
Κορώνη
Η μικρή ενετική στρατιά αφίχθη στην Πελοπόννησο και κατόπιν διαβουλεύσεων αποφασίστηκε να πολιορκηθεί η οχυρή Κορώνη. Στην πόλη υπήρχε ισχυρή φρουρά ενώ και ο Οθωμανοί κάτοικοι ήταν αποφασισμένοι να αμυνθούν. Άλλωστε ήταν καλά εφοδιασμένοι με τρόφιμα και πυρομαχικά.
Τις επόμενες δύο ημέρες οι πολιορκητές ανέσκαψαν τα πρώτα πολιορκητικά χαρακώματα. Δημιουργήθηκαν τρία κανονιοστάσια με 50 συνολικά πυροβόλα προερχόμενα κυρίως από τα πλοία του στόλου.
Οι Τούρκοι αμύνονταν φανατισμένα εξαρχής. Εκτέλεσαν μάλιστα και έξοδο επιτιθέμενοι στο σώμα των Δαλματών του Μοροζίνι. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι άνδρες του Ενετού αρχιστρατήγου ήταν κυρίως Γερμανοί, από την Σαξωνία, το Μπράουνσβαϊγκ και άλλα γερμανικά κρατίδια, καθώς και Ιππότες του Αγίου Ιωάννη από τη Μάλτα.
Στο μεταξύ οι Τούρκοι συγκρότησαν μια απελευθερωτική στρατιά, υπό τους Χαλίλ πασά και Μουσταφά πασά, με σκοπό την άρση της πολιορκίας της Κορώνης. Η τουρκική απελευθερωτική στρατιά στρατοπέδευσε σε παρακείμενο λόφο πίσω από το στρατόπεδο των πολιορκητών και άρχισαν αν τους παρενοχλούν με επιδρομές.
Σε απάντηση οι Ενετοί κατασκεύασαν προμαχώνα ενισχυμένο με τάφρο στα νώτα του στρατοπέδου τους ώστε να επιτηρούν τους Τούρκους, τοποθετώντας ως φρουρά 100 στρατιώτες. Στο μεταξύ οι Τούρκοι της πόλης επιτέθηκαν κατά των ενετικών χαρακωμάτων αλλά αποκρούστηκαν. Την ίδια ώρα 800 άνδρες των δύο πασάδων επιτέθηκαν στον νέο-κατασκευασμένο προμαχώνα αλλά και αυτοί απέτυχαν.
Κατόπιν οι δύο πασάδες επιχείρησαν να ενισχύσουν τους πολιορκημένους. Για τον σκοπό αυτό συγκρότησαν απόσπασμα 4.000 ανδρών επιχειρώντας να περάσουν μέσα από το χριστιανικό στρατόπεδο. Αποκρούστηκαν όμως με απώλειες.
Παρόλα αυτά η πολιορκία δεν εξελισσόταν ευχάριστα για τους χριστιανούς καθώς όλες οι απόπειρές τους κατά της πόλης είχαν αποτύχει. Προσπάθεια υπονόμευσης των τειχών επίσης δεν απέδωσε. Αντίθετα οι Τούρκοι επιτέθηκαν με πολύ ισχυρές δυνάμεις, κατέλαβαν τον προμαχώνα και κατέσφαξαν τους 100 άνδρες της φρουράς.
Αντεπίθεση
Αμέσως όμως ο Μοροζίνι αντεπιτέθηκε. Με εμπροσθοφυλακή τους δραγώνους του, υποστηριζόμενους από τους Δαλματούς και τους Ιππότες του Αγίου Ιωάννη, οι χριστιανοί σάρωσαν τους πολύ περισσότερους Τούρκους και ανακατέλαβαν το οχύρωμα. Τουλάχιστον 300 Τούρκοι σκοτώθηκαν.
Ο δε Μοροζίνι διέταξε να κοπούν τα κεφάλια 120 νεκρών Τούρκων και να τοποθετηθούν σε λόγχες απέναντι από τα τείχη της Κορώνης ώστε να τα βλέπουν οι πολιορκημένοι Τούρκοι.
Στο μεταξύ οι Έλληνες είχαν αναθαρρήσει από την παρουσία ευάριθμου τακτικού ευρωπαϊκού στρατού και άρχισαν να ξεσηκώνονται και πάλι. Οι Μανιάτες μόνο ενίσχυσαν τον Μοροζίνι με 1.500 πολεμιστές. Κατόπιν αυτού και θέλοντας να πάψει τον διμέτωπο αγώνα ώστε να επικεντρωθεί στην πολιορκία, ο Μοροζίνι αποφάσισε να επιτεθεί αιφνιδιαστικά στο τουρκικό στρατόπεδο του Χαλίλ και Μουσταφά.
Στις 25 Αυγούστου Μοροζίνι επιβίβασε στα πλοία 3.000 επίλεκτους άνδρες του τους οποίους αποβίβασε στα δεξιά του τουρκικού στρατοπέδου. Το σώμα αυτό κινούμενο μέσω μιας κοιλάδας προσέγγισε κρυφά. Την ίδια ώρα το κύριο σώμα του Μοροζίνι βάδισε κατά μέτωπο εναντίον των Τούρκων.
Τρεις κανονιοβολισμοί έδωσαν το σύνθημα και οι χριστιανικές δυνάμεις επιτέθηκαν ταυτόχρονα στους κοιμώμενους Τούρκους, διαλύοντάς τους. Οι Τούρκοι έντρομοι τράπηκαν σε φυγή εγκαταλείποντας όλες τις αποσκευές, τα εφόδιά τους, τα πυροβόλα και τα λάβαρά τους.
Έφοδος
Κατόπιν αυτού ο χριστιανικός στρατός ετοιμάστηκε να επιτεθεί στην Κορώνη. Στις 31 Αυγούστου όλα ήταν έτοιμα. Οι πολιορκητές είχαν κατασκευάσει νέα υπόνομο, στην οποία τοποθέτησαν 250 βαρέλια με πυρίτιδα, την οποία και ανατίναξαν επιτυχώς προκαλώντας μεγάλο ρήγμα στο τείχος.
Αμέσως το χριστιανικό πεζικό εξόρμησε. Όμως οι Τούρκοι αντιστάθηκαν λυσσαλέα με επικεφαλής έναν μουφτή που κρατούσε το κοράνι και τους παρότρυνε να «γίνουν μάρτυρες του προφήτη». Περίπου 400 χριστιανοί σκοτώθηκαν και άλλοι τόσοι τραυματίσθηκαν στην πρώτη αυτή έφοδο.
Από την άλλη πλευρά και οι Τούρκοι έχασαν τον φανατικό μουφτή και πολλούς αξιωματικούς τους. Έτσι όταν εκτελέστηκε νέα έφοδος η τουρκική άμυνα κατέρρευσε. Οι στρατιώτες εισήλθαν στην πόλη και κατέσφαξαν τουλάχιστον 3.000 ανθρώπους. επίσης κυριεύτηκαν και τα 120 πυροβόλα της πόλης.

Η μάχη της Καλαμάτας
Ο Μοροζίνι μετά την Κορώνη έστειλε τους Μανιάτες να καταλάβουν το φρούριο της Ζαρνάτας το οποίο και παραδόθηκε με συνθήκη. Στην Ζαρνάτα ο Μοροζίνι ενισχύθηκε με 3.000 σκληροτράχηλους Σάξωνες στρατιώτες και βάδισε προς την Καλαμάτα.
Εκεί είχε συγκεντρωθεί μια τουρκική στρατιά 10.000 πεζών και 2.000 ιππέων. Οι Τούρκοι είχαν στρατοπεδεύσει έχοντας τα νώτα τους την πόλη. Στο μεταξύ ο χριστιανικός στρατός – 8.000 τακτικοί στρατιώτες, 1.500 Μανιάτες – αποβιβάστηκε στην περιοχή τελών υπό τις διαταγές του Γερμανού στρατηγού Αννίβα φον Ντέγκενφελτ, βετεράνο της μάχη της Βιέννης (1683).
Ο έμπειρος Γερμανός προωθήθηκε προς τις τουρκικές θέσεις με εμπροσθοφυλακή τους ακαταπόνητους δραγώνους του, τους ηρωικούς Μανιάτες και τους Δαλματούς. Έταξε δε στο κέντρο τα ενετικά συντάγματα, στο δεξιό πλευρό τους Γερμανούς από το Μπράουνσβαϊγκ και στο αριστερό πλευρό τους Σάξωνες.
Ο επικεφαλής των Τούρκων ήταν ίδιος ο Καπουδάν πασάς (αρχιναύαρχος). Στο μεταξύ ο χριστιανικός στρατός είχε φτάσει κοντά στο τουρκικό στρατόπεδο. Σταμάτησε όμως αναπτυσσόμενος σε μια σειρά χαμηλών λόφων, με τα πλοία του στόλου να υποστηρίζουν τους Σάξωνες.
Στο μεταξύ οι Τούρκοι βλέποντας το χριστιανικό αριστερό πλευρό να μη διαθέτει ιππικό επιτέθηκαν με το δικό τους. Οι Σάξωνες όμως θέρισαν τους σπαχήδες με τα πυκνά πυρά τους, την ώρα που τα πυροβόλα των πλοίων σκορπούσαν τον θάνατο στους Τούρκους.
Την ώρα που συνέβαιναν αυτά στο χριστιανικό αριστερό, στο δεξιό ο Καπουδάν πασάς έριξε το σύνολο σχεδόν του πεζικού κατά του σώματος Μπράουνσβαϊγκ. Και εκεί όμως οι πειθαρχημένοι Γερμανοί, αν και υστερούσαν δραματικά σε αριθμό, τσάκισαν τους Τούρκους με συνεχείς ομοβροντίες. Έχοντας ηττηθεί στις δύο πτέρυγες οι Τούρκοι δεν άντεξαν στην χριστιανική αντεπίθεση.
Οι Τούρκοι τσάκισαν και κατέφυγαν στην Καλαμάτα. Το ηθικό τους όμως είχε τόσο καταπέσει που αφού κατέστρεψαν πυροβόλα και πυρομαχικά εγκατέλειψαν την πόλη. Μετά τη νίκη αυτή οι Μανιάτες κατέλαβαν και τα κάστρα του Οιτύλου, της Κελέφας και του Πασαβά. Ήταν οι πρώτες μεγάλες νίκες στην Πελοπόννησο. Θα ακολουθούσαν και άλλες.

Πού βρίσκεται το πρώτο ηρώο της Επανάστασης




Δημήτρης Παυλόπουλος

Το πρώτο ηρώο για τον ελληνικό αγώνα του 1821 είναι μαρμάρινη στήλη, το κενοτάφιο των πεσόντων στο Δραγατσάνι Ιερολοχιτών, των μελών του Ιερού Λόχου, που τον είχε ιδρύσει ο Αλέξανδρος Υψηλάντης (1792-1828) το 1821. Ακολουθεί τον τύπο πεσσόσχημου ηρώου με κρηπίδα, ενώ απολήγει σε αρχαία περικεφαλαία.
Η αρχική θέση του ήταν διαφορετική: η στήλη αποκαλύφθηκε στις 6 Ιουνίου 1843 στο λεγόμενο Άλσος των Ιερολοχιτών, στη μικρή πλατεία της βορειοδυτικής πλευράς του Πανεπιστημίου Αθηνών, προς την πλευρά της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, η οποία από το 1842 στεγαζόταν στο Πανεπιστήμιο. Ο ρομαντικός ποιητής Σπυρίδων Ν. Βασιλειάδης (1845-1874) ελεεινολογεί την κατάσταση του μνημείου μέσα στη δεκαετία του 1870, δίπλα στους αποπάτους του Πανεπιστημίου Αθηνών…
Χορηγός του ηρώου υπήρξε ο Φαναριώτης ποιητής Αλέξανδρος Κ. Σούτσος (1803-1863), εις μνήμην του πεσόντος στο Δραγατσάνι αδελφού του Δημητρίου και του Ιθακήσιου Σπυρίδωνος Δρακούλη, εκατόνταρχων του Ιερού Λόχου το 1821, όπως και όλων των ηρώων Ιερολοχιτών.
Το 1885 οι εργασίες για την ανέγερση του τρίτου και τελευταίου κτηρίου της «αθηναϊκής τριλογίας», της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, στάθηκαν αιτία να μετατοπιστεί το μνημείο στο Πεδίον του Άρεως, σε αταίριαστη προς τις αναλογίες του λίθινη βάση που κατασκευάστηκε από την αρχή.
Το 1899 ο Κωστής Παλαμάς, γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποχαιρετούσε δυο κυπαρίσσια και δυο πεύκα του άλσους του ηρώου που τα έβλεπε καθημερινά βαδίζοντας προς το γραφείο του στο Πανεπιστήμιο. Η επιλογή του Πεδίου του Άρεως δεν ήταν άσχετη προς τη χρήση του ως στρατώνων του Ιππικού την εποχή της ανίδρυσης του μνημείου. Μεταπολεμικά, μπροστά από τη βάση του μνημείου, μπήκε μαρμάρινη πλάκα με αφιέρωση του αγωνισθέντος στη Μέση Ανατολή από το 1942 εθελοντικού σώματος.

Ο αρχιτέκτων και ο γλύπτης

Ως σχεδιαστής της στήλης πρέπει να θεωρηθεί αρχιτέκτων που είχε επαφές με την Ευρώπη, καθώς ο τύπος της στήλης εντοπίζεται ήδη το 1800 σε μνημείο στο Στρασβούργο, έργο του Friedrich Weinbrenner (1766-1826), το 1814 σε ηρώο στη Δρέσδη, έργο που σχεδίασε ο αρχιτέκτων Gottlob Friedrich Thormeyer (1775-1842) και εκτέλεσε ο γλύπτης Christian Gottlieb Kühn (1780-1828), καθώς και μόλις τρία χρόνια πριν από τη στήλη του μνημείου μας, το 1840, σε μνημείο στο νεκροταφείο της Βόννης.
Ο μελετητής της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής Κώστας Η. Μπίρης (1899-1980) την αποδίδει από το 1949 με πιθανότητες στον αρχιτέκτονα Σταμάτιο Κλεάνθη (1802-1862). Μόνο στοιχείο για τέτοιαν απόδοση είναι το ότι ο Κλεάνθης είχε λάβει μέρος στον Ιερό Λόχο ως ένας από τους 400 νεαρής ηλικίας Έλληνες εθελοντές που πολέμησαν.
Μάλλον η συμμετοχή του στον αγώνα των Ιερολοχιτών τον έκανε και να μην την υπογράψει. Το ηρώο πρέπει να πιστωθεί σε έμπειρο μαρμαρογλύπτη, όπως προδίδει και η κατεργασία του στεφανωμένου ξίφους στην πρόσθια όψη της στήλης.

Το ηρώο των Ιερολοχιτών στη Ρουμανία

Το 1884, χάρη στην πρωτοβουλία της συντακτικής επιτροπής ελληνικής εφημερίδας του Βουκουρεστίου, ανιδρύθηκε στο Δραγατσάνι δεύτερο μνημείο του Ιερού Λόχου, έργο των εγκατεστημένων στο Βουκουρέστι Νικολάου Ι. Χαλεπά (1855-1932), αδελφού του γλύπτη της Κοιμωμένης, και Ιωάννη Τζ. Λαμπαδίτη (γ. 1852-1918).
Πρόκειται για μαρμάρινη μονολιθική στήλη με ανάγλυφο σταυρό σε ημισέληνο και κάτω από αυτόν με ανάγλυφο το σήμα των Ιερολοχιτών, το κρανίο. Στην κύρια πρόσοψή του, στο κέντρο ανάγλυφου δάφνινου και δρύινου στεφανιού, αναγράφεται με χρυσά γράμματα η κεφαλαιογράμματη επιγραφή: «Διαβάτα, άγγειλον ότι ενθάδε κείμεθα / υπέρ ελευθερίας αγωνισάμενοι».
Στις άλλες τρεις μνημονεύονται ο βασιλιάς της Ρουμανίας Κάρολος Α’ (1839-1914) και οι αγωνιστές στην ελληνική και στη ρουμανική γλώσσα. Το μνημείο αποτελεί προσφορά της ελληνικής παροικίας στη Ρουμανία, ενώ το 2007 το αποκατέστησε η Alpha Bank.

Ερντογάν, ο «νονός» της τρομοκρατίας!!



Ας ξεκινήσουμε με μία υπόθεση εργασίας. 

Ας φανταστούμε τη Μαρίν Λεπέν ή τον Ματέο Σαλβίνι, να προβάλλουν στις συγκεντρώσεις τους βίντεο από τις επιθέσεις που πραγματοποίησαν τζιχαντιστές στην Ευρώπη. 
Σίγουρα θα ακούγαμε για «ισλαμοφοβία» και για «ρητορική μίσους». 

Η υπόθεση αυτή εργασίας είναι μία υπαρκτή πραγματικότητα στην Τουρκία του Ερντογάν.
Ο Τούρκος πρόεδρος πρόβαλλε το σοκαριστικό βίντεο από το μακελειό στην Νέα Ζηλανδία σε συγκέντρωση οπαδών του. Μεγαλύτερη ανατριχίλα προκάλεσε όμως η ρητορική του.Ο Ταγίπ Ερντογάν άνοιξε έναν ιδιότυπο διάλογο με τον ακροδεξιό μακελάρη, απαντώντας στο ακατάληπτο «μανιφέστο» του. Απέδωσε την επίθεση σε μία ευρύτερη «συνωμοσία σταυροφόρων«, οι οποίοι «χαϊδεύουν την πλάτη του δολοφόνου«.
Ήταν μία ξεκάθαρη μομφή κατά χωρών της Δύσης, με τις οποίες η Άγκυρα είναι σε ανοιχτή αντιπαράθεση. Ο Ταγίπ Ερντογάν περίπου ισχυρίστηκε ότι η Δύση θέλει να «αρπάξει» την Κωνσταντινούπολη από την Τουρκία. Προχώρησε σε ιστορικούς παραλληλισμούς με την εισβολή των δυνάμεων της Αντάντ στα Δαρδανέλια, έναντι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1915.
Οι αναφορές του Τούρκου προέδρου δεν είναι μόνο άστοχες. Είναι ξεκάθαρα προσβλητικές, ακόμα και για τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης στην Νέα Ζηλανδία, τα οποία υποκριτικά υπερασπίζεται. Υποκριτικά, γιατί ουσιαστικά αποσκοπεί να κερδίσει ψήφους για τις επικείμενες δημοτικές εκλογές της Τουρκίας.

«Δεν θα κυκλοφορείτε με ασφάλεια στους δρόμους»

Η ρητορική του Ερντογάν προκάλεσε αντιδράσεις στις κυβερνήσεις της Νέας Ζηλανδίας και της Αυστραλίας, την χώρα καταγωγής του ακροδεξιού μακελάρη. Δεν είδαμε όμως την παραμικρή αντίδραση από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι οποίες μετράνε εκατοντάδες θύματα από τις αιματηρές επιθέσεις ισλαμιστών τρομοκρατών. Μόνη εξαίρεση o Τσέxος πρόεδρος Μίλος Ζέμαν ο οποίος χαρακτήρισε την Τουρκία «de facto» σύμμαχο του Ισλαμικού Κράτους.
Είναι αλήθεια πως ο Τσέχος πρόεδρος φημίζεται για τις ξενοφοβικές και συχνά προκλητικές δηλώσεις του. Όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση έχει απόλυτο δίκιο. Δεν είναι τυχαίο που ο Ταγίπ Ερντογάν ουσιαστικά δεν καταδίκασε μία άλλη επίθεση που ακολούθησε στην Ολλανδία, στη οποία ένας Τούρκος ισλαμιστής σκότωσε τρεις ανθρώπους. Η ολλανδική κυβέρνηση προτίμησε να κρατήσει χαμηλούς τόνους.
Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολικό να ισχυριστεί πως ήταν η εμπρηστική ρητορική του Ερντογάν που «όπλισε» το χέρι του δράστη. Αξίζει να θυμηθούμε μία ανατριχιαστική δήλωση του Τούρκου προέδρου, μόλις δύο χρόνια πριν. Απευθυνόμενος στην ΕΕ είχε δηλώσει πως «κανείς Ευρωπαίος δεν θα μπορεί να περπατά με ασφάλεια στους δρόμους«. Ξεκάθαρα πιστεύει πως , εκμεταλλευόμενος την δημοφιλία του στις τάξεις των μουσουλμάνων και ειδικότερα των Τούρκων μεταναστών στην ΕΕ, μπορεί να «εκβιάσει» τους Ευρωπαίους. Μην ξεχνάμε πως αυτό ακριβώς κάνει με το μεταναστευτικό. Μοιάζει να είναι διατεθειμένος ακόμα και να λειτουργήσει ως ένα είδος «Οδηγού» για τους εκατοντάδες «μοναχικούς λύκους» του τζιχαντιστικού Ισλάμ.

Δεν υπάρχει ισλαμική τρομοκρατία

Μπορεί ο Αυστραλός μακελάρης να επικαλείται τον χριστιανισμό, αλλά είναι ανιστόρητο και επικίνδυνο να κάνουμε τον παραμικρό συμψηφισμό με το τζιχαντιστικό φαινόμενο. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να ισχυριστούμε πως οι εκκλησίες και τα μοναστήρια λειτουργούν ως κέντρα στρατολόγησης της ακροδεξιάς τρομοκρατίας.  Δεν ισχύει όμως το ίδιο για τα τζαμιά των σαλαφιστών, ενός ακραίου δόγματος του σουνιτικού Ισλάμ, που υπάρχουν κατά εκατοντάδες στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Πολλά από αυτά χρηματοδοτούνται από την Τουρκία ή την Σαουδική Αραβία. Εξάλλου για τον Ερντογάν δεν υπάρχει ζήτημα «ισλαμικής τρομοκρατίας». Αυτό είχε θυμίσει, απρεπώς, στην Άνγκελα Μέρκελ κατά την κοινή τους συνέντευξη τύπου, τον Φεβρουάριο του 2017.
Μάταια η Γερμανίδα καγκελάριος είχε διευκρινίσει πως η αναφορά της αφορούσε ορισμένες ακραίες ομάδες, όχι το σύνολο του ισλαμικής θρησκείας. Ο Τούρκος πρόεδρος ήταν έτοιμος να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο μπροστά στις κάμερες. Όμως μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που λίγο πριν στήριζε απροκάλυπτα το Ισλαμικό Κράτος στην Συρία.
Είναι γνωστές οι «μπίζνες» του υιού του Μπιλάλ, η εταιρεία του οποίου αγόραζε λαθραία πετρέλαιο από το ISIS. Ο επικεφαλής της MIT Χακάν Φιντάν, άτομο του στενού περιβάλλοντος του Ερντογάν, υποστήριζε πως η Δύση όφειλε να αναγνωρίσει ως συνομιλητή της το Ισλαμικό Κράτος! Δηλαδή να διαπραγματευτεί με μία αιμοσταγή οργάνωση που έσφαζε μέχρι και γυναικόπαιδα.

Κοινοί κώδικες επικοινωνίας Ερντογάν-ISIS

Δυστυχώς για τον Ερντογάν οι μεγάλοι νικητές αναδείχτηκαν το καθεστώς Άσαντ και οι Κούρδοι μαχητές του YPG , τους οποίους εξόπλιζε η Δύση. Κοινό μυστικό είναι πως η Άγκυρα ουσιαστικά στράφηκε κατά του Ισλαμικού Κράτους, μόλις συνειδητοποίησε ότι ήταν θέμα χρόνου να ηττηθεί στο πεδίο της μάχης. Μπορεί οι τζιχαντιστές να είναι υπεύθυνοι για πολλές αιματηρές στην Τουρκία, αλλά απέφευγαν να προκαλέσουν θύματα στις τάξεις των Τούρκων μουσουλμάνων., δηλαδή στην «εκλογική πελατεία» του Τούρκου προέδρου.
Δεν είναι υπερβολή να ισχυριστούμε πως υπήρχαν κοινοί κώδικες επικοινωνίας του Ερντογάν με το ISIS. Ας θυμηθούμε την στάση του στην πολύνεκρη επίθεση που σημειώθηκε σε συγκέντρωση Κούρδων του κόμματος HDP, στην πόλη Σουρούκ τον Οκτώβρη του 2015. Αν και το ISIS είχε αναλάβει την ευθύνη της επίθεσης, ο Ταγίπ Ερντογάν, χωρίς ίχνος ντροπής, απέδωσε την επίθεση και στους τζιχαντιστές και στο PKK.
Και όμως ήταν η ίδια η τουρκική κυβέρνηση που προηγουμένως διαπραγματεύονταν εκεχειρία με τους «τρομοκράτες» του PKK. Τι άλλαξε τότε? Απλά στην ιστορική εκλογική αναμέτρηση που προηγήθηκε, το ΑΚΡ είχε χάσει την αυτοδυναμία, λόγω της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης του κουρδικού κόμματος HDP. Ήταν τότε που ο Ερντογάν έκανε την μεγάλη στροφή.
Ξεκίνησε έναν ολομέτωπο πόλεμο κατά των Κούρδων, συμμαχώντας με το κεμαλικό κατεστημένο, που προηγουμένως πολεμούσε. Όλοι οι Τούρκοι αξιωματούχοι μονίμως εξίσωναν το ISIS με το PKK και το YPG στην Συρία. Και αν δεχτούμε πως το PKK είναι υπεύθυνο για τρομοκρατικές επιθέσεις στην Τουρκία, σε καμία περίπτωση δεν ισχύει το ίδιο για το YPG.

Mόνο τους εχθρούς του

Αυτός είναι ακριβώς ο Τούρκος πρόεδρος. Ένας ηγέτης που υποστήριζε την πιο ακραία τρομοκρατική οργάνωση στην ιστορία, θα είχε τον παραμικρό ενδοιασμό να κάνει πολιτική «σπέκουλα» πάνω στο αίμα των αθώων μουσουλμάνων που χύθηκε στην Νέα Ζηλανδία; Ο Ταγίπ Ερντογάν ισχυρίζεται πως πολεμάει τους «εχθρούς» της Τουρκίας.
Βλέπει ως «εχθρούς» τη Δύση, τους Κούρδους, τα μέσα ενημέρωσης και μονίμως βρίσκεται σε «εμπόλεμη κατάσταση». Πρώην σύμμαχοι, μετατρέπονται σε «εχθρούς» και «προδότες» εν μία νυκτί. Χρησιμοποιεί όλα τα μέσα έναντι όποιου απειλεί την εξουσία του, ακόμα και την συμμαχία του με την τρομοκρατία. Με την στάση του περισσότερο μοιάζει με αρχηγό της μαφίας, παρά με ηγέτη ευνομούμενο κράτους. Θυμίζει τον Αλ Πατσίνο που έλεγε στην πρώτη συνέχεια του Νονού «δεν θέλω να σκοτώσω κανέναν, μόνο τους εχθρούς μου».

Ζητάει και τα ρέστα ο Τσιρώνης για το Καστελόριζο!!



Καμία διάθεση να αναγνωρίσει τους κινδύνους που προκαλεί η απαράδεκτη δήλωσή του ότι «το ελληνικό, ελληνικότατο Καστελόριζο δεν είναι στο Αιγαίο» δεν δείχνει ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτής Β’ Αθήνας και νυν υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Γιάννης Τσιρώνης. 
Αποδίδει μάλιστα τις έντονες αντιδράσεις σε «πολιτική παράκρουση» και «άγνοια πατριδογνωσίας».

Η δήλωση του Γιάννη Τσιρώνη έγινε την Παρασκευή κατά τη διάρκεια συζήτησης σε εκπομπή του ΟPEN για τα Ελληνοτουρκικά, στην οποία ο πρώην υπουργός είπε: «Το ελληνικό, ελληνικότατο Καστελόριζο δεν είναι στο Αιγαίο. Γεωγραφικά δεν είναι στο Αιγαίο, τι να κάνουμε τώρα. Είναι στην ανατολική Μεσόγειο, είναι από κάτω. Δεν είναι στο Αιγαίο. Το Αιγαίο είναι μια θάλασσα η οποία φτάνει μέχρι την Κω και την Ρόδο».
Το πρωί του Σαββάτου, σε ανάρτησή του στο twitter, ο Γιάννης Τσιρώνης επιτέθηκε σε όσους αντέδρασαν στην απαράδεκτη δήλωσή του και με διάθεση ειρωνίας αναρωτήθηκε: «Θα αντιμετωπίσουμε άραγε καλύτερα την τουρκική προκλητικότητα εάν θεωρήσουμε και την Κέρκυρα νησί του Αιγαίου;».
Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι το Καστελόριζο αποτελεί το σημείο αιχμής της αναθεωρητικής πολιτικής που ακολουθεί η Άγκυρα για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και ένα από τα βασικά επιχειρήματα που προβάλλει σε ό,τι αφορά την ΑΟΖ και την επέκταση της Αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια.


Παρασκευή 22 Μαρτίου 2019

Εκτέλεση Βολών Πληρωμάτων Αρμάτων του Τμήματος Βασικής Εκπαίδευσης Μονίμων Λοχιών ΣΜΥ/2018



Το χρονικό διάστημα από 04 έως 08 Μαρτίου 2019, διεξήχθησαν στο Πεδίο Βολής Αρμάτων Ξάνθης (ΠΒΑΞ), Βολές Πληρωμάτων Αρμάτων από το Τμήμα Βασικής Εκπαίδευσης Μονίμων Λοχιών ΣΜΥ/2018, οι οποίες αποτελούν και το επιστέγασμα της εκπαίδευσης των νεαρών στελεχών.
Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευση εφαρμόστηκαν τεχνικές στοχοποίησης και προσβολής στόχων υπό ρεαλιστικές συνθήκες, ενώ παράλληλα πραγματοποιήθηκε αξιολόγηση της όλης διαδικασίας.
#ΕλληνικόςΣτρατός, #HellenicArmy

H απάντηση του ΥΕΘΑ στις προκλητικές δηλώσεις του Ακάρ




Απάντηση στις προκλητικές δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι η θάλασσα του Αιγαίου και της Κύπρου ανήκουν στην Τουρκία έδωσε ο Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελος Αποστολάκης.
Ο κ. Αποστολάκης χαρακτήρισε ασόβαρες τις συγκεκριμένες δηλώσεις και κάλεσε τον Τούρκο ομόλογό του να σοβαρευτεί και να μην πετάει ρουκέτες για εντυπωσιασμό.
Ολόκληρη η δήλωση Αποστολάκη:
«Όπως βλέπετε οι δηλώσεις του Ακάρ, παρόλο που είμαστε σε περίοδο που αγωνιζόμαστε να βρούμε τρόπους για να χαμηλώσει η ένταση, μας ξαφνιάζουν με κάτι καινούριο, με πράγματα που δεν βασίζονται στη λογική.
Η αρχή της Ελλάδος είναι ότι σεβόμαστε το διεθνές δίκαιο και τις συνθήκες.
Όταν οι αρχές αυτές αμφισβητούνται θα πρέπει να προβληματιστούμε.
Θεωρώ ότι δεν μπορώ να δώσω σοβαρότητα σε τέτοιες δηλώσεις. Θα πρέπει να σοβαρευτούν και να ξέρουν τι λένε. Να μην πετάνε ρουκέτες για εντυπωσιασμό».
Συγκεκριμένα ο Χουλουσί Ακάρ αναφερόμενος στην τουρκική άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» είπε: «Έχουμε 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα εδάφη της πατρίδας μας. Μιλάμε για 780.000. Κάποτε έλεγα 800.000 για να γίνει εύκολα κατανοητό. Κάποιοι παρεξήγησαν και μου είπαν «ποια εδάφη πήραμε;» Να είμαστε προσεκτικοί. 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Κι έχουμε και την Γαλάζια Πατρίδα των 462.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Μας ανήκει και η θάλασσα και ο βυθός. Οι θάλασσες. Η Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο, η Ανατολική Μεσόγειος και μέσα σε αυτά και η Κύπρος. Έτσι, λοιπόν αυτές οι περιοχές είναι στο περιβάλλον του ενδιαφέροντός μας και είναι περιοχές που είμαστε υπεύθυνοι για να εξασφαλίσουμε την ειρήνη και την ηρεμία».

Πηγή:http://www.enikos.gr/politics/635013/h-apantisi-tou-apostolaki-ston-akar