ΑΝΥΕΘΑ: Δεν έχουν θιγεί κυριαρχικά της δικαιώματα της Ελλάδας. Αυτό το οφείλει στην υψηλή ετοιμότητα και την αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα "ΕΙΔΗΣΕΙΣ" και στον δημοσιογράφο Βασίλη Σκουρή, η οποία δημοσιεύεται στο σημερινό (15/7/2017) φύλλο, αναφέρει τα παρακάτω:

ΕΡΩΤΗΣΗ:  Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η τουρκική προκλητικότητα στην ΑΟΖ της Κύπρου κ. υπουργέ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έχουμε μια σημαντική εξέλιξη. Η διεθνής κοινότητα με ενεργό τρόπο θέτει το όριο. Αναγνωρίζει με πληρότητα το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλεύεται την ΑΟΖ της. Άρα το μέχρι που μπορεί να φτάσει η τουρκική προκλητικότητα αναφορικά με το συγκεκριμένο ζήτημα, δεν έχει να κάνει τόσο με τις προθέσεις και τους σχεδιασμούς της τουρκικής πλευράς, η οποία άλλωστε είναι εγκλωβισμένη σε μεγάλες αντιφάσεις που η ίδια έχει δρομολογήσει, όσο με τα όριο που θέτει με ενεργό τρόπο η διεθνής κοινότητα. Κατά τη γνώμη μου έχει δημιουργηθεί ένα τείχος ασφαλείας, ένα τείχος τήρησης της διεθνούς νομιμότητας που επιτρέπει στο κυπριακό κράτος, μια κυρίαρχη χώρα – εδαφικά βέβαια λαβωμένη – να ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Αυτό λοιπόν που διαφοροποιεί σήμερα τα πράγματα σε σχέση με παλαιότερα είναι μια είδους νέα διεθνοποίηση του κυπριακού προβλήματος.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η Ελλάδα σε ποιο βαθμό θα συμπαρασταθεί στην Κυπριακή Δημοκρατία;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πλήρως. Η συνεργασία μας είναι συνεχής και αδιάλειπτη. Η συμπαράσταση της Ελλάδας στην Κυπριακή Δημοκρατία είναι στη βάση του τρίπτυχου: Διεθνής νομιμότητα, ιδιαίτεροι δεσμοί ελληνικού με κυπριακό λαό και αίσθηση υποχρέωσης της Ελλάδας έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα δεν παραβλέπουμε πως η όποια απειλή ενάντια στην Κύπρο συνήθως εντάσσεται σε μια στρατηγική απειλής και έναντι των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Πράγμα το οποίο όσο κι αν εμείς θέλουμε να μην ισχύει φροντίζουν από την άλλη πλευρά να το επιβεβαιώνουν. Σε κάθε περίπτωση το ζητούμενο από εμάς είναι η ειρήνη, η ασφάλεια και η σταθερότητα στην περιοχή. Δεν θα κάνουμε σε κανέναν το χατίρι να εγκλωβιστούμε σε μια ρητορική έντασης ούτε στη ζώνη της αστάθειας.  

ΕΡΩΤΗΣΗ: Να συμπεράνω ότι οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις βρίσκονται σε αυξημένη ετοιμότητα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας εκπαιδεύονται, ασκούνται και εξοπλίζονται για να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους όποτε και αν χρειαστεί. Είναι πάντοτε έτοιμες για αυτό, με αίσθηση του καθήκοντος και της μεγάλης αποστολής τους, έχοντας σαν πολλαπλασιαστή ισχύος, μαζί με όλα τα σύγχρονα μέσα που διαθέτουν, το υψηλό φρόνημα που διακρίνει το έμψυχο δυναμικό όλων των βαθμίδων τους. Λειτουργούμε αποτρεπτικά, απέναντι σε κάθε απειλή, ακόμα και κάθε σκέψη απειλής σε βάρος των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ελλάδα βίωσε μια χωρίς προηγούμενο οικονομική κρίση - με τις συνέπειες της ακόμα ενεργές - και παρόλα αυτά, η χώρα μας, μια χώρα σε οικονομική επιτροπεία, δεν έχει ούτε στο ελάχιστο θιγεί στα κυριαρχικά της δικαιώματα. Αυτό, ανάμεσα σε άλλα, το οφείλει και στην υψηλή ετοιμότητα και την αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεων.

Πως οι Έλληνες επιλέγουμε τους πολιτικούς ηγέτες της χώρας;

Την ώρα της κάλπης όμως δεν ψηφίζουμε τον «κανένα», αλλά είτε τον μεγαλύτερο λαοπλάνο, είτε τον αντίπαλο αυτού που μας έχει απογοητεύσει.

Είναι αμφίβολο αν υπάρχει άλλος λαός τόσο πολιτικοποιημένος όσο εμείς. Κι ακόμη περισσότερο: κομματιζόμενος μέχρι υπερβολής. Όμως, είναι άλλο τόσο αμφίβολο αν αυτή η ενασχόλησή μας με την πολιτική, μας έχει εφοδιάσει με τα απαραίτητα, ώστε η κρίση μας να είναι, κατά το δυνατόν, ανεπηρέαστη από συναισθηματικές καταστάσεις και εξωγενείς παράγοντες.

Ασφαλώς, η παγίδα του πολιτεύματος έγκειται στο ότι έχει ο πολίτης την δυνατότητα να προτιμήσει τον λιγότερο κακό από τους υπάρχοντες. Και φυσικώ τω λόγω, όταν οι υπάρχοντες ηγέτες είναι μετρίας δυναμικότητας και περιορισμένων ικανοτήτων, ο καλύτερος εξ αυτών -ή ο μη χειρότερος- δεν πληροί τα προσόντα για να υπηρετήσει τον λαό. Αδιάφορο, αν είναι καλύτερος από τους άλλους συνυποψηφίους του.

Η αλήθεια είναι πως ενεργούμε παρακινούμενοι από την διαπίστωση του Ρωμαίου κωμωδιογράφου, Πλαύτου, που έγραψε «Δυοίν κακοίν προκειμένοιν, το μη χείρον βέλτιστον», αντί να μας ελκύσει η άλλη ρήση «εχθρός του καλού, το καλύτερο». 

Στην πρώτη περίπτωση έχουμε δύο κακές επιλογές, στην δεύτερη δύο ωφέλιμες. Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής των αρχόντων μας; Ποια είναι τα προσόντα που πρέπει να έχουν, ώστε να τύχουν της προτίμησής μας; Δεν μας είναι άγνωστα. Είναι ενδεικτικός ένας διάλογος του Σωκράτη, που διέσωσε φυσικά ο Πλάτων, ο οποίος δεν είναι γνωστός, και γίνεται αντιληπτό γιατί.

Ο Σωκράτης υποστηρίζει ότι καλός πολίτης είναι εκείνος, ο οποίος «διοικεί» σωστά το σπίτι του, ανατρέφει με τον πρέποντα τρόπο τα παιδιά του, επιδεικνύει ζήλο στην άσκηση του επαγγέλματός του, διακρίνεται για την εντιμότητά του, είναι αναμφισβήτητο το ενδιαφέρον του για τους άλλους, και για όλους τους παραπάνω λόγους έχει πετύχει την κοινωνική καταξίωση.

Τότε η ίδια η Πολιτεία, δεν έχει απλώς δικαίωμα, αλλά έχει υποχρέωση να του αναθέσει δημόσιο αξίωμα. Αφού πέτυχε κατ’ αρχάς στον μικρόκοσμο της οικογένειάς του και στη συνέχεια διακρίθηκε στον κοινωνικό του περίγυρο, τότε έχει αποδείξει ότι είναι ικανός να αναλάβει σπουδαιότερα αξιώματα.

Προσπαθώ να καταμετρήσω, πόσοι από τους πολιτικούς μας -κεντρικής και τοπικής εξουσίας- των τελευταίων δεκαετιών κοσμήθηκαν ή κοσμούνται με τα παραπάνω χαρακτηριστικά. Πότε μελετήσαμε τη ζωή του υποψηφίου, και αφού βγάλαμε ικανοποιητικά συμπεράσματα γι’ αυτόν, τον επιλέξαμε να μας διοικήσει;

Πότε σκεφθήκαμε ότι από την ψήφο μας εξαρτάται η δική μας πορεία, το μέλλον των παιδιών μας, η τύχη του κοινωνικού συνόλου στο οποίο ανήκουμε; Συνειδητοποιούμε άραγε, ότι αναθέτοντας τιμητικά αξιώματα σε υποψήφιο, του οποίου ο βίος δεν είναι ανεπίληπτος, δεν μπορούμε να περιμένουμε βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής μας;

Είναι προφανές ότι ελάχιστα μας απασχολεί. Άλλα μας επηρεάζουν. Πότε η κομματική πειθαρχία, πότε η γνωριμία, πότε η πίεση γνωστών και φίλων, άλλοτε πάλι η ικανοποίηση προσωπικών αιτημάτων, και δυστυχώς από τη στιγμή που ενέσκυψε η τηλεόραση, σημαντικός παράγοντας επιλογής κατέστη η «αναγνωρισιμότητα». Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε παραδείγματα, πώς αποκτάται η τελευταία είτε με τον πλούτο είτε με τα σωματικά προσόντα.

Τα γνωρίζουμε όλοι. Και παρ’ όλα αυτά, κατά κανόνα ξαναδίνουμε την ευκαιρία σ’ αυτούς που επί χρόνια μας απογοητεύουν, να μας ξανααπογοητεύσουν. Οφείλουμε όμως να αντιληφθούμε, ότι σ’ αυτήν την περίπτωση δεν έχουμε δικαίωμα να διαμαρτυρόμαστε για τα όσα δυσάρεστα θα συμβούν εξαιτίας της επιλογής μας. Δεν έχουμε δικαίωμα ούτε να μετανιώσουμε. Διότι έχουμε πίσω μας τέσσερα χρόνια, κατά τα οποία έπρεπε σιγά-σιγά να βγάζουμε συμπεράσματα. Και όμως, το 10% των ψηφοφόρων, λέγουν οι στατιστικές, αποφασίζουν την Κυριακή των εκλογών.

Θεωρώ την άμεση δημοκρατία -την πραγματική και όχι την ψευδεπίγραφη- ως το σπουδαιότερο αγαθό, από τα πολλά που πρόσφεραν οι πρόγονοί μας στην ανθρωπότητα. Την ευτελίζουμε όμως με την ελαφρότητα που επιδεικνύουμε μπροστά στην κάλπη. Οφείλουμε, να αποφασίσουμε κάποτε ότι ήμαστε πολίτες και όχι «ιδιώτες».


Πηγή: http://voria.gr/article/o-laos-epilegi-gia-igeti-ton-kanena

Εκ γλώσσης άρξασθε!

Του Νίκου Χαλαζιά*

Είχα ένα συμφοιτητή στα τέλη της δεκαετίας του ’70,  που τέτοια εποχή, στις εξετάσεις του Ιουνίου, στα περισσότερα μαθήματα πήγαινε… εντελώς αδιάβαστος! Και μάλιστα περνούσε τα μαθήματα μετά πολλών επαίνων! Τι συνέβαινε; Απλούστατα είχε συλλάβει το πνεύμα των καιρών: κουλτουριάρικη γλώσσα διανθισμένη με επαναστατικές πομφόλυγες αλλά… κενή νοημάτων! Σήμερα, σταδιοδρομεί στην πολιτική ως «εκπρόσωπος» του λαού!

Αυτή η «γλώσσα»,  που εμφανίζεται κυρίως μετά την πτώση της δικτατορίας και σταδιακά «τελειοποιείται» από τους πολιτικούς, τους γραφειοκράτες της Διοίκησης και τους πανεπιστημιακούς δασκάλους, σήμερα έχει εξελιχθεί σε βασικό όργανο εξαπάτησης και χειραγώγησης των πολιτών.

«Απολαύστε» κείμενο πανεπιστημιακού δασκάλου:

Το ευάριθμο φιλοσοφικό πρόπλασμα του παρόντος στις μέχρι τώρα παρεμβατικές επισκοπήσεις και αναστοχασμούς μας τελεί υπό τους αδιαίρετους όρους εμβάθυνσης και διεύρυνσης με τη θεμελιώδη κατάφαση του μέλλοντος, που μας (προ)καλεί. Οι κινήσεις μας δεν έχουν παρά να ελαύνονται από την ιδέα μιας αισθητικής της σκέψης, καθώς αυτή αφήνεται σε έναν απροϋπόθετο ορίζοντα ολοκλήρωσης, που επίκειται μέσα από το αναβάλλον του πλησιάσματός της: το αισθητικό εντείνεται στο έλεος μιας αναζήτησης μορφών στο εσωτερικό των affectus, ενώ το στοχαστικό καταφάσκει πυκνωτικά μιαν αρχή διατήρησης μάλλον παρά αραίωσης ή καταστροφής.

Δυο τινα συμβαίνουν εδώ: ή ο δάσκαλος βρίσκεται σε πλήρη διανοητική  σύγχυση (ας μην ξεχνάμε πως η γλώσσα είναι καθρέφτης του νου), είτε συνειδητά αραδιάζει αυτές τις ανοησίες προκειμένου να κρύψει την πνευματική του ένδεια. Ίσως, μάλιστα, σιτιζόμενος από το Δημόσιο ταμείο, να κρυφογελάει εις βάρος των αφελών που εκστασιάζονται από τον ακατάληπτο λόγο του!

Διαβάστε πώς σύγχρονος πολιτικός «οραματίζεται» τους νέους δήμους:

Χωρικές ενότητες που θα αποτελούν κοινωνικά κύτταρα με πρωτογενή εξουσία, η οποία θα εκφράζεται μέσα από συμμετοχικές δομές αυτοδιεύθυνσης των τοπικών υποθέσεων.

Εδώ ανακυκλώνεται η ασάφεια με την ταυτολογία και την κοινοτοπία.

Και δείτε τι σημαίνει γλώσσα των γραφειοκρατών (ου μην αλλά και νομοθετών):

Από το φόρο που αναλογεί στο εισόδημα των μισθωτών και των συνταξιούχων αφαιρείται το ήμισυ της θετικής διαφοράς που προκύπτει από την αφαίρεση από το ετήσιο ποσό που καταβλήθηκε για ενοίκιο της κύριας οικογενειακής  κατοικίας του δικαιούχου του ποσού που αντιστοιχεί στο δεκαπέντε στα εκατό (15%) του φορολογούμενου και απαλλασσόμενου εισοδήματος, το οποίο αποκτήθηκε από τον υπόχρεο, τη σύζυγό του καθώς και τα πρόσωπα που τους βαρύνουν σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 8.

Και άλλο:

Οι διατάξεις της περίπτωσης γ΄ της υποπαραγράφου Δ3 της παραγράφου Δ του άρθρου 2 του ν.4336/2015 (Α΄ 94) ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2015.

Γλώσσα ψυχρή και ακατάληπτη που από τη μια απελπίζει τον πολίτη και τον υποτάσσει μιας και πρέπει να καταφύγει στον ειδικό (π.χ. δικηγόρο) για να ερμηνεύσει τις… γραφές και από την άλλη εδραιώνει την ανισότητα μεταξύ των πολιτών καθώς το ακατάληπτο της διατύπωσης ανοίγει «παραθυράκια» και δίνει τη δυνατότητα στον οικονομικά ισχυρό να «αξιοποιήσει» το νόμο κατά τα συμφέροντά του.

Είναι φανερό, λοιπόν, πως η γλώσσα χρησιμοποιείται για να συγκαλύψει, να αποκρύψει, να παραπλανήσει και εντέλει να χειραγωγήσει τον πολίτη. «Σοφόν το σαφές» έλεγαν οι αρχαίοι. Αλλά οι σύγχρονοι πολιτικάντηδες και καλαμαράδες, όχι μόνο δεν το ενστερνίζονται, αλλά έχουν αναγάγει σε «τέχνη» την, μέσω της γλώσσας, εξαπάτηση των πολιτών και τη διαιώνιση ενός πνευματικού και πολιτικού κατεστημένου, που νέμεται την εξουσία αξιοποιώντας τα πορίσματα των κοινωνικών επιστημών και εκμεταλλευόμενο τη δύναμη των μέσων επικοινωνίας. Η οργουελική γλώσσα («1984»), που αλλάζει τις σημασίες των λέξεων αποτελεί, πλέον, καθημερινότητα την οποία όλοι συνηθίσαμε. Έτσι, η τρόικα ονομάζεται «Θεσμοί», η μείωση των μισθών και η αύξηση των τελών στη ΔΕΗ βαφτίζονται με τη σημασιολογικά ουδέτερη λέξη «αναπροσαρμογή», ενώ η μείωση συντάξεων αποκαλείται «αναπλαισίωση»! Κι όσο περισσότερο βυθιζόμαστε στην κρίση, τόσο πυκνώνουν οι διακηρύξεις των υπευθύνων για «έξοδο στις αγορές», για «φώς στο τούνελ», για «εθνικές επιτυχίες» και τα αποδέλοιπα.

Το χειρότερο είναι πως διαμορφώνεται ένας λαός που, περιπλανώμενος στον λειμώνα των λεκτικών φαντασιώσεων, δεν συνειδητοποιεί την πραγματικότητα και στρουθοκαμηλίζει επικίνδυνα.

«Σας υπόσχομαι δάκρυα και αίμα», είπε στους συμπατριώτες του ο Τσώρτσιλ ως ηγέτης της Βρετανίας κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ούτε έκρυψε ούτε εξωράισε την πραγματικότητα. 

Η αξία ενός ανθρώπου μετριέται με το πόση αλήθεια μπορεί να αντέξει, λέει ο Νίτσε. 

Μήπως, λοιπόν, και η αξία του πολιτικού ηγέτη ή του πνευματικού ανθρώπου μετριέται από το πόση αλήθεια, ντόμπρα και σταράτα, μπορεί να πει; Και μήπως αυτό πρέπει να αποτελεί ένα βασικό κριτήριο αξιολόγησής του από τους πολίτες κάθε χώρας; Αν, βεβαίως, οι τελευταίοι μπορούν ν’ αντέξουν την αλήθεια…

http://www.antibaro.gr/article/17269

Ορκωμοσία των νέων Ανθυποσμηναγών

               

Παρουσία της ΑΕ, Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, πραγματοποιήθηκε η τελετή ορκωμοσίας των νέων Ανθυποσμηναγών της Πολεμικής Αεροπορίας στη Σχολή Ικάρων.

Στην τελετή παρέστησαν ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ, ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Αλκιβιάδης Στεφανής, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Νικόλαος Τσούνης ΠΝ και ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Χρήστος Χριστοδούλου.

Παρέστησαν, επίσης ο Υφυπουργός Παιδείας Κωνσταντίνος Ζουράρις, ο Υφυπουργός Εξωτερικών Τέρενς Κουίκ, βουλευτές και εκπρόσωποι κομμάτων.

Τα ξίφη στους νέους Ανθυποσμηναγούς επέδωσε η ΑΕ, Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ενώ τα Σκόπια είναι η Παιονία θέλουν να είναι «Μακεδονία» – Στο τέλος θα χαθούν από τον χάρτη και θα ησυχάσουμε

Εγκλωβισμένοι στα παραμύθια τους οι βόρειοι γείτονές μας Σκοπιανοί, τους οποίους η χώρα μας έχει όλη την καλή διάθεση να ωφελήσει αρκεί να σταματήσουν να καπηλεύονται τον ελληνικό πολιτισμό και ιστορία, όπως και το όνομα της Μακεδονίας μας, αντί να κοιτάνε πώς να εξασφαλίσουν το μέλλον τους ως χώρα μέλος της Δύσης, κάνουν ό,τι μπορούν για να παραμείνουν ένα «κενό» στον χάρτη μέχρι να χαθούν ολοκληρωτικά.

Ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, ο συμπαθής (μέχρι στιγμής) Νίκολα Ντιμιτρόφ, εξέφρασε τη λύπη του με γραπτή του δήλωση για τις πρόσφατες δηλώσεις του Σέρβου ομολόγου του, Ίβιτσα Ντάτσιτς, από την Αθήνα, ότι το Βελιγράδι διέπραξε λάθος που αναγνώρισε την πΓΔΜ με την αποκαλούμενη «συνταγματική» ονομασία της.

«Λυπούμαι για τη δήλωση του Ντάτσιτς. Με τη Σερβία ήμασταν μαζί σε ένα ομοσπονδιακό κράτος, στο οποίο η “Δημοκρατία της Μακεδονίας” και η Δημοκρατία της Σερβίας μοιραζόμασταν πολλά κοινά. Είμαι πεπεισμένος ότι οι λαοί των δύο φιλικών χωρών προτιμούν να έχουμε σχέσεις που βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό, στην κατανόηση και στο ευρωπαϊκό πνεύμα. Κάτι τέτοιο είναι καλό, όχι μόνο για τη “Μακεδονία” και τη Σερβία, αλλά για ολόκληρη την περιοχή. Να μην ξεχνάμε, στην περιοχή μαζί αναπτυσσόμαστε και μαζί καταρρέουμε», αναφέρεται στη δήλωση του Ντάτσιτς.

Λοιπόν, για να βάλουμε κάποια πράγματα σε σειρά. Το «ευρωπαϊκό πνεύμα» που επικαλείται ο συμπαθής Ντιμιτρόφ του είναι κάτι «άγνωστο».

Θα το μάθουν αυτός και οι συμπολίτες του όταν γίνουν ένα φυσιολογικό κράτος μέλος της οικογένειας της Δύσης.

Μέχρι τότε αποτελούν ένα τεχνητό μη-κράτος, δίχως ιστορία και εθνική ταυτότητα, ένα πολυεθνικό μωσαϊκό που ο καθένας κοιτά προς το συγγενές του να αποσχιστεί και η Ελλάδα, η μόνη που πραγματικά ενδιαφέρεται για την εδαφική ακεραιότητα αυτού του κρατιδίου «μπάφερ», έχει κουραστεί πραγματικά μια χούφτα βουλγαρόφωνοι να παριστάνουν τους απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ότι οι Σκοπιανοί καπηλεύτηκαν το όνομα της αρχαίας Μακεδονίας, η οποία έχει πλήρως απελευθερωθεί από την Ελλάδα εκτός από την περιοχή του Μοναστηρίου, αφού τα Σκόπια καταλαμβάνουν γεωγραφικά το έδαφος της αρχαίας Παιονίας, δεν τους δίνει κανένα δικαίωμα να φωνάζουν άλλο, ειδικά τώρα που το μέλλον τους εξαρτάται από την Αθήνα.

Δεν φτάνει που είναι κλέφτες της ελληνικής ιστορίας και παράδοσης, διαμαρτύρονται κιόλας όταν άλλοι αναγνωρίζουν το λάθος τους που δικαίωσαν κλέφτες.

Βεβαίως το μεγαλύτερο πρόβλημα με τα Σκόπια δεν είναι τόσο ότι παριστάνουν τους αρχαίους Μακεδόνες, αλλά ότι ισχυρίζονται ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες.

Οι ίδιοι που μιλάνε βουλγαρικά και εμφανίστηκαν ως Βούλγαροι στις αρχές του Μεσαίωνα στην περιοχή μας, ως βάρβαροι εισβολείς, ποια σχέση μπορούν να έχουν με τους Μακεδόνες ή άλλους αρχαίους λαούς της Βαλκανικής;

Λένε ότι είναι Μακεδόνες επειδή κατοικούν στη γη της Μακεδονίας. Ψέμα. Δεν κατοικούν στη Μακεδονία αλλά στην Παιονία. Αλλά και να κατοικούσαν στην Μακεδονία, η περιοχή αυτή δεν είναι γεωγραφικός προσδιορισμός. Ονομάστηκε έτσι από τους Μακεδόνες που ήταν ελληνικό δωρικό φύλο και η βασιλική τους οικογένεια κρατούσε από το Άργος της Πελοποννήσου.

Μια ελληνική δωρική φυλή, οι Μακεδόνες, ονόμασαν την περιοχή Μακεδονία και όχι η περιοχή τους Μακεδόνες.

Εάν πάλι ισχυριστούν ότι είναι ντόπιοι που εκβουλγαρίστηκαν γλωσσικά, μια πιθανότητα που δεν μπορεί να την αποκλείσει κανείς, τότε δεν είναι Μακεδόνες αλλά Παίονες.

Οι Παίονες ήταν συγγενικό φύλο των Ελλήνων, επίσης είχαν βασιλική δυναστεία από το Άργος, συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως Έλληνες, αλλά ήταν και ψιλοδοσίλογοι. Στον Τρωικό Πόλεμο ήταν σύμμαχοι των Τρώων και στα Μηδικά των Περσών.

Ότι ο Φίλιππος κατέκτησε την Παιονία και την έκανε μέρος του βασιλείου της Μακεδονίας αυτό δεν έκανε τους Παίονες Μακεδόνες όπως δεν έκανε και τους Θράκες Μακεδόνες, οι οποίοι επίσης κατακτήθηκαν από τον Φίλιππο.

Θέλουν να είναι Παίονες; Θέλουν να συμφωνήσουμε ότι είναι εκβουλγαρισμένοι γλωσσικά Παίονες; Είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνει. Αλλά να παριστάνουν τους Μακεδόνες ισχυριζόμενοι κιόλας ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες θα έχει μόνο μία κατάληξη. Να χαθούν από τον χάρτη. Και όταν θα τους συμβεί αυτή η συμφορά, θα κλαίνε και θα οδύρονται που δεν ικανοποίησαν την Ελλάδα και δεν επέλεξαν την Ελλάδα να τους προσέχει, αλλά θα είναι πλέον αργά για εκείνους.

πηγή:https://www.tribune.gr/politics/news/article/376887/eno-ta-skopia-ine-peonia-theloun-na-ine-makedonia-sto-telos-tha-chathoun-apo-ton-charti-ke-tha-isychasoume.html

Ο ορισμός της αποχαύνωσης.Οι Έλληνες, από το 2010 και μετά, παρακολουθούν με απόλυτη ψυχραιμία την κηδεία τους, χωρίς να αντιδρούν .

Οι Έλληνες, από το 2010 και μετά, παρακολουθούν με απόλυτη ψυχραιμία την κηδεία τους, χωρίς να αντιδρούν καθόλου σαν να μην πρόκειται για τους ίδιους, αλλά για κάποιους άλλους – έχοντας αλλοτριωθεί από τις ανόητες ενοχές και τους αδικαιολόγητους φόβους τους.

.«Η κυλιόμενη χρεοκοπία θα συνεχίζεται, η χώρα θα λεηλατείται, οι συντάξεις και οι μισθοί θα μειώνονται, οι φόροι θα αυξάνονται, οι γάζες στα νοσοκομεία θα είναι είδος πολυτελείας, η ινσουλίνη, η βενζίνη και το χαρτί υγείας επίσης, ενώ οι Έλληνες θα φοβούνται όλο και περισσότερο τη σύγκρουση – σκύβοντας κάθε φορά το κεφάλι« (πηγή).

.Άρθρο

«Η Ελλάδα δανείζεται από τους εταίρους της, χωρίς τα χρήματα να φτάνουν ποτέ στη χώρα», σύμφωνα με μεγάλη γερμανική εφημερίδα (SZ). Για παράδειγμα, κάτω από την εγγραφή «πληρωμές προς την ελληνική Δημοκρατία» του προϋπολογισμού του 2015 της Γερμανίας, εμφανίζονται 412 εκ. € – τα οποία δεν κατέληξαν στα ταμεία της Ελλάδας κατά την εφημερίδα.

Το ποσόν αυτό αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου, η ύπαρξη του οποίου στη Γερμανία σπάνια λαμβάνεται υπ’ όψιν – ενώ πρόκειται για τα κέρδη από δάνεια και αγορές ομολόγων της Ελλάδας. Συνολικά δε το κέρδος της Γερμανίας τοποθετείται στα 1,34 δις €, σύμφωνα με το υπουργείο οικονομικών της χώρας – εκτός φυσικά από τα τεράστια οφέλη που έχει η Γερμανία από τα μειωμένα επιτόκια δανεισμού της, από τα πλεονάσματα της κοκ. λόγω της κρίσης των άλλων.

Για παράδειγμα, ένα δάνειο της γερμανικής τράπεζας ανοικοδόμησης (KfW) από το 2010, το οποίο είναι εγγυημένο από το γερμανικό δημόσιο, αποδίδει έκτοτε έσοδα από τόκους με τους οποίους επιβαρύνεται η Ελλάδα – συνολικού ύψους 393 εκ. € έως σήμερα. Τα 393 εκ. € είναι τα καθαρά κέρδη της Γερμανίας – έχουν δηλαδή αφαιρεθεί τα έξοδα και οι τόκοι, με τους οποίους η KfW δανείσθηκε για να μας δανείσει.

Παραδόξως δε η τράπεζα τότε είχε υποσχεθεί στη χώρα μας 22,3 δις €, ενώ της έδωσε μόλις 15,2 δις € – χωρίς κανένας να γνωρίζει την αιτία. Υποθέτω βέβαια πως καμία ελληνική κυβέρνηση δεν ελέγχει τα οικονομικά της χώρας, ειδικά η άσχετη τελευταία – οπότε οι δανειστές κάνουν ότι θέλουν και εμφανίζουν όποια χρέη τους βολεύουν.

Κέρδη εις βάρος της Ελλάδας αποκομίζουν πολλοί άλλοι οργανισμοί. Υπενθυμίζω εδώ πως η ΕΚΤ είχε δρομολογήσει το 2010 ένα πρόγραμμα αγοράς ομολόγων (SMP), το οποίο τελείωσε το 2012, για να βοηθήσει χώρες όπως η Ελλάδα. Αυτά τα ομόλογα που αγόρασε τότε αποδίδουν κάθε χρόνο κέρδη – τα οποία η ΕΚΤ εμβάζει στις κεντρικές τράπεζες των άλλων κρατών της Ευρωζώνης. Τα κέρδη αυτά μόνο το 2016 υπολογίσθηκαν στα 1,147 δις € – ενώ για το 2017 προβλέπονται στα 901 εκ. €. Από το 2015 τα κέρδη μόνο της Γερμανίας από το παλαιό πρόγραμμα SMP της ΕΚΤ έφτασαν στα 952 εκ. € – τα οποία φυσικά επιβάρυναν την Ελλάδα.

Περαιτέρω, το Νοέμβριο του 2012 οι χώρες της Ευρωζώνης αποφάσισαν πως από το 2013 και μετά, τα κέρδη της ΕΚΤ από την αγορά των ελληνικών ομολόγων θα αποδίδονταν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις στην Ελλάδα. Επειδή όμως το δεύτερο πρόγραμμα στήριξης της χώρας μας δεν ολοκληρώθηκε σωστά το 2015, λόγω της νέας κυβέρνησης, τα κέρδη του 2014 από το πρόγραμμα SMP της ΕΚΤ παρέμειναν δεσμευμένα σε έναν ειδικό λογαριασμό. Τα κέρδη δε των επομένων ετών δεν κατατέθηκαν καθόλου σε κάποιο λογαριασμό – ενώ όταν τελειώσει το τρίτο πρόγραμμα το 2018, τότε ίσως αποδοθούν στη χώρα μας μόνο τα κέρδη του 2017!

Εκτός από τη Γερμανία, τους υπολοίπους εταίρους μας και την ΕΚΤ, τεράστια ποσά κερδίζει επίσης το ΔΝΤ από την Ελλάδα – τα οποία υπολογίσθηκαν έως τα τέλη του 2016 στα 4 δις €! Η χώρα μας έχει ως εκ τούτου μετατραπεί σε μία αγελάδα που φροντίζουν να αρμέξουν όλοι όσοι την εκμεταλλεύονται, αδιαφορώντας εάν κάποια στιγμή πεθάνει από ασιτία – κάτι που δεν ισχυρίζομαι μόνο εγώ αλλά, επίσης, ορισμένα γερμανικά κόμματα και ΜΜΕ, τα οποία θεωρούν πως η συμπεριφορά της γερμανικής κυβέρνησης δεν είναι θεμιτή με την ηθική έννοια της αλληλεγγύης, αλλά άκρως κερδοσκοπική.

Το μεγάλο πάρτι

Συνεχίζοντας, όπως συμπεραίνεται από τα παραπάνω, λαμβάνει χώρα κυριολεκτικά ένα πάρτι εις βάρος των κορόιδων – των Ελλήνων δηλαδή που, θεωρώντας τους εαυτούς τους θύτες, τρομοκρατήθηκαν και έπαψαν να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Το πάρτι αυτό ξεκίνησε το 2009, όπου κατηγορήθηκαν ως διεφθαρμένοι και μανιακοί φοροφυγάδες από την κυβέρνηση τους – ενώ κανένας δεν αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να εκτοξευθούν τα ελλείμματα στα 36 δις € ή στο 15,6% του ΑΕΠ σε ένα μόλις έτος, το 2009, από ένα πολύ μικρότερο ποσόν προηγουμένως που όμως στην ουσία δεν μπορεί κανείς να βρει, αφού η ιστορία (στατιστικές) έχει ξαναγραφτεί (παραποιηθεί) από το ΔΝΤ.

Με απλά λόγια, αφού η Ελλάδα δεν επηρεάσθηκε καθόλου από την αμερικανική τραπεζική κρίση, λόγω του ότι δεν ήταν εκτεθειμένες οι τράπεζες της, πώς είναι δυνατόν να αύξησε σε τέτοιο βαθμό τα ελλείμματα της; Με χρέος στο 112% περίπου του ΑΕΠ της το 2008 ή στο 129% το 2009 με τη διόγκωση των ελλειμμάτων της, γιατί χρεοκόπησε έχοντας ένα από τα μικρότερα ιδιωτικά χρέη στον πλανήτη και κανένα πρόβλημα ακινήτων ή τραπεζών; Γιατί το χρέος της Ιταλίας που πλησιάζει το 135% του ΑΕΠ, με τρομακτικά προβλήματα στις τράπεζες της, δεν την οδήγησε σε αντίστοιχες καταστάσεις;

Γιατί το δημόσιο χρέος στις 31.12.2016 ήταν 326,35 δις € (πηγή), ενώ τις 31.12.2015 ήταν 321,33 δις € αφού η Ελλάδα είχε πρωτογενές πλεόνασμα 3,9% που κάλυπτε τους ετήσιους τόκους των 6 δις € περίπου; Πώς δηλαδή αυξήθηκε το χρέος περί τα 5 δις € αφού είχαμε πλεόνασμα; Μαγικά; Πού πήγαν τα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων;

Λογικά λοιπόν ορισμένοι αναφέρουν πως οι Έλληνες παρακολουθούν με απόλυτη ψυχραιμία την κηδεία τους, χωρίς να αντιδρούν καθόλου, σαν να μην πρόκειται για τους ίδιους αλλά για κάποιους άλλους – έχοντας αλλοτριωθεί από τις ανόητες ενοχές και τους αδικαιολόγητους φόβους τους. Πώς είναι δυνατόν όμως να μην αντιλαμβάνονται ότι θα ξεπουληθεί στο τέλος ολόκληρη η δημόσια και ιδιωτική τους περιουσία, ενώ στο τέλος θα χρωστούν τόσο σαν άτομα, όσο και σαν χώρα περισσότερα από ότι χρωστούσαν προηγουμένως;

Αυτό δεν έχει ολοκάθαρα διαπιστωθεί μέχρι σήμερα; Δεν εκποιούνται οι δημόσιες επιχειρήσεις, όπως τα κερδοφόρα αεροδρόμια, όπου αντί η χώρα να εισπράττει πληρώνει; Δεν γνωρίζουμε το σκάνδαλο με τα ακίνητα του ΤΑΙΠΕΔ, όπου εκβιάσθηκε η δικαστική εξουσία να δώσει «άφεση αμαρτιών» στους ξένους που δρομολόγησαν τη διαδικασία, με αντάλλαγμα τη δόση των 7,7 δις €; Πόσα εισέπραξαν (μίζες) αυτοί οι ξένοι; Δεν μας φτάνουν αυτά που εισπράττουν οι διεφθαρμένοι δικοί μας;

Δεν αφελληνίσθηκαν οι τράπεζες χωρίς να έχουμε το παραμικρό όφελος αλλά, αντίθετα, χάσαμε πάνω από 40 δις €; Δεν κατάσχονται και δεν πλειστηριάζονται καθημερινά ακίνητα και οι ιδιοκτήτες τους αφενός μεν χάνουν το σπίτι τους, αφετέρου μένουν χρεωμένοι με το υπόλοιπο του δανείου τους στην τράπεζα ή με τα χρέη τους στο δημόσιο;

Κανένας δεν ακούει για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ή μήπως ακούει και δεν καταλαβαίνει τι σημαίνουν; Δεν κατανοεί πως κάποιος Γερμανός θα μπαίνει στον υπολογιστή του από το Βερολίνο και θα αγοράζει ένα σπίτι που πλειστηριάζεται στη Σαντορίνη, χωρίς να χρειαστεί καν να πάει εκεί; Πόσο θα πέσουν οι τιμές τους;

Από την άλλη πλευρά, γιατί εφαρμόσθηκαν τα θηριώδη μνημόνια μόνο στην Ελλάδα και όχι στις υπόλοιπες χώρες; Γιατί αφαιρέθηκε από το κράτος μας η τριπλάσια ζήτηση, από ότι στην Πορτογαλία; Γιατί η Ιρλανδία και η Κύπρος διατήρησαν τους εξαιρετικά χαμηλούς φορολογικούς τους συντελεστές, ενώ η Ελλάδα υποχρεώθηκε να τους αυξήσει; Γιατί οι τράπεζες της Ισπανίας στηρίχθηκαν απ’ ευθείας από την ΕΚΤ και οι ελληνικές όχι;

Γιατί μόνο η χώρα μας δεν συμμετέχει στο πρόγραμμα της ΕΚΤ (QE) και ποιός είναι ο λόγος που η κεντρική τράπεζα δεν μας αποδίδει τα κέρδη από τα ομόλογα μας; Γιατί κερδοσκοπεί εις βάρος μας, αγοράζοντας ομόλογα μας στο 60% της αξίας τους και αναγκάζοντας μας να τα πληρώνουμε στο 100% συν τους τόκους; Γιατί όλες οι χώρες επιτρέπεται να έχουν ελλείμματα, εκτός από την Ελλάδα; Γιατί ισχύει μόνο στη χώρα μας το αγγλικό δίκαιο στον ιδιωτικό τομέα, το δίκαιο του δανειστή δηλαδή; Γιατί τα ένδικα μέσα έχουν γίνει πολύ λιγότερα και σημαντικά πιο ακριβά;

Η εύκολη απάντηση βέβαια που δίνεται για όλα αυτά είναι το ότι, δεν εφαρμόσαμε τις μεταρρυθμίσεις που απαιτήθηκαν από την Τρόικα! Εν τούτοις, με βάση όλες τις έρευνες διεθνών οργανισμών, η Ελλάδα δρομολόγησε τις περισσότερες μεταρρυθμίσεις συγκριτικά με όλες τις άλλες χώρες – ενώ ο ΟΟΣΑ μας έχει συγχαρεί ειδικά για τις φορολογικές (πηγή), οι οποίες όμως έδωσαν τη χαριστική βολή στην οικονομία μας.

Επίλογος

Πολλά τα γιατί λοιπόν και καμία αξιόπιστη απάντηση, κυρίως στο βασικό ερώτημα που με βασανίζει: γιατί αυτή η συμπεριφορά ειδικά στην Ελλάδα; Φυσικά δεν πιστεύω σε θεωρίες συνομωσίας, στους κακούς ξένους ή στον «επάρατο καπιταλισμό», του οποίου αποτελούμε ένα ακόμη θύμα.

Εν τούτοις, δεν μπορώ να βρω καμία ικανοποιητική απάντηση, σωστά τεκμηριωμένη – εκτός από το ότι όταν σκύβει κανείς το κεφάλι του, όπως ασφαλώς εμείς οι Έλληνες, τότε υποφέρει πολύ περισσότερο, ενώ δεν μπορεί μεν να αγνοήσει κανένας έναν αποφασισμένο λαό, αλλά όλοι ποδοπατούν ένα τρομοκρατημένο, μη συνεκτικό, ανόητο και ανοργάνωτο πλήθος ιθαγενών.

Ιάκωβος Ιωάννου

http://www.analyst.gr/2017/07/13/o-orismos-tis-apoxavnosis/

Λειτουργία για την Αρχιλοχία Βασιλική Πλεξίδα πραγματοποίησε η οικογένειά της στην Παναγία Ακρωτηριανή στη Σέριφο.

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, συνοδευόμενος από τον Αρχηγό ΓΕΣ Αντιστράτηγο Αλκιβιάδη Στεφανή, παρέστη στη Λειτουργία που πραγματοποίησε η οικογένεια της Αρχιλοχία Βασιλικής Πλεξίδα, στην Παναγία Ακρωτηριανή στη Σέριφο.

Μετά την ολοκλήρωση της Θείας Λειτουργίας ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας παραδίδοντας στην ηγουμένη αντίγραφο της Εικόνας της Παναγίας Σουμελά είπε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Εκ μέρους του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού αλλά και όλων των Αξιωματικών, των Υπαξιωματικών, των Στρατιωτών μας και ολόκληρου του ελληνικού λαού να σας ευχαριστήσουμε για τη σημερινή δυνατότητα που μας δώσατε να ευχαριστήσουμε την Παναγία για το θαύμα που έγινε. Να σας ευχαριστήσουμε ακόμα, γιατί εσείς, εδώ στο Αιγαίο, σε αυτή εδώ την αετοφωλιά φυλάτε Θερμοπύλες.
 
Επιτρέψτε μας να δώσουμε στο Μοναστήρι μία Εικόνα η οποία έχει συμβολική αξία. Εδώ, στο Αιγαίο, συνδέουμε ολόκληρο τον ελληνισμό. Αυτό κάνουν οι Ένοπλες Δυνάμεις.
 
Η Εικόνα είναι η Παναγία του Πόντου, η Παναγία Σουμελά. Πόντος, Θράκη, Αιγαίο, Κύπρος είναι ένας και ενιαίος χώρος που τον προστατεύει η Παναγία. Όπως πήρε στην αγκαλιά της την Βασιλική και την κατέβασε από το ελικόπτερο. Θέλω να ξέρετε ότι όσα αεροπλάνα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, της Πολεμικής μας Αεροπορίας και όσα πλοία περνούν από εδώ, αλλά και οι στρατιώτες όσο μακριά και αν βρίσκονται από τον Πόντο, τη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο θα έχουν τη σκέψη τους σε εσάς που προσεύχεστε για την πατρίδα μας, με τη βοήθεια της Παναγίας που φανερώθηκε πολλές φορές».