Συντάξεις: 23 μειώσεις σε 7 χρόνια με απώλειες 50 δισ. ευρώ

Το χάρτη όλων των δραματικών (23) περικοπών στις συντάξεις κατά τη διάρκεια των μνημονίων, από το 2010 έως σήμερα, καταγράφει το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων.

Συνολικά την τελευταία επταετία ξεπερνούν τα 50 δις. ευρώ οι συνολικές μνημονικές απώλειες για τους συνταξιούχους. Η φτωχοποίηση των απόμαχων της δουλειάς ολοκληρώνεται. Οι συντάξεις (μειώσεις έως 50%) μετατρέπονται σε φιλοδωρήματα και με τη νέα περικοπή της προσωπικής διαφοράς το 2019 σε συνδυασμό με την μείωση του αφορολογήτου, παρατηρεί το Δίκτυο.

Όπως σημειώνει ο πρόεδρος του Ενιαίου Δικτύου Συνταξιούχων Νίκος Χατζόπουλος, οι μειώσεις που έχουν υποστεί τα εισοδήματα μας είναι μεγάλες, γιατί δεν είναι μόνο η μείωση στη σύνταξη μας, είναι και η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, η αύξηση της φορολογίας, όλα αυτά τα «χαράτσια» που έχουν μειώσει το εισόδημα των συνταξιούχων περισσότερο από 50%. Έχουμε φθάσει πια στο στάδιο της εξαθλίωσης. Υπάρχουν συνάνθρωποί μας που δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τα φάρμακα τους. Δεν έχουμε χρήματα για να πληρώσουμε πια ούτε τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού και το τηλέφωνο, καταλήγει ο Ν. Χατζόπουλος.

Ακολουθεί ο χάρτης των 23 μνημονιακών περικοπών στις συντάξεις :

1: Το 2010, πριν την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου ψηφίστηκε η περικοπή των δώρων, 13ης και της 14ης κύριας σύνταξης.

2: Όλοι οι συνταξιούχοι (2011)κάτω των 60 ετών -ανάλογα με τα ποσά των συντάξεων που ελάμβαναν- υπέστησαν μειώσεις από 6% έως 10%. Συγκεκριμένα, για συντάξεις άνω των 1.700 ευρώ η μείωση ξεκινούσε από 6%, ενώ για περικοπές μεγαλύτερες των 3.000 ευρώ έφταναν ακόμα και το 10%.

3: Επιβλήθηκε(2011) ειδική εισφορά αλληλεγγύης συνταξιούχων από 3% έως 13% (κλιμακωτά) για ποσά συντάξεων από 1.400 ευρώ και άνω. Παράλληλα, ξεκίνησαν και κλιμακωτές περικοπές στις επικουρικές συντάξεις από 3% για ποσά άνω των 300 έως 10% για επικουρικές άνω των 650.

4: Περικοπές στις κύριες συντάξεις των νέων συνταξιούχων το 2011. Συγκεκριμένα, οι μικρότεροι των 55 ετών υπέστησαν 40% μείωση για ποσά άνω των 1.000 ευρώ, ενώ οι μικρότεροι των 60 και μεγαλύτεροι των 54 ετών υπέστησαν μείωση 20% για ποσά άνω των 1.200 ευρώ. Ταυτόχρονα, ξεκίνησαν μειώσεις από 15% έως και 30% για ποσά άνω των 150 ευρώ και στις επικουρικές συντάξεις.

5: Αναδρομικά, από τον Ιανουάριο του 2012, επιβλήθηκαν νέες μειώσεις σε όσες είχαν απομείνει «υψηλές», για παράδειγμα μειώσεις έως 12% υπέστησαν όσες ήταν άνω των 1.300 ευρώ. Με τον ίδιο νόμο, μειώθηκαν εκ νέου και οι επικουρικές. Συγκεκριμένα για ποσά άνω των 250 ευρώ η μείωση ήταν 10%, ενώ για ποσά από 251 έως 300 ευρώ η μείωση διαμορφώθηκε στο 15%, και για ποσά άνω των 300 ευρώ η μείωση άγγιξε το 20%.

6: Μείωση(2012) στο άθροισμα κύριας και επικουρικής, δηλαδή στο σύνολο της σύνταξης. Συγκεκριμένα, ποσά από 1.000-1.500 ευρώ υπέστησαν μείωση 5%, 1.500-2.000 μείωση 10%, από 2.000-3.000 μείωση 15%, και ποσά από 3.000 ευρώ και άνω, μείωση 20%. Ταυτόχρονα, καταργήθηκαν τα επιδόματα δώρων στις κύριες και τα δώρα στις επικουρικές.

7: Οριζόντιες μειώσεις κατά 5,2% σε όλες τις επικουρικές το 2014.

8: Μειώθηκαν οι κατώτατες συντάξεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

9: Μειώθηκαν τα ποσά των πρόωρων συντάξεων κατά 10% για τους συνταξιούχους ιδιωτικού τομέα .

10: Μειώνονται σε 250.000 συνταξιούχους μέχρι και 40% οι επικουρικές .

11: Κατάργηση ΕΚΑΣ σε σχεδόν 160.000 χαμηλοσυνταξιούχους.

12: Μειώσεις έως και 45% στα μερίσματα ΜΤΠΥ.

13: Όλοι οι νέοι συνταξιούχοι θα λάβουν συντάξεις μικρότερες κατά 30% -τουλάχιστον- λόγω του νέου τρόπου υπολογισμού (νόμος Κατρούγκαλου).

14: Επιβολή αναδρομική από τον Οκτώβριο, το «πλαφόν» των 2.000 ευρώ για την ατομική σύνταξη (άθροισμα μίας κύριας και μίας επικουρικής σύνταξης ) και των 3.000 ευρώ ( άθροισμα πολλών κύριων συντάξεων και πολλών επικουρικών συντάξεων).

15: Αυστηρότερα κριτήρια στις συντάξεις χηρείας: Τέθηκε πλέον το όριο ηλικίας στα 55 έτη. Οι χήρες/χήροι άνω των 55 θα παίρνουν δια βίου τη σύνταξη. Εφόσον είναι 52 θα την παίρνουν για τρία χρόνια, θα τη χάνουν και μετά θα επαναχορηγείται στα 67. Αν είναι κάτω από 52 θα την εισπράττουν για τρία χρόνια, εκτός αν είναι μητέρες ανηλίκων οπότε θα τη λαμβάνουν μέχρι να ενηλικιωθεί το παιδί ή μέχρι να αποφοιτήσει (24 ετών).

16: Περικοπή κατά 60% στις συντάξεις όσων εργάζονται παραλλήλως.

17: Μειώσεις σε όσους συνταξιοδοτούνται πρόωρα.

18: Περικοπές από 15%-20% στα εφάπαξ .

19: Δραματική μείωση των νέων αναπηρικών συντάξεων (από Μάιο 2016).

20: Αύξηση της εισφοράς σε όλες τις κύριες συντάξεις υπέρ της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (ΕΟΠΥΥ) από το 4% σε 6%. Το μέτρο αυτό οδήγησε σε αντίστοιχη έμμεση μείωση στις καθαρές αποδοχές 2,6 εκατομμυρίων συνταξιούχων από κύριες συντάξεις (θεσπίστηκε μέσα Ιουλίου 2015, ίσχυσε αναδρομικά από 1/7/2015 και οδήγησε σε επιπλέον 532 εκατ. ευρώ έσοδα για τον ΕΟΠΥΥ ετησίως).

21: Εισφορά 6% σε όλες τις επικουρικές συντάξεις υπέρ της ιατρο-φαρμακευτικής περίθαλψης (ΕΟΠΥΥ). Το μέτρο αυτό οδήγησε αντίστοιχη μείωση στις καθαρές αποδοχές 1,2 εκατομμυρίου συνταξιούχων από επικουρικές συντάξεις (θεσπίστηκε μέσα Ιουλίου 2015, ίσχυσε αναδρομικά από 1/7/2017 και απέδωσε επιπλέον 178 εκατ. ευρώ).

22: Εισφορά 14% επί του καθαρού δηλωτέου εισοδήματος 650.000 αγροτών (σ.σ. Ασφαλισμένων του τέως ΟΓΑ) για τον κλάδο κύριας σύνταξης (θεσπίστηκε αρχές Μαΐου, ισχύει από 1/1/2017 και προβλέπεται να αποδώσει έσοδα 450 – 500 εκατ. ευρώ).

23: Νέες περικοπές έως 18% για κύριες και επικουρικές καταβαλλόμενες συντάξεις από το 2019.Η νέα, αφορά περισσότερες από 900.000 κύριες συντάξεις που είχαν απονεμηθεί προ του Μαΐου 2016 και είναι υψηλότερες από τις συντάξεις - με τις ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις - όπως αυτές προκύπτουν από το νόμο Κατρούγκαλου. Όσον αφορά τις επικουρικές εκτιμάται ότι το μαχαίρι θα θίξει 200.000 συνταξιούχους.

Συντάξεις: 8 στους 10 συνταξιούχους δεν μπορούν να ζήσουν

Φτωχός,απογοητευμένος και αγανακτισμένος είναι ο σημερινός συνταξιούχος όπως προκύπτει από έρευνα μεταξύ των μελών του, που έγινε από το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων.Όπως προκύπτει από την έρευνα οι  8 στους 10 συνταξιούχους  έχουν φθάσει πια στο στάδιο της εξαθλίωσης.Δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τα φάρμακά τους ενώ δεν έχουν χρήματα για να πληρώσουν  ούτε τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού και το τηλέφωνο. Όπως σημειώνει ο πρόεδρός του  Ενιαίου Δικτύου Συνταξιούχων Νίκος Χατζόπουλος, «οι μειώσεις που έχουν υποστεί τα εισοδήματά μας είναι μεγάλες, γιατί δεν είναι μόνο η μείωση στη σύνταξή μας, είναι και η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, η αύξηση της φορολογίας και όλα αυτά τα χαράτσια που έχουν οδηγήσει σε φτωχοποίηση τους απόμαχους της δουλειάς.Οι συντάξεις ,οι οποίες αντιστοιχούν στις κρατήσεις των κόπων μιας ολόκληρης ζωής,μετατρέπονται πλέον μέσα από τις μνημονιακές ρυθμίσεις, σε φιλοδωρήματα , πρόσθεσε ο κ.  Χατζόπουλος.  Τα στοιχεία του Ενιαίου Δικτύου Συνταξιούχων, για τη φτωχοποίηση των συνταξιούχων, είναι αποκαλυπτικά: ·           Περίπου 1,5 εκατομμύριο συνταξιούχοι (με εισόδημα 4.500 ευρώ τον χρόνο), «βουλιάζουν» στη φτώχεια, τη στιγμή που οι νέες περικοπές στις σημερινές συντάξεις το 2019 θα οδηγήσουν σε συνολική μνημονιακή απώλεια εισοδημάτων για τους συνταξιούχους έως 70%. ·           Συνολικά, λόγω των μνημονιακών περικοπών ύψους 50 δισ. ευρώ έως 31/12/2016 και κάθε μήνα από 1/1/2017, αφαιρούνται 848εκ. ευρώ μηνιαίως. Οι συνταξιούχοι θα χάσουν συνολικά (και με τις νέες  περικοπές το 2019 και μείωση του αφορολόγητου) περίπου το 70%  των εισοδημάτων τους. ·           Οι νέες κύριες  συντάξεις δε θα  υπερβαίνουν τα 655 ευρώ για τους ασφαλισμένους με μέση αμοιβή. ·         Παρατηρείται «εξαφάνιση» των επικουρικών  συντάξεων, καθώς οι 7 μειώσεις σε σχέση με την αρχική σύνταξη (πριν από τις μνημονιακές περικοπές) αγγίζουν ή και ξεπερνούν το 78%. Είναι χαρακτηριστική περίπτωση συνταξιούχου που η αρχική επικουρική του σύνταξη ήταν της τάξης των 585,2 ευρώ και η σημερινή του σύνταξη είναι  138,8 ευρώ (μείωση 78%). (Σημείωση Ε.Α.Α.Σ/Παρ.Άρτας: Δεν αφορά τα χορηγούμενα  μερίσματα των Μετοχικών Ταμείων των Ενόπλων Δυνάμεων) ·         Σχεδόν 1.200.000 συνταξιούχοι ζουν με κύρια σύνταξη κάτω από 500 ευρώ, ενώ άλλοι 962.466 συνταξιούχοι λαμβάνουν μηνιαίως από 500 έως 1.000 ευρώ! Δηλαδή από το σύνολο των 2.892.000 συνταξιούχων, οι 2.150.000 (ποσοστό 74%) είναι υποχρεωμένοι να τα βγάλουν πέρα με συντάξεις που δεν ξεπερνούν τα 1.000 ευρώ. Η μέση κύρια σύνταξη ανέρχεται στα 722 ευρώ τον μήνα, η μέση επικουρική σύνταξη διαμορφώνεται στα 170 ευρώ μηνιαίως, ενώ το μέσο μέρισμα των συνταξιούχων του Δημοσίου φτάνει τα 97 ευρώ τον μήνα.  ·          Οι συνταξιούχοι θα χάσουν έως 3 συντάξεις το 2019 εξαιτίας της μείωσης κατά 18% της προσωπικής διαφοράς όλων των κύριων καταβαλλόμενων  συντάξεων, τη μείωση κατά 18% της προσωπικής διαφοράς όλων των επικουρικών συντάξεων, τη κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων (συζύγου και τέκνων) από όλες τις κύριες και επικουρικές συντάξεις, το «πάγωμα» των αυξήσεων σε όλες τις συντάξεις μέχρι τον Δεκέμβριο του 2021 και  τέλος από τη κατάργηση του ΕΚΑΣ για 280.000 χαμηλοσυνταξιούχους.

Μόνο στην Ελλάδα μειώθηκαν οι μισθοί την τελευταία πενταετία!

- Μια ακόμη πρωτιά για τη χώρα μας, που σίγουρα δεν μας... τιμά καθόλου
- Μειώθηκε κατά 22% ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα από το 2012, ενώ την ίδια περίοδο οι μισθοί στην Ευρώπη αυξάνονται σταθερά!
- Στο 70% η αύξηση στη Βουλγαρία αν και ο μισθός είναι ακόμη ο χαμηλότερος στην Ευρώπη
- Σημαντικές αυξήσεις και σε χώρες που είχαν (κάποτε) μνημόνιο
- Τα νούμερα που... ζαλίζουν στο Λουξεμβούργο

Δυστυχώς έχουμε μία θλιβερή πρωτιά. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που ο μεικτός κατώτατος μισθός από το 2012 ως το 2017 έχει μειωθεί και μάλιστα σε ποσοστό 22%.

Ιστορίες... ευρωπαϊκές

Έτσι από τα 877 ευρώ που ήταν το πρώτο εξάμηνο του 2012 σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat έχει προσγειωθεί στα 684 ευρώ.

Τον μεγαλύτερο κατώτερο μισθό στην Ευρωπαϊκή Ενωση βάζουν στα πορτοφόλια τους οι κάτοικοι του Λουξεμβούργου. Το πρώτο εξάμηνο του 2012 αμείβονταν με 1.801 ευρώ και φέτος ο κατώτατος μισθός τους έφτασε στα 1.999 ευρώ.

Την μεγαλύτερη αύξηση πήραν οι Βούλγαροι (70,4%) αφού από 138 ευρώ αυξήθηκε σε 235 ευρώ και παρά την αύξηση είναι ο κατώτερος στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε ποσοτό αύξησης ακολούθησε η γειτονική Ρουμανία με 70,1% (στα 275 ευρώ από 162). Αλλά και χώρες που βρέθηκαν σε πρόγραμμα δεν γνώρισαν αυτή την καταστροφή που υπέστη η Ελλάδα στους κατώτατους μισθούς.

Στην Ιρλανδία για παράδειγμα αυξήθηκαν κατά 6,9% και έφτασαν στα 1.563 ευρώ (δεύτερη θέση στην Ευρώπη) από 1.462, ενώ και στην Πορτογαλία υπήρξε αύξηση και μάλιστα αρκετά υψηλή (14,8%) από 566 ευρώ σε 650 ευρώ.

Και μόνο στην Ελλάδα ο ιδιωτικός τομέας χτυπήθηκε τόσο σκληρά και οι πολιτικοί ας αναλογιστούν τις ευθύνες, αφού φαίνεται ανάγλυφα η καταστροφή που προκλήθηκε στο όνομα της δήθεν ανταγωνιστικότητας μέσω της μείωσης των μισθών.

Θανάσης Λυρτσογιάννης

πηγή:http://www.newsit.gr/ellada/Egklima-Mono-stin-Ellada-meiothikan-oi-misthoi-tin-teleytaia-pentaetia/736898

Αντιμέτωποι με το νέο τρομοκρατικό status quo: Ο μύθος του «μοναχικού λύκου»

Γράφει ο Στέφανος Βιτωράτος, Αναλυτής ΚΕΔΙΣΑ

Η τρομοκρατική απειλή παρουσιάζεται σήμερα πιο άμορφη και πιο απρόβλεπτη από ποτέ. Αυτό είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της κλιμακούμενης βίας εκ μέρους συγκεκριμένων τρομοκρατικών οργανώσεων, αλλά και της διάδοσης των σύγχρονων μορφών επικοινωνίας, οι οποίες εξελίσσονται και θα εξελίσσονται σε μορφές που ενδεχομένως δεν είναι ακόμα αντιληπτές.  Παράλληλα, μέσα στο συνεχιζόμενο-τον τελευταίο καιρό- ρεύμα τρομοκρατικών επιθέσεων σε όλο τον κόσμο, που συνδέεται με το ισλαμικό κράτος, γίνεται λόγος για το φαινόμενο της λεγόμενης τρομοκρατίας των «μοναχικών λύκων». Ενόψει των παραπάνω, στην παρούσα ανάλυση υποστηρίζεται ότι, η τρομοκρατία άλλαξε και υπερκέρασε τις δυνάμεις επιβολής της τάξης μέσω των παραδοσιακών τρόπων. Ωστόσο, η τρομοκρατία των «μοναχικών λύκων» αποτελεί ένα μύθο, καθώς οι συγκεκριμένοι δράστες μόνο μόνοι δεν είναι στην πραγματικότητα. Είναι αναγκαίο επομένως, να υιοθετηθούν νέες προσεγγίσεις ως προς την αντιμετώπιση τους. Είναι καθοριστικό να γίνει αντιληπτή αυτή η πρόκληση, όχι μόνο για να αντιμετωπιστεί τη δεδομένη στιγμή η πρόκληση του ισλαμικού κράτους, αλλά και άλλων μελλοντικών αντίστοιχων οργανώσεων.

Η εναλλασσόμενη φύση της τρομοκρατίας και το νέο κύμα

Την τελευταία δεκαπενταετία, μετά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, η οποία κατά πολλούς είναι η μέρα που άλλαξε ο κόσμος, παρακολουθούμε την εναλλασσόμενη φύση της τρομοκρατίας και ένα νέο κύμα επιθέσεων. Παλαιότερα, η τρομοκρατία ήταν ένα φαινόμενο περισσότερο εθνικό. Οι τρομοκρατικές οργανώσεις στην πλειοψηφία τους δρούσαν εντός συνόρων, ακόμα και στις περιπτώσεις που στόχευαν διεθνείς στόχους. Κατά κύριο λόγο όμως, στρέφονταν κατά του εγχώριου συστήματος ως ένοπλη ενσάρκωση πολιτικών αυτονομιστικών κινημάτων.

Η επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου όμως, στόχευσε τα σύμβολα του δυτικού πολιτισμού, την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική ισχύ. Η επίθεση αυτή δεν ήταν μόνο ένα χτύπημα στην καθημερινή αίσθηση ασφάλειας, αλλά ένα χτύπημα κατά της Δυτικής ταυτότητας. Αντίθετα, ένα χτύπημα σε ένα νυχτερινό μαγαζί, σε μια συναυλία ή συγκέντρωση ακουμπάει ένα πιο προσωπικό κομμάτι. [1]. Τα τελευταία αυτά χτυπήματα εκτελούνται τελευταία από «μοναχικούς λύκους» κατά τον προσφιλή όρο των ΜΜΕ.

Η ιδέα αυτή των μοναχικών δραστών ωστόσο δεν είναι κάτι καινούριο. Ακροδεξιές οργανώσεις, Θεοκρατικά φονταμενταλιστικά καθεστώτα ή αυτονομιστικά κινήματα, έχουν διαχρονικά καταφύγει σε παρόμοιες τακτικές με ελεγχόμενη επιτυχία [2]. Η σύγχρονη έννοια του «μοναχικού λύκου» αναπτύχθηκε μέσα από τον ακροδεξιό εξτρεμισμό στις Η.Π.Α. τη δεκαετία του 1980, όταν οι ακροδεξιές οργανώσεις, δέχονταν μεγάλη πίεση από το FBI [3]. Πιο συγκεκριμένα, το 1983, ο Αμερικανός ακροδεξιός εξτρεμιστής Louis Beam, μέλος της Ku Klux Klan και του Άρειου Έθνους κάλεσε για «ακέφαλη αντίσταση» (“leaderless resistance”) εναντίον της ομοσπονδιακής κυβέρνησης των Η.Π.Α. και ήταν η πρώτη φορά που αυτός ο όρος αποκτούσε μανιφέστο. Σύμφωνα με εκείνον, οι παραδοσιακές οργανώσεις με το σκληρό πυρήνα και την καθορισμένη ηγεσία, είναι εύκολος στόχος για την κρατική μηχανή, επομένως μικρές ομάδες ή ακόμα και μεμονωμένα πρόσωπα θα πρέπει να δρουν ανεξάρτητα και αποκεντρωμένα. [4]

Δίχως να πάμε πολύ πίσω, στα βήματα τους Beam ανακαλείται στη μνήμη, ο Anders Breivik, ο οποίος σκότωσε τον Ιούλιο του 2011, 77 ανθρώπους στη Νορβηγία. [5]. Το μανιφέστο του Breivik, το οποίο κυκλοφόρησε ώρες πριν ξεκινήσει τις επιθέσεις του, απηχούσε απόψεις μιας ακροδεξιάς ρητορικής που συχνά εμφανιζόταν σε αντίστοιχες ιστοσελίδες, ενώ οι ιδέες για τη στρατηγική που ακολουθεί, ήταν ταυτόσημες με αυτές του Beam. Αυτό που μπορεί να υποστηριχθεί σήμερα ωστόσο, είναι ότι ο αριθμός των «μοναχικών λύκων» φαίνεται να μεγαλώνει υπό την καθοδήγηση του ισλαμικού κράτους. Για να γίνει αντιληπτός αυτός ο ισχυρισμός, θα πρέπει να εξεταστεί στενότερα ο τρόπος με τον οποίο το Ισλαμικό κράτος, στρατολογεί, ριζοσπαστικοποιεί και κινητοποιεί επίδοξους τρομοκράτες στη ψηφιακή εποχή.

Οι πιθανότητες είναι είτε να υπάρχουν άμεσοι ενεργοί σύνδεσμοι των δραστών αυτών  με τρομοκρατικούς θύλακες, είτε να ριζοσπαστικοποιήθηκαν και να στράφηκαν στη βία μέσω κάποιου έμμεσου συνδέσμου, είτε τέλος, μέσω διαδικτυακής κατήχησης και επικοινωνίας με μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων. [3]

Η διαδικτυακή προπαγάνδα αντίστοιχου περιεχομένου ξεκίνησε να οργανώνεται και να απηχεί συστηματικά απόψεις μέσω του περιοδικού Inspire της Al-Qaeda το οποίο ενθάρρυνε τους επίδοξους εξτρεμιστές, να προβούν σε οποιαδήποτε επίθεση μπορεί να πλήξει το «κεφάλι του φιδιού», τις Η.Π.Α., ακόμα κι αν αυτή ήταν ανοργάνωτη [6]. Το ισλαμικό κράτος, ακολουθώντας παρόμοια χνάρια παρέχει την απαραίτητη καθοδήγηση τόσο διαδικτυακά, εκμεταλλευόμενο τα σύγχρονα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όσο και μέσω περιοδικών εκδόσεων όπως ήταν το Dabiq  και τώρα το Rumiyah. Στις σελίδες τους, αναφέρονται ιδέες για στόχους, όπλα (και οδηγίες κατασκευής τους) ακόμα και συγκεκριμένοι χρόνοι επίθεσης [7]. Αυτή ακριβώς η δυνατότητα της συγκεκριμένης οργάνωσης να κατηχεί διαδικτυακά εγείρει σοβαρές σκέψεις.

Κατά αυτόν τον τρόπο σε μεγάλο βαθμό το ισλαμικό κράτος μπόρεσε να διεισδύσει στα σύνορά μας: όχι μέσω ροών προσφύγων που προτίθενται να διεξάγουν επιθέσεις εναντίον των δυτικών κρατών, αλλά μέσω των δυνατοτήτων της σημερινής ψηφιακής εποχής [7]. Έτσι, ο όρος των εγχώριων (homegrown κατά το διεθνή όρο) βίαιων εξτρεμιστών, εννοώντας θεωρητικά εκείνους που δεν εκπαιδεύτηκαν με κάποιο τρόπο στο εξωτερικό υπό ένα τέτοιο καθεστώς, πριν δράσουν στο όνομά του, γεννιέται από τον πρόσφορο κόσμο της διαδικτυακής κατήχησης- με τα βίντεο εκτέλεσης, τη μυθοποιημένη ιστορία και την επιλεκτική ανάγνωση θρησκευτικών κειμένων [3]. Αλλά και τι σημαίνει ακριβώς «εγχώριος» στη σημερινή εποχή της ψηφιακής επικοινωνίας και της κατάργησης των συνόρων;

Ένας «μοναχικός λύκος» συνήθως περιγράφεται ως κάποιος που ενεργεί μόνος και δεν είναι μέρος μιας ομάδας, δικτύου ή υποκινείται από μια οργάνωση. [4]. Ο όρος, αν και αρκετά αμφισβητούμενο το κατά πόσο προσιδιάζει στη σημερινή πραγματικότητα, χρησιμοποιείται ευρέως πια από πολιτικούς, δημοσιογράφους και κατά συνέπεια από τους πολίτες όπως προαναφέρθηκε.

Οι τρομοκρατικές οργανώσεις συνήθως ενθαρρύνουν τη δράση τέτοιων προσώπων όταν βρίσκονται σε αδυναμία να οργανώσουν και να περατώσουν μεγάλου βεληνεκούς χτυπήματα. Σήμερα, καθώς το ισλαμικό κράτος πιέζεται εδαφικά, αύξησε την έμφαση που δίνει στην εκμετάλλευση του εικονικού εδάφους. Εξάλλου, όπως όλες οι τρομοκρατικές ομάδες, έτσι και το ισλαμικό κράτος χρειάζεται νίκες για να εμπνεύσει νέους ανθρώπους  να ενταχθούν στις τάξεις του και να αποτρέψει την απώλεια ελπίδας από το υπάρχον προσωπικό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις αρχές του 2016, ένας από τους δημόσιους εκπροσώπους του ισλαμικού κράτους, ο Abu-Muhammad al-Adnani διακήρυσσε ότι «ακόμα και η μικρότερη ενέργεια στην καρδιά της Δύσης, είναι σημαντικότερη και πιο ζημιογόνος  από τη μεγαλύτερη δική μας ενέργεια εδώ» [8].

Μια αλήθεια που πρέπει σε αυτό το σημείο να ειπωθεί, εν όψει και των πρόσφατων γεγονότων, είναι, ότι είναι αδύνατο να αποτρέψεις κάθε τέτοια μεμονωμένη βίαιη επίθεση. Έτσι, το να αναγνωρίσουμε ότι το ισλαμικό κράτος αποτελεί μια πραγματική, επίμονη και διακριτή απειλή δεν είναι σε καμία περίπτωση  το ίδιο με το να παραδεχτούμε ότι ο σημερινός ρυθμός τρομοκρατικών επιθέσεων αντιπροσωπεύει το νέο μέσο όρο.

Εάν εστιάσουμε κυνικά στους αριθμούς, πέρα από την τραγωδία της  απώλειας έστω και μιας ανθρώπινης ζωής, θα δούμε ότι οι «μοναχικοί λύκοι» καταφέρνουν μικρά πλήγματα υπό αυτόν τον όρο. Στην Ευρώπη, ο αριθμός των νεκρών από τρομοκρατικές επιθέσεις μετά την 11η Σεπτεμβρίου είναι μικρότερος από την περίοδο πριν την 11η Σεπτεμβρίου, όταν αυτονομιστικά κινήματα όπως ο IRA και η βασκική ETA διεξήγαγαν ένα αιματηρό εσωτερικό πόλεμο εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ισπανίας αντίστοιχα.

Ωστόσο, παρά το μικρότερο αριθμό απωλειών, αυτές οι επιθέσεις έχουν ένα ισχυρό προπαγανδιστικό αντίκτυπο, τραβώντας πάνω τους τα ίδια φώτα δημοσιότητας με αυτά που θα τραβούσε μια οργανωμένη επίθεση. Είναι δε, τόσο τραυματικές, συλλογικά και ατομικά εμπειρίες, που ενισχύουν τo αίσθημα της ανασφάλειας στους πολίτες. [3]

Ο μύθος της μοναχικότητας

Είναι οι «μοναχικοί λύκοι» όμως μια πραγματικότητα ή είναι ένας μύθος;  Οι ταμπέλες  αναπόφευκτα τοποθετούν την οπτική μας σ’ ένα πλαίσιο και με αυτό τον τρόπο επηρεάζουν, συμπεριφορές και πολιτικές. Χρησιμοποιώντας τους λάθος όρους για την περιγραφή των  γεγονότων, στρεβλώνεται η αντίληψη της κοινής γνώμης και κατ’ επέκταση οι πολιτικές αποφάσεις της ηγεσίας [9].

Κατά πόσο όμως είναι όντως «μοναχικοί» αυτοί οι δράστες; Η τρομοκρατία δεν είναι κάτι που κάνει κάποιος μόνος του, είναι ένα φαινόμενο ιδιαίτερα κοινωνικό. Οι άνθρωποι έλκονται από ιδεολογίες και δραστηριότητες, ακόμη και τέτοιου είδους, γιατί και άλλοι έλκονται εξίσου από αυτές  [3]. Ωστόσο, σίγουρα τα άτομα αυτά, δεν οδηγούνται απλώς σε βία με ιδεολογικό σκοπό, προϋπάρχουν άλλα προβλήματα είτε προσωπικά είτε ψυχικής υγείας [6]. Αλλά αυτή ακριβώς η ικανότητα να γοητευθεί κάποιος από το συγκεκριμένο σκοπό και να μην νιώθει μόνος, είναι ένα εντυπωσιακό κοινωνιολογικό φαινόμενο, αλλά περισσότερο μια πολύ πραγματική και απτή απειλή [7]. Αυτοί οι άνθρωποι, παίρνοντας τα όπλα, νομίζουν ότι γίνονται μέρος μιας κοινότητας, μέρος κάτι μεγαλύτερου από αυτούς και τελικά κομμάτι της ιστορίας. Και αυτή η κοινότητα είναι παγκόσμια. Επομένως, κάθε τρομοκράτης, όσο κι αν είναι κοινωνικά ή ψυχολογικά μόνος, στην πραγματικότητα συνεχίζει να είναι κομμάτι ενός ευρύτερου κινήματος [1].

Η προώθηση όμως, του μύθου του «μοναχικού λύκου», βολεύει αρκετά και αρκετούς. Από τη μία, οι τρομοκράτες υπερβάλλουν για την ευκολία διείσδυσης στις κοινωνίες μας. Η ιδέα ότι περιτριγυριζόμαστε ανά πάσα στιγμή από τέτοιους μεμονωμένους δράστες, εμπνέει μόνο ανησυχία στην κοινή γνώμη και ταυτόχρονα προωθεί τη φήμη της οργάνωσης. Από την άλλη, ο μύθος συντηρείται και από τις δυνάμεις ασφαλείας. Ένας τέτοιος δράστης είναι δύσκολο να εντοπιστεί και δυσκολότερο να εμποδιστεί. Πάνω σε αυτή τη βάση μπορούν να καλυφθούν, επιχειρησιακές αστοχίες σε περιπτώσεις που γνώριζαν για την πιθανή μετάβαση ενός ατόμου από τη ριζοσπαστικοποίηση στη βία.

Προτάσεις χειρισμού

Όπως προαναφέρθηκε, είναι αλήθεια δύσκολο να προλάβεις κάθε τέτοια επίθεση και μεγάλο μέρος της αποτροπής παρόμοιων επιθέσεων έγκειται στην πρόληψη. Καθώς μεταβλήθηκε η τρομοκρατία, οι υπηρεσίες ασφαλείας πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουν μικρότερα και απλούστερα σενάρια επιθέσεων που δεν έχουν την πολυπλοκότητα που απαιτούν τα αντίστοιχα μεγαλύτερα και πιο οργανωμένα. [6]

Σε αρκετές περιπτώσεις, οι δράστες ήταν «γνωστοί στην αστυνομία», αλλά αυτή η φράση δεν σημαίνει αυτόματα ότι ένα άτομο ή ομάδα προάγεται σε σημαντική τρομοκρατική απειλή για την κοινωνία. Απλώς περιγράφει άτομα ή ομάδες που έχουν συμπεριληφθεί σε μια μακρά λίστα προς αξιολόγηση κινδύνου. Από τη φύση τους όμως, οι αξιολογήσεις αυτές δε μπορεί να είναι πάντοτε ακριβείς [6]. Για την εκάστοτε αντιτρομοκρατική υπηρεσία, το ζήτημα δεν τίθεται στο εάν ένα φυσικό πρόσωπο είναι συνειδησιακά ριζοσπαστικοποιημένο ή με εξτρεμιστικές τάσεις, αλλά στο εάν είναι βίαιο και παραβιάζει με οποιοδήποτε τρόπο το νόμο. Και αυτή η μετάβαση από τη ριζοσπαστικοποίηση στη βία είναι συνήθως ένα κρίσιμο μεν, αλλά εξαιρετικά σύντομο διάστημα δε. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, η κυβερνητική συνεργασία με τις κοινότητες, τις οικογένειες και τις εταιρίες δικτύωσης είναι ζωτικής σημασίας για την ταχεία αντίδραση σε πιθανές απειλές μεμονωμένων δραστών.

Αρχικά , θα πρέπει να εργαστούν προς την κατεύθυνση της  απομόνωσης των ατόμων αυτών. Οι τρομοκράτες είναι πολύ πιο πιθανό να πετύχουν, αν μπορούν να συντονιστούν με άλλους, ειδικά εάν έχουν τη βοήθεια μιας οργάνωσης ή δικτύου. Δεύτερον, οι κυβερνήσεις πρέπει να οικοδομήσουν ισχυρές σχέσεις μεταξύ μουσουλμανικών κοινοτήτων και υπηρεσιών ασφαλείας [10] .Η τρομοκρατία έχει ξεπεράσει τη συμβατική  ικανότητα παρακολούθησης των αρχών ασφαλείας, και αν το κράτος πρόκειται να διατηρήσει τον έλεγχο των πραγμάτων θα πρέπει να ενσωματώσει κάτι παρόμοιο με ποιμαντικό ρόλο. Ειδικότερα, οι αρχές θα πρέπει να βασίζουν τις σχέσεις τους με τις μουσουλμανικές κοινότητες σε κάτι περισσότερο από την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Θα πρέπει να συνεργάζονται με τους ηγέτες της κοινότητας εκ των προτέρων στη βάση της προστασίας τους από φαινόμενα ισλαμοφοβικής βίας που συχνά ακολουθούν τις εξτρεμιστικές τρομοκρατικές επιθέσεις. Με απλά λόγια, οι καλές σχέσεις με την κοινότητα ελαχιστοποιούν τα κίνητρα για τη βία και ενθαρρύνουν την τοπική συνεργασία [2].

Παράλληλα,  οι κυβερνήσεις θα πρέπει να κατευθύνουν τις υπηρεσίες ασφαλείας στην παρακολούθηση και στη διείσδυση των εξτρεμιστών στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Αυτή είναι μια κοινή πρόκληση για τις κυβερνήσεις που είναι επιφορτισμένες με την προστασία όλων μας, καθώς και για τις εταιρείες των οποίων οι τεχνολογίες αξιοποιούνται για τους σκοπούς αυτούς. Θα πρέπει να αναλάβουν οι ιδιωτικές εταιρείες να παρακολουθούν ή να απενεργοποιούν τέτοιους λογαριασμούς, με σκοπό είτε να εντοπίσουν μεμονωμένους τρομοκράτες είτε να διαταράξουν τις επικοινωνίες τους. [10]

Το ισλαμικό κράτος θα προσαρμοστεί στις αναστολές με τη δημιουργία νέων λογαριασμών και τη μετάβαση σε νέες μορφές επικοινωνίας, αλλά τα νέα μέσα επικοινωνίας -οι νέοι λογαριασμοί- συχνά υπολείπονται των παλαιών. Έτσι, η αναστολή αυτών των λογαριασμών μπορεί να αναστείλει τις στρατολογήσεις.

Τέλος, η γλώσσα που χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε αυτά τα άτομα έχει σημασία. Χρησιμοποιώντας όρους όπως ο «μοναχικός λύκος», ο «στρατιώτης» ή ο «μάρτυρας» ενεργοποιεί το ναρκισσισμό τους. [3]. Μπορεί να φαίνεται ως ένα μικρό σημείο, αλλά η προσοχή των μέσων ενημέρωσης που ακολουθεί αναπόφευκτα τέτοιες επιθέσεις, είναι πιθανό να εξιτάρει το μυαλό μελλοντικών δραστών. Με τα σύγχρονα ειδησεογραφικά μέσα ενημέρωσης, μια επίθεση που διεξάγεται από ένα άτομο με αποτέλεσμα μερικές απώλειες μπορεί να καταλήξει να κυριαρχεί στις ειδήσεις για ημέρες, αν όχι εβδομάδες. Η αξιοποίηση και των παραπάνω μέσων σε συνδυασμό με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έχει δημιουργήσει ένα επιπλέον βέλος στη φαρέτρα τους.

Αντί Επιλόγου

Συμπερασματικά, γίνεται κατανοητό ότι η τρομοκρατική απειλή έχει εξελιχθεί και αντίστοιχα πρέπει να εξελιχθεί η πρόληψή της. Το φαινόμενο των μεμονωμένων δραστών αποτελεί  μια αποκρουστική πραγματικότητα, ωστόσο θα πρέπει τόσο οι αρχές όσο και κάθε εμπλεκόμενος να το μεταχειρίζεται με τη δέουσα προσοχή. Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι, οι κοινωνίες μας δεν υπάρχει λόγος να ζουν με το φόβο, αλλά αντίθετα με ενισχυμένο το αίσθημα της συνεργασίας και της αλληλεγγύης. Η μεθοδικότητα και η πρόληψη από την πλευρά των αρχών, θα αποτελέσει την ισχυρή συνθήκη για να μπορέσουν οι πολίτες να αισθάνονται ασφαλείς.

Bibliography

1. WALEED, A. How to Stop a Lone-Wolf Terrorist? Australia Has a Plan. New York Times, 2 May 2017. Disponivel em: https://www.nytimes.com/2017/05/02/opinion/australia-lone-wolf-terrorists-waleed-aly.html?_r=0.
2. BYMAN, D. Can lone wolves be stopped? Law Fare Blog, 15 March 2017. Disponivel em: https://lawfareblog.com/can-lone-wolves-be-stopped.
3. STEWART, C. Taming the solo terrorist. The World Today , February/March 2017. 19.
4. SPAAIJ, R. The Enigma of Lone Wolf Terrorism: An Assessment. Studies in Conflict and Terrorism, 33 (9), p. 854-870, 2010.
5. BEAUMONT, P. Norway attacks: at least 92 killed in Oslo and Utøya island. The Guardian, 23 July 2011. Disponivel em: https://www.theguardian.com/world/2011/jul/23/norway-attacks.
6. PALOMBI, S. «Known to Police» : Assessing Terrorism Risk. Chathamhouse. org, 18 March 2015. Disponivel em: https://www.chathamhouse.org/expert/comment/17229.
7. EASTERLY, J.; GELTZER, J. The Islamic State and the End of the Lone Wolf Terrorism. Foreign Policy, 23 May 2017. Disponivel em: http://foreignpolicy.com/2017/05/23/the-islamic-state-and-the-end-of-lone-wolf-terrorism/.
8. LISTER, T. ISIS rides wave of attacks as its core territory shrinks. CNN. com, 14 June 2016. Disponivel em: http://edition.cnn.com/2016/06/14/middleeast/isis-territory-attacks-lister/.
9. BURKE, J. The myth of the “lone wolf” terrorist. The Guardian, 30 March 2017. Disponivel em: https://www.theguardian.com/news/2017/mar/30/myth-lone-wolf-terrorist.
10. BYMAN, D. How to Hunt a Lone Wolf. Foreign Affairs, March/April 2017.
11. WINTER, C. The Virtual ‘Caliphate’: Understanding Islamic State’s Propaganda Strategy. London. 2015.

http://kedisa.gr/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AD%CF%84%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%BF-%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-status-quo/

Πρόσκληση στις Εορτές Μνήμης των Φιλελλήνων πεσόντων στο Πέτα

Πρόσκληση στον Πανηγυρικό Εσπερινό και στη Λιτανεία στον Ιερό Ναό Παναγίας Βλαχερνων

Εκλεψαν από συνταξιούχους 250.000.000 €

Η παρακράτηση υπέρ του ΕΟΠΥΥ για 1.000.000 δικαιούχους γινόταν επί των ακαθάριστων και όχι επί των καθαρών ποσών

Ρεπορτάζ
Αγγελική Μαρίνου

Με μαζικές προσφυγές, οι συνταξιούχοι προσπαθούν να πάρουν πίσω πάνω από 250.000.000 ευρώ που έχασαν μέσα σε μία εξαετία από τις συντάξεις τους, καθώς τα ασφαλιστικά ταμεία τους παρακρατούσαν μεγαλύτερα ποσά από ό,τι έπρεπε υπέρ του ΕΟΠΥΥ.

Το ΙΚΑ και τα υπόλοιπα ασφαλιστικά ταμεία εκμεταλλεύτηκαν μια ασάφεια του Ν. 2084/1992 για το πώς πρέπει να γίνεται η παρακράτηση 4% (αργότερα 6%) υπέρ του ΕΟΠΥΥ. Ετσι, από το 2010 (επί υπουργίας Ανδρέα Λοβέρδου) η παρακράτηση των εισφορών υγείας υπολογιζόταν σκοπίμως λανθασμένα στο ονομαστικό ποσό της σύνταξης (το λεγόμενο μεικτό) και όχι στο καθαρό καταβαλλόμενο ποσό, με αποτέλεσμα οι συνταξιούχοι να χάνουν μεγαλύτερα ποσά από αυτά που έπρεπε. Ουσιαστικά οι συνταξιούχοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα έχασαν πάνω από μία σύνταξη τον χρόνο λόγω της παράνομης παρακράτησης των εισφορών υγείας.

Σε αυτή την παρανομία όλοι εθελοτυφλούσαν: Το ΙΚΑ μόλις το 2016 ζήτησε διευκρινίσεις από το υπουργείο Εργασίας (με το έγγραφο με αριθμ. πρωτ. Α30/472/17) «εάν ορθώς έγινε η παρακράτηση με βάση τις προαναφερθείσες οδηγίες που είχαμε λάβει ή εάν πρέπει να γίνει επανυπολογισμός, για τα χρονικά διαστήματα από το έτος 2010 μέχρι και τις 30/6/2016, σύμφωνα με τα υποβληθέντα μέχρι σήμερα αιτήματα». 

Μία εβδομάδα νωρίτερα, απαντώντας σε επιστολή του Ενιαίου Δικτύου Συνταξιούχων, το μεγαλύτερο Ταμείο της χώρας υποστήριζε πως «τα υποβληθέντα αιτήματα για επιστροφή τυχόν διαφοράς των παρακρατηθεισών εισφορών ασθενείας, για το χρονικό διάστημα από το 2010 έως τις 30/6/2016 δεν είναι δυνατόν να ικανοποιηθούν» και προέτρεπε τους ενδιαφερομένους να προσφύγουν δικαστικά για να δικαιωθούν.

Και ενώ οι συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα υφίστανται τις απώλειες από την άδικη παρακράτηση, στο Δημόσιο αρχικά η κράτηση για υγειονομική περίθαλψη διενεργείται στο καθαρό ποσό. Όλα αυτά όμως έως το 2013, όταν ο τότε αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας μάλλον υπέπεσε σε γκάφα και έδωσε οδηγίες η παρακράτηση να γίνεται στο μεγαλύτερο ποσό, δηλαδή στις ακαθάριστες συντάξιμες αποδοχές (αρ. πρωτ. 116931/0092). 

Αξίζει να σημειωθεί πως το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είχε προτείνει στον υπουργό να υπολογιστεί η κράτηση για υγειονομική περίθαλψη αφού αφαιρούνταν από το ακαθάριστο ποσό της σύνταξης οι μειώσεις που είχαν επιβληθεί στις συντάξεις. «Δεδομένου ότι μετά τις μειώσεις αυτές το ακαθάριστο ποσό της βασικής σύνταξης είναι ένα πλασματικό, μπορεί να κριθεί αρνητικά στις περιπτώσεις που οι συνταξιούχοι προσφύγουν στο Ελεγκτικό Συνέδριο» είχε εύστοχα επισημάνει το ΓΛΚ, χωρίς φυσικά να εισακουστεί.

Ετσι τα χρόνια πέρασαν και με τον τρόπο αυτόν εισπράχθηκαν παρανόμως πάνω από 250.000.000 ευρώ από 1.000.000 ανυποψίαστους συνταξιούχους που τρέχουν τώρα με μαζικές προσφυγές να διεκδικήσουν πίσω τα χρήματά τους.
Η αδικία αποκαταστάθηκε το 2016 (με τον νόμο Κατρούγκαλου) και από τότε το ποσοστό παρακράτησης υπέρ υγείας γίνεται στο καταβαλλόμενο ποσό της σύνταξης και όχι στο εικονικό.

Οι αιτήσεις που αποκαλύπτει σήμερα η «δημοκρατία» δείχνουν ότι ανάλογα με την περίπτωση οι συνταξιούχοι μπορεί να πάρουν πίσω από 1.000 έως και 3.000 ευρώ.

Πού μπορούν να απευθυνθούν

Οι ενδιαφερόμενοι που επιθυμούν να κάνουν προσφυγές κατά της παράνομης παρακράτησης της εισφοράς ασθενείας μπορούν να απευθύνονται στο Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων (www.endisy.gr) ή στον Συνήγορο του Πολίτη. Μάλιστα, το Δίκτυο έχει ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα που υπολογίζει τις απώλειες που έχει ο κάθε ενδιαφερόμενος στη σύνταξή του, λόγω της παράνομης εισφοράς. «Πάνω από 1.500 άτομα έχουν έρθει σε εμάς για να δουν με ποιον τρόπο θα διεκδικήσουν τα ποσά που τους αφαιρέθηκαν» τονίζει ο πρόεδρος του ΕΝΔΙΣΥ Νίκος Χατζόπουλος και ζητά επίμονα συνάντηση με την υπουργό Εργασίας Εφη Αχτσιόγλου για να λυθεί το ζήτημα.

Στα 620 € οι κύριες και κάτω από 150 € οι επικουρικές μετά το 2019

Μειωμένη κατά 102 ευρώ τον μήνα θα είναι η μέση κύρια σύνταξη του Ελληνα, με βάση το μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Σταθερότητας 2017-2021.

Αυτό σημαίνει πως το επίπεδο της μέσης κύριας σύνταξης θα συμπιεστεί στα 620 ευρώ (μεικτά), από 722 ευρώ που είναι σήμερα, και η επικουρική σύνταξη θα πέσει κάτω από τα 150 ευρώ (μεικτά), από 170 ευρώ που είναι σήμερα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων και την κοινωνική συνοχή στη χώρα μας.
Σε μελέτη, την οποία υπογράφουν ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Σάββας Ρομπόλης και ο υποψήφιος διδάκτορας Βασίλειος Μπέτσης, ζητούν να τεθεί υπό αίρεση και επανεξέταση η εφαρμογή των προαπαιτούμενων μέτρων μείωσης των συντάξεων από το 2019, καθώς οι δανειστές -λανθασμένα- επιβάλλουν διαρκείς περικοπές συντάξεων, τη στιγμή που η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης θα μπορούσε να επιτευχθεί ακόμα και αν οι συντάξεις παρέμεναν στα σημερινά επίπεδα.

Σύμφωνα με τον Ομιλο για τα Κοινωνικά και Εργασιακά Δικαιώματα (ΟΚΕΔ), οι συμφωνημένες περικοπές των κύριων συντάξεων κατά 18% το 2019 ανεβάζουν τις απώλειες στο ιλιγγιώδες ποσό των 5,7 δισ. ευρώ, αντί των 3,1 δισ. που είχαν προβλεφθεί στο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Σταθερότητας.
«Είναι ακατανόητη», υποστηρίζει ο κ. Ρομπόλης, «η εμμονή των δανειστών να προηγηθεί η μείωση των συντάξεων χωρίς να ληφθεί υπόψη η αύξηση του ΑΕΠ. Αν ο ρυθμός ανάπτυξης κινείται τα επόμενα χρόνια σε 2%-3%, θα μπορούσε να επιτευχθεί η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης στο 16% του ΑΕΠ, χωρίς να απαιτηθεί μείωση των συντάξεων». Αναρωτιέται δε αν οι δανειστές κάνουν κάποιο σοβαρό λάθος ή τελικά αποκρύπτουν την πραγματικότητα.

http://www.dimokratianews.gr/content/76146/eklepsan-apo-syntaxioyhoys-250000000-eu