Ο συκοφάντης αντιmilitaire.gr, "Κάρβουνο..." προκαλεί και πάλι !!

     

    Επανήλθε, ο γνωστό μας συκοφάντης, διαχειριστής του militaire.gr, με ένα κατάπτυστο και εμετικό παραλήρημα, στην ιστοσελίδα του με τίτλο "Με την εφημερίδα της ΕΑΑΣ μπαίνεις “στη μηχανή του χρόνου” με προορισμό τον Εμφύλιο"!

    Θα ρωτήσουμε, τον μέγα αναλυτή, τον παντογνώστη και μέγα ιστορικό του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος  κ. Κάρβουνο.... να μας πει και να μας γράψει, πως χαρακτήρισαν την αιματοβαμμένη περίοδο 1946 - 1949:
     >.  Οι πρώην Πρόεδροι Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Καραμανλής και Χρήστος Σαρτζετάκης.
     >.  Οι πρώην Πρωθυπουργοί, Κωνσταντίνος Καραμανλής, Γεώργιος Παπανδρέου, Ανδρέας Παπανδρέου. 
     >.  Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών μέχρι το 1989
     >.  Ο ΟΗΕ
    
    Ως έγκριτος (;) δημοσιογράφος που είναι δεν όφειλε, να γνωρίζει:
     >.  Με τι πόρους εκδίδεται η Εθνική Ηχώ;
     >.  Ότι, η ΕΑΑΣ προσκαλεί, όλα τα κόμματα της Βουλής, στις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής που πραγματοποιεί !
     >.  Το ΚΚΕ, πραγματοποιεί κάθε χρόνο, εκδηλώσεις για την περίοδο του συμμοριτοπολέμου;
     >.  Το παιδομάζωμα και τις φρικαλεότητες των κομουνιστοσυμμοριτών;
     >.   Όταν, μετά την λήξη του Β΄παγκοσμίου πολέμου, όλα τα κράτη, προσπαθούσαν να επουλώσουν τις πληγές τους και να ορθοποδήσουν οικονομικά, το ΚΚΕ προκάλεσε τον συμμοριτοπόλεμο με αποτέλεσμα μετά τις καταστροφές και λεηλασίες που προκάλεσαν, να γυρίσουν οικονομία στα επίπεδα του 1879;
     
     Μήπως ο κ. κάρβουνο.... είναι οπαδός του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ; Μήπως ζητάει "λύτρα" για να μην μας στοχοποιεί; 
      
      Υπενθυμίζουμε στον ανεκδιήγητο και ανιστόρητο δημοσιογράφο ότι:
      >.  Λαός που ξεχνά την ιστορία του είναι καταδικασμένος να την ξαναζήσει.
      >.  ΠΙΣΤΗ στο μέλλον, ΟΧΙ λήθη στο παρελθόν.

      Τέλος του αφιερώνουμε, ένα μέρος, από την επιστολή του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Χρήστου Ζαρτζετάκη, στη εφημερίδα Αυγή:
      

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗΣ: Ο ΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΣ 1946-1949 : Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ Η ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

   

1) Πράγματι, δὲν ὁμιλῶ γιὰ «ἐμφύλιο πόλεμο». Καὶ δὲν τὸ κάνω, διότι, γιὰ ὅσους ἔχουν ἑλληνικὴ παιδεία, ὁ «πόλεμος» κυριολεκτεῖται μόνον ἐπὶ διαμάχης μετὰ ξένων, ποτὲ μετὰ ὁμοφύλων. 

᾽Εὰν ὁ συνεργάτης σας εἶχε διαβάσει π.χ. τὸν Πλάτωνα, θὰ ἐγνώριζεν, ὅτι πολέμιοι εἶναι μόνον οἱ ξένοι καὶ ὁ πόλεμος μόνον μὲ ξένους διεξάγεται, ἐνῷ ἡ διαμάχη μὲ ὁμοφύλους λέγεται «στάσις»  (Πολιτεία, 470 Β, « ... λέγω δὲ τὰ δύο, τὸ μὲν οἰκεῖον καὶ ξυγγενές,  τὸ δὲ ἀλλότριον καὶ ὀθνεῖον. ἐπὶ μὲν οὖν τῇ τοῦ οἰκείου ἔχθρᾳ στάσις κέκληται, ἐπὶ δὲ τῇ τοῦ ἀλλοτρίου πόλεμος»). 
῎Αλλωστε «στάσι» ἐχαρακτήρισε ἤδη τὴν κομμουνιστικὴ ἐξέγερσι τοῦ Δεκεμβρίου 1944, ἀπὸ τὴν πρώτη κιόλας ἡμέρα τῆς διασκέψεως τῆς Βάρκιζας (2.2.1945), καὶ αὐτὸς ὁ προεδρεύσας αὐτῆς, ὡς ἀνωτέρω, ᾽Ιωάννης Σοφιανόπουλος, εἰπών, κατὰ λέξιν, μεταξὺ ἄλλων τὰ ἑξῆς : «῝Εν μόνον ἠμποροῦμεν ἀπὸ τοῦδε ἐν πάσῃ ἀσφαλείᾳ νὰ παρατηρήσωμεν, ὅτι, ἂν εἶναι ἀκριβὲς ὅτι πολλοὶ παρεσύρθησαν εἰς τὴν στάσιν ἐκ τοῦ φόβου τῆς ἐπανόδου εἰς ἀνελεύθερον καθεστώς, ἀπὸ τῆς ἐποχῆς κατὰ τὴν ὁποίαν καὶ ᾽Αντιβασιλεία ἐγκατεστάθη καὶ Κυβέρνησις γνησία δημοκρατικὴ ἀνέλαβε τὴν ἐξουσίαν, ὁ φόβος τῆς ἐπανόδου εἰς οἱοδήποτε δικτατορικὸν ἢ τυραννικὸν καθεστὼς εἶναι τελείως ἀδικαιολόγητος καὶ μόνον πρόφασιν δύναται νὰ ἀποτελῇ» (βλέπε τὴν ὁμιλία αὐτὴ στὸ βιβλίο τοῦ Παναγιώτη Βενάρδου, ῾Η συμφωνία τῆς Βάρκιζας, ἐκδόσεις τῆς ἐφημερίδος «Τὸ Ποντίκι», ᾽Αθήνα, 1995, σελ. 27 ἑπ.). Καὶ ὁ λέγων αὐτὰ Σοφιανόπουλος δὲν ἦτο κανένας «μοναρχοφασίστας», ἢ «ταγματασφαλίτης», ἢ «ἀκροδεξιός», ἢ «μπουραντᾶς», ἢ ὁ,τιδήποτε παραπλήσιο, κατὰ τὸ ἐαμο-κομμουνιστικὸ  ὑβρεολόγιο τῆς ἐποχῆς, ἀλλὰ δοκιμασμένος ρωσόφιλος καὶ σοσιαλιστής, ἱδρυτὴς τὸ 1930 τοῦ «᾽Αγροτικοῦ Κόμματος», κινηματίας τοῦ 1935 καταδικασθεὶς σὲ ἰσόβια, ᾽Αρχηγὸς ἀκολούθως τοῦ συμπηχθέντος ἀπὸ ἀριστερὰ κόμματα, κατὰ τὴν ὑπαγορευθεῖσα ἀπὸ τὸν Στάλιν μόδα τῆς ἐποχῆς, «Λαϊκοῦ Μετώπου», ἐξόριστος ἐπὶ δικτατορίας Μεταξᾶ, ἔγκλειστος ἐπὶ κατοχῆς ἐπὶ μακρὸν στὶς φυλακές, ἱδρυτὴς στὴ συνέχεια τῆς«Νεοδημοκρατικῆς ῾Ενώσεως ᾽Αριστερῶν», καὶ τέλος συνιδρυτὴς τὸ 1950 τῆς «Δημοκρατικῆς Παρατάξεως» ἀριστερῶν κομμάτων, χρηματίσας ἐπανειλημμένως καὶ βουλευτής, πάντοτε τῆς ἀριστερᾶς (βλέπε γιὰ ὅλα αὐτὰ τὸ περὶ τοῦ ἀνδρὸς λῆμμα εἰς τὴν ᾽Εγκυκλοπαίδειαν ΠΑΠΥΡΟΣ-ΛΑΡΟΥΣ-ΜΠΡΙΤΑΝΝΙΚΑ, τόμος 55, 1993, σελ. 44). ῾Απλῶς ὁ ἄνθρωπος, ὡς ἀληθινός, γνήσιος δημοκράτης ἐσέβετο τὴν ἀλήθεια καὶ δὲν τὴν κακοποιοῦσε, ὅπως κάνουν τώρα συστηματικῶς ἀσύδοτοι κονδυλοφόροι.

Ένστολοι πραγματοποιούν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το ΥΠΕΘΑ

Από νωρίς το πρωί, τα προεδρεία των σωματίων ασφαλείας πραγματοποιούν παράσταση διαμαρτυρίας έξω από το κτίριο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αντιδρώντας για τις μειώσεις στα μισθολόγια τους.

Μάλιστα, ζητούν από τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Πάνο Καμμένο να τηρήσει τις υποσχέσεις που έδινε ως αντιπολίτευση, αλλά και πριν από λίγους μήνες στη Βουλή, ενώ προαναγγέλλουν κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε ένα από τα πανό τους, υπάρχει το σύνθημα «Καμμένε θυμήσου την υπόσχεσή σου και αν δεν μπορείς, άντε παραιτήσου».

Διαβάστε επίσης:

Οι Θύελλες που έρχονται θα μας βρουν να ..."λιαζόμαστε"!!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Σε ένα κόσμο που αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς και στον οποίο εξελίσσονται πολλαπλές συγκρούσεις σε πολλά επίπεδα, εκείνο που έχει την μεγαλύτερη άξια είναι να κάνεις την σωστή επιλογή με ποιον θα πρέπει να συνταχτείς και προς τα που θα πρέπει να πορευτείς.

Σήμερα αδυνατούμε να κάνουμε μια σωστή επιλογή, ή ακόμα χειρότερα, αδυνατούμε να κάνουμε οποιαδήποτε επιλογή καθώς σερνόμαστε από το άρμα μιας γερμανοκρατούμενης καταρρέουσας Ευρώπης, με συνέπεια να συρρικνώνεται όλο και πιο πολύ η δυνατότητα της χώρας μας να ορθοποδήσει και να σταθεί μπρος στις επερχόμενες θύελλες.

Και έρχονται μεγάλες θύελλες.

Η οικονομική μας συρρίκνωση και εξαθλίωση είναι άμεση συνέπεια της γεωστρατηγικής μας υποδούλωσης που προέρχεται από ένα δουλικό πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο. Αυτό το κατεστημένο εξέθρεψε την λαϊκή νοοτροπία του βολέματος και του ωχαδερφισμού.

Όσοι αρνούνται σήμερα μετά από όσα έχουν γίνει να αντικρύσουνε κατάματα αυτή την πραγματικότητα, είναι υπεύθυνοι για μια αδιέξοδη και καταστροφική πολιτική που θα καταγράψει τον οριστικό αφανισμό του ελληνισμού αν δεν υπάρξει κάποια αντίδραση.

Αντικειμενικά ο κόσμος σήμερα κλυδωνίζεται καθώς οι εξελίξεις τρέχουν και εμείς απλώς τις παρακολουθούμε αδύναμοι και ανήμποροι να επέμβουμε και να αντιδράσουμε.

Η Ευρώπη κλυδωνίζεται και παραπαίει από το ισλαμικό τσουνάμι, η Αμερική καταρρέει κάτω από το βάρος της οικονομικής της αποσύνθεσης. Από την άλλη μεριά η Κίνα ανέρχεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς ενώ η Ρωσία θωρακίζεται και αναδεικνύεται σαν ισχυρή πολεμική μηχανή.

loading...

Τυχοδιωκτικά παιχνίδια όπως της Ουκρανίας, του Καύκασου, της Βαλτικής, τώρα νατοϊκά στα Βαλκάνια, ακόμα και στην Συρία, φανερώνουν την παρακμή της Δύσης που εξέθρεψε το ισλαμικό τέρας το οποίο τώρα κατατρώει τις ίδιες της τις σάρκες.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η γειτονική Τουρκία παρά τα αμέτρητα αδιέξοδα μιας υπερφίαλης πολιτικής του ηγέτη της, εξακολουθεί να έχει το μεγάλο προνόμιο να ελίσσεται κατά το δοκούν και κατά τα συμφέροντα της. Ακόμα και να αλλάζει τις στρατηγικές της επιλογές. Η Τουρκία έχει το προνόμιο να ελίσσεται ανάμεσα στις διεθνείς συμπληγάδες για να πάρει όσα περισσότερα μπορεί. Άλλες χώρες της Ευρώπης, (ορά Ουγγαρία), με πολύ λιγότερη γεωστρατηγική άξια στυλώνουν το ανάστημα τους για την προάσπιση των εθνικών τους συμφερόντων και αρνούνται καταστροφικές πολιτικές. Εμείς γιατί όχι ???

Εμείς παραμείνουμε αγκυλωμένοι στις αυταπάτες μας και μόνο παρακολουθούμε, ενώ παράλληλα γινόμαστε έρμαιο της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής που μας θεωρεί αποθήκη ψυχών. Σκεφτείτε πόσα εκατομμύρια περιμένουν να περάσουν από τις μικρασιατικές ακτές απέναντι στα νησιά μας.

Πριν από λίγο καιρό είχε έρθει στην χώρα μας σαν προσκυνητής, ο ηγέτης μιας χώρας που σήμερα ανταλλάσει χειραψίες με τον πάγιο αντίπαλο μας στην περιοχή και μάλιστα τον υποχρεώνει να τηρήσει συμφωνίες που στο παρελθόν ούτε στην φαντασία του τις φαντάζονταν.

Εμείς τον υποδεχτήκαμε με χαρακτηριστικό ψυχρό τρόπο και όπως ήρθε έτσι έφυγε, χάνοντας την μεγάλη ευκαιρία να εκμεταλλευτούμε την πρόθεση του να συμβάλλει στην ενδυνάμωση των στρατηγικών μας επιδιώξεων. «Καίμε» συνέχεια τα διπλωματικά μας χαρτιά.

Το να ανήκεις κάπου για την Ελλάδα δυστυχώς σημαίνει και με την απόλυτη ευθύνη του πολιτικού κατεστημένου, να είναι η χώρα μουγκή και αλυσοδεμένη στο άρμα μιας παραπαίουσας Δύσης, χωρίς να έχει την δυνατότητα εναλλακτικής πρότασης. Δεν διεκδικούμε τίποτα, αλλά δεχόμαστε τα πάντα χωρίς κανένα αντίτιμο.

Αυτό σήμερα αν δεν αλλάξει θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά απέναντι στις επερχόμενες απίστευτες και κατακλυσμιαίες εξελίξεις και είναι άδικο, γιατί κατέχουμε ένα από τα πιο προνομιούχα οικόπεδα αυτού του πλανήτη.

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr

Τι θα αλλάξει από φέτος στα τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτων - Τι ποσό θα πληρώσουμε

Τη δέσμευση ότι τα τέλη κυκλοφορίας του 2017 θα είναι πιο δίκαια και πιο αναλογικά ανέλαβε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφωνας Αλεξιάδης προσερχόμενος σε προσυνεδριακή εκδήλωση-συζήτηση του ΣΥΡΙΖΑ στη Θεσσαλονίκη.

«Κάντε λίγη υπομονή. Αυτό που μπορούμε να δεσμευθούμε είναι ότι θα είναι πιο δίκαια και πιο αναλογικά από την προηγούμενη χρονιά και θα κάνουμε ότι είναι δυνατόν ώστε αυτοκίνητα τα οποία δεν είχαν πάρει πινακίδες τα προηγούμενα χρόνια, φέτος να πάρουν», απάντησε σε σχετική ερώτηση.

Ωστόσο, σύμφωνα με τα σενάρια, θα υπάρξουν πολλές επιβαρύνσεις για χιλιάδες ιδιοκτήτες. 

Στα σενάρια που εξετάζονται είναι και οι αλλαγές στις κλίμακες υπολογισμού των τελών κυκλοφορίας, με το ατελές όριο εκπεμπόμενων ρύπων διοξειδίου του άνθρακα να πέφτει από τα 90 g/km στα 85 g/km.

Δεν αποκλείεται να υπάρξει μείωση των τελών κυκλοφορίας για οχήματα μεγάλου κυβισμού και ηλικίας άνω των 15 ετών προκειμένου να δοθεί κίνητρο στους ιδιοκτήτες που έχουν καταθέσει πινακίδες να τις παραλάβουν εκ νέου.

Υπάρχουν επίσης, σύμφωνα με το iefimerida, σκέψεις για επέκταση του συστήματος επιβολής των τελών που καθορίζεται με τους εκπεμπόμενους ρύπους. Όπως όλα δείχνουν σε αυτό το σύστημα θα συμπεριληφθούν τα αυτοκίνητα που έχουν πρώτη ημερομηνία αδείας την 1η Ιανουαρίου 2007 και μετά, είναι δηλαδή 10ετίας και πάνω.

Συνοψίζοντας:

• Όποιος έχει αυτοκίνητο με ημερομηνία κυκλοφορίας προγενέστερη του 2007 θα πληρώνει τέλη με βάση τον κυβισμό.

• Όποιος έχει αυτοκίνητο με ημερομηνία κυκλοφορίας μεταγενέστερη του 2007 θα πληρώνει με βάση τις εκπομπές αερίων ρύπων.

Τι θα πληρώσουν οι ιδιοκτήτες Ι.Χ.

• Για τα Ι.Χ. με κυβισμό από 1.072 έως 1.357 κυβικά εκατοστά, γλυτώνουν έως 53 ευρώ οι οδηγοί με οχήματα που εκπέμπουν γύρω στα 90 γραμμάρια ρύπων (είναι εξαιρετικά σπάνια, αν όχι ανύπαρκτα, καθώς όλα αυτά τα οχήματα ανήκουν στην κατηγορία Euro4). Επιβαρύνονται οι οδηγοί τα οχήματα των οποίων εκπέμπουν πάνω από 120 γραμμάρια ρύπους. Οι επιβαρύνσεις ξεκινούν από τα 10 ευρώ και ξεπερνούν ακόμη και τα 150 ευρώ για τα πιο ρυπογόνα οχήματα.
• Για τα Ι.Χ. με κινητήρες από 1.358 έως 1.548 κ.εκ., επιβαρύνονται οι έχοντες όχημα που εκπέμπει πάνω από 140 γραμμάρια. Από τα 160 γραμμάρια και πάνω οι επιβαρύνσεις ξεπερνούν τα 140 ευρώ.
• Από τα 1.549 έως τα 1.738 κ.εκ. το σημείο καμπής είναι τα 152 γραμμάρια. Πάνω από αυτό το όριο υπάρχουν επιβαρύνσεις.
• Από τα 1.739 έως τα 1.928 κ.εκ. προκύπτουν ελαφρύνσεις ακόμη και για τα οχήματα που εκπέμπουν έως 160 γραμμάρια ρύπους. Από αυτό το όριο και πάνω υπάρχουν επιβαρύνσεις.
• Στα οχήματα με κυβισμο από 1.929 έως 2.357 κ.εκ., οι ελαφρύνσεις είναι σημαντικές ακόμη και για αυτοκίνητα που εκπέμπουν πάνω από 200 γραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα. Το σημείο καμπής ορίζεται στα 227 γραμμάρια όριο, αρκετά αυξημένο.

Τα τέλη κυκλοφορίας αναμένεται να πληρωθούν και εφέτος από τον Νοέμβριο έως και το τέλος Δεκεμβρίου

ΕΝΦΙΑ

Σε ότι αφορά στον ΕΝΦΙΑ είπε ότι γίνονται προσπάθειες να μειωθεί η υπερφορολόγηση και σημείωσε: «Ο ΕΝΦΙΑ είναι η απόδειξη ότι αυτά που δημοσίευαν και αναπαρήγαγαν ορισμένα μέσα ενημέρωσης ήταν ψέματα. Ο ΕΝΦΙΑ στο ποσοστό 92% είναι ο ίδιος, λιγότερος ή μέχρι δέκα ευρώ σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Βεβαίως και είναι ένα πρόβλημα ο ΕΝΦΙΑ, γενικά η υπερφορολόγηση των πολιτών, προσπαθούμε στο νέο πλαίσιο ότι είναι δυνατόν, ώστε να μειώσουμε αυτή την υπερφορολόγηση».

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=114158392

Η Επανάσταση, ποια Επανάσταση;

Γράφει ο Τάσος Συμεωνίδης 
Ακαδημαϊκός Σύμβουλος

Η λέξις «επανάσταση» αποτελεί άρτον επιούσιον για το ατελείωτο πλήθος ειδημόνων, πολιτικών, σχολιαστών, κομματικών «γραφιάδων», και γενικώς όλων εκείνων που επιμένουν ότι, επιτέλους, η μεγάλη Αλλαγή θα ξεπηδήσει «από τα κάτω», ήτοι από τον σοφό, αυθεντικό, και γενναίο Λαό μας. Η εμπειρία της Νεώτερης Ελλάδας εξ άλλου είναι γεμάτη με επαναστάσεις παντός είδους και περιεχομένου: από εθνεγερσίες (που πάντως ξεκίνησαν εκτός ελλαδικού χώρου) και στρατιωτικά κινήματα μέχρι ανταρσίες, δικτατορίες, και αιματοκυλίσματα που εναλλάσσονται στις σελίδες της ιστορίας με ρυθμό μετρονόμου. Όλες αυτές οι επαναστάσεις και «επαναστάσεις» οδήγησαν, με μαθηματική ακρίβεια, σε νέα δεινά, διαψευδόμενες ελπίδες, πολιτικές αναταραχές, και «δημοκρατίες» για τις οποίες «δεν υπάρχουν αδιέξοδα» αλλά μόνον στασιμότητα, διαφθορά, κατάλυση των νόμων, αναθεωρήσεις συνταγμάτων, εκλογικοί νόμοι, και αναδείξεις προέδρων της δημοκρατίας με ταχυδακτυλουργικούς τρόπους που μόνον το ελληνικό δαιμόνιο μπορεί να σκαρφιστεί.

Η κατάρρευση της χώρας, που ξεκίνησε αθορύβως το 1974, και επιβεβαιώθηκε οπερετικά - κωμικοτραγικά στην διαπασών στο ακριτικό Καστελόριζο από τον αφανιστή ΓΑΠ τον Απρίλιο του 2010, έδωσε και δίνει άπειρες αφορμές για αναλύσεις των επομένων μορφών «επανάστασης» που χρειάζεται η Ελλάς για να σταθεί και πάλι στα πόδια της (αν βεβαίως υπάρξει όχι ένα αλλά πολλά θαύματα συμβαίνοντα ταυτοχρόνως). 

Ακατάσχετη ροή δημοσίου λόγου μας προσφέρει πλήθος «εναλλακτικών» όπως, π.χ., την «επανίδρυση» του (ανύπαρκτου) ελλαδικού κράτους, τον «εκσυγχρονισμό» (έννοια ήδη χρεοκοπημένη ως το ανέκδοτο της οκταετίας 1996 - 2004), την αλλαγή «ρότας» με αριστερίστικες παραλλαγές, και στα διάφορα «πρωτόβγαλτα» των κομματικών φωστήρων μηδαμινής παιδείας, πολιτικής ικανότητος, και νοητικής ισορροπίας.

Το κεντρικό σουξέ της σημερινής πολιτικό-κοινωνικής αλεξίας είναι πλέον οι «δράσεις». Οι αόριστες αυτές «δράσεις», ακούμε συνεχώς, μπορούν να γίνουν το εύφορο έδαφος για τους σπόρους της Εξέγερσης. Το ό,τι οι «δράσεις», που αντικατέστησαν δι ́αναγκαστικού νόμου τις ενέργειες, προετοιμασίες, πρωτοβουλίες κ.λπ., υποφέρουν από την αθεράπευτη μπουρδολογία και απουσία περιεχομένου που διακρίνει τους σημερινούς μας ταγούς δεν φαίνεται να ενοχλεί κανέναν. Αρχίζουμε λοιπόν και πάλι με ελλιπή μαγιά, μεγαλοστομίες, αφρισμούς, και αφορισμούς. Επιμένουμε επιπλέον στην εξεύρεση οδών για να προσεγγίσουμε το «νέο αφήγημα», που θα συντονίσει τις όποιες «δράσεις», έχοντας αρπάξει τον αγγλικό όρο narrative του οποίου η εννοιολογική εξήγηση καμιά σχέση δεν έχει με το ελληνικό «αφήγημα», το λογοτεχνικό δηλαδή είδος του πεζού λόγου που στηρίζεται στην ευφράδεια και παραστατικότητα του αφηγητή. Έτσι, πριν καν αρχίσουμε την αναζήτηση, η γλωσσική σύγχυση και η νεφελώδης «λογική» έχουν και πάλι εγκατασταθεί ως τα θεμέλια της εξεύρεσης της σωτήριας διεξόδου από το σημερινό καταστροφικό «αφήγημα» των μνημονίων, των κατοχικών απαιτήσεων μιας χρεοκοπούσης «ενωμένη Ευρώπης», την επιβολή επιτρόπων γκαουλάϊτερ, και την υπόσχεση Βερολίνου και συναφών να αφανίσουν σταδιακώς τους αγενείς, μεθοκοπούντες, διεφθαρμένους, και αυθάδεις «έλληνες».

Ποια είναι λοιπόν η «Επανάσταση» που θα φέρει την πολυπόθητη Εξέγερση του καταπιεσμένου Λαού, την ανάσταση των δικαίων του, και την κατάλυση της Νέας Κατοχής;
Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για το ξέσπασμα της;
Πώς μπορεί θα οργανωθεί; 
Πώς διαμορφώνεται η ηγεσία της και από πού προέρχεται;

Μέχρι στιγμής οι «αντιπαραθέσεις» (διάβαζε «συζητήσεις») για ποιάν «επανάσταση» επιτέλους θέλουμε εξαντλούνται σε διαξιφισμούς μεταξύ των επαγγελματιών του είδους — δηλαδή τους χρεοκοπημένους σοβιετικούς, τους παραποιητές των όρων και των εννοιών, τις «ανένταχτες σέχτες» των περιθωριακών «μαχητών πόλης», και τους κατά φαντασίαν «φιλοσόφους», που γενικώς απεχθάνονται την ονομασία «Έλληνας», και αναλώνονται σε αλλήθωρες ερμηνείες των νεφελωδών θεωριών εκείνων που πιστεύουν ότι ανακάλυψαν το Άγιον Ποτήριον. Καμιά απολύτως συμμετοχή από τους «σοβαρούς» πρωταγωνιστές της δημοσίας ζωής. Άχνα από τους «μεταρρυθμιστές» πολιτικούς. Και άκρα του τάφου σιωπή από την «διανόηση» που ναι μεν μπορεί να διανοείται, πλην όμως, ως φαίνεται, βρίσκεται σε ύπνον βαρύν και εκφυσώντα λόγω της πνευματικής της προφανώς κοπώσεως.

Η ελληνική κοινωνία ομοίως φαίνεται ελάχιστα προετοιμασμένη για την επανάσταση, όποια και αν είναι αυτή. Παρ όλες τις ακραίες αγριότητες των δανειστών μέσω του «μηχανισμού στήριξης», π.χ., τα εκτρώματα δουλικής «πολιτικής» που γεννήθηκαν από τις δήθεν κυβερνήσεις από το 2010 και μετά, και την απόλυτη κατάρρευση της «δυνατής» Ολυμπιακής Ελλάδας, κανείς, καμιά, και κανένα δεν μπόρεσαν να εκφράσουν το επιμόνως φημολογούμενο αίσθημα εξέγερσης του Λαού και να το μεταφράσουν σε κινητοποίηση με στόχο την ανατροπή (ή, όπως θέλουν οι σημερινοί μας σχολιαστές, σε «δράσεις» αναλόγου «στόχευσης»).
Οι ταραχές του 2010-2012, που τόσο πολύχρωμο κινηματογραφικό υλικό χάρισαν στα «μέσα», εντός και εκτός της χώρας, δεν είχαν κανένα απολύτως ουσιαστικό αποτέλεσμα. Με τα δακρυγόνα να πνίγουν δικαίους και αδίκους στο κέντρο της Αθήνας, οι εκλεγμένοι άρχοντες ψήφιζαν με αλληλό-συχαρίκια τον εξανδραποδισμό όλων —κινητών, ακινήτων, ζώντων, και αποθανόντων. 
Έργο κυρίως άναρχο- ομάδων με απροσδιόριστες πολιτικές κι άλλες συνδέσεις, οι ταραχές κινητοποίησαν ελάχιστο ποσοστό της λεγόμενης καθώς πρέπει κοινωνίας πέραν των «Αγανακτισμένων». Καμιά έγερση με αγριεμένα πλήθη να απαιτούν αλλαγές και να απειλούν ευθέως τους άχρηστους «ηγέτες», και καμιά «βελούδινη», ή έστω μάλλινη, εξέγερση ή μια «Ελληνική Άνοιξη» με τους ατίθασους να σαρώνουν και να αφοπλίζουν τους αυταρχικούς συνεργαζόμενους με τους δανειστές και δήθεν διαπραγματευόμενους με την τρόικα. 

Ο «κορμός» του ελληνικού λαού, οι «νοικοκυραίοι» αλλά και μικρομεσαίοι που εξακολουθούν να αποδεκατίζονται καθημερινά και βάναυσα από τα μνημόνια και τους «έλληνες» υπαλλήλους τους, βρίσκεται σε απόλυτη φοβική νάρκωση. Ούτε καν μια πραγματικά δυναμική γενική απεργία όπως εκείνη της 23/2/1943, που έβγαλε στους δρόμους 60.000 κατοίκους της τότε Αθήνας και κάτω από τα όπλα των κατακτητών και της αστυνομίας κατέλαβε το Υπουργείο Εργασίας και έκαψε τους καταλόγους πολιτικής επιστράτευσης. Οι άοπλοι διαδηλωτές άφησαν τότε πίσω τους 18 νεκρούς και σχεδόν 200 τραυματίες —με τους Ιταλούς κατοχικούς να βγάζουν μέχρι και εφίππους καραμπινιέρους στους δρόμους. Αλλά η πολιτική επιστράτευση καταργήθηκε με απόφαση των Ναζί κατακτητών εν καιρώ πολέμου στις αρχές Απριλίου της ίδιας χρονιάς, μια εβδομάδα και κάτι μετά τις συγκρούσεις των πάνοπλων με τους αόπλους.

Το άμεσο και αναπόφευκτο συμπέρασμα των ανωτέρω είναι ότι σήμερα ουδείς δαρμός, εμπαιγμός, και βιασμός, και ουδεμία βάσανος, υποδούλωση, και προσβολή είναι σε θέση να πείσουν τον «κυρίαρχο λαό» ότι η ελευθερία και ανεξαρτησία δεν χαρίζονται αλλά κερδίζονται, πολλές φορές με αβάστακτες θυσίες. Η τελευταία γενιά που είχε την διάθεση για τέτοιες θυσίες ήταν η γενιά του ́40.

Για ποια επανάσταση λοιπόν ομιλούμε; 

Επανάσταση με διατήρηση «κεκτημένων» είναι αδύνατη.

Επανάσταση με περιχαράκωση στο ιδιωτικό και αφορισμό του κοινωνικού δεν υπάρχει. 

Επανάσταση με παντοδύναμα «δίκτυα εξυπηρέτησης» εγκατεστημένα σε κομματικά γραφεία και παχύσαρκους «συνδικαλιστές» με τρεις μισθούς και κρατικό αυτοκίνητο δεν ξεκινά με τίποτα. 

Επανάσταση με τον μονοκεντρισμό της κατανάλωσης (με δανεικά) ως το μέτρο της «ευμάρειας» αυτο-αναιρείται.

Επανάσταση με το τριβέλισμα και τραύλισμα περί «ατομικών δικαιωμάτων» ως τον απώτατο θρησκευτικό στόχο της Εξέγερσης έχει αποτύχει.

Επανάσταση με πολιτικά κόμματα σε πλήρη εγκεφαλική αδράνεια, και εξαρτημένα από «διαπλεκόμενους», τα βρίσκει μπαστούνια. 

Επανάσταση με δήθεν κυβερνήσεις που καθημερινά αυτο-γελοιοποιούνται• με «ηγεσίες» παντός είδους και κατάταξης που ασχολούνται μόνο με «στρογγυλά τραπέζια» και βαθυστόχαστες αναλύσεις του Διαφορετικού• και με Παιδεία που έχει προ πολλού μεταμορφωθεί σε «παράγκα», κατά τον κρατούντα όρο που έχει επιβληθεί από τα «μέσα», δεν μπορεί να υπάρξει ούτε καν σαν όρος ενός πολιτικά «ανατρεπτικού» διαλογικού προβληματισμού.

Επανάσταση με πατέρες και μητέρες του Έθνους να ψηφίζουν ως κοπάδι την νομιμοποίηση της οικονομικής και φυσικής εξόντωσης εκατομμυρίων• με λήσταρχους «εθνικούς προμηθευτές» να σφετερίζονται τον εθνικό προϋπολογισμό• με εξωφρενικές ασυλίες εγκληματιών που πληρώνουν όσο όσο για να συνεχίσουν ανενόχλητοι•και με γενική κοινωνική αποσύνθεση που πνίγει τους ελάχιστους πλέον Πατριώτες, ανατρέπεται πριν καν συζητηθεί.

Η επανάσταση έτσι αναγκαστικά θα περιμένει, όπως λέγει ο ποιητής, μέχρι
«να σβήσει ο ήλιος 
να σβήσει η αυγή 
και στα αγνάντια το φως να σκοτεινιάσει». 
Έτσι, το σκοτάδι γίνεται η μονιμότητα της εθνικής ύπαρξης με την χρεοκοπία –ηθική, υλική, εκπαιδευτική, κοινωνική, πολιτική– να ορίζει το αύριο.

Το επόμενο λοιπόν ερώτημα για «ικανούς λύτες», που λένε και οι κονσερβοποιοί της γλώσσας μας: ανάκαμψη, ποια ανάκαμψη;

Πηγή RIEAS

Ενιαίο κατώτατο μισθό εξετάζει η ΕΕ - Πόσο αναμένεται να καθοριστεί

Εντείνονται οι διαβουλεύσεις μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ για την υιοθέτηση ενός κοινού κατώτατου Ευρωπαϊκού μισθού. Το συγκεκριμένο θέμα ξεκίνησε από τη Γερμανία τον Ιανουάριο του 2015, ενώ φέρεται να συζητείται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, παρά τις πολιτικές αντιδράσεις.

 

Ο Γάλλος ευρωβουλευτής των Σοσιαλιστών Γκιγιόμ Μπαλάς σύμφωνα με το «Euractiv» έκανε μία εισήγηση προτείνοντας την προοδευτική θέσπιση ενός κοινού βασικού μισθού στην Ευρώπη.

Όπως ανέφερε, θα μπορούσε να ρυθμιστεί στο ύψος του 60% του βασικού μισθού της κάθε Ευρωπαϊκής χώρας. Η συγκεκριμένη πρόταση εγκρίθηκε από την πλειοψηφία των βουλευτών, ελπίζοντας ότι θα καταχωρηθεί στην αναθεώρηση της Οδηγίας για την απόσπαση των εργαζομένων. Ωστόσο, στο έγγραφο το οποίο δημοσιεύθηκε από την Επιτροπή τον περασμένο Μάρτιο, δεν υπήρξε κάποια αναφορά στη θέσπιση βασικού μισθού.

Επίσης, το εν λόγω ζήτημα τέθηκε την προηγούμενη εβδομάδα και από τον Πρόεδρο της Επιτροπής, καθώς υποστήριξε πως αποτελεί ζήτημα «κοινωνικής δικαιοσύνης».

Παρά την πρόοδο η οποία έχει γίνει, υπάρχουν αρκετές διαφωνίες στις Βρυξέλλες, σχετικά με τη θέσπιση βασικού μισθού και την απόσπαση εργαζομένων. Όπως ανέφερε βουλευτής του ΕΛΚ στη Euractiv, δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των ευρωβουλευτών, ενώ ο ευρωβουλευτής των Σοσιαλιστών Φιλίπ Κορντερί δήλωσε ότι «αποτελεί ρεαλιστική φιλοδοξία και θα έλεγα αναγκαιότητα η θέσπιση ενός βασικού μισθού».

Σήμερα 6 χώρες (Ιταλία, Κύπρος, Αυστρία, Δανία, Φινλανδία και Σουηδία) δεν έχουν θεσπίσει ένα βασικό μισθό, ενώ υπάρχουν μεγάλες διαφορές μεταξύ των βασικών μισθών σε κάποιες χώρες. Για παράδειγμα, ο βασικός μισθός της Βουλγαρίας το 2016 ήταν στα 216 ευρώ, ενώ στο Λουξεμβούργο ανήλθε στα 1.923 ευρώ.
«Εάν η διαφορά εκφραστεί σε αγοραστική δύναμη, οι αποστάσεις είναι μικρότερες, ωστόσο είναι έντονη η ανισότητα» δήλωσε ο Μπαλάς, ενώ προσέθεσε ότι σε πολιτικό επίπεδο είναι αναγκαίο να πειστούν όλοι οι εταίροι. Επίσης, η θέσπιση του κατώτατου μισθού πρέπει να έχει και μία νομική βάση για να στηριχθεί. Το άρθρο 153 της Συνθήκης της Λισαβόνα ορίζει ότι «η Ένωση πρέπει να υποστηρίζει και να λειτουργεί συμπληρωματικά στις δραστηριότητες των κρατών μελών» που έχουν ως στόχο τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας.

Αντιδράσεις από τις Ανατολικές χώρες

Ανάμεσα στους εταίρους οι οποίοι θα χρειαστούν πειστικά επιχειρήματα είναι τα Ανατολικά κράτη, καθώς τα επίπεδα του βασικού μισθού τους βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα και η θέσπιση ενιαίου μισθού ενδέχεται να θέσει τέλος στο πολύτιμο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που έχουν.
Σύμφωνα με την αναφορά του Κορντερί, χωρίς τη θέσπιση νόμιμου βασικού μισθού στην ΕΕ, τα κράτη μέλη θα δυσκολευτούν σε μεγάλο βαθμό να προσελκύσουν επιχειρηματική δραστηριότητα ή κεφάλαιο.

Οι διαφωνίες έγκεινται στο γεγονός ότι εάν ο κατώτατος μισθός διαμορφωθεί κάτω από το 60% του εθνικού μέσου μισθού στις πιο ανεπτυγμένες χώρες, είναι πιθανό να ασκηθεί πίεση και να μειωθούν περαιτέρω οι μισθοί. Το γαλλικό ταμείο για παράδειγμα, πρότεινε ως ποσοστό το 45-50% που θα αυξηθεί προοδευτικά στο 55%. Εάν επιτευχθεί αυτό στις ανατολικές χώρες, οι μισθοί θα αυξηθούν, καθώς ο κατώτατος μισθός βρίσκεται στο 40% του μέσου μισθού.

πηγή:http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26517&subid=2&pubid=114157647

Ισόβιο χαράτσι 6% σε 4,5 εκατ. συντάξεις!

ΑΛΕΞΗΣ Π. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

  ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΥΠΕΚΚ

19/9/2016

Ισόβιο χαράτσι 6% σε 4,5 εκατ. συντάξεις!

Κλέβουν 4 δις ευρώ ετησίως από τους συνταξιούχους!!

1.Με το γ’ Μνημόνιο (ν. 4336/2015, παρ. 2.5, σελ. 1020) που ψήφισαν και τα πέντε κόμματα του μνημονιακού τόξου, θεσπίστηκε ισόβιο χαράτσι 6% για όλους τους συνταξιούχους και για όλα τα είδη των συνταξιοδοτικών παροχών (κύριες, επικουρικές, μερισματικές κ.ά.). Ειδικότερα:

α.Αυξήθηκε από 4 σε 6% (αύξηση 2%) η εισφορά υπέρ υγείας (ΕΟΠΥΥ) σε 2.800.000 κύριες συντάξεις (καταβαλλόμενες και εκκρεμούσες).

β.Θεσπίστηκε (ν. 4387/2016 άρθρο 44) για πρώτη φορά από 1-1-2016 εισφορά 6% υπέρ υγείας σε 1.300.000 επικουρικές συντάξεις (καταβαλλόμενες και εκκρεμούσες).

γ.Επιβλήθηκε διπλή εισφορά σε 1.300.000 συνταξιούχους που λαμβάνουν κύρια και επικουρική σύνταξη.

δ.Καθιερώθηκε εισφορά ύψους 6% στο άθροισμα των καταβαλλομένων συντάξεων σε περίπτωση συρροής περισσοτέρων της μίας κύριων συντάξεων στο ίδιο πρόσωπο και

ε.Επιβλήθηκε για πρώτη φορά πολλαπλή εισφορά υπέρ υγείας σε όσους λαμβάνουν ταυτόχρονα σύνταξη ή συντάξεις και έχουν εισόδημα από μισθωτή εργασία. Στην περίπτωση αυτή καταβάλλεται το προβλεπόμενο ποσοστό εισφοράς υπέρ υγειονομικής περίθαλψης επί της συντάξεως που λαμβάνουν καθώς και επί των πάσης φύσεως αποδοχών ή επί του μηνιαίου εισοδήματός τους (άρθρο 44 παρ. Α ν.4387/2016).

2.Με την έκδοση της υπ’αριθ. 31 εγκυκλίου του ΙΚΑ (Α/30/472/9/16-9-2016) που εξειδικεύει το άρθρο 44 του ασφαλιστικού νόμου 4387/2016, ολοκληρώθηκε η μεγαλύτερη οριζόντια και καθολική μείωση συντάξεων από όλες όσες έχουν γίνει καθ’όλη τη μνημονιακή περίοδο.

Η πρωτοφανής αυτή μεταφορά εισοδήματος από τους συνταξιούχους στο κράτος -και κατ’επέκταση στους δανειστές- δεν έχει προηγούμενο τις τελευταίες δεκαετίες στον σύγχρονο κόσμο!

Έτσι, κατά τις εκτιμήσεις της Επιστημονικής Ομάδας της ΕΝΥΠΕΚΚ, 350.000.000-400.000.000 ευρώ κάθε μήνα (ετησίως πάνω από 4 δις!) θα αφαιρούνται από τους συνταξιούχους εφ’όρου ζωής για να καλύπτουν τις επιβληθείσες από τους δανειστές δημοσιονομικές ανάγκες του κράτους, με πρόσχημα την περίθαλψη και τη μέριμνα της υγείας τους, που όλοι γνωρίζουμε σε ποια κατάσταση βρίσκεται σήμερα.

Τα Ασφαλιστικά Ταμεία παρακρατούν παρανόμως το μεγαλύτερο μέρος του τεράστιου αυτού ποσού, αντί να τα αποδίδουν στον ΕΟΠΥΥ, όπως υποστηρίζει ο ίδιος ο Οργανισμός σε εξώδικο που απέστειλε πρόσφατα στα πέντε μεγαλύτερα εξ αυτών (ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ, ΕΤΑΑ, ΤΑΥΤΕΚΩ).

3.Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι δανειστές με το ισόβιο χαράτσι υπέρ υγείας που επέβαλαν σε εκατομμύρια συνταξιούχους, ουσιαστικά φόρτωσαν το συνολικό κόστος της περίθαλψης στους ίδιους!!

Όμως όλοι αυτοί οι συνταξιούχοι, οι απόμαχοι της εργασίας που σήμερα στηρίζουν τα άνεργα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, κατέβαλλαν υψηλές εισφορές υπέρ ασθενείας και υγείας καθ’όλη τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου.

Αντιστοίχως, με τις σκληρές ρυθμίσεις του νέου ασφαλιστικού νόμου 4387/2015 (άρθρο 41), η κυβέρνηση και οι δανειστές …φρόντισαν να καταβάλλουν οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα εισφορές υπέρ υγείας ύψους 7,10% επί των πάσης φύσεως αποδοχών τους και οι ελεύθεροι επαγγελματίες και ανεξάρτητοι απασχολούμενοι εισφορές 6,95% επί του ασφαλιστέου εισοδήματός τους, προς εκπλήρωση των άνω μνημονιακών στόχων.

Η ΕΝΥΠΕΚΚ καλεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να παγώσει άμεσα την ακραία αυτή συνταξιοκτόνα ρύθμιση.

Η ΕΝΥΠΕΚΚ θα αγωνιστεί προκειμένου η κυβέρνηση να καταργήσει τη διάταξη-«λαιμητόμο» που επιβάλλει σε βάρος εκατομμυρίων συνταξιούχων μας χαράτσι εφ’όρου ζωής.

Η ΕΝΥΠΕΚΚ θα αγωνιστεί μαζί με όλους τους συνταξιούχους και με τις Οργανώσεις τους για να μην εφαρμοστούν τα σχέδια ληστρικής αφαίμαξης των μικρών συντάξεών τους που μεθοδικά προωθούν κυβέρνηση και δανειστές.

Για την ΕΝΥΠΕΚΚ

Ο Πρόεδρος

Αλέξης Π. Μητρόπουλος