Κόντρα φαίνεται να έχει ξεσπάσει ανάμεσα στον Υπουργό Υγείας και το Mega, με τον Άδωνι Γεωργιάδη να τονίζει ότι κάποιοι θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση, αλλά καλό θα ήταν να μην παίζουν με θέματα υγείας.
Το Mega σε ρεπορτάζ του κάνει λόγο για ένα σύστημα υγείας που καταρρέει, για γιατρούς εξουθενωμένους, αμοιβές εξευτελιστικές, πολίτες που τρέχουν από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για να βρουν τον κατάλληλο γιατρό.
, λοιπόν το ΕΣΥ όπως και κάθε Δημόσιο Σύστημα Υγείας στον κόσμο άλλωστε έχει προβλήματα αλλά δεν καταρρέει. Στο βίντεο ως «αποδεικτικό» παρουσιάζεται η δήλωση μίας κυρίας ότι πήγε πριν από δύο εβδομάδες στα επείγοντα και την εξέτασαν μετά από 2 ώρες…..σας παρουσιάζω εδώ: https://kingsfund.org.uk/insight-and-analysis/long-reads/whats-going-on-with-ae-waiting-times… από το Ηνωμένο Βασίλειο όλη την μελέτη για τις αναμονές στα Νοσοκομεία. Το 2000 η Κυβέρνηση των εργατικών είχε θέσει ως στόχο να επιτύχουν την «μέση αναμονή στα επείγοντα των 4 ωρών»…τώρα δυστυχώς έχουν αποτύχει και η μέση αναμονή είναι άνω των 5 ωρών…ένα απλό παράδειγμα λαϊκισμού. Μπορεί να θέλουν κάποιοι να ρίξουν την Κυβέρνηση, Δημοκρατία έχουμε, αλλά την Υγεία και τα πραγματικά της προβλήματα πρέπει να τα αφήσουμε από έξω διότι εδώ κρίνονται ζωές
δείχνει εξαιρετικό ενδιαφέρον -και καλά κάνει- για τα θέματα της Υγείας και του ΕΣΥ, ζητήσαμε σήμερα, εάν θα ήταν δυνατόν, να υπάρξει εκεί ζωντανά μία δική μου παρέμβαση, ώστε να ακουστούν και οι θέσεις του Υπουργείου Υγείας επί των καταγγελλομένων. Δεν χώραγε όμως κάτι τέτοιο στο πρόγραμμά τους, οπότε αναμένω την πρόσκλησή τους, όποτε το κρίνουν σκόπιμο. Η ορθή ενημέρωση του κοινού στα τόσο σοβαρά θέματα της υγείας παραμένει το ζητούμενο
Η Θεοδώρα Κοντού γεννήθηκε στο σύνολο των οικισμών Κριτζαλιά ή Γκριτζαλιά (στα τουρκικά Kyzylzali). Το Άνω Κριτζαλί αριθμούσε 1.300 Έλληνες κατοίκους και 800 Τούρκους, το Κάτω Κριτζαλί 50 Έλληνες και το Μεσαίο Κριτζαλί 500 Τούρκους.
Στο σύνολό τους, οι 1.350 Έλληνες κάτοικοι ήταν έποικοι από την Άνδρο, τη Χίο, τη Μυτιλήνη, την Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα. Οι οικισμοί βρίσκονταν 8 χλμ νοτιοανατολικά του Νυμφαίου και 32 χλμ ανατολικά της Σμύρνης.
Η μαρτυρία που ακολουθεί περιλαμβάνεται στο Αρχείο Προφορικής Παράδοσης του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, της μεγαλύτερης και παλαιότερης συλλογής προφορικής ιστορίας στην Ελλάδα και μίας από τις σημαντικότερες της Ευρώπης.
≈
Κατεβήκαμε από το χωριό στη Σμύρνη. Λέγαμε πως θα γυρίσομε πίσω. Πήγαμε να ακουμπήσουμε στην εκκλησία του Άη Γιάννη. Ήταν εκεί πολύς κόσμος. Ένας γνωστός του πατέρα μου μας πήρε στο σπίτι του. Εκεί καθίσαμε. Αυτός πήρε τους δικούς του κι έφυγε χωρίς να μας πει τίποτε· έφυγε κρυφά. Μπήκαν οι Τούρκοι, σφάξαν τον πατέρα μας, τη μάνα μας, τον θείο μας, τη θεία μας και τα τρία αδέλφια μου. Εγώ, με τα πιο μικρά αδερφάκια μου, το ένα ήταν δυόμισι χρονών και το άλλο τρεισήμισι, ήμασταν χωμένα κάτω από ένα παταράκι και δε μας είδαν.
Καθίσαμε εκεί δώδεκα μέρες· ούτε φαΐ, ούτε νερό. Το σπίτι είχε κάτι σα νεροχύτη και κυλούσε μέσα ένα τρεχούμενο νερό. Τι να κάνω; Να βρέξω τα χείλη μου ήθελα. Άπλωσα τον ποδόγυρό μου απάνω, έπιανα με το χέρι μου τη μύτη και έπινα μια γουλιά· από τη βρόμα σού ‘ρχονταν εμετός.
Το ένα αδερφάκι μου ήτανε τραυματισμένο με σφαίρα στο πόδι του.
Όσο περνούσαν οι μέρες τα πτώματα πρήζουνταν, ντουμπάνιαζαν και βρομούσαν αφάνταστα. Μπαίναν οι Τουρκάλες για να κλέψουν και δεν μπορούσαν να προχωρήσουν. Κλέβαν ό,τι μπορούσαν· κότες, κουτάλια, μπακίρια και φεύγαν χωρίς να μας δούνε.
Κάποτε μου ‘ρθε έτσι σα Θεού φώτιση και βγήκα λίγο πάρα όξω. Τότες είδα πολύ κόσμο που έφευγε, έπαιρνε των ομματιών του. Έκανα το σταυρό μου, πήρα στην πλάτη μου το τραυματισμένο αδελφάκι μου και από το χέρι το άλλο, και βγήκα στο δρόμο. Έτρεχα να φτάξω τους άλλους, τους πολλούς. Εκεί βλέπω μια κοπέλα που κάθονταν σ’ ένα σωρό πέτρες. Της φώναξα, ήθελα ένα άνθρωποι να με βοηθήσει, να του μιλήσω. Αυτή η κοπέλα τίποτα· έστεκε ακούνητη. Εγώ δεν την πρόσεξα· μόνο ακόμα της μιλούσα. Την έβλεπα που γούρλωνε τα μάτια της, μα δεν πήγε πουθενά το μυαλό μου· την προσέχω. Και τι να δω! Της είχαν χώσει ένα ξύλο από πίσω και έβγαινε από το στόμα της.
Τότες ήταν που έτρεχα ακόμη πιο πολύ. Τι να κάμω με τα δύο μωρά; Μπήκα μέσα στην εκκλησία, μα επειδή βρομούσαμε πολύ σάπιο αίμα, το πόδι του παιδιού, τα μαλλιά μας, τα ρούχα μας, μας διώξαν από την εκκλησία. Τι να κάνουμε; Ζαρώσαμε σαν τα σκυλάκια σ’ ένα παραγκώνι. Πάνε τόσα χρόνια, μα δεν τα ξεχνώ. Θαρρώ πως είναι τούτη η ώρα.
Κλάψαμε, θρηνήσαμε, τα ‘παμε, τα ξανάπαμε! Η μάνα μου δεν πέθανε την ίδια ώρα σαν τους άλλους. Της είχαν χύσει τα έντερα, την είχαν περιχύσει τα αίματα κι εκείνη με αρμήνευε και μου ‘λεγε: «Παιδάκι μου, άμα δεις τα σκούρα, να πέσεις στη θάλασσα». Έβγαλε και από την τσέπη της και μου ‘δωσε το πορτοφόλι της και μια φωτογραφία περιχυμένη στα αίματα· την έχω ακόμη, μα τώρα δεν μπορώ να τη δείξω.
Τέλος, όπου πήγαινε ο άλλος κόσμος, πήγαινα κι εγώ. Πήγαμε, πήγαμε, μπήκαμε στη ζώνη. Εκεί ο Τούρκος δεν ήθελε να μας αφήσει να περάσουμε. Εκεί να σ’ έχω! Βάζω τη μία αδελφούλα μου, βάζω την άλλη. Μπήκα κι εγώ στην ζώνη και με τα πολλά μπαρκάραμε και βγήκαμε στη Μυτιλήνη. Από κει μας πήραν και μας πήγαν στη Θεσσαλονίκη, και από κει, εδώ. Είχα μια εξαδέλφη που ήταν καλή μοδίστρα. Εμένα μ’ έβαλε σε σπίτι· ήμουν δεκατεσσάρω χρονώ. Η κυρά μου γνώριζε την κ. Κουντουριώτη και κλείσαν τα δύο μικρά στο Αμαλίειο ορφανοτροφείο. Η μία μεγάλωσε και πέθανε στα είκοσι δύο της χρόνια· η άλλη ζει. Είναι παντρεμένη και μένει στη Νέα Ερυθραία. Εγώ παντρεύτηκα, πήρα έναν ήμερο άνθρωπο του Θεού, πατριώτη μας, μα με βρήκαν πολλά βάσανα.
• Το κείμενο, στο οποίο έχει διατηρηθεί η πρωτότυπη γραφή, βρίσκεται στην έκδοση του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών Η Έξοδος, τόμος Α’, Μαρτυρίες από τις επαρχίες των δυτικών παραλίων της Μικράς Ασίας. Επανέκδοση: εφ. Καθημερινή, σειρά «1922-2022 – Βιβλιοθήκη Μνήμης».
Το πρωί έφτασε ένα ταχύπλοο σκάφος με δύο οδηγούς – χειριστές και επιβιβαστήκαμε αμέσως. Ξεκινήσαμε περίπου στις 8.30-9 π.μ. Και οι δύο οδηγούσαν το σκάφος εναλλάξ και μας έλεγαν συνέχεια να είμαστε σκυμμένοι κάτω. Μετά από περίπου 30 λεπτά και ενώ πλησιάζαμε τις ελληνικές ακτές, άκουσα έναν πυροβολισμό και τότε κατάλαβα ότι μας καταδιώκει σκάφος του ελληνικού Λιμενικού. Για τη μεταφορά μου στην Ελλάδα πλήρωσα 4.500 ευρώ».
Πρόκειται για απόσπασμα κατάθεσης 40χρονου Παλαιστινίου. Επέβαινε στο σκάφος με τους μετανάστες που ενεπλάκη σε αιματηρή καταδίωξη με το Λιμενικό το πρωί της Παρασκευής στη Σύμη, με θύμα 39χρονο υπήκοο Κουβέιτ. Ως διακινητές συνελήφθησαν δύο υπήκοοι Τουρκίας, ηλικίας 24 και 16 ετών. Κατηγορούνται μεταξύ άλλων για παράνομη μεταφορά στη χώρα παράτυπων μεταναστών και έκθεση σε κίνδυνο και πρόκειται να απολογηθούν την Τετάρτη στον εισαγγελέα. Ο ανθυπασπιστής του Λιμενικού, που στη διάρκεια του επεισοδίου έκανε χρήση του υπηρεσιακού του όπλου τραυματίζοντας θανάσιμα τον έναν από τους επιβαίνοντες στο ταχύπλοο, συνελήφθη κατ’ εντολήν του εισαγγελέα του Ναυτοδικείου Πειραιά. Μετά την απολογία του αφέθηκε ελεύθερος, ενώ το πολεμικό τυφέκιο G3, που χρησιμοποίησε, φέρεται να κατασχέθηκε, σύμφωνα με ενημέρωση από το Λιμενικό.
ο πρωί έφτασε ένα ταχύπλοο σκάφος με δύο οδηγούς – χειριστές και επιβιβαστήκαμε αμέσως. Ξεκινήσαμε περίπου στις 8.30-9 π.μ. Και οι δύο οδηγούσαν το σκάφος εναλλάξ και μας έλεγαν συνέχεια να είμαστε σκυμμένοι κάτω. Μετά από περίπου 30 λεπτά και ενώ πλησιάζαμε τις ελληνικές ακτές, άκουσα έναν πυροβολισμό και τότε κατάλαβα ότι μας καταδιώκει σκάφος του ελληνικού Λιμενικού. Για τη μεταφορά μου στην Ελλάδα πλήρωσα 4.500 ευρώ».
Πρόκειται για απόσπασμα κατάθεσης 40χρονου Παλαιστινίου. Επέβαινε στο σκάφος με τουςμετανάστες πουενεπλάκη σε αιματηρή καταδίωξη με το Λιμενικό το πρωί της Παρασκευής στη Σύμη, μεθύμα 39χρονο υπήκοο Κουβέιτ. Ως διακινητές συνελήφθησαν δύο υπήκοοι Τουρκίας, ηλικίας 24 και 16 ετών. Κατηγορούνται μεταξύ άλλων για παράνομη μεταφορά στη χώρα παράτυπων μεταναστών και έκθεση σε κίνδυνο και πρόκειται να απολογηθούν την Τετάρτη στον εισαγγελέα. Ο ανθυπασπιστής του Λιμενικού, που στη διάρκεια του επεισοδίου έκανε χρήση του υπηρεσιακού του όπλου τραυματίζοντας θανάσιμα τον έναν από τους επιβαίνοντες στο ταχύπλοο, συνελήφθη κατ’ εντολήν του εισαγγελέα του Ναυτοδικείου Πειραιά. Μετά την απολογία του αφέθηκε ελεύθερος, ενώ το πολεμικό τυφέκιο G3, που χρησιμοποίησε, φέρεται να κατασχέθηκε, σύμφωνα με ενημέρωση από το Λιμενικό.
Νεότερα στοιχεία για τις συνθήκες της αιματηρής καταδίωξης προκύπτουν από το περιεχόμενο της δικογραφίας, μέρος της οποίας φέρνει στο φως της δημοσιότητας η «Κ». Τα στελέχη του Λιμενικού που επέβαιναν στο περιπολικό σκάφος περιγράφουν ότι εντόπισαν το πολυεστερικό ταχύπλοο με τους μετανάστες στις 9 το πρωί κοντά στον όρμο του Αγίου Αιμιλιανού. «Στη θέα του περιπολικού και στο άκουσμα “Hellenic Coast Guard”, ο χειριστής ανέπτυξε μεγάλη ταχύτητα με σκοπό να διαφύγει, κάνοντας παράλληλα επικίνδυνους ελιγμούς και προσπάθειες να μας εμβολίσει», αναφέρει στην κατάθεσή του ο ανθυποπλοίαρχος – κυβερνήτης του σκάφους 1044 του Λ.Σ.
«Θεωρήθηκε απαραίτητη η χρήση των κανόνων εμπλοκής», είπε ο 44χρονος ανθυπασπιστής, ο οποίος κατηγορείται για τον θανάσιμο τραυματισμό του μετανάστη.
Περιγράφει ακόμη ότι ο μηχανικός του περιπολικού σκάφους, χρησιμοποιώντας ένα πολεμικό τυφέκιο G3, πραγματοποίησε αρχικά δύο προειδοποιητικές βολές στον αέρα, καθώς και ότι μετά την προσπάθεια του χειριστή του δουλεμπορικού να τους εμβολίσει, το στέλεχος του Λιμενικού έριξε άλλες δύο «σκοπευμένες» βολές. Οταν το ταχύπλοο με τους μετανάστες τελικά σταμάτησε εντόπισαν στο εσωτερικό του θανάσιμα τραυματισμένο τον 39χρονο υπήκοο Κουβέιτ. Ο ίδιος μάρτυρας καταθέτει ότι άκουγαν τους μετανάστες να καλούν τους χειριστές του ταχυπλόου να σταματήσουν, με τους τελευταίους να απαντούν λέγοντάς τους να παραμείνουν σκυμμένοι.
Για αλλεπάλληλες προσπάθειες εμβολισμού του σκάφους του Λιμενικού από τους διακινητές έκανε λόγο στην απολογία του και ο 44χρονος ανθυπασπιστής, ο οποίος κατηγορείται για τον θανάσιμο τραυματισμό του μετανάστη. «Θεωρήθηκε απαραίτητη η χρήση των κανόνων εμπλοκής και έγινε ρίψη δύο προειδοποιητικών βολών σε ασφαλή τομέα. (…) Ο χειριστής του σκάφους συνέχισε να έρχεται κατά πάνω μας χωρίς να συμμορφώνεται, με μοναδικό σκοπό τη βύθισή μας. (…) Εγιναν δύο στοχευμένες βολές στον κινητήρα προκειμένου να ακινητοποιηθεί όπως και έγινε», κατέθεσε απολογούμενος ο 44χρονος, συμπληρώνοντας ότι οι μετανάστες ήταν ξαπλωμένοι στο πάτωμα και δεν ήταν εύκολο να τους διακρίνει από μακριά.
Στον φάκελο της δικογραφίας υπάρχουν και οι προανακριτικές απολογίες των δύο συλληφθέντων ως διακινητών των μεταναστών (ανάμεσά τους και πέντε παιδιά). Ο ένας απ’ αυτούς δήλωσε άγνοια, ισχυριζόμενος ότι συμμετείχε στη μεταφορά τουριστών και όχι παράνομη διακίνηση μεταναστών. «Θεωρούσα ότι ήταν τουρίστες για μια βόλτα στις τουρκικές παραλίες», κατέθεσε. Ο δεύτερος είπε ότι εις βάρος του εκκρεμούν έξι δικαστήρια στην Τουρκία για διακίνηση ναρκωτικών καθώς και ότι πλήρωσε 4.500 ευρώ για να έρθει στην Ελλάδα. Υπέδειξε, ωστόσο, δύο άλλα άτομα ως χειριστές του ταχύπλοου ανάμεσα στα οποία ο 39χρονος θανάσιμα τραυματισμένος υπήκοος Κουβέιτ. «Στην αρχή οδηγούσε κάποιος που δεν ξέρω το όνομά του, αλλά είναι αυτός που αργότερα πυροβολήθηκε», ισχυρίστηκε.
Κάλιο αργά παρά ποτέ αναφέρει ένα γνωστό ιστορικό ρητό. Το οποίο ισχύει ιδιαίτερα για το ΚΚΕ. Όπως λοιπόν μας πληροφορεί σήμερα η ναυαρχίδα του παραπαίοντος εγχώριου καπιταλιστικού συστήματος η ηγεσία του ΚΚΕ κατέληξε στην πλήρη πολιτική και κομματική αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη, καθώς και στην πολιτική – όχι όμως και κομματική! – αποκατάσταση του Αρη Βελουχιώτη.
Σε ένα 550 σελίδων εμπιστευτικό κείμενο το οποίο αποκαλύπτει «Το Βήμα» προτείνεται «η πλήρης αποκατάσταση του Νίκου Ζαχαριάδη από την ατιμωτική υποψία-συκοφαντία για συνεργασία με τον ταξικό αντίπαλο, παρά το γεγονός ότι επί της ουσίας το 1973 είχε απαλλαχθεί απ΄ αυτή την κατηγορία-υπόνοια».
Συγκεκριμένα προτείνεται «η αποκατάστασή του ως Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, δηλαδή η απαλλαγή του απ΄ όλες τις κατηγορίες που του καταλόγισαν και τις ποινές που του επέβαλαν η 6η και η 7η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ με την επικύρωσή τους από το 8ο Συνέδριο» (είχε καθαιρεθεί από γενικός γραμματέας και ακολούθως διαγράφηκε και από μέλος του κόμματος).
Δεν ήταν χαφιέδες
Επιπλέον ο Περισσός επιβεβαιώνει την απόφαση της 9ης Ολομέλειας (Αύγουστος 1958) η οποία διαπίστωνε ότι «δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να στηρίζει την κατηγορία του προβοκάτορα και χαφιέ» που είχε αποδοθεί στους Γιώργη Σιάντο, Νίκο Πλουμπίδη (Μπάρμπα) και Κώστα Γυφτοδήμο (Καραγιώργη) αποφασίζοντας την «αποκατάσταση της μνήμης» τους. Ωστόσο οι συντάκτες του δοκιμίου, αν και επικροτούν την εν λόγω απόφαση («Η 9η Ολομέλεια σωστά αποφάσισε να αποσύρει την άδικη κατηγορία» εναντίον τους, αναφέρεται), τονίζουν ότι η Ολομέλεια «δεν ανέλυσε σωστά τη γενεσιουργό βάση των παραπάνω υποθέσεων, η οποία ορισμένες φορές, όπως και στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, οδήγησε σε ακραίους και ανυπόστατους χαρακτηρισμούς περί πρακτόρων». Το «στίγμα» του διαγραμμένου παραμένει στον Άρη
Το ΚΚΕ προβαίνει για πρώτη φορά στην πολιτική αποκατάσταση του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ ο οποίος διαφωνώντας με τη Συμφωνία της Βάρκιζας ξαναβγήκε με τους άνδρες του στο βουνό. «Ο Άρης Βελουχιώτης (Θανάσης Κλάρας) σωστά χαρακτήριζε ως λαθεμένη τη Συμφωνία της Βάρκιζας. Αν και δεν είχε οδηγηθεί σε ολοκληρωμένα συμπεράσματα για τα προβλήματα στη στρατηγική του ΚΚΕ και τον ένοπλο αγώνα 1940-1944,με ηρωισμό και αυτοθυσία υπηρέτησε την ένοπλη ταξική πάλη» υπογραμμίζεται στο δοκίμιο. Ωστόσο, σημειώνονται τα εξής: «Παρά τη σημασία της πολιτικής διαφωνίας του, δεν δικαιώνεται ούτε η απειθαρχία ούτε η ατομική ευθύνη στην ανάληψη πρωτοβουλιών αντίθετων προς τις αποφάσεις και ενέργειες του κόμματος. Η έμπρακτη αντίθεση του Αρη Βελουχιώτη με τη θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού δικαιολογημένα προκάλεσε τη διαγραφή του»!
Έτσι, εξήντα έξι χρόνια μετά ο Περισσός δεν αποκαθιστά κομματικά τον ήρωα και σύμβολο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα και περιορίζεται να διαπιστώσει ότι ως κόμμα «καθυστέρησε να αποκαταστήσει πολιτικά τον Άρη με απόφαση κομματικού Σώματος, σε περίοδο που είχε πλέον συνειδητοποιήσει ότι η Συμφωνία της Βάρκιζας ήταν λαθεμένη από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων». Υπενθυμίζεται ότι ο Άρης Βελουχιώτης είχε ταχθεί υπέρ της συνέχισης της ένοπλης δράσης θεωρώντας υποχωρητική τη στάση των ηγεσιών του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. «Έπρεπε να γενικευτεί η ένοπλη πάλη»…
Σχετικά με τον αγώνα που διεξήγαγε ο ΔΣΕ και το ερώτημα αν θα μπορούσε να νικήσει, στο δοκίμιο επισημαίνεται ότι «έπρεπε να γενικευτεί η ένοπλη πάλη στα χρόνια 1945-1946, αφού η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη μετά τον Δεκέμβρη του 1944 και τη σύγκρουση με τους Βρετανούς και τις ανηλεείς διώξεις κατά των ΕΑΜιτών που ακολούθησαν τη Συμφωνία της Βάρκιζας». «Τότε υπήρχαν ακόμα ισχυρές λαϊκές δυνάμεις στα μεγάλα αστικά κέντρα, ενώ το ίδιο χρονικό διάστημα δεν ήταν ακόμα τόσο ισχυρός ο αστικός στρατός, ούτε είχε εκκενωθεί βίαια η ύπαιθρος, γεγονός που λίγο αργότερα πραγματοποιήθηκε και αποστέρησε από τον ΔΣΕ ανθρώπινες εφεδρείες και άλλον εφοδιασμό» υπογραμμίζεται.
Οι ταλαντεύσεις
Ωστόσο, παρά την ήττα στα χρόνια 1944-1945, «το λαϊκό κίνημα είχε νωπή την εμπειρία του ένοπλου αγώνα, των προωθημένων μορφών αμφισβήτησης και σύγκρουσης με τους θεσμούς του καπιταλιστικού συστήματος, την εμπειρία των φύτρων λαϊκής εξουσίας, ενώ ο γειτονικός βαλκανικός περίγυρος διαμορφωνόταν μη ευνοϊκός για την εδραίωση της καπιταλιστικής εξουσίας στην Ελλάδα, κάτι που ο Ζαχαριάδης επίσης είχε εκτιμήσει». Έτσι, θεωρείται ότι «ήταν λαθεμένη η τακτική του ΚΚΕ να αναπτύξει την ένοπλη πάλη απλώς ως μέσον πίεσης για τη διαμόρφωση συνθηκών ομαλής δημοκρατικής πορείας και ανάλογα με τις εξελίξεις, τακτική που είχε τη σύμφωνη γνώμη και ηγετών του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος»!
Αυτή η τακτική εξηγεί κατά το δοκίμιο και την αντίφαση «το ΚΚΕ και ο ΕΑΜ να απέχουν από τις βουλευτικές εκλογές, αλλά λίγους μήνες αργότερα να συμμετέχουν στο δημοψήφισμα για την επάνοδο ή όχι του βασιλιά». «Εφόσον είχε ωριμάσει η ανάγκη της ένοπλης πάλης, η αποχή από τις εκλογές δεν ήταν λάθος», συμπεραίνεται. «Λάθος ήταν οι ταλαντεύσεις που εκδηλώθηκαν στη γενίκευση της ένοπλης πάλης» επισημαίνεται.
Tι έπαθε ο κυρ Σταύρος;
Το πιο καταπληκτικό απ΄ όλα δεν είναι το πότε τα λέει όλα αυτά το ΚΚΕ. Σε μια εποχή δηλαδή έντονων κοινωνικών και πολιτικών αναταράξεων με άγνωστη έκβαση και τον τρόμο του λαϊκού κινήματος να διακατέχει το “σύστημα”. Είναι ότι το κύριο άρθρο σήμερα του κ. Στ. Ψυχάρη είναι αφιερωμένο στο Νίκο Μπελογιάννη και καταλήγει στο εξής συνταρακτικό συμπέρασμα: Η ιστορία τού χθες πρέπει να φωτίζει τον δρόμο προς το αύριο.
ΣΧΟΛΙΟ: ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΤΩΡΑ!!! ΣΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕ ΑΓΙΟΙ ...ΠΑΤΕΡΕΣ!!!
Την έναρξη της παραγωγής των 12 νέων πυροσβεστικών αεροσκαφών Canadair DHC 515 που θα συγκροτήσουν τον μόνιμο ευρωπαϊκό στόλο δασοπυρόσβεσης (rescEU) γνωστοποίησε με ανακοίνωσή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Τα αεροσκάφη θα σταθμεύουν μόνιμα σε Ελλάδα, Κροατία, Γαλλία, Ιταλία, Πορτογαλία και Ισπανία.
Η Ελλάδα θα προμηθευτεί συνολικά επτά νέα DHC 515, πέντε από τα οποία θα αντικαταστήσουν τα παλιά CL-215 του εθνικού στόλου και δύο μέσω του ευρωπαϊκού μηχανισμού rescEU. Εκτιμάται ότι τα επτά νέα Canadair θα κοστίσουν συνολικά πάνω από 400 εκατ. ευρώ, με τους περισσότερους πόρους να προέρχονται από το πρόγραμμα «Αιγίς», ενώ μέρος των δαπανών θα καλυφθεί από ευρωπαϊκά κονδύλια. Τα πρώτα αεροσκάφη αναμένεται να παραδοθούν έως το τέλος του 2027.
Το νέο DHC 515, που αποτελεί σημαντική αναβάθμιση του υφιστάμενου CL-415, θα έχει τη δυνατότητα να επιχειρεί και κατά τις νυχτερινές ώρες, ενώ θα μπορεί να μεταφέρει μέχρι επτά τόνους νερού, αύξηση 15% σε σχέση με τον προκάτοχό του. Επιπλέον, το DHC 515 έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να ανεφοδιάζεται ταχύτερα -σε 12 δευτερόλεπτα, σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία- και κάτω από αντίξοες συνθήκες, σε ταραγμένη θάλασσα με κύματα μέχρι δύο μέτρα και ισχυρούς ανέμους.
Υπενθυμίζεται ότι, στην Ελλάδα, το σχέδιο προμήθειας των DHC 515 επικυρώθηκε από τη Βουλή τον Μάρτιο του 2024 και η τελική συμφωνία υπεγράφη κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στον Καναδά, παρουσία του Καναδού ομολόγου του Τζάστιν Τριντό. Σημειώνεται ότι η Ελλάδα ήταν η πρώτη από τις χώρες που προχώρησαν στην κύρωση της σχετικής σύμβασης.
Ο αρχηγός ΓΕΣ Γαλλίας: «Μπαίνουμε αποφασιστικά σε μια νέα εποχή.. πρέπει να προετοιμαστούμε για πολύ δύσκολες στιγμές για τη Δύση… Ας μην πιστεύουμε ότι θα επιστρέψουμε στον κόσμο του πριν. Αυτό που συμβαίνει, θα πρέπει να το ζήσουμε”
«Πρέπει να προετοιμαστούμε για αρκετά δύσκολες, αν όχι πολύ δύσκολες, στιγμές για τη Δύση», είπε ο αρχηγός του επιτελείου των γαλλικών στρατευμάτων την Τρίτη ενώπιον ακροατηρίου ηγετών των επιχειρήσεων, καθώς ενισχύεται η «απαλλαγή» του δυτικού μοντέλου .
«Μπαίνουμε αποφασιστικά σε μια νέα εποχή, σε μια Δύση που αμφισβητείται (…) και σε έναν εξαιρετικά ισχυρό κατακερματισμό της διεθνούς τάξης», προειδοποίησε ο στρατηγός Τιερί Μπουργκάρντ στους επικεφαλής του Medef και δέκα μεγάλων γαλλικών ομίλων.
Αυτή η διεθνής τάξη «θεμελιώθηκε στο νόμο, χτίστηκε από τον δυτικό κόσμο και κατηγορούμαστε ότι την χτίσαμε για τον δυτικό κόσμο», πρόσθεσε, περιγράφοντας «ταυτόχρονα την άνοδο μιας εναλλακτικής τάξης (…) που θέλει να μας εκτοπίσει».
Ο στρατηγός μίλησε στο Παρίσι κατά τη διάρκεια τελετής έναρξης της συνεργασίας ProMilès μεταξύ αυτών των ομάδων και του στρατού, με στόχο ιδίως την επανεκπαίδευση τραυματισμένων στρατιωτών στον ιδιωτικό τομέα, την ενίσχυση της εφεδρείας και την απασχόληση συζύγων στρατιωτικών. Τον Απρίλιο, ο Υπουργός Ενόπλων Δυνάμεων, Sébastien Lecornu, δήλωσε ότι ήθελε να εκσυγχρονίσει την απογραφή για να εντοπίζει «συνεχώς» τις δεξιότητες των εθελοντών που ενδέχεται να ενισχύσουν τη στρατιωτική εφεδρεία. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Εμανουέλ Μακρόν, θέλει να διπλασιάσει τον αριθμό των εφέδρων, σήμερα 40.000, που έρχονται να υποστηρίξουν τους 200.000 και πλέον στρατιώτες του γαλλικού στρατού.
«Η χρήση βίας είναι ανεμπόδιστη και φαίνεται να είναι ο ισχυρότερος τρόπος για να επιβάλει κανείς τη θέλησή του και να επιλύσει τις διαφορές», συνέχισε ο στρατηγός Burkhard. “Ας μην πιστεύουμε ότι θα επιστρέψουμε στον κόσμο του πριν. Αυτό που συμβαίνει, θα πρέπει να το ζήσουμε”.
Οι ενδιαφερόμενες εταιρείες, από τον στρατιωτικό τομέα (KNDS, Thalès, Dassault Aviation, κ.λπ.) ή μη (Société Générale, Michelin, Schneider Electric, κ.λπ.) αναλαμβάνουν μέσω αυτής της συνεργασίας να «εδραιώσουν ή να ξεκινήσουν» τις σχέσεις τους με τη στρατιωτική εκπαίδευση ανανεώσιμη περίοδο πέντε ετών. Μεταξύ των βασικών στρατηγικών παραγόντων των επόμενων ετών, ο στρατιωτικός ανέφερε επίσης τον πόλεμο πληροφοριών, στον οποίο «οι ανταγωνιστές μας δρουν εξαιρετικά έντονα».
Ανέφερε επίσης την κλιματική αλλαγή ως «καταλύτη για το χάος, όσον αφορά τον πόλεμο για την πρόσβαση σε πόρους, την εκτόπιση πληθυσμού ή την πείνα».lalibre
To λέει καθαρά έρχεται ένας αναδυόμενος νέος κόσμος που θέλει να επιβάλει μια νέα ισορροπία δυνάμεων και η παλαιά τάξη πραγμάτων (βλ τουλάχιστον η ηγεμονία Ευρώπης) θα συγκρουστεί δεν παραδίδει τα κλειδιά.
Πριν λίγο κλήθηκα επισήμως από το Προεδρείο της Βουλής, με βάση όσα προβλέπει το Σύνταγμα, η εκλογική διαδικασία και ο κανονισμός του Κοινοβουλίου, να αναπληρώσω, ως πρώτη επιλαχούσα στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, την έδρα που έμεινε κενή.
Λαμβάνοντας υπόψιν το γεγονός ότι το ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ έχει επικυρώσει ο Ελληνικός λαός σε δυο διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, αναλαμβάνω την ύψιστη ευθύνη, να ανταποκριθώ σε όσα προστάζει το Σύνταγμα και η λαϊκή ετυμηγορία.
.jpg)
.jpg)
.jfif)