dimpenews.com
Η αξιωματική αντιπολίτευση, για ακόμα μια φορά, διαστρεβλώνει την πραγματικότητα γύρω από τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και προσπαθεί να δημιουργήσει σύγχυση στους καταναλωτές.
Εκτός των παραπάνω, θα θέλαμε να πληροφορήσουμε την αξιωματική αντιπολίτευση για τα ακόλουθα, που οι Έλληνες πολίτες, έχοντας βιώσει μία σφοδρή ενεργειακή κρίση, γνωρίζουν πολύ καλά:
1. Από το φθινόπωρο του 2021 έως και σήμερα έχουν χορηγηθεί επιδοτήσεις, μέσω του Ταμείου Ενεργειακής Μετάβασης, που ξεπερνούν τα 10 δισ. ευρώ, μειώνοντας το κόστος ηλεκτρικής ενέργειας για τους καταναλωτές σε ανεκτό επίπεδο, ακόμα και όταν οι τιμές του φυσικού αερίου και του ρεύματος διεθνώς είχαν εκτοξευθεί σε πρωτοφανή επίπεδα.
2. Εφαρμόσαμε από τις πρώτες χώρες στην Ε.Ε. μηχανισμό ανάκτησης των υπερεσόδων των ηλεκτροπαραγωγών συγκεντρώνοντας από τον Ιούλιο του 2022 έως και τον Δεκέμβριο του 2023περισσότερα από 3,5 δισ. ευρώ, τα οποία διοχετεύθηκαν, αυτομάτως, στους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας για τη συγκράτηση των τιμών.
3. Φορολογήσαμε με 90%, το μεγαλύτερο ποσοστό μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., τα υπερέσοδα των ηλεκτροπαραγωγών για την περίοδο από τον Οκτώβριο του 2021 έως και τον Ιούνιο του 2022, συγκεντρώνοντας περισσότερα από 340 εκατ. ευρώ για τη στήριξη των πολιτών.
4. Από τον Ιανουάριο του 2024 θεσπίσαμε το Ειδικό Τιμολόγιο(πράσινης χρωματικής σήμανσης), το οποίο κατά το πρώτο 7μηνο του τρέχοντος έτους είχε μέση τιμή για όλες τις εταιρείες προμήθειας τα 13 λεπτά/kWh, ενώ η μέση τιμή του πράσινου τιμολογίου για τον δεσπόζοντα προμηθευτή για το ίδιο διάστημα ανήλθε σε 12 λεπτά/kWh, δηλαδή σχεδόν στο επίπεδο προ ενεργειακής κρίσης.
5. Όσον αφορά στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας για τον Αύγουστο του 2024, η Κυβέρνηση, διαβλέποντας τις συνέπειες που είχε η περιφερειακή στρέβλωση που δημιουργήθηκε στις αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης εντός του Ιουλίου, ανακοίνωσε ένα πλέγμα μέτρων για την αντιμετώπιση αυτής της έκτακτης κατάστασης. Μεταξύ των μέτρων που ανακοινώθηκαν ήταν η έκτακτη φορολόγηση για τον μήνα Αύγουστο των ηλεκτροπαραγωγών που χρησιμοποιούν ως καύσιμο το φυσικό αέριο, καθώς και η επιδότηση των οικιακών καταναλωτών με 1,6 λεπτά/kWhγια τις πρώτες 500 kWh, ώστε η τελική τιμή για την πλειοψηφία της συγκεκριμένης κατηγορίας καταναλωτών να παραμείνει κάτω από το επίπεδο των 15 λεπτών/kWh. Παράλληλα, για τους δικαιούχους του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου η επιδότηση για τον Αύγουστο είναι ενισχυμένη και ανέρχεται σε 5 λεπτά/kWh, διατηρώντας την τιμή για τους 700.000 καταναλωτές αυτής της κατηγορίας σε επίπεδο προ ενεργειακής κρίσης, περίπου 11,3 λεπτά/kWh.
6. Επιπλέον, για το σύνολο των αγροτών «τρέχει» ήδη, η ένταξή τους στο Τιμολόγιο ΓΑΙΑ με τιμές από 9,3-11 λεπτά/kWh, ενώ με το συγκεκριμένο τιμολόγιο εξασφαλίζεται η μακροχρόνια πρόσβαση (10 χρόνια) των αγροτικών καταναλωτών σε χαμηλές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας.
7. Η πολιτική της Κυβέρνησης Μητσοτάκη στο πεδίο των τιμών ηλεκτρικής ενέργειας αποδίδει καρπούς καθ’ όλο το δύσκολο διάστημα της ενεργειακής κρίσης έως και σήμερα, με τρανή απόδειξη τον μηνιαίο πίνακα τιμών που ανακοινώνει το HEPI (Household Energy PriceIndex), ο οποίος μας κατατάσσει σταθερά κάτω από το μέσο όρο της Ε.Ε. στις τιμές των οικιακών καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας.
8.Επίσης, από την αρχή του 2024 ο ίδιος δείκτης (HEPI) μας κατατάσσει αρκετά κάτω από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο. Σε επίπεδο έτους, η μείωση στις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας για τους οικιακούς καταναλωτές είναι 1,8%,ενώ για το αντίστοιχο χρονικό διάστημα στην Ε.Ε. οι τιμές έχουν αυξηθείκατά 2%. Εάν γίνει και ο αντίστοιχος υπολογισμός σωρευτικά από το 2019 (προ Covid και πριν την ενεργειακή κρίση) – η αύξηση των τιμών είναι 45% στην Ε.Ε. και 29% στην Ελλάδα.
Δυστυχώς, γίνεται θλιβερή η συστηματική προσπάθεια της αντιπολίτευσης να διαστρεβλώνει για μικροπολιτικό όφελος την πραγματικότητα, όπως αυτή αποτυπώνεται στη χονδρική και τη λιανική αγορά ηλεκτρισμού της Ελλάδας και της Ευρώπης και όπως επιβεβαιώνεται, συστηματικά, από Ευρωπαίους και διεθνείς αναλυτές. Οι συγκεκριμένοι αριθμοί και τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους και αποτυπώνονται στους λογαριασμούς. Η Κυβέρνηση είναι παρούσα και θα παρεμβαίνει δυναμικά, όπως το έπραξε και αυτό το μήνα, όποτε είναι αναγκαίο για την προστασία των καταναλωτών.
Το παραπάνω είναι από άρθρο του «V« [Λύση στην προκλητικότητα του Τουρκικού Προξενείου το Διπλωματικό Ισοδύναμο Τετελεσμένο 6/5/2018] το οποίο κατέληγε: «Η δράση αυτή του Τουρκικού Προξενείου μπορεί να περιορισθεί στην περιοχή μόνο με δύο τρόπους πλέον.
Ο πρώτος είναι με συνεργασία με την γειτονική Βουλγαρία – αναφέραμε πιο πάνω ότι η Θράκη είναι η αφετηρία για τον πραγματικό στόχο της Τουρκίας που είναι τα Δυτικά Βαλκάνια και η περιοχή όπου ζούνε οι Πομάκοι της Βουλγαρίας –
και ο δεύτερος, η δραστηριότητα του Ελληνικού Προξενείου στην Κωνσταντινούπολη. Αν και εφόσον η Ελλάδα αποφασίσει να αντιμετωπίσει την Τουρκία με το Ισοδύναμο Τετελεσμένο σε όλα τα επίπεδα, κάθε φορά που ο Τούρκος Πρόξενος στην Κομοτηνή προβαίνει σε κάποια προκλητικότητα η και ακόμα, όταν Τούρκοι αξιωματούχοι πηγαίνουν στην Θράκη και προκαλούν, ο Έλληνας Πρόξενος στην Κωνσταντινούπολη μπορεί να πηγαίνει στον Πόντο για να δει – σε πρώτη φάση – τις ρίζες των προγόνων του.»
Τις τελευταίες ημέρες άνοιξε [και πάλι] μια συζήτηση για την λειτουργία της Παναγίας Σουμελά και για τον τρόπο που θα έπρεπε να αντιδράσει η Ελλάδα. Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως πρόκειται για ένα Χριστιανικό Μνημείο το οποίο ανήκει σε άλλη χώρα και η Ελλάδα δεν έχει κανένα δικαίωμα άμεσης αντίδρασης. Επίσης, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ο Πατριάρχης ως τούρκος πολίτης, οφείλει να σεβαστεί τις αποφάσεις του τουρκικού κράτους.
Αυτό που πρέπει να απασχολήσει την Ελληνική πλευρά – και την απασχολεί – είναι πως θα πρέπει να κάνει διαχείριση ενός προβλήματος το οποίο πρώτα απ όλα επηρεάζει το συναίσθημα των πολιτών, καθώς επίσης και πως θα βοηθήσει τον Οικουμενικό Πατριάρχει -αυτό είναι το πιο σημαντικό- από τις αποφάσεις αυτές της Τουρκίας ;ώστε να μην χάσει το κύρος και την δυναμική στον Ορθόδοξο κόσμο.
Την στιγμή που όλος ο πολιτικός κόσμος της χώρας [ειδικά αυτός της Δεξιάς] γιόρταζε την Κοίμηση της Θεοτόκου στα πασίγνωστα νησιά των Κυκλάδων, ο Μάξιμος Χαρακόπουλος έκανε αυτό που θα έπρεπε να κάνουν όλοι οι Έλληνες πολιτικοί που υπηρετούν έναν μακροχρόνιο σχεδιασμό [που δεν υπάρχει].
«Η επίσκεψή μας στην Ίμβρο, με αφορμή τον εορτασμό της Μεγαλόχαρης, μας αφήνει με ανάμεικτά αισθήματα. Αφενός είναι η θλίψη για τις ερειπωμένες, εγκαταλελειμμένες περιουσίες των Ρωμιών, που ξενιτευτήκαν από το νησί, λόγω των αντίξοων συνθηκών που εσκεμμένα δημιουργήθηκαν. Αφετέρου, είναι η ελπίδα ότι η ρωμαίικη παρουσία μπορεί να έχει πιο αισιόδοξο μέλλον. Το έργο που πραγματοποιείται, χάρη και στον προσωπικό αγώνα του Ιμβριώτη Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, σε όλους τους τομείς, και ιδιαίτερα με την επαναλειτουργία των σχολείων όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, συνιστά μια ισχυρή βάση για την εγκατάσταση και παραμονή των ξενιτεμένων Ιμβριωτών. Στις επαφές που είχαμε με τις εκκλησιαστικές αρχές, παράγοντες της ομογένειας και κατοίκους του νησιού, αφουγκραστήκαμε τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι Ρωμιοί της Ίμβρου, οι οποίοι χρειάζονται την υποστήριξη όλων μας για να επιστρέψουν και να προκόψουν στον τόπο τους». Τα παραπάνω δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), Μέλος της Βουλής των Ελλήνων,Μάξιμος Χαρακόπουλος μετά το πέρας της επίσκεψής του στην Ίμβρο.
Είναι προφανές τι σηματοδοτεί μια τέτοια επίσκεψη από έναν κυβερνητικό αξιωματούχο στα δύο νησιά. Και αν στην Ίμβρο – Τένεδο λόγω Συνθηκών οι Ελληνικές κυβερνήσεις έχουν κάθε δικαίωμα να έχουν παρουσία, στις υπόλοιπες περιοχές όπως ο Πόντος και Καππαδοκία, οι πολιτικές που υπηρετούν έναν μακροχρόνιο σχεδιασμό θα μπορούσαν αυτές τις ημέρες να βρεθούν στις περιοχές αυτές για ιδιωτικές επισκέψεις.
Σίγουρα όλα τα κόμματα [εκτός από αυτά που δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν την Τουρκία] έχουν βουλευτές που κατάγονται από τις περιοχές αυτές και σίγουρα όταν θα βρεθούν σε αυτές τούρκοι πολίτες [διαφορετικής καταγωγής από τούρκους] θα τους υποδεχόταν με χαρά.
Μέχρι η χώρα να εκπονήσει ένα Στρατηγικό Μακροχρόνιο Σχέδιο για τον Ελληνισμό, αξιωματούχοι θα μπορούσαν να πάρουν πρωτοβουλιες με ιδιωτικά ταξίδια κάθε φορά που η Τουρκία προκαλεί σε Θράκη και Χριστιανικά Μνημεία.
πηγή:https://www.viadiplomacy.gr/o-maximos-charakopoylos-deichnei-poia-prepei-na-einai-i-antidrasi-tis-elladas-stis-prokliseis-ton-toyrkon-se-thraki-kai-christianika-mnimeia/
Η υπόθεση του καπετάνιου του ΔΣΕ Γιώργου Γιαννούλη είναι από εκείνες που «σκεπάστηκαν» μέσα στη φωτιά του συμμοριτοπολέμου. Έμεινε για πολλά χρόνια στο «σκοτάδι» γιατί «έτσι έπρεπε να γίνει».
Ο Γιαννούλης έδωσε τα πάντα, ότι είχε και δεν είχε, για να βγει νικητής ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας, μέσα από τον εμφύλιο σπαραγμό. Αυτό που έλαβε ως «ευχαριστώ» ήταν τόνους λάσπης από τον Ζαχαριάδη και το διευθυντήριό του και, δυστυχώς, μια σφαίρα στην πλάτη, πριν καν προλάβει να απολογηθεί για όλα αυτά τα οποία τον κατηγορούσαν.
Στο τραγικό πρόσωπο του Γιώργου Γιαννούλη αποτυπώνονται – με τρόπο δραματικό – όλες οι παθογένειες ενός σάπιου συστήματος που «ευαγγελιζόταν» καλύτερες μέρες σε έναν λαο που είχε δοκιμαστεί με κάθε πιθανό τρόπο τα προηγούμενα χρόνια.
Ακόμα και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι ένοπλες συγκρούσεις ανάμεσα σε ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) και ΕΔΕΣ (Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος) ήταν συχνές. Μετά το τέλος του πολέμου ήταν θέμα χρόνου, οι ένοπλες αυτές συγκρούσεις να γενικευτούν και να πάρουν την μορφή ενός κανονικού συμμοριτοπόλεμου.
Με την απελευθέρωση ο Γεώργιος Παπανδρέου συγκρότησε κυβέρνηση εθνικής ενότητας και έδωσε διορία μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου 1944 για τον αφοπλισμό όλων των δυνάμεων (πλην μερικών του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ που διατηρήθηκαν μήπως χρειαστεί να επιχειρήσουν σε Κρήτη ή Δωδεκάνησα).
Η απόφαση αυτή του πρωθυπουργού εξαιρεί την Τρίτη Ορεινή Ταξιαρχία και τον Ιερό Λόχο. Οι έξι ΕΑΜικοι υπουργοί αποχώρησαν από την κυβέρνηση σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Κάπως έτσι η χώρα άρχισε σταθερά να οδηγείται προς τον συμμοριτοπόλεμο.
Τα ματωμένα Δεκεμβριανά του 1944 απλά επίσπευσαν τις διαδικασίες.
Η Συμφωνία της Βάρκιζας που υπογράφηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1945 ήταν καταδικασμένη να μείνει κενό γράμμα. Καμία από τις δυο πλευρές δεν την ήθελε. Καμία από τις δυο πλευρές δε θέλησε να την εφαρμόσει. Από την επόμενη κιόλας στιγμή της υπογραφής της και οι δυο πλευρές ετοιμάζονταν για την τελική αναμέτρηση.
Επίσημη έναρξη του συμμοριτοπόλεμου θεωρείται η καταδρομική επίθεση περίπου 30 ανταρτών, υπό τον καπετάν Υψηλάντη (Αλέξανδρο Ρόσιο), εναντίον του σταθμού Χωροφυλακής στο Λιτόχωρο Πιερίας, η οποία έγινε το βράδυ της 30ής προς 31η Μαρτίου του 1946 και είχε σαν αποτέλεσμα να σκοτωθούν 11 από τους υπερασπιστές του σταθμού. Από εκείνο το σημείο και έπειτα, κάθε ημέρα που περνούσε οι συγκρούσεις γίνονται όλο και πιο έντονες. Το χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές γινόταν ακόμα πιο μεγάλο. Ακόμα πιο αιματηρό.
Το 1947 γίνεται ξεκάθαρη, πλέον, οι εμπλοκή των ΗΠΑ στην όλη ιστορία. Οι Άγγλοι έχουν αποχωρήσει οριστικά από τη χώρα και να νήματα κινούνται από την Ουάσινγκτον. Το ΚΚΕ σκληραίνει τη στάση του και στο πολεμικό μέτωπο ο ΔΣΕ πετυχαίνει τη μια επιτυχία μετά την άλλη προκαλώντας κυβερνητική κρίση. Οι Αμερικανοί αυξάνουν την πίεση και ζητούν επιτυχίες στο πεδίο. Ο ρόλος του ξένου παράγοντα (των ΗΠΑ, δηλαδή) στην σύρραξη ήταν ιδιαίτερα σημαντικός.
Σχεδόν καθοριστικός. Για πολλούς, άλλωστε, ο συμμοριτοπόλεμος ήταν η πρώτη πράξη του Ψυχρού Πολέμου και οι Αμερικανοί δεν είχαν καμία πρόθεση να χάσουν αυτό τον πόλεμο. Στέλνουν όπλα αλλά και αξιωματικούς που εκπαιδεύουν τον εθνικό στρατό και δίνουν στους επιτελείς του χρήσιμες συμβουλές. Η πίεση μεταφέρεται στο στρατόπεδο των ανταρτών και πλέον η πλάστιγγα αρχίζει και γέρνει προς την πλευρά του εθνικού στρατού.
Με διαδοχικές μεγάλες επιχειρήσεις ο εθνικός στρατός κατάφερε να σημειώσει σημαντικές νίκες στο πεδίο της μάχης και να φέρει σε δύσκολη θέση τον ΔΣΕ. Τον Αύγουστο του 1948, οι αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού σχεδόν έχασαν τον έλεγχο του Γράμμου. Την τελευταία στιγμή πριν εγκλωβιστούν κατάφεραν να διαφύγουν του κλοιού που είχε σχηματισθεί γύρω τους.
Διέφυγαν και τελικά κατάφεραν να ανασυνταχθούν στο Βίτσι. Από εκεί, το Βίτσι και όσες θέσεις είχαν καταφέρει να διατηρήσουν στο Γράμμο, έδωσαν τις τελευταίες μεγάλες μάχες τους.
Στο μεταξύ, ωστόσο, μια άλλη μάχη, αυτή του παρασκηνίου, είχε φουντώσει για τα καλά. Ο Γράμμος είχε χαθεί και κάποιος έπρεπε να φταίει για αυτό. Στο μυαλό του τότε Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη, ο "ένοχος" αυτός είχε βρεθεί. Το όνομά του ήταν Γιώργος Γιαννούλης.
Ο Γιαννούλης είχε γεννηθεί το 1915 σε ένα από τα κεφαλοχώρια του Γράμμου, το Επταχώρι της Καστοριάς. Εκεί τελείωσε το δημοτικό και μετά το γυμνάσιο γράφτηκε στη Νομική.
Ο Γιαννούλης ήταν μέλος του ΚΚΕ από το 1935. Παρά το γεγονός ότι σπούδασε νομικά, τον κέρδισε ο στρατός και μετά την αποφοίτησή του από το πανεπιστήμιο της Αθήνας, φοίτησε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών. Εκεί τον βρήκε και η κήρυξη του πολέμου τον Οκτώβριο του 1940.
Πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο ως έφεδρος υπολοχαγός. Παρά το γεγονός ότι τραυματίστηκε δεν θέλησε να επιστρέψει και παρέμεινε πιστός στο καθήκον του μέχρι και την πτώση του μετώπου.
Στην κατοχή οργάνωσε αντάρτικες ομάδες στην περιοχή του Γράμμου. Γρήγορα αναδείχθηκε σε διοικητή τάγματος του ΕΛΑΣ που δρούσε στην περιοχή.
Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας διέφυγε στο Μπούλκες της Γιουγκοσλαβίας. Από εκεί επέστρεψε ξανά στον Γράμμο προετοιμάζοντας, με εντολή του ΚΚΕ, τις πρώτες αντάρτικές ομάδες. Το καλοκαίρι του 1946 ανέλαβε διοικητής του πρώτου Συγκροτήματος Ανταρτών Γράμμου. Στη συνέχεια τοποθετήθηκε διοικητής της 102ης Ταξιαρχίας του ΔΣΕ.
Στις 14 Ιουνίου 1948 ξεκίνησε η μεγάλη μάχη του Γράμμου που κράτησε σχεδόν 70 ημέρες! Περίπου 7.000 αντάρτες του ΔΣΕ βρέθηκαν αντιμέτωποι με περίπου 70.000 άνδρες του εθνικού στρατού! Η μάχη ήταν άνιση καθώς και η ανισότητα ανάμεσα στα πολεμικά μέσα ήταν εξίσου τεράστια.
Όσο προχωρούσαν οι ημέρες οι αντάρτες έχαναν έδαφος και από ένα σημείο και μετά ήταν ξεκάθαρο πως αν δεν έκαναν κάτι για να γλιτώσουν θα έπεφταν νεκροί όλοι τους (ή στην καλύτερη περίπτωση για εκείνους θα αιχμαλωτίζονταν).
Ο Γιαννούλης γνωρίζοντας άριστα και την τέχνη του πολέμου αλλά και την περιοχή του Γράμμου, αποφάσισε, στις 18 Αυγούστου 1948, με έναν ελιγμό να απεγκλωβίσει τους αντάρτες και να διαφύγει προς το Βίτσι.
Το μέλλον του Γιαννούλη είχε προδιαγραφεί. Από την ηγεσία του ΚΚΕ θεωρήθηκε ως βασικός υπεύθυνος για το σπάσιμο της γραμμής άμυνας του ΔΣΕ στο Γράμμο, γεγονός που οφειλόταν στην απώλεια ελέγχου της μονάδας του!
Με εντολή του Γιώργου Γούσια, ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ, μέλος του Πολιτικού Γραφείου και στενού συνεργάτη του Νίκου Ζαχαριάδη, ο Γιαννούλης συνελήφθη! Σύμφωνα με τα όσα του ειπώθηκαν θα μεταφερόταν στο αρχηγείο της 670ης Μονάδας του ΔΣΕ και εκεί θα είχε την ευκαιρία να απολογηθεί και να εκθέσει τις θέσεις του σχετικά με το τι έγινε στο Γράμμο.
Μια ημέρα σαν χθες, ωστόσο, στις 20 Αυγούστου 1948, στη διάρκεια της πορείας προς το αρχηγείο, ο κομματικός Τάκης Σαρρής (Θησέας) τον πυροβόλησε πισώπλατα και τον εκτέλεσε χωρίς ποτέ να του δοθεί η ευκαιρία να εξηγήσει τι είχε συμβεί στον Γράμμο!
"[…] Στις 20 του Αυγούστου 1948, δικάστηκε από το Στρατοδικείο της 670 Μονάδας σε θάνατο και εκτελέστηκε ο πρώην Αντι/ρχης Πεζικού του Δ.Σ.Ε. Γεώργιος Γιαννούλης. Ο Γιαννούλης Γεώργιος είναι ο άμεσος Υπεύθυνος για τον αιφνιδιασμό και την απώλεια του Κάμενικ, για την απώλεια του Γκόλιο, επίσης και για την απώλεια της Μπάτρας […]. Ο ΔΣΕ πολλές φορές βοήθησε το Γιαννούλη για να διορθώσει τις αδυναμίες του, αυτός όμως συνέχισε τα λάθη του και έφτασε μέχρι τις παραπάνω πράξεις που αποτελούν πραγματική προδοσία", ανέφερε η διαταγή του Νίκου Ζαχαριάδη που κοινοποιήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου!
Ο Γιαννούλης καθαιρέθηκε επειδή θεωρήθηκε προδότης (του καταλόγιζαν επαφές με τον πολιτικό Φίλιππο Δραγούμη που τότε ήταν υπουργός των Στρατιωτικών).
Το 1957 το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ έκρινε ως αβάσιμες και άδικες τις κατηγορίες σε βάρος του Γιαννούλη ενώ η επίσημη κομματική και πολιτική αποκατάσταση του ήρθε μόλις το 2018 κατά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ!
Για την ιστορία και μόνο να αναφερθεί πως ο Σαρρής ήταν μια σκοτεινή προσωπικότητα και έμεινε γνωστός και ως «μπράβος του Ζαχαριάδη» και μάλιστα είχε προσπαθήσει να εκτελέσει και τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ, Άρη Βελουχιώτη!
Ένα χρόνο μετά την άγρια εκτέλεση του Γιαννούλη η εικόνα για τον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας όχι απλά δεν βελτιώθηκε αλλά είχε γίνει ακόμα χειρότερη. Οι αντάρτες είχαν χάσει κάθε πιθανότητα να κερδίσουν αυτόν τον πόλεμο.
Στην πραγματικότητα όλοι περίμεναν αυτό το ένα γεγονός που θα σήμαινε την αρχή του τέλους. Όλοι μάχονταν για την τιμή των όπλων και την επιβίωσή τους. Απλά προσπαθούσαν να μείνουν ζωντανοί και ήξεραν πως ήταν θέμα χρόνου να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση.
Αυτή ξεκίνησε στις στις 11 Ιουλίου 1949, όταν ο Τίτο με πρόσχημα τις κατηγορίες του ΚΚΕ ότι η κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβίας συνεργάζεται με την ελληνική κυβέρνηση, κλείνει τα γιουγκοσλαβικά σύνορα με την Ελλάδα. Στην ουσία ο Τίτο τιμωρεί το ΚΚΕ επειδή είχε πάρει θέση υπέρ του Στάλιν στη μεταξύ τους διαμάχη. Η αντίστροφη μέτρηση για τους αντάρτες έχει ξεκινήσει.
Η ελληνική κυβέρνηση σε συνεργασία με τους Αμερικανούς ξέρουν πως αυτή είναι μια μεγάλη ευκαιρία και καταστρώνουν το σχέδιο «Πυρσός» το οποίο θα έχει τρεις διαφορετικές φάσεις. Στόχος ένας και μοναδικός: Η τελική και οριστική εκκαθάριση σε Γράμμο και Βίτσι. Με τον στρατηγό Παπάγο στην ηγεσία του στρατεύματος και με τους Αμερικανούς να στέλνουν άφθονο και κυρίως σύγχρονο πολεμικό υλικό οι αντάρτες δεν είχαν την παραμικρή ελπίδα. Απέναντι σε οκτώ μεραρχίες, 14 συντάγματα πεζικού, πυροβολικό, άρματα μάχης, μαχητικά – βομβαρδιστικά αεροσκάφη και τις βόμβες ναπάλμ ο ΔΣΕ είχε να αντιτάξει περίπου 9.000 αντάρτες στο Βίτσι και λιγότερους από 7.000 στο Γράμμο.
Όσο και να πάλεψαν για να αποκρούσουν τις δυο πρώτες φάσεις του «Πυρσού» και παρά τις μικρές επιτυχίες που σημείωσαν οι αντάρτες δεν είχαν καμία ελπίδα. Το πρωί της 25ης Αυγούστου ο εθνικός στρατός υπό τα βλέμματα του βασιλιά Παύλου και του Αμερικανού στρατηγού Τζέημς Βαν Φλητ ξεκινά την κύρια επίθεση κατά του ΔΣΕ.
Ουσιαστικά, ο εμφύλιος πόλεμος τελείωσε τη νύχτα της 29ης Αυγούστου 1949, όταν οι δυνάμεις του Δημοκρατικού Στρατού υποχώρησαν στην Αλβανία. Η συμπύκνωσή τους στο κέντρο του μετώπου του Γράμμου και η οργάνωση της υποχώρησης είχε ξεκινήσει από το μεσημέρι της προηγούμενης ημέρας, αλλά η αποφασιστική μάχη δόθηκε στις 27 Αυγούστου, όταν ο ΔΣΕ υπερφαλαγγίστηκε από τη διάβαση «Πόρτα του Οσμάν». Οι αντάρτες, πλέον, ήξεραν πως αν δεν υποχωρούσαν στο αλβανικό έδαφος κινδύνευαν να εγκλωβιστούν, να περικυκλωθούν και να εξοντωθούν μέχρι τελευταίου.
Οι μεγάλες φωτιές που άναψαν, εκείνη τη νύχτα, τα τμήμα της ΙΧ Μεραρχίας κατά μήκος των ελληνοαλβανικών συνόρων σηματοδότησαν το τέλος του εμφυλίου πολέμου. Στο ένοπλο κομμάτι του
πηγή:https://www.reader.gr/san-simera/i-skliri-istoria-toy-kapetanioy-toy-dse-giorgoy-giannoyli-poy-ektelestike-me-entoli
Από τη δήλωση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη σύσκεψη για τα μέτρα κρατικής αρωγής στις πυρόπληκτες περιοχές της βορειοανατολικής Αττικής:
Ας αρχίσουμε από την ίδρυση της 16 Πτέρυγας Μάχης στο αεροδρόμιο του Νταλαμάν, το οποίο από το 1985 μέχρι τώρα ήταν αεροδρόμιο διασποράς της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. Τα αεροσκάφη που στάθμευαν εκεί είχαν αποστολές αναγνώρισης και αναχαίτισης στο τρίγωνο Ρόδος – Κρήτη – Κύπρος και στις εφαπτόμενες περιοχές.
Τώρα, με την ίδρυση μιας νέας πτέρυγας μάχης θα σταθμεύουν στην αεροπορική βάση τουλάχιστον δύο μοίρες αεροσκαφών F-16 καθώς και μαχητικά τουρκικής κατασκευής HÜRJET, όταν αρχίσει η παραγωγή τους.
Να ληφθεί υπόψη ότι στο εν λόγω αεροδρόμιο εδρεύει ήδη και η διοίκηση αεροπορίας του πολεμικού ναυτικού, με αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας, ελικόπτερα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη τύπου Akıncı ve Aksungur.
Με την ενεργοποίηση και της νεοϊδρυθείσας 16 Πτέρυγας Μάχης, η Τουρκία αποκτά σημαντικές δυνατότητες ελέγχου της περιοχής των Δωδεκανήσων και του θαλάσσιου και εναέριου χώρου που περικλείεται στο τρίγωνο Ρόδος – Κρήτη – Κύπρος.
.jpg)
Με τη δύναμη αυτή της αεροπορικής βάσης του Νταλαμάν, στην οποία πρέπει να συνυπολογίσουμε και τη ναυτική δύναμη που εδρεύει στη ναυτική βάση του Ακσάζ, παρά τη Μαρμαρίδα και απέναντι από τη Ρόδο, η Τουρκία έχει στόχο να υπερασπιστεί στο πεδίο το τουρκολυβικό μνημόνιο και την «Γαλάζια Πατρίδα», όπως έκανε πρόσφατα στο επεισόδιο της Κάσου.
Όμως οι σχεδιασμοί της Τουρκίας δεν σταματούν εδώ.
Σύμφωνα με την τελευταία ενημέρωση του εκπροσώπου του τουρκικού υπουργείου Άμυνας, εγκρίθηκε και τέθηκε σε ισχύ η απόφαση για την ίδρυση του Σώματος Στρατού Αμφιβίων Δυνάμεων, με έδρα την περιοχή Νάρα, των Δαρδανελίων (Τσανάκαλε). Η απόφαση αυτή οδηγεί στην αναδιοργάνωση των αμφίβιων δυνάμεων του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, που μέχρι τώρα ήταν δυνάμεως ταξιαρχίας, η οποία έχει έδρα στον ναύσταθμο της Φώκαιας.
Τώρα, με την ίδρυση του Σώματος Στρατού Αμφίβιων Δυνάμεων, το τουρκικό πολεμικό ναυτικό προχωρά στην ίδρυση άλλων δύο ταξιαρχιών πεζοναυτών. Η μία με έδρα τη Φώκαια, η άλλη με έδρα τη ναυτική βάση του Ακσάζ (Μαρμαρίδα) και η άλλη πιθανόν στην έδρα του Σώματος Στρατού Αμφίβιων Δυνάμεων, στη Νάρα των Δαρδανελίων.
Να σημειωθεί ότι η Τουρκία διεξάγει εδώ και δεκαετίες τη μεγάλης κλίμακας διακλαδική άσκηση «Efes», η οποία αφορά κατάληψη νήσου, με βάση το σενάριο που δημοσιεύεται στα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Στην όλη επιχείρηση κύρια αποβατική δύναμη είναι η ταξιαρχία πεζοναυτών, συνεπικουρούμενη από άλλες δυνάμεις του στρατού ξηράς.
Τεκμαίρεται ότι μέχρι τώρα η Τουρκία σχεδίαζε να καταλάβει ένα βασικό νησί, με αποβατική ενέργεια και κύρια αποβατική δύναμη τη μία ταξιαρχία πεζοναυτών που διέθετε.
Με δεδομένο ότι η Τουρκία έχει αυξήσει τον αριθμό των αποβατικών σκαφών και με δεδομένο ότι έχει ενισχύσει τις αποβατικές της δυνατότητες με την απόκτηση του Αναντολού, η δημιουργία του Σώματος Στρατού Αμφίβιων Δυνάμεων και δύο επιπλέον ταξιαρχιών πεζοναυτών, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Τουρκία, όταν ολοκληρώσει τις αλλαγές, θα μπορεί να ενεργήσει ταυτοχρόνως εναντίον τριών βασικών νησιών.
Αν συνυπολογιστεί δε και το γεγονός ότι στη Στρατιά Αιγαίου τοποθετήθηκε ως διοικητής ένας αντιστράτηγος τεσσάρων αστέρων, με εμπειρία σε ειδικές επιχειρήσεις (Λιβύη, Συρία, Β. Ιράκ), τότε δεν μένει παρά να πούμε το σύνθημα «Ξύπνα, λεβέντη μου τσολιά», γιατί σε έχουν αποκοιμίσει με τη Διακήρυξη των Αθηνών και τις διάφορες υποκλίσεις στον «σουλτάνο»
πηγή:https://www.antinews.gr/57307/politiki/xypna-leventi-moy-tsolia/