Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2022

Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης: "Η συμφωνία για τα Rafale είχε πολλά προβλήματα γι` αυτό και την καταψηφίσαμε" - "Mας πουλήσανε, όχι στο κόστος, ακριβά μας πουλήσανε" - "Δεν ψηφίζουμε τη συμφωνά για τις βάσεις"


 

Συνέντευξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στο KONTRA CHANNEL και την εκπομπή «ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ» με τους δημοσιογράφους Γιώργο Σιαδήμα και Βασίλη Σκουρή

Το λέω ξεκάθαρα: Τo επείγον μείζον ζήτημα είναι να φύγει αυτή η επικίνδυνη κυβέρνηση. Η κυβέρνηση της ΝΔ είναι απολύτως αποτυχημένη και επικίνδυνη. Επικίνδυνη για τη δημόσια Υγεία, επικίνδυνη για το εισόδημα, επικίνδυνη για τη Δημοκρατία. Το να φύγει αυτή η κυβέρνηση είναι ζήτημα ζωής, ζήτημα επιβίωσης, ζήτημα Δημοκρατίας.

Ο κ. Μητσοτάκης είναι αναξιόπιστος, έχει βασική ευθύνη για την πορεία των πραγμάτων, έχει αφήσει απροστάτευτη την ελληνική κοινωνία, είναι επιταχυντής της κρίσης.

Όταν θες να στηρίξεις την κοινωνία, απέναντι σε ένα φαινόμενο όπως η ακρίβεια -που εμείς είχαμε προειδοποιήσει ότι δεν είναι παροδικό- αυξάνεις τον κατώτατο μισθό.

Η ΝΔ προεκλογικά, εξαιτίας της πίεσης επειδή είχαμε αυξήσει 11% τον κατώτατο μισθό και 24% τον υποκατώτατο, είχε εξαγγείλει ότι θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό στο διπλάσιο μέγεθος της ανάπτυξης. Πέρασαν δύο χρόνια και είδαμε μηδενική αύξηση. Και την 1η Ιανουαρίου 2022 είδαμε αύξηση 2%. Σε όλη την Ευρώπη, και το 2020 και το 2021, είδαμε γενναίες αυξήσεις στον κατώτατο μισθό για να αντιμετωπιστεί και η ακρίβεια και οι συνθήκες της πανδημίας. Μόνο η Ελλάδα και η Εσθονία δεν αύξησαν τον κατώτατο μισθό.

Πώς θα ζήσει ο κόσμος με 20% αυξήσεις στις τιμές και 2% αύξηση στον κατώτατο μισθό και με την ανεργία να τον μαστίζει;

Δεν τους ενδιαφέρει πώς θα ζήσει ο κόσμος.
Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να μη χαλάσουν τα deals με τον ΣΕΒ, τις μεγάλες επιχειρήσεις, τις τράπεζες, τους κλινικάρχες, τους σχολάρχες. Είναι μια κυβέρνηση των deals, επικίνδυνη για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

Δεν υπήρξε ποτέ τέτοιος απόλυτος έλεγχος της ενημέρωσης. Γι` αυτό δεν αισθάνονται την ανάγκη να λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό. Όμως η πραγματικότητα είναι πεισματάρα. Όταν πας στο σουπερμάρκετ, όταν δεις τον λογαριασμό του ρεύματος, ό,τι και να σου πουν τα ΜΜΕ δεν έχει αξία.

Για το 1/10 αυτών που έκανε ο κ. Μητσοτάκης με τη λίστα Πέτσα, ο Αυστριακός καγκελάριος Κουρτς παραιτήθηκε. Για ένα πάρτι στο γραφείο του κινδυνεύει με παραίτηση ο Μπόρις Τζόνσον. Ο κ. Μητσοτάκης έκανε γλέντι στην Ικαρία την ώρα που όλη η Ελλάδα ήταν στα σπίτια σε lockdown.

Δεν μπορεί να βγαίνει ο Πρωθυπουργός της χώρας και να λέει ότι τα πήγαμε περίφημα και το μόνο προβληματάκι είναι ότι χάσαμε 16.000 ανθρώπους. Σε ποια άλλη χώρα της Ευρώπης θα είχε βγει ο πρωθυπουργός να το πει αυτό και θα μπορούσε να σταθεί στη θέση του;

Τώρα, η μόνη διέξοδος για τη χώρα είναι η λαϊκή ετυμηγορία. Να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μια κυβέρνηση κυνική και αλαζονική, για να δει άσπρη μέρα και προοπτική ο τόπος.

 


.

.













Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Η πρότασή σας αυτή για συνεννόηση ισχύει και τώρα;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Τώρα τι συνεννόηση να κάνουμε, πάνω στα ερείπια; Τώρα η μόνη διέξοδος για τη χώρα είναι η λαϊκή ετυμηγορία. Είναι να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη που ήταν και είναι κυβέρνηση κυνική και αλαζονική για να δει άσπρη μέρα και προοπτική ο τόπος. Δεν υπάρχει καμία δυνατότητα συνεννόησης.


Γ. ΣΙΑΔΗΜΑΣ: Πάντως και την περασμένη εβδομάδα ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν ερωτήθηκε, είπε ότι «μας χωρίζει άβυσσος με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ».

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σ’ αυτό έχει δίκιο.


Γ. ΣΙΑΔΗΜΑΣ: Πάντως μιας και λέτε για όλο αυτό το χρονικό διάστημα μέχρι να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός την 1η Μαΐου αντί για 1η Ιουλίου που έχει προαναγγείλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δίνουν επιδοτήσεις στους λογαριασμούς του ρεύματος, του φυσικού αερίου...

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ρωτήστε τους πολίτες και την τσέπη σας, γιατί κι εσείς είστε πολίτες, φαντάζομαι πληρώνετε το λογαριασμό του ρεύματος...


Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Αλήθεια είναι αυτό.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ μας οδήγησαν στα μνημόνια και ήταν μονοκομματικές και ισχυρότατες. Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια κυβέρνηση συνεργασίας και μάλιστα μ’ ένα κόμμα με πολύ μεγάλες ιδεολογικές διαφορές. Και κράτησε 4,5 χρόνια. Και σε πολύ δύσκολες συνθήκες, όπου είχε να βγάλει αξιολογήσεις, είχε να βγάλει τη χώρα από μνημόνια, σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Αλλά ήταν μια σταθερή κυβέρνηση υπό αυτή την έννοια, ολοκλήρωσε την τετραετία σχεδόν.

Άρα λοιπόν δεν νομίζω ότι έχει νόημα αυτού του είδους η σύγκριση. Οι κυβερνήσεις συνεργασίας, ιδίως δε αν γίνονται σε μια έντιμη προγραμματική βάση, μπορεί να είναι σταθερότατες κυβερνήσεις, όπως βλέπουμε σε όλη την Ευρώπη. Σε όλη την Ευρώπη κυβερνήσεις συνεργασίας υπάρχουν.


Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Όχι, λέει, θα κάνει δεύτερες εκλογές κι αν χρειαστεί και τρίτες. Δεν το λέει ο ίδιος, αλλά διαρρέεται..

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Με συγχωρείτε, ο κ. Σιαδήμας είπε ότι ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του μας είπε ότι ζητά στις πρώτες εκλογές να έχει αυτοδυναμία. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει 51%.

Γ. ΣΙΑΔΗΜΑΣ: Και λέει ότι αυτό δεν γίνεται, το λέει ο ίδιος.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Α, λέει ο ίδιος ότι δεν γίνεται.

Γ. ΣΙΑΔΗΜΑΣ: Λέει ότι αν είναι κάτι δύσκολο και πάμε σε δεύτερες με 38, 39, 40, εκλέγεται μονοκομματική.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: 38%, είπε, θέλει.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ θεωρώ λοιπόν, αν και θα με συνέφερε, το αντιλαμβάνεστε, διότι μέσα από την πόλωση και την αντιπαράθεση, δεν ωφελείται ένας, ωφελούνται δύο κάθε φορά, όμως θεωρώ ότι υπάρχει προοπτική, υπάρχει η δυνατότητα και οφείλουμε να την εξαντλήσουμε αυτή τη δυνατότητα, να μη βρεθούμε σε μια διαρκή εκλογική διαδικασία και να δοκιμάσουμε την προοπτική μιας προοδευτικής κυβέρνησης, το οποίο βεβαίως, όπως εξήγησα πιο πριν, προϋποθέτει τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές με την απλή αναλογική.


Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Δεύτερο ερώτημα: Αν χάσει τις εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν θα χάσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ κ. Σκουρή. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές γιατί πάντοτε ήταν και παραμένει τέκνο της ανάγκης. Και γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι μπορεί στα δύσκολα να τα βγάζει πέρα και να προστατεύει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Θα τις κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Την υποθετική περίπτωση.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές. Κάντε αυτό το ερώτημα στον κ. Μητσοτάκη που κατά πάσα πιθανότητα θα τις χάσει και που έχει και πολλούς δελφίνους να διεκδικούν τη θέση του.



Γ. ΣΙΑΔΗΜΑΣ: Πριν πάμε στα εθνικά, για να τα κλείσουμε τα του ΣΥΡΙΖΑ, πάμε κ. Πρόεδρε στον κ. Πολάκη. Το λέω γιατί και τις τελευταίες μέρες, σηκώθηκε σκόνη. Συμφωνείτε με όσα κάνει ο βουλευτής σας; Ακόμα και πρόσωπα του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτές, ο κ. Κούλογλου, αν δεν κάνω λάθος, από χτες το βράδυ ζητά τη διαγραφή Πολάκη.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Νομίζω ότι η Νέα Δημοκρατία παράγει περισσότερο Πολάκη απ’ όσο μπορούμε να καταναλώσουμε. Ο Πολάκης είναι ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ. Τι θα πει τώρα «συμφωνείτε»; Με άλλα που κάνει συμφωνώ και άλλα που λέει συμφωνώ και άλλα που κάνει διαφωνώ και άλλα που λέει διαφωνώ. Σε κάποια συμφωνώ, σε κάποια διαφωνώ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα. Ο Πολάκης έχει την ιστορία του, έχει τη διαδρομή του, δεν είναι χθεσινός. Και κρίνεται από τους πολίτες, από τον ελληνικό λαό, από το κόμμα. Όσο βρίσκεται σ’ ένα συντεταγμένο πλαίσιο λειτουργίας, που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα για τα κόμματα τα πολυσυλλεκτικά, αν έχουν ένα συντεταγμένο πλαίσιο λειτουργίας, ένα καταστατικό να το σέβονται, δεν θα συμφωνούμε με όλα όσα λέει και όσα κάνει.

Αλλά η Νέα Δημοκρατία το έχει παραξηλώσει. Και κουράζει αυτό, ξέρετε. Κουράζει. Πόσο Πολάκη πια; Και ο Πολάκης το ένα, κι ο Πολάκης το άλλο κι ο Πολάκης το τρίτο... Εντάξει, νομίζω ότι από ένα σημείο και μετά δεν έχει νόημα να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση. Ούτε έχει νόημα αυτή την ώρα κατά τη γνώμη μου να σχολιάζω τις ανακοινώσεις της Νέας Δημοκρατίας κάθε τρεις και λίγο που μου ζητά να πάρω μέτρα. Ας πάρει μέτρα η Νέα Δημοκρατία για τους δικούς της, για τον κ. Κύρτσο για παράδειγμα. Θα απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης;

..


Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Πάμε στο θέμα των Rafale, κ. Πρόεδρε.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πριν πάμε στο θέμα των Rafale, θέλω να εκφράσω την ανησυχία μου για τη δύσκολη κατάσταση η οποία διαμορφώνεται στην εξωτερική πολιτική. Διότι δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η Τουρκία είναι μια χώρα η οποία δεν είναι απομονωμένη και κλιμακώνει τις προκλητικές ενέργειες και βρίσκει δυστυχώς ανοχή συνβοηθείας από δικούς μας συμμάχους, είναι το γεγονός ότι αισθάνομαι ότι για πολλά χρόνια, μετά από πάρα πολλά χρόνια, η χώρα δεν έχει στρατηγική. Έχει έλλειμμα εθνικής στρατηγικής. Δεν ξέρουμε τι ζητάμε, δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Ποια είναι η στρατηγική της χώρας; Είδα κάποιες συμμαχίες...

Γ. ΣΙΑΔΗΜΑΣ: Ναι, ελληνογαλλική συμφωνία, αμυντική, Rafale, μια χαρά.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Μπράβο, πολύ ωραία όλα αυτά. Έχετε δίκιο. Κάναμε λοιπόν μια συμφωνία με τη Γαλλία, που επί της αρχής είναι θετικό πράγμα, η ίδια η συμφωνία είχε πολλά προβλήματα γι` αυτό και την καταψηφίσαμε και κάναμε και μια συμφωνία αμυντική με τις ΗΠΑ. Τα δώσαμε όλα. Δεν αφήσαμε τίποτα να μη δώσουμε.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Εννοείτε για τις βάσεις.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Βέβαια. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό. Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, δώσαμε χωρίς όριο χρονικό, στρατιωτικές βάσεις, δώσαμε την Αλεξανδρούπολη, όπου στην Αλεξανδρούπολη έχουμε και τον κίνδυνο να εμπλακούμε σε μια ψυχροπολεμική αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Πέραν της Σούδας δώσαμε και άλλες εγκαταστάσεις, ό,τι μας ζήτησαν και όσα δε μας ζήτησαν δώσαμε. Με ποιο αντάλλαγμα;

Κι έρχεται λοιπόν ο σύμμαχος, οι ΗΠΑ, λίγους μήνες μετά τις συμφωνίες αυτές και αντί να σ’ επιβραβεύσουν που τα έδωσες όλα, που καμία άλλη κυβέρνηση δεν είχε δώσει ποτέ τόσα πολλά, τι κάνουν; Βγάζουν την υπογραφή τους από τον EastMed. Κι όχι μόνο βγάζουν την υπογραφή τους, διότι αν έβγαιναν και έλεγαν ότι «κοιτάξτε, είναι ένα μη βιώσιμο οικονομικά σχέδιο γι` αυτό δεν μπορεί να προχωρήσει», αιτιολογούν την απόσυρση της στήριξής τους στο ότι προκαλεί εντάσεις στην περιοχή αυτός ο αγωγός.

Αντιλαμβάνεστε τώρα ότι αυτό είναι πολύ μεγάλη ήττα για την εξωτερική μας πολιτική και τα εθνικά μας συμφέροντα. Και την ίδια ώρα, αμερικανικές εταιρείες, και γαλλικές που έχουμε επίσης στη συνεργασία, αποσύρονται από τις γεωτρήσεις φυσικού αερίου στην Κύπρο και νότια της Κρήτης. Πού είναι λοιπόν αυτοί οι σύμμαχοι στους οποίους τα έχουμε δώσει όλα;

Εντάξει, μας πουλήσανε, όχι στο κόστος, ακριβά μας πουλήσανε, όσο κάνει εν πάση περιπτώσει, δεν ξέρω αν πουλήσανε και λίγο παραπάνω στην τιμή, πολεμικά αεροσκάφη...

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Βάζετε θέμα γι` αυτό, για την τιμή των Rafale;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Όχι, βάζουμε ένα συνολικό ζήτημα.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Να βγάλω ένα συμπέρασμα κ. Πρόεδρε και να μου πείτε αν είναι σωστό. Απ’ ό,τι κατάλαβα, απ’ όσα είπατε, τη συμφωνία για τις βάσεις δεν την ψηφίζετε.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι προφανές ότι δεν την ψηφίζουμε, τι να ψηφίσουμε;

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Θα την καταψηφίσετε δηλαδή;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Να ψηφίσουμε τη συμφωνία αυτή ότι παραχωρούμε... Δεν υπήρξε άλλοτε κυβέρνηση που να το έχει κάνει αυτό. Δεν την καταψηφίζουμε όχι διότι δεν θέλουμε συμφωνία με τις ΗΠΑ, επί των ημερών μας οι σχέσεις Ελλάδας – ΗΠΑ αναβαθμίστηκαν όσο ποτέ άλλοτε. Αλλά εμείς διεκδικούσαμε να είμαστε ένας σύμμαχος ο οποίος διεκδικεί να έχει οφέλη, όχι ένας εύκολος σύμμαχος υποτελής που τα δίνει όλα χωρίς να φέρνει τίποτε.

Τι να ψηφίσουμε δηλαδή; Και εν τοιαύτη περιπτώσει, σας επαναλαμβάνω: καμία άλλη κυβέρνηση, στην ιστορία της χώρας, τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση και μετά -δε θέλω να πάω στην εποχή την μετεμφυλιακή, τη δύσκολη εποχή- δεν είχε παραχωρήσει έδαφος για στρατιωτικές βάσεις επ` αόριστον, χωρίς ημερομηνία λήξης. Ούτε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το έκανε αυτό για τη Σούδα, προφανώς ούτε ο Ανδρέας Παπανδρέου, ούτε κανένας.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Πάμε στα Rafale λοιπόν.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αλλά εγώ θέλω να συνδυάσετε τη θέση και τη στάση μας αυτή με τον συνολικότερο προβληματισμό τον οποίο καταθέτω για το έλλειμμα στρατηγικής. Το έλλειμμα εθνικής στρατηγικής και την ανησυχία μου. Για το θέμα των Rafale, αυτό το οποίο έγινε χθες, νομίζω επίσης είναι πρωτοφανές.

Γ. ΣΙΑΔΗΜΑΣ: Σας κατηγόρησε η κυβέρνηση, μιας και αναφέρεστε σ’ αυτό, για μικροπρέπεια απ’ την πλευρά σας.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Για μικροψυχία.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Τώρα είναι μικροπρέπεια το να αντιδρά ο πολιτικός κόσμος στην εθνική καπηλεία ή η ίδια η εθνική καπηλεία είναι μικροπρέπεια, να βγάζεις σποτάκι με το κομματικό σύμβολο με τα πολεμικά αεροσκάφη που πλήρωσε ο ελληνικός λαός; Αυτό είναι μικροπρέπεια. Είναι ο ορισμός της μικροπρέπειας.

Και νομίζω ότι αντί να βγουν να ζητήσουν συγνώμη από τον ελληνικό λαό να πουν «κάναμε ένα λάθος βρε αδερφέ...», αλλά δεν έκαναν λάθος. Είναι η στρατηγική τους, είναι ένας συνδυασμός κιτς, τους παπάδες να ευλογούν τα πτερύγια, και τη μπάντα να παιανίζει τον Εθνικό Ύμνο. Κατηγορούσαν κάποτε τον Καμένο αλλά αυτοί τον ξεπεράσανε τον Καμένο. Ένας συνδυασμός λοιπόν μιας κιτς αισθητικής με την προσπάθεια μικροπολιτικής εκμετάλλευσης πάνω σε ζητήματα που είναι εθνικά ζητήματα. Δεν μπορείς αντί για το εθνόσημο να βάζεις το λογότυπο ενός κόμματος πάνω στα πολεμικά αεροσκάφη της χώρας. Είναι αδιανόητο αυτό το πράγμα, είναι ντροπή.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Σας έχει ασκηθεί πολύ σφοδρή κριτική και ευρύτερα, πέραν του χώρου της Νέας Δημοκρατίας, γιατί δεν υπερψηφίσατε την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία την ίδια στιγμή που η διαπραγμάτευση για τα Mirage και τις φρεγάτες, άρχισε επί των ημερών σας.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Είναι πολύ συγκεκριμένοι οι λόγοι για τους οποίους καταψηφίσαμε τη συμφωνία αυτή.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Επιμένετε ότι είναι ορθή η θέση αυτή;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Βεβαίως επιμένω ότι είναι ορθή και θα δικαιωθούμε σε βάθος χρόνου. Ελπίζω να μη δικαιωθούμε με αρνητικό τρόπο. Εννοώ, ελπίζω και εύχομαι να μην υπάρξει ένα γεγονός που θα δικαιώσει την κριτική μας, είτε στο Σαχέλ, με την εμπλοκή μας ελληνικών δυνάμεων στην υποσαχάρια Αφρική σε εμπόλεμες διαδικασίες, είτε με κάποια παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων όπου η συμφωνία η ίδια δεν προβλέπει, δεν εξαναγκάζει τις γαλλικές δυνάμεις να σταθούν στο πλάι μας έξω από τον χώρο της ελληνικής επικράτειας.

Αλλά θέλω να ξεκαθαρίσω: η βασική αντίθεσή μου δεν είναι επί της αρχής στη λογική της αμυντικής συνεργασίας με τη Γαλλία. Το μεγάλο θέμα το οποίο θέτω είναι ότι για να προχωρήσεις σε συνεργασίες αμυντικές, πρέπει να έχεις μια σαφή εθνική στρατηγική. Και αυτή η σαφής εθνική στρατηγική πρέπει να απαντήσει πρωτίστως σ’ ένα κρίσιμο ερώτημα: Τι θέλουμε στη σχέση μας με την Τουρκία; Θέλουμε να πάμε οριστικά σε μια διαδικασία επίλυσης μέσω αμοιβαίων εξοπλισμών και μιας κούρσας η οποία δεν θα έχει πάτο, δεν θα έχει τελειωμό; Ή θέλουμε να έχουμε ισχυρότατο αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεών μας, και το αξιόμαχο έχει να κάνει βεβαίως και με τους αναγκαίους εξοπλισμούς, αλλά και με το σθένος, τις αποφάσεις, την αποφασιστικότητα να υπερασπιστείς τα κυριαρχικά σου δικαιώματα που δεν τα είδαμε όταν το Oruc Reis έγινε ποστάλι στα Δωδεκάνησα. Δεν το είδαμε. Και δεν έφταιγε ότι δεν είχαμε Rafale.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Στον Έβρο για παράδειγμα ήμασταν εκεί.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Στον Έβρο η κυβέρνηση έκανε το αυτονόητο, αυτό που θα έκανε οποιαδήποτε κυβέρνηση ήταν, τα σύνορα υπερασπίζεται. Όταν όμως έχεις την παραβίαση των κυριαρχικών σου δικαιωμάτων επί ένα τρίμηνο και κάνεις ότι δεν βλέπεις και λες ότι το πήρε ο αέρας και το πήραν τα κύματα και ότι δεν κάνει μετρήσεις διότι κάνουν φασαρία τα παρακείμενα πλοία και γίνεσαι ρεζίλι διεθνώς, δίνεις μια εικόνα, δίνεις ένα μήνυμα.

Και επαναλαμβάνω, δεν έφταιγε ότι δεν είχαμε Rafale, δεν έφταιγε ότι δεν είχαμε Belhara, διότι όταν έκανε το ίδιο το Barbaros, δεν είχαμε ούτε Rafele ούτε Belhara, είχαμε όμως ψυχή. Και ήταν εκεί οι φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού και εμπόδισαν την παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Να τελειώσει λοιπόν αυτό το παραμύθι της καπηλείας των συναισθημάτων του ελληνικού λαού, των πατριωτικών αισθημάτων του ελληνικού λαού.

Γιατί η ίδια η ιστορία έχει αποδείξει ότι αυτοί που παριστάνουν τους κόκορες σε στιγμές ευτυχίας και ειρήνης, στις δύσκολες στιγμές μετατρέπονται σε όρνιθες. Το έχει δείξει η ιστορία, δεν θα το πω εγώ. Άρα λοιπόν να τελειώνουμε μ’ αυτή την ιστορία. Η χώρα έχει μια πρόσφατη, τώρα να πιάσω την άλλη πλευρά και να ολοκληρώσω, η χώρα έχει και μια πρόσφατη ιστορία. Πώς χρεοκόπησε η χώρα; Ήταν κομμάτι της αιτίας χρεοκοπίας αυτή η αλόγιστη κούρσα των εξοπλισμών του προηγούμενου διαστήματος; Τα ξεχάσαμε αυτά;

Τα ξεχάσαμε τα κατορθώματα του Άκη Τσοχατζόπουλου; Και τότε στο όνομα της υπεράσπισης των εθνικών μας δικαιωμάτων έγιναν όλα αυτά. Και της ενίσχυσης απέναντι στην Τουρκία. Άρα λοιπόν εμείς λέμε ναι στην επαρκή άμυνα, ναι στην ορθολογική στήριξη των Ενόπλων Δυνάμεων, όχι όμως σε μια αλόγιστη κούρσα εξοπλισμών που θα μας οδηγήσει σε μια ασύδοτη διεύρυνση του δημοσίου ελλείμματος με εξοπλισμούς που δεν αντέχει η χώρα. Δεν αντέχει.

Και βεβαίως, θα είμαστε εδώ να ελέγξουμε και να υπερασπιστούμε το τελευταίο ευρώ. Η υπόθεση της Καλαμάτας, κ. Σκουρή, είναι μια υπόθεση που γεννά πολύ μεγάλα ερωτηματικά. Γεννά πολύ μεγάλα ερωτηματικά, διότι διαχειριστήκαμε εμείς αυτή την ιστορία.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Εννοείτε ως προς το ύψος της σύμβασης.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ξέρουμε το πραγματικό κόστος το οποίο απαιτείτο και απαιτείται για να έχουμε μια αξιόπιστη σχολή Αεροπόρων στα ελληνικά χέρια και με ελληνικά χέρια. Και την πρόταση την οποία κατατέθηκε σ’ εμάς την οποία απορρίψαμε διότι κόστιζε στο Ελληνικό Δημόσιο πάνω από 1 δισ. και σε αυτό που έχει φτάσει τώρα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Θα είμαστε να κρίνουμε εκεί και θα απαιτήσουμε να έρθουν αυτές οι συμβάσεις στη Βουλή των Ελλήνων. Και θα τις εξετάσουμε ενδελεχώς, διότι και το τελευταίο ευρώ του Έλληνα φορολογούμενου, πρέπει να αποδίδει και να πιάνει τόπο, ιδίως όταν κατευθύνεται σε εξοπλισμούς, που είναι αναγκαίοι ορισμένοι βεβαίως για την ενίσχυση του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων, κάποιοι άλλοι όμως, μπορεί να οδηγήσουν ξανά σ’ ένα φαύλο κύκλο σαν αυτόν που είδαμε τα προηγούμενα χρόνια που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία και πολιτικούς σε απαξίωση.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Δεν αναφέρεστε, φαντάζομαι, στις φρεγάτες.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Δεν καταλαβαίνω το ερώτημά σας.

Β. ΣΚΟΥΡΗΣ: Ποιοι είναι αυτοί οι εξοπλισμοί που είναι περιττοί;

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Μα με συγχωρείτε, την ανάγκη η χώρα να αποκτήσει σύγχρονες φρεγάτες την έχουμε υποστηρίξει κι εμείς. Εμείς υποστηρίζουμε κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα το οποίο έρχεται από την τεκμηριωμένη και διαπιστωμένη και διατυπωμένη ανάγκη των Ενόπλων Δυνάμεων, από τα ίδια τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Τις φρεγάτες λοιπόν τις πρότειναν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.

Οι φρεγάτες στην πορεία έκαναν φτερά και έγιναν Rafale. Και μας είπε ο κ. Μητσοτάκης ότι πάμε στα Rafale διότι δεν έχουμε λεφτά για φρεγάτες και μετά αποφάσισε να φέρει και τις φρεγάτες και άλλα τόσα Rafale. Και πάμε και στα F-35. Αντέχουμε; Κι επαναλαμβάνω, τα Rafale, για τα οποία τώρα τόσο πανηγυρίζουμε, δεν αμφισβητώ εγώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό όπλο, αλίμονο, δεν ήταν εισήγηση των επιτελείων. Οι φρεγάτες ήταν τότε εισήγηση. Σας τα θυμίζω αυτά, τα ξέρετε, τα έχετε ξεχάσει μάλλον.

Γ. ΣΙΑΔΗΜΑΣ: Απλώς κάποιοι επισημαίνουν ότι είθισται η αξιωματική αντιπολίτευση, όταν έχουμε τέτοια προγράμματα εξοπλιστικά, να υπερψηφίζει στις προηγούμενες κυβερνήσεις, στις προηγούμενες δεκαετίες.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Αφήστε τα «είθισται». Αυτά τα «είθισται», οδήγησαν σ’ ένα συναινετικό δικομματισμό που έβγαλε φίδια από το μπαούλο. Που έβγαλε καταδίκες πολιτικών για μίζες, που έβγαλε σκάνδαλα. Εμείς λοιπόν θα είμαστε εδώ και θα λέμε: το πατριωτικό μας καθήκον μας οδηγεί στο να κάνουμε αξιόπιστη, τεκμηριωμένη και ουσιαστική αντιπολίτευση. Όπου διαφωνούμε, θα καταθέτουμε τη διαφωνία μας.


Γ. ΣΙΑΔΗΜΑΣ: Και να κλείσουμε μ’ αυτό το μήνυμα αφού σας ευχαριστήσουμε για ακόμη μια φορά, μια σημαντική για μας συνέντευξη, τη δίνετε σε αυτή τη συγκυρία, η πρώτη με τη νέα χρονιά, μετά και από την Όμικρον που περάσατε.

ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ: Επαναλαμβάνω, έχετε μια ιστορική εκπομπή και είμαι ευτυχής που σας φιλοξένησα στο γραφείο μου.

Γ. ΣΙΑΔΗΜΑΣ: Κι εμείς σας ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά.









πηγή:https://www.syriza.gr/article/id/120837/Al.-Tsipras:-To-na-fygei-ayth-h-kybernhsh-einai-zhthma-zwhs-epibiwshs-Dhmokratias.html


Συνέβη σαν Σήμερα το 1943 - Κωνσταντίνος Δαβάκης - Μία από τις θρυλικές μορφές του Ελληνοϊταλικού Πολέμου


 

Αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού, από τις θρυλικές μορφές του Ελληνοϊταλικού Πολέμου (1940-1941).

Ο Κωνσταντίνος Δαβάκης γεννήθηκε το 1897 στα Κεχριάνικα Λακωνίας και ήταν γιος του δασκάλου Δαβάκη. Σπούδασε στη Σχολή Ευελπίδων και εξήλθε ανθυπολοχαγός Πεζικού το 1916. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του συμπλήρωσε τη στρατιωτική του κατάρτιση στη γαλλική Σχολή Αρμάτων και την Ανώτερη Σχολή Πολέμου των Παρισίων.

Πήρε μέρος στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και πολέμησε στις μάχες του Σκρα (17 Μαΐου 1918) και της Δοϊράνης (5 Σεπτεμβρίου 1918), όπου η υγεία του υπέστη βαρύτατη βλάβη από ασφυξιογόνα οβίδα. Προβιβάσθηκε σε λοχαγό επ’ ανδραγαθία το 1918. Με αίτησή του ζήτησε και πήρε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία και τιμήθηκε με το Χρυσό Αριστείο Ανδρείας για τη γενναιότητα που επέδειξε στη μάχη των υψωμάτων του Αλμπανός.

Από το 1922 έως το 1937 υπηρέτησε σε μονάδες πεζικού και επιτελικές θέσεις, ενώ συνέγραψε εγχειρίδια στρατιωτικής ιστορίας και τακτικής τεθωρακισμένων. Υπήρξε από τους πρωτοπόρους της ιδέας της μηχανοκίνησης του πεζικού και της χρησιμοποίησης των αρμάτων ως κύριου όπλου για τη διάσπαση και καταδίωξη του εχθρού. Αποστρατεύτηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1937, με το βαθμό του συνταγματάρχη, λόγω της επιβαρυμένης υγείας του.

Ανακλήθηκε στην ενεργό υπηρεσία τον Αύγουστο του 1940 και τοποθετήθηκε διοικητής του Αποσπάσματος Πίνδου, που αποτελείτο από το 51ο Σύνταγμα Πεζικού και διάφορες μικρομονάδες. Όταν εκδηλώθηκε η ιταλική επίθεση τις πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου 1940, αντιμετώπισε με τους 2.000 άνδρες του την επίλεκτη 3η Ιταλική Μεραρχία Αλπινιστών «Τζιούλια», που αριθμούσε πάνω από 10.000 στρατιώτες. Στις πρώτες κρίσιμες στιγμές του πολέμου αναγκάστηκε να συμπτύξει τις δυνάμεις του για να αντιμετωπίσει τις υπέρτερες ποσοτικά και ποιοτικά δυνάμεις του εχθρού και κατόρθωσε να σταθεροποιήσει το μέτωπο, ενώ από την 1η Νοεμβρίου πέρασε στην αντεπίθεση, όταν έφθασαν οι ενισχύσεις από την 1η Μεραρχία Πεζικού. Την επομένη, κατά τη διάρκεια αναγνωριστικής επιχείρησης, ο Δαβάκης τραυματίστηκε σοβαρά στο στήθος και τέθηκε εκτός μάχης.

Τον Δεκέμβριο του 1942 συνελήφθη από τις ιταλικές αρχές κατοχής, ως ύποπτος συμμετοχής σε αντιστασιακή ομάδα μαζί με άλλους αξιωματικούς. Όλοι μαζί επιβιβάστηκαν στην Πάτρα στο ατμόπλοιο «Città di Genova» («Πόλη της Γένοβας»), με σκοπό να μεταφερθούν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ιταλία. Το πλοίο, όμως, τορπιλίστηκε από συμμαχικό υποβρύχιο στις 21 Ιανουαρίου του 1943 και βυθίστηκε στα ανοιχτά των αλβανικών ακτών, με αποτέλεσμα να πνιγούν όλοι οι επιβαίνοντες. Το πτώμα του Δαβάκη αναγνωρίστηκε και τάφηκε στην Αυλώνα (Βλόρε) της Αλβανίας. Μεταπολεμικά τα οστά του μεταφέρθηκαν και τάφηκαν στην Αθήνα.

Σε πανηγυρική συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών (Μάρτιος του 1948) τού απονεμήθηκε μεταθανάτια το αργυρό μετάλλιο της αυτοθυσίας. Το όνομά του φέρουν πλατείες (Καλλιθέα, Νίκαια) και δρόμοι σε πολλά μέρη της Ελλάδας.




Πηγή: https://www.sansimera.gr/biographies/777?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2022-01-21

© SanSimera
.gr

Άσε τι έδινες… τώρα να δεις θα δίνεις! - Πότε η πολυδιαφημιζόμενη ανάπτυξη θα φτάσει στο πορτοφόλι μας;


 

Πότε η ανάπτυξη φθάνει στο πορτοφόλι και του τελευταίου πολίτη; Να ένα καλό ερώτημα και μάλιστα λίαν επίκαιρο τώρα που ο πληθωρισμός μας ξαναθυμήθηκε. Όχι μόνο την Ελλάδα βέβαια, αλλά ποιος παρηγορείται για τη μειωμένη αγοραστική του ικανότητα επειδή το ίδιο έχει πάθει και ο Γάλλος ή ο Γερμανός; Όταν λοιπόν ακούει τον Κυριάκο να λέει ότι η φετινή ανάπτυξη θα φθάσει το 7%, δεν είναι λογικό να ζητήσει ένα τόσο δα μερίδιο απ’ αυτήν; Κι αν δεν ζητήσει αύξηση, δεν είναι λογικό να απαιτήσει τουλάχιστον να μην έχει μείωση εισοδήματος;

"Μα η κυβέρνηση μοίρασε 40 δισ. μέσα στην πανδημία", θα πει κάποιος που κοιτάζει τα νούμερα. "Ποια άλλη κυβέρνηση ever μοίρασε τόσα λεφτά, δανεικά κι αγύριστα; Πόσα ακόμα να δώσει και πού να πρωτοδώσει;" 

Δεν θέλω να σας πικράνω αναγνώστες μου, αλλά πάνε αυτά τα 40 δισ., μπήκαν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ούτε που τα θυμάται κανείς, ούτε τα υπολογίζει, ούτε τα πιστώνει πολιτικά. 

Σιγά μην θυμηθεί ο ψηφοφόρος του 2023 ότι τον Φλεβάρη του 2020 καθόταν σπίτι του κι έπαιρνε 530 μισθό από το κράτος. Σιγά μην θυμηθεί ο μαγαζάτορας ότι πριν τρία χρόνια είχε πάρει επιστρεπτέες που ούτε είχε διανοηθεί ως τότε.

"Μα η κυβέρνηση κατάφερε να περάσει μια διετία με θηριώδη ύφεση χωρίς να αυξηθεί το ποσοστό ανεργίας» θα ξαναπεί ο παρατηρητής πινάκων και λογιστικών πράξεων. "Πότε άλλοτε στην ιστορία είδαμε ύφεση 7% και 8%, με τις θέσεις εργασίας να διατηρούνται; Ουδέποτε". Επίσης δεν θέλω να σας πικράνω, αλλά αυτός που κράτησε τη δουλειά του μέσα σε μια κλειστή οικονομία το θεώρησε αυτονόητο δικαίωμά του και τώρα διαμαρτύρεται διότι αυξήθηκε ο λογαριασμός του ρεύματος. Ούτε που του περνάει απ’ το μυαλό ότι υπήρχε περίπτωση να μείνει άνεργος και ότι δεν έμεινε χάρις σε κάποια κυβερνητική πολιτική.

Αυτόν που πριν πέντε χρόνια τσάκωνε η κάμερα στη λαϊκή και φώναζε "είμαι άνεργος, δεν έχω να αγοράσω ούτε πορτοκάλι", τώρα τον πιάνει στο ίδιο σημείο να φωνάζει εξαγριωμένος διότι το κιλό τα λεμόνια ανέβηκε 8% και δεν βγαίνει μάνα του. Έτσι ήταν πάντα και έτσι θα συνεχίσει να είναι ο κόσμος, οι παροχές δε που έγιναν μέσα στην πανδημία επανέφεραν εν πολλοίς τα χούγια της προ μνημονίων εποχής. Τότε που οι συντάξεις έπαιρναν 20% κάθε προεκλογική περίοδο, τότε που τα επιδόματα πήγαιναν κι έρχονταν.

 Αφού το κράτος δίνει επιστρεπτέα στον επιχειρηματία και πληρώνει τον μισθό του εργαζόμενου, δεν είναι λογικό και την επαύριον να πληρώνει τις αυξήσεις του οικιακού ρεύματος και να καλύπτει την αύξηση της τιμής του λεμονιού και του μαρουλιού; 

Ε, σ’ αυτό τον αστερισμό ζούμε πια. Κι όποιος δεν το κάνει, θα την πληρώσει.

Γιατί οι άλλοι, πατέρα, αγοράζουν φθηνά το φυσικό αέριο;


 

Να μπούμε κατευθείαν στο «ψητό»! Στην Αίγυπτο και στο Ισραήλ το φυσικό αέριο έχει τιμή 12 και 13 ευρώ ανά μεγαβατώρα, όταν στην Ευρώπη αγοράζουμε από τους ομόθρησκους σε τιμή 80 ευρώ. Θα μπορούσαμε να εισάγουμε υγροποιημένο φυσικό αέριο από τις δύο αυτές χώρες! Έστω να αρχίσουμε να συζητάμε μαζί τους μακροχρόνιες συμβάσεις που θα εξασφάλιζαν τα συμφέροντά μας. Αν υπάρχει λόγος για να μείνουμε εξαρτώμενοι από τους Ρώσους, αυτή είναι μία άλλη συζήτηση.

Οι τιμές των 12 και 13 ευρώ αφορούν εσωτερική κατανάλωση στην Αίγυπτο και στο Ισραήλ. Αλλά ήδη αυτές οι δύο χώρες επενδύουν στον κλάδο και αναπτύσσονται με δυναμικό τρόπο. Ωστόσο, η γειτνίαση μας υπόσχεται χαμηλότερη επιβάρυνση σε κόστη σε σχέση λ.χ. με την έλευση υγροποιημένου φυσικού αερίου από πιο απομακρυσμένες περιοχές, όπως οι ΗΠΑ που δίνουν το 50% του LNG που καταναλώνει η χώρα μας. Υποδομές σημαντικές υπάρχουν και στο Ισραήλ και στην Αίγυπτο, ενώ υπογράφονται συνεχώς εμπορικές συμφωνίες μεταξύ εταιρειών που παράγουν στο Ισραήλ και εξάγουν στην Αίγυπτο. Τέλος, είναι προγραμματισμένες ήδη για φέτος νέες γεωτρήσεις που θα αυξήσουν την παραγωγή.

Τα λέμε αυτά επειδή η αγορά αυτή τώρα ανοίγει και είναι κρίμα να μην εκμεταλλευτούμε τις καλές σχέσεις που έχουμε με Αίγυπτο και Ισραήλ. Και να μην ξεχνάμε ότι οι οικονομικές σχέσεις είναι αυτές που δημιουργούν το υπόβαθρο για τη «φιλία και τη συνεργασία» των λαών. Έχουμε κάθε συμφέρον να αναπτύξουμε τις εμπορικές μας σχέσεις με τους φίλους μας στην Ανατολική Μεσόγειο από το να αυξάνουμε τους λογαριασμούς του Πούτιν.

Όποιος πιστεύει ότι η φετινή κρίση ήταν περαστική, αυταπατάται. Οι υψηλές τιμές του φυσικού αερίου ήρθαν για να μείνουν. Ορισμένα χρήσιμα στοιχεία:

Η κατανάλωση φυσικού αερίου στη χώρα αυξάνεται και θα αυξάνεται σταθερά, φθάσαμε τις 70 εκατ. μεγαβατώρες το 2021 - ή κάτι παραπάνω από 6,5 δισ. κυβικά μέτρα - αύξηση σχεδόν 11% σε σχέση με το 2020 και ιστορικό ρεκόρ για τη χώρα μας. Αυτό σε μία χρονιά που η χώρα μας και η Ευρώπη βιώνει μια πρωτοφανή ενεργειακή κρίση με τις τιμές του φυσικού αερίου να βρίσκονται σε ιστορικό ρεκόρ.

Το 1/3 του αερίου παίρνουμε είναι σε LNG, το υπόλοιπο έρχεται με αγωγούς στη συντριπτική του πλειοψηφία από τη Ρωσία και με ένα μικρό ποσοστό από την... Τουρκία!

Μια ματιά στα στοιχεία του Platts δείχνει ότι αυτήν την περίοδο βρισκόμαστε μεταξύ 70 και 80 ευρώ ανά μεγαβατώρα, ενώ το προηγούμενο διάστημα, τα μελλοντικά συμβόλαια έχουν κάνει και κορυφώσεις στα επίπεδα των 200 ευρώ!

Οι λόγοι είναι γνωστοί: Υπάρχει μεγάλη ζήτηση λόγω του χειμώνα και ταυτόχρονα παρατηρείται έλλειψη αποθεμάτων στους αποθηκευτικούς χώρους της Ευρώπης. Να προσθέσουμε τη μη επαρκή ανάπτυξη κοιτασμάτων στον βωμό της «πράσινης» ανάπτυξης, την επιβάρυνση του φυσικού αερίου με κόστη εκπομπής CO2 και, βέβαια, να μην ξεχνάμε ο κορυφαίος προμηθευτής της ΕΕ και της χώρας μας, η Gazprom, εκμεταλλεύεται με τον συμφερότερο για αυτήν τρόπο της προνομιακής της θέσης.

Το έλλειμμα στρατηγικής σε σχέση με το φυσικό αέριο δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Πέραν των επιδοτήσεων, οι οποίες καλύπτουν ένα μόνο μέρος στα κόστη, λύσεις ουσιαστικές σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν έχουν δοθεί. Μπορεί να πει κανείς ότι υπάρχει μια σταδιακή αλλαγή στην αντιμετώπιση του φυσικού αερίου, το οποίο μέχρι πρότινος η Ευρώπη εξοβέλιζε στο πυρ το εξώτερον ως ρυπογόνο καύσιμο, αλλά τώρα αναγκάζεται να δει το αυτονόητο: δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό. Θα δούμε ενδεχομένως αλλαγή πλεύσης σε θέματα όπως οι επιχορηγήσεις επενδύσεων σε αέριο αλλά και μεγαλύτερη δραστηριότητα στην έρευνα και την ανάπτυξη κοιτασμάτων. Και φυσικά θα υπάρχει πλέον πρόνοια, μετά από το φετινό πάθημα, να γεμίσουν οι αποθήκες, αφού φυσικά αποκλιμακωθούν οι τιμές.

Η χώρα μας απέχει πολύ από το να αναπτύξει δικά της κοιτάσματα φυσικού αερίου. Δεν τα έχει βρει και δεν δείχνει διατεθειμένη να τα ψάξει καν. Οι αποχωρήσεις (Repsol) ή οι αναβολές ερευνών (Total - ExxonMobil) από πολυεθνικές δείχνουν ότι ο τομέας δεν προχωρεί. Ακόμη κι αν υποθέταμε ότι αλλάζαμε πολιτική και ότι σήμερα ανάβαμε τις μηχανές στο φουλ, θα χρειαζόμασταν από 6 ως 8 χρόνια για να αναπτύξουμε κοιτάσματα. Αν βεβαίως τα έχουμε ανακαλύψει πριν. Σαν πολλά μαζεύτηκαν τα ζητούμενα…

Στην αποθήκευση, λόγω της υποδομής της Ρεβυθούσας, τα πράγματα είναι καλύτερα, αλλά και εδώ η αποθηκευτική δυνατότητα δεν ξεπερνά τις μερικές εβδομάδες. Την αποθήκη της Καβάλας τη συζητούμε αισίως 11 χρόνια. Οι εκτιμήσεις, πάντως, λένε ότι αν ξεκινούσαμε να τη φτιάξουμε και να τη γεμίσουμε σήμερα, τα κόστη θα ήταν δυσθεώρητα και, πέραν της ασφάλειας του εφοδιασμού, δεν θα υπήρχε όφελος για την οικονομία και τους καταναλωτές,

Αδιέξοδο; Στη ζωή δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Υπάρχουν μόνο συμφέροντα. Η πολιτική εξουσία θα πρέπει να αναρωτηθεί για ποιον λόγο εμφανίζονται «αδιέξοδα» κάθε φορά που η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από το φυσικό αέριο. Αν υπάρχουν λόγοι για να μην προκρίνονται ρεαλιστικές κάθε φορά λύσεις και να μένουμε εξαρτώμενοι από τους Ρώσους.

Να το επαναλάβουμε: Μήπως είναι η ώρα να κάτσουμε στο τραπέζι με τους έτσι κι αλλιώς στενούς εταίρους μας, την Αίγυπτο και το Ισραήλ, για να δούμε αν μπορούμε και από πότε μπορούμε να τρέξουμε μακροπρόθεσμες συμβάσεις σε τιμές προφανέστατα χαμηλότερες από αυτές που έχουμε υποχρεωθεί να πληρώνουμε όλο αυτό το διάστημα;

Προφανώς, οι υπογραφές τέτοιων συμφωνιών δεν μπορούν να είναι αποκλειστικό προνόμιο της Ρωσίας, της Αλγερίας και των άσπονδων εχθρών Τούρκων. Δεν μπορούμε να φανταστούμε ποιοι θα μπορούσαν να είναι αρνητικοί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, εκτός μόνο από τον στενό πυρήνα όσων εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις συμβάσεις που μας φέρνουν αντιμέτωπους με αυτές τις εξωφρενικές τιμές.

Άλλωστε, η εισαγωγή με καράβια ισραηλινού, αιγυπτιακού (αλλά και κυπριακού, αργότερα) φυσικού αερίου δεν είναι τίποτε άλλο από τον ίδιο τον East Med. Μόνο που θα λείπει ο αγωγός. Γεωπολιτικά, όμως, είναι το ίδιο, είναι σίγουρα ο φθηνότερος τρόπος και προφανέστατα πιο άμεσα υλοποιήσιμος.

Θανάσης Μαυρίδης


πηγή:https://www.liberal.gr/apopsi/giati-oi-alloi-patera-agorazoun-fthina-to-fusiko-aerio/427559

Ελληνοτουρκικά: Γιατί μια Ελληνική μοίρα F-35 θα άλλαζε τα δεδομένα στην ευρύτερη περιοχή και πώς αυτό μπορεί να γίνει - Τα Rafale και τα F-35


 

Όπως έχει γράψει και το economico.gr, μπορεί οι ΗΠΑ να άναψαν το πράσινο φως για την εξαγωγή των μαχητικών 5ης γενιάς F-35 στην Ελλάδα, ωστόσο, από αυτό το σημείο μέχρι την ώρα που το πρώτο αεροσκάφος με τα ελληνικά σήματα θα πατήσει σε αεροπορική βάση στη χώρα θα χρειαστεί αρκετός χρόνος.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι στις ΗΠΑ δεν υπάρχει ενδιαφέρον ώστε η Ελλάδα να ενταχθεί στις χώρες εκείνες που διαθέτουν το υπερσύγχρονο -και πανάκριβο- μαχητικό της Lockheed Martin. Αντιθέτως, σύμφωνα με αμερικανικά ΜΜΕ ειδικευμένα σε θέματα άμυνας, η Ουάσινγκτον θα ήθελε η Ελλάδα να αποκτήσει F-35 και οι λόγοι είναι πολλοί και διάφοροι και σχετίζονται με την ευρύτερη στρατηγική των ΗΠΑ όχι μόνο στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, αλλά και πέρα από αυτή.

Τα Rafale και τα F-35

Όπως σημειώνει το National Interest, η Ελλάδα, στις 19 Ιανουαρίου 2022, παρέλαβε τα πρώτα έξι μαχητικά αεροσκάφη Rafale από την Γαλλία. Παρ΄ όλα αυτά, η χώρα έχει στείλει επίσημο αίτημα στο Πεντάγωνο να αγοράσει έως και είκοσι τέσσερα F-35. Εδώ και κάποια χρόνια, το ζήτημα μιας αγοράς F-35 από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία έχει δημιουργήσει πολλές συζητήσεις που κυρίως επικεντρώνονται στην οικονομική δυνατότητα της Ελλάδας για μια τέτοια κίνηση, αλλά και στο αν η Lockheed Martin έχει αυτήν τη στιγμή την ικανότητα να τα κατασκευάσει.

Μια αναφορά του 2020 στο περιοδικό Air Force Magazine ανέδειξε την πιθανότητα η Ελλάδα να αγοράσει μεταχειρισμένα F-35 προκειμένου να τα αποκτήσει πιο γρήγορα ή να εξοικονομήσει χρήματα. Ανεξάρτητα από το πώς ή πότε θα διευθετηθούν αυτά τα ζητήματα, η προοπτική ενός στόλου ελληνικών F-35 εγείρει πιο ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με τη στάση και τις δυνατότητες του NATO. Και ο λόγος για τα ερωτήματα αυτά είναι δύο άσχετες μεταξύ τους χώρες: η Φινλανδία και η Τουρκία.

Φινλανδία και Τουρκία

Από την μία, η Φινλανδία πρόσφατα ανακοίνωσε ότι επέλεξε τα F-35 για την ανανέωση του στόλου της. Η χώρα, η οποία προσεγγίζει όλο και περισσότερο το ΝΑΤΟ, κάνει μια πιθανή ελληνική δύναμη F-35 να φαίνεται πιο πιθανή και «ελκυστική». Για παράδειγμα, μια δύναμη φινλανδικών, πολωνικών και ελληνικών stealth μαχητικών θα μπορούσε να σχηματίσει μια αμυντική περίμετρο γύρω από την Ανατολική Ευρώπη και να συμβάλλει στην αποτροπή εκδήλωσης επιθετικότητας από την πλευρά της Ρωσίας.

Όσον αφορά στην Τουρκία, είναι γνωστό ότι αποβλήθηκε από το πρόγραμμα των F-35, όταν αγόρασε το ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα S-400. Ωστόσο, η στρατηγική θέση της Τουρκίας εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των ΗΠΑ, τόσο όσον αφορά στη Ρωσία, όσο και στη Μέση Ανατολή. Με την Τουρκία εκτός πλάνου και με δεδομένες τις πολύ καλές σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ, το οποίο διαθέτει F-35, αλλά και μετά το «πάγωμα» της προμήθειας των συγκεκριμένων αεροσκαφών στα ΗΑΕ, κάνουν το ενδεχόμενο απόκτησης από την Ελλάδα των stealth μαχητικών ακόμα πιο θελκτικό.

Τα ζητήματα

Φυσικά, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι, ξαφνικά, μέσα σε λίγο καιρό η Ελλάδα θα αποκτήσει το -θεωρητικά- πιο εξελιγμένο μαχητικό αεροσκάφος στον κόσμο. Πρώτον, η τιμή του και το κόστος συντήρησής του παραμένουν… στη στρατόσφαιρα. Δεύτερον, η διαδικασία πώλησης ενός τόσο εξελιγμένου οπλικού συστήματος -όπως διαπίστωσε το Άμπου Ντάμπι…- είναι μακρά και περίπλοκή και με πάρα πολλές προϋποθέσεις. Τρίτον, ο ρυθμός παραγωγής των F-35 από την κατασκευάστρια εταιρεία παραμένει αργός.

Ωστόσο, το ενδιαφέρον των ΗΠΑ για μια τέτοια εξέλιξη δείχνει αν μη τι άλλο τον αναβαθμισμένο στρατηγικό ρόλο που έχει η Ελλάδα στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και την εμπιστοσύνη που η χώρα έχει ανακτήσει διεθνώς, μετά από μια δύσκολη περίοδο κρίσης. Όλα αυτά είναι υποθήκες που η χώρα μπορεί στο μέλλον να κεφαλαιοποιήσει με σημαντικά οφέλη, όχι μόνο στον τομέα της άμυνας, αλλά ευρύτερα στον ρόλο που θα κληθεί να παίξει.



πηγή:https://economico.gr/amerikanika-mme-giati-mia-elliniki-moira-f-35-tha-allaze-ta-dedomena-stin-evryteri-periochi-kai-pos-afto-borei-na-ginei/


Πρωθυπουργός: Όλα πάνε καλά - Η εποχή της μιζέριας, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί

 

Στους επικεφαλής των Πρεσβειών και των Μονίμων Αντιπροσωπειών της Ελλάδας στο εξωτερικό, απευθύνθηκε για πρώτη φορά μέσω τηλεδιάσκεψης, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκηςσυνομίλησε μαζί τους και άκουσε την οπτική τους από τις αποστολές όπου υπηρετούν, με το βλέμμα στους στόχους της εξωτερικής πολιτικής για το 2022. 

Κατά τη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης, ο πρωθυπουργός παρουσίασε τις βασικές προτεραιότητες και τις προκλήσεις της εξωτερικής πολιτικής και της ελληνικής διπλωματίας για το 2022, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι:

  • Η Ελλάδα είναι μια ισχυρή και εξωστρεφής χώρα που συνδιαμορφώνει τις διεθνείς εξελίξεις, έχει λόγο και άποψη σε κάθε πολυμερές forum, είναι σε θέση να καινοτομεί, να δείχνει τον δρόμο και να βρίσκεται μπροστά από άλλες χώρες σε ευρωπαϊκές συζητήσεις, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτή για το Ευρωπαϊκό Ψηφιακό Πιστοποιητικό Covid-19, αλλά και για την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών.
  • Η εποχή της εσωστρέφειας, η εποχή της μιζέριας, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Η Ελλάδα του 2022 δεν είναι η Ελλάδα του 2012. Και είναι σε θέση και πρέπει να διεκδικεί τον ρόλο που της αναλογεί στο διεθνές στερέωμα.
  • Η εξωτερική πολιτική του 21ου αιώνα αφορά την ώσμωση της οικονομίας με την κλασική διπλωματία.

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2022

Πρώτες και με χαοτική διαφορά οι Ένοπλες Δυνάμεις στην εμπιστοσύνη των Ελλήνων - Ποιοι υπέστησαν πραγματική πανωλεθρία - Πίνακας με τα ποσοστά


 

    Σε πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την  Κάπα Research για λογαριασμό "TO BHMA" με ερώτηση: "Σας εμπνέουν ή όχι εμπιστοσύνη οι παρακάτω ομάδες, θεσμοί, οργανισμοί ή τάσεις", για το χρονικό διάστημα από τον Σεπτέμβριο 2001 μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2021.  

   Τα αποτελέσματα ήταν τραγικά για την Εκκλησία την Αστυνομία, πολιτικά κόμματα, συνδικαλιστές και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθόσον τα ποσοστά τους στο  ΟΧΙ έφτασαν μέχρι και 89%