Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2021

ΓΕΕΘΑ: Για ποιο λόγο δεν έγινε η ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου στη Μητρόπολη Αθηνών


 Το ΓΕΕΘΑ ενημερώνει ότι η μη ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου στο πλαίσιο της καθιερωμένης Δοξολογίας για την έλευση του νέου έτους στην Ιερά Μητρόπολη Αθηνών, αποφασίστηκε σε σύσκεψη για την προετοιμασία της τελετής, στις 30 Δεκεμβρίου 2020.

Η απόφαση ελήφθη, δεδομένων των περιοριστικών μέτρων για την covid-19, που προβλέπουν συρρίκνωση του αριθμού των συναθροιζομένων. Το γεγονός αυτό επέβαλε και την απουσία του προβλεπόμενου τμήματος Στρατιωτικής Μουσικής, το οποίο θα παιάνιζε τον Εθνικό Ύμνο όπως προβλέπεται και με την δέουσα τιμή και κύρος.

Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: "Παίζουμε άμυνα" με όσα μέτρα απαιτούνται για την ανάσχεση της πανδημίας. - Από αύριο 06:00 μέχρι τις 11 Ιανουαρίου μένουμε και πάλι σπίτι - Πότε απαγορεύονται οι μετακινήσεις - Δείτε όλα τα μέτρα



Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά σε όλες και όλους!

Χάρη στην υπευθυνότητα όλων μας, η επιδημιολογική κατάσταση στην Ελλάδα έχει βελτιωθεί και σήμερα είναι εμφανώς καλύτερη από πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης.

Ωστόσο, τα νέα κρούσματα παραμένουν ακόμα σε υψηλά επίπεδα και η πίεση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας συνεχίζεται. Τα νοσοκομεία μας εξακολουθούν να νοσηλεύουν μεγάλο αριθμό ασθενών. Δυστυχώς, περίπου 2.500 συνάνθρωποί μας πέρασαν τα Χριστούγεννα σε κλίνες Covid, ενώ περισσότεροι από 400 εξακολουθούν να βρίσκονται σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

Τα δεδομένα αυτά επιβάλλουν να παραμείνουμε σε επαγρύπνηση, κάνοντας ό,τι μπορούμε για να περιορίσουμε ακόμη περισσότερο τη διασπορά του κορονοϊού στην Πατρίδα μας.

Ιδίως τώρα, που η ελπίδα του εμβολίου δεν είναι ευχή ή προσδοκία. Αλλά πραγματικότητα, σε εξέλιξη.

Για αυτό «παίζουμε άμυνα» με όσα μέτρα απαιτούνται για την ανάσχεση της πανδημίας. Και περνάμε στην αντεπίθεση, με την επιχείρηση «Ελευθερία» για τον εμβολιασμό.

Σε ό,τι αφορά την άμυνα, ξέρουμε όλοι τη σημασία της για την προστασία της ζωής μας και της ζωής αυτών που αγαπάμε. Ξέρουμε επίσης πόσο δύσκολα και αργά επέρχεται η βελτίωση, σε αντίθεση με την επιδείνωση που συντελείται γρήγορα όταν χαλαρώνουμε. Και είναι ανάγκη ό,τι χτίσαμε όλοι μαζί, με κόπο και θυσίες, σε διάστημα πολλών μηνών, να μην γκρεμιστεί από την χαλάρωση λίγων ημερών.

Επιβάλλεται, συνεπώς, να κάνουμε ό,τι παραπάνω μπορούμε για να βελτιώσουμε την επιδημιολογική κατάσταση στη χώρα. Ώστε να ξαναγυρίσουμε, σταδιακά, σε μια μορφή κανονικότητας. Και, πρώτα από όλα, να μπορέσουν τα παιδιά μας να επιστρέψουν στα σχολεία.

Για τον σκοπό αυτό, εντείνουμε τις προσπάθειές μας την κρίσιμη πρώτη εβδομάδα του 2021.

Από αύριο, Κυριακή 3 Ιανουαρίου και 6:00 το πρωί, μέχρι τις 6:00 το πρωί της Δευτέρας 11 Ιανουαρίου, μένουμε και πάλι σπίτι, καθώς αναστέλλεται η λειτουργία όλων των δραστηριοτήτων και υπηρεσιών που είχαν σταδιακά επιτραπεί πριν από τα Χριστούγεννα. Συγκεκριμένα, σταματά η «παράδοση εκτός» (click away) στα εμπορικά καταστήματα, η λειτουργία βιβλιοπωλείων, κομμωτηρίων, υπηρεσιών περιποίησης νυχιών, ΚΤΕΟ και οι δραστηριότητες κυνηγιού και ψαρέματος.

Επανέρχεται η απαγόρευση μετακινήσεων στο αυστηρότερο ωράριο, από τις 21:00 το βράδυ μέχρι και 5:00 το πρωί, με μόνη εξαίρεση τους εργαζόμενους και όσους έχουν ανάγκη ιατρικής βοήθειας.

Οι εκκλησίες μας θα παραμείνουν κλειστές για τους πιστούς και δεν θα γίνει την ημέρα των Θεοφανείων Αγιασμός των υδάτων σε εξωτερικούς χώρους.

Από αύριο, λοιπόν, και για μια εβδομάδα, κάνουμε ακόμη μία προσπάθεια. Αξίζει να το κάνουμε, προληπτικά, καθώς όλοι μας μπορεί να χαλαρώσαμε τις γιορτινές ημέρες. Μένουμε, λοιπόν, ξανά σπίτι.

Για να δώσουμε μια μεγάλη ανάσα στους ήρωες της πρώτης γραμμής που δίνουν τη μάχη με τον κορονοϊό.

Για να προστατεύσουμε τη ζωή μας, τη ζωή του διπλανού μας και των δικών μας ανθρώπων, όλων μας.

Στόχος είναι να φτάσουμε, με ασφάλεια, στις 11 Ιανουαρίου, στη βέλτιστη δυνατή επιδημιολογική κατάσταση.

Και έτσι, από 11 Ιανουαρίου, να ξαναχτυπήσει το κουδούνι σε όλα τα σχολεία της χώρας.

Να αποκατασταθεί η δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία. Τα παιδιά να απαλλαγούν από την ψυχολογική φόρτιση όλης αυτής της περιόδου. Οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μας να συναντηθούν ξανά με το λειτούργημά τους.

Και οι μαθητές όλων των βαθμίδων να επιστρέψουν με ασφάλεια στα θρανία τους. Στον φυσικό τους χώρο. Στο δεύτερο σπίτι τους. Μαζί με τους εκπαιδευτικούς και τους συμμαθητές τους.

Μένουμε τις λίγες αυτές ημέρες σπίτι και στις 11 Ιανουαρίου επιστρέφουμε στην σημερινή κατάσταση και με τα σχολεία μας ανοιχτά. Η περαιτέρω, σταδιακή επανεκκίνηση της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας θα γίνεται με γνώμονα την εξέλιξη των επιδημιολογικών δεδομένων. Και πάντοτε, βέβαια, με τήρηση των μέτρων προστασίας που απαιτούν οι περιστάσεις.

Είναι στο χέρι μας να πετύχουμε. Και θα το κάνουμε με ενότητα, υπευθυνότητα και πειθαρχία. Όλοι μαζί!

Καλή Χρονιά!

 

Πρωτοχρονιά στο Φαρμακονήσι για τον ΥΦΕΘΑ Αλκιβιάδη Στεφανή


 Ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής, την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς μετέβη αρχικά στην Κω, όπου επισκέφθηκε το Στρατηγείο της 80ής Ανώτερης Διοίκησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής (ΑΔΤΕ), το 282 Τάγμα Εθνοφυλακής (282 Μ/Κ ΤΕ) και το Λιμεναρχείο Κω, για να ανταλλάξει ευχές με το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων και του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής (ΛΣ – ΕΛΑΚΤ).

Στη συνέχεια, μετέβη στο Φαρμακονήσι για να υποδεχθεί το Νέο Έτος μαζί με τα στελέχη και τους οπλίτες θητείας στο Επιτηρητικό Φυλάκιο (ΕΦ) «ΦΑΡΜΑΚΟΝΗΣΙΟΥ», όπου και διανυκτέρευσε.

Την Πρωτοχρονιά επισκέφθηκε τους Λειψούς, όπου συναντήθηκε με τον Δήμαρχο κ. Φώτη Μάγγο, παρακολούθησαν τη Δοξολογία και συνομίλησε με Εθνοφύλακες του νησιού.

Τέλος, μετέβη στο Στρατηγείο της 79 ΑΔΤΕ, στη Σάμο, όπου αντάλλαξε ευχές με τα εν υπηρεσία στελέχη.

Καλή χρονιά με υγεία, επιτυχίες, αισιοδοξία και δύναμη.

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2021

Συντάξεις/Αναδρομικά: - Νέο οικονομικό… θρίλερ για την Κυβέρνηση - 14 Ιανουαρίου το Ελεγκτικό Συνέδριο αποφασίζει, για τις συντάξεις Δημοσίου. - 15 Ιανουαρίου, το ΣτΕ εκδικάζει τις προσφυγές των Ενώσεων αποστράτων και των συνταξιουχικών οργανώσεων


 

Ένα ακόμη δικαστικό αλλά και δημοσιονομικό… θρίλερ αναμένεται να παιχτεί εντός του 2021, καθώς η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας πρόκειται να δικάσει στις 15 Ιανουαρίου προσφυγές συνταξιούχων που διεκδικούν αναδρομικά για τις περικοπές σε δώρα και επικουρικές συντάξεις. Μια μέρα νωρίτερα, στις 14 Ιανουαρίου, ξεκινάει αντίστοιχη διαδικασία και στο Ελεγκτικό Συνέδριο για τις συντάξεις Δημοσίου.

Πρόκειται για ποσά που στο σύνολό τους αγγίζουν τα 2,5 δισ. ευρώ και τα οποία δεν δόθηκαν στους δικαιούχους καθώς η κυβέρνηση θεώρησε ότι η απόφαση του ΣτΕ που εκδόθηκε εντός του 2020 αφορούσε μόνο τις περικοπές στις κύριες συντάξεις. Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, η απόφαση θα εκδοθεί πολύ σύντομα, το αργότερο μέσα σε 4 μήνες, καθώς τα θέματα για τα οποία καλείται να αποφασίσει το ΣτΕ έχουν ήδη κριθεί με παλαιότερες αποφάσεις. Μάλιστα, οι ειδικοί τονίζουν ότι η απόφαση θεωρείται ότι θα είναι πιλότος για όλες τις δίκες που θα ακολουθήσουν σε πρώτο επίπεδο, από τους πάνω από 600.000 συνταξιούχους οι οποίοι έχουν προσφύγει διεκδικώντας αναδρομικά δώρων και επικουρικών συντάξεων.

Τα αναδρομικά που δεν δόθηκαν και η τύχη τους κρίνεται εκ νέου στο ΣτΕ αγγίζουν τα 2,5 δισ. ευρώ. Δυνητικά αφορούν το σύνολο των συνταξιούχων, ήτοι 2,5 εκατ. πολίτες. Στη μάχη της διεκδίκησης μπαίνουν πλέον και οι χαμηλοσυνταξιούχοι που δεν υπέστησαν περικοπές στις κύριες ή επικουρικές συντάξεις τους, είδαν όμως τα δώρα και τα επιδόματα να κόβονται τόσο από τις κύριες όσο και από τις επικουρικές συντάξεις.

Να σημειωθεί ότι η πρόεδρος του ΣτΕ Ειρήνη Σαρπ αποφάσισε να εισαγάγει στην Ολομέλεια την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2021 την αίτηση ακύρωσης των συνταξιουχικών οργανώσεων, που κατέθεσαν στις 21 Οκτωβρίου 2020 ΑΤΕ, ΗΣΑΠ, Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων και ΟΑΣΑ για τον έλεγχο της νομιμότητας της υπουργικής απόφασης σχετικά με τα αναδρομικά. 

Σύμφωνα δε με τον δικηγόρο Λουκά Αποστολίδη που εκπροσωπεί τους προσφεύγοντες, το αποτέλεσμα της δίκης αφορά σχεδόν όλο τον συνταξιουχικό κόσμο. Όσους δηλαδή «άσκησαν αγωγές και δεν έγινε σεβαστό το δεδικασμένο με την απόφαση Ολομέλειας ΣτΕ 1439/2020, να επιστραφούν αναδρομικά σύνταξη – επικούρηση και δώρα σε όλους τους συνταξιούχους στον ιδιωτικό τομέα» αλλά και «όσους πληρώθηκαν αναδρομικά για τη σύνταξη στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και δεν άσκησαν αγωγές μέχρι τη δημοσίευση του ν. 4734/2020 (άρθρα 33, 34) καθώς η επίμαχη διάταξη και απόφαση προβλέπει ότι αποσβένονται οι νόμιμες αξιώσεις τους για επικούρηση και δώρα».   

Βασικός λόγος για την ακύρωση της υπουργικής απόφασης είναι –πάντα κατά την αίτηση– η παραβίαση του δεδικασμένου των δικαστικών αποφάσεων 2287-2288/2015 Ολ. ΣτΕ –δηλαδή των αρχικών αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ με τις οποίες κρίθηκαν αντισυνταγματικές οι περικοπές του 2012– αλλά και της πρόσφατης πιλοτικής δίκης 1439/2020. Κατά τους προσφεύγοντες, η προσβαλλομένη ΚΥΑ παραβιάζει το δεδικασμένο των ανωτέρω αποφάσεων, στον βαθμό που περιορίζεται στην καταβολή ποσών συντάξεων μόνο στην κύρια σύνταξη, χωρίς να διαλαμβάνει ουδεμία ρύθμιση για τις περικοπές στην επικουρική σύνταξη και την κατάργηση των επιδομάτων των δώρων και αδείας και γι’ αυτό πρέπει να ακυρωθεί. Παράλληλα, τονίζεται ότι ο νομοθέτης δεν μπορεί «να θεσπίζει απόσβεση αναγνωρισμένων απαιτήσεων με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις».

Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση με τη διάταξη νόμου που έφερε, όρισε ότι με την καταβολή των αναδρομικών «αποσβέννυνται» τυχόν άλλες διεκδικήσεις συνταξιούχων για περικοπές σε επικουρικές συντάξεις και δώρα.

Να σημειωθεί ότι οι συγκεκριμένες συνταξιουχικές οργανώσεις έχουν πρόσφατα προσφύγει και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) για την ακύρωση της υπ’ αριθμ. 1439/2020 απόφασης της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, υποστηρίζοντας ότι πλήττει το περιουσιακό δικαίωμα των συνταξιούχων, το οποίο κατοχυρώνεται μεταξύ άλλων και με υπερνομοθετικού δικαίου διατάξεις, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.




πηγή:https://www.kathimerini.gr/economy/local/561212071/neo-dimosionomiko-thriler-me-dora-kai-epikoyrikes-syntaxeis/

Ελληνοτουρκικά: Τι θα κάνει τελικά ο Μπάιντεν με τον Ερντογάν; - Γιατί η Δύση πρέπει να είναι επιεικής με την Άγκυρα;


 

Του Melik Kaylan

Στις ΗΠΑ, οι ειδήμονες της εξωτερικής πολιτικής έχουν επιδοθεί το τελευταίο διάστημα σε μια πυρετώδη συζήτηση σχετικά με το ποια στάση πρέπει να κρατήσει ο νεοεκλεγείς προεδρος Τζο Μπάιντεν απέναντι στην Τουρκία. Θεωρούν άλλωστε ότι το θέμα θα πρέπει να αποτελέσει μια από τις άμεσες προτεραιότητές του.

Όχι μόνο γιατί η στάση του απερχόμενου Αμερικανού προέδρου απέναντι στην Αγκυρα ήταν ασυνεπής και αόριστη, αλλά και γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν αδικαιολόγητα επιεικής με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (με εξαίρεση την αντίδρασή του στη φυλάκιση του ευαγγελιστή πάστορα Άντριου Μπράνσον).

Επί προεδρίας Τραμπ, ο Ερντογάν ενέτεινε την υπέρμετρη καταστολή της κοινωνίας των πολιτών, λόγος που από μόνος του ήταν αρκετός για να προκαλέσει την αποδοκιμασία του Λευκού Οίκου. Το ελεγχόμενο σύστημα δικαιοσύνης που οικοδόμησε ο Τούρκος πρόεδρος συνέχισε να καταπνίγει ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους, να φυλακίζει Κούρδους πολιτικούς, να διώκει οποιαδήποτε αντιπολιτευόμενη φωνή, όπως στην περίπτωση του εξέχοντα επιχειρηματία Οσμάν Καβαλά. Η λίστα με τις παρεκτροπές του Ερντογάν κατά τη διάρκεια του έτους είναι ατελείωτη.

Πέραν αυτών, όμως, ο Ερντογάν ενεπλάκη και σε στρατιωτικές αντιπαραθέσεις στο εξωτερικό. Και όχι μία φορά, ούτε δύο, αλλά τρεις - στη Συρία, στη Λιβύη και στη σύγκρουση της Αρμενίας με το Αζερμπαϊτζάν. Και τα έκανε όλα αυτά χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αντίδραση από την Ουάσιγκτον. Επιπλέον, αγόρασε ρωσικούς πυραύλους S-400 από τη Μόσχα και απείλησε την Ελλάδα βγάζοντας τον στόλο του στο Αιγαίο. 

Είναι σαφές λοιπόν ότι κάτι πρέπει να γίνει προκειμένου να σταθεροποιηθεί η ανατολική πτέρυγα του NATO και να επανέλθει στον σωστό δρόμο η Τουρκία.

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Μπάιντεν πρέπει να βρει έναν εύσχημο τρόπο για να το επιτύχει αυτό. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει σε άρθρο της Ευρωπαία πολιτική αναλύτρια, "στόχος μας πρέπει να είναι να ξεκολλήσουμε την Άγκυρα από τη Μόσχα, και όχι να την ωθήσουμε βαθύτερα στην αγκαλιά της".

Το συγκεκριμένο άρθρο παρέχει αρκετά στοιχεία για το υπόβαθρο και το πλαίσιο που διέπει τις σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Αυτό, όμως, που δεν κάνει, είναι να προτείνει κάποια συγκεκριμένη λύση. Όπως για παράδειγμα, τι ακριβώς πρέπει να κάνει η Δύση για να καλοπιάσει τον Ερντογάν χωρίς να ενισχύσει τη δύναμή του στο εσωτερικό της Τουρκίας ή χωρίς να τον αφήσει να επεκτείνει την τουρκική επιρροή στο εξωτερικό - ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τη δημοτικότητά του στο εσωτερικό και τη επιταχυνόμενη πορεία του προς τον πλήρη κρατικό Πουτινισμό.

Κυρίως, όμως, το άρθρο δεν απαντά στο βασικό ερώτημα: γιατί πρέπει οι ΗΠΑ να προσεγγίσουν με το καλό τον Ερντογάν; Παραδόξως, πολύ λίγοι από τους αξιοσέβαστους ειδήμονες παγκοσμίως που πραγματεύονται το θέμα της Τουρκίας έχουν ασχοληθεί με αυτό. Έχει ακόμη η Τουρκία τόσο μεγάλη γεωστρατηγική σημασία, και αν ναι, ποια και πόση;

Κάποιος θα μπορούσε να υποστηρίξει -όπως το παραπάνω άρθρο- ότι η Δύση πρέπει να επανοικοδομήσει τη συμμαχία της με την Τουρκία προκειμένου να κρατήσει τη Μόσχα και την Άγκυρα μακριά τη μία από την άλλη. Σε αυτήν την περίπτωση όμως θα πρέπει να προσδιοριστούν τα οφέλη που θα προκύψουν.

Όπως επισημαίνει και η συγγραφέας του άρθρου, τα συμφέροντα των δύο χωρών (Ρωσίας και Τουρκίας) είναι εκ διαμέτρου αντίθετα σε όλες τις περιοχές όπου έχουν μέχρι τώρα συγκρουστεί, αλλά σε όλες τις περιπτώσεις έχουν καταλήξει σε συμβιβασμό. 

Στη Συρία, ο Πούτιν υποστηρίζει το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ, ενώ ο Ερντογάν ελέγχει έναν θύλακα/”ασφαλές καταφύγιο” των Σύρων ανταρτών. Στη Λιβύη, οι δύο ηγέτες έχουν ουσιαστικά χωρίσει τη χώρα στις σφαίρες επιρροής τους. Στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, Πούτιν και Ερντογάν έχουν αναδειχθεί θριαμβευτικά σε ηγέτες των δύο αντιμαχόμενων πλευρών.

Ως αποτέλεσμα, αμφότεροι στο εσωτερικό των χωρών τους έχουν γίνει ακόμη πιο ισχυροί, προσφέροντας στους λαούς τους τη νοσταλγία περασμένων μεγαλείων ως αντάλλαγμα για το έλλειμμα σε επίπεδο οικονομίας, βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή ικανοποιητικής διαχείρισης της πανδημίας του κορονοϊού.

Σίγουρα, η Δύση δεν θα πρέπει να αφήσει αυτήν τη "μετα-φιλελεύθερη" τάξη πραγμάτων (όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η αρθρογράφος) να επιτύχει τον στόχο της και να γιγαντωθεί. 

Διότι θα επηρεάσει τελικά τη σταθερότητα και την ευημερία της Δύσης και των συμμάχων της, εάν, για παράδειγμα, η Μόσχα και η Άγκυρα κυριαρχήσουν σε περιοχές με σημαντικούς πετρελαϊκούς πόρους, όπως το Αζερμπαϊτζάν και η Λιβύη. Έτσι, έχουν τα πράγματα. 

Αλλά, σε αυτήν την περίπτωση, γιατί να μην κάνουμε απλώς δύσκολη τη ζωή του Ερντογάν, όπως και του Πούτιν και άλλων ηγετών αντίστοιχων καθεστώτων;

Εδώ πλέον καθίσταται πασιφανής η κρίσιμη διαφορά μεταξύ των συμφερόντων της Ευρώπης και αυτών των ΗΠΑ. Για την Αμερική, σε εσωτερικό επίπεδο, βραχυπρόθεσμα, έχει μικρή σημασία ποιος αντιδημοκρατικός δυνάστης ελέγχει σημαντικό μέρος των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου, δεδομένου ότι είναι αυτάρκης σε καύσιμα. Αντίθετα, για την Ευρώπη παίζει καθοριστικό ρόλο, καθώς η ΕΕ είναι άμεσα εξαρτημένη από τους ενεργειακούς αγωγούς και τα φορτία πετρελαίου τρίτων. 

Ως εκ τούτου, αναδεικνύεται σε πρόβλημα της Αμερικής μόνο στην περίπτωση που οι ΗΠΑ σκοπεύουν να συνεχίσουν να ηγούνται και να προστατεύουν τον δυτικό κόσμο και την παγκόσμια γεωστρατηγική περίμετρό του. Διότι, για να ευημερήσουν οι ΗΠΑ, πρέπει να δημιουργήσουν ένα δίχτυ προστασίας και ευημερίας γύρω από τις περιοχές του πλανήτη που ενστερνίζονται τις αξίες τους. Και σε αυτές περιλαμβάνεται και η Ευρώπη. Για να το επιτύχουν αυτό οι ΗΠΑ, είναι καιρός να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά τους εμφανείς αντιπάλους τους. 

Τα τελευταία χρόνια η Μόσχα έχει διαπράξει μια σειρά προκλητικές ενέργειες σε βάρος των ΗΠΑ, όπως η πρόσφατη κυβερνοεπίθεση μέσω της Solar Winds, η επίθεση σε Αμερικανούς διπλωμάτες με ραδιοτεχνολογικά όπλα, η παρέμβαση στις αμερικανικές εκλογές, η παγκόσμια εκστρατεία δολοφονιών και πολλές ακόμη. Με άλλα λόγια έχει ξεκινήσει ένας νέος "Ψυχρός Πόλεμος”. Και είναι ώρα οι ΗΠΑ να εμπλακούν πλήρως.

Τι σημαίνει αυτό για την Τουρκία; Τι σημαίνει για την ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ; 

Ιστορικά ο ρόλος της Άγκυρας στη συμμαχία ήταν να λειτουργεί ως "ρυθμιστής” ανάμεσα στη σοβιετική ισχύ και την εκτεθειμένη αλλά πλούσια σε πετρέλαιο Μέση Ανατολή. Αντίστοιχα και στη Μεσόγειο. 

Οι καιροί όμως έχουν αλλάξει. Το πετρέλαιο θα χάσει σύντομα την πρωταρχική στρατηγική σημασία του, ακόμη και για την Ευρώπη (η οποία, με τη βοήθεια των ΗΠΑ, μπορεί να ξεπεράσει τα κρίσιμα χρόνια). Επομένως, η Μέση Ανατολή έχει πλέον μικρότερη σημασία ως περιοχή, ενώ αντίστοιχα έχει αμβλυνθεί και ο ρόλος της Τουρκίας ως "φύλακα”.

Η σταθερότητα της ίδιας της Τουρκίας έχει επίσης μικρότερη σημασία πλέον, με εξαίρεση ίσως τον ρόλο της ως διόδου μαζικών προσφυγικών ροών - που όμως δεν αποτελούν πλέον τόσο σημαντικό πρόβλημα.

Όσο για το Ισραήλ, φαίνεται απόλυτα ικανό να υπερασπιστεί τον εαυτό του, οπότε ούτε αυτό αποτελεί πρόβλημα. 

Γιατί λοιπόν η Δύση πρέπει να είναι επιεικής με την Άγκυρα;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οποιαδήποτε ανοιχτά εχθρική δυτική πολιτική μόνο θα εδραιώσει τη θέση του Ερντογάν - αλλά στην αρχή. Πρέπει αυτό να αποτελέσει θέμα ύψιστης σημασίας; Όχι στην πραγματικότητα. Στην παρούσα φάση, ούτως ή άλλως, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη αποτελούν τους μόνιμους "στόχους” των Τούρκων πολιτικών. Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αλλά ο πρώην σύμμαχος του Ερντογάν και πρώην πρωθυπουργός του, Αχμέτ Νταβούτογλου, πρόσφατα επέκρινε τον Τούρκο πρόεδρο ότι δεν είναι πλέον ο πάλαι ποτέ "σκληρός τύπος”, αντίθετα τον κατηγόρησε ότι πλέον εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Αμερικής. 

Το θέμα είναι ότι οι ΗΠΑ θα αποτελέσουν τον αποδιοπομπαίο τράγο ό,τι κι αν κάνουν. Άρα δεν έχουν τίποτα να χάσουν αν φανούν σκληρές απέναντι στην Τουρκία. 

Την ίδια στιγμή, βέβαια, ανακύπτει το ερώτημα: εάν η Τουρκία είναι τόσο ασήμαντη από στρατηγική άποψη, γιατί να ασχοληθεί κανείς με πολιτικές τιμωρίας και ποιες θα μπορούσαν να είναι αυτές;

Όπως φάνηκε ξεκάθαρα, όταν ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ επέβαλε προσωρινά κυρώσεις στην Τουρκία για τη φυλάκιση του Αμερικανού ευαγγελιστή πάστορα, Άντριου Μπράνσον, τίποτε δεν εκθέτει περισσότερο τον Ερντογάν από την ελεύθερη πτώση της τουρκικής οικονομίας. Τότε, η τουρκική λίρα σημείωσε "βουτιά”. Ο Ερντογάν ελευθέρωσε τον Μπράνσον.

Ομοίως και τώρα, τίποτε δεν θα δηλητηριάσει γρηγορότερα την εικόνα που έχει ο τουρκικός λαός για τις λαϊκιστικές στρατιωτικές περιπέτειες του Ερντογάν από μια καταρρέουσα οικονομία.

Ναι, οι Οθωμανοί είχαν χτίσει μια μακραίωνη αυτοκρατορία. Αλλά η Δημοκρατία που εγκαθιδρύθηκε στη χώρα, στη συνέχεια, επιβίωσε χάρη στη σταθερή στάση της χώρας να μην παρεμβαίνει στα της γειτονιάς της για περίπου έναν αιώνα.

Ο Ερντογάν ξεκίνησε την "επιδρομή” του στο εξωτερικό από τη Συρία και τώρα οι δρόμοι της Τουρκίας είναι γεμάτοι από άπορους και απελπισμένους Σύρους πρόσφυγες. Ως αποτέλεσμα, το κόμμα του έχασε τις κρίσιμες δημοτικές εκλογές στην Κωνσταντινούπολη. 

Ανάλογα με τις συνθήκες, λοιπόν, οι Τούρκοι είτε θα θυμούνται τους αιώνες της Οθωμανικής αυτοκρατορίας είτε, αντ' αυτών, τη μακρά παρακμή της που έκανε την απομόνωση επί Δημοκρατίας να φαίνεται προτιμότερη. 

Επομένως, εάν κριθεί απαραίτητο, η επιβολή κυρώσεων θα μπορούσε να έχει αποτέλεσμα στην περίπτωση του Ερντογάν.

Τι θα κάνει την επιβολή κυρώσεων απαραίτητη; Μήπως η υπερβολική προσέγγιση της Τουρκίας με τη Μόσχα; Στην πραγματικότητα, όσο κι αν το επιτύχει αυτό, τα ρωσοτουρκικά στρατηγικά συμφέροντα είναι τόσο εγγενώς αντίθετα που εύκολα η σχέση των δύο χωρών μπορεί να αποσταθεροποιηθεί. Μήπως η προσέγγιση με την Τεχεράνη; Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί διότι οι στρατηγικοί τους στόχοι είναι επίσης εγγενώς αντίθετοι. 

Μήπως οι επιδιώξεις στη Μεσόγειο; Ναι, αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει λόγο, αλλά θα απαιτούσε από τις ΗΠΑ να παρακινήσουν και την αδρανή ΕΕ να αναλάβει δράση. Η αλήθεια είναι ότι εάν ο Ερντογάν παρέμενε ευθυγραμμισμένος με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και της Δύσης, καμία από τις ενέργειές του στο εξωτερικό δεν θα άξιζε τη λήψη σκληρών μέτρων ως αντίποινα, αν και θα μπορούσαν. 

Όμως, η καταστολή στο εσωτερικό της Τουρκίας σε συνδυασμό με τον τυχοδιωκτισμό του εκτός συνόρων, τους ρωσικούς πυραύλους S-400, την ενθάρρυνση των ισλαμιστικών ομάδων, το φλερτ με αυταρχικά καθεστώτα, τον καθιστούν αντίπαλο. 

Ο Μπάιντεν, λοιπόν, αναλαμβάνοντας τον Λευκό Οίκο πιθανότατα θα αντιμετωπίσει σταθερά τον Ερντογάν, αλλά το έργο της ανοικοδόμησης των διεθνών σχέσεων των ΗΠΑ με θεσμικούς φορείς θα κρατήσει τον νεοεκλεγέντα Αμερικανό πρόεδρο απασχολημένο για λίγο διάστημα.




πηγή:https://www.capital.gr/forbes/3506026/ti-tha-kanei-telika-o-mpainten-me-ton-erntogan


Ελληνοτουρκικά: Η Γερουσία των ΗΠΑ, "έσβησε" το βέτο του Τραμπ, για το νομοσχέδιο με τις κυρώσεις προς Τουρκία


 

Σύμφωνα με όσα μεταδίδει το αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, η Γερουσία των ΗΠΑ, βρήκε την απαραίτητη πλειοψηφία που απαιτείτο ώστε να ακυρωθεί το βέτο του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ αναφορικά με το αμυντικό νομοσχέδιο, που προβλέπει μεταξύ άλλων, κυρώσεις προς την Τουρκία, για την αγορά των S-400.

Ουσιαστικά, η Τουρκία θα πρέπει να δώσει πίσω τους πυραύλους ή να μην τους χρησιμοποιήσει ώστε να ακυρωθούν οι κυρώσεις προς την χώρα. 

Η Γερουσία που ελέγχεται από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα συναντήθηκε κατά τη διάρκεια μιας σπάνιας πρωτοχρονιάτικης συνεδρίασης για να παρακάμψει το βέτο του Τραμπ για ένα τεράστιο αμυντικό νομοσχέδιο, ύψους 740 δισ. δολαρίων, το οποίο συμπεριλαμβάνει και κυρώσεις προς την αμυντική βιομηχανία των ΗΠΑ, για την αγορά των S-400 από τη Ρωσία, και οι θετικές ψήφοι ξεπέρασαν το απαιτούμενο ποσοστό των 2/3 που χρειάζονται, γράφει το The Hill.

Αυτή είναι η πρώτη επίσημη παράκαμψη βέτο, επί προεδρίας Τραμπ και μάλιστα, λίγες μέρες πριν αναλάβει τα ηνία της χώρας, ο Τζο Μπάιντεν.



πηγή:https://www.capital.gr/diethni/3506242/ipa-i-gerousia-esbise-to-beto-tou-tramp-gia-to-nomosxedio-me-tis-kuroseis-pros-tourkia


2021: Χορεύοντας με τη σιγουριά ενός υπνοβάτη - Τα θέλαμε και τα πάθαμε - Ποια θα αναστενάξουν ανακουφισμένα


 

Δεν χρειαζόταν να εμφανιστεί το καταραμένο 2020 για να επιβεβαιώσουμε ότι είμαστε όμηροι του τυχαίου, αλλά μας το δίδαξε με τρόπο εμφατικό. Καθένας μας χωριστά είναι φτερό στον δυνατό άνεμο που φυσάει σε κείνα τα ύψη, όλοι μαζί όμως φτιάχνουμε το μεγαλύτερο υπερθέαμα. Και αυτό θα αποδειχτεί το νέο έτος

Δημήτρης Ευθυμάκης


Ήταν μια φορά και έναν καιρό ένα 2020, που επέπεσε πάνω στα κεφάλια των ανθρώπων σαν φλεγόμενος κομήτης. Τα ‘χαν πει οι αστρολόγοι ότι αυτός ο διπλός επαναλαμβανόμενος αριθμός δεν προμηνύει τίποτα καλό παρά μόνο φωτιά και τσεκούρι, όμως ποιος έδινε σημασία σε κομπογιαννίτες που χάζευαν τους ουρανούς όταν είχε μπροστά του εκθέσεις της FED, της ΕΚΤ ή του ΔΝΤ που μας βεβαίωναν για θηριώδεις αναπτύξεις και για εκτοξεύσεις χρηματιστηρίων; 

Τα θέλαμε και τα πάθαμε. Κοιτάζοντας εκστατικοί τους φωτεινούς μας ορίζοντες, δεν καταδεχτήκαμε να ρίξουμε μια ματιά στο χώμα που βρισκόταν μπροστά στα πόδια μας. 

Πέσαμε στην λακκούβα σαν ανυποψίαστο άγριο ζώο που υποκύπτει στην πονηριά των λαθροκυνηγών και τότε ήταν που μάθαμε ότι ανάμεσα σε μας και το απαστράπτον μέλλον μας ενδέχεται να παραμονεύει ένας πλαστικός ιατρικός σωλήνας, χωμένος βαθιά μέσα στον πνεύμονα μας για να μας υποβοηθήσει να αναπνεύσουμε. 

Η ανθρωπότητα ως σύνολο θα πορευτεί προς αυτό το μέλλον. Ένα αόρατο ασπόνδυλο με ανύπαρκτη συνείδηση και λιπώδες περίβλημα, δεν είναι ικανό να την σταματήσει. Ο κάθε άνθρωπος χωριστά όμως, κάθε άλλο παρά σίγουρος είναι ότι έχει μέρες ζωής μπροστά του για να μετρήσει. Η παγκόσμια επιστήμη τρίζει ενωμένη τα δόντια της στον αόρατο εχθρό, κραδαίνοντας σύριγγες με αντίδοτα και εμβόλια που αργά ή γρήγορα θα τον στείλουν στον διάολο. Μένει όμως εκστατική και ανήμπορη μπροστά στο DNA ενός γερασμένου ανθρώπινου ερειπίου που ανθίσταται σθεναρά, απέναντι στο DNA ενός υγιέστατου κραταιού νεαρού που καταρρέει σαν πύργος στεγνής άμμου μόλις έρθει σε επαφή με το ασπόνδυλο. 

Θα πείτε ότι δεν χρειαζόταν να εμφανιστεί το καταραμένο 2020 για να επιβεβαιώσουμε ότι είμαστε όμηροι του τυχαίου, που σφραγίζει αναιτιολόγητα την θλιβερή σαθρότητα ή την αλλόκοτη αντοχή ενός εκάστου εξ ημών. Ούτε χρειάζεται το 2021 για να μας κάνει να αντιληφθούμε ότι τελικά σε τούτη την ζωή είναι προτιμότερο να έχεις μέρες γραμμένες στον ιστό που έπλεξε για σένα η Κλωθώ πάνω απ’ την κούνια σου, παρά προσόντα συσσωρευμένα στον εγκέφαλο σου από την θητεία σου στα σχολεία. Το χρωμόσωμα της επιβιωτικής αντοχής του DNA μας, αποδεικνύεται εσαεί σημαντικότερο από όλα μαζί τα χρωμοσώματα της εξυπνάδας, της φιλομάθειας και της σωματικής ρώμης. 

Η συσσωρευμένη γνώση της ανθρωπότητας είναι υπερόπλο, η ατομική όμως συχνά-πυκνά στριμώχνεται στο καναβάτσο της ζωής. Σε πόσα γειτονικά κρεβάτια εντατικής θεραπείας, οι γιατροί είδαν τον πανέξυπνο και παντογνώστη να μετατρέπεται σε άπνοο σαρκίο, με τον διπλανό του χαζό και απαίδευτο να επιβιώνει θριαμβευτικά; Οποία ειρωνεία θα αποφανθείτε… όμως ποιος είναι αυτός που θα κρίνει τελεσίδικα το δίκαιο ή το άδικο του πράγματος; 


Το 2021 θα έρθει η αντεπίθεση των ιατρικών συμβουλίων και των κυβερνητικών επιτελείων που θα μιλήσουν για τη μεγάλη νίκη. Θα ξαναδούμε την επαναφορά των εκθέσεων της FED, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ που θα μας βεβαιώνουν για την νέα κανονικότητα και ευημερία. Οι ΜΕΘ, οι ΜΕΦ και τα λευκά κτίρια των νοσοκομείων θα υποχωρήσουν σε δεύτερο πλάνο, έζησαν κι αυτά το κατά Αντι Γουόρχολ τέταρτο δημοσιότητας που τους αναλογούσε. Τα νεκροταφεία θα αναστενάξουν ανακουφισμένα από την μείωση του φόρτου εργασίας και στα κλαμπ του πλανήτη θα ανέβει σταδιακά η ένταση της μουσικής, ώστε να δώσει ρυθμό στο ξέσπασμα του ανθρώπινου είδους. 

Θα είναι ένας ξέφρενος μαζικός χορός στην θριαμβευτική μας ματαιότητα, αυτή που μας κάνει να ξεχωρίζουμε καθοριστικά απ’ όλα τα υπόλοιπα έμβια. Χορεύουμε με την σιγουριά ενός υπνοβάτη, πάνω στο λεπτό περβάζι της ταράτσας του ουρανοξύστη μας. 

Καθένας μας χωριστά είναι φτερό στον δυνατό άνεμο που φυσάει σε κείνα τα ύψη, όλοι μαζί όμως φτιάχνουμε το μεγαλύτερο υπερθέαμα. Το 2021 (κι ας ξεκινά ο χρόνος μέσα απ’ την λάσπη), οι προβολείς θα ξανανάψουν σταδιακά και η παράσταση θα αποδεχτεί μεγαλοπρεπέστερη (και πιο ανωφέλετη) από ποτέ. 




Πηγή: Protagon.gr