Ο Άρειος Πάγος πήρε πίσω το σπίτι που διεκδικούσε η σύζυγος, αποδίδοντάς της ότι επέδειξε αχαριστία σε όσα της είχε προσφέρει ο άλλοτε σύντροφός της, με χρήματα του οποίου είχε αγοραστεί νέα κατοικία που είχε γραφεί και στο όνομα της. Όταν δε ήρθε η ώρα της αγωγής για την διάλυση του γάμου τους, η σύζυγος απαίτησε από αυτόν το ποσό των 100.000 ευρώ για να του δώσει το χαρτί του διαζυγίου.
Η υπόθεση
Σύμφωνα με την απόφαση, παιδίατρος σε νησί του Βορείου Αιγαίου, στην προσπάθεια να σώσει το γάμο του που δεν πήγαινε καλά με την πρώην νοσηλεύτρια σύζυγό του, αποφάσισε να εγκαταλείψει το σπίτι των 92 τ.μ. όπου έμενε με την οικογένεια του.
Στο πλαίσιο αυτό, αγόρασε εκτός πόλεως, σε συγκρότημα κατοικιών, μια αυτοτελή και ανεξάρτητη διόροφη μονοκατοικία, 234 Τ.μ. αξίας 120. 429 ευρώ. Το τίμημα της αξίας του ακινήτου καταβλήθηκε όλο από τον παιδίατρο. Ωστόσο, προκειμένου το σπίτι να γράφει κατά το ήμισυ, (εξ αδιαιρέτου), και στους δύο, ο παιδίατρος έκανε δωρεά στην σύζυγό του το ποσό των 60.246 ευρώ.
Η νέα κατοικία μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου στο όνομα και των δύο και καταχωρήθηκε στο κτηματολόγιο. Παρόλα αυτά, όχι μόνο δεν άλλαξαν προς το καλύτερο οι σχέσεις του ζεύγους, αλλά αντίθετα τα πράγματα χειροτέρεψαν. Η σύζυγος συνέχισε «να επιδεικνύει προβληματική και απαξιωτική συμπεριφορά» στο πρόσωπο του παιδιάτρου, «η οποία οδηγούσε σταθερά στην αποξένωσή τους ως συζύγων και στην έλλειψη αισθήματος ευγνωμοσύνης προς τον δωρητή», όπως αναφέρουν οι αρεοπαγίτες.
Μάλιστα, προφασιζόμενη ότι η διόροφη νέα οικία « βρίσκεται σε απομακρυσμένο προάστιο της νησιωτικής πόλης» αρνήθηκε να συγκατοικήσει σε αυτή με τον σύζυγο, παρότι ο τελευταίος είχε καταβάλει αποκλειστικά όλες τις απαιτούμενες δαπάνες για την αποπεράτωση της οικοδομής και την διαμόρφωσή της προκειμένου να κατοικηθεί.
Παράλληλα, παρότι ο σύζυγός «διέθετε όλα τα απαιτούμενα ποσά για την διαβίωση της οικογένειας του και την εκπαίδευση των δύο τέκνων τους», όπως αναφέρουν οι δικαστές, «η σύζυγος τον αποκαλούσε συχνότατα σε τρίτους “τσιγκούνη” και μάλιστα ανέφερε ότι, αν τα παιδιά τους επιθυμούσα να σπουδάσουν, ίδια θα έφευγε, (από την οικογενειακή εστία), γιατί τίποτα πλέον δεν την κρατούσε και ο “τσιγκούνης” θα την πλήρωνε για μια ζωή.».
Ευρισκόμενος σε αδιέξοδο, ο σύζυγος το 2010 κατέθεσε αγωγή διαζυγίου, η οποία έγινε δεκτή και το 2014 λύθηκε αμετάκλητα ο γάμος τους με δικαστική απόφαση. Η αρεοπαγίτες δεν παραλείπουν να αναφέρουν ότι, ενώ ήταν σε εξέλιξη η διαδικασία του διαζυγίου, τον Οκτώβριο του 2010 η πρώην νοσηλεύτρια, κάποια στιγμή που ο παιδίατρος πήγε να επισκεφθεί ένα άρρωστο παιδί, του αφαίρεσε τα κλειδιά του αυτοκινήτου του, στο οποίο είχε μέσα την ιατρική τσάντα και τα εργαλεία του, «προκειμένου να τον αναγκάσει να της επιδείξει το έγγραφο τραπεζικού λογαριασμού στο οποίο την κατέστησε δικαιούχο ποσού 100.000 ευρώ, το οποίο απαιτούσε από αυτόν για να λήξει ομαλά το θέμα του διαζυγίου».
Την ίδια στιγμή, μάρτυρας κατέθεσε ότι η σύζυγος αποκαλούσε τον παιδίατρο «αλήτη», «ελεεινό», «ανήθικο», «πρόστυχο», «γαϊδούρι». Η αχαριστία δε σταμάτησε εκεί, καθώς η πρώην νοσηλεύτρια έκανε ένα ακόμη βήμα.
Αν και γνώριζε πολύ καλά ότι για την αγορά της νέας κατοικίας δεν είχε συμβάλλει οικονομικά στο ελάχιστο, άσκησε το 2011 αγωγή διανομής του διόροφου ακινήτου, «επιδιώκοντας τον πλειστηριασμό αυτού ώστε να λάβει το ½ του εκπλειστηριάσματός», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην αρεοπαγίτη κι απόφαση.
Ακόμη, επικαλέστηκε ότι ο παιδίατρος είχε «συνάψει εξωσυζυγική σχέση»,αλλά οι αρεοπαγίτες έκλεισαν αμέσως το κεφάλαιο αυτό, υπογραμμίζοντας ότι είναι «νομικά αδιάφορο». Πολύ δε περισσότερο από τη στιγμή που «κρίθηκε αμετάκλητα με απόφαση του Τριμελούς εφετείου Βορείου Αιγαίου ότι η σύζυγος είχε παραβεί τις από το άρθρο 1386 Α.Κ. υποχρεώσεις της για την έγγαμή συμβίωση». Κατόπιν αυτού, λοιπόν, ο παιδίατρος «δεν είχε υποχρέωση συζυγικής πίστης, και το τρίτο πρόσωπο δεν είχε ουδεμία σχέση με την διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης».
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, ο παιδίατρος κατέθεσε αγωγή ανάκληση της δωρεάς των 60.246 € που είχε κάνει στην πρώην σύζυγό του, λόγω αχαριστίας, σύμφωνα με τον αστικό κώδικα ζητώντας να του αποδοθεί το ½ εξ αδιαίρετου του διόροφου ακινήτου που είχε εκείνη στην κυριότητα και κατοχή της.
Το τοπικό Πολυμελές Πρωτοδικείο απέρριψε ως κατ΄ουσίαν αβάσιμη την αγωγή ανάκλησης της δωρεάς, ενώ το Τριμελές εφετείο Βορείου Αιγαίου δικαίωσε τον παιδίατρο μετά από έφεση του κατά της πρωτόδικης απόφασης. Με τη σειρά τους και οι αρεοπαγίτες επιβεβαίωσαν την εφετειακή απόφαση. Το Α2 Πολιτικό τμήμα του Αρείου Πάγου όχι μόνο απέρριψε ως αβάσιμος όλους τους ισχυρισμούς της πρώην συζύγου, αλλά έδωσε αυστηρές αποστομωτικές απαντήσεις στα επιχειρήματα που προέβαλε, ενώ παράλληλα της επιδίκασε δικαστική δαπάνη δύο. 700 ευρώ υπέρ του πρώην συζύγου της.
