Λατινοπούλου: - ΔΩΣΤΕ μας τη δύναμη να το κάνουμε πράξη. - Για μια Ελλάδα ασφαλή, καθαρή, και πάνω απ’ όλα ΕΛΛΗΝΙΚΗ

 

Λατινοπούλου Αφροδίτη 

3 ημ.  · 

Περπατούσα στην Ουγγαρία και έπιασα τον εαυτό μου να χαμογελάει και να ανασαίνει αέρα ευρωπαϊκό και απόλυτης ελευθερίας.

Γιατί; Μα γιατί ένιωσα:

• Απόλυτη ασφάλεια. Δεν γύρισα ούτε μία φορά πίσω να δω αν με ακολουθεί κανείς. Κανένας φόβος, κανένας κίνδυνος.

• Καθαριότητα παντού. Δρόμοι, πλατείες, τοίχοι, πανεπιστήμια. Ούτε γκράφιτι, ούτε σκουπίδι, ούτε μπόχα παρακμής.

• Καμία μαντήλα, καμία τριτοκοσμική εικόνα. Έβλεπα Ευρώπη, όχι κάτι άλλο.

• Γκέτο; Ανύπαρκτα. Δεν υπάρχουν “άβατα”, ούτε περιοχές-φόβητρο.

• Ούτε πορείες, ούτε αφισοκολλήσεις. Καμία “αντίσταση”, καμία καταστροφή δημόσιου χώρου στο όνομα δήθεν “δικαιωμάτων”.

Κι εκεί εξοργίστηκα: Γιατί εδώ μπορώ να ζήσω σαν άνθρωπος, ενώ στην πατρίδα μου πρέπει να απολογούμαι που θέλω τα αυτονόητα;

Στην Ελλάδα:

• Ανασφάλεια.

• Βρωμιά.

• Γκέτο παντού.

• Μαντήλες και εγκληματικότητα.

• Καθημερινές πορείες, αφίσες παντού, “αντιεξουσιαστές” που διαλύουν τα πάντα.

Δυστυχώς τα περισσότερα από αυτά τα συναντάμε σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Και όμως αντί η Ουγγαρία να είναι παράδειγμα προς μίμηση

Η Ε.Ε. που λατρεύει και υπηρετεί την πολυπολιτισμική κοινωνία κυνηγάει τον Όρμπαν – γιατί δεν δέχεται λαθρομετανάστες!

Αλλά ο λαός του τον τιμά. Και τον κρατάει στην εξουσία για δεκαετίες.Γιατί εκεί οι ηγέτες είναι με τον λαό. Όχι με τις ΜΚΟ. Οχι υπέρ των πολυπολιτισμικών κοινωνιών.

Τέτοια ηγεσία χρειάζεται και η Ελλάδα.

Για να καθαρίσει.

Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Αυτό πρεσβεύω.

Αυτό ζητώ.

Αυτό οραματίζομαι.

ΔΩΣΤΕ μας τη δύναμη να το κάνουμε πράξη.

Για μια Ελλάδα ασφαλή, καθαρή, και πάνω απ’ όλα ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

0:18 / 1:05

ς

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση

Ελληνοτουρκικά: - Η Ελλάδα υπέστη μία ακόμη εθνική ήττα - Ο Χαλίφα Χάφταρ γυρνάει την πλάτη στην Ελλάδα και στρέφεται προς την Τουρκία.

Πρόεδρος ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η Ελλάδα υπέστη μία ακόμη εθνική ήττα. Αυτή τη φορά όχι σε κάποιο τραπέζι διαπραγματεύσεων, αλλά στο πεδίο της γεωπολιτικής – εκεί όπου κρίνονται οι συμμαχίες και η ισχύς των εθνών. Ο Χαλίφα Χάφταρ, ηγέτης της ανατολικής Λιβύης και σταθερός υποστηρικτής των ελληνικών θέσεων την περίοδο 2019–2021, γυρνάει πλέον την πλάτη στην Ελλάδα και στρέφεται προς την Τουρκία.

Ο ίδιος άνθρωπος που πολέμησε τον τουρκικό επεκτατισμό και αντιτάχθηκε στο κατάπτυστο τουρκολιβυκό μνημόνιο για την ΑΟΖ, ετοιμάζεται σήμερα να το αποδεχθεί. Όχι επειδή άλλαξε γνώμη – αλλά επειδή εμείς, η Ελλάδα, τον εγκαταλείψαμε.

Ζήτησε λίγα και κρίσιμα:

• Τακτική εικόνα από ελληνικά ιπτάμενα ραντάρ ΑΣΕΠΕ νότια της Κρήτης

• Πυρομαχικά αντίστοιχα με αυτά που στέλναμε στην Ουκρανία

Η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης; «Θα δούμε». Και έτσι, από σύμμαχος, έγινε ουδέτερος – και τώρα σύμμαχος της Τουρκίας. Της Τουρκίας που σταθερά και οργανωμένα προχωρά στην περικύκλωση της Ελλάδας: από τη Συρία και τη Λιβύη, μέχρι το Αιγαίο και τη Σομαλία.

Αυτή είναι η κατάντια της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής:

Όταν οι Χριστιανοί της Λιβύης μας χρειάστηκαν, τους γυρίσαμε την πλάτη.

Όταν κάποιος στεκόταν απέναντι στον νεοοθωμανισμό, του είπαμε «δεν μπορούμε».

Και τώρα; Ποιος θα σταθεί δίπλα μας;

Κι όμως, αυτός ο τόπος έχει Χριστιανική παράδοση, ιστορία θυσιών και μαρτύρων. Η γεωπολιτική μας στάση πρέπει να έχει αξίες. Δεν είναι δυνατόν να στηρίζουμε κυβερνήσεις και καθεστώτα που εξοντώνουν τους Χριστιανούς και να εγκαταλείπουμε εκείνους που αντιστέκονται στον ισλαμικό επεκτατισμό.

Την εποχή εκείνη Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Νίκος Δένδιας. Σήμερα είναι Υπουργός Άμυνας. Ό,τι χτίστηκε το 2019–2021 με κόπο, εγκαταλείφθηκε. Με κόστος βαρύ.

Όπως χάσαμε την ιστορική Μονή της Σινά στην Αίγυπτο, έτσι τώρα χάνουμε και τη Λιβύη. Και η Τουρκία τρίβει τα χέρια της.

Η  απευθύνει σαφές ερώτημα προς την κυβέρνηση:

• Ποιος θα λογοδοτήσει για αυτή την εγκατάλειψη;

• Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη που ένας (από τους ελάχιστους) στρατηγός, που αντιστεκόταν στον Ερντογάν, τώρα υπογράφει μνημόνια μαζί του;

• Ως πότε θα πουλάμε τα δίκαιά μας για μια «καλή εικόνα» στη Δύση;

Η Ελλάδα χρειάζεται πιστή στρατηγική – με αρχές, αξίες και σχέδιο.

Η πολιτική του “θα δούμε” είναι η πολιτική του χαμού.

Αν δεν σταθούμε με τους φίλους μας την ώρα που μας έχουν ανάγκη, τότε μην περιμένουμε να σταθούν κι εκείνοι δίπλα μας, όταν θα έρθει η ώρα της δικής μας δοκιμασίας.

Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ δεν σιωπά. Φωνάζει.

Η Ελλάδα χρειάζεται φωνή. Και πίστη.

Λατινοπούλου: «Κάθαρση στο λημέρι του ΟΠΕΚΕΠΕ» – «Δεν θα πληρώνει ο Ελληνικός λαός τις μίζες σας»

Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ απαιτεί άμεση και πλήρη κάθαρση στον ΟΠΕΚΕΠΕ.

Το πάρτι τελείωσε. Οι πολίτες δεν πρόκειται να πληρώσουν από την τσέπη τους τα πρόστιμα, τις απάτες και τις μίζες που στήθηκαν με δόλο και πολιτική κάλυψη.

Τι απαιτούμε ΤΩΡΑ:

• Δημοσίευση της λίστας με τα 6.500 ΑΦΜ και τα παράνομα ποσά επιδότησης που εισέπραξαν. Ονόματα, ΑΦΜ, ποσά. ΤΩΡΑ.

• Ονόματα όλων των υπαλλήλων που εμπλέκονται στην απάτη. Οι υπεύθυνοι της συγκάλυψης πρέπει να τεθούν σε διαθεσιμότητα άμεσα.

• Πλήρη διαλεύκανση για την εταιρεία που διαχειριζόταν το πληροφοριακό σύστημα και «είχε ρίξει» το μηχανογραφικό για χρόνια. Ποιος της το ανέθεσε; Με ποιο κόστος; Ποιοι γνώριζαν;

• Ανάδειξη των «συμβούλων», λογιστών, «μελετητών» και κομματικών ενδιάμεσων που έστηναν ψευδείς δηλώσεις επιδότησης. Να κληθούν να κατονομάσουν πελάτες και εντολείς.

• Συγκρότηση σώματος «αδιάφθορων» από την Πολιτεία που θα υποστηρίξει την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας – χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις και κουκουλώματα.

Τι απαιτούμε από τη Δικαιοσύνη και τη Βουλή:

• Τα εμπλεκόμενα πολιτικά πρόσωπα είναι γνωστά. Ο φάκελος πρέπει να φύγει άμεσα για τη Βουλή, ή να παρέμβει ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ – αρκεί να υπάρχει ακόμη στην Ελλάδα εισαγγελέας που να μη φυλάει καριέρα και κομματικές ισορροπίες.

• Οι εμπλεκόμενοι υπάλληλοι να απομακρυνθούν και να ασκηθούν πειθαρχικές και ποινικές διώξεις. Δεν μπορεί να παραμένουν σε δημόσιες θέσεις αυτοί που έστησαν ή συγκάλυψαν την κομπίνα.

Τι απαιτούμε για τον ΟΠΕΚΕΠΕ:

• Πλήρη διαφάνεια για το μέλλον του Οργανισμού.

• Να γνωρίζουμε πού θα μεταφερθούν οι αρμοδιότητές του, τι θα γίνει με τους υπαλλήλους, τις εγκαταστάσεις, τα αρχεία και τα δεδομένα.

• Όχι άλλο κουκούλωμα με «μεταβιβάσεις αρμοδιοτήτων» για να ξεχαστεί η υπόθεση.

Την επόμενη φορά που αξιωματούχος αυτής της κυβέρνησης τολμήσει να σηκώσει το δάχτυλο προς τους πολίτες και να μας πει ότι είμαστε φοροφυγάδες, θα του ανταποδώσουμε τη χειρονομία – και στην κάλπη και στον δημόσιο λόγο.

Μην τολμήσετε να περάσετε αυτή τη λοβιτούρα ολκής στα μουλωχτά.

Πλανάστε πλάνη οικτρά.

Δεν θα πληρώσουν οι τίμιοι Έλληνες τα πρόστιμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης επειδή κάποιοι «ημέτεροι» δήλωναν τα κρητικά πρόβατα στον… Γράμμο.

Κάθαρση ή παραίτηση.

Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ θα παρακολουθεί την υπόθεση μέχρι τέλους.

Όλα στο φως. Όλοι στον εισαγγελέα.

ΝΕΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ του Επιτελικού Κράτους: - Στη χειρότερη θέση από όλους τους Ευρωπαίους οι Έλληνες!

 Όταν όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες αποταμιεύουν έστω και μικρά ποσά, οι Έλληνες δεν μπορούν και τρώνε από τα έτοιμα!

Αυτό προκύπτει και από την νέα έρευνα του Ινστιτούτου Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών του μηνός Μαΐου, που δείχνει πως τα ελληνικά νοικοκυριά είναι στη χειρότερη θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ και της Ευρωζώνης.

Ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης, τον Μάιο βελτιώθηκε ήπια, αλλά ότι μόνο παρέμεινε αρνητικός, στις -42,7 μονάδες, αλλά και αυτόν τον μήνα οι Έλληνες καταναλωτές εμφανίζονται ως οι περισσότερο απαισιόδοξοι στην ΕΕ.

Πάνω από τους Έλληνες βρίσκονται οι καταναλωτές στην Εσθονία με επίπεδο δείκτη –35,9 και της Ουγγαρίας με -28,0 μονάδες.

Αναφορικά με τις εκτιμήσεις των καταναλωτών για την οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών τους τελευταίους 12 μήνες ο δείκτης στην Ελλάδα βρέθηκε στις -46,8 μονάδες, καθώς το 62% των νοικοκυριών εκτίμησε ελαφρά ή αισθητή επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης και μόλις το 5% θεωρεί πως επήλθε μικρή βελτίωση.

Οι αντίστοιχοι δείκτες σε ΕΕ και Ευρωζώνη διαμορφώθηκαν στις -10,8 και -11,2 μονάδες αντίστοιχα.

Φοβούνται το αύριο

Σύμφωνα με το ΙΟΒΕ, οι αρνητικές προβλέψεις των καταναλωτών για την οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού τους τους προσεχείς 12 μήνες διαμορφώθηκαν τον Μάιο στις -38,7 μονάδες.

Το 53% των νοικοκυριών αναμένει ελαφρά ή αισθητή επιδείνωση της οικονομικής του κατάστασης, ενώ το 7% προβλέπει μικρή βελτίωση.

Οι δείκτες σε ΕΕ και Ευρωζώνη διαμορφώθηκαν στις -4,6 και -4,9 μονάδες αντίστοιχα. Επίσης:

• = Το 60% των καταναλωτών προέβλεψε ελαφρά ή αισθητή επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας, έναντι 20% το οποίο αναμένει σταθερότητα. Οι δείκτες σε ΕΕ και Ευρωζώνη διαμορφώθηκαν στις -28,5 και -29,6 μονάδες αντίστοιχα. 
• 
  
• = Ο δείκτης της πρόθεσης των καταναλωτών για σημαντικές αγορές τους προσεχείς 12 μήνες (επίπλων, ηλεκτρικών συσκευών κ.λπ.) διαμορφώθηκε στις -43,9.
• 
  
• = Οι αντίστοιχοι ευρωπαϊκοί δείκτες διαμορφώθηκαν στις -14,0 μονάδες στην ΕΕ και στις -14,8 μονάδες στην Ευρωζώνη.
• 
  
• = Το 54% (από 58%) των καταναλωτών προέβλεψε ότι θα προβεί σε λιγότερες ή πολύ λιγότερες δαπάνες, ενώ το 6% αναμένει το αντίθετο.

Αποταμίευση

Ο δείκτης της πρόθεσης για αποταμίευση τους προσεχείς 12 μήνες, παρότι ενισχύθηκε ελαφρά, βρέθηκε τον Μάιο στις –65,0 μονάδες από -67,2 τον Απρίλιο.

Όμως, το 83% των νοικοκυριών δεν θεωρεί πιθανή την αποταμίευση στο επόμενο 12μηνο, ενώ το 16% (από 15%) τη θεωρεί πιθανή ή πολύ πιθανή.

Οι σχετικοί δείκτες διαμορφώθηκαν στις +6,6 μονάδες στην ΕΕ και στις +7,1 στην Ευρωζώνη.

Σχετικά με τις εκτιμήσεις για την τρέχουσα οικονομική κατάσταση του νοικοκυριού, το ποσοστό των καταναλωτών που δηλώνει ότι «μόλις τα βγάζει πέρα» διαμορφώθηκε στο 60%.

Το ποσοστό όσων αναφέρουν ότι αντλούν από τις αποταμιεύσεις τους ανήλθε στο 11%, ενώ οι καταναλωτές που δήλωσαν ότι αποταμιεύουν λίγο ή πολύ αποτελούν 20% του συνόλου.

Τέλος, το  ποσοστό όσων δήλωσαν ότι «έχουν χρεωθεί» διαμορφώθηκε στο 8% 

πηγή:://www.sofokleousin.gr/sti-xeiroteri-thesi-apo-olous-tous-eyropaious-oi-ellineshttps//www.sofokleousin.gr/sti-xeiroteri-thesi-apo-olous-tous-eyropaious-oi-ellines

Συνέβη σαν Σήμερα το 1942: - Η αεροναυμαχία του Μίντγουεϊ - Πως μέσα σε πέντε λεπτά οι Αμερικάνοι διέλυσαν τους Ιάπωνες

 Η αεροναυμαχία του Μίντγουεϊ (4-7 Ιουνίου 1942) υπήρξε μία κρίσιμη αναμέτρηση μεταξύ Αμερικανών και Ιαπώνων στο θέατρο επιχειρήσεων του Ειρηνικού, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Αμερικανοί θα επικρατήσουν και θα έχουν στο εξής την πρωτοβουλία των κινήσεων στις πολεμικής επιχειρήσεις.

Η πολεμική προετοιμασία

Παρόλο που προσωρινά η πορεία τους στη Θάλασσα των Κοραλλίων ανακόπτεται, οι Ιάπωνες διατηρούν την πρωτοβουλία των κινήσεων. Αντικειμενικός τους σκοπός παραμένει η αύξηση της αμυντικής τους περιμέτρου στον ανατολικό Ειρηνικό, με απώτερο στόχο την προσβολή της Αυστραλίας.

Ο γιαπωνέζος ναύαρχος Ισορούκου Γιαμαμότο αποφασίζει να συγκεντρώσει το στόλο του στην ατόλη Μίντγουεϊ, 1.600 χλμ. δυτικά του Περλ Χάρμπορ -ιδανικό προγεφύρωμα για επίθεση εναντίον των αμερικανικών ακτών του Ειρηνικού- και, παράλληλα, εμπλέκει τους Αμερικανούς σε μία επίθεση αντιπερισπασμού στις Αλεούτιες νήσους, που στέφεται από επιτυχία.

Όμως και στην περίπτωση αυτή, όπως και στην αεροναυμαχία των Κοραλλίων, η αποκρυπτογράφηση των ιαπωνικών μηνυμάτων θα προσφέρει στους Αμερικανούς το κρίσιμο πλεονέκτημα. Ο ναύ­αρχος Τσέστερ Νίμιτς -διοικητής του στόλου του Ειρηνικού, εφόσον γνωρίζει τα σχέδια του αντιπάλου, δεν πέφτει στην παγίδα του Γιαμαμότο και στέλνει τις ναυτικές του δυνάμεις με επικεφαλής τους ναυάρχους Φρανκ Φλέτσερ και Ρέιμοντ Σπρούανς στο Μίντγουεϊ, μία κοραλλιογενή ατόλλη με περίμετρο 24 χιλιόμετρα, την οποία κατέχουν οι Αμερικανοί από το 1867.

Η αναμέτρηση

Στις 4 Ιουνίου αρχίζει η σημαντικότερη αεροναυτική μάχη του πολέμου, η οποία θα κρατήσει τρεις ημέρες. Ωστόσο, η ιαπωνική υπεροχή (11 θωρηκτά, 8 αεροπλανοφόρα, 22 καταδρομικά, 65 αντιτορπιλικά, 21 υποβρύχια εναντίον μόνο 3 αεροπλανοφόρων, 8 καταδρομικών και 17 αντιτορπιλικών των Αμερικανών) θα ανατραπεί, λόγω των εξαιρετικών επιδόσεων των αμερικανικών συστημάτων αναγνώρισης.

Η αμερικανική αρμάδα με διαταγή του Νίμιτς λαμβάνει θέσεις πολύ βορειότερα από το Μίντγουεϊ, έτσι ώστε να βρίσκεται εκτός ακτίνας δράσης των ιαπωνικών αναγνωριστικών. Προτού ακόμη αρχίσει η μάχη, ο παράγοντας του αιφνιδιασμού, στον οποίο υπολογίζουν οι Ιάπωνες για τον αεροπορικό βομβαρδισμό της αμερικανικής βάσης στο Μίντγουεϊ, δεν εξασφαλίζει στο Τόκιο κανένα πλεονέκτημα.

Οι υπολογισμοί του Γιαμαμότο θα αποδειχτούν λανθασμένοι. Οι Αμερικανοί κρατούν συγκεντρωμένο το στόλο τους, τα πολεμικά μέσα που σταθμεύουν στο αεροδρόμιο του Μίντγουεϊ θα αποδειχτούν πολύ ανώτερα απ’ ό,τι είχε προβλέψει ο Ιάπωνας ναύαρχος.

Στη διάρκεια της μάχης, κατά την οποία οι Ιάπωνες δεν διαθέτουν ραντάρ κι επικρατεί σιγή ασυρμάτου σε ολόκληρο το στόλο, τα ισχυρά ιαπωνικά θωρηκτά -πάνω σ’ ένα απ’ αυτά βρίσκεται και ο ίδιος ο Γιαμαμότο- είναι απλοί θεατές. Αντίθετα με κάθε πρόβλεψη, τα αεροπλανοφόρα, υπό τη διοίκηση του υποναυάρχου Τσουίτσι Ναγκούμο, είναι αυτά που θα δεχτούν την αιφνιδιαστική επίθεση των αμερικανικών αεροτορπιλοβόλων. Μέσα σε μόνο πέντε λεπτά -μεταξύ 10.25' και 10.30' π.μ. της 4ης Ιουνίου 1942, η σύγκρουση στον Ειρηνικό θα αποβεί οριστικά υπέρ των Αμερικανών.

Οι απώλειες των Ιαπώνων είναι πολύ μεγάλες: 3.500 άνδρες (μεταξύ αυτών πολλοί πιλότοι - άσοι), 4 αεροπλανοφόρα της ομάδας («Ακάγκι», «Κάγκα», «Σορίου», «Χιρίου»), ένα καταδρομικό και 332 αεροπλάνα. Οι Αμερικανοί χάνουν περίπου 300 άνδρες, ένα αεροπλανοφόρο («Γιόρκταουν»), ένα αντιτορπιλικό και 150 αεροπλάνα. Τα λάθη τακτικής που έγιναν από την ιαπωνική διοίκηση οφείλονται και στην υπερβολική αυτοπεποίθηση των Ιαπώνων για τις στρατιωτικές τους ικανότητες.

Τα επακόλουθα

Οι Ιάπωνες κρατούν μυστική την καταστροφή του Μίντγουεϊ στο εσωτερικό της χώρας. Στους επιζώντες που επέστρεψαν στην πατρίδα απαγορεύτηκε κάθε επικοινωνία με τις οικογένειές τους. Η ιαπωνική πανωλεθρία στο Μίντγουεϊ σηματοδοτεί την πιο απροσδόκητη και δραματική ανατροπή της παγκόσμιας σύγκρουσης και θα διαλύσει με ένα και μοναδικό κτύπημα τα όνειρα που έτρεφε η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου για την Αυστραλία, καθώς τον Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει και τη Νέα Γουϊνέα.

Έξι μήνες μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, οι εντυπωσιακές ναυτικές και χερσαίες επιτυχίες των Ιαπώνων λαμβάνουν τέλος. Από τώρα και στο εξής, το αυτοκρατορικό ναυτικό θα χάσει κάθε ικανότητα πρωτοβουλίας στον Ειρηνικό και ο ναυτικός πόλεμος θα αλλάξει μορφή: Συνεχείς αμερικανικές επιθέσεις και επίμονες επιχειρήσεις αναχαίτισης, με τις οποίες το Τόκιο θα προσπαθήσει να σταματήσει την επέλαση της στρατιωτικής μηχανής των Ηνωμένων Πολιτειών.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1249?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2022-06-04

© SanSimera.gr

 

Αριστερά = Συμφορά - H καταναγκαστική κολεκτιβοποίηση του πατερούλη Στάλιν και οι θάνατοι ΜΟΝΟ 11 εκατομμυρίων Ρώσων

 

Tης Παναγιώτας Λούπα,

Η κολεκτιβοποίηση ήταν μια πολιτική, ένα σύστημα που δημιουργήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση, με σκοπό την ενίσχυση της γεωργίας και της αγροτικής παραγωγής, αλλά και τον περιορισμό της ισχύος των εύπορων αγροτών και αριστοκρατών, των λεγόμενων κουλάκων.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο Στάλιν ήθελε το Κομμουνιστικό Κόμμα να ελέγχει πλήρως τον αγρότη και παράλληλα να καταργήσει την οικονομική εξάρτηση του πληθυσμού από την υπανάπτυκτη ύπαιθρο. Παρά την απουσία σιτηρών εκείνη τη δεκαετία, η οποία καθιστούσε αναγκαία τη μεταβολή της οικονομίας στον αγροτικό χώρο, προσπάθειες για την ίδρυση αγροτικών συνεταιρισμών γίνονταν από καιρό. Το πρώτο βήμα στην προσπάθεια της αγροτικής μεταρρύθμισης εμφανίστηκε με τη δημιουργία μιας ειδικής επιτροπής για θέματα που αφορούσαν την κολεκτιβοποίηση. Οι αγρότες υποχρεώνονταν να δίνουν την καλλιεργήσιμη έκταση γης τους στο κράτος και να καλλιεργούν και να εργάζονται σε μεγαλύτερες συλλογικές γεωργικές εκτάσεις. Όσοι δε θεωρήθηκαν εύποροι αγρότες κατείχαν ένα μικρό περιβόλι περίπου 2,5 με 5 στρέμματα και τα προϊόντα που παρήγαν από αυτή τη μικρή αγροτική ιδιοκτησία τα πουλούσαν στις συνεταιριστικές αγορές.

Παράλληλα, αποφασίστηκε η ολοκληρωτική διάλυση της τάξης των κουλάκων, δηλαδή των πλούσιων και εύπορων αγροτών. Το πρόβλημα που εμπόδιζε αυτήν την ενέργεια ήταν η δυσκολία της αναγνώρισης αυτής της τάξης, εξαιτίας των συνεχόμενων αναδιατάξεων των ιδιοκτησιών στον αγροτικό χώρο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. 

Στην πραγματικότητα, όμως, δεν πρόκειται για μια τάξη με άνετη και εύπορη ζωή, αλλά για το οικονομικά πιο αποδοτικό και αποτελεσματικό μέρος του αγροτικού χώρου, που συνέβαλε στην αγροτική οικονομία, παρέχοντας γεωργικά μηχανήματα. Πρόκειται, δηλαδή, απλώς για ένα κομμάτι του πληθυσμού που διέθετε μύλους, μηχανήματα κ.λπ. 

Ο προσδιορισμός των κουλάκων πραγματοποιούνταν από τρεις επιτροπές, του Κομμουνιστικού Κόμματος, του Σοβιέτ και της Κρατικής Ασφάλειας. Επομένως, οι κουλάκοι μοιράστηκαν σε τρεις κατηγορίες και αναγκάστηκαν να υποβληθούν σε ποινές των οποίων η αυστηρότητα καθοριζόταν ανάλογα με την κατηγορία τους. 

Πρόκειται για ποινές όπως η δήμευση περιουσιών και η εγκατάστασή τους σε στρατόπεδα εργασίας. Αυτή η εξόντωση των κουλάκων είχε οδυνηρές συνέπειες για την αγροτική οικονομία. Ταυτόχρονα, η ενοποίηση 25 εκατομμυρίων αγροτικών νοικοκυριών με πενιχρή παραγωγικότητα, με γοργό και βίαιο τρόπο, επηρέασε αρνητικά την αγροτική παραγωγή.

Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και με την είσοδο του Σοβιετικού Στρατού στη Γερμανία, οι ακαλλιέργητες πλέον εκτάσεις απορροφήθηκαν από το κράτος, καθώς η πλειονότητα των μεγαλογαιοκτημόνων είχε εγκαταλείψει τα εδάφη της περιοχής. Η αγροτική μεταρρύθμιση στην Ανατολική Γερμανία φαίνεται να ωφέλησε μερικούς αγρότες, παραχωρώντας τους γη, τη στιγμή που δε διέθεταν καμία ιδιοκτησία. Οι Γερμανοί επέβαλαν μια εθελούσια κολεκτιβοποίηση μετά το 1956, πράγμα που οδήγησε σε αναγκαστική μετανάστευση πολλών αγροτών προς τη Δύση.

Η λέξη «κολεκτιβοποίηση» θεωρήθηκε λέξη ταμπού για να αναφερθεί από τους Πολωνούς πολιτικούς κατά την εισήγηση της αγροτικής μεταρρύθμισης σε δημοψήφισμα. Στο ανατολικό τμήμα της χώρας, πολλοί είχαν ενημερωθεί για την πείνα που προκάλεσε η κολεκτιβοποίηση στην Ουκρανία. Έτσι, δημιουργήθηκε ένα αίσθημα φόβου και ανασφάλειας στους Πολωνούς αγρότες, σε περίπτωση που η εφαρμογή αυτού του συστήματος οδηγούσε σε ένα αντίστοιχο σενάριο, παρόλο που θεωρητικά θα αποκτούσαν οφέλη από την αναδιανομή της γης.

Το σύστημα της κολεκτιβοποίησης θα μπορούσε να είναι επιθυμητό στην Ουγγαρία, καθώς επικρατούσε το φεουδαλικό σύστημα. Το 0,1% του ουγγρικού πληθυσμού ήλεγχε το 30% όλων των αγροτικών ιδιοκτησιών της Ουγγαρίας, ενώ οι περισσότεροι καλλιεργητές ήταν φτωχοί. Έτσι, με τη σοβιετική κατοχή, τη δημιουργία προσωρινής κυβέρνησης και, συνεπώς, το διάταγμα της αγροτικής μεταρρύθμισης του 1945, απαλλοτριώθηκαν γαιοκτησίες, μηχανήματα και ζώα που διανεμήθηκαν σε 750.000 ακτήμονες γεωργούς. Κάποιοι έμειναν ικανοποιημένοι με το κομμουνιστικό καθεστώς για τη γη που μόλις είχαν αποκτήσει. Κάποιοι άλλοι, ωστόσο, δεν επιθυμούσαν να αποκτήσουν με αυτά τα μέσα μια ιδιοκτησία που ανήκε σε κάποιον άλλο. Μετά το 1950, οι Ούγγροι εφάρμοσαν ένα σύστημα εθελούσιας κολεκτιβοποίησης, αυξάνοντας τους φόρους για τους μεγαλοκτηματίες και παράλληλα, αναγκάζοντάς τους να δεχτούν χαμηλότερες τιμές για τα προϊόντα που παρήγαν.

Όσον αφορά πάντως τη χώρα που δημιούργησε αυτό το σύστημα, τη Σοβιετική Ένωση, θεωρείται ότι εξαιτίας της κολεκτιβοποίησης χάθηκε ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, μαζί με τους αποθανόντες του λιμού του 1932-1933, ο οποίος προκλήθηκε λόγω της καταναγκαστικής κολεκτιβοποίησης (9-11 εκατομμύρια άνθρωποι). Επιπλέον, έως το τέλος της Σοβιετικής Ένωσης, το 1991, η χώρα χαρακτηρίζεται από περιορισμένη προσφορά τροφίμων κάθε είδους. Ωστόσο, το σχέδιο και ο σκοπός του Στάλιν φαίνεται πως πέτυχε. Κατόρθωσε να εξαφανίσει κάθε καπιταλιστικό στοιχείο στον χώρο της αγροτική οικονομίας, καθώς οποιαδήποτε περίπτωση προσωπικής ιδιοκτησίας έπαψε, σε μεγάλο βαθμό, να υφίσταται.

πηγή:https://www.offlinepost.gr/2021/10/22/to-systhma-ths-kolektivopoihshs-sta-kommoynistika-kathestwta-toy-20oy-aiwna/