Ελληνοτουρκικά: Τα 12 μίλια και η στρατηγική ευκαιρία Ρουά-Ματ - Γιατί η Τουρκία δεν χρησιμοποίει τον τακτικό στρατό της, όπου έχει κάνει στρατιωτική επέμβαση!

 

Στην τελευταία θητεία του ως πρωθυπουργός της χώρας, ο Ανδρέας Παπανδρέου βίωσε μια δραματική περιπέτεια της υγείας του, όπου η διακυβέρνηση της χώρας ταλανιζόμενη ανάμεσα στο "διευθυντήριο" της ροζ βίλας και τα υπουργεία των επίδοξων διαδόχων του, άφηνε δυστυχώς πολλές ζωτικής σημασίας ενέργειες και αποφάσεις που παίρνει ένας πρωθυπουργός, σε ημιτελή κατάσταση στην καλύτερη περίπτωση. Ποιος θα ξεχάσει τον εμφύλιο που ξέσπασε ανάμεσα στο "διευθυντήριο" με τους αστρολόγους και το βαθύ ΠΑΣΟΚ με τους πρασινοφρουρούς, στους διαδρόμους της εξουσίας και στα πρωτοσέλιδα της Αυριανής και της Ελευθεροτυπίας, όταν διακινδύνευσε η χώρα να αποκτήσει πρωθυπουργό τον αρχιερέα της διαφθοράς και καταδικασμένο πλέον, Άκη. 

Στο χρονικό διάστημα εκείνο, όλες οι χώρες του κόσμου έκλεισαν τους κόλπους τους στον χάρτη με ευθείες γραμμές και κήρυξαν χωρικά ύδατα και εθνικό εναέριο χώρο στα 12 ναυτικά μίλια. 

Έχω τη βεβαιότητα ότι αν ο Ανδρέας δεν είχε καταπέσει από την αρρώστια θα είχε κηρύξει και εκείνος τα 12 ναυτικά μίλια ως έκαναν αυτοδικαίως οι πρωθυπουργοί και πρόεδροι σε όλες τις χώρες του κόσμου. 

Μετά ήρθε το τουρκικό casus beli και οι επόμενοι είπαν "δε βαριέσαι, έχουμε άλλα πράγματα προτεραιότητα", πέρασαν τα Ίμια και η Μαδρίτη, ώσπου έφτασε η στιγμή που φέτος ο Κυριάκος Μητσοτάκης κήρυξε τα 12 ν.μ. από τη δυτική άκρη της χώρας ως το ακρωτήριο Ταίναρο. Με εκπεφρασμένη πρόθεση να προχωρήσει μονομερώς, ως καθορίζει το διεθνές δίκαιο, και στην υπόλοιπη Ελλάδα. Κάποιοι ευρωπαίοι εταίροι δυσαρεστήθηκαν που η Ελλάδα έκανε ως δικαιούται χωρίς να τους ρωτήσει, και σε αυτούς προτείνω ξύδι.

Πέραν αυτών, τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Ρωσία, αν υποθέσει κανείς ότι η γνώμη τους έχει όσο να’ ναι μια μεγαλύτερη βαρύτητα, θεωρούν αυτονόητο το δικαίωμα της Ελλάδας να κηρύξει τα 12 νμ χωρικά ύδατα και εναέριο χώρο, ως κυρίαρχο κράτος. Όσοι συμπεριφέρονται ως η Ελλάδα να έχει χάσει κάποιο πόλεμο, και να διστάζει να ασκήσει το κυριαρχικό της δικαίωμα στα 12 νμ θα πρέπει να αναλογιστούν τι σημαίνει η μη-κήρυξη αυτή. 

Ο φόβος μιας πολεμικής ανταπάντησης από την Τουρκία στην άσκηση του κυριαρχικού δικαιώματος της Ελλάδας, συνιστά απρόκλητο πρώτο χτύπημα και κατά συνέπεια ισοδυναμεί με επίθεση κατά χώρας του ΝΑΤΟ και χώρας της ΕΕ, με όσες συνέπειες αυτό συνεπάγεται, που θα κάνουν τις διαφαινόμενες "κυρώσεις" της ΕΕ κατά της Τουρκίας να φαίνονται σαν κυριακάτικο πικ-νικ. 

Από την άλλη η Τουρκία ήδη από τη δεκαετία του 1990 διεξάγει ασταμάτητα υβριδικό πόλεμο χαμηλής και μεσαίας έντασης, κατά της Ελλάδας, με καθημερινές παραβιάσεις του εναέριου και θαλάσσιου χώρου της και διπλωματική αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της με κάθε τρόπο. Το τελευταίο στάδιο του πολέμου είναι ο συμβατικός πόλεμος. 

Μάλιστα καθώς η Κύπρος αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του Ελληνισμού, μπορεί κάποιος χωρίς δισταγμό να τεκμηριώσει πως η κατοχική δύναμη 30.000 σταθμευμένων Τούρκων στρατιωτών στο Κυπριακό έδαφος και οι δήθεν εκλογές στο ψευδοκράτος αποτελούν πολεμικές ενέργειες καθαρά συμβατικού πολέμου που διαρκεί από το 1974.

Η παρούσα ευκαιρία, όπου η Τουρκία αμφισβητεί έμπρακτα την κυριαρχική πράξη της επέκτασης των χωρικών υδάτων και του εναέριου χώρου της Ελλάδος στα 12 νμ δείχνει στον διεθνή παράγοντα το δίκιο της Ελλάδος να προχωρήσει τώρα στη μονομερή κήρυξή τους, και αιτιολογεί πολύ βολικά γιατί τώρα και όχι σε κάποια άλλη στιγμή "στο μέλλον". 

Δεδομένου ότι ο Ερντογάν μάλιστα έχει τόσο μεγάλη ανασφάλεια για την πίστη των υψηλόβαθμων στρατιωτικών του ώστε να προχωρήσει σε συλλήψεις 100 εξ αυτών προχθές, μαρτυρά την κατάσταση τόσο του ηθικού όσων στρατιωτικών δεν έχουν ακόμα συλληφθεί, όσον και τις στρατιωτικές ικανότητες του εναπομείναντος στρατεύματος. 

Κυρίως όμως καταδεικνύει το γεγονός ότι δοθείσης της ευκαιρίας, οι Τούρκοι στρατηγοί, οι πτέραρχοι και οι ναύαρχοι θα βρουν τη μοναδική ευκαιρία να τον ξεφορτωθούν οριστικά και να του πάρουν το κεφάλι ακριβώς όπως φοβάται, χάνοντας έναν συμβατικό πόλεμο με την Ελλάδα! Δεν υπάρχει αρχηγός κράτους που να αντέξει να μείνει στην εξουσία μετά από την ήττα σε επιθετικό πόλεμο. Δεν έχει υπάρξει ούτε θα ξεκινήσει με τον Ερντογάν. 

Καθόλου τυχαίο επίσης δεν είναι το γεγονός ότι όπου η Τουρκία έχει κάνει στρατιωτική επέμβαση ΔΕΝ χρησιμοποίησε τον τακτικό στρατό της αλλά μισθοφόρους ή τζιχαντιστές, παρότι διαθέτει τον δεύτερο σε μέγεθος στρατό του ΝΑΤΟ!

Αυτό σημαίνει ότι ο Ερντογάν ξέρει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να βασιστεί στο τακτικό στράτευμά του για να κάνει πόλεμο με την Ελλάδα, διαφορετικά δεν θα υποθέταμε τώρα ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του. Θα την είχε ήδη κάνει. 

Για τον σουλτάνο αυτό που βλέπουμε είναι το end-game του. Για μας είναι όμως μια στρατηγική ευκαιρία που θα εμφανίζεται ίσως κάθε 40 χρόνια. 

Ο καιρός μοιάζει ιδανικός από τη σκοπιά της Ελλάδος. Αν μετά την κήρυξη των 12 νμ ο Ερντογάν δεν κάνει τίποτα, ξεδοντιάστηκε η στρατηγική του των τελευταίων 10 ετών. 

Αν κάνει την αποκοτιά θα ξεσηκώσει τη μήνη ολόκληρης της Ευρώπης και των ΗΠΑ, επιτιθέμενος πρώτος σε μια χώρα της Ενωμένης Ευρώπης και μέλος του ΝΑΤΟ!

Αν προσπαθήσει να κάνει περισσότερα από ένα θερμό επεισόδιο μικρής έκτασης, θα δώσει την ευκαιρία στους στρατηγούς του να τον τελειώσουν, χάνοντας τον πόλεμο και σώζοντας τα κεφάλια τους που ο Ερντογάν απειλεί να αφαιρέσει ή να τους ρίξει στη φυλακή ισόβια.

Η κίνηση αυτή της κήρυξης των 12 νμ από την Ελλάδα στην παρούσα είναι ρουά-ματ, αν και είναι σχεδόν βέβαιο ότι διακινδυνεύουμε κόστος σε ανθρώπινες ζωές και στρατιωτικό εξοπλισμό. 

Αυτό που δεν είναι βέβαιο είναι αν ως κοινωνία αντέχουμε να πληρώσουμε αυτό το κόστος ακόμη και αν το κόστος του Ερντογάν θα είναι το κεφάλι του.

Ευτυχώς, αυτές είναι οι αποφάσεις που παίρνει ένας πρωθυπουργός με "γόνατα" όπως έχει αποδείξει, γιατί οι περισσότεροι από εμάς θα παραλύαμε στην ίδια περίσταση.

www.facebook.com/a.veroutis,

www.twitter.com/agissilaos, agissilaos@gmail.com

πηγή:https://www.capital.gr/arthra/3488271/12-milia-h-stratigiki-eukairia-roua-mat

Συντάξεις/Αναδρομικά : Άλλες 400 προσφυγές δικαστών εκκρεμούν - Οι τρεις πιλοτικές αποφάσεις επιλύουν προβλήματα σε ευρύτερο κύκλο προσώπων

 Πιλοτικές είναι οι τρεις αποφάσεις της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου για την επαναφορά των συντάξεων των δικαστικών λειτουργών σε επίπεδα προ του 2012, οι οποίες επί της ουσίας ακολούθησαν τις αποφάσεις από το Μισθοδικείο, που είχε δικαιώσει τους συνταξιούχους δικαστικούς λειτουργούς , ανοίγοντας πρώτο το δρόμο για τις αυξήσεις των συντάξιμων αποδοχών.

Σύμφωνα με πληροφορίες πάντως, εκτός από τις προσφυγές των τριών ανώτατων δικαστών, ένας από κάθε Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας μας (Άρειο Πάγο, Συμβούλιο της Επικρατείας και Ελεγκτικό Συνέδριο), έχουν κατατεθεί και εκκρεμούν και άλλες παρόμοιες προσφυγές, που εκτιμάται ότι φτάνουν τις περίπου 400.

Οι εκκρεμείς αυτές υποθέσεις, όπως επισημαίνουν δικαστικοί κύκλοι, καταλαμβάνονται από το «δια ταύτα» των τριών επίμαχων αποφάσεων της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι αποφάσεις αυτές δίνουν τη δικονομική δυνατότητα στους περίπου 4.000 συνταξιούχους δικαστικούς λειτουργούς να διεκδικήσουν δια της δικαστικής οδού την επαναφορά των δικών τους συντάξεων στα επίπεδα πριν από το έτος 2012.

Σύμφωνα μάλιστα με την απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σε περίπτωση που η συνταξιοδοτική διοίκηση δεν κάνει δεκτό το αίτημα δικαστικών λειτουργών, εφόσον ζητηθεί θα πρέπει να εκδοθεί νέα εκτελεστή διοικητική πράξη.

Aπορριπτική εκτελεστή διοικητική πράξη

Η τυχόν δε, άρνηση των αρμοδίων οργάνων της Πολιτείας αποτελεί απορριπτική εκτελεστή διοικητική πράξη, που προσβάλλεται με έφεση ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου, το οποίο με την πρόσφατη απόφασή του επί της ουσίας ακολούθησε την απόφαση που είχε εκδώσει το Μισθοδικείο περί της αντισυνταγματικότητας των επίμαχων περικοπών.

Η απόφαση των ανώτατων δικαστών εκδόθηκε κατά πλειοψηφία, με τρία μέλη του να έχουν την άποψη ότι η εφαρμογή των εν λόγω αποφάσεων πρέπει να αρχίσει ένα έτος και πλέον μετά την ημερομηνία δημοσίευσης, έτσι ώστε να δοθεί το χρονικό περιθώριο στην κυβέρνηση, για «να δυνηθεί ο νομοθέτης, επανεκτιμώντας τα δημοσιονομικά δεδομένα, να ανεύρει τρόπο συμμόρφωσης με τα κριθέντα, ως προς τις αναδρομικές αξιώσεις» των συνταξιούχων δικαστών.

Διευκρινίσεις

Σε αναγκαίες διευκρινίσεις για τις αποφάσεις αυτές, που έχουν έντονο δημοσιονομικό και πολιτικό αντίκτυπο, προχώρησε σήμερα, Παρασκευή, το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Το Ανώτατο Δημοσιονομικό Δικαστήριο επισημαίνει στην επίσημη ιστοσελίδα του ότι:

Με τρεις πιλοτικές της αποφάσεις (1330/2023, 1331/2023 και 1332/2023), η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου επέλυσε ζητήματα που εγέρθηκαν σχετικά με την εκτέλεση των 255/2021 και 2/2022 αποφάσεων του ειδικού κατά το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος Δικαστηρίου (Μισθοδικείου).

Το ειδικό αυτό Δικαστήριο (Μισθοδικείο) έκρινε στις εν λόγω αποφάσεις του ότι η υπαγωγή για τον υπολογισμό των συντάξεων των δικαστικών λειτουργών στη νομοθεσία περί ΕΦΚΑ είναι αντισυνταγματική, λόγω του υπερβολικά χαμηλού ποσοστού αναπλήρωσης που προκύπτει και ότι, μετά τη θέση εκποδών ως αντισυνταγματικής της εν λόγω νομοθεσίας, εφαρμόζεται για τον υπολογισμό των συντάξεων των δικαστικών λειτουργών η προϊσχύσασα νομοθεσία.

Υπενθυμίζεται ότι με τις πιλοτικές δίκες, ως οι ανωτέρω, επιλύονται ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος που έχουν συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων και όχι διαφορές που αφορούν ειδικώς τον συγκεκριμένο διάδικο, το δικόγραφο του οποίου, φέροντας τα εν λόγω χαρακτηριστικά, έδωσε απλώς λαβή για την επίλυση των εν λόγω ζητημάτων.

Ασκώντας την παρακολουθηματικού χαρακτήρα έναντι του ειδικού κατά το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος Δικαστηρίου δικαιοδοσία του, το Ελεγκτικό Συνέδριο έκρινε τα εξής, στο πλαίσιο των ήδη επιλυθέντων από το ειδικό αυτό Δικαστήριο ζητημάτων:

Η εκ του άρθρου 88 παρ. 2 του Συντάγματος υποχρέωση για παροχή πλήρους δικαστικής προστασίας από την προσβολή των συνταξιοδοτικής φύσης δικαιωμάτων των δικαστικών λειτουργών και η εντεύθεν διασφάλιση της πρακτικής αποτελεσματικότητας του δικαιώματος, του οποίου η προσβολή διαγνώστηκε με απόφαση του ειδικού Δικαστηρίου, επιβάλλει όπως η συνταξιοδοτική Διοίκηση, μετά τη δικαστική διάγνωση της αντισυνταγματικότητας μειώσεων σε σύνταξη δικαστικού λειτουργού, προβεί, εφ’ όσον τούτο ζητηθεί και ανεξαρτήτως αν η απόφαση του εν λόγω Δικαστηρίου αφορούσε στον ίδιο τον αιτούντα, σε νέο, σύμφωνο με το Σύνταγμα, υπολογισμό της σύνταξης, εκδίδοντας νέα εκτελεστή διοικητική πράξη· τυχόν δε άρνηση να ενεργήσει σχετικώς αποτελεί απορριπτική εκτελεστή διοικητική πράξη που προσβάλλεται με έφεση ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

1. Το ειδικό κατά το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος Δικαστήριο, όταν δικάζει μεταξύ άλλων διαφορές από συντάξεις δικαστικών λειτουργών, συγκροτείται κατά πλειοψηφία από μη δικαστικούς λειτουργούς.

2. Σε προηγούμενη απόφασή του (1/2018), το ως άνω Δικαστήριο είχε κρίνει ότι η αναπλήρωση σε ποσοστό ίσο ή κατώτερο του 60% σε σύνταξη δικαστικού λειτουργού είναι επίσης αντίθετη στο Σύνταγμα.

Σε υποθέσεις συνταξιούχων δικαστικών λειτουργών, το Ελεγκτικό Συνέδριο υποχρεούται κατά το Σύνταγμα να σέβεται τις επί νομικών ζητημάτων κρίσεις του ειδικού Δικαστηρίου, που έχει τη σχετική πρωτογενή εκ του Συντάγματος δικαιοδοσία.

Μη νόμιμη και ακυρωτέα η σιωπηρή άρνηση της συνταξιοδοτικής Διοίκησης για επανακανονισμό της σύνταξης δικαστικού λειτουργού, αφού αυτή όφειλε να υπολογίσει τη σύνταξή του μη εφαρμόζοντας τις κριθείσες αρμοδίως ως αντισυνταγματικές ρυθμίσεις, αλλά τις προϊσχύσασες αυτών.

Εφαρμοστέες για τον κανονισμό της σύνταξης των δικαστικών λειτουργών εκκαλούντος είναι οι προϊσχύσασες του ν. 4387/2016 διατάξεις, ενώ το καταβλητέο ποσό της σύνταξής τους υπόκειται μόνο στις περικοπές και τις κρατήσεις που δεν αντίκεινται σε υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες, σύμφωνα με όσα έχουν κριθεί από το εν λόγω ειδικό Δικαστήριο και το Ελεγκτικό Συνέδριο.

Το ζήτημα της συμπερίληψης στις αποδοχές που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της αναλογίας μεταξύ αποδοχών ενεργείας και συντάξιμων αποδοχών, του ποσού της αποζημίωσης λόγω της συμμετοχής δικαστικών λειτουργών στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, ανήκει, ως εκ της φύσης του ζητήματος και ενόψει του ότι δεν έχει αυτό επιλυθεί με προηγούμενη απόφασή του, στην αρμοδιότητα του κατά το άρθρο 88 παρ. 2 του Συντάγματος ειδικού Δικαστηρίου.

Πηγή: https://www.ot.gr/2023/10/06/forologia/ergasiaka-asfalistika/syntakseis-alles-400-prosfyges-dikaston-ekkremoun-pilotikes-oi-treis-apofaseis/

Προμομπός της επερχόμενης ήττας, η Διευθύντρια ΕΛΙΑΜΕΠ, για τα Ελληνοτουρκικά: - Σε μια διαπραγμάτευση πάντα υπάρχουν υποχωρήσεις - Στα χωρικά μας σύνορα θα μετακινηθούμε: Στα Δυτικά 12 μίλια και στα Ανατολικά 6 μίλια

 

Αποκαλυπτική ήταν η γενική διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ, Μαρία Γαβουνέλη, σε συνέντευξη της στην ΕΡΤ. Η συζήτηση είχε να κάνει με τα ελληνοτουρκικά και τις συζητήσεις που κάνει η ελληνική κυβέρνηση.

Η κ. Γαβουνέλη αφού επανέλαβε ότι σε μια διαπραγμάτευση πάντα υπάρχουν υποχωρήσεις, ρωτήθηκε μέχρι που θα φθάνουν τα χωρικά μας ύδατα. «Στα 12, στα 6 ναυτικά μίλια, που θα είναι», τη ρώτησε ο δημοσιογράφος και εκείνη απάντησε: «Στα 8, στα 9 μίλια, να μια διαπραγμάτευση».

Αποκάλυψε επίσης ότι αυτό το θέμα το συζητούν αποκλειστικά οι ΥΠΕΞ των δύο χωρών, χωρίς να μιλάνε με κανέναν άλλο. Δηλαδή είναι στα χέρια του κ. Γεραπετρίτη το Αιγαίο

Ειδικότερα, όπως είπε: «Σήμερα τα χωρικά μας ύδατα στο Αιγαίο είναι στα έξι μίλια, στο Ιόνιο, δηλαδή από το Ακρωτήριο Ταίναρο και δυτικότερα. Είναι 12, είναι μία πολύ σημαντική εξέλιξη, το γεγονός ότι αποφασίσαμε μία στιγμή, ότι η χώρα δεν χρειάζεται να έχει ενιαίο εύρος αιγιαλίτιδας ζώνης και επομένως “σπάσαμε” αυτή τη διαφορά. Δυτικά 12, ανατολικά 6. Οι δύο υπουργοί Εξωτερικών κρατάνε αυτή τη διαπραγμάτευση, πάρα πολύ κοντά τους. Δεν έχουν επιτρέψει σε κανέναν άλλο να κάνει αυτή τη συζήτηση, στην πραγματικότητα, μιλάνε οι δυο τους. Νομίζω ότι αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να δούνε αν μπορούν να περάσουν στην επόμενη ημέρα».

Παράλληλα η κ. Γαβουνέλη, τόνισε: «Όταν κάνεις διαπραγμάτευση, κάνεις και υποχωρήσεις και η μία πλευρά και η άλλη. Αυτή τη στιγμή και οι δύο πλευρές δεν έχουν κουνηθεί κατά “κεραία” από εκεί που βρίσκονται. Έχουν κρατήσει και οι δύο τις θέσεις τους και κοιτάζονται».

Μία διαπραγμάτευση που θα μπορούσε να γίνει, σύμφωνα με την ίδια είναι στα «9 και τα 8 μίλια», όπως τόνισε χαμογελώντας και παράλληλα πρόσθεσε: «Όταν κάνει κάποιος μία διαπραγμάτευση, ξεκινάει από το μέγιστο που μπορεί να ζητήσει και από εκεί και πέρα θα δει τι μπορεί ακριβώς να κάνει και πόσο τον παίρνει και ποιες είναι οι κόκκινες γραμμές».

Την ίδια ώρα ήθελε να υπενθυμίσει πως «ο ορισμός του εύρους  της αιγιαλίτιδας ζώνης είναι μονομερής πράξη. Είναι μία από τις ελάχιστες μονομερείς πράξεις που προβλέπει η σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας. Επομένως θεωρητικά, η Ελλάδα μόνη της θα καθορίσει το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης, όπως το έκανε στο Ιόνιο. Εν τοις πράγμασι θα είναι κομμάτι της διαπραγμάτευσης», τόνισε χαρακτηριστικά.

Πηγή: Directus.gr https://www.sigmalive.com/news/all/1251390/diefthyntria-eliamep-lysi-me-8-9-nautika-milia-se-aighaio-me-toyrkia-binteo

Υπτγος ε.α. Χρήστος Μπολώσης: - Μακεδονικός Αγώνας, Παύλος Μελάς και ΚΚΕ

 

Του Υπτγου ε.α. Χρήστου Μπολώση

Συμπληρώνονται φέτος 120 χρόνια από την έναρξη του ενόπλου Μακεδονικού Αγώνα εναντίον των Τούρκων και των Βουλγάρων. Ένα κορυφαίο γεγονός, που προηγήθηκε των νικηφόρων αγώνων του Ελληνικού Στράτου στους Βαλκανικούς πολέμους 1912-1913.

Η γέννηση του «Μακεδονικού», (πτυχή του ευρύτερου Ανατολικού ζητήματος), είχε σαν αρχή την έκδοση του Σουλτανικού Φιρμανιού της 28/2/1870 για την αναγνώριση της Βουλγαρικής Εξαρχίας, με δικαιοδοσία μεταξύ Δουνάβεως και Αίμου. Η Βουλγαρική Εξαρχία δεν ήταν τίποτα άλλο, παρά ένα εφεύρημα που αφορούσε την ανεξαρτητοποίηση της Βουλγαρικής εκκλησίας, από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Η Βουλγαρική Εξαρχία, ήταν ένα βουλγαρικό Πατριαρχείο, ανεξάρτητο από το Οικουμενικό, με το οποίο οι Βούλγαροι, άρχισαν ένα όργιο προπαγάνδας και βίας, εις βάρος των Πατριαρχικών Ελλήνων της Μακεδονίας.

Η ενέργεια αυτή των Βουλγάρων υπήρξε και η αφορμή για την έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα (Μ.Α.), ο οποίος εξελίχθηκε στις εξής τρεις περιόδους:

α. Περίοδος 1η (1870-1897), Προπαγανδιστική Δράση: Τον αγώνα αυτόν, κατά τα αρχικά στάδια, το κυρίαρχο κράτος, δηλαδή η Οθωμανική Αυτοκρατορία, όχι μόνον δεν τον απέτρεψε, αλλά εφαρμόζοντας τη γνωστή Αρχή του «Διαίρει και βασίλευε», σε πολλές περιπτώσεις, ευνοούσε τους Βουλγάρους. Το 1877, κηρύσσεται ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος, ο οποίος το 1878, καταλήγει στη «Συνθήκη του Αγ. Στεφάνου», που προέβλεπε τη δημιουργία της Μεγάλης Βουλγαρίας. Δηλαδή, η σημερινή Βουλγαρία συν την ευρύτερη περιοχή των Σκοπίων και όλη η Κεντρική Μακεδονία μέχρι την Καβάλα. Οι μεγάλες δυνάμεις, πλην Ρωσίας, αντιδρούν και η Συνθήκη δεν εφαρμόζεται ποτέ. Το 1885 η Βουλγαρία προσαρτά βιαίως την Αν. Ρωμυλία, ενώ, ειρηνικά στην αρχή, βιαίως αργότερα, προσπαθεί να προσελκύσει τους κατοίκους της Μακεδονίας στη Βουλγαρική Εξαρχία, με απώτερο σκοπό τον εκβουλγαρισμό τους.

Οι Έλληνες αντιδρούν με πρώτο τον Πατριάρχη Ιωακείμ τον Γ΄, ο οποίος τοποθετεί στις Μητροπόλεις της Μακεδονίας νεαρούς φλογερούς ιεράρχες, όπως τον Γερμανό Καραβαγγέλη στην Καστοριά, τον Χρυσόστομο στη Δράμα (ο μετέπειτα Εθνομάρτυς Σμύρνης), τον Γρηγόριο στη Στρώμνιτσα, οι οποίοι οργανώνουν και κατευθύνουν τον αγώνα.

β. Περίοδος 2α (1897-1904), Τρομοκρατική Δράση: Την Άνοιξη του 1897, ένοπλες βουλγαρικές ομάδες, σπέρνουν τον τρόμο στη Μακεδονία δολοφονώντας πάνω από 500 Έλληνες. Η Ελλάδα, την περίοδο εκείνη, αντιμετώπιζε τις συνέπειες του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897, με πολλά προβλήματα και ήταν διστακτική στο να αναμειχθεί

Την ημέρα του Προφήτη Ηλία, 20 Ιουλίου του 1903, οι Βούλγαροι, προφασιζόμενοι τουρκική κακοδιοίκηση, εκδηλώνουν την Εξέγερση του Ίλιντεν (Ιλι=Ηλίας και ντεν=ημέρα). Αποτέλεσμα αυτού, ήταν να εκδηλωθούν σκληρά αντίποινα του μουσουλμανικού πληθυσμού κατά των Χριστιανών και ιδίως των Ελλήνων.

γ. Περίοδος 3η (1904-1908), Ένοπλος Αγώνας: Η έναρξη της τρίτης περιόδου σηματοδοτείται με την έλευση στη Μακεδονία, τον Φεβρουάριο του 1904 του Παύλου Μελά, στελέχους της διαλυθείσης το 1900 «Εθνικής Εταιρείας». Μαζί του ήταν και οι Αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού Αλέξανδρος Κοντούλης, Αναστάσιος Παπούλας, και Γεώργιος Κολοκοτρώνης, καθώς και οι οπλαρχηγοί Καπετάν Κώττας, Παύλος Κύρου, Ν. Πύρζας, Ευθυμ. Καούδης, Γεώργιος Περάκης και άλλοι.

O Παύλος Μελάς (Μίκης Ζέζας), λάτρης της Μακεδονίας, ενεργούσε από κοινού με τον Μακεδόνα Στέφανο Δραγούμη (από το Βογατσικό Καστοριάς) και τον αδελφό της συζύγου του Ναταλίας, Ίωνα Δραγούμη και απετέλεσε την ψυχή του Μακεδονικού αγώνα.

O Μελάς γεννήθηκε το 1870 στη Μασσαλία, γιος του μεγαλέμπορα Μιχαήλ Μελά. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων, ως Ανθυπολοχαγός Πυροβολικού, στις 8 Αυγούστου του 1891 και υπήρξε δραστήριο μέλος της «Εθνικής Εταιρείας». Στις αρχές του 1904, με διαταγή της Ελληνικής Κυβερνήσεως, συγκροτήθηκε ομάδα τεσσάρων Αξιωματικών (Λοχαγός Αλ. Κοντούλης, Λοχαγός Αναστάσιος Παπούλας, Ανθυπολοχαγός Γεώργιος Κολοκοτρώνης και Ανθυπολοχαγός Παύλος Μελάς), η οποία πήγε στη Μακεδονία για να οργανώσει την αντίσταση των καταπιεζομένων από τους Βουλγάρους κομιτατζήδες. O Παύλος Μελάς έδρασε στην περιοχή των Κορεστίων Καστοριάς, στο όρος Βίτσι, στην περιοχή των Πρεσπών και επισκέφθηκε την Κοζάνη, τη Στάσιστα (καμία σχέση με τη Σιάτιστα Κοζάνης) και το Μοναστήρι.

Στις 13 Οκτωβρίου του 1904, βρέθηκε στο χωρίο Στάσιστα προκειμένου να αναπαυθούν οι άνδρες του. Εκεί όμως προδόθηκε στους Τούρκους από τον Βούλγαρο Αρχικομιτατζή Μήτρο Βλάχο και στη συμπλοκή μαζί τους τραυματίσθηκε θανάσιμα. Οι συμμαχητές του, απέκοψαν το κεφάλι του Παύλου Μελά και το έθαψαν εμπρός στην Ωραία Πύλη του ναΐσκου της Αγίας Παρασκευής του χωριού Πισοδέρι. Το σώμα του, παραδόθηκε από τους Οθωμανούς στον Μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη και ετάφη στον Βυζαντινό ναό των Ταξιαρχών της Καστοριάς.

Σήμερα αναπαύεται εκεί και η κεφαλή του, που μεταφέρθηκε το 1950. Στον ίδιο ναό έχει ταφεί και η σύζυγός του Ναταλία, κατά την επιθυμία της. Το χωριό Στάτιστα, μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας, μετονομάσθηκε σε ΜΕΛΑΣ, προς τιμήν του μεγάλου αγωνιστού, για τον οποίο ο ποιητής Κωστής Παλαμάς έγραψε:

«Σε κλαίει λαός. Πάντα χλωρό να σειέται το χορτάρι στον τόπο πού σε πλάγιασε

το βόλι, ώ παλληκάρι.

Πανάλαφρος ο ύπνος σου, του Απρίλη τα πουλιά σαν του σπιτιού σου να τ’ ακούς

λογάκια και φιλιά.

Και να σου φτάνουν του χειμώνα οι καταρράχτες σαν τουφεκιού αστραπόβροντα,

και σαν πολέμου κράχτες».

Το μοιρολόι αυτό ακούστηκε στην ταινία «Παύλος Μελάς», παραγωγής 1973, από τη Δήμητρα Γαλάνη σε μουσική του Γιάννη Σπανού.

Το σπίτι του Παύλου Μελά

Το οίκημα της Κηφισιάς, όπου έζησε η εμβληματική μορφή του Μακεδονικού Αγώνα, περιήλθε στην ιδιοκτησία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, κατόπιν δωρεάς της εγγονής του Ναταλίας Ιωαννίδου.

Ευτυχώς δηλαδή, διότι αν περιήρχετο σε άλλο υπουργείο μπορεί και να το κατεδάφιζαν, προκειμένου να χτισθεί σούπερ μάρκετ…

Το ΥΕΘΑ είχε εκδώσει τότε  σχετική ανακοίνωση στην οποία ανέφερε ότι: «Η πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας μας κατέχει υψηλή θέση ανάμεσα στις προτεραιότητες της Κυβέρνησης και για την επίτευξη αυτού του σκοπού αναπτύσσει ρεαλιστικές πολιτικές, με απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα, αντιλαμβανόμενη την ιστορική κληρονομιά ως ένα δομικό στοιχείο της Εθνικής μας ταυτότητας… Εμβληματική δράση, αποτελεί η αναστήλωση της ιστορικής οικίας του Μακεδονομάχου ήρωα Παύλου Μελά, το οποίο προετοίμαζε από μηνών το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας…». Και η ανακοίνωση κατέληγε: «…Το  μοναδικό αυτό μνημείο διαφύλαξης του ιστορικού αποθέματος του Έθνους μας, περιήλθε στην ιδιοκτησία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας κατόπιν δωρεάς της εγγονής του Παύλου Μελά κ. Ναταλίας Ιωαννίδου, η οποία διατηρεί τη μακρά παράδοση της οικογενείας της, για προσφορά και ανιδιοτελή αγάπη της την Πατρίδα».

Προ…
… και τώρα

Και ολίγον ΚΚΕ

Ο Μιχαήλ Κερανιτζίεφ, εξέχον στέλεχος των Σκοπίων, απεκάλυψε στον κομμουνιστή συγγραφέα Αλέκο Παπαναγιώτου, υπεύθυνο τομέα ιστορίας του ΚΚΕ, ότι: «Μονάχα οι Έλληνες κομμουνιστές μιλούσαν πάντα για Μακεδόνες και για Μακεδονία, αυτή τη θέση υπεράσπιζαν και στα δικαστήρια και καταδικάζονταν. Εγώ μέσα στο ΚΚΕ και από το ΚΚΕ, από τους Έλληνες κομμουνιστές και όχι από τους Μακεδόνες, άρχισα να μαθαίνω και να νοιώθω ότι είμαι Μακεδόνας. Αυτή είναι η αλήθεια» (Ευ. Κωφού: «Μακεδονία και Θράκη 1941-1944». Έκδοση Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου. 1998).

Ο…«αντιστράτηγος» του ΕΛΑΣ Κώστας Καραγιώργης, που δολοφονήθηκε υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες στη Διεύθυνση Κρατικής Ασφαλείας στο Βουκουρέστι, στο 2ο Συνέδριο της ΝΟΦ (σλαβομακεδονική οργάνωση) είπε τα εξής χαρακτηριστικά: «Πόσοι είναι οι τόποι που βασανίστηκαν, στέναξαν τόσο από ζυγούς σκλαβιάς, όσο ο μακεδονίτικος λαός. Τούρκοι Μπέηδες πιο παλιά, οι Σέρβοι κομιτατζήδες και οι Έλληνες κομιτατζήδες-οπλαρχηγοί Παυλομελάδες και Καπετάν Βαρδαίοι, Τσόντοι, και Γαρέφηδες, του έσφιγγαν τη θηλιά στο λαιμό. Το Ίλιντεν του 1903 ήταν ένα μεγάλο επαναστατικό ξεκίνημα…» (εφημερίδα του «Δημοκρατικού Στρατού» «Προς τη Νίκη» της 28ης Μαρτίου 1949).

Άλλη μία εκδήλωση φιλοπατρίας του «τιμημένου»…

Έπιασε πάτο η Ελληνική Δικαιοσύνη - Βρίσκεται στην 146η θέση παγκοσμίως στην ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης. - Μόνο τα μισθοδικεία δεν καθυστερούν -Ποια κατηγορία καθυστερήσεων αποδέχεται με χαρά η κυβέρνηση

 

Αποκαρδιωτικά είναι τα στοιχεία που προκύπτουν για την ελληνική Δικαιοσύνη από τη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, που αποκαλύπτει σήμερα η «Κ». O διεθνής οργανισμός, ως επίσημος σύμβουλος της κυβέρνησης και σε θέματα μεταρρύθμισης του δικαστικού μας συστήματος, καταγράφει εικόνα απόλυτης ανορθολογικής κατανομής των δικαστικών μονάδων και του ανθρώπινου δυναμικού. Η Ελλάδα κατατάσσεται έτσι στην 146η θέση διεθνώς στον δείκτη για την ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης.

Στην Ελλάδα απαιτούνται, κατά μέσον όρο, 1.400 ημέρες για να εκδοθεί μια τελεσίδικη απόφαση, δηλαδή απόφαση και από το εφετείο, ενώ στην Αυστρία, για παράδειγμα, ο χρόνος έκδοσης μιας τελεσίδικης απόφασης είναι 397 ημέρες. Η κατάσταση εμφανίζεται κατά πολύ χειρότερη, όταν στη μελέτη αποτυπώνεται ο συνολικός χρόνος από τότε που καταθέτει κάποιος μια αγωγή, έως την ώρα που θα εκτελεστεί η δικαστική απόφαση. Απαιτούνται κατά μέσον όρο 1.711 ημέρες.

Από την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας προκύπτει και ο ανορθολογισμός του δικαστικού χάρτη. Συνολικά στη χώρα μας υπάρχουν αυτή τη στιγμή 19 εφετεία, αν και οι περιφέρειες είναι μόνον 13. Δεν είναι τυχαίο ότι έξι από αυτά έχουν ιδρυθεί τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς πριν από λίγα χρόνια τα εφετεία ήταν συνολικά 12. Αντίστοιχα στη Γερμανία, με πληθυσμό περί τα 80 εκατ. και βέβαια με άλλη διοικητική και δικαστική διάρθρωση, τα εφετεία είναι συνολικά 23, ενώ στην Ολλανδία μόλις πέντε.

Η ανορθολογική κατανομή δικαστηρίων και δικαστικών έχει ως αποτέλεσμα, όπως προκύπτει από τη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, άλλα δικαστήρια να πνίγονται στη δουλειά και οι δικαστές να μην προλαβαίνουν να δικάσουν, όπως για παράδειγμα στην Αθήνα, και άλλα να δουλεύουν λιγότερο, ενώ πολλά ειρηνοδικεία δεν έχουν παρά ελάχιστη έως ανύπαρκτη δικαστική ύλη.

Το παράδειγμα που προκαλεί έκπληξη και καταδεικνύει με ακραίο τρόπο τα παράλογα του δικαστικού μας χάρτη είναι το Ειρηνοδικείο Μήλου, όπου οι αποφάσεις που εκδίδονται συνολικά από το συγκεκριμένο δικαστήριο αντιστοιχούν στο μηδενικό ποσοστό του 0,21 ανά 100 κατοίκους!

25.000 ευρώ ανά απόφαση

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης, μετέχοντας πρόσφατα σε συνέδριο στην Αθήνα, όπου μίλησε για τη σχέση Δικαιοσύνης και οικονομικής ανάπτυξης, ανέφερε προκαλώντας αίσθηση, πως σε κάποια μικρά δικαστήρια οι αποφάσεις που εκδίδονται κοστίζουν στο κράτος πολύ ακριβά. «Υπάρχει ειρηνοδικείο, είπε ο υπουργός, στο οποίο υπηρετούν τέσσερις ειρηνοδίκες, που ο καθένας βγάζει πέντε αποφάσεις τον χρόνο. Μετρήθηκε το κόστος και είναι 25.000 ευρώ ανά απόφαση. Το μέσο κόστος έκδοσης μιας απόφασης είναι 800 ευρώ».

Η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας αποτυπώνει με λεπτομέρεια τις ασυμμετρίες του δικαστικού χάρτη. Στον οδικό άξονα Αθήνας – Λαμίας, περί τα 200 χιλιόμετρα, για παράδειγμα, υπάρχουν ήδη τρία εφετεία, Αθήνας, Χαλκίδας και Λαμίας, ενώ εφετείο υπάρχει και στην Πάτρα, αλλά και στο Αγρίνιο. Πρωτοδικεία υπάρχουν σε ορισμένους νομούς δίπλα και σε κοντινή απόσταση, όπως Μεσολόγγι, Αγρίνιο και άλλο στη Λευκάδα. Σε αυτά τα δικαστήρια υπηρετούν λίγοι δικαστικοί και τα προβλήματα στη λειτουργία τους είναι μεγάλα.

Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν δικαστές και χρειάζεται να μετακινούνται από την Αθήνα ή αλλού, για να καταστεί δυνατόν να γίνουν δικαστικές συνθέσεις και να δικαστούν υποθέσεις, ενώ η κλήρωση των δικαστών, απαραίτητη για λόγους αντικειμενικότητας και αξιοπιστίας, δεν μπορεί να εφαρμοστεί.

Ρεκόρ προσωπικού

Κι ενώ ο δικαστικός μας χάρτης εμφανίζεται χαοτικός από κάθε άποψη, το ίδιο συμβαίνει, όπως τονίζει ο υφυπουργός Δικαιοσύνης Ιωάννης Μπούγας και με το ανθρώπινο δυναμικό. Οπως τονίζει μιλώντας στην «Κ», «κατέχουμε την τρίτη θέση στην Ευρώπη σε αριθμό δικαστών σε αναλογία με τον πληθυσμό μας, περί τις 3.000 και μία από τις χειρότερες σε αριθμό δικαστικών υπαλλήλων». Και εξηγεί: «Η Ελλάδα είναι τρίτη χώρα σε αναλογία δικαστών, 25,8 ανά 100.000 κατοίκους έναντι 21 που είναι ο μέσος όρος της Ευρώπης. Αλλά στους δικαστικούς υπαλλήλους είμαστε πολύ πίσω. Για παράδειγμα, ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 3,5 υπάλληλοι ανά δικαστή και εδώ στο Συμβούλιο της Επικρατείας έχουμε 0,5 υπαλλήλους ανά δικαστή, δηλαδή μισός υπάλληλος αναλογεί σε κάθε δικαστικό λειτουργό».

Η κυβέρνηση και προεκλογικά διά στόματος πρωθυπουργού είχε εξαγγείλει ευρύτατες αλλαγές στη Δικαιοσύνη. Στο υπουργείο Δικαιοσύνης υπουργός και υφυπουργός εργάζονται ήδη για να είναι έτοιμος ο νέος δικαστικός χάρτης έως το τέλος του χρόνου, καθώς η ψήφισή του αποτελεί βασικό προαπαιτούμενο για το Ταμείο Ανάκαμψης, αλλιώς θα χάσουμε χρήματα, όχι μόνον για τη Δικαιοσύνη αλλά και γενικά.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης σε συνέδριο που έγινε στην Αθήνα αναφέρθηκε στον νέο δικαστικό χάρτη και πώς σχεδιάζεται να γίνει. Εκανε λόγο για ένα πολύ μεγάλο μεταρρυθμιστικό βήμα, για ένταξη των ειρηνοδικών στον βασικό κορμό της Δικαιοσύνης. Οι ειρηνοδίκες που αποτελούν, όπως είπε, το ένα τρίτο του δικαστικού σώματος, είναι συνολικά 962 και «πρέπει να αξιοποιηθούν. Δεν μπορεί ένας δικαστής να βγάζει 30 αποφάσεις κι ένας άλλος 150. Κατά κανόνα θα φροντίσουμε οι δικαστές να δικάζουν τον ίδιο αριθμό υποθέσεων».

Ο υπουργός Δικαιοσύνης τόνισε ότι δεν θα κλείσουν παρά πολύ λίγα μικρά δικαστήρια, ενώ τα περισσότερα θα μείνουν ανοικτά ως μεταβατικές έδρες, όπου θα πηγαίνουν οι δικαστές όταν χρειάζεται να δικάσουν, ενώ βασικά θα υπηρετούν στο κεντρικό δικαστήριο που θα υπάρχει στην περιοχή. Για παράδειγμα, στην Τρίπολη θα υπηρετεί το σύνολο των δικαστικών και θα πηγαίνουν Αστρος, Μεγαλόπολη η όπου αλλού υπάρχει δικαστικό κατάστημα μόνο όταν έχουν να δικάσουν. Ειδική μέριμνα, ανέφερε ο υπουργός, θα ληφθεί για τη νησιωτική Ελλάδα.

.blogge: ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια κατηγορία καθυστερήσεων αποδέχεται με χαρά η κυβέρνηση; Η απάντηση είναι πολύ εύκολη! Η εκδίκαση των αγωγών για τα αναδρομικά, που έχουν κάνει οι συνταξιούχοι 

πηγή: https://www.kathimerini.gr/society/562671571/1-400-imeres-gia-mia-telesidiki-apofasi/

Έπιασε πάτο η Ελληνική Δικαιοσύνη - Βρίσκεται σην 146η θέση παγκοσμίως στην ταχύτητα έκδοσης των αποφάσεων - Μόνο τα μισθοδικεία δεν καθυστερούν - Ποια κατηγορία καθυστερήσεων αποδέχεται με χαρά η κυβέρνηση

 Αποκαρδιωτικά είναι τα στοιχεία που προκύπτουν για την ελληνική Δικαιοσύνη από τη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, που αποκαλύπτει σήμερα η «Κ». O διεθνής οργανισμός, ως επίσημος σύμβουλος της κυβέρνησης και σε θέματα μεταρρύθμισης του δικαστικού μας συστήματος, καταγράφει εικόνα απόλυτης ανορθολογικής κατανομής των δικαστικών μονάδων και του ανθρώπινου δυναμικού. Η Ελλάδα κατατάσσεται έτσι στην 146η θέση διεθνώς στον δείκτη για την ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης.

Στην Ελλάδα απαιτούνται, κατά μέσον όρο, 1.400 ημέρες για να εκδοθεί μια τελεσίδικη απόφαση, δηλαδή απόφαση και από το εφετείο, ενώ στην Αυστρία, για παράδειγμα, ο χρόνος έκδοσης μιας τελεσίδικης απόφασης είναι 397 ημέρες. Η κατάσταση εμφανίζεται κατά πολύ χειρότερη, όταν στη μελέτη αποτυπώνεται ο συνολικός χρόνος από τότε που καταθέτει κάποιος μια αγωγή, έως την ώρα που θα εκτελεστεί η δικαστική απόφαση. Απαιτούνται κατά μέσον όρο 1.711 ημέρες.

Από την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας προκύπτει και ο ανορθολογισμός του δικαστικού χάρτη. Συνολικά στη χώρα μας υπάρχουν αυτή τη στιγμή 19 εφετεία, αν και οι περιφέρειες είναι μόνον 13. Δεν είναι τυχαίο ότι έξι από αυτά έχουν ιδρυθεί τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς πριν από λίγα χρόνια τα εφετεία ήταν συνολικά 12. Αντίστοιχα στη Γερμανία, με πληθυσμό περί τα 80 εκατ. και βέβαια με άλλη διοικητική και δικαστική διάρθρωση, τα εφετεία είναι συνολικά 23, ενώ στην Ολλανδία μόλις πέντε.

Η ανορθολογική κατανομή δικαστηρίων και δικαστικών έχει ως αποτέλεσμα, όπως προκύπτει από τη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, άλλα δικαστήρια να πνίγονται στη δουλειά και οι δικαστές να μην προλαβαίνουν να δικάσουν, όπως για παράδειγμα στην Αθήνα, και άλλα να δουλεύουν λιγότερο, ενώ πολλά ειρηνοδικεία δεν έχουν παρά ελάχιστη έως ανύπαρκτη δικαστική ύλη.

Το παράδειγμα που προκαλεί έκπληξη και καταδεικνύει με ακραίο τρόπο τα παράλογα του δικαστικού μας χάρτη είναι το Ειρηνοδικείο Μήλου, όπου οι αποφάσεις που εκδίδονται συνολικά από το συγκεκριμένο δικαστήριο αντιστοιχούν στο μηδενικό ποσοστό του 0,21 ανά 100 κατοίκους!

25.000 ευρώ ανά απόφαση

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης, μετέχοντας πρόσφατα σε συνέδριο στην Αθήνα, όπου μίλησε για τη σχέση Δικαιοσύνης και οικονομικής ανάπτυξης, ανέφερε προκαλώντας αίσθηση, πως σε κάποια μικρά δικαστήρια οι αποφάσεις που εκδίδονται κοστίζουν στο κράτος πολύ ακριβά. «Υπάρχει ειρηνοδικείο, είπε ο υπουργός, στο οποίο υπηρετούν τέσσερις ειρηνοδίκες, που ο καθένας βγάζει πέντε αποφάσεις τον χρόνο. Μετρήθηκε το κόστος και είναι 25.000 ευρώ ανά απόφαση. Το μέσο κόστος έκδοσης μιας απόφασης είναι 800 ευρώ».

Η έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας αποτυπώνει με λεπτομέρεια τις ασυμμετρίες του δικαστικού χάρτη. Στον οδικό άξονα Αθήνας – Λαμίας, περί τα 200 χιλιόμετρα, για παράδειγμα, υπάρχουν ήδη τρία εφετεία, Αθήνας, Χαλκίδας και Λαμίας, ενώ εφετείο υπάρχει και στην Πάτρα, αλλά και στο Αγρίνιο. Πρωτοδικεία υπάρχουν σε ορισμένους νομούς δίπλα και σε κοντινή απόσταση, όπως Μεσολόγγι, Αγρίνιο και άλλο στη Λευκάδα. Σε αυτά τα δικαστήρια υπηρετούν λίγοι δικαστικοί και τα προβλήματα στη λειτουργία τους είναι μεγάλα.

Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχουν δικαστές και χρειάζεται να μετακινούνται από την Αθήνα ή αλλού, για να καταστεί δυνατόν να γίνουν δικαστικές συνθέσεις και να δικαστούν υποθέσεις, ενώ η κλήρωση των δικαστών, απαραίτητη για λόγους αντικειμενικότητας και αξιοπιστίας, δεν μπορεί να εφαρμοστεί.

Ρεκόρ προσωπικού

Κι ενώ ο δικαστικός μας χάρτης εμφανίζεται χαοτικός από κάθε άποψη, το ίδιο συμβαίνει, όπως τονίζει ο υφυπουργός Δικαιοσύνης Ιωάννης Μπούγας και με το ανθρώπινο δυναμικό. Οπως τονίζει μιλώντας στην «Κ», «κατέχουμε την τρίτη θέση στην Ευρώπη σε αριθμό δικαστών σε αναλογία με τον πληθυσμό μας, περί τις 3.000 και μία από τις χειρότερες σε αριθμό δικαστικών υπαλλήλων». Και εξηγεί: «Η Ελλάδα είναι τρίτη χώρα σε αναλογία δικαστών, 25,8 ανά 100.000 κατοίκους έναντι 21 που είναι ο μέσος όρος της Ευρώπης. Αλλά στους δικαστικούς υπαλλήλους είμαστε πολύ πίσω. Για παράδειγμα, ο μέσος ευρωπαϊκός όρος είναι 3,5 υπάλληλοι ανά δικαστή και εδώ στο Συμβούλιο της Επικρατείας έχουμε 0,5 υπαλλήλους ανά δικαστή, δηλαδή μισός υπάλληλος αναλογεί σε κάθε δικαστικό λειτουργό».

Η κυβέρνηση και προεκλογικά διά στόματος πρωθυπουργού είχε εξαγγείλει ευρύτατες αλλαγές στη Δικαιοσύνη. Στο υπουργείο Δικαιοσύνης υπουργός και υφυπουργός εργάζονται ήδη για να είναι έτοιμος ο νέος δικαστικός χάρτης έως το τέλος του χρόνου, καθώς η ψήφισή του αποτελεί βασικό προαπαιτούμενο για το Ταμείο Ανάκαμψης, αλλιώς θα χάσουμε χρήματα, όχι μόνον για τη Δικαιοσύνη αλλά και γενικά.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης Γιώργος Φλωρίδης σε συνέδριο που έγινε στην Αθήνα αναφέρθηκε στον νέο δικαστικό χάρτη και πώς σχεδιάζεται να γίνει. Εκανε λόγο για ένα πολύ μεγάλο μεταρρυθμιστικό βήμα, για ένταξη των ειρηνοδικών στον βασικό κορμό της Δικαιοσύνης. Οι ειρηνοδίκες που αποτελούν, όπως είπε, το ένα τρίτο του δικαστικού σώματος, είναι συνολικά 962 και «πρέπει να αξιοποιηθούν. Δεν μπορεί ένας δικαστής να βγάζει 30 αποφάσεις κι ένας άλλος 150. Κατά κανόνα θα φροντίσουμε οι δικαστές να δικάζουν τον ίδιο αριθμό υποθέσεων».

Ο υπουργός Δικαιοσύνης τόνισε ότι δεν θα κλείσουν παρά πολύ λίγα μικρά δικαστήρια, ενώ τα περισσότερα θα μείνουν ανοικτά ως μεταβατικές έδρες, όπου θα πηγαίνουν οι δικαστές όταν χρειάζεται να δικάσουν, ενώ βασικά θα υπηρετούν στο κεντρικό δικαστήριο που θα υπάρχει στην περιοχή. Για παράδειγμα, στην Τρίπολη θα υπηρετεί το σύνολο των δικαστικών και θα πηγαίνουν Αστρος, Μεγαλόπολη η όπου αλλού υπάρχει δικαστικό κατάστημα μόνο όταν έχουν να δικάσουν. Ειδική μέριμνα, ανέφερε ο υπουργός, θα ληφθεί για τη νησιωτική Ελλάδα.

 .blogge: ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια κατηγορία καθυστερήσεων αποδέχεται με χαρά η κυβέρνηση; Η απάντηση είναι πολύ εύκολη! Η εκδίκαση των αγωγών για τα αναδρομικά, που έχουν κάνει οι συνταξιούχοι 

πηγή: https://www.kathimerini.gr/society/562671571/1-400-imeres-gia-mia-telesidiki-apofasi/

Υπουργός Οικονομικών: - 4 Θετικές διαφορετικές αλλαγές για τους φορολογούμενους

 

Τέσσερα θετικά νέα για τους φορολογούμενους και τον εκσυγχρονισμό της φορολογικής νομοθεσίας

Τέσσερις διαφορετικές αλλαγές για τον εκσυγχρονισμό της φορολογικής νομοθεσίας παρουσιάστηκαν σήμερα από τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη και τους υφυπουργούς Χρίστο Δήμα και Θάνο Πετραλιά.

Συγκεκριμένα:

• Πρώτον, θεσπίζεται αφορολόγητο στα φιλοδωρήματα έως 300 ευρώ τον μήνα και πλήρης απαλλαγή από τις ασφαλιστικές εισφορές για το σύνολο των φιλοδωρημάτων.
• Δεύτερον, καταργείται το τέλος επιτηδεύματος για όλα τα φυσικά πρόσωπα συμπεριλαμβανομένων και των εργαζομένων με «μπλοκάκι».
• Τρίτον, ορίζεται ένα σαφές και προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα για την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων με ενίσχυση των εκπτώσεων για όσους πολίτες υποβάλλουν νωρίτερα τις δηλώσεις και κυρώσεις σε επικεφαλής φορέων που καθυστερούν την διαβίβαση στοιχείων στην ΑΑΔΕ. Συγκεκριμένα προβλέπεται έκπτωση για όσους καταβάλουν ολόκληρο το ποσό του φόρου εισοδήματος μέχρι την 31η Ιουλίου κάθε έτους και εφόσον υποβάλουν την φορολογική τους δήλωση, ως εξής:
  • 4% έκπτωση για όποιον υποβάλλει δήλωση από 15 Μαρτίου έως 30 Απριλίου.
  • 3% έκπτωση από 1 Μαΐου έως 15 Ιουνίου.
  • 2% έκπτωση από 16 Ιουνίου έως 15 Ιουλίου.

Επιπλέον, μονιμοποιείται η καταβολή του φόρου τόσο για τα φυσικά όσο και για τα νομικά πρόσωπα σε 8 ισόποσες μηνιαίες δόσεις, η 1η εκ των οποίων καταβάλλεται μέχρι την 31η Ιουλίου.

• Τέταρτον, εισάγονται ορισμένες διοικητικές αλλαγές στην ΑΑΔΕ με στόχο την ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα του Οργανισμού.