Τρίτη 30 Απριλίου 2024

Πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ αλ Άσαντ: - Ο Φιλόχριστος ηγέτης που αλλάζει την Ιστορία - Κήρυξε αργία από Μεγάλη Τετάρτη ως και Δευτέρα Διακαινησίμου..


 

Με υπογραφή Άσαντ και Υπουργικού Συμβουλίου Συρίας κηρύσσεται αργία για το Δημόσιο Τομέα από Μεγάλη Τετάρτη ως και Δευτέρα Διακαινησίμου..


Υπουργικό Συμβούλιο: Με αφορμή τις εορτές (υπάλληλοι- Ένδοξο Πάσχα στις Χριστιανικές ομολογίες που ακολουθούν το ανατολικό ημερολόγιο ), αποφασίστηκε να κλείσουν οι δημόσιοι φορείς από την Μεγάλη Τετάρτη, που αντιστοιχεί στην 1/5/2024, έως και τη Δευτέρα, που αντιστοιχεί στις 6/5/2024 συμπεριλαμβανομένης. Οι διατάξεις της παραγράφου Γ του άρθρου 43 του Βασικού Νόμου για τους Υπαλλήλους του Δημοσίου λαμβάνονται υπόψη για τους δημόσιους φορείς των οποίων η φύση ή οι συνθήκες εργασίας επιβάλλουν τη συνέχιση της εργασίας σε αυτούς.

dimpenews.com

Μεγάλη Τρίτη: - Το τροπάριο της Κασσιανής: "Κύριε η εν πoλλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή.." - ΒΙΝΤΕΟ





Η Κασσιανή ή Κασ(σ)ία, ή Εικασία, ή Ικασία (μεταξύ 805 και 810 – πριν το 865) ήταν βυζαντινή ηγουμένη, ποιήτρια, συνθέτρια, και υμνογράφος στην οποία και αποδίδεται το ψαλλόμενο τη Μεγάλη Τρίτη τροπάριο της Κασσιανής.

Το τροπάριο της Κασσιανής αρχίζει με τις λέξεις: «Κύριε η εν πoλλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή..»

Το τροπάριο της Κασσιανής:

Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή,
την σήν αισθομένη Θεότητα μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν,
οδυρομένη μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει.
Οίμοι! λέγουσα, οτι νύξ μοι υπάρχει, οίστρος ακολασίας,
ζοφώδης τε και ασέληνος ερως της αμαρτίας.

Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων,
ο νεφέλαις διεξάγων της θαλάσσης το ύδωρ,
κάμφθητί μοι προς τους στεναγμούς της καρδίας,
ο κλίνας τους ουρανούς τη αφάτω σου κενώσει.

Καταφιλήσω τους αχράντους σου πόδας,
αποσμήξω τούτους δε πάλιν τοις της κεφαλής μου βοστρύχοις,
ων εν τω Παραδείσω Εύα το δειλινόν κρότον τοις ώσιν ηχηθείσα,
τω φόβω εκρύβη.

Αμαρτιών μου τα πλήθη
και κριμάτων σου αβύσσους τις εξιχνιάσει,
ψυχοσώστα Σωτήρ μου;
Μη με την σήν δούλην παρίδης,
Ο αμέτρητον έχων το έλεος.

Μετάφραση στο τροπάριο της Κασσιανής:

Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες,
σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα και σε άλειψε με μυρουδικά
πριν από τον ενταφιασμό σου κι έλεγε οδυρόμενη:
Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι,
η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.
Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων,
εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας.
Λύγισε στ’ αναστενάγματα της καρδιάς μου,
εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.

Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου,
και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου•
αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό, τ’ άκουσε να περπατάνε,
από το φόβο της κρύφτηκε.

Των αμαρτιών μου τα πλήθη
και των κριμάτων σου την άβυσσο, ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση,
ψυχοσώστη Σωτήρα μου;
Μην καταφρονέσης τη δούλη σου,
εσύ που έχεις τ’ αμέτρητο έλεος.

Δευτέρα 29 Απριλίου 2024

Πρωθυπουργός: - Οφείλουμε να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας- Μετά τις εκλογές θα κάνουμε λιγότερα λάθη και περισσότερη δουλειά

 



Καλή σας μέρα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η ατζέντα της μηνιαίας μας συνεδρίασης περιλαμβάνει και πάλι πολλά θέματα, τα οποία από διαφορετικές αφετηρίες επικεντρώνονται στον κεντρικό στόχο της πολιτικής μας, που δεν είναι άλλος από το να βελτιώνεται η καθημερινή ζωή των πολιτών, υπερβαίνοντας παθογένειες οι οποίες έρχονται από το παρελθόν, ώστε με τολμηρές μεταρρυθμίσεις η χώρα μας να προσεγγίζει σταδιακά τα δεδομένα των προηγμένων κρατών της Ευρώπης.

Αύριο, όπως ξέρετε, η Ολομέλεια της Βουλής συζητά ένα πολύ σημαντικό νομοσχέδιο, τον νέο Δικαστικό Χάρτη, μία αλλαγή που καθυστέρησε παραπάνω από 110 χρόνια, από τότε που ο Ελευθέριος Βενιζέλος επιχείρησε να ενοποιήσει τα Ειρηνοδικεία και τα Πρωτοδικεία. Aυτή τη μεγάλη τομή προωθεί τώρα η κυβέρνηση, με στόχο να επιταχυνθεί ο χρόνος απονομής της δικαιοσύνης έως και 30% έως το 2027.

Τον ίδιο στόχο υπηρετεί και το νέο σχέδιο νόμου που εισηγείται ο αρμόδιος Υπουργός, με ρυθμίσεις που αφορούν πλέον το Συμβούλιο της Επικρατείας, εκεί που η ταχύτερη έκδοση των αποφάσεων έχει και άμεσο οικονομικό αντίκτυπο στην πρόοδο των μεγάλων έργων, στην προσέλκυση επενδύσεων, προϋποθέσεις απαραίτητες για να μείνει η οικονομία σε τροχιά σημαντικής ανάπτυξης, αλλά και να θωρακιστεί το κράτος δικαίου. Το νέο πλαίσιο θέτει αυστηρές προϋποθέσεις, περιορίζει τις αναβολές και αναθέτει και συγκεκριμένες υποθέσεις σε συγκεκριμένους δικαστές, ώστε να διευκολύνεται η ευθύνη, ο έλεγχος και η λογοδοσία.

Γίνεται ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση ενός πιο αποτελεσματικού, πιο λειτουργικού κράτους, κάτι στο οποίο συγκλίνουν από την πλευρά τους και τα νέα κίνητρα στο Δημόσιο, τα οποία θα εισηγηθεί η Υπουργός Εσωτερικών. Και αναφέρομαι συγκεκριμένα στο ειδικό μπόνους παραγωγικότητας, το οποίο θα μπορούν να λαμβάνουν υπάλληλοι αλλά και τμήματα τα οποία επιτυγχάνουν συγκεκριμένους στόχους.

Η αξιολόγηση, λοιπόν, αποδεικνύουμε ότι έχει πρωτίστως και έναν χαρακτήρα ενθαρρυντικό και δημιουργικό. Σκοπός μας είναι πάντα να μπορούμε να επιβραβεύουμε εκείνους τους δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι όχι απλά πετυχαίνουν αλλά συχνά ξεπερνούν τους στόχους τους οποίους έχουμε θέσει.

Και βέβαια, θα ήθελα να τονίσω με αυτή την ευκαιρία ότι προχωρά κανονικά η διαδικασία ανάδειξης νέων διοικήσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά τις όποιες αντιδράσεις ή τις κάποιες γκρίνιες, πραγματοποιούνται για πρώτη φορά, με ευθύνη του ΑΣΕΠ, πέρα από την εξέταση τυπικών προσόντων και τεστ δεξιοτήτων.

Έχουν ήδη ολοκληρωθεί για τους επικεφαλής των νοσοκομείων, έχουν εξεταστεί συνολικά παραπάνω από 1.000 υποψήφιοι. Νομίζω ότι είναι και αυτή μια σημαντική κατάκτηση σε αυτή τη διαρκή διαδικασία για όσο το δυνατόν πιο αντικειμενική αξιολόγηση όλων εκείνων των υποψηφίων που προσδοκούν να λάβουν σημαντικές θέσεις ευθύνης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Από την ατζέντα του Υπουργικού Συμβουλίου θα ήθελα να ξεχωρίσω και το σχέδιο «Μία Ελλάδα για όλους», που περιλαμβάνει 170 δράσεις της Πολιτείας για τους συμπολίτες μας με αναπηρία, θα έχει την ευκαιρία να το παρουσιάσει ο Υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος. Ένα πρόγραμμα με συγκεκριμένους δείκτες, συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα εφαρμογής, τα οποία και θα εποπτεύονται κεντρικά από τη Γραμματεία της Κυβέρνησης, έχοντας ως κεντρικό σκοπό στη διάρκεια της δεύτερης θητείας μας τη διπλή σύγκλιση.

Αναφέρομαι στην προσπάθεια ώστε η Εθνική Στρατηγική για άτομα με αναπηρία να καλύψει το χαμένο έδαφος σε δύο πεδία: από τη μία πλευρά, τα εθνικά δεδομένα να προσεγγίσουν τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους και από την άλλη, η ποιότητα ζωής των ατόμων με αναπηρία στην Ελλάδα να ευθυγραμμιστεί με εκείνη του γενικού πληθυσμού, κυρίως στους τομείς της εκπαίδευσης και της εργασίας, όπου δυστυχώς υπολειπόμαστε ακόμα αρκετά.

Συνεχίζουμε, λοιπόν, την πορεία των μεγάλων αλλαγών και θα έλεγα με ακόμα μεγαλύτερη ένταση και ταχύτητα ενόψει και των ευρωεκλογών του Ιουνίου. Εκεί που προφανώς θα κριθεί πόσο δυνατές και αποτελεσματικές θα είναι οι φωνές των ελληνικών διεκδικήσεων στην Ευρωβουλή, αλλά σε έναν βαθμό θα κριθεί και το πόσο σταθερό είναι το πολιτικό σκηνικό, ώστε η πατρίδα μας να μείνει σε τροχιά προόδου, πλησιάζοντας με σιγουριά όλο πιο κοντά στην Ευρώπη. Και οφείλουμε, συνεπώς, να αξιοποιήσουμε και τις ημέρες που έρχονται.

Να θυμίσουμε στους πολίτες την επιτυχία μέχρι στιγμής, καθώς φαίνεται, της επιστολικής ψήφου. Έχουμε ήδη ξεπεράσει τις 180.000 αιτήσεις. Αν δεν κάνω λάθος, 45.000 περίπου από το εξωτερικό, οι υπόλοιπες από συμπολίτες μας εντός της ελληνικής επικράτειας.

Η προθεσμία λήγει σήμερα τα μεσάνυχτα. Έχουν ακόμα λίγες ώρες οι συμπολίτες μας που επιθυμούν να αξιοποιήσουν αυτή την πολύ σημαντική θεσμική τομή, να το κάνουν. Και, βέβαια, μετά η ευθύνη περνά στο Υπουργείο, ώστε να διεκπεραιώσουν με αρτιότητα αυτή τη σημαντική νέα δυνατότητα την οποία δίνουμε πια στους συμπολίτες μας εντός και εκτός Ελλάδος.

Έχουμε, λοιπόν, μια ευκαιρία και στο επόμενο διάστημα -αν και θα υπάρξει ένα ακόμα Υπουργικό Συμβούλιο πριν από τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου- να αξιοποιήσουμε τον χρόνο αυτόν, να εξηγήσουμε με απλά λόγια στους συμπολίτες μας τις περιπέτειες που μπορούν να φέρουν η αποχή από τη μία, μια άστοχη, επιπόλαιη επιλογή από την άλλη, χωρίς να αφήνουμε τα ψέματα της αντιπολίτευσης να δηλητηριάζουν τους πολίτες, ούτε τα επιμέρους παράπονα -που πάντα υπάρχουν- να θολώνουν τη συνολική πορεία του τόπου.

Και στα «λεφτόδεντρα», τα οποία βλέπω ότι φυτρώνουν με ακόμα μεγαλύτερη ταχύτητα στον κήπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης ειδικά, και στις ακοστολόγητες υποσχέσεις των αντιπάλων μας, εμείς οφείλουμε να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας. Να αντιτάξουμε τα πολλά αναχώματα τα οποία υψώνουμε στις ανατιμήσεις, με έκτακτες παρεμβάσεις, κυρίως όμως με τις μόνιμες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, στις βασικές αποδοχές και στα επιδόματα. Ο στόχος μας παραμένει ο ίδιος: κατώτατος μισθός στα 950 ευρώ και μέσος μισθός στα 1.500 ευρώ το 2027, στο τέλος της τετραετίας.

Με την ευκαιρία αυτή, να πω ότι παράλληλα με άλλες πρωτοβουλίες μας, από σήμερα λειτουργεί και η νέα έκδοση του «e-Καταναλωτής». Συγκρίνοντας εκεί τιμές μεταξύ των σούπερ μάρκετ, ο καταναλωτής πια θα έχει τη δυνατότητα να επιλέγει το φθηνότερο καλάθι μεταξύ 3.000 διαφορετικών κωδικών.

Είναι σημαντική αναβάθμιση που κάνουμε στο εργαλείο του «e-Καταναλωτής» και θα ζητήσουμε από τους συμπολίτες μας να το αξιοποιούν περισσότερο απ’ ό,τι το έχουν κάνει μέχρι σήμερα. Μόνο ωφελημένοι θα μπορούν να βγουν, διότι τελικά η μεγαλύτερη διαφάνεια οδηγεί και σε περισσότερο ανταγωνισμό και τελικά σε μειωμένες τιμές μεταξύ των διαφορετικών αλυσίδων.

Μένουμε, λοιπόν, με κάθε τρόπο δίπλα στον πολίτη, αναγνωρίζοντας ότι η ακρίβεια εξακολουθεί να είναι το μεγάλο πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία και ότι, ναι, μπορεί να μην έχουμε φτάσει εκεί ακόμα που θέλουμε, στην υγεία, στην παιδεία ή στο κράτος, αλλά πρέπει να θυμίζουμε τα σημαντικά βήματα που γίνονται παντού: από την άμυνα, το μεταναστευτικό, τα μέτρα κατά της βίας, τις σημαντικές επιτυχίες της Ελληνικής Αστυνομίας, μέχρι την οικονομία, τα μεγάλα έργα, την ψηφιοποίηση του Δημοσίου.

Οδηγοί μας πάντα είναι τα ρήματα «ακούμε» και «προσπαθούμε». Γι’ αυτό και αντιμετωπίζουμε και την ψήφο της επόμενης αναμέτρησης ως μία εντολή για λιγότερα λάθη και περισσότερη δουλειά. Τη δουλειά που προφανώς θα τη συνεχίσουμε και στο διάστημα που έρχεται.

Αναστασιμο Μήνυμα Μητρπολίτου Άρτης κ. Καλλίνικου



 

kallinikos2
+ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΡΤΗΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Πρός
τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἄρτης

  Ἀδελφοί μου, «Χριστός Ἀνέστη». Ὅμως, ὕστερα ἀπό τόσους αἰῶνες, ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού ἀμφιβάλλουν γιά τό μέγιστο τῶν θαυμάτων, διότι ἀμφισβητοῦν τήν αἰωνιότητα καί τήν μέλλουσα ζωή.
  Κάποιοι πιστεύουν στόν θάνατο. Πιστεύουν πώς ὅλη ἡ ὑπόθεση τοῦ ἀνθρώπου τελειώνει μέ τήν τελευταία του πνοή. Γιά πολλούς κλονισμένους στήν Πίστη συγχρόνους μας, ἡ Πέτρα δέν κυλίσθηκε ἀπό τόν Τάφο. Γι’ αὐτό, γι’ αὐτούς δέν ὑπάρχει αἰωνιότητα.
Ἀλλ’ ὄχι! Ἡ πέτρα κυλίσθηκε. «Ἀνέστη Χριστός»! Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος βροντοφωνεῖ μέσα στούς αἰῶνες: «Εἰ Χριστός κηρύσσεται ὅτι ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται, πῶς λέγουσί τινες ἐν ὑμῖν ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστι;»
  Ἡ πίστη στήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν, ἡ πίστη στήν αἰωνιότητα στηρίζεται στόν Κενό Τάφο. Καί ἡ πίστη πάλι στήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἔχει ὡς ἐπακόλουθο τήν πίστη στήν αἰώνια ζωή.
  «Εἰ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν, οὐδέ Χριστός ἐγήγερται· εἰ δέ Χριστός οὐκ ἐγήγερται, κενόν ἄρα τό κήρυγμα ἡμῶν, κενή δέ καί ἡ πίστις ὑμῶν»
  Ἀπό τήν φουρτουνιασμένη θάλασσα τῆς ἀπελπισίας τῶν καιρῶν μας, ἀνεβαίνει πάλι τό φῶς τοῦ Αἰωνίου, ἡ Ἀνάσταση. «Πάσχα τερπνόν» ξαναποτίζει τά στήθη μας μέ τήν δροσιά τῆς ἀθανασίας. Περνῶντας μέσα ἀπό τήν «ἱερά καί πανέορτον, τήν σωτήριον νύκτα», βγαίνουμε στό ἅπλωμα τῆς αἰωνιότητας. Ἀπό τόν θάνατο στήν ἀτέλειωτη ζωή.
  «Ποῦ σου, θάνατε, τό κέντρον; Ποῦ σου, Ἄδη, τό νῖκος; Ἀνέστη Χριστός»!
  Τό Πάσχα «ἀφθαρσίας ἐνδύει εὐπρέπειαν» τόν ἄνθρωπο. Ἔρχεται καί μᾶς ξαναπροτείνει νά πιστέψουμε στήν ἀθανασία μας. Δέν ὑπάρχει πιό βαρυσήμαντη πρόταση, πού νά μπορεῖ νά γίνει στον ἄνθρωπο τῆς ἐποχῆς μας.
  Μετά τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου δέν ἔχουμε τό δικαίωμα νά ζοῦμε ἀδιάφορα. «Ἀνέστη Χριστός καί ζωή πολιτεύεται». Ἡ ζωή μας πρέπει νά γίνει ἐνεργητική, σύμφωνη μέ τοῦ Θεοῦ τίς θεῖες ἐντολές, ἐμπνευσμένη ἀπό τήν μεγάλη χαρά τῆς ἀφθαρσίας.
  Ἄνθρωποι τῆς Ἀναστάσεως δέν εἶναι ὅσοι πιστεύουν μόνο στήν ἀθανασία, πού μᾶς χάρισε ὁ Κενός Τάφος, ἀλλά ὅσοι ζοῦν ὡς ἄνθρωποι τῆς ἀφθαρσίας. Ὄσοι πορεύονται σέ τούτη τήν ζωή, σάν νά εἶναι καί εἶναι προθάλαμος τῆς αἰωνιότητας. Ζοῦν καί πολιτεύονται γιά τήν αἰωνιότητα. «Ὑπό τό πρῖσμα τῆς αἰωνιότητας» περνοῦν κάθε τους πράξη, κάθε τους ἐνέργεια, μά καί κάθε τους σκέψη.
  Ὅλοι μας εἴμεθα πολῖτες τῆς γῆς καί τοῦ οὐρανοῦ μέλλοντες δημότες. Ὅλοι μας, ἀπό τήν πρόσκαιρη ζωή περνᾶμε γιά νά κερδίσουμε τήν αἰωνιότητα. Εὔχομαι σέ ὅλους, ἰδιαιτέρως στούς νέους, στίς οἰκογένειες, στούς ἀποδήμους Ἀρτινούς, αὐτήν τήν αἰώνια ζωή, πού μᾶς χάρισε ὁ Κενός Τάφος, νά ἀπολαύσουμε.

Μὲ ἀναστάσιμες εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης

 ὁ Ἄρτης Καλλίνικος

Ελλαδιστάν - Απίθανα φέσια και φόροι του κράτους-μπαταχτσή



 

Στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου το κράτος-μπαταχτσής του Ελλαδιστάν για 3 δισ. φέσια, ενώ ο ΟΟΣΑ μας "ξεφωνίζει” για τους φόρους στους μισθούς.

Ούτε χαιρόμαστε με αυτά που συμβαίνουν, ούτε  έχουμε πρόθεση να χλευάσουμε το κράτος μας. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, αυτή είναι η εικόνα μας 20 χρόνια(!!). Και δεν ωφελεί σε τίποτε να "σκουπίζουμε” κάτω από το χαλί τα χάλια μας... 
 
Θα μας τα θυμίσουν και οι Βρυξέλλες (ίσως και την άλλη εβδομάδα) και θα έχουν  δίκιο. Όπως δικαιολογημένα μας παραπέμπουν στα δικαστήρια της Κοινότητας για να προστατέψουν τις επιχειρήσεις μας από το κράτος μας (!) και τα χρέη του που τα δίνει όποτε του καπνίσει… Χωρίς να προσθέτει κάτι για τα χρωστούμενα, μιας και, αν εσύ χρωστάς και 500 ευρώ, θα φθάσει να σου πάρει και το σπίτι και το οικόπεδο (!!). 

Τι θα μας πουν στην ΕΕ; 

Χρωστάτε κάπου 3 δισ. σε ιδιώτες από τα οποία τα μισά (περισσότερα από 1,6 δισ.) είναι χρέη κρατικών νοσοκομείων και τα άλλα μισά σε άλλους προμηθευτές. Με αυτά που κάνετε, δεν βοηθάτε την οικονομία (ασύμφορο και για την οικονομία της Ευρώπης), με συνέπειες στη γενικότερη ρευστότητα και στη λειτουργία της αγοράς σας, με επεκτάσεις και στις ευρωπαϊκές, από τις οποίες γίνονται προμήθειες.

Μην ξεχνάτε, θα προσθέσουν, ότι η υπόθεση κρατάει 20 χρόνια και έχει αναστατώσει επιχειρήσεις και  προμηθευτές που συνδέονται με άλλους στην ΕΕ, αλλά και πολίτες αφού καθυστερείτε επιστροφές φόρων που δικαιούνται.

Αυτά θα μας ψάλλουν πάλι από τις Βρυξέλλες και δεν θα είναι πουθενά υπερβολικοί. 
Η υπερβολή είναι σε εμάς και στο κράτος μας.

Το ρεζιλίκι μας αυτό ξεκινάει μετά το 2005, όταν αγανακτισμένοι οι προμηθευτές του Δημοσίου, οι εξαγωγείς (δικαιούνται επιστροφές φόρων από εξαγωγές) και οι φορολογούμενοι (που έχουν να λαμβάνουν επιστροφές) ήταν στο "περίμενε” για  4-5 χρόνια και για περισσότερα από 10-15 δισ. ευρώ!! 

Μετά από πολλά και απίθανα πάρε-δώσε με το κράτος και πιέσεις των προμηθευτών που έφθασαν (από αγανάκτηση) και στις Βρυξέλλες, το κράτος εδέησε να πληρώσει τα μισά από τα χρέη του. Για τόκους ή αποζημιώσεις ούτε λόγος. 

Έμειναν έτσι κάπου 4-5 δισ. κρατικά χρέη, με τη μερίδα του λέοντος από τα κρατικά νοσοκομεία και τα άλλα σε προμηθευτές του προγράμματος κρατικών προμηθειών. 

Με τούτα και με εκείνα, τα κρατικά χρέη έπεσαν στα 2,8 δισ. ευρώ και η Κομισιόν  ετοιμάζει τώρα νέο "μπουγιουρντί” για τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, μήπως και λυθεί το θέμα και το κράτος-μπαταχτσής της χώρας μας συμμορφωθεί.       
 
Κανείς βέβαια δεν περιμένει να λήξει το θέμα όταν η ιστορία αυτή κλείνει 20 χρόνια και έχεις μπροστά σου την εξής πραγματικότητα: από την μια το Ελλαδιστάν να σου λέει ότι πρέπει να είσαι ευχαριστημένος, αφού τα χρέη αυτά ήταν πάνω από 10 δισ. και τα πήγαμε στα 3 δισ. (σ.σ, σε 20 χρόνια!!) 

Και από την άλλη τον ΟΟΣΑ να σου θυμίζει (με έκθεση των ημερών αυτών) ότι  "...στο 38,5% υπολογίζεται η συνολική επιβάρυνση από φόρους και εισφορές στον μέσο εργαζόμενο χωρίς παιδιά στη χώρα μας το 2023, όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν στο 34,8%. Το εν λόγω βάρος προέρχεται κυρίως από ασφαλιστικές εισφορές εργαζόμενου και εργοδότη που φτάνουν στο 11,3% και 18,2% αντίστοιχα, προκαλώντας πίεση στα εισοδήματα των μισθωτών και στην οικονομία γενικότερα”.



πηγή: https://www.capital.gr/o-giorgos-kraloglou-grafei/3804240/apithana-fesia-kai-foroi-tou-kratous-mpataxtsi/

ΟΟΣΑ: Η Ελλάδα έχει "ξεπατώσει" στους φόρους τους πολίτες της - Είναι Δεύτεροι στην Ευρωζώνη και Πέμπτοι παγκοσμίως!! -



 


Δεύτεροι στην Ευρωζώνη και πέμπτοι παγκοσμίως ανάμεσα στις χώρες μέλη του ΟΟΣΑ έρχονται οι Έλληνες μισθωτοί ως προς τις ασφαλιστικές τους εισφορές με ποσοστό 13,9% για το 2023 όταν ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη είναι 11,8% και στα κράτη μέλη του ΟΟΣΑ 9,5%.

Από το 13,9% των ασφαλιστικών εισφορών που καταβάλλουν οι Έλληνες εργαζόμενοι για σύνταξη πηγαίνει το 9,67% με 6,67% στην κύρια και 3% στην επικουρική, ενώ το υπόλοιπο 4,23% είναι για περίθαλψη (2,55%), ανεργία (1,2%) Εργατική Εστία (0,35%) και κοινωνικές πολιτικές (0,10%).

Αν προστεθεί και η εισφορά εργαζομένου για τα βαρέα με 2,2% (όσων υπάγονται στο καθεστώς) τότε το συνολικό ποσοστό εισφορών ανεβαίνει στο 16,10%. Και αν προστεθεί και το 4% υπέρ των ταμείων πρόνοιας που έχουν πάνω από 20 κλάδοι επαγγελμάτων στον ιδιωτικό τομέα (εμποροϋπαλλήλων, λιμενεργάτες, εργαζόμενοι στα τσιμέντα, κ.α) τότε το συνολικό ποσοστό εισφορών για κάποιους μπορεί να φτάνει και στο 20%

Στο δε, δημόσιο οι εισφορές των υπαλλήλων μπορεί να μην έχουν τα βαρέα (εκτός των βαρέων ΟΤΑ) αλλά έχουν επιπλέον το 2% υπέρ ανεργίας, το 4% για εφάπαξ και άλλο ένα 4% για το Μέρισμα από το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων, δηλαδή οι συνολικές τους ασφαλιστικές κρατήσεις φτάνουν στο 22,22% (9,67% κύρια σύνταξη + 3% επικουρική+2,55% περίθαλψη+2% ανεργία+4% εφάπαξ+4% μέρισμα, σύνολο 22,22%).

Το σύνολο των εισφορών για τους μισθωτούς (εργοδότη και εργαζόμενου) ανέρχεται σήμερα στο 36,16% και επίσης θεωρείται από τα τέσσερα μεγαλύτερα ποσοστά ασφαλιστικών εισφορών στις χώρες του ΟΟΣΑ.

Σύμφωνα με τον σχετικό πίνακα που δημοσιεύει το Capital.gr από την τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ για τα βάρη στους μισθωτούς από φόρους και εισφορές το 2023 (η λεγόμενη "φορολογική σφήνα" στους μισθούς) πρωτιά στις εισφορές εργαζομένου έχουν οι Γερμανοί με 19,9%.

Ακολουθούν Ουγγαρία, και Πολωνία όπου οι εργαζόμενοι πληρώνουν 18,5% και 17,5% αντίστοιχα για την κοινωνική ασφάλιση, ενώ στην τέταρτη θέση βρίσκεται η Τουρκία με εισφορές εργαζόμενου στο 15%.

Στην πέμπτη θέση του ΟΟΣΑ βρίσκεται η Ελλάδα με τις εισφορές εργαζομένων στο 13,9% το 2023 και ακολουθούν, το Βέλγιο όπου οι εργαζόμενοι καταβάλουν 13,7% για την κοινωνική ασφάλιση, η Γαλλία με 11,3%, η Ολλανδία και Πορτογαλία, αμφότερες με 11%.

Σε άλλες μεσογειακές χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία οι εισφορές εργαζόμενου είναι από τις πιο χαμηλές στη λίστα του ΟΟΣΑ με 5,6% και 6,5% αντίστοιχα, ενώ υπάρχουν και χώρες με μηδενικές εισφορές εργαζομένων όπως η Δανία και η Αυστραλία.

Εισφορές και συντάξεις

Το μεγάλο ερώτημα βέβαια είναι αν οι εισφορές των Ελλήνων εργαζομένων έχουν την ανάλογη ανταποδοτικότητα όχι μόνον για τις συντάξεις αλλά και στις υπόλοιπες παροχές, δηλαδή στην υγεία και στην ανεργία. Η απάντηση τουλάχιστον ως προς το θέμα των συντάξεων έρχεται από τα στοιχεία που περιλαμβάνει η τελευταία έκθεση της Κομισιόν (Ageiing Report - April 2024), όπου από τη σύγκριση των ποσοστών αναπλήρωσης φαίνεται ότι το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα έχει τα υψηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης στην Ε.Ε. Σύμφωνα με την έκθεση και με βάση στοιχεία του 2022,μ πρώτη σε ποσοστό αναπλήρωσης είναι η Ισπανία (77,2%), δεύτερη η Ελλάδα (75,9%), τρίτη είναι η Πορτογαλία με 69,4% και πιο κάτω είναι η Ιταλία με 59,3%, η Φινλανδία με 45,3%, το Λουξεμβούργο με 51%, η Γαλλία με 41,6%. Η δε, Γερμανία που έχει την πρωτιά στις εισφορές εργαζομένων με 19,9%, βρίσκεται τελευταία στα ποσοστά αναπλήρωσης συντάξεων με 36,8%.

Η πορεία των ποσοστών αναπλήρωσης για τις συντάξεις είναι πτωτική και στην Ελλάδα θα υποχωρήσουν στο 67% ως το 2050 και στο 65% ως το 2070, έχοντας την πρώτη θέση με δεύτερη την Ισπανία (64%).






ΠΗΓΉ: https://www.capital.gr/oikonomia/3804527/stin-pempti-thesi-me-tis-upsiloteres-eisfores-stis-xores-tou-oosa-oi-ellines-misthotoi-oi-kratiseis-ana-xora/?utmsource=email

Ήρθε πάλι η Πασχαλιά


 Άλλα είχα σχεδιάσει να γράψω σήμερα, αλλά, λίγο πριν «κλείσω», σφηνώθηκε στο μυαλό μου ένα χαρούμενο παιδικό τραγουδάκι, που έλεγε:

  • Tου Υπτγου ε.α. Χρήστου Μπολώση

Ήρθε πάλι η Πασχαλιά
με αγάπη με φιλιά
με αυγό και με αρνί
χαίρονται οι Χριστιανοί

Αυτό ήταν! Πώς το λένε οι κουλτουρέ, που έλεγε και ο Ζαμπέτας; Ένα ροζ συννεφάκι με τύλιξε και με πήγε κάμποσα χρόνια πίσω (τι κάμποσα, που μιλάμε για πάνω από μισόν αιώνα). Βλέπετε αυτές οι χρονιάρες μέρες, πέρα από το παρόν, περιλαμβάνουν στο μενού τους και άφθονο παρελθόν, γι’ αυτούς που έχουν αρχίσει να… μαζεύουν υπογραφές. Και με την ευκαιρία αυτή η έκφραση που χρησιμοποιείται  για όσους ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν τον μάταιο τούτο κόσμο, πρέπει να βγήκε από την παλιά στρατιωτική διαδικασία, σύμφωνα με την οποία όταν κάποιος μετετίθετο από μία μονάδα, έπρεπε να προσκομίσει στο 1ο Γραφείο κατάσταση με υπογραφές από όλα τα γραφεία και τμήματα, ότι δεν χρωστάει κάτι και μόνο τότε, έπαιρνε το Φύλλο Πορείας. Ίσως…

Αλλά πολύ μακάβριο το κάναμε. Είπαμε, αλλά όχι κι’ έτσι.

Ας ξαναγυρίσουμε λοιπόν στο ροζ συννεφάκι, το οποίο μπορεί να έχει και άλλο χρώμα προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Το σύννεφο λοιπών που μπορεί να μην έφερε βροχή και θα μας πάρει και θα μας σηκώσει εφέτος με την ανομβρία, μας μεταφέρει μακριά. Στα χρόνια της νιότης ή μάλλον στα παιδικά μας χρόνια. Τότε που οι λαμπάδες ήταν απλώς μεγάλα κεριά με κάνα δυό κορδέλες και όχι όπως οι σημερινές που μπορείς επάνω τους να δεις ολόκληρο σίριαλ, είτε αυτό είναι με την Μπάρμπι, είτε με την Φρόζεν, είτε με οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε…

Εμείς τα μικρά (ναι, είμαστε κάποτε κι΄ εμείς μικρά) ζούσαμε το όνειρό μας.

Την σημασία της Μεγάλη Εβδομάδας, είχε αναλάβει να σκιαγραφήσει η καλή  μας η γιαγιά  (ναι, είχαμε κι’ εμείς κάποτε γιαγιά) με το:  Μεγάλη Δευτέρα:  Μεγάλη μαχαίρα. Μεγάλη Τρίτη:  Ο Χριστός εκρύφτη.  Μεγάλη Τετάρτη:  Ο Χριστός επιάστη. Μεγάλη Πέμπτη: Ο Χριστός παιδεύτη. Μεγάλη Παρασκευή: Ο Χριστός στο καρφί. Μεγάλο Σάββατο: Ο Χριστός στον τάφο. Μεγάλη Κυριακή: Ο Χριστός θ’ αναστηθεί. Απλοϊκό μεν που περιγράφει όμως πλήρως το Θείο Δράμα.

Λίγο αφελές, αλλά τόσο κοντά στα ήθη και τα έθιμά μας

Μέχρι όμως να διαδράμουμε την απόσταση από την «Μεγάλη μαχαίρα» μέχρι το «Ο Χριστός θ’ αναστηθεί», συνέβαιναν διάφορα «δρώμενα», που χρωμάτιζαν τις Άγιες Μέρες.

Είχαμε την Μεγάλη Τρίτη, το Τροπάριο της «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης γυνής» ή αλλέως το «Τροπάριο της Κασσιανής». Βέβαια τότε, δεν είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε ποιές ακριβώς  ήταν οι αμαρτίες, στις οποίες είχε περιπέσει η περί ης ο λόγος  γυνή. Ούτε και μας πολυενδιέφερε άλλωστε.

Την Μεγάλη Τετάρτη, κάπου εκεί προς στο μεσημέρι, φορούσαμε τα «καλά» μας και πηγαίναμε στο Ευχέλαιο, ενώ το  βράδυ είχαμε κατά κάποιον τρόπο συνέχεια εκ του προηγουμένου, αφού η χθεσινή αμαρτωλή είχε ανανήψει  και άλειψε τα πόδια του Ιησού.

Κάπου εκεί και οι νοικοκυρές άρχισαν να έχουν τα πάρε δώσε με τον φούρνο της γειτονιάς. Η μητέρα μου, πιστή στις παραδόσεις,  κάποια Μ. Τετάρτη, άρχισε τις προπαρασκευαστικές ενέργειες για την παρασκευή πασχαλινών κουλουριών. Μία ενέργεια ήταν να βρούμε την λαμαρίνα, η οποία βρισκόταν στον φούρνο του Κωνσταντάρα, μία οικογένεια αρτοποιών, την οποία σήμερα την συναντάς ολόκληρη στον… οικογενειακό τους τάφο.

Την αποστολή προσκομίσεως της λαμαρίνας από τον φούρνο, είχα αναλάβει εγώ, την οποία και εξετέλεσα στο ακέραιο. Επίσης ανέλαβα και την μεταφορά των κουλουρακίων για ψήσιμο. Την δεδομένη στιγμή η μητέρα μου, μού έδωσε μία… μαξιλαροθήκη για να βάλω μέσα τα ψημένα πλέον κουλουράκια, όπερ και εγένετο. Σε λίγο η μαξιλαροθήκη μετέφερε το πολύτιμο, όπως νόμιζα, περιεχόμενό της από τον φούρνο στο σπίτι, το οποίο και παρέδωσα πανευτυχής στην μητέρα μου και έσπευσα στην απέναντι από το σπίτι μου αλάνα, όπου από στιγμή σε στιγμή θα άρχιζε ακόμα ένα  τοπικό ντέρμπι ποδοσφαίρου, από την τσακαλαρία της γειτονιάς.

Και τότε…

Τότε βλέπω την μητέρα μου έξαλλη να κραδαίνει την μαξιλαροθήκη και να την εκτοξεύει στο διπλανό από την αλάνα χωράφι, μαζί με τα κουλουράκια. Τον λόγο τον έμαθα αργότερα. Τα περίφημα πιά κουλουράκια, δεν είχαν φουσκώσει καθόλου. Πλακέ πήγαν στον φούρνο,  κόντρα πλακέ γύρισαν. Ποτέ δεν έμαθα τον λόγο της πανωλεθρίας. Συμβαίνουν αυτά.

Κάπως έτσι κυλούσε η Μεγάλη Εβδομάδα. Με την Μεγάλη Πέμπτη και το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου», το οποίο μας συγκλόνιζε, καίτοι είμαστε πιτσιρικάδες, σε αντίθεση με εκείνο της Κασσιανής…

Την Μεγάλη Παρασκευή το πρωί, στασίδι στην εκκλησία για να… επιθεωρήσουμε αν στολίζουν καλά τον Επιτάφιο τα κορίτσια, ενώ η βραδινή περιφορά, που την συνόδευαν τα μελωδικότατα «Εγκώμια» αλλά και οι ευωδιές της Άνοιξης σε μάγευαν.

Μια χρονιά, που υπηρετούσα στον Έβρο έτυχε να πάρω άδεια το Πάσχα και το βραδάκι της Μεγάλης Παρασκευής, με βρήκε ταξιδεύοντας. Το θέαμα που αντίκριζα ήταν εκπληκτικό. Από κάθε χωριό που περνούσα οι Επιτάφιοι με διασταύρωναν ενώ στο βάθος μακριά σε όλα τα χωριουδάκια φαινόταν οι φωτεινές κατανυκτικές πομπές των πιστών. Αξέχαστες εικόνες.

Ε, τα υπόλοιπα τα ξέρετε. 

Το βράδυ του Μ. Σαββάτου ατέλειωτη προσμονή μέχρι να χτυπήσει η καμπάνα (τότε δεν είχε τηλεόραση να σπρώξεις την ώρα που δεν περνούσε με τίποιτα). Κάποιες απόπειρες για ζούλα κάποιο κουλουράκι ή κόκκινο αυγό αποκρούονταν από τον αντιπυραυλικό θόλο, που άκουγε στο όνομα «μητέρα».

Κάπως έτσι γίνονταν τότε τα πράγματα. Όχι και πολύ διαφορετικά αλλά και τόσο διαφορετικά από σήμερα, διότι άλλο να είσαι 10 χρονών και άλλο να θέλεις 10 χάπια στην καθισιά σου.

Τέλος πάντων.

Καλό Πάσχα φίλοι μου. Εμείς θα τα ξαναπούμε την Δευτέρα 20 Μαΐου.

Και έτσι για να σας την σπάσω με την Μεγαλοβδομαδιάτικη νηστεία…




https://www.dimokratia.gr/apopseis/577218/irthe-pali-i-paschalia/