Γιατί δεν πήγε ο Μεταξάς μάρτυρας στη Δίκη των Έξι; - Όλα τα γεγονότα και η πικρή αλήθεια

Υπάρχουν δύο κείμενα του Ιωάννη Μεταξά, δημοσιευμένα με το ημερολόγιό του από το 1960-64, που θα έπρεπε να είναι πασίγνωστα – αν η χώρα είχε εκπαιδευτικό σύστημα αντάξιό της. Το ένα είναι η εμπιστευτική ομιλία του στους ιδιοκτήτες και αρχισυντάκτες του αθηναϊκού Τύπου στις 30 Οκτωβρίου 1940, στην οποία εξήγησε διεξοδικά το «Όχι» του. Όποτε την επικαλούμαι, οι περισσότεροι ξεσπούν ότι δεν είχαν ιδέα…

Το άλλο κείμενο είναι η επίσης λεπτομερέστατη καταγραφή δύο συνομιλιών που είχε ο Μεταξάς στις 25 και 29 Μαρτίου 1921 με την ηγεσία του Αντιβενιζελισμού: Δημήτριο Γούναρη, Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη και Νικόλαο Θεοτόκη. Παρών ήταν και ο στρατιωτικός Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, παλιός του συνάδελφος στο Επιτελείο. Ο Μεταξάς είχε πλήρη επίγνωση της σημασίας όσων ειπώθηκαν και γι’ αυτό ασχολήθηκε δύο μήνες με την αναλυτική καταγραφή τους.

Μόλις είχε σχηματιστεί, επιτέλους, κυβέρνηση Γούναρη, με υπουργό Οικονομικών τον Πρωτοπαπαδάκη και υπουργό Στρατιωτικών τον ανίδεο Θεοτόκη. Θορυβημένοι από την ήττα της Στρατιάς Μικράς Ασίας στο Εσκί Σεχίρ, αυτοί προσπάθησαν μάταια να φορτώσουν στον Μεταξά την ουσιαστική ευθύνη για τη διεξαγωγή ενός πολέμου στον οποίο ήταν αντίθετος από το 1915.

Με απαράμιλλη και αμείλικτη διαύγεια, ο Μεταξάς επέμεινε ξανά και ξανά ότι ο πόλεμος με τους Τούρκους δεν μπορούσε ποτέ να κερδηθεί οριστικά. 

Οι Τούρκοι «απέδειξαν ότι έχουν όχι θρησκευτικόν, αλλά εθνικόν αίσθημα. Και εννοούν να παλαίσουν υπέρ της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των, ακριβώς δια τα αυτά πράγματα, υπέρ των οποίων ηγωνίσθημεν και ημείς κατ’ αυτών». Πρόκειται για «ένα λαόν αγωνιζόμενον υπέρ της υπάρξεώς του. Αυτός θα εύρη πάντοτε ανθρώπους να τον οδηγήσουν. Την απώλειαν της Σμύρνης και της ενδοχώρας αισθάνονται ως καιρίαν εθνικήν απώλειαν και αρχήν διαλύσεως της πατρίδος των». Ακόμη και αν ο Κεμάλ ηττημένος υπέγραφε τελικά τη Συνθήκη των Σεβρών, θα βρίσκονταν αργά ή γρήγορα άλλοι ηγέτες να αρχίσουν νέο εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο. Αλλά η Ελλάδα δεν μπορούσε να παραμένει διαρκώς επιστρατευμένη. Ήδη, άλλωστε, οι δυνάμεις της ήσαν τελείως ανεπαρκείς. 

Παραπληροφορεί η «Σκριπ» της 14ης Μαρτίου 1921: Στην πραγματικότητα, η επιθετική επιχείρηση της ελληνικής Στρατιάς κατέληξε σε οικτρή αποτυχία.

Οι συνομιλητές του δεν ήσαν καν σε θέση να κατανοήσουν όσα τους έλεγε. Όταν ο Μεταξάς συμβούλεψε να ξεχάσουν τις επιθετικές ενέργειες, να οχυρώσουν τα σύνορα της Συνθήκης των Σεβρών και να περιοριστούν στην άμυνα, ο Πρωτοπαπαδάκης απάντησε ότι για αμυντικό πόλεμο χρειάζονταν 17 μεραρχίες! 

Έτσι τους έλεγαν «οι στρατιωτικοί» (χωρίς να κατονομάζονται). Εξερράγη ο Μεταξάς: «Και χρειαζόμεθα μόνον 5 δια τον επιθετικόν;!» Ο Πρωτοπαπαδάκης παραδεχόταν ότι τα υπάρχοντα τουφέκια μάνλιχερ και λεμπέλ δεν ξεπερνούσαν τις 100.000 και μόλις έφταναν για τους ήδη επιστρατευμένους. Δεν μπορούσε λοιπόν να συμπληρωθεί η επιστράτευση, αλλά ούτε και ο οπλισμός, ελλείψει χρημάτων. Υπήρχαν χρήματα για μόλις δύο με τρεις μήνες… Γι’ αυτό βιάζονταν να νικήσουν τελειωτικά!

Από την πλευρά του ο Θεοτόκης παραδεχόταν με απίστευτη ελαφρότητα την ασχετοσύνη του ως υπουργού Στρατιωτικών, προκαλώντας στον Μεταξά έκρηξη οργής. Κλαιγόταν ο Θεοτόκης: «Εγώ δεν ηξεύρω τίποτε από αυτά τα πράγματα. Πώς θα λύσω ζητήματα που δεν έχω ιδέαν;». Ύστερα: «Δέξου, καημένε Μεταξά, να αναλάβης. Κάμε αυτό το beau geste». Έφτασε μάλιστα στο σημείο να αναρωτηθεί φωναχτά μήπως έπρεπε να παραιτηθεί και να πάρει τη θέση του ο Μεταξάς. 

Ιωάννης Μεταξάς: «Είμαι ευχαριστημένος ότι αντέστην. Μέσα μου όμως μελαγχολώ, διότι χωρίζομαι με όλους».

Αυτή ήταν πράγματι η μία και μοναδική θέση που ήταν έτοιμος να αποδεχθεί ο Μεταξάς. Ως υπουργός Στρατιωτικών, θα είχε τον πλήρη έλεγχο του στρατού και των επιχειρήσεων, επιβάλλοντας τις δικές του απόψεις. Αλλά ούτε ο Θεοτόκης το πρότεινε ούτε ο Γούναρης το διανοήθηκε, αφού γνώριζε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να χειραγωγήσει τον Μεταξά. Έτσι, τον πίεσαν οι τρεις επί πολλές ώρες με απίστευτες κουτοπονηριές, απειλές και προσβολές που τον εξαγρίωσαν – χωρίς ποτέ να του προσφέρουν αυτό που θα δεχόταν. Έλεγαν μάλιστα αναφανδόν ψέματα, αφού τη θέση αρχηγού του Επιτελείου που πρότειναν στον Μεταξά την είχαν ήδη δώσει στον Βίκτωρα Δούσμανη! Υπολόγιζαν όμως ότι ο Μεταξάς θα δεχόταν τελικά να ξαναγίνει υφιστάμενός του…

Για τους συνομιλητές του Μεταξά, καθοριστικός παράγοντας ήταν η κομπλεξική στάση τους απέναντι στον Βενιζέλο και ο τρόμος για το ενδεχόμενο επανόδου του. Ήθελαν να αποδείξουν σε όλους (ιδίως στη Μεγάλη Βρετανία) ότι θα τα καταφέρουν εξίσου καλά ή και καλύτερα από τον Βενιζέλο. Είπε απερίφραστα ο Γούναρης για τη Μικρασιατική Εκστρατεία: «Δεν ήτο ποτέ πολιτική μας. Ο Βενιζέλος μάς έφερεν εκεί. Τον πόλεμον τον εύρομεν». Ωστόσο: «Πολιτικήν δεν δυνάμεθα να αλλάξωμεν, είμεθα υποχρεωμένοι να εξακολουθήσωμεν τον πόλεμον μέχρι τέλους, έστω και αν κινδυνεύσωμεν να καταστραφώμεν. Άλλως οι Άγγλοι θα παύσουν να μας θεωρούν ως σοβαρόν Έθνος… Πρέπει να αποδείξωμεν ότι είμεθα Έθνος, επί του οποίου δύναται να υπολογίζει μία Μεγάλη Δύναμις».

Ο μεγάλος φόβος

Αντίστροφα, τους κατείχε ο φόβος ότι τυχόν απαγκίστρωση εκ μέρους τους από τη Μικρά Ασία θα επέφερε μοιραία την πτώση τους και την επιστροφή του μισητού εχθρού. Μιλώντας για τον κίνδυνο να επανέλθει ο Βενιζέλος αν αυτοί αποτύχουν, ο Γούναρης έφτασε στο σημείο να επικαλεστεί τα εντελώς ατομικά τους συμφέροντα: «Εμέ προσωπικώς τι με μέλει; Ενας άνθρωπος είμαι. Δεν έχω παρά να πάρω τον δρόμον μου οπουδήποτε. Αλίμονον σε σας που έχετε δεσμούς και περιουσίαν». Ο Γούναρης εννοούσε ότι ήταν ανύπαντρος και δεν είχε οικογένεια («δεσμούς») όπως οι άλλοι. (Δεν μετρούσε, όπως φαίνεται, ο δεσμός του με την Ασπασία Νάζου, ίσως επειδή αυτή θα τον συνόδευε.) Μπροστά σε τόσο απροκάλυπτη επίκληση της ιδιοτέλειας, ξέσπασε ο Μεταξάς: «Εις το κάτω-κάτω, εάν μόνον διά του Βενιζέλου θα ήτο δυνατόν να σωθή η Ελλάς, ας έλθη ο Βενιζέλος. Πρέπει να υπάγη ο τόπος μας εις τον διάβολον, διά να μη έλθη ο Βενιζέλος;».

Ωστόσο, το παθολογικό τυφλό μίσος για τον Βενιζέλο δεν συνοδευόταν από αληθινή αφοσίωση στον βασιλέα Κωνσταντίνο, στον οποίο ο Γούναρης όφειλε εξ ολοκλήρου την ανάδειξή του ως ηγέτη του Αντιβενιζελισμού. Αυτός και η κυβέρνησή του ήσαν ήδη αποφασισμένοι να εκμεταλλευθούν το γόητρο του Κωνσταντίνου, δημιουργώντας την πλαστή εντύπωση ότι τάχα αναλάμβανε ξανά «αρχιστράτηγος» με το επιτελείο του των Βαλκανικών Πολέμων. 

Δημήτριος Γούναρης: «Δεν ήτο ποτέ πολιτική μας. Ο Βενιζέλος μάς έφερεν εκεί. Τον πόλεμον τον εύρομεν».

Μάταια τόνισε ο Μεταξάς ότι, πέρα από τη συνταγματική ανωμαλία και τη σύγχυση ευθυνών, ο βαριά άρρωστος Κωνσταντίνος «δεν είναι εις θέσιν να διεξαγάγη αυτό το έργον. Δεν δύναται να εξασκήση αυτήν την διοίκησιν». Ο Γούναρης ήταν αμετάπειστος: «Ο κόσμος βρίσκεται εν αγωνία και θέλει τον Βασιλέα επικεφαλής. […] Και ο Βασιλεύς πρέπει να τεθή επί κεφαλής, εν ανάγκη πρέπει και να θυσιασθή ο Βασιλεύς υπέρ του Εθνους!» Δηλαδή, πλήρης αντιστροφή σε σχέση με την ιεράρχηση που έκανε ο ίδιος άνθρωπος το 1915-17, συμβάλλοντας τότε καθοριστικά στην εκδήλωση και παγίωση του Εθνικού Διχασμού.

Μετά αυτό το πολύωρο «ξέσχισμα», όπως το ονομάζει, ο Μεταξάς ένιωσε ότι δεν τον ένωνε πλέον τίποτε με τους άλλους. «Είμαι ευχαριστημένος ότι αντέστην. Μέσα μου όμως μελαγχολώ διότι χωρίζομαι με όλους». Τον βασάνιζε, ωστόσο, η σκέψη ότι είχε αρνηθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του ξανά. Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, έγραφε στις 6 Φεβρουαρίου 1922: «Πώς χειροτερεύει η εθνική μας κατάστασις! Τι ειμπορούσα να κάμω; τίποτε· μόνον να θυσιασθώ και εγώ με ανθρώπους τους οποίους εθεώρουν απατεώνας, και δια υπόθεσιν εις την οποίαν δεν είχα καμίαν πίστιν». Ενιωθε όμως και «χαιρεκακία» για την αποτυχία των «απατεώνων»… Από την πλευρά του, ο Γούναρης είχε φτάσει στο σημείο να τον απειλεί απερίφραστα με «λυντσάρισμα» και ότι «θα του σπάση το κεφάλι». 

Πρωτοσέλιδο του «Ελεύθερου Τύπου» στις 17 Μαρτίου του 1921 με αναφορά στην εαρινή επίθεση της Στρατιάς Μικράς Ασίας. 

Οταν πια ξέσπασε, μετά την Καταστροφή, το στρατιωτικό κίνημα με επικεφαλής τους συνταγματάρχες Νικόλαο Πλαστήρα και Στυλιανό Γονατά (η «Επανάσταση του 1922»), ο Μεταξάς βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Δεν είχε κανένα δισταγμό να προσφέρει ξανά τις υπηρεσίες του στον βασιλέα Κωνσταντίνο, ως πολιτικός πλέον. Σ’ αυτόν ανέθεσε ο Κωνσταντίνος να συντάξει την επιστολή παραίτησης και το αποχαιρετιστήριο διάγγελμά του. Χώρισαν κατασυγκινημένοι, με τον Μεταξά να κλαίει.

Αλλά δεν μπορούσε να προσέλθει ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη των Εξι (και των άλλων δύο, που δεν εκτελέστηκαν). Οπως γράφει ο Γρηγόριος Δαφνής, είχε ασκήσει ο Μεταξάς τόσο οξεία δημόσια κριτική στις κυβερνήσεις της περιόδου 1920-22 «ώστε μόνη αυτή θα ήτο αρκετή δια να στηρίξη κατηγορητήριον». Δεν τεκμηριώνεται ωστόσο ο ισχυρισμός του Δαφνή ότι ο Μεταξάς, για να γίνει αυτός ηγέτης του Αντιβενιζελισμού, συνέβαλε όσο μπορούσε στην εκτέλεση των Εξι. Αν ίσχυε αυτό, αρκούσε να καταθέσει ως μάρτυρας απλώς τις συνομιλίες του 1921, όπως τις είχε καταγράψει…

Ο Μεταξάς ασφαλώς βρέθηκε σε δίλημμα εάν όφειλε να παρέμβει στη δίκη. Δεν αδιαφόρησε πάντως. Απέφυγε να καταθέσει ως μάρτυρας, αλλά ζήτησε από τον πρωθυπουργό Κροκιδά να έχουν οι κατηγορούμενοι δικαίωμα έφεσης στη μελλοντική Εθνοσυνέλευση. Ο Κροκιδάς όμως ήταν ανίσχυρος, όπως έδειξε και η παραίτησή του. Ο Μεταξάς δεν μπορούσε πλέον παρά να γράψει, μετά την εκτέλεση: «Τουλάχιστον εφάνησαν ανδρείοι».
 
* Ο κ. Γιώργος Θ. Μαυρογορδάτος είναι ιστορικός, τ. καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.

πηγή:https://www.kathimerini.gr/politics/561308233/o-metaxas-kai-i-diki-ton-ex/

Συνέβη σαν Σήμερα: - Οι Βουλευτικές Εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 - Το ΚΚΕ, με διαταγή του Ζαχαριάδη, επιτέθηκε στο Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου - Πόσοι δολοφονήθηκαν - Τα αποτελέσματα των εκλογών

 

Οι εθνικές εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946 ήταν οι πρώτες εκλογές στη χώρα μας, μετά το 1936. Είχαν μεσολαβήσει η κυβέρνηση  Μεταξά, το έπος του '40, η Κατοχή, η Αντίσταση, η Απελευθέρωση, τα Δεκεμβριανά και η Συμφωνία της Βάρκιζας. Αποδείχτηκαν μοιραίες, επειδή η έλλειψη συνεννόησης των πολιτικών δυνάμεων σηματοδότησε την έναρξη του εμφυλίου πολέμου, οι επιπτώσεις του οποίου ταλαιπώρησαν τη χώρα για τα επόμενα τριάντα χρόνια.

Στις αρχές του 1946 την Ελλάδα κυβερνά ο κεντρώος Θεμιστοκλής Σοφούλης. Με την προτροπή των Άγγλων προκηρύσσει εκλογές για τις 31 Μαρτίου. Τα ΕΑΜικά κόμματα, με επικεφαλής το ΚΚΕ και οι αριστεροί φιλελεύθεροι υπό τον Γεώργιο Καφαντάρη αντιδρούν. Ζητούν δίμηνη αναβολή και εγγυήσεις, επειδή θεωρούν τις εκλογές σημαδεμένες υπέρ της δεξιάς, η οποία είχε εξαπολύσει ένα κύμα «λευκής τρομοκρατίας» στη χώρα, μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας και τον αφοπλισμό του ΕΑΜ. Στο στόχαστρο των ακροδεξιών ομάδων ήταν όχι μόνο οι αριστεροί πολίτες, αλλά και οι κεντρώοι αντιμοναρχικοί.

Δεν εισακούονται και τελικά το ΚΚΕ, που φλερτάρει με την ένοπλη κατάληψη της εξουσίας, και η κεντροαριστερά θα ανακοινώσουν αποχή από τις εκλογές. Στις εκλογές θα λάβουν μέρος μόνο δεξιοί και κεντρώοι πολιτικοί σχηματισμοί. Οι παλιοί αντίπαλοι της προπολεμικής περιόδου είναι παρόντες, αλλά κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Το φιλομοναρχικό Λαϊκό Κόμμα, συμπαγές και ενωμένο, αποτελεί τον άξονα της δεξιάς συμμαχίας «Ηνωμένη Παράταξις Εθνικοφρόνων», ενώ το Κόμμα των Φιλελευθέρων, που ίδρυσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, είναι διασπασμένο σε έξι τμήματα (Κόμμα Εθνικών Φιλελευθέρων, Μεταρρυθμιστικόν Κόμμα, Κόμμα Βενιζελικών Φιλευθέρων, Δημοκρατικόν Σοσιαλιστικόν Κόμμα, Κόμμα των Φιλελευθέρων και οι Φιλελεύθεροι του Καφαντάρη που απέχουν).

Το πρωί της 31ης Μαρτίου οι ψηφοφόροι πηγαίνουν στις κάλπες με το άγγελμα ότι τα ξημερώματα κομμουνιστές αντάρτες υπό τον Καπετάν Μπαρούτα επιτέθηκαν στο Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου, με διαταγή του ηγέτη του ΚΚΕ, Νίκου Ζαχαριάδη. Κατά τη συμπλοκή σκοτώθηκαν 9 χωροφύλακες και 2 στρατιώτες, που συμμετείχαν στη φρουρά των εκλογικών τμημάτων. Η επίθεση αυτή θεωρείται από πολλούς ως το προοίμιο του Εμφυλίου Πολέμου.

Οι εκλογές θα γίνουν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, με αναλογικό εκλογικό σύστημα και θα τις κερδίσει η δεξιά και βασιλόφρων «Ηνωμένη Παράταξις Εθνικοφρόνων» με το 55,12% των ψήφων. Οι δύο κεντρώοι σχηματισμού, «Εθνική Πολιτική Ένωσις» και «Κόμμα των Φιλελευθέρων», θα συγκεντρώσουν το 34,67% των ψήφων. Όσον αφορά στο ποσοστό της αποχής, που πρέπει να θεωρείται «πολιτική», οι απόψεις διίστανται, επειδή δεν ανακοινώθηκε ο αριθμός των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων: Το ΚΚΕ την ανεβάζει στο 50%, οι διεθνείς παρατηρητές την κατεβάζουν στο 9,3%. Η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση. Νεώτερες έρευνες την υπολογίζουν γύρω στο 20-25%. Πολύ αργότερα, το ΚΚΕ θα κάνει την αυτοκριτική του και θα θεωρήσει μεγάλο πολιτικό λάθος την αποχή (Καθαίρεση Ζαχαριάδη το 1956, 8ο Συνέδριο του 1961)

Αποτελέσματα

	ΚΟΜΜΑΤΑ	ΑΡΧΗΓΟΙ	ΠΟΣΟΣΤΑ
1	ΗΝΩΜΕΝΗ ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝΩΝ		55,12
	Λαϊκό	Πέτρος Μαυρομιχάλης, Κωνσταντίνος Τσαλδάρης, Τζον Θεοτόκης.
	Εθνικόν Φιλελευθέρων	Στυλιανός Γονατάς
	Μεταρρυθμιστικόν	Απόστολος Αλεξανδρής
	Πανελλήνιον Εθνικόν	Αλέξανδρος Σακελλαρίου
	Πατριωτική Ένωσις
	Βασιλοφρόνων
	Ανασυγκροτήσεως
	Κοινωνική Ριζοσπαστική Ένωσις
	Εμπρός
	Συνεργαζόμενοι
2	ΕΘΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ		19,28
	Βενιζελικών Φιλελευθέρων	Σοφοκλής Βενιζέλος
	Δημοκρατικόν Σοσιαλιστικόν	Γεώργιος Παπανδρέου
	Εθνικόν Ενωτικόν	Παναγιώτης Κανελλόπουλος
	Δημοκρατική Ένωσις
	Συνεργαζόμενοι
3	ΚΟΜΜΑ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ	Θεμιστοκλής Σοφούλης	14,39
4	ΕΘΝΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ	Ναπολέων Ζέρβας	5,96
5	ΕΝΩΣΙΣ ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝΩΝ		2,94
	Εθνικοφρόνων	Θεόδωρος Τουρκοβασίλης
	Λαϊκόν Αγροτικόν	Γεώργιος Παμπούκας
6	ΕΝΩΣΙΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ		0,67
	Αγροτικόν Ελλάδος	Αλέξανδρος Μυλωνάς
	Αγροτικόν Δημοκρατικόν Ελλάδος
	Δημοκρατικόν Αγροτικόν
	Αγροτικαί Ομάδες του Αγροτικού και Εργατικού Κόμματος
7	ΚΟΜΜΑ «Χ» (ΧΙΤΩΝ) ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ	Κωνσταντίνος Ευσταθόπουλος	0,17
8	ΚΟΜΜΑ ΑΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ	Α. Αντωνόπουλος	0,10
9	ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΑΡΑΤΑΞΙΣ ΕΛΛΗΝΩΝ	Διοικούσα Επιτροπή	0,03
10	ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΦΕΔΡΩΝ	Διοικούσα Επιτροπή	0,01
11	ΚΟΜΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΕΩΣ	Δ. Παπαπολύζος
12	ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ	Διοικούσα Επιτροπή
13	ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ		1,33

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/240?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-03-31

© SanSimera.gr

Υπτγος ε.α. Χρήστος Μπολώσης - Νύχτα 30 προς 31 Μαρτίου του 1946: - Επίθεση κομμουνιστών στον Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου - 100 παλικαράδες σύντροφοι εναντίον 10 χωροφυλάκων και στρατιωτών

 

Εκείνο το πρωινό ό Τζίτζης έφθασε νωρίς στο καφενείο «Η Συνάντησις των φίλων» του  Νικολάου Μερακλή, του επιλεγόμενο και «Μπίχλα» καθόσον η καθαριότης δεν είναι και το δυνατό του σημείο.

• Aπό τον Υπτγο ε.α. Χρήστο Μπολώση

Εδώ και δυό μέρες στη πόρτα του καφενέ είχε αναρτηθεί σχετική ανακοίνωση, που ενημέρωνε το ευγενές και φιλομαθές κοινό, ότι ο αξιότιμος κ. Τζίτζης θα συνέχιζε σήμερα την κουβέντα περί την επίθεση στο Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου (ΣΧΛ), που έγινε την νύχτα της 30 προς 31 Μαρτίου του 1946.

Μαζεύτηκε το λοιπόν ο κόσμος, παρήγγειλλαν τα ούζα τους, έσουραν τις καρέκλες τους γύρο απ΄ το τραπέζι του δάσκαλου και ο Τζίτζης άρχισε.

– Η 2η Ολομέλεια του ΚΚΕ μάγκες, που έγινε στις 12 Φεβρουαρίου του 1946, αποφάσισε μεταξύ των άλλων: «…Το ΕΑΜ πρέπει αμέσως να πάρει όλα τα οργανωτικά – τεχνικά μέτρα που θα επιτρέψουν στο λαό μας ν’ αποκρούσει τη δολοφονική τρομοκρατία και να ματαιώσει τα φασιστικά σχέδια των εκμεταλλευτών του. Πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι να σταματήσει ο λαός με τη Μαζική Λαϊκή Αυτοάμυνα…».

«Λαϊκή Αυτοάμυνα» λοιπόν. Άρα; Άρα αποφασίστηκε η υλοποίηση της εντολής του κόμματος και  ξημερώνοντας η 31 Μαρτίου που είχε ορισθεί μέρα των εκλογών και από τις οποίες το ΚΚΕ είχε κηρύξει αποχή, ξεκινάει το πανηγύρι.

– Το οποίον δάσκαλε; αρωτάει ο Στελάκης που τραβολογιέται μεν με την ΚΝΕ, αλλά και σάμπως και δεν τα καταπίνει αμάσητα τα παραμύθια που τους ταΐζουν.

– Το οποίον Στελάκη και σεις η εκλεκτή ομήγυρης, γύρω στα μεσάνυχτα της 30 Μαρτίου του 1946, περίπου 100 νταήδες του ΚΚΕ επιτέθηκαν στον ΣΧΛ στο οποίον στρατωνίζονταν καμιά δεκαριά χωροφύλακες και στρατιώτες, που προορίζονταν για φρούρηση των εκλογικών τμημάτων την άλλη μέρα.

Το τι έγινε, αναφέρεται στην ανακοίνωση του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Ακούστε την, που την έφερα μαζί μου: «Το υπουργείον Δημοσίας Τάξεως ανακοινοί μετά λύπης, ότι κατά τηλεγράφημα του Διοικητού Χωροφυλακής Κατερίνης, την ώραν 23.30′ της 30ής Μαρτίου ενεστώτος έτους συμμορία εξ εκατό και πλέον κομμουνιστών, ωπλισμένων δι’ αυτομάτων όπλων και όλμων, προσέβαλεν δολοφονικώς τους εις τον Σταθμόν Χωροφυλακής Λιτοχώρου Κατερίνης στρατωνιζομένους άνδρας της Χωροφυλακής και Εθνοφυλακής, οίτινες προωρίζοντο διά την τήρησιν της τάξεως κατά τας εκλογάς (σημείωση: Η σύγκρουση έγινε ταυτόχρονα σε δύο σημεία. Στον Σταθμό Χωροφυλακής, κοντά στην κεντρική πλατεία, και στο διώροφο κτίριο όπου στεγαζόταν το απόσπασμα Χωροφυλακής στο δυτικό μέρος του χωριού, κοντά στη σημερινή πλατεία Εθνικής Αντίστασης). Επηκολούθησε συμπλοκή διαρκέσασα πλέον της ώρας, καθ’ ην το οίκημα του Σταθμού Χωροφυλακής ανεφλέγη εκ των βλημάτων όλμων. Κατά ταύτην εφονεύθησαν 6 χωροφύλακες, 2 λοχίαι, 2 στρατιώται και ετραυματίσθησαν 2 χωροφύλακες. Η συμμορία, μετά την πραγματοποίησιν του εγκληματικού σχεδίου της, ετράπη προς την ορεινήν δασώδη περιοχήν του Ολύμπου». (Η κυβερνητική ανακοίνωση στις εφημερίδες της 1ης Απριλίου 1946).

– Και οι παλικαράδες, που 100 τα ‘βαλλαν με 10,  τι απώλειες είχαν κ. Τζίτζη; ρώτησε κάποιος απ’ το βάθος.

– Δεν ξέρουμε, γιατί οι συμμορίτες είχαν την πρακτική   να παίρνουν μαζί τους, τους νεκρούς και τραυματίες τους.

Ο Τζίτζης σταμάτησε να πάρει  μιαν ανάσα. Είπε στον καφετζή Νικόλαο Μερακλή τον επιλεγόμενο και «Μπίχλα», να του φέρει ένα καινούργιο ποτήρι νερό, γιατί σ΄ αυτό που του είχε φέρει έπαιρνε το μπάνιο της μια μύγα και κοίταξε ένα έναν τους φιλομαθείς ακροατές του και φώναξε:

-Ρε σεις θέλετε αποδείξεις ότι το ΚΚΕ ό,τι και να γινόταν θα άρχιζε τον Συμμοριτοπόλεμο;

– Ε, αν γίνεται, είπε ο Προκόπης και δίπλωσε τον «Ριζοσπάστη».

– Πώς δε γίνεται ρε. Για ακούστε.  Ο «αντιστράτηγος» του ΕΛΑΣ Κικίτσας, του οποίου το όνομα ήταν Σαράντης Πρωτοπαπάς αλλά όλοι οι κομμουνιστοσυμμορίτες (Κ/Σ)  είχαν ψευδώνυμα, όπως οι λωποδύτες και οι εγκληματίες. Και μήπως δεν ήταν;…

Συνεχίζουμε όμως. Ο Κικίτσας λοιπόν, κράταγε και Ημερολόγιο, ένα απόσπασμα του οποίου δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Δημοκρατικός Στρατός». Ακούστε ρε τι έλεγε: «Και φθάνωμεν στις 31 Μάρτη 1946. Τις κάλπικες εκλογές που ενεργεί ο μοναρχοφασισμός, τις συνοδεύουν οι αστραπές του Λιτοχώρου. Στην επιχείρηση του Λιτοχώρου παίρνουν μέρος οι αγωνιστές Αλέκος Ρόσιος (Υψηλάντης), Παλάσκας (Παππούς Τζαβέλας), Γιώργος Ελευθερίου (Φωτεινός), Κοκοτάσιος (Ανδρεάδης), Βαγγέλης Μυλωνάς (Κωστάκης) και άλλοι. Το Λιτόχωρο  είναι ειδοποίηση του αδάμαστο λαού μας προς τον μοναρχοφασισμό ότι δεν θα δεχτεί πλαστογράφηση της θέλησής του. Έτσι ανοίγουν λαμπρές σελίδες της ένοπλης πάλης του λαού μας». Τι θα πει αυτό ρε σεις; Ρώτησε ο Τζίτζης.

– Να πω εγώ δάσκαλε; Πετάχτηκε ο Γρηγόρης, που μπορεί να ήταν κομμάτι ζωηρός, αλλά είχε μία μανία. Να διαβάζει.

– Για πες ρε Γρηγόρη.

– Θα το πω όμως με δικά μου λόγια.

– Πέστο όπως θες.

– Είπανε το λοιπόν οι ΚΚΕδες: Ρε τον απαυτό σας να χτυπήσετε κάτω, εμείς σας έχουμε ετοιμάσει ένα συμμοριτοπόλεμο μούρλια και θα τον κάνουμε ότι και να γίνει καθόσον η Ελλάδα είναι μαγαζί γωνία και λέμε να το κάνουμε πεσκέσι στον πατερούλη τον Στάλιν.

– Έτσι ακριβώς. Και δεν ήταν μόνο αυτά που είπαμε. Στις 25 Μαρτίου του 1946, ο Αρχηγός του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης έλεγε στους Έλληνες κομμουνιστές που βρίσκονταν στο Μπούλκες: «Πρέπει να είμαστε έτοιμοι. Είναι ανάγκη να εκπαιδευτείτε στρατιωτικά και μορφωθείτε πολιτικά. Στην Ελλάδα θα γυρίσετε με το ντουφέκι. Άλλη λύση δεν χωρεί».

– Με συγχωρείτε κ. Τζίτζη, πού είναι το Μπούλκες και τι απέγινε ο Ζαχαριάδης, ρώτησε με πονηρό ανθυποχαμόγελο ο Αντρέας, που ήταν και δεξιός ψάλτης στη εκκλησία της γειτονιάς, βοήθειά μας.

– Το Μπούλκες είναι  ένα χωριό που βρίσκεται στην σημερινή βόρεια Σερβία. «Μπούλκες» είναι η γερμανική ονομασία, ενώ σήμερα οι Σέρβοι το λένε «Μαγκλίτς», που θα πει «Νύφη». Μετά λοιπόν την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου του 1945, περίπου 4.500 Έλληνες κομμουνιστές πέρασαν τα σύνορα και αφού περιπλανήθηκαν στο Μοναστήρι (στη Βόρεια Μακεδονία πα να πει…), στη Στρώμνιτσα, στο Τέτοβο, στα Σκόπια, στο Πρίλεπ, στο Βέλες, στο Κουμάνοβο και αλλού, τελικά μεταφέρθηκαν στο Νόβι Σίβατς και στις 11 Ιουνίου του 1945 στο Μπούλκες. Εκεί γινόταν εκπαίδευση, όπως είχε ζητήσει ο Ζαχαριάδης, με σκοπό να ετοιμασθεί ένα στρατός για να εκτελέσει τον συμμοριτοπόλεμο που άρχισε με την επίθεση στον ΣΧΛ, όπως και έγινε.

»Για τον φουκαρά τον Ζαχαριάδη τι να πούμε; Κατέληξε μία τραγική φιγούρα, αφού μετά τα μεγαλεία (διετέλεσε και «πρωθυπουργός» στην «Προσωρινή Δημοκρατικά Κυβέρνηση»…), τελικώς,  το 1956, καθαιρέθηκε από την 6η «Πλατειά Ολομέλεια» του ΚΚΕ, αφού κατηγορήθηκε ως «Σεχταριστής». Δηλαδή για στενότητα πνεύματος, δηλαδή για… ξεροκεφαλιά. Ακολούθησε και αυτός την μοίρα όλων των ΓΓ το ΚΚΕ, που με διάφορες προφάσεις διεγράφησαν. Εξαίρεση αποτελεί η κα Παπαρρήγα… Τελικώς ο Ζαχαριάδης εξορίστηκε στην Σ. Ένωση και πέθανε κάτω από άθλιες συνθήκες στο Σοργκούτ της Σιβηρίας το 1973. Φήμες ότι τον σκότωσε η χούντα δεν επιβεβαιώνονται…

»Α, ο Ζαχαριάδης είχε πει και κάτι άλλο, σε ραδιοφωνικό του μήνυμα στις 16 Οκτωβρίου του 1949: «Ο Δημοκρατικός Στρατός δεν κατέθεσε τα όπλα, μα μονάχα τα έθεσε παρά πόδα. Παραμένει ισχυρός και με ακέραιες τις δυνάμεις του». Ήταν αμέσως μετά τη σφαλιάρα (μα τι σφαλιάρα!…)   στο Γράμμο και στο Βίτσι τότε που ο «ΔΣΕ» είχε καταντήσει ένα μάτσο εξαθλιωμένα ανθρωπάκια, που εκλιπαρούσαν για καταφύγιο τις γειτονιές «λαϊκές δημοκρατίες».

• Και τώρα τα γίνεται κ. Τζίτζη; Ρώτησε πάλι ο Στελάκης.
• Τώρα; Τώρα τιμούμε τους αγώνες του ΚΚΕ…

Πρωθυπουργός: - "Η κυβέρνηση έχει εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και σε ό,τι αποφασίσει εκείνη." - "Αποφεύγω να κρίνω δικαστικές αποφάσεις" ( Γιατί αποφάσισε να κρίνει ΑΡΝΗΤΙΚΑ τις Δικαστικές αποφάσεις για τα οφειλόμενα αναδρομικά;)

 

Kyriakos Mitsotakis 

8 ώρ.  · 

Καλημέρα σε όλες και όλους.

Ο Μάρτιος σήμερα «κατεβάζει αυλαία», και όπως όλα δείχνουν, αφήσαμε οριστικά πίσω τον χειμώνα. Έναν χειμώνα που ήταν ο θερμότερος στα ελληνικά χρονικά με βάση τα προκαταρκτικά δεδομένα της υπηρεσίας του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus. Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, και είναι ένα από τα μεγάλα ζητήματα που φιλοδοξεί η ΕΕ να αντιμετωπίσει με την Πράσινη Συμφωνία για κλιματική ουδετερότητα μέχρι το 2050. Καθόλου εύκολο εγχείρημα, αντιθέτως πολύ σύνθετο, πλην όμως επιτακτικό. Και πιστεύω ότι θα πρέπει όλες -και οι εγχώριες- πολιτικές δυνάμεις να πάρουν καθαρά θέση με συγκεκριμένες προτάσεις, καθώς μας αφορά επειγόντως και ως χώρα.

Να έρθω όμως στα της σημερινής εβδομαδιαίας ανασκόπησης. Επιτρέψτε μου πρώτα όμως μόνο δυο φράσεις για την πολιτική τυμβωρυχία του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών που επιχειρείται από την αντιπολίτευση με αποκορύφωμα την -απορριφθείσα τελικά- πρόταση δυσπιστίας. Όχι, δεν πανηγυρίζουμε για την αποτυχία τους να ρίξουν την κυβέρνηση, πατώντας πάνω στον πόνο και στην οργή των οικογενειών των θυμάτων. Κανείς δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος από την τοξικότητα και την πόλωση, τα έχουμε πληρώσει ακριβά και στο πρόσφατο παρελθόν. Αποκαλύφθηκε ωστόσο από το περιεχόμενο των τοποθετήσεων ότι μέλημα της αντιπολίτευσης δεν είναι να μην ξανασυμβούν αντίστοιχα δυστυχήματα. Δεν ακούσαμε τίποτα για τη βελτίωση των σιδηροδρόμων στη χώρα μας πάρα μόνο θεωρίες συνομωσίας. Είναι θλιβερό ότι η αντιπολίτευση καταφέρνει να συνασπιστεί μόνο πίσω από τερατολογίες και όχι γύρω από μια θετική πρόταση για το μέλλον της χώρας. Αυτό είναι και το αδιέξοδο των κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Η κυβέρνηση έχει εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και σε ό,τι αποφασίσει εκείνη. Ξαναλέω, δεν υπήρξε καμία προσπάθεια συγκάλυψης, δεν συγκυβερνούμε με κανένα συμφέρον. Ο καθένας στον ρόλο του. Όλοι κρινόμαστε από τους πολίτες. Και σταματώ εδώ. Εμείς θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που ζητάει η πλειοψηφία της κοινωνίας, να αλλάζουμε προς το καλύτερο τη χώρα, να αίρουμε διαχρονικά εμπόδια που μας κρατούν πίσω από τη σύγκλιση με την υπόλοιπη Ευρώπη.

Και μια από τις δεσμεύσεις μας για καλυτέρευση της ζωής των εργαζομένων είναι η αύξηση των μισθών. Την Παρασκευή λοιπόν ανακοινώσαμε τη νέα αύξηση του κατώτατου μισθού, η οποία θα ισχύσει από την 1η Απριλίου ώστε να ωφεληθούν και οι εργαζόμενοι στον τουρισμό. Αυτή είναι η τέταρτη αύξηση του κατώτατου μισθού από το 2022, ο οποίος τώρα ανεβαίνει στα 830 ευρώ. Δηλαδή 50 ευρώ παραπάνω τον μήνα και συνολικά 180 ευρώ παραπάνω από τα 650 του 2019, μια συνολική αύξηση 28%. Ταυτόχρονα, αυξάνουν οι τριετίες -που επανέφερε έπειτα από 12 χρόνια η κυβέρνησή μας- και 18 επιδόματα όπως το επίδομα μητρότητας που το λαμβάνουν πλέον αγρότισσες και ελεύθερες επαγγελματίες, το επίδομα γονικής άδειας και ανεργίας.

Σημαντική αύξηση έχουμε δει και στον μέσο μισθό: το 2019 ήταν στα 1046 ευρώ και σήμερα τα 1251 ευρώ. Έτσι, υπερκαλύπτουμε τις αυξήσεις στον πληθωρισμό που σωρευτικά έως σήμερα είναι στο 14-15%. Οι πληθωριστικές πιέσεις είναι παροδικές, όμως οι αυξήσεις στους μισθούς είναι μόνιμες, αφορούν εκατομμύρια νοικοκυριά και θα ισχύουν και μετά την υποχώρηση του πληθωρισμού.

Η απόφαση για νέα αύξηση στον κατώτατο είναι μελετημένη, χωρίς να θίγει αντοχές της οικονομίας και την ανταγωνιστικότητα. Στηρίζει το εισόδημα χωρίς να βάζει σε κίνδυνο τη μείωση της ανεργίας. Προφανώς, δεν είμαστε ακόμα εκεί που θέλουμε να είμαστε. Όμως πλέον η Ελλάδα έχει τον 11ο κατώτατο μισθό στην Ευρώπη μεταξύ 22 χωρών. Άρα σταδιακά συγκλίνουμε με τα ευρωπαϊκά εισοδήματα. Να σας θυμίσω τον στόχο μας, στον οποίον είμαστε προσηλωμένοι: έως το 2027 ο κατώτατος να φτάσει τα 950 ευρώ και ο μέσος μισθός τα 1500. Μόνο με υψηλούς βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης θα πετύχουμε ακόμα καλύτερα εισοδήματα για τους πολίτες και για αυτό εργαζόμαστε. Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η συνολική πορεία της οικονομίας και η πορεία αύξησης των εισοδημάτων κινείται προς τη σωστή, προς τη θετική κατεύθυνση.

Βελτίωση των εισοδημάτων επέρχεται για ορισμένες κατηγορίες συμπολιτών μας και μέσω της αφαίρεσης φορολογικών βαρών, όπως η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τους κατ’ επάγγελμα αγρότες και τους αλιείς παράκτιας αλιείας. Αυτό προβλέπει τροπολογία που έχουμε ήδη καταθέσει στη Βουλή, στο νομοσχέδιο για την ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής Οδηγίας για την εξασφάλιση παγκόσμιου ελάχιστου επιπέδου φορολογίας των ομίλων πολυεθνικών επιχειρήσεων και των εγχώριων ομίλων μεγάλης κλίμακας στην ΕΕ. Η απαλλαγή αφορά τα φορολογικά έτη 2019 και εφεξής καθίσταται μόνιμη προκειμένου να στηρίξουμε αυτές τις επαγγελματικές ομάδες και μαζί τον πρωτογενή τομέα της οικονομίας μας.

Δεν ξεχνάμε τους ανέργους και πρωτίστως τους νέους και τις νέες μας για την αναβάθμιση των δεξιοτήτων τους, ώστε να αποκτήσουν αναγκαία εφόδια για την προετοιμασία της έναρξης ή της εξέλιξης της σταδιοδρομίας τους. Γι’ αυτό και στο πρόγραμμα του ΕΣΠΑ «Ανθρώπινο Δυναμικό και Κοινωνική Συνοχή» 2021-2027 εντάξαμε δράση για την απόκτηση επαγγελματικής εμπειρίας έως 25.000 ανέργων νέων ηλικίας 18-29 ετών με σκοπό την ένταξη στην αγορά εργασίας. Ο προϋπολογισμός της είναι 200 εκ. ευρώ και η πλατφόρμα για την υποβολή αιτήσεων θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι να εξαντληθεί ή να καλυφθούν όλες οι θέσεις. Η εκπαίδευση/κατάρτιση θα γίνει με 7μηνη πλήρη απασχόληση των δικαιούχων σε ιδιωτικές επιχειρήσεις όλης της χώρας. Στους ωφελούμενους θα καταβληθεί από τη ΔΥΠΑ μηνιαία αποζημίωση ίση με τον νόμιμο -αυξημένο από αύριο- κατώτατο μισθό και κατ’ αναλογία δώρα εορτών και επίδομα αδείας, ενώ για τον χρόνο συμμετοχής τους στο πρόγραμμα θα έχουν τη μικτή ασφάλιση του e-ΕΦΚΑ.

Ανάλογα προγράμματα χρηματοδοτούνται και από το Ταμείο Ανάκαμψης. Έτσι κάνουμε πράξη τη δέσμευσή μας να διοχετεύουμε κάθε ευρωπαϊκό και εθνικό πόρο που έχουμε στη διάθεσή μας για την περαιτέρω μείωση της ανεργίας και την βελτίωση του επενδυτικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος στη χώρα, έτσι ώστε οι συμπολίτες μας, πρωτίστως οι νέες και οι νέοι, να εξασφαλίσουν καλύτερα αμειβόμενες θέσεις εργασίας.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω το εξής: Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση των κρίσιμων μεταρρυθμίσεων της επόμενης περιόδου είναι μια πολύ σύνθετη διαδικασία, χρειάζεται τεχνοκρατική τεκμηρίωση προκειμένου να είναι έτοιμες στην ώρα τους και να εξασφαλίσουν την ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Σε αυτήν τη διαδικασία τα υπουργεία αξιοποιούν την τεχνική υποστήριξη της ΕΕ για την παροχή της απαραίτητης εμπειρογνωμοσύνης. Την ζητάμε όχι μόνο εμείς αλλά όλες οι χώρες της ΕΕ και τελικά η βοήθεια δίνεται σε όσους έχουν τις πιο άρτιες προτάσεις. Για το 2024 λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε 22 έργα τεχνικής βοήθειας για τη χώρα μας σε σύνολο 167 στην ΕΕ, και 11,6 εκ. ευρώ σε σύνολο 118 εκ. ευρώ. Δηλαδή η Ελλάδα απορροφά για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων το 10% των διαθέσιμων πόρων της ΕΕ, το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ευρώπη! Είναι μία ακόμη απόδειξη της βούλησής μας να προχωρήσουμε σε ακόμη περισσότερες μεταρρυθμίσεις στην υγεία, στην παιδεία, στην πολιτική προστασία, στον φορολογικό μηχανισμό.

Για να περάσω όμως και σε μία άλλη μας δέσμευση - την προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησε η κατ’ οίκον παράδοση φαρμάκων υψηλού κόστους σε ασθενείς με κυστική ίνωση ώστε να μην ταλαιπωρούνται ούτε οι ίδιοι ούτε οι φροντιστές τους με πολύωρες αναμονές στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ. Ίσως μερικοί το θεωρούν «μικρό». Για την καθημερινότητα αυτών των ανθρώπων και των κοντινών τους προσώπων όμως είναι πολύ μεγάλο. Οι ασθενείς το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να έχουν ενεργοποιήσει την άυλη συνταγογράφηση στην πλατφόρμα της ΗΔΙΚΑ. Υπολογίζεται ότι κάθε μήνα -σε αυτή την πιλοτική φάση- θα εξυπηρετούνται 1.850 ασθενείς οι οποίοι πάσχουν από πνευμονική υπέρταση, μεσογειακή και δρεπανοκυτταρική αναιμία και νόσο του κινητικού νευρώνα. Στόχος του Υπουργείου Υγείας είναι να αποστέλλονται κατ’ οίκον σε όλους τους ασφαλισμένους που λαμβάνουν φάρμακα υψηλού κόστους και τα φάρμακα που χρειάζονται αποθήκευση σε ψυγείο.

Από την Υγεία περνάω στην ενέργεια για να σας πω ότι το πρόγραμμα «Αλλάζω συσκευή για τις επιχειρήσεις» που αφορά την εγκατάσταση ενεργειακά αποδοτικού εξοπλισμού τροποποιήθηκε υπέρ των επιχειρήσεων που θέλουν να κάνουν χρήση. Συγκεκριμένα, θα καλύπτεται και η δαπάνη για τον σύμβουλο υποστήριξης για την καταχώρηση και οριστική υποβολή της αίτησης. Το ποσό ανέρχεται έως 300 ευρώ και αφορά και τις αιτήσεις που ήδη έχουν υποβληθεί. Η προθεσμία για τους ενδιαφερόμενους για ένταξη στο «Αλλάζω συσκευή για τις επιχειρήσεις» λήγει στις 14 Απριλίου. Η αξιοποίηση του προγράμματος θα οδηγήσει σε μείωση της κατανάλωσης ενέργειας και σε εξοικονόμηση οικονομικών πόρων, πολύτιμων ειδικά για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα θα έχουμε χαμηλότερη εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου.

Ξεκίνησε από χθες η ενεργοποίηση της visa express για Τούρκους επισκέπτες σε 5 νησιά του Ανατολικού Αιγαίου ενώ σύντομα θα επεκταθεί και σε άλλα πέντε. Τα συνολικά 10 νησιά που αφορά το μέτρο αυτό είναι η Λήμνος, η Λέσβος, η Χίος, η Ρόδος, η Σύμη, το Καστελόριζο, η Σάμος, η Λέρος, η Κάλυμνος και η Κως. H visa αυτή έχει επταήμερη διάρκεια και, όπως λένε οι αρμόδιοι φορείς των νησιών, υπάρχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από την άλλη πλευρά του Αιγαίου. Η visa express μπορεί να εκδίδεται όχι μόνο το καλοκαίρι, αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Έτσι, αυτό το μέτρο έχει σκοπό να τονώσει τον τουρισμό σε περιοχές και σε εποχές του χρόνου που η επισκεψιμότητα δεν είναι μεγάλη, τονώνοντας δηλαδή και τις τοπικές οικονομίες.

Και καθώς είμαστε σε τουριστικό περιβάλλον, να σας συστήσω τη νέα υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών, τις 5 ξενόγλωσσες ενότητες στην ιστοσελίδα του υπουργείου, στις οποίες αναφέρονται πρωτοβουλίες, καινοτομίες, θετικά βήματα και επιτυχίες της Ελλάδας ώστε να είναι προσβάσιμες σε όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο. Το περιεχόμενο ανανεώνεται, ακολουθώντας την επικαιρότητα, με θέματα που σχετίζονται με την πολιτική, την οικονομία, τις επενδύσεις, την εκπαίδευση, τις επιστήμες, την τεχνολογία, την έρευνα, τον αθλητισμό, και βεβαίως τον πολιτισμό.

Και αναφέροντας τον πολιτισμό, θέλω να πω πόσο εντυπωσιάστηκα από την ομορφιά της μαρμάρινης κεφαλής αγάλματος που έφερε στο φως η ανασκαφική έρευνα στους Φιλίππους της Μακεδονίας μας. Χρονολογείται από τον 2ο ή τις αρχές του 3ου αι. μ.Χ και εικάζεται πως ανήκει σε άγαλμα του θεού Απόλλωνα που πιθανώς -όπως διάβασα- κοσμούσε κρήνη της περιοχής. Το «μπράβο» ανήκει στην ομάδα που διενεργεί τις ανασκαφές στους Φιλίππους και στην οποία συμμετέχουν 3 καθηγητές και 15 φοιτητές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Οι έρευνες θα συνεχιστούν και την επόμενη χρονιά και μακάρι να έρθουν στο φως και άλλες σημαντικές αρχαιότητες.

Στον αθλητισμό τώρα: είχαμε υποσχεθεί ότι μέσα σε τρεις μήνες θα αλλάξουμε την θλιβερή εικόνα που παρουσίαζε το κλειστό προπονητήριο στίβου του ΟΑΚΑ, την οποία δεν χρειάζεται να περιγράψω με λεπτομέρειες. Ήταν ένας παρατημένος χώρος, απολύτως ακατάλληλος για την προπόνηση των αθλητών μας. Μέσα σε 3 μήνες, με την υπερπροσπάθεια που έγινε, μεταμορφώθηκε σε ένα σύγχρονο, ασφαλές και πλήρως ανακαινισμένο προπονητήριο. Και ποιος εγκυρότερος για να το πιστοποιήσει από τον χρυσό μας Ολυμπιονίκη και παγκόσμιο πρωταθλητή στο μήκος, τον Μίλτο Τεντόγλου που το επισκέφθηκε μαζί με άλλους πρωταθλητές και τους προπονητές τους. Τα καλά τους σχόλια μας γέμισαν χαρά. Ήταν χρέος μας να το κάνουμε πράξη. Τα βελτιωτικά έργα στο ΟΑΚΑ θα συνεχιστούν. Έχει δρομολογηθεί, μεταξύ άλλων, το εργομετρικό κέντρο εντός του Εθνικού Κέντρο Αθλητικών Ερευνών, μια εκκρεμότητα 30 χρόνων, το οποίο αναμένεται να υλοποιηθεί έως τέλος Αυγούστου του 2024, προϋπολογισμού 400.000 ευρώ.

Θα ήθελα να κάνω μία αναφορά σε κάτι που αφορά την επικαιρότητα, δηλαδή συγκεκριμένα δικαστικές υποθέσεις που έχουν συνταράξει το πανελλήνιο. Ελπίζω ότι γνωρίζετε πως τρέφω απεριόριστο σεβασμό στη θεμελιώδη αρχή της διάκρισης των εξουσιών και την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης ως πυλώνα της Πολιτείας, ως εκ τούτου αποφεύγω να κρίνω δικαστικές αποφάσεις και αυτό θα κάνω και τώρα.

Απλώς θέλω να επισημάνω κάποια πράγματα που αποδεικνύουν ποιος ενδιαφέρεται στην πράξη για το κράτος δικαίου, την παραδειγματική τιμωρία των θυτών ειδεχθών εγκλημάτων και την πραγματική προστασία των θυμάτων, αλλά και ποιοι τα επικαλούνται μόνο στα λόγια.

Με βάση τον Ποινικό Κώδικα που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019, στα κακουργήματα που τιμωρούνται με πρόσκαιρη κάθειρξη, μεταξύ των οποίων αυτό του βιασμού, ως ανώτατη ποινή προβλέπονταν τα 15 χρόνια με δικαίωμα υφ’ όρον απόλυσης στα 8 χρόνια. Χάρη στις αλλαγές που έκανε στον Ποινικό Κώδικα η κυβέρνησή μας το 2021, ο βιασμός με θύμα ανήλικο τιμωρείται αποκλειστικά με ισόβια κάθειρξη.

Επιπλέον, η ψήφιση του νέου Ποινικού Κώδικα πριν από λίγες μόλις ημέρες επέφερε αυστηροποίηση των ποινών στο σύνολο των κακουργημάτων που τιμωρούνται με πρόσκαιρη κάθειρξη και αύξησε το όριο της συνολικής ποινής που μπορεί να επιβληθεί σε όσους καταδικάζονται για περισσότερα του ενός κακουργήματα, από 20 σε 25 έτη. Με λίγα λόγια, αυτό σημαίνει ότι χάρη στις δικές μας παρεμβάσεις και αλλαγές, οι δράστες σοβαρών εγκλημάτων θα περνούν περισσότερα χρόνια στη φυλακή.

Όσοι ασχημονούν κατά του κράτους δικαίου και σπέρνουν τον σπόρο της αμφιβολίας στη δίκαιη οργή των πολιτών για υποθέσεις που μας πονάνε όλους, ας σωπάσουν. Και οι πολίτες ας βγάλουν τα συμπεράσματα τους για το ποιος εργάζεται για την κάθαρση και ποιος για τη συσκότιση. Ας έχουμε εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. Τα fake news που συνειδητά διακίνησαν πάλι κάποιοι περί «ΝΔ και κάλυψης βιαστών» με αφορμή μια εισαγγελική πρόταση είναι αισχρά. Και θα το κλείσω εδώ.

Θα σας αφήσω με μια διεθνή αναγνώριση που δικαίως κατέκτησε η Θεσσαλονίκη. Αναφέρομαι στην ένταξή της στο Δίκτυο Δημιουργικών Πόλεων Γαστρονομίας της UNESCO. Αυτή η αναγνώριση αποτελεί μια ευκαιρία για να αναδειχθεί η μακραίωνη ιστορία της πόλης αλλά και το πώς έχει εξελιχθεί πλέον σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή μεγαλούπολη, έναν από τους καλύτερους γαστρονομικούς προορισμούς της Ευρώπης. Να θυμίσω ότι το Υπουργείο Τουρισμού εργάζεται για την αύξηση της αναγνωρισιμότητας των αγροτουριστικών και γαστρονομικών προορισμών και δραστηριοτήτων σε όλη τη χώρα και ετοιμάζει ειδική πλατφόρμα με διαδραστικό ψηφιακό χάρτη για την προβολή της εστίασης, του αγροτουρισμού και του γαστρονομικού τουρισμού στην Ελλάδα.

Τέλος για τη σημερινή ανασκόπηση της εβδομάδας! Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας και θα τα πούμε ξανά την επόμενη. Καλή Κυριακή σε όλες και όλους!