Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος
Για να γίνει πράξη το «Ως Εδώ» που νιώθουν οι πολίτες, πρέπει να γίνει απόφαση και το «προς τα πού».
Το «Ως Εδώ» πραγματοποιείται μόνο με ισχυρή απόφαση προς την Αλλαγή, προς την προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας, που διασφαλίζεται μόνο με νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις 21 Μαΐου.
Ο κ. Μητσοτάκης, με τη ξεπατικωμένη προπαγάνδα από τα εγχειρίδια και τις πρακτικές του Τραμπ, αποσκοπεί σε ένα και μόνο πράγμα: Να θολώσει τα νερά και να διαδώσει την άποψη ότι όλοι είμαστε ίδιοι.
Να οδηγήσει στην απάθεια και την αποχή, κυρίως τους νέους ανθρώπους, που αν πάνε μαζικά στη κάλπη δεν έχει καμία πιθανότητα να διασωθεί το καθεστώς που μας κυβερνά.
Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και ειδικά με τη ΝΔ του κ. Μητσοτάκη, δεν είμαστε καθόλου ίδιοι.
Θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο άλλωστε να τους μοιάσουμε - είναι μοναδικοί στο είδος τους.
Στη μάχη δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο τον κ. Μητσοτάκη αλλά και όσους φοβούνται το σύνθημα Δικαιοσύνη Παντού. Την ολιγαρχία της διαφθοράς, τα μεγάλα συμφέροντα, όλους εκείνους που έχουν στηρίξει το σημερινό καθεστώς που ζούμε και το θεωρούν ιδιοκτησία τους. Έχουμε απέναντι όλο το Σύστημα νομής, διαπλοκής, αισχροκέρδειας.
Στο ερώτημα των πολιτών αν το σύστημα διαφθοράς μπορεί να αλλάξει, η απάντησή μας δεν είναι απλά, ναι μπορούμε, αλλά κάτι περισσότερο: Είμαστε οι μόνοι που μπορούμε. Γιατί έχουμε αποδείξει στη διαδρομή μας τα καθαρά μας χέρια και το πεντακάθαρο πολιτικό μας μητρώο.
Όταν ο λαός μάς ανέθεσε την έξοδο από τη χρεοκοπία, τα καταφέραμε εκεί που οι άλλοι απέτυχαν. Αλλά αυτό είχε κόστος για τις πολιτικές μας και για εμάς. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν αξίζει όχι μια δεύτερη αλλά μια πρώτη ευκαιρία: Να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, να κυβερνήσει χωρίς επιτροπεία.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, νομίζω ότι αυτή η αποδοχή αντικατοπτρίζει και τα συναισθήματα όλων μας σε αυτήν εδώ την αίθουσα. Το βλέπουμε, το νιώθουμε, το καταλαβαίνουμε. Πάμε καλά.
Αυτό το μήνυμα, αυτόν τον αέρα, αυτή την αισιοδοξία, αυτή τη σιγουριά, θέλω να σας μεταφέρω από όποιες περιοχές, όποιες πόλεις, όποιες γειτονιές επισκέφτηκα τις τελευταίες μέρες.
Κι αυτή τη διαπίστωση νομίζω ότι τη μοιραζόμαστε όλοι. Επειδή εμείς δεν ζούμε πάνω από τον κόσμο, ούτε κοντά στον κόσμο. Ζούμε μέσα στον κόσμο.
Κι έτσι βλέπουμε και ξέρουμε και μας εμπνέει ότι από μέρα σε μέρα, κάθε στιγμή που περνάει, κάθε μέρα που περνάει, όσο πλησιάζουμε προς την εκλογική αναμέτρηση, η αντίθεση, η αγανάκτηση, η καταδίκη, η οργή, γίνεται λίγο-λίγο, απόφαση. Γίνεται απόφαση αλλαγής.
Το όχι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, μετουσιώνεται σε ναι στην αλλαγή, ναι στην προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας, ναι στο αίτημα για δικαιοσύνη παντού.
Λέμε και ακούμε συχνά ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια κρίσιμη εκλογική μάχη. Κρίσιμη για την κοινωνία, κρίσιμη για την πατρίδα, κρίσιμη για το αύριο. Και αυτό είναι αλήθεια.
Με αφετηρία όμως αυτή την κοινή μας διαπίστωση, θα ήθελα σήμερα να κάνουμε κι ένα βήμα παραπέρα. Οι εκλογές που έχουμε μπροστά μας είναι όχι μονάχα μια κρίσιμη αναμέτρηση, αλλά είναι και μια ευκαιρία. Είναι μια ευκαιρία για την κοινωνία, είναι μια ευκαιρία για την πατρίδα. Είναι μια ευκαιρία για τη δημοκρατία και την πρόοδο. Είναι μια ευκαιρία για το λαό μας.
Αυτή την ευκαιρία δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να την αφήσουμε να πάει χαμένη. Να επιτρέψουμε δηλαδή στη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη να την ακυρώσει με τη διχαστική ρητορεία, που δεν έχει άλλο σκοπό παρά να κρύβει τα προβλήματα, να κρύβει τους υπεύθυνους για τη δημιουργία αυτών των και κυρίως να κρύβει τις λύσεις.
Με τη ξεπατικωμένη αυτή προπαγάνδα από τα εγχειρίδια και τις πρακτικές του Τραμπ, που αποσκοπεί σε ένα πράγμα: Να θολώσει τα νερά και να διαδώσει την άποψη ότι όλοι είμαστε ίδιοι. Να οδηγήσει στην απάθεια και την αποχή, κυρίως τους νέους ανθρώπους, που γνωρίζουν όλοι πάρα πολύ καλά ότι αν πάνε τελικά στην κάλπη όλοι, δεν έχει καμία πιθανότητα να διασωθεί το καθεστώς που σήμερα μας κυβερνά.
Οφείλουμε λοιπόν σε αυτή τη μάχη όχι μόνο να ξεδιπλώσουμε το πρόγραμμα και την επιχειρηματολογία μας, αλλά να αντιμετωπίσουμε και αυτές τις πρακτικές του τραμπισμού.
Τα fake news, τις δολοφονίες χαρακτήρα, τις προβοκάτσιες, τις στοχευμένες επιθέσεις, που επιχειρούν να θέσουν οποιαδήποτε άλλη ατζέντα στον δημόσιο διάλογο εκτός από τα κρίσιμα, τα μεγάλα προβλήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία.
Και μπορεί να είναι άχαρο και κουραστικό αλλά οφείλουμε να το επαναλαμβάνουμε διαρκώς: Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και ειδικά με τη Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη, δεν είμαστε καθόλου ίδιοι. Θα ήταν άλλωστε εξαιρετικά δύσκολο άλλωστε να τους μοιάσουμε. Είναι μοναδικοί στο είδος τους.
Δε μοιάζουμε ούτε στις ιδέες, ούτε στις κοινωνικές αναφορές, ούτε στις αντιλήψεις μας για το κράτος, ούτε στο ήθος και το ύφος της εξουσίας, ούτε βεβαίως πολύ περισσότερο, στα συμφέροντα που εκπροσωπούμε.
Και να κάνουμε για άλλη μια φορά σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις: Δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση εμείς να μπούμε σε αυτή την αρένα της τοξικότητας και του διχασμού που επιδιώκει η Νέα Δημοκρατία του κυρίου Μητσοτάκη.
Καμιά συκοφαντία και καμιά προβοκάτσια δεν πρόκειται να μας αποσπάσει από την προσήλωσή μας στα μεγάλα θέματα, στη ζωή, την ασφάλεια, την πραγματικότητα που βιώνει σήμερα η μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
Να το πω διαφορετικά για να παραφράσω μια γνωστή φράση του αξέχαστου Ηλία Ηλιού: Εμείς θα τους ταράξουμε στην πραγματικότητα. Στην πραγματικότητα και στην αλήθεια.
Ποια είναι λοιπόν αυτή η πραγματικότητα που ζούμε σήμερα, που ζει η μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας εδώ και τέσσερα χρόνια; Γιατί είναι τέσσερα χρόνια που κυβερνά αυτή η κυβέρνηση: Η πραγματικότητα αυτή έχει να κάνει με την ακρίβεια που ρημάζει τους πολλούς και με την αισχροκέρδεια που απολαμβάνουν οι λίγοι.
Έχει να κάνει με τη διάλυση του ΕΣΥ, με τις εκατόμβες της πανδημίας για χιλιάδες ανθρώπινες ζωές που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί. Και με τη διάλυση σήμερα των δημόσιων νοσοκομείων.
Η πραγματικότητα έχει να κάνει με την κακοποίηση του κράτους δικαίου, τις υποκλοπές και το παρακράτος, που το στρατηγείο του παρακράτους είχε στηθεί στο Μέγαρο Μαξίμου, μεσοτοιχία με το γραφείο του κ. Μητσοτάκη.
Η πραγματικότητα έχει να κάνει με τα δισεκατομμύρια των απευθείας αναθέσεων, τη γαλάζια επέλαση σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς, τις πρακτικές του κ. Πάτση, της λεηλασίας, δηλαδή, και των υπολοίπων.
Έχει να κάνει με τη μεσαία τάξη, που δήθεν ο κ. Μητσοτάκης υποσχέθηκε ότι θα την έβαζε στο σαλόνι αλλά την έκανε να ζει με το κουπόνι. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η πραγματικότητα έχει να κάνει επίσης με τα “κοράκια” που απειλούν με πλειστηριασμούς την πρώτη κατοικία των πολιτών. Με την κατάργηση του οχτάωρου, τις απλήρωτες υπερωρίες, τη μαύρη εργασία, τη διάλυση κάθε έννοιας προστασίας των εργαζομένων.
Με τα πανεπιστήμιά μας, που αντί να έχουν καθηγητές, έχουν περισσότερους αστυνομικούς και φράχτες για χιλιάδες παιδιά, που θέλουν να τα κατευθύνουν στα ιδιωτικά κολλέγια.
Έχει να κάνει η πραγματικότητα όμως και με την εγκληματικότητα που ανθεί και την ανασφάλεια να είναι τελικά το βασικό συναίσθημα, αφού η μαφία συνεργάζεται με την Αστυνομία. Αντί να διώκεται από την Αστυνομία, φαίνεται ότι συνεργάζεται με αυτήν.
Η πραγματικότητα λοιπόν έχει να κάνει με αυτό το γενικευμένο αίσθημα ανασφάλειας και αδικίας που επικρατεί σε όλη την ελληνική κοινωνία, σε κάθε έκφανσή της.
Αυτή λοιπόν η σκληρή πραγματικότητα και αυτά τα μεγάλη προβλήματα, που έχει σήμερα η ελληνική κοινωνία, αναζητούν λύσεις. Και με αυτά τα προβλήματα εμείς πρέπει να ασχοληθούμε σε αυτή την πορεία προς τις εκλογές. Για αυτά τα προβλήματα πρέπει να αναδείξουμε τις λύσεις, τις οποίες έχουμε επεξεργαστεί όλο το προηγούμενο διάστημα. Αυτά τα προβλήματα θα αντιμετωπίσουμε με σχέδιο, αποφασιστικότητα και με βούληση για μεγάλες μεταρρυθμιστικές τομές, μεταρρυθμίσεις και αλλαγές.
Και πιστέψτε με, οι πολίτες διψάνε για να ακούσουν λύσεις στα προβλήματά τους, όχι διαπιστώσεις. Όλοι ξέρουμε ποιος είναι ο Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του. Λύσεις ζητάνε ν’ ακούσουν οι πολίτες. Όχι διαπιστώσεις ούτε εύκολες δικαιολογίες.
Πιστεύω ότι το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών –και σήμερα κλείνουμε 40 μέρες απ’ αυτό το τραγικό δυστύχημα και πρέπει να πούμε και σήμερα εδώ ότι δεν ξεχνάμε τους συμπολίτες μας, τα νέα παιδιά που άδικα χάθηκαν, που πήραν το τρένο να πάνε στον προορισμό τους και δεν έφτασαν ποτέ- η τραγωδία των Τεμπών, λοιπόν, έχω την αίσθηση ότι άλλαξε τον τρόπο που η ελληνική κοινωνία στέκεται απέναντι στο πολιτικό σύστημα συνολικά.
Η εύκολη προπαγάνδα δεν είναι πια εύπεπτη. Όλο το καθεστωτικό κυβερνητικό αφήγημα, πήγε μεμιάς στον κάλαθο των αχρήστων. Το δήθεν επιτελικό κράτος που αποδείχτηκε στην πράξη ένα διαλυμένο κράτος σμπαραλιασμένο, οι δήθεν άριστοι που αποδείχτηκαν άχρηστοι, οι δήθεν εκσυγχρονιστές που αποδείχτηκαν αναχρονιστές, μας βύθισαν στις πιο παλιές εποχές του κομματισμού, της οικογενειοκρατίας, της ευνοιοκρατίας και της αναξιοκρατίας.
Και κυρίως, νομίζω ότι αυτό το τραγικό δυστύχημα ανέδειξε πόσο ψεύτικος είναι τελικά όλος αυτός ο μηχανισμός της πανίσχυρης προπαγάνδας. Πόσο στημένος και υποκριτής είναι ο αρχιεπιτελάρχης του επιτελικού κράτους, που δήθεν τίποτα δεν ήξερε και δεν έχει ευθύνη για τίποτα. Όλοι οι άλλοι σ’ αυτή τη χώρα ευθύνονται, όλοι μας έχουμε από μια ευθύνη, 10 εκατομμύρια ευθύνες, εκτός από μία: Του πρωθυπουργού.
Κι έτσι νομίζω ότι σήμερα αυτό που είναι διάχυτο ως αίσθηση στην ελληνική κοινωνία είναι ένα: Φτάνει πια μ’ αυτή την προπαγάνδα και μ’ αυτή την υποκρισία. Αυτό είναι το αίσθημα που εγώ καταλαβαίνω συζητώντας, μιλώντας, περπατώντας μέσα στους ανθρώπους.
Και το κρίσιμο ερώτημα τώρα για την Κεντρική μας Επιτροπή, για τον ΣΥΡΙΖΑ, για κάθε δημοκρατικό πολίτη, είναι πώς αυτό το “ως εδώ” από διαπίστωση, από συναίσθημα, θα γίνει πράξη πολιτικής αλλαγής. Πώς θα ανοίξει ο δρόμος για την αλλαγή και την προοδευτική διακυβέρνηση.
Και νομίζω ότι έχουμε μπροστά μας ένα διπλό καθήκον. Το πρώτο, να επικοινωνήσουμε το πρόγραμμά μας, να πείσουμε ότι τα πράγματα μπορούν να γίνουν αλλιώς. Ότι έχουμε το σχέδιο και μπορούμε να βάλουμε ένα τέλος στην αισχροκέρδεια, στην απαξίωση, στην αδιαφορία, στην αναξιοκρατία, στην αδικία.
Και το δεύτερο, ότι η αλλαγή μπορεί να γίνει πράξη με μια προϋπόθεση: Την καθαρή, αδιαμφισβήτητη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στις επικείμενες εκλογές της 21ης του Μάη.
Μόνο λοιπόν με νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτό δεν είναι ένα επιχείρημα ψηφοθηρικό ή προπαγανδιστικό. Αντανακλά την αλήθεια των συσχετισμών, την αλήθεια της ζωής. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Το καθεστώς Μητσοτάκη θα ηττηθεί αν η Νέα Δημοκρατία του κ. Μητσοτάκη ηττηθεί σ’ αυτές τις εκλογές. Και η Νέα Δημοκρατία θα ηττηθεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία κερδίσει αυτές τις εκλογές, έρθει πρώτος σ’ αυτές τις εκλογές. Είναι απλά τα πράγματα.
Μόνο με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ο λαός μας θα δώσει μια σαφή και αυστηρή, θα έλεγα, εντολή όχι μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις, για προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας, τώρα, την επόμενη μέρα των εκλογών, στις 22 του Μάη.
Χωρίς τις περιπέτειες της αλυσίδας εκλογικών αναμετρήσεων που προτείνει και επιδιώκει ο κ. Μητσοτάκης. Αυτός είναι μόνο ο μόνος δρόμος προς την αλλαγή, για μια κυβέρνηση μακράς πνοής, που θα διαθέτει μια πρωτοφανή σε έκταση λαϊκή στήριξη. Είναι και ο μόνος δρόμος της πολιτικής και κοινωνικής σταθερότητας. Ο δρόμος της ενότητας του λαού μας στην κοινή προσπάθεια για το κοινό καλό.
Η Δεξιά επικαλείται το γεγονός ότι οι ηγεσίες των δημοκρατικών κομμάτων αρνούνται αυτή την προοπτική. Κι αυτό γίνεται επιχείρημα για να πείσει όχι ότι η κυβέρνηση συνεργασίας για την αλλαγή είναι αρνητική εξέλιξη, αλλά ότι είναι αδύνατη εξέλιξη.
Απαντάμε: Το γιατί δηλώνουν όσα δηλώνουν, όπως τα δηλώνουν, οι πάντες πριν από τις εκλογές, προσπαθώντας να κερδίσουν όσο γίνεται μεγαλύτερη λαϊκή επιρροή, είναι εύλογο. Η εκλογική αναμέτρηση είναι μια ανταγωνιστική διαδικασία. Και καλώς είναι έτσι.
Τι παραβλέπουν όμως όσοι διακινούν αυτή την άποψη; Παραβλέπουν ένα γεγονός: Αυτό που μεσολαβεί ανάμεσα στις προεκλογικές δηλώσεις και στις μετεκλογικές αποφάσεις, που είναι η λαϊκή ετυμηγορία, το ίδιο το εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτό παραβλέπουν. Και δεν είναι καθόλου ασήμαντο.
Τον κυρίαρχο λαό και τη δημοκρατικά εκφρασμένη εντολή του. Αυτή την εντολή λοιπόν πρέπει να τη ζητήσουμε με ευθύτητα, με ειλικρίνεια, για λογαριασμό όχι μόνο δικό μας, αλλά για λογαριασμό μιας αναγκαίας αλλαγής, πολιτικής και κοινωνικής και μιας αναγκαίας νέας διακυβέρνησης, προοδευτικής διακυβέρνησης.
Κι εγώ θέλω να πάω κι ένα βήμα παραπάνω τη σκέψη μου εδώ. Να αναρωτηθώ: Αν έρθει αυτό το αποτέλεσμα που ζητάμε, αν διαμορφωθούν οι συνθήκες με νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και άρα διαμορφωθούν όχι μόνο πολιτικά, ηθικά, αλλά και σε επίπεδο αριθμών οι συνθήκες που θα δίνουν τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης προοδευτικών δυνάμεων, ποια ηγεσία, ποιου δημοκρατικού κόμματος θα είναι αυτή που θ’ αποφασίσει να αγνοήσει αυτή τη θέληση;
Και αναρωτιέμαι και πάλι: Ποια ηγεσία ποιου δημοκρατικού κόμματος θα είναι αυτή που θα αποφασίσει να αγνοήσει αυτή τη θέληση του λαού για τη μεγάλη πολιτική αλλαγή; Ποια ηγεσία ποιου πολιτικού κόμματος θα είναι αυτή που θα αποφασίσει να επωμιστεί το κόστος για τη χώρα, αλλά και το κόστος για την ίδια, μιας σειράς εκλογικών αναμετρήσεων που επιδιώκει η Νέα Δημοκρατία, αλλά που σίγουρα δεν θα είναι θετικές για τον ελληνικό λαό.
Γι` αυτό λοιπόν επιμένουμε και θα επιμείνουμε ως την Κυριακή των εκλογών. Για να γίνει όμως πράξη, συντρόφισσες και σύντροφοι αυτό το “ως εδώ” που βγαίνει απ’ όλη την ελληνική κοινωνία, πρέπει ταυτόχρονα να γίνει απόφαση και το προς τα πού. Όχι μόνο το “ως εδώ” αλλά και το “προς τα πού”. Απόφαση και πράξη με τη ψήφο των πολιτών.
Το “ως εδώ” γίνεται πράξη μόνο με ισχυρή απόφαση προς τα πού: Προς την αλλαγή. Προς την προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας. Που διασφαλίζεται μόνο με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές. Άρα το “ως εδώ” γίνεται πράξη μόνο με την απόφαση “προς τα ψηφοδέλτια και τη νίκη για τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία”. Αυτό πρέπει να είναι το μήνυμά μας στους πολίτες.
Ξέρω και ξέρουμε, βέβαια, ότι σε αυτή τη μάχη δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο τον κ. Μητσοτάκη, την προπαγάνδα του και τα πεπραγμένα του. Αλλά έχουμε να αντιμετωπίσουμε και όλους εκείνους που απεχθάνονται και φοβούνται, ακόμα, και το σύνθημα που έχουμε εδώ: Το «Δικαιοσύνη Παντού».
Όλους αυτούς που το απεχθάνονται και φοβούνται, διότι έχουν συμφέροντα ισχυρά. Και δεν θέλουν τη δικαιοσύνη. Την ολιγαρχία της διαφθοράς, όλους εκείνους που έχουν στηρίξει αυτό το καθεστώς που ζούμε σήμερα, το θεωρούν ιδιοκτησία τους.
Και αναφέρομαι όχι μόνο σε συμφέροντα αλλά και σε τμήματα στην κορυφή της κρατικής πυραμίδας, που διαπλέκονται μαζί τους. Με δυο λόγια, δεν έχουμε απέναντί μας μόνο τον κ. Μητσοτάκη, αλλά όλο το σύστημα νομής, διαπλοκής, συμφερόντων, αισχροκέρδειας και διαφθοράς που φράζει τους πόρους της κοινωνίας και της χώρας.
Και το ερώτημα που πολλοί συμπολίτες μας έχουν είναι, καλοπροαίρετα απέναντί μας, είναι: Αυτό το σύστημα μπορεί να αλλάξει με μια εκλογική νίκη, με μια πολιτική αλλαγή; Μπορεί να αλλάξει όλο αυτό το σύστημα; Μπορεί να αλλάξει το κράτος; Μπορεί να αλλάξει η Δικαιοσύνη; Μπορεί να αλλάξει η ενημέρωση; Μπορεί να πάψει η εξουσία να υπηρετεί πάντα τα μεγάλα συμφέροντα εις βάρος της μεγάλης λαϊκής και κοινωνικής πλειοψηφίας;
Και εν τοιαύτη περιπτώσει, όταν στο πάνε παρακάτω, σου λένε “ωραία, εμείς ξέρουμε ότι το θέλετε, το μπορείτε όμως να το καταφέρετε”; Και δεν εννοώ αν μπορούμε να νικήσουμε τις εκλογές, που βεβαίως είναι το κλειδί για το αύριο, αλλά αν μπορούμε να διαμορφώσουμε τέτοιους συσχετισμούς και τέτοιες προϋποθέσεις, ώστε να κερδίζουμε όχι μια φορά στις εκλογές, αλλά να κερδίζουν κάθε μέρα έδαφος η δικαιοσύνη, η διαφάνεια, η αξιοκρατία. Να γίνεται βήμα βήμα πράξη αυτό που ονομάζουμε αποτελεσματικό και δίκαιο κράτος.
Η απάντησή μας εδώ, πιστεύω, δεν πρέπει να είναι απλά, ναι μπορούμε, αλλά να είναι κάτι περισσότερο: Σήμερα είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να ηγηθούμε σε μια τέτοια προσπάθεια αλλαγής όχι μόνο την ημέρα των εκλογών, αλλά αλλαγής που θα είναι σε βάθος και θα ακουμπήσει την καθημερινότητα των πολιτών.
Γιατί; Γιατί έχουμε αποδείξει στη διαδρομή μας -και ως κόμμα διαμαρτυρίας παλαιότερα αλλά και ως κόμμα εξουσίας- ότι η πολιτική για μας δεν είναι μόνο η τέχνη του εφικτού. Είναι πρωτίστως η τέχνη να καθιστάς εφικτό εκείνο που φαίνεται και προπαγανδίζεται ως ανέφικτο.
Και έχουμε τα δικά μας όπλα για να το καταφέρουμε αυτό στις εκλογές, αλλά και μετά από αυτές. Πάνω απ’ όλα, το σημαντικότερο όπλο μας, πιστέψτε το, είναι τα καθαρά μας χέρια και το πεντακάθαρο πολιτικό μας μητρώο. Η εντιμότητα, η ειλικρίνεια, η αποφασιστικότητα.
Είναι όμως και το σχέδιό μας, η μεταρρυθμιστική μας αποφασιστικότητα, που πηγάζει από τις ιδέες, τις αξίες, την πολιτική μας καταγωγή και την κοινωνική μας αναφορά. Είναι η αφοσίωση στη δικαιοσύνη, που έχει δοκιμαστεί σε πολύ δύσκολες συνθήκες.
Είναι και το ανθρώπινο δυναμικό, που διαθέτει ένα απαράμιλλο πλούτο γνώσης, αγωνιστική πείρα, κοινωνική γείωση. Τα ψηφοδέλτια που καλούμαστε να εγκρίνουμε σήμερα, νομίζω ότι είναι ο καθρέφτης του.
Είναι η εμπειρία αλλά και η ωριμότητα που αποκτήσαμε ως κυβέρνηση της χώρας στις πιο δύσκολες συνθήκες από τη μεταπολίτευση και μετά, μέσα από τις πολλές μάχες που κερδίσαμε, αλλά και από αυτές που χάσαμε. Μέσα και από τα λάθη που κάναμε.
Και βέβαια είναι το πρόγραμμά μας, το εθνικό μας σχέδιο, οι πολιτικές μας, που απαντούν με σύγχρονο και τεκμηριωμένο τρόπο στα σύγχρονα προβλήματα της κοινωνίας μας. Αυτά είναι τα διαπιστευτήρια που παρουσιάζουμε στον λαό για να πείσουμε την πλειοψηφία του: ότι δεν θέλουμε μόνο, αλλά και μπορούμε να κερδίσουμε και να αλλάξουμε τα πράγματα.
Και να προσθέσω κάτι σε αυτά τα επιχειρήματα. Οι εκλογές αυτές είπα πιο πριν ότι είναι όχι μόνο κρίσιμες, αλλά και μια ευκαιρία για τον ελληνικό λαό. Είναι και μια ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ. Μια ευκαιρία που αξίζουμε όχι βέβαια για να επανέλθουμε στην εξουσία για την εξουσία. Ή πολύ περισσότερο για να πάρουμε κάποια ρεβάνς από τους πολιτικούς μας αντιπάλους. Είπα σε κάποια συνέντευξη ότι δεν αισθανόμαστε ότι μας χρωστάει η ιστορία, εμείς χρωστάμε στην ιστορία.
Τι χρωστάμε στην ιστορία και ποια είναι η ευκαιρία; Χρωστάμε στην ιστορία να κυβερνήσουμε αυτό τον τόπο υπό κανονικές συνθήκες. Όχι με το μαχαίρι στο λαιμό. Όχι κάτω από τη σκιά των μνημονίων και της τρόικας. Για να δείξουμε ποιο είναι το δικό μας πρόγραμμα, ποιο είναι το δικό μας σχέδιο και τι μπορούμε να υλοποιήσουμε εμείς.
Φανταστείτε, κυβερνήσαμε κάτω από τις πιο δύσκολες συνθήκες με αντικειμενικό σκοπό να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια, να ρυθμίσουμε το χρέος, άρα να συμμαζέψουμε τα δημόσια οικονομικά που τα είχαν αφήσει διαλυμένα. Να μαζέψουμε τα δικά τους άπλυτα.
Είχαμε αντικειμενικό στόχο, υποχρέωση να μαζέψουμε 37 δισεκατομμύρια ευρώ στα δημόσια Ταμεία. Φανταστείτε να είχαμε την ευκαιρία, όπως τούτοι εδώ, να δώσουμε 50 δισεκατομμύρια, όχι να μαζέψουμε. Να στηρίξουμε την κοινωνία -τι διαφορετικά πράγματα θα είχαμε κάνει σήμερα, αυτή την τετραετία.
Να στηρίξουμε το δημόσιο σύστημα Υγείας, την Παιδεία, το κοινωνικό κράτος, τους αδύναμους, τη μεσαία τάξη. Άρα λοιπόν, ναι, είναι για μας μια ευκαιρία. Και θα έλεγα ότι δεν είναι η δεύτερη ευκαιρία, είναι η πρώτη ευκαιρία να κυβερνήσουμε υπό κανονικές συνθήκες, χωρίς μνημόνια και τρόικα πάνω από το κεφάλι μας.
Η ευκαιρία να εφαρμόσουμε επιτέλους στην πράξη όλες εκείνες τις πολιτικές και το πρόγραμμα που αποβλέπουν στη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων. Στη δημοκρατία δίχως αστερίσκους. Στη διαφάνεια, στο αποτελεσματικό και δίκαιο κράτος και στη δικαιοσύνη παντού, που δεν είναι μόνο το σύνθημά μας, είναι και η ψυχή μας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, σ’ αυτή την αναμέτρηση θα έχουμε ένα επιπλέον πολύ ισχυρό όπλο πέρα από το πρόγραμμα, πέρα από τα ψηφοδέλτιά μας. Ένα επιπλέον πολύ ισχυρό όπλο που δεν το είχαμε σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Ποιο είναι αυτό; Το κόμμα μας.
Εννοώ ένα μαζικό κόμμα με δεκάδες χιλιάδες μέλη σε όλη τη χώρα. Αναφέρομαι στις γυναίκες και στους άντρες, τους νέους και τις νέες, παλαιότερους και νεότερους, που έχουν υπογράψει αυτό το συμβόλαιο για τη δικαιοσύνη και την αλλαγή με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το κόμμα μας πιστεύω ότι μπορεί να είναι ο κρίσιμος παράγοντας για τη νίκη στις εκλογές. Ο εμβρυουλκός της πολιτικής αλλαγής. Γιατί τα δεκάδες χιλιάδες μέλη του κόμματος είναι μια ακατανίκητη δύναμη. Αν κάθε μέλος του κόμματος αλλά και κάθε φίλος του κόμματος γίνει η αλλαγή που προσδοκούμε, τότε να ξέρετε, αυτή η αλλαγή έχει ήδη ξεκινήσει. Και τίποτα δεν μπορεί να τη σταματήσει.
Αυτό όμως, αυτή η γνώση, μας επιφορτίζει όλους και όλες εμάς εδώ, όλα τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, με δύσκολα καθήκοντα. Το καθήκον να θέσουμε όλο το κόμμα, μέχρι το τελευταίο χωριό, μέχρι το τελευταίο ακριτικό νησί, σε θέση και σε διάταξη μάχης.
Το καθήκον να οργανώσουμε αυτή τη μάχη και να μην αφήσουμε τίποτε στην τύχη του. Το καθήκον να βγούμε από τα γραφεία και από των μανιφέστων την κλεισούρα, για να θυμηθώ ένα καλό τραγούδι, και να βγούμε έξω στην κοινωνία, εκεί όπου ζει και αναπνέει η κοινωνία, αναπνέουν οι πολίτες, να βρεθούμε όλοι εκεί που δένεται ο καρπός της αλλαγής και της προοδευτικής κυβέρνησης.
Το καθήκον, επίσης, να δείξουμε και μέσα από την εκλογική μάχη ότι οι δικοί μας υποψήφιοι έχουν μια διαφορά από άλλους: Ανταγωνίζονται με κανόνες για την υπερψήφισή τους αλλά δεν είναι ανταγωνιστές, αλλά συναγωνιστές. Και αυτό που επιδιώκουν είναι η υπερψήφιση του κόμματος, το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ να πάει στην κάλπη επιδιώκουν περισσότερο από τον σταυρό στο δικό τους όνομα.
Να μιλήσουμε λοιπόν, συντρόφισσες και σύντροφοι, με τον κόσμο, αλλά και να ακούσουμε το κόσμο. Να ξεπεράσουμε τους φράχτες της συστημικής ενημέρωσης και να φέρουμε στον λαό, σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, σε όλες τις γειτονιές, σε όλα τα σπίτια, τις απόψεις και τα επιχειρήματα του κόμματος που αφορούν τη ζωή τους.
Να προσπαθήσουμε με τη φωνή της λογικής, με ηρεμία και ψυχραιμία, να συνενώσουμε όλα εκείνα τα ρυάκια της αντίθεσης, της οργής, της αγανάκτησης. Να τα συνενώσουμε πείθοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα είναι η μοναδική διέξοδος. Διότι μόνο αν τα συνενώσουμε θα μπορέσουμε να φτιάξουμε αυτό το ποτάμι, το ποτάμι της αλλαγής.
Ξέρω και ξέρουμε ότι αυτή δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Δεν είναι εύκολη δουλειά κάθε οργάνωση μελών να γίνει επιτελείο μάχης στον τόπο της. Κάθε μέλος και στέλεχος του κόμματος απόστολος της αλήθειας και της αλλαγής. Όμως είναι μια δουλειά που πρέπει να την κάνουμε. Έχουμε την πείρα, την τεχνογνωσία, την απόφαση. Την κάναμε σε δύσκολους καιρούς, σε πιο δύσκολες συνθήκες, σε άγονες εποχές. Και χωρίς αυτό το σημαντικό όπλο, όπως είπα και πριν, τα δεκάδες χιλιάδες μέλη μας.
Θα την κάνουμε και τώρα αυτή τη δουλειά, ξεκινώντας από την Κεντρική μας Επιτροπή, όπου κάθε μέλος της, μιας και έχουμε την τιμή και την ευθύνη να είμαστε μέλη ενός ζωντανού και αποφασισμένου κομματικού οργανισμού, να είμαστε μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, πρώτοι εμείς πρέπει να δείξουμε αυτό το παράδειγμα, να πρωτοστατήσουμε σ’ αυτή την προσπάθεια και σε αυτή τη μάχη.
Και θέλω να επισημάνω και δύο ακόμη πράγματα. Καθήκον μας είναι στις εκλογές της 21ης Μάη -πρέπει από τώρα όμως να το φροντίσουμε- να μη μείνει εκλογικό τμήμα σε οποιοδήποτε ακριτικό νησί, σε οποιοδήποτε απομακρυσμένο χωριό, όχι μόνο στις πόλεις, χωρίς εκλογικό αντιπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.
Και ξέρετε, αυτό δεν είναι μονάχα εχέγγυο για τη διασφάλιση της διαδικασίας, είναι και μήνυμα. Η παρουσία μας σε κάθε εκλογικό κέντρο είναι μήνυμα νίκης την ημέρα των εκλογών.
Δεύτερο καθήκον μας είναι, στην πορεία προς τις εκλογές, να διεκδικήσουμε όχι μόνο τη ψήφο αλλά και κάτι απαραίτητο για να φτάσουμε μέχρι την ψήφο, για να οργανώσουμε την καμπάνια μας: Να διεκδικήσουμε την οικονομική στήριξη των μελών μας, των φίλων μας, του κόσμου, για να πετύχουμε τη νίκη και την αλλαγή.
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, συντρόφισσες και σύντροφοι, είναι το μόνο κόμμα που δεν χρωστάει σε κανέναν. Και δεν σιτίζεται από συμφέροντα. Στηρίζεται αποκλειστικά στη συνεισφορά των μελών και των υποστηρικτών του.
Η καμπάνια μας λοιπόν θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί από τους φίλους και από τους υποστηρικτές μας, όχι από κρυφούς χορηγούς. Δεν έχουμε κρυφούς χορηγούς. Άρα, είναι κρίσιμο και αποφασιστικό να αποφασίσουμε σήμερα εδώ την οικονομική εξόρμηση στην πορεία προς τις εκλογές και να την κάνουμε πράξη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, θέλω να υπενθυμίσω φτάνοντας προς το τέλος της ομιλίας μου, ότι πέραν της μάχης των εθνικών εκλογών, έχουμε μπροστά μας σύντομα κι άλλη μια εκλογική μάχη, την αυτοδιοικητική μάχη, τον Οκτώβρη που μας έρχεται. Και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο, προετοιμαζόμαστε και γι’ αυτή τη μάχη. Σε πολλούς δήμους υπάρχουν ήδη διεργασίες για την ανάδειξη των κατάλληλων Συνδυασμών και των καταλληλότερων ως επικεφαλής αυτών των Συνδυασμών ως επί το πλείστον Συνδυασμών προοδευτικής συνεργασίας.
Τις παρακολουθούμε και τις ενθαρρύνουμε. Στόχος μας η ανάδειξη ψηφοδελτίων νίκης και πλατιάς προοδευτικής συνεργασίας, λαμβάνοντας βέβαια υπ` όψιν, σε κάθε περίπτωση, τα τοπικά χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες κάθε Δήμου.
Σήμερα όμως, δεδομένου ότι πιθανότατα δεν θα ξανασυνεδριάσουμε ως τις εκλογές, είμαστε σε θέση σε αυτή την Κεντρική μας Επιτροπή να αποφασίσουμε τη στήριξή μας σε μια σειρά από μεγάλους δήμους. Όπως προβλέπει άλλωστε το καταστατικό μας, ότι για τους μεγάλους δήμους η απόφαση είναι απόφαση αυτού του οργάνου.
Στον Δήμο της Αθήνας πιστεύω ότι είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε, και είμαι πολύ χαρούμενος γι` αυτό, την υποστήριξή μας σε μια προσπάθεια που ήδη έχει ξεκινήσει να συγκροτηθεί ένα πλατύτερο μέτωπο συσπείρωσης με στόχο ένα και μοναδικό: Την αλλαγή στον Δήμο της Αθήνας.
Ο «μεγάλος περίπατος» της ταλαιπωρίας και της οικογενειοκρατίας κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει. Μας κούρασε όλους. Η επιθυμία του γνωστού διεθνούς καλαθοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, παλιότερα και της ΑΕΚ, του Νίκου Παππά να ηγηθεί μιας τέτοιας προσπάθεια, είναι, πιστεύω, μια πολύ θετική εξέλιξη.
Το επόμενο διάστημα λοιπόν θα ενθαρρύνουμε και θα συμβάλλουμε να γίνει πράξη μια τέτοια εξέλιξη για τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση πολιτικών και αυτοδιοικητικών δυνάμεων, ώστε να πετύχουμε όλοι μαζί, το τρίποντο της αλλαγής για τον Δήμο της Αθήνας. Και θα είναι και buzzer beater, όπως λένε στη μπασκετική ορολογία.
Είναι σαφές ότι αυτές δεν είναι οι μόνες επιλογές που έχουν ολοκληρωθεί. Και σε άλλους δήμους έχουν οι διεργασίες προχωρήσει και βεβαίως στην πορεία προς τις εκλογές, το κόμμα μας θα είναι σε θέση εμπράκτως να εκφράζει τη στήριξη σε πρόσωπα αλλά και σε Συνδυασμούς που μπορούν να εκφράσουν την ευρύτατη δυνατή προοδευτική συμπαράταξη για ψηφοδέλτια νίκης στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, σήμερα η Κεντρική μας Επιτροπή καλείται να εγκρίνει επί της αρχής το εκλογικό μας πρόγραμμα και να εγκρίνει τη συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοδελτίων μας.
Με την έγκριση του προγράμματος, νομίζω ότι ξεκινάμε και μπαίνουμε σε μια τροχιά ουσιαστικής προγραμματικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση. Όχι πως δεν το κάναμε τέσσερα χρόνια τώρα. Πιστεύω ότι είναι ίσως η μόνη φορά που η αξιωματική αντιπολίτευση έχει τόσο αναλυτικά εντρυφήσει σε προγραμματικές θέσεις.
Τέσσερα χρόνια τώρα, σας θυμίζω πόσες ειδικές παρουσιάσεις κάναμε, με τελευταία, νομίζω, μια παρουσίαση που είχε πολύ μεγάλη επιτυχία και αφορά ένα κρίσιμο θέμα, το ιδιωτικό χρέος και τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, επαγγελματικής στέγης και αγροτικής γης.
Παρά όμως από το ότι μετά την έγκριση του προγράμματος επί της αρχής, που θα κάνουμε σήμερα, θα πρέπει να υπάρξει άμεσα η περαιτέρω επεξεργασία του, ώστε να μπορέσουμε να παρουσιάσουμε δημόσια σε ειδική εκδήλωση στον ελληνικό λαό και με λόγο εύκολα κατανοητό και με τρόπο εύκολα κατανοητό, αυτό το κυβερνητικό πρόγραμμα.
Πιστεύω ότι θα είναι το μεγάλο μας όπλο αυτό στην εκλογική μάχη. Συνεπώς, θα πρέπει πέραν της έγκρισης επί της αρχής, να εξουσιοδοτήσουμε και κάποιους συντρόφους για να προχωρήσουν σε συνεννόηση με την Πολιτική Γραμματεία, το Εκτελεστικό Γραφείο, σε αυτή την επεξεργασία.
Σήμερα εγκρίνουμε λοιπόν και τα ψηφοδέλτιά μας. Θέλω να σας πω, για να το ξέρετε, ότι ήταν ένας ευχάριστος μεν, πονοκέφαλος δε, τα ψηφοδέλτια. Ένας ευχάριστος πονοκέφαλος, γιατί αναγκαστήκαμε να κάνουμε δύσκολες επιλογές ανάμεσα σε πολύ σημαντικές και δυνατές υποψηφιότητες. Και μπορεί και να αδικήσαμε κάποιους συντρόφους, με την έννοια ότι είναι πολύ δύσκολο να επιλέξεις ανάμεσα σε ισοδύναμες υποψηφιότητες.
Τα ψηφοδέλτια που καλούμαστε όμως να εγκρίνουμε σήμερα, όμως, πιστεύω ότι είναι ο καθρέφτης της σχέσης μας με την κοινωνία. Καθρεπτίζουν και το «θέλουμε», αλλά και το «μπορούμε» και βεβαίως καθρεφτίζουν όσα διακηρύσσουμε και πιστεύουμε.
Αλλά και την αφοσίωση σε ιδέες, αρχές και αξίες, καθώς επίσης και την πολυχρωμία που απαιτεί μια εκλογική μάχη. Και το ανήσυχο πνεύμα των νέων, αλλά και τη σταθερότητα και τη σοφία των παλιότερων. Την πολυσυλλεκτική καταγωγή από πολιτικές προελεύσεις, αλλά κυρίως την πολυχρωμία των κοινωνικών προελεύσεων.
Τα ψηφοδέλτιά μας είναι ανανεωμένα σε σχέση με το 2019 κατά 50% περίπου, και για πρώτη φορά εφαρμόζουν μια καινοτομία: για πρώτη φορά στη χώρα είναι 50% άντρες, 50% γυναίκες. Δηλαδή, για πρώτη φορά έχουμε ισότητα φύλου στα ψηφοδέλτιά μας.
Είμαι πεπεισμένος, μπορεί να αδικώ τις συντρόφους σ’ αυτή την Κεντρική Επιτροπή, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι αυτό θα περάσει και στην ψήφο των πολιτών, θα έχει άρωμα γυναίκας η ψήφος.
Μ’ αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, θέλω να ολοκληρώσω την εισήγησή μου λέγοντας ότι έχουμε πλέον την πλήρη γνώση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, έχουμε το σχέδιο, το πρόγραμμα, τις λύσεις που χρειάζονται τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.
Έχουμε το όραμα, γνωρίζουμε τις τομές και τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται για να ξαναφέρουμε στον τόπο το αίσθημα της δικαιοσύνης, της ασφάλειας και της προκοπής.
Έχουμε τους ανθρώπους που θα φέρουνε την αλλαγή.
Έχουμε την πείρα, τις ιδέες, τη δύναμη από τις ρίζες της Αριστεράς και τους αγώνες της και τους αγώνες της δημοκρατικής παράταξης, έχουμε την πείρα για να κερδίσουμε αυτή την εκλογική μάχη.
Πάνω απ’ όλα, όμως, έχουμε την αλήθεια, το δίκιο, την αποφασιστικότητα, το πρόγραμμα, τους ανθρώπους για να την κερδίσουμε αυτή τη μάχη.
Και θα την κερδίσουμε αυτή τη μάχη. Θα την ξαναφέρουμε τη δικαιοσύνη παντού σ’ αυτό τον τόπο.
Θα νικήσουμε! Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ, καλή δύναμη, καλούς αγώνες, καλές αποφάσεις!
.jpg)