Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2022

Αιματοβαμμένα Δεκεμβριανά 1944-45: - Έτσι πρόδωσε ο Στάλιν το ΚΚΕ

 


Δύο μῆνες πρίν ἀπό τά Δεκεμβριανά συνεφώνησε μέ τόν Τσῶρτσιλ ὅτι «ἡ Ἀγγλία πρέπει νά ἔχει ἀποφασιστικό λόγο στήν Ἑλλάδα»

ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ Δεκεμβρίου τοῦ 1944 τό Κομμουνιστικό Κόμμα Ἑλλάδος καί τά μέλη του πιστεύοντας ὅτι μάχονται γιά τόν σοσιαλισμό, τά Σοβιέτ, τήν κατάληψη τῆς ἐξουσίας καί κατά τῆς ἀποικιοκρατίας, πρωταγωνίστησαν στά αἱματηρά γεγονότα στό Κέντρο τῶν Ἀθηνῶν. Στά ἐπεισόδια πού ἔμειναν στήν ἱστορία ὡς τά «Δεκεμβριανά». (Ἀναλυτικῶς στό ἄρθρο τοῦ συνεργάτου μας, δικηγόρου Διονύση Καραχάλιου στήν σελίδα 8.) Γιά πολλά χρόνια, ἀκόμη καί σήμερα, ἡ ἱστορική ἀντιπαράθεσις ἐπεσκιάζετο ἀπό τά ντοκουμέντα καί τίς μαρτυρίες στελεχῶν τοῦ ΚΚΕ, ὅτι στόχος τους ἦτο ἡ κατάληψις τῆς ἐξουσίας καί ἡ ἔνταξις τῆς Ἑλλάδος στό ἀνατολικό μπλόκ. Τά νεώτερα ἱστορικά στοιχεῖα πού εἶδαν ὅμως τό φῶς τῆς δημοσιότητος ἀπό τόν περασμένο Αὔγουστο πού ἀποχαρακτηρίσθηκαν ἀπό τόν Πρόεδρο Πούτιν τά πρακτικά τῶν συνομιλιῶν Στάλιν-Τσῶρτσιλ στό Κρεμλῖνο στίς 9 Ὀκτωβρίου τοῦ 1944 ἕως καί τόν Σεπτέμβριο πού κυκλοφόρησε τό βιβλίο τοῦ καθηγητοῦ S. M. Plokhny, Γιάλτα. Τό Τίμημα τῆς Εἰρήνης (ἐκδόσεις «Πατάκη»), ἡ ἱστορική συζήτησις ἄλλαξε περιεχόμενο.

Τό μεῖζον θέμα πού προκύπτει εἶναι ὅτι ὁ Σοβιετικός ἡγέτης Στάλιν χρησιμοποίησε ἀριστοτεχνικῶς τόν ἑλληνικό ἐμφύλιο καί τήν συμμετοχή τοῦ κομμουνιστικοῦ δημοκρατικοῦ στρατοῦ σέ αὐτόν προκειμένου νά ἀνταλλάξει τήν Πολωνία μέ τήν Ἑλλάδα! Ἡ χώρα μας ποτέ δέν ἀνῆκε στά ἄμεσα ἐνδιαφέροντά του ὥστε νά περιληφθεῖ στίς σφαῖρες ἐπιρροῆς πού διεπραγματεύετο μέ τόν Τσῶρτσιλ. Τό ἀντίθετο. Τόν ἐνδιέφερε, ὅπως σήμερα καί τόν Πούτιν, ἡ περίμετρός του, ὥστε νά εἶναι ἀσφαλής ἡ ἐπικράτειά του καί ὥστε νά ἔχει χρόνο ἀνασυντάξεως μετά τό οἰκονομικό πλῆγμα πού ἐδέχθη ἡ ρωσσική οἰκονομία στόν δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Τόν ἐνδιέφεραν πρίν καί πάνω ἀπό ὅλα ἡ Πολωνία, ἡ Ρουμανία, ἡ Οὑγγαρία, ἡ Γιουγκοσλαβία καί ἄλλες χῶρες τοῦ ἀνατολικοῦ μπλόκ. Ὄχι ἡ Ἑλλάς.

Ὅπως ἀποκαλύπτεται, πρίν ἀπό τά Δεκεμβριανά τοῦ 1944 (τά ὁποῖα προηγήθησαν τῆς διασκέψεως τῆς Γιάλτας, ἡ ὁποία διεξήχθη τόν Φεβρουάριο τοῦ 1945 στό ἀνάκτορο μέ τό ἑλληνικό ὄνομα LEVADIA), ὁ Στάλιν καί ὁ Τσῶρτσιλ συνηντήθησαν μυστικά στό Κρεμλῖνο καί διένειμαν τήν Εὐρώπη. Δύο ὁλόκληρους μῆνες πρίν ἀπό τά Δεκεμβριανά! Τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1944. Ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ ΚΚΕ! Καί σέ αὐτήν τήν διαπραγμάτευση στήν ὁποία στό τέλος προσῆλθε διά ἀντιπροσώπων καί ὁ Ροῦσβελτ (ὁ Στάλιν τόν κρατοῦσε ἐνήμερο) ὁ σοβιετικός ἡγέτης χάρισε τήν Ἑλλάδα στήν Ἀγγλία. Πεντάρα δέν ἔδιδε γιά τόν ἑλληνικό ἀδελφοκτόνο ἐμφύλιο πόλεμο. Καί βεβαίως ἔτσι πούλησε «στεγνά» τήν ἡγεσία τοῦ ΚΚΕ στήν Ἑλλάδα, ἡ ὁποία ἔφερε τήν βαρυτάτη εὐθύνη γιά τόν αἱματηρό ἐμφύλιο πόλεμο. Τά Ρωσσικά Κρατικά Ἀρχεῖα Κοινωνικῆς καί Πολιτικῆς Ἱστορίας πού παρουσιάζει σήμερα ἡ «Ἑστία» (ἀποχαρακτηρίσθηκαν τόν Αὔγουστο τοῦ 2020) ἀποκαλύπτουν πώς ὁ Στάλιν πρόδωσε τό ΚΚΕ γιά χάρη τῆς Πολωνίας.

Συμφώνως πρός τά ρωσσικά πρακτικά, ὁ Τσῶρτσιλ δήλωσε ὅτι «ὑπάρχουν δύο χῶρες γιά τίς ὁποῖες ἡ Ἀγγλία ἐνδιαφέρεται ἰδιαιτέρως. Πρωτίστως εἶναι ἡ Ἑλλάδα. Αὐτός, ὁ Τσῶρτσιλ, δέν ἀνησυχεῖ ἰδιαίτερα γιά τή Ρουμανία. Σέ μεγάλο βαθμό ἡ Ρουμανία εἶναι ρωσσική ὑπόθεση. […] Ὅμως, ὅσον ἀφορᾶ τήν Ἑλλάδα, ἡ βρεταννική κυβέρνηση ἔχει μεγάλο ἐνδιαφέρον γιά αὐτή τήν χώρα. Ἡ βρεταννική κυβέρνησις ἐλπίζει ὅτι θά ἐπιτραπεῖ στήν Ἀγγλία νά ἔχει ἀποφασιστικό λόγο στίς ἑλληνικές ὑποθέσεις ἀκριβῶς ὅπως ἔχει ἡ Σοβιετική Ἕνωσις στήν Ρουμανία. Φυσικά, καί στίς ἑλληνικές καί στίς ρουμανικές ὑποθέσεις, ἡ Ἀγγλία καί ἡ Σοβιετική Ἕνωσις θά διατηρήσουν τήν μεταξύ τους ἐπαφή. […]. Ὁ σύντροφος Στάλιν ἀπαντᾶ ὅτι κατανοεῖ πώς ἡ Μεγάλη Βρεταννία ἔχασε πολλά ἀπό τό γεγονός ὅτι οἱ δρόμοι μέσα ἀπό τήν Μεσόγειο ἀναχαιτίστηκαν ἀπό τούς Γερμανούς. Αὐτός, ὁ σύντροφος Στάλιν, κατανοεῖ ὅτι ἐάν δέν ἐξασφαλιστεῖ ἡ ἀσφάλεια αὐτῶν τῶν διόδων, τότε ἡ Μεγάλη Βρεταννία θά δεχτεῖ ἰσχυρό πλῆγμα. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἕνα σημαντικό σημεῖο γιά τήν διασφάλιση αὐτῶν τῶν ὁδῶν. Αὐτός, ὁ σύντροφος Στάλιν, συμφωνεῖ ὅτι ἡ Ἀγγλία πρέπει νά ἔχει ἕνα ἀποφασιστικό λόγο στήν Ἑλλάδα».

Ὅπως προκύπτει ἀπό τά ἀγγλικά καί τά ἀμερικανικά πρακτικά πού παρουσίασε ὁ καθηγητής Plokhy στό Τίμημα τῆς Εἰρήνης ὁ Στάλιν συνεφώνησε ὅτι «πρέπει ἡ Ἀγγλία νά ἔχει τό δικαίωμα νά ἀποφασίζει στήν Ἑλλάδα». Τά πρακτικά ταυτίζονται δηλαδή! Ἀναλυτικῶς, σύμφωνα μέ τήν ἐκδοχή τοῦ καθηγητοῦ πού βασίζεται στά ἀγγλικά, τά ἀμερικανικά πρακτικά ὁ Στάλιν εἶπε «ἡ Μεγάλη Βρεταννία ἔχασε πολλά ἐξ αἰτίας τῆς καταλήψεως τῶν μεσογειακῶν θαλασσίων ὁδῶν ἀπό τούς Γερμανούς» καί προσέθεσε: «Ἄν δέν διασφαλιστοῦν αὐτές οἱ ὁδοί ἡ Μεγάλη Βρεταννία θά ὑποστεῖ μεγάλες ἀπώλειες. Ἡ Ἑλλάδα ἔχει κομβική σημασία γιά τήν διασφάλισή τους. Πρέπει ἡ Ἀγγλία νά ἔχει δικαίωμα νά ἀποφασίζει γιά τήν Ἑλλάδα». Σύμφωνα μέ τό ἴδιο βιβλίο ὁ σύμβουλος τοῦ Στάλιν Μάισκι ἔγραφε σέ ὑπόμνημά του ὅτι «ἡ ΕΣΣΔ ἐνδιαφερόταν γιά τήν Ἑλλάδα πολύ λιγὦτερο ἀπό ὅ,τι γιά ἄλλες βαλκανικές χῶρες ἐνῶ ἀντίθετα τό ἐνδιαφέρον τῆς Ἀγγλίας γιά τήν Ἑλλάδα εἶναι ἐξαιρετικά μεγάλο». Καί τοῦτο βεβαίως διότι διά τῆς Ἑλλάδος ἤλεγχε ὅλες τίς θαλάσσιες συγκοινωνιακές ὁδούς πού ἐξησφάλιζαν τήν συνέχιση τῆς ἀποικίας της στήν Ἰνδία. Τί προκύπτει ἀπό ὅλα αὐτά λοιπόν; Μά ὅτι αἷμα ἑλληνικό χύθηκε ἀδίκως γιά νά γίνουν τά καπρίτσια τοῦ Στρατάρχου.




πηγή:https://www.estianews.gr/kentriko-thema/etsi-prodose-o-stalin-to-kke/

Η ιστορία πρέπει να υπενθυμίζεται για να αποφεύγεται η επανάληψη των ίδιων λαθών. - ΟΗΕ: Είναι "Guerilla war" και ΟΧΙ "Civil war" - Τι πρέπει να διαθέτουν δύο εμπόλεμοι για να χαρακτηρισθεί ένα πόλεμος ως εμφύλιος


 

Η ιστορία πρέπει να υπενθυμίζεται διότι μόνο έτσι αποφεύγεται η επανάληψη των ίδιων λαθών.

  • Του Χρήστου Μπολώση

Ως γνωστόν, για τις 31 Μαρτίου του 1946, είχαν προκηρυχθεί στην Ελλάδα μας εκλογές. Στις 7 Φεβρουαρίου 1946 το ΕΑΜ ζήτησε την αναβολή των εκλογών για δύο μήνες, τον σχηματισμό κυβέρνησης ευρείας δημοκρατικής συνεννόησης, εκκαθάριση του κρατικού μηχανισμού (όπως αυτό βεβαίως τον εννοούσε), γενίκευση της αμνηστίας και εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων. Η αποχή που πρότεινε η αριστερά από τις εκλογές «… είχε ως άμεσο και κύριο στόχο να αμφισβητήσει εκ των προτέρων και να αποδυναμώσει δραστικά τη νομιμοποιητική αξία του εκλογικού αποτελέσματος», αλλά συνδεόταν επίσης και με το πιθανό ενδεχόμενο μιας ένοπλης σύγκρουσης. 

Η διπλή αυτή πολιτική του ΚΚΕ επικυρώθηκε στη 2η Ολομέλεια της ΚΕ (12-15 Φεβρουαρίου 1946), η οποία επικύρωσε την αποχή από τις εκλογές (Ηλία Νικολακόπουλου: «Μετά τα Δεκεμβριανά. Από την Βάρκιζα ως την παλινόρθωση τη Βασιλείας»). 

Βέβαια μετά το τέλος του συμμοριτοπολέμου, το ΚΚΕ αναγνώρισε ως λανθασμένη την επιλογή αυτή. Το 1950 το χαρακτήρισε σεχταριστικό (σε απλά Ελληνικά: «ξεροκεφαλιά») οπορτουνιστικό (σε πιο απλά Ελληνικά: «Καιροσκοπισμός») λάθοςλάθος τακτικής, και το 1956, λάθος με βαρύτατες συνέπειες (όπως παραπάνω).  Το ΚΚΕ, αν και είχε δώσει εντολή στις οργανώσεις του για απραξία και αφάνεια προκειμένου να μην δίδει επιχειρήματα στους αντιπάλους του, δεν παρέλειψε να δώσει «μια μαχητική υπενθύμιση της ύπαρξής» του την ίδια την ημέρα των εκλογών, στις 31 Μαρτίου 1946, όταν, μετά από εντολή της ηγεσίας του ΚΚΕ, ομάδα διωκομένων του, χτύπησε τη φρουρά στο Λιτόχωρο (Γιώργου Μαργαρίτη: «Ο Εμφύλιο πόλεμος. Η πολιτική και η στρατιωτική σύγκρουση 1946-1949»). Στις 21 Φεβρουαρίου του 1946, ο «Ριζοσπάστης», επίσημο όργανο του ΚΚΕ δημοσιεύει την επίσημη απόφαση του κόμματος  για αποχή από τις εκλογές.

Από την Θεσσαλονίκη ο Νίκος Ζαχαριάδης ΓΓ (ακόμα…)  του ΚΚΕ, μέσω του «στρατηγού» (ρε δε γελάτε κότες…) Μάρκου Βαφειάδη (μετέπειτα βουλευτού του ΠΑΣΟΚ…) δίνει εντολή στους ΕΛΑΣίτες των περιοχών Βερμίου και Πιερίας να χτυπήσουν τον Σταθμό Χωροφυλακής Λιτοχώρου (ΣΧΛ). Η οργάνωση της επιχειρήσεως,  ανατέθηκε στον καπετάν Κικίτσα (Σαράντη Πρωτόπαπα) και η εκτέλεση στον καπετάν Υψηλάντη ( Αλέξανδρο Ρόσσιο).

Μέσα στο ΣΧΛ, υπήρχαν ένας ανθυπολοχαγός με 10 στρατιώτες, που είχαν σταλεί ως φρουρά των εκλογικών τμημάτων των εκλογών της επομένης. Επίσης, υπήρχε και η μόνιμη δύναμη του Σταθμού, η οποία ανερχόταν σε 10 χωροφύλακες.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα του Σαββάτου 30 Μαρτίου, πάνω από 120 συμμορίτες επιτίθενται κατά του ΣΧΛ. Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι συμμορίτες όντες εξαπλάσιοι, περνούν λεπίδι  όλους τους υπερασπιστές του Σταθμού με τραγικό επίλογο, το κάψιμο του Σταθμού με όσους ζωντανούς είχαν απομείνει μέσα.

Το περιστατικό αυτό  υπήρξε η αφορμή  για την έναρξη του Συμμοριτοπολέμου*, που διήρκεσε 3 χρόνια.

Τέλος της εισαγωγής!

Πού τα θυμηθήκαμε τώρα όλα αυτά;

Ε, πώς! Μπήκαμε στον «Ηρωικό Δεκέμβρη», την οποία οι λεγόμενοι μετριοπαθείς την αποκαλούν «μία ταραχώδη εποχή κατά την οποία αδελφός σκότωνε τον αδελφό», χωρίς όμως να διευκρινίζουν ποιος «αδελφός» το ξεκίνησε και γιατί.

Είναι γνωστό ότι δύο υπήρξαν τα μαστόρια της προπαγάνδας. Ο Γκαίμπελς και οι Σοβιετικοί. Και ο μεν Γκαίμπελς εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο, oι σοβιετικοί όμως, παραμένουν ενωμένοι δυνατοί. Βέβαια όχι ως «σοβιετικοί», αλλά ας πούμε ως ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ ή ΔΗΜΑΡ (υπάρχει ακόμη άραγε αυτή;). Συνεχίζουν λοιπόν την προπαγάνδα τους με μέθοδο και επιστημονικότητα,  που την καταπίνεις και λες βάλε και λίγο ακόμα για το δρόμο. Πώς γίνεται αυτό;  Είπαμε επιστημονικότατα. Δηλαδή αγοράζεις ένα βιβλίο με θέμα τον συμμοριτοπόλεμο, που αυτοχαρακτηρίζεται «ιστορικό μυθιστόρημα», για να μάθεις κι’ εσύ ο αδαής, τι στο διάβολο έγινε εκείνη την περίοδο, που εσύ δεν το ξέρεις και το ξέρει μόνο ο κ. Κουτσούμπας.

Αρχίζεις λοιπόν το διάβασμα και μαθαίνεις ότι ο αδελφός σκότωσε τον  αδελφό και ο αδελφός, πριν πεθάνει, πρόλαβε και σκότωσε τον αδελφό και η μάνα τους ντύθηκε στα μαύρα. Πάει λοιπόν η χαροκαμένη μάνα στο εμπορικό ν’ αγοράσει μαύρο φουστάνι και μαθαίνει από την καταστηματάρχισσα, ότι μόλις σκότωσε τον άντρα της επειδή έμαθε ότι ήταν από τους «άλλους» και επομένως σήμερα δεν πουλάει.

Ξεκινάει να γυρίσει στο σπίτι η μάνα και βλέπει δυό πρώτα ξαδέλφια, ανίψια της, να έχουν πλακωθεί στις μπουνιές. «Τι είναι ρε παιδιά γιατί πλακώνεστε;» «Άσε με ρε θειά να του φάω το συκώτι», φωνάζει ο ένας και ξαναορμάει. Μπαίνει στη μέση η θειά τρώει μερικές αδέσποτες και ο παρ’ ολίγον να χάσει το συκώτι του, φωνάζει: «Θειά με κρατάς και κρατώντας με, εμποδίζεις την λαϊκιά πάλη ενάντια στην πλουτοκρατία και το κεφάλαιο». «Τι είναι αυτά που λες ρε», αγριεύει η θεία και του κοπανάει μία με το τσόκαρο.

Και συνεχίζει το βιβλίο μ’ αυτό το στυλ, που ο αδερφός σήκωσε το όπλο κατά του αδερφού και μαυροφορέθηκε όλο το χωριό και άλλη φορά να προσέχουμε, διότι όποιος δεν προσέχει θα βάλουμε τον Άδωνη να τον βρίσει και άλλα ωραία.

Και τώρα εσύ ο αφελής διερωτάσαι. Καλά ρε και ποιός τα άρχισε όλα αυτά; Εσείς οι ΚΚΕδες δεν είχατε 6 πρωτοκλασάτα υπουργεία και παραιτηθήκατε, για ν’ αρχίσετε τα «Δεκεμβριανά»; Οπότε σου εκτοξεύουν ο ατράνταχτο επιχείρημα: «Και ποιος είσαι συ ρε Χρυσαυγίτη που ρωτάς; Και για να ρωτήσεις, να πας πρώτα  να διαβάσεις ιστορία (του Βουρνά βεβαίως βεβαίως, άντε και του Κορδάτου) που οι μπάτσοι αιματοκύλησαν το ειρηνικό συλλαλητήριο της 3 Δεκέμβρη του 1944».

Προ αυτής της ατράνταχτης λογικής και τον βραχοειδών επιχειρημάτων, σάμπως πήρε το μάτι σου και κάτι παλικαράκια να σηκώνουν τα μανίκια, ανακρούεις πρύμνα και τα μαζεύεις για να μη κλάψει η μανούλα σου.

Έχω ήδη φύγει μακριά και με την σιγουριά των 45 χιλιομέτρων που μας χωρίζουν, φωνάζω: «Ε όχι ρε σεις. Δεν είναι έτσι». Αλλά μάλλον εγώ το είπα εγώ το άκουσα.

* Το σκίτσο είναι του Μπόστ (Μεντή Μποσταντζόγλου), όταν ακόμη ήταν… αντικομμουνιστής.

** Και τώρα μια απαραίτητη διευκρίνιση. Μπορεί μερικοί εξ υμών να «στράβωσαν» διότι αποκαλώ τον «Εμφύλιο» Συμμοριτοπόλεμο. Κατ’ αρχήν να θυμίσω ότι ο ίδιος ο ΟΗΕ τον είχε χαρακτηρίζει «Guerilla war» δηλαδή συμμοριτοπόλεμο και όχι «Civil war», δηλαδή εμφύλιο.

Πάμε πάρα κάτω. Εάν πας έξω από την Νομική Σχολή, όταν δεν την έχουν κλείσει οι ευγενείς νέοι και πετύχεις ένα πρωτοετή και τον ρωτήσεις: «Ρε συ, πότε έχουμε εμφύλιο πόλεμο;» Αν δεν έχει προλάβει να του πιπιλίσει το μυαλό ο σ. Κουτσούμπας με τας παραφυάδας αυτού, τότε θα σου πει: «Για να χαρακτηρισθεί ένα πόλεμος ως εμφύλιος, θα πρέπει και οι δύο εμπόλεμοι να διαθέτουν: ΈδαφοςΚυριαρχία επ’ αυτού και να έχουν Αναγνωρισθεί διεθνώς». 

Τον ευχαριστείς πλέρια και σκέπτεσαι: «Τι είχαν από αυτά οι συμμορίτες; Απολύτως τίποτα». Μετά πας λίγο πάρα κάτω και θυμάσαι κάτι άλλο. Μεταβολή και τρακάρεις μία φοιτητριούλα: «Δεν μου λες κορίτσι μου, πότε κηρύσσεται ένα πόλεμος;» Η κοπέλα σε κοιτάει λίγο καχύποπτα, σκεπτόμενη μπας και της κάνεις καμάκι, αλλά έτσι όπως σε κόβει απλώς σε λυπάται και λέει «Κύριέ μου, ένας πόλεμος κηρύσσεται μετά από ανταλλαγή διακοινώσεων και την ανάκληση των πρεσβευτών και με συγχωρείτε γιατί έχω μάθημα».

Σκέφτεσαι τώρα: Καλά ρε αυτοί δεν είχαν τίποτα, τι πρεσβευτές και τρίχες; Εμ τότε τι ήταν; Αυτό που ξέραμε τόσα χρόνια: «Κατσαπλιάδες». Χαίρετε.

Και για να φτιάξετε λίγο τα κέφι σας…



Λεπτομέρεια άνευ σημασίας. Το ΕΑΜ ιδρύθηκε ένα χρόνο μετά, στις 27 Σεπ. 1941…




πηγή: https://www.dimokratia.gr/apopseis/539354/den-einai-etsi-re-file/






Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2022

Ο έντιμος σύντροφος Π. Λαφαζάνης κατά του παλιού συντρόφου του: - "Αηδιάζω με τον Αλέξη Τσίπρα" - "Έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να εξυπηρετήσει τις τράπεζες και τα ληστρικά funds"


 «Αισθάνθηκα αηδία. Δεν είναι δυνατόν ο θύτης να επισκέπτεται για να συμπαρασταθεί στο θύμα του χωρίς να ζητήσει καν συγγνώμη, χωρίς να πει ότι “έκανα μεγάλα λάθη και εγκλήματα αυτή την περίοδο”».

Η δήλωση είναι του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος καταγγέλλει δημόσια την υποκρισία του παλιού «συντρόφου» του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος επισκέφθηκε θεατρικά την Ιωάννα Κολοβού μετά τη βίαιη εισβολή δικαστικού κλητήρα και αστυνομικών στο διαμέρισμά της στου Ζωγράφου, προκειμένου να την πετάξουν έξω από το σπίτι όπου διέμενε για χρέη λίγων χιλιάδων ευρώ.

Σύμφωνα με τον Λαφαζάνη, ο Τσίπρας «έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του ως πρωθυπουργός για να εξυπηρετήσει τις τράπεζες και τα ληστρικά funds» και σήμερα, όπως τονίζει, «αρνείται να δεσμευτεί ότι αν ποτέ επανέλθει στην εξουσία, θα καταργήσει τις αδικίες». Αντίθετα, υπογραμμίζει, «προσπάθησε να απωθήσει κάθε πολιτική – κυβερνητική του ευθύνη και να πει ότι εμείς δεν κάναμε πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας όταν ο πλειστηριασμός της πρώτης κατοικίας της κυρίας Κολοβού που επισκέφτηκε ξεκίνησε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και νόμο του ΣΥΡΙΖΑ».

Αυτά τα πράγματα, σημείωσε, «κάνουν τους πολίτες όχι να δυσανασχετούν και να αηδιάζουν με τον Α. Τσίπρα μόνο, αλλά γενικά με το πολιτικό σύστημα, γιατί βλέπουν μια υποκρισία, μια απίστευτη αναλγησία και μια περιφρόνηση στο δράμα και στις τραγωδίες του κάθε πολίτη που αντιμετωπίζεται σαν κοινός μπαταχτσής». Ο έντιμος Λαφαζάνης, ο οποίος αποχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ όταν ο Τσίπρας υπέγραψε ατιμωτικά το τρίτο Μνημόνιο, χαρακτηρίζει για γέλια και για κλάματα τους ισχυρισμούς του, ότι επί διακυβέρνησής του δεν γίνονταν πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας.

«Γίνονταν εκατοντάδες πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, για να μην πω χιλιάδες. Μπορεί κάλλιστα να γίνει μια έρευνα αυτής της περιόδου για τους πλειστηριασμούς που γίνανε και θα δούμε αυτό το αίσχος των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας» είπε ο πρώην υπουργός στο ρ/σ Παραπολιτικά και πρόσθεσε: «Σε βάρος μου εκκρεμούν τέσσερις δίκες μετά από δίωξη από το τμήμα προστασίας του κράτους, επειδή παρεμπόδιζα πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας».



πηγή:https://www.dimokratia.gr/politiki/553921/panagioti-lafazani-aidiazo-me-ton-alexi-tsipra/

Ο Τζίτζης και ο Μπίχλας


 

Πολλοί φίλοι ή «φίλοι», ασκώντας, καλόπιστη ή κακόπιστη,  κριτική, με κατηγορούν για διάφορα πράγματα. Μερικοί, ότι ασκώ δριμυτάτη και άδικη κριτική στους πολιτικούς, οι οποίοι τόσο πασχίζουν για εμάς και για τα… παιδιά τους.

  • Του Χρήστου Μπολώση

Άλλοι, ότι τους χαϊδεύω, επειδή κι΄ εγώ, όλο και κάτι… τσιμπάω (να σας ενημερώσω off the record, ότι επίκειται διορισμός μου σε ΜΚΟ…). Άλλοι, ότι υπονοώ ορισμένα πράγματα, που τους θίγουν. Άλλοι, ότι κάνω λογοκλοπή. Άλλοι, ότι δεν έχω φαντασία. Άλλοι, ότι έχω πολύ μεγάλη φαντασία. Άλλοι, ότι γράφω πολλά. Άλλοι, ότι γράφω λίγα. Γενικώς έχει δημιουργηθεί ένα έντονο εμφυλιοπολεμικό κλίμα με τους μεν να κατηγορούν τους δε και όλοι μαζί εμένα, σε τέτοιο βαθμό, που η υπόθεση Νοβάρτις να μοιάζει με συνοικιακό γυναικοκαυγά της δεκαετίας του ‘50 (ώρες να με κατηγορήσουν και για γυναικοσυκοφάντη…).

Από όλους τους παραπάνω πρώτοι και με διαφορά είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι όσα γράφω είναι ψέματα και αποκυήματα της αχαλίνωτης φαντασίας μου.

Μέσα σ’ όλα αυτά ο πιστός φίλος της στήλης Αργύρης Λ., θέλοντας να αποκαταστήσει την καταρρακωθείσα υπόληψή μου, ερεύνησε και βρήκε. Τι βρήκε; Αυτούς που σας έχω παρουσιάσει εδώ και 2-3 χρόνια. Τον Τζίτζη και τον Μπίχλα, όπου Τζίτζης, ο μυστηριώδης τύπος που ενεφανίσθη  στον συνοικιακό καφενέ από το πουθενά και αναλύει τα γεγονότα στους πιστούς θαμώνες του καφενείου, του οποίου ιδιοκτήτης είναι ο Νικόλαος Μερακλής, ο επιλεγόμενος και Μπίχλας, καθόσον η καθαριότητα δεν είναι και το δυνατό του σημείο.

Έψαξε λοιπόν ο Αργύρης και τους βρήκε. Ο ένας, πρώην μαγαζάτορας, που προφανώς πήρε σύνταξη και βρέθηκε στα μέρη μας και στο καφενείο του Μπίχλα. Για τον Μπίχλα τα πράγματα δεν είναι και τόσο ξεκάθαρα, γι’ αυτό περιμένουμε την περαιτέρω έρευνα του φίλου μου του Αργύρη, τον οποίο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, που έλεγε και μια ψυχή.

Ηθικόν Δίδαγμα. Ό,τι διαβάζετε εδώ, είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ας μας έχει στα υπόψη του ο κ. Πέτσας, αν τυχόν βγει στον αέρα καμιά καινούργια λίστα.

Διάφορα

Η σκηνή από την ταινία του Αλέκου Σακελλάριου: «Λατέρνα φτώχια και φιλότιμο» (1955). Τους δύο λατερνατζήδες Πετράκη (Μ. Φωτόπουλος) και Παυλάρα (Β. Αυλωνίτης) έχουν περικυκλώσει ένα σμήνος από τσιγγάνες, που ζητούν φορτικά να τους πουν τη μοίρα αφού όμως πρώτα «ασημώσουν». Σε μια στιγμή μια τσιγγάνα λέει στον «σμιχτοφρύδη» Παυλάρα, ότι τον περιμένουν πολλά λεφτά. «Ποιος το λέει;» ρωτάει ο Παυλάρας. «Να το οχτώ κούπα» επιμένει η τσιγγάνα συμπληρώνοντας «Ασήμωσε να σε πω» και ο Παυλάρας: «Ορίστε πάρε το οχτώ κούπα και πες μου». Πού το θυμήθηκα τώρα αυτό; Από την απάντηση που έδωσε ο κ. Μητσοτάκης στον δάσκαλο που του είπε ότι ο σχολείο δεν έχει θέρμανση και τα παιδιά θα παγώσουν τον χειμώνα. Κάποιος σφουγκοκολάριος, μπορεί να ήταν και ο γνωστός Ντάλτον, γλύφοντας τον πρωθυπουργό κάλεσε τον δάσκαλο να πει ότι το σχολείο διαθέτει διαδραστική οθόνη. Ο πρωθυπουργός πιάστηκε από το…. σωσίβιο και είπε στον δάσκαλο (σε ελεύθερη μετάφραση) «Ορίστε, πάρε την διαδραστική οθόνη και ζεστάσου» και σε ακόμα πιό ελεύθερη απόδοση: «Ρε δεν μας παρατάς κι΄ εσύ και τα παιδιά».

Στις 26 Οκτωβρίου η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού (ΕΑΑΣ) διοργάνωσε μία λαμπρή εορταστική εκδήλωση για την 28η Οκτωβρίου, την οποία εκτός των άλλων λάμπρυνε με την παρουσία του και ο κορυφαίος μας πρωταγωνιστής Κώστας Πρέκας (ξέρετε δεν είναι μεγάλοι μόνο όσοι έχουν αποφοιτήσει από την μεγάλη του Περισσού σχολή). Ο κ. Πρέκας συγκλόνισε με την απαγγελία ποιήματός του, που αναφερόταν στην συνομιλία βετεράνου πολεμιστή με την τιμημένη στολή του. Καρδιές σφίχτηκαν, μάτια βούρκωσαν, χείλη έτρεμαν και χέρια έσπασαν χειροκροτώντας, όταν τελείωσε η απαγγελία.  Προηγήθηκαν τεκμηριωμένη ομιλία του καθηγητού  κ. Ηλιόπουλου, η στρατιωτική μουσική, η χορωδία Ιονίου Φωνές που διεύθυνε ο Αιμίλιος Γιαννακόπουλος και χοροί από το Λύκειο Ελληνίδων παράρτημα Ραφήνας. Δυστυχώς τα διαδραματιζόμενα δεν απήλαυσαν ούτε ο εκπρόσωπος της Βουλής των Ελλήνων (τι εντυπωσιακός τίτλος), ούτε ο Αντιπεριφερειάρχης, που ήρθαν, τους είδε ο κόσμος και σε λίγο δια της μεθόδου του στρίβειν δια του τηλεφώνου, εξαφανιστήκαν. Προφανώς τον έναν τον κάλεσε ο Ακάρ και τον άλλο ο Μπάϊντεν… Ό ένας μάλιστα έχει και «συγγένεια» με την ΕΑΑΣ τρομάρα του. Ρε θα σταματήσετε το δούλεμα; Καλύτερα μη πατάτε καθόλου. Αλλά δεν φταίτε εσείς.

Δεν είμαι εγώ αυτός που θα μιλήσει για την αξία και την διαχρονικότητα του μεγάλου μας Νίκου Τσιφόρου. Το έχει κάνει θαυμάσια ο ίδιος, μέσα από το έργο του. Ο φίλος μου ο Γώργος Χ. από την Θεσσαλονίκη, σχολιάζοντας τους καθημερινούς δήθεν καυγάδες μεταξύ των πολιτικών αντιθέτων κομμάτων, με παρέπεμψε στους Καρασπανάκια και Χατζηφράγκο, δύο απατεώνες χαρτοκλέφτες, που έκαναν ότι μεταξύ  τους δεν χωνευόντουσαν, αλλά ήταν συνεταιράκια και μάδαγαν τα  κορόϊδα. Πάντα ταύτα, στο διήγημα «Ραψωδία σε πράσινο», από το βιβλίο έπος «Τα παιδιά της πιάτσας». Αυτά θυμήθηκα μετά τις δηλώσεις της κας Θεανούς Φωτίου (θυμόσαστε, η κυρία των γεμιστών…), οι οποία μισητή… αντίπαλος του κ. Μητσοτάκη υποστήριξε ότι πρωθυπουργός μας στο θέμα των υποκλοπών έπεσε θύμα των συμφερόντων  των…  μεγαλοεπιχειρηματιών. Βέβαια μετά τη γιούχα που επακολούθησε, η κα Θεανώ μας κατηγόρησε (και αυτή…) ότι είμαστε βλάκες, διότι παρεννοήσαμε τις δηλώσεις της. Δυστυχώς οι Καρασπανάκιες και οι Χατζηφράγκοι αυξάνονται και πληθύνονται στις μέρες μας κι΄ ας λένε ότι δεν τους καταλαβαίνουμε. Εγώ πάντως τους ψυλλιάζομαι. Εκλογές έρχονται και θέλουν να εκμεταλλευτούν την μετεγγραφική περίοδο του Ιανουαρίου… Α! Τα βρήκαν Μητσοτάκης-Μαρινάκης…

Τι να σας πω κυρίες μου και κύριοι κι’ αφράτες δεσποινίδες, που λέει και ο Καραγκιόζης. Εκείνο που με συγκλόνισε τις μέρες των εορτασμών του πολυτεχνείου δεν ήταν ούτε η ματωμένη σημαία, ούτε τα πιτσιρίκια που τα πήγαιναν σαν άβουλα κοπάδια να προσκυνήσουν την κεφάλα του Σβορώνου θέλουνε δεν θέλουνε (εδώ δεν έχουμε εξαναγκασμό, παρά μόνο στον εκκλησιασμό…), ούτε τα σουβλάκια εκείνου του σουβλατζή, του τρίτου όπως μπαίνουμε αριστερά. Εκείνο που με διέλυσε ήταν το πονεμένο και απλανές βλέμμα της κας Προέδρου  της Δημοκρατίας. Αυτό το γεμάτο από ένα πελώριο «γιατί» βλέμμα! Εκείνη τη στιγμή σίγουρα θα πέρναγαν μπρος από τα μάτια της η Ηλένια με τις στρατιές των νεκρών. Ακόμα, θα έκανε περατσάδα η κα Δαμανάκη, που εγκατάλειψε τους αγώνες και τις αηδίες και ματσώνεται χοντρά στην  αυλή του πρίγκιπα Αλβέρτου του Μονακό, κάνοντας τον δραγάτη στα ψάρια του. Θα περνάγανε σαν κινηματογραφική ταινία οι Ρηγάδες και οι Ρήγισσες της νιότης της, ώσπου την προσγείωσε η πρόγκα. Κρίμα. Κι’ ούτε που πρόλαβε να παίξει με το κινητό της. Όπως τότε την παρέλαση…

Μια και βρισκόμαστε σε περίοδο  Μουντιάλ να θυμηθούμε κάτι σχετικό. Αν λοιπόν νομίζετε ότι το συγκλονιστικότερο γεγονός στην σύγχρονη παγκόσμια ιστορία είναι η διάσπαση του ατόμου ή η ενδεχομένη μετεγγραφή της κας Χριστοφιλοπούλου στην ΝΔ, πλανάσθε πλάνην οικτράν. Το μακράν σημαδιακότερο και συγκλονιστικότερο  γεγονός, που σημάδεψε τη  περαιτέρω πορεία του πλανήτη μας συνέβη στις 9 Ιουλίου του 1994, στο Μουντιάλ των ΗΠΑ, όταν στον αγώνα Βραζιλία-Ολλανδία, στο 62΄ λεπτό ο Jose Roberto Gama de Oliveira ή απλώς Μπεμπέτο πέτυχε ένα γκολ και σκέφτηκε να το αφιερώσει στον γιό του, που είχε γεννηθεί δύο μέρες νωρίτερα. Και τότε έκανε την μοιραία κίνηση, που να μην έσωνε. Κούνησε τα χέρια του σαν να κουνάει το, αόρατο βεβαίως, μωρό του. Αυτό ήταν! Με αφορμή την κίνηση, αυτή η βλακεία κατέκλυσε τον χώρο του ποδοσφαίρου. Τι χορούς αγρίων είδαμε, τι τοξοβολίες, τι ριπές με οπλοπολυβόλα,  τι στρατιωτικούς χαιρετισμούς, τι ύφος Ράμπο  και όλα αυτά, επειδή σημειώθηκε κάποιο γκολ. Τι θα δούμε τώρα στο χειμωνιάτικο Μουντιάλ, ο Θεός και η ψυχή τους. Καλή συνέχεια Μουντιάλ.

Και να κλείσουμε με την ανακοίνωση της Εταιρίας Μακεδονικών Σπουδών (ΕΜΣ), που δημοσιεύθηκε στο εξαιρετικό μπλόκ ΡΟΥΚΟΥΜΟΥΚΟΥ, για την ίδρυση του αποκαλουμένου «Κέντρου Μακεδονικής Γλώσσας στην Ελλάδα». Στην ΕΜΣ μόνο συγχαρητήρια.

  • Του Χρήστου Μπολώση
πηγή:https://www.dimokratia.gr/apopseis/553997/o-tzitzis-kai-o-mpichlas/

Κυβέρνηση - Κηρύξαμε "πόλεμο" κατά των τραπεζιτών! - Στο στόχαστρο οι 12 τραπεζικές συναλλαγές που ,τα "κοράκια", κλέβουν ασύστολα τους πολίτες



Στο στόχαστρο της Κυβέρνησης 12 τραπεζικές συναλλαγές με προμήθειες που επιβαρύνουν σημαντικά την κοινωνία

  Στη συνάντηση που είχε ο Υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας με εκπροσώπους των τραπεζών,  ζήτησε να επαναξιολογήσουν το κόστος των προμηθειών τους σε μια σειρά από τραπεζικές συναλλαγές. Παρουσίασε, μάλιστα, λίστα  12 τραπεζικών συναλλαγών, για τις οποίες μπορεί να αναπροσαρμόσουν την τιμολογιακή τους πολιτική. Αφορούν: 

    1. Προμήθεια εισερχόμενου εμβάσματος.

   2. Προμήθεια εξερχόμενου εμβάσματος (χρέωση για μεταφορά χρημάτων από τον λογαριασμό μίας τράπεζας σε λογαριασμό άλλης τράπεζας εσωτερικού).

    3.Προμήθεια αποστολής χρημάτων (έμβασμα) σε τράπεζες εκτός Ευρωζώνης.

    4. Προμήθεια ανάληψης μετρητών από ΑΤΜ άλλης τράπεζας.

    5. Συνδρομή πιστωτικής κάρτας.

   6. Προμήθεια επανέκδοσης χρεωστικής - πιστωτικής κάρτας λόγω λήξης και λόγω κλοπής, απώλειας ή φθοράς.

   7. Προμήθεια για πληρωμή λογαριασμών (ΔΕΚΟ, κινητής τηλεφωνίας κ.λπ.).

  8.Προμήθεια έκδοσης αντιγράφων κίνησης λογαριασμών/δανείων/πιστωτικών καρτών.

   9.Έξοδα αξιολόγησης αιτημάτων δανείων.

 10. Έξοδα νομικού και τεχνικού ελέγχου αιτημάτων δανείων.

 11. Έξοδα συναλλαγών με πιστωτικές κάρτες στο εξωτερικό (επιβάρυνση για τη μετατροπή συναλλαγών εξωτερικού σε ευρώ).

12.Προμήθεια για αγορά χρεογράφων του Ελληνικού Δημοσίου.

Τα Δεκεμβριανά του 1950 - Το ύψωμα "Outpost Haros"- "Όλες μου οι στολές μύριζαν ανθρώπινο αίμα" - "Εσείς οι Έλληνες, όταν είστε αντίκρυ με τον θάνατο .... !"


 

4 Δεκεμβρίου 1950

 

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

 

ΑΝΤΙΠΤΕΡΑΡΧΟΣ (Ι) Ε.Α - ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ε.Α.Α.Α.

   

Στην διάσκεψη του Κάϊρου το φθινόπωρο του 1943, συμφωνήθηκε μεταξύ του αμερικανού προέδρου Ρούσβελτ, του Βρετανού πρωθυπουργού Τσώρτσιλ και του Στρατάρχη Τσαγκ Κάι Σεκ η Κορέα να μείνει ανεξάρτητη απαλλαγμένη από την ιαπωνική κατοχή. 

Η απόφαση αυτή έγινε αποδεκτή και από την Σοβιετική Ένωση το 1945 στο Ποτσδάμ, όταν κήρυξε και αυτή τον πόλεμο κατά της Ιαπωνίας. Έτσι αποφασίστηκε τα Σοβιετικά στρατεύματα να αφοπλίσουν την Βόρεια Κορέα και την Νότια τα αντίστοιχα αμερικανικά. 

Σημειώνεται ότι κατά τον ρωσοιαπωνικό 1904-1905 η Ρωσία διεκδίκησε την χερσόνησο της Κορέας ανεπιτυχώς και η κυριαρχία περιήλθε στην Ιαπωνία από το 1910. 

Μετά την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα της Ιαπωνίας η κορεατική χερσόνησος χωρίζεται σε δύο ζώνες και ο 38ος παράλληλος αποτελεί και το σύνορο των δύο ζωνών. Ήταν 15 Αυγούστου 1945. Ο ψυχρός πόλεμος οδηγεί τις δύο ζώνες σε δύο ανεξάρτητα κράτη, την Βόρειο Κορέα να ανήκει στο κουμμουνιστικό ανατολικό στρατόπεδο της ΕΣΣΔ και την Κίνα και την Νότιο Κορέα να ανήκει στην δύση, υπό την προστασία των ΗΠΑ. 

Στις 25 Ιουνίου 1950 η Βόρειος Κορέα υπό την ηγεσία του Κιμ Ιλ Σονγκ, παππού του σημερινού ηγέτη, Κιμ Γιονγκ Ουν, εισβάλει στην Νότιο Κορέα. Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, (ΣΑΗΕ), με την απόφαση 82 απαίτησε από τη Βόρειο Κορέα να τερματίσει αμέσως την εισβολή. Η Βόρειος Κορέα δεν συμμορφώθηκε με την απόφαση, συνέχισε την εισβολή αναγκάζοντας το ΣΑΗΕ στις 27 Ιουνίου 1950 να εκδώσει την απόφαση 83. Η απόφαση 83 τόνιζε ότι η Βόρειος Κορέα παραβιάζει την ειρήνη και απαιτούνται επείγοντα στρατιωτικά μέτρα για την αποκατάσταση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας, κάνοντας ταυτόχρονα σύσταση στα κράτη μέλη να παράσχουν στρατιωτική βοήθεια στη Δημοκρατία της Νότιας Κορέας. Αυτά τα λίγα για να θυμηθούμε την ιστορία έναρξης του εμφύλιου πολέμου στην Κορέα.

   Πολλοί τον ονομάζουν «ξεχασμένο πόλεμο – "Forgotten War"», επειδή διεξήχθη λίγα χρόνια μετά τον Β΄ΠΠ και πριν τον πόλεμο του Βιετνάμ και χάθηκε ανάμεσά τους. Η πολεμική σύρραξη κράτησε τρία χρόνια, από 25 Ιουνίου 1950 έως 27 Ιουλίου 1953. Δεν είχε κανένα αποτέλεσμα για τις εμπλεκόμενες πλευρές, έληξε με την συνθήκη κατάπαυσης των εχθροπραξιών και οι δύο αντίπαλοι επανήλθαν στα πρότερα και σημερινά σύνορα, τον περίφημο 38ο παράλληλο. Δημοσιογραφικά χαρακτηρίστηκε ως «ένας πόλεμος στο πιο ακατάλληλο μέρος, την πιο ακατάλληλη στιγμή, με τον πιο ακατάλληλο αντίπαλο».

   Η συμμετοχή της Ελλάδος σε έναν εμφύλιο πόλεμο την εποχή που η ίδια μόλις βγαίνει από τον δικό της εμφύλιο, στην άγνωστη κορεατική χερσόνησο, παραμένει ένα ερώτημα. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν ο ΟΗΕ και οι πολιτικές ηγεσίες των χωρών που με την συμμετοχή τους προστάτευαν τις «αρχές» που αναδύθηκαν μετά τον Β΄ΠΠ. 

Οι απώλειες είναι γνωστές, 186 νεκροί και 650 περίπου τραυματίες. Αναλυτές υποστηρίζουν ότι με την συμμετοχή μας εξασφαλίστηκε η ένταξή μας στο ΝΑΤΟ, γεγονός που συνέβη κατά την διάρκεια του πολέμου. Δεν γνωρίζουμε εάν τελικά αυτό ήταν το κέρδος. Εκείνο όμως που είναι σίγουρο είναι ότι η ρήση του Τσόρτσιλ «οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες», στην νοτιοκορεάτικη εκδοχή της δόθηκε από τον νοτιοκορεάτη πρόεδρο Syng Man Rhe, ο οποίος απευθυνόμενος στο διοικητή του ελληνικού τάγματος τόνισε: «Εσείς οι Έλληνες, κι όταν είστε αντίκρυ με τον θάνατο, σκέπτεστε και ζείτε τις μεγάλες και αιώνιες ανθρώπινες αρετές. Για τον λόγο αυτό και στην μακραίωνη εθνική σας ζωή, τόσο λίγοι εσείς υπερνικάτε κάθε επιδρομέα». Κέρδος σίγουρα αποτελεί η απόκτηση ενός φίλου κράτους που ξέρει και τιμά τους συμμάχους του.

   Ήταν 16 Νοεμβρίου του 1950 που το τάγμα τους, 1000 περίπου ανδρών, αναχωρούσε από το Πειραιά για την Νότιο Κορέα με το αμερικανικό οπλιταγωγό «Τζενεραλ Χαν» για να γράψει την δική του λαμπρή ιστορία.

   «Έφυγα από την Ελλάδα σχεδόν αμέσως μετά την λήξη του εμφυλίου πολέμου, πήγα πολέμησα στην Κορέα, επέστρεψα ζωντανός και παραιτήθηκα από τον Ελληνικό Στρατό, δεν ήθελα καριέρα». Γιατί κύριε Συνταγματάρχα τον ρώτησα. «Μετά την αποφοίτησή μου από την Σχολή στην Κέρκυρα πολέμησα στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο και στον εμφύλιο. Είχα μεγάλη εμπειρία στον πόλεμο και επιλέχθηκα για την Κορέα, πολεμούσα συνέχεια, δεν ξεκουράστηκα, όλες μου οι στολές μύριζαν ανθρώπινο αίμα». Είναι ένας από τους βετεράνους της Κορέας, ένας υπέροχος άνθρωπος και ασχολείται με την λαογραφία.

   Έχοντας αναμνήσεις από το καλοκαίρι του 2003, στα πλαίσια του εορτασμού των 50 ετών από την υπογραφή της συνθήκης τερματισμού του πολέμου, συνόδευα στην Σεούλ, τους Έλληνες Βετεράνους που προσκλήθηκαν με τον πρόεδρό τους τον Στρατηγό Δράκο. Κατά την περιοδεία μας συζητούσαν για τοποθεσίες όπου έλαβαν χώρα σκληρές μάχες που συμμετείχαν και οι ίδιοι, σαν να μιλούσαν για γνωστές ελληνικές τοποθεσίες, για το χωριό τους. Για το ύψωμα 381, 326, το ύψωμα Σκοτς, το ύψωμα Νόρι, για αεροδρόμια που ήταν χωράφια αλλά και για το ύψωμα Outpost Harry, ή "Outpost Haros", όπως το ονόμασαν οι 100 Έλληνες, που το υπερασπίστηκαν μαζί με 400 Αμερικανούς, από τις επιθέσεις 10.000 κινέζων, για μια εβδομάδα. Σε όλα τα υψώματα νεκροί Έλληνες. Τότε αντιλήφθηκα τι είχαν καταφέρει.

   Με την Ε895/9-11-50 διαταγή, με αρχηγό αποστολής τον επισμηναγό Ιωάννη Χατζάκη, ήταν 11 Νοεμβρίου 1950, πρωί 08:30, όταν τα επτά C-47 Nτακότα, που αποτελούσαν το περίφημο 13ο Σμήνος Μεταφορών (13th HELLENIC FLIGHT) με 67 άνδρες, απογειώθηκαν από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας και μετά από 10 ανεφοδιασμούς, στην Λευκωσία, στο Νταχράν, στο Καράτσι, στο Νέο Δελχί, στο Αλλαχαμπάντ, στην Καλκούτα, στην Μπανγκόγκ, στη Σαϊγκόν, στη Μανίλα, στην Οκινάουα προσγειώθηκαν στην Ιταζούκα της Ιαπωνίας. 

Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι η Ελληνική Αεροπορία για πρώτη φορά στην ιστορία της εκτελούσε τόσο μεγάλο ταξίδι με ενδιάμεσους σταθμούς. Ταξίδι πολυήμερο, περιπετειώδες με άσχημες καιρικές συνθήκες πάνω από αφιλόξενες περιοχές, προσγειώσεις σε άγνωστα αεροδρόμια, πολλά χωρίς ραδιοβοηθήματα, με έλλειψη εμπειρίας στις διαδικασίες και τους κανονισμούς της πτήσης δι΄οργάνων, με δυσκολίες στις επικοινωνίες και ορολογίες στην αγγλική γλώσσα, ήταν τα χαρακτηριστικά της ένδοξης εκείνης ναυτιλίας.

   Τα πληρώματα, οι αξιωματικοί και οι υπαξιωματικοί της αποστολής του 13ου Σμήνους ήταν όλα ξεχωριστά σε εμπειρία, βετεράνοι του μετώπου της Μέσης Ανατολής κατά την περίοδο του Β΄ΠΠ και του πρόσφατου ελληνικού εμφυλίου. Οι τεχνικοί που τους συνόδευαν οι καλύτεροι. Εκτέλεσαν συνολικά 2.916 πολεμικές αποστολές μέχρι 26 Μαρτίου 1955.

   «Τους Έλληνες πιλότους τους αφήσαμε δύο ημέρες να ξεκουραστούν. Προσγειώθηκαν Παρασκευή, τους υποδεχθήκαμε και τους είπαμε αύριο και την Κυριακή στην ενημέρωση θα τα πούμε. Την Δευτέρα απογειώθηκαν για το προγεφύρωμα Yonpo και έλαβαν μέρος σε αποστολή emergency evacuation, (εκκένωση πεδίου μάχης), στο Hagaru-ri. Μαζί με τα μεταφορικά αεροσκάφη των ΗΠΑ απεγκλώβισαν 10.000 Αμερικανούς στρατιώτες, από τους οποίους 4.700 τραυματίες και πολλούς νεκρούς. Είναι αλήθεια ότι αναρωτήθηκαν όταν τους αγκαλιάσαμε πριν την πρώτη απογείωση. Τους εξηγήσαμε όταν επέστρεψαν ότι, σας αγκαλιάσαμε για το τελευταίο αντίο, δεν περιμέναμε να επιστρέψετε από την αποστολή σας. Τόσο μεγάλος ήταν ο δείκτης επικινδυνότητας των αποστολών στο Hagaru-ri. Οι διάδρομοι προσγείωσης ήταν πρόχειροι, παγωμένοι, πολικό ψύχος. Και αυτοί επέστρεψαν και απογειώθηκαν πολλές φορές και έγραψαν μεγάλη αεροπορική ιστορία για την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία». Αυτά ήταν τα λόγια που μου είπε βετεράνος Αμερικανός πιλότος που συνόδευε με το μαχητικό του τα Ελληνικά C-47 μεταφορικά αεροσκάφη στις αποστολές τους, και γέμισα από υπερηφάνεια.

   Το μνημείο προς τιμή των Ελλήνων πεσόντων στην «κοιλάδα των ηρώων» έξω από την Σεούλ που πρόσφατα μεταφέρθηκε στο Yeoju Yeongwol Park της Σεούλ, τα λέει όλα. Το στρατιωτικό μουσείο της Σεούλ, με την δεσπόζουσα θέση της Ελλάδος, το επιβεβαιώνει. Το «ανδρός επιφανούς πάσα γη τάφος» στην είσοδο όλων των στρατιωτικών νεκροταφείων θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην ιστορία της Νότιας Κορέας. Επομένως δεν είναι "forgotten war" για όλους. Το υπουργείο των Βετεράνων της Ν. Κορέας θα υφίσταται μέχρι να αποβιώσει και ο τελευταίος βετεράνος, σύμμαχος ή Κορεάτης, που συμμετείχε στον πόλεμο.

   Τελικά την 1 Δεκεμβρίου 1950, μετά από 57 ώρες και 45 λεπτά πτήσης, τα επτά C-47 προσγειώθηκαν στην Itazouke της Ιαπωνίας. Μετά από τρεις ημέρες προσγειώθηκαν στο καταληφθέν από τους αμερικανούς αεροδρόμιο της Βόρειας Κορέας Yonpo για να λάβουν μέρος στην πρώτη τους επιχειρησιακή αποστολή στο Hagaru-riΉταν 4 Δεκεμβρίου 1950, Σαν Σήμερα.

 

Υ.Γ. (1) Το άρθρο αυτό θα ανανεώνεται κάθε χρονιά με νέα στοιχεία και εξιστορήσεις, την ίδια ημερομηνία και θα δημοσιεύεται προς τιμή των Βετεράνων της Κορέας.

(2) Η μετεγκατάσταση του μνημείου που στήθηκε προς τιμή των ελλήνων πεσόντων στο Yeoju (κοιλάδα ηρώων) έγινε τελικά πρόσφατα στο Yeoju Yeongwol Park της Σεούλ παρουσία του έλληνα ΥΦΕΘΑ κ. Χαρδαλιά. Η απουσία από την αποστολή των βετεράνων της Κορέας, αποτελεί λάθος στην επιλογή προσώπων της ελληνικής αποστολής. Είναι άδικο για τους Έλληνες Βετεράνους που βρίσκονται στην δύση της ζωής τους, αυτός ο πόλεμος να γίνει «Forgotten War» στην κυριολεξία.

(3) Χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από τα ιστορικά αρχεία του ΣΞ και τα «Ελληνικά Φτερά στον Πόλεμο της Κορέας».

Δεκεμβριανά - Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη - H φρικτή ανθρωποσφαγή,.... με αποκλειστική ευθύνη της ηγεσίας του ΚΚΕ


  Συμπληρώνονται 78 έτη από το ξέσπασμα των Δεκεμβριανών του 1944, μιας φρικτής ανθρωποσφαγής που έλαβε χώρα στην πατρίδα μας με αποκλειστική ευθύνη της ηγεσίας του ΚΚΕ, το οποίο επιδίωκε να επιβάλλει στην χώρα μια σοβιετικού τύπου τυραννία και να ακρωτηριάσει την εδαφική επικράτεια της Ελλάδας.

   Ηρωικοί μαχητές της ελευθερίας, όπως το Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη και η Τρίτη Ελληνική Ορεινή Ταξιαρχία κράτησαν την πρωτεύουσα της Ελλάδας ελεύθερη και το όραμα του ανεξάρτητου και δημοκρατικού βίου ζωντανό.

    Η Ε.Α.Α.Σ. κλίνει ευλαβικά το γόνυ στην μνήμη των ηρώων που έπεσαν υπέρ βωμών και εστιών και επισημαίνει ότι η καταλαγή των πολιτικών παθών περνά πρώτα από την ειλικρινή αναγνώριση των λαθών μας.

 

 

Το Γραφείο Τύπου της Ε.Α.Α.Σ