Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2022

28η Οκτωβρίου του 2940 (Γιατί η ημερομηνία δεν είναι λάθος!) - Ποιος είπε τελικά το ΟΧΙ


 


Χρήστος Μπολώσης

Οι πιο παρατηρητικοί εξ’ υμών θα παραξενευτήκατε, επειδή αντί για 1940 διαβάζετε 2940. Όμως όχι δεν κάνατε λάθος και αυτά που ξέρατε να τα ξεχάσετε. Το Έπος του ’40 έγινε μεν το 1940 αλλά μόλις το 2940, έγινε κατορθωτό να διαλευκανθούν πλήρως. Γίνομαι σαφέστερος διότι ήδη διαβλέπω τάσεις φυγής των τυχόν αναγνωστών και καθόλου δεν μου αρέσει. 
Είμαι φανατικός οπαδός της απόψεως ότι το «ΟΧΙ» του 1940 το είπε ο λαός. Επειδή όμως, λίγοι ευτυχώς, εξακολουθούν να πιστεύουν το αντίθετο θα πρέπει να το ψάξουμε λίγο.


Επιστημονικώς και με τα δεδομένα του 1940, είναι πολύ δύσκολο να εξηγηθεί το πώς ο λαός σύσσωμος, απάντησε ΟΧΙ στο Ιταλό πρέσβη σενιόρ Γκράτσι, μέσα στ’ άγρια χαράματα της 28ης Οκτωβρίου.


Έχουν διατυπωθεί πολλές θεωρίες, τις οποίες αξίζει τον κόπο να ξαναθυμηθούμε, αφού όμως αναφέρουμε ότι πολλές από αυτές έχουν αρχίσει να επαληθεύονται, από ανασκαφές που ΘΑ γίνουν στο μέλλον. Ίσως να μην αντιλαμβάνεσθε επακριβώς τι θέλω να πω. Το ζητούμενο όμως είναι να καταλαβαίνω εγώ τι γράφω. Τέλος πάντων. Οι θεωρίες λοιπόν, που σιγά – σιγά επιβεβαιώνονται, είναι:


α. Μία θεωρία είναι ότι στο σπίτι του Μεταξά, υπήρχε ένας τεράστιος τηλεφωνικός πίνακας, ίσος με δύο τριάρια διαμερίσματα χωλ και κουζίνα, με τον οποίο ήταν «βυσματωμένοι» όλοι οι Έλληνες από ηλικίας 18 και άνω. Με ένα «τσακ» τους έθεταν το ερώτημα. Με ένα «τσουκ» απαντούσανε εάν ήταν ΟΧΙ και με ένα «γκλονγκ» εάν ψήφιζαν ΝΑΙ. Εάν ακουγόταν «Φσσσστ μπόϊνγκ», τότε η ψήφος ήταν άκυρη, διότι αυτοί ψήφιζαν Κώστα Βουτσά. 


β. Μία άλλη θεωρία, που έχει πολλούς θιασώτες παρά το ότι είναι λίγο προχωρημένη, είναι ότι ο Μεταξάς, διορατικός όπως ήταν, διατηρούσε από του καιρού της ειρήνης και για την αντιμετώπιση δυσκόλων καταστάσεων, έναν τεράστιο περιστερώνα, ίσο με 4 τεσσάρια διαμερίσματα με τις αποθήκες τους. Εκεί έτρεφε 8 εκατομμύρια περιστέρια (τα 4 εκατομμύρια ήταν στην α΄ ομάδα και τα υπόλοιπα στον πάγκο για αλλαγές). Μόλις λοιπόν του έδωσε ο Γκράτσι το τελεσίγραφο, έβγαλε φωτοαντίγραφα (τα φωτοτυπικά ανακαλύφθηκαν αργότερα, αλλά δεν πειράζει) τα έδεσε στα ποδάρια των περιστεριών και τα ξαπόστειλε. Σε 2-3 μέρες, τα περιστέρια άρχισαν να επιστρέφουν. Όχι όλα βέβαια, αλλά όσα είχαν καταφέρει να γλυτώσουν από τις σφεντόνες των αληταμπουράδων. Μετά άρχιζε η διαλογή των απαντήσεων που τελείωνε γύρω στα Χριστούγεννα, οπότε δινόταν φρέσκια φρέσκια η απάντηση στον Γκράτσι.


γ. Μια τρίτη θεωρία, αν και κάπως αχαμνή, είναι ότι ο Μεταξάς μόλις πήρε το τελεσίγραφο, ανέβηκε στην ταράτσα του σπιτιού, έβαλε φόκο σε κάτι στουπιά με πετρέλαιο και άρχισε να κάνει σινιάλα με καπνό όπως οι Ινδιάνοι. Στην Πάρνηθα ήταν άλλος σηματωρός, στον Παρνασσό τρίτος, στον Όλυμπο τέταρτος και πάει λέγοντας. Σε καμιά βδομάδα, άρχισαν να καταφθάνουν τα ντουμάνια με τα ΟΧΙ του λαού, ο οποίος εν τω μεταξύ είχε γυρίσει πλευρό.


δ. Η πιο τραβηγμένη από τα μαλλιά θεωρία, που όμως έχει αρκετούς οπαδούς, είναι ότι ο Μεταξάς και ο Γκράτσι διακτινίστηκαν, επισκέφθηκαν κάθε Ελληνικό νοικοκυριό, το ξύπνησαν και αφού κεράστηκαν γλυκό περγαμόντο (από κείνο που φτιάχνει η γιαγιά), σημείωσαν το ΟΧΙ ή το ΝΑΙ του πάτερ φαμίλια και με τον ίδιο τρόπο επέστρεψαν στην Κηφισιά πρωί πρωί. Αυτό το γεγονός, ενέπνευσε τον Μίμη Πλέσσα και τον Δημήτρη Ιατρόπουλο να γράψουν το τραγούδι «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά» που τραγούδησε ο Δάκης. Το ότι ακόμη δεν είχε εφευρεθεί ο διακτινισμός, ο οποίος ακόμη να εφευρεθεί (αργούμε παιδιά;…), λίγη σημασία έχει.


ε. Η τελευταία θεωρία είναι αυτή που περιγράφει στο βιβλίο του ο ίδιος ο Γκρκατσι. Ότι δηλαδή ο Μεταξάς μόλις πήρε το τελεσίγραφο συγκινήθηκε και με τρεμάμενη φωνή απάντησε: «Alor’s c’ est la guerre» (λοιπόν έχουμε πόλεμο). Αυτή όμως η άποψη, είναι εξαιρετικά αδύναμη, αφού όλοι ξέρουμε τι ψευταράς ήταν ο Γκράτσι.


Μία άλλη, τέλος, πληροφορία , ότι είχε βάλει και το χεράκι του ο Χάρυ Ποτερ, μάλλον δεν στέκει.


Άρα λοιπόν αβίαστα οδηγούμεθα στο συμπέρασμα ότι υπήρχε τότε η προηγμένη τεχνολογία (ιδίως τα περιστέρια) που αναφέραμε. Μία τεχνολογία άγνωστη ακόμη και σήμερα, διότι πιθανώς το μυστικό της έχει ταφεί στα βάθη της Νεκράς Θάλασσας ή στην πυραμίδα του Τουταγχαμών ή στο Ταζ Μαχάλ. Μπορεί και στο θησαυροφυλάκιο του Σκρουτζ Μακ Ντακ. Ακόμη μπορεί ο εφευρέτης να πήρε το μυστικό στον τάφο, όπως πήρε στον τάφο και την οποιαδήποτε λογική υπήρχε σε μερικούς ανεγκέφαλους…


Και του χρόνου με άλλες θεωρίες. Γέλια, γέλια, γέλια.




πηγή:https://www.dimokratianews.gr/content/91938/28i-oktovrioy-2940

Συντάξεις: - Έρχονται πιο γρήγορα οι αυξήσεις του 2023 - Η νομοθετική ρύθμιση και η πιθανότερη ημερομηνία πληρωμής



 

Την επίσπευση της πληρωμής των αυξήσεων στις συντάξεις εξετάζει η κυβέρνηση. Στόχος είναι οι αυξήσεις του 2023 να πληρωθούν - τελικά - με τις συντάξεις Ιανουαρίου δηλαδή στα τέλη Δεκεμβρίου κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων.

Ωστόσο, αν αυτό δεν καταστεί εφικτό τεχνικά, επόμενος στόχος είναι οι αυξήσεις να πληρωθούν με τις συντάξεις Φεβρουαρίου, στα τέλη Ιανουαρίου (οι συντάξεις προπληρώνονται).

Υπενθυμίζεται πως το βασικό σενάριο τους προηγούμενους μήνες προέβλεπε ότι οι αυξήσεις θα πληρωθούν το πρώτο 3μηνο του 2023, αφού πρώτα οριστικοποιηθεί εντός Μαρτίου το μέγεθος της ετήσιας αύξησης του ΑΕΠ για το 2022. 

Ωστόσο, καθώς ο πληθωρισμός τρέχει με μεγάλες ταχύτητες και «ροκανίζει» τα εισοδήματα και των συνταξιούχων - οι περισσότεροι εκ των οποίων άλλωστε δεν έχουν άλλη διέξοδο αύξησης του εισοδήματός τους - επικρατεί εντός της κυβέρνησης και του οικονομικού επιτελείου η άποψη να έρθει νωρίτερα η αύξηση με «προσωρινά» στοιχεία και εκ των υστέρων να γίνει μια μικρή διόρθωση, αν κι εφόσον χρειαστεί.

Όπως είπε σήμερα σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο υπουργός Οικονομικών, Χρήστος Σταϊκούρας: «Θα δούμε πώς θα είναι οι εκτιμήσεις προϋπολογισμού τις επόμενες 2 εβδομάδες και στη βάση αυτών πιθανότατα θα προκύψουν οι αυξήσεις του 2023». 

Το πρώτο 10ήμερο του Νοεμβρίου θα υπάρχει στο τραπέζι ο πληθωρισμός Οκτωβρίου, ενώ εντός Νοεμβρίου και έως τις 20 Νοεμβρίου θα πρέπει να κατατεθεί στη Βουλή και το τελικό σχέδιο του προϋπολογισμού.

Έρχεται νομοθετική ρύθμιση

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Η», στο τραπέζι υπάρχει πρόταση νομοθετικής ρύθμισης, η οποία θα δίνει τη δυνατότητα στον ΕΦΚΑ να υπολογίσει τις αυξήσεις με βάση τα πλέον «επίσημα» στοιχεία που θα υπάρχουν προς τα τέλη του έτους ως προς την ανάπτυξη και τον πληθωρισμό, τις δυο δηλαδή μεταβλητές που λύνουν τον γρίφο του ύψους των αυξήσεων στις συντάξεις.

Στόχος είναι να περιγραφεί η εξίσωση - χωρίς να αλλάζει διόλου στην ουσία της - με τρόπο τέτοιο που θα φέρνει πιο κοντά στο σήμερα τις αυξήσεις των συντάξεων. 

Προς το παρόν, το προσχέδιο του προϋπολογισμού προβλέπει ανάπτυξη 5,3% και πληθωρισμό 8,8%. Δεδομένης της εξίσωσης για τις αυξήσεις που δεν θα αλλάξει, προκύπτει αύξηση 7%. 

Ο υπουργός Οικονομικών, σήμερα εκτίμησε πως οι αυξήσεις θα είναι πάνω από 7%, καθώς εκτιμάται ως πιθανό να αυξηθεί το επίπεδο του ετήσιου πληθωρισμού όπως και της ανάπτυξης.         

Δεν αποκλείεται μάλιστα η σχετική νομοθετική ρύθμιση να κατατεθεί στη Βουλή τις επόμενες ημέρες. Μετά την ψήφιση της θα ακολουθήσει υπουργική απόφαση, η οποία και θα ορίζει το ποσοστό αύξησης των συντάξεων, ώστε να ακολουθήσει η πληρωμή.

Στόχος είναι να πληρωθούν οι αυξήσεις με τις συντάξεις Ιανουαρίου.

Ωστόσο, επειδή τον Δεκέμβριο υπάρχουν πολλές πληρωμές από τον ΕΦΚΑ με κυρίαρχη την επιταγή ακρίβειας στους χαμηλοσυνταξιούχους, υπάρχει το ενδεχόμενο οι πληρωμές να πραγματοποιηθούν εν τελεί τον Ιανουάριο για τεχνικούς λόγους. Υπενθυμίζεται άλλωστε πως αύξηση στις συντάξεις δεν έχει εφαρμοστεί και πληρωθεί εδώ και πολλά χρόνια, πάνω από 10ετία.      

Αναδρομικά 

Σε κάθε περίπτωση η πληρωμή της αύξησης - όποτε κι αν αυτή γίνει - μετράει από τον Ιανουάριο του 2023. Όποτε δηλαδή κι αν πληρωθεί θα αφορά την περίοδο από τον Ιανουάριο και μετά. Συνεπώς αν πληρωθεί εντός Δεκεμβρίου με την σύνταξη Ιανουαρίου δεν θα υπάρχουν αναδρομικά, καθώς θα πληρωθεί στην ώρα της.

Αν πληρωθεί στα τέλη Ιανουαρίου με τις συντάξεις Φεβρουαρίου θα υπάρχουν αναδρομικά ενός μήνα, δηλαδή του Ιανουαρίου που δεν θα έχουν πληρωθεί εγκαίρως. 



πηγή: https://www.imerisia.gr/syntaxeis/asfalistiko/56241_syntaxeis-erhontai-pio-grigora-oi-ayxiseis-toy-2023-olo-paraskinio

Ελληνοτουρκικά: - Ακάρ: Η Ελλάδα "έχει μπει στη μύτη" της Τουρκίας - Δίκαιη μοιρασιά όλου του πλούτου στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο - Θα κατασκευάσουμε μόνοι μας μαχητικά α/φ και άρματα μάχης.


 

Ο μόνος μας στόχος είναι η ασφάλεια της χώρας και του έθνους μας» υποστήριξε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας της Τουρκίας Χουλούσι Ακάρ κατηγορώντας την Ελλάδα ότι υποστηρίζει «τη Μεγάλη Ιδέα». 

Χαρακτήρισε τους Έλληνες πολιτικούς «αποκομμένους από τη λογική και το δίκαιο» και τόνισε ότι η Τουρκία δε θα σταματήσει μέχρι «να γίνει το Αιγαίο και η Μεσόγειος μια θάλασσα φιλίας για ειρήνη και σταθερότητα» και «να εξασφαλιστεί η δίκαιη μοιρασιά όλου του πλούτου».

Κατηγόρησε την Ελλάδα ότι «έχει μπει στη μύτη» της Τουρκίας καθώς όπως είπε έχει «επεκταθεί τρεις φορές από την ίδρυσή της» ενώ υποστήριξε ότι η Τουρκία σέβεται πάντα τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των γειτόνων της. 

Ο Χ. Ακάρ επανέλαβε για ακόμα μία φορά πως δεν θα δεχθεί τετελεσμένα και υπογράμμισε τα σχέδια της Τουρκίας για κατασκευή δικών της μαχητικών αεροσκαφών και αρμάτων μάχης.


πηγή:https://www.liberal.gr/amyna-diplomatia/akar-i-ellada-einai-epektatiki-hora-ypostirizei-ti-megali-idea

Ποιοι έχασαν 38 δισεκατομμύρια για να διασωθούν οι τράπεζες; - Ποιοι φταίνε;


 

Βρισκόμαστε προ των πυλών σπουδαίων εξελίξεων στον τραπεζικό τομέα. Ιδιώτες επενδυτές θα αναλάβουν τις τύχες των τριών μεγάλων τραπεζών που στερούνται (ακόμη) της καθοδήγησης του ιδιωτικού τομέα. Συνηθισμένη πρακτική σε όλο τον κόσμο: Διάσωση και έπειτα εκ νέου ιδιωτικοποίηση. Θα κερδίσει κάτι το κράτος από όλο αυτό το αλισβερίσι; Όχι! Κι αυτό δεν είναι το προφανές. Εμείς τα καταφέραμε και τα κάναμε θάλασσα και εδώ.

Η διάσωση μιας τράπεζας με χρήματα των φορολογουμένων και στην συνέχεια η επαναφορά τους στον ιδιωτικό τομέα είναι κάτι πολύ συνηθισμένο στον δυτικό κόσμο. Με μία προϋπόθεση: Ότι στο τέλος η διαδικασία αυτή είναι κερδοφόρος για το δημόσιο, δηλαδή για τον φορολογούμενο. Αν το κράτος διασώζει ιδιωτικές εταιρείες και επωμίζεται όλο το κόστος της διάσωσης, τότε δεν έχει νόημα όλη αυτή η διαδικασία. Ή αλλιώς αυτό δεν είναι καπιταλισμός. Είναι ένα αλισβερίσι που δημιουργεί περιουσίες σε βάρος των φορολογουμένων.

Τριάντα οκτώ δισεκατομμύρια (38) είναι η μέχρι στιγμής ζημιά που έχουν επωμιστεί οι φορολογούμενοι από το σχέδιο διάσωσης των τραπεζών με δημόσιο χρήμα. Θα μπορούσαν να είναι λιγότερα; Αυτή είναι μία ενδιαφέρουσα συζήτηση που θα έπρεπε να είχε ήδη γίνει. Ο λόγος που αυτό δεν συμβαίνει είναι επειδή δεν φταίνε μόνο οι … κακοί δεξιοί για όσα έχουν συμβεί. Τα γεγονότα του 2015 και η καταστροφική ανακεφαλαιοποίηση που έγινε στα τέλη του 2015 εξανέμισαν την περιουσία των φορολογουμένων. Η τρέχουσα αξία των συμμετοχών του ΤΧΣ στις τράπεζες είναι χαμηλότερη από δύο (2) δισεκατομμύρια ευρώ.

Είναι γεγονός ότι οι τράπεζες έπρεπε να διασωθούν. Σε διαφορετική περίπτωση οι επιπτώσεις θα ήταν πολύ χειρότερες απ΄ αυτές που βιώσαμε λόγω της κρίσης. Είναι ακόμη γεγονός ότι οι αυξήσεις κεφαλαίου που έγιναν επί ΣΥΡΙΖΑ δεν έγιναν με όρους προς την επιθυμητή κατεύθυνση. Και είναι επίσης γεγονός ότι αν οι τράπεζες δεν ιδιωτικοποιηθούν δεν θα έχουμε ένα κανονικό τραπεζικό σύστημα. Διότι αυτήν τη στιγμή οι τράπεζες δεν πουλάνε δάνεια. Η βασική τους δουλειά είναι η διαχείριση των κόκκινων δανείων.

Οι τράπεζες πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν για να ενισχυθεί η ίδια η Οικονομία. Από την άλλη πλευρά, όμως, χρειάζεται να δούμε τι πήγε στραβά και να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Αν χάθηκαν χρήματα να αποδοθούν ευθύνες κι όχι να χαθούν όλες οι πιθανές ευθύνες μέσα στο απύθμενο πηγάδι της χρεοκοπίας.

Θανάσης Μαυρίδης




πηγή:https://www.liberal.gr/th-mayridis/poios-ehase-38-disekatommyria-stis-trapezes

"Μπες, κάτσε, βούλωσ’ το, μη βάζεις απουσίες και μη τολμήσεις να κόψεις κανέναν" - Οι 4.930 λέξεις, στην αναφορά παραίτησης καθηγητή, είναι γροθιές στο στομάχι για την παραπαίουσα εκπαίδευση


 Η 4.930 λέξεων επιστολή παραίτησης του εκπαιδευτικού από θέση του αναπληρωτή σε επαγγελματικό λύκειο (ΕΠΑΛ) της χώρας καθηλώνει. Είχε προσληφθεί πριν από μόλις 10 ημέρες σε νησί του Ιονίου και εκεί, για να συμπληρώνει το υποχρεωτικό εβδομαδιαίο ωράριό του, ορίστηκε να κάνει μάθημα σε ένα ΕΠΑΛ και δύο γυμνάσια. Από τις πρώτες ημέρες στο ΕΠΑΛ αντιμετώπισε μια κατάσταση βίας και ασυδοσίας από μαθητές, που ήθελαν να επιβάλουν τον τσαμπουκά τους στον «πρωτάρη» καθηγητή. «Μπες, κάτσε, βούλωσ’ το, μη βάζεις απουσίες και μη τολμήσεις να κόψεις κανέναν», του είπαν, όπως λέει στην επιστολή παραίτησής του.

Δεν είναι, βέβαια, το πρώτο περιστατικό που έρχεται στο φως και καταδεικνύει την υποβάθμιση στα ΕΠΑΛ. Γιατί λοιπόν η επαγγελματική εκπαίδευση –φοιτούν περί τους 101.000 μαθητές στα περίπου 350 ΕΠΑΛ– παραμένει ο φτωχός συγγενής του ελληνικού σχολείου, τη στιγμή που η αγορά εργασίας αναζητά μεσαία στελέχη και η ανεργία είναι σταθερά σε διψήφια νούμερα; Τι κάνει η πολιτεία; Οι πλευρές του θέματος κρίσιμες: η εδραιωμένη άποψη των οικογενειών ότι δουλειά εξασφαλίζει μόνο το πανεπιστήμιο, το χαλαρό πλαίσιο στα σχολεία, η πολιτική αμηχανία του υπουργείου Παιδείας. Από την άλλη, το ΙΕΠ μέσω 360 νέων προγραμμάτων σπουδών σχεδιάζει μια νέα σελίδα για τα ΕΠΑΛ.

Ο εκπαιδευτικός, με ειδικότητα τη βιολογία, έστειλε την επιστολή του στο ενημερωτικό site www.alfavita.gr, όπου είναι αναρτημένη. Με γενναιότητα περιγράφει μια κατάσταση διαλυτική της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο ίδιος δεν επιθυμεί να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία του ούτε του σχολείου του, «θεωρώ πως δεν θα βοηθούσε σε τίποτα ο διασυρμός ενός σχολείου. Αλλωστε, αυτά συμβαίνουν γενικότερα σε διάφορα ΕΠΑΛ της χώρας», τονίζει. Σε μια προσπάθεια συμπύκνωσης των γεγονότων όπως παρουσιάζονται στην επιστολή, ο εκπαιδευτικός αντιμετωπίστηκε με πλήρη απαξίωση από ομάδα μαθητών του ΕΠΑΛ, οι οποίοι τον έβρισαν, τον απείλησαν, θέλησαν να δείξουν πως αυτοί κάνουν κουμάντο στην τάξη και, μάλιστα, με τη συνδρομή εξωσχολικού «νταή». «Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι συνεδριάζει ο σύλλογος διδασκόντων για το πώς θα χειριστούμε το ζήτημα», ήταν η απάντηση χθες στην «Κ» των εκπαιδευτικών του ΕΠΑΛ στο νησί.

Καίριος παράγοντας για την απαξίωση της επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι η αντίληψη της ελληνικής οικογένειας και κοινωνίας πως δουλειά εξασφαλίζει μόνο το πανεπιστημιακό πτυχίο. Ενδεικτικό είναι ότι επί δεκαετίες το 70% των αποφοίτων γυμνασίου συνέχιζε στο γενικό λύκειο (που οδηγούν στις Πανελλαδικές Εξετάσεις για τα ΑΕΙ) και το 30% σε ΕΠΑΛ. Ετσι, μαθητές με χαμηλές σχολικές επιδόσεις κατευθύνονται στα ΕΠΑΛ, «αφού δεν παίρνουν τα γράμματα, ας μάθουν μια τέχνη», όπως λέγεται. Ποιοτικές μελέτες για το γνωσιακό επίπεδο των μαθητών ΕΠΑΛ δεν υπάρχουν από το υπουργείο Παιδείας. «Εχουμε παιδιά από χαμηλά οικονομικά και κοινωνικά στρώματα, με οικογενειακά προβλήματα, τα οποία τα φέρνουν στο σχολείο.

 Για να ισορροπήσει το σχολείο απαιτείται δουλειά από τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς», παρατηρεί ο κ. Παυσανίας Νταράλας, διευθυντής του Προτύπου ΕΠΑΛ Τρικάλων. «Δεν μπορούν να πληρώσουν χρήματα για φροντιστήρια, δεν έχουν γονείς που μπορούν να τα βοηθήσουν στο σχολείο, ζουν σε υποβαθμισμένες περιοχές, υπάρχουν παιδιά που έχουν νιώσει παραμέληση, που στερούνται τα στοιχειώδη, που δεν έχουν ελπίδα. Ετσι, λειτουργούν διαλυτικά μέσα στην τάξη. Προσέξτε, δεν είναι η πλειονότητα, αλλά ο ρόλος αυτών των παιδιών είναι καθοριστικός», προσθέτει φιλόλογος σε ΕΠΑΛ. Είναι ενδεικτικό, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», ότι αρκετοί μαθητές των ΕΠΑΛ παίρνουν απολυτήριο (που απαιτεί να έχουν τη βάση απόλυσης) αλλά δεν τους ενδιαφέρει να πάρουν ειδικότητα – κάτι που απαιτεί υψηλότερους βαθμούς.

Η πανδημία έχει δυσχεράνει τις συνθήκες στην κοινωνία, με προβολή και στα ΕΠΑΛ, με τους μαθητές να θέλουν να εκτονωθούν, και να επιβληθούν· το μόνο ίσως που θα τους «επιβεβαιώσει» καθώς ζουν χωρίς ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Την ίδια στιγμή, οι εκπαιδευτικοί νιώθουν ευάλωτοι μπροστά στις επιθετικές συμπεριφορές των μαθητών, χωρίς παιδαγωγική στήριξη στο έργο τους. Οπως υπογραμμίζει στην «Κ» διευθυντής ΕΠΑΛ, «τα προβλήματα είναι πολλά και ο εκπαιδευτικός στη μέση. Μην ξεχνάτε ότι οι κοινωνίες είναι μικρές. Είναι παιδιά φίλων, της ίδιας γειτονιάς».

Ματαιώνεται ένας δάσκαλος με δεμένα χέρια

«Ενας ματαιωμένος εκπαιδευτικός με δεμένα χέρια, που φοβάται, δεν μπορεί να εμπνεύσει, αυτομάτως δηλαδή παύει να είναι δάσκαλος». Αυτό λέει στην «Κ» ο εκπαιδευτικός που υπέβαλε την παραίτησή του λόγω των συνθηκών που αντιμετώπισε στο σχολείο από μερίδα μαθητών. Συγκεκριμένα, στο κείμενό του αναφέρει: «Δεν νομίζω πως η ηρωοποίηση ή η αποδόμησή μου μπορεί να προσφέρει κάτι ουσιαστικό στα προβλήματα της εκπαίδευσης, και κατ’ επέκταση της κοινωνίας.

 Δεν είναι φυσικά μόνο πρόβλημα κάποιων ΕΠΑΛ, αλλά βαθύτερο και ουσιαστικότερο που αφορά συνολικά την πολιτεία μας. Στην επιστολή παραίτησης κάνω ιδιαίτερη μνεία στα έξυπνα κινητά, αναφέρομαι στην ψηφιακή αλλοτρίωση. Είναι ένα κρίσιμο θέμα που πρέπει να βγει από τα στενά επιστημονικά πλαίσια στα οποία συζητείται. 

«Μπες, κάτσε, βούλωσ’ το, μη βάζεις απουσίες»-1

Σε δηλώσεις μου, αναφέρω τον διαπαιδαγωγικό ρόλο των ΜΜΕ. Είναι τουλάχιστον υποκρισία να αγνοούμε όλη αυτή τη βία, όλη αυτή τη χυδαιότητα που χρόνια τώρα περνάει μέσα από ταινίες και “ειδήσεις” και ανατρέφει, διαπαιδαγωγεί το σύνολο της κοινωνίας. Γνωρίζετε τι συμβαίνει στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Μαθητές πάνε με αλεξίσφαιρα στο σχολείο και εκπαιδευτικοί οπλοφορούν για παν ενδεχόμενο. Δεν μπορεί αυτή η κοινωνία να είναι το πρότυπό μας. 

Για την ακρίβεια, δεν χρειαζόμαστε κάποιο εξωγενές πρότυπο. Πρέπει μόνοι μας να επαναπροσδιορίσουμε τι κοινωνία θέλουμε· να πατήσουμε “φρένο” όπου πρέπει και ”γκάζι» όπου χρειαστεί. Θα επισημάνω πάλι πως ο στόχος της επιστολής μου δεν είναι να βρεθούν εξιλαστήρια θύματα ή να τιμωρηθούν παιδιά και εξωσχολικοί. Τα θέματα αυτά δεν λύνονται με πυροτεχνήματα, πρόκειται για βαθύτερες παθογένειες του εκπαιδευτικού μας συστήματος και της λειτουργίας της πολιτείας μας. Χρειάζεται οργάνωση, συντονισμός, μεθοδικότητα και υπομονή.

 Απαιτείται διαχρονικότητα. Η παρούσα θλιβερή κατάσταση δεν οφείλεται σε μία ή δύο κυβερνήσεις ούτε κατ’ αποκλειστικότητα στην κεντρική εξουσία, παρόλο που μαζί με τα ΜΜΕ έχει αποδείξει ότι μπορεί να επιβάλει δραματικές αλλαγές (θετικές ή αρνητικές) αν θέλει. Το πρόβλημα στην εκπαίδευση εμπεριέχει ζητήματα αυτοεκτίμησης. Ενας ματαιωμένος εκπαιδευτικός με δεμένα χέρια, που φοβάται, δεν μπορεί να εμπνεύσει, αυτομάτως δηλαδή παύει να είναι δάσκαλος. Το ίδιο ισχύει και στα παιδιά. 

Τέτοιες συμπεριφορές σαν αυτές που περιέγραψα υποδηλώνουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, ματαίωση. Πρόκειται για ένα σύνθετο πρόβλημα που περιλαμβάνει τα λάθος πρότυπα, τον νεοπλουτισμό, την αποξένωση, την εμπορευματοποίηση, την έλλειψη αισθητικής, ρομαντισμού και ιδεολογίας. Βρίσκομαι σε αναμονή των εξελίξεων και ταυτόχρονα προσπαθώ να επανεκκινήσω τη ζωή μου. Εχω γίνει αποδέκτης μιας συγκινητικής αλληλεγγύης, ιδιαίτερα από την αγαπημένη Κρήτη».

Για το θέμα, η υπ. Παιδείας Νίκη Κεραμέως δήλωσε χθες (ΣΚΑΪ TV) ότι δόθηκε εντολή να διερευνηθεί, ενώ ο πρόεδρος του ΙΕΠ Γιάννης Αντωνίου ανέφερε στην «Κ» ότι ετοιμάζονται –αναμένονται στις αρχές του 2023– 360 νέα προγράμματα σπουδών, που θα αναμορφώσουν το περιεχόμενο της επαγγελματικής εκπαίδευσης και θα συνδέσουν τα ΕΠΑΛ με τις ανάγκες της αγοράς, καθιστώντας τα ελκυστικά.


πηγή:https://www.kathimerini.gr/society/562107238/mpes-katse-voylos-to-mi-vazeis-apoysies/


Πρώην Υπουργός δικαιοσύνης ΣΥΡΙΖΑ: - Οι ποινές για αδικήματα κατά ανηλίκων ήταν για γέλια



 

Σταύρος Κοντονής για ποινικό κώδικα για τους ανήλικες επί ΣΥΡΙΖΑ

Με την ιδιότητα του νομικού, αλλά και με αυτή του υπουργού Δικαιοσύνης από τον Νοέμβριο του 2016 ως τον Αύγουστο του 2016, ο Σταύρος Κοντονής κλήθηκε να σχολιάσει την υπόθεση που έχει σοκάρει όλη την Ελλάδα, με τον βιασμό της 12χρονης στα Σεπόλια.

«Μου κάνει εντύπωση, αυτό το λαλίστατο τμήμα δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, που όταν μιλήσει μία ΜΚΟ βγάζει σε 5 λεπτά ανακοίνωση, αυτά για τα ανήλικα παιδιά, δεν τους ενδιέφεραν;», δήλωσε ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης.

«Οι ποινές οι οποίες αναφέρονταν στα αδικήματα τα οποία έχουν να κάνουν με ανήλικους, ήταν ποινές πάρα πολύ χαμηλές. Και μάλιστα, αυτό συνέβαινε μια περίοδο που το φαινόμενο αυτό άρχισε να οξύνεται. Ηταν μια περίοδος που είχαμε συχνά δημοσιοποιούμενα φαινόμενα κατά ανηλίκων. Είχα πει λοιπόν τότε ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε τα παιδιά του κόσμου απροστάτευτα στις ορέξεις του κάθε άθλιου ανθρώπου ο οποίος εκμεταλλεύεται όχι μόνο την ηλικία τους αλλά και ένα πολύ χαμηλό πλαίσιο ποινής», είπε χαρακτηριστικά στον ραδιοφωνικό σταθμό Status 107,7 της Θεσσαλονίκης.

Ο κ. Κοντονής ανέφερε πως είχε διατυπώσει ενστάσεις επί του Κώδικα, ωστόσο, αυτός ψηφίστηκε κανονικά και δεν άλλαξε τίποτα. Μάλιστα, στη συνέχεια αναφέρθηκε στο τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση για τη στάση που τηρεί.

«Ψηφίστηκε ο Κώδικας κανονικότατα, δεν άλλαξε τίποτα.... όσον αφορά τον βιασμό...Αλλά μου κάνει εντύπωση, αυτό το λαλίστατο τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο όταν μιλήσει κάποια ΜΚΟ, βγάζει σε 5 λεπτά ανακοίνωση, αυτά για τα ανήλικα παιδιά δεν τους ενδιέφεραν; Είχαμε κάτι ποινές για γέλια. Ευτυχώς επήλθε η νομοθετική τροποποίηση τον Νοέμβριο του 2019, και έχουμε ένα αυστηρό πλαίσιο ποινών το οποίο τέλος πάντων, εξασφαλίζει την τιμωρία τουλάχιστον, όσων υποπίπτουν σε τέτοιου τύπου αδικήματα», τόνισε.

Ο κ. Κοντονής επισήμανε στη συνέχεια ότι «την πρώτη ευθύνη την έχει η νομοπαρασκευαστική Επιτροπή η οποία είχε μια αντίληψη ότι οι ποινές γενικώς πρέπει να μειωθούν, δεν εκτίμησε όπως έπρεπε αδικήματα τα οποία βρίσκονταν σε ένταση και σε έξαρση εκείνη την περίοδο, και βεβαίως το θέμα μιας διαπλεκόμενης ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ εκείνη την περίοδο, η οποία για να περάσει την διάταξη της τροποποίησης της δωροδοκίας από κακούργημα σε πλημμέλημα, και να έχουμε άμεσα αποτελέσματα το επόμενο χρονικό διάστημα, πέρασε και αυτό, χωρίς να εξετάσει τι θα συμβεί στο τέλος όταν έχουμε τέτοιες διατάξεις. Ήταν κάκιστη επιλογή. Ξαναλέω πάλι γιατί δεν θέλω να παρερμηνευθεί, ο νέος Ποινικός Κώδικας που ψηφίστηκε τότε είχε πάρα πολύ σοβαρές θετικές διατάξεις και ένα πνεύμα που αντιστοιχούσε στην εποχή, αλλά είχε και λάθη. Αυτά τα λάθη τα οποία προσπαθούσα εγώ επί έναν χρόνο να διορθωθούν, δεν διορθώθηκαν δυστυχώς, και πήγε ο Κώδικας και ψηφίστηκε τέσσερις ημέρες πριν κλείσει η Βουλή με την διαδικασία αυτή».




πηγή:https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/774468/kodonis-gia-poiniko-kodika-epi-suriza-oi-poines-gia-adikimata-kata-anilikon-itan-gia-gelia/

Η τακτική "Αυριανισμού σαπίζει" την Αξιωματική αντιπολίτευση - Η εχθροπάθεια ως στάση πολιτικής αντιπαράθεσης και η συκοφαντία ως αντιπολιτευτική τακτική.

 



Η εχθροπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ ως στάση πολιτικής αντιπαράθεσης και η συκοφαντία ως αντιπολιτευτική τακτική.

Νομίζω πως στην ερώτηση «ποια είναι η πιο οδυνηρή συνέπεια του ΣΥΡΙΖΑ» πολλοί συμπολίτες θα έλεγαν η τετραετής διακυβέρνησή του. Στην πραγματικότητα όμως η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν είναι το χειρότερο που έχει υποστεί η ελληνική κοινωνία από τον Αλέκση και την παρέα του αλλά μπορεί να είναι και η μεγάλη τους προσφορά στον τόπο, η παρακαταθήκη τους τρόπον τινά. Χάρη σ’ αυτήν άλλωστε τη διακυβέρνηση ένα μεγάλο μέρος συμπολιτών κατάλαβε το μέγεθος της απάτης που κρύβεται πίσω από τις «φωνές της ανατροπής» και έμαθε τι σημαίνει Αριστερά. Και μάλιστα, χάρη στην ευελιξία του Αλέκση (κάτι για το οποίο κακώς κατηγορείται) το μάθημα έγινε χωρίς να ολοκληρωθεί το πάθημα. Τα δις που μπορεί να στοίχισε είναι πολύ μικρό τίμημα για την απαλλαγή από πολλά μεταπολιτευτικά παραμύθια και ταμπού που μας ταλαιπώρησαν κοντά μισό αιώνα.

Το πρόβλημα λοιπόν με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η διακυβέρνησή του η οποία περισσότερο μοιάζει με άσχημο πέσιμο στο οποίο στέκεσαι τυχερός και σηκώνεσαι με μόνο λίγες μελανιές. Το πρόβλημα με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι το δηλητήριο με το οποίο πότιζε, ποτίζει και (όπως όλα δείχνουν) θα συνεχίσει να ποτίζει την ελληνική κοινωνία. Τηρουμένων των αναλογιών, είναι κάτι αντίστοιχο με αυτό που έκανε ο «νονός» του ΣΥΡΙΖΑ (κατά το «νονός» του πανκ), ο Αντρέας ο Παπαντρέου: η νοοτροπία με την οποία δηλητηρίασε την κοινωνία ήταν πολύ χειρότερη από τη διακυβέρνησή του*.

Αντιστοίχως  ο ΣΥΡΙΖΑ δηλητηριάζει την κοινωνία με μίσος απέναντι σε οτιδήποτε βρίσκεται στον δρόμο του. Αντικαθιστά την πολιτική αντιπαράθεση με την εχθροπάθεια και βάζει τη συκοφαντία στο κέντρο της αντιπολιτευτικής του τακτικής. Για τον ΣΥΡΙΖΑ τα ψέματα δεν περιορίζονται στα στοιχεία, αλλά αφορούν και το ήθος των αντιπάλων οι οποίο δεν αντιμετωπίζονται ως αντίπαλοι αλλά ως εχθροί εναντίον των οποίων όλα επιτρέπονται. Κι όλα αυτά με χυδαιότητα που συναγωνίζεται και καμιά φορά καταφέρνει να ξεπερνά ακόμα και την Αυριανή της δεκαετίας του ‘80.

Το χάσταγκ #ΝΔ_παιδεραστές νομίζω ότι αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο αυτό το δηλητήριο που δεν περιορίζεται στους ανώνυμους φανατικούς του twitter, αλλά υιοθετείται ως αντιπολιτευτική κανονικότητα από τα στελέχη του κόμματος. Η συκοφαντική σύνδεση των αντιπάλων με φρικτά εγκλήματα δεν γίνεται πλέον από τον κάθε διαδικτυακό Φούφουτο, αλλά από τους ίδιους τους βουλευτές.

 Ο σύντροφος Μαμουλάκης ανεβάζει βίντεο στο TikTok γράφοντας #ΝΔ_παιδεραστές, η συντρόφισσα Βαγενά αποκαλεί τη Νέα Δημοκρατία «κόμμα παιδεραστών», ο ξάδερφος Τσίπρας, κάνοντας λογικά άλματα που θα ζήλευε κάθε ψεκασμένος, συνδέει κόμματα και παιδεραστεία κι όλα αυτά μόνο τις τελευταίες δέκα μέρες. 

Με αποκορύφωμα φυσικά τη φράση «η κοινωνία πρέπει να απαλλαγεί από το καθεστώς Μητσοτάκη... πριν η παραγωγή της βίας και της σήψης που βλέπουμε πλέον να πολλαπλασιάζεται, ενίοτε και με τον πιο απεχθή τρόπο της κακοποίησης παιδιών, γίνει κανονικότητα»  του προέδρου Αλέκση ο οποίος, ως συνήθως χωρίς ντροπή και δισταγμό, απέδωσε στην κυβερνητική πολιτική την κακοποίηση της ανήλικης από τον Κολωνό (προσφέροντας παράλληλα πολύτιμες υπηρεσίες στους κακοποιητές οι οποίοι, σύμφωνα με την Τσίπρεια λογική, δεν φταίνε τόσο για τα εγκλήματα τους αφού είναι η κυβερνητική πολιτική που τους οδηγεί σ’ αυτά). 

Στο μείγμα προσθέστε τις συκοφαντίες εναντίον κάθε δημοσιογράφου που δεν εξυπηρετεί το αντιπολιτευτικό παραμύθι (μέχρι και αρθρογράφος των Financial Times που τόλμησε να εντάξει την Ελλάδα στις χώρες που οι οικονομίες τους πήγαν καλύτερα του αναμενομένου χαρακτηρίστηκε «πληρωμένος ή ναρκομανής» από τον ξάδερφο Τσίπρα), προσθέστε τα «Μητσοτάκη_ γ@@@@ της «νεολαίας» ΣΥΡΙΖΑ (τα εισαγωγικά γιατί η ηλικία των «νεολαίων» του ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει ταινίες με τον Κωνσταντάρα), προσθέστε τις κραυγές περί «δολοφόνων» των συντρόφων Φίλη και Κουρουπλή, προσθέστε το αντιεμβολιαστικό κήρυγμα του συντρόφου Πολάκη και έχετε το μείγμα του συριζαϊκού δηλητηρίου σε όλο το  μεγαλείο του.Αν σας θυμίζει κάτι αυτή η τακτική, κάτι κάπως πιο σύγχρονο από την Αυριανή του Αντρέα, έχετε δίκιο. 

Είναι ακριβώς η τακτική με την οποία πολιτεύτηκε και πολιτεύεται ο Ντόναλτ ο Τραμπ και οι παρατρεχάμενοί του στο ρεπουμπλικανικό κόμμα. Κι εκεί οι αντίπαλοι είναι «επικεφαλείς παιδοφιλικού κυκλώματος» και εκεί οι δημοσιογράφοι που δεν αναπαράγουν το τραμπικό παραμύθι είναι πουλημένοι. Και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σας θυμίσω που οδηγησε αυτό το δηλητήριο. Και μπράβο στους συντρόφους που συστηματικά ποτίζουν μ΄αυτό την κοινωνία. 

*Την ώρα, ας πούμε, που εκείνος καταλάβαινε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να ανήκει στην ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ εκπαίδευε μια γενιά Ελλήνων να απεχθάνονται την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ. Κι επειδή αυτό συνέβαινε την ώρα που απολάμβαναν τα χρήματα και την σταθερότητα που η συμμετοχή στους δυο αυτούς οργανισμούς πρόσφερε το μάθημα του Αντρέα ήταν και ένα φροντιστήριο ανηθικότητας.


πηγή:https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/775867/to-provlima-me-ton-suriza/