Ο πολιτισμός των 7.000 ετών που έκρυψε η κομμουνιστική προπαγάνδα

 

Στη Μυστηριώδη Νήσο του Ιούλιου Βερν οι ήρωες βρίσκονται ξαφνικά σε ένα νησί και αρχίζουν να δημιουργούν πολιτισμό. Μόνο που αυτό δεν είναι μία φανταστική ιστορία. Είναι η πραγματική ιστορία του πολιτισμού Κουκουτένι – Τριπολί. Πρόκειται για έναν πολιτισμό που δημιουργήθηκε 7.000 χρόνια πριν και φημιζόταν για την κεραμική του και την ανάπτυξη τεράστιων οικισμών με πολλά, μεγάλα σπίτια. Οι Κουκουτένι τιμούσαν τις γυναίκες και λάτρευαν κυρίως γυναικείες θεότητες. 

Ο πολιτισμός τους εκτεινόταν από τα Καρπάθια Όρη μέχρι τις περιοχές του Δνείστερου και του Δνείπερου, με επίκεντρο τη σημερινή Μολδαβία, σημαντικά τμήματα της Ουκρανίας και της βορειοανατολικής Ρουμανίας. Οι οικισμοί κατελάμβαναν έκταση 350.000 τ.χλμ. από το Κίεβο έως το Μπρασόβ.

Οι πληθυσμοί που ανήκαν στον πολιτισμό Κουκουτένι-Τριπολί έχτισαν τους μεγαλύτερους οικισμούς στη Νεολιθική Ευρώπη, μερικοί από τους οποίους περιείχαν ως 3.000 κτίρια και ενδεχομένως κατοικούντο από 20.000 έως 46.000 άτομα. Ένα στοιχείο που προκαλεί εντύπωση στους αρχαιολόγους είναι ότι ανά τακτά διαστήματα (περίπου ανά 80 χρόνια) κατέστρεφαν πλήρως τους οικισμούς, καίγοντας τα σπίτια τους και τους ξαναέχτιζαν από την αρχή. 

Υπάρχει όμως και κάτι που προκαλεί σε αρκετούς ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση. Ο σπουδαίος αυτός πολιτισμός είναι ελάχιστα γνωστός σήμερα. Αυτό σύμφωνα με ρεπορτάζ του BBC έχει να κάνει με το γεγονός ότι επί χρόνια το κομμουνιστικό καθεστώς προσπαθούσε να τον κρατήσει «κρυμμένο» στη ντουλάπα. Αρχικά ο πολιτισμός Κουκουτένι – Τριπολί χρησιμοποιήθηκε από την κομμουνιστική προπαγάνδα ως δείγμα μίας αρχαίας, αταξικής κοινωνίας, χωρίς την έννοια της ιδιοκτησίας. Μάλιστα διατέθηκαν τεράστια ποσά για τη μελέτη του αρχαίου πολιτισμού αυτού. 

Όσο περισσότερα στοιχεία έφερναν ωστόσο φως οι αρχαιολόγοι με την έρευνα τόσο γινόταν πιο σαφές ότι κάθε άλλο παρά αταξική ήταν η κοινωνία των Κουκουτένι – Τριπολί. Επιπλέον δινόταν σημαντική έμφαση στην ατομική ιδιοκτησία. Όσοι αρχαιολόγοι τόλμησαν να αμφισβητήσουν δημοσίως την επίσημη προπαγάνδα θεωρήθηκαν εχθροί του κράτους. 

Ορισμένοι εξ αυτών μάλιστα καταδικάστηκαν ως μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης και οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Κάποιοι Ουκρανοί που είχαν καταφύγει σε ξένες χώρες, όπως ο Καναδάς ή η Δυτική Γερμανία συνέχισαν να γράφουν για τις ρίζες τους. Αλλά ήταν λίγοι. Για πολλά χρόνια δεν υπήρχε καμία φωνή να μιλήσει για έναν σπουδαίο πολιτισμό. 

πηγή:https://www.moneyreview.gr/world/36405/o-politismos-ton-7-000-eton-poy-ekrypse-i-kommoynistiki-propaganda/

Το ΚΕΘΕΑ Ήπειρος και η Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Ηπείρου διοργανώνουν εθελοντική αιμοδοσία - Δίνουμε αίμα - Δίνουμε ζωή

 

Στο πλαίσιο των δράσεων για την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Χρήσης και της Παράνομης Διακίνησης Ναρκωτικών, το ΚΕΘΕΑ Ήπειρος σε συνεργασία με τη Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Ηπείρου διοργανώνουν εθελοντική αιμοδοσία σε όλη την Περιφέρεια Ηπείρου:

• Τρίτη, 22/06 Ιωάννινα, Ισόγειος χώρος Δημαρχείου Ιωαννίνων Ώρα: 09:00 – 14:00
• Τετάρτη, 23/06 Άρτα, Πνευματικό Κέντρο Αγίου Δημητρίου Ώρα: 10:00 – 14:00
• Τετάρτη, 23/06 Πρέβεζα, Ισόγειος χώρος Δημοτικής Πινακοθήκης «Γιάννης Μόραλης» Ώρα: 09:00 – 13:00
• Πέμπτη, 24/06 Ηγουμενίτσα, Αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου Δημαρχείου Ηγουμενίτσας Ώρα: 10:00 – 14:00

Δίνουμε αίμα - Δίνουμε ζωή

Σας προσκαλούμε να συμμετάσχετε και να ενημερώσετε το προσωπικό και τα μέλη των Φορέων σας, ώστε να υπάρξει η μέγιστη δυνατή διάχυση και προσέλευση.

Σας ευχαριστούμε πολύ εκ των προτέρων

200 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ : Η εκστρατεία στην Ήπειρο. Απόβαση στη Σπλάντζα

 

*Γιώργος Γκορέζης 

   Τις μέρες που διαδραματιζόταν η μεγάλη καταστροφή του Πέτα (3 και 4 Ιουλίου 1822), δραματικά περιστατικά εξελίσσονταν και στην Σπλάντζα, σημερινή Αμμουδιά, ένα μικρό χωριό στις εκβολές του Αχέροντα.

Ο Μαυροκορδάτος που είχε την προεδρία του εκτελεστικού από τις αρχές του 1822 διαπίστωσε ότι θα ήταν προς όφελος των Ελλήνων να διατηρηθεί η αντίσταση των Σουλιωτών, που απασχολούσε μεγάλες τουρκικές δυνάμεις, και προσπάθησε να μεταφερθεί το θέατρο του πολέμου στην Ήπειρο, για να ανακουφιστούν οι περιοχές του Μοριά και της Ρούμελης.

                   Τη περίοδο εκείνη οι Σουλιώτες εμάχοντο ηρωικά στην Κιάφα και ζητούσαν επίμονα βοήθεια, αλλά μόλις στις 21 Ιουνίου ο Μάρκος Μπότσαρης ξεκίνησε για το Σούλι με χιλίους άνδρες. Στο δρόμο βρέθηκε ξαφνικά αντιμέτωπος με ένα τουρκικό απόσπασμα από 3.000 ιππείς, τους οποίους αντιμετώπισε αποτελεσματικά. Αλλ’ ενώ συνέχισε το δρόμο του για το Σούλι, πήρε πληροφορίες ότι ο Γρίβας και ο Ίσκος είχαν κτυπηθεί από προφυλακές του Ομέρ Βρυώνη και διαλυθεί, και κατόπιν αυτού αποφάσισε να διακόψει την πορεία του προς το Σούλι και να επιστρέψει στην Πλάκα.

                     Στις 30 Ιουνίου πολυάριθμα σώματα από Γκέκηδες και Τόσκηδες τουρκαλβανούς ρίχτηκαν ορμητικά κατά των ελληνικών θέσεων στην Πλάκα. Οι Έλληνες τους απόκρουσαν καρτερικά επί τέσσαρες ώρες, αλλά κατέφθασαν ισχυρές ενισχύσεις από την Άρτα με τον Αχμέτ Βρυώνη. Η Τουρκική επίθεση συνεχίζετο αμείωτη επί ώρες, ώσπου τα ελληνικά σώματα άρχισαν να υποχωρούν άτακτα και επήλθε πραγματική καταστροφή. Ύστερα από την πανωλεθρία της Πλάκας μειώθηκε πλέον κάθε ελπίδα ότι ο ελληνικός Στρατός θα μπορούσε να ενωθεί με τους λίγους ηρωικούς Σουλιώτες, που εξακολουθούσαν την απεγνωσμένη άμυνα τους στην Κιάφα.

                        Ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης είχε σταλεί από το Μαυροκορδάτο στα Ηπειρωτικά παράλια με δέκα πέντε υδραίικα πλοία, πεντακόσιους Μανιάτες και λίγους Μεσολογγίτες, για να ανοίξει από εκεί το δρόμο προς την Κιάφα, ανακουφίζοντας τους πολιορκημένους Σουλιώτες, μέχρι να φθάσει η βοήθεια. Στα μέσα Ιουνίου ο Κυριακούλης αποβιβάστηκε στο Μούρτο ( Σήμερα Σύβοτα ), και ύστερα από αντίδραση των Αγγλικών αρχών, προσορμίστηκε στην Σπλάντζα. Οι Σουλιώτες έστειλαν εκεί τον Λάμπρο Ζάρμπα για συνεννόηση, και αργότερα το Ζώη Πάνου και το Βασίλη Ζέρβα με εκατό άνδρες.

                   Εναντίον του οι τούρκοι πασάδες έστειλαν 3.000 τουρκαλβανούς, με επικεφαλής τον Κεχαγιάμπεη της Τριπολιτσάς, που είχε αιχμαλωτιστεί από τους Έλληνες στις 23 του Σεπτέμβρη και είχε πρόσφατα απελευθερωθεί. Οι Έλληνες αποφάσισαν να αντιμετωπίσουν τους τούρκους, και τοποθέτησαν τους 120 Σουλιώτες του Πάνου και του Ζέρβα σε πρόχειρο τοίχο που κατασκευάστηκε εν τάχει κατά μήκος της ακτής, το Ζάρμπα με τους άνδρες του σ’ ένα πύργο που βρισκόταν στις εκβολές του ποταμού ώστε να χτυπήσει από κει το ιππικό, που υποχρεωτικά θα περνούσε το σημείο αυτό, και ο Μαυρομιχάλης με τους Μανιάτες έπιασε τη δεξιά πλευρά, μέχρι τα απόκρημνα βράχια της ακτής.

                   Στις 4 Ιουλίου 1822, μία ώρα πριν βγει ο ήλιος, εμφανίστηκαν απέναντι από την ακτή οι τούρκοι, που κινήθηκαν αθόρυβα τη νύχτα, και ήλπιζαν να αιφνιδιάσουν τους Έλληνες. Οι ελληνικοί εύστοχοι πυροβολισμοί κράτησαν τους τούρκους απέναντι από το μαντρότοιχο, και τους ανάγκασαν να υποχωρήσουν προς στιγμή πίσω από το υπάρχον έλος. Η μάχη περιορίστηκε στους Σουλιώτες που βρίσκονταν πίσω από τον μαντρότοιχο και τους τουρκαλβανούς απέναντι, ενώ ούτε ο Ζάρμπας, που ήταν οχυρωμένος στον πύργο, μπορούσε να επέμβει, ούτε οι Μανιάτες που βρίσκονταν σε αρκετή απόσταση. Ο Κυριακούλης όμως δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον εαυτό του. Άρπαξε το γιαταγάνι του και καλώντας τους άνδρες του να τον ακολουθήσουν έτρεξε προς τον μαντρότοιχο για να βοηθήσει τους Σουλιώτες. Ο Κεχαγιάμπεης, βλέποντας την κρισιμότητα της κατάστασης, πήδησε στο άλογο του και ρίχθηκε στη μάχη, παρακινώντας τους άνδρες του να πηδήσουν το οχύρωμα των Μανιατών. Και καθώς οι δύο αρχηγοί έτρεχαν αντίθετα βρέθηκαν αντικριστά και αναγνωρίστηκαν, καθώς πολλές φορές βρέθηκαν αντιμέτωποι στο Μοριά. Εκείνη τη στιγμή ένα βόλι χτύπησε τον Κυριακούλη στην αριστερή μασχάλη και τον σώριασε στο χώμα. Οι σύντροφοι του τον τράβηξαν στις φίλιες γραμμές, όπου μετά από λίγο ξεψύχησε.

                   Οι Έλληνες μετά από αυτό κινδύνευαν σοβαρά, αν δεν συνέβαινε το ίδιο περιστατικό και στον αρχηγό των τούρκων. Μια σφαίρα χτύπησε καίρια τον Κεχαγιάμπεη καθώς βρισκόταν πάνω στο άλογο του και τον σώριασε στο χώμα. Ο θάνατος του κατατάραξε τους τούρκους, που από τη στιγμή αυτή σταμάτησαν τον πόλεμο και άρχισαν να μεταφέρουν από το πεδίο της μάχης τους νεκρούς και τους τραυματίες. Οι Μανιάτες πάλι μπάρκαραν στα πλοία τους και βγήκαν στο Βασιλάδι. Από κει μετέφεραν το νεκρό αρχηγό τους στο Μεσολόγγι, το οποίο τον κήδεψε με μεγάλες τιμές.

                    Η ατυχία της Σπλάντζας ήλθε ύστερα από την ήττα στο Κομπότι και την καταστροφή του Πέτα για να ολοκληρώσει την αποτυχία του Μαυροκορδάτου, που ήταν ο δημιουργός και κατηύθυνε την άστοχη εκστρατεία στην Ήπειρο. Οι διαδοχικές αποτυχίες των επιχειρήσεων στην Ήπειρο έκαμψε το ηθικό των αμυνομένων Σουλιωτών. Τα πράγματα τους οδήγησαν σε συνθήκη με τους τούρκους την 28 Ιουλ 1822 και εγκατάλειψη του Σουλίου για τα Επτάνησα, στις 2 Σεπ 1822. Οι Σουλιώτες και μαζί τους ο Κίτσος Τζαβέλας διέρρευσαν απ’ εκεί στα μέτωπα της Νότιας Ελλάδας, για να συνεχίσουν τον αγώνα εναντίον των τούρκων.                 

*Ο Γιώργος Γκορέζης είναι υποστράτηγος ε.α., αρθρογράφος, συγγραφέας.

Πως κυβερνώνται οι ανόητοι άνθρωποι. - Το πείραμα του Στάλιν με την κότα

 

Ο Στάλιν ,ζήτησε να του φέρουν μία κότα, την πήρε στην αγκαλιά του και πιέζοντας την σφιχτά με το ένα χέρι, με το άλλο άρχισε να την ξεπουπουλιάζει.

Η κότα φώναζε από πόνο και προσπαθούσε να δραπετεύσει με κάθε τρόπο χωρίς επιτυχία, η λαβή ήταν πολύ δυνατή για εκείνη.

Ο Στάλιν κατάφερε να αφαιρέσει όλα τα φτερά, χωρίς μεγάλα προβλήματα και αφού τελείωσε είπε στους συνεργάτες του:

"-Τώρα κοιτάξτε τι θα συμβεί."

Έβαλε την κότα στο έδαφος και απομακρύνθηκε από αυτήν, πήγε και πήρε λίγο σιτάρι, ενώ οι συνεργάτες του παρακολουθούσαν με έκπληξη καθώς, παρά τούς πόνους και την αιμορραγία, η κότα έτρεξε προς αυτόν μόλις έριξε χούφτες σιτάρι στο έδαφος, περιμετρικά στο δωμάτιο.

Η κότα όχι μόνο δεν έφυγε αλλά τον ακολουθούσε σε κάθε του βήμα.

Σε αυτό το σημείο ο Στάλιν στράφηκε στους βοηθούς του, που έκπληκτοι παρατηρούσαν το θέαμα και είπε:

'' - Είδατε; Έτσι κυβερνώνται οι ανόητοι άνθρωποι. Είδατε πως η κότα με ακολουθούσε παρά τον πόνο που της προκάλεσα;

Οι περισσότεροι λαοί είναι έτσι, συνεχίζουν να ακολουθούν τους κυβερνήτες και τους πολιτικούς τους παρά τον πόνο που τους προκαλούν, με μοναδικό σκοπό να λάβουν ένα δωράκι, λίγο παραπάνω από το τίποτα ή απλώς κάποιο φαγητό για να ξεχάσουν την πείνα τους για λίγες μέρες..."

Άσκηση “MILEX-21” - Η μεγαλύτερης κλίμακας στρατιωτική άσκηση που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Ένωση

 Ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής παρέστη στην Ημέρα Διακεκριμένων Επισκεπτών της Άσκησης Διαχείρισης Κρίσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης “MILEX-21”, σήμερα, Πέμπτη 17 Ιουνίου 2021, στην έδρα της 1ης Στρατιάς.

Η Άσκηση διεξάγεται στο Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΣΕΕΕ – OHQ), στη Λάρισα, από τις 7 έως τις 18 Ιουνίου 2021, με σκοπό την εξάσκηση του προσωπικού των Στρατηγείων της Ένωσης στην εφαρμογή των ευρωπαϊκών διαδικασιών επιχειρησιακής σχεδίασης, στον τομέα διαχείρισης κρίσεων, σε στρατιωτικό, στρατηγικό & επιχειρησιακό επίπεδο.

Η Ημέρα Διακεκριμένων Επισκεπτών διεξήχθη και με την παρουσία του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου, του Γενικού Διευθυντή του Στρατιωτικού Επιτελείου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γάλλου Ναύαρχου Herve Blejean, του Περιφερειάρχη Θεσσαλίας κ. Κώστα Αγοραστού, του Αρχηγού της Τακτικής Αεροπορίας Αντιπτέραρχου (Ι) Θεμιστοκλή Μπουρολιά, του Διοικητή της 1ης Στρατιάς Αντιστράτηγου Πέτρου Δεμέστιχα, του Έλληνα Αντιπρόσωπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση Αντιναύαρχου Ιωάννη Παυλόπουλου ΠΝ, καθώς και πλήθος Στρατιωτικών Αντιπρόσωπων κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ακολουθεί η ελληνική απόδοση του χαιρετισμού του Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας:

«Συνιστά μεγάλη τιμή και χαρά η παρουσία μου σήμερα στη Λάρισα, στο πλαίσιο της Ημέρας Διακεκριμένων Επισκεπτών της Άσκησης “MILEX-21”, εδώ, στην έδρα της 1ης Στρατιάς, όπου δραστηριοποιείται το Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΕΣΕΕΕ (European Union Operation Headquarters EU – OHQ).

Η Άσκηση “MILEX-21” είναι η μεγαλύτερης κλίμακας στρατιωτική άσκηση που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Ένωση και αφορά τη διαχείριση κρίσεων, πάντα στο πλαίσιο της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας των κρατών – μελών της και με την εμπλοκή όλων των αρμόδιων φορέων του πολιτικού και στρατιωτικού τομέα.

Κύριος σκοπός της άσκησης παραμένει η εξάσκηση και η αξιολόγηση των δομών και των μηχανισμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και η βελτίωση των δυνατοτήτων τους στη διαχείριση κρίσεων, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στη λήψη αποφάσεων, τη σχεδίαση, την ανάπτυξη και τον συντονισμό των επιχειρησιακών δυνατοτήτων όλων των εμπλεκομένων πολιτικο-στρατιωτικών δυνάμεων, τόσο σε στρατηγικό, όσο και επιχειρησιακό επίπεδο.

Διάγοντας την τρίτη πλέον δεκαετία του 21ου αιώνα, αποτελεί δεδομένο ότι η παγκόσμια αστάθεια, ο γεωπολιτικός και τεχνολογικός ανταγωνισμός, η μετατόπιση των κέντρων παγκόσμιας ισχύος, η μεταβολή των παραδοσιακών εθνικών ταυτοτήτων και η διάχυση των ανθρωπίνων δικτύων, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά που συγκροτούν το ψηφιδωτό του παγκόσμιου περιβάλλοντος ασφαλείας, το οποίο περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από την υγειονομική κρίση, αστάθμητου παράγοντα που επαναπροσδιόρισε διεθνώς το πλαίσιο ασφαλείας.

Σε αυτό, λοιπόν, το σύγχρονο διεθνές περιβάλλον, το οποίο χαρακτηρίζεται από έντονα φαινόμενα αστάθειας, υψηλής αλληλεξάρτησης και εύθραυστων ισορροπιών, η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να διαχειριστεί μια ιδιαίτερη ατζέντα προκλήσεων και υβριδικών απειλών, που γίνονται συνεχώς πιο πιεστικές και απρόβλεπτες, όπως πολεμικές συγκρούσεις, φυσικές καταστροφές, μετανάστευση, θρησκευτικό φονταμενταλισμό, διεθνή τρομοκρατία, οργανωμένο έγκλημα, πολιτιστική, πολιτική και οικονομική παγκοσμιοποίηση.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως δρώντας παγκοσμίου εμβελείας, καλείται να ακολουθήσει μια στρατηγικότερη πορεία δράσης, αυξάνοντας τελικά την ικανότητά της να επιχειρεί αυτόνομα, με γνώμονα την υπεράσπιση των συμφερόντων και των αξιών της, την ενίσχυση της ανθεκτικότητάς της και την εξασφάλιση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών της.

Υπό αυτό το πρίσμα και στο πλαίσιο εφαρμογής της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας, αναπτύσσονται διαρκώς νέες πρωτοβουλίες, με κοινή συνιστώσα την ανάγκη ενεργοποίησης των εθνικών Ενόπλων Δυνάμεων για την παροχή συνδρομής στους καθ’ ύλην αρμόδιους κρατικούς φορείς και την κάλυψη των όποιων κενών διαπιστώνονται σε επίπεδα ασφάλειας και άμυνας.

Κυρίες και κύριοι,

Η Ελλάδα, ως η μοναδική χώρα της ευρύτερης περιοχής της Νοτιοανατολικής Μεσογείου που μετέχει ενεργά ως μέλος σε όλους τους διεθνείς και περιφερειακούς οργανισμούς ασφάλειας και ως δρώντας με αναμφίβολη γεωστρατηγική υπεροχή, δραστηριοποιείται και αναπτύσσει συνέργειες και πολιτικές που προωθούν την άμυνα και την ασφάλεια, καθιστώντας τη χώρα αδιαμφισβήτητο πυλώνα σταθερότητας και ειρήνης.

Με προσανατολισμό πάντα στη διεθνή νομιμότητα και την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, συμμετέχει ενεργά σε όλες τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται και συμβάλλει ουσιαστικά στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με στόχο την αντιμετώπιση των υφισταμένων εστιών σύγκρουσης, την εμπέδωση της ειρήνης, την ανάπτυξη σχέσεων καλής γειτονίας και τη δημιουργία συνθηκών βιώσιμης κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, μέσα σε ένα σταθερό περιφερειακό περιβάλλον ασφαλείας.

Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει με ρυθμό καταιγιστικό. Είναι δεδομένο ότι αλλαγές που λαμβάνουν χώρα σε διεθνές επίπεδο, σπανίως συντελούνται χωρίς τριβές. Στο πλαίσιο αυτό, η βέλτιστη αξιοποίηση κάθε διαθέσιμου εργαλείου και η αρμονική ανάπτυξη και χρήση κάθε συνιστώσας της συνολικής ισχύος που μπορεί να αντιπαραθέσουν, δεν αποτελεί πολυτέλεια ή επιλογή. Αποτελεί υποχρέωση που πρέπει να πραγματοποιηθεί».

Η εκδίκηση της αριστεράς- Γιατί η προηγούμενη κυβέρνηση .επίλεξε το χωριό Ψαράδες των Πρεσπών, για την τελετή υπογραφής της συμφωνίας για το Μακεδονικό!

 

Γιατί επελέγη το χωριό Ψαράδες των Πρεσπών για την τελετή υπογραφής της συμφωνίας για το Μακεδονικό; Προφανώς γιατί ο πρωθυπουργός θέλει να συνδυάσει (κι αν δεν θέλει αυτός προκύπτει από μόνο του) τη συμφωνία με τον Ζάεφ με μία από τις τελευταίες πράξεις του συμμοριτοπόλεμου ,τη διακήρυξη από το ΚΚΕ «της ένωσης της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο μακεδονικό κράτος μέσα στη λαϊκοδημοκρατική ομοσπονδία των βαλκανικών λαών, που είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του».

Η διακήρυξη έγινε στην εκκλησία του χωριού Ψαράδες στις 25 και 26 του 1949, οπότε συνήλθε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο), που ήταν διάδοχος του ΣΝΟΦ του (Σλαβομακεδονικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο), με τη συμμετοχή 700 αντιπροσώπων και στο οποίο απηύθυνε λόγο ο τότε ηγέτης του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης.

Σύμφωνα με τη Βικιπαίδεια , για το συνέδριο το ΝΟΦ είχε βγάλει ανακοίνωση όπου ανέφερε: "Το δεύτερο συνέδριο του ΝΟΦ θα είναι συνέδριο διακήρυξης των νέων προγραμματικών αρχών του ΝΟΦ. Αρχών που είναι ο προαιώνιος πόθος του λαού μας. Θα διακηρύξει την ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο μακεδονικό κράτος μέσα στη λαϊκοδημοκρατική ομοσπονδία των βαλκανικών λαών, που είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του". Στο τέλος, το συνέδριο διακήρυξε το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του "μακεδονικού" λαού.

Είχε προηγηθεί η απόφαση της 5ης ολομέλειας το ΚΚΕ που πραγματοποιήθηκε στις 30 και 31 Ιανουαρίου του 1949 στο Γράμμο και άλλαξε τη θέση του κόμματος για τους σλαβόφωνους Έλληνες από "πλέρια ισοτιμία στις μειονότητες που ζούσαν στην Ελλάδα" σε αυτοδιάθεση των σλαβόφωνων, συγκεκριμένα η απόφαση ανέφερε:

"Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδονικός (σλαβομακεδονικός) λαός τα 'δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος..

Μετά όμως τις θέσεις του 2ου συνεδρίου του ΝΟΦ , το ΚΚΕ αποσύρθηκε από τη θέση αυτή και για να μπορέσει να ελέγξει το ΝΟΦ δημιούργησε στις 27 Μαρτίου του 1949 την Κομμουνιστική Οργάνωση Μακεδονίας του Αιγαίου.

πηγή:http://www.timelink.gr/arthro/time-doc/skopiano-ypografes-sto-xvrio-opoy-to-kke-diakhryje-thn-eniaia-kai-anejarthth-makedonia

Ο Έλλην "Μακεδονομάχος" για τα 3 χρόνια από τη Συμφωνία των Πρεσπών: - "Αν ήμασταν κυβέρνηση θα είχαμε προχωρήσει ακόμη πιο αποφασιστικά" - "Δεν μας νοιάζει για το πολιτικό κόστος" - "Κανείς δεν μπορεί να μας γυρίσει πίσω"

 

«Ως προοδευτικοί πολιτικοί είμαστε εδώ για να προωθούμε λύσεις ακόμα και αν έχουν πολιτικό κόστος», τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας στο Κρατικό Πρακτορείο Ειδήσεων της Βόρειας Μακεδονίας

«Άλλαξαν πάρα πολλά προς το καλύτερο και μπορούν να αλλάξουν ακόμα περισσότερα», τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Βόρειας Μακεδονίας, με αφορμή τη συμπλήρωση τριών χρόνων από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε ότι με τη συμφωνία η Ελλάδα απέδειξε ότι «είναι όντως πυλώνας ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Αποδείξαμε πώς οι προοδευτικές δυνάμεις μπορούν πραγματικά να αλλάξουν τον κόσμο και ότι είναι εφικτό να βρίσκουμε αμοιβαία αποδεκτές συμφωνίες εάν υπάρχει σεβασμός».

Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων, όπως σημειώνει, δεν ήταν εύκολο για τον ίδιο, τον ομόλογό του Ζόραν Ζάεφ αλλά και για τους υπουργούς Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και Νίκολα Ντιμιτρόφ. «Και διαφωνούσαμε και συγκρουστήκαμε στις διαπραγματεύσεις, αλλά υπήρχε μεταξύ μας σεβασμός και η πολιτική βούληση ότι πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο όσο δύσκολο και αν είναι». «Εκεί χτίζεται η φιλία και στην πολιτική και σε ανθρώπινο επίπεδο», υπογράμμισε.

Αναλυτικά, ο Αλέξης Τσίπρας ανέφερε στη συνέντευξή του:

Κύριε Πρόεδρε, συμπληρώνονται ακριβώς τρία χρόνια από την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών. Βλέποντας τα πράγματα από τη θέση πλέον της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τι έχει αλλάξει για τις δύο χώρες;

Άλλαξαν πάρα πολλά προς το καλύτερο και μπορούν να αλλάξουν ακόμα περισσότερα. Την περίοδο 2014-2017 η ΕΕ είχε ανακοινώσει το πάγωμα της ενταξιακής διαδικασίας, η επιρροή της μειωνόταν δραστικά προς όφελος άλλων δυνάμεων με δικούς τους σχεδιασμούς και τα Δυτικά Βαλκάνια βυθίζονταν στη μία κρίση μετά την άλλη. Με τη Συμφωνία των Πρεσπών υποχρεώσαμε την ΕΕ να ξεπαγώσει τη διαδικασία διεύρυνσης, να ενισχύσει τον ρόλο της στην περιοχή και να δώσει πράσινο φως όχι μόνο στην Βόρεια Μακεδονία, αλλά και στην Αλβανία. Σκεφτείτε σε τι κατάσταση θα βρίσκονταν τώρα τα Δυτικά Βαλκάνια αν δεν είχε υπάρχει αυτή η εξέλιξη και πώς θα είχαν συμπαρασυρθεί αρνητικά και οι εξελίξεις αλλού πχ σε σχέση με τις συνομιλίες Βελιγράδι-Πρίστινα. Κυρίως, καθιερώσαμε μια στρατηγική σχέση συνεργασίας και φιλίας. Μια σχέση που επιτρέπει στην Ελλάδα να στηρίζει ενεργά την ευρωπαϊκή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας, να αναπτύσσει ραγδαία την περιφερειακή οικονομική και ενεργειακή συνεργασία και να αστυνομεύει τον εναέριο χώρο της ως συμμαχική χώρα.

Αποδείξαμε ότι η Ελλάδα είναι όντως πυλώνας ειρήνης, σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή. Αποδείξαμε πώς οι προοδευτικές δυνάμεις μπορούν πραγματικά να αλλάξουν τον κόσμο και ότι είναι εφικτό να βρίσκουμε αμοιβαία αποδεκτές συμφωνίες εάν υπάρχει σεβασμός. Αμοιβαίος σεβασμός και σεβασμός του διεθνούς δικαίου. Δεν ήταν εύκολο για εμένα και τον Ζόραν, ούτε για τον Νίκο Κοτζιά και τον Νίκολα Ντιμιτρώφ. Και διαφωνούσαμε και συγκρουστήκαμε στις διαπραγματεύσεις. Αλλά υπήρχε μεταξύ μας σεβασμός και η πολιτική βούληση ότι πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο όσο δύσκολο και αν είναι. Εκεί χτίζεται η φιλία και στην πολιτική και σε ανθρώπινο επίπεδο.

Δυστυχώς, εδώ και καιρό βλέπουμε τάσεις επιστροφής στο παρελθόν με το πάγωμα της Διακυβερνητικής Διάσκεψης από την Βουλγαρία. Καταλαβαίνω την απογοήτευση του λαού της Βόρειας Μακεδονίας. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι όσο δύσκολο και αν είναι, η φίλη Βουλγαρία πρέπει να βρει – όπως βρήκαμε εμείς- την πολιτική βούληση για αμοιβαία αποδεκτές λύσεις που μας πάνε μπροστά αντί να μας φυλακίζουν στο παρελθόν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τις εκλογές το 2019. Ενδεχομένως να έπαιξε ρόλο και η υπογραφή της Συμφωνίας. Άξιζε τελικά αυτό το πολιτικό κόστος; Αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο πίσω, θα αλλάζατε κάτι;

Ως προοδευτικοί πολιτικοί είμαστε εδώ για να προωθούμε λύσεις ακόμα και αν έχουν πολιτικό κόστος. Ίσως αν γύριζα τον χρόνο πίσω θα έκανα ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια για να κοινοποιηθούν σε όλο τον ελληνικό λαό τα οφέλη της Συμφωνίας που τώρα όλο και περισσότεροι αναγνωρίζουν σύμφωνα με σχετικές έρευνες. Πάντως η Ελλάδα άλλαξε, η Βόρεια Μακεδονία άλλαξε και κανείς δεν μπορεί να μας γυρίσει πίσω. Κάθε φορά που ακούω τον Ζόραν Ζάεφ να λέει ότι ο Πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης δίνει μάχες για την τήρηση της Συμφωνίας και το ευρωπαϊκό μέλλον της Βόρειας Μακεδονίας χαμογελάω και σκέφτομαι: Κανείς δεν μπορεί να μας γυρίσει πίσω.

Αν ήσασταν Κυβέρνηση, θα κάνατε κάτι διαφορετικό σε ό,τι αφορά τη πολιτική έναντι της Βόρειας Μακεδονίας και συγκριτικά με όσα κάνει η τωρινή ελληνική Κυβέρνηση;

Αν ήμασταν κυβέρνηση θα είχαμε προχωρήσει ακόμη πιο αποφασιστικά στην υλοποίηση της Συμφωνίας και στην προώθηση της στρατηγικής μας σχέσης με τη Βόρεια Μακεδονία. Θα είχαμε προχωρήσει στο 2ο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας, θα είχαμε ήδη κυρώσει τα μνημόνια συνεργασίας που είναι προς όφελος και την δύο πλευρών, θα είχαν προωθηθεί οι εργασίες για τα εμπορικά σήματα και θα είχε υλοποιηθεί η απόφαση του Ιούνη του 2019 για τα σχολικά βιβλία στη Βόρεια Μακεδονία, όπως υλοποιήθηκε από την Ελλάδα.

Κυρίως, θεωρώ πάρα πολύ σημαντική την καθημερινή συνεργασία των δύο χωρών για την παρακολούθηση και υλοποίηση της συμφωνίας στη βάση συγκεκριμένου οδικού χάρτη. Η υλοποίηση της Συμφωνίας δεν γίνεται σε συνθήκες εργαστηρίου. Μόνο με σταθερή επικοινωνία, σεβασμό, επιμονή και χτίζοντας εμπιστοσύνη μπορούμε να απαντήσουμε μαζί σε όσους θέλουν να υπονομεύσουν την Συμφωνία. Οπότε θα βάζαμε ψηλά τον πήχη της υλοποίησης της Συμφωνίας από την Ελλάδα και θα ζητούσαμε το ίδιο από τους φίλους μας. Στο πλαίσιο αυτό - και όπως έγινε και με πολλές άλλες δημόσιες οντότητες στη Βόρεια Μακεδονία ιδίως την περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - θα είχε λυθεί εγκαίρως και το θέμα με τις φανέλες της εθνικής ομάδας, με τρόπο που προβλέπεται στη Συμφωνία των Πρεσπών.

Σε δύο εβδομάδες θα βρεθείτε και πάλι στην άλλη πλευρά των συνόρων και μάλιστα για να μετάσχετε στο πρώτο Prespa Forum. Ποιο μήνυμα στέλνετε και πως βλέπετε τη συμμετοχή σας σε αυτό;

Το μήνυμα είναι ότι φτάσαμε μακριά αλλά μπορούμε να πάμε και πολύ πιο μπροστά μαζί. Εννοώ ασφαλώς τις δύο χώρες μας αλλά όχι μόνο. Θεωρώ ότι το Prespa Forum είναι μια πολύ θετική πρωτοβουλία και διότι το πνεύμα των Πρεσπών αφορά όλη την περιοχή μας, την Ευρώπη και πολύ πέρα από αυτήν - κάθε περιφερειακή διένεξη και διαφορά. Πρέπει να συνεχίσουμε να αναδεικνύουμε τη σημασία και τα οφέλη που έχει η επίλυση διαφορών στη βάση του διεθνούς δικαίου – για την ειρήνη, η σταθερότητα και τη συνανάπτυξη. Και πρέπει να εμπνεύσουμε - και να πιέσουμε - για μια ακόμη φορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, να ενισχύσει τον ρόλο της σε αυτήν την κατεύθυνση. Στα Βαλκάνια και πέρα από αυτά.

πηγή:https://www.protothema.gr/politics/article/1134787/tsipras-gia-ta-3-hronia-apo-ti-sumfonia-ton-prespon-allaxan-para-polla-pros-to-kalutero/