Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2021

Είναι κράτος αυτό; - Στην Ελλάδα, υπεύθυνος είναι ο ΚΑΝΕΝΑΣ - Πως γίνεται η διάχυση της ευθύνης, για να μην λογοδοτεί κανείς!

 


Του Θάνου Τζήμερου 

Στην αυλή σου υπάρχει ένα πεύκο, το οποίο έχει γείρει πολύ και μπορεί να πέσει μέσα σ΄ αυτή ή, ακόμα χειρότερα, έξω στο πεζοδρόμιο. Μπορεί να κόψει καλώδιο της ΔΕΗ ή να χτυπήσει άνθρωπο. Δεν θες να συμβεί, έχεις και αστική ευθύνη. Αποφασίζεις, λοιπόν, να το κόψεις. Τι χρειάζεσαι; Ένα πριόνι, θα απαντούσε οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος σε οποιοδήποτε λογικό κράτος του κόσμου

Στην Ελλάδα, εκτός από πριόνι, χρειάζεσαι πολύ υπομονή και αρκετή τύχη. Διότι, μολονότι το δέντρο έχει φυτρώσει ή το έχεις φυτέψει εσύ στο οικόπεδό σου, δεν σου ανήκει! Ανήκει σε κάποια δημόσια υπηρεσία. Αν το οικόπεδο είναι εντός σχεδίου, ανήκει στον δήμο. Αν είναι εκτός, στο δασαρχείο.

Ας υποθέσουμε ότι είναι εντός. Θα πρέπει να απευθυνθείς στην πολεοδομία με την εξής χαρτούρα:

1. Αίτηση.

2. Βεβαίωση μηχανικού (που θα τον πληρώσεις) ότι το δέντρο δεν προστατεύεται από τις διατάξεις για την προστασία των δασών και των δασικών γενικά εκτάσεων ή από διατάξεις της αρχαιολογικής νομοθεσίας ή της νομοθεσίας για τις προστατευόμενες περιοχές ή άλλης συναφούς νομοθεσίας.

3. Τεχνική Έκθεση μηχανικού (που θα τον ξαναπληρώσεις) στην οποία περιγράφεται ο λόγος για τον οποίο επιβάλλεται η κοπή. Θα πρέπει επίσης να δηλώνεται ότι εξασφαλίζεται ο ελάχιστος υποχρεωτικός αριθμός δέντρων όπως αυτός ορίζεται στις διατάξεις του Κτιριοδομικού Κανονισμού, Υπουργική Απόφαση 3046/304/1989 (Δ’59), όπως εκάστοτε ισχύει. (Δηλαδή, ένα δέντρο ανά 200 τετραγωνικά μέτρα. Και τι θα γίνει, αν με το δέντρο που θα κοπεί πέφτει ο αριθμός κάτω από το όριο; Θα πρέπει προηγουμένως να φυτέψεις άλλο. Κι αν δεν υπάρχει αλλού χώρος για φύτευση, παρά μόνο στο σημείο του υπάρχοντος, άρα πρέπει να πρώτα να κοπεί; Αυτό δεν το προέβλεψε ο σοφός νομοθέτης. Να τι προτείνω: να φυτέψεις ένα δέντρο πρόχειρα κάπου αλλού, μαζί με τη γλάστρα, όπως το έκανε ένας πρώην πρωθυπουργός, να το βγάλεις φωτογραφία να το μετρήσουν οι αρμόδιοι και όταν πάρεις την άδεια και κόψεις το πεύκο, να το φυτέψεις στη θέση του ή να το επιστρέψεις στο φυτώριο. Θα μπορούσε να δημιουργηθεί και επαγγελματική κατηγορία: ενοικιάζονται δέντρα για εικονική κάλυψη των προϋποθέσεων του Κτιριοδομικού Κανονισμού.)

4. Αντίγραφο Τοπογραφικού Διαγράμματος της οικοδομικής άδειας ή της άδειας δόμησης εφόσον υφίσταται ή του προσαρτώμενου σε δικαιοπραξία, στο οποίο θα σημειώνεται η θέση του δέντρου που θα κοπεί, το σημείο λήψης των φωτογραφιών, που συνυποβάλλονται, και τυχόν μελλοντικές θέσεις φύτευσης δέντρων.

5. Φωτογραφίες του δέντρου από διαφορετικές γωνίες λήψης.

Η πολεοδομία θα στείλει τα έγγραφα, μαζί με διαβιβαστικό, στο δημοτικό συμβούλιο, το οποίο θα τα στείλει, μαζί με διαβιβαστικό, στις τεχνικές υπηρεσίες για να ζητήσει τη γνώμη τους. 

Οι τεχνικές υπηρεσίες θα αποφανθούν και θα στείλουν την εισήγησή τους, μαζί με διαβιβαστικό, στο δημοτικό συμβούλιο, για να εισαχθεί το θέμα προς συζήτηση και να εκδοθεί απόφαση με ψηφοφορία. 

Αν ο Δήμος έχει φτιάξει Επιτροπή Ποιότητας Ζωής και της έχει αναθέσει αυτή την αρμοδιότητα, μπορεί να το συζητήσει η επιτροπή. Πάντως, να μην το συζητήσει κανένας αποκλείεται. 

Αφού λοιπόν όλοι αυτοί αποφασίσουν ότι το δέντρο πρέπει να κοπεί, θα συντάξουν αιτιολογημένη τεχνική έκθεση, θα την στείλουν στην πολεοδομία η οποία θα δώσει Έγκριση Εργασιών Μικρής Κλίμακας και πλέον θα μπορείς να κόψεις το δέντρο νόμιμα! Κι όλα αυτά, στην "απλή” περίπτωση που είσαι ιδιοκτήτης 100% και έχεις ένα "κανονικό” οικόπεδο. 

Σε παραδοσιακό οικισμό χρειάζεται και έγκριση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής. Αν υπάρχει διατηρητέο κτήριο, αν είναι κι άλλοι συνιδιοκτήτες, αν το δέντρο βρίσκεται σε κοινόχρηστο χώρο, αν το οίκημα είναι αυθαίρετο και έχει υπαχθεί σε κάποιο νόμο "τακτοποίησης”, αν είναι διεκδικούμενο π.χ. λόγω κληρονομικών διαφορών ή χρησικτησίας, άσ’ το καλύτερα. 

Βέβαια, αν, ενόσω εσύ τρέχεις με τα χαρτιά από υπηρεσία σε υπηρεσία, το δέντρο πέσει και προκαλέσει ζημιά, θα έχεις όλη την ευθύνη. Το κράτος, καμία. 

Αν κάποιος φανατικός "οικολόγος” στην αλυσίδα των υπευθύνων μπλοκάρει την άδεια, είναι πιθανόν να σου πουν "δεν σε αφήνουμε να το κόψεις”! 

Αν το δέντρο πέφτοντας κόψει ένα καλώδιο της ΔΕΗ, με αποτέλεσμα να μείνει χωρίς ρεύμα η περιοχή, και το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς πετάξει όλα τα προϊόντα που έχει στο ψυγείο, θα συμβεί η εξής "χαρά του δικηγόρου”: ο ζαχαροπλάστης θα στραφεί δικαστικά κατά της ΔΕΗ, η ΔΕΗ θα στραφεί εναντίον σου κι εσύ θα στραφείς κατά του Δήμου συνολικώς. 

Θα τραβολογιέσαι στα δικαστήρια για καμμιά δεκαριά χρόνια και, στο τέλος, ο Δήμος θα βγει λάδι, με το εξής σκεπτικό: "H αίτηση που υπέβαλες έχει ημερομηνία 5/5/2020, ενώ το δέντρο έπεσε στις 16/2/2021. Στους μήνες που μεσολάβησαν άλλαξαν τα δεδομένα. Γιατί δεν έφερες νέα αίτηση όταν το δέντρο έγειρε λίγο περισσότερο, να επανεξετάσουμε το θέμα;”  

Ποιος από τους εμπλεκόμενους υπευθύνους, της πολεοδομίας, του δημοτικού συμβουλίου, των τεχνικών υπηρεσιών, των επιτροπών, είναι υπεύθυνος; Κανένας! Είναι όλοι μαζί. Κανένας συγκεκριμένος υπάλληλος δεν θα βάλει το χέρι στην τσέπη να πληρώσει το αποτέλεσμα των πράξεων ή των παραλείψεών του. Αν ποτέ καταδικασθεί η Yπηρεσία, την αποζημίωση θα την πληρώσει ο προϋπολογισμός της, δηλαδή ο φορολογούμενος, δηλαδή πάλι εσύ! 

Είναι κράτος αυτό; Όχι, φυσικά. Όταν δεν υπάρχει προσωποποίηση της ευθύνης, δεν υπάρχει ευθύνη, δεν υπάρχει λογοδοσία, δεν υπάρχει, ουσιαστικά, διοίκηση.

Έχω γράψει άπειρα άρθρα, "αξιοποιώντας” και την 6ετή θητεία μου στην Περιφέρεια Αττικής, για το πώς η Ελλάδα είναι μια χώρα μη κυβερνήσιμη, κι ο Θεός να γίνει πρωθυπουργός. Θα πνιγόμαστε όταν βρέχει, θα καιγόμαστε όταν φυσάει (εδώ) και θα μένουμε μέρες χωρίς ρεύμα και χωρίς εθνική οδό όταν ρίξει χιόνι, από αυτό που στη Δυτική Ευρώπη το έχουν για αστείο, επειδή 150 ανευθυνοϋπεύθυνοι επικαλύπτουν ο ένας τον άλλον. 

Θα ρωτήσεις: μα δεν βρέθηκε ένας, μπλε, κόκκινος, πράσινος, που να πει "ρε παιδιά, είναι δυνατόν για να κόψεις ένα δέντρο στον κήπο σου να χρειάζεται γραφειοκρατία 6 μηνών;” Βρέθηκαν πολλοί, που επισημαίνουν το πρόβλημα. Αλλά δεν βρέθηκε κανένας για να δώσει λύση. Διότι η λύση περνάει από τα μεγάλα ταμπού της μεταπολίτευσης. Και αυτά δεν τα αγγίζουμε. 

Η καθιέρωση της προσωπικής ευθύνης στο Δημόσιο χρειάζεται αναμόρφωση εκ βάθρων όλης της νομοθεσίας αλλά και της φιλοσοφίας της δημόσιας διοίκησης. Κανείς δεν θέλει να το κάνει. Η διάχυση της ευθύνης, στη διοικητική μηχανή του δημοσίου, πολιτική και υπηρεσιακή, βολεύει τους πάντες, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο κλητήρα. Γιατί να το αλλάξουν;

Γιατί, επίσης, να δώσουμε δικαιώματα στον πολίτη; 

Πώς θα τον ελέγχουμε; 

Πώς θα συνεχίζουμε το αλισβερίσι πουλώντας εύνοια κι αγοράζοντας ψήφους; 

Πώς θα του ζητάμε "γρηγορόσημο” ή "πριονοπευκόσημο”; 

Πώς θα τον απειλούμε με πρόστιμα; 

Η άδεια που πρέπει να παίρνει ο πολίτης από το κράτος - πατερούλη για τα πάντα, είναι ο πιο στέρεος θεσμός στο Οθωμανοσοβιετιστάν.  Νομίζεις ότι αφορά μόνο τα δέντρα; 

Από πού κι ως πού ζητάει το κράτος να μάθει πώς χρησιμοποιείς τους χώρους της κατοικίας σου; 

Ποιοι είναι κύριας και ποιοι βοηθητικής χρήσης; 

Από πού κι ως πού, αν φτιάξεις μια γούρνα με νερό στον κήπο ή αν πάρεις ένα αυτοκίνητο με δυνατό κινητήρα, τα θεωρεί εκδήλωση ανεπίτρεπτου πλουτισμού και επιβάλλει φόρο πολυτελούς διαβίωσης; 

Από πού κι ως πού ορίζει το κράτος πώς θα ξοδέψω τα δικά μου λεφτά, αυτά που μου απόμειναν αφού με ξέσκισε προηγουμένως στη φορολογία; 

Δες όμως και ένα άλλο πρόβλημα, που παγιώθηκε μετά από δεκαετίες ιδεολογικής κυριαρχίας του σοσιαλισμού. Ποια είναι η άποψή σου για την παρακάτω αρχή: Είσαι υπεύθυνος, πολίτη, για οτιδήποτε υπάρχει στο οικόπεδό σου που μπορεί να αποτελεί απειλή για άλλους (π.χ. ξερά χόρτα και σκουπίδια που μπορεί να αρπάξουν φωτιά). Αλλά είσαι και ο αποκλειστικός κύριός τους. Αν θες να κόψεις ένα δέντρο στον κήπο σου, διότι γέρνει ή διότι θεωρείς το πεύκο επίφοβο για διάδοση πυρκαγιάς ή διότι σου κόβει τη θέα, ή χωρίς λόγο, διότι ξύπνησες ένα πρωί και είπες "βαρέθηκα να το βλέπω”, έχεις κάθε δικαίωμα να το κάνεις. Το δημόσιο είναι δημόσιο και το ιδιωτικό, ιδιωτικό. Τέλος. 

Ξέρετε πολλούς που να μην ετοιμάζουν, διαβάζοντας αυτές τις φράσεις, αντεπιχειρήματα για τα δέντρα που ανήκουν στο… σύνολο και για τη μερική σχέση ιδιοκτησίας που υπάρχει μεταξύ ημών των ανθρώπων και της φύσης, η οποία πρέπει να διέπεται από κανόνες κοινωνικής αξιοποίησης και συλλογικής διαχείρισης και συνευθύνης και μπλα, μπλα, μπλα; 

Το απόλυτο θέατρο του παραλόγου είναι όταν το δέντρο βρίσκεται σε δημόσιο χώρο. Ποιος πρέπει να κόψει το κλαδί, οέο; 

Ο Δήμος, η Περιφέρεια, το Δασαρχείο ή ο ΔΕΔΔΗΕ; Μπορεί και όλοι μαζί! Δεν υπερβάλλω. 

Αν ένα δέντρο βρίσκεται σε άλσος, υπεύθυνη είναι η δασική υπηρεσία. 

Αν τα κλαδιά του περνούν πάνω από το πεζοδρόμιο, υπεύθυνος, για εκείνο το τμήμα τους, είναι ο Δήμος κι αν βγαίνουν στον δρόμο, είναι ο Δήμος ή η Περιφέρεια, ανάλογα με το σε ποιον ανήκει ο δρόμος. 

Αν ακουμπούν σε καλώδια της ΔΕΗ, υπεύθυνος είναι και ο ΔΕΔΔΗΕ. 

Κι επειδή το πρόβλημα της εφιαλτικής γραφειοκρατίας που έχεις εσύ, ο ιδιώτης, θα το έχει και ο δημόσιος υπάλληλος όταν δει ένα κλαδί να κρέμεται επικίνδυνα πάνω από ένα καλώδιο, το πιθανότερο είναι να πει "δε βαριέσαι, εγώ θα σώσω αυτή τη χώρα;” Και θα συνεχίσει να το λέει όσο οι πολιτικές συζητήσεις αναλώνονται σε δήθεν ιδεολογικές αψιμαχίες και αγνοούν το τερατώδες, το σαδιστικό, το εγκληματικό νομικό πλαίσιο που διέπει την καθημερινότητα του πολίτη και τις σχέσεις του με το κράτος. Ακόμα και τις σχέσεις των υπηρεσιών του κράτους μεταξύ τους. Αυτή είναι όμως η ουσία της πολιτικής, αυτή κάνει τη διαφορά, πολύ συχνά, μεταξύ ζωής και θανάτου. 

Δεν θέλω να αναφερθώ στο αυτονόητο έργο της υπογειοποίησης όλων των καλωδίων και των σωλήνων σε κοινό κανάλι, όπως το έκανε ο Στέφανος Μάνος πριν 40 χρόνια στην Πλάκα, για να τελειώνουμε και με το "ράβε - ξήλωνε” δρόμων και πεζοδρομίων. Οι άνω των 50 δεν θα προφτάσουμε να το δούμε, αν ποτέ γίνει. Δεν ξέρω αν θα το προφτάσουν και τα εγγόνια μας. Βλέπεις, ο "σοφός λαός” φρόντισε τους Μάνους αυτής τη χώρας να τους στείλει στο σπίτι τους.

Το slogan μιας αλυσίδας καταστημάτων με δομικά υλικά και εξοπλισμό σπιτιού, ήταν, για χρόνια, "και φθηνά και υπεύθυνα". Το ακριβώς αντίθετο θα μπορούσε να είναι το πάγιο slogan του ελληνικού κράτους: "και ακριβά και ανεύθυνα". Διότι όλον αυτόν τον καφκικό μηχανισμό τον πληρώνεις πανάκριβα, για να μην σου προσφέρει υπηρεσίες και να μην έχει ευθύνη. 



πηγή:https://www.capital.gr/me-apopsi/3526759/kai-akriba-kai-aneuthuna

Το Ελληνικό χρέος παραμένει θηλιά... - Ποιος είναι αυτός που χάνει και ποιος αυτός που κερδίζει

 





Του Κώστα Στούπα

Τον τελευταίο καιρό καλλιεργείται ευρέως η πεποίθηση πως η περαιτέρω εκτίναξη του ελληνικού χρέους δεν συνιστά λόγo ανησυχίας, γιατί εν αντιθέσει με ό,τι συνέβη το 2010 όταν η Ελλάδα ήταν το δαχτυλοδεικτούμενο "μαύρο πρόβατο", τώρα η αύξηση του χρέους τους αφορά σχεδόν όλους  (άλλες χώρες)...


Τούτο είναι αληθές μόνο εν μέρει… αλλά από μια συνολικότερη οπτική, η άποψη αυτή κρύβει κινδύνους.

Επί της ουσίας η άποψη αυτή μοιάζει με την περίπτωση όπου κάποιος του οποίου η σύνδεση του ηλεκτρικού έχει διακοπεί λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών νιώθει πως αντιμετωπίζει μικρότερο  πρόβλημα επειδή όλη η γειτονιά αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Οι συνέπειες της επιδημίας αναμένεται να εκτινάξουν το χρέος των περισσότερων χωρών της Δύσης και έτσι  το βάρος  των ήδη επιβαρυμένων χωρών όπως η Ελλάδα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο...

Το ελληνικό χρέος το 2021 αναμένεται να ξεπεράσει τα 340 δισ. ευρώ και να διαμορφωθεί πάνω από το 208% του ΑΕΠ.  Το χρέος των ΗΠΑ το 2021 αναμένεται να ξεπεράσει το 146% του ΑΕΠ από 108,9% το 2019, το χρέος της Γαλλίας να ξεπεράσει το 123% από 98,1% το 2019 και το χρέος της Ιταλίας να ξεπεράσει το 161% από 134% το ’19.

Μοναδική εξαίρεση αποτελεί η Γερμανία το δημόσιο χρέος της οποίας το 2021 αναμένεται να ξεπεράσει το 75% του ΑΕΠ από 59,8% το ΄19.

Υπάρχει η άποψη πως κάποιες αναπτυσσόμενες ή υπανάπτυκτες χώρες με δημόσιο χρέος πολύ μικρότερο από τις ανεπτυγμένες είναι σε καλύτερη κατάσταση από αυτές. Τούτο δεν έχει ψήγματα  αλήθειας. Οι περισσότερες από αυτές τις χώρες δεν έχουν μεγάλο χρέος επειδή κανένας (ούτε οι πολίτες) τις δανείζει έστω και με τα υπέρογκα επιτόκια που προσφέρουν... Δηλαδή, έχουν μικρό χρέος επειδή είναι αναξιόπιστες.

Πριν μερικά χρόνια οι διεθνούς καταξίωσης οικονομολόγοι Κάρμεν Ράινχαρτ και ο Κένεθ Ρογκόφ είχαν συμπεράνει πως κατά τις περιόδους που το δημόσιο χρέος των πλούσιων χωρών ξεπερνά το  90%  ακολουθεί επιβράδυνση της ανάπτυξης και ύφεση...

Αν και η εκτίμηση αυτή έχει αμφισβητηθεί για το ακριβές μέγεθος του χρέους και το ακριβές μέγεθος της ύφεσης που προκαλείται, σε γενικές γραμμές θεωρείται λογική και επαρκής.

Οι συνέπειες της επιδημίας μοιάζουν με τη σταγόνα που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίσει ή έστω φέρνουν την υπερχείλιση πιο κοντά.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Η αλήθεια είναι πως κατά τη διαφαινόμενη επερχόμενη ομαδική χρεοκοπία πολλών πλούσιων κρατών, χώρες με διαχρονική άθλια δημοσιονομική διαχείριση όπως η Ελλάδα δεν θα νιώθουν δαχτυλοδεικτούμενες από τύπους σαν τον τροϊκανό Γερούν Ντάισεμπλουμ που είχε αναφέρει πως οι χώρες του νότου έφαγαν τα λεφτά σε ποτά και γυναίκες και τώρα ζητούν βοήθεια...

Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα υπάρξουν προβλήματα.

Στο παράδειγμα με την εταιρεία ηλεκτρισμού, ισχύει το εξής: Αν σε μια γειτονιά αυτός που έχει πρόβλημα είναι ένας ή δύο η Ηλεκτρική Εταιρεία τους κόβει το ηλεκτρικό παραδειγματικά προκειμένου να αποφύγει το ενδεχόμενο να σταματήσουν να πληρώνουν και αυτοί που μπορούν να εξοφλούν τις υποχρεώσεις τους.

Αν όλοι ή οι περισσότεροι δεν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους τότε η Ηλεκτρική Εταιρεία, προκειμένου να μην χρεοκοπήσει και να μείνουν όλοι χωρίς ρεύμα, θα αναγκαστεί αφενός να μειώσει τις δαπάνες λειτουργίας και τις επενδύσεις της και αφετέρου να προχωρήσει σε αναδιαπραγμάτευση των χρεών με τον καθένα χωριστά ανάλογα με τις δυνατότητές του.

Υπάρχει μια ιστορία του Χότζα που περιγράφει πώς δουλεύει το σύστημα και ποιος είναι αυτός που χάνει και ποιος αυτός που κερδίζει σε αυτές τις περιπτώσεις.

Κάποτε ο Χότζας είχε δανειστεί από τους γείτονες και όσο το χρέος πληρωνόταν στην ώρα του δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα.

Από κάποιο σημείο και μετά τα πράγματα άρχισαν να γίνονται οριακά και το νοικοκυριό του Χότζα στερούνταν βασικά είδη προκειμένου να πληρώνονται οι δόσεις του χρέους στην ώρα τους. Ήταν η περίοδος που ο Χότζας είχε χάσει τον ύπνο του και τα βράδια ξαγρυπνούσε και υπολόγιζε πώς θα καλύψει τις υποχρεώσεις του.

Από κάποιο σημείο και μετά κατάλαβε πως δεν μπορούσε να πληρώσει το χρέος του. Ανέβηκε στην ταράτσα του σπιτιού του και φώναξε έτσι ώστε να τον ακούσουν όλοι πως χρεοκόπησε και δεν έχει να τους επιστρέψει τα δανεικά…

Εκείνο το βράδι ο Χότζας κοιμήθηκε "σαν πουλάκι" μετά από πολύ καιρό. Αυτοί που δεν έκλεισαν μάτι ήταν οι γείτονες...

Όταν οι δανειζόμενοι δεν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους το πρόβλημα μεταφέρεται στους δανειστές είτε είναι τράπεζες, είτε ομολογιούχοι, είτε αποταμιευτές,  ιδιώτες θεσμικοί (ασφαλιστικά ταμεία), είτε κράτη όπως π.χ. η Γερμανία...

Οι κυβερνήσεις και οι Κεντρικές Τράπεζες κάνουν διάφορα "μαγικά" και το χρήμα αρχίζει να χάνει την αξία του με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να προκύψει πληθωρισμός (ακρίβεια) και από κάποιο σημείο και μετά αρχίζουν να παρατηρούνται ελλείψεις βασικών αγαθών...

Το βιοτικό επίπεδο μειώνεται και ο ένας προσπαθεί να ρίξει τις ευθύνες και τα βάρη στον άλλο. Σε τέτοιες περιόδους δημιουργούνται κοινωνικές, πολιτικές και γεωπολιτικές εντάσεις.

Σπανιότερα τέτοιες περίοδοι καταλήγουν σε επαναστάσεις και πολεμικές αναμετρήσεις




πηγή:https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3526667/to-xreos-paramenei-thilia

Απ΄ το κακό στο χειρότερο η Ελλάδα: - Τρίτη στην αύξηση χρέους παγκοσμίως - Ποιες χώρες μας ξεπέρασαν και ποια κατέγραψε μείωση του ποσοστού χρέους της

 

Την τρίτη μεγαλύτερη αύξηση χρέους παγκοσμίως κατέγραψε το 2020 η Ελλάδα, όπως προκύπτει από σχετικά στοιχεία της έκθεσης του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF). Συγκεκριμένα, το χρέος των κυβερνήσεων, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων (εκτός των τραπεζών) ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκε περί τις 50 ποσοστιαίες μονάδες σε τρεις χώρες της Ευρώπης (Γαλλία, Ισπανία και Ελλάδα ).
Κατά το μεγαλύτερο μέρος, η αύξηση του χρέους έγινε από τις κυβερνήσεις – κυρίως στην Ελλάδα, την Ισπανία, τη Βρετανία και τον Καναδά. Ωστόσο η Ελβετία 
ήταν η μοναδική αναπτυγμένη χώρα που κατέγραψε μείωση του ποσοστού χρέους της, όπως επισημαίνεται σε έκθεση του Ινστιτούτου.


Το χρέος σε παγκόσμιο επίπεδο


Η πανδημία πρόσθεσε 24 τρισ. δολάρια στο χρέος το 2020 σε παγκόσμια βάση.Το χρέος αυτό ανήλθε στο επίπεδο - ρεκόρ των 281 τρισ. δολαρίων. Ως ποσοστό του παγκόσμιου ΑΕΠ, το χρέος αυξήθηκε κατά 35 ποσοστιαίες μονάδες σε πάνω από το 355% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Το 50% της αύξησης του παγκόσμιου χρέους οφείλεται στα κρατικά προγράμματα στήριξης, ενώ οι επιχειρήσεις, οι τράπεζες και τα νοικοκυριά αύξησαν το χρέος τους κατά 5,4 τρισ. δολάρια, 3,9 τρισ. δολάρια και 2,6 τρισ. δολάρια, αντίστοιχα.
Να σημειωθεί ότι αυτή η αύξηση του χρέους είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, όταν είχε αυξηθεί το 2008 και το 2009 κατά 10 και 15 μονάδες ως ποσοστό του ΑΕΠ, αντίστοιχα.





πηγή:https://www.enikonomia.gr/economy/244822,ellada-triti-stin-afxisi-chreous-pagkosmios.html


Βουλευτής Ν. Φίλης: Μπορεί τα εγκλήματα της 17Ν και του Κουφοντίνα να ήταν ειδεχθή έχει όμως τα ίδια δικαιώματα με κάθε φυλακισμένο - Αν τον αφήσουμε να πεθάνει, κάποιοι σκέφτονται να τον "ηρωποιήσουν"

 








Δήλωση Ν. Φίλη στην Εφημερίδα των Συντακτών για τον απεργό πείνας Δ. Κουφοντίνα


Για τα ειδεχθή εγκλήματα της 17Ν και του Δημήτρη Κουφοντίνα, έχει αποφανθεί τελεσίδικα η Δικαιοσύνη. Δεν αφορά αυτά η σημερινή συζήτηση, όσο κι αν επιχειρεί να τη στρέψει εκεί η Δεξιά και τμήμα των ΜΜΕ, διαστρέφοντας φτηνά και συκοφαντώντας κάθε αντίθετη γνώμη. Αφορά το κράτος δικαίου και την πιο κρίσιμη διάκριση ανάμεσα στη δημοκρατική έννομη τάξη και την πρακτική των τρομοκρατών.
Έγκριτοι νομικοί από όλο το πολιτικό φάσμα, ο Συνήγορος του Πολίτη και η Διεθνής Αμνηστία έχουν θέσει τα ζητήματα. Ο Δ. Κουφοντίνας έχει τα ίδια δικαιώματα με κάθε φυλακισμένο αλλά η κυβέρνηση του τα στερεί επιλεκτικά, παραπέμποντας με τη συμπεριφορά της σε βεντέτα. 

Θα είμαστε υπερήφανοι για τη Δημοκρατία μας αν αφήσουμε να πεθάνει, πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση, ένας φυλακισμένος απεργός πείνας;
Ο Δ. Κουφοντίνας είναι σήμερα κοινωνικά καταδικασμένος. Το τραγικό τέλος του όμως μπορεί να τροφοδοτήσει φαντασιώσεις «ηρωοποίησής» του. Αναρωτιέμαι: υπάρχουν δυνάμεις στην κοινωνία που βολεύονται από την διαμόρφωση συνθηκών ακραίας έντασης;
Είναι αναγκαίο να συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών και να αποφασίσει σχετικά με τη μεταγωγή του στον Κορυδαλλό, όπως προβλέπει η νομοθεσία. Ταυτόχρονα, να ληφθεί κάθε άλλο μέτρο που θα αποτρέψει το τραγικό τέλος.
Είναι ώρα να ασκήσουν όλοι την επιρροή τους, από την πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι την Εκκλησία και την ιατρική κοινότητα.
Αλλά κάνω προσωπική έκκληση και στον πρωθυπουργό. Να παρέμβει παραμερίζοντας κάθε προσωπικό συναίσθημα και να διαψεύσει έμπρακτα τους ισχυρισμούς ότι συγκεκριμένοι θύλακες του κρατικού μηχανισμού διαπράττουν παρανομίες, διερμηνεύοντας τη θέλησή του. Να μην επιτρέψει να εμπεδωθεί στην κοινή γνώμη η άποψη ότι το κράτος ενεργεί υπό την πίεση μιας λογικής αντεκδίκησης, μιας «βεντέτας», που θα δηλητηριάζει για χρόνια το δέντρο της Δημοκρατίας.







πηγή:https://www.syriza.gr/article/id/104945/%E2%80%8BDhlwsh-N.-Filh-sthn-Efhmerida-twn-Syntaktwn-gia-ton-apergo-peinas-D.-Koyfontina.html#

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2021

Ποιος ευθύνεται για το κλαδί;


 

 
Καθώς είμαι για δεύτερη μέρα χωρίς ρεύμα, αναρωτιέμαι πού πρέπει, μαζί με τους γείτονές μου, να βάλω τις φωνές. Στον Δήμο που δεν κλάδεψε το γέρικο δέντρο; Στον ΔΕΔΔΗΕ ως αρμόδιο φορέα για την καλωδίωση που εφάπτεται του δέντρου ή στην Περιφέρεια που αναλαμβάνει ευθύνη ανά περίσταση;

Κώστας Γιαννακίδης


Τρίτη απόγευμα. Πρώτα άκουσα έναν δυνατό θόρυβο να έρχεται από τον δρόμο. Μετά έναν συναγερμό σε κατάσταση πανικού. Και ύστερα κατάλαβα ότι δεν έχω ρεύμα. Βγήκα στον δρόμο και είδα ένα μεγάλο κλαδί να έχει κόψει το καλώδιο της ηλεκτροδότησης. Σε ένα μικρό δρόμο στο Χαλάνδρι. Τρία σπίτια όλα και όλα μείναμε χωρίς ρεύμα. Οι υπόλοιποι δεν έχουν κοινόχρηστο, αλλά τα διαμερίσματα ηλεκτροδοτούνται. 

Η επικοινωνία με τις βλάβες του ΔΕΔΔΗΕ πήρε λίγες ώρες – έχω υπομονετικούς γείτονες. Και η κατάσταση είναι δύσκολη. Θα πρέπει ο Δήμος να μετακινήσει το κλαδί για να έρθει μετά το συνεργείο να αποκαταστήσει. Και επειδή τα σπίτια που πλήττονται είναι λίγα, μπαίνουμε τελευταίοι στη σειρά, το περιστατικό δεν θεωρείται αμέσου προτεραιότητας. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές έχουν συμπληρωθεί 24 ώρες. Συνεργείο του Δήμου δεν φάνηκε, σε λίγο θα νυχτώσει, λογικά πάμε για τρίτη μέρα χωρίς ρεύμα. Oσοι έχουν τζάκια, κάπως τη βγάζουν με το κρύο. Οι υπόλοιποι είτε έχουμε μετακομίσει είτε τη βγάζουμε στο κρεβάτι κάτω από το πάπλωμα. Αξέχαστη εμπειρία. 


Βέβαια και οι δημοτικές αρχές έχουν ισχυρή δικαιολογία να προτάξουν: από τη στιγμή που το δέντρο αγκαλιάζει καλώδια ηλεκτροδότησης, αρμόδιος για την παρέμβαση είναι ο ΔΕΔΔΗΕ. Nαι, αλλά και ο ΔΕΔΔΗΕ σου λέει ότι δεν μπορεί να φροντίζει το κάθε δέντρο! 

Είναι και το άλλο: αν το το δέντρο βρίσκεται σε κεντρικό δρόμο, εκεί οφείλει να παρέμβει η Περιφέρεια. Κοινώς είναι να μην πέσεις στην περίπτωση ή, τουλάχιστον, αν πέσεις, να έχει πάρει πολλούς το δέντρο μαζί του μήπως και υπάρξει πιο άμεση κινητοποίηση. Υπάρχουν βέβαια και δήμαρχοι που λένε ότι δεν τους φτάνει η χρηματοδότηση για να φροντίσουν τα δέντρα. Ε, αν είναι έτσι, να απευθυνθούμε στο υπουργείο Εσωτερικών να μας λύσει το πρόβλημα. 

Αυτό το μπάχαλο με την ταλαιπωρία τριτοκοσμικού τύπου επιτρέπει την εξαγωγή πολλών συμπερασμάτων για τη λειτουργία του κράτους, των υπηρεσιών και την καχεξία που προκύπτει από το μπλέξιμο γραφειοκρατικών γραμμών. Πάνω από όλα, όμως, προβάλλει ένα κεντρικό ερώτημα: τι ακριβώς κάνουν οι Περιφέρειες και ποιες ανάγκες εξυπηρετούν; 

Το ερώτημα δεν είναι καινούργιο, έχει τεθεί εδώ και χρόνια, όταν το σύστημα των Περιφερειών ουσιαστικά επιβλήθηκε από τις ευρωπαϊκές δομές. Και αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ένα σπουδαίο παράδειγμα μίας κατάστασης κατά την οποία όλοι είναι αρμόδιοι και ταυτοχρόνως δεν είναι. Με τους βαθμούς Αυτοδιοίκησης κατακερματισμένους σε διάφορα, μικρά ή μεγάλα, μαγαζιά, με ένα γραφειοκρατικό κουβάρι υπηρεσιών, στο τέλος ο πολίτης δεν ξέρει πού να απευθυνθεί και σε ποιον να βάλει τις φωνές. 

Και αλήθεια, στην περίπτωση μου, από πού να αρχίσω; Από τον Δήμο Χαλανδρίου; Τον ΔΕΔΔΗΕ που έχει την ευθύνη της καλωδίωσης ή από την Περιφέρεια; Βλέπετε, όταν παλαιότερα είχε πέσει στο τραπέζι η πρόταση για μητροπολιτικούς Δήμους, είχαν ξεσηκωθεί οι τοπικοί άρχοντες που ανησύχησαν μη χάσουν την εξουσία και η συζήτηση τελείωσε πριν καν ανοίξει. 

Και καλώς τελείωσε γιατί υπάρχουν πιο συναρπαστικά θέματα να συζητάμε. Oπως το ποιος ευθύνεται για το κλαδί που έκοψε το καλώδιο και δεν έχουμε ρεύμα. 


Πηγή: Protagon.gr



Ελληνοτουρκικά: Η Άγκυρα ξεκινάει υδρογραφικές έρευνες στο Κεντρικό Αιγαίο - Η τουρκική "μπαμπεσιά"


 


Απέπλευσε το Τσεσμέ από τη βάση του στην Κωνσταντινούπολη, κινείται τώρα στα Στενά 

Από σήμερα η Άγκυρα προτίθεται να ξεκινήσει υδρογραφικές έρευνες στο Κεντρικό Αιγαίο 

- Άγνωστο αν θα κινηθεί προς Λήμνο - Άγιο Ευστράτιο και Σκύρο 

Η τουρκική «μπαμπεσιά» με τον 25ο μεσημβρινό

Περίπου στις 11 το πρωί της Πέμπτης το υδρογραφικό πλοίο του τουρκικού πολεμικού ναυτικού «Τσεσμέ» απέπλευσε από τη βάση του στην Κωνσταντινούπολη και κατά πληροφορίες κινείται στα Στενά του Βοσπόρου. Το ερώτημα τώρα είναι αν το τουρκικό υδρογραφικό πλοίο Τσεσμέ θα πλεύσει προς την περιοχή μεταξύ Λήμνου - Αγίου Ευστρατίου και Σκύρου όπου έχει δηλώσει παρανόμως ότι θα πραγματοποιήσει εργασίες από σήμερα μέχρι τις 2 Μαρτίου. Το ερώτημα αυτό απασχολεί τα τελευταία 24ωρα την ελληνική κυβέρνηση, με τα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας να συλλέγουν και να αποκωδικοποιούν όλες τις πληροφορίες που θα τους βοηθήσουν να συνθέσουν την εικόνα των τουρκικών προκλήσεων. 

Το σίγουρο είναι ότι η Navtex 0122/21 που εκδόθηκε τη Δευτέρα από τον παράκτιο σταθμό της Σμύρνης είναι παράνομη, αφού η τουρκική πλευρά δεν έχει αρμοδιότητα να εκδώσει αγγελία προς ναυτιλλομένους για διενέργεια υδρογραφικών στην συγκεκριμένη περιοχή. Παρά το γεγονός ότι οι συντεταγμένες που έχει δώσει ο υδρογραφικός σταθμός της Σμύρνης δημιουργούν μια μεγάλη περιοχή στο κέντρο του Αιγαίου και σε διεθνή ύδατα, η αποκλειστική αρμοδιότητα για αδειοδότηση ερευνών στην συγκεκριμένη περιοχή ανήκει στις ελληνικές υπηρεσίες. 

Με αυτό το δεδομένο, το υπουργείο Εξωτερικών προέβη στην επίδοση διαβήματος στην τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα και στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών στην Άγκυρα. Η ελληνική διπλωματία καταγγέλλει ως άκυρη και παράνομη την τουρκική Navtex με την οποία το καθεστώς Ερντογάν προειδοποιεί ότι το πλοίο Τσεσμέ θα προχωρήσει σε ερευνητικές εργασίες για διάστημα 13 ημερών, από σήμερα μέχρι και τα μεσάνυχτα της 2ας Μαρτίου. Η πληροφορία για την πραγματοποίηση διαβήματος στην τουρκική κυβέρνηση, που γνωστοποιήθηκε από το protothema.gr το πρωί της Πέμπτης, επιβεβαιώθηκε από τον εκπρόσωπο του  υπουργείου Εξωτερικών Αλέξανδρο Παπαϊωάννου στην ενημέρωση των διπλωματικών συντακτών.

Η τουρκική «μπαμπεσιά»

Όπως φαίνεται στον χάρτη, η περιοχή ερευνών που οι Τούρκοι προειδοποίησαν ότι θα κινηθεί το Τσεσμέ εκτείνεται μόλις επτά μίλια από την Λήμνο και τον Αγιο Ευστράτιο και καταλήγει περίπου 10 μίλια ανατολικά της Σκύρου. Με αυτή την μέθοδο, η Άγκυρα επαναλαμβάνει εμμέσως ότι δεν αναγνωρίζει το δικαίωμα της Ελλάδας για αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ναυτικών μιλίων γύρω από τα νησιά, όπως προβλέπει η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Το ακόμη πιο πονηρό της τουρκικής κίνησης με το Τσεσμέ είναι ότι η περιοχή που έχουν δηλώσει ότι θα διενεργηθούν έρευνες τέμνει τον 25ο μεσημβρινό που κατά τους Τούρκους θα έπρεπε να είναι το όριο για την διχοτόμηση του Αιγαίου σε δύο ζώνες έρευνας και διάσωσης. Η Άγκυρα προσπαθεί να διεκδικήσει για λογαριασμό της την περιοχή ανατολικά του 25ου μεσημβρινού, αξιώνει δηλαδή να αποκτήσει τον έλεγχο για επιχειρήσεις SAR στο μισό Αιγαίο! Ο 25ος μεσημβρινός τέμνει τον Άγιο Ευστράτιο. Η περιοχή που έχουν δηλώσει οι Τούρκοι ότι θα κινηθεί το Τσεσμέ για έρευνες είναι προσεκτικά σχεδιασμένη ώστε να περιλαμβάνει περιοχή -σε διεθνή ύδατα- ανατολικά αλλά και δυτικά του 25ου μεσημβρινού, δηλαδή εκεί όπου ακόμη και οι Τούρκοι αναγνωρίζουν ότι αποκλειστικά δικαιώματα για επιχειρήσεις Search And Rescue έχει η Ελλάδα. Ακόμη όμως και γι' αυτή τη ζώνη δυτικά του 25ου μεσημβρινού οι Τούρκοι καταχρηστικά έδωσαν «άδεια» στο Τσεσμέ για τη διενέργεια υδρογραφικών ερευνών. 

Το πλοίο Τσεσμέ

Το ερευνητικό Τσεσμέ ανήκει στο τουρκικό πολεμικό ναυτικό και είναι ένα παλαιό πλοίο, σχεδιασμένο για επιχειρήσεις έρευνας. Τέθηκε σε υπηρεσία για το αμερικανικό ναυτικό το 1965 και το 1999 παραχωρήθηκε στην Τουρκία. Εχει μήκος 87 μέτρα, μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα 15 κόμβων και έχει πλήρωμα 37 ατόμων.






https://www.protothema.gr/politics/article/1096403/tsesme-diavima-etoimazei-i-athina-gia-to-tourkiko-udrografiko/?utm_source=newsletter&utm_medium=mailchimp&utm_source=protothema.gr&utm_campaign=d7445f0363-mailchimp_COPY_01&utm_medium=email&utm_term=0_8079e624ef-d7445f0363-279914117

Η Επέλαση της Μήδειας - Μόνο 24 ώρες χρειάστηκαν …


 

Το όνομα της Μήδειας έμεινε στην αφήγηση της οικουμένης από τον έρωτά της για τον Ιάσωνα, τον οποίο ακολούθησε μετά την αρπαγή του "χρυσόμαλλου δέρατος" από την Κολχίδα αλλά κυρίως στη συνέχεια για τη δολοφονία των παιδιών τους όταν εκείνος την εγκατέλειψε για τον έρωτα κάποιας άλλης...

Το κύμα της κακοκαιρίας που ενέσκυψε τις τελευταίες μέρες με την ονομασία "Μήδεια" θα μείνει στη μνήμη όσων το έζησαν όχι τόσο για τη σφοδρότητα για μια μεσογειακή χώρα (που ήταν μεγάλη), όσο για τη διάρκεια των διακοπών του ηλεκτρικού ρεύματος και του νερού σε περιοχές λίγα χιλιόμετρα από το Κέντρο της Αθήνας...

Ένα 24ωρο για έναν κάτοικο αστικού κέντρου χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα με την εξωτερική θερμοκρασία στα πέριξ του μηδενός αποτελεί εκτός από δυσάρεστη εμπειρία και μια ευκαιρία για στοχασμό για το πού βρισκόμαστε και πού πάμε...

Η διακοπή του ηλεκτρικού στην περιοχή μας προέκυψε στις 9 το πρωί και στην αρχή δεν προκάλεσε καμμιά ανησυχία καθώς ολιγόλεπτες και ολιγόωρες διακοπές αποτελούν συνηθισμένα φαινόμενα σε ακραίες καιρικές συνθήκες...

Στον φούρνο της γειτονιάς είχαν προλάβει να ξεφουρνίσουν ψωμί αλλά δεν μπορούσαν να πληρωθούν με κάρτα γιατί τα μηχανήματα χρειάζονται ηλεκτρικό ρεύμα αλλά και ενεργό τηλεπικοινωνιακό δίκτυο για να λειτουργήσουν.  Ευτυχώς στο πορτοφόλι μου είχαν ξεμείνει δύο δεκάευρα, αφού μετά το κλείσιμο των τραπεζών το 2015 σπάνια χρησιμοποιώ πλέον μετρητά όπως και οι περισσότεροι συμπολίτες μας.

Σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης λοιπόν τα μετρητά αποδεικνύονται πάντα πρακτικώς χρήσιμα.

Ως προνοητικός άνθρωπος φροντίζω πάντα να έχω φορτισμένο το λάπτοπ και το κινητό και πρόσβαση στο δίκτυο τόσο μέσω σταθερής όσο και κινητής σύνδεσης. Επίσης φροντίζω να έχω μια δυο "μπαταρίες" (Power Bank) που επαναφορτίζουν το κινητό όταν αδειάσει...

Όλα αυτά κατάλαβα πως μπορούν να κρατήσουν κάποιον σε επαφή με την επικαιρότητα και την εργασία του για μερικές ώρες χωρίς ηλεκτρισμό και πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Το απόγευμα αφού συνδέθηκα και έστειλα το άρθρο στο Capital και μερικές από τις υποχρεώσεις μου για το Κεφάλαιο του Σαββάτου κατάλαβα πως πρέπει να κάνω εξοικονόμηση πόρων.

Αυτό που κατάλαβα επίσης 12 ώρες μετά τη διακοπή του ηλεκτρικού ήταν πως το τέλος του πολιτισμού μας, αν και όταν προκύψει, θα αναγγελθεί από τους συναγερμούς των σπιτιών.  Μετά από κάποιες ώρες χωρίς ρεύμα οι μπαταρίες τούς ενεργοποιούν και χτυπούν χωρίς να μπορείς να τους σταματήσεις από τον πίνακα ελέγχου.

Αργά το βράδυ λοιπόν στο μπαλκόνι με τα αγόρια και μια σκάλα ξοδέψαμε περί τις 2 ώρες για να ανοίξουμε το κουτί του συναγερμού και να αποσυνδέσουμε το μεγάφωνο από την μπαταρία. Μας συμβούλεψε ένας τεχνικός τι να κάνουμε καθώς ο ίδιος και να ήθελε δεν μπορούσε να προσεγγίσει την περιοχή αυτήν την ώρα...

Η προσπάθεια όμως αποδείχτηκε μάταιη, γιατί ο δικός μας συναγερμός απλά έκανε την αρχή, μετά από λίγες ώρες άρχισαν να χτυπάνε διάφοροι συναγερμοί στη γειτονιά, φαντάζομαι, για τους ίδιους λόγους...

Κάποιοι συνεχίζουν να χτυπάνε αρκετές ώρες αργότερα το μεσημέρι της επόμενης, μέχρι να εξαντληθούν οι μπαταρίες...

Την επόμενη το πρωί που επικοινωνήσαμε με τον Δήμο της περιοχής μάς ενημέρωσαν πως δεν είναι σε θέση να μας πουν πότε θα γίνει η αποκατάσταση της βλάβης γιατί από τον ΔΕΔΔΗΕ  δεν μπορούν να τους προσδιορίσουν καθώς οι βλάβες που προκάλεσε η κακοκαιρία είναι πολλές.

Ένα τζάκι που διαθέτουμε σαν αυτά που έχουν πλέον τα περισσότερα σύγχρονα σπίτια αποδείχτηκε σχετικά χρήσιμο καθώς ζέσταινε σχετικά όσους βρίσκονται κοντά του στο σαλόνι αλλά όχι τα άλλα δωμάτια.

Χρήσιμο αποδείχτηκε για το ζέσταμα, το φαγητό και την ετοιμασία ροφημάτων. Για περισσότερα πράγματα χρειάζονται ειδικά σύνεργα τα οποία σπάνια διαθέτει ένα σπίτι σε αστικό κέντρο.

Τα "ντελίβερι" της  ευρύτερης γειτονιάς τόσο λόγω της διακοπής του ρεύματος όσο λόγω και του αποκλεισμού πολλών δρόμων, ήταν όλα κλειστά.

Η παρατεταμένη διακοπή του ηλεκτρικού  έστω  σε μια περιορισμένη έκταση της επικράτειας, αποδείχτηκε μια ευκαιρία να στοχαστούμε  πόσο εύκολα μια κοινωνία μπορεί να κυλήσει σε συνθήκες χάους, με το ψηφιακό χρήμα να "εξατμίζεται", τις φορτισμένες power banks να καθίστανται πολύτιμες και γενικά πράγματα που τα θεωρούμε αυτονόητα όπως η θέρμανση και το μαγείρεμα να φαντάζουν εξωτικές πολυτέλειες...

Η εμπειρία της "Μήδειας" νομίζω εμπεριέχει χρήσιμες κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές  συμβουλές  οι οποίες χρήζουν περαιτέρω ανάλυσης.





πηγή:https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3526365/mono-24-ores