Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Όρος Μπέλλες - Γραμμή Μεταξά: Τελετή προς τιμή του ήρωα έφεδρου Λοχία Δημήτρη Ίτσιου στο πολυβολείο Π8






                      

    Ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος στην τελετή προς τιμή του ήρωα έφεδρου Λοχία Δημήτρη Ίτσιου στο πολυβολείο Π8 στο όρος Μπέλες

    Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος, η Υφυπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης (Μακεδονίας - Θράκης) Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος Ευάγγελος Αποστολάκης ΠΝ και ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Βασίλειος Τελλίδης παρέστησαν στην τελετή προς τιμή του ήρωα έφεδρου Λοχία (ΠΖ) Δημήτρη Ίτσιου, που έπεσε μαχόμενος κατά των ναζιστικών δυνάμεων εισβολής τον Απρίλιο του 1941. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο πολυβολείο Π8, στο όρος Μπέλες.
    Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, στο χαιρετισμό που απηύθυνε, είπε τα εξής:

    «Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που βρίσκομαι σήμερα μαζί σας, σε αυτή την ακριτική γωνιά της πατρίδας μας, στο όρος Μπέλες, που είναι γνωστό για τους αγώνες που δόθηκαν τόσο κατά τη διάρκεια του Β’ Βαλκανικού Πολέμου όσο και κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου. Είναι επίσης γνωστό, γιατί από εδώ ξεκίνησε η περίφημη Γραμμή Μεταξά, η γραμμή των οχυρών, που προκάλεσε τόσες απώλειες στα γερμανικά στρατεύματα κατά την επιχείρηση εισβολής στην Ελλάδα τον Απρίλιο του 1941. 

    Η φήμη του όρους Μπέλες ξεπερνά τα σύνορα της πατρίδας μας, καθώς μόλις πριν από δύο ημέρες ο Λοχίας Δημήτριος Ίτσιος τιμήθηκε από το Ίδρυμα για την Ημέρα του «Όχι» (Washington Oxi Day Foundation) στην Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής.

    Είμαι επίσης ευτυχής, γιατί σήμερα μου δίνεται η ευκαιρία να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου όχι μόνο το γιο, αλλά και την εγγονή του ήρωα Λοχία Ίτσιου, αισθανόμενος ότι αυτό το «ευχαριστώ» προέρχεται από τις καρδιές ολόκληρου του Ελληνικού λαού.

    Η θυσία του Λοχία Ίτσιου, αλλά και ο ηρωικός αγώνας που έδωσε μέσα από το πολυβολείο μαζί με τους τρεις συμπολεμιστές του - μεταξύ αυτών και ο ήρωας που σήμερα έχουμε την ύψιστη τιμή να βρίσκεται κοντά μας - δείχνει το μεγαλείο και τη δύναμη της ελληνικής ψυχής, την πίστη στα ιδανικά που γαλούχησαν γενιές και γενιές σε αυτόν τον τόπο από την αρχαιότητα μέχρι το πρόσφατο παρελθόν. 

    Αισθάνομαι διπλά ευτυχής που γνωρίζω από κοντά έναν από τους τέσσερις υπερασπιστές του πολυβολείου Π8, που του έσφιξα το χέρι και αντίκρισα το βλέμμα του. Για εμένα ο Στρατιώτης Ιωάννης Κοζάρτσης αντιπροσωπεύει όλους τους πολεμιστές του 1940-41, που έγραψαν με ανεξίτηλο μελάνι και χρυσά γράμματα τη δική τους ένδοξη σελίδα στο βιβλίο της ελληνικής Ιστορίας.

    Του υπόσχομαι ότι μαζί με τη ηγεσία του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας και του Γενικού Επιτελείου Στρατού θα αποδώσουμε τις οφειλόμενες τιμές μέσα στις επόμενες ημέρες. Ήδη προχωρούν οι διαδικασίες, θα συγκληθεί το ΣΑΓΕ και η πατρίδα θα αποδώσει τις οφειλόμενες τιμές.

    Υποκλινόμαστε στο θάρρος και στη θυσία του μαχητή που αψήφησε το θάνατο. 

    Η εκδήλωση αυτή αποδίδει την οφειλόμενη τιμή όχι μόνο στον Λοχία Ίτσιο, αλλά και σε όλους όσοι διαχρονικά όρθωσαν το ανάστημά τους και έδωσαν σκληρό αγώνα στη μάχη για τα ανώτερα ιδανικά της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας της πατρίδας μας.

    Το ισχυρότερο όπλο που έχουν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι ο άνθρωπος. Οι Αξιωματικοί, οι Υπαξιωματικοί, οι οπλίτες, οι εθνοφύλακες και οι έφεδροι, που είναι έτοιμοι, ανά πάσα στιγμή, ακολουθώντας το παράδειγμα του Ίτσιου και των συμπολεμιστών του, να υπερασπιστούν την Εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας. 

    Αυτό το όπλο δεν μπορεί κανείς να το υπερνικήσει, είναι το όπλο της εθνικής ψυχής».

    Στη συνέχεια, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος παρακολούθησε βολή εθνοφυλάκων που πραγματοποιήθηκε στο Σιδηρόκαστρο. Στο χαιρετισμό που απηύθυνε, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δημιουργείται Γραμματεία Βετεράνων, η οποία θα ασχολείται με τους εφέδρους και τους εθνοφύλακες. 

    24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1945: Το ναρκαλιευτικό «Πηνειός» βυθίζεται στο Λιμάνι της Πρέβεζας



    Η Ήπειρος τιμά τη μνήμη των αδικοχαμένων ανδρών του Ναυτικού






       Το ναρκοπέδιο της Πρέβεζας κάλυπτε μία θαλάσσια περιοχή 60 τετραγωνικών μιλίων και εκτείνονταν από τις βόρειες ακτές της Νήσου Λευκάδος έως την παράλλαξη της άκρας Καστροσυκιά στην Πρέβεζα.Οι νάρκες ήταν γερμανικής κατασκευής (τύπου GX, ενεργοποιούμενες δια επαφής με 330 λίβρες εκρηκτική γόμωση)[1], αγκυροβολημένες και απείχαν 3 μέτρα υπό την επιφάνεια της θάλασσας.Αλιεύτηκαν συνολικά 64 νάρκες. Η αποστολή εκκαθάρισης του ναρκοπεδίου αυτού υλοποιήθηκε από στολίσκο ναρκαλιευτικών του Βασιλικού Ναυτικού ,στα τέλη του Οκτώβρη του 1945 και διήρκησε έναν περίπου μήνα.Το Κέντρο Βάρους της επιχείρησης αυτής ήταν οι λιμενικές εγκαταστάσεις της πόλης και ο Αντικειμενικός Σκοπός της αποστολής προσδιορίζονταν στην οριστική απελευθέρωση του λιμένα Πρεβέζης και της συνακόλουθης ναυσιπλοΐας. Δυστυχώς το Ναρκαλιευτικό ΠΗΝΕΙΟΣ το πρωί της 24ης Οκτωβρίου, προσέκρουσε σε νάρκη- δεξιά της πρύμης του, ανατινάχθηκε και βυθίστηκε τάχιστα, παρασύροντας στον υγρό του τάφο τα είκοσι δύο από τα είκοσι τρία μέλη του πληρώματος.Ήταν 24 Οκτωβρίου 1945 όταν κατά την εκκαθάριση ναρκοπεδίου στην είσοδο του Λιμανιού της Πρέβεζας, το Ναρκαλιευτικό Πλοίο "Πηνειός", προσέκρουσε σε νάρκη!Το πλοίο βυθίστηκε σε λίγα λεπτά συμπαρασύροντας στον υγρό του τάφο όλο το πλήρωμα, συμπεριλαμβανομένου του κυβερνήτη, ενώ διεσώθη μόνο ένα μέλος του πληρώματος.







    Ασκήσεις Ακριβείας από την Διμοιρία Επιδείξεων Σπουδαστών της ΣΜΥ - 22/10/2016 - Τρίκαλα


    Σάββατο 22/10/2016 - Τρίκαλα


    Η Διμοιρία Επιδείξεων Σπουδαστών της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών (ΣΜΥ), στα πλαίσια των εκδηλώσεων μνήμης για την απελευθέρωση των Τρικάλων από την Γερμανική Κατοχή (18/10/1944) και των εκδηλώσεων για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, εκτέλεσε ασκήσεις ακριβείας σε κεντρικό σημείο στην πόλη των Τρικάλων. 
    Η Διμοιρία, προπορευόμενης της Στρατιωτικής Μουσικής της 1ης Στρατιάς από την Λάρισα, ξεκινώντας από το κτήριο της Π.Ε. Τρικάλων, κατευθύνθηκε μέσω της οδού Β. Τσιτσάνη προς τον πεζόδρομο της Ασκληπιού στο ύψος της πλατείας Ρ. Φεραίου, όπου οι σπουδαστές εκτέλεσαν ασκήσεις ακριβείας με τα όπλα τους.
    Μετά από την επίδειξη επέστρεψαν ξανά παραλλάζοντας στο σημείο απ' όπου ξεκίνησαν.
    Λήψη βίντεο: Παν. Ντιντής

    * Η Ασκήσεις Ακριβείας της Διμοιρίας Επιδείξεων της ΣΜΥ καθώς και όλες οι εκδηλώσεις του δωδεκαήμερου κύκλου, είναι συνδιοργάνωση του Συλλόγου Φίλων της Δημοτικής Φιλαρμονικής Τρικάλων, του Δήμου Τρικκαίων και της Περιφερειακής Ενότητας Τρικάλων.










    Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

    Τούρκος αναλυτής προειδοποιεί για το “σύνδρομο εθνικού συμβολαίου”…




    Κάθε φορά στην πρόσφατη Ιστορία που οι σουνίτες νέο-Οθωμανοί της Άγκυρας επιλέγουν διεκδικητική εξωτερική πολιτική σε αυτή την ταραγμένη γωνιά του πλανήτη, υπήρχαν περισσότερες απώλειες και κακό τέλος για κάθε κρατικό ή μη κρατικό δρώντα, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προειδοποιεί ο διαπρεπής αναλυτής (ενδεικτικά: εφημερίδα «Χουριέτ», επιθεώρηση «Defense News») Μπουράκ Μπεγκντίλ σε ανάλυση για την τρέχουσα επικαιρότητα που δημοσιεύει το Ινστιτούτο Gatestone και εντοπίζει κίνδυνο ανάφλεξης με το σιιτικό Ιράν…
    Καθώς η ασύμμετρη σύγκρουση στο τρίγωνο Τουρκία, Συρία, Ιράκ καθίσταται πιο βίαιη και περίπλοκη, με το Ιράν και τη Ρωσία να είναι νικητές, η Άγκυρα επιμένει στην αναβίωση του αυτοκρατορικού της παρελθόντος. Ο Ερντογάν εμφανίζεται πρόθυμος να πολεμήσει ακόμα για να επιβάλει την σουνιτική κυριαρχία στην περιοχή.
    Σε πρόσφατη ομιλία του ο Ερντογάν αναφέρθηκε στο «εθνικό συμβόλαιο» (Misak-i Milli) που κάθε Τούρκος έχει στην καρδιά και το μυαλό του. Το «εθνικό συμβόλαιο» του 1920 έθετε τα επιθυμητά όρια του τουρκικού κράτους μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αξιοποιήθηκε μάλιστα κατά τις συζητήσεις για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης.
    Όπως ανέφερε: «Το μέλλον περιοχών που κατοικούνται από αραβική πλειοψηφία την στιγμή της υπογραφής της ανακωχής του Μούδρου θα καθοριστεί από δημοψήφισμα». Από την άλλη καθόριζε πως περιοχές κατοικούντο από τουρκική πλειοψηφία και δεν τελούν υπό κατοχή θα ανήκουν στην Τουρκία.


    Το μέλλον των περιοχών του Καρς (Αρμενία) και Μπατούμ (Γεωργία) θα καθοριζόταν επίσης με δημοψήφισμα, όπως και το καθεστώς της ελληνικής δυτικής Θράκης. Όσον αφορά τη Μοσούλη ξεκαθάριζε πως έπρεπε να παραμείνει τουρκική. Ωστόσο, η Μοσούλη πέρασε στον έλεγχο των Βρετανών και αποτέλεσε τμήμα του κράτους του Ιράκ μέχρι την στιγμή της κατάληψής της από το ΙΚ.
    Ο Ερντογάν σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου δήλωσε: «Η Τουρκία δεν μπορεί να μείνει αδρανής. Το status quo με κάποιον τρόπο θα αλλάξει. Είτε θα κινηθούμε, είτε θα συρρικνωθούμε και είμαι αποφασισμένος να προχωρήσω». Σε δημόσια ομιλία του δε είπε:
    «Τουρκία δεν είναι μόνο η Τουρκία. πέραν των 79 εκ. κατοίκων της είναι υπεύθυνη επίσης για εκατοντάδες εκατομμύρια αδερφών της με τους οποίους συνδέεται με ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς. Συγκεκριμένοι ιστορικοί θεωρούν πως τα σύνορα που έθεσε το εθνικό συμβόλαιο περιλαμβάνουν την Κύπρο, το Χαλέπι, τη Μοσούλη, το Ερμπίλ, το Κιρκούκ, το Μπατούμ, τη Θεσσαλονίκη, το Καζαρντλί (Βουλγαρία), τη Βάρνα και τα νησιά του Αιγαίου».
    Τι σημαίνει όλο αυτό ειδικά σε μια στιγμή που ο Τούρκος πρόεδρος μιλά συνεχώς για το «εθνικό συμβόλαιο» και οι σύμμαχοι πολεμούν το ΙΚ στη Μοσούλη; Σημαίνει πως η σουνιτική Τουρκία φοβάται μελλοντική σιιτική ή κουρδική επέκταση στα νότια σύνορά της και για να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο αυτό ο Ερντογάν ελπίζει στη δημιουργία ενός νέο-οθωμανικού, σουνιτικού άξονα έναντι του Ιράν.
    Το συνολικό μήκος των συνόρων της Τουρκίας με Συρία, Ιράκ και Ιράν είναι περί τα 2.000 χλμ. Ο Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά πως δεν μπορεί να προσηλυτίσει 80 εκ. σιίτες στο σουνιτικό Ισλάμ. Φοβάται όμως πως το Ιράν μπορεί να δημιουργήσει μια σιιτική ζώνη μήκους 1.400 χλμ. κατά μήκος των συνόρων της Τουρκίας.
    Φοβάται επίσης, πως το Ιράν μπορεί να υποστηρίξει τους Κούρδους εναντίον της Τουρκίας και να προκαλέσει μεγαλύτερο κύμα βίας στη χώρα. Η ένταση μεταξύ του σουνίτη Ερντογάν και του σιιτικού Ιράν οξύνθηκε μετά την απαίτηση της Άγκυρας για μη συμμετοχή σιιτικών δυνάμενων στην επίθεση κατά της Μοσούλης.
    Αντίθετα, η Άγκυρα επιθυμεί την συμμετοχή σουνιτικών υποστηριζόμενων από αυτή δυνάμεων και των συμμάχων της Κούρδων Πεσμεργκά. Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα. Η Μοσούλη δεν είναι τουρκική όπως αναφέρει το «εθνικό συμβόλαιο», αλλά ιρακινή και η σιιτική κυβέρνηση του Ιράκ δεν θέλει τουρκική και σουνιτική εμπλοκή.
    Καθώς η επιχείρηση για τη Μοσούλη ξεκίνησε η ένταση μεταξύ Άγκυρας και Βαγδάτης οξύνθηκε. Σιίτες πραγματοποίησαν διαμαρτυρία έξω από την τουρκική πρεσβεία στη Βαγδάτη απαιτώντας την αποχώρηση των Τούρκων από τη Μπασίκα όπου τουρκικά στρατεύματα εκπαιδεύουν σουνίτες.
    Την επομένη ο Ερντογάν δήλωνε: «Αν θέλουμε να είμαστε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων υπάρχει λόγος. Αυτό που αποκαλείται κυβέρνηση της Βαγδάτης είναι απλώς η διοίκηση ενός σιιτικού στρατού. Μπορούμε να συνομιλούμε με αυτούς. Μια δύναμη 30.000 σιιτιών πολιτοφυλάκων έρχεται. Πρέπει να προετοιμαστούμε για κάθε ενδεχόμενο».
    Την ίδια ώρα η τουρκική Αεροπορία συμμετείχε στις επιχειρήσεις κατά του ΙΚ στη Μοσούλη. Στο έδαφος όμως η Τουρκία πολεμά κρυμμένη πίσω από έναν στρατό «μετριοπαθών» ισλαμιστών ανταρτών κατά ΙΚ στη βόρεια Συρία.
    Είναι ένας ακόμα πόλεμος δι’ αντιπροσώπων. Οι υποστηριζόμενοι από την Τουρκία «μετριοπαθείς» αντάρτες έθεσαν υπό τον έλεγχό τους μια περιοχή έκτασης 1.240 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
    Στη Συρία επίσης, οι στρατηγικές επιδιώξεις της Τουρκίας δεν έχουν στόχο το ΙΚ. Απλώς πολεμώντας το ΙΚ με τους «μετριοπαθείς» η Άγκυρα στοχεύει στην αποτροπή της σιιτικής ή κουρδικής επέκτασης στην περιοχή.
    Το σύνδρομο του «εθνικού συμβολαίου» βρήκε νέα έκφραση από τους νέο-Οθωμανούς και αυτό δεν είναι καθόλου καλό την περιοχή ούτε για τους Δυτικούς φίλους της Τουρκίας, ούτε για την ίδια την Τουρκία.

    *Διαβάστε το πλήρες κείμενο του Μπουράκ Μπεγκντίλ στην αγγλική γλώσσα στη διεύθυνση:https://www.gatestoneinstitute.org/9155/turkey-land-grab
    http://www.defence-point.gr




    Το συνοπτικό περίγραμμα της λύσης του Eλληνικού προβλήματος






    Όλοι έχουν μπερδευτεί με τις σχέσεις μας με τους δανειστές και τα μνημόνια. Πιο πολύ από όλους οι απλοί Έλληνες πολίτες. Πιστεύω ότι η Ελλάδα και οι Έλληνες θα προχωρήσουν μπροστά και θα ξεπεράσουν τα αδιέξοδα αν καταλάβουν και συνειδητοποιήσουν ποια είναι η πραγματική κατάσταση της χώρας. Τότε και μόνο τότε θα συνειδητοποιήσουν ποιος τους λέει αλήθεια και ποιος όχι. Και τότε μόνο θα καταλάβουν το πρόβλημα και ποιες είναι οι επιλογές τους για να βρεθεί η λύση.

    Σχολιάζει ο Γιώργος Αναγνωστόπουλος

    Διαβάζοντας τις δημοσκοπήσεις και τα ευρήματά τους (που όλοι οι αναλυτές ερμηνεύουν αναλόγως των πεποιθήσεών τους και της πολιτικής τους τοποθέτησης) μπερδεύομαι και αναρωτιέμαι.

    Μετά από όσα έχουν γίνει από το 2010 μέχρι σήμερα (ουσιαστικά από το 2000, για να μην κοροϊδευόμαστε) γιατί οι Έλληνες επιμένουν μεταξύ ΝΔ (το ΠΑΣΟΚ περιέργως τιμωρήθηκε πολιτικά περισσότερο από όλους τους άλλους) και ΣΥΡΙΖΑ; Οι αναλύσεις που διαβάζω δεν με πείθουν, οι Έλληνες δεν είναι βλάκες, συμφεροντολόγοι και «εαυτούληδες» ναι, βλάκες όμως όχι.

    Άρα γιατί συμπεριφέρονται έτσι; Είναι αλήθεια ότι οι – πραγματικά – πλούσιοι Έλληνες δεν θίγονται από την κρίση και δεν χρειάζεται ανάλυση γι’ αυτό, αν και ο ορισμός της έννοιας «πλούσιος» σηκώνει αρκετή συζήτηση. Οι υπόλοιποι που είναι οι λιγότερο ευνοημένοι, μέχρι αυτούς που είναι στο όριο της φτώχειας, είναι αυτοί που έχουν «φάει το λούκι» μέχρι σήμερα.

    Αυτοί λοιπόν όλοι, που είναι και οι πλειοψηφία, κρατάνε μέσα τους μία μικρή ελπίδα – γενικώς και αορίστως – και στρέφουν ευήκοον ους στους παραμυθάδες, γιατί χωρίς ελπίδα ο άνθρωπος ή τρελαίνεται ή πεθαίνει.

    Μέρος λοιπόν της εκλογικής συμπεριφοράς μπορεί να εξηγηθεί με αυτό τον τρόπο, ένα άλλο μέρος μπορεί να εξηγηθεί με τον θυμό και την πίκρα. Όμως αυτοί οι δύο λόγοι, από μόνοι τους δεν με πείθουν ότι είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την εκλογική συμπεριφορά.

    Για μένα οι Έλληνες έχουν πέσει θύματα της σκόπιμης σύγχυσης γύρο από την οικονομία που τους έχουν δημιουργήσει όλοι, θεσμοί και πολιτικά κόμματα. Γιατί το κάνουν αυτό; Ο καθένας για τους δικούς του λόγους.

    Τα κόμματα, γιατί όλοι είναι συνυπεύθυνοι για τα χάλια μας, αυτό περιλαμβάνει και τα κόμματα εξουσίας αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, έστω και αν δεν έχουν κυβερνήσει. Τα κόμματα εξουσίας γιατί αυτοί κυβερνούσαν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με τη λαϊκίστικη και καταγγελτική ρητορική τους.

    Όσοι επικαλούνται σήμερα το επιχείρημα «εμείς δεν κυβερνούσαμε», αγνοούν σκοπίμως ότι έσπρωχναν τις εκάστοτε κυβερνήσεις σε περισσότερες παροχές, γνωρίζοντας – όσοι δεν πάσχουν από την αφασία που επιδεικνύουν κάποιοι σήμερα, ιδίως όμως στελέχη της αρχικής περιόδου διακυβέρνησης Τσίπρα – αλλά αδιαφορώντας ότι με αυτό τον τρόπο έσπρωχναν την χώρα στο γκρεμό μια ώρα αρχύτερα.

    Το παιχνίδι εξουσίας και η μέθοδος ελέγχου της χώρας, στήθηκαν από τη συντηρητική παράταξη μετά τον εμφύλιο. Η μέθοδος απλή και αποτελεσματική:

    Το κράτος είναι ο υπέρ-επιχειρηματίας (έχει στηθεί τέτοιο σύστημα νομοθετικό ώστε και στην τουαλέτα να ήθελες να πας την εποχή εκείνη, έπρεπε να έχεις την έγκριση του κράτους) που μοιράζει την οικονομική πίτα σε συγκεκριμένους επιχειρηματίες και το κράτος είναι ο μεγαλύτερος άμεσος εργοδότης (μέσω του δημοσίου και των διαφόρων οργανισμών), επομένως είναι πανεύκολο για τον κατέχοντα την εξουσία να ελέγξει τις πολιτικές εξελίξεις.

    Για να «δέσει το γλυκό» έχει και τον απόλυτο έλεγχο στον στρατό, την αστυνομία και την εκκλησία. Αυτά μέχρι το 1981 όπου το ΠΑΣΟΚ ήρθε στην εξουσία με την έγκριση του Κ. Καραμανλή, ο οποίος αποφάσισε ότι η Ελλάδα έπρεπε να εφαρμόσει το εναλλασσόμενο δικομματικό σύστημα εξουσίας που ήδη εφάρμοζαν οι περισσότερες Δυτικές χώρες πλην εξαιρέσεων, γιατί κατά την εκτίμησή του, αυτό προσέφερε πολιτική σταθερότητα στην χώρα.

    Το ΠΑΣΟΚ, το μόνο που άλλαξε ουσιαστικά, ήταν να δημιουργήσει τον δικό του οικονομικό μηχανισμό και να επιτρέψει μια πιο ευρεία διάχυση του πλούτου. Αυτά μέχρι πέρυσι και φτάνουμε στο σήμερα και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

    Τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Μα… προσπαθεί να κάνει ό,τι ακριβώς κάνανε και οι προηγούμενοι, μόνο που το σήμερα έχει μία θεμελιώδη διαφορά με το χθες: Ο ΣΥΡΙΖΑ και όλες οι κυβερνήσεις μετά το 2010 δεν μπορούν να δανειστούν και είναι εγκλωβισμένες μέσα στα μνημόνια, άρα δεν υπάρχει «πίτα» ούτε και «μαχαίρι» για να τη μοιράσουν.

    Αφού λοιπόν όλα τα κόμματα επέλεξαν να συμμετέχουν στο παιχνίδι εξουσίας αμέσως ή εμμέσως, είναι χωρίς νόημα να περιμένει κανείς να ακούσει την αλήθεια από τους συνυπεύθυνους για το τι έγινε. Όλοι έχουν πάθει ολική ή μερική αμνησία και ο ένας κατηγορεί τον άλλο, επιτείνοντας σκοπίμως την σύγχυση του κόσμου.

    Για το ποια θα ήταν η λύση, επίσης ψεύδονται ή λένε μισές αλήθειες, γιατί η όποια λύση, έχει πολύ πόνο και ανατροπές και στο πολιτικό αλλά και στο οικονομικό πεδίο. Μέσα στις ανατροπές είναι και ο πολιτικός θάνατος των υπαρχόντων κομμάτων αλλά και ο οικονομικός θάνατος των συνεταίρων των κομμάτων, δηλαδή της παρούσας οικονομικής άρχουσας τάξης.

    Όπως καταλαβαίνετε, κανείς από τους δύο δεν είναι διατεθειμένος να το δεχθεί αυτό, επομένως όλοι θα συνεχίσουν να ψεύδονται και να αντιμάχονται την όποια λύση του ελληνικού προβλήματος μέχρι τέλους.

    Επειδή το παρελθόν και το μέλλον είναι συνδεδεμένα, προσωπικώς έχω μεγάλη δυσκολία να δεχθώ, ότι αυτός ο οποίος σε οδήγησε στην καταστροφή θέλει και είναι σε θέση να σε οδηγήσει στην σωτηρία. Αν πιστεύουμε κάτι τέτοιο, τότε πρέπει ένας ολόκληρος λαός να ξαπλώσει στον καναπέ του ψυχιάτρου και να σταματήσουμε να ψάχνουμε για λύσεις.

    Ας πάμε τώρα στους θεσμούς, δηλαδή το ΔΝΤ, τους Δανειστές (όλοι η Ευρώπη) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το μεν ΔΝΤ αν πει όλη την αλήθεια και αναγνωρίσει το τι έγινε με το ελληνικό πρόγραμμα, θα πρέπει να αυτοκαταργηθεί ως θεσμός, διότι τα λάθη, οι παραβιάσεις κανόνων και τα πολιτικά παιχνίδια που παίχτηκαν στο ελληνικό πρόγραμμα θα αποτελούσουν το σκάνδαλο του 21ου αιώνα αν ομολογηθούν και πιθανότατα θα οδηγούσαν κάποιους στην φυλακή.

    Μας λέει λοιπόν στην τελευταία του έκθεση το ΔΝΤ ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα χωρίς βιώσιμη οικονομία. Ας αναλύσουμε λοιπόν αυτή την εκτίμηση του ΔΝΤ. Είναι ειλικρινές με αυτό που λέει; Ή μήπως προετοιμάζει ευσχήμως την άρνησή του στη συμμετοχή στο νέο ελληνικό πρόγραμμα;

    Δεν είναι τεράστια αντίφαση το ότι μπήκε δύο φορές στο ελληνικό πρόγραμμα (που σημαίνει ότι η εκτίμηση του ήταν ότι η ελληνική οικονομία ήταν βιώσιμη μέχρι τότε) και τώρα κάνει μία έκθεση που αντιβαίνει με την ως τώρα εκτίμηση και στρατηγική του;

    Μήπως η εκτίμηση για το μη βιώσιμο της ελληνικής οικονομίας είναι μοχλός πίεσης προς τους Ευρωπαίους για κούρεμα του Ελληνικού χρέους; Οι οποίοι δικαίως δυσανασχετούν όταν το ΔΝΤ ζητάει κούρεμα από τους άλλους, αλλά αυτό το κούρεμα δεν αγγίζει το ίδιο, διότι βάσει του καταστατικού του αλλά και με τις συμβάσεις που υπογράφει με κάθε χώρα που δανείζει, κούρεμα στα λεφτά που δανείζει το ίδιο αποκλείεται;

    Επομένως, το ΔΝΤ είναι υποχρεωμένο ό,τι λέει να είναι ένα κράμα αλήθειας και ανακριβειών ώστε να κρατάει τις ισορροπίες που θα του επιτρέψουν να επιζήσει (ελλείψει εναλλακτικού οργανισμού) και να συνεχίσει να υπάρχει, ανεξαρτήτως της καταστροφής που σπέρνει όπου πάει.

    Οι Δανειστές τώρα, πέραν του γεγονότος ότι οι περισσότεροι από αυτούς υποχρεώθηκαν (ακόμη και η Γερμανία) ή σύρθηκαν στην κυριολεξία να μας δανείσουν, δεν έχουν κανένα λόγο να είναι επιεικείς ή ειλικρινείς απέναντι στην Ελλάδα για μία σειρά από λόγους.

    Η απόφαση στήριξης της Ελλάδας ήταν μία πολιτική απόφαση που ήταν δίκοπο μαχαίρι, από τη μία έπρεπε να καταδειχτεί η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αλλά από την άλλη η Ελλάδα έπρεπε να γίνει το παράδειγμα σε άλλες χώρες, ώστε να μην μπουν στο πειρασμό του υπερδανεισμού.

    Έτσι η Ελλάδα ετέθη συνειδητά σε ένα πρόγραμμα αδιέξοδο (αναφέρομαι στο τρίτο πρόγραμμα), ώστε αυτό να λειτουργήσει σαν «μπαμπούλας» για όλους όσοι δυνητικά θα έμπαιναν στον πειρασμό να μην πειθαρχήσουν στο Σύμφωνο Σταθερότητος. Ήδη η Γαλλία και η Ιταλία το έκαναν σε μεγάλο βαθμό αυτό, αλλά ήταν πολύ μεγάλες και οι δύο για να τις στριμώξει η Κομισιόν και η Γερμανία, αν και αυτή η στάση δείχνει πλέον τάσεις αλλαγής.

    Άρα «βαράμε το σαμάρι (την Ελλάδα) για να ακούσει ο γάιδαρος (οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι)». Κατόπιν όλων αυτών και δεδομένων των επί μέρους οικονομικών προβλημάτων της κάθε ευρωπαϊκής χώρας (με την εξαίρεση της Γερμανίας), γίνεται εύκολα αντιληπτό, ότι το τελευταίο πράγμα που θα κάνουν οι Ευρωπαίοι, είναι το να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους Έλληνες.

    Ας έρθουμε στην Κομισιόν τώρα, η οποία αποτελείται από διορισμένους πολιτικούς που στη χώρα τους έχουν χάσει την ελπίδα να καταλάβουν στο μέλλον ηγετικές θέσεις. Οι διορισμοί όμως αυτοί είναι διορισμοί με σοβαρότατα ανταλλάγματα, που κάθε επίτροπος και πρόεδρος της επιτροπής, πρέπει να εξοφλήσει κατά την θητεία του.

    Δεν νομίζω να είναι κανείς τόσο αφελής ώστε να πιστέψει έστω και για ένα δευτερόλεπτο ότι η Κομισιόν θα τασσόταν στο πλευρό της πτωχευμένης Ελλάδας και όχι στο πλάι των ισχυρών της Ευρώπης. Άρα, ούτε η Κομισιόν έχει κανέναν λόγο να μας πει την αλήθεια. Να λοιπόν γιατί έχουμε τον ελληνικό λαό θύμα μίας πανευρωπαϊκής και εθνικής «συνωμοσίας ψέματος και συσκότισης».

    Αφού λοιπόν αποτυπώσαμε το πρόβλημα καιρός είναι να κοιτάξουμε ποια είναι η λύση. Όλοι λίγο πολύ, εμμέσως ή αμέσως εμφανίζουν ότι το πρόβλημα της Ελλάδος είναι ο υπερδανεισμός, άρα μία εύλογη λύση είναι το κούρεμα του χρέους.

    Είναι μία άποψη, αλλά επειδή οι χώρες δεν είναι όπως οι εταιρείες, δηλαδή δεν αποπληρώνουν τα χρέη τους αλλά πρέπει πληρώνουν τους τόκους των δανεικών, ο μόνος τρόπος για να το κάνουν αυτό είναι να παράγουν πλούτο. Ο πλούτος όμως ως όρος είναι απόλυτα δυσφημισμένος στην Ελλάδα, σε τέτοιο σημείο μάλιστα που σε πολλές περιπτώσεις ο όρος πλούτος να ισούται με κάτι σαν το AIDS ή με τον Αλ Καπόνε.

    Νομίζω ότι κάποιοι οικονομικοί όροι καλό θα ήταν να πάρουν την φυσιολογική επιστημονική τους έννοια και να αποτινάξουν τον σκόπιμο στιγματισμό που τους έχει κολλήσει μία μερίδα πολιτικών κομμάτων και μέσων ενημέρωσης. Ένας εργαζόμενος που ενοικιάζει την εργασία του σε έναν εργοδότη και αμείβεται για αυτήν, παράγει πλούτο, τόσο απλά.

    Ένας άλλος ιδιαιτέρως ενοχοποιημένος οικονομικός όρος είναι το κεφάλαιο. Κύριοι, το αλέτρι του αγρότη και τα εργαλεία του υδραυλικού είναι το κεφάλαιό τους από το οποίο παράγουν τον πλούτο τους, δηλαδή το μεροκάματο τους. Αυτά για να σταματήσουμε να δαιμονοποιούμε τις λέξεις.

    Η Ελλάδα λοιπόν, για να ξεφύγει από το αδιέξοδο χρειάζεται να αποκτήσει κεφάλαια (Επενδύσεις) και πλούτο για να πληρώνει τα δανεικά που χρωστάει και να ζήσει σαν κάθε φυσιολογική χώρα. Γιατί λοιπόν για κάτι που είναι προφανές και αυταπόδεικτο, όλοι μιλάνε γενικώς και αορίστως ή με μισόλογα; Γιατί αν το επιτύχει η Ελλάδα αυτό, τότε θα δημιουργήσει ισχυρό ανταγωνιστικό πρόβλημα στους δανειστές της.

    Εάν η Ελλάδα γίνει παραγωγική (θεωρητικά έχει όλες τις δυνατότητες γι’ αυτό) τότε θα κόψει ένα σημαντικό κομμάτι από την παραγωγική πίτα της Ευρώπης, καθότι λίγο πολύ όλοι τα ίδια παράγουν, κάτι που δεν θα ικανοποιούσε κανέναν από τους δανειστές μας.

    Δηλαδή τους βολεύει να μπορούμε να εξυπηρετούμε τα χρέη μας αλλά να μην φτάσουμε σε ένα σημείο που να μετατραπούμε σε σοβαρούς ανταγωνιστές. Για να το επιτύχουν αυτό θα ήταν διατεθειμένοι με βαριά καρδιά να κάνουν μία ελάφρυνση του χρέους, αλλά μέχρι εκεί.

    Στο ερώτημα που θα βρεθούν οι επενδύσεις, η απάντηση είναι ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, οι Έλληνες και ξένοι επιχειρηματίες έχουν πολλά περισσότερα κεφάλαια από όσα χρειάζεται η Ελλάδα για να γίνει παραγωγική, αλλά απαιτούν καθαρούς και μακροχρόνιους κανόνες παιχνιδιού και να πειστούν ότι θα έχουν κέρδη χωρίς να έχουν το ελληνικό κράτος… μαστροπό πάνω από το κεφάλι τους.

    Η ευθύνη του τι μέλει γενέσθαι είναι στα χέρια των Ελλήνων, δεν υπάρχουν εύκολες και ανώδυνες λύσεις, πολύ περισσότερο με την υπάρχουσα πολιτική τάξη. Νομίζω ότι είναι καιρός οι Έλληνες να αρχίσουν να σκέφτονται το τι είναι εφικτό και ρεαλιστικό και όχι τι ακούγεται ωραία.




    Πηγή Defence-Point





    Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2016

    Η Τουρκία κλιμακώνει τις προκλήσεις της και η Ελληνική κυβέρνηση… προβληματίζεται!








    Η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων προβληματίζει την Κυβέρνηση, που αντιδρά υποτονικά

    Tου Χρήστου Καπούτση 

    Οι υπερπτήσεις οπλισμένων αεροσκαφών της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, πάνω από ελληνικά εδάφη και συγκεκριμένα πάνω από νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, αποτελεί έμπρακτη αμφισβήτηση ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, που προβληματίζει και ανησυχεί την Κυβέρνηση. 

    Ήδη από την αρχή του χρόνου 44 φορές τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη πέταξαν ν πάνω από ελληνικά εδάφη. Το σύμπλεγμα ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ (βραχονησίδα ΠΑΝΑΓΙΑ) καταλαμβάνει την πρώτη θέση με 25 υπερπτήσεις! Ειδικότερα, η υπερπτήση πάνω από τη νησίδα Παναγιά τουρκικού αεροσκάφους συλλογής ηλεκτρονικών πληροφοριών CN–235, ενδεχομένως να έχει και επιχειρησιακό χαρακτήρα και να αποσκοπεί στην χαρτογράφηση της ελληνική αεράμυνας και συνεπώς, στον εντοπισμό «κενών», που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στρατιωτικά σε περίπτωση κάποιου «θερμού» επεισοδίου.

    Η Ελληνική Κυβέρνηση, μέσω των συναρμόδιων υπουργείων Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών, ενημερώνουν λεπτομερώς και με αδιάσειστα στοιχεία το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., για τις παράνομες τουρκικές δραστηριότητες στο Αιγαίο. Η ενημέρωση περιλαμβάνει «ευαίσθητα» στρατιωτικά, νομικά και διπλωματικά ζητήματα. 

    Αρμόδιες κυβερνητικές πηγές, εκτιμούν ότι η Τουρκία, στην παρούσα χρονική περίοδο, αμφισβητεί, πιο «δυναμικά», το νομικό και κυριαρχικό καθεστώς που διέπει το Αιγαίο, αλλά προκαλεί και ζητήματα στη Θράκη, με την προσπάθεια αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης. 
    Και ακόμη, αξιολογείται πολύ προσεχτικά από την Ελληνική Κυβέρνηση, η πρόσφατη δημόσια δήλωση του προέδρου της Τουρκίας Τ. Ερντογάν, ότι
    «τα νησιά του βορείου Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, η Δυτική Θράκη μέχρι το Νέστο ποταμό, ολόκληρη η Κύπρος, αλλά και η Αντιόχεια, το Χαλέπι και η Μοσούλη, είναι οι γεωγραφικές περιοχές πού ανήκουν στα σύνορα της καρδιάς μας».
    Καινοφανής διπλωματικός όρος, που διαχωρίζει τα διακρατικά σύνορα, που έχουν οριοθετηθεί με διεθνείς κανόνες και συμβάσεις, από τα «σύνορα της καρδιάς μας» που οριοθετούνται με βάση πολιτισμικές συγγένειες ή άλλα εθνοτικά, πληθυσμιακά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά. 

    Οι αντιδράσεις της Άγκυρας, πιθανότατα, σχετίζονται με τα όσα διαδραματίζονται κατά μήκος των νοτίων και νοτιοανατολικών συνόρων της, στη περιοχή της Μοσούλης και στις κουρδικές περιοχές της Συρίας. 
    Η Άγκυρα, έχει την αίσθηση ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, προωθούν επιλογές, που αντιστρατεύονται τα στενά και ευρύτερα γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά συμφέροντα της Τουρκίας, γι’ αυτό και αντιδρά. 

    Ένα από τα ενδεχόμενα που εξετάζει η Ελληνική επιτροπή διαχείρισης κρίσεων (μετέχουν υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί και διπλωμάτες) είναι, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία στο μέτωπο με τη Συρία και ειδικά με τους Κούρδους, αλλά και η «ασταθής» ισορροπία ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, να ωθούν το Πρόεδρο Ερντογάν σε επιλογές που περιέχουν και ένα σαφές μήνυμα, ότι η περιοχή του Αιγαίου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αντίβαρο πιθανής «ελεγχόμενης» αποτυχίας της Τουρκίας, στις εξελίξεις στην περιοχή της Μοσούλης και στις κουρδικές περιοχές της Συρίας.

    Το άλλο ενδεχόμενο είναι ο Τ. Ερντογάν να απευθύνεται στο εσωτερικό του ακροατήριο, και να στέλνει… πολεμικά μηνύματα. Όμως, η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων και οι δηλώσεις το Τ. Ερντογάν, συνιστούν «προβληματικές» καταστάσεις και έχουν θέσει τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε διαρκή επαγρύπνηση στο Αιγαίο και στον Έβρο.

    Σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, οι αντιδράσεις της Ελλάδας είναι υποτονικές, απλά «ενημερωτικές» προς το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., δηλαδή στους υπεύθυνους, για την πολύπλευρη κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελληνική Κυβέρνηση δεν φαίνεται να είναι επαρκώς προετοιμασμένη, για την αντιμετώπιση σοβαρών προκλήσεων και απειλών σε βάρος ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. 

    Πηγή AnalystsForChange







    Εκδήλωση του ΥΠΕΘΑ για την Αντίσταση των Κρητών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο





    Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας την Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016 και ώρα 19.00, στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου (Ριζάρη 2), διοργανώνει εκδήλωση με θέμα «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος: Η Αντίσταση των Κρητών μέσα από τα γερμανικά αρχεία που επεξεργάζεται η Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού».
    Η εκδήλωση εντάσσεται στο διευρυμένο κύκλο δραστηριοτήτων υπό τον γενικό τίτλο «Η ΑΘΗΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ», με αφορμή την 12η Οκτωβρίου, ημέρα απελευθέρωσης της Αθήνας το 1944 από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής, ενώ  παράλληλα συνδέεται και με την εορτασμό της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου.
    Περιλαμβάνει παρουσίαση από την Διεύθυνση Ιστορίας Στρατού, στοιχείων και ντοκουμέντων, που προέρχονται από τα αρχεία της Βέρμαχτ, τα οποία επεξεργάζεται η ΔΙΣ και ομιλία για την Αντίσταση των Κρητών, τόσο στη Μάχη της Κρήτης, όσο και στη συνέχεια στην Εθνική Αντίσταση. Η εκδήλωση θα πλαισιωθεί από το μουσικοχορευτικό συγκρότημα της Ένωσης Κρητών Κερατσινίου-Δραπετσώνας.
    Στο ίδιο πλαίσιο εκδηλώσεων, εντάσσεται και ο ΑΓΩΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ:  ΜΠΛΟΚ 15 (ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ) – ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ, μήκους 14 χιλιομέτρων, που θα διεξαχθεί την Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016, ώρα εκκίνησης 09.00 το πρωί. Ο λαϊκός αγώνας δρόμου θα ξεκινήσει μπροστά από το κτήριο των μελλοθανάτων ΜΠΛΟΚ 15 στο Στρατόπεδο Χαϊδαρίου και θα καταλήξει στον τόπο εκτελέσεων στο Σκοπευτήριο Καισαριανής, ακολουθώντας τη συνήθη διαδρομή που επέλεγαν τα γερμανικά καμιόνια για να μεταφέρουν τους μελλοθανάτους αγωνιστές. Τον διοργανώνει το ΑΣΑΕΔ (Ανώτατο Συμβούλιο Αθλητισμού Ενόπλων Δυνάμεων) σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής. Οι δρομείς θα είναι φορείς των μηνυμάτων που πετούσαν από τα γερμανικά καμιόνια οι μελλοθάνατοι, καθώς μαζί με τον αριθμό συμμετοχής των δρομέων θα είναι τυπωμένα μηνύματα των αγωνιστών. 
    [ΣΑΣ ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΟΥΜΕ ΕΝΑ ΕΓΓΡΑΦΟ ΚΑΙ ΔΥΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΠΟΥ ΕΠΕΞΕΡΓΑΖΕΤΑΙ Η ΔΙΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΤΗΣ 25/10/16 ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ]