Φαίνεται τις τελευταίες ημέρες ότι κάποιοι, ακόμη και με θεσμικό ρόλο, όπως ο Τσίπρας και το κόμμα του, χαϊδολογούν τους αρνητές των εμβολίων και σπεκουλάρουν.
Το θέμα είναι ότι δεν αντιλαμβάνονται πως η επιλογή αυτή δεν θα τους αποφέρει κανένα πολιτικό όφελος
Το διαρκές θέμα της πανδημίας πολύ σύντομα θα διαμορφώσει πολιτικό περιβάλλον – αν αυτό δεν έχει συμβεί ήδη και απλώς κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται.
Είναι φυσικό επακόλουθο, από τη στιγμή που ποσοστά και αντιστοιχίσεις με κοσμοθεωρίες και πολιτικούς προσανατολισμούς καταγράφονται.
Το θέμα είναι ότι οι αντιστοιχίσεις αυτές, αντίθετα με ό,τι πιστεύουν όσοι ποντάρουν το πολιτικό τους κεφάλαιο στο αντιεμβολιαστικό κίνημα, έχουν πρόσημο: χαρακτηρίζονται από το «σωστό» και το «λάθος». Όχι επειδή είναι σωστό να εμβολιαστείς, όπως πιστεύουν κάποιοι, ή λάθος, όπως πιστεύουν κάποιοι άλλοι, αλλά επειδή η μία επιλογή οδηγεί κάπου και η άλλη πουθενά.
Η θέση της κυβέρνησης και της κάθε κυβέρνησης, υπέρ των εμβολιασμών, είναι κάτι το αυτονόητο. Για την προστασία της δημόσιας υγείας, για την αποφυγή κοινωνικοοικονομικών περιπετειών, για την επαλήθευση της προσδοκίας επιστροφής στην κανονική ζωή.
Η θέση των σιωπηρών ή και πιο θορυβωδών κολάκων των αντιεμβολιαστών έχει μία ματαιότητα. Πέραν της αντιεπιστημονικής διάστασης, οδηγεί τους οπαδούς του «κινήματος» σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια στην ασθένεια και ισοδυναμεί με ένα μικρονοϊκό κοινωνικοπολιτικό σαμποτάζ, από το οποίο κανείς δεν κερδίζει. Ποια μπορεί να είναι τα πολιτικά οφέλη μιας τέτοιας τακτικής, ελάχιστοι μπορεί να (νομίζουν ότι) γνωρίζουν.
Μιλώντας πιο συγκεκριμένα, βλέπει κανείς τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ τις τελευταίες ημέρες να πελαγοδορμούν στις γνωστές κωμικοτραγικές αντιφάσεις τους.
Σουλατσάρουν στη Μύκονο επειδή επιβλήθηκαν μέτρα, λόγω και της ύπαρξης αντιεμβολιαστών, πέραν της γενικότερης «φάσης» που επικρατεί στο νησί. Την ίδια ώρα, ψιθυρίζουν, έστω και την τελευταία στιγμή, κάποιες εκκλήσεις υπέρ των εμβολιασμών. Και παρά ταύτα ψηφίζουν κατά της υποχρεωτικότητας των εμβολίων για τους υγειονομικούς και τις συναφείς κατηγορίες.
Αν αυτό δεν είναι μία απεγνωσμένη προσπάθεια πολιτικής σπέκουλας, τι είναι; Και πόσο πιο φτηνιάρικη εκδήλωση θα μπορούσε να έχει αυτή η σπέκουλα;
Το θέμα όμως είναι κατά πόσο αυτή η σπέκουλα έχει «ψωμί».
Τι πολιτικό όφελος μπορεί να έχουν ο Τσίπρας και ο Πολάκης, όταν τάσσονται κατά των υποχρεωτικών εμβολιασμών κάποιων κατηγοριών; Πέραν του ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ψεκασμένων έχουν ξεπεράσει τον παραλογισμό ακόμη και του Τσίπρα και δεν ασχολούνται καν μαζί του, η πιθανότητα να ταυτιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ πολιτικά με τα θλιβερά ποσοστά νοσηλειών του φθινοπώρου, είναι ορατή.
Δεν θα χρειαστεί καν να τον κατηγορήσει κανείς γι’ αυτό, το πολιτικό αποτέλεσμα θα είναι αυτόματο, κοινωνικά οδυνηρό και καταστροφικό. Θα πει κάποιος: πότε τους απασχόλησε όλους αυτούς κάτι τέτοιο, αφού ούτως ή άλλως διακατέχονται από τη νοοτροπία του δολιοφθορέα;
Το θέμα είναι ότι με την επιλογή αυτή θα αποδειχθεί κάτι που εκκρεμεί εδώ και χρόνια και θα επιβεβαιωθεί με θλιβερό τρόπο η διαπίστωση ότι είναι ευτύχημα που δεν διαχειρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ την πανδημική κρίση.
Πολιτικό όφελος από τα χάδια στους αντιεμβολιαστές δεν πρόκειται να υπάρξουν. Οταν έλθει δε η ώρα, θα φανεί ότι οι ψήφοι μπορεί να είναι ίσες, αλλά τελικά κάποιες είναι «πιο ίσες» από άλλες.
Πηγή: Protagon.gr
