Ημερομηνίες πληρωμής των συντάξεων μηνός Αυγούστου 2025

                                                                                        ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ημερομηνίες πληρωμής των συντάξεων μηνός Αυγούστου 2025

Οι ημερομηνίες πληρωμής ακολουθούν τον κανόνα του διαχωρισμού μεταξύ Μισθωτών και Μη Μισθωτών και διαμορφώνονται ως ακολούθως:

• Τη Δευτέρα 28 Ιουλίου 2025 θα καταβληθούν οι κύριες συντάξεις από τα τέως ταμεία Μη Μισθωτών ΟΑΕΕ, ΟΓΑ και ΕΤΑΑ, οι κύριες συντάξεις που απονεμήθηκαν από τη σύσταση του ΕΦΚΑ και μετά, με τον ν.4387/2016, μέσω του ΟΠΣ-ΕΦΚΑ (συνταξιούχοι Μισθωτοί & Μη Μισθωτοί από 1.1.2017 και έπειτα) και όλες οι επικουρικές συντάξεις του ιδιωτικού τομέα (Μη Μισθωτών και Μισθωτών).
• Την Τετάρτη 30 Ιουλίου 2025 θα καταβληθούν οι κύριες συντάξεις των τέως Ταμείων Μισθωτών [ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τραπεζών, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΛΟΙΠΩΝ ΕΝΤΑΣΣΟΜΕΝΩΝ (ΤΣΕΑΠΓΣΟ, ΤΣΠ-ΗΣΑΠ), ΝΑΤ, ΕΤΑΤ και ΕΤΑΠ-ΜΜΕ] καθώς και οι κύριες και οι επικουρικές συντάξεις του Δημοσίου.

Από τη Διοίκηση του e-Ε.Φ.Κ.Α

Ο Έλληνας Πολίτης, ο Λαθρομετανάστης και η Σύγκριση!!

 

Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην Κυβέρνηση: -"Μπορούμε να ανατρέπουμε όλες τις αποφάσεις που ΑΔΙΚΟΥΝ, από πρόθεση τους πολίτες!!"

 Στο σύνολο των υποθέσεων που οδηγούνται εκ νέου σε δίκη στα ελληνικά δικαστήρια , εφόσον ο διάδικος δικαιωθεί στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, οδηγεί νέα διάταξη που προστίθεται στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας , με το νομοσχέδιο του Γ.Φλωρίδη που ψηφίστηκε πριν από λίγες μέρες στη Βουλή για το ενέχυρο και τον νέο τρόπο ανάδειξης των ηγεσιών της Δικαιοσύνης. 

Η νέα διάταξη αφορά τις ιδιωτικές- αστικές διαφορές, το μόνο κομμάτι του εθνικού δικαίου που δεν ίσχυε κάτι τέτοιο. "Κλείνει μια πολύ σημαντική εκκρεμότητα που μέχρι σήμερα ήταν η εξαίρεση μη εφαρμογής του μέτρου”, αναφέρει δικαστική πηγή. Εν ολίγοις "τακτοποιείται” το μισό, κομμάτι του ΚΠολΔ που εκκρεμούσε...

Πλήρης βαθμός δικαιοδοσίας

Ουσιαστικά με αυτό τον τρόπο το ΕΔΔΑ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) θα λειτουργεί ως πλήρης τέταρτος βαθμό δικαιοδοσίας, με ουσιαστικό και όχι μόνο ηθικό αντίκτυπο, για όλες τις αστικές διαφορές μεταξύ ιδιωτών (πέραν της εκουσίας διαδικασίας που ισχύει και σήμερα). Η διάταξη αναφέρει πως μια δικαίωση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα μπορεί να οδηγήσει σε αναψηλάφηση της δίκης , δηλαδή σε επανάληψη της κατ΄ ουσίαν διαδικασίας ενώπιον των ελληνικών- εθνικών δικαστηρίων. Πρόκειται για μια πλήρη επανεξέταση (πιθανόν και τέταρτη) μιας υπόθεσης με άμεσο και πρακτικό αποτέλεσμα ουσίας για όλες τις αστικές διαφορές με βαριές αντιδικίες μεταξύ πολιτών.

Η διάταξη

Συγκεκριμένα στο άρθρο 544 του Κωδικα Πολιτικής Δικονομίας, προστίθεται 11η παράγραφος που δίνει το δικαίωμα σε όλες τις υπόλοιπες αστικές υποθέσεις (πλην της εκουσίας που ισχύει τώρα) , με πολλές φορές βαριά αντιδικία, σε περίπτωση δικαίωσης του πολίτη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να ακολουθεί η δυνατότητα να "ξανανοίξει" σε εθνικό επίπεδο η δίκη

.Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις λοιπόν και με την προσθήκη 11ης περίπτωσης στο αρ 544 ΚΠολΔ μπορεί να κατατεθεί αναψηλάφηση και αν είναι παραδεκτή να εξαφανιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση και το δικαστήριο να ξανακρίνει την ουσία της υπόθεσης αν εκδοθεί οριστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με την οποία κρίνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παραβίαση δικαιώματος”, σχολιάζει νομική πηγή.

Τι συνέβαινε μέχρι σήμερα;

-Με αναψηλάφηση, μπορούσαν να προσβληθούν οι αποφάσεις των ειρηνοδικείων, των μονομελών και των πολυμελών πρωτοδικείων, των εφετείων και του Αρείου Πάγου εφόσον δικάζει κατ' ουσίαν.

• Προϋπόθεση ηταν να προκειται για αποφάσεις γα τις οποίες έχει δημιουργηθεί δεδικασμένο .

• Λόγω του ότι ανατρέπεται τα δεδικασμένο αφορούσε συγκεκριμένους λόγους που δεν αφορούσαν άμεσα τη διαγνωστική διαδικασία της δίκης ( π.χ αντιφατικές αποφάσεις , πλαστότητα ή το ψευδές των αποδεικτικών, νέα μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης κρίσιμα έγγραφα που από ανωτέρα βία ή κατακράτηση από τον αντίδικο δεν προσκομίστηκαν.)

• Η έκδοση οριστικής απόφασης από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στην πολιτική δικαιοσύνη αποτελεί λόγο μέχρι σήμερα για επανεξέταση της υπόθεσης μόνο στην εκούσια δικαιοδοσία.

Ετσι σε εξαιρετικά σοβαρές και βαριές αντιδικίες (όλες τις άλλες δηλαδή) αυτό το νέο σημαντικό νομικό γεγονός( έκδοση οριστικής απόφασης από το ΕΔΔΑ), ακόμη και σε περιπτώσεις δικαίωσης για παραβίαση δικαιώματος που αφορά στο δίκαιο χαρακτήρα της διαδικασίας που ακολουθήθηκε ή διάταξης ουσιαστικού δικαίου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δεν έδινε δικαίωμα αναψηλάφησης ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων. 

Ως εκ τούτου την ηθική και νομική δικαίωση του πολίτη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν ακολουθούσε η δυνατότητα να "ξανανοίξει" σε εθνικό επίπεδο η δίκη. Αυτό αλλάζει με τις νέες διατάξεις.

Πρωθυπουργός: - Η κυβέρνηση, παρά τις δυσκολίες και τα παρά λάθη που κάναμε, είναι η μόνη ,που μπορεί να οδηγήσει τον τόπο μπροστά!!!

 Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έρχομαι τώρα στον βασικό λόγο για τον οποίο ήθελα να βρεθώ σήμερα στην Βουλή, που δεν είναι άλλος από το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, του οποίου η συζήτηση μόλις ξεκίνησε.

Δέκα χρόνια πριν, οι σειρήνες του λαϊκισμού μάς οδηγούσαν στο χείλος του γκρεμού. Οι τράπεζες έκλειναν, οι πολίτες στηνόντουσαν στις ουρές για 60 ευρώ και η χώρα έφτασε να εκλιπαρεί για να παραμείνει στο κοινό νόμισμα και στην ευρωπαϊκή οικογένεια, για να ακολουθήσει στη συνέχεια ένα τρίτο μνημόνιο, υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία και απομακρύνοντας την ελπίδα για την οποία τόσο διψούσε η ελληνική κοινωνία και η ελληνική οικονομία.

Αυτές οι στιγμές χαράχτηκαν στην κοινή μνήμη. Ταυτόχρονα, όμως, αποτέλεσαν και μια αρνητική εμπειρία που έγινε δίδαγμα, αλλά ταυτόχρονα και σπόρος συλλογικής συνειδητοποίησης. Έτσι, κανείς πια σήμερα δεν πρέπει να αμφισβητεί ότι η ευημερία έρχεται και διαρκεί μόνο όταν στηρίζεται σε υγιείς βάσεις και πως η συνετή διαχείριση των δημόσιων οικονομικών δεν είναι παρά η άλλη όψη της κοινωνικής ευαισθησίας.

Ακριβώς, λοιπόν, αυτές τις δύο αρχές, που ουσιαστικά αλληλοσυμπληρώνονται, αποτυπώνει και το νομοσχέδιο το οποίο συζητούμε σήμερα, προβλέποντας από τη μια πλευρά ότι η εθνική οικονομία θα συνεχίσει να κινείται στις ράγες της δημοσιονομικής συνέπειας, αλλά και στρέφοντας όλους τους πρόσθετους πόρους που θα εξασφαλίζονται, προς όφελος των πολιτών, ειδικά των πιο αδύναμων.

Αυτό, άλλωστε, όπως έχουμε εξηγήσει πολλές φορές στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, απαιτεί και το νέο πλαίσιο το οποίο ήδη διαπνέει τις οικονομίες όλων των ευρωπαϊκών κρατών.

Το ανώτατο όριο ελλείμματος στο 3% πλαισιώνεται πλέον από έναν κανόνα συγκράτησης δαπανών, μία οροφή δαπανών προκειμένου αυτές να μην μπορούν να αυξάνονται πέρα και πάνω από όσα προβλέπει το κάθε εθνικό μεσοπρόθεσμο σχέδιο.

Όταν, συνεπώς, τα έσοδα αποδίδουν καλύτερα του αναμενομένου, δεν θα μπορούν να αυξάνονται αντίστοιχα και οι σχετικές δαπάνες. Σε αντίστιξη, όμως, αν για οποιοδήποτε λόγο τα έσοδα μειώνονται, αυτόματα, αν κάποια χρονιά συμβεί αυτό, δεν σημαίνει ότι θα συμπαρασυρθούν και προς τα κάτω οι δαπάνες για τις οποίες έχουμε δεσμευθεί.

Αυτή η επιλογή στη γλώσσα των οικονομολόγων ονομάζεται «αντικυκλική» και αποσκοπεί κυρίως στην τόνωση της ανάπτυξης και μέσω δημοσίων επενδύσεων, ειδικά όταν το πράγματα στο διεθνές περιβάλλον είναι ασταθή.

Είναι μια κατεύθυνση η οποία προκρίνει το μακροχρόνιο, το μακροπρόθεσμο όφελος έναντι του βραχυπρόθεσμου, με κανόνες αυστηρούς μεν, οι οποίοι, πάντως, περιλαμβάνουν και εξαιρέσεις, όπως οι φυσικές καταστροφές, όπως και οι αμυντικές δαπάνες.

Θέλω να θυμίσω ότι η εθνική ρήτρα διαφυγής για τις αμυντικές δαπάνες υπήρξε ελληνική πρόταση, η οποία υιοθετήθηκε τελικά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και από όλα τα κράτη μέλη. Μας εξασφαλίζουν σε πρώτη φάση έναν όχι ευκαταφρόνητο πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο ύψους μισού δισεκατομμυρίου ευρώ για το 2026.

Επιτρέψτε μου, όμως, να σταθώ ιδίως σε μία ποιοτική διάκριση, μεταξύ των αυξημένων εσόδων από την καλή πορεία της οικονομίας, την αναπτυξιακή της δυναμική, και εκείνων των πρόσθετων εσόδων που προέρχονται από ενεργητικά μέτρα, όπως είναι αυτά της πάταξης της φοροδιαφυγής. Γιατί μεν στην πρώτη περίπτωση το όποιο πλεόνασμα μπορεί ουσιαστικά να αποταμιευτεί ή να κατευθυνθεί στην αποπληρωμή του χρέους. Στη δεύτερη περίπτωση, όμως, αποκτούμε πολύ περισσότερους δείκτες ευελιξίας και αυτό ακριβώς σήμερα μπορούμε να αξιοποιήσουμε, αυτή την εξαιρετικά καλή απόδοση της ελληνικής οικονομίας για το 2024, έτσι ώστε να χτίσουμε πάνω στην ήδη δρομολογημένη οροφή δαπανών πρόσθετα μέτρα ύψους 1 δισ. ευρώ, τα οποία και εξειδικεύονται στο νομοσχέδιο το οποίο συζητάμε.

Για να το πω διαφορετικά, αυτή η πρωτοβουλία μας, αυτό το αποτέλεσμα είναι ίσως το πρώτο χειροπιαστό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίον η διεύρυνση της φορολογικής βάσης και η ανάσχεση της παραοικονομίας γίνονται ουσιαστικά μοχλοί κοινωνικής δικαιοσύνης, εργαλεία που τροφοδοτούν με καινούργια κεφάλαια την παραγωγική ανασυγκρότηση της πατρίδας, στηρίζοντας ταυτόχρονα τους πιο ευάλωτους. Και μάλιστα τώρα με διαδικασίες οι οποίες θωρακίζονται ακόμα περισσότερο, καθώς ενισχύεται το ανεξάρτητο Δημοσιονομικό Συμβούλιο, όπου και θα κοστολογούνται πλέον και τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων.

Βλέπετε, λοιπόν, ότι η μάχη κατά της φοροδιαφυγής δεν είναι μία αφηρημένη τεχνοκρατική μεταρρύθμιση. Συνιστά μια γενναία αλλαγή, με πραγματικό πολιτικό περιεχόμενο και με συγκεκριμένη κοινωνική στόχευση.

Είναι βέβαιο ότι ενοχλεί μερικούς, ευνοεί όμως τους πολλούς. Ναι, προκαλεί πρόσκαιρο πολιτικό κόστος, το οποίο εμείς με θάρρος αναλάβαμε για να μπορούμε σήμερα να δρέψουμε τους καρπούς αυτής της πολιτικής προς όφελος όλης της κοινωνίας.

Γιατί με αυτόν τον τρόπο όχι μόνο αποδίδεται δικαιοσύνη μεταξύ των πολιτών και δυναμώνεται η σχέση εμπιστοσύνης με την πολιτεία, αλλά ουσιαστικά με αυτόν τον τρόπο μεταφέρεται ένας σκοτεινός πλούτος στο φως της πραγματικής οικονομίας και στη διάθεση ολόκληρης της κοινωνίας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το δεύτερο μέρος του νομοσχεδίου καταγράφει ουσιαστικά τους τρόπους με τους οποίους η κυβέρνηση επέλεξε να διαθέσει τους πόρους που εξασφαλίστηκαν ακριβώς από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Και αυτό γνωρίζοντας ότι, παρά τις αυξήσεις τις σημαντικές που έχουν μεσολαβήσει, το κόστος ζωής στη χώρα έχει ανέβει ως αποτέλεσμα του διεθνούς πληθωρισμού. Το βάρος, λοιπόν, δίνεται σήμερα σε όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα στέγης, αλλά και στη στήριξη των χαμηλοσυνταξιούχων.

Με άλλα λόγια, οι νέες ρυθμίσεις αφορούν εκατομμύρια πολίτες. Αναπτύσσονται σε πέντε πεδία με ισάριθμες προβλέψεις, τις οποίες και συνοψίζω.

Πρώτον, οι ενοικιαστές κύριας κατοικίας και οι φοιτητές σε όλη την επικράτεια θα λαμβάνουν στο εξής κάθε Νοέμβριο ένα μηνιαίο μίσθωμα, έως 800 ευρώ, με στόχο να ανταπεξέρχονται καλύτερα στα πάγια έξοδά τους.

Είναι ένα μέτρο το οποίο θα έχει και ένα δεύτερο, παράπλευρο όφελος, καθώς θα δίνεται, προφανώς, αυξημένο κίνητρο στους ενοικιαστές, αλλά και στους ιδιοκτήτες, να δηλώνουν επιτέλους το πραγματικό ενοίκιο το οποίο καταβάλλουν. Γιατί δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος σε αυτή την αίθουσα που να πιστεύει ότι το πραγματικό καταβληθέν ενοίκιο σε αυτή τη χώρα, το μέσο πραγματικό ενοίκιο είναι κάτω των 300 ευρώ.

Παράλληλα, με το νέο μητρώο ιδιοκτησίας και διαχείρισης ακινήτων θα γίνονται πολύ πιο εύκολες οι διασταυρώσεις, δίνοντας την ευκαιρία και στην πολιτεία να παρεμβαίνει με βάση την αληθινή εικόνα στο χώρο των ακινήτων.

Δεν ισχυρίζομαι, προφανώς, ούτε εγώ, ούτε ο αρμόδιος Υπουργός, ούτε κανείς από το κυβερνητικό επιτελείο, ότι με αυτόν τον τρόπο μόνο θα λυθεί η στεγαστική κρίση.

Θέλω να θυμίσω, όμως, ότι αυτή είναι μια παρέμβαση συμπληρωματική σε ένα πλέγμα πολλών διαφορετικών δράσεων για την αντιμετώπιση αυτού του οξυμένου προβλήματος. Θυμίζω τα προγράμματα «Σπίτι μου Ι» και «Σπίτι μου ΙΙ», τα οποία έχουν ήδη πολύ μεγάλη ανταπόκριση, την δρομολόγηση μιας νέας πιο ευέλικτης διαδικασίας για την κοινωνική αντιπαροχή ώστε να αξιοποιηθούν λιμνάζοντα ακίνητα του δημοσίου, διαδοχικά προγράμματα «Εξοικονομώ», «Ενοικιάζω», διευκολύνσεις όπως τα άτοκα δάνεια και οι φοροαπαλλαγές για επισκευές και αναβάθμιση κτιρίων που θα ισχύσουν και για τα φορολογικά έτη 2025 και 2026, με σκοπό να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα τόσο από την πλευρά της ζήτησης όσο και από την πλευρά της προσφοράς.

Το δεύτερο μέτρο το οποίο νομοθετούμε σήμερα, αφορά τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους πολίτες με αναπηρία, τους ανασφάλιστους υπερήλικες. Και αυτοί κάθε Νοέμβριο πια, όχι έκτακτα αλλά κάθε Νοέμβριο, θα λαμβάνουν 250 ευρώ καθαρά, πέρα από τη σύνταξη και κάθε άλλο επίδομα το οποίο δικαιούνται.

Τρίτη πρόβλεψη είναι η διατήρηση της αύξησης της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης κατά 100 εκατομμύρια ετησίως μέχρι το 2030.

Τέταρτη πρόβλεψη, η συγκρότηση του ενιαίου Μητρώου Παροχών με όλες τις ενισχύσεις που λαμβάνουν τα φυσικά πρόσωπα από το κράτος, ώστε ο κάθε ενδιαφερόμενος να βρίσκει εύκολα αυτά που του αναλογούν.

Και τέλος, με την πέμπτη ρύθμιση γίνεται μια σημαντική πρόσθετη ενίσχυση στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ.

Θα λέγαμε, λοιπόν, ότι έχουμε μια ισορροπία ανάμεσα σε μόνιμα μέτρα στήριξης προς τους πολίτες και τις λεγόμενες «παραγωγικές δαπάνες» για την κατασκευή μεγάλων έργων, την αποκατάσταση ζημιών από φυσικές καταστροφές, δράσεις που συνολικά δημιουργούν περισσότερη απασχόληση.

Κι όμως, ενώ η σημερινή κυβέρνηση νομοθετεί εθνικές στρατηγικές, όπως η σημερινή, δυστυχώς το κλίμα που συναντά από τα άλλα κόμματα αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων. Μόλις χθες, για παράδειγμα, η αντιπολίτευση έμμεσα κατηγόρησε για τη στάση τους στην Επιτροπή Δεοντολογίας 14 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Γιατί λέτε; Για εσχάτη προδοσία, για παράβαση καθήκοντος, για κατάχρηση εξουσίας.

Και για ποιο λόγο διατυπώθηκε αυτή η κατηγορία; Επειδή διατύπωσαν την άποψή τους στη Βουλή, όπως ορίζει το άρθρο 61 του Συντάγματος για τα καθήκοντά τους.

Αυτό πάει πολύ και οι λέξεις πλέον χάνουν το νόημά τους. Και μαζί χάνουν και οι πράξεις το ήθος τους. Πολύ περισσότερο όταν δυνάμεις όπως το ΠΑΣΟΚ, κ. Ανδρουλάκη, υιοθετούν πρακτικές που πρώτη επινόησε η Χρυσή Αυγή για τους βουλευτές που συμφώνησαν για τα μνημόνια και η Ελληνική Λύση για όσους ψήφισαν τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Αυτό είναι κατάντια. Από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν περίμενα κάτι καλύτερο. Κύριε Ανδρουλάκη, τουλάχιστον, στην ψηφοφορία που θα ακολουθήσει, σώστε τα προσχήματα, γιατί μετά από όσα έχουμε ζήσει, δεν επιτρέπεται θεσμικά, υποτίθεται, κόμματα να συντάσσονται με τους απογόνους της «πάνω» και της «κάτω πλατείας».

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, συμπερασματικά αυτό το νομοσχέδιο αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση ξαναχτίζει σε γερά θεμέλια όσα γκρέμισε μία οικονομική και κοινωνική περιπέτεια που ξεκίνησε πριν από δέκα χρόνια. Κι όμως, αυτή τη συγκυρία φαίνεται πως επιλέγει το χθες για να εκδικηθεί το σήμερα και να ναρκοθετήσει το αύριο.

Δεν μπορώ να αφήσω ασχολίαστα τα όσα άκουσα από τον κ. Τσίπρα, ο οποίος ζητά απεγνωσμένα να «ξεπλυθεί» από τον ολέθριο ρόλο του επί μία τετραετία. Και βέβαια, από κάποια γνωστά κέντρα που σπεύδουν να γίνουν πρόθυμα «πλυντήρια» μίας από τις πιο μαύρες εποχές της πρόσφατης ιστορίας μας.

Η ιστορία, όμως -θα σας πω ακριβώς σε τι αναφέρομαι-, είναι αμείλικτη και η θλιβερή επέτειος του δημοψηφίσματος του 2015 θα θυμίζει για πάντα στις Ελληνίδες και στους Έλληνες πόσο κόστισε η «ζαριά» του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ στην πατρίδα μας.

Στην αρχή κοροϊδεύοντας τους πολίτες ότι τάχα θα καταργήσετε τα μνημόνια «με έναν νόμο και με ένα άρθρο». Στη συνέχεια σπρώχνοντας τη χώρα ένα βήμα από την έξοδο από την Ευρώπη, με κλειστές τράπεζες, με παγωμένη την πραγματική οικονομία, με ανεξέλεγκτη την ανεργία.

Ύστερα, φορτώνοντας στις πλάτες των Ελλήνων 100 δισεκατομμύρια ευρώ, με περικοπές μισθών και με αυξήσεις φόρων. Διχάζοντας τον τόπο, συγκυβερνώντας με την ακροδεξιά για να…

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Α, ήταν ψέμα ότι συγκυβερνήσατε με την ακροδεξιά; Ψέματα όλα;

Αυτές είναι μνήμες που κάνουν ακόμα πιο εξοργιστική την ετεροχρονισμένη απόπειρα ενός πολιτικού να λανσάρει μία ωραιοποιημένη εικόνα του εαυτού του. Άδικος, όμως, ο κόπος, διότι πώς γίνεται ο κ. Τσίπρας να ισχυρίζεται ότι το δημοψήφισμα-παρωδία, προσέξτε, έγινε τάχα για να μείνει η Ελλάδα στην Ευρώπη, όταν ακόμα και τώρα οι σύντροφοι του το υπερασπίζονται. Η κυρία Κωνσταντοπούλου θα μιλήσει, φαντάζομαι, για το θέμα αυτό, για το πώς «προδόθηκε» το νόημα του δημοψηφίσματος.

Και τώρα πού είναι άραγε «τα νταούλια που παίζουν για να χορεύουν οι αγορές»; Ύστερα, λοιπόν, από τόσα βιώματα η κοινωνία πλέον ξέρει. Η «πρώτη φορά Αριστερά» δεν ξεγέλασε τους Ευρωπαίους, τους Έλληνες ξεγέλασε. Και αυτή η καταστροφική πολιτική δεν έχασε μόνο χρήμα, χρόνο και δουλειές, έχασε κυρίως ευκαιρίες και εμπιστοσύνη. Και το κυριότερο, μια ολόκληρη γενιά ξενιτεύτηκε, χωρίς να φαίνεται ελπίδα τότε.

Και όλα αυτά με πρωταγωνιστή ένα πρόσωπο το οποίο στην αντιπολίτευση ξεστόμισε τα πιο προκλητικά ψέματα, ως Πρωθυπουργός πήγε την πατρίδα του πίσω και ως αρχηγός καταδικάστηκε πέντε φορές σε εθνικές εκλογές.

Και βέβαια, να το πούμε και αυτό, και ως απλός βουλευτής έχει μηδενική κοινοβουλευτική δραστηριότητα. Μπορεί να έρθει εδώ ως τέως Πρωθυπουργός να πάρει τον λόγο, να μας εξηγήσει ακριβώς πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος αυτό το «rebranding» το οποίο έχει ξεκινήσει. Αυτά, λοιπόν, περιλαμβάνει ο απολογισμός.

Όσα προφίλ και αν του φιλοτεχνήσουν, όσα νέα λογότυπα και αν σχεδιάσουν, όσα ονόματα και αν αλλάξουν, όποτε, λοιπόν, θα εμφανίζεται -και αυτός και ο χώρος τον οποίο εκπροσωπεί- ως κάτι άλλο, θα βρίσκετε διαρκώς μπροστά σας τους τρεις πιο σκληρούς αντιπάλους σας: τον καθρέφτη σας, τις πληγές ενός τόπου και την εμπειρία όλων των Ελλήνων.

Πέρα από τα λόγια, άλλωστε, υπάρχουν και αυτά που ένιωσε ο λαός ως συνέπειες της δικής του, του κ. Τσίπρα εννοώ, και της δικής σας αυταπάτης. Εκτός, λοιπόν, από τα πρακτικά των αρχηγών, υπάρχουν και τα πρακτικά των πολιτών στην κάλπη.

Είναι εκείνα που δηλώνουν, σε διαδοχικές αναμετρήσεις, ότι αυτή η κυβέρνηση, παρά τις δυσκολίες, παρά τα λάθη, είναι η μόνη που μπορεί να οδηγήσει τον τόπο μπροστά. Είναι κάτι το οποίο προφανώς ενοχλεί, ενοχλεί σίγουρα και κάποια συμφέροντα και κάποια μέσα ενημέρωσης, τα οποία προτιμούν ενδεχομένως έναν Πρωθυπουργό όμηρο των δικών τους πιέσεων. Λυπάμαι, δεν θα τους κάνω τη χάρη.

Και γι’ αυτό, άλλωστε, σπεύδουν, με μεγάλο ενθουσιασμό, ορισμένα κέντρα και ορισμένα μέσα ενημέρωσης να βγάλουν από τη ναφθαλίνη τον παλιό αρχηγό, να του δώσουν νέα αποστολή.

Δεν μας εκπλήσσουν. Έχουν δοκιμάσει με διαφορετικούς τρόπους τις αντοχές αυτής της κυβέρνησης, χωρίς αποτέλεσμα. Αυτό θα επαναληφθεί και τώρα.

Δέκα χρόνια, λοιπόν, μετά, και παρά τα προβλήματα, η Ελλάδα έχει γυρίσει σελίδα. Οι πολίτες έχουν ελαφρυνθεί από 72 φόρους, τους πιο πολλούς τους βάλατε εσείς, τα τέσσερα χρόνια που κυβερνήσατε. Δημιουργήθηκαν 500.000 νέες θέσεις εργασίας. Μόνιμες αυξήσεις σε μισθούς και σε συντάξεις. Το gov.gr κάνει πιο εύκολη την καθημερινότητα όλων των πολιτών. Τα νοσοκομεία μας ανακαινίζονται, η παιδεία εκσυγχρονίζεται. Και σε μία πατρίδα η οποία διαθέτει πια, επιτέλους, δυναμική Πολιτική Προστασία και ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις.

Και να πω και κάτι τελευταίο: η Ευρώπη να αναγνωρίζει πια τη διαρκή πρόοδο και στα θέματα, κ. Ανδρουλάκη, του κράτους δικαίου, εντάσσοντας την πατρίδα μας στις πρώτες 12 χώρες ανάμεσα στις 27. Και αναφέρομαι, την επόμενη φορά που θα μιλήσετε για το κράτος δικαίου, σας συνιστώ, κ. Ανδρουλάκη, να διαβάσετε την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που νομίζω ότι…

(Ομιλίες εκτός μικροφώνου)

Είναι πράγματι εξαιρετική, κα Κωνσταντοπούλου, πράγματι εξαιρετική. Γιατί είναι εξαιρετική; Διότι δίνει την καλύτερη απάντηση σε όσους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό επιθυμούν διαρκώς να δυσφημίσουν την ίδια την πατρίδα μας.

Είμαστε στην ίδια κατηγορία, με βάση την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με κράτη όπως η Ολλανδία, η Γερμανία, η Φινλανδία. Είμαστε σε καλύτερη κατάσταση από την Ισπανία και το Βέλγιο. Και μάλιστα σε όλους τους δείκτες οι οποίοι δηλώνουν μια σύγχρονη και λειτουργική δημοκρατία: την ελευθερία του Τύπου, για την οποία τόσος λόγος έγινε στην πατρίδα μας, μέχρι τις μεταρρυθμίσεις στη Δικαιοσύνη, κάτι το οποίο δείχνει και το μέγεθος της παραπληροφόρησης που κάποιοι διακινούν.

Παρακαλώ, λοιπόν, να κατατεθεί στα πρακτικά και να διανεμηθεί στους πολιτικούς αρχηγούς, να τη διαβάσουν, να τη μελετήσουν και να αναφέρονται σε αυτή την έκθεση την επόμενη φορά που θέλουν να στηλιτεύσουν την απόδοση της πατρίδας μας στα θέματα κράτους δικαίου.

Όλα αυτά, λοιπόν, και κλείνω με αυτό, κ. Πρόεδρε, μπορούμε να τα ξεχνάμε μέσα στον καταιγισμό και στις εντυπώσεις της επικαιρότητας. Όμως, αποτελούν πια κεκτημένα, τα οποία διαψεύδουν τους εκπροσώπους του χθες, ιδίως όταν γύρω μας εξελίσσονται γεωπολιτικές ανατροπές οι οποίες δεν έχουν προηγούμενο, με το μεταναστευτικό να φουντώνει και πάλι, αναδεικνύοντας τη σταθερότητα και την ασφάλεια, τη σιγουριά, σε απόλυτες εθνικές προτεραιότητες.

Είναι δεδομένα που επιβεβαιώνουν με τη σειρά τους πως εθνική ανάγκη σήμερα είναι η Ελλάδα των αποτελεσμάτων, όχι των συνθημάτων. Πήγαμε, άλλωστε, πολύ μπροστά για να γυρίσουμε ξανά πίσω.

Και αυτή την πορεία της σταθερής, της διατηρήσιμης ανάπτυξης, της κοινωνικής φροντίδας, υπηρετεί το υπό εξέταση νομοσχέδιο. Και από την άποψη αυτή, θα έλεγα, μάλιστα, αποτελεί το ίδιο αυτό το νομοσχέδιο την καλύτερη απάντηση στην οδυνηρή εμπειρία που εκδηλωνόταν στον τόπο ακριβώς πριν από μία δεκαετία.

Γιατί μία σύγχρονη χώρα δεν χρειάζεται άλλα ρίσκα και άλλα πυροτεχνήματα, χρειάζεται συνέπεια, συνέχεια, τολμηρές αλλαγές. Άλλωστε, οι Έλληνες ένα είναι βέβαιο: δεν ζητούν να γευτούν, κα Κωνσταντοπούλου, «ληγμένα προϊόντα» του παρελθόντος, παρά μόνο τους καρπούς των κόπων τους και να είστε σίγουροι ότι αυτό θα γίνει.

Σας ευχαριστώ.

E.A.A.Σ: - «Πολλά τα λεφτά Άρη» - Η υπομονή μας εξαντλήθηκε!

 

Το ΔΣ/ΕΑΑΣ παρακολουθώντας εκ του σύνεγγυς τα τεκταινόμενα στο ΜΤΣ, κρίνει  σκόπιμο να ενημερώσει τα μέλη της για τα παρακάτω, σχετικά με τη μέχρι τώρα πορεία και τον ρόλο του Προέδρου του ΜΤΣ κ. Δημητρίου Χατσίκα:

α. Ο κ. Χατσίκας ουδέν έπραξε, από τη θέση του προέδρου ΜΤΣ για τα 
όσα, ως μέλος του ΔΣ/ΕΑΑΣ, είχε υποστηρίξει κατά το παρελθόν.

β. Σε όλες τις περιπτώσεις που το ΔΣ/ΜΤΣ έπρεπε να λάβει σοβαρές αποφάσεις σε κρίσιμα ζητήματα, τα οποία απαιτούσαν ενδελεχή μελέτη, προκειμένου οι εκπροσωπούμενοι φορείς να καταθέσουν τεκμηριωμένες απόψεις, δρούσε αιφνιδιαστικά, αφού έδινε προθεσμία από 24 έως λίγες ώρες, μεταξύ πρόσκλησης της σύγκλησης του ΔΣ/ΜΤΣ και της συνεδρίασης.

γ. Όσες φορές υπήρξε σοβαρό θέμα με την περιουσία του ΜΤΣ, ερχόταν σε απευθείας προσωπική επαφή με το ΥΠΕΘΑ και πρόσφατα με την PICAR ή επέτρεπε σε όργανα του ΜΤΣ να συνομιλούν μαζί τους ερήμην του ΔΣ/ΜΤΣ και μόνον κατόπιν έντονης αντίδρασης της ΕΑΑΣ, συγκαλούσε το ΔΣ/ΜΤΣ για ενημέρωση

δ. Ενώ από τον Μάρτιο 2025 υπάρχει ειλημμένη απόφαση του ΔΣ/ΜΤΣ για κατάθεση αγωγής κατά της PICAR για την αναμόρφωση του μισθώματος στα πραγματικά επίπεδα, το ΜΤΣ ουδέν έχει πράξει.

ε. Αποκορύφωμα των πράξεών του και ένεκα των οποίων «ξεχείλισε το ποτήρι» είναι οι πρόσφατες συζητήσεις του ΜΤΣ με την PICAR,  ερήμην του ΔΣ/ΜΤΣ και ενώ το Ταμείο γνωρίζει καλώς ότι σύμφωνα με απόφαση του Αρείου Πάγου, δεν μπορεί να παρατείνει την εκμίσθωση του μεγάρου του ΜΤΣ (ΑΤΤΙΚΑ) πέραν του Μαρτίου 2027. Προς τι τόσες κρυφές συνομιλίες με τον μισθωτή (PICAR), το περιεχόμενο των οποίων ουδέποτε ήλθε σε γνώση μας, για μια υπόθεση που έχει κριθεί στον Άρειο Πάγο; Και μάλιστα για ένα μίσθωμα πολύ χαμηλότερο από το πραγματικό; Δεν γνωρίζει ο κ. Χατσίκας ότι το ΜΤΣ έχει ζημιωθεί μέχρι τώρα κατά 264 εκατομμύρια ευρώ, σε σχέση με την αρχική συμφωνία του ΜΤΣ με την PICAR; Γιατί ζητάει πάση θυσία να την παρατείνει;

    Η υπομονή μας εξαντλήθηκε!

    Και για να έχετε πλήρη εικόνα για τις δημόσιες τοποθετήσεις του κ. Χατσίκα σχετικά με το ΜΤΣ, πριν διορισθεί πρόεδρος στο ΜΤΣ, σας παραθέτουμε τις προτάσεις που υποστήριζε τον Φεβ-Μαρ 2023, όταν αισθάνθηκε την ανάγκη να εξηγήσει δημοσίως γιατί δεν ήταν υποψήφιος στις τελευταίες εκλογές της ΕΑΑΣ, κατηγορώντας μάλιστα την ΕΑΑΣ, στην οποία ήταν μέλος του ΔΣ της επί 9 έτη, ότι «η ΕΑΑΣ Ψελλίζει ΑΝΤΙ να Κραυγάζει»:

[ α. Κατανομή πόρων απ' τις διενεργούμενες κρατήσεις των εξοπλιστικών προμηθειών αναλογικά στα ΕΚΟΕΜ Ε.Δ. και όχι στα ΜΤ αυτών, βάσει του αριθμού των Μερισματούχων-μελών αυτών.
   β. Ενοποίηση των τριών Μετοχικών Ταμείων Ε.Δ. σε Ενιαίο ΜΤ Ε.Δ. για την δίκαιη, ορθολογική κατανομή των πόρων των Ε.Δ., με την προϋπόθεση διαχωρισμού των μελών των Σ.Α. απ' τους των Ε.Δ.

  γ. Ενοποίηση των ΕΚΟΕΜ Ε.Δ. σε Ενιαίο ΕΚΟΕΜ Ε.Δ. με την παραπάνω προϋπόθεση, για την ακριβοδίκαιη απόδοση εισοδήματος σε κατά βαθμό αποστρατείας "συνταξιούχους" αποστράτους που προέρχονται από ενιαίο μισθολόγιο και φορολογικό σύστημα και ανήκουν στον ίδιο ασφαλιστικό φορέα.

  δ. Διαχωρισμός των Μετοχομερισματούχων ΣΞ από αυτούς των της ΕΛ.ΑΣ (όχι της πρώην χωροφυλακής), σε έσοδα & έξοδα εντός του ΜΤΣ (βάσει του σημερινού ισχύοντος περιβάλλοντος), μετά από άρνηση δίκαιης απόδοσης ανάλογων αυτών του ΣΞ, πόρων. 

  ε. Συνέχιση ασφάλισης των ε.ε. στελεχών των Ε Δ. στα ΜΤ και ΕΚΟΕΜ αυτών, με ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ βιωσιμότητας των Ταμείων των στελεχών Ε.Δ.

στ. Αποκατάσταση των συντελούμενων μειώσεων που επιβλήθηκαν στα ΜΤΣ και ΕΚΟΕΜΣ, με αύξηση των μερισμάτων και την ΕΞΕΥΡΕΣΗ νέων πόρων.

 ζ. Απόδοση των παρακρατήσεων του ν.4093/12 ως οφείλεται κατά βαθμό και επιβαλλόμενη φορολογία, απ' τα ΜΤ & ΕΚΟΕΜ των Ε Δ. ΕΝΤΟΚΑ, απ' το 2013 και εφ' άπαξ παρακρατούμενη φορολόγηση στο έτος απόδοσης (αφαιρούμενης της φορολόγησης των 23 μηνών κατάργησης της αντισυνταγματικής ΕΑΣ που η φορολογία κλιμάκων λεηλατεί κάθε αύξηση) ] (sic)

Το ΔΣ/ΕΑΑΣ

Πρωθυπουργός: - Είμαι ένας υπεύθυνος πατριώτης!! - Κάναμε πράξη όσα υποσχεθήκαμε στους πολίτες!!

 

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2024

Daniel Speckhard: Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω σήμερα ρωτώντας σας σχετικά με αυτό που κυριαρχεί στις σκέψεις όλων, την Ουκρανία. Είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξουν νέες δεσμεύσεις. Ήμουν αξιωματούχος του ΝΑΤΟ και εργάστηκα σε πολλές από αυτές τις συνόδους κορυφής στο παρελθόν. Ξέρω ότι πρόκειται να εκπονήσουν ορισμένες σπουδαίες ανακοινώσεις, σπουδαίες δεσμεύσεις, νέα σημάδια στήριξης της Ουκρανίας. Αλλά καθώς ο πόλεμος συνεχίζεται για τρίτη χρονιά ξέρω ότι αρχίζει και η κόπωση, υπάρχει μια αίσθηση δυσπραγίας μεταξύ πολλών και ίσως ότι η στρατηγική του Putin να παίξει το παιχνίδι της υπομονής με τη Δύση αρχίζει να αποδίδει καρπούς.

Πώς βλέπετε να εξελίσσεται η τρέχουσα κατάσταση το επόμενο έτος και τι αντίκτυπο, αν υπάρχει, πιστεύετε ότι θα έχει αυτή η Σύνοδος Κορυφής; Ίσως θα μπορούσατε επίσης να μας πείτε ποιες θα είναι οι επιπτώσεις για την ευρωπαϊκή ασφάλεια αν ο Putin αισθανθεί ότι μπορεί να προσαρτήσει και πάλι εδάφη με τη χρήση βίας;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Πρώτα απ’ όλα, επιτρέψτε μου να μιλήσω για την Ελλάδα και στη συνέχεια για την Ευρώπη όσον αφορά το πώς βλέπουμε να εξελίσσεται αυτή η σύγκρουση. Η Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή, κινήθηκε στην ίδια γραμμή με τους συμμάχους της και υποστήριξε πλήρως την Ουκρανία. Αυτό δεν ήταν απαραίτητα δεδομένο για μία χώρα που έχει ιστορικούς, πολιτιστικούς και θρησκευτικούς δεσμούς με τη Ρωσία. Καταστήσαμε όμως τη θέση μας πολύ ξεκάθαρη. Πιστεύω ότι έχουμε προσφέρει πολιτική, οικονομική, αλλά και στρατιωτική υποστήριξη και η θέση μας δεν πρόκειται να αλλάξει.

Πρέπει επίσης να επισημάνω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τις προβλέψεις πολλών στην αρχή αυτού του πολέμου, έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ενωμένη όσον αφορά στην Ουκρανία. Έχουμε επιβάλει πολυάριθμους γύρους κυρώσεων στη Ρωσία, εμείς προσφέραμε ένα σημαντικό πακέτο δημοσιονομικής στήριξης προτού οι ΗΠΑ συμφωνήσουν να στηρίξουν τη χώρα, μια δέσμευση ότι θα συνεχίσουμε να υποστηρίζουμε την Ουκρανία για όσο χρειαστεί, τόσο οικονομικά όσο και στρατιωτικά. Έχουμε επίσης προσφέρει στην Ουκρανία την προοπτική ένταξης στην ΕΕ, και οι πρώτες διακυβερνητικές συζητήσεις, οι οποίες σηματοδότησαν την έναρξη αυτής της μακράς πορείας προς την ευρωπαϊκή ένταξη, ξεκίνησαν αυτόν τον μήνα.

Δεν βλέπω κανένα σημάδι ότι η ευρωπαϊκή δέσμευση για την υποστήριξη της Ουκρανίας θα εξασθενήσει. Ναι, μπορεί να έχουμε προβλήματα με μία ή δύο χώρες -μια από αυτές τυχαίνει να έχει την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ αυτή τη στιγμή-, αλλά συνολικά η υποστήριξη της Ευρώπης είναι πολύ ισχυρή.

Η ουκρανική κρίση μας ανάγκασε επίσης να αναγνωρίσουμε ένα γεγονός που ήταν επίπονα προφανές σε ορισμένους από εμάς, αλλά όχι σε όλους τους ευρωπαίους συναδέλφους μου: ότι πρέπει να αναλάβουμε μεγαλύτερη «ιδιοκτησία» όταν πρόκειται για θέματα ευρωπαϊκής άμυνας και ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας, γεγονός που μας φέρνει επίσης στο ζήτημα του ΝΑΤΟ και αυτής της σημαντικής Συνόδου Κορυφής που λαμβάνει χώρα στην Ουάσιγκτον.

Πιστεύω ότι οι ΗΠΑ δικαίως καταλογίζουν σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες -κάποιες από τις οποίες είναι πολύ μεγάλες-, ότι δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν και δεν τηρούν τις δεσμεύσεις τους έναντι του ΝΑΤΟ. Πρέπει να επισημάνω ότι η Ελλάδα δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία, διότι η Ελλάδα δαπανά πάνω από το 2% του ΑΕΠ της για την άμυνα από τότε που εντάχθηκε στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, ενώ αναγνωρίζουμε ότι αναπόφευκτα πρέπει να αναλάβουμε μεγαλύτερο μερίδιο «ιδιοκτησίας» όταν πρόκειται για θέματα ευρωπαϊκής ασφάλειας, παράλληλα εμείς στην Ευρώπη ξοδεύουμε περισσότερα για τις αμυντικές μας δεσμεύσεις.

Βέβαια, αυτό μας φέρνει στο ερώτημα αν μπορούμε να κάνουμε περισσότερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να οργανώσουμε την ασφάλειά μας, για να συμπληρώσουμε αυτό που κάνει το ΝΑΤΟ. Πιστεύω, θα το επαναλάβω, ότι η απάντηση πρέπει να είναι καταφατική. Έχω προτείνει μαζί με τον καλό μου φίλο, τον Πολωνό Πρωθυπουργό, μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία στον τομέα της άμυνας, ουσιαστικά έναν ευρωπαϊκό «Σιδερένιο Θόλο». Πώς μπορούμε να συμπληρώσουμε και να ενισχύσουμε τις υπάρχουσες αντιαεροπορικές αμυντικές μας ικανότητες, δεσμεύοντας περισσότερους ευρωπαϊκούς πόρους σε αυτό το σχέδιο, πάντα πλήρως στο πλαίσιο των δομών διοίκησης και ελέγχου του ΝΑΤΟ. Αλλά αυτό, για εμάς, θα καταστεί ένα ζήτημα στο οποίο θα εστιάζουμε όλο και περισσότερο καθώς προχωρούμε στον επόμενο ευρωπαϊκό κύκλο.

Daniel Speckhard: Πιστεύετε ότι αυτό που περιγράφετε θα είναι αρκετό για να σταθεροποιήσει την κατάσταση στην Ευρώπη; Σκέφτομαι αν μπορούμε να προσβλέπουμε σε ένα καλύτερο μέλλον ή αν θα μπορούσαμε να περιμένουμε περαιτέρω προβλήματα, καθώς οι Ρώσοι πιθανώς κάποια στιγμή στο μέλλον θα στρέψουν το βλέμμα τους σε περιοχές όπως τα Βαλκάνια ή η Μεσόγειος ή η Μέση Ανατολή. Ποια είναι η αίσθησή σας για τη σταθερότητα στην ευρύτερη ευρωπαϊκή περιοχή και για το αν το ΝΑΤΟ είναι πραγματικά ικανό να ανταποκριθεί στο ρόλο του, πέρα από τη διαχείριση της κρίσης στην Ουκρανία, να διαχειριστεί πιθανώς μεγαλύτερες κρίσεις στην περιοχή;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Η Ουκρανία είναι η νούμερο ένα προτεραιότητα. Βέβαια, είμαστε όλοι ρεαλιστές και θεωρώ ότι το μήνυμα που προέκυψε και από τη Διάσκεψη για την Ειρήνη που έγινε στην Ελβετία ήταν ότι η συνεχής υποστήριξη της Ουκρανίας είναι σημαντική, διότι οι όποιες ειρηνευτικές συζητήσεις γίνουν στο μέλλον δεν μπορούν να γίνουν υπό συνθήκες όπου η Ουκρανία έχει ηττηθεί και θα συνθηκολογεί. Αυτό δεν αποτελεί αποδεκτή προϋπόθεση για εμάς στην Ευρώπη. Βεβαίως, αυτό σημαίνει υπομονή και συνεχή στήριξη προς την Ουκρανία και να διασφαλίσουμε ότι τουλάχιστον δεν θα υπάρξει δραστική αλλαγή στο πεδίο, που να θέτει την Ουκρανία σε σημαντικά μειονεκτική θέση.

Επιτρέψτε μου να το επαναλάβω: δεν έχω την αίσθηση ότι υπάρχει κάποιος στην Ευρώπη που δεν πιστεύει ότι αυτή είναι -τη στιγμή που μιλάμε, εννοώ-, η σωστή προσέγγιση βραχυπρόθεσμα -το τονίζω, βραχυπρόθεσμα-, για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος.

Τώρα, όσον αφορά τις υπόλοιπες σημαντικές στρατηγικές προτεραιότητες, η Ελλάδα βρίσκεται στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Μεσόγειο. Αντιμετωπίζουμε τις δικές μας προκλήσεις στην περιοχή, κυρίως στη Μέση Ανατολή. Αλλά πιστεύω ότι αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι θα πρέπει να προσπαθήσουμε με κάθε τρόπο να διασφαλίσουμε ότι δεν θα έχουμε πρόσθετα προβλήματα που θα επιτείνουν την ήδη πολύ περίπλοκη κατάσταση σε ό,τι αφορά την Ουκρανία.

Όσον αφορά τη σχέση μας με την Τουρκία, όταν αναλάβαμε τη διακυβέρνηση της χώρας το 2019 αντιμετωπίσαμε μια κατάσταση που αποκαλώ «επιθετικό τουρκικό αναθεωρητισμό». Περάσαμε τρία χρόνια που είχαμε δύσκολες στιγμές με την Τουρκία. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, θα έλεγα, τα πράγματα έχουν βελτιωθεί σημαντικά. Πιστεύω ότι πρέπει να το αναγνωρίσουμε αυτό, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι ορισμένες από τις θεμελιώδεις τουρκικές θέσεις όσον αφορά στην κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο δεν έχουν αλλάξει ιδιαίτερα.

Αλλά το γεγονός ότι είχαμε 16 μήνες ηρεμίας από την άποψη ότι δεν υπήρξαν παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, ότι συνεργαζόμαστε καλύτερα σε θέματα μετανάστευσης, ότι έχουμε μία συμφωνία με την Τουρκία που επιτρέπει στους Τούρκους πολίτες να ταξιδεύουν στα νησιά του Αιγαίου, και να τους χορηγείται βίζα πολύ γρήγορα, κάτι που ενθαρρύνει τους Τούρκους επισκέπτες να έρχονται στην Ελλάδα, όλα αυτά είναι κάποια θετικά βήματα που δείχνουν τουλάχιστον μια κατάσταση ύφεσης (détente). Από μόνο του, σε μια εποχή που αντιμετωπίζαμε σημαντικές προκλήσεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, αυτό είναι εξέλιξη προς τη θετική κατεύθυνση όσον αφορά τις σχέσεις μας.

Σε ό,τι αφορά τα Βαλκάνια τώρα, όπως γνωρίζετε είναι ένα σαφώς πιο περίπλοκο ζήτημα. Η Ελλάδα είναι διαχρονικά ιδιαίτερα υποστηρικτική προς την ευρωπαϊκή προοπτική των έξι κρατών των Δυτικών Βαλκανίων. Έχουμε υπάρξει πολύ σταθεροί στην πολιτική μας από αυτή την άποψη. Το πρόβλημα με τα Βαλκάνια, όμως, είναι ότι αρκετά συχνά τα «φαντάσματα» του εθνικισμού εμφανίζονται δίχως απαραίτητα να τα περιμένεις.

Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα, τη Βόρεια Μακεδονία. Η Βόρεια Μακεδονία είναι σήμερα μέλος του NATO επειδή η Ελλάδα ήρε το βέτο της μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία υπογράφηκε και κυρώθηκε από την τότε κυβέρνηση. Έχω ζητήματα με τη Συμφωνία των Πρεσπών, έχω ξεκαθαρίσει ωστόσο ότι πρόκειται για διεθνή συμφωνία η οποία είναι δεσμευτική για τη χώρα. Τη σεβάστηκα και τη σέβομαι.

Όμως μία από τις θεμελιώδης, εάν όχι η πλέον θεμελιώδης πτυχή της Συμφωνίας των Πρεσπών αφορά στην erga omnes χρήση της ονομασίας Βόρεια Μακεδονία, δηλαδή τόσο στο εσωτερικό, εντός της Βόρειας Μακεδονίας, όσο και στο εξωτερικό. Αυτό, απλούστατα, είναι μη διαπραγματεύσιμο, πρόκειται για κάτι ιδιαίτερα σαφές, περιέχεται στη Συμφωνία των Πρεσπών και δεν είναι διαπραγματεύσιμο για την Ελλάδα. Επομένως, όταν ακούω τη νέα κυβέρνηση της Βόρειας Μακεδονίας να αποκαλεί τη χώρα «Δημοκρατία της Μακεδονίας» στο εσωτερικό, προβληματίζομαι σοβαρά.

Πρόκειται για ζήτημα που προτίθεμαι να θέσω. Δεν συμβάλλει στην ευρωπαϊκή διαδρομή της Βόρειας Μακεδονίας, δεν είναι εποικοδομητικό, πρόκειται για κάτι αχρείαστο που περιπλέκει τα πράγματα, σε μία συγκυρία κατά την οποία θα έπρεπε να αναζητούμε πεδία σύγκλισης.

Αυτό αποτελεί μόνο ένα παράδειγμα του πώς η κατάσταση στα Βαλκάνια μπορεί πάντοτε να είναι πολύπλοκη. Η Ελλάδα, όμως, είναι μία χώρα που παραμένει πυλώνας σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, μία χώρα που έχει αφήσει πίσω της τα πιο δύσκολα χρόνια της οικονομικής κρίσης, η οποία διαθέτει μία οικονομία που αναπτύσσεται με υψηλότερους ρυθμούς σε σύγκριση με την υπόλοιπη ευρωζώνη και είναι έτοιμη να διαδραματίσει ξανά έναν ενεργό και εποικοδομητικό ρόλο στην προώθηση της πολιτικής σταθερότητας αλλά και της οικονομικής ευημερίας στα Βαλκάνια.

Daniel Speckhard: Γνωρίζω από τη δική μου εμπειρία ότι σας αξίζουν πολλά εύσημα για την περίοδο ύφεσης (détente) στις σχέσεις με την Τουρκία. Απαιτείται πολύ πολιτικό θάρρος και βούληση προκειμένου να γίνει μία επανεκκίνηση σε αυτές τις σχέσεις μερικές φορές, όταν δεν βρίσκονται στην σωστή τροχιά. Γνωρίζω ότι εσείς προσωπικά αναλάβατε πρωτοβουλίες για να γίνει αυτό, άρα σας αξίζουν πολλά εύσημα για την προσπάθεια να διατηρηθεί η ασφάλεια στο νότιο και νοτιοανατολικό πλευρό του NATO.

Ας διευρύνουμε τη σκοπιά μας λίγο. Ανέφερα ότι η Ελλάδα είναι μία χώρα με ναυτική παράδοση, με παγκόσμια εμβέλεια. Στην ατζέντα του NATO περιλαμβάνεται το ζήτημα των παγκόσμιων εταιρικών σχέσεων, ειδικά στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, με την Ιαπωνία, την Αυστραλία, τη Νότια Κορέα. Γνωρίζω ότι το 40% του παγκόσμιου εμπορίου περνά μέσω της Νότιας Σινικής Θάλασσας. Καθώς παρακολουθήσαμε τις εξελίξεις εκεί, δεν είναι απίθανο να έχουμε περισσότερες ταραχές σε αυτή την περιοχή, που θα επηρεάσουν το παγκόσμιο εμπόριο.

Πώς αξιολογείτε τη συζήτηση που εκτυλίσσεται εδώ, στην Ουάσιγκτον, σχετικά με τον ρόλο της Κίνας; Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι δεν είναι κάπως πιο επιθετική μόνο στη Νότια Σινική Θάλασσα, αλλά παρέχει τεχνολογία διττής χρήσης στη Ρωσία, που επηρεάζει τον πόλεμο στην Ουκρανία. Πώς θα είναι η συζήτηση σχετικά με την Κίνα; Ποιες είναι οι σκέψεις σας και οι απόψεις σας για το πώς θα έπρεπε να γίνονται αυτές οι επαφές με αυτή τη χώρα, στο παγκόσμιο πεδίο της ασφάλειας.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Πρόκειται για συζητήσεις που έχουν γίνει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Η σχέση με την Κίνα είναι περίπλοκη. Μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να είναι ένας ανταγωνιστής, ένας αντίπαλος. Μπορεί και θα πρέπει να είναι εταίρος σε θέματα όπως η κλιματική αλλαγή.

Βέβαια, ορθώς μπορεί να επισημάνει κανείς ότι όλα αυτά τα μείζονα ζητήματα ασφαλείας είναι κατά κάποιο τρόπο αλληλένδετα. Οι εξελίξεις στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού μας απασχολούν ιδιαίτερα, όχι μόνον ως ευρωπαϊκή χώρα. Σωστά αναφέρατε ότι η Ελλάδα διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στις παγκόσμιες θαλάσσιες μεταφορές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι περισσότερο από το 80% του παγκόσμιου εμπορίου συνδέεται με τις θαλάσσιες μεταφορές και πως το 25% του παγκόσμιου εμπορικού στόλου είναι ελληνικό.

Μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα η ελευθεροπλοΐα, να διασφαλιστεί ότι οι εμπορικές οδοί παραμένουν ανοιχτές και η ελεύθερη ροή των εμπορευμάτων, ειδικά σε μία εποχή που το εμπόριο γίνεται ένα πιο σύνθετο πολιτικό ζήτημα. Η Ελλάδα παραμένει, επί της αρχής, προσηλωμένη στο ελεύθερο εμπόριο. Σε ορισμένες περιπτώσεις βλέπουμε τις συνέπειες όταν υπάρχουν εμπόδια ή προβλήματα στις εμπορικές οδούς. Δείτε τι συμβαίνει, παραδείγματος χάρη, αυτή την περίοδο κοντά στην Ελλάδα, στην Ερυθρά Θάλασσα.

Ασφαλώς, σε μία περίοδο που το κόστος ζωής και ο πληθωρισμός μας απασχολούν ιδιαίτερα, οποιαδήποτε αναταραχή στο εμποριο αναπόφευκτα συμβάλλει στην αύξηση των τιμών, στο να πηγαίνουν οι τιμές προς τη λάθος κατεύθυνση.

Επιτρέψτε μου να προσθέσω το γεγονός ότι στην Ευρώπη αποκτούν δυναμική ζητήματα και συζητήσεις που αφορούν κρίσιμες εξαρτήσεις, σε μία συγκυρία που εξετάζουμε το πόσο εξαρτημένη ήμασταν, ιστορικά, από την Κίνα, τι συνεπάγεται αυτό για την εφοδιαστική μας ασφάλεια και ποιες εναλλακτικές λύσεις διαθέτουμε. Πρόκειται για πολύπλοκες συζητήσεις.

Θα ήθελα να προσθέσω ένα τελευταίο σημείο. Υπάρχει μία χώρα που είναι, πιστεύω, ιδιαίτερα σημαντική για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη συνολικά, η Ινδία. Πραγματοποίησα επίσημη επίσκεψη στην Ινδία τον Φεβρουάριο. Η ιδέα για αυτόν τον διάδρομο μεταξύ Μέσης Ανατολής και Ευρώπης, μακροπρόθεσμα είναι μία πολύ ισχυρή έννοια για το παγκόσμιο εμπόριο. Και την Ελλάδα προτίθεται να παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο ως το φυσικό σημείο εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εάν αυτός ο διάδρομος εν τέλει μετατραπεί από όραμα σε πραγματικότητα.

Εξετάζουμε έργα υποδομών που μπορούν να μας διευκολύνουν σε αυτόν τον ρόλο. Εάν κοιτάξετε τη θέση της Ελλάδας στον χάρτη, είμαστε εκ φύσεως χώρα για τις αλυσίδες εφοδιασμού και τα logistics. Δεν έχουμε επενδύσει επαρκώς σε αυτό, αλλά τώρα υπάρχει ραγδαία άνοδος.

Δεν αναφέρομαι μόνο στα προϊόντα, αλλά και στην ενέργεια. Είμαστε αυτή τη στιγμή στη φάση του να τεθεί σε λειτουργία ο πλωτός σταθμός αποθήκευσης και επαναεριοποίησης στη βορειοανατολική Ελλάδα, που θα μας επιτρέψει να εισάγουμε περισσότερο αεριοποιημένο φυσικό αέριο (LNG), περιλαμβανομένου αμερικανικού LNG. Έχουμε τη δυνατότητα να λειτουργήσουμε ως πάροχος ενεργειακής ασφάλειας στα Βαλκάνια, να σπάσουμε τις ιστορικές εξαρτήσεις αυτών των χωρών από το ρωσικό αέριο. Αυτή την περίοδο, για όσους δεν το γνωρίζετε, πουλάμε αέριο στην Ουκρανία.

Daniel Speckhard: Μία σύντομη συμπληρωματική ερώτηση. Στο οικονομικό κομμάτι έχετε στενή σχέση και με την Κίνα. Καθώς δημιουργείτε μερικούς από αυτούς τους εναλλακτικούς διαδρόμους που θα είναι καλοί και για την ασφάλεια, για παράδειγμα το λιμάνι του Πειραιά ανήκει κατά τα δύο τρίτα στους Κινέζους. Πρόκειται, νομίζω, για το έβδομο μεγαλύτερο λιμάνι στον κόσμο στην εισροή εμπορευματοκιβωτίων με προϊόντα για την Ευρώπη. Πώς βλέπετε αυτή τη δυναμική; Όπου αφενός η Κίνα είναι λίγο πιο επιθετική στο σκέλος της ασφάλειας, αλλά ταυτόχρονα η οικονομική εμπλοκή της και οι επενδύσεις της σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως η δική σας, δημιουργούν πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Δέχομαι αυτή την ερώτηση αρκετά συχνά όταν επισκέπτομαι τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πρέπει να επισημάνω ότι η επένδυση στο λιμάνι του Πειραιά έγινε σε μία περίοδο κατά την οποία ουδείς ενδιαφερόταν να επενδύσει στην Ελλάδα, στο απόγειο της οικονομικής κρίσης. Είναι μία συμφωνία διαχείρισης του λιμανιού. Ναι, το λιμάνι έχει πάει καλά τα τελευταία χρόνια, αλλά δεν είναι το μοναδικό λιμάνι στην Ελλάδα.

Επί του παρόντος βρισκόμαστε σε διαδικασία παραχώρησης πολλών άλλων λιμανιών, για παράδειγμα του δεύτερου μεγαλύτερου λιμανιού, της Ηγουμενίτσας, του Ηρακλείου. Αυτά τα δύο παραχωρήθηκαν σε έναν μεγάλο ιταλικό όμιλο.

Εάν εξετάσετε το αποτύπωμα των άμεσων ξένων επενδύσεων στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια, οι Κινέζοι ουσιαστικά είναι απόντες. Η Ελλάδα έχει καταφέρει να προσελκύσει σημαντικές άμεσες ξένες επενδύσεις, αλλά δεν προήλθαν από την Κίνα. Δεν αισθάνομαι ότι η ελληνική οικονομία καθ’ οιονδήποτε τρόπο βασίζεται ή εξαρτάται σε επενδύσεις από την Κίνα. Στο τέλος της ημέρας, το λιμάνι εναπόκειται στη ρυθμιστική αρμοδιότητα των ελληνικών αρχών και δεν αισθάνομαι οποιαδήποτε στρατηγική απειλή από την κινεζική παρουσία στο μεγαλύτερό μας λιμάνι.

Είμαστε, όμως, μία χώρα που σέβεται τις διεθνείς συμφωνίες. Η συμφωνία αυτή συνομολογήθηκε πριν αναλάβουμε τη διακυβέρνηση της χώρας και πρέπει να τη σεβαστούμε.

Daniel Speckhard: Σας ευχαριστώ. Επιτρέψτε μου να σας κάνω μια τελευταία ερώτηση σχετικά με την ασφάλεια στην περιοχή σας και στη συνέχεια να δώσω τον λόγο στο κοινό για ερωτήσεις. Όπως αναφέραμε προηγουμένως, βρίσκεστε σε ένα δύσκολο σημείο στα σταυροδρόμια του πλανήτη μας, εκεί στη νότια πτέρυγα. Ήταν έκπληξη για πολλούς το γεγονός ότι η Γάζα δεν συμπεριλήφθηκε στην ατζέντα, όπως ανακοίνωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ.

Η Ελλάδα γνωρίζει πολύ καλά τις επιπτώσεις των συγκρούσεων στην ευρύτερη περιοχή, έχοντας νιώσει το βάρος των μεταναστευτικών ροών από τη Συρία και το Αφγανιστάν. Καθώς εξελίσσεται στο Ισραήλ και τη Γάζα αυτή η σύγκρουση, ποιες είναι οι σκέψεις σας σχετικά με τη συζήτηση που θα έπρεπε να γίνεται εδώ στην Ουάσιγκτον σχετικά με αυτή, και συγκεκριμένα τον τρόπο αντιμετώπισης αυτής της σύγκρουσης καθώς και της κλιμακούμενης ανθρωπιστικής κρίσης;

Κυριάκος Μητσοτάκης: Καταρχάς, επιτρέψτε μου να επισημάνω ότι η Ελλάδα βρίσκεται στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς, έχετε δίκιο να επισημαίνετε ότι έχει νιώσει τη μεταναστευτική πίεση πολύ έντονα την τελευταία δεκαετία.

Έχουμε δει διάφορες πτυχές του μεταναστευτικού ζητήματος. Είδαμε απελπισμένους ανθρώπους να φεύγουν από πολέμους και διωγμούς σε αναζήτηση ασφάλειας, που δικαιούνται πλήρως διεθνή προστασία. Έχουμε δει οικονομικούς μετανάστες να αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη. Έχουμε δει χώρες να εργαλειοποιούν τη μετανάστευση για να ασκήσουν γεωπολιτική πίεση στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Αυτό συνέβη στα ελληνοτουρκικά σύνορα τον Μάρτιο του 2020. Δόξα τω Θεώ δεν επαναλήφθηκε.

Καταφέραμε, πιστεύω, να διαχειριστούμε αυτό το εξαιρετικά σύνθετο πρόβλημα με αυστηρό αλλά δίκαιο τρόπο. Έχουμε καταστήσει απολύτως σαφές, αυτή είναι και η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ότι δεν εναπόκειται στους διακινητές να αποφασίζουν ποιος θα εισέλθει στην Ευρώπη, οι κυβερνήσεις κυρίαρχων χωρών χαράσσουν τις πολιτικές τους όσον αφορά στη μετανάστευση.

Έχουμε τώρα ένα νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, το οποίο ψηφίστηκε από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και βρίσκεται σε διαδικασία εφαρμογής. Ταυτόχρονα, αναγνωρίζουμε πλήρως ότι η αυστηρή διαχείριση των συνόρων μας πρέπει να συμβαδίζει με την προσφορά νόμιμων οδών για τη μετανάστευση, με οργανωμένο και ασφαλή τρόπο. Χρειαζόμαστε, για να χρησιμοποιήσω μια αναλογία, τόσο έναν μεγάλο φράχτη όσο και μια μεγάλη πόρτα. Διαφορετικά, νομίζω ότι αυτή η πολιτική δεν μπορεί να είναι ισορροπημένη και δεν θα λειτουργήσει.

Πάρτε για παράδειγμα μια χώρα όπως η Ελλάδα. Βγαίνοντας από την κρίση χρειαζόμαστε, για παράδειγμα, εργάτες στον αγροτικό τομέα. Έχουμε μία συμφωνία με την Αίγυπτο και θέλουμε να φέρουμε Αιγύπτιους με μακροχρόνιες άδειες εργασίας, αλλά θα πρέπει να έρθουν σωστά και με ασφάλεια, όχι να επιβιβαστούν σε μια βάρκα και να πληρώσουν ένα τεράστιο ποσό σε έναν διακινητή ώστε να τους φέρει σε ένα ελληνικό νησί, ένα εξαιρετικά επικίνδυνο ταξίδι.

Έρχομαι τώρα στο ερώτημά σας για τη Μέση Ανατολή και τη Γάζα. Έχουμε μιλήσει ανοιχτά γι’ αυτό το ζήτημα. Χρειάζεται κατάπαυση του πυρός το συντομότερο δυνατό. Η κατάσταση στη Γάζα είναι εξαιρετικά προβληματική. Έχουμε καταστήσει τη θέση μας, ως Ευρώπη, απόλυτα ξεκάθαρη. Πιστεύω ότι η θέση αυτή τελικά εξυπηρετεί τα μακροπρόθεσμα στρατηγικά συμφέροντα όχι μόνο των Παλαιστινίων, αλλά και του Ισραήλ.

Πιστεύω ότι αυτό πρέπει να το επικοινωνούμε πολύ επίμονα. Έχουν υπάρξει πολλές φρούδες εκκινήσεις όσον αφορά στην κατάπαυση του πυρός, αλλά κάθε μέρα που περνά έχουμε απώλειες αθώων, σε μια κατάσταση που γίνεται όλο και πιο δραματική παρά το γεγονός ότι περισσότερη αρωγή εισέρχεται στη Γάζα.

Η κατάσταση είναι πολύ άσχημη. Και, φυσικά, όσο περισσότερο διαρκεί αυτός ο πόλεμος, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να έχουμε έκρηξη στο βόρειο μέτωπο. Και αν ο Λίβανος καταρρεύσει, τότε μιλάμε για μια εντελώς διαφορετική εικόνα όσον αφορά στους πρόσφυγες. Δεν θέλουμε να το βιώσουμε αυτό, μία ακόμα προσφυγική κρίση, όπως αυτή που είχαμε να διαχειριστούμε το 2015.

Daniel Speckhard: Κατανοητό. Σας ευχαριστώ. Ας ανοίξουμε τη συζήτηση, με το κοινό.

Σε ερώτηση για τις σχέσεις Ελλάδας- Ηνωμένων Πολιτειών, ο Πρωθυπουργός σημείωσε:

«Ευχαριστώ για την ερώτηση. Ναι, νομίζω ότι είναι σωστό να επισημάνουμε ότι η σχέση βρίσκεται σε ιστορικό υψηλό, και χαίρομαι που μας απονέμετε εύσημα γι’ αυτό όσον αφορά τις πολιτικές που εφαρμόσαμε τα τελευταία πέντε χρόνια. Πρόκειται για μια ισχυρή και βαθιά σχέση. Σε ό,τι με αφορά, η ευκαιρία που μου δόθηκε να μιλήσω σε κοινή συνεδρίαση των σωμάτων του Κογκρέσου το 2022 ήταν μια πολύ σημαντική στιγμή, πιστεύω ότι ήταν επίσης πολύ σημαντική για την ελληνοαμερικανική κοινότητα στις ΗΠΑ.

Στον στρατιωτικό – αμυντικό τομέα, κάνουμε πολλά μαζί και μπορούμε πάντα να κάνουμε περισσότερα για τη διασφάλιση της πρόσβασης της Ελλάδας τόσο σε πλεονάζον αμυντικό εξοπλισμό όσο και σε σύγχρονα οπλικά συστήματα. Επιτρέψτε μου να επισημάνω εκ νέου ότι ουδέποτε ήταν προς το συμφέρον της Ελλάδας να μπει σε μια κούρσα εξοπλισμών με οποιονδήποτε, αλλά θέλουμε, επιμένουμε να έχουμε αξιόπιστα αποτρεπτικά μέσα. Δίνουμε έμφαση στην ποιότητα έναντι της ποσότητας. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους πήραμε την απόφαση να αγοράσουμε αεροσκάφη F-35 από τις ΗΠΑ. Προσβλέπω στην ολοκλήρωση των αναγκαίων διαδικασιών το συντομότερο δυνατόν.

Πιστεύω όμως ότι πρόκειται για μια σχέση με πολλές πτυχές. Στο παρελθόν, πάντα εστιάζαμε πολύ στη γεωπολιτική πλευρά. Θέλω επίσης να υπογραμμίσω την οικονομική διάσταση της σχέσης, το γεγονός ότι έχουμε σαφώς περισσότερες άμεσες ξένες επενδύσεις από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα. Καθώς η οικονομία αναπτύσσεται, περισσότερα αμερικανικά κεφάλαια επενδύονται στην Ελλάδα, περισσότερες εταιρείες τεχνολογίας ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην Ελλάδα. Πιστεύω ότι σίγουρα μπορούμε να εργαστούμε ακόμη περισσότερο σε αυτήν την πτυχή της σχέσης μας.

Η Ελλάδα του 2024 είναι μια διαφορετική χώρα συγκριτικά με το 2019. Αλλά επειδή περάσαμε από αυτή τη δεκαετή κρίση, υπάρχει ακόμα μια κληρονομιά λανθασμένων αντιλήψεων για το πού βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα. Μπορούμε πάντα να εργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι το αλλάζουμε αυτό και αναδεικνύουμε τα στοιχεία εκείνα που επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι αυτή είναι πραγματικά μια καλή στιγμή για να επενδύσει κανείς στην Ελλάδα.

Και, φυσικά, η δύναμη των κοινοτήτων μας, ιδίως της ελληνοαμερικανικής κοινότητας που αποτελεί πραγματικά μία γέφυρα μεταξύ των ΗΠΑ και της Ελλάδας. Να αγαπάμε και να ενισχύουμε αυτούς τους δεσμούς. Αποδίδω μεγάλη σημασία σε αυτό. Για παράδειγμα, να εξετάσουμε τη δυνατότητα της τεχνολογίας για την εκμάθηση γλωσσών και τι παραπάνω μπορούμε να κάνουμε ώστε να διασφαλίσουμε ότι η νεότερη γενιά, η επόμενη γενιά Ελληνοαμερικανών, θα παραμείνει συνδεδεμένη με την Ελλάδα. Είναι ένα πεδίο όπου μπορούμε σαφώς να κάνουμε πολλά περισσότερα μαζί».

Για την πορεία της οικονομίας και τις φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε:

«Πρώτα απ’ όλα, επιτρέψτε μου να διευκρινίσω ότι δεν έχουμε εβδομάδα εξαήμερης εργασίας, Ίσως εγώ, ως πρωθυπουργός, να εργάζομαι επτά ημέρες ανά εβδομάδα, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια. Αυτό που κάναμε, απλά για να το ξεκαθαρίσουμε, είναι ότι δώσαμε τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις που πραγματικά λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες ανά εβδομάδα, να δίνουν την δυνατότητα στους υπαλλήλους τους να εργάζονται για έκτη ημέρα, αν το επιλέξουν, και να τους πληρώνουν πολύ καλύτερα, αν πραγματικά θέλουν να εργαστούν έκτη ημέρα.

Όμως, το να διασφαλίζουμε ότι η αγορά εργασίας λειτουργεί με ευελιξία, λαμβάνοντας υπόψη τις νέες προτεραιότητες στην ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής είναι, πιστεύω, ένα σημαντικό συστατικό της οικονομικής μας επιτυχίας. Έχουμε επίσης εβδομάδα τετραήμερης εργασίας -επειδή σεβόμαστε τις 40 ώρες εργασίας ανά εβδομάδα- για όσους θέλουν να εργάζονται 10 ώρες για τέσσερις ημέρες. Εάν συμφωνήσουν με τους εργοδότες τους, μπορούν να το κάνουν αυτό.

Επανερχόμενος στην ερώτησή σας, ναι, δεν μετανιώνουμε την προσπάθειά μας να κυβερνούμε από το πολιτικό κέντρο. Πιστεύω ότι αυτό συνετέλεσε, σε μεγάλο βαθμό, στην επιτυχία του κόμματός μας, επικρατώντας στις εκλογές το 2019 και ξανά, με αυξημένο ποσοστό των ψήφων, το 2023.

Είμαστε ένα κεντροδεξιό κόμμα που δίνει έμφαση στην επίτευξη αποτελεσμάτων, δημοσιονομικά συνετό, όπως οφείλουμε να είμαστε, αλλά και επικεντρωμένο στην ανάπτυξη. Στον τομέα της εξωτερικής μας πολιτικής, προωθούμε ιδιαίτερα αυτό που αποκαλώ υπεύθυνο πατριωτισμό, που σημαίνει ενίσχυση της θέσης της χώρας και διασφάλιση ότι οικοδομούμε ισχυρές συμμαχίες. Και θα έλεγα σχετικά κοινωνικά προοδευτικό όταν πρόκειται για κοινωνικά θέματα.

Πιστεύω ότι αυτό έχει αποφέρει στο κόμμα μας μια ισχυρή πλειοψηφία. Είμαστε μία από τις χώρες που αυτή τη στιγμή δεν έχουν πραγματικά πολιτικά ζητήματα, επειδή έχουμε μια ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τρία ακόμα χρόνια απομένουν έως τη λήξη της θητείας μας και έναν απολύτως σαφή οδικό χάρτη όσον αφορά στις μεταρρυθμίσεις που θέλουμε να εφαρμόσουμε.

Στο τέλος της ημέρας όμως, πιστεύω ότι ο λόγος για τον οποίο επανεκλεγήκαμε ήταν πολύ απλός: κάναμε πράξη αυτά που είπαμε στους πολίτες. Αναλάβαμε τη διακυβέρνηση το 2019 λέγοντάς τους ότι θέλουμε να μειώσουμε τους φόρους και να επαναφέρουμε τη χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά, ότι θέλαμε να βελτιώσουμε τις δημόσιες υπηρεσίες, να ψηφιοποιήσουμε το κράτος και να διασφαλίσουμε ότι η Ελλάδα θα έχει μεγαλύτερο εκτόπισμα από το τυπικό μέγεθός της στις διεθνείς υποθέσεις. Αυτά τα κάναμε.

Τώρα, στην αρχή της δεύτερης θητείας μας, θέλουμε να χτίσουμε πάνω σε αυτή την πρόοδο, να αντιμετωπίσουμε πιο περίπλοκα ζητήματα όσον αφορά στον δημόσιο τομέα, να βελτιώσουμε πραγματικά το σύστημα υγείας, να κάνουμε διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στο δικαστικό μας σύστημα, επειδή χρειάζεται πολύς χρόνος στην Ελλάδα για να εκδοθεί οποιαδήποτε δικαστική απόφαση.

Ταυτόχρονα, να βεβαιωθούμε ότι θα αξιοποιήσουμε αυτή τη θετική οικονομική δυναμική. Πρέπει να συγκλίνουμε με την Ευρώπη. Ο μόνος τρόπος για να φτάσουμε την Ευρώπη είναι να δούμε ανάπτυξη για μεγάλο χρονικό διάστημα, πολύ ταχύτερη από την υπόλοιπη ευρωζώνη. Αυτό φάνηκε να πιστεύει η αγορά ότι είμαστε σε θέση να το κάνουμε.

Στην αρχή της δεύτερης θητείας μας θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι θα επιμείνουμε σε όλες αυτές τις μεταρρυθμίσεις που θα μας διατηρήσουν σε αυτή τη θετική πορεία. Ναι, μερικές φορές κάποιες από αυτές τις μεταρρυθμίσεις δεν είναι απαραίτητα δημοφιλείς, αλλά αυτό είναι τίμημα που πρέπει να πληρώσεις στην πολιτική.

Και βέβαια, αν θέλεις να κάνεις δύσκολες μεταρρυθμίσεις, είναι λογικό να τις κάνεις στην αρχή της θητείας και όχι στο τέλος. Μου φαίνεται ότι αυτό είναι έξυπνη πολιτική. Αυτό ακριβώς κάναμε, διότι ορισμένες από τις μεταρρυθμίσεις που εφαρμόσαμε ήταν πολιτικά περίπλοκες. Αλλά μέχρι στιγμής, όλα καλά».

Για το Κυπριακό και τις απειλές της Χεζμπολάχ στην Κύπρο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε:

«Σας ευχαριστώ που το επισημάνατε αυτό, διότι δεν μιλήσαμε καθόλου για την Κύπρο. Θα ήθελα να κάνω μια πολύ σύντομη αναφορά. Στις 20 Ιουλίου συμπληρώνονται 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την κατοχή. Το ζήτημα αυτό δεν έχει ακόμη επιλυθεί. Ο μόνος τρόπος για την επίλυσή του είναι να παραμείνουμε στο πλαίσιο των αποφάσεων που έχει λάβει το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Θέλω απλώς να υπενθυμίσω στο ακροατήριο ότι υπάρχει ακόμη μια ευρωπαϊκή χώρα που είναι εν μέρει υπό κατοχή.

Και βέβαια, είδαμε απειλές κατά της Κύπρου, οι οποίες είναι απολύτως απαράδεκτες και καταδικαστέες. Αυτή είναι η αντίδραση της Κύπρου, της Ελλάδας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των ΗΠΑ. Μας απασχολούν αυτοί οι περιφερειακοί ταραχοποιοί. Είμαι βέβαιος ότι το θέμα θα επανέλθει στη συζήτηση.

Αναφερθήκατε στους Χούθι. Είναι ένα ζήτημα, για λόγους που εξήγησα προηγουμένως, το οποίο, ξαναλέω, μας απασχολεί πολύ. Αλλά, και πάλι, αν θα μπορούσαμε, στο πλαίσιο όσων είπατε, να έχουμε μια συμφωνία, επιστροφή των ομήρων, κατάπαυση του πυρός και τουλάχιστον να μην δίνουμε σε άλλους τη δικαιολογία που αναζητούσαν για να συνεχίσουν τον πόλεμο δια αντιπροσώπων, νομίζω ότι θα ήταν μόνο καλό αν αυτό συνέβαινε νωρίτερα παρά αργότερα. Και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να συμβάλλουμε προς αυτή την κατεύθυνση».