Συνέβη σαν Σήμερα το 1822 - Η Μάχη στο Πέτα Άρτας - Η οδυνηρή ήττα των Ελλήνων και Φιλελλήνων - Ποιος ήταν ο κύριος υπεύθυνος της ήττας

 

Στις 4 Ιουλίου 1822 το εκστρατευτικό σώμα των Ελλήνων και φιλελλήνων υπό τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο υπέστη δεινή ήττα στο Πέτα της Άρτας από τους Τουρκαλβανούς του Κιουταχή. Ήταν μία από τις καταστροφικότερες ήττες των Ελλήνων κατά τη διάρκεια του Αγώνα της Ανεξαρτησίας, η οποία προέκυψε από το έλλειμμα ηγεσίας, τα λάθη τακτικής, αλλά και από το υπέρτερο και το αξιόμαχο των δυνάμεων του εχθρού.

Η εκστρατεία Μαυροκορδάτου στην Ήπειρο

Μετά την εξολόθρευση του αποστάτη Αλή Πασά, τον Ιανουάριο του 1822, ο Χουρσίτ Πασάς στράφηκε κατά των Σουλιωτών, που στο μεταξύ είχαν επιστρέψει στις πατρογονικές τους εστίες. Έχοντας στη διάθεσή του 14.000 Τουρκαλβανούς, ο απεσταλμένος του Σουλτάνου άρχισε να τους πολιορκεί στην Κιάφα, όπου οι αμυνόμενοι δεν ξεπερνούσαν τους 1.000 άνδρες.

Συμφέρον για τον Αγώνα ήταν η διατήρηση της επαναστατικής εστίας στην Ήπειρο, καθότι στην ξηρά η κατάσταση δεν ήταν ευχάριστη. Η επανάσταση είχε καταπνιγεί στη Μακεδονία, τον Όλυμπο και την Εύβοια, το δε ενδιαφέρον των Τούρκων στρεφόταν πλέον στη Δυτική Ελλάδα, αλλά και στην Πελοπόννησο με την επικείμενη εκστρατεία του Δράμαλη.

Η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε τότε την αποστολή βοήθειας, την οποία ανέλαβε να φέρει εις πέρας αυτοπροσώπως ο πρόεδρος του Εκτελεστικού (πρωθυπουργός) Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος καίτοι ήταν άκαπνος και δεν διέθετε την παραμικρή πολεμική πείρα. Κύριος σύμβουλός του ήταν ο γερμανός φιλέλληνας στρατιωτικός Κάρολος Νόρμαν (Καρλ φον Νόρμαν-Έρενφελς).

Το εκστρατευτικό σώμα που συγκροτήθηκε αρχικά στην Κόρινθο αποτελείτο από 1.000 Πελοποννήσιους, 500 Μανιάτες υπό τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, 300 Επτανήσιους υπό τον Σπύρο Πανά, 300 άνδρες του τακτικού στρατού υπό τον συνταγματάρχη Πιέτρο Ταρέλα (Πέτρος Ταρέλας για τους Έλληνες) και μία διλοχία φιλελλήνων υπό τον Ιταλό συνταγματάρχη Αντρέα Ντάνια (Ανδρέας Δάνιας για τους Έλληνες).

Το εκστρατευτικό σώμα διεκπεραιώθηκε από την Πελοπόννησο στο Μεσολόγγι κι εκεί ο Μαυροκορδάτος αποφάσισε λανθασμένα να διασπάσει τις ισχνές δυνάμεις του. Καταρχάς έστειλε τους Μανιάτες υπό τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη στο Φανάρι (στο βόρειο τμήμα του Αμβρακικού) με σκοπό να βοηθήσουν τους πολιορκούμενους Σουλιώτες και για τον ίδιο λόγο τον Μάρκο Μπότσαρη μέσω των Πέντε Πηγαδίων.

Στις 4 Ιουνίου, ο Μαυροκορδάτος με το υπόλοιπο στράτευμα προέλασε βραδέως μέσω της κοιλάδας του Αχελώου για να δώσει καιρό τους στερεοελλαδίτες οπλαρχηγούς (Μπακόλας, Βαρνακιώτης, Ίσκος, Βλαχόπουλος κ.ά.) να οργανωθούν και να τον ακολουθήσουν. Στις 10 Ιουνίου, ο Νόρμαν σημείωσε μία απρόσμενη επιτυχία κατά του τουρκικού ιππικού στο Κομπότι της Άρτας, δημιουργώντας ελπίδες για την αίσια έκβαση της επιχείρησης. Στις 29 Ιουνίου, όμως, οι Τούρκοι νίκησαν τα ελληνικά σώματα στην Πλάκα και ο Μάρκος Μπότσαρης μόλις διασώθηκε.

Η Μάχη του Πέτα

Η κύρια δύναμη του εκστρατευτικού σώματος Μαυροκορδάτου, αποτελούμενη από 2.000 άνδρες και δύο κανόνια, κατευθύνθηκε προς το χωριό Πέτα, βορειοανατολικά της Άρτας. Η τοποθεσία ήταν κατάλληλη για την αντιμετώπιση του εχθρού, καθώς περιβαλλόταν από αλλεπάλληλες σειρές υψωμάτων. Η ελληνική παράταξη είχε την ακόλουθη διάταξη: Στην πρώτη γραμμή άμυνας, τον δεξιό τομέα κατείχαν οι Επτανήσιοι του Πανά, το κέντρο οι άνδρες του τακτικού στρατού υπό τον Ταρέλα και τον αριστερό η διλοχία των φιλελλήνων υπό τον Αντρέα Ντάνια. Στη δεύτερη σειρά άμυνας, τη δεξιά πλευρά κατείχε ο ανδρείος οπλαρχηγός Γώγος Μπακόλας, το κέντρο ο Γεώργιος Βαρνακιώτης και την αριστερά ο Μάρκος Μπότσαρης. Οι οπλαρχηγοί Ανδρέας Ίσκος και Αγγελής Γάτσος ήταν επικεφαλής των εφεδρικών δυνάμεων

Ο Μαυροκορδάτος στρατοπέδευσε στη Λαγκάδα του Μακρυνόρους, έχοντας ως φρουρά τους άνδρες των οπλαρχηγών Θεοδωράκη Γρίβα και Γιαννάκη Ράγκου. Στο μεταξύ το ελληνικό στράτευμα αντί να αυξάνει, μειωνόταν. Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης με τον Παναγιώτη Γιατράκο αποχώρησαν με τους Πελοποννήσιους, διαμαρτυρόμενοι για την απροθυμία των ντόπιων να ενταχθούν στο ελληνικό στρατόπεδο, όπως και αρκετοί από τους Μανιάτες του Μαυρομιχάλη, επειδή δεν τους καταβάλλονταν οι μισθοί.

Ιδιαίτερη αμυντική οργάνωση της τοποθεσίας δεν είχε γίνει. Οι φιλέλληνες στηριγμένοι στη στρατιωτική τους εμπειρία, δεν δέχτηκαν τις υποδείξεις των ελλήνων οπλαρχηγών για την κατασκευή ταμπουριών και γενικά τους αντιμετώπιζαν περιφρονητικά. Σύμφωνα με τον ιστορικό Σπυρίδωνα Τρικούπη, ο Ντάνια φέρεται να είπε στον Μπακόλα «Ημείς έχομεν τα στήθη μας για προμαχώνα» και ο Ταρέλα στον Αλεξάκη Βλαχόπουλο «Ηξεύρομεν και ημείς να πολεμώμεν».

Την αυγή της 4ης Ιουλίου 1822, ο Ρεσίτ Πασάς, γνωστότερος ως Κιουταχής, μαζί με τον πασά της Άρτας Ισμαήλ Πλιάσα με 6.000 έως 8.000 άνδρες επιτέθηκε κατά των Ελλήνων στο Πέτα. Οι πρώτες κατά μέτωπο επιθέσεις των Τουρκαλβανών αποκρούστηκαν από τους Έλληνες και τους φιλέλληνες της πρώτης γραμμής άμυνας μολονότι ήσαν λιγότεροι και πολεμούσαν χωρίς να είναι ταμπουρωμένοι. Οι επιτιθέμενοι όμως, καθώς διέθεταν υπέρτερες δυνάμεις, ενήργησαν κυκλωτική κίνηση σε όλες τις πλευρές της ελληνικής παράταξης. Ιδιαίτερα άστοχη θεωρήθηκε η κίνηση του Μπακόλα ν’ αφήσει να διέλθει μέσα από τις ελληνικές γραμμές η τουρκική εμπροσθοφυλακή, προκειμένου να την κυκλώσει και να την αφανίσει. Οι αμυνόμενοι αιφνιδιάστηκαν και προκλήθηκε σύγχυση και ταραχή, όταν κάποιοι άρχισαν να κραυγάζουν «Προδοσία! Προδοσία!». Οι Τούρκοι αναθάρρησαν, επιτέθηκαν με μεγαλύτερη ορμή και με την καθοριστική συμβολή του ιππικού κατόρθωσαν να συντρίψουν τους Έλληνες.

Ιδιαίτερα πρέπει να τονιστεί η γενναιότητα των φιλελλήνων και του τακτικού στρατού. Αυτοί σχημάτισαν το περίφημο «τετράγωνο» της Ναπολεοντείου τακτικής («Bataillon Carré») και έπεσαν μέχρις ενός (Ντάνια, Ταρέλα, Μιρζέφσκι, Μινιάκ κ.ά.). Σοβαρά τραυματίστηκε ο Κάρολος Νόρμαν, ο οποίος ανήγγειλε τη μεγάλη συμφορά στον Μαυροκορδάτο με την περίφημο φράση «Πρίγκιψ!, τα πάντα απωλέσαμεν πλην της τιμής!». Συνολικά στη μάχη του Πέτα σκοτώθηκαν τα ⅔ των φιλελλήνων, οι μισοί Επτανήσιοι με τον αρχηγό τους Σπύρο Πανά ήμισυ και το ⅓ των τακτικών δυνάμεων. Μεγάλος αριθμός αιχμαλώτων υπέστη απάνθρωπα βασανιστήρια στην Άρτα και όσοι επέζησαν εκτελέστηκαν. Οι νεκροί αριθμητικά ξεπέρασαν τους 400 για την ελληνική πλευρά και για τον εχθρό τους 600. Μπορεί να ήταν περισσότεροι οι νεκροί του εχθρού, αλλά ο Κιουταχής είχε πετύχει τον σκοπό του, να εκμηδενίσει τον στρατό του Μαυροκορδάτου.

Την ίδια ημέρα με τη μάχη του Πέτα, ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης με τους λιγοστούς άνδρες του δέχθηκε επίθεση από 3.000 Τουρκαλβανούς στη Σπλάντζα Φαναρίου (σημερινή Αμμουδιά Πρεβέζης) κι έπεσε ηρωικά μαχόμενος.

Τα επακόλουθα της ήττας

Μετά την καταστροφή στο Πέτα χάθηκε κάθε ελπίδα για τους Σουλιώτες. Οι υπερασπιστές της Κιάφας αντέστησαν μέχρι τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, οπότε αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν. Ο Ομέρ Βρυώνης τους επέτρεψε να αναχωρήσουν με τις οικογένειές τους και να εγκατασταθούν στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα.

Μετά την πτώση του Σουλίου, μοναδικός προμαχώνας της Επανάστασης έμεινε το Μεσολόγγι, στο οποίο κατέφυγε ο Μαυροκορδάτος μετά του Μάρκου Μπότσαρη και των άλλων λειψάνων του Πέτα. Ο Κιουταχής και ο Ομέρ Βρυώνης θα ενώσουν τις δυνάμεις τους και θα πολιορκήσουν το Μεσολόγγι για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου.

Ο Γώγος Μπακόλας κατηγορήθηκε από κάποιους κύκλους ως προδότης για τα τακτικά του λάθη κατά τη διάρκεια της μάχης του Πέτα, επειδή ήταν γνωστές οι σχέσεις του με τους Τούρκους, αλλά τόσο ο Μαυροκορδάτος όσο και ο Μακρυγιάννης αργότερα φρόντισαν να τον απαλλάξουν από κάθε υποψία. Κύριος υπεύθυνος για την ήττα στο Πέτα θεωρείται ο Αλέξανδρος Μευροκοδάτος.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1418?utm_source=newsletter&utm_medium=email&utm_campaign=sinevi_san_simera&utm_term=2023-07-04

© SanSimera.gr

Ο εξολοθρευτής Μητσοτάκης και οι συνταξιούχοι

Με την επικράτησή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξολόθρευσε έναν πόλο εξουσίας που είχε μεν ως κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και ως εμφανή εταίρο τους ΑΝΕΛ, αλλά ως αφανή εταίρο είχε ένα κομμάτι της ΝΔ, αυτό που εύστοχα είχε αποκαλέσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος «τρίτη συνιστώσα» της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου

Ανδρέας Στασινός

Πολλά ακούμε και διαβάζουμε για το πραγματικό τέλος της Μεταπολίτευσης μετά το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα. Αλλά είναι αλήθεια ότι για πρώτη φορά η διαπίστωση αυτή —η οποία έχει γίνει κι άλλες φορές στο πρόσφατο παρελθόν— ανταποκρίνεται απόλυτα στην πραγματικότητα, όπως αυτή διαμορφώθηκε με το νέο πολιτικό σκηνικό που προέκυψε από τις κάλπες. 

Μαζί με το τέλος της Μεταπολίτευσης έχουμε και το τέλος ενός πόλου εξουσίας που διαμορφώθηκε την περίοδο της κρίσης και ο οποίος δεν είχε παραταξιακά, αλλά «διαπαραταξιακά» χαρακτηριστικά. Ο πόλος αυτός είχε ως κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, ως εμφανή εταίρο τους ΑΝΕΛ και ως αφανή εταίρο ένα κομμάτι της ΝΔ, αυτό που εύστοχα είχε αποκαλέσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος «τρίτη συνιστώσα» της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου. 

Αυτός ο πολυσχιδής πόλος εξουσίας λειτούργησε άλλοτε φανερά και άλλοτε στο παρασκήνιο σε αρκετές κρίσιμες φάσεις. Το κύριο χαρακτηριστικό του γνώρισμα ήταν η αλληλεγγύη ανάμεσα σε αυτούς που τον συγκροτούσαν και η δυνατότητα τους να συνδυάζουν τον λαϊκισμό με το θεσμικό κύρος, πράγμα δύσκολο και ιδιαιτέρως απαιτητικό, αλλά που εξασφάλιζε ευρύτατη αποδοχή. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπήρξε εξαρχής βασικός αντίπαλος αυτού του πόλου εξουσίας. Κυρίως γιατί αποφάσισε έγκαιρα, σε εντελώς «ανύποπτο» χρόνο, να συγκρουστεί με νοοτροπίες και συμπεριφορές που δυνάμωναν τον συγκεκριμένο πόλο ή τον υπηρετούσαν. Η πρώτη του ευθεία σύγκρουση ήταν η άρνησή του να ψηφίσει τον προερχόμενο από τη ΝΔ Προκόπη Παυλόπουλο ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όταν τον πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ η ΝΔ τον ψήφισε, ο κ. Μητσοτάκης είπε «όχι», με το επιχείρημα ότι ως υπουργός Εσωτερικών της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή ο Παυλόπουλος ακολούθησε πολιτική υπερβολικών προσλήψεων στο Δημόσιο. Η σύγκρουση ολοκληρώθηκε όταν έληξε η προεδρική θητεία του και ο κ. Μητσοτάκης, αντί να προτείνει την ανανέωση της, υπέδειξε για το αξίωμα την Κατερίνα Σακελλαροπούλου. 

Η εκλογή του κ. Μητσοτάκη στην προεδρία της ΝΔ, κόντρα στον Βαγγέλη Μεϊμαράκη που είχε τη στήριξη του κ. Καραμανλή, ήταν ένα δεύτερο –ακόμη μεγαλύτερο– βήμα οικοδόμησης του δικού του πόλου εξουσίας, στον οποίο ένα μέρος της ΝΔ ήταν τουλάχιστον επιφυλακτικό, αν όχι εχθρικό. Η συνέχεια τον δικαίωσε πανηγυρικά. Δύο φορές Πρωθυπουργός και αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος στην Κεντροδεξιά, ο κ. Μητσοτάκης δεν δίστασε να κάνει ανοίγματα στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, τα οποία προκαλούσαν «αλλεργία» σε ένα κομμάτι της ΝΔ, το οποίο πάντα συμπαθούσε τον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο από το ΠΑΣΟΚ. 

Με τον εκλογικό του θρίαμβο ο κ. Μητσοτάκης ουσιαστικά «τελείωσε» τον άλλο πόλο, αυτόν τον πολυσχιδή και τόσο… μπερδεμένο. Η παραίτηση Τσίπρα, όμως, ήρθε να επιβεβαιώσει με τον πιο συμβολικό τρόπο την επικράτηση του κ. Μητσοτάκη. 

Με πολιτικούς όρους ο Πρωθυπουργός αποδεικνύεται «terminator» (εξολοθρευτής) για τους πολιτικούς αντιπάλους του, εντός, εκτός και επί τα αυτά! Τους στέλνει σε πρόωρη συνταξιοδότηση.

 Πηγή: Protagon.gr

 

Ύψιστος νόμος, η σωτηρία της Πατρίδας ΜΑΣ! : - Ζητείται επειγόντως ΕΝΤΙΜΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ για ΗΓΕΤΗΣ! - Η Ελλάδα δεν κλυδωνίζεται! - Έχει βρει σε ύφαλο και Βυθίζεται !!

 

 Υπέρ της πατρίδος το παν!

Η κατάσταση σε μια χώρα δεν επιδέχεται πολλές ερμηνείες. Αν κάποιος κάνει τον κόπο και πειθαρχήσει συναισθηματικά ώστε να εξετάσει αμερόληπτα τα δεδομένα, μπορεί να αντιληφθεί αν η εθνική ναυς ακολουθεί τη σωστή ρότα ή αν κλυδωνίζεται επικίνδυνα και τα στεγανά της πλημμυρίζουν με θαλασσόνερα.

Η Ελλάδα δεν κλυδωνίζεται. Έχει βρει σε ύφαλο. Βυθίζεται. Η οικτρή κατάληξη που δείχνει ότι θα έχει το συλλογικό ταξίδι οφείλεται στους ανίκανους, ανέμπνευστους, ανεπάγγελτους, αποκομμένους από την κοινωνία, ετερόφωτους και ξενόδουλους καπετάνιους. Η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες πάσχει από ηγεσία. 

Εκεί όπου θα έπρεπε να υπάρχει πνευματικό και ηθικό εκτόπισμα και να φωτοβολεί η αρετή, χάσκει μέλαινα η οπή της χειριστοκρατίας, του κομματισμού, της αμηχανίας απέναντι και στα έκτακτα γεγονότα και στην καθημερινότητα των πολιτών.
Η πατρίδα μας χάνεται σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση και οι θολές φιγούρες των πνευματικά ολίγιστων προσπαθούν να συγκαλύψουν την τραγική αλήθεια με μπαγιάτικες δημοκοπίες και αφόρητα κλισέ που έχουν ξεπεραστεί εδώ και καιρό σ' Ανατολή και Δύση.

Το κράτος καταρρέει, οι πολίτες εγκαταλείπουν τη χώρα την ίδια στιγμή που πραγματοποιείται εποικισμός από αλλόφυλα και αλλόθρησκα στοιχεία. Ο πληθυσμός φθίνει. Η αχρηστία της πολιτικής ηγεσίας μάς έχει φτάσει σε σημείο να μετράμε απώλειες πολέμου σε ειρηνική περίοδο! Περίπου στο εκατομμύριο υπολογίζονται εκείνοι που λόγω της οικονομικής κρίσης μετανάστευσαν στο εξωτερικό για το μεροκάματο. Η υπογεννητικότητα αποξηραίνει τον εθνικό κορμό και δίπλα η Τουρκία θεριεύει κι αγριεύει. 
Εθνική κυριαρχία δεν ασκείται. Ακόμα και για τα φραγκοδίφραγκα πρέπει πρώτα να δώσουν άδεια οι ξένοι, που βιάζονται να εκποιηθεί ό,τι έχει και δεν έχει το καθημαγμένο κράτος.

Οι Έλληνες έχουν αφεθεί τόσο στην τύχη τους ώστε μια πλημμύρα πνίγει δεκάδες, μια πυρκαγιά προκαλεί εκατόμβη και η εγκληματικότητα σαρώνει κάθε τετραγωνικό εκατοστό της επικράτειας. 

Για όλα τα παραπάνω και πολύ περισσότερα χρειάζεται επειγόντως ΗΓΕΤΗΣ! Η Ελλάδα έχει την άμεση ανάγκη ενός αναστήματος σαν αυτό του Καποδίστρια, που θα αναλάβει τα ηνία της πολιτικής εξουσίας και θα περισώσει ό,τι μπορεί να περισωθεί δίνοντας θάρρος, έμπνευση και το δικό του καλό προσωπικό παράδειγμα στον φιλότιμο λαό μας. Να τα γκρεμίσει όλα και να τα χτίσει όλα από την αρχή.

Στην κατ' ευφημισμόν πνευματική "ελίτ" της Ελλάδας, που πάντα εξαρτάται από το δημόσιο χρήμα, αρέσουν τα μισόλογα, οι υπεκφυγές και οι δημόσιες σχέσεις με όσους έχουν καταστρέψει έθνος και λαό. Γι' αυτό προσπαθεί να περάσει την παραπλανητική ιδέα ότι "φταίει το σύστημα". 
Εωσφορικής συλλήψεως σοφιστεία ετούτο. Λες και το περιβόητο «σύστημα» φτιάχτηκε από μόνο του ή προσγειώθηκε εν μέσω νεφέλης στην Ελλάδα. 

Αυτό το "σύστημα" το σκαρφίστηκαν άνθρωποι:

>. Και τους νόμους περί ευθύνης υπουργών

>. Και τα προνόμια των συνδικαλιστών 

>. Και τη μη λογοδοσία του Δημοσίου προς τους πολίτες. 

Κυβερνητικά στελέχη περικύκλωσαν με νομοσχέδια, προεδρικά διατάγματα και συνταγματικά άρθρα τούς πολίτες και πήραν πράσινο φως από τους πρωθυπουργούς για να το κάνουν αυτό. 

Οι άνθρωποι που πρωταγωνίστησαν στην παρακμή έγραψαν και υπέγραψαν την καταδίκη μας και αυτοί πρέπει να εξοβελιστούν από τον δημόσιο βίο. Αλλάζοντας τα πρόσωπα αλλάζει και το "σύστημα". 

Μόνο ένας νέος, πραγματικός ηγέτης με εθνικό σχέδιο, γνώσεις, ηθική και πολιτική υπεροχή, έξωθεν καλή μαρτυρία και εμπεριστατωμένη άποψη για τον διεθνή περίγυρο της Ελλάδας θα μπορούσε να μας βγάλει από τη λάσπη που μας πνίγει, να μας γλιτώσει από τη λαίλαπα των μετρίων που αυτοσυστήνονται ως... αρχηγοί και οι άλλοι κάνουν πως τους πιστεύουν. Η πικρή αλήθεια είναι ότι με τους υπάρχοντες έχουμε φτάσει όχι στο παρά πέντε, αλλά στο και πέντε της Ιστορίας. 

Ένας ικανός κυβερνήτης θα μπορούσε να κάνει πολλά για την Ελλάδα, αν είχε και τις δυνατότητες για να το πράξει - χωρίς εμπόδια τυπικού χαρακτήρα. Χωρίς να του δένουν τα χέρια οι νόμοι (κυρίως της Μεταπολίτευσης) που συγκαλύπτουν τη διαφθορά. Να μπορέσει, πριν απ' όλα, να διευκολύνει τις Αρχές να απονείμουν δικαιοσύνη για όλα όσα έχουν διαπράξει σε βάρος του Ελληνισμού οι επίορκοι εκλεγμένοι και μη. Να έχει έκτακτες εξουσίες ώστε να στείλει για τα περαιτέρω όλους εκείνους που καλύπτουν σήμερα τον παράνομο πλουτισμό τους και τα άλλα εγκλήματά τους πίσω από παραγραφές και νομικίστικα τερτίπια. Να ξαναφτιάξει τη χώρα σε σωστά θεμέλια. Χωρίς κομματικές αγκυλώσεις, χωρίς χωροταξικές παρανομίες και, κυρίως, να βάλει τέλος στην ανομία.

Ύψιστος νόμος, η σωτηρία της πατρίδας! 

Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Όμως, για να μπορέσει να τα γκρεμίσει όλα και να τα ξαναχτίσει, πρέπει να έχει υπερεξουσίες που δεν προβλέπονται από το υπάρχον πολίτευμα. Εκτός κι αν στηριχθεί διακομματικά και με ευρύτατη πλειοψηφία, για να σωθεί ό,τι σώζεται. 

Όμως τα υπάρχοντα κόμματα δεν έχουν δείξει τέτοια διάθεση. Νοιάζονται μόνο για τη νομή της εξουσίας. Η εύρεση εθνικού κυβερνήτη αντάξιου της ελληνικής Ιστορίας δεν είναι απλά μια ευχή, αλλά προϋπόθεση επιβίωσης στον σκληρό κόσμο μας. Και μια τέτοια προσωπικότητα θα έπρεπε να στηριχτεί από όλους. Για την ώρα, μια τέτοια μορφή δεν φαίνεται στον ορίζοντα...

ΟΠΕΚΕΠΕ: - Ο πρώτος διδάξας στις παράνομες επιδοτήσεις

 

Αποκαλύπτουμε με ντοκουμέντα πως ο Μητσοτάκης πριν γίνει πρωθυπουργός ήταν ο «Φραπές» των «μαύρων» ευρωπαϊκών ενισχύσεων αλά ΟΠΕΚΕΠΕ το 2001-2003.

Στην πρώτη και μοναδική του δουλειά στον ιδιωτικό τομέα τον «τσίμπησαν» με τη γίδα στην πλάτη, όμως και τότε πλήρωσε τα σπασμένα ο ελληνικός λαός

Προτού το πανελλήνιο μάθει για τον «Φραπέ» του ΟΠΕΚΕΠΕ υπήρχε ένας άλλος «σύντεκνος», πολύ διασημότερος, που έδειχνε τον δρόμο για τις παράνομες ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Πριν από σχεδόν 20 χρόνια ο τότε βουλευτής της Ν.Δ. και σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης γινόταν ο πρώτος διδάξας στα κόλπα με τις ευρωπαϊκές ενισχύσεις και πιανόταν με τη γίδα στην πλάτη. 

Οι ομοιότητες των δύο σκανδάλων, τότε και τώρα, για τη δράση του «Φραπέ» Μητσοτάκη είναι σοκαριστικές. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με την παρέμβασή του στον Σημίτη είχε βρει δουλειά στον Κυριάκο, πριν αυτός εκλεγεί βουλευτής, σε μια θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας, την Iven Καινοτόμες Επιχειρήσεις Α.Ε. Ο νεαρός Μητσοτάκης είχε διοριστεί με το «καλημέρα» ως πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος. Είναι μία από τις θυγατρικές της Εθνικής Τράπεζας με την οποία ενεπλάκη. 

Ο Κυριάκος, που δεν ήταν ακόμη βουλευτής τότε, οδήγησε στη χρεοκοπία την εταιρία και κατηγορήθηκε για παράνομες επιδοτήσεις από ευρωπαϊκά κονδύλια. Η υπόθεση βγήκε στο φως το 2008, όταν ήδη ήταν βουλευτής από το 2004, αλλά η αίτηση ασυλίας απορρίφθηκε το 2009. 

Στο βιογραφικό του ο Μητσοτάκης καμώνεται πως έχει δουλέψει στον ιδιωτικό τομέα, κάτι που συνέβη μόνο μία φορά, κι αυτήν με βύσμα του πατέρα του. Ακόμα, όμως, κι έτσι, φαλίρισε την εταιρία με τα παιχνίδια του και η θυγατρική της Εθνικής βρέθηκε να έχει μοιράσει παρανόμως ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και να τρέχει να καλύψει τα ελλείμματα. 

Μια άλλη ενδιαφέρουσα συγκυρία είναι ότι ο «Φραπές» Γιώργος Ξυλούρης ήταν άνθρωπος της οικογένειας Μητσοτάκη διά κουμπαριάς. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, όπως αποκαλύφθηκε τώρα, είχε παντρέψει τον αδελφό του «Φραπέ», τον Μανώλη Ξυλούρη.

Στις 13 Οκτωβρίου 2008 τα «Νέα» είχαν δημοσιεύσει θέμα με τίτλο «Ανοιχτοί λογαριασμοί του Κυριάκου Μητσοτάκη με τη Δικαιοσύνη». Στο ρεπορτάζ αναφέρεται πως η Δικαιοσύνη έχει ζητήσει την άρση της ασυλίας τού τότε νεόκοπου βουλευτή «για υπόθεση απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Την ποινική εμπλοκή του Μητσοτάκη αποκάλυψε στις 12 Οκτωβρίου το «Έθνος της Κυριακής». Σύμφωνα με την εφημερίδα, «προέκυψαν επιβαρυντικά στοιχεία που «έδειξαν» απάτη εις βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που συνδέεται με λανθασμένες και παράνομες επιδοτήσεις την περίοδο 2001-2003 στο πλαίσιο του Γ΄ ΚΠΣ από μη νόμιμους χειρισμούς και ενέργειες της εταιρίας Ιven Α.Ε., στην οποία ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος».

Το σκηνικό που περιγράφεται πριν από 17 χρόνια για τον σημερινό πρωθυπουργό θυμίζει όσα συμβαίνουν σήμερα με τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. 

Εκείνο το δημοσίευμα των «Νέων» έδινε κι άλλες λεπτομέρειες, όπως τον λόγο που η εταιρία φαλίρισε επί διοίκησης Μητσοτάκη και πώς η Εθνική Τράπεζα επέστρεψε την κοινοτική επιδότηση της θυγατρικής της επί Κυριάκου: 

«Η υπόθεση, στο επίκεντρο της οποίας βρέθηκε ο Κ. Μητσοτάκης, έφθασε στη Δικαιοσύνη επί των ημερών της ΝΔ. “Για λόγους που μόνο οι ίδιοι γνωρίζουν, στελέχη της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και Τεχνολογίας, μετά τις εκλογές του 2004, αμφισβήτησαν την όλη επιχειρηματική λογική της Ιven, με το επιχείρημα ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που στήριζε δεν ήταν καινοτόμες. Η τελική κατάληξη της υπόθεσης ήταν να τεθεί σε εκκαθάριση η επιχείρηση, και η Εθνική Τράπεζα να επιστρέψει στο Ελληνικό Δημόσιο όλη την κοινοτική επιδότηση που είχε λάβει. Κάποιοι έκριναν απαραίτητο να στείλουν την υπόθεση στη Δικαιοσύνη για τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών” αναφέρει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του ο Κ. Μητσοτάκης».

Στην «Καθημερινή», στις 14 Οκτωβρίου 2008, διαβάζαμε πως «στα χέρια του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Σωτ. Χατζηγάκη βρίσκεται η δικογραφία για την υπόθεση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, όταν ο νυν βουλευτής της Ν.Δ. διετέλεσε από το 2000-2003 πρόεδρος του Δ.Σ. της Iven, με αντικείμενο κοινοτικό πρόγραμμα ενίσχυσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων (πρόγραμμα ΕΛΕΥΘΩ)».

«Κατά πληροφορίες», αναφέρει ακόμα η «Καθημερινή», «ο βουλευτής κατηγορείται για πράξεις που σχετίζονται με απάτη εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ε.Ε., καθώς ως πρόεδρος της εταιρίας φέρεται να προχώρησε σε λανθασμένες και παράνομες επιδοτήσεις εταιριών που δεν πληρούσαν τις απαιτούμενες προδιαγραφές, στο πλαίσιο του Γ΄ ΚΠΣ».

Ο Μητσοτάκης δήλωσε ακόμα τότε πως «το να ανάγεται μία διαφωνία για το τι συνιστά καινοτομία σε ποινική υπόθεση ανήκει στη σφαίρα του παραλογισμού, πόσω μάλλον όταν από αυτήν την ιστορία το Ελληνικό Δημόσιο και η Ε.Ε. δεν ζημιώθηκαν ούτε κατά ένα ευρώ». 

Στις 14 Ιανουαρίου 2009 συζητήθηκε στη Βουλή η αίτηση άρσης ασυλίας του Μητσοτάκη. Το αδιανόητο είναι πως στα πρακτικά διαβάζουμε για την ψηφοφορία ότι «στο ψηφοδέλτιο θα αναγράφει κάθε συνάδελφος το όνομά του. με την ψηφοφορία να είναι ονομαστική. και στη συνέχεια θα παραδίδει το ψηφοδέλτιο στον συνάδελφο κ. Ελευθέριο Αυγενάκη από τη Ν.Δ., στον Παναγιώτη Μπεγλίτη από το ΠΑΣΟΚ κ.λπ.». Το να συνυπάρχουν το 2009 καθ’ οιονδήποτε τρόπο στα πρακτικά της Βουλής για μια υπόθεση με παράνομες ευρωπαϊκές επιδοτήσεις ο Μητσοτάκης με τον Αυγενάκη ξεπερνά κάθε σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Μόνο ο «Φραπές» λείπει… Στη συνέχεια, μάλιστα, ο Αυγενάκης βγάζει και λόγο. Η αίτηση ασυλίας Μητσοτάκη τελικά απορρίφθηκε με 203 ψήφους κατά, 2 υπέρ και 10 «παρών». 

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. εμφανιζόταν για σχεδόν τέσσερα χρόνια ως διευθύνων σύμβουλος της Εθνικής Επιχειρηματικών Συμμετοχών του ομίλου της Εθνικής. Ο Κυρ. Μητσοτάκης παραιτήθηκε από τη θέση του διευθύνοντος συμβούλου το 2003. Η εταιρία που χρεοκόπησε ήταν υπό τη διαχείριση του NBG Greek Fund. 

Βασίλης Γαλούπης

   

https://www.dimokratia.gr/

Από Νίκη σε Νίκη η Κυβέρνηση: - Χειρότεροι από την μνημονική περίοδο οι πραγματικοί μισθοί και οι συντάξεις

Τα μνημόνια έφυγαν αλλά η κατηφόρα των μισθών και των συντάξεων συνεχίζεται.

Η έρευνα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ έρχεται να αποδείξει πως ο πραγματικός μισθός στην Ελλάδα του 2025 είναι μικρότερος από τα «μαύρα» χρόνια της χρεοκοπίας και των μνημονίων.

Τα στοιχεία αποκαλυπτικά:

– Το 2013 και ενώ έχουν έρθει μειώσεις μισθών και έχει επιβληθεί o υποκατώτατος, η πραγματική αξία του μισθού ήταν στο 75,1% σε σχέση με το 2009.

– Το 2015 και εν μέσω δημοψηφίσματος που η χώρα ήταν στα όρια της χρεοκοπίας και είχαν επιβληθεί capital controls, ο μισθός ήταν στο 74,2%.

– Το 2018 που ολοκληρώθηκε η δανειακή σύμβαση, μισθός αντιστοιχούσε στο 68,1% του μισθού του 2009.

– Το 2024 που η χώρα είναι στις αγορές και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι μιλούν για σταθερότητα και ανάπτυξη, ο πραγματικός μισθός αντιστοιχεί στο 67,2% του πραγματικού μισθού του 2009.

Οι μισθοί  και οι συντάξεις ανεβαίνουν, η τσέπη αδειάζει

Πολίτες σημειώνουν:

«Δεν φτάνει για να περάσουμε τον μήνα ολόκληρο».

Ο μισθός και οι συντάξεις των Ελλήνων και των Ελληνίδων δεν είναι αρκετός για να καλύψει τις βασικές ανάγκες. Στέγαση και ακρίβεια «ξεζουμίζουν» το πορτοφόλι των πολιτών.

Και όλα αυτά, ενώ την περίοδο 2019 – 2024 η παραγωγικότητα των εργαζομένων αυξήθηκε κατά 1,2% αλλά το πραγματικό μέσο ημερομίσθιο μειώθηκε κατά 4,7%.

Δηλαδή, η αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας δεν συνοδεύτηκε από αντίστοιχη ενίσχυση των αμοιβών των εργαζομένων.

πηγήhttps://www.megatv.com/2025/06/22/akriveia-xeiroteroi-apo-tin-mnimoniki-periodo-oi-pragmatikoi-misthoi/

ΟΠΕΚΕΠΕ: - Τους ξεφτίλισε ο Κουτσούμπας: - «Πας τις λαχών αρχίδιον!!!»

 Δεν είναι η πρώτη και μάλλον ούτε η τελευταία φορά, που ο Δημήτρης Κουτσούμπας γίνεται viral στα social media, λόγω κάποιας ατάκας που χρησιμοποίησε στη Βουλή.

Συνεχίζοντας, λοιπόν, την «παράδοση», ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έδωσε και νέο «υλικό», αυτήν τη φορά με αφορμή τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.

«Η μεγάλη κομπίνα είναι το ίδιο το καθεστώς των επιδοτήσεων, που εντείνει την καταλήστευση των μικρών αγροτών προς όφελος των μεγαλοϊδιοκτητών, καθώς το κριτήριο είναι όχι η πραγματική παραγωγή, αλλά η έκταση της επιλέξιμης γης. Οι επιδοτήσεις των δισεκατομμυρίων που διαφημίζουν οι υπουργοί, δεν είναι παρά τα “τριάκοντα αργύρια” για την τεράστια κλοπή των αγροτών. Δεν είναι χρήματα της ΕΕ, αλλά προέρχονται από το ξεζούμισμα όλων των λαών της Ευρώπης» υπογράμμισε μεταξύ άλλων στη Βουλή, προσθέτοντας ότι έτσι ένα «ιδιωτικοποιημένο σύστημα πληρωμών των αγροτικών επιδοτήσεων εξελίχθηκε σε ένα κακοφορμισμένο απόστημα συμμορίας επιτηδείων».

Την «έκπληξη» όμως τη φύλαξε για το τέλος της ομιλίας του, χρησιμοποιώντας μία αρχαιοελληνική φράση από τις Όρνιθες του Αριστοφάνη.

«Κοιμηθείτε λοιπόν τον ύπνο του δικαίου για όλα αυτά, μέχρι η διαφθορά και η σαπίλα να ξεχειλίσουν και να σας πνίξουν.

Και για να θυμηθούμε τον αρχαίο Αριστοφάνη στους Όρνιθες:

‘Πας τις λαχών αρχίδιον, είτα βούλεται αρπάσαι τι…’

Δηλαδή στα νεοελληνικά:

‘Μόλις κάποιος πάρει την παραμικρή εξουσία, αμέσως μετά αυτό που επιδιώκει είναι να αρπάξει, να βουτήξει κάτι…’.

Κι εσείς αρπάξατε ήδη πολλά! Χαίρετε!».

ΠΗΓΉ: https://www.ieidiseis.gr/parapolitika/529136/pas-tis-lachon-archidion-viral-i-ataka-toy-koytsoympa-gia-opekepe/

Α. Λατινοπούλου: “Η χαμένη τιμή της Ελληνικής Δικαιοσύνης δεν χάθηκε ολοκληρωτικά”

 Η ελληνική Δικαιοσύνη, τα τελευταία χρόνια, βάλλεται βαρύτατα. Όχι από εξωτερικούς εχθρούς, αλλά από τον ίδιο της τον εαυτό. Αποφάσεις που προκαλούν το κοινό περί δικαίου αίσθημα, ποινές-χάδι, καθυστερήσεις ετών, ευνοϊκές ρυθμίσεις για ισχυρούς. Ο λαός χάνει την εμπιστοσύνη του. Και όταν ο πολίτης παύει να εμπιστεύεται τη Δικαιοσύνη, η Δημοκρατία τρεκλίζει.

Όμως, μέσα στο σκοτάδι, υπήρξε φως.
Η τιμή της Δικαιοσύνης σώθηκε προσωρινά – και όχι από τους θεσμικούς φορείς του κράτους, αλλά από επτά γενναίους Έλληνες Ευρωπαίους Εισαγγελείς, που εργάστηκαν υπό άκρα μυστικότητα, μεθοδικότητα και αυταπάρνηση υπό τις οδηγίες της Γενικής Ευρωπαίας Εισαγγελέως, Λάουρα Κοβέσι.

Αποκάλυψαν το τεράστιο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, μια υπόθεση που έχει ζημιώσει το Ελληνικό Δημόσιο με δισεκατομμύρια ευρώ. Την ώρα που το κράτος κόβει συντάξεις και φορολογεί εξοντωτικά τους πολίτες, κάποιοι έκλεβαν δημόσιο χρήμα και κανείς στην Ελλάδα δεν τολμούσε να τους ακουμπήσει.

Οι επτά αυτοί εισαγγελείς – άνδρες και γυναίκες με ήθος και ψυχικό σθένος – αποτελούν υπόδειγμα λειτουργών, όχι μόνο για τη δικαιοσύνη, αλλά για κάθε δημόσιο λειτουργό της χώρας.

Αξίζουν τιμή. Όχι σιωπή. Όχι κουκούλωμα. Όχι συγκάλυψη.
Οφείλουμε να τους αναγνωρίσουμε δημόσια, ως ελάχιστο φόρο τιμής:

• Μαρία Μαλλούχου – Αντεισαγγελέας Αρείου Πάγου
• Οδυσσέας Τσορμπατζόγλου – Εισαγγελέας Εφετών
• Αμαλία Μπακαλώνη – Εισαγγελέας Εφετών
• Νικόλαος Ορνεράκης – Εισαγγελέας Πρωτοδικών
• Πόπη Παπανδρέου – Εισαγγελέας Πρωτοδικών
• Χαρίκλεια Θάνου – Εισαγγελέας Πρωτοδικών
• Διονύσιος Μουζάκης – Εισαγγελέας Πρωτοδικών

Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ δεν συμμερίζεται τη ρηχή άποψη πως «απλώς έκαναν τη δουλειά τους».
Έκαναν ό,τι δεν τόλμησαν πολλοί άλλοι.
Έδειξαν πως ακόμη και σήμερα, η Δικαιοσύνη μπορεί να σταθεί όρθια, εάν τη σηκώσουν στις πλάτες τους άνθρωποι με πυγμή και αξίες.

Αν το Υπουργείο Δικαιοσύνης δεν τους τιμήσει, θα το κάνουμε εμείς.
Οι πολίτες. Οι σκεπτόμενοι. Οι τίμιοι.

Η ΦΩΝΗ ΛΟΓΙΚΗΣ θα είναι δίπλα σε κάθε λειτουργό που τιμά τον όρκο του.
Χωρίς κομματικά φίλτρα, χωρίς υπολογισμούς, χωρίς φόβο.