Τελικά θα «εκσυγχρονιστούμε»! -«Πρόσωπα, αντιλήψεις και καταστάσεις»

Γράφει ο Σγος (ΤΜΑ) ε.α. Αθανάσιος Μαλέτσικας, της 29ης Σειράς

«Πρόσωπα, αντιλήψεις και καταστάσεις»

Δέκα το βράδι κτυπάει το τηλέφωνο. «Έχεις χρόνο να μιλήσουμε;» «Για σένα πάντα» του απαντώ. Τον άκουσα ενημερωμένο. Κι ανήσυχο. «Αυτοί που μπήκαν μετά το 2014, θα φτάνουν μέχρι Ανθυπασπιστές», …τα λόγια του. Λογικό επακόλουθο για έναν πατέρα ενός Επισμηνία, απόφοιτου της ΣΜΥΑ να ενδιαφέρεται. Ηθική υποχρέωση της αφεντιάς μου να τον ακούσει. Βλέπεις, αυτή είχε μυήσει το παλληκάρι του στο μηχανιλίκι των πετομηχανών. Ο πιτσιρικάς είχε περάσει στη ΣΤΥΑ με τη δεύτερη φορά. Την πρώτη έμεινε εκτός για λίγα μόρια. Είχε περάσει Μηχανολόγος-Μηχανικός στο ΑΤΕΙ Δυτικής Αττικής, αλλά επέλεξε να ξαναδοκιμάσει. Τελικά τα κατάφερε. Μπήκε στη ΣΤΥΑ κι αποφοίτησε από τη ΣΜΥΑ. Μηχανικός στα F-16 σήμερα! Τι να πεις σ΄ αυτό τον πατέρα; Τι να πεις σ΄ αυτόν τον πιτσιρικά; Τελικά αισθάνεσαι απολογούμενος, χωρίς να φταις εσύ πουθενά. Ή μάλλον με μια δεύτερη σκέψη, φταις. Και φταις στο σημείο που ΄΄έφτιαχνες΄΄ ψυχολογικά τον πιτσιρικά να πάει στη ΣΤΥΑ. Απέφυγες όμως τότε να βάλεις αστερίσκους για κάποια πράγματα.
Με αφορμή αυτό το τηλεφώνημα η σκέψη μου πήγε πίσω. Κοντά μισό αιώνα. Πήγε με την ταχύτητα, που μόνο αυτή πετυχαίνει. Πήγε και συνάντησε μέρη, πρόσωπα και καταστάσεις. Αντιλήψεις. Συναισθήματα.

Το ξεκίνησε από το 1977, από τον Μπούστρα. Τον Επγό (ΤΗΛ), Διοικητή της ΣΤΥΑ για πέντε χρόνια. Γι΄ αυτόν, το «καλός μαθητής» ήταν αποτυχία. Συμβιβαζόταν μόνο με το «πολύ καλός». Τον «εξαίρετο», απλά δεν τον κοιτούσε με αγριάδα. «Τεχνικούς βγάζει η Σχολή μου» μας έλεγε, «Όποιος θέλει μένει, όποιος θέλει φεύγει.». Ο Πτέραρχος Διακουμάκος μπροστά του ήταν «ψυχάρα»! Ναι, ο Μπούστρας μας ξέσκισε, αλλά μας διάπλασσε. Μας γέμισε με αυτοπεποίθηση. Ο βαθμός του «Σμηνία» γι΄ αυτόν σήμαινε πολλά. Πάρα πολλά.

Τέλη του ΄80. Σούδα. Υπόλογος στην 345 Μ.Β.΄΄Ψάρακας Σμηνίας ενός έτους με γράσο στα μάτια΄΄, κατά το λεξιλόγιο και την αντίληψη του νυν ΥΕΘΑ, Περί στελεχών των Ε.Δ.. φράση «Είστε αγράμματοι και ανίκανοι να προάγεστε σε Αξιωματικούς», διαχέεται σε όλους τους χώρους της Μοίρας, της Πτέρυγας, της Αεροπορίας, των Ε.Δ.

Οι παλιοί κι οι πιο παλιοί, θα τη θυμούνται. Θα θυμούνται και τον πολιτικό που τη ξεστόμισε. Το θώκο που αυτός κατείχε. Και το κυριότερο, ότι σε αυτή επέμενε.

Ειπώθηκε για τους Υπαξιωματικούς των Ε.Δ. Αντίδραση από την Στρατιωτική Ηγεσία καμία.
«Μα είναι δυνατόν να έχουν ειπωθεί αυτά τα λόγια;», αναρωτιόμασταν όλοι.

Κοιταζόμασταν μεταξύ μας κι απορούσαμε. Θυμάμαι τον Παναγιώτη Πραματιώτη, που τότε μετρούσε δέκα τρία (13) χρόνια στον βαθμό του Ανθυπασπιστή, να πετάει με δύναμη ένα εργαλείο στον αέρα, μέσα στο υπόστεγο της 345 ΜΒ και να ωρύεται. Είχαμε νυκτερινές πτήσεις κι αυτός λουσμένος με υδραυλικό από το κεφάλι μέχρι τα πόδια, δούλευε για να βγάλει τη βλάβη. Φοβήθηκα. Την άλλη μέρα μίλησα στον Γιώργο Διπλαράκη, Αξκό Γραμμής Πτήσεων της 345. Τσαμπουκάς ο τύπος. Ήξερε το Α-7 απ΄ όλες τις μεριές. Στρατιώτης. Τον ζήλευα. Με άκουσε με προσοχή. Κούνησε το κεφάλι του και γέλασε. Μου αφηγήθηκε τα δικά του πρώτα χρόνια. Τη μέχρι τότε σταδιοδρομία του. «Κίτρινη φυλή» μας αποκαλούσαν παλιότερα», μου είπε σε κάποια στιγμή. Νευριασμένα γέλασα κι εγώ. Το ερώτημα στη σκέψη μου συντάχθηκε αυτόματα. Άραγε, ήμουν το νέο «αγράμματο» μέλος, μιας παλιάς «κίτρινης φυλής»; Αυτός το κατάλαβε. Χαμογέλασε. Είχαμε φτάσει στο Νο 12 Shelter της 345. «Επιθεώρησε αυτό για το πρώτο κύμα και μετά πήγαινε στο άλλο, που είναι στο Νο 11 για το δεύτερο κύμα», ήταν τα λόγια του. Κατέβηκα από το Volkswagen και πήρα τον «επαγγελματικό δρόμο», που μόλις μου υπέδειξε ο Διπλαρογιώργης!

Στους κύκλους των Υπαξιωματικών το κλίμα πολύ βαρύ. Η φράση συζητιόταν και στους κύκλους των Αξιωματικών. Εκτός ορισμένων (μάρτυρας ικανοποίησής τους το ελιτίστικο ύφος τους), οι υπόλοιποι, οι περισσότεροι, απορούσαν με τα απαξιωτικά αυτά λόγια. Προς τιμή τους δε, ανοικτά πήραν και θέση. «Αδιανόητο τα αεροπλάνα της προηγούμενης γενιάς, πόσω μάλλον της νέας γενιάς (A-7, το F-1, F-4), να τα συντηρούν «αγράμματοι άνθρωποι».

Ο μισθός μου 9.254 δραχμές. Έβγαζα το μήνα με προκαταβολή. Οι περισσότεροι από εμάς τρώγαμε τα μεσημέρια στη Λέσχη. Τα βραδάκια, πέρα-δώθε βόλτα στο λιμάνι των Χανίων, τρώγοντας στραγάλια για να φουσκώσει το στομάχι μας. Ήθελες δεν ήθελες, το άβολο αίσθημα της υπαρξιακής κρίσης (-λόγω επιλογής σου να πας στη ΣΤΥΑ), σε ακουμπούσε. Άμυνά σου, η δυνατή αγάπη για το «μηχανιλίκι» πάνω στο αεροπλάνο. Την ίδια περίοδο, οι Μηχανικοί στην Ολυμπιακή αμείβονταν με τριπλάσιο και τετραπλάσιο μισθό. Το περιβάλλον λίγο πιο σφιχτά από Αερολέσχη. Η εργασία τους εξίσου σημαντική με τη δική μας. Κάποιοι Έφεδροι Σμηνίες, απόφοιτοι ιδιωτικών σχολών Μηχανικών Αεροσκαφών, που υπήρχαν στις πίστες των Πολεμικών Μοιρών ως βοηθοί, μας τα έλεγαν. Στο ήδη ερώτημα του «αγράμματου μέλους, μιας παλιάς κίτρινης φυλής» προστέθηκε τώρα και το δίλλημα. BOEING ή Α-7; Αυτό κράτησε για καιρό. Τελικά, η μορφή, η γνωστή μορφή με τον μεγάλο αεραγωγό του Α-7, ειδικά όταν αυτό ήταν φορτωμένο νίκησε. Νίκησαν οι μπλε κύκλοι. Νίκησε το «Εθνόσημο»!

1981. Οι σειρήνες της τότε αντιπολίτευσης άρχισαν να ηχούν: «Εμείς μόλις βγούμε, θα σας αποκαταστήσουμε». Πίστευες δεν πίστευες, δεν είχες που αλλού να ακουμπήσεις. Επιπλέον, ήθελες και να τιμωρήσεις, εμμέσως κι αμέσως, αυτόν που σε αποκάλεσε «αγράμματο κι ακατάλληλο να γίνεις Αξκος». Τα έντονα αισθήματα, αυτό της επιβίωσης και της προστασίας της αξιοπρέπειάς σου ως Υπαξιωματικός, ανταγωνιζόταν τις πολιτικές σου καταβολές. Σε κάποιους νίκησαν τα πρώτα, σε κάποιους άλλους …«ηττήθηκαν» τα δεύτερα!

1982. Ο μισθός διπλασιάζεται. Λάδωσε το αντεράκι μου. Στο πάρκινγκ της Λέσχης Υπαξιωματικών, εκεί που άλλοτε έβλεπες μηχανάκια Carelli, Zundapp και Florette, τώρα τη θέση τους είχαν πάρει τα Opel, τα Fiat 128 Sport, τα Minicouper και τα Alfasud της Alfa Romeo. Ένα τέτοιο μπλε αγόρασε ο Άρης κι άφησε το μοτοποδήλατο. Όλα καλά, αλλά η φράση: «Είστε αγράμματοι και ανίκανοι να προάγεστε σε Αξιωματικούς», δεν είχε φύγει από τη σκέψη μου. Μετά από λίγους μήνες, ο τότε Α/ΓΕΑ Ν. Κουρής, θεσμοθετεί θέση Συμβούλου στο Γραφείο του, με το βαθμό του Αρχισμηνία, για θέματα Υπαξιωματικών και Αξκών προερχομένων εξ Υπαξιωματικών.

Πρώτος Σύμβουλός του, ο τότε Αρχισμηνίας Κωνσταντίνου Μάρκος. Ο τελευταίος επισκέπτεται όλες τις Μονάδες της ΠΑ, ακούει και καταγράφει τις ανησυχίες μας για το εξελικτικό, προβλήματα κ.ά. Μας επικοινωνεί τις θέσεις και προθέσεις του Α/ΓΕΑ.
Ουδεμία μεταβολή προς το δυσμενέστερο θα επέλθει στο εξελικτικό. Πρόθεσή του η φοίτηση στη ΣΙ να επεκταθεί σε πενταετή και της ΣΤΥΑ σε τριετή. Και οι δυο ισότιμες και αναγνωρισμένες από την πολιτεία, με τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ αντίστοιχα. Χορήγηση Τεχνικού Επιδόματος και στην ειδικότητα των Εφοδιαστών.
Αναθάρρησα. Αργότερα απογοητεύτηκα. Ο Κωνσταντίνου, ο οποίος διατηρούσε συχνότατη επικοινωνία με τις Μονάδες, μας ενημέρωσε ότι στο ΣΑΓΕ, ο τότε Αρχηγός του ΠΝ εξέφρασε αντίθετη άποψη, κι η πρόταση του Κουρή απορρίφθηκε.

1988. Ο τότε Α/ΓΕΑ Ν. Στάππας, ενεργεί κατάλληλα για την τροποποίηση του σχετικού νόμου και την προαγωγή σε Ανθυπασπιστές (μαζί με την 26η Σειρά ΣΤΥΑ, που είχε συμπληρώσει το όριο των έξι ετών), τριών ακόμη Σειρών (27η, 28η και 29η), οι οποίες κατείχαν τον βαθμό του Αρχισμηνία 5, 4, και 3 χρόνια αντίστοιχα. «Τους θέλω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα Αξιωματικούς», ήταν τα λόγια του τότε.

1990. Ο τότε Α/ΓΕΑ Α. Σταθιάς αναβαθμίζει τη ΣΤΥΑ από Μοίρα σε Σμηναρχία και ανεξάρτητη Μονάδα υπαγόμενη στη ΔΑΥ. Με την επανίδρυση της ΔΑΕ στην τελευταία. Στον Κανονισμό Λειτουργίας της προβλέπεται ο Δκτής της να συνεχίζει να είναι μόνον απόφοιτος της ΣΤΥΑ, αναγνωρίζοντας με αυτό τον τρόπο την προσφορά της Σχολής στην ΠΑ. Οι παρεμβάσεις του τότε Διοικητή της Σχολής Ασμχου (ΤΟΠ) Δ. Ραχούτη καταλυτικές. Ομοίως και των επομένων.

1992. Η ΣΤΥΑ, όπως όλες οι Στρατιωτικές Σχολές, εντάσσεται στο σύστημα των Πανελληνίων Εξετάσεων. Χαίρομαι! Θα σταματήσει επιτέλους αυτό που λέγεται, ότι μπαίνουμε στη Σχολή με ένα τενεκέ λάδι.

2000. Ο τότε Α/ΓΕΑ Δ. Λυτζεράκος, επιδιώκει και επιτυγχάνει, οι απόφοιτοι της ΣΤΥΑ να συνεχίσουν να φτάνουν έως και τον βαθμό του Σμηνάρχου. Όπως επίσης και να συνεχίσουν να αναλαμβάνουν θέσεις υψηλής ευθύνης (Αρχιμηχανικοί, Δκτες ΜΣΒ, ΔΥΠ, Δκτες ΣΤΥΑ). Καταλυτικές οι παρεμβάσεις των Επιτελών Χ. Αυγέρο και Δ. Σαλεμή. «Μπράβο του», σκέφτομαι!

2001. Η ΣΤΥΑ αναγνωρίζεται ως Ανώτερη Σχολή Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Το αίσθημα της ικανοποίησης με κυριεύει.

2011. Η θέση του Διοικητού της Σχολής, σημείο αναφοράς για όλους εμάς τους αποφοίτους της, στο εξής ανατίθεται σε Ανώτατους Αξκούς. Καθ΄ όλα Άξιους, αλλά η μαχαιριά, μαχαιριά!

2015. Η φοίτηση γίνεται τριετής. «Δόξα σοι ο Θεός», λέω. Η ακαδημαϊκότητα της Σχολή μου αναβαθμίζεται. Το όραμα του Κουρή, μετά από 33 χρόνια, παίρνει σάρκα και οστά.

2016. Ιδρύεται η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΜΥΑ), προερχόμενη από τη συγχώνευση των ΣΤΥΑ, ΣΥΔ και ΣΙΡ. «Νέα Σχολή, νέοι ορίζοντες», σκέφτομαι.

2019. Η ιστορική ΣΤΥΑ παύει να λειτουργεί, ολοκληρώνοντας έναν κύκλο 70 ετών προσφοράς. Θλίβομαι. Με παρηγορεί όμως το γεγονός, ότι οι απόφοιτοι της νέας Σχολής, οι νέοι Υπαξιωματικοί της ΠΑ, δεν θα τους απασχολούν θέματα που απασχολούσαν εμάς τους παλιούς.

Τι ήταν να το πω. Τον Αύγουστο, σαράντα μέρες μετά τις εκλογές, ο νέος ΥΦΕΘΑ, ανακινεί το θέμα περί «Δημιουργίας Σώματος Υπαξιωματικών». Μάλλον, σε κάποιο συρτάρι του γραφείου του βρήκε το χαρτί, ξεχασμένο από το 1980, του τότε ΥΦΕΘΑ. Κι εκεί που είπα «Δόξα σοι ο Θεός, άρχισα να λέω «Βοήθεια Παναγιά μου»!

2025. «Ατζέντα 2030». Φτου κι από την αρχή για την «κίτρινη φυλή». Την εγγράμματη πια!

Εξαιρετικά αφιερωμένο σε όλους αυτούς (-αναφερόμενους και μη), που ένοιωσαν και πάσχισαν για τον Υπαξιωματικό τους!

 

Έγκλημα Τεμπών: - Η Μαρία Καρυστιανού ξεφτιλίζει τον Λοβέρδο

 

Maria Karystianou

2 ημ.  · 

Για ποιον λόγο κ. Λοβέρδε μιλάτε μόνο για βία και απειλή και ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΤΕ ότι εσχάτη προδοσία τελείται και από αυτόν που επιχειρεί να καταλύσει θεμελιώδεις αρχές της Δημοκρατίας (όπως η διάκριση των εξουσιών και η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης) και με ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ της ιδιότητας του ως πολιτειακού οργάνου, με τυπική περίπτωση αυτήν του Πρωθυπουργού της χώρας;

Το λέει και ο Νόμος και η Αιτιολογική Έκθεσή του.

Υπάρχει λόγος που το αποσιωπήσατε;

Προτιμάτε να βρίσκονται οι πολίτες σε πλάνη προκειμένου τι;

Να προστατεύονται εσαεί οι υπόλογοι πολιτικοί που εκμεταλλευόμενοι τη θέση εξουσίας τους, θα παραβιάζουν νόμους και Σύνταγμα μπροστά στα μάτια μας, όντας σίγουροι για την ατιμωρησία τους;

Περιμέναμε τον εύλογο πανικό και αήθεις επιθέσεις από την πλευρά των ενόχων. Για τους υπόλοιπους πολιτικούς ελπίζουμε τελικά να κυριαρχήσει ο σεβασμός προς την αλήθεια και τους πολίτες.

Ουδέποτε στο όνομα των παιδιών μας θα κατηγορούσαμε άδικα. Άλλωστε η ιερότητα του αγώνα μας δεν μας το επιτρέπει. Με την ίδια όμως έννοια δεν μας επιτρέπει να παραμένουμε αδρανείς σε όλα αυτά τα αδιανόητα που συμβαίνουν προκειμένου να αποφευχθεί το αυτονόητο: ο δικαστικός έλεγχος ΚΑΙ των πολιτικών προσώπων που είναι υπεύθυνα για τα εγκλήματα των Τεμπών, όπως θα γινόταν για τον οποιοδήποτε πολίτη. Σε αυτό είμαστε αδιαπραγμάτευτοι!

Για του λόγου το αληθές, ιδού ο Νόμος, αλλά και η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Διαβάστε την προσεκτικά!!

Όλες οι αντιδράσεις:

9,7 χιλ.Takis Christodoulou, Φίλιππος Μπαρλέτης και 9,7 χιλ. ακόμη

Εκπρόσωπος τύπου ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ: Ο πρωθυπουργός πανηγυρίζει για τη φορολογική αφαίμαξη της μεσαίας τάξης και την αύξηση του πληθωρισμού! -

 

Ο Πρωθυπουργός αναφερόμενος στην εξαμηνιαία έκθεση της Κομισιόν, πανηγυρίζει για τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, που ο ίδιος κατήγγειλε όταν ήταν στην αντιπολίτευση. 

Στην πραγματικότητα πανηγυρίζει για τη φορολογική αφαίμαξη της μεσαίας τάξης και των χαμηλών εισοδομηματικών στρωμάτων, τα οποία χρηματοδοτούν μέσω έμμεσης και άμεσης φορολογίας αυτά τα πλεονάσματα. 

Δεν βρήκε λέξη να πει για τη νέα αύξηση του πληθωρισμού στη χώρα μας, τη στιγμή που στην υπόλοιπη Ευρώπη αποκλιμακώνεται. Ούτε για τη ραγδαία αύξηση στο κόστος στέγασης και στο κόστος μεταφορών. 

Αναφέροντας μάλιστα πόσο καλά χειρίστηκε η κυβέρνηση το θέμα των αγώνων μπάσκετ και το ζήτημα της Μονής του Σινά απέδειξε ότι πλέον είναι εκτός τόπου και χρόνου.

Ο Πρωθυπουργός αναφερόμενος στην εξαμηνιαία έκθεση της Κομισιόν, πανηγυρίζει για τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, που ο ίδιος κατήγγειλε όταν ήταν στην αντιπολίτευση. 

Στην πραγματικότητα πανηγυρίζει για τη φορολογική αφαιμαξη της μεσαίας τάξης και των χαμηλών εισοδομηματικών στρωμάτων, τα οποία χρηματοδοτούν μέσω έμμεσης και άμεσης φορολογίας αυτά τα πλεονάσματα. 

Δεν βρήκε λέξη να πει για τη νέα αύξηση του πληθωρισμού στη χώρα μας, τη στιγμή που στην υπόλοιπη Ευρώπη αποκλιμακώνεται. Ούτε για τη ραγδαία αύξηση στο κόστος στέγασης και στο κόστος μεταφορών. 

«Ιστός της Αράχνης»: - Η μορφή του πολέμου αλλάζει και η Ελλάδα σέρνεται ασθμαίνοντας πίσω από τις εξελίξεις.

 
Καθώς τα πολεμικά μέτωπα αντί να μειώνονται αυξάνονται παγκοσμίως -και μάλιστα στη μεθόριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης- οι προβολές και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Την ώρα που η Τουρκία αναπτύσσει ραγδαία τα δικά της συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών μαζί με τη συνοδή υψηλή τεχνολογία, η Ελλάδα βρίσκεται στον συγκεκριμένο τομέα σε βρεφικό, ακόμα, στάδιο

Όταν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο εμφανίστηκαν το πυροβολικό και τα πυροβόλα όπλα, οι συνθήκες της μάχης άλλαξαν άρδην: κάθε ανάπτυξη προσωπικού σε ανοικτό πεδίο ήταν πια άκρως επικίνδυνη. Οι στρατιωτικοί ηγήτορες, λοιπόν, έπρεπε να αλλάξουν τρόπο σκέψης και να ανακαλύψουν νέους τρόπους επίθεσης και άμυνας. 

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και σήμερα – πολλές δεκαετίες μετά και ενώ έχει μεσολαβήσει σειρά ανατροπών στις συνθήκες διεξαγωγής των πολέμων μικρής ή μεγαλύτερης κλίμακας.

 Η 1η Ιουνίου 2025 θα μείνει χαραγμένη στη στρατιωτική Ιστορία, καθώς ήταν η ημέρα που αποδείχθηκε εμπράκτως ότι η χρήση των περίφημων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, δηλαδή των drones, η Τεχνητή Νοημοσύνη και τα σύγχρονα δίκτυα πληροφοριών αρκούν για να οδηγήσουν σε αλλαγή δεδομένων επί του πεδίου. 

Αν λίγο μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία κάποιος προέβλεπε ότι στο μέλλον το Κίεβο θα ήταν σε θέση να χτυπήσει αεροδρόμια έως και 5.000 χιλιόμετρα μακριά από τα ρωσο-ουκρανικά σύνορα, καταστρέφοντας κοντά στα 40 στρατηγικά βομβαρδιστικά, τότε μάλλον θα τον κατηγορούσαν ότι επηρεάζεται από σενάρια ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Και όμως αυτό συνέβη 

Και συνέβη με τρόπο εντυπωσιακό, καθώς μέσα από φορτηγά που πλησίασαν συντεταγμένα τους στόχους απογειώθηκαν δεκάδες μικρά drones, τα οποία όχι μόνο ήταν αδύνατο να εντοπιστούν από τη ρωσική αεράμυνα, αλλά διέθεταν εξαιρετική ακρίβεια και αξιοπρόσεκτη δύναμη πυρός. Εργαλεία κάποιων εκατοντάδων ευρώ διέλυσαν αεροσκάφη αξίας περίπου 7 δισ. δολαρίων. Υπάρχει άραγε καλύτερη απόδειξη υπέρ του επιχειρήματος ότι οι συνθήκες του πολέμου αλλάζουν; 

 «Η τεχνολογία επιτρέπει σε μικρότερες δυνάμεις να πλήττουν κρίσιμες υποδομές μεγάλων κρατών. Η μορφή του πολέμου αλλάζει. 

Οι επιθέσεις δεν περιορίζονται πλέον στο μέτωπο, ενώ η άμυνα πρέπει να επεκταθεί στα μετόπισθεν», λέει  ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονία και στο King’s College του Λονδίνου, Μάνος Καραγιάννης. 

Πράγματι το ουκρανικό χτύπημα στα ρωσικά αεροδρόμια δεν δημιουργεί σοβαρό ζήτημα στη Μόσχα μόνο στον τρέχοντα πόλεμο, αλλά πλήττει γενικότερα τη θέση και την ισχύ της στην παγκόσμια κλίμακα δυνάμεων. 

«Κατά τη διάρκεια του ρωσοουκρανικού πολέμου, η τεχνολογία και η εξέλιξη χρήσης των drones υπήρξε ραγδαία και καθοριστική. Από τα αρχικά drones επιτήρησης, η χρήση επεκτάθηκε σε επιθετικούς ρόλους με την ευρεία εμφάνιση των λεγόμενων one-way kamikaze drones. Η πιο πρόσφατη και κρίσιμη εξέλιξη αφορά τα μικρά, αυτόνομα drones, τα οποία διαθέτουν τεχνητή νοημοσύνη ή προγραμματισμένη πορεία και πλήττουν στόχους μεγάλης  αξίας με εντυπωσιακή ακρίβεια, συχνά χωρίς να εκπέμπουν σήμα», προσθέτει ο Μπάμπης Παπασπύρος, απόστρατος ταξίαρχος της Πολεμικής Αεροπορίας, απόφοιτος Ηλεκτρονικός Μηχανικός της ΣΜΑ και τέως αντιπρόεδρος της ΕΑΒ. 

Η ουκρανική επιχείρηση «Ιστός της Αράχνης» ήταν έναν ταπεινωτικό χτύπημα για το ηθικό των Ρώσων, αλλά και ίδιου του Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος μάλλον θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι θα εκδικηθεί. Το ερώτημα, όμως, εδώ για τη Μόσχα δεν είναι αν θα εκδικηθεί, αλλά αν μπορεί μελλοντικά να αντεπεξέλθει σε τέτοιου είδους χτυπήματα. 

Το ίδιο ερώτημα βέβαια ισχύει και άλλες δυνάμεις που έχουν μείνει πίσω στις νέες μορφές του πολέμου. «Σε διεθνές επίπεδο, η εξέλιξη αυτή επιτείνει την ανάγκη για νέες στρατηγικές αποτροπής, ενίσχυση της αντιαεροπορικής άμυνας και επαναπροσδιορισμό της ασφάλειας κρίσιμων υποδομών. Το διεθνές σύστημα ασφαλείας εισέρχεται σε μια περίοδο αυξημένης αστάθειας, όπου η τεχνολογία μικρής κλίμακας μπορεί να έχει στρατηγικό αντίκτυπο», υποστηρίζει ο κ. Καραγιάννης. 

Είναι παραπάνω από φανερό ότι η Ουκρανία έχει πραγματοποιήσει άλματα ανάπτυξης στη στρατιωτική τεχνολογία της και μάλιστα εν καιρώ πολέμου. Η δε ενεργή παρουσία ξένων μυστικών υπηρεσιών στο έδαφος της, με κορυφαία προφανώς τη βρετανική ΜΙ6, έχει μεταλλάξει τις δυνατότητες των νέων οπλικών συστημάτων της. Άλλωστε χωρίς το δίκτυο πληροφοριών και τις απαραίτητες τεχνολογικές υποδομές τίποτα απ’ όσα έγιναν στα δύο ρωσικά αεροδρόμια δεν θα ήταν εφικτό. 

 Και αν για πολλούς Ευρωπαίους ή ακόμα και για τους Αμερικανούς η εξέλιξη των Ουκρανών μοιάζει κάτι απρόσμενο και ξαφνικό, δεν ισχύει το ίδιο για το Κίεβο, όπου οι αρμόδιοι προετοίμαζαν το μεγάλο χτύπημα εδώ και 18 μήνες.

Όπως μετέδωσαν πολλά διεθνή δίκτυα, η μεθοδικότητα και η αποτελεσματικότητα θύμισαν το επίπεδο των ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων. Οι οποίες είναι ικανές και να οργανώσουν μια καταδρομική επιχείρηση διάσωσης πολιτών στο αεροδρόμιο της πόλης Εντέμπε στην Ουγκάντα, αλλά και να παγιδεύσουν τους βομβητές υψηλόβαθμων στελεχών της Χεζμπολάχ στο Λίβανο και να τους τινάξουν στον αέρα. 

Καθώς τα πολεμικά μέτωπα αντί να μειώνονται αυξάνονται παγκοσμίως -και μάλιστα στη μεθόριο μεταξύ Ανατολής και Δύσης- οι προβολές και οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες. Την ώρα που η Τουρκία αναπτύσσει ραγδαία τα δικά της συστήματα μη επανδρωμένων αεροσκαφών μαζί με τη συνοδή υψηλή τεχνολογία, η Ελλάδα βρίσκεται στον συγκεκριμένο τομέα σε βρεφικό, ακόμα, στάδιο.  

«Η ουκρανική χρήση drones και Τεχνητής Νοημοσύνης αναδεικνύει την ανάγκη επαναπροσδιορισμού της ελληνικής αποτροπής. Η Ελλάδα οφείλει να επενδύσει σε αυτόνομα συστήματα, κυβερνοάμυνα και έξυπνη επιτήρηση», επισημαίνει ο κ. Καραγιάννης αναδεικνύοντας και την ανάγκη συνεργασίας με τους ευρωατλαντιστές εταίρους. «Η προστασία κρίσιμων υποδομών και η αξιοποίηση της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας σε συνεργασία με ΝΑΤΟ και ΕΕ συνιστά μονόδρομο. Η νέα μορφή πολέμου απαιτεί ευελιξία, τεχνολογική καινοτομία και στρατηγική προσαρμογή, ώστε η Ελλάδα να διατηρήσει την αποτρεπτική της ικανότητα σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον ασφαλείας», υπογραμμίζει. 

 «Η ανάγκη για νέες λύσεις εντοπισμού έχει καταστεί επιτακτική», τονίζει ο κ. Παπασπύρος και προσθέτει ότι η Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) είχε προβλέψει αυτή την εξέλιξη ήδη από το 2017, «σχεδιάζοντας και κατασκευάζοντας τον ΤΗΛΕΜΑΧΟ, ένα εξειδικευμένο radar ικανό να ανιχνεύει αυτόνομα mini FPV drones σε πολύ χαμηλά ύψη. Ωστόσο, παρά την τεχνολογική του αρτιότητα και τις δοκιμές, το σύστημα παραμένει αναξιοποίητο από τους αρμόδιους φορείς του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, την ώρα που η απειλή αυτών των drones κλιμακώνεται διεθνώς». 

 Όπως σημειώναμε, ακριβώς με τον τρόπο που ο δυτικός κόσμος βρίσκεται σε διαδικασία μετάβασης με την άμυνα και την ασφάλεια να αποτελούν ξανά προτεραιότητα για τα εθνικά κράτη, έτσι αλλάζουν και οι απαιτήσεις ενός σύγχρονου στρατεύματος. 

Και δυστυχώς η Ελλάδα δεν φαίνεται ικανή να ακολουθήσει τις απαιτήσεις της νέας εποχής. Υπάρχει ενόψει ένα αξιόλογο πρόγραμμα πενταετίας που ίσως να ξεπερνά τα 20 δισ. ευρώ. Το ζήτημα είναι αν υπάρχουν πολιτική βούληση, διακομματική συναίνεση και κυρίως αντίληψη για το ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες της συγκυρίας ώστε η χώρα να παύσει να σέρνεται ασθμαίνοντας πίσω από τις εξελίξεις.  

https://www.protagon.gr/apopseis/istos-tis-araxnis-oi-nees-synthikes-polemou-kai-i-ellada-44343158584

: 

 Πηγή: Protagon.gr

ΥΦΕΘΑ: - Απάντηση στη ερώτηση με θέμα: «Στρατόπεδα υπό εκποίηση: Θα δοθούν στις τοπικές κοινωνίες ή θα πωληθούν;»

Απάντηση ΥΦΕΘΑ Αθανάσιου Δαβάκη σε ερώτηση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (υπ. Αριθμ. 3722/26-02-2025) με θέμα: «Στρατόπεδα υπό εκποίηση: Θα δοθούν στις τοπικές κοινωνίες ή θα πωληθούν;»

 

Ερώτηση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (υπ. Αριθμ. 3722/26-02-2025) με θέμα: «Στρατόπεδα υπό εκποίηση: Θα δοθούν στις τοπικές κοινωνίες ή θα πωληθούν;»

ΘΕΜΑ: Κοινοβουλευτικός Έλεγχος 

ΣΧΕΤ.:Ερώτηση 3722/26-02-2025 της Βουλής των Ελλήνων

Επισημαίνεται ότι τα στρατόπεδα στα οποία αναφέρεται η Ερώτηση ανήκουν στην κυριότητα του Ταμείου Εθνικής Άμυνας (ΤΕΘΑ), σύμφωνα με όσα ορίζονται στον ιδρυτικό του νόμο (ν. 4407/1929). Μάλιστα, στο άρθρο 4 του νόμου αυτού αναφέρεται ότι τα στρατόπεδα αυτά έχουν περιέλθει στην κυριότητα του Ταμείου με δαπάνες του ιδίου. 

Σύμφωνα πάντα με τον ίδιο νόμο, το ΤΕΘΑ αξιοποιεί την περιουσία του, «αποκλειστικώς και μόνον προς τον σκοπόν της συμπληρώσεως των μέσων της κατά ξηράν αμύνης της χώρας». Η διαδικασία παραχώρησης, στην οποία μπορούν να συμμετάσχουν προνομιακώς οι ΟΤΑ, περιγράφεται αναλυτικά στον ν.3883/2010 και στην υπ’ αριθμ. Φ.914.2/Γ/1920/Σ.813/31-05-2007 (Β΄ 999). 

Με βάσει τα ανωτέρω, η περιουσία του Ταμείου Εθνικής Άμυνας συνιστά ξεχωριστή περιουσία από αυτή των λοιπών φορέων του ευρύτερου Ελληνικού Δημοσίου (λ.χ. Υπουργείο Οικονομικών, ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού), αποκτηθείσα με ίδια μέσα και η διαχείρισή της οφείλει να γίνεται με γνώμονα το συμφέρον των Ενόπλων Δυνάμεων. 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Π. ΔΑΒΑΚΗΣ 

ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ