Βρίσκομαι, επίσης, εδώ σήμερα πολύ πιο έμπειρος, οπλισμένος με τη γνώση από τη διαχείριση αλλεπάλληλων κρίσεων που τις ξεπεράσαμε μαζί, με το χέρι όμως πάντα σταθερό στο τιμόνι. Δοκιμασίες πολλές και διαφορετικές: στην αρχή τις μεταναστευτικές εισβολές και την πανδημία, ύστερα τις ενεργειακές και τις κλιματικές προκλήσεις, εμπόδια, ωστόσο, που μας έκαναν πιο δυνατούς.
Βρίσκομαι, τέλος, ξανά μαζί σας, αποφασισμένος να τιμήσω την εμπιστοσύνη σας, κάνοντας πράξη τις δεσμεύσεις για τις οποίες οι πολίτες επέλεξαν αυτήν την κυβέρνηση πριν από 15 μήνες, ώστε το 2027 να βρει μια Ελλάδα πιο δίκαια και παραγωγική, πιο κοινωνική, πιο πράσινη, πιο ψηφιακή. Μία χώρα ευρωπαϊκή και με Επίτροπο έναν δικό σας άνθρωπο, τον Απόστολο Τζιτζικώστα, στην τελευταία του παρουσία ως επιτυχημένου Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας στη Διεθνή Έκθεση.
Το 2027 να έχουμε ένα κράτος που θα έχει καλύψει το χαμένο έδαφος της εποχής των μνημονίων, θα ξεριζώνει παθογένειες που το εμποδίζουν να προχωρήσει και σταδιακά θα κερδίζει ένα κεκτημένο, το οποίο θα μετατρέπει τη συλλογική ανάπτυξη σε ατομική προκοπή. Με την επόμενη γενιά να αισθάνεται ότι μπορεί να ζήσει καλύτερα από την προηγούμενη.
Ξέρω ότι πρόκειται για μία μακρά διαδρομή μετασχηματισμού σε όλα τα πεδία -τον έχουμε, τον έχω ονομάσει «πολυδύναμο εκσυγχρονισμό»-, μια διαδικασία της οποίας τα αποτελέσματα γίνονται σαφή και ορατά μόνο όταν ωριμάζουν. Προϋποθέτουν συνεπώς και επιμονή και χρόνο.
Όμως, ο δρόμος της εθνικής προόδου έχει ανοίξει. Και εμείς οφείλουμε να τον τρέξουμε πιο γρήγορα. Γιατί σε πείσμα όσων βλέπουν τη χώρα μέσα από το δικό τους σκοτεινό βλέμμα, η Ελλάδα αλλάζει, όχι μόνο από το 2019, από τότε που οι πολίτες ανακουφίστηκαν από 50 φόρους και ο κατώτατος μισθός από τα 650 ευρώ πήγε στα 830 ευρώ, με το εισόδημα να στηρίζεται, την εθνική οικονομία να αναπτύσσεται, μειώνοντας διαρκώς την ανεργία, κάνοντας ρεκόρ στις επενδύσεις και στις εξαγωγές.
Όμως, κυρίες και κύριοι, η Ελλάδα αλλάζει χρόνο με τον χρόνο. Και επιτρέψτε μου, ξεκινώντας, να θυμίσω τι έλεγα πέρυσι από το ίδιο βήμα και ποιες δεσμεύσεις αναλάμβανα και ας κρίνετε εσείς πόσο συνεπής ήμουν.
Τότε, λοιπόν, δεσμευόμουν ότι θα ανακτήσουμε σύντομα την επενδυτική βαθμίδα. Και την πετύχαμε. Ότι θα αυξηθούν για πρώτη φορά οι αποδοχές δημοσίων υπαλλήλων και για δεύτερη χρονιά οι συντάξεις. Και αυξήθηκαν. Ότι θα επανέλθουν οι τριετίες, ενώ θα αναβαθμιστεί εκ νέου ο βασικός μισθός. Όλα αυτά έγιναν πράξη.
Αλλά πώς; Πώς έγιναν πράξη; Όχι με δανεικά, αλλά με μια συνετή πολιτική που παράγει πλέον πλεονάσματα αντί για ελλείμματα, ενισχύοντας τα εισοδήματα πάνω σε υγιή δημοσιονομικά θεμέλια, κάτι που μου επέτρεψε τότε να υποσχεθώ περισσότερους εκπαιδευτικούς. Και πράγματι. Μόνο τη χρονιά που μας πέρασε έγιναν επιπλέον 10.000 μόνιμοι διορισμοί. Έφτασαν έτσι τις 40.000 σχεδόν από το 2019.
Πριν από έναν χρόνο, σας είπα ακόμα ότι θα συνεχίσουμε να δημιουργούμε νέες θέσεις εργασίας με καλύτερους μισθούς. Και τα τελευταία στοιχεία της Εργάνης δείχνουν ότι έχουμε 500.000 επιπλέον απασχολούμενους από το 2019. Επαναλαμβάνω: 500.000, μισό εκατομμύριο.
Πέρυσι δεσμεύτηκα, παρά τις δημοσιονομικές δυσκολίες, ότι θα στηριχθεί το εισόδημα των γιατρών του ΕΣΥ. Και, ανάμεσα στα άλλα, αυξήσαμε το ποσό των εφημεριών τους κατά 20%.
Πέρυσι, από αυτό το βήμα, υποσχέθηκα ένα διαφανές σύστημα επιλογής διοικήσεων στο δημόσιο μέσω εξετάσεων του ΑΣΕΠ. Και θυμάμαι τότε την καχυποψία και την επιφυλακτικότητα. Είπαμε γιατί πρέπει να εκλείψουν κομματικές τοποθετήσεις σε οργανισμούς με υπηρεσίες πρώτης γραμμής όπως τα νοσοκομεία. Ήταν αδιανόητο μέχρι πρότινος, γιατί συχνά τα κόμματα έβλεπαν το κράτος ως λάφυρο. Έγινε πράξη από τη δική μας κυβέρνηση.
Σας είχα πει, τέλος, ότι θα λάβουμε μέτρα φορολογικής δικαιοσύνης, με πρώτο μια ισορροπημένη παρέμβαση στον χώρο των ελευθέρων επαγγελματιών. Το κάναμε. Το κάναμε, παρά το πολιτικό κόστος. Το κάναμε, γιατί ήταν το σωστό. Στο μεταξύ, οι ταμειακές μηχανές συνδέθηκαν με τα POS. Λειτούργησαν τα ψηφιακά βιβλία. Επεκτάθηκαν οι ηλεκτρονικές πληρωμές, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος IRIS.
Μας έλεγαν ειδικά για τη διασύνδεση των ταμειακών με το POS ότι αυτά δεν γίνονται, αλλά να που γίνονται. Μαζί με πρωτόγνωρες θεσμικές τομές, όπως τα μη κρατικά πανεπιστήμια και η επιστολική ψήφος.
Είναι τομές που άλλοτε έμοιαζαν αδύνατες. Έγιναν δυνατές. Δεν ήταν οι μόνες.
Ύστερα από 100 χρόνια, όπως είχα δεσμευτεί, μετασχηματίστηκε ο δικαστικός χάρτης. Ενοποιήσαμε τα ειρηνοδικεία και τα πρωτοδικεία σε ολόκληρη τη χώρα. Μια μεταρρύθμιση που εκκρεμούσε εδώ και έναν αιώνα, ώστε οι αποφάσεις να εκδίδονται πια πιο γρήγορα.
Σημείωνα πέρυσι ότι θα εφαρμόσουμε την ψηφιακή κάρτα εργασίας και την υλοποιήσαμε. Την υλοποιήσαμε σε αρκετούς κλάδους και ακολουθούν και άλλοι. Ποιο είναι το αποτέλεσμα, κυρίες και κύριοι; Αυξήθηκαν εντυπωσιακά και αμέσως οι δηλωμένες υπερωρίες, προστατεύοντας τους εργαζόμενους από τις αυθαιρεσίες των εργοδοτών.
Υπάρχουν, λοιπόν, πολλά, μεγάλα και μικρά, που τα είπαμε και τα κάναμε μέσα σε 12 μήνες: από το panic button μέχρι το ηλεκτρονικό εισιτήριο στα γήπεδα και την εφαρμογή MyCoast στις παραλίες.
Είναι πρωτοβουλίες τολμηρές. Κάποιοι μπορεί να τις χαρακτηρίζουν μικρές, όμως, προσέξτε, είναι πρωτοβουλίες που αλλάζουν συμπεριφορές.
Φέτος, για παράδειγμα, και παρά τα πρώτα προβλήματα, 840.000 οικόπεδα καθαρίστηκαν από τους ιδιοκτήτες τους. Γίνεται έτσι κοινό κτήμα ότι η άμυνα απέναντι στην κλιματική κρίση απαιτεί τη συστράτευση όλων των δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας.
Και κάτι ακόμα: όποτε χρειάστηκε, δεν διστάσαμε να φορολογήσουμε τα ουρανοκατέβατα κέρδη των επιχειρήσεων για να θωρακίσουμε την κοινωνία απέναντι στην επίμονη ακρίβεια.
Δεν υπολογίσαμε τις αντιδράσεις από τα υψηλά πρόστιμα για όσους βρήκαν την ευκαιρία της αισχροκέρδειας με άλλοθι τον πληθωρισμό. Μία μάχη που, το υπογραμμίζω, θα συνεχιστεί μέχρι η αγορά να ομαλοποιηθεί.
Το έχω πει πολλές φορές: αλλαγές που ευνοούν τους πολλούς μπορεί να ενοχλούν λίγους, μερικούς. Αν αυτοί είναι οι ισχυροί και έχουν και μέσα ενημέρωσης, τότε λογικό και αναμενόμενο ίσως είναι να τα ενεργοποιούν εναντίον της κυβέρνησης, με ψεύτικες εντυπώσεις που οι ίδιοι θεωρούν πιέσεις. Ας γνωρίζουν, όμως, ότι κοπιάζουν άδικα, γιατί εμείς λογοδοτούμε μόνο στον ελληνικό λαό.
Κυρίες και κύριοι, όσα ενδεικτικά περιέγραψα από τον απολογισμό του 2024 -και είναι και πολλά άλλα τα οποία δεν τα ανέφερα-, αποτελούν, νομίζω, την καλύτερη απάντηση σε κάποιους μεμψίμοιρους που τώρα οχυρώνονται πίσω από το τάχα επιχείρημα της μεταρρυθμιστικής κόπωσης.
Πολλές αλλαγές που επικαλέστηκαν μάλλον το αντίθετο δηλώνουν, ενώ το ίδιο ισχύει και για όσους άκριτα διακινούν τον μύθο της δήθεν κατάρας της δεύτερης τετραετίας. Τα γεγονότα τους διαψεύδουν.
Yλοποιούμε χωρίς καθυστέρηση ένα πρόγραμμα το οποίο οι πολίτες ενέκριναν εμφατικά το 2023 σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις. Είναι ένα σχέδιο θεμελιωμένο στις κατακτήσεις της πρώτης μας τετραετίας που συνεχίζεται με τα βήματα που κάναμε το 2024 για να φτάσει ως το 2027, μέσα από όσα θα ανακοινώσω σήμερα για το 2025.
Μιλάω για έναν πλήρη οδικό χάρτη προς το μέλλον, τον οποίο χαίρομαι να μοιραζόμαστε φέτος με την τιμώμενη χώρα, τη Γερμανία. Έναν πολύτιμο συνεργάτη στις διμερείς μας σχέσεις, αλλά κι έναν σταθερό συνοδοιπόρο στην κοινή πρόκληση μιας Ευρώπης που θα διεκδικεί κυρίαρχη θέση σε ένα δύσκολο, ένα σύνθετο κόσμο, μεταβαλλόμενο, με παγκόσμιους συσχετισμούς να αλλάζουν συνέχεια.
Αγαπητέ Robert, καλωσήρθες στη Θεσσαλονίκη και σε ευχαριστώ για την ισχυρή γερμανική παρουσία στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση γνωρίζουν, άλλωστε, πως -αυτό και οι διεθνείς οίκοι το αναγνωρίζουν- η ελληνική οικονομία βρίσκεται πια σε ισχυρές βάσεις, με πολύ υγιή δημοσιονομικά και τραπεζικά μεγέθη.
Μια οικονομία με προσανατολισμό στις επενδύσεις και στις εξαγωγές, με σαφή στροφή της παραγωγής προς τη βιομηχανία και προς δραστηριότητες με υψηλή προστιθέμενη αξία, ώστε οι υπαρξιακές, θα έλεγα, προκλήσεις του χθες να δίνουν τη θέση τους σε νέα σύνθετα ερωτήματα.
Κυρίες και κύριοι, άλλες ήταν οι ανάγκες του 2019, με μία οικονομία να παλεύει ουσιαστικά να βγει από την εντατική, άλλες οι ανάγκες οι παρούσες.
Το ζητούμενο τώρα είναι η ένταση της ανάπτυξης. Εξίσου σημαντικό ζητούμενο είναι και η ισόρροπη αναδιανομή της, όχι μόνο σε όλα τα κοινωνικά στρώματα αλλά και σε όλες τις περιφέρειες της χώρας. Είναι αυτό το οποίο έχω αποκαλέσει φορές «η ανάγκη για διπλή σύγκλιση».
Και επιτρέψτε μου να σταθώ σύντομα σε εννέα τέτοιες νέες προκλήσεις που αποτελούν ταυτόχρονα και στρατηγικές κατευθύνσεις. Σπεύδω να το κάνω στην αρχή της ομιλίας μου, πιστεύοντας ότι έτσι θα ερμηνευτεί ακριβέστερα και η εσωτερική λογική και συνέπεια των επιλογών μας.
Για να το πω διαφορετικά, πρόκειται για αρχές οι οποίες διαπνέουν και όλα τα μέτρα που θα ακουστούν αργότερα.
Πρώτον και σημαντικότερη όλων, η σύζευξη της εθνικής ανάπτυξης με την άνοδο των εισοδημάτων των πολιτών τόσο στον ιδιωτικό τομέα, στο δημόσιο τομέα, στις συντάξεις. Σε συνδυασμό, βέβαια, με τη λειτουργία του ανταγωνισμού για διαρκώς καλύτερες τιμές. Γιατί δεν έχει νόημα για τον πολίτη καμία μακροοικονομική μεγέθυνση -σπεύδω και ανοίγω παρένθεση, η ελληνική οικονομία αναπτύχθηκε το δεύτερο τρίμηνο του 2024 με το δεύτερο γρηγορότερο ρυθμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση- αλλά αυτή η μακροοικονομική μεγέθυνση δεν έχει νόημα για τον πολίτη, αν δεν αυξάνει τελικά το διαθέσιμο εισόδημα και αν δεν μειώνει τις ανισότητες.
Δεύτερον, η αύξηση της απασχόλησης των εργαζόμενων, ιδίως στις γυναίκες και στους νέους. Είναι κάτι το οποίο, άλλωστε, ενδιαφέρει και το ασφαλιστικό μας σύστημα, με βασικό δρόμο, βασική προτεραιότητα τη στενότερη σύνδεση της εκπαίδευσης, της επαγγελματικής κατάρτισης, με τις ανάγκες των επιχειρήσεων, ώστε να παρέχονται δεξιότητες. Και σήμερα που μιλάμε λείπουν από την αγορά εργασίας.
Τρίτον, η ανάγκη να βελτιώσουμε την παραγωγική και τεχνολογική ωριμότητα της οικονομίας μας σε όλους τους τομείς: στον πρωτογενή τομέα, στη μεταποίηση, στις υπηρεσίες. Και μέσω αυτής της διπλής εξέλιξης θα υπηρετηθεί μια κεντρική μας επιδίωξη, που δεν είναι άλλη από την ενίσχυση της εξωστρέφειας και της καινοτομίας των ελληνικών επιχειρήσεων.
Τέταρτη προτεραιότητα, η ακόμα ταχύτερη, αλλά -προσέξτε- και δικαιότερη πράσινη μετάβαση, ώστε η επιδιωκόμενη ενεργειακή αυτονομία μέσω του ήλιου, του αέρα, των νερών να αρχίζει να αποτυπώνεται πιο συστηματικά στα τιμολόγια των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Η καθαρή ενέργεια πρέπει να γίνει και φθηνή ενέργεια. Διότι η βιωσιμότητα δεν είναι μόνο μια οικολογική επιταγή, είναι και μια οικονομική επιλογή.
Πέμπτον, ζητούμενη επίσης είναι η μείωση των παρενεργειών μιας γρήγορης ανάπτυξης, όταν αυτή ενίοτε εκδηλώνεται χωρίς σχέδιο, έλεγχο και κανόνες.
Το είδαμε, ευτυχώς σε πολύ λίγα νησιά μας, με την κρουαζιέρα. Το ίδιο, όμως, θα έλεγα και για τις υποδομές, ιδίως σε τόπους που δέχονται μεγάλα φορτία επισκεπτών για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα.
Και απόλυτα συνδεδεμένη, ως έκτη προτεραιότητα, με την παραπάνω αντίληψη είναι και η ισορροπημένη οργάνωση του δημόσιου χώρου.
Ανοίγω παρένθεση, κ. Δήμαρχε, το καλύτερο παράδειγμα είναι η ανάπλαση της Διεθνούς Έκθεσης της Θεσσαλονίκης και το πώς μπορούμε να συνδυάσουμε νέες σύγχρονες χρήσεις με ένα μεγάλο μητροπολιτικό πάρκο για την πόλη της Θεσσαλονίκης.
Αυτό σημαίνει ισόρροπη ανάπτυξη με σεβασμό στο περιβάλλον, σεβασμό στο δημόσιο χώρο, αλλά και με μία σύγχρονη αναπτυξιακή διάσταση.
Γι’ αυτό και κάθε χωροταξική μεταβολή οφείλει να γίνεται με σεβασμό στο περιβάλλον και την παράδοση, ειδικά των πανέμορφων οικισμών των νησιών και των βουνών μας.
Θεμέλιο της ανάπτυξης και της τουριστικής ανάπτυξης, το έχουμε πει πολλές φορές, πρέπει να είναι η προστασία του απαράμιλλου φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος της χώρας μας. Άλλωστε, αυτό είναι τελικά και το μεγάλο μας συγκριτικό πλεονέκτημα.
Έβδομο, η αποτελεσματικότερη διαχείριση του δημογραφικού. Ένα πρόβλημα που απειλεί όλες τις δυτικές κοινωνίες και προφανώς είναι ένα ζήτημα σύνθετο, πολυδιάστατο.
Όμως, δεν μπορούμε να κρυφτούμε από αυτό, με πρώτες κινήσεις τη στήριξη των νέων οικογενειών, ειδικά όσον αφορά την πρώτη στέγη -θα επανέλθω στο θέμα αυτό στη συνέχεια-, τη γεφύρωση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής, αλλά και την καλύτερη ποιότητα ζωής στην τρίτη ηλικία.
Όγδοο, μεγάλος κίνδυνος του 21ου αιώνα, και μιλώ για τις πρωτόγνωρες πιέσεις που ασκεί και θα ασκεί η κλιματική κρίση στις υποδομές, στις περιουσίες των πολιτών και στα δημόσια οικονομικά των κρατών.
Με φυσικές καταστροφές, μεγαλύτερης έντασης από αυτές που γνωρίζαμε. Δυστυχώς και με αντίστοιχου μεγέθους ζημιές. Είναι ένα δεδομένο το οποίο πρέπει πια να διαπερνά όλες τις πολιτικές μας.
Και ένατο, τέλος, το αυστηρό δημοσιονομικό πλαίσιο που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, με την υποχρέωση των μελών από τη μία πλευρά να παράγουν ετήσια πλεονάσματα, αλλά, προσέξτε, πια και το ταβάνι στην αύξηση των κρατικών δαπανών στο περίπου 3% και κάτι το χρόνο. Υπέρβαση, μάλιστα, του οποίου οδηγεί ξανά με μαθηματική βεβαιότητα σε εποπτεία, σε αντίμετρα και σε νέους φόρους.
Κυρίες και κύριοι, η τελευταία παραδοχή, δηλαδή η ανάγκη για δημοσιονομική υπευθυνότητα, με κάνει να καταστήσω σαφές ότι δεν έχω σήμερα μαζί μου κάποιο σάκο με αλόγιστες παροχές, αλλά μόνο προτάσεις για χρήσιμες και αποτελεσματικές επιλογές.
Πολύ περισσότερο όταν ήδη οκτώ κράτη, ανάμεσά τους μεγάλες οικονομίες όπως η Ιταλία και η Γαλλία, έχουν ήδη τεθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε καθεστώς εποπτείας για υπέρβαση δαπανών. Κάτι τέτοιο προσωπικά δεν θα το επιτρέψω να συμβεί στην Ελλάδα και αυτό είναι και το σαφές μήνυμα προς τους θεσμούς και προς τους διεθνείς επενδυτές.
Συνεπώς, οι δαπάνες μας για το 2025 είναι σωστά ζυγισμένες και αναλύονται σε τρεις κατηγορίες, με πρώτη την άμυνα. Εκεί θα κατευθυνθούν το 2025 κάτι παραπάνω από 1,6 δισ. Είναι αυξημένα κατά 850 εκατομμύρια σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, ναι, γιατί το 2025 θα παραλάβουμε την πρώτη φρεγάτα Belh@rra, τον «Κίμωνα».
Ακόμα 1 δισεκατομμύριο θα αφορά την αύξηση της στρατιωτικής δαπάνης και 1 δισ. θα διατεθεί σε στοχευμένες κοινωνικές κατηγορίες.
Καθαροί αριθμοί, καθαρές προτεραιότητες, καθαρές προθέσεις: πρώτον, τη στήριξη του μέσου εισοδήματος και την προστασία της οικογένειας και των πιο ευάλωτων, δεύτερον, την αντιμετώπιση του στεγαστικού προβλήματος και τρίτον, τη στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας.
Έτσι, από την 1η Ιανουαρίου του 2025 αυξάνονται εκ νέου περισσότερες από 2 εκατομμύρια συντάξεις, με βάση τον πληθωρισμό και το ΑΕΠ, από 2,2% ως 2,5%. Ενώ από τον Απρίλιο αυξάνεται ο κατώτατος μισθός, από τα 830 ευρώ που είναι σήμερα με στόχο να ανέλθει, όπως έχουμε δεσμευτεί, στα 950 ευρώ μέχρι τον Απρίλιο του 2027. Είναι μία εξέλιξη που θα συμπαρασύρει αυτόματα προς τα πάνω τριετίες και πολλά επιδόματα.
Από την έκτακτη εισφορά των διυλιστηρίων, αυτόν τον Δεκέμβριο, λίγο πριν τα Χριστούγεννα, θα διατεθούν 243 εκατομμύρια ευρώ, ως έκτακτη ενίσχυση σε σχεδόν 2 εκατομμύρια ευάλωτους συμπολίτες μας: 670.000 συνταξιούχοι με εισόδημα ως 1.600 ευρώ που έχουν ακόμα προσωπική διαφορά θα λάβουν ως 200 ευρώ, ενώ 767.000 δικαιούχοι επιδόματος παιδιού θα εισπράξουν μια επιπλέον δόση του, 220.000 δικαιούχοι αναπηρικών επιδομάτων από τον ΟΠΕΚΑ και από τον ΕΦΚΑ θα ενισχυθούν με 200 ευρώ. Το ίδιο θα ενισχυθούν και 35.000 ανασφάλιστοι υπερήλικες. Και 205.000 δικαιούχοι του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος θα το λάβουν τον Δεκέμβριο αυξημένο κατά 50%.
Στο δημόσιο, τέλος, από την επόμενη άνοιξη σχεδόν 700.000 υπάλληλοι θα αρχίσουν να βλέπουν νέες ετήσιες αυξήσεις, οι οποίες σταδιακά θα φτάσουν και τα 100 ευρώ το μήνα, ώστε οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων να μην υπολείπονται του κατώτατου μισθού. Γιατί το εισόδημα πρέπει να ενισχύεται τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα.
Παράλληλα, όμως, πρέπει να εκδηλώνεται και με στοχευμένες πρωτοβουλίες εκεί που απαιτείται. Έτσι, αυτή η συγκεκριμένη δέσμη συμπληρώνεται με δύο ακόμα μέτρα που αφορούν δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους της πρώτης γραμμής στην υγεία και την ασφάλεια.
Στο εξής, λοιπόν, και ανταποκρινόμενοι σε ένα πάγιο αίτημα των γιατρών του ΕΣΥ, η αμοιβή των εφημεριών στο ΕΣΥ θα φορολογείται αυτοτελώς με συντελεστή 22%, κάτι που θα αυξήσει μεσοσταθμικά τις αποδοχές των γιατρών 130 ευρώ, ενίοτε και περισσότερο.
Σημειώνω, επίσης, ότι μόλις προχθές υπεγράφη κοινή υπουργική απόφαση που δίνει μεγάλη πρόσθετη οικονομική ενίσχυση, προσέξτε, έως 7.200 ευρώ ετησίως, σε γιατρούς που θα στελεχώσουν δομές υγείας σε απομακρυσμένες περιοχές.
Αυτή είναι η δική μας έμπρακτη απάντηση στα πραγματικά προβλήματα του τόπου, αφήνοντας στους άλλους τυφλές διαμαρτυρίες και τις εύκολες εντυπώσεις.
Ταυτόχρονα, ανταποκρινόμενοι σε ένα πάγιο αίτημα των ενστόλων μας, αυξάνεται κατά 20% η αποζημίωση της νυχτερινής απασχόλησης στις Ένοπλες Δυνάμεις, στο Λιμενικό, στην Αστυνομία και την Πυροσβεστική.
Μια αναγνώριση, μικρή ασφαλώς, για την προσφορά τους, στην οποία, όμως -το γνωρίζει καλά και το οικονομικό επιτελείο-, κατέληξα εξαντλώντας κάθε δημοσιονομικό περιθώριο. Γιατί αυτοί, κύριοι αρχηγοί, που φορούν το εθνόσημο πρέπει να νιώθουν ότι η πατρίδα είναι πάντα δίπλα τους.
Όμως, καλύτερο εισόδημα σημαίνει και λιγότερα βάρη, γι’ αυτό και θεωρώ ξεχωριστή μία ακόμα παρέμβαση που ανακοινώνω: τη μείωση κατά μία μονάδα των ασφαλιστικών εισφορών αντί της μισής που σχεδιάζαμε αρχικά.
Ένα σημαντικό μέτρο που ανακουφίζει εργαζόμενους και εργοδότες. Το 2027 η Ελλάδα θα έχει περιορίσει τα μη μισθοδοτικά βάρη κατά έξι μονάδες. Έξι μονάδες μέσα σε οκτώ χρόνια. Θα είμαστε κάτω από το μέσο ευρωπαϊκό όρο.
Τέλος, όπως είχαμε δεσμευτεί, καταργείται το 2025 πλήρως το τέλος επιτηδεύματος για κάθε αυτοαπασχολούμενο ή ατομική επιχείρηση.
Ενώ έρχονται και κάποιες βελτιώσεις στο ελάχιστο φορολογητέο ποσό. Ανταποκρινόμενοι σε πολλά αιτήματα που είχαμε από την ελληνική Περιφέρεια, κυρίως από μικρότερους οικισμούς, μειώνεται στο μισό το ελάχιστο φορολογητέο ποσό σε περιοχές με 1.500 κατοίκους αντί των 500, κάτι το οποίο θα στηρίξει σημαντικά χωριά, κωμοπόλεις στην ελληνική ύπαιθρο. Και το κριτήριο του μέγιστου μισθού του εργαζόμενου δεν θα υπολογίζεται προσθετικά, αλλά μόνο συγκριτικά.
Και τέλος, καταργείται ο ειδικός φόρος σταθερής τηλεφωνίας που ανέρχεται σε 5% σε συνδέσεις οπτικής ίνας με ταχύτητες πάνω από 100Mbps. Είναι μία κίνηση με στόχο την ανάπτυξη της ψηφιοποίησης των ελληνικών επιχειρήσεων, των ελληνικών νοικοκυριών, αλλά και της στήριξης της ευρυζωνικότητας υψηλών ταχυτήτων. Ταυτόχρονα,προσφέρει και ανακούφιση σε δεκάδες χιλιάδες χρήστες.
Κυρίες και κύριοι, βαδίζοντας πλέον στον έκτο χρόνο διακυβέρνησης, οφείλουμε να φωτίζουμε κάθε βήμα που μας πάει λίγο πιο μπροστά, από εκεί που ήμασταν το 2019 ή ακόμα και το 2023, κάθε πολιτική που κλείνει τις πληγές της κρίσης και θεραπεύει τις αιτίες της για να μη ζήσουμε ξανά μια τέτοια περιπέτεια, θυμίζοντας όχι μόνο που θέλουμε να φτάσουμε αλλά και από πόσο πίσω ξεκινήσαμε.
Έχουμε χρέος να επισημαίνουνε τις δυσκολίες, έχουμε χρέος να βρίσκουμε λύσεις έξω από το κουτί. Όποτε αυτό απαιτείται, να βάζουμε και φρένο σε αυτή την τυραννία της στιγμιαίας ικανοποίησης που διατρέχει όλες τις σύγχρονες κοινωνίες.
Ενώ ταυτόχρονα, ναι, θα εξηγούμε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Ελβετία ή Δανία στο εισόδημα ή στη λειτουργία του κράτους μέσα σε πέντε χρόνια. Μπορεί, όμως, να βελτιώνεται συνεχώς, με στοχοθεσία, με σχέδιο, με μέτρηση και με διαρκή απολογισμό.
Προσέξτε, αναγνωρίζω τις σωστές προσδοκίες. Ξέρω πως κάθε μικρή μας νίκη γεννά αυτόματα κι ένα μεγαλύτερο αίτημα. Ξέρω επίσης ότι το πρώτο στραβοπάτημα της κυβέρνησης γίνεται αμέσως πηγή αμφισβήτησης.
Είναι φαινόμενα τα οποία μεγεθύνουν βέβαια και οι υπαρκτές δικές μας αστοχίες, πολύ περισσότερο σε ένα κομματικό σκηνικό όπου η κεντρική πολιτική δύναμη σταθερότητας γίνεται πολιτικό «αλεξικέραυνο» για ό,τι άσχημο προκύπτει.
Όλα αυτά τα καταλαβαίνω, είναι λάθος, όμως, η αντιπολίτευση να εξάγει στη δημόσια σφαίρα τη δική της ανεπάρκεια και απογοήτευση. Όπως λάθος θα ήταν να αφήνουμε και τις όποιες αδυναμίες να θολώνουν τη μεγάλη εικόνα του τόπου. Γιατί τα θαύματα είναι για τους μάγους, ενώ στην πραγματική ζωή το λόγο έχει μόνο η σταθερή πρόοδος. Κι αυτή υπάρχει στα όσα έγιναν και στα όσα γίνονται.
Πιο γρήγορα, πιο δίκαια, πιο αποτελεσματικά. Αυτό είναι το μήνυμα το οποίο έλαβα προσωπικά από τις τελευταίες κάλπες, στις οποίες θυμίζω σε κάποιους που βλέπουν τα πράγματα λίγο απαισιόδοξα ότι η Νέα Δημοκρατία βγήκε πρώτη για πέμπτη συνεχή εθνική αναμέτρηση και μάλιστα με διαφορά 14 μονάδων από το δεύτερο κόμμα.
Αυτό το αίτημα για πιο πολλά και ταχύτερα αποτελέσματα, το προσυπογράφω απόλυτα. Γι΄ αυτό και μίλησα στην αρχή για τη σύζευξη ανάπτυξης και εισοδήματος. Γιατί μόνο τότε η συλλογική πρόοδος θα μεταφράζεται σε ατομική ευημερία. Και μόνο όταν ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με μεγάλα προβλήματα όπως το δημογραφικό, μπορούμε να λέμε ότι πραγματικά υπηρετούμε τον πολίτη.
Ξεκινώντας από το τελευταίο, θέλω να θυμίσω ότι για την οικογένεια ήδη αυτή η κυβέρνηση έχει αυξήσει το επίδομα γέννησης έως τις 3.500 ευρώ. Να θυμίσω ότι το επίδομα μητρότητας διαρκεί πλέον εννέα μήνες και κυμαίνεται στο ύψος του κατώτατου μισθού. Να θυμίσω ότι αυτή είναι η κυβέρνηση που κατάργησε το φόρο γονικών παροχών. Αυτή είναι η κυβέρνηση που αύξησε παράλληλα το αφορολόγητο κατά 1.000 ευρώ για κάθε παιδί.
Τα μέτρα αυτά, λοιπόν, πλαισιώνονται τώρα με κίνητρα σε τρία επίπεδα. Από τη μια μια πλευρά, ενισχύοντας με ακόμα 20 εκατομμύρια τα επιδόματα προς νέους γονείς, με περισσότερα vouchers από κάθε άλλη φορά: 173.000 vouchers, 20.000 νέες θέσεις παιδικών σταθμών. Και από την άλλη, θέλουμε να δώσουμε και κίνητρα στις επιχειρήσεις να φροντίζουν και αυτές για την αρμονική συνύπαρξη εργασιακής και οικογενειακής ζωής.
Έχω δει πολλές επιχειρήσεις, μεγάλες κυρίως, που έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον να στηρίξουν εργαζόμενούς τους που κάνουν παιδιά. Από φέτος οι εργοδότες οι οποίοι διευκολύνουν το προσωπικό τους με παροχές έως 5.000 ευρώ ετησίως σε νέους γονείς, θα απαλλάσσονται από φόρο για το ποσό αυτό -γιατί θέλουμε τις επιχειρήσεις συμμάχους σε αυτή την προσπάθεια-, το οποίο μάλιστα θα προσαυξάνεται για κάθε νέο μέλος της οικογένειας.
Σε ένα άλλο επίπεδο, τα δικαιώματα των τριτέκνων συγκλίνουν πλέον επιτέλους με αυτά των πολυτέκνων, ανεξάρτητα πια από το εισόδημα: ο διορισμός στο δημόσιο και η εισαγωγή στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα μέχρι τη συμμετοχή στα προγράμματα κοινωνικού τουρισμού. Με τις υπάρχουσες δράσεις, βέβαια, σε ισχύ, όπως οι «Νταντάδες της γειτονιάς», που θα επεκταθούν με vouchers ως 500 ευρώ για κάθε παιδί.
Τέλος, μια νέα δέσμη επιχειρεί να τονώσει την οικογένεια με μέτρα σε πολλούς και διαφορετικούς τομείς. Το αρμόδιο Υπουργείο θα τα παρουσιάσει αναλυτικά την επόμενη εβδομάδα.
Επιτρέψτε μου να ξεχωρίσω κάποια όμως τα οποία θεωρώ ότι έχουν ιδιαίτερη αξία: την άμεση κατάργηση του φόρου 15% στην ασφάλιση της υγείας για παιδιά έως 18 ετών, τον δωρεάν έλεγχο γονιμότητας σε γυναίκες από 30 έως 35 ετών, όπως επίσης και την απλοποίηση των καλύψεων του ΕΟΠΥΥ στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Ένα πολύ πιο ευρύ πρόγραμμα από αυτό που παρουσιάζω σήμερα, κοστολογείται συνολικά στα 250 εκατομμύρια ευρώ, και θα συνδυαστεί με την προσεκτική αναμόρφωση της επιδοματικής μας πολιτικής.
Γιατί όταν υποχωρεί η ανεργία πρέπει να κινητροδοτείται περισσότερο η εργασία. Όταν καταγράφεται συρρίκνωση του πληθυσμού, οφείλουμε να τονώσουμε την οικογένεια και όταν επιμένουν οι ανισότητες έχουμε χρέος να προστατεύουμε τους πιο ευάλωτους.
Γι’ αυτό και στο εξής τα επιδόματα ανεργίας αναμορφώνονται, κυρίως όμως αποφεύγοντας να λειτουργούν ως άλλοθι φτώχειας ή αδήλωτης εργασίας, στρέφοντας τις ενισχύσεις αυτές σε όσους έχουν αληθινή ανάγκη. Αν κάποιος μπορεί -και μπορεί σήμερα- να βρει εργασία, δεν πρέπει να είναι εξαρτημένος από το επίδομα ανεργίας.
Συμπληρωματικά, κάνουμε πιο δίκαια, αποτελεσματικά και στοχευμένα τα τρία βασικά κοινωνικά επιδόματα του ΟΠΕΚΑ: το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, το επίδομα στέγασης, το επίδομα παιδιού. Θέλουμε να μειώσουμε την παιδική φτώχεια στη χώρα μας και αυτή η μεταρρύθμιση θα παρουσιαστεί από τα συναρμόδια υπουργεία την άλλη εβδομάδα, εντοπίζοντας την περίμετρο των επιδομάτων στους πραγματικά ευάλωτους, αυξάνοντας όμως και το ύψος των επιδομάτων και της στήριξης εκεί που υπάρχει πραγματική ανάγκη, εκεί που υπάρχουν πραγματικές ανισότητες.
Κυρίες και κύριοι, το βάρος μας, επίσης, στρέφεται στην παραγωγή της χώρας και ειδικά στον πρωτογενή τομέα για τον οποίον έχουμε κάνει πολλά. Έχουμε να κάνουμε πολλά περισσότερα.
Επιτρέψτε μου να μιλήσω εν τάχει για τέσσερις, νομίζω, σοβαρές παρεμβάσεις.
Η πρώτη, την οριστική μονιμοποίηση της επιστροφής του ειδικού φόρου στο αγροτικό πετρέλαιο. Από το 2025 -και για όλα τα επόμενα χρόνια- τα ποσά αυτά θα επιστρέφονται. Πώς όμως; Με δίκαιο και αναλογικό τρόπο, ακούγοντας και τις ίδιες τις προτάσεις των αγροτών.
Δεύτερον, θεσμοθετούμε ένα ευέλικτο σύστημα διαχείρισης των «κόκκινων δανείων» αγροτών και συνεταιρισμών, ώστε με βάση τις δυνατότητές τους να μειώνονται οι τόκοι, να καταργείται μέρος του ωφελούμενου κεφαλαίου και σε βάθος χρόνου να γίνεται η αποπληρωμή με δυνατότητα αναχρηματοδότησης και οριστικής διευθέτησης και εξάλειψης των όποιων εμπράγματων βαρών. Οι συνεταιρισμοί της χώρας γνωρίζουν πόσο σημαντική είναι αυτή η πρωτοβουλία.
Τρίτον, θέλουμε, με τη στήριξη του ιδιωτικού τομέα και του τραπεζικού συστήματος, να δρομολογήσουμε ένα γενναίο πρόγραμμα που θα φτάσει τα 600 εκατομμύρια ευρώ για την αύξηση της θερμοκηπιακής καλλιέργειας στην επικράτεια.
Η δυναμική ανάπτυξη των θερμοκηπίων αυξάνει ραγδαία την παραγωγικότητα, μειώνει κατά πολύ τις ανάγκες άρδευσης. Έχουμε πολύ λίγα θερμοκήπια στη χώρα μας σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αν δείτε, όμως, τους αριθμούς σχετικά με την παραγωγικότητά τους, την κατανάλωση σε νερό, είναι πραγματικά συγκλονιστική η πρόοδος στην παραγωγικότητα στον πρωτογενή τομέα, την οποία μπορούμε να κάνουμε, και πόσο σημαντικό είναι αυτό το υπαρξιακό στοίχημα για την αγροτιά σε συνθήκες κλιματικής κρίσης.
Και τέταρτον, θα δουλέψουμε μαζί με το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, το οποίο, όπως ξέρετε, έχει πολλές αδρανείς δημόσιες γαίες, και θα εγκαινιάσουμε ένα καινοτόμο σχέδιο ανταλλαγής και αντιπαροχής αυτών των αδρανών δημόσιων γαιών με επενδυτές που θα αναλάβουν να τις καλλιεργούν, κατασκευάζοντας -προσέξτε- θερμοκήπια πολύ μεγάλης κλίμακας. Έχουμε τέτοια στη χώρα μας ήδη, αποκλειστικά με εξαγωγικά αγροδιατροφικά προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας.
Κυρίες και κύριοι, μετά τα μέτρα για το εισόδημα και τις φοροελαφρύνσεις στην οικογένεια και τους αγρότες, επιτρέψτε μου να έρθω λίγο στο ζήτημα του στεγαστικού, θέμα για το οποίο μπορώ σήμερα πια και επίσημα να ανακοινώσω ότι μετά από πολύ κοπιώδεις διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεκινάει άμεσα το δεύτερο Πρόγραμμα «Σπίτι Μου», ύψους 2 δισ. ευρώ, με πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Για να αποκτήσουν ακόμα 15.000, μπορεί και περισσότεροι νέοι, νέα ζευγάρια ηλικίας, τώρα θα διευρύνουμε την περίμετρο, θα το πάμε μέχρι τα 50 έτη, γιατί ακούω συχνά παράπονα από τη γενιά των σαραντάρηδων οι οποίοι έφαγαν όλο το βάρος της κρίσης, ότι τους αποκλείσαμε από το πρόγραμμα και έχουν δίκιο. Η περίμετρος θα πάει μέχρι τα 50 έτη και το επιτόκιο θα είναι το μισό από το εμπορικό.
Ήταν μεγάλη επιτυχία το πρώτο πρόγραμμα «Σπίτι Μου» και συναντώ συχνά συμπολίτες μας, οι οποίοι αισθάνονται αυτή τη μεγάλη ικανοποίηση ότι μπόρεσαν και απέκτησαν το δικό τους σπίτι, πληρώνοντας μία δόση στεγαστικού δανείου που είναι χαμηλότερη από όσο θα πλήρωναν αν νοίκιαζαν ένα σπίτι αντίστοιχων προδιαγραφών.
Κάνουμε και κάτι ακόμα όμως: πάλι εξασφαλίσαμε 400 εκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης, για να κάνουμε τι; Προσέξτε, δάνεια ύψους έως και 20.000 ευρώ, με μηδενικό επιτόκιο, με στόχο και μόνο την ενεργειακή αναβάθμιση σχεδόν 20.000 παλαιών κατοικιών, ένα πρόγραμμα που τρέχει παράλληλα με το «Ανακαινίζω-Ενοικιάζω» και τις υπόλοιπες δράσεις του Υπουργείου Ενέργειας.
Παράλληλα, θέλω να θυμίσω ότι το επίδομα στέγης έχει ουσιαστικά διπλασιαστεί, η ενίσχυση της φοιτητικής στέγης έχει αυξηθεί και για τη νέα χρονιά, ενώ βέβαια ισχύει και το 2025 η αναστολή του ΦΠΑ σε νέες οικοδομές.
Σε αυτό το πλαίσιο προστίθεται τώρα και ένα νέο διπλό σχήμα κινήτρων και αντικινήτρων που αφορά πρωτίστως τα κλειστά διαμερίσματα -και έχουμε πολλά κλειστά διαμερίσματα στην πατρίδα μας-, τα οποία αν μπορέσουμε και τα αξιοποιήσουμε, θα μπορέσουμε να αυξήσουμε σημαντικά την προσφορά διαμερισμάτων και να μειώσουμε τις πιέσεις στα ενοίκια.
Ταυτόχρονα, όμως, οι παρεμβάσεις αυτές απευθύνονται και στην εκρηκτική εξέλιξη της βραχυχρόνιας μίσθωσης. Πρόθεση της πολιτείας, βεβαίως, να υπάρχει ένα καθαρό πλαίσιο. Και σε καμία περίπτωση, να το τονίσω αυτό, δεν έχουμε διάθεση να δαιμονοποιήσουμε τη συγκεκριμένη επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία, εξάλλου, αποφέρει και στους ιδιοκτήτες ακινήτων αλλά και στο δημόσιο σημαντικά έσοδα.
Ανταποκρινόμενοι, όμως, σε πάγια αιτήματα των ενώσεων ιδιοκτητών, ανακοινώνω σήμερα ότι όποιος ιδιοκτήτης νοικιάζει ένα διαμέρισμα το οποίο σήμερα είναι κλειστό, θα απαλλάσσεται από το φόρο ενοικίου για τρία χρόνια.
Το ίδιο ισχύει και αν μετατρέψει σε μακροχρόνια μια βραχυχρόνια μίσθωση. Αλλά και αντίστροφα, στις συμβάσεις μέσω πλατφορμών, θα ισχύσει ένα νέο αυξημένο τέλος, ενώ αμέσως θα απαγορευτεί κάθε τέτοια νέα μίσθωση στα τρία κεντρικά διαμερίσματα της Αθήνας για τουλάχιστον ένα χρόνο.
Ο χαρακτήρας των συνοικιών μας δεν πρέπει να αλλοιώνεται, ούτε και το δικαίωμα στο κέρδος του ενός να εμποδίζει το δικαίωμα στη στέγη του άλλου. Το αρμόδιο Υπουργείο θα παρακολουθεί το ισοζύγιο μισθώσεων σε κάθε περιοχή όπου μπορεί να έχουμε ανάλογο πρόβλημα.
Είναι καιρός, άλλωστε, να ισχύσει μια νέα οπτική για την ουσία της ακίνητης περιουσίας, με δικαιώματα και υποχρεώσεις. Σε αυτή τη συγκυρία, λοιπόν, της κλιματικής κρίσης, αυξάνουμε σε 20% την έκπτωση του ΕΝΦΙΑ στους ιδιοκτήτες που ασφαλίζουν κατοικίες αξίας έως 500.000 ευρώ από φυσικές καταστροφές.
Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, όμως, ακίνητες περιουσίες μεγαλύτερης αξίας θα διατηρούν την έκπτωση του 10% αν ασφαλιστούν, διότι για τις μεγάλες περιουσίες που πληρώνουν μεγάλο ΕΝΦΙΑ, η έκπτωση του 10% ουσιαστικά καλύπτει πρακτικά και το ασφάλιστρο. Αν, όμως, δεν το κάνουν, από τον Απρίλιο του 2025 δεν θα αποζημιώνονται από το κράτος σε περίπτωση ζημιάς.
Και στο ίδιο διάστημα, όλες οι επιχειρήσεις με κύκλο εργασιών άνω των 500.000 θα πρέπει πλέον υποχρεωτικά να ασφαλίζονται για φυσικές καταστροφές. Και κάτι το οποίο θα ισχύει και για κάθε νέο συμβόλαιο, όπως και για την ανανέωση παλαιάς σύμβασης οχημάτων ιδιωτικής και επαγγελματικής χρήσης. Ναι, και τα οχήματά μας πρέπει να είναι υποχρεωτικά ασφαλισμένα κατά φυσικών καταστροφών, γιατί η κλιματική κρίση μας θέτει ενώπιος ενωπίω με την ατομική και τη συλλογική ευθύνη.
Εγώ εγγυώμαι ότι το κράτος από την πλευρά του θα κάνει όσα πρέπει, όμως απαιτείται και αφύπνιση των ιδίων των πολιτών. Όπως οι εθελοντές δίνουν τη μάχη τους σε περίπτωση μιας φωτιάς, ενός σεισμού, μιας πλημμύρας, έτσι και οι ιδιοκτήτες των περιουσιών οφείλουν οι ίδιοι, πρώτα και πάνω απ’ όλα, να τις προστατέψουν.
Το κράτος, ωστόσο, θα κάνει τη δική του παρέμβαση σε έναν ακόμα κρίσιμο τομέα. Αναφέρομαι στα σχολικά κτίρια και ξέρω καλά ότι οι Δήμοι έχουν, κ. Δήμαρχε, δυσκολία να ανταποκριθούν στις βασικές τους υποχρεώσεις.
Θέλω, λοιπόν, σήμερα να ανακοινώσω ένα νέο πρόγραμμα 250 εκατομμυρίων ευρώ για την ανακαίνιση εκατοντάδων σχολείων και θα ήθελα αυτό το πρόγραμμα να το ονομάσουμε «Πρόγραμμα Μαριέττας Γιαννάκου», για να τιμήσουμε μία εμβληματική φυσιογνωμία της παράταξής μας, που υπηρέτησε τη δημόσια παιδεία με πάθος, αυταπάρνηση και αγάπη.
Δεν μιλάμε, κ. Υπουργέ, για συγκλονιστικές αλλαγές, αλλά βαψίματα, σοβατίσματα, τουαλέτες, αθλητικές εγκαταστάσεις. Αναλογιστείτε σε πόσα σχολεία πηγαίνω στην περιφέρεια και βλέπω εγκαταλελειμμένα γήπεδα μπάσκετ ή ποδοσφαίρου, τα οποία με λίγα χρήματα μπορούν να φτιαχτούν. Θα αλλάξει η όψη χιλιάδων σχολείων με ένα τέτοιο πρόγραμμα.
Τα κονδύλια τα οποία σας ανέφερα, θα προέλθουν από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Όμως, στόχος μου είναι το ποσό αυτό να αυξηθεί σημαντικά, μέσω ενός καλέσματος το οποίο θα κάνουμε για σημαντικές ιδιωτικές χορηγίες.
Γιατί θα το ξαναπώ: και οι πλούσιοι αυτής της χώρας έχει έρθει η ώρα να επωμιστούν μεγαλύτερο μερίδιο ευθυνών στην ανασυγκρότηση της πατρίδας, όπως άλλωστε το έκαναν όλοι οι μεγάλοι ευεργέτες του παρελθόντος.
Κυρίες και κύριοι, το 2025 έρχονται κινήσεις σημαντικές για την τόνωση της οικονομικής παραγωγικότητας, με έμφαση στη μεγέθυνση των επιχειρήσεων, αλλά κυρίως στην εξωστρέφειά τους, την ενδυνάμωση της μεταποίησης, της στροφής στα εξαγώγιμα βιομηχανικά προϊόντα.
Ο κλάδος της μεταποίησης έχει ήδη αγγίξει το 14% του ΑΕΠ μέσα σε πέντε χρόνια. Η καλύτερη απάντηση σε αυτούς που λένε ότι «η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα», αλλά σίγουρα μπορούμε πολύ καλύτερα: αγροδιατροφικός τομέας με εξαγωγικά προϊόντα, φαρμακοβιομηχανία, η οποία καλύπτει ήδη, για όσους δεν το γνωρίζετε, σημαντικές ανάγκες της ευρωπαϊκής αγοράς, μέταλλα, δομικά υλικά κτιρίων για τις πράσινες πόλεις του μέλλοντος, εξοπλισμός για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ναυπήγηση, επισκευές πλοίων, εφαρμογές λογισμικού, τεχνητής νοημοσύνης, ρομποτική, αμυντική βιομηχανία, όπου στηρίζουμε τη σημαντική καινοτομία η οποία αναπτύσσεται σήμερα από μικρές ελληνικές εταιρείες, μονάδες έρευνας προϊόντων πολυεθνικών εταιρειών, όπως αυτές που ήδη έχουν εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη.
Όλοι αυτοί είναι κλάδοι με συγκριτικά πλεονεκτήματα για την οικονομία και το δυναμικό μας. Οφείλουμε, συνεπώς, να διαμορφώσουμε τους όρους για να αποκτήσουν νέα δυναμική, με στόχο σε βάθος πέντε έως δέκα ετών να προστεθούν 15 δισ. στο ετήσιο ΑΕΠ και 150.000 επιπλέον καλά αμειβόμενες θέσεις απασχόλησης εργατών γνώσης.
Να φέρω και ένα παράδειγμα: startup ελληνικές εταιρείες ασχολούνται με τα ζητήματα της πολιτικής προστασίας, τον έγκαιρο εντοπισμό των πυρκαγιών, την καλύτερη πρόβλεψη του πώς θα κινηθούν.
Σε αυτή την κατεύθυνση, λοιπόν, ήδη διευρύνουμε σημαντικά τα κίνητρα για την καινοτομία, τις συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, τις εξαγωγές. Εγκρίναμε ήδη στο Υπουργικό Συμβούλιο ένα σημαντικό νομοσχέδιο με φορολογικές εκπτώσεις μέχρι -προσέξτε- 315%, υπό προϋποθέσεις, για επενδύσεις στην έρευνα.
Περιορίζουμε στις 100.000 ευρώ το ελάχιστο όριο κεφαλαίου μιας εταιρείας που προκύπτει από μετασχηματισμό μικρότερων, για να δώσουμε κίνητρα για συγχωνεύσεις, για οικονομίες κλίμακος.
Ενώ θυμίζω παράλληλα ότι έχει προηγηθεί η μείωση του φόρου συγκέντρωσης κεφαλαίου, ο περιορισμός στο μισό του φόρου που αφορά τις χρηματιστηριακές συναλλαγές, αλλά και η φοροαπαλλαγή των τόκων από κρατικά ομόλογα.
Είναι ρυθμίσεις που τώρα ενισχύονται με μία ακόμα πρωτοβουλία. Σε λίγο, λοιπόν, το τέλος χαρτοσήμου θα αποτελεί παρελθόν σε εκατοντάδες συναλλαγές: από τους τόκους των επιχειρηματικών δανείων ή τις ασφαλιστικές πράξεις ως τις πιστώσεις για εισαγωγές και τους προϋπολογισμούς των τεχνικών έργων, και από τη σύσταση μη κερδοσκοπικών νομικών προσώπων μέχρι την απλή έκδοση άδειας άσκησης επαγγέλματος. Ένας αναχρονισμός, ο οποίος επιτέλους λήγει.
Αλλαγές, τέλος, επέρχονται και στην Golden Visa. Ο προσανατολισμός της μπορεί πια να μετακινηθεί από τα ακίνητα στις επενδύσεις. Κάναμε -και σωστά- αυξήσεις στα όρια για την παροχή της μέσω αγοράς ακινήτων σε δημοφιλείς περιοχές.
Το προνόμιο αυτό θα αφορά και κεφάλαια που θα εισάγονται για τη χρηματοδότηση startup εταιρειών. Ναι, θα μπορεί κάποιος να πάρει Golden Visa αν επενδύσει 250.000 ευρώ, όχι σε ακίνητο, αλλά σε μία startup επιχείρηση. Είναι μία πρωτοβουλία που συμπληρώνει το πλέγμα των δράσεών μας για τη στήριξη της επιχειρηματικότητας.
Και μια ακόμα μεγάλη θεσμική πρωτοβουλία: αναφέρομαι στην άμεση ίδρυση ενός νέου εθνικού επενδυτικού ταμείου στα πρότυπα ανάλογων φορέων της Ευρώπης. Ρόλος του θα είναι να παρέχει κίνητρα σε δυναμικές πρωτοβουλίες, ειδικά σε τομείς με υψηλή προστιθέμενη αξία, να καλύψει ενδεχομένως επενδύσεις μακροχρόνιες εκεί που η αγορά δεν μπορεί να παρέμβει. Γι’ αυτό και το ταμείο θα δρα είτε ως συνεπενδυτής είτε ως μειοψηφικός επενδυτής είτε ως σύμβουλος που θα εισηγείται υβριδικά εργαλεία σε περιοχές όπως η τεχνολογία, η τεχνητή νοημοσύνη, οι πρώτες ύλες, τα δίκτυα, τομείς του μέλλοντος.
Για τη δράση, μάλιστα, σε αυτούς τους χώρους θα ενισχυθεί από το Υπερταμείο αρχικά με 300 εκατομμύρια ευρώ. Σκοπός μας είναι το κεφάλαιο αυτό να αυξηθεί σημαντικά σε βάθος χρόνου.
Δύο ακόμα σημαντικές πρωτοβουλίες για μια Ελλάδα με λιγότερες περιφερειακές ανισότητες. Από τα τέλη Σεπτεμβρίου και στη συνέχεια της -πιστεύω- πολύ επιτυχημένης, κ. Υπουργέ, εκδήλωσης που κάναμε εδώ στη Θεσσαλονίκη, κ. Περιφερειάρχα, για την Κεντρική Μακεδονία, θα συνεχίσουμε αυτή την εθνική στρατηγική για την διαμόρφωση 12+1 για την Αττική περιφερειακών σχεδίων ανάπτυξης, με χιλιάδες μικρά και μεσαία και μεγάλα έργα σε κάθε Δήμο, κάθε ορεινή, κάθε νησιωτική κοινότητα, με λογοδοσία μέσω μιας ειδικής εφαρμογής στο διαδίκτυο, έτσι ώστε οι τοπικές κοινωνίες να είναι συμμέτοχες σε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια να περιορίσουμε τις περιφερειακές ανισότητες.
Ενώ στο όνομα της επιχειρηματικότητας, θέλουμε να σχεδιάσουμε ένα νέο μεγάλο πρόγραμμα απλοποιήσεων, εντοπίζοντας τις 15 πιο χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες που σήμερα ταλαιπωρούν τις επιχειρήσεις. Να μειώσουμε το διοικητικό βάρος κατά 25% ακόμα, κυρίως σε επιχειρήσεις με εξαγωγικό προσανατολισμό. Με μια αυστηρή παρακολούθηση των σταδίων, των περιττών εμποδίων -και σας διαβεβαιώνω, δυστυχώς υπάρχουν ακόμα πολλά-, με τη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας, έτσι ώστε να πάψει επιτέλους η χωρίς λόγο ταλαιπωρία τους.
Φίλες και φίλοι της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας, εδώ από αυτό το βήμα πριν από αρκετά χρόνια είχα μιλήσει για πρώτη φορά για τη συμφωνία αλήθειας, η οποία πρέπει να διέπει τις σχέσεις μας. Και με αυτήν ακριβώς οδηγό, δηλώνω ότι στην υπηρεσία της κοινωνίας είμαστε όλοι, με τη συνεισφορά μας αναλογική αλλά τον προορισμό μας πάντοτε δημιουργικό.
Με αυτή, λοιπόν, τη λογική θέλω να ανακοινώσω δύο ακόμα μέτρα. Αμφότερα αφορούν τον τουρισμό μας, ο οποίος φέτος πηγαίνει από ρεκόρ σε ρεκόρ. Έχουμε μια ακόμα εξαιρετικά επιτυχημένη τουριστική χρονιά. Στηρίζει ο τουρισμός την οικονομία με σημαντικούς πόρους και θέσεις εργασίας, έχει, όμως, και το δικό του ειδικό μερίδιο κοινωνικής ανταπόδοσης.
Ναι, μας έχει προβληματίσει πολύ -το έχουμε συζητήσει εκτενώς με την Υπουργό και με τοπικούς φορείς-, η εικόνα που υπάρχει σε ορισμένα νησιά μας σχετικά με την κρουαζιέρα κάποιους μήνες το χρόνο.
Γι’ αυτό και επιβάλλεται τέλος κρουαζιέρας ανά επιβάτη που θα αποβιβάζεται σε ελληνικό λιμάνι, υψηλό στη Σαντορίνη και στη Μύκονο, χαμηλότερο στα υπόλοιπα, με κλιμάκωση ανά περίοδο.
Ενώ από τον Απρίλιο ως τον Οκτώβριο, αυξάνεται το τέλος ανθεκτικότητας στην κλιματική κρίση αναλογικά για ξενοδοχεία, για καταλύματα, για ενοικιαζόμενα ακίνητα μέσω πλατφορμών.
Ένα σημαντικό κομμάτι των συγκεκριμένων εσόδων θα επιστρέψει στις τοπικές κοινωνίες. Είναι σημαντικό αυτές να οργανωθούν καλύτερα, να στηρίξουν τις υποδομές τους απέναντι στο βάρος που δέχονται κάθε καλοκαίρι.
Θα έλεγα ότι είναι μια ακόμα εκδοχή της συνειδητής συμπόρευσης των πολιτών με την πολιτεία, που προφανώς πρέπει να διευρυνθεί αν θέλουμε να κερδίσουμε τα μεγάλα εθνικά στοιχήματα.
Τα θεμέλιά της, ωστόσο, υπάρχουν. Αν σκεφτεί κανείς θέματα που άλλοτε ήταν ταμπού, σήμερα θεωρούνται φυσική εξέλιξη: τα μη κρατικά πανεπιστήμια, το κοινό αίτημα για περισσότερη ασφάλεια και η στήριξη της αστυνομίας σε αυτή την προσπάθεια, η στενότερη και υπό αυστηρούς όρους συνεργασία του δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα και ασφαλώς για την σύγκλιση απόψεων γύρω από την αναζήτηση του καλύτερου αποτελέσματος ανεξαρτήτως πολιτικών αφετηριών.
Όλα αυτά είναι αθόρυβα, είναι σταθερά βήματα μιας κοινωνίας που ωριμάζει, που συνειδητοποιεί τι έζησε, που ξέρει αν σήμερα ζει καλύτερα, κυρίως όμως ξέρει πώς θέλει να ζήσει αύριο.
Εγώ αυτή την κοινωνία την εμπιστεύομαι. Και σε αυτήν απευθύνομαι, δηλώνοντας εξ αρχής ότι τα εμπόδια μπροστά μας ήταν και παραμένουν πολλά: με πόλεμο στην καρδιά της ηπείρου, φωτιά στο υπογάστριο της περιοχής μας, η Τουρκία παραμένει απρόβλεπτη, η Ευρώπη αναζητά τη νέα της ταυτότητα, οι Ηνωμένες Πολιτείες εκπέμπουν τις εσωτερικές αβεβαιότητες σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Από την άλλη πλευρά, εισαγόμενες συνέπειες, διαχρονικές παθογένειες αλλά και απρόβλεπτα γεγονότα σκιάζουν κάθε τόσο τον ουρανό της χώρας μας. Πράγματι, ο πληθωρισμός ροκανίζει εδώ και καιρό τα πορτοφόλια των νοικοκυριών και τα ταμεία πολλών επιχειρήσεων. Ναι, το κράτος θέλει χρόνο να αλλάξει, με στιγμές όπως της πρόσφατης φωτιάς στην Αττική να σφίγγουν την καρδιά όλων.
Γι΄ αυτό και σε όσους εύκολα μιλούν για αλαζονεία, αντιτείνω ότι κανείς δεν έχει το μονοπώλιο της κοινωνικής ευαισθησίας.
Πρώτος εγώ παίρνω θέση μάχης σε αυτή την αναμέτρηση με τα κακώς κείμενα. Εγώ πρώτος αγανακτώ, όταν ένα κράτος το οποίο έχει κάνει άλματα ψηφιακά, προδίδεται από ανευθυνότητες που προκαλούν δυστυχήματα, επιτρέποντας να λειτουργούν ακατάλληλα λούνα παρκ.
Πρώτος εγώ γνωρίζω, όταν κάποιος ασθενής ταλαιπωρείται στο ΕΣΥ, πόσο άσχημα αισθανόμαστε κι αισθάνεται ο ίδιος, αλλά με το ΕΣΥ να έχει δείξει, στο μεταξύ, τις μεγάλες του δυνατότητες στην πανδημία. Ή πρώτος εγώ αγανακτώ και στενοχωριέμαι όταν μια πολιτεία που κατόρθωσε να σβήσει γρήγορα και αποτελεσματικά 4.000 πυρκαγιές, πληγώνεται από τη μία που ξέφυγε.
Η ανοδική τροχιά, λοιπόν, έχει και αναταράξεις, είναι όμως μονόδρομος. Φουρτούνες, με άλλα λόγια, υπάρχουν και θα υπάρχουν, αναμφίβολα όμως το εθνικό σκαρί αποδεικνύει ότι μπορεί να ξεπερνά τα κύματα χωρίς να χάνει τη ρότα του.
Και αναρωτιέμαι ειλικρινά: ποιο χέρι είναι άραγε ικανό να κρατήσει σταθερό το τιμόνι του εθνικού σκάφους, αν όχι αυτό της κυβέρνησης, ώστε να φτάσουμε τελικά ενωμένοι στο ασφαλές λιμάνι της Ελλάδας του 2027;
Με μία οικονομία, με ένα ΑΕΠ πάνω από 260 δισ., με την ανεργία κάτω από το 8%, με τον πληθωρισμό στο 2%, με τις εξαγωγές να είναι πολύ πάνω από το 50% του ΑΕΠ, με επενδύσεις υπερδιπλάσιες από αυτές που παραλάβαμε, με τον μέσο μισθό, όπως έχουμε δεσμευθεί, στα 1.500 ευρώ, τον κατώτατο στα 950 ευρώ, με τις εισφορές, όπως είπα, μειωμένες κατά έξι μονάδες, με ετήσιες αυξήσεις σε δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους.
Ναι, αυτή η χώρα το 2027 θα έχει ανακαινισμένα 156 κέντρα υγείας, 93 νοσοκομεία, δεκάδες καινούργια τμήματα επειγόντων περιστατικών. Θα έχει περισσότερους γιατρούς.
Και ναι, πιστεύω ότι θα είμαστε έτοιμοι πολύ σύντομα να έχουμε και την τελική επιβεβαίωση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για μία ακόμα σημαντική πρωτοβουλία. Θα πάρουμε 51 εκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης και θα τα διοχετεύσουμε σε δωρεάν -επαναλαμβάνω, δωρεάν- απογευματινά χειρουργεία, ανακουφίζοντας 37.000 συμπολίτες μας. Αυτούς που περιμένουν τον περισσότερο χρόνο για να έχουν μια επέμβαση.
Από το 2027 αυτή η Ελλάδα για την οποία θέλουμε να πάμε πιο γρήγορα, πιο δίκαια, πιο αποτελεσματικά, ναι, θα έχει ολοκληρωμένο κτηματολόγιο. Μια τεράστια μεταρρύθμιση, εκκρεμότητα από τη σύσταση του ελληνικού κράτους. Θα έχει δρομολογήσει, ίσως τη μεγαλύτερη αθέατη μεταρρύθμιση, για την οποία σπάνια μιλάμε, και αναφέρομαι στα τοπικά και ειδικά πολεοδομικά σχέδια που ήδη δρομολογούνται σε ολόκληρη την επικράτεια.
Μόνο αυτή είναι η οριστική λύση για να αντιμετωπίσουμε δικαστικές εκκρεμότητες και να αποκτήσουμε απόλυτη ορατότητα για το τι μπορούμε να χτίζουμε, πού μπορούμε να το χτίζουμε, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες του κάθε τόπου. Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που γίνεται μια τόσο μεγάλη προσπάθεια σε έναν τόπο που το 2027 θα έχει αυξήσει σημαντικά τη συμμετοχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, γιατί έχουμε ανεξάντλητες φυσικές πηγές, ήλιο, αέρα και νερά.
Το 2027, σχολεία τα οποία θα διδάσκουν την τεχνολογία αλλά και θα την αξιοποιούν για να διδάσκουν, χωρίς ο υπολογιστής να ανταγωνίζεται το βιβλίο. Σε ένα περιβάλλον ασφάλειας και καθημερινής νομιμότητας, με εφαρμογές και χρησιμοποιώντας την τεχνολογία όπως το «MyCoast». Σύντομα θα είμαστε έτοιμοι να ανακοινώσουμε και μια αντίστοιχη πρωτοβουλία για την προστασία του δημόσιου χώρου, έτσι ώστε να μπορούμε να επιβάλλουμε πραγματικά τη νομιμότητα παντού.
Μια Ελλάδα στην οποία ο πολίτης καταφεύγοντας στη Δικαιοσύνη θα βρίσκει πραγματικά και πολύ πιο γρήγορα το δίκαιό του. Έχουμε κάνει όλες τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που μας κάνουν αισιόδοξους ότι θα επιταχύνουμε σημαντικά το χρόνο απονομής της δικαιοσύνης.
Με περισσότερες νέες υποδομές, με περισσότερα εναέρια και επίγεια μέσα πολιτικής προστασίας, με το πρόγραμμα «ΑΙΓΙΣ». Με μια δημόσια τηλεόραση, η οποία αξιοποιώντας το μεγάλο μετασχηματισμό της τελευταίας πενταετίας, όπου έγινε μια πραγματικά αντικειμενική και ποιοτική δημόσια τηλεόραση και όχι ένα κομματικό φερέφωνο, θα γίνει τελικά το κέντρο ενημέρωσης, πολιτισμού και ψυχαγωγίας που θέλουμε.
Μια Ελλάδα με πολλά περισσότερα ηλεκτρικά λεωφορεία σαν και αυτά που ήδη έχουν αρχίσει και κυκλοφορούν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Με το Μετρό να διασχίζει τη Θεσσαλονίκη. Θα το υποδεχθούμε μαζί, επιτέλους, στις 30 Νοεμβρίου. Με ένα ακόμα νέο αεροδρόμιο στο Καστέλι στην Κρήτη, με σύγχρονους οδικούς άξονες, με αναβαθμισμένα λιμάνια.
Μία πατρίδα με απόρθητα σύνορα, με τις τρεις Belh@rra, με τα Rafale μας, με την παραγγελία των F-35 να δρομολογείται, με τα αναβαθμισμένα F-16 Viper.
Αυτή είναι η Ελλάδα του 2027. Αυτά σας υποσχέθηκα, όταν μας εμπιστευτήκατε δύο φορές το 2023, και αυτά θα τα κάνουμε πράξη, γιατί αυτή η παράταξη και αυτή η κυβέρνηση τιμά τις δεσμεύσεις που έχει δώσει στον ελληνικό λαό.
Σε όσους, συνεπώς, μιλούν για «μεταρρυθμιστική χαλαρότητα», θα το ξαναπώ: τα στοιχεία απαντούν ότι αυτή η κυβέρνηση εργάζεται και παράγει, όχι με πυροτεχνήματα, ούτε με εντυπώσεις της στιγμής, αλλά με μία μεθοδική δουλειά, με αποτελέσματα τα οποία ενίοτε αργούν να φανούν αλλά φαίνονται όταν ωριμάσουν, κυρίως όμως με αυστηρά χρονοδιαγράμματα, με συγκεκριμένους στόχους που χτίζονται μέρα-μέρα.
Κυρίες και κύριοι, μακρηγόρησα ίσως, αλλά κλείνω με δύο σύντομες σκέψεις. Όταν το 1926 η πρώτη Έκθεση Θεσσαλονίκης άνοιγε τις πύλες της, δύσκολα οι επισκέπτες θα φαντάζονταν ότι έκτοτε θα συνόδευε τη χώρα καθρεφτίζοντας και τις καλές και τις άσχημες στιγμές της. Μη ξεχνάμε ότι τότε το εθνικό στοίχημα ήταν το προσφυγικό, αλλά και η πολιτική σταθερότητα, καθώς οι κυβερνήσεις άλλαζαν η μία μετά την άλλη, μέχρι να μπορέσει να φέρει κάποια πολιτική ισορροπία ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Και αυτή τη διαχρονική αλληλουχία καταστροφών και θριάμβων καλούμαστε να μετατρέψουμε στις μέρες μας σε μία τροχιά σιγουριάς και προόδου, με αλλαγές που εδραιώνουν τις προηγούμενες κατακτήσεις, θεμελιώνοντας τις επόμενες ώστε να μην απειλείται ο τόπος από πισωγυρίσματα ούτε, όμως, και να επιτρέπει στα πρόσκαιρα εμπόδια, που πάντα θα υπάρχουν, να ακυρώνουν τη συνολική κατεύθυνση.
Η πατρίδα μας, χάρη στις δυνάμεις της πατριωτικής ευθύνης, της λογικής, του φιλελευθερισμού, του ευρωπαϊκού πραγματισμού, κέρδισε κρίσιμες μάχες τα προηγούμενα χρόνια, με τη Νέα Δημοκρατία στην πρώτη γραμμή. Γι’ αυτό, άλλωστε, είμαστε η πιο ανθεκτική δύναμη της μεταπολίτευσης. Με ρίζες στις αξίες μας, με πολύ γερό ιδεολογικό κορμό, με κλαδιά τα οποία απλώνονται σε όλους. Πετύχαμε νίκες που μας κράτησαν στη σωστή πλευρά της ιστορίας, μας κράτησαν μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Δική μου αποστολή, τώρα που κλείνουμε τις ανοιχτές πληγές της κρίσης, είναι να θεραπεύσουμε τις αιτίες που τις προκάλεσαν, με δεκάδες, εκατοντάδες μικρές ή μεγάλες αλλαγές. Είναι συχνά μικρές και μεγάλες «επαναστάσεις του αυτονόητου». Θα μας φέρουν πιο κοντά στην Ευρώπη, θα μας επιτρέπουν τελικά να ζούμε καλύτερα.
Μπροστά μας ανοίγονται περισσότερες από 1000 μέρες καθαρού ανοιχτού πολιτικού χρόνου, μέχρι την άνοιξη του 2027. Είναι μία ευκαιρία να ολοκληρώσουμε όσα ήδη χτίζουμε, με θεμέλιο την πολιτική σταθερότητα, ένα κομβικό χαρακτηριστικό που λείπει σήμερα ακόμα και από ισχυρά κράτη, όπως η Γαλλία.
Και πιστέψτε με, η εμπειρία μιας πενταετίας και η γνώση της προετοιμασίας όσων ακολουθούν, ναι, με κάνουν αισιόδοξο. Αρκεί να βαθύνει περισσότερο η σχέση εμπιστοσύνης που έχει σφυρηλατηθεί μεταξύ πολιτείας και πολιτών τα τελευταία χρόνια. Αρκεί ο τόπος να ανεβάσει ταχύτητα, με ασφάλεια αλλά και ελπίδα. Και βέβαια, αρκεί όλοι μας και ο καθένας ξεχωριστά να εκπέμπουμε το ίδιο μήνυμα αισιοδοξίας, που ζητά από εμάς η παράταξη, η χώρα και η συγκυρία.
Το χρωστάμε, άλλωστε, στη Νέα Δημοκρατία, που έχει γενέθλια μαζί με την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία, ώστε, όπως το 1974 η παράταξή μας, με τον ιδρυτή της, τον Μακεδόνα Κωνσταντίνο Καραμανλή πρωτοστάτησε για την Ελλάδα της ελευθερίας και της Ευρώπης, έτσι και τώρα η παράταξή μας να γίνει οδηγός στην καινούργια εποχή.
Μια χώρα με μεγαλύτερη ισχύ από το μέγεθός της, με ευημερία σε κάθε γωνιά της, στον κάθε πολίτη της. Μιλώ για μία πατρίδα οχυρωμένη απέναντι στους αντιπάλους της, αλλά και απέναντι στην κλιματική κρίση, που θα βηματίζει, όμως, θαρρετά και στο αύριο, κάνοντας τη συλλογική πρόοδο και ατομική, έναν τόπο δηλαδή όπου εκείνοι που ξυπνούν νωρίς για τη δουλειά θα γεύονται τους καρπούς των κόπων τους και που τα παιδιά τους θα έχουν δικαίωμα στο όνειρο να ζήσουν καλύτερα από τους γονείς τους.
Σας ευχαριστώ.
.jpg)
