Συντάξεις/Αναδρομικά: Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την απόφαση του ΣτΕ - Αφορά τα αναδρομικά για τα δώρα, τα μερίσματα και τις επικουρικές συντάξεις για το 11μηνο Ιουνίου 2015 – Μαΐου 2016,

 

     Εντός των επόμενων ημερών αναμένεται η απόφαση του Συμβουλίου της Επικράτειας για τα αναδρομικά ύψους περίπου 2,5 δισ ευρώ που διεκδικούν οι συνταξιούχοι για τις περικοπές που έχουν εφαρμοστεί στα δώρα, στα μερίσματα  και τις επικουρικές σντάξεις

  Με την αναμενόμενη απόφαση πρόκειται να κριθεί, οριστικά και τελεσίδικα από την Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου, αν ήταν αντισυνταγματικές αυτές οι συγκεκριμενες περικοπές, ώστε ειδικά για το 11μηνο Ιουνίου 2015 – Μαΐου 2016, να δοθούν πίσω τα αναδρομικά στους δικαιούχους. Οι οργανώσεις των συνταξιούχων προσέφυγαν στα αρμόδια δικαστήρια, ζητώντας να επιστραφούν ποσά στους δικαιούχους και εξ αυτών των περικοπών και όχι μόνο για τις κύριες συντάξεις αλλά για τις επικουρικές και τα δώρα.

Τα διεκδικούμενα ποσά ξεκινούν από 800 ευρώ (για όσους έχασαν μόνο τα δώρα) και μπορεί να φθάσουν και τις 2.000 ευρώ για χαμηλοσυνταξιούχους από ΙΚΑ, ΕΤΑΑ, Τράπεζες ή και Δημόσιο, που είχαν το 2012 εισόδημα από κύριες, επικουρικές και μερίσματα κάτω από 1.000 ευρώ μεικτά.

    >- Συνταξιούχοι που προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη μετά τη νομοθετική διάταξη του καλοκαιριού του 2020, η οποία απαγορεύει σε όσους εισέπραξαν τα αναδρομικά των κύριων συντάξεων να προσφύγουν για τις επικουρικές και τα δώρα.

Στο μεταξύ ξεκινάει η καταβολή των αυξήσεων και των αναδρομικών στους συνταξιούχους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα με περισσότερα από 30,1 έτη ασφάλισης, μετά τον επανυπολογισμό των αποδοχών τους με τα βελτιωμένα ποσοστά αναπλήρωσης του νόμου 4670/2020.

Οι πληρωμές ξεκινούν από αυτόν τον μήνα και αφορούν τους συνταξιούχους που υπέβαλαν αίτηση συνταξιοδότησης μετά τις 13 Μαΐου 2016 (με την ισχύ του νόμου Κατρούγκαλου

Οι δικαιούχοι χωρίζονται ως εξής:

  >– Όλοι οι συνταξιούχοι, δηλαδή 2,4 εκατ. άτομα, ενδέχεται να δικαιωθούν τα κομμένα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, για το επίμαχο διάστημα.

>– Περισσότεροι από 200.000 συνταξιούχοι που είχαν ήδη προσφύγει δικαστικά πριν την ψήφιση του σχετικού νόμου το περασμένο καλοκαίρι, που σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται, διατηρούν το δικαίωμα να συνεχίσουν τις δίκες τους για τα αναδρομικά δώρων και επικουρικών.

Συγκεκριμένα αναφορικά με τους συνταξιούχους του δημόσιου τομέα:

>– Για τους συνταξιούχους του Δημοσίου που υπέβαλαν αίτημα συνταξιοδότησης μετά τις 13/5/2016 και πριν από την 1η/10/2019, η πληρωμή των αυξήσεων θα πραγματοποιηθεί με τις τακτικές πληρωμές των συντάξεων Ιουλίου, δηλαδή στις 29 Ιουνίου 2021.

>– Για την πληρωμή των αναδρομικών ποσών της συγκεκριμένης κατηγορίας γίνεται προσπάθεια από την ανάδοχο εταιρεία και τις υπηρεσίες του e-ΕΦΚΑ να πραγματοποιηθεί το επόμενο χρονικό διάστημα και, εάν χρειαστεί, με εμβόλιμη πληρωμή.

Υπενθυμίζεται πως από τον Φεβρουάριο του 2021 οι συντάξεις του Δημοσίου του e-ΕΦΚΑ για όσους υπέβαλαν αίτηση συνταξιοδότησης μετά την 1η/10/2019 απονέμονται με τα νέα αυξημένα ποσοστά αναπλήρωσης του ν. 4670/2020. Οι παραπάνω συνταξιούχοι πληρώνονται ήδη με τα νέα αυξημένα ποσοστά αναπλήρωσης από τον Μάρτιο του 2021, ενώ τον Απρίλιο του 2021 καταβλήθηκαν και τα οφειλόμενα αναδρομικά τους.

Για συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα που υπέβαλαν αίτημα συνταξιοδότησης μετά τις 13/5/2016 η πληρωμή των αναδρομικών τους θα πραγματοποιηθεί με εμβόλιμη πληρωμή στις 30 Ιουνίου 2021.

Η πληρωμή των αυξήσεων (συμπεριλαμβανομένου και του ποσού που αναλογεί για τον μήνα Ιούλιο) στις συντάξεις των παραπάνω συνταξιούχων θα πραγματοποιηθεί τέλος Ιουλίου με τις συντάξεις Αυγούστου.

Θα ακολουθήσουν οι πληρωμές των αυξήσεων και των αναδρομικών των συνταξιούχων που υπέβαλαν αίτημα συνταξιοδότησης πριν από τις 13 Μαΐου 2016. Για αυτές τις περιπτώσεις θα πραγματοποιηθούν, εάν χρειαστεί, και εμβόλιμες πληρωμές μέσα στους επόμενους μήνες.

Οι μηνιαίες αυξήσεις στις συντάξεις κυμαίνονται από 12 έως εως 250 ευρώ τον μήνα και τα αναδρομικα έως 5.250 ευρώ.

Στο Δημόσιο η μέση αύξηση είναι 71,90 ευρώ για τους απόστρατους και 74,56 ευρώ για πολιτικούς συνταξιούχους, ενώ τα ανώτατα ποσά φτάνουν τα 198 ευρώ και 450 ευρώ αντίστοιχα.

Στα Ειδικά Ταμεία, για παράδειγμα, καθώς και σε συνταξιούχους ΙΚΑ, αλλά και σε Ταμεία Επιστημόνων (ΕΤΑΑ) προκύπτουν αυξήσεις έως και 220 ευρώ. Η μέση αύξηση, ωστόσο, για το σύνολο των κερδισμένων από τον επανυπολογισμό βγαίνει περίπου στα 70 ευρώ τον μήνα.

Όσοι νέοι συνταξιούχοι διατηρούν προσωπική διαφορά, αυτή θα συμψηφιστεί με την αύξηση που τυχόν δικαιούνται. Οι νέοι συνταξιούχοι δεν έχουν μεταβατική περίοδο. Μετά τους απαραίτητους επανυπολογισμούς θα λάβουν στα τέλη Ιουνίου(με τις συντάξεις Ιουλίου) στην τσέπη την αύξηση που δικαιούνται και τα αναδρομικά από 1η Οκτωβρίου 2019. Οι νέοι συνταξιούχοι που θα πληρωθούν στο τέλος του επόμενου μήνα είναι περίπου 50.000 και δικαιούνται αύξηση στην καταβαλλόμενη σύνταξη που κυμαίνεται κατά μέσον όρο στα 50 ευρώ. Τα αναδρομικά υπολογίζονται από την 1η Οκτωβρίου 2019. Για παράδειγμα, αν ο συνταξιούχος έχει αποχωρήσει τον Δεκέμβριο του 2016 με 1.500 ευρώ συντάξιμες αποδοχές και 39 έτη ασφάλισης, δικαιούται αύξηση 100 ευρώ. Δικαιούται να τη λάβει ολόκληρη από την 1η Οκτωβρίου του 2019.

Επισημαίνεται ότι οι αυξήσεις αφορούν μόνο όσους έχουν συνταξιοδοτηθεί με περισσότερα από 30,1 και έως 44 έτη ασφάλισης καθώς προκύπτουν λόγω των νέων ποσοστών αναπλήρωσης στις κύριες ανταποδοτικές συντάξεις. Όσοι έχουν αποχωρήσει με 30 έτη ασφάλισης και κάτω, όπως επίσης και όσοι έχουν συνταξιοδοτηθεί με 45 έτη ασφάλισης και πάνω δεν δικαιούνται αύξηση με το νέο σύστημα.

Ειδικότερα οι νέοι συνταξιούχοι από όλα τα πρώην Ταμεία του ιδιωτικού τομέα και το Δημόσιο που έχουν αποχωρήσει μετά τις 13 Μαΐου 2016 και δεν έχουν προσωπική διαφορά, θα λάβουν όλο το ποσό της αύξησης εφόσον έχουν πάνω από 30 χρόνια ασφάλισης ως αναπροσαρμογή του μεικτού ποσού αναδρομικά από 1η Οκτωβρίου 2019..

Στην κατηγορία αυτή ανήκουν :

>- Δημόσιοι υπάλληλοι ΥΕ και ΔΕ με χαμηλές και μεσαίες συντάξιμες αποδοχές που έχουν συνταξιοδοτηθεί με 30,1 έτη έως 44 έτη ασφάλισης.

>- Αυτοκινητιστές του πρ. ΟΑΕΕ – ΤΣΑ που συνταξιοδοτήθηκαν την περίοδο 2016-2019 με περισσότερα από 30,1 έτη ασφάλισης και έως 44 έτη ασφάλισης.

>- Συνταξιούχοι των πρώην ειδικών Ταμείων των ΔΕΚΟ – Τραπεζών (ΤΑΠ – ΟΤΕ, ΟΑΠ – ΔΕΗ, ΤΣΠ – ΕΤΕ κλπ) οι οποίοι αποχώρησαν με περισσότερα από 30 έτη και έως 44 έτη.

>- Μισθωτοί ΙΚΑ που αποχώρησαν με πάνω από 30 έτη – κυρίως όσοι έχουν πάνω από 35 έτη – και έως 44 έτη ασφάλισης.

Επισημαίνεται ότι ιδιαίτερη κατηγορία συνιστούν οι νέοι συνταξιούχοι που αποχώρησαν από 13/5/2016 έως 31/12/2018 και διατηρούν προσωπική διαφορά στο πλαίσιο της σύντομης μεταβατικής περιόδου του νόμου Κατρούγκαλου.

‘Οσοι συνταξιοδοτήθηκαν από τον Μάιο του 2016 έως τον ∆εκέµβριο του 2018 δικαιώθηκαν τµήµα προσωπικής διαφοράς (25% έως 50%) στην περίπτωση που η νέα σύνταξή τους -όπως υπολογίστηκε µε τον νόµο 4387/2016- ήταν µειωµένη κατά 20% και πάνω από τη σύνταξη που θα έπαιρναν µε το παλαιό καθεστώς. Σε αυτή την κατηγορία βρίσκονται δημόσιοι υπάλληλοι κατηγοριών ΤΕ και ΠΕ με 35 και άνω έτη ασφάλισης, ασφαλισμένοι του πρώην ΤΕΒΕ που συνταξιοδοτήθηκαν με πάνω από 30 έτη ασφάλισης, ασφαλισμένοι του Ταμείου Νομικών, του ΕΤΑΑ – ΤΣΜΕΔΕ, του ΕΤΑΑ – ΤΣΑΥ που συνταξιοδοτήθηκαν με πάνω από 30 έτη ασφάλισης. Στο νόμο υπάρχει ενσωματωμένη ρήτρα προστασίας των αποδοχών των εν λόγω συνταξιούχων, στην περίπτωση που η νέα σύνταξη προκύψει μικρότερη μετά τον επανυπολογισμό της με τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης. Ειδικότερα αναφέρεται πως «το ποσό της διαφοράς που προκύπτει εξακολουθεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο ως προσωπική διαφορά».

πηγή: https://www.mononews.gr/oikonomia/antistrofi-metrisi-gia-tin-apofasi-tou-ste-krinonte-epikourikes-ke-dora

Λύνεται με λεφτά το δημογραφικό; - Γιατί οι γυναίκες δεν θέλουν να λειτουργούν ως αναπαραγωγικές μηχανές;

 

 
Αυτοί που πιστεύουν ότι με λίγα λεφτά μπορείς να μετατρέψεις τις γυναίκες σε αναπαραγωγικές μηχανές δεν διαφέρουν και πολύ από τους δημιουργούς του σποτ που επιτίθεται χυδαία στην ελεύθερη βούληση, αλλά λέει και την αλήθεια: το δημογραφικό δεν συνδέεται τόσο με τα οικονομικά, όσο με τον τρόπο ζωής. Χωρίς τους μετανάστες, δεν θα πάμε πολύ μακριά

Κώστας Γιαννακίδης

Στην «Ιστορία της Θεραπαινίδας» (The Handmaid’s Tale) η Μάργκαρετ Ατγουντ στήνει, ως συνήθως, μία δυστοπία, εντός της οποίας οι περισσότερες γυναίκες έχουν χάσει τη γονιμότητά τους. Αυτές που μπορούν να τεκνοποιήσουν γίνονται αναπαραγωγικές σκλάβες στις πρώην ΗΠΑ που, έπειτα από πραξικόπημα, παραδόθηκαν σε ένα θεοκρατικό καθεστώς, σαδιστικού πουριτανισμού. 

Το βιβλίο έγινε και πολύ ενδιαφέρουσα σειρά, αν και οι σεναριογράφοι τράβηξαν την ιστορία από τα μαλλιά για να συνεχίσουν από εκεί που σταμάτησε η Ατγουντ. Η προβολή της σειράς ήρθε λίγο μετά την εκλογή Τραμπ, γεγονός που ευνόησε τις σημειολογικές συμπτώσεις και τον πολιτικό συμβολισμό. Συνεχίζεται ακόμα, στην τέταρτη σεζόν, αλλά μάλλον έχει κουράσει. Ωστόσο, αν δείτε τις δύο πρώτες σεζόν (και αντέχετε τον ζόφο) θα σας καθηλώσει, πιστέψτε με. 

Το σποτ για το συνέδριο της γονιμότητας (που απεδείχθη άκαρπο) θα μπορούσε να παίζει κάπου ανάμεσα στα επεισόδια της σειράς. Ταιριάζει, δηλαδή, ως αντίληψη, αφού προβάλλει την αναπαραγωγή ως τον κεντρικό προορισμό της γυναίκας στον κόσμο. Παρεμπιπτόντως, την επόμενη φορά, στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ας ζητήσουν να δουν και τα προωθητικά σποτ των εκδηλώσεων που θέτει υπό την αιγίδα της η Πρόεδρος. 

Τι μας λέει, λοιπόν, το σποτ; Την αλήθεια. Οι γυναίκες προτιμούν να εξελίσσουν τη ζωή τους από το να λειτουργούν ως αναπαραγωγικές μηχανές. Απλώς αυτό που εσείς και εγώ βρίσκουμε λογικό και φυσιολογικό, οι υπεύθυνοι του σποτ το θεωρούν σχεδόν κολάσιμο – πάλι καλά που δεν έκλεισαν με την εικόνα της βρεφοκρατούσας Θεοτόκου. Και με τον τρόπο του, το σποτ απαντάει και σε εκείνους που θεωρούν ότι το δημογραφικό πρόβλημα είναι πρωτίστως οικονομικό. Είναι αυτοί που πιστεύουν ότι έτσι και σκάσεις μερικά λεφτά στις νέες κοπέλες, θα αρχίσουν να κάνουν και ένα και δύο και τρία παιδιά. 

Το δημογραφικό δεν έχει σχέση με τα οικονομικά στον βαθμό που νομίζουμε. Οι καλύτερες δημογραφικά χρονιές στην Ιστορία της χώρας ήταν το 1940 και το 1960. Η δημογραφική κόπωση άρχισε να εκδηλώνεται όταν οι γυναίκες μπήκαν στην παραγωγή, αλλά κορυφώθηκε στην εποχή της ευμάρειας, μετά το 2000. Το θέμα έχει να κάνει με τον τρόπο ζωής. Και το να απαιτείς από τις γυναίκες να αλλάξουν τρόπο ζωής για να τονώσουν τα δημογραφικά της χώρας είναι, τουλάχιστον, αναχρονιστικό. Δεν είμαστε στην αρχαία Σπάρτη. Ευτυχώς. 

Στο μεταξύ, αν παρατηρήσετε τα δημογραφικά δεδομένα, θα διαπιστώσετε ότι η χώρα περιορίζει κάπως τις πληθυσμιακές απώλειες λόγω των γεννήσεων που προσφέρουν αλλοδαπές μητέρες. Πρόσφατα, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε κάτι για τη λελογισμένη ενσωμάτωση μεταναστών και της χίμηξαν από τα δεξιά. Αν υπάρχει άλλος τρόπος, ας μας τον πουν αυτοί που, στο φαντασιακό και εθνικά ορθό αφήγημά τους, βλέπουν τις νέες κοπέλες να ψωνίζουν φορέματα εγκυμοσύνης επειδή το κράτος θα τους δώσει κάτι παραπάνω. Αν η δημογραφική φθορά διατηρηθεί ως έχει, σε έναν αιώνα από σήμερα θα έχουν μείνει οι μισοί. Χωρίς τους μετανάστες, το παιχνίδι είναι χαμένο 

Πηγή: Protagon.gr

e-ΕΦΚΑ: Ημερομηνίες καταβολής συντάξεων

  

Στο πλαίσιο της εφαρμογής του μέτρου της ταυτόχρονης καταβολής των κύριων και επικουρικών συντάξεων το Διοικητικό Συμβούλιο του e-ΕΦΚΑ αποφάσισε στη συνεδρίαση της 11ης Ιουνίου 2021 το ακόλουθο πρόγραμμα πληρωμής των κύριων και επικουρικών συντάξεων: 

ΚΥΡΙΕΣ & ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

 

•    Στις 24 Ιουνίου 2021, ημέρα Πέμπτη θα καταβληθούν οι κύριες και επικουρικές συντάξεις των μισθωτών (δηλαδή των συνταξιούχων που προέρχονται από το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τις Τράπεζες και τον ΟΤΕ) που το ΑΜΚΑ τους λήγει σε 1, 3, 5, 7, 9.

 

•    Στις 25 Ιουνίου 2021, ημέρα Παρασκευή θα καταβληθούν οι κύριες και επικουρικές συντάξεις των μισθωτών (δηλαδή των συνταξιούχων που προέρχονται από το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τις Τράπεζες και τον ΟΤΕ)  που το ΑΜΚΑ τους λήγει σε 0, 2, 4, 6, 8.

 

•    Στις 28 Ιουνίου 2021, ημέρα Δευτέρα θα καταβληθούν οι κύριες και επικουρικές  συντάξεις των μη-μισθωτών (δηλαδή των συνταξιούχων που προέρχονται από τους τέως φορείς ΟΑΕΕ, ΟΓΑ και ΕΤΑΑ).

 

•    Στις 29 Ιουνίου 2021, ημέρα Τρίτη θα καταβληθούν κύριες και επικουρικές  συντάξεις του Δημοσίου, του τ.ΝΑΤ, τ.ΕΤΑΤ, τ.ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και ΔΕΗ. 

 

                                                                                               Από τη Διοίκηση του e-ΕΦΚΑ

Αναδρομικά από 954,55 έως 9.152 ευρώ, επιδίκασε Δικαστήριο για τις παράνομες μειώσεις

 Την καταβολή τόκων σε 150 αστυνομικούς υπαλλήλους για αναδρομικά που έλαβαν το 2018 από την προηγούμενη κυβέρνηση ορίζουν τρεις δικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν τον Απρίλιο από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών.

Οι τρεις ομαδικές αγωγές, που αφορούν 50 αστυνομικούς υπαλλήλους καθεμιά, εκδικάστηκαν από το 33ο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών και στρέφονται κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ζητώντας ποσά που κυμαίνονται από 954,55 έως 9.152 ευρώ.

Οι αστυνομικοί αιτήθηκαν αυτά τα επιπλέον ποσά, δηλαδή πέρα από αυτά που τους επιστράφηκαν το 2018, για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστησαν από παράνομες, κατά τους ισχυρισμούς τους, πράξεις και ειδικότερα από την καταβολή σε αυτούς μειωμένων αποδοχών κατά το χρονικό διάστημα από την 1η Αυγούστου του 2012 έως την 31η Δεκεμβρίου του 2014, κατ’ εφαρμογή των νόμων 4093 του 2012 και 4307 του 2014, σχετικά με τους μισθολογικούς όρους των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

Στις τρεις πανομοιότυπες αποφάσεις, υπ’αριθ. 4031, 4034 και 4036/2021, το δικαστήριο απέρριψε τις αγωγές τους ως προς το σκέλος κατά το οποίο ζητούσαν επιπλέον επιστροφές αναδρομικών ποσών, δηλαδή πέρα από όσα έλαβαν στα τέλη του 2018.

Υποχρεώνει, όμως, το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει σε καθέναν από τους ενάγοντες τους νόμιμους τόκους που αναλογούν στα ποσά τα οποία αντιστοιχούν στις κύριες απαιτήσεις τους, οι οποίες ήταν δικαστικώς επιδιώξιμες κατά τον χρόνο άσκησης της αγωγής, υπολογίζοντας τους τόκους από την επίδοση καθεμιάς από τις τρεις αγωγές (που κατατέθηκαν τον Ιούνιο του 2015) έως την εξόφληση του κεφαλαίου (που έγινε στις 13 Δεκεμβρίου του 2018), με επιτόκιο 6% ετησίως.

πηγή:https://www.newsbreak.gr/oikonomia/216206/anadromika-tokos-astynomikoi-dikastikes-apofaseis-ypoyrgeio-ergasias-ypoyrgeio-oikonomias/

Τη σκότωσε γιατί... δεν την αγαπούσε

 

Δεν είναι έγκλημα πάθους. Δεν είναι έγκλημα έρωτα. Δεν θόλωσε ξαφνικά. Δεν τον θύμωσε κάτι αίφνης. Δεν έκανε εκείνη τίποτα. Τη σκότωσε γιατί μπορούσε. Ήταν η γυναίκα του, η μητέρα του παιδιού του, η ιδιοκτησία του. Τη δολοφόνησε εν ψυχρώ, όπως το είχε προσχεδιάσει.

Το θύμα ήθελε να φύγει, όμως δεν πρόλαβε. Αλλά, δεν φταίει αυτό. Τίποτα δεν φταίει, πέρα από το (πατριαρχικό) μυαλό του. Δεν τη σκότωσε επειδή την αγαπούσε. Τη σκότωσε γιατί δεν την αγαπούσε- και μάλλον δεν την αγάπησε ποτέ.

Δεκατεσσάρων ετών η Καρολάιν κι εκείνος 27, τη γοήτευε πετώντας με το ελικόπτερο πάνω από το σχολείο της. Εκείνη, ανήλικη, εκείνος «πιλότος». Αεροταξιτζής κατά κυριολεξία, αλλά ποιος δίνει σημασία στη λεπτομέρεια; Εδώ δεν δόθηκε σημασία στο ότι ένας 27χρονος πολιορκούσε μια 14χρονη. Μας λένε κάτι οι ηλικίες;

Στα 15 την παρουσίαζε ως κατάκτησή του, κάπου στα 18- υποθέτω- ενήλικη πλέον, την έβαλε να τον παντρευτεί στην Πορτογαλία, επειδή αντιδρούσε η μάνα της. Τώρα ρωτάνε όλοι πώς δεν έκανε τίποτα αυτή η μάνα πριν. Αλήθεια; Ξέρει κανείς πόσο προσπάθησε; Ξέρουμε πώς αντιδρούσε και άκουγε ή δεν άκουγε ένα κορίτσι στην εφηβεία με όλες τις «επαναστάσεις» που κάνουμε όλοι σε εκείνη την ηλικία; Η μάνα φταίει ή ο δολοφόνος;

Στα 18 έμεινε έγκυος, αλλά το μωρό δεν ήρθε ποτέ. Και αντί να την αφήσει να ξεκουραστεί, να αναλάβει ως γυναίκα αλλά και ως προσωπικότητα, έκαναν ένα κοριτσάκι πάρα πολύ σύντομα. Τη μικρή Λυδία, που ακόμη δεν έχει χρονίσει.

Αυτό το παιδί που τόσο ψυχρά άφησε πάνω στο νεκρό σώμα της δολοφονημένης μητέρας του για να τον λυπηθούν οι αστυνομικοί. Σκότωσε και το σκυλάκι της, που η Καρολάιν είχε πάρει από καταφύγιο αδέσποτων. Παράπλευρη απώλεια, ώστε να μειώσει τις υποψίες.

Πριν φτάσει στο έγκλημα, την είχε αποκόψει από τους πάντες, δεν την άφηνε, στην ουσία, να συνεχίσει τις σπουδές της. Δεν σεβάστηκε τις φιλίες της. Δεν ασχολήθηκε με την επιλόχεια κατάθλιψή της παρά μόνο για να την καθυποτάξει. Και είχε κάμερες μέσα στο σπίτι. Έξι, διαβάσαμε κάπου. Επειδή το κορίτσι δεν έπρεπε ούτε να αναπνέει χωρίς να το μαθαίνει. Υπάρχει ίχνος αγάπης σε όλα αυτά;

Τυπική περίπτωση χειριστικού ατόμου, που δημιουργεί και τροφοδοτεί μια κακοποιητική σχέση, θα πουν οι ψυχολόγοι. Και εδώ, μιλούν τα στοιχεία.

Κατά μέσον όρο, 137 γυναίκες ανά τον κόσμο δολοφονούνται καθημερινά από τον σύντροφό τους ή από κάποιον συγγενή τους, σύμφωνα στοιχεία που δόθηκαν είχαν δημοσιότητα από την Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα το 2018, προ πανδημίας. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «το σπίτι είναι το πιθανότερο μέρος διάπραξης εγκλήματος εις βάρος μιας γυναίκας».

Περισσότερες από τις μισές από τις 87.000 γυναίκες που δολοφονήθηκαν το 2017 φέρεται ότι έπεσαν νεκρές από τα χέρια των πιο στενών τους ανθρώπων. Από αυτές, σχεδόν 30.000 σκοτώθηκαν από τον σύντροφό τους και άλλες 20.000 από έναν συγγενή τους.

Στην έκθεση σημειώνεται ότι περισσότερα από 8 από τα 10 θύματα ανθρωποκτονιών που διαπράχτηκαν μεταξύ συντρόφων, ήταν γυναίκες. «Η βία από κάποιον σύντροφο συνεχίζει να έχει δυσανάλογα βαρύ τίμημα εις βάρος των γυναικών», αναφέρεται στην έκθεση.

Είτε το πούμε «γυναικοκτονία» όπως θέλουν οι φεμινίστριες, είτε όχι, το έγκλημα επαναλαμβάνεται διαρκώς και πάντοτε ύστερα από κλιμάκωση μιας κακοποιητικής σχέσης. Ξεκινά με μια σκηνή ζήλειας ή επίθεσης, στιγμιαίας, και φτάνει μέχρι την σωματική ή/ και ψυχική κακοποίηση. Δεν είναι λίγες οι φορές που καταλήγει σε αφαίρεση ζωής.

Και τι κάνουν οι γυναίκες; Θα ρωτήσετε. Οι γυναίκες πολλές φορές δεν κάνουν καν προσπάθεια, γιατί δεν έχουν τη δύναμη. Δεν έχουν κάποιον να τις βοηθήσει. Κάποιον να τους εξηγήσει ότι όχι, δεν φταίνε εκείνες επειδή το παιδί έκλαψε και ο αφέντης ξύπνησε, επειδή κάνει κρύο ή ζέστη, ότι κανείς δεν μπορεί να τις κακομεταχειρίζεται «με λόγο» ένα φαγητό με πολύ ή λίγο αλάτι, έναν κόκκο σκόνης που βρέθηκε, ένα πουκάμισο που δεν πλύθηκε στην ώρα του, δηλαδή χωρίς κανέναν απολύτως  λόγο.

Ακόμη και όσες βρίσκουν τη δύναμη να αντιδράσουν, για να ξεφύγουν πρέπει να το επιχειρήσουν κατά μέσο όρο επτά φορές, λένε οι στατιστικές. Ποια αντέχει να ζει με αυτές τις «αποτυχίες» που δυσκολεύουν την επόμενη φορά; Και πόσο σίγουρη μπορεί να είναι ότι σώθηκε εκείνη και τα παιδιά της; Στη Μακρινίτσα, στην Κρήτη, στην Αγία Βαρβάρα είχαν φύγει. Τις σκότωσαν όμως.

Επειδή οι νόμοι δεν είναι αυτοί που πρέπει, επειδή ενδεχομένως η νοοτροπία των αρχών δεν είναι αυτή που πρέπει, επειδή η κοινωνία έχει μάθει να δέχεται αν όχι και να δικαιολογεί τις δολοφονίες. Που είναι η κορυφή του παγόβουνου μέσα στην τόσο διαδεδομένη όσο και «αόρατη» οικογενειακή βία.

 Αντί, λοιπόν, να λέτε «στο πρώτο χαστούκι να φεύγετε» στο οποίο θύμα, δοκιμάστε να κόβετε τα χέρια του κάθε θύτη. Το διάβασα στο Facebook μαζί με χιλιάδες άλλα και με βρίσκει σύμφωνη. Όπως και το παρακάτω σπαρακτικό κείμενο:

«Είναι πολύ δύσκολη λέξη το "Φύγε" όταν πρόκειται για σχέση κακοποιητική. Ο άντρας θύτης δεν θα αφήσει ποτέ εύκολα να ξεφύγει η λεία του, κόπιασε για αυτήν.

Αν κάτι μας σοκάρει πιο πολύ δεν είναι πως αυτά τα έκανε ο Μπάμπης, αλλά πως αυτά τα έκανε ο όμορφος, νεαρός πιλότος που "ερωτεύτηκε" την όμορφη 14χρονη. Το τέρας είναι ένας από μας, αυτό μας σοκάρει. Το ερώτημα είναι ένα, είναι όντως ένας από μας; Σε ποιον ή ποια πρέπει τελικά να δείχνουμε την αλληλεγγύη μας. Όσο κι οι δυο είναι ζωντανοί.»

πηγή:https://www.liberal.gr/apopsi/ti-skotose-giati-den-tin-agapouse/385692

Η "αγία" Οθωμανική Αυτοκρατορία ή πώς Τουρκία και Γερμανία παραποιούν την ιστορία

 Ευστρατία  Dawood

Ιστορικός - Κινηματογραφιστής

«Σε περιόδους αύξησης του κύματος προσφύγων και μεταναστών και μιας αισθητής απότομης μετακίνησης των ψηφοφόρων προς τη Δεξιά στην κοινωνία και την πολιτική διαγράφεται μια απαίτηση των καιρών: τα μουσεία πρέπει να στραφούν προς τις θετικέςπλευρέςτων πολυ-πολιτισμικών κοινωνιών και να μελετήσουν την πολύπλευρη αξίας τους στην εξέλιξη ακόμη και παλαιότερων εποχών. Να επιθυμούν να εκσυγχρονισθούν και να διευρύνουν μακροπρόθεσμα τον κύκλο των σταθερών επισκεπτών τους.»

Κατ’ αυτό τον τρόπο περιγράφει το Κρατικό Μουσείο Βάδης στην ενημέρωση Τύπου τον στόχο της μεγάλης έκθεσης με τίτλο «Αυτοκράτορας και Σουλτάνος. Γείτονες στο μέσο της Ευρώπης 1600-1700» η οποία θα διαρκέσει μέχρι την 19^η Απριλίου του 2020.

 Η διευθύντρια της έκθεσης Δρ. Shoole Mostafawy δηλώνει: «Διάφοροι άνθρωποι από διαφορετικές χώρες καταγωγής διαμορφώνουν την εικόνα ευρωπαϊκών μητροπόλεων. Οι περισσότεροι άνθρωποι που προέρχονται από ισλαμικά κράτη θεωρούν ότι ο πολιτισμός τους σπάνια παρουσιάζεται με αντικειμενικό τρόπο και κατά κανόνα οι Εκθέσεις σχεδιάζονται με βάση μια πατροπαράδοτη ιστορική προοπτική. «Οι τουρκικοί πόλεμοι τον 17^ο αιώνα ξεκαθάρισαν τη σχέση μεταξύ Ευρώπης και Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Ταυτοχρόνως τονίζεται ότι η τριχοτομημένη Ουγγαρία και η Βαλκανική χερσόνησος δημιούργησαν ζώνες μεταφοράς συνδεδεμένες με στενές πολιτιστικές ανταλλαγές. Γι’ αυτό το λόγο χρησιμοποιείται ο όρος ”διαπολιτιστική Ιστορία”. Οι επισκέπτες μπορούν να μάθουν για τη ζωή διπλωματών, απεσταλμένων, εμπόρων, αιχμαλώτων πολέμου, τεχνιτών και καλλιτεχνών, θρησκευτικών μειονοτήτων, προσφύγων, και μεταναστών, οι οποίοι μέσω της ανταλλαγής γνώσεων σχετικά με την εκάστοτε διαφορετική κουλτούρα έπεξαν ένα αποφασιστικό ρόλο. Όπως και σήμερα, υπήρξαν θρησκευτικοί, οικονομικοί και πολιτικοί λόγοι που έσπρωξαν τους ανθρώπους να πάρουν την ”Βαλκανική οδό”. Όχι σπάνια, σε σύγκριση με το σήμερα, ακολουθούσαν τον δρόμο χωρίς επιστροφή, η Οθωμανική αυτοκρατορία όμως τους πρόσφερε τον καιρό της Αντιμεταρρύθμισης καταφύγιο και ασφάλεια. Πρόσωπα με διαφορετική εθνικότητα, θρησκεία και γλώσσα έπαιξαν κατά τον 17^ο αιώνα τον σημαντικό ρόλο του πρεσβευτή μιας ξένης κουλτούρας και ήταν αυτοί οι οποίοι προμήθευαν την Ευρώπη με προϊόντα, ιδέες και γνώσεις από όλο τον κόσμο-όπως διαμορφώνουν και βοηθούν σήμερα την δημοκρατική Ευρώπη άνθρωποι διαφορετικής καταγωγής».

Η ιστορική αντίληψη γύρω από την κατάληψη των Βαλκανίων και της Ελλάδας ή αλλιώς της Νοτιοανατολικής Ευρώπης από τους Οθωμανούς παραποιείται.

Με πρώτη ματιά οι στόχοι της έκθεσης φαίνονται εξαιρετικά ελκυστικοί και πολλά υποσχόμενοι. Γιατί όμως δεν μπορεί να τους πετύχει η έκθεση χωρίς να αλλοιώσει την Ιστορία; Προφανώς για να «εξασφαλίσει μακροπρόθεσμα την δράση του μουσείου και να διευρύνει τον κύκλο των σταθερών επισκεπτών» αναπαρίσταται εδώ μια Οθωμανική Αυτοκρατορία η οποία ουδέποτε υπήρξε.

 Η αναζήτηση ασύλου και η μετανάστευση του 17^ου αι. δεν μπορούν να παραλληλισθούν με την σημερινή κατάσταση στην «βαλκανική οδό». Ούτε οι αριθμοί ούτε οι λόγοι ούτε οι χώρες της Ευρώπης αντιστοιχούν στην τότε εικόνα. Η Βαλκανική οδός και η Ελλάδα σήμερα δεν είναι τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τα σύνορα της Ευρώπης στα Βαλκάνια έχουν κλείσει και έχουν αφήσει την Ελλάδα μόνη. Αναζήτηση ασύλου και μετανάστευση, εχθρικές εικόνες και στερεότυπα είναι οι όροι λειτουργίας της έκθεσης οι οποίοι είναι εναλλάξιμοι όμως εκτός σύγκρισης με τους σημερινούς καιρούς και, κυρίως, οι παράμετροι-δεν έχουν σχέση ούτε με την ιστορική αναπαράσταση ούτε με τα πραγματικά γεγονότα.

Τόσο η έκθεση όσο και η διάλεξη με θέμα «Εγκάρσια τομή: Δύο Αυτοκρατορίες-Δύο Θέσεις» η οποία δόθηκε το Σάββατο, 16 Νοεμβρίου 2019, σε συνεργασία με το Γενικό Τουρκικό Προξενείο της Καρλσρούης βασίζεται σε μονομερή εχθρική τοποθέτηση και στερεότυπα

Η πολυπλοκότητα του θέματος υπεραπλοποιείται μέσω υπεραπλουστευμένων χαρακτηριστικών μιας «Διαπολιτισμικότητας» και μονομερούς παρουσίασης «εχθρών», καθώς και με τη χρήση όρων όπως «Ευρώπη» και «Βαλκανική Οδός» σε συσχετισμό με την μετανάστευση του τότε και του τώρα. Αυτό δίνει μία τελείως διαστρεβλωμένη εικόνα. Η ιστορική αντίληψη γύρω από την κατάληψη των Βαλκανίων και της Ελλάδας ή αλλιώς της Νοτιοανατολικής Ευρώπης από τους Οθωμανούς παραποιείται. Ισχυρίζονται ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία εκείνου του καιρού ήταν ανεκτική, ειδικά προς τις θρησκευτικές μειονότητες. Σ’ αυτό το σημείο η έκθεση δεν παραμένει μέσα στα χρονικά πλαίσια του 16^ου και του 17^ου αλλά πηγαίνει πίσω στον 15^ο όπως μας δείχνει το παράδειγμα των Εβραίων της Ισπανίας. Η κατάληψη μέσω του «Ιερού Πολέμου» -επομένως μια μεταστροφή προς το Ισλάμ-επιτεύχθηκε πολύ περισσότερο στρατιωτικά, με το τίμημα πολυάριθμων νεκρών και βίαιων εξισλαμίσεων. Ασφαλώς υπήρξε ένα ποσοστό οικειοθελώς μεταστραφέντων αλλά όχι όπως θέλει η έκθεση να μας κάνει να πιστέψουμε αναφέροντας το παράδειγμα γυναικών που μεταστράφηκαν με το ρεαλιστικό κίνητρο «κοινωνικής θέσης και προστασίας». Η μεταστροφή δεν είχε καμιά σχέση με την ελεύθερη θέληση.

Ένας επιπλέον στόχος της έκθεσης είναι να αντιπροσωπεύσει αντικειμενικά τον Μωαμεθανό επισκέπτη. Η ασαφής χρήση του όρου «Ευρώπη» και των γεωγραφικών συνόρων δείχνει ότι ο διαχωρισμός Ανατολής και Δύσης είναι παλιά και συγκεκριμένα χρονολογείται το 1049 με τον διαχωρισμό της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και των στερεοτύπων όσον αφορά στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Αυτό δεν είναι το πρόβλημα των βαλκανικών Κρατών και της Ελλάδας. Είναι το πρόβλημα της Δυτικής αντίληψης η οποία δεν μπορεί να απαλλαγεί από την υπεροψία της. Επιχειρείται μέσω του συσχετισμού με την Οθωμανική Αυτοκρατορία να αποκατασταθούν διαφορετικές πλευρές των Ευρωπαίων.

 

Η επαναλαμβανόμενη συνεργασία του Μουσείου με το Τουρκικό Προξενείο δημιουργεί την υποψία ότι η ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τον 16ο και 17ο αιώνα παρουσιάζεται εδώ μονομερώς και αλλοιωμένη και ότι οι όροι «διαπολιτισμικότητα», «προσφυγισμός» και «μετανάστευση» παραποιούνται για χάρη ενός τουρκικού κράτους που απειλεί την Ευρώπη και ενός νεο-οθωμανικού ονείρου του κυρίου Ερντογάν και των φανατικών Μουσουλμάνων αδελφών του.

Στην περίπτωση αυτή με επιτυχία, διότι τόσο η έκθεση όσο και η διάλεξη με θέμα «Εγκάρσια τομή: Δύο Αυτοκρατορίες-Δύο Θέσεις» η οποία δόθηκε το Σάββατο, 16 Νοεμβρίου 2019, σε συνεργασία με το Γενικό Τουρκικό Προξενείο της Καρλσρούης βασίζεται σε μονομερή εχθρική τοποθέτηση και στερεότυπα. Αναφερόταν στο μη μουσουλμανικό κομμάτι της Ευρώπης ως εχθρού. Εδώ προστίθεται μία ασύλληπτη υποθετική δήλωση του καθηγητή Hans Georg Mayer το βράδυ της διάλεξης, ο οποίος έκανε ότι δεν επιτρέπεται να κάνει ένας ιστορικός:

«Τι θα συνέβαινε εάν το Μόναχο είχε περιέλθει στα χέρια των Μουσουλμάνων; Κατ’ αρχάς η εκκλησία της Παναγίας θα είχε μετατραπεί σε τζαμί και τα κλειδιά της πόλεις θα παρέδιδε ο Δήμαρχος στον Μουφτή. Οι Προτεστάντες και οι Καθολικοί θα είχαν τους δικούς τους εκπροσώπους και όλα θα είχαν διατηρηθεί όπως στο παρελθόν».

Αυτό έχει ένα στοιχείο αλήθειας, όμως αποσιωπεί ότι: Χριστιανοί και Εβραίοι θα έπεφταν στη θέση του «Ντίμι» και θα απολάμβαναν ανοχής και προστασίας ως δευτέρας κατηγορίας άτομα, τα οποία όφειλαν να πληρώνουν κεφαλικό φόρο. Επιπλέον, το κοσμικό κράτος θα γινόταν ιστορία και το Σύνταγμά μας θα άλλαζε σε κάτι αντίστοιχο της Σαρία. Τι θα ήταν αυτή η μοιραία αποδοχή; Οι Ευρωπαίοι που κατακτήθηκαν από τους Οθωμανούς έχουν σίγουρα μια άλλη αντίληψη. Και αυτοί οι πολίτες ζουν εδώ και τα σημερινά κράτη σχηματίζουν μια δημοκρατική Ευρώπη. Είναι κράτη της Ευρώπης.

«Γινόμαστε μεγαλοπρεπείς Γενίτσαροι, αναπαυόμαστε σε μια σκηνή και συνοδεύουμε με ρυθμικά όργανα ένα μουσικό κομμάτι αλά τούρκα» (απόσπασμα από πρόγραμμα του Μουσείου). Το σώμα των Γενίτσαρων παρουσιάζεται στην έκθεση με τόσο θετικό τρόπο ώστε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του μουσείου παιδιά του νηπιαγωγείου το βιώνουν ρομαντικά.

Η επαναλαμβανόμενη συνεργασία του Μουσείου με το Τουρκικό Προξενείο δημιουργεί την υποψία ότι η ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τον 16ο και 17ο αιώνα παρουσιάζεται εδώ με μονομερώς και αλλοιωμένη και ότι οι όροι «διαπολιτισμικότητα», «προσφυγισμός» και «μετανάστευση» παραποιούνται για χάρη ενός τουρκικού κράτους που απειλεί την Ευρώπη και ενός νεο-οθωμανικού ονείρου του κυρίου Ερντογάν και των φανατικών Μουσουλμάνων αδελφών του.

Έχουμε επομένως το καθήκον να προσφέρουμε προστασία σε άτομα που εγκαταλείπουν αυτή τη χώρα διότι βιώνουν την μισαλλοδοξία ενός ολοκληρωτικού κράτους με στοιχεία ισλαμικού φασισμού. Έχουμε χρέος να βοηθήσουμε στην ενσωμάτωση αλλά όχι με κόστος την αλήθεια και την παραποιημένη εικόνα του Ισλάμ και κυρίως μιας Οθωμανικής αυτοκρατορίας ηοποία υποδούλωσε υψηλούς πολιτισμούς με μεγάλη βία και αιματοχυσία.

Σε αυτά τα σημεία τομής λαμβάνει χώρα μέχρι σήμερα μια διαπολιτιστική ανταλλαγή. Τα εκθέματα και τα θέματα της πολυ-πολιτισμικής ανταλλαγής της έκθεσης «Αυτοκράτορας και Σουλτάνος» δεν στοχεύουν σωστά στην διαπολιτισμικότητα του παρόντος. Βίαιη υποδούλωση - όπως συνέβη στις περισσότερες περιπτώσεις - σήμαινε την λεηλασία και το σφαγιασμό του εντόπιου πληθυσμού. Οι ελάχιστοι επιζώντας είχαν να διαλέξουν ανάμεσα στον εξισλαμισμό και την πληρωμή του κεφαλικού φόρου, εάν ήταν εύποροι. Η πρακτική του παιδομαζώματος, κυρίως από χριστιανικές οικογένειες για την δημιουργία ενός στρατιωτικού σώματος της ελίτ από ξεριζωμένα και αλλοδαπά αγόρια αποδεκάτιζε τους Χριστιανούς και δημιουργούσε μια μηχανή θανάτου στο όνομα του Αλλάχ. Αυτές είναι πρακτικές που οι κατακτημένοι και υπόδουλοι δεν ξέχασαν ποτέ. Κάθε ωραιοποίησή τους γεννά την περιφρόνηση! Σήμερα στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν και την Παλαιστίνη παιδιά κακοποιούνται στα στρατόπεδα και μετατρέπονται ήδη από τα δύο τους χρόνια σε μηχανές θανάτου. Το σώμα των Γενίτσαρων παρουσιάζεται στην έκθεση με τόσο θετικό τρόπο ώστε στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα του μουσείου παιδιά του νηπιαγωγείου βιώνουν ρομαντικά το θέμα των Γενιτσάρων:

«Σε μυστική αποστολή! Ένα ταξίδι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Με ένα ταξίδι στο παρελθόν συνοδεύουμε μια αποστολή στην Οθωμανική αυλή του Σουλτάνου. Αποσκευή: τιμητικά δώρα και ένα αινιγματικό μήνυμα... Γινόμαστε μεγαλοπρεπείς Γενίτσαροι, αναπαυόμαστε σε μια σκηνή και συνοδεύουμε με ρυθμικά όργανα ένα μουσικό κομμάτι αλά τούρκα»(απόσπασμα από πρόγραμμα του Μουσείου). Όπως και στον καιρό του δυτικο-ευρωπαϊκού κινήματος του οριενταλιστικού ρομαντισμού ενισχύεται η περιθωριοποίηση μέσω στερεοτύπων.

 

Ανοιχτό παραμένει το θέμα γιατί οι πληθυσμοί των Βαλκανίων και της Ελλάδας δεν παίζουν κανένα ρόλο στην έκθεση. Είναι αυτοί που προς το παρόν φέρουν το βάρος των προσφύγων από την Τουρκία και ιδίως η Ελλάδα...

Η έκθεση πρέπει να χρησιμοποιήσει τη μεγάλη της ευκαιρία να υποστηρίξει Μουσουλμάνους που αντιπροσωπεύουν ένα φιλελεύθερο, ανοιχτό και ανεξίθρησκο Ισλάμ, που εκτιμούν ένα κοσμικό κράτος και σέβονται το δημοκρατικό του Σύνταγμα. Αντιθέτως υποστηρίζει μια οθωμανική ψευδο-ανεξιθρησκεία κατά το 16ο και 17ο αιώνα και την συνδέει ανεπίτρεπτα και χωρίς διαφοροποίηση με το σημερινό κύμα φυγάδων διαμέσου της Βαλκανικής Οδού και των πολιτών αυτής της χώρας. Το συνδέει με ένα Ισλάμ το οποίο δήθεν δεν αισθάνεται ότι αναπαρίσταται σωστά –και πράγματι ποιος λέει ότι αισθάνονται να εκπροσωπούνται οι εντόπιοι Μουσουλμάνοι κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας; Οι περισσότεροι, εδώ και πολλοί καιρό, αισθάνονται πολύ καλά στο κοσμικό μας κράτος και σέβονται εντελώς το Σύνταγμά του. Εκείνοι που δεν το κάνουν και δεν αισθάνονται ότι τους αντιπροσωπεύει (και επ’ ευκαιρία δικαίως δεν το αισθάνονται και δεν θα έπρεπε να το αισθάνονται) είναι οι λίγοι οι οποίοι συνδέουν μια εξτρεμιστική σουνιτική θρησκεία με τη λαχτάρα για ένα νεο-οθωμανικό κράτος όπως το τωρινό της Τουρκίας. (Εκτός εάν η εντόπια πληθυσμιακή ομάδα κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του Ερντογάν ριζοσπαστικοποιήθηκε προς αυτή την κατεύθυνση!!!). Εδώ υπάγονται και το Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Οι απάνθρωπες πρακτικές αυτών των κρατών δεν είναι κατ’ ουδένα τρόπο φαντασιώσεις διασπαστών του Ισλάμ (όπως ισχυρίσθηκε ο καθηγητής Mayer) αλλά αντίθετα αληθινές πρακτικές. Και εδώ εισέρχεται η Τουρκία ως γείτονας Ευρώπης και Ελλάδας με την προκλητική της στάση φανερή. Ανοιχτό παραμένει το θέμα γιατί οι πληθυσμοί των Βαλκανίων και της Ελλάδας δεν παίζουν κανένα ρόλο στην έκθεση.Είναι αυτοί που προς το παρόν φέρουν το βάρος των προσφύγων από την Τουρκία καιιδίως η Ελλάδα, εφόσον η Βαλκανική Οδός έχει κλείσει, και η Τουρκία πλημμυρίζει συστηματικά τα νησιά με μετανάστες.

Οι πρωτεργάτες της έκθεσης λαμβάνουν το θράσος να στηρίξουν μια ανεπίτρεπτη θέση: ότι δηλαδή οι Μουσουλμάνοι πολίτες δεν αισθάνονται ότι αντιπροσωπεύονται, επειδή παρουσιάζεται μια μονομερής ευρωπαϊκή άποψη.

Εάν η έκθεση είχε παραμείνει στα χρονικά όρια του 16ου και του 17ου αιώνα, θα μπορούσε η θεματική της να χρησιμοποιηθεί ως αφορμή για ένα διάλογο με τους Μουσουλμάνους πολίτες που κατάγονται από διάφορα ισλαμικά κράτη και τους πολίτες που προέρχονται από τους πάλαι ποτέ υπόδουλους λαούς των Βαλκανίων και της Ελλάδας. Αντίθετα, τα ιστορικά γεγονότα παραποιήθηκαν με στόχο μια απίθανη σύνδεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με τη σημερινή Βαλκανική Οδό και τη Μετανάστευση. Από την άλλη πλευρά, οι πρωτεργάτες της έκθεσης λαμβάνουν το θράσος να στηρίξουν μια ανεπίτρεπτη θέση: ότι δηλαδή οι Μουσουλμάνοι πολίτες δεν αισθάνονται ότι αντιπροσωπεύονται, επειδή παρουσιάζεται μια μονομερής ευρωπαϊκή άποψη. Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε πάντως, δεν λύνονται κατ’ αυτό τον τρόπο. Ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων και η αποδοχή του δικού μας κοσμικού συστήματος, σε αντίθεση με το θεοκρατικό, δεν είναι διαπραγματεύσιμα.

 

πηγή:https://www.huffingtonpost.gr/entry/e-ayia-othomanike-aetokratoria-e-pos-toerkia-kai-yermania-parapoioen-ten-istoria_gr_5ef4aec8c5b615e5cd3a18fa